Saturday, April 30, 2011
ေနာ္ဘူေဘာ (သီခ်င္း)
ေနာ္ဘူေဘာ ေတာင္ထိပ္ ျမင္ကြင္းတစ္ေနရာ
ဗီဒီယုိသီခ်င္းဖုိင္ကုိ ပထီးပေကာ္ဘေလာ့မွရယူသည္။
Type the rest of your post here.
တခ်ိန္က နာမည္ရ အဆုိေတာ္ လားရွဴိးသိန္းေအာင္ ႏွင့္ ေတြ ့ဆုံေမးျမန္းခန္း (DVB ရုပ္သံ)
Type the rest of your post here.
သမိုင္းတေကြ႔မွ ဂဠဳန္ဦးေစာ
သန္းဝင္းလိႈင္
ဧၿပီ ၃၀၊ ၂၀၁၁
ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရအံ့ဆဲဆဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ သူ၏ ေနာက္လိုက္လူသတ္သမားတစုက လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ က်ဆံုးသြားခဲ့ရရွာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ေရာက္တိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား က်ဆံုးခဲ့ရသည့္ေန႔ကို အမွတ္တရရိွေစျခင္းငွာ ‘အာဇာနည္ေန႔’ အျဖစ္က်င္းပလာခဲ့သည္မွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ၆၄ ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ‘ေသေသာသူ ၾကာလွ်င္ေမ့’ ဆို႐ိုးစကားရိွေသာ္လည္း ယေန႔တိုင္ ျပည္သူတရပ္လံုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို ယေန႔တိုင္ တေအာက္ေမ့ေမ့၊ တတမ္းတတႏွင့္ လြမ္းရိွန္မေပ်ာက္၊ တေသြ႔ေသာင္းေသာင္း၊ တေျပာင္းပ်ပ် သတိရေနဆဲျဖစ္သည္။
ထိုနည္းတူစြာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔အား ရာဇဝင္႐ိုင္းေအာင္ ယုတ္မာလွေသာ အၾကံမိုက္ျဖင့္ ျပဳခဲ့ၾကေသာ လူမသမာတို႔သည္ တရားဥပေဒအတိုင္း မိုက္ျပစ္ကိုခံလိုက္ရၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႔၏ဘဝႏွင့္ သူတို႔အမိုက္ဇာတ္ကို အမွတ္ရေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ဘဝတေစ့တေစာင္းႏွင့္ ေႏွာင္းအတိတ္မွ သမိုင္းပံုရိပ္ကို လူငယ္မ်ားသိရိွႏိုင္ေစရန္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈ တရားခံအျဖစ္ ဘဝဇာတ္သိမ္းပိုင္းမလွခဲ့ေသာ နန္းရင္းဝန္ေဟာင္း ဂဠဳန္ ဦးေစာကို ပဲခူးတိုင္း အုတ္ဖိုၿမိဳ႕နယ္ ကိုင္းႀကီးရြာ၌ အဘေျမပိုင္ရွင္ ဦးဖိုးၾကဴး၊ အမိေဒၚပန္းတို႔မွ ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ေမလ ၁၆ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ ည ၇ နာရီ ၃၀ မိနစ္တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေမြးခ်င္း ၄ ေယာက္ အနက္ ဒုတိယေျမာက္သားျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္းမ်ားမွာ အစ္မ ေဒၚယံု၊ ဂဠဳန္ဦးေစာ၊ ညီ ေမာင္တင့္၊ ဦးထြန္းေလး (ေခၚ) ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီးတို႔ ျဖစ္ပါသည္။
ငယ္စဥ္က ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ၿမိဳ႕၊ ႐ုိမန္ကက္သလစ္ သာသနာျပဳေက်ာင္း၌ သတၱမတန္း ေအာင္ျမင္သည္အထိ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ အဂၤလိပ္စာကို ကာလကတၱား (ယခု ကိုးလ္ကတၱား) ၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္သင္ၾကားခဲ့သည္။ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ေနာက္ဆံုး က်င္းပခဲ့သည့္ တတိယတန္း ေရွ႕ေနစာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
သာယာဝတီ ၿမိဳ႕မဝံသာႏုေကာင္စီတြင္ စကၠေတရီအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္ ဂ်ီစီဘီေအ အကြဲတြင္ ဖခင္ဦးဖိုးၾကဴးႏွင့္အတူ ၂၁ ဦးဂ်ီစီဘီေအအဖြဲ႔က ပါဝင္လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္သည္။ ၁၉၂၅ ခုႏွစ္တြင္ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမား သာယာဝတီ ဦးပုကိုအႏိုင္ရ၍ လႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ ဆက္လက္အေရြးခံရသည္။ ေတာင္သူလယ္သမား ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဂဠဳန္ဆရာစံ၏ ေနာက္လိုက္ ဂဠဳန္တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားကုိ ေရွ႕ေနလိုက္ေပးခဲ့သည္။ ဆရာစံ၏ ေတာင္သူလယ္သမား ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ပတ္သတ္၍ အဂၤလိပ္အစိုးရသည္ ပုန္ကန္သူမ်ားအား ရက္စက္စြာႏိွပ္ကြပ္ခဲ့ေၾကာင္း အစုိးရထံ အိတ္ဖြင့္ေပးစာတေစာင္ ေပးပို႔ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ‘ျမန္မာျပည္အေရး’ စာအုပ္တအုပ္ေရးသား၍ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔တင္ပုိ႔ခဲ့ရာ အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ ပိတ္ပင္တားဆီးမႈကို ခံရသည္။ သာယာဝတီအမတ္သည္ ‘၁၉၃၀-၃၁ ခုႏွစ္ ျမန္မာျပည္အေရး’ စာအုပ္ကို ထုတ္ေဝရာ အစိုးရအား အၾကည္ညိဳပ်က္ေစေသာ စာသားမ်ားပါဝင္၍ ပုဒ္မ ၁၂၄ (က) အရ အျပစ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း အထူးေဂဇက္ အထုတ္ခံရသည္။
ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးတြင္လည္း ဆရာစံ ေတာင္သူလယ္သမားအေရးေတာ္ပံုႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ေျပာၾကားရာ ထိုစဥ္က ျပည္ထဲေရးအတြင္းဝန္ ‘မစၥတာ ဘုသ္ဂေရဗလီ’ (Mr. Booth Gravely)က ဦးေစာအား “ေမာင္မင္း ဂဠဳန္ျဖစ္လာၿပီ” ဟု ေျပာၾကားရာမွ ‘ဂဠဳန္ဦးေစာ’ ဟု အမည္တြင္ခဲ့ေလသည္။
၁၉၃၂ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စတုတၳအႀကိမ္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ သာယာဝတီေတာင္ပိုင္း မဲဆႏၵနယ္မွအေရြးခံရာ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၁၀ လေက်ာ္၌ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဟသၤာတၿမိဳ႕တြင္ ဟသၤာတၿမိဳ႕ေျမာက္ပိုင္း မဲဆႏၵနယ္မွ အေရြးခံရသည္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္တြင္ ဦးေစာသည္ ရန္ကုန္ျမဴနီစီပယ္လူႀကီးအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္သည္။ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂၃ ရက္ေန႔ သူရိယသတင္းစာ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ရာ ခမ္းခမ္းနားနား ႀကိဳဆိုျခင္းခံရသည္။ အျပန္တြင္ ကိုရီးယား၊ တ႐ုတ္၊ ထိုင္း၊ ပသွ်ဴးကၽြန္းဆြယ္ (မေလးကၽြန္းဆြယ္) စေသာ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔သြားေရာက္၍ ႏိုင္ငံေရး ေလ့လာခဲ့သည္။ ဂ်ပန္မွအျပန္ ဦးေစာသည္ ‘ဂ်ပန္ျပည္လမ္းၫႊန္’ စာအုပ္ကိုေရး၍ သူရိယတိုက္မွ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူရိယသတင္းစာ ရွယ္ယာမ်ားကို ထပ္မံဝယ္ယူ၍ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ သူရိယသတင္းစာတိုက္၌ ဒါ႐ိုက္တာအဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္လာသည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ သူရိယသတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္သည္။ လစာမွာ ၈၅၀ က်ပ္ျဖစ္သည္။ သူရိယ သတင္းစာအယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ၾသဇာႀကီးမားလာသည္ႏွင့္အမွ် သူရိယသတင္းစာ၏ မူဝါဒကို ႀကိဳးကိုင္ေျပာင္းလဲခဲ့သည္။
ထိုစဥ္က သူရိယသတင္းစာတြင္ တာဝန္ခံအယ္ဒီတာအျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းက ဦးေစာႏွင့္ေတြ႔ခဲ့ပုံကို သူ၏ ‘တသက္တာမွတ္တမ္းႏွင့္ အေတြးအေခၚမ်ား’ စာအုပ္၌-
“ကၽြႏု္ပ္၏ ေခါင္းႀကီးမ်ားအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ ဂဠဳန္ဦးေစာက ကၽြႏု္ပ္အား ေျပာဖူးျခင္းကို သတိရပါေသးသည္။ ဦးေစာမွာ သူရိယတိုက္ အစုရွင္မ်ားအနက္တြင္ အစုအမ်ားဆံုး လက္ကိုင္ရိွသူ တေယာက္ျဖစ္၍ (အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ မျဖစ္လာမီကတည္းကပင္) သူရိယ ေပၚလစီႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ အေတာ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဟန္ရိွ၏။ ဦးေစာဝင္လာၿပီးသည့္ ေနာက္တေန႔သ၌ ကၽြႏု္ပ္အား သူ၏ အခန္းသို႔ေခၚ၍ လက္ဖက္ရည္ျဖင့္ဧည့္ခံရင္း “ခင္ဗ်ားေရာက္လာကတည္းက ခင္ဗ်ားေခါင္းႀကီးေတြကို က်ေနာ္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ဖတ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ ပထမေခါင္းႀကီးအေၾကာင္းကို ဦးဘကေလး ကေမးလို႔ က်ေနာ္က ဒီလူကို လက္မလြတ္ေစနဲ႔၊ ရေအာင္ယူပါလို႔ေျပာလိုက္ရပါေသးတယ္” ဟု ေျပာေပသည္”
“အမွန္ကိုေျပာရလွ်င္ သူရိယတုိက္သို႔ ကၽြႏု္ပ္ျပန္ဝင္လာၿပီးသည့္ေနာက္ တႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔ ၾကာေသာအခါတြင္ ဦးေစာဝင္လာျခင္းျဖစ္ရာ သူက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ ကၽြႏု္ပ္က တာဝန္ခံအယ္ဒီတာ အျဖစ္ႏွင့္လုပ္ၾကရာတြင္ သတင္းစာအေၾကာင္းကို ဘာမွ်နားမလည္ေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ က သတင္းစာတိုက္တြင္ ကၽြႏု္ပ္အထက္မွ ၾသဇာေပးႏိုင္ျခင္းကို ကၽြႏု္ပ္ ခံျပင္းလွေသာေၾကာင့္ ႏုတ္ထြက္ရန္ အတန္တန္ စိတ္ကူးခဲ့၏။ ႏုတ္ထြက္လွ်င္ မည္သို႔ လုပ္ကိုင္စားေသာက္မည္ဟုပင္ ၾကံစည္စိတ္ကူးလ်က္ရိွပါၿပီ။ ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ ဦးေစာသည္ ကၽြႏု္ပ္အား လက္ဖက္ရည္ တိုက္ၿပီး အထက္ပါအတိုင္းစကားကို ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကၽြႏု္ပ္သည္ သူရိယတုိက္မွ ႏုတ္ထြက္ဖို႔စိတ္မကူးေတာ့ဘဲ လခတိုးေပးဖို႔ ေတာင္းရန္သာ ၾကံစည္ပါေတာ့သည္။ သတင္းစာအေၾကာင္းကို မသိေသာ္လည္း ဆက္ဆံေရးကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ျဖစ္သည္ဟု ျမင္လာပါသည္” ဟူ၍ ေရးသားထားေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ဦးေစာသည္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ ဂဠဳန္စစ္သူႀကီးဘြဲ႔ခံ၍ ဂဠဳန္တပ္၏ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးမႈရရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။
၁၉၃၇ ခုႏွစ္ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္ကို သူရိယသတင္းစာတိုက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ေနရာႏွင့္ ဦးေစာ၏ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ေအဒီလမ္း (ယခု ေမခလမ္း) အမွတ္ ၄ ေနအိမ္တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားရိွသည္။ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီတြင္ ဝတ္လံုေတာ္ရ ဦးေအး၊ ဖ်ာပံုသူေဌး ဦးအုန္းခင္၊ ဟသၤာတဦးျမ၊ ပဲခူးဦးစိန္ဝင္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။
၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔ ဦးေအးႏွင့္ဦးေစာတို႔က ေဒါက္တာဘေမာ္ၫြန္႔ေပါင္း အစိုးရကို အယံုအၾကည္မရိွေၾကာင္း အဆိုတင္သြင္း၍ မဲခြဲရာ ေထာက္ခံမဲ ၆၁ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ ၆၆ မဲျဖင့္ အဆိုဘက္မွ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည့္အတြက္ ေဒါက္တာဘေမာ္အစိုးရ ဆက္လက္တည္ျမဲခဲ့သည္။
၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔၌ ေရႊတိဂံုေစတီေျခရင္း ဦးဘရီဇရပ္၌ မ်ဳိးခ်စ္ တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ ဂဠဳန္တပ္မ်ားႏွင့္ အာဏာဖီဆန္မႈကို တတိယအႀကိမ္ ေက်ာင္းသားသပိတ္အား ဟန္ေရးျပ လွည့္ကြက္အျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရာ ေခတၱအဖမ္းခံရသည္။
၁၉၃၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး၌ ေဒါက္တာဘေမာ္ ဦးေဆာင္ေသာ ၫြန္႔ေပါင္းအစုိးရအား အယံုအၾကည္မရိွအဆိုကို ထပ္မံတင္သြင္းခဲ့ရာ ေထာက္ခံမဲ ၇၀ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ ၃၇ မဲျဖင့္ အဆိုဖက္မွ အႏိုင္ရရာ ေဒါက္တာဘေမာ္အစိုးရ ျပဳတ္က်သြားသည္။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ ေရႊက်င္ဦးပု ဦးေဆာင္သည့္ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရအဖြဲ႔၌ ဦးေစာသည္ လယ္ယာႏွင့္သစ္ေတာေရးရာ ဝန္ႀကီးျဖစ္လာသည္။ ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္၌ ဦးဘေဘ တင္သြင္းသည့္ ဦးပုအစိုးရအေပၚ အယံုအၾကည္မရိွအဆိုကို မဲခြဲရာ ေထာက္ခံမဲ ၈၁ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ ၃၂ မဲရရိွသျဖင့္ အဆိုအႏိုင္ရၿပီး ဦးပုအစိုးရ ျပဳတ္က်သြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ဂဠဳန္ဦးေစာ ဦးေဆာင္သည့္ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရ ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ နန္းရင္းဝန္(ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္) အျဖစ္ အစိုးရအဖြဲ႔ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။
နန္းရင္းဝန္ဘဝ၌ ဦးေစာသည္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ရန္ဥပေဒတခု ျပဌာန္း ေပးခဲ့သည္။ ယင္းဥပေဒမွာ ‘ဗုဒၶဘာသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ထိမ္းျမားလက္ထက္ျခင္း ဥပေဒ’ ပင္ ျဖစ္သည္။
၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဗိုလ္မႉႀကီးစူဇူကီး (ေနာင္ဗိုလ္မိုးႀကိဳး) ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္ လာေရာက္ေသာအခါ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ဗိုလ္မႉးႀကီးစူဇူကီးအား ေတြ႔ဆံု၍ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဂ်ပန္ထံမွ အကူအညီမ်ားလိုခ်င္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ဦးေစာသည္ နန္းရင္းဝန္ဘဝ၌ အဂၤလိပ္ကုန္သည္မ်ား၏ အလိုက် ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈကို ဦးစားေပး၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုင္တြယ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ေအာက္လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး၌ ဗိုလ္တေထာင္ မဲဆႏၵနယ္အမတ္ ဦးဘေဘသည္ ဦးေဆာင္ေသာ အစုိးရအဖြဲ႔အား အယံုအၾကည္မရိွ အဆိုကိုတင္သြင္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေထာက္ခံမဲ ၄၇ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ ၇၂ မဲ သာရရိွသျဖင့္ အယံုအၾကည္မရွိ အဆို႐ႈံးနိမ့္သြားသည္။ ထိုအစည္းအေဝးတြင္ အမတ္ဦးဘိုးထီက နန္းရင္းဝန္ဦးေစာႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီး ဦးဘသီတို႔ႏွစ္ဦးကို ရည္ရြယ္၍ “နန္းရင္းဝန္က ေျခာက္တန္း၊ ဘ႑ာေရးက ေစာက္ကန္း” ဟုေျပာၾကားရာ ယင္းတို႔ႏွစ္ဦးကို ဦးေစာက ကာကြယ္ေရးဥပေဒအရ အေရးယူခဲ့သည္။ ဦးေစာသည္ သူ အာဏာရိွစဥ္က ေဒါက္တာဘေမာ္၊ ဦးဘဦး၊ ဦးဘဝင္းတို႔ကိုသာမက ႏိုင္ငံေရးဆရာတဆူျဖစ္ေသာ ဦးဘေဘတို႔ကို ေထာင္ဒဏ္ ေပးခဲ့သည္။ သခင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးကို သိကၡာက်ေစရန္ ‘လယ္သမားဖိုးေရႊလံုးႏွင့္ ညည္းခ်င္းႏွင့္ သခင္ဋီကာ’ အမည္ရိွစာအုပ္ကို အစိုးရပိုင္ေငြျဖင့္ ေစာင္ေရအမ်ားအျပား ပံုႏိွပ္၍ ျဖန္႔ခ်ိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပႏွင့္နယ္တို႔တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ‘ဗမာျပည္ႀကီးနစ္ဖို႔ဖန္ ကလိမ္ဉာဏ္ ႏွင့္ ငေစာ၊ ငေစာ။ ငေစာ မို႔တက္လို႔လာ သူ႔မ်က္ႏွာဟာ အရွက္မရိွ၊ ညာတာဝါဒလိွမ့္လို႔ဖန္ မ်ဳိးခ်စ္ဉာဏ္ဟာ ဘေမာ္လိုပဲ” ဟူေသာ သံခ်ပ္ျဖင့္ သံပံုတီးေတာထုတ္ျခင္းခံရသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ ေဒၚမန္စမစ္သည္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပမည့္ေရြးေကာက္ပြဲကို စစ္ကို အေၾကာင္းျပ၍ ဦးေစာအစိုးရအား ဆက္လက္တည္တ့ံေစခဲ့သည္။
၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ နန္းရင္းဝန္ဦးေစာသည္ အိုင္စီအက္စ္ ေခၚ အိႏိၵယပဋိညာဥ္ခံဝန္ထမ္း ဦးတင္ထြတ္ကို အၾကံေပးအျဖစ္ေခၚေဆာင္၍ နန္းရင္းဝန္ အက္တလီႏွင့္ ေတြ႔ရန္ အဂၤလန္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ စင္စစ္ ဦးေစာႏွင့္ ဦးတင္ထြတ္တို႔မွာ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာအျဖစ္ ေပါင္းသင္း၍ရႏိုင္ေသာသူမ်ား မဟုတ္ၾကေပ။ ဦးေစာက တက္ႂကြေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားျဖစ္ၿပီး က်န္ ဦးတင္ထြတ္က ၿဗိတိသွ်၏ သစၥာေတာ္ခံအရာထမ္းသူျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဦးတင္ထြတ္သည္ ျမန္မာ လူမ်ဳိးျဖစ္ေလရာ မိမိတိုင္းျပည္လြတ္လပ္သည္ကို ျမင္ခ်င္သူသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဦးတင္ထြတ္သည္ နန္းရင္းဝန္ဦးေစာ၏ အတြင္းဝန္ျဖစ္သည္။ ဦးေစာသည္ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာျပည္၏ နန္းရင္းဝန္ကား မဟုတ္။ အတိအက်ေျပာရလွ်င္ ဦးေစာသည္ နန္းရင္းဝန္စစ္စစ္ မဟုတ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံျပည္တြင္းေရးတြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ အက်ဳိးစီးပြားကိုကာကြယ္ရန္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားတခုကို စီမံ ခန္႔ခြဲေနရသူသာ ျဖစ္သည္။ ၿဗိတိသွ်အက်ဳိးစီးပြားကို ကဏၬေကာစ လုပ္လွ်င္ ၿဗိတိသွ်မူဝါဒမွ ေသြဖည္လွ်င္ ဦးေစာသည္ သစၥာမဲ့သူျဖစ္သည္။ ဦးတင္ထြတ္သည္ အိုင္စီအက္စ္ဝန္ထမ္း ျဖစ္ေသာ္လည္း တဖက္က ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ျမန္မာျပည္ အက္ဥပေဒအရ ဦးတင္ထြတ္သည္ ဦးေစာ၏ ခိုင္းေစခ်က္တို႔ကို လိုက္နာေဆာင္ရြက္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းအက္ဥပေဒသည္ အာဏာပုိင္ႏွစ္ဦးကို ဖန္တီးထားသည္။ တနည္းဆုိေသာ္ တဦးမွာ ျပည္တြင္းအာဏာပိုင္ျဖစ္ၿပီး တဦးမွာ ျပည္ပအာဏာပိုင္ ျဖစ္သည္။ ဦးတင္ထြတ္အဖို႔ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ျပည္တြင္းအာဏာပိုင္ ဦးေစာ၏အမိန္႔ကို လိုက္နာရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အိုင္စီအက္စ္တဦးအျဖစ္ ျပည္ပအာဏာပိုင္ၿဗိတိသွ် အစိုးရ၏ သစၥာကို ေစာင့္သိ႐ိုေသရမည္ျဖစ္သည္။
၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ ဦးေစာအား ၿဗိတိသွ် အစိုးရအဖြဲ႔က ေန႔လည္စာဖိတ္ေကၽြး၍ ၿဗိတိသွ်နန္းရင္းဝန္ ခ်ာခ်ီႏွင့္ ၂ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေဆြးေႏြးခြင့္ရသည္။ သို႔ေသာ္ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီက ဦးေစာအား ယခုလို ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စကားမေျပာသင့္။ ျမန္မာျပည္၏ အနာဂတ္သည္ ၿဗိတိသွ်တို႔၏ စစ္အ႐ႈံး၊ အႏိုင္ေပၚတြင္ တည္ေနရာ ၿဗိတိသွ်တို႔ စစ္ႏိုင္လွ်င္ ကုိယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ မွ်မွ်တတ စဥ္းစားေဆာင္ရြက္မည္ဟူ၍ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဤစကားမွာ ေရရာလွသည္မဟုတ္ဟု ဦးေစာ ေတြးထင္ခဲ့သည္။
ၿဗိတိသွ်တို႔ထံမွ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လက္ေဆာင္ကေလးတခုရရိွေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ ထားခဲ့ေသာ ဦးေစာသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လမ္းဆံုးၿပီးေနာက္၊ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ အဂၤလန္မွ ျပန္လာခဲ့သည္။ အျပန္တြင္ အေမရိကန္၌ တေထာက္နားၿပီး ပစိဖိတ္သမုဒၵရာကိုျဖတ္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ျပန္ရန္ အစီအစဥ္ရိွသည္။ အၾကံကုန္ ဂဠဳန္ဆားခ်က္ဆိုသလို သူႏွင့္ဦးတင္္ထြတ္တို႔ ဝါရွင္တန္သို႔ သြားသည္။ အေမရိကန္သမၼတ ႐ုစဗဲ့ႏွင့္ေတြ႔ကာ ခ်ာခ်ီအား နားဝင္ေအာင္ေျပာေပးရန္ ေဆြးေႏြးမည္ဟု စိတ္ကူးရိွသည္။ သို႔ေသာ္ ၿဗိတိသွ်တို႔က ႐ုစဗဲ့အား ႀကိဳတင္ညႇိႏိႈင္းထားၿပီးျဖစ္ရာ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ ေျဖရွင္းရမည့္ကိစၥတြင္ အေမရိကန္တို႔ ပါဝင္ပတ္သက္ရန္ မည့္သို႔မွ် အေၾကာင္းမရိွ ဟူေသာ အေျဖကိုသာ ဦးေစာ ရရိွခဲ့သည္။
ယင္းေနာက္ ေလယာဥ္လက္မွတ္မရသျဖင့္ အတန္ၾကာေအာင္ေနၿပီးမွ ဟာဝိုင္ယီသို႔ လာခဲ့သည္။ ယင္းမွတဆင့္ ဖိလစ္ပိုင္သို႔ ဝင္မည္။ ထိုမွ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္မည္ဟု စီစဥ္သည္။ ဟာဝိုင္ယီသို႔ ေရာက္သည့္ေန႔မွာ ပုလဲဆိပ္ကမ္းကို ဂ်ပန္ေလတပ္ကဗံုးၾကဲၿပီး ေနာက္တေန႔ ဒီဇင္ဘာ ၈ ရက္ေန႔ ျဖစ္ေနသည္။ အေမရိကန္ ေရတပ္တခုလံုး စံုးစံုးနစ္သြားသည့္အျဖစ္ကို သူ ျမင္ေတြ႔ရသည္။ ဂ်ပန္ႏွင့္ စစ္ျဖစ္ရန္စီစဥ္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေနာက္သို႔ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္မ်ား မရိွေတာ့သျဖင့္ အေမရိကန္သို႔ ျပန္လွည့္ခဲ့ရသည္။ ထိုမွတဆင့္ ေပၚတူဂီသို႔ဝင္ၿပီး ျမန္မာျပည္ျပန္ရန္ စီစဥ္ျပန္သည္။ ေပၚတူဂီႏိုင္ငံ လစၥဘုန္းၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လွ်င္ ယင္းႏိုင္ငံရိွ ဂ်ပန္သံ႐ုံးသို႔သြားေရာက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံကိစၥ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ဂ်ပန္သံ႐ုံးသို႔သြားရာတြင္ ဦးေစာက ဦးတင္ထြတ္ကို မေခၚဘဲ ခ်န္ထားခဲ့သည္။ ဂ်ပန္သံ႐ုံး၌ ဦးေစာႏွင့္ ဂ်ပန္သံအမတ္တို႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈကို ၿဗိတိသွ် ေထာက္လွမ္းေရးက ျဖတ္ေတာက္နားေထာင္ရာ ဦးေစာႏွင့္ ဂ်ပန္သံအမတ္တို႔ ေဆြးေႏြးသည့္ကိစၥ သိရိွသြားၾကေတာ့သည္။
ဦးေစာႏွင့္ေတြ႔ၿပီးသည့္ေနာက္တေန႔တြင္ ဂ်ပန္သံအမတ္က တိုက်ဳိသို႔ အစီရင္ခံသည္။ အေမရိကန္မွတဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ျပန္လာေသာ ျမန္မာနန္းရင္းဝန္ႏွင့္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေတြ႔ဆံုရသည္။ ျမန္မာနန္းရင္းဝန္က အကယ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဂ်ပန္တို႔ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာတို႔သည္ ဂ်ပန္တို႔ႏွင့္ပူးေပါင္းကာ ၿဗိတိသွ်တို႔ကို တိုက္ထုတ္ရာ၌ ကူညီမည္။ ၿဗိတိသွ်တို႔ကို ပုန္ကန္မည္။ ထို႔ျပင္ သူသာ အာဏာရိွေနဆဲဆိုလွ်င္ ဂ်ပန္အတြက္ တတ္ႏိုင္သမွ် အကူအညီေပးမည္ဟု ဆိုသည္။
ၿဗိတိသွ်ေထာက္လွမ္းေရးတို႔က ထိုသတင္းကို ဆိုင္ရာသို႔ အစီရင္ခံၿပီးေနာက္ ဦးေစာႏွင့္ ဦးတင္ထြတ္တို႔ ပါလက္စတိုင္းျပည္ ဟုိင္ဖာ(ယခု အစၥေရးပိုင္) ၿမိဳ႕တြင္ ေလယာဥ္ဆိုက္သည့္ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၈ ရက္ေန႔၌ ဖမ္းဆီးလုိက္ေလသည္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၉ ရက္ထုတ္ လန္ဒန္တုိင္း၊ ဂါဒီယန္းသတင္းစာမ်ားတြင္ ဦးေစာႏွင့္အတူ ဦးတင္ထြတ္ကိုပါ ဖမ္းဆီးလို္က္သည့္ သတင္းကို ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ ဦးေစာအား ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္ အာဖရိကတိုက္ ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံ၌ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းထား၍ အိုင္စီအက္စ္ ဦးတင္ထြတ္ကိုမူ အိႏိၵယႏုိင္ငံ ဆင္းလားသို႔ျပန္၍ ျမန္မာျပည္ စစ္ေျပးအစိုးရ၏ အၾကံေပးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေစသည္။
ထို႔ေနာက္ ဒုတိယကမာၻစစ္အၿပီး ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္တြင္ နန္းရင္းဝန္ေဟာင္း ဦးေစာသည္ ၄ ႏွစ္နီးပါ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံရၿပီးေနာက္ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရိွလာသည္။ ေမလဆန္းတြင္ သူ၏ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၆ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘတ္ ရန္႔စ္က ဦးေစာအား ေခၚယူေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔ ညေန ၅ နာရီတြင္ ဦးေစာသည္ ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္ႏွင့္ ထပ္မံေတြ႔ဆံုၿပီး ဘုရင္ခံအိမ္ေတာ္မွအျပန္ ေျမနီကုန္း လမ္းဆံုအဝိုင္းႀကီးကိုေက်ာ္လြန္၍ စိန္႔ဖလိုမီနာေက်ာင္း (အထက (၂) စမ္းေခ်ာင္းေက်ာင္း) ေရွ႕၌ ယူနီေဖာင္းဝတ္ အမည္မသိလူတစု၏ ေသနတ္ျဖင့္ပစ္ခတ္မႈကို ခံခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးေစာ၏ လက္ဝဲဘက္မ်က္ႏွာ ေအာက္ပါးအထက္ပိုင္းကို က်ည္ဆန္ရွပ္မွန္ခဲ့သည္။ ယင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးေစာသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေပၚ အထင္မွားကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚ အၿငိဳးအေတးထားခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဘုရင္ခံ ဆာဟူဘတ္ရန္႔စ္က စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္ ေကာင္စီ (ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔)ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ဦးေဆာင္၍ အဖြဲ႔ဝင္ ၁၀ ဦးျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းေစရာ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ဘုရင္ခံ၏ေထာက္ခံမႈျဖင့္ အစိုးရအဖြဲ႔၌ ပညာေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းဌာန ဝန္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရသည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ျမန္မာႏုိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္ေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ အဂၤလန္ ျပည္သို႔ သြားေရာက္ရာ၊ ဦးေစာသည္ လိုက္ပါသြားခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ခ်ဳပ္ဆိုေသာ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္ေနာက္ဆက္တြဲကို ထိုစဥ္က အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္လိုက္ပါသြားေသာ သခင္ဗစိန္ႏွင့္ ဦးေစာတို႔သည္ သေဘာမတူေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ျဖင့္ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ၾကသည္။ အမွန္စင္စစ္ ဦးေစာႏွင့္ သခင္ဗစိန္တို႔သည္ စာခ်ဳပ္ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သေဘာထား အယူအဆ႐ႈပ္ေထြးေအာင္ ပရိယာယ္ဆင္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၀ ရက္ေန႔ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္အဖြဲ႔မွ သခင္ဗစိန္သည္ လည္းေကာင္း၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ဦးေစာသည္လည္းေကာင္း အသီးသီး ႏုတ္ထြက္ခဲ့ၾကသည္။
အစိုးရအဖြဲ႔မွ ႏႈတ္ထြက္ၿပီးေနာက္ သခင္ဗစိန္၊ ေဒါက္တာဘေမာ္တို႔ႏွင့္အတူ ဦးေစာသည္ ‘မဟာဗမာ’ အဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္း၍ ဖဆပလ အတိုက္အခံအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က မဟာ ဗမာအဖြဲ႔ကို စာနယ္ဇင္းမ်ား၌ ‘ေစာ စိန္ ေမာ္ ဂိုဏ္း’ ဟု ေခၚခဲ့ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၉ ရက္ စေနေန႔ နံနက္ ၁၀း၃၀ တြင္ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ သူ၏ ေနာက္လုိက္မ်ားအား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား အစည္းအေဝး က်င္းပေနစဥ္ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခိုင္းသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔လုပ္ၾကံခံရသည့္ေန႔ ညေနပုိင္းမွာပင္ လူသတ္တရားခံ ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါမ်ားကို ေသာင္းက်န္းမႈႏိွမ္နင္းေရးတပ္ တပ္ရင္းအမွတ္ ၁ မွ တပ္ခြဲမႉး ဗိုလ္သိန္းဟန္ႏွင့္ ရဲေဘာ္မ်ားသည္ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ၇ ရက္ကြက္ ေအဒီလမ္း (ယခု ေမခလမ္း) အမွတ္ ၄ ရိွ ဦးေစာေနအိမ္သို႔ ဝိုင္း၍ရွာေဖြဖမ္းဆီးကာ စံုေထာက္ အင္စပတ္တာ မစၥတာဂ်ပ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ရဲတပ္ဖြဲ႔သို႔ အပ္ႏွံခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရင္ခံအထူးခံု႐ုံးဖြဲ႔စည္း၍ အမႈကို စစ္ေဆးေစခဲ့သည္။ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါ ၉ ဦးအား ဦးေက်ာ္ျမင့္၊ ဦးေအာင္သာေက်ာ္ႏွင့္ ဦးစီထူး တို႔ပါဝင္ေသာ အထူးခံု႐ံုးမွ ၄ လတိုင္ ၾကားနာစစ္ေဆးကာ ျပစ္မႈထင္ရွားသျဖင့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ ေသဒဏ္ စီရင္ခ်က္ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ လုပ္ၾကံမႈတရားခံမ်ားအနက္ ဘၫြန္႔(ေဖာ္ေကာင္) သည္ အစိုးရသက္ေသ ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္အမႈမွ ကြင္းလံုးကၽြတ္ လြတ္ေျမာက္သြားသည္။ က်န္တရားခံမ်ားက အဆင့္ဆင့္ အယူခံဝင္ခဲ့ရာ ေနာက္ဆံုးအယူခံလႊာကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္မွ ပယ္ခ်လုိက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သမၼတထံ သနားခံလႊာ ဆက္လက္တင္သြင္းခဲ့ရာ ခင္ေမာင္ရင္၊ သုခႏွင့္ ေမာင္နီတို႔အေပၚတြင္ ေသဒဏ္အမိန္႔ပယ္ဖ်က္၍ တသက္တကၽြန္း ေထာင္ဒဏ္မ်ားသို႔ လႊဲေျပာင္း ေပးခဲ့သည္။ က်န္ တရားခံမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဂဠဳန္ဦးေစာ၊ သက္ႏွင္း၊ ေမာင္ခို႔ ႏွင့္ မႈန္ႀကီး တို႔အား အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္တြင္လည္းေကာင္း၊ စိန္ႀကီးႏွင့္ ရန္ႀကီးေအာင္တို႔အား ရန္ကုန္အက်ဥ္းေထာင္ (ယခု ရန္ကုန္အေထြေထြေရာဂါကု ေဆး႐ုံေနရာ) တြင္လည္းေကာင္း ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၈ ရက္ စေနေန႔ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ ၅နာရီခြဲတြင္ တၿပိဳင္နက္ ႀကိဳးေပးစီရင္ခဲ့ေလသည္။
ႀကိဳးေပးခံရစဥ္က ဇနီးေဒၚသန္းခင္ႏွင့္ သမီးေဘဘီေစာ ေခၚ ေမသန္းေစာ က်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈႀကီးအတြက္ ႀကိဳးဒဏ္အတည္ျပဳျခင္းခံရၿပီးျဖစ္ေသာ ဦးေစာသည္ သူ၏ သမီးျဖစ္သူ ေဘဘီေစာေခၚ ေမသန္းေစာထ ံေနာက္ဆံုးစာတေစာင္ ေရးသားေပးပို႔ခဲ့ရာ ေအာက္ပါ အတိုင္း ျဖစ္သည္။
“ခ်စ္သမီးသို႔
ခ်စ္သမီးအတြက္ အနည္းငယ္ ေရးရဦးမည္။ သမီးသည္ ငယ္စဥ္ကစ၍ သူတပါးအသတ္ကို မသတ္ဘဲ အျမဲေရွာင္ၾကဥ္လာခဲ့သလို၊ မိမိ၏ အသက္ထက္ဆံုး မည္သည့္အခါမွ သူတပါးအသက္ကို မသတ္ပါဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အဓိဌာန္ျပဳပါ။
ေနာက္ အေရးႀကီးတာတခုက သမီးအား မွာခဲ့ဦးမည္။ ဒယ္ဒီတို႔အမ်ဳိးသည္ အေဖမ်ဳိး၊ အေမ မ်ဳိးတို႔သည္ စိတ္အလြန္ထက္ၾကသည္၊ စိတ္ေကာင္းရိွၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူတပါးေစာ္ကားလာလွ်င္ မခံခ်င္ေသာစိတ္ထားက အလြန္အားႀကီးၾက၏၊ စိတ္ျပင္းထန္၏။ သူမ်ားတကာက တခ်က္႐ိုက္လွ်င္ ကိုယ္က အခ်က္ ၂၀ ျပန္႐ိုက္ခ်င္သည္။ လက္စားျပန္မေခ်ရလွ်င္ တသက္လံုး မေမ့ႏိုင္၊ မစားႏိုင္၊ မေနႏိုင္သလို ရိွၾကသည္။ ငါ့သမီး ဤသို႔သေဘာ မရိွေလႏွင့္။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္က ရန္မူလာလွ်င္ သည္းခံပါ။ သည္းခံျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ကုသိုလ္ေရး ျဖစ္ေတာ့၏။
အေရးအႀကီးဆံုး၊ အဖိုးတန္ဆံုး၊ ေနာက္ဆံုးအေမြတခု ေပးရဦးမည္။ ထိုအေမြကား အျခားမဟုတ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို အျမဲဆည္းကပ္ရမည္။
လူ႔ဘဝကိုရဖို႔ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ဘုရားသာသနာႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္ဖို႔ရာ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ယခု သမီးတို႔မွာ လူ႔ဘဝကို ကံအားေလ်ာ္စြာ ေရာက္လာ၏။ အလြန္အဖိုးတန္သည့္ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ႀကီးႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္လ်က္ရိွ၏။ မေသမေနရသမွ် အခ်ိန္ကေလးအတြင္းမွာ ရတနာ သံုးပါးကို ေန႔ေရာညဥ့္ပါ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ပါ။ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ပါ။
ျမန္မာျပည္၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ မ်ားႏုိင္သေလာက္မ်ားေအာင္ ပဥၥင္းခံ၊ ရွင္ျပဳတို႔ကို ငါ့သမီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ပါ။ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္သည္ ကမာၻတြင္ ထင္ရွားပါေစ။ ဤသို႔ျဖစ္ရန္ ငါ့သမီးသည္ တတ္ႏိုင္သမွ် ပါဝင္ကူညီပါ။ ေဆာင္ရြက္ပါ။ ဘုရား သာသနာေတာ္ အက်ဳိး၊ သတၱဝါမ်ား၏ အက်ဳိး၊ မိမိကိုယ္က်ဳိးအတြက္ျဖစ္ေပမည္ဟူ၍ တသက္လံုး မွတ္ထားပါ။ သမီးသည္ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားကို အျမဲကိုးကြယ္ပါ။ ဆည္းကပ္ပါ။ လွဴဒါန္းပါ။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို အျမဲအားထုတ္ပါ။ ဤကား- ငါ၏ ခ်စ္သမီး အား ေပးအပ္ခဲ့ေသာ အေမြပင္တည္း”
လိမၼာစြာေနရစ္ေပေတာ့ ခ်စ္သမီး
ေမာင္ေစာ
ဦးေစာသည္ သမီး ေဘဘီေစာကို ဆံုးမစကား ေရးသားခဲ့ျခင္းမွာ ႀကိဳးဒဏ္စီရင္ျခင္းမခံရမီ အခ်ိန္ကာေလးအတြင္း ႀကိဳးတိုက္ထဲ၌ လယ္တီဆရာေတာ္၏ တရားစာအုပ္မ်ား အပါအဝင္၊ ဗုဒၶဝင္ က်မ္းစာမ်ားကို ဖတ္႐ႈခဲ့မႈေၾကာင့္ တရားရရိွသြားေလသလား စဥ္းစားစရာပင္ျဖစ္သည္။
ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ရာဇဝင္႐ိုင္းေအာင္ျပဳခဲ့မိေသာ သူ၏မိုက္ျပစ္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈ၏ တရားခံအျဖစ္ ဘဝဇာတ္သိမ္းခဲ့ရေသာ္လည္း သူ႔သမီးထံေရးေပးခဲ့ေသာ ‘သံေဝဂ’ စာကို ဖတ္႐ႈရသူတိုင္းသည္ စေလဦးပုည၏ ‘ဆဒၵန္ဆင္မင္းဝတၳဳ’ မွ ေသာႏုတၳိဳရ္မုဆိုး၏ ျမားခ်က္ေၾကာင့္ အသက္ကုန္အံ့ဆဲဆဲ၌ ဆဒၵန္ဆင္မင္းဆိုခဲ့ေသာ-
“ဉာဏ္ဝကၤႏၱ၊ ယုတ္မာလွေသာ၊ အမိုက္မအတတ္၊ သင္းၾကံ၍သတ္သည္ကား၊ ဆတ္ဆတ္မုခ်၊ မွန္ေတာ့သည္။ သို႔မွ်ေလာက္၊ မေထာက္မဆ၊ ၾကံရက္သည့္မိန္းမအား၊ မရသေရြ႕၊ သူ မေမ့ရွာၿပီ။ ေရွ႕သို႔သံသရာ၊ ျဖစ္တိုင္းမွာပင္၊ ေလာင္စာရန္ၿငိဳး၊ မီးဆက္၍ ပ်ဳိးမည္ေၾကာင့္၊ မိန္းမဆိုး အမုန္း၊ သည္ဘဝတြင္ သည္မွ်ႏွင့္တံုးေစေတာ့”
ဟူေသာစကားကို ျပန္လည္သတိရမိကာ အမုန္သံသရာ ကုန္ဆံုးပါေစေတာ့ ဟု တမ္းတေနမိပါေတာ့သည္။
http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=8769&Itemid=1
ဧၿပီ ၃၀၊ ၂၀၁၁
ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရအံ့ဆဲဆဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ သူ၏ ေနာက္လိုက္လူသတ္သမားတစုက လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ က်ဆံုးသြားခဲ့ရရွာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ေရာက္တိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား က်ဆံုးခဲ့ရသည့္ေန႔ကို အမွတ္တရရိွေစျခင္းငွာ ‘အာဇာနည္ေန႔’ အျဖစ္က်င္းပလာခဲ့သည္မွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ၆၄ ႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ‘ေသေသာသူ ၾကာလွ်င္ေမ့’ ဆို႐ိုးစကားရိွေသာ္လည္း ယေန႔တိုင္ ျပည္သူတရပ္လံုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို ယေန႔တိုင္ တေအာက္ေမ့ေမ့၊ တတမ္းတတႏွင့္ လြမ္းရိွန္မေပ်ာက္၊ တေသြ႔ေသာင္းေသာင္း၊ တေျပာင္းပ်ပ် သတိရေနဆဲျဖစ္သည္။
ထိုနည္းတူစြာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔အား ရာဇဝင္႐ိုင္းေအာင္ ယုတ္မာလွေသာ အၾကံမိုက္ျဖင့္ ျပဳခဲ့ၾကေသာ လူမသမာတို႔သည္ တရားဥပေဒအတိုင္း မိုက္ျပစ္ကိုခံလိုက္ရၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႔၏ဘဝႏွင့္ သူတို႔အမိုက္ဇာတ္ကို အမွတ္ရေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခဲ့ေသာ ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ဘဝတေစ့တေစာင္းႏွင့္ ေႏွာင္းအတိတ္မွ သမိုင္းပံုရိပ္ကို လူငယ္မ်ားသိရိွႏိုင္ေစရန္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈ တရားခံအျဖစ္ ဘဝဇာတ္သိမ္းပိုင္းမလွခဲ့ေသာ နန္းရင္းဝန္ေဟာင္း ဂဠဳန္ ဦးေစာကို ပဲခူးတိုင္း အုတ္ဖိုၿမိဳ႕နယ္ ကိုင္းႀကီးရြာ၌ အဘေျမပိုင္ရွင္ ဦးဖိုးၾကဴး၊ အမိေဒၚပန္းတို႔မွ ၁၉၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ေမလ ၁၆ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႔ ည ၇ နာရီ ၃၀ မိနစ္တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေမြးခ်င္း ၄ ေယာက္ အနက္ ဒုတိယေျမာက္သားျဖစ္သည္။ ေမြးခ်င္းမ်ားမွာ အစ္မ ေဒၚယံု၊ ဂဠဳန္ဦးေစာ၊ ညီ ေမာင္တင့္၊ ဦးထြန္းေလး (ေခၚ) ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီးတို႔ ျဖစ္ပါသည္။
ငယ္စဥ္က ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ၿမိဳ႕၊ ႐ုိမန္ကက္သလစ္ သာသနာျပဳေက်ာင္း၌ သတၱမတန္း ေအာင္ျမင္သည္အထိ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ အဂၤလိပ္စာကို ကာလကတၱား (ယခု ကိုးလ္ကတၱား) ၿမိဳ႕သို႔ သြားေရာက္သင္ၾကားခဲ့သည္။ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ေနာက္ဆံုး က်င္းပခဲ့သည့္ တတိယတန္း ေရွ႕ေနစာေမးပြဲကို ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
သာယာဝတီ ၿမိဳ႕မဝံသာႏုေကာင္စီတြင္ စကၠေတရီအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္ ဂ်ီစီဘီေအ အကြဲတြင္ ဖခင္ဦးဖိုးၾကဴးႏွင့္အတူ ၂၁ ဦးဂ်ီစီဘီေအအဖြဲ႔က ပါဝင္လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္သည္။ ၁၉၂၅ ခုႏွစ္တြင္ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမား သာယာဝတီ ဦးပုကိုအႏိုင္ရ၍ လႊတ္ေတာ္အမတ္အျဖစ္ ဆက္လက္အေရြးခံရသည္။ ေတာင္သူလယ္သမား ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဂဠဳန္ဆရာစံ၏ ေနာက္လိုက္ ဂဠဳန္တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားကုိ ေရွ႕ေနလိုက္ေပးခဲ့သည္။ ဆရာစံ၏ ေတာင္သူလယ္သမား ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ပတ္သတ္၍ အဂၤလိပ္အစိုးရသည္ ပုန္ကန္သူမ်ားအား ရက္စက္စြာႏိွပ္ကြပ္ခဲ့ေၾကာင္း အစုိးရထံ အိတ္ဖြင့္ေပးစာတေစာင္ ေပးပို႔ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ‘ျမန္မာျပည္အေရး’ စာအုပ္တအုပ္ေရးသား၍ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔တင္ပုိ႔ခဲ့ရာ အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ ပိတ္ပင္တားဆီးမႈကို ခံရသည္။ သာယာဝတီအမတ္သည္ ‘၁၉၃၀-၃၁ ခုႏွစ္ ျမန္မာျပည္အေရး’ စာအုပ္ကို ထုတ္ေဝရာ အစိုးရအား အၾကည္ညိဳပ်က္ေစေသာ စာသားမ်ားပါဝင္၍ ပုဒ္မ ၁၂၄ (က) အရ အျပစ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း အထူးေဂဇက္ အထုတ္ခံရသည္။
ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးတြင္လည္း ဆရာစံ ေတာင္သူလယ္သမားအေရးေတာ္ပံုႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အဂၤလိပ္အစိုးရ၏ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္ေျပာၾကားရာ ထိုစဥ္က ျပည္ထဲေရးအတြင္းဝန္ ‘မစၥတာ ဘုသ္ဂေရဗလီ’ (Mr. Booth Gravely)က ဦးေစာအား “ေမာင္မင္း ဂဠဳန္ျဖစ္လာၿပီ” ဟု ေျပာၾကားရာမွ ‘ဂဠဳန္ဦးေစာ’ ဟု အမည္တြင္ခဲ့ေလသည္။
၁၉၃၂ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စတုတၳအႀကိမ္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ သာယာဝတီေတာင္ပိုင္း မဲဆႏၵနယ္မွအေရြးခံရာ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၁၀ လေက်ာ္၌ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဟသၤာတၿမိဳ႕တြင္ ဟသၤာတၿမိဳ႕ေျမာက္ပိုင္း မဲဆႏၵနယ္မွ အေရြးခံရသည္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္တြင္ ဦးေစာသည္ ရန္ကုန္ျမဴနီစီပယ္လူႀကီးအျဖစ္ ဝင္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္သည္။ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၂၃ ရက္ေန႔ သူရိယသတင္းစာ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ရာ ခမ္းခမ္းနားနား ႀကိဳဆိုျခင္းခံရသည္။ အျပန္တြင္ ကိုရီးယား၊ တ႐ုတ္၊ ထိုင္း၊ ပသွ်ဴးကၽြန္းဆြယ္ (မေလးကၽြန္းဆြယ္) စေသာ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔သြားေရာက္၍ ႏိုင္ငံေရး ေလ့လာခဲ့သည္။ ဂ်ပန္မွအျပန္ ဦးေစာသည္ ‘ဂ်ပန္ျပည္လမ္းၫႊန္’ စာအုပ္ကိုေရး၍ သူရိယတိုက္မွ ၁၉၃၅ ခုႏွစ္တြင္ ထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူရိယသတင္းစာ ရွယ္ယာမ်ားကို ထပ္မံဝယ္ယူ၍ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ သူရိယသတင္းစာတိုက္၌ ဒါ႐ိုက္တာအဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္လာသည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ သူရိယသတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္သည္။ လစာမွာ ၈၅၀ က်ပ္ျဖစ္သည္။ သူရိယ သတင္းစာအယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ၾသဇာႀကီးမားလာသည္ႏွင့္အမွ် သူရိယသတင္းစာ၏ မူဝါဒကို ႀကိဳးကိုင္ေျပာင္းလဲခဲ့သည္။
ထိုစဥ္က သူရိယသတင္းစာတြင္ တာဝန္ခံအယ္ဒီတာအျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းက ဦးေစာႏွင့္ေတြ႔ခဲ့ပုံကို သူ၏ ‘တသက္တာမွတ္တမ္းႏွင့္ အေတြးအေခၚမ်ား’ စာအုပ္၌-
“ကၽြႏု္ပ္၏ ေခါင္းႀကီးမ်ားအေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ ဂဠဳန္ဦးေစာက ကၽြႏု္ပ္အား ေျပာဖူးျခင္းကို သတိရပါေသးသည္။ ဦးေစာမွာ သူရိယတိုက္ အစုရွင္မ်ားအနက္တြင္ အစုအမ်ားဆံုး လက္ကိုင္ရိွသူ တေယာက္ျဖစ္၍ (အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ မျဖစ္လာမီကတည္းကပင္) သူရိယ ေပၚလစီႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတြင္ အေတာ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဟန္ရိွ၏။ ဦးေစာဝင္လာၿပီးသည့္ ေနာက္တေန႔သ၌ ကၽြႏု္ပ္အား သူ၏ အခန္းသို႔ေခၚ၍ လက္ဖက္ရည္ျဖင့္ဧည့္ခံရင္း “ခင္ဗ်ားေရာက္လာကတည္းက ခင္ဗ်ားေခါင္းႀကီးေတြကို က်ေနာ္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ဖတ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ ပထမေခါင္းႀကီးအေၾကာင္းကို ဦးဘကေလး ကေမးလို႔ က်ေနာ္က ဒီလူကို လက္မလြတ္ေစနဲ႔၊ ရေအာင္ယူပါလို႔ေျပာလိုက္ရပါေသးတယ္” ဟု ေျပာေပသည္”
“အမွန္ကိုေျပာရလွ်င္ သူရိယတုိက္သို႔ ကၽြႏု္ပ္ျပန္ဝင္လာၿပီးသည့္ေနာက္ တႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔ ၾကာေသာအခါတြင္ ဦးေစာဝင္လာျခင္းျဖစ္ရာ သူက အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ ကၽြႏု္ပ္က တာဝန္ခံအယ္ဒီတာ အျဖစ္ႏွင့္လုပ္ၾကရာတြင္ သတင္းစာအေၾကာင္းကို ဘာမွ်နားမလည္ေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ က သတင္းစာတိုက္တြင္ ကၽြႏု္ပ္အထက္မွ ၾသဇာေပးႏိုင္ျခင္းကို ကၽြႏု္ပ္ ခံျပင္းလွေသာေၾကာင့္ ႏုတ္ထြက္ရန္ အတန္တန္ စိတ္ကူးခဲ့၏။ ႏုတ္ထြက္လွ်င္ မည္သို႔ လုပ္ကိုင္စားေသာက္မည္ဟုပင္ ၾကံစည္စိတ္ကူးလ်က္ရိွပါၿပီ။ ထိုသို႔ေသာ အေျခအေနတြင္ ဦးေစာသည္ ကၽြႏု္ပ္အား လက္ဖက္ရည္ တိုက္ၿပီး အထက္ပါအတိုင္းစကားကို ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကၽြႏု္ပ္သည္ သူရိယတုိက္မွ ႏုတ္ထြက္ဖို႔စိတ္မကူးေတာ့ဘဲ လခတိုးေပးဖို႔ ေတာင္းရန္သာ ၾကံစည္ပါေတာ့သည္။ သတင္းစာအေၾကာင္းကို မသိေသာ္လည္း ဆက္ဆံေရးကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ျဖစ္သည္ဟု ျမင္လာပါသည္” ဟူ၍ ေရးသားထားေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ဦးေစာသည္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္တြင္ ဂဠဳန္စစ္သူႀကီးဘြဲ႔ခံ၍ ဂဠဳန္တပ္၏ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ဒုတိယေက်ာင္းသားသပိတ္တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးမႈရရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။
၁၉၃၇ ခုႏွစ္ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္ကို သူရိယသတင္းစာတိုက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ေနရာႏွင့္ ဦးေစာ၏ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ေအဒီလမ္း (ယခု ေမခလမ္း) အမွတ္ ၄ ေနအိမ္တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားရိွသည္။ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီတြင္ ဝတ္လံုေတာ္ရ ဦးေအး၊ ဖ်ာပံုသူေဌး ဦးအုန္းခင္၊ ဟသၤာတဦးျမ၊ ပဲခူးဦးစိန္ဝင္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ား အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။
၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔ ဦးေအးႏွင့္ဦးေစာတို႔က ေဒါက္တာဘေမာ္ၫြန္႔ေပါင္း အစိုးရကို အယံုအၾကည္မရိွေၾကာင္း အဆိုတင္သြင္း၍ မဲခြဲရာ ေထာက္ခံမဲ ၆၁ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ ၆၆ မဲျဖင့္ အဆိုဘက္မွ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည့္အတြက္ ေဒါက္တာဘေမာ္အစိုးရ ဆက္လက္တည္ျမဲခဲ့သည္။
၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔၌ ေရႊတိဂံုေစတီေျခရင္း ဦးဘရီဇရပ္၌ မ်ဳိးခ်စ္ တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ ဂဠဳန္တပ္မ်ားႏွင့္ အာဏာဖီဆန္မႈကို တတိယအႀကိမ္ ေက်ာင္းသားသပိတ္အား ဟန္ေရးျပ လွည့္ကြက္အျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရာ ေခတၱအဖမ္းခံရသည္။
၁၉၃၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး၌ ေဒါက္တာဘေမာ္ ဦးေဆာင္ေသာ ၫြန္႔ေပါင္းအစုိးရအား အယံုအၾကည္မရိွအဆိုကို ထပ္မံတင္သြင္းခဲ့ရာ ေထာက္ခံမဲ ၇၀ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ ၃၇ မဲျဖင့္ အဆိုဖက္မွ အႏိုင္ရရာ ေဒါက္တာဘေမာ္အစိုးရ ျပဳတ္က်သြားသည္။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ ေရႊက်င္ဦးပု ဦးေဆာင္သည့္ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရအဖြဲ႔၌ ဦးေစာသည္ လယ္ယာႏွင့္သစ္ေတာေရးရာ ဝန္ႀကီးျဖစ္လာသည္။ ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ လႊတ္ေတာ္၌ ဦးဘေဘ တင္သြင္းသည့္ ဦးပုအစိုးရအေပၚ အယံုအၾကည္မရိွအဆိုကို မဲခြဲရာ ေထာက္ခံမဲ ၈၁ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ ၃၂ မဲရရိွသျဖင့္ အဆိုအႏိုင္ရၿပီး ဦးပုအစိုးရ ျပဳတ္က်သြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ဂဠဳန္ဦးေစာ ဦးေဆာင္သည့္ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရ ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ နန္းရင္းဝန္(ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္) အျဖစ္ အစိုးရအဖြဲ႔ကို ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။
နန္းရင္းဝန္ဘဝ၌ ဦးေစာသည္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ရန္ဥပေဒတခု ျပဌာန္း ေပးခဲ့သည္။ ယင္းဥပေဒမွာ ‘ဗုဒၶဘာသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ထိမ္းျမားလက္ထက္ျခင္း ဥပေဒ’ ပင္ ျဖစ္သည္။
၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဗိုလ္မႉႀကီးစူဇူကီး (ေနာင္ဗိုလ္မိုးႀကိဳး) ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္ လာေရာက္ေသာအခါ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ဗိုလ္မႉးႀကီးစူဇူကီးအား ေတြ႔ဆံု၍ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဂ်ပန္ထံမွ အကူအညီမ်ားလိုခ်င္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ဦးေစာသည္ နန္းရင္းဝန္ဘဝ၌ အဂၤလိပ္ကုန္သည္မ်ား၏ အလိုက် ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈကို ဦးစားေပး၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကိုင္တြယ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ေအာက္လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး၌ ဗိုလ္တေထာင္ မဲဆႏၵနယ္အမတ္ ဦးဘေဘသည္ ဦးေဆာင္ေသာ အစုိးရအဖြဲ႔အား အယံုအၾကည္မရိွ အဆိုကိုတင္သြင္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေထာက္ခံမဲ ၄၇ မဲ၊ ကန္႔ကြက္မဲ ၇၂ မဲ သာရရိွသျဖင့္ အယံုအၾကည္မရွိ အဆို႐ႈံးနိမ့္သြားသည္။ ထိုအစည္းအေဝးတြင္ အမတ္ဦးဘိုးထီက နန္းရင္းဝန္ဦးေစာႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီး ဦးဘသီတို႔ႏွစ္ဦးကို ရည္ရြယ္၍ “နန္းရင္းဝန္က ေျခာက္တန္း၊ ဘ႑ာေရးက ေစာက္ကန္း” ဟုေျပာၾကားရာ ယင္းတို႔ႏွစ္ဦးကို ဦးေစာက ကာကြယ္ေရးဥပေဒအရ အေရးယူခဲ့သည္။ ဦးေစာသည္ သူ အာဏာရိွစဥ္က ေဒါက္တာဘေမာ္၊ ဦးဘဦး၊ ဦးဘဝင္းတို႔ကိုသာမက ႏိုင္ငံေရးဆရာတဆူျဖစ္ေသာ ဦးဘေဘတို႔ကို ေထာင္ဒဏ္ ေပးခဲ့သည္။ သခင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ုံးကို သိကၡာက်ေစရန္ ‘လယ္သမားဖိုးေရႊလံုးႏွင့္ ညည္းခ်င္းႏွင့္ သခင္ဋီကာ’ အမည္ရိွစာအုပ္ကို အစိုးရပိုင္ေငြျဖင့္ ေစာင္ေရအမ်ားအျပား ပံုႏိွပ္၍ ျဖန္႔ခ်ိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပႏွင့္နယ္တို႔တြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ‘ဗမာျပည္ႀကီးနစ္ဖို႔ဖန္ ကလိမ္ဉာဏ္ ႏွင့္ ငေစာ၊ ငေစာ။ ငေစာ မို႔တက္လို႔လာ သူ႔မ်က္ႏွာဟာ အရွက္မရိွ၊ ညာတာဝါဒလိွမ့္လို႔ဖန္ မ်ဳိးခ်စ္ဉာဏ္ဟာ ဘေမာ္လိုပဲ” ဟူေသာ သံခ်ပ္ျဖင့္ သံပံုတီးေတာထုတ္ျခင္းခံရသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ ေဒၚမန္စမစ္သည္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပမည့္ေရြးေကာက္ပြဲကို စစ္ကို အေၾကာင္းျပ၍ ဦးေစာအစိုးရအား ဆက္လက္တည္တ့ံေစခဲ့သည္။
၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ နန္းရင္းဝန္ဦးေစာသည္ အိုင္စီအက္စ္ ေခၚ အိႏိၵယပဋိညာဥ္ခံဝန္ထမ္း ဦးတင္ထြတ္ကို အၾကံေပးအျဖစ္ေခၚေဆာင္၍ နန္းရင္းဝန္ အက္တလီႏွင့္ ေတြ႔ရန္ အဂၤလန္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ စင္စစ္ ဦးေစာႏွင့္ ဦးတင္ထြတ္တို႔မွာ မိတ္ေဆြရင္းခ်ာအျဖစ္ ေပါင္းသင္း၍ရႏိုင္ေသာသူမ်ား မဟုတ္ၾကေပ။ ဦးေစာက တက္ႂကြေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားျဖစ္ၿပီး က်န္ ဦးတင္ထြတ္က ၿဗိတိသွ်၏ သစၥာေတာ္ခံအရာထမ္းသူျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဦးတင္ထြတ္သည္ ျမန္မာ လူမ်ဳိးျဖစ္ေလရာ မိမိတိုင္းျပည္လြတ္လပ္သည္ကို ျမင္ခ်င္သူသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဦးတင္ထြတ္သည္ နန္းရင္းဝန္ဦးေစာ၏ အတြင္းဝန္ျဖစ္သည္။ ဦးေစာသည္ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာျပည္၏ နန္းရင္းဝန္ကား မဟုတ္။ အတိအက်ေျပာရလွ်င္ ဦးေစာသည္ နန္းရင္းဝန္စစ္စစ္ မဟုတ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံျပည္တြင္းေရးတြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ အက်ဳိးစီးပြားကိုကာကြယ္ရန္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားတခုကို စီမံ ခန္႔ခြဲေနရသူသာ ျဖစ္သည္။ ၿဗိတိသွ်အက်ဳိးစီးပြားကို ကဏၬေကာစ လုပ္လွ်င္ ၿဗိတိသွ်မူဝါဒမွ ေသြဖည္လွ်င္ ဦးေစာသည္ သစၥာမဲ့သူျဖစ္သည္။ ဦးတင္ထြတ္သည္ အိုင္စီအက္စ္ဝန္ထမ္း ျဖစ္ေသာ္လည္း တဖက္က ၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ျမန္မာျပည္ အက္ဥပေဒအရ ဦးတင္ထြတ္သည္ ဦးေစာ၏ ခိုင္းေစခ်က္တို႔ကို လိုက္နာေဆာင္ရြက္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းအက္ဥပေဒသည္ အာဏာပုိင္ႏွစ္ဦးကို ဖန္တီးထားသည္။ တနည္းဆုိေသာ္ တဦးမွာ ျပည္တြင္းအာဏာပိုင္ျဖစ္ၿပီး တဦးမွာ ျပည္ပအာဏာပိုင္ ျဖစ္သည္။ ဦးတင္ထြတ္အဖို႔ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ျပည္တြင္းအာဏာပိုင္ ဦးေစာ၏အမိန္႔ကို လိုက္နာရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အိုင္စီအက္စ္တဦးအျဖစ္ ျပည္ပအာဏာပိုင္ၿဗိတိသွ် အစိုးရ၏ သစၥာကို ေစာင့္သိ႐ိုေသရမည္ျဖစ္သည္။
၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ ဦးေစာအား ၿဗိတိသွ် အစိုးရအဖြဲ႔က ေန႔လည္စာဖိတ္ေကၽြး၍ ၿဗိတိသွ်နန္းရင္းဝန္ ခ်ာခ်ီႏွင့္ ၂ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေဆြးေႏြးခြင့္ရသည္။ သို႔ေသာ္ ဝင္စတန္ခ်ာခ်ီက ဦးေစာအား ယခုလို ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ကိုယ္ပုိင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စကားမေျပာသင့္။ ျမန္မာျပည္၏ အနာဂတ္သည္ ၿဗိတိသွ်တို႔၏ စစ္အ႐ႈံး၊ အႏိုင္ေပၚတြင္ တည္ေနရာ ၿဗိတိသွ်တို႔ စစ္ႏိုင္လွ်င္ ကုိယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ မွ်မွ်တတ စဥ္းစားေဆာင္ရြက္မည္ဟူ၍ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဤစကားမွာ ေရရာလွသည္မဟုတ္ဟု ဦးေစာ ေတြးထင္ခဲ့သည္။
ၿဗိတိသွ်တို႔ထံမွ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လက္ေဆာင္ကေလးတခုရရိွေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ ထားခဲ့ေသာ ဦးေစာသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လမ္းဆံုးၿပီးေနာက္၊ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ အဂၤလန္မွ ျပန္လာခဲ့သည္။ အျပန္တြင္ အေမရိကန္၌ တေထာက္နားၿပီး ပစိဖိတ္သမုဒၵရာကိုျဖတ္ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ျပန္ရန္ အစီအစဥ္ရိွသည္။ အၾကံကုန္ ဂဠဳန္ဆားခ်က္ဆိုသလို သူႏွင့္ဦးတင္္ထြတ္တို႔ ဝါရွင္တန္သို႔ သြားသည္။ အေမရိကန္သမၼတ ႐ုစဗဲ့ႏွင့္ေတြ႔ကာ ခ်ာခ်ီအား နားဝင္ေအာင္ေျပာေပးရန္ ေဆြးေႏြးမည္ဟု စိတ္ကူးရိွသည္။ သို႔ေသာ္ ၿဗိတိသွ်တို႔က ႐ုစဗဲ့အား ႀကိဳတင္ညႇိႏိႈင္းထားၿပီးျဖစ္ရာ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ ေျဖရွင္းရမည့္ကိစၥတြင္ အေမရိကန္တို႔ ပါဝင္ပတ္သက္ရန္ မည့္သို႔မွ် အေၾကာင္းမရိွ ဟူေသာ အေျဖကိုသာ ဦးေစာ ရရိွခဲ့သည္။
ယင္းေနာက္ ေလယာဥ္လက္မွတ္မရသျဖင့္ အတန္ၾကာေအာင္ေနၿပီးမွ ဟာဝိုင္ယီသို႔ လာခဲ့သည္။ ယင္းမွတဆင့္ ဖိလစ္ပိုင္သို႔ ဝင္မည္။ ထိုမွ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္မည္ဟု စီစဥ္သည္။ ဟာဝိုင္ယီသို႔ ေရာက္သည့္ေန႔မွာ ပုလဲဆိပ္ကမ္းကို ဂ်ပန္ေလတပ္ကဗံုးၾကဲၿပီး ေနာက္တေန႔ ဒီဇင္ဘာ ၈ ရက္ေန႔ ျဖစ္ေနသည္။ အေမရိကန္ ေရတပ္တခုလံုး စံုးစံုးနစ္သြားသည့္အျဖစ္ကို သူ ျမင္ေတြ႔ရသည္။ ဂ်ပန္ႏွင့္ စစ္ျဖစ္ရန္စီစဥ္ေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေနာက္သို႔ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္မ်ား မရိွေတာ့သျဖင့္ အေမရိကန္သို႔ ျပန္လွည့္ခဲ့ရသည္။ ထိုမွတဆင့္ ေပၚတူဂီသို႔ဝင္ၿပီး ျမန္မာျပည္ျပန္ရန္ စီစဥ္ျပန္သည္။ ေပၚတူဂီႏိုင္ငံ လစၥဘုန္းၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လွ်င္ ယင္းႏိုင္ငံရိွ ဂ်ပန္သံ႐ုံးသို႔သြားေရာက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံကိစၥ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ ဂ်ပန္သံ႐ုံးသို႔သြားရာတြင္ ဦးေစာက ဦးတင္ထြတ္ကို မေခၚဘဲ ခ်န္ထားခဲ့သည္။ ဂ်ပန္သံ႐ုံး၌ ဦးေစာႏွင့္ ဂ်ပန္သံအမတ္တို႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈကို ၿဗိတိသွ် ေထာက္လွမ္းေရးက ျဖတ္ေတာက္နားေထာင္ရာ ဦးေစာႏွင့္ ဂ်ပန္သံအမတ္တို႔ ေဆြးေႏြးသည့္ကိစၥ သိရိွသြားၾကေတာ့သည္။
ဦးေစာႏွင့္ေတြ႔ၿပီးသည့္ေနာက္တေန႔တြင္ ဂ်ပန္သံအမတ္က တိုက်ဳိသို႔ အစီရင္ခံသည္။ အေမရိကန္မွတဆင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ျပန္လာေသာ ျမန္မာနန္းရင္းဝန္ႏွင့္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေတြ႔ဆံုရသည္။ ျမန္မာနန္းရင္းဝန္က အကယ္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဂ်ပန္တို႔ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာတို႔သည္ ဂ်ပန္တို႔ႏွင့္ပူးေပါင္းကာ ၿဗိတိသွ်တို႔ကို တိုက္ထုတ္ရာ၌ ကူညီမည္။ ၿဗိတိသွ်တို႔ကို ပုန္ကန္မည္။ ထို႔ျပင္ သူသာ အာဏာရိွေနဆဲဆိုလွ်င္ ဂ်ပန္အတြက္ တတ္ႏိုင္သမွ် အကူအညီေပးမည္ဟု ဆိုသည္။
ၿဗိတိသွ်ေထာက္လွမ္းေရးတို႔က ထိုသတင္းကို ဆိုင္ရာသို႔ အစီရင္ခံၿပီးေနာက္ ဦးေစာႏွင့္ ဦးတင္ထြတ္တို႔ ပါလက္စတိုင္းျပည္ ဟုိင္ဖာ(ယခု အစၥေရးပိုင္) ၿမိဳ႕တြင္ ေလယာဥ္ဆိုက္သည့္ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၈ ရက္ေန႔၌ ဖမ္းဆီးလုိက္ေလသည္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၉ ရက္ထုတ္ လန္ဒန္တုိင္း၊ ဂါဒီယန္းသတင္းစာမ်ားတြင္ ဦးေစာႏွင့္အတူ ဦးတင္ထြတ္ကိုပါ ဖမ္းဆီးလို္က္သည့္ သတင္းကို ေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ ဦးေစာအား ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္ အာဖရိကတိုက္ ယူဂန္ဒါႏိုင္ငံ၌ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ ထိန္းသိမ္းထား၍ အိုင္စီအက္စ္ ဦးတင္ထြတ္ကိုမူ အိႏိၵယႏုိင္ငံ ဆင္းလားသို႔ျပန္၍ ျမန္မာျပည္ စစ္ေျပးအစိုးရ၏ အၾကံေပးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေစသည္။
ထို႔ေနာက္ ဒုတိယကမာၻစစ္အၿပီး ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္တြင္ နန္းရင္းဝန္ေဟာင္း ဦးေစာသည္ ၄ ႏွစ္နီးပါ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံရၿပီးေနာက္ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရိွလာသည္။ ေမလဆန္းတြင္ သူ၏ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၆ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာျပည္ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘတ္ ရန္႔စ္က ဦးေစာအား ေခၚယူေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔ ညေန ၅ နာရီတြင္ ဦးေစာသည္ ဘုရင္ခံ ဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္ႏွင့္ ထပ္မံေတြ႔ဆံုၿပီး ဘုရင္ခံအိမ္ေတာ္မွအျပန္ ေျမနီကုန္း လမ္းဆံုအဝိုင္းႀကီးကိုေက်ာ္လြန္၍ စိန္႔ဖလိုမီနာေက်ာင္း (အထက (၂) စမ္းေခ်ာင္းေက်ာင္း) ေရွ႕၌ ယူနီေဖာင္းဝတ္ အမည္မသိလူတစု၏ ေသနတ္ျဖင့္ပစ္ခတ္မႈကို ခံခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးေစာ၏ လက္ဝဲဘက္မ်က္ႏွာ ေအာက္ပါးအထက္ပိုင္းကို က်ည္ဆန္ရွပ္မွန္ခဲ့သည္။ ယင္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးေစာသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေပၚ အထင္မွားကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚ အၿငိဳးအေတးထားခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဘုရင္ခံ ဆာဟူဘတ္ရန္႔စ္က စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္ ေကာင္စီ (ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔)ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ဦးေဆာင္၍ အဖြဲ႔ဝင္ ၁၀ ဦးျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းေစရာ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ဘုရင္ခံ၏ေထာက္ခံမႈျဖင့္ အစိုးရအဖြဲ႔၌ ပညာေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းဌာန ဝန္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရသည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရ၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ ျမန္မာႏုိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဦးေဆာင္ေသာ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ အဂၤလန္ ျပည္သို႔ သြားေရာက္ရာ၊ ဦးေစာသည္ လိုက္ပါသြားခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ခ်ဳပ္ဆိုေသာ ေအာင္ဆန္း-အက္တလီ စာခ်ဳပ္ေနာက္ဆက္တြဲကို ထိုစဥ္က အစိုးရအဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္လိုက္ပါသြားေသာ သခင္ဗစိန္ႏွင့္ ဦးေစာတို႔သည္ သေဘာမတူေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ျဖင့္ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ၾကသည္။ အမွန္စင္စစ္ ဦးေစာႏွင့္ သခင္ဗစိန္တို႔သည္ စာခ်ဳပ္ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သေဘာထား အယူအဆ႐ႈပ္ေထြးေအာင္ ပရိယာယ္ဆင္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၀ ရက္ေန႔ ဘုရင္ခံအမႈေဆာင္အဖြဲ႔မွ သခင္ဗစိန္သည္ လည္းေကာင္း၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ဦးေစာသည္လည္းေကာင္း အသီးသီး ႏုတ္ထြက္ခဲ့ၾကသည္။
အစိုးရအဖြဲ႔မွ ႏႈတ္ထြက္ၿပီးေနာက္ သခင္ဗစိန္၊ ေဒါက္တာဘေမာ္တို႔ႏွင့္အတူ ဦးေစာသည္ ‘မဟာဗမာ’ အဖြဲ႔ကို ဖြဲ႔စည္း၍ ဖဆပလ အတိုက္အခံအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထိုစဥ္က မဟာ ဗမာအဖြဲ႔ကို စာနယ္ဇင္းမ်ား၌ ‘ေစာ စိန္ ေမာ္ ဂိုဏ္း’ ဟု ေခၚခဲ့ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၉ ရက္ စေနေန႔ နံနက္ ၁၀း၃၀ တြင္ ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ သူ၏ ေနာက္လုိက္မ်ားအား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား အစည္းအေဝး က်င္းပေနစဥ္ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခိုင္းသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔လုပ္ၾကံခံရသည့္ေန႔ ညေနပုိင္းမွာပင္ လူသတ္တရားခံ ဂဠဳန္ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါမ်ားကို ေသာင္းက်န္းမႈႏိွမ္နင္းေရးတပ္ တပ္ရင္းအမွတ္ ၁ မွ တပ္ခြဲမႉး ဗိုလ္သိန္းဟန္ႏွင့္ ရဲေဘာ္မ်ားသည္ မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ၇ ရက္ကြက္ ေအဒီလမ္း (ယခု ေမခလမ္း) အမွတ္ ၄ ရိွ ဦးေစာေနအိမ္သို႔ ဝိုင္း၍ရွာေဖြဖမ္းဆီးကာ စံုေထာက္ အင္စပတ္တာ မစၥတာဂ်ပ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ရဲတပ္ဖြဲ႔သို႔ အပ္ႏွံခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘုရင္ခံအထူးခံု႐ုံးဖြဲ႔စည္း၍ အမႈကို စစ္ေဆးေစခဲ့သည္။ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါ ၉ ဦးအား ဦးေက်ာ္ျမင့္၊ ဦးေအာင္သာေက်ာ္ႏွင့္ ဦးစီထူး တို႔ပါဝင္ေသာ အထူးခံု႐ံုးမွ ၄ လတိုင္ ၾကားနာစစ္ေဆးကာ ျပစ္မႈထင္ရွားသျဖင့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ ေသဒဏ္ စီရင္ခ်က္ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ လုပ္ၾကံမႈတရားခံမ်ားအနက္ ဘၫြန္႔(ေဖာ္ေကာင္) သည္ အစိုးရသက္ေသ ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္အမႈမွ ကြင္းလံုးကၽြတ္ လြတ္ေျမာက္သြားသည္။ က်န္တရားခံမ်ားက အဆင့္ဆင့္ အယူခံဝင္ခဲ့ရာ ေနာက္ဆံုးအယူခံလႊာကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္မွ ပယ္ခ်လုိက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သမၼတထံ သနားခံလႊာ ဆက္လက္တင္သြင္းခဲ့ရာ ခင္ေမာင္ရင္၊ သုခႏွင့္ ေမာင္နီတို႔အေပၚတြင္ ေသဒဏ္အမိန္႔ပယ္ဖ်က္၍ တသက္တကၽြန္း ေထာင္ဒဏ္မ်ားသို႔ လႊဲေျပာင္း ေပးခဲ့သည္။ က်န္ တရားခံမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဂဠဳန္ဦးေစာ၊ သက္ႏွင္း၊ ေမာင္ခို႔ ႏွင့္ မႈန္ႀကီး တို႔အား အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္တြင္လည္းေကာင္း၊ စိန္ႀကီးႏွင့္ ရန္ႀကီးေအာင္တို႔အား ရန္ကုန္အက်ဥ္းေထာင္ (ယခု ရန္ကုန္အေထြေထြေရာဂါကု ေဆး႐ုံေနရာ) တြင္လည္းေကာင္း ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၈ ရက္ စေနေန႔ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ ၅နာရီခြဲတြင္ တၿပိဳင္နက္ ႀကိဳးေပးစီရင္ခဲ့ေလသည္။
ႀကိဳးေပးခံရစဥ္က ဇနီးေဒၚသန္းခင္ႏွင့္ သမီးေဘဘီေစာ ေခၚ ေမသန္းေစာ က်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈႀကီးအတြက္ ႀကိဳးဒဏ္အတည္ျပဳျခင္းခံရၿပီးျဖစ္ေသာ ဦးေစာသည္ သူ၏ သမီးျဖစ္သူ ေဘဘီေစာေခၚ ေမသန္းေစာထ ံေနာက္ဆံုးစာတေစာင္ ေရးသားေပးပို႔ခဲ့ရာ ေအာက္ပါ အတိုင္း ျဖစ္သည္။
“ခ်စ္သမီးသို႔
ခ်စ္သမီးအတြက္ အနည္းငယ္ ေရးရဦးမည္။ သမီးသည္ ငယ္စဥ္ကစ၍ သူတပါးအသတ္ကို မသတ္ဘဲ အျမဲေရွာင္ၾကဥ္လာခဲ့သလို၊ မိမိ၏ အသက္ထက္ဆံုး မည္သည့္အခါမွ သူတပါးအသက္ကို မသတ္ပါဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အဓိဌာန္ျပဳပါ။
ေနာက္ အေရးႀကီးတာတခုက သမီးအား မွာခဲ့ဦးမည္။ ဒယ္ဒီတို႔အမ်ဳိးသည္ အေဖမ်ဳိး၊ အေမ မ်ဳိးတို႔သည္ စိတ္အလြန္ထက္ၾကသည္၊ စိတ္ေကာင္းရိွၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူတပါးေစာ္ကားလာလွ်င္ မခံခ်င္ေသာစိတ္ထားက အလြန္အားႀကီးၾက၏၊ စိတ္ျပင္းထန္၏။ သူမ်ားတကာက တခ်က္႐ိုက္လွ်င္ ကိုယ္က အခ်က္ ၂၀ ျပန္႐ိုက္ခ်င္သည္။ လက္စားျပန္မေခ်ရလွ်င္ တသက္လံုး မေမ့ႏိုင္၊ မစားႏိုင္၊ မေနႏိုင္သလို ရိွၾကသည္။ ငါ့သမီး ဤသို႔သေဘာ မရိွေလႏွင့္။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္က ရန္မူလာလွ်င္ သည္းခံပါ။ သည္းခံျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ကုသိုလ္ေရး ျဖစ္ေတာ့၏။
အေရးအႀကီးဆံုး၊ အဖိုးတန္ဆံုး၊ ေနာက္ဆံုးအေမြတခု ေပးရဦးမည္။ ထိုအေမြကား အျခားမဟုတ္။ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို အျမဲဆည္းကပ္ရမည္။
လူ႔ဘဝကိုရဖို႔ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ဘုရားသာသနာႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္ဖို႔ရာ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ယခု သမီးတို႔မွာ လူ႔ဘဝကို ကံအားေလ်ာ္စြာ ေရာက္လာ၏။ အလြန္အဖိုးတန္သည့္ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ႀကီးႏွင့္ ၾကံဳႀကိဳက္လ်က္ရိွ၏။ မေသမေနရသမွ် အခ်ိန္ကေလးအတြင္းမွာ ရတနာ သံုးပါးကို ေန႔ေရာညဥ့္ပါ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ပါ။ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ပါ။
ျမန္မာျပည္၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ မ်ားႏုိင္သေလာက္မ်ားေအာင္ ပဥၥင္းခံ၊ ရွင္ျပဳတို႔ကို ငါ့သမီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ပါ။ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္သည္ ကမာၻတြင္ ထင္ရွားပါေစ။ ဤသို႔ျဖစ္ရန္ ငါ့သမီးသည္ တတ္ႏိုင္သမွ် ပါဝင္ကူညီပါ။ ေဆာင္ရြက္ပါ။ ဘုရား သာသနာေတာ္ အက်ဳိး၊ သတၱဝါမ်ား၏ အက်ဳိး၊ မိမိကိုယ္က်ဳိးအတြက္ျဖစ္ေပမည္ဟူ၍ တသက္လံုး မွတ္ထားပါ။ သမီးသည္ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားကို အျမဲကိုးကြယ္ပါ။ ဆည္းကပ္ပါ။ လွဴဒါန္းပါ။ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို အျမဲအားထုတ္ပါ။ ဤကား- ငါ၏ ခ်စ္သမီး အား ေပးအပ္ခဲ့ေသာ အေမြပင္တည္း”
လိမၼာစြာေနရစ္ေပေတာ့ ခ်စ္သမီး
ေမာင္ေစာ
ဦးေစာသည္ သမီး ေဘဘီေစာကို ဆံုးမစကား ေရးသားခဲ့ျခင္းမွာ ႀကိဳးဒဏ္စီရင္ျခင္းမခံရမီ အခ်ိန္ကာေလးအတြင္း ႀကိဳးတိုက္ထဲ၌ လယ္တီဆရာေတာ္၏ တရားစာအုပ္မ်ား အပါအဝင္၊ ဗုဒၶဝင္ က်မ္းစာမ်ားကို ဖတ္႐ႈခဲ့မႈေၾကာင့္ တရားရရိွသြားေလသလား စဥ္းစားစရာပင္ျဖစ္သည္။
ဂဠဳန္ဦးေစာသည္ ရာဇဝင္႐ိုင္းေအာင္ျပဳခဲ့မိေသာ သူ၏မိုက္ျပစ္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈ၏ တရားခံအျဖစ္ ဘဝဇာတ္သိမ္းခဲ့ရေသာ္လည္း သူ႔သမီးထံေရးေပးခဲ့ေသာ ‘သံေဝဂ’ စာကို ဖတ္႐ႈရသူတိုင္းသည္ စေလဦးပုည၏ ‘ဆဒၵန္ဆင္မင္းဝတၳဳ’ မွ ေသာႏုတၳိဳရ္မုဆိုး၏ ျမားခ်က္ေၾကာင့္ အသက္ကုန္အံ့ဆဲဆဲ၌ ဆဒၵန္ဆင္မင္းဆိုခဲ့ေသာ-
“ဉာဏ္ဝကၤႏၱ၊ ယုတ္မာလွေသာ၊ အမိုက္မအတတ္၊ သင္းၾကံ၍သတ္သည္ကား၊ ဆတ္ဆတ္မုခ်၊ မွန္ေတာ့သည္။ သို႔မွ်ေလာက္၊ မေထာက္မဆ၊ ၾကံရက္သည့္မိန္းမအား၊ မရသေရြ႕၊ သူ မေမ့ရွာၿပီ။ ေရွ႕သို႔သံသရာ၊ ျဖစ္တိုင္းမွာပင္၊ ေလာင္စာရန္ၿငိဳး၊ မီးဆက္၍ ပ်ဳိးမည္ေၾကာင့္၊ မိန္းမဆိုး အမုန္း၊ သည္ဘဝတြင္ သည္မွ်ႏွင့္တံုးေစေတာ့”
ဟူေသာစကားကို ျပန္လည္သတိရမိကာ အမုန္သံသရာ ကုန္ဆံုးပါေစေတာ့ ဟု တမ္းတေနမိပါေတာ့သည္။
http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=8769&Itemid=1
Friday, April 29, 2011
ဒုကၡသည္ဘ၀ကုိ ပုိတန္ဖုိးထားတဲ့ ေဆးေက်ာင္းသားေဟာင္း ေစာထြန္းထြန္းႏွင့္ဧရာ၀တီသတင္းဌာန ေတြ ့ဆုံေမးျမန္းခန္း
ဧရာ၀တီ သတင္းစာမ်က္ႏွာမွရယူသည္။
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
Thursday, April 28, 2011
Shale gas in Karen state?
By JOSEPH ALLCHIN
Published: 27 April 2011
A slew of new energy contracts will be signed with foreign energy companies, it was announced after a “special projects implementation meeting” attended by President Thein Sein on Friday.
Most strikingly however it was announced that shale would be sought by two Singaporean companies in co-operation with the Myanmar Oil and Gas Enterprise (MOGE) in Karen state.
The exact location given by the New Light of Myanmar is Mapale, which is a few kilometres north of the main border crossing next to Thailand’s Mae Sot, Myawaddy. Mapale is also on the Moei river that separates the two countries at the ‘friendship bridge’-Thailand’s most westerly point.
The two companies were listed as SNOG pte ltd. and UPR Pte., Ltd both of Singapore. The New Light does not report whether shale oil (oil sands) or shale gas, will be explored for, but Mapale is within 20 miles of the Thai border, and near the Mae Sot shale oil basin, which Apiradee Suwannathong from Thailand’s Shinawatra University notes is the “largest oil shale resource in Thailand”.
Both processes however are seen by opponents as extremely damaging to the environment. The process for shale oil or oil sands differs from the extraction of crude liquid oil because the shale rock is mined as a solid rock, often in open cast pits and then is exposed to extremely high heat, without the presence of oxygen, to extract an exploitable oil from it. Both essential processes are, needless to say energy hungry and considered environmentally damaging, because of emissions, run offs and the topographic effect of open cast mining.
The Mapale area is thought to be under the control of the Democratic Karen Budhhist Army’s 999 brigade and its commander, Chit Htoo. A signatory of the government’s Border Guard Force (BGF) agreement, his soldiers would most likely provide at least some level of security for the process.
The area is, despite the presence of Chit Htoo, extremely volatile after portions of the DKBA rejected the government’s BGF plan and resumed active conflict against the government. Indeed the nearest transport hub, Myawaddy was taken briefly by the forces of rebel commander Saw La Bwe just after last year’s controversial election.
A project of any significant scale would therefore not only require a heightening of security but also considerable transport infrastructure, which could prove a logistical hurdle given the on going conflict. Whilst similar projects in the region, such as the Yetagun pipeline to Thailand were noted for forced relocations, forced labour and other human rights abuses often associated with heightened militarisation in Burma.
The shale rock could potentially however be exported to a site nearer to reliable energy sources and refining facilities, away from the border areas.
Shale gas is also viewed as environmentally damaging, with a report on the BBC alleging a 20% greater carbon footprint from the process, known as ‘fracking’, than coal.
The global rise in energy prices, following turmoil in the middle east, has heightened investment in the industry, with Asian companies alone investing some $20 billion in their North American operations in both shale gas and oil sands in the last two years.
A recent report by the US government’s Energy Information Agency (EIA) however suggests that global deposits of natural gas were increased by 40% if shale gas was taken into account. The majority of these reserves are considered to be in China and the US, but India’s north east that borders Burma is also considered a possibility or an “assessed basin without resource estimate”. Thailand and Burma were not looked into by this recent study, but a 2007 report by Apiradee Suwannathong suggests that the Mae Sot Basin has 952.38 million tons of recoverable shale rock which could produce 182.86 million barrels of oil.
The environmental impact can be assessed from this figure; approximately five tons of rock in the Mae Sot basin is needed to produce a single barrel of oil. A report on the impacts on the industry in Estonia, by Leevi Molder, notes large quantities of “spent shale piles continue to leach toxic substances” into the water. Mitigating the worst of these effects, it is noted is expensive and with little enforcement in Burma, it is unlikely to occur.
http://www.dvb.no/news/shale-gas-in-karen-state/15411
Published: 27 April 2011
A slew of new energy contracts will be signed with foreign energy companies, it was announced after a “special projects implementation meeting” attended by President Thein Sein on Friday.
Most strikingly however it was announced that shale would be sought by two Singaporean companies in co-operation with the Myanmar Oil and Gas Enterprise (MOGE) in Karen state.
The exact location given by the New Light of Myanmar is Mapale, which is a few kilometres north of the main border crossing next to Thailand’s Mae Sot, Myawaddy. Mapale is also on the Moei river that separates the two countries at the ‘friendship bridge’-Thailand’s most westerly point.
The two companies were listed as SNOG pte ltd. and UPR Pte., Ltd both of Singapore. The New Light does not report whether shale oil (oil sands) or shale gas, will be explored for, but Mapale is within 20 miles of the Thai border, and near the Mae Sot shale oil basin, which Apiradee Suwannathong from Thailand’s Shinawatra University notes is the “largest oil shale resource in Thailand”.
Both processes however are seen by opponents as extremely damaging to the environment. The process for shale oil or oil sands differs from the extraction of crude liquid oil because the shale rock is mined as a solid rock, often in open cast pits and then is exposed to extremely high heat, without the presence of oxygen, to extract an exploitable oil from it. Both essential processes are, needless to say energy hungry and considered environmentally damaging, because of emissions, run offs and the topographic effect of open cast mining.
The Mapale area is thought to be under the control of the Democratic Karen Budhhist Army’s 999 brigade and its commander, Chit Htoo. A signatory of the government’s Border Guard Force (BGF) agreement, his soldiers would most likely provide at least some level of security for the process.
The area is, despite the presence of Chit Htoo, extremely volatile after portions of the DKBA rejected the government’s BGF plan and resumed active conflict against the government. Indeed the nearest transport hub, Myawaddy was taken briefly by the forces of rebel commander Saw La Bwe just after last year’s controversial election.
A project of any significant scale would therefore not only require a heightening of security but also considerable transport infrastructure, which could prove a logistical hurdle given the on going conflict. Whilst similar projects in the region, such as the Yetagun pipeline to Thailand were noted for forced relocations, forced labour and other human rights abuses often associated with heightened militarisation in Burma.
The shale rock could potentially however be exported to a site nearer to reliable energy sources and refining facilities, away from the border areas.
Shale gas is also viewed as environmentally damaging, with a report on the BBC alleging a 20% greater carbon footprint from the process, known as ‘fracking’, than coal.
The global rise in energy prices, following turmoil in the middle east, has heightened investment in the industry, with Asian companies alone investing some $20 billion in their North American operations in both shale gas and oil sands in the last two years.
A recent report by the US government’s Energy Information Agency (EIA) however suggests that global deposits of natural gas were increased by 40% if shale gas was taken into account. The majority of these reserves are considered to be in China and the US, but India’s north east that borders Burma is also considered a possibility or an “assessed basin without resource estimate”. Thailand and Burma were not looked into by this recent study, but a 2007 report by Apiradee Suwannathong suggests that the Mae Sot Basin has 952.38 million tons of recoverable shale rock which could produce 182.86 million barrels of oil.
The environmental impact can be assessed from this figure; approximately five tons of rock in the Mae Sot basin is needed to produce a single barrel of oil. A report on the impacts on the industry in Estonia, by Leevi Molder, notes large quantities of “spent shale piles continue to leach toxic substances” into the water. Mitigating the worst of these effects, it is noted is expensive and with little enforcement in Burma, it is unlikely to occur.
http://www.dvb.no/news/shale-gas-in-karen-state/15411
Wednesday, April 27, 2011
Tuesday, April 26, 2011
ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသရွိ BGF တပ္ဖြဲ႔ဝင္အခ်ဳိ႕ KNU ထံ လာေရာက္ပူးေပါင္း
ဧၿပီလ ၂၅ရက္၊ နန္းထူးစံ (ေကအုိင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္၊ လႈိင္းဘြဲၿမဳိ႕နယ္၊ ၿမဳိင္ႀကီးငူေဒသတြင္ အေျခစုိက္လႈပ္ရွားေနသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ (BGF) တပ္ဖြဲ႔အတြင္း အခ်င္းခ်င္းပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးေနာက္ တပ္ရင္း (၁၀၁၂)မွ ဗုိလ္ႀကီးေစာဖားမီး ဦးစီးေသာအဖြဲ႔သည္ ယမန္ေန႔က ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအရုံး (KNU) တပ္မဟာ(၅)တပ္ဖြဲ႔ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းလာခဲ့သည္ဟု စုံစမ္း သိရွိရသည္။
အင္အား (၃၀)ခန္႔ရွိသည့္ ဗုိလ္ႀကီးေစာဖားမီးအဖြဲ႔သည္ ဧၿပီလ ၂၂ရက္ေန႔ ညေန ၃နာရီခန္႔တြင္ ၿမဳိင္ႀကီးငူရွိ BGF တပ္စခန္းကုိ ဝင္ေရာက္ပစ္ခတ္ခဲ့ရာ လက္နက္ခဲယမ္းဂုိေဒါင္တစ္လုံးႏွင့္ စစ္တန္းလွ်ားတစ္လုံးကုိ ေဖာက္ခြဲမီး ႐ိႈ႕လုိက္ၿပီးေနာက္ ယမန္ေန႔ မြန္းလြဲပုိင္းတြင္ KNU တပ္မဟာ (၅) တပ္ဖြဲ႔ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္ဟု KNLA အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။
သူက “တပ္ခြဲမွဴး ဗုိလ္ဖားမီးအဖြဲ႔က ၿမဳိင္ႀကီးငူကုိ ဝင္ပစ္တာ အဲဒီမွာ လက္နက္ခဲယမ္းဂုိေဒါင္ တစ္လုံးကုိ ေဖာက္ခြဲ လုိက္တယ္။ စစ္တန္းလွ်ားႀကီး တစ္လုံးကုိ မီးရွဳိ႕လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပစ္ခတ္မႈေတြ ျဖစ္တယ္။ ဟုိဘက္က (BGF) ၃ ေယာက္ ေသတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗုိလ္ဖားမီးအဖြဲ႔က တပ္မဟာ (၅)၊ KNLA တပ္ရင္း (၁၀၂)မွ ဗုိလ္စတီးအဖြဲ႔နဲ႔ လာပူး ေပါင္းတယ္။” ဟု ေကအုိင္စီကုိ ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ယေန႔မနက္ ၃နာရီခန္႔အခ်ိန္တြင္ ထုိ BGF (၁၀၁၂)မွ ဗုိလ္ဘိဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔သည္ ကမေမာင္းရွိ ျမန္မာစစ္တပ္၏ ရိကၡာဂုိေဒါင္ႏွင့္ လက္နက္ဂုိေဒါင္တုိ႔ကုိ ဝင္ေရာက္မီးရွဳိ႕ခဲ့ေၾကာင္းလည္း ထုိအရာရွိကပဲ ဆက္လက္ ေျပာသြားသည္။
ယခုလုိ BGF တပ္ဖြဲ႔ဝင္ အခ်င္းခ်င္း ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားလာျခင္းအေပၚ BGF တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူတစ္ဦးက “သူတုိ႔တပ္ဖြဲ႔၀င္အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ခံယူခ်က္အပုိင္းေတြမွာ မတူညီတာ ရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕က BGF မလုပ္ခ်င္ဘဲနဲ႔ မတတ္ သာလုိ႔ လုပ္ရတယ္ေလ။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ သေဘာထားခ်င္း မတုိက္ဆုိင္ေတာ့ မေက်နပ္မႈေတြ ရွိလာေတာ့ အခုလုိျဖစ္လာတာပဲ။” ဟု ေကအုိင္စီကုိ ေျပာသည္။
BGF အဖြဲ႔မွ ခြဲထြက္ၿပီး KNU တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ လာေရာက္ပူးေပါင္းသည့္ ဗုိလ္ႀကီးဖားမီးအဖြဲ႔ကုိ လက္ခံႀကဳိဆုိသည္ဟု KNU ဖာပြန္ခရုိင္၊ တပ္မဟာ (၅) ရုံးထုိင္မွဴး ဗုိလ္မွဴးေစာကလယ္ဒုိ႔က ယခုလုိေျပာသည္။
သူက “က်ေနာ္တုိ႔ေတြက ကရင္အခ်င္းခ်င္းေတြပဲ။ လမ္းမွားေလွ်ာက္မိလုိ႔ မွားမွန္းသိၿပီး ျပန္လွည့္လာတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ ျပန္လာလက္တြဲလုိတယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကေတာ့ လက္ခံႀကဳိဆုိတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ထုိ BGF (၁၀၁၂)တပ္ဖြဲ႔သည္ ယခင္က တုိးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (DKBA) တပ္မဟာ (၃၃၃)တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ရာ ၿပီးခဲ့ေသာ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၈ရက္ေန႔တြင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းျခင္း ခံရသလုိ ယခု ဗုိလ္ႀကီးေစာဖားမီးတုိ႔ ဝင္ေရာက္ပစ္ခတ္သည့္ ၿမဳိင္ႀကီးငူ BGF စခန္းသည္ ယခင္ DKBA၏ ဗဟုိဌာန ခ်ဳပ္တည္ေနရာျဖစ္သည္။
http://www.kicnews.org/?p=5399
ကရင္ျပည္နယ္၊ လႈိင္းဘြဲၿမဳိ႕နယ္၊ ၿမဳိင္ႀကီးငူေဒသတြင္ အေျခစုိက္လႈပ္ရွားေနသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ (BGF) တပ္ဖြဲ႔အတြင္း အခ်င္းခ်င္းပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးေနာက္ တပ္ရင္း (၁၀၁၂)မွ ဗုိလ္ႀကီးေစာဖားမီး ဦးစီးေသာအဖြဲ႔သည္ ယမန္ေန႔က ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအရုံး (KNU) တပ္မဟာ(၅)တပ္ဖြဲ႔ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းလာခဲ့သည္ဟု စုံစမ္း သိရွိရသည္။
အင္အား (၃၀)ခန္႔ရွိသည့္ ဗုိလ္ႀကီးေစာဖားမီးအဖြဲ႔သည္ ဧၿပီလ ၂၂ရက္ေန႔ ညေန ၃နာရီခန္႔တြင္ ၿမဳိင္ႀကီးငူရွိ BGF တပ္စခန္းကုိ ဝင္ေရာက္ပစ္ခတ္ခဲ့ရာ လက္နက္ခဲယမ္းဂုိေဒါင္တစ္လုံးႏွင့္ စစ္တန္းလွ်ားတစ္လုံးကုိ ေဖာက္ခြဲမီး ႐ိႈ႕လုိက္ၿပီးေနာက္ ယမန္ေန႔ မြန္းလြဲပုိင္းတြင္ KNU တပ္မဟာ (၅) တပ္ဖြဲ႔ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္ဟု KNLA အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။
သူက “တပ္ခြဲမွဴး ဗုိလ္ဖားမီးအဖြဲ႔က ၿမဳိင္ႀကီးငူကုိ ဝင္ပစ္တာ အဲဒီမွာ လက္နက္ခဲယမ္းဂုိေဒါင္ တစ္လုံးကုိ ေဖာက္ခြဲ လုိက္တယ္။ စစ္တန္းလွ်ားႀကီး တစ္လုံးကုိ မီးရွဳိ႕လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပစ္ခတ္မႈေတြ ျဖစ္တယ္။ ဟုိဘက္က (BGF) ၃ ေယာက္ ေသတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဗုိလ္ဖားမီးအဖြဲ႔က တပ္မဟာ (၅)၊ KNLA တပ္ရင္း (၁၀၂)မွ ဗုိလ္စတီးအဖြဲ႔နဲ႔ လာပူး ေပါင္းတယ္။” ဟု ေကအုိင္စီကုိ ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ယေန႔မနက္ ၃နာရီခန္႔အခ်ိန္တြင္ ထုိ BGF (၁၀၁၂)မွ ဗုိလ္ဘိဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔သည္ ကမေမာင္းရွိ ျမန္မာစစ္တပ္၏ ရိကၡာဂုိေဒါင္ႏွင့္ လက္နက္ဂုိေဒါင္တုိ႔ကုိ ဝင္ေရာက္မီးရွဳိ႕ခဲ့ေၾကာင္းလည္း ထုိအရာရွိကပဲ ဆက္လက္ ေျပာသြားသည္။
ယခုလုိ BGF တပ္ဖြဲ႔ဝင္ အခ်င္းခ်င္း ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားလာျခင္းအေပၚ BGF တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူတစ္ဦးက “သူတုိ႔တပ္ဖြဲ႔၀င္အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ခံယူခ်က္အပုိင္းေတြမွာ မတူညီတာ ရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕က BGF မလုပ္ခ်င္ဘဲနဲ႔ မတတ္ သာလုိ႔ လုပ္ရတယ္ေလ။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ သေဘာထားခ်င္း မတုိက္ဆုိင္ေတာ့ မေက်နပ္မႈေတြ ရွိလာေတာ့ အခုလုိျဖစ္လာတာပဲ။” ဟု ေကအုိင္စီကုိ ေျပာသည္။
BGF အဖြဲ႔မွ ခြဲထြက္ၿပီး KNU တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ လာေရာက္ပူးေပါင္းသည့္ ဗုိလ္ႀကီးဖားမီးအဖြဲ႔ကုိ လက္ခံႀကဳိဆုိသည္ဟု KNU ဖာပြန္ခရုိင္၊ တပ္မဟာ (၅) ရုံးထုိင္မွဴး ဗုိလ္မွဴးေစာကလယ္ဒုိ႔က ယခုလုိေျပာသည္။
သူက “က်ေနာ္တုိ႔ေတြက ကရင္အခ်င္းခ်င္းေတြပဲ။ လမ္းမွားေလွ်ာက္မိလုိ႔ မွားမွန္းသိၿပီး ျပန္လွည့္လာတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ ျပန္လာလက္တြဲလုိတယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ဘက္ကေတာ့ လက္ခံႀကဳိဆုိတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ထုိ BGF (၁၀၁၂)တပ္ဖြဲ႔သည္ ယခင္က တုိးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (DKBA) တပ္မဟာ (၃၃၃)တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ရာ ၿပီးခဲ့ေသာ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၈ရက္ေန႔တြင္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းျခင္း ခံရသလုိ ယခု ဗုိလ္ႀကီးေစာဖားမီးတုိ႔ ဝင္ေရာက္ပစ္ခတ္သည့္ ၿမဳိင္ႀကီးငူ BGF စခန္းသည္ ယခင္ DKBA၏ ဗဟုိဌာန ခ်ဳပ္တည္ေနရာျဖစ္သည္။
http://www.kicnews.org/?p=5399
က်ဳိက္ဒုံၿမိဳ႕နယ္တြင္ ဒီေကဘီေအ ႏွင့္ အစုိးရစစ္တပ္ၾကား တုိက္ပဲြ ျပင္းထန္ အစုိးရတပ္ဘက္ ၃၆ဦး ထိခုိက္ ေသဆုံး
ဧၿပီ ၂၅။ ေစာသိန္းျမင့္(ေကအုိင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္၊ က်ဳိက္ဒုံၿမိဳ႕နယ္တြင္ တုိးတက္ေသာဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီ ေအ)ႏွင့္ ျမန္မာအစုိးရတပ္ဖြဲ႔အၾကား ယမန္ေန႔က တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားခဲ့ရာ အစုိးရတပ္ဘက္က ၁၉ဦး ေသဆုံး ၿပီး ၁၇ဦးထိခုိက္ဒဏ္ရာရရွိသည္ဟု သိရသည္။
ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ (၅)မွဴး ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေစာလားပြယ္ ကိုယ္တုိင္ ဦးေဆာင္၍ က်ဳိက္ဒုံၿမိဳ႕၏ ေတာင္ ဘက္မနီးမေ၀းရွိ မိတန္ေက်းရြာႏွင့္ မိနန္းအပ္ေက်းရြာၾကားတြင္ လႈပ္ရွားေနေသာ စစ္ကြပ္ကဲေရးဌာန ခ်ဳပ္ စကခ(၅)၊ နည္းဗ်ဴဟာ (၁)လက္ေအာက္ခံ ခမရ (၅၄၃) တပ္ရင္းကုိ ၁၂နာရီၾကာ လက္နက္ႀကီး လက္နက္ငယ္မ်ားျဖင့္ ၀င္ေရာက္ပစ္ခတ္ခဲ့သည္ဟု ဒီေကဘီေအႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာသည္။
၎က“မေန႔က ဒီေကဘီေအ တပ္ရင္း ၉၀၈၊ ၉၀၂၊ ၉၀၁အဖဲြ႕ေတြ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ စကခ (၅)လက္ ေအာက္ခံ နည္းဗ်ဴဟာ (၁) ခမရ ၅၄၃က စစ္ေၾကာင္း (၂)လႈပ္ရွားတပ္ဖဲြ႕ကို ၀င္တုိက္တယ္။ နအဖဘက္ က ၁၉ေသ၊ ၁၇ဦး ဒဏ္ရာရတယ္။ တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားခ်ိန္ကေတာ့ မနက္ ၆နာရီမွ ညေန ၆နာရီအထိ။”ဟု ေကအုိင္စီကို ေျပာသည္။
အဆုိပါ ပစ္ခတ္မႈတြင္ အစုိးရစစ္တပ္ဘက္က ေသဆုံးသူမ်ားထဲတြင္ စစ္ေၾကာင္း ၂မွဴးအပါအ၀င္ ဒုဗုိလ္ တစ္ဦး၊ အရာခံဗုိလ္တစ္ဦး၊ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦးႏွင့္ ဒုတပ္ၾကပ္ ၂ဦးပါ၀င္ခဲ့သလုိ ဒဏ္ရာရသည့္ (၁၇)ဦး အနက္မွ ဗုိလ္တစ္ဦး၊ အရာခံဗုိလ္တစ္ဦးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦးပါရွိခဲ့သည္ဟု ဒီေကဘီေအ သတင္းရပ္ ကြက္အရ သိရသည္။
ထုိကဲ့သုိ႔ တုိက္ပဲြအျပင္းအထန္ ျဖစ္ပြားမႈေၾကာင့္ က်ဳိက္ဒုံမွ ပိုင္ခလန္ကားလမ္းကိုလည္း အစုိးရစစ္တပ္ ဘက္မွ ပိတ္ပစ္လုိက္သလုိ ကားႏွင့္ဆုိင္ကယ္အစီးမ်ားစြာကုိလည္း ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားသည္ဟု အ မည္ မေဖာ္လုိသည့္ မိတန္ရြာသားတဦးက ေျပာသည္။
၎က “တုိက္ပဲြျဖစ္တာ ၂ရက္ရွိၿပီး မေန႔က ျဖစ္တဲ့တုိက္ပဲြမွာ ပိုင္ခလန္ဘက္ကို သြားမယ့္ လမ္းဖားရြာ သားတဦး ထိမွန္ေသဆုံးသြားတယ္။ အခု ဗမာစစ္တပ္က လမ္းပိတ္ပစ္လုိက္တယ္။ ဘယ္သူမွ သြားလာ လုိ႔မရဘူး။ ကားေတြ၊ ဆုိင္ကယ္ေတြလည္း ဖမ္းထားတယ္။ ရြာသားေတြဟာ ေၾကာက္လန္႔ၿပီးေတာ့ ဘယ္ မွ မသြားရဲၾကေတာ့ဘူး။ ”ဟု ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ဒီေကဘီေအတပ္မ်ားသည္ မိတန္ေက်းရြာအတြင္း ၀င္ေရာက္တပ္ စဲြထားၿပီး အေျမာက္လက္ နက္ႀကီးမ်ား ေထာင္ထားေသာေၾကာင့္ ေရွ႕ဆက္တြင္ တုိက္ပဲြဆက္လက္ျဖစ္ပြားႏုိင္သည့္ အေျခအေန တြင္ရွိသည္ဟု မိတန္ရြာသားမ်ားက ေျပာသည္။
အလားတူ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလ ၂၂ရက္ (ေသာၾကာေန႔)တြင္လည္း တပ္အင္အား ၂၀ဦးပါ ဗိုလ္ခ်စ္သဲ ဦးစီး သည့္ ဒီေကဘီေအတပ္ဖဲြ႕သည္ အဆုိပါ အစုိးရ စစ္ေၾကာင္းအား မိတန္ေခ်ာင္း၀ေက်းရြာထဲတြင္ သြား ေရာက္ပစ္ခတ္ခဲ့ရာ ႏွစ္ဘက္ထိခိုက္မႈမရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ဒီေကဘီေအတပ္မဟာ(၅)တပ္ဖဲြ႕သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလက စစ္အစုိးရ က်င္းပျပဳလုပ္ သည့္ ေရြးေကာက္ပဲြကို ဆန္႔က်င့္သည့္အေနျဖင့္ အစုိးရစစ္တပ္ကို ေတာ္လွန္တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။
http://www.kicnews.org/?p=5395
ကရင္ျပည္နယ္၊ က်ဳိက္ဒုံၿမိဳ႕နယ္တြင္ တုိးတက္ေသာဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီ ေအ)ႏွင့္ ျမန္မာအစုိးရတပ္ဖြဲ႔အၾကား ယမန္ေန႔က တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားခဲ့ရာ အစုိးရတပ္ဘက္က ၁၉ဦး ေသဆုံး ၿပီး ၁၇ဦးထိခုိက္ဒဏ္ရာရရွိသည္ဟု သိရသည္။
ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ (၅)မွဴး ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေစာလားပြယ္ ကိုယ္တုိင္ ဦးေဆာင္၍ က်ဳိက္ဒုံၿမိဳ႕၏ ေတာင္ ဘက္မနီးမေ၀းရွိ မိတန္ေက်းရြာႏွင့္ မိနန္းအပ္ေက်းရြာၾကားတြင္ လႈပ္ရွားေနေသာ စစ္ကြပ္ကဲေရးဌာန ခ်ဳပ္ စကခ(၅)၊ နည္းဗ်ဴဟာ (၁)လက္ေအာက္ခံ ခမရ (၅၄၃) တပ္ရင္းကုိ ၁၂နာရီၾကာ လက္နက္ႀကီး လက္နက္ငယ္မ်ားျဖင့္ ၀င္ေရာက္ပစ္ခတ္ခဲ့သည္ဟု ဒီေကဘီေအႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာသည္။
၎က“မေန႔က ဒီေကဘီေအ တပ္ရင္း ၉၀၈၊ ၉၀၂၊ ၉၀၁အဖဲြ႕ေတြ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ စကခ (၅)လက္ ေအာက္ခံ နည္းဗ်ဴဟာ (၁) ခမရ ၅၄၃က စစ္ေၾကာင္း (၂)လႈပ္ရွားတပ္ဖဲြ႕ကို ၀င္တုိက္တယ္။ နအဖဘက္ က ၁၉ေသ၊ ၁၇ဦး ဒဏ္ရာရတယ္။ တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားခ်ိန္ကေတာ့ မနက္ ၆နာရီမွ ညေန ၆နာရီအထိ။”ဟု ေကအုိင္စီကို ေျပာသည္။
အဆုိပါ ပစ္ခတ္မႈတြင္ အစုိးရစစ္တပ္ဘက္က ေသဆုံးသူမ်ားထဲတြင္ စစ္ေၾကာင္း ၂မွဴးအပါအ၀င္ ဒုဗုိလ္ တစ္ဦး၊ အရာခံဗုိလ္တစ္ဦး၊ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦးႏွင့္ ဒုတပ္ၾကပ္ ၂ဦးပါ၀င္ခဲ့သလုိ ဒဏ္ရာရသည့္ (၁၇)ဦး အနက္မွ ဗုိလ္တစ္ဦး၊ အရာခံဗုိလ္တစ္ဦးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦးပါရွိခဲ့သည္ဟု ဒီေကဘီေအ သတင္းရပ္ ကြက္အရ သိရသည္။
ထုိကဲ့သုိ႔ တုိက္ပဲြအျပင္းအထန္ ျဖစ္ပြားမႈေၾကာင့္ က်ဳိက္ဒုံမွ ပိုင္ခလန္ကားလမ္းကိုလည္း အစုိးရစစ္တပ္ ဘက္မွ ပိတ္ပစ္လုိက္သလုိ ကားႏွင့္ဆုိင္ကယ္အစီးမ်ားစြာကုိလည္း ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားသည္ဟု အ မည္ မေဖာ္လုိသည့္ မိတန္ရြာသားတဦးက ေျပာသည္။
၎က “တုိက္ပဲြျဖစ္တာ ၂ရက္ရွိၿပီး မေန႔က ျဖစ္တဲ့တုိက္ပဲြမွာ ပိုင္ခလန္ဘက္ကို သြားမယ့္ လမ္းဖားရြာ သားတဦး ထိမွန္ေသဆုံးသြားတယ္။ အခု ဗမာစစ္တပ္က လမ္းပိတ္ပစ္လုိက္တယ္။ ဘယ္သူမွ သြားလာ လုိ႔မရဘူး။ ကားေတြ၊ ဆုိင္ကယ္ေတြလည္း ဖမ္းထားတယ္။ ရြာသားေတြဟာ ေၾကာက္လန္႔ၿပီးေတာ့ ဘယ္ မွ မသြားရဲၾကေတာ့ဘူး။ ”ဟု ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ဒီေကဘီေအတပ္မ်ားသည္ မိတန္ေက်းရြာအတြင္း ၀င္ေရာက္တပ္ စဲြထားၿပီး အေျမာက္လက္ နက္ႀကီးမ်ား ေထာင္ထားေသာေၾကာင့္ ေရွ႕ဆက္တြင္ တုိက္ပဲြဆက္လက္ျဖစ္ပြားႏုိင္သည့္ အေျခအေန တြင္ရွိသည္ဟု မိတန္ရြာသားမ်ားက ေျပာသည္။
အလားတူ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလ ၂၂ရက္ (ေသာၾကာေန႔)တြင္လည္း တပ္အင္အား ၂၀ဦးပါ ဗိုလ္ခ်စ္သဲ ဦးစီး သည့္ ဒီေကဘီေအတပ္ဖဲြ႕သည္ အဆုိပါ အစုိးရ စစ္ေၾကာင္းအား မိတန္ေခ်ာင္း၀ေက်းရြာထဲတြင္ သြား ေရာက္ပစ္ခတ္ခဲ့ရာ ႏွစ္ဘက္ထိခိုက္မႈမရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ဒီေကဘီေအတပ္မဟာ(၅)တပ္ဖဲြ႕သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလက စစ္အစုိးရ က်င္းပျပဳလုပ္ သည့္ ေရြးေကာက္ပဲြကို ဆန္႔က်င့္သည့္အေနျဖင့္ အစုိးရစစ္တပ္ကို ေတာ္လွန္တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။
http://www.kicnews.org/?p=5395
မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ၏ မဟာေအာင္ပြဲလား
ဒီေဆာင္းပါးကုိ Arakan Review သတင္းစာမ်က္ႏွာမွ ျပန္လည္းကူးယူေဖၚျပပါသည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxx
ခိုင္လင္း (ေမဃ၀တီ)
(၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုကို ေမာင္းႏွင္မယ့္ အစိုးရသစ္ကေတာ့ အာဏာကို လႊဲေျပာင္းယူလိုက္ၿပီ။ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုဟာ ရွမ္း၊ ရခိုင္၊ မြန္၊ ကရင္ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို ျငင္းဆန္ ထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုျဖစ္တယ္။ (၁၉၄၈) ခုႏွစ္မွာ လြတ္လပ္ေရး ရလာတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေခတ္သစ္ျမန္မာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ သံုးခ်င္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီ မတိုင္ခင္က မြန္၊ ရခိုင္၊ ျမန္မာ (ဗမာ) စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ သီးျခားႏိုင္ငံအျဖစ္ ေနထိုင္ခဲ့ျခင္းေတြနဲ႕ ကြဲျပားခ်င္လို႕ ျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တည္ရွိခဲ့တဲ့ ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးတဲ့ (၁၉၄၇)၊ (၁၉၇၄)၊ (၂၀၀၈) ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတိုင္းဟာ ရခိုင္၊ မြန္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္စတဲ့ အမ်ိဳးသား ေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ေတြကို လိမၼာပါးနပ္စြာနဲ႕ ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့သလို တဖက္မွာလည္း မဟာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို အေျခခံခဲ့တယ္။
(၁၉၇၄) ဖြဲ႕စည္းပံုေရာ၊ (၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပံုပါ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို အေျခခံထားတယ္ ဆိုတာထက္ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ ႀကီးစိုးေရးကို အေျခခံထားတယ္လို႕ ေျပာရင္ ပိုမွန္လိမ့္မယ္။ တခ်ိဳ႕က အဲဒီဖြဲ႕စည္းပံုဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တည္တံ့ေရး၊ စစ္တပ္လႊမ္းမိုးေရး၊ လူတခ်ိဳ႕ ေကာင္းစားေရး စသည္ အားျဖင့္ သံုးႏႈန္း ေျပာဆိုျခင္းဟာ မွန္သင့္သေလာက္ မွန္ပါတယ္။ တကယ့္ အနစ္သာရက မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးသာ ျဖစ္တယ္။ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆရွိသူေတြက တပ္မေတာ္ကို အသံုးခ်ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ကြဲျပားစြာ ျမင္ဖို႕လိုတယ္။ မဟာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆရွိသူေတြဟာ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ရွိသလို အတိုက္အခံေတြ ထဲမွာလည္း ရွိၾကတယ္ ။ ထို႕အတူ ပညာရွင္ေတြ၊ စာနယ္ဇင္းသမားေတြ၊ သာမန္လူထုေတြထဲမွာလည္း ရွိၾကတယ္။ ရွမ္း ၊ ရခိုင္ ၊ မြန္ ၊ ကရင္ ၊ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြ အားလံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို လက္ခံထားတဲ့ ယံုၾကည္ထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြ ရွိသလို လက္မခံတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြလည္း ရွိတယ္ဆိုတာ (၁၉၄၈) လြတ္လပ္ေရးရသည္မွ ယေန႕ကာလအထိ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းေတြက သက္ေသျပေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ လႊမ္းမိုးေရးဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ဖံုးလႊမ္းထားတဲ့ အင္မတန္နက္ရႈိင္းတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ (မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ) လႊမ္းမိုးေရးအယူအဆကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနျခင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ေျပာလိုတယ္။
ဆိုေတာ့ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရကို သံုးစြဲျခင္းဟာ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြကို မုန္းတီးလို႕ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ နားလည္ေစ ခ်င္တယ္။ ထို႕အတူ တပ္မေတာ္ကို မုန္းတီးလို႕ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း ကြဲျပားစြာ သိဖို႕လို ပါတယ္။ ဒီလို ကြဲကြဲျပားျပားသိမွ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ ရွိေနတဲ့ အဖုအထစ္ေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသား အပါအ၀င္ အျခားေသာ မြန္၊ ကရင္၊ ရွမ္း၊ ရခိုင္ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ အားလံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူၿပီး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ရွိတဲ့ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို ေျပာဆို တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္းဟာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္တယ္လို ့ ၀ါဒျဖန္ ့ေနသူေတြ ယံုၾကည္ေနသူေတြဟာ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို ယံုၾကည္သူေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ရဲရဲႀကီး ေျပာရဲတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ ရွိေနတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ ပန္းတိုင္ဟာ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သမိုင္းက သက္ေသျပခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျပတ္ေရးထက္ မဟာလူမ်ိဳး ႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး၀ါဒ အျမစ္ျပတ္ေရးက ပိုလုိ႕ အေရးႀကီးပါတယ္။
ဒီလို ဘာေၾကာင့္ ေျပာရသလဲဆိုေတာ့ (၁၉၄၇) ခု ပင္လံုညီလာခံရဲ႕ သေဘာတူညီမႈေတြကို ေခတ္သစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေပၚေပါက္ဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတိုင္းက ျငင္းပယ္ထားလို႕ ျဖစ္တယ္။ ပင္လံု ညီလာခံရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္ေတြဟာ သီးျခားတည္ရွိခဲ့တဲ့ သမိုင္း ျဖစ္စဥ္ေတြ အရ ေပၚေပါက္လာသလို အနာဂတ္ရဲ့ ေခတ္တိုင္း ေခတ္တိုင္းမွာလည္း သီးျခား တည္ရွိခဲ့တဲ့ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ေတြကို ခ်န္လွပ္ထားလို႕ မရဘူး။ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္း တည္ၿငိမ္စြာနဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳး ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ျမန္မာ (ဗမာ) အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစံုဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူဖို႕လိုသလို ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေတြနဲ႕ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုတည္ ေဆာက္ဖို႕ ဘာေၾကာင့္ လိုအပ္သလဲဆိုေတာ့ (၁၉၄၈) လြတ္လပ္ေရး မတိုင္ခင္က သီးျခားျဖစ္တည္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ခ်ျပရသလို ထံုေပေပ ေနႏိုင္လြန္းတဲ့ မ်ိဳးဆက္အိုႀကီးေတြကိုလည္း ခ်ျပရတယ္။ ဒီေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္ ေျပာခ်င္တာ တခုရွိတယ္။ က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါးေတြမွာ အနာဂတ္အေၾကာင္းေတြ ေျပာရင္း အတိတ္က အေျခအေနေတြကို ခ်ျပေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းတခုက ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းက သူ႕ေဆာင္းပါးမွာ ယဥ္ေက်းမႈ ေရွးက်ျခင္း ဘာညာေတြ ေျပာေနျခင္းဟာ အနာဂတ္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ ေဆာက္ေရးမွာ အေရးမပါေၾကာင္း တုန္႕ျပန္ၿပီး ေရးတာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ က်ေနာ့္နာမည္ကို ေဖာ္ျပျခင္းမရွိေပမယ့္ က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါးကို တုန္႕ျပန္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ သေဘာေပါက္တယ္။ ဆိုေတာ့ အထက္က က်ေနာ္ေျပာသလုိပဲ ထံုေပေပ ေနႏိုင္လြန္းတဲ့ မ်ိဳးဆက္အိုႀကီးေတြကို ခ်ျပရသလို မသိေသးတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကိုလည္း ခ်ျပရတယ္။ တဖက္မွာလည္း အတိုက္အခံလို႕ ေျပာေပမယ့္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူၿပီး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္း ခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ပံုစံမ်ိဳးကို မလိုလားတဲ့ လူေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ေျပာဖူးတယ္။ အဲဒီလို လူေတြကိုလည္း နားလည္ ေအာင္ေျပာရျပန္တယ္ ။
ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြထဲမွာ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆရွိသူေတြနဲ႕ မဟာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို ျငင္းပယ္ ထားတဲ့သူေတြ ဆိုၿပီး ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရး၊ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြဟာလည္း ျပည္နယ္တခု ဖြဲ႕စည္းေရး၊ အဲဒီျပည္နယ္ေတြနဲ့ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး၊ တနည္း အားျဖင့္ ပင္လံုမူေတြကို အေျခခံေရး စသည္ျဖင့္ ေျပာၾက ဆိုၾက တိုက္ပြဲ၀င္ၾကရင္ ဒါေတြဟာ ဗမာ မုန္းတီးေရးကို ေရွ႕ရႈတယ္။ ဗမာမုန္းတီးေရးကို လႈံ ့ေဆာ္တယ္။ ဗမာမုန္းတီးေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္တယ္လို ့ အၿမဲ အေျပာခံရတယ္။ အမွန္က မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလို ျမင္တဲ့လူေတြ ကိုယ္၌က က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္ၿပီး မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို လိုလားတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ နားလည္ဖို႕ လိုတယ္။ တဖက္မွာလည္း မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို လံုး၀လက္မခံဘဲ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူၿပီး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို လက္ခံထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြကလည္း ရွိျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ အာဏာရရွိေရး သက္သက္ မဟုတ္ဘဲ မတူညီတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ ေပါင္းစည္းေရး၊ ညီညြတ္ေရးနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူတဲ့ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္လာခဲ့ျခင္း၊ လုပ္ေနျခင္းဟာ သမိုင္းအစဥ္အလာ တန္ဖိုးေတြကို နားလည္လို႕ ျဖစ္တယ္။ သမိုင္းအစဥ္အလာ တန္ဖိုးေတြကို လက္ခံႏိုင္မွ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ သင့္တယ္၊ တည္ေဆာက္ ရမယ္လို ့ျမင္မယ္၊ ယံုၾကည္ၾကမယ္။
(၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပံုဟာ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ မြန္၊ ကရင္၊ ကခ်င္ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားတာ ျဖစ္တယ္။ ထို႕အတူ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူမႈကင္းမဲ့ၿပီး ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသား၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး (သို႕မဟုတ္) မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို ေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အတည္ ျဖစ္ေစေရး၊ ဒီဖြဲ႕စည္းပံု အတိုင္း တက္လာတဲ့ အစိုးရက တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕ဖို႕အတြက္ စစ္တပ္ကို အသံုးခ်ရျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဒီလို တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာက ဘယ္သူေတြလည္း ဆိုေတာ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကို လက္ကုိင္ထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ ရွမ္း၊ ကရင္၊ မြန္၊ ရခိုင္ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြဟာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္တယ္ လို႕ေျပာၾက ဆိုၾကျခင္းဟာ ဘယ္အခ်က္ အလက္ေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ေခၚသလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းရဲ့ အေျဖဟာ အျငင္းပြားစရာေတြ၊ မေသခ်ာမႈေတြနဲ႕ အလွမ္းေ၀းေနမယ္ ထင္တယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးသားေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရး ရွိၿပီး ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို ႀကိဳးပမ္းၾကျခင္း၊ တိုက္ပ ြဲ၀င္ေနၾကျခင္းဟာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ စစ္စစ္ဟာ ဘယ္သူေတြလည္း ဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ (ဗမာ) လူမ်ိဳးႀကီး ၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆ ရွိသူေတြသာ ျဖစ္တယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြသာ လႊမ္းမိုးရမယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံေပၚမွာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ အျဖစ္ ညြန္းဆို ခ်က္ေတြဟာ ေျပာင္းလဲသြားရျခင္း ျဖစ္တယ္။
ယေန႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ သံုးခု ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတိုင္းဟာ မဟာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကိုသာ ေရွ ့ရႈေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္တယ္။ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ မြန္၊ ကရင္စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ ့ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ေတြ ဆိတ္သုဥ္းခဲ့မႈ အေပၚမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးနဲ႕ ထပ္တူ ျပည္တြင္းစစ္ကို ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ဒီျပည္တြင္းစစ္ကို အလြန္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြက မ်ိဳးဆက္ အဆက္ဆက္ ကိုလိုနီဆိုးေမြလို႕ ကမၸည္း ထိုးခဲ့ၾကတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ဆိတ္သုဥ္းမႈ အေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေတာ္လွန္ စစ္ပြဲေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ လိုက္တာျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆ ရွိသူေတြက (၁၉၈၈) ကို အေျခခံၿပီး သံုးသပ္ၾက၊ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ရခိုင္၊ မြန္စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ ကေတာ့ (၁၉၄၈) ကို အေျခခံၿပီး သံုးသပ္ၾက၊ ေျပာဆို ၾကပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေနာက္ခံ၊ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းေတြ အရ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆရွိတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြမွ အပ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို ျငင္းပယ္ထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ)၊ မြန္၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ အတြက္ကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးဟာ မၿပီးဆံုး ေသးပါဘူး။ စစ္တပ္ လႊမ္းမိုးေရးကို အေရၿခံဳထားတဲ့ မဟာဗမာ လႊမ္းမိုးေရးအယူအဆဟာ နက္ရႈိင္းစြာ တည္ရွိေနတယ္ ဆိုတာ သဲကြဲစြာ ျမင္ဖို႕ လိုမယ္ ထင္ပါတယ္။
မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို အေျခခံ ေရးဆြဲထားတဲ့ မြန္၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ့ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ မရွိတဲ့ (၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပံုအရ အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့မယ့္ အစိုးရသစ္လည္း ေပၚထြက္လာၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီေအာင္ပြဲဟာ တတိယေအာင္ပြဲ (သို႕မဟုတ္) မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး၏ မဟာေအာင္ပြဲလားဆိုတာ ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီအေမးရဲ႕ အေျဖဟာ အခ်ိန္ကာလတခုကို ျဖတ္သန္း ၿပီးတဲ့အခါ အေျဖဟာ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး ေပၚထြက္လာမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ မြန္၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကရင္နီ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႕ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးအယူအဆကို ျငင္းပယ္ထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြကေတာ့ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္လ်က္ ရွိေန ၾကမွာပါ။ ။
ခိုင္လင္း (ေမဃ၀တီ)
ကြာလာလမ္ပူ
(၄ ၊ ၄ ၊ ၂၀၁၁)
မူရင္းလင့္ - http://arakanreview.net/?p=3098#commentlist
xxxxxxxxxxxxxxxxx
ခိုင္လင္း (ေမဃ၀တီ)
(၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုကို ေမာင္းႏွင္မယ့္ အစိုးရသစ္ကေတာ့ အာဏာကို လႊဲေျပာင္းယူလိုက္ၿပီ။ ဒီဖြဲ႕စည္းပံုဟာ ရွမ္း၊ ရခိုင္၊ မြန္၊ ကရင္ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို ျငင္းဆန္ ထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုျဖစ္တယ္။ (၁၉၄၈) ခုႏွစ္မွာ လြတ္လပ္ေရး ရလာတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေခတ္သစ္ျမန္မာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ သံုးခ်င္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီ မတိုင္ခင္က မြန္၊ ရခိုင္၊ ျမန္မာ (ဗမာ) စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ သီးျခားႏိုင္ငံအျဖစ္ ေနထိုင္ခဲ့ျခင္းေတြနဲ႕ ကြဲျပားခ်င္လို႕ ျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တည္ရွိခဲ့တဲ့ ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးတဲ့ (၁၉၄၇)၊ (၁၉၇၄)၊ (၂၀၀၈) ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတိုင္းဟာ ရခိုင္၊ မြန္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္စတဲ့ အမ်ိဳးသား ေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ေတြကို လိမၼာပါးနပ္စြာနဲ႕ ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့သလို တဖက္မွာလည္း မဟာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို အေျခခံခဲ့တယ္။
(၁၉၇၄) ဖြဲ႕စည္းပံုေရာ၊ (၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပံုပါ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို အေျခခံထားတယ္ ဆိုတာထက္ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ ႀကီးစိုးေရးကို အေျခခံထားတယ္လို႕ ေျပာရင္ ပိုမွန္လိမ့္မယ္။ တခ်ိဳ႕က အဲဒီဖြဲ႕စည္းပံုဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တည္တံ့ေရး၊ စစ္တပ္လႊမ္းမိုးေရး၊ လူတခ်ိဳ႕ ေကာင္းစားေရး စသည္ အားျဖင့္ သံုးႏႈန္း ေျပာဆိုျခင္းဟာ မွန္သင့္သေလာက္ မွန္ပါတယ္။ တကယ့္ အနစ္သာရက မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးသာ ျဖစ္တယ္။ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆရွိသူေတြက တပ္မေတာ္ကို အသံုးခ်ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ကြဲျပားစြာ ျမင္ဖို႕လိုတယ္။ မဟာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆရွိသူေတြဟာ တပ္မေတာ္ထဲမွာ ရွိသလို အတိုက္အခံေတြ ထဲမွာလည္း ရွိၾကတယ္ ။ ထို႕အတူ ပညာရွင္ေတြ၊ စာနယ္ဇင္းသမားေတြ၊ သာမန္လူထုေတြထဲမွာလည္း ရွိၾကတယ္။ ရွမ္း ၊ ရခိုင္ ၊ မြန္ ၊ ကရင္ ၊ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြ အားလံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူတဲ့ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို လက္ခံထားတဲ့ ယံုၾကည္ထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြ ရွိသလို လက္မခံတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြလည္း ရွိတယ္ဆိုတာ (၁၉၄၈) လြတ္လပ္ေရးရသည္မွ ယေန႕ကာလအထိ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းေတြက သက္ေသျပေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ လႊမ္းမိုးေရးဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ဖံုးလႊမ္းထားတဲ့ အင္မတန္နက္ရႈိင္းတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ (မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ) လႊမ္းမိုးေရးအယူအဆကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနျခင္းျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ေျပာလိုတယ္။
ဆိုေတာ့ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရကို သံုးစြဲျခင္းဟာ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြကို မုန္းတီးလို႕ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ နားလည္ေစ ခ်င္တယ္။ ထို႕အတူ တပ္မေတာ္ကို မုန္းတီးလို႕ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုလည္း ကြဲျပားစြာ သိဖို႕လို ပါတယ္။ ဒီလို ကြဲကြဲျပားျပားသိမွ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ ရွိေနတဲ့ အဖုအထစ္ေတြကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသား အပါအ၀င္ အျခားေသာ မြန္၊ ကရင္၊ ရွမ္း၊ ရခိုင္ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ အားလံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူၿပီး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ရွိတဲ့ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို ေျပာဆို တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္းဟာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္တယ္လို ့ ၀ါဒျဖန္ ့ေနသူေတြ ယံုၾကည္ေနသူေတြဟာ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို ယံုၾကည္သူေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ရဲရဲႀကီး ေျပာရဲတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရရင္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ ရွိေနတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြရဲ႕ ပန္းတိုင္ဟာ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးပဲ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သမိုင္းက သက္ေသျပခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျပတ္ေရးထက္ မဟာလူမ်ိဳး ႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး၀ါဒ အျမစ္ျပတ္ေရးက ပိုလုိ႕ အေရးႀကီးပါတယ္။
ဒီလို ဘာေၾကာင့္ ေျပာရသလဲဆိုေတာ့ (၁၉၄၇) ခု ပင္လံုညီလာခံရဲ႕ သေဘာတူညီမႈေတြကို ေခတ္သစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေပၚေပါက္ဖူးတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတိုင္းက ျငင္းပယ္ထားလို႕ ျဖစ္တယ္။ ပင္လံု ညီလာခံရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္ေတြဟာ သီးျခားတည္ရွိခဲ့တဲ့ သမိုင္း ျဖစ္စဥ္ေတြ အရ ေပၚေပါက္လာသလို အနာဂတ္ရဲ့ ေခတ္တိုင္း ေခတ္တိုင္းမွာလည္း သီးျခား တည္ရွိခဲ့တဲ့ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ေတြကို ခ်န္လွပ္ထားလို႕ မရဘူး။ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္း တည္ၿငိမ္စြာနဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳး ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ျမန္မာ (ဗမာ) အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစံုဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူဖို႕လိုသလို ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေတြနဲ႕ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုတည္ ေဆာက္ဖို႕ ဘာေၾကာင့္ လိုအပ္သလဲဆိုေတာ့ (၁၉၄၈) လြတ္လပ္ေရး မတိုင္ခင္က သီးျခားျဖစ္တည္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ခ်ျပရသလို ထံုေပေပ ေနႏိုင္လြန္းတဲ့ မ်ိဳးဆက္အိုႀကီးေတြကိုလည္း ခ်ျပရတယ္။ ဒီေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္ ေျပာခ်င္တာ တခုရွိတယ္။ က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါးေတြမွာ အနာဂတ္အေၾကာင္းေတြ ေျပာရင္း အတိတ္က အေျခအေနေတြကို ခ်ျပေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းတခုက ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းက သူ႕ေဆာင္းပါးမွာ ယဥ္ေက်းမႈ ေရွးက်ျခင္း ဘာညာေတြ ေျပာေနျခင္းဟာ အနာဂတ္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ ေဆာက္ေရးမွာ အေရးမပါေၾကာင္း တုန္႕ျပန္ၿပီး ေရးတာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ က်ေနာ့္နာမည္ကို ေဖာ္ျပျခင္းမရွိေပမယ့္ က်ေနာ့္ ေဆာင္းပါးကို တုန္႕ျပန္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ သေဘာေပါက္တယ္။ ဆိုေတာ့ အထက္က က်ေနာ္ေျပာသလုိပဲ ထံုေပေပ ေနႏိုင္လြန္းတဲ့ မ်ိဳးဆက္အိုႀကီးေတြကို ခ်ျပရသလို မသိေသးတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကိုလည္း ခ်ျပရတယ္။ တဖက္မွာလည္း အတိုက္အခံလို႕ ေျပာေပမယ့္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူၿပီး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္း ခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ပံုစံမ်ိဳးကို မလိုလားတဲ့ လူေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ေျပာဖူးတယ္။ အဲဒီလို လူေတြကိုလည္း နားလည္ ေအာင္ေျပာရျပန္တယ္ ။
ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြထဲမွာ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆရွိသူေတြနဲ႕ မဟာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို ျငင္းပယ္ ထားတဲ့သူေတြ ဆိုၿပီး ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရး၊ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြဟာလည္း ျပည္နယ္တခု ဖြဲ႕စည္းေရး၊ အဲဒီျပည္နယ္ေတြနဲ့ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး၊ တနည္း အားျဖင့္ ပင္လံုမူေတြကို အေျခခံေရး စသည္ျဖင့္ ေျပာၾက ဆိုၾက တိုက္ပြဲ၀င္ၾကရင္ ဒါေတြဟာ ဗမာ မုန္းတီးေရးကို ေရွ႕ရႈတယ္။ ဗမာမုန္းတီးေရးကို လႈံ ့ေဆာ္တယ္။ ဗမာမုန္းတီးေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္တယ္လို ့ အၿမဲ အေျပာခံရတယ္။ အမွန္က မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလို ျမင္တဲ့လူေတြ ကိုယ္၌က က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္ၿပီး မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို လိုလားတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ နားလည္ဖို႕ လိုတယ္။ တဖက္မွာလည္း မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို လံုး၀လက္မခံဘဲ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူၿပီး ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို လက္ခံထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေတြကလည္း ရွိျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ အာဏာရရွိေရး သက္သက္ မဟုတ္ဘဲ မတူညီတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ ေပါင္းစည္းေရး၊ ညီညြတ္ေရးနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူတဲ့ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္လာခဲ့ျခင္း၊ လုပ္ေနျခင္းဟာ သမိုင္းအစဥ္အလာ တန္ဖိုးေတြကို နားလည္လို႕ ျဖစ္တယ္။ သမိုင္းအစဥ္အလာ တန္ဖိုးေတြကို လက္ခံႏိုင္မွ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုကို တည္ေဆာက္ သင့္တယ္၊ တည္ေဆာက္ ရမယ္လို ့ျမင္မယ္၊ ယံုၾကည္ၾကမယ္။
(၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပံုဟာ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ မြန္၊ ကရင္၊ ကခ်င္ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားတာ ျဖစ္တယ္။ ထို႕အတူ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူမႈကင္းမဲ့ၿပီး ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသား၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး (သို႕မဟုတ္) မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို ေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို အတည္ ျဖစ္ေစေရး၊ ဒီဖြဲ႕စည္းပံု အတိုင္း တက္လာတဲ့ အစိုးရက တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕ဖို႕အတြက္ စစ္တပ္ကို အသံုးခ်ရျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဒီလို တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာက ဘယ္သူေတြလည္း ဆိုေတာ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒကို လက္ကုိင္ထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ ရွမ္း၊ ကရင္၊ မြန္၊ ရခိုင္ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြဟာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြ ျဖစ္တယ္ လို႕ေျပာၾက ဆိုၾကျခင္းဟာ ဘယ္အခ်က္ အလက္ေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ေခၚသလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းရဲ့ အေျဖဟာ အျငင္းပြားစရာေတြ၊ မေသခ်ာမႈေတြနဲ႕ အလွမ္းေ၀းေနမယ္ ထင္တယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးသားေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရး ရွိၿပီး ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးကို ႀကိဳးပမ္းၾကျခင္း၊ တိုက္ပ ြဲ၀င္ေနၾကျခင္းဟာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ စစ္စစ္ဟာ ဘယ္သူေတြလည္း ဆိုေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ (ဗမာ) လူမ်ိဳးႀကီး ၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆ ရွိသူေတြသာ ျဖစ္တယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြသာ လႊမ္းမိုးရမယ္ဆိုတဲ့ အေျခခံေပၚမွာ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ အျဖစ္ ညြန္းဆို ခ်က္ေတြဟာ ေျပာင္းလဲသြားရျခင္း ျဖစ္တယ္။
ယေန႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ သံုးခု ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီ ဖြဲ႕စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒတိုင္းဟာ မဟာ လူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကိုသာ ေရွ ့ရႈေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္တယ္။ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ မြန္၊ ကရင္စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ ့ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ေတြ ဆိတ္သုဥ္းခဲ့မႈ အေပၚမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးနဲ႕ ထပ္တူ ျပည္တြင္းစစ္ကို ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ဒီျပည္တြင္းစစ္ကို အလြန္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီေတြက မ်ိဳးဆက္ အဆက္ဆက္ ကိုလိုနီဆိုးေမြလို႕ ကမၸည္း ထိုးခဲ့ၾကတယ္။ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ဆိတ္သုဥ္းမႈ အေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေတာ္လွန္ စစ္ပြဲေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ လိုက္တာျဖစ္တယ္။ ဆိုေတာ့ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆ ရွိသူေတြက (၁၉၈၈) ကို အေျခခံၿပီး သံုးသပ္ၾက၊ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ ရခိုင္၊ မြန္စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ ကေတာ့ (၁၉၄၈) ကို အေျခခံၿပီး သံုးသပ္ၾက၊ ေျပာဆို ၾကပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေနာက္ခံ၊ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းေတြ အရ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး အယူအဆရွိတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြမွ အပ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို ျငင္းပယ္ထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ)၊ မြန္၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြ အတြက္ကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးဟာ မၿပီးဆံုး ေသးပါဘူး။ စစ္တပ္ လႊမ္းမိုးေရးကို အေရၿခံဳထားတဲ့ မဟာဗမာ လႊမ္းမိုးေရးအယူအဆဟာ နက္ရႈိင္းစြာ တည္ရွိေနတယ္ ဆိုတာ သဲကြဲစြာ ျမင္ဖို႕ လိုမယ္ ထင္ပါတယ္။
မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးကို အေျခခံ ေရးဆြဲထားတဲ့ မြန္၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြရဲ့ ႏိုင္ငံေရးအရ တန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ မရွိတဲ့ (၂၀၀၈) ဖြဲ႕စည္းပံုအရ အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့မယ့္ အစိုးရသစ္လည္း ေပၚထြက္လာၿပီ ဆိုေတာ့ ဒီေအာင္ပြဲဟာ တတိယေအာင္ပြဲ (သို႕မဟုတ္) မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရး၏ မဟာေအာင္ပြဲလားဆိုတာ ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီအေမးရဲ႕ အေျဖဟာ အခ်ိန္ကာလတခုကို ျဖတ္သန္း ၿပီးတဲ့အခါ အေျဖဟာ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး ေပၚထြက္လာမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ မြန္၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကရင္နီ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း၊ စတဲ့ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႕ မဟာလူမ်ိဳးႀကီး၀ါဒ လႊမ္းမိုးေရးအယူအဆကို ျငင္းပယ္ထားတဲ့ ျမန္မာ (ဗမာ) ေတြကေတာ့ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္လ်က္ ရွိေန ၾကမွာပါ။ ။
ခိုင္လင္း (ေမဃ၀တီ)
ကြာလာလမ္ပူ
(၄ ၊ ၄ ၊ ၂၀၁၁)
မူရင္းလင့္ - http://arakanreview.net/?p=3098#commentlist
Monday, April 25, 2011
ဒီေကဘီေအ တပ္ဖဲြ႕ခ်င္း တုိက္ပဲြျဖစ္
By မေအးေအးမာ
ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ရယူထားတဲ့ လက္နက္ကုိင္ တုိင္းရင္းသား အဖဲြ႕ေတြၾကား သေဘာထား ကဲြလဲြရာက အခုေနာက္ဆုံး လက္နက္ကုိင္ တုိက္ခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ကရင္ျပည္နယ္ထဲက လက္နက္ကုိင္ တုိးတက္ေသာ ကရင္ဗုဒၶဘာသာ တပ္မေတာ္ (DKBA) အဖဲြ႕ေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကား တုိက္ခုိက္မႈေတြ မေန႔တုန္းကပဲ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးေနာက္ ဆက္လက္ တင္းမာမႈေတြ ႀကီးထြားေနခဲ့တာပါ။ အျပည့္အစုံကုိ ဆက္သြယ္စုံစမ္းထားတဲ့ ဗြီအုိေအ ထုိင္းအေျခစုိက္ သတင္းေထာက္ မေအးေအးမာက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ျမန္မာအာဏာပုိင္ေတြက နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႕စည္းေရး ဖိအားေပးတာကုိ လက္ခံခဲ့တဲ့ DKBA အဖဲြ႕ေတြနဲ႔ လက္မခံဘဲ ျမန္မာစစ္တပ္နဲ႔ တုိက္ခုိက္ေနတဲ့ အဖဲြ႕ေတြၾကား မေက်မလည္ျဖစ္ရာက တုိက္ပဲြေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႕စည္းေရးကုိ လက္ခံထားတဲ့ DKBA တပ္ဖဲြ႕ေတြရဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္ စခန္းရွိရာ ကရင္ျပည္နယ္ ကမေမာင္းၿမိဳ႕အနီး ၿမိဳင္ႀကီးငူစခန္းကုိ စီးနင္းတုိက္ခုိက္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီး လုိင္စင္မဲ့ကားေတြ၊ လက္နက္သိုေလွာင္ရာ ေနရာေတြ အပါအ၀င္ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားကုိ မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္လုိ႔ ေဒသခံေတြက ေျပာျပပါတယ္။
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႕စည္းဖုိ႔ လက္ခံတဲ့တပ္ကုိ လက္မခံလုိတဲ့ DKBA ၃၃၃ တပ္က စေနေန႔ ညေနပုိင္းမွာပဲ စီးနင္းတုိက္ခုိက္ခဲ့တာလုိ႔ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖဲြ႕ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူ ေဒသခံ တေယာက္က ေျပာျပပါတယ္။
“ၿမိဳင္ႀကီးငူမွာရွိတဲ့ ႐ုံးေတြ၊ ဂုိေဒါင္ေတြ အကုန္လုံး မီးေလာင္သြားတယ္။ ၿမိဳင္ႀကီးငူက DKBA ရဲ႕ ႐ုံးခ်ဳပ္ပဲ။ သူတုိ႔ဘုန္းႀကီး ေနတဲ့ေနရာ။ စည္းေ၀းပြဲထုိင္ၿပီး ျပႆနာ ျဖစ္တာပဲ။ ၃၃၃ မွာ ျဖစ္တာလို႔ ေျပာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ၾကည္ေပါ့။ ၃၃၃ ရယ္၊ ၉၉၉ ရယ္၊ ၅၅၅ ရယ္၊ အခုက ၃၃၃ မွာျဖစ္တာ။ စည္းေ၀းပြဲထုိင္ၿပီး ျပႆနာ ျဖစ္တာ။ ၃၃၃ အဖြဲ႕က ေနၿပီးေတာ့၊ အဲဒီမွာ ဗိုလ္ေက်ာ္သက္ လူေတြလည္း ပါတာကုိး။”
၂၀၀၅ ခုႏွစ္တုန္းက ထုိင္း၊ ျမန္မာ နယ္စပ္ေဒသမွာ ျမန္မာအာဏာပုိင္ေတြကုိ ေတာ္လွန္တုိက္ခုိက္ေနတဲ့ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံးကေန ခြဲထြက္ၿပီးေနာက္ပုိင္း DKBA အဖဲြ႕ဟာ ျမန္မာစစ္အစုိးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ရယူခဲ့တာပါ။
ဒီေနာက္မွာေတာ့ ကရင္ျပည္နယ္တြင္းမွာ လက္နက္ကုိင္ အဖဲြ႕တခု အျဖစ္နဲ႔ ဆက္လက္ ရပ္တည္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ေပမဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေရြးေကာက္ပဲြေတြ မက်င္းပမီ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အဖဲြ႕ေတြ လက္နက္ခ်ၿပီး နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းဖုိ႔ ဖိအားေပးလာရာက တပ္ဖဲြ႕ေတြၾကား သေဘာထား ကဲြလဲြမႈေတြ ထြက္ေပၚခဲ့တာပါ။ ဒီအထဲက တပ္ဖဲြ႕တခ်ဳိ႕ဟာ ျမန္မာစစ္တပ္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ မဲေပးမႈေတြ စတင္တဲ့ ႏုိ၀င္ဘာလကစလုိ႔ ျပန္လည္တုိက္ခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ပြားေနတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႕ေရးကို လက္မခံတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔ ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္သက္တုိ႔ ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္ဖဲြ႕ေတြဟာ ျမန္မာစစ္တပ္နဲ႔ တုိက္ပဲြေတြ ျပန္ျဖစ္ေနေပမဲ့ အခုလုိ DKBA အဖဲြ႕ေတြၾကား အခ်င္းခ်င္း တုိက္ခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့ ဒါဟာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ပါ။ စေနေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ စီးနင္းတုိက္ခုိက္မႈ အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ DKBA တပ္သားတဦးကေတာ့ အခုလို ေျပာျပပါတယ္။
“ၿမိဳင္ႀကီးငူထဲကို ဗုံး၀င္ႀကဲတယ္၊ ကား ၅ စီး ပ်က္စီးသြားတယ္။”
တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားခ်ိန္မွာေတာ့ DKBA ဌာနခ်ဳပ္ စခန္းရဲ႕ အႀကီးအကဲ ၿမိဳင္ႀကီးငူ ဆရာေတာ္ ဦးသုဇန ေဆးကုသမႈ ခံယူဖုိ႔ အေ၀းကုိ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္တယ္လုိ႔လည္း တပ္ဖဲြ႕၀င္ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူေတြက ေျပာပါတယ္။ စေနေန႔က တုိက္ခုိက္မႈအတြင္း ထိခုိက္ ေသဆုံးမႈေတြ ရွိတယ္လုိ႔ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚေနေပမဲ့လည္း သီးျခား အတည္ျပဳလုိ႔ေတာ့ မရပါဘူး။ တုိက္ပဲြေတြ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ အခုေနာက္ဆုံး ေဒသထဲမွာ အေျခအေနေတြ တင္းမာေနၿပီး ေဒသခံေတြၾကား လုံၿခံဳေရးအတြက္ စုိးရိမ္မကင္း ျဖစ္ေနၾကရတယ္လုိ႔လည္း ေျပာၾကပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/dkba-clash-120567709.html
ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ရယူထားတဲ့ လက္နက္ကုိင္ တုိင္းရင္းသား အဖဲြ႕ေတြၾကား သေဘာထား ကဲြလဲြရာက အခုေနာက္ဆုံး လက္နက္ကုိင္ တုိက္ခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ကရင္ျပည္နယ္ထဲက လက္နက္ကုိင္ တုိးတက္ေသာ ကရင္ဗုဒၶဘာသာ တပ္မေတာ္ (DKBA) အဖဲြ႕ေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကား တုိက္ခုိက္မႈေတြ မေန႔တုန္းကပဲ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးေနာက္ ဆက္လက္ တင္းမာမႈေတြ ႀကီးထြားေနခဲ့တာပါ။ အျပည့္အစုံကုိ ဆက္သြယ္စုံစမ္းထားတဲ့ ဗြီအုိေအ ထုိင္းအေျခစုိက္ သတင္းေထာက္ မေအးေအးမာက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ျမန္မာအာဏာပုိင္ေတြက နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႕စည္းေရး ဖိအားေပးတာကုိ လက္ခံခဲ့တဲ့ DKBA အဖဲြ႕ေတြနဲ႔ လက္မခံဘဲ ျမန္မာစစ္တပ္နဲ႔ တုိက္ခုိက္ေနတဲ့ အဖဲြ႕ေတြၾကား မေက်မလည္ျဖစ္ရာက တုိက္ပဲြေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႕စည္းေရးကုိ လက္ခံထားတဲ့ DKBA တပ္ဖဲြ႕ေတြရဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္ စခန္းရွိရာ ကရင္ျပည္နယ္ ကမေမာင္းၿမိဳ႕အနီး ၿမိဳင္ႀကီးငူစခန္းကုိ စီးနင္းတုိက္ခုိက္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီး လုိင္စင္မဲ့ကားေတြ၊ လက္နက္သိုေလွာင္ရာ ေနရာေတြ အပါအ၀င္ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားကုိ မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္လုိ႔ ေဒသခံေတြက ေျပာျပပါတယ္။
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႕စည္းဖုိ႔ လက္ခံတဲ့တပ္ကုိ လက္မခံလုိတဲ့ DKBA ၃၃၃ တပ္က စေနေန႔ ညေနပုိင္းမွာပဲ စီးနင္းတုိက္ခုိက္ခဲ့တာလုိ႔ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖဲြ႕ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူ ေဒသခံ တေယာက္က ေျပာျပပါတယ္။
“ၿမိဳင္ႀကီးငူမွာရွိတဲ့ ႐ုံးေတြ၊ ဂုိေဒါင္ေတြ အကုန္လုံး မီးေလာင္သြားတယ္။ ၿမိဳင္ႀကီးငူက DKBA ရဲ႕ ႐ုံးခ်ဳပ္ပဲ။ သူတုိ႔ဘုန္းႀကီး ေနတဲ့ေနရာ။ စည္းေ၀းပြဲထုိင္ၿပီး ျပႆနာ ျဖစ္တာပဲ။ ၃၃၃ မွာ ျဖစ္တာလို႔ ေျပာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ၾကည္ေပါ့။ ၃၃၃ ရယ္၊ ၉၉၉ ရယ္၊ ၅၅၅ ရယ္၊ အခုက ၃၃၃ မွာျဖစ္တာ။ စည္းေ၀းပြဲထုိင္ၿပီး ျပႆနာ ျဖစ္တာ။ ၃၃၃ အဖြဲ႕က ေနၿပီးေတာ့၊ အဲဒီမွာ ဗိုလ္ေက်ာ္သက္ လူေတြလည္း ပါတာကုိး။”
၂၀၀၅ ခုႏွစ္တုန္းက ထုိင္း၊ ျမန္မာ နယ္စပ္ေဒသမွာ ျမန္မာအာဏာပုိင္ေတြကုိ ေတာ္လွန္တုိက္ခုိက္ေနတဲ့ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံးကေန ခြဲထြက္ၿပီးေနာက္ပုိင္း DKBA အဖဲြ႕ဟာ ျမန္မာစစ္အစုိးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ရယူခဲ့တာပါ။
ဒီေနာက္မွာေတာ့ ကရင္ျပည္နယ္တြင္းမွာ လက္နက္ကုိင္ အဖဲြ႕တခု အျဖစ္နဲ႔ ဆက္လက္ ရပ္တည္ေနခဲ့တာ ျဖစ္ေပမဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေရြးေကာက္ပဲြေတြ မက်င္းပမီ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အဖဲြ႕ေတြ လက္နက္ခ်ၿပီး နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းဖုိ႔ ဖိအားေပးလာရာက တပ္ဖဲြ႕ေတြၾကား သေဘာထား ကဲြလဲြမႈေတြ ထြက္ေပၚခဲ့တာပါ။ ဒီအထဲက တပ္ဖဲြ႕တခ်ဳိ႕ဟာ ျမန္မာစစ္တပ္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ မဲေပးမႈေတြ စတင္တဲ့ ႏုိ၀င္ဘာလကစလုိ႔ ျပန္လည္တုိက္ခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ပြားေနတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႕ေရးကို လက္မခံတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏႈတ္ခမ္းေမြးနဲ႔ ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္သက္တုိ႔ ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္ဖဲြ႕ေတြဟာ ျမန္မာစစ္တပ္နဲ႔ တုိက္ပဲြေတြ ျပန္ျဖစ္ေနေပမဲ့ အခုလုိ DKBA အဖဲြ႕ေတြၾကား အခ်င္းခ်င္း တုိက္ခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ခဲ့တာကေတာ့ ဒါဟာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ပါ။ စေနေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ စီးနင္းတုိက္ခုိက္မႈ အေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ DKBA တပ္သားတဦးကေတာ့ အခုလို ေျပာျပပါတယ္။
“ၿမိဳင္ႀကီးငူထဲကို ဗုံး၀င္ႀကဲတယ္၊ ကား ၅ စီး ပ်က္စီးသြားတယ္။”
တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားခ်ိန္မွာေတာ့ DKBA ဌာနခ်ဳပ္ စခန္းရဲ႕ အႀကီးအကဲ ၿမိဳင္ႀကီးငူ ဆရာေတာ္ ဦးသုဇန ေဆးကုသမႈ ခံယူဖုိ႔ အေ၀းကုိ ေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္တယ္လုိ႔လည္း တပ္ဖဲြ႕၀င္ေတြနဲ႔ နီးစပ္သူေတြက ေျပာပါတယ္။ စေနေန႔က တုိက္ခုိက္မႈအတြင္း ထိခုိက္ ေသဆုံးမႈေတြ ရွိတယ္လုိ႔ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚေနေပမဲ့လည္း သီးျခား အတည္ျပဳလုိ႔ေတာ့ မရပါဘူး။ တုိက္ပဲြေတြ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ အခုေနာက္ဆုံး ေဒသထဲမွာ အေျခအေနေတြ တင္းမာေနၿပီး ေဒသခံေတြၾကား လုံၿခံဳေရးအတြက္ စုိးရိမ္မကင္း ျဖစ္ေနၾကရတယ္လုိ႔လည္း ေျပာၾကပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/dkba-clash-120567709.html
Saturday, April 23, 2011
ပထမ သုံးလပတ္ အတြင္းျဖစ္ပြားေသာ KNLA ႏွင့္ SPDC တုိ ့၏ တုိက္ပြဲစာရင္းခ်ဴပ္ အစီရင္ခံစာ
KNLA မွထုတ္ျပန္ေသာအစီရင္ခံစာအရ ဇန္န၀ါရီလ ၁ရက္ မွမတ္လ ၃၁ ရက္ ေန ့အထိ ေကအဲန္ယူထိမ္းခ်ဴပ္နယ္ေျမ တပ္မဟာ(၁)မွ (၇)အထိ တုိက္ပြဲေပါင္း ၅၂၆ ႀကိမ္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
- နအဖ စစ္တပ္မ ေသဆုံးမွဳ ၄၁၆ ဦး
- ထိခုိက္ဒဏ္ရာရမွဳ ၆၆၁ ဦး
- KNLA ထံသုိ ့လက္နက္ခ် အညံ့ခံသူ ၁၀ဦး ျဖစ္ျပီး
KNLA ဖက္မွ ၃ ဦးက်ဆုံး ၃ ဦးဒဏ္ရာ ရရွိေႀကာင္းေဖၚျပထားပါသည္။
ေသဆုံးမွဳအခ်ိဴး - KNLA : SPDC , 1 : 138
ထိခုိက္ဒဏ္ရာရမွဳအခ်ိဴး - KNLA : SPDC, 1 : 220
- နအဖ တပ္ထံမွ KNLA သိမ္းဆည္းရမိေသာ လက္နက္မ်ားမွာ - MA11 တစ္လက္၊ MA12 တစ္လက္၊ MA 1 (၉)လက္၊ MA 3 ႏွစ္လက္၊ MA 4 တစ္လက္၊ K 3 ေလးလက္၊ ၆၀မမ တစ္လက္၊ Rifle grenade တစ္လက္၊ Revolver တစ္လက္၊ စကားေျပာစက္ ၈ လုံး၊ လက္ပစ္ပုံး တစ္လုံး၊ M 16 တစ္လက္၊ AK ေလးလက္၊ AR တစ္လက္၊ Brand တစ္လက္၊ ကာဘုိင္ တစ္လက္၊ ေျမျမဳပ္မုိင္း တစ္လုံး၊ က်ည္ကပ္အမ်ိဴးမ်ိဴး ၆၉ ကပ္၊ က်ည္အမိ်ဴးမ်ိဴး ၄၁၃၈ ေတာင့္
- KNLA မွ Revolver တစ္လက္ဆုံးရွဴံးသည္။
အစီရင္ခံစာအရ တုိက္ပြဲ အမ်ားဆုံးျဖစ္ပြားေသာ ေဒသမ်ားမွာ တပ္မဟာ(၂) ေတာင္ငူခရုိင္ႏွင့္ တပ္မဟာ(၅) ဖာပြန္ခရုိင္တုိ ့ျဖစ္သည္။
ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္မွ မတ္လ ၃၁ရက္ ေန ့အထိ KNLA ႏွင့္ BGF တုိ ့၏ တုိက္ပြဲစာရင္းခ်ဴပ္
ေကအဲန္ယူ ထိမ္းခ်ဴပ္နယ္ေျမ တပ္မဟာ (၅) (၆) (၇) တြင္ တုိက္ပြဲေပါင္း ၂၁ ႀကိမ္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
- BGF မွထိခုိက္ေသးဆုံးမွဳ - ၁၅ ဦး
- ဒဏ္ရာရသူ - ၄၆ ဦး
- KNLA ထံသုိ ့လက္နက္ခ် ၆၈ ဦး
- ဖမ္းဆီးခံရသူ ၁၂ ဦး
- KNLA သိမ္းဆည္းရရွိေသာလက္နက္မ်ားမွာ ကာဘုိင္ ၈ လက္၊ ပစၥတုိ ၈ လက္၊ AR ၂၂ လက္၊ ေအေက ေမာင္းျပန္ ၂၆ လက္၊ စကားေျပာစက္ ၁၂ လုံး၊ M16 တစ္လက္၊ ပြဳိင့္ 22 တစ္လက္၊ Brand တစ္လက္၊ G 3 တစ္လက္၊ RPG 7 တစ္လက္၊ 2A Mortor တစ္လက္၊ MA1 တစ္လက္၊ Rifle grenade တစ္လက္၊ G 2 တစ္လက္၊ M 79 (၁၀)လက္၊ က်ည္ကပ္ အမ်ိဴးမ်ိဴး ၂၉၇ ကပ္၊ က်ည္ေထာင့္အမ်ိဴးမ်ိဴး ၃၁၅၁ ေတာင့္
မူရင္းအစီရင္ခံစာႀကည့္ရန္
_First_Quarter_Battle_news__2011_
- နအဖ စစ္တပ္မ ေသဆုံးမွဳ ၄၁၆ ဦး
- ထိခုိက္ဒဏ္ရာရမွဳ ၆၆၁ ဦး
- KNLA ထံသုိ ့လက္နက္ခ် အညံ့ခံသူ ၁၀ဦး ျဖစ္ျပီး
KNLA ဖက္မွ ၃ ဦးက်ဆုံး ၃ ဦးဒဏ္ရာ ရရွိေႀကာင္းေဖၚျပထားပါသည္။
ေသဆုံးမွဳအခ်ိဴး - KNLA : SPDC , 1 : 138
ထိခုိက္ဒဏ္ရာရမွဳအခ်ိဴး - KNLA : SPDC, 1 : 220
- နအဖ တပ္ထံမွ KNLA သိမ္းဆည္းရမိေသာ လက္နက္မ်ားမွာ - MA11 တစ္လက္၊ MA12 တစ္လက္၊ MA 1 (၉)လက္၊ MA 3 ႏွစ္လက္၊ MA 4 တစ္လက္၊ K 3 ေလးလက္၊ ၆၀မမ တစ္လက္၊ Rifle grenade တစ္လက္၊ Revolver တစ္လက္၊ စကားေျပာစက္ ၈ လုံး၊ လက္ပစ္ပုံး တစ္လုံး၊ M 16 တစ္လက္၊ AK ေလးလက္၊ AR တစ္လက္၊ Brand တစ္လက္၊ ကာဘုိင္ တစ္လက္၊ ေျမျမဳပ္မုိင္း တစ္လုံး၊ က်ည္ကပ္အမ်ိဴးမ်ိဴး ၆၉ ကပ္၊ က်ည္အမိ်ဴးမ်ိဴး ၄၁၃၈ ေတာင့္
- KNLA မွ Revolver တစ္လက္ဆုံးရွဴံးသည္။
အစီရင္ခံစာအရ တုိက္ပြဲ အမ်ားဆုံးျဖစ္ပြားေသာ ေဒသမ်ားမွာ တပ္မဟာ(၂) ေတာင္ငူခရုိင္ႏွင့္ တပ္မဟာ(၅) ဖာပြန္ခရုိင္တုိ ့ျဖစ္သည္။
ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္မွ မတ္လ ၃၁ရက္ ေန ့အထိ KNLA ႏွင့္ BGF တုိ ့၏ တုိက္ပြဲစာရင္းခ်ဴပ္
ေကအဲန္ယူ ထိမ္းခ်ဴပ္နယ္ေျမ တပ္မဟာ (၅) (၆) (၇) တြင္ တုိက္ပြဲေပါင္း ၂၁ ႀကိမ္ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
- BGF မွထိခုိက္ေသးဆုံးမွဳ - ၁၅ ဦး
- ဒဏ္ရာရသူ - ၄၆ ဦး
- KNLA ထံသုိ ့လက္နက္ခ် ၆၈ ဦး
- ဖမ္းဆီးခံရသူ ၁၂ ဦး
- KNLA သိမ္းဆည္းရရွိေသာလက္နက္မ်ားမွာ ကာဘုိင္ ၈ လက္၊ ပစၥတုိ ၈ လက္၊ AR ၂၂ လက္၊ ေအေက ေမာင္းျပန္ ၂၆ လက္၊ စကားေျပာစက္ ၁၂ လုံး၊ M16 တစ္လက္၊ ပြဳိင့္ 22 တစ္လက္၊ Brand တစ္လက္၊ G 3 တစ္လက္၊ RPG 7 တစ္လက္၊ 2A Mortor တစ္လက္၊ MA1 တစ္လက္၊ Rifle grenade တစ္လက္၊ G 2 တစ္လက္၊ M 79 (၁၀)လက္၊ က်ည္ကပ္ အမ်ိဴးမ်ိဴး ၂၉၇ ကပ္၊ က်ည္ေထာင့္အမ်ိဴးမ်ိဴး ၃၁၅၁ ေတာင့္
မူရင္းအစီရင္ခံစာႀကည့္ရန္
_First_Quarter_Battle_news__2011_
ၿမိဳင္ႀကီးငူစခန္း တုိက္ခုိက္ခံရ
April 23, 2011
ကရင္ျပည္နယ္ ကမေမာင္းၿမိဳ႕နယ္ အနီးက ဒီေကဘီေအ ဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳင္ႀကီးငူစခန္းကို အခု နယ္ျခားေစာင့္တပ္ (ယခင္ ဒီေကဘီေအ ၃၃၃) တပ္ဖြဲ႔မွ ဗိုလ္ဖားဘိ ဦးေဆာင္ကာ ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ေန႔ ညေန ၃ နာရီေလာက္မွာ ဝင္ေရာက္တုိက္ခိုက္ ရွင္းလင္းခဲ့ပါတယ္။
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ (ယခင္ ဒီေကဘီေအ ၃၃၃) ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ၾကည္ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳင္ႀကီးငူစခန္း မွာရွိတဲ့ လက္နက္တိုက္ ရယ္ ပစၥည္းဂိုေဒါင္ေတြရယ္ကို မီး႐ႈိ႕ဖ်က္စီးခဲ့တယ္လို႔လည္း သိရွိရပါတယ္။ တိုက္ပြဲျဖစ္ခ်ိန္ ဟာ ၂ နာရီေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီး အတည္ျပဳမရတဲ့ သတင္းအရ တုိက္ပြဲမွာပါတဲ့ အဖြဲ႔တဖြဲ႔မွာ အဖြဲ႔ဝင္ သံုးဦး ထိခိုက္ေသ ဆံုးခဲ့တယ္လို႔လည္း ၾကားသိရပါတယ္။
ၿမိဳင္ႀကီးငူမွာျဖစ္တဲ့အေျခအေနကို ေရႊကုကၠိဳ နယ္ျခားေစာင့္တပ္စခန္းမွ အမည္မေဖၚလိုတဲ့ (ယခင္ ဒီေကဘီေအ ၉၉၉) တပ္မွဴးတဦး ေျပာျပတာက ….
“ဟုတ္တယ္ မေန႔က ညေနဘက္ ၿမိဳင္ႀကီးငူမွာျဖစ္တာ သံုးေယာက္က်တယ္ၾကားတယ္ ဘယ္ဘက္ကမွန္းမသိဘူး က်ေနာ္တို႔ ၾကားတာကေတာ့ အကုန္မီး႐ႈိ႕သြားတယ္လို႔ေတာ့ ၾကားတာပဲ။ လက္နက္တုိက္လဲ ပါသြားတယ္။ ၿမိဳင္ႀကီးငူ စခန္းက ကမေမာင္းၿမိဳ႕နဲ႔ သံလြင္ျမစ္ ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္းပဲ ၿမိဳင္ႀကီးငူက အေရွ႕ဘက္ကမ္းမွာ။ က်ေနာ္တို႔ သိ သေလာက္ေတာ့ နယ္ျခားေစာင့္ စလုပ္ကတည္းက အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ မေက်နပ္တာေတြ ရွိေနၾကတာ အဲဒါေတြ ေၾကာင့္လို႔ေတာ့ ၾကားတာပဲ” လို႔ ေျပာျပသြားပါတယ္။
ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြရဲ႕ ၿမိဳင္ႀကီးငူ ဌာနခ်ဳပ္စခန္းဟာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တုန္းက ေကအန္ယူ မွ ခြဲထြက္ကာ ၿမိဳင္ႀကီးငူ နယက ဆရာေတာ္ ဦးသုဇန ဦးစီးမႈနဲ႔ ဒီေကဘီေအ အဖြဲ႔တည္ေထာင္ၿပီး နအဖ ႏွင့္ အပစ္ရပ္ခဲ့စဥ္ကာလမ်ားက ဌာန ခ်ဳပ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေနရာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ဟာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ေကအန္ယူနဲ႔ ဒီေကဘီေအ အပစ္ရပ္ဖို႔အ တြက္ ေကအန္ယူနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးတာေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ နအဖ က ဖိအားေပးလာတဲ့ ဒီေကဘီေအကို နယ္ ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေရးကိစၥမွာ ေနာက္ဆံုးရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ၂၀၁၀ ၾသဂုတ္လ ၁၉ ရက္ ေန႔ မတုိင္မီတရက္အလိုအထိ ဆရာေတာ္ဟာ ဒီေကဘီေအ ကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းဖို႔ လက္ခံျခင္းမရွိ ဘူးလို႔ သိရွိခဲ့ရပါတယ္။
မေန႔က တုိက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ဟာ ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသမွာ သတင္းသံုးေနျခင္း မရွိဘဲ။ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ က်န္မာေရးအရ ေဆးကုသမႈကို ခံယူေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေန ့သစ္သတင္းစာမ်က္ႏွာမွ - http://www.naytthit.net/?p=12212
ကရင္ျပည္နယ္ ကမေမာင္းၿမိဳ႕နယ္ အနီးက ဒီေကဘီေအ ဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳင္ႀကီးငူစခန္းကို အခု နယ္ျခားေစာင့္တပ္ (ယခင္ ဒီေကဘီေအ ၃၃၃) တပ္ဖြဲ႔မွ ဗိုလ္ဖားဘိ ဦးေဆာင္ကာ ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ေန႔ ညေန ၃ နာရီေလာက္မွာ ဝင္ေရာက္တုိက္ခိုက္ ရွင္းလင္းခဲ့ပါတယ္။
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ (ယခင္ ဒီေကဘီေအ ၃၃၃) ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ၾကည္ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳင္ႀကီးငူစခန္း မွာရွိတဲ့ လက္နက္တိုက္ ရယ္ ပစၥည္းဂိုေဒါင္ေတြရယ္ကို မီး႐ႈိ႕ဖ်က္စီးခဲ့တယ္လို႔လည္း သိရွိရပါတယ္။ တိုက္ပြဲျဖစ္ခ်ိန္ ဟာ ၂ နာရီေလာက္ၾကာခဲ့ၿပီး အတည္ျပဳမရတဲ့ သတင္းအရ တုိက္ပြဲမွာပါတဲ့ အဖြဲ႔တဖြဲ႔မွာ အဖြဲ႔ဝင္ သံုးဦး ထိခိုက္ေသ ဆံုးခဲ့တယ္လို႔လည္း ၾကားသိရပါတယ္။
ၿမိဳင္ႀကီးငူမွာျဖစ္တဲ့အေျခအေနကို ေရႊကုကၠိဳ နယ္ျခားေစာင့္တပ္စခန္းမွ အမည္မေဖၚလိုတဲ့ (ယခင္ ဒီေကဘီေအ ၉၉၉) တပ္မွဴးတဦး ေျပာျပတာက ….
“ဟုတ္တယ္ မေန႔က ညေနဘက္ ၿမိဳင္ႀကီးငူမွာျဖစ္တာ သံုးေယာက္က်တယ္ၾကားတယ္ ဘယ္ဘက္ကမွန္းမသိဘူး က်ေနာ္တို႔ ၾကားတာကေတာ့ အကုန္မီး႐ႈိ႕သြားတယ္လို႔ေတာ့ ၾကားတာပဲ။ လက္နက္တုိက္လဲ ပါသြားတယ္။ ၿမိဳင္ႀကီးငူ စခန္းက ကမေမာင္းၿမိဳ႕နဲ႔ သံလြင္ျမစ္ ဟိုဘက္ကမ္း ဒီဘက္ကမ္းပဲ ၿမိဳင္ႀကီးငူက အေရွ႕ဘက္ကမ္းမွာ။ က်ေနာ္တို႔ သိ သေလာက္ေတာ့ နယ္ျခားေစာင့္ စလုပ္ကတည္းက အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ မေက်နပ္တာေတြ ရွိေနၾကတာ အဲဒါေတြ ေၾကာင့္လို႔ေတာ့ ၾကားတာပဲ” လို႔ ေျပာျပသြားပါတယ္။
ဒီေကဘီေအတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြရဲ႕ ၿမိဳင္ႀကီးငူ ဌာနခ်ဳပ္စခန္းဟာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တုန္းက ေကအန္ယူ မွ ခြဲထြက္ကာ ၿမိဳင္ႀကီးငူ နယက ဆရာေတာ္ ဦးသုဇန ဦးစီးမႈနဲ႔ ဒီေကဘီေအ အဖြဲ႔တည္ေထာင္ၿပီး နအဖ ႏွင့္ အပစ္ရပ္ခဲ့စဥ္ကာလမ်ားက ဌာန ခ်ဳပ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေနရာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္ဟာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ေကအန္ယူနဲ႔ ဒီေကဘီေအ အပစ္ရပ္ဖို႔အ တြက္ ေကအန္ယူနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးတာေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ နအဖ က ဖိအားေပးလာတဲ့ ဒီေကဘီေအကို နယ္ ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေရးကိစၥမွာ ေနာက္ဆံုးရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ၂၀၁၀ ၾသဂုတ္လ ၁၉ ရက္ ေန႔ မတုိင္မီတရက္အလိုအထိ ဆရာေတာ္ဟာ ဒီေကဘီေအ ကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းဖို႔ လက္ခံျခင္းမရွိ ဘူးလို႔ သိရွိခဲ့ရပါတယ္။
မေန႔က တုိက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆရာေတာ္ဟာ ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသမွာ သတင္းသံုးေနျခင္း မရွိဘဲ။ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ က်န္မာေရးအရ ေဆးကုသမႈကို ခံယူေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေန ့သစ္သတင္းစာမ်က္ႏွာမွ - http://www.naytthit.net/?p=12212
ထုိင္း-ကေမၻာဒီးယား နယ္စပ္တိုက္ပြဲ အရွိန္ျမင့္
"မူယယ္ဖဲ" အလွဘုရင္မေလးရဲ့ ကိ်မ္စာ မ်ား သင့္ခဲ့ျပီလား ကုိ ေရႊထုိင္းတုိ ့ရယ္... က်ေနာ္တုိ ့ဒုကၡသည္ေတြ အိမ္ျပန္ဖုိ ့ အထုပ္ေတာင္ မျပင္ရေသးဘူးေနာ္...... ရာဇ၀င္ထဲက ေပးခဲ့တဲ့ကတိေတြကုိ မင္းတုိ ့ ဖ်က္မယ္လုပ္တုိင္း ခင္ဗ်ားတုိ ့တုိင္းျပည္မွာ ဆူပူမွဳေတြေပၚေပါက္ျပီး အစုိးရအေျပာင္းအလည္းေတြနဲ ့ႀကဳံေတြ ့ ေနရျမဲ၊ အႀကိမ္ေပါင္းလည္း မနည္းေတာ့ဘူးဆုိတာ သတိမူပါ။
ထိုင္း-ကေမာၻဒီးယား နယ္စပ္တုိက္ပြဲတြင္း ဒဏ္ရာရ ထိုင္းစစ္သားတဦးကို Surin ခရိုင္၊ Phnom Dongrak ေဒသ ေဆးရံုကိုပို႔ေဆာင္ေနစဥ္ (ဧၿပီလ ၂၂၊ ၂၀၁၁)
ထိုင္းနဲ႔ ကေမာၻဒီးယား ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ဘုရားေက်ာင္းတခုကို သူပိုင္ငါပိုင္ အျငင္းပြားရာကေန နယ္စပ္ျပႆနာေတြ အထိ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ မၾကာေသးခင္က တိုက္ပြဲတခုမွာ ႏွစ္ဖက္ တပ္ဖြဲ႔ေတြၾကား ပစ္ခတ္မႈေတြ ျပင္းထန္ခဲ့ပါတယ္။
ကေမာၻဒီးယားဘက္က စစ္သား ၃ ေယာက္ က်ဆုံးၿပီး ၆ ေယာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္လို႔ ကေမာၻဒီးယား တပ္မေတာ္ တာ၀န္ရွိသူေတြက ေျပာပါတယ္။ ထုိင္းဘက္မွာလည္း စစ္သည္ ၂ ဦး က်ဆုံးၿပီး အနည္းဆုံး ၈ ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္လို႔ ထိုင္းတပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲေတြက ေျပာပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဆူရင္း (Surin) ျပည္နယ္ ဖႏြမ္ဒြန္ရက္ခ္ (Pa Nom Dong Rak) ေဒသက တာမူ၀မ္တြမ္ (Ta Muen Tom) ဘုရားေက်ာင္းနားမွာ ဒီတိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲကို ဘယ္သူ႔ဖက္က စတင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ထိုင္းနဲ႔ကေမာၻဒီးယား ႏွစ္ဖက္လုံးရဲ႕ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲေတြက တဘက္နဲ႔တဘက္ အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/Thai-Cambodia-border-dispute-04-22-11-120463084.html
ထိုင္း-ကေမာၻဒီးယား နယ္စပ္တုိက္ပြဲတြင္း ဒဏ္ရာရ ထိုင္းစစ္သားတဦးကို Surin ခရိုင္၊ Phnom Dongrak ေဒသ ေဆးရံုကိုပို႔ေဆာင္ေနစဥ္ (ဧၿပီလ ၂၂၊ ၂၀၁၁)
ထိုင္းနဲ႔ ကေမာၻဒီးယား ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ဘုရားေက်ာင္းတခုကို သူပိုင္ငါပိုင္ အျငင္းပြားရာကေန နယ္စပ္ျပႆနာေတြ အထိ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ မၾကာေသးခင္က တိုက္ပြဲတခုမွာ ႏွစ္ဖက္ တပ္ဖြဲ႔ေတြၾကား ပစ္ခတ္မႈေတြ ျပင္းထန္ခဲ့ပါတယ္။
ကေမာၻဒီးယားဘက္က စစ္သား ၃ ေယာက္ က်ဆုံးၿပီး ၆ ေယာက္ ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္လို႔ ကေမာၻဒီးယား တပ္မေတာ္ တာ၀န္ရွိသူေတြက ေျပာပါတယ္။ ထုိင္းဘက္မွာလည္း စစ္သည္ ၂ ဦး က်ဆုံးၿပီး အနည္းဆုံး ၈ ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္လို႔ ထိုင္းတပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲေတြက ေျပာပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဆူရင္း (Surin) ျပည္နယ္ ဖႏြမ္ဒြန္ရက္ခ္ (Pa Nom Dong Rak) ေဒသက တာမူ၀မ္တြမ္ (Ta Muen Tom) ဘုရားေက်ာင္းနားမွာ ဒီတိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲကို ဘယ္သူ႔ဖက္က စတင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ထိုင္းနဲ႔ကေမာၻဒီးယား ႏွစ္ဖက္လုံးရဲ႕ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲေတြက တဘက္နဲ႔တဘက္ အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/Thai-Cambodia-border-dispute-04-22-11-120463084.html
သိသာထင္ရွားတဲ့ အေျပာင္းအလဲ
ယခင္ (နအဖ) စစ္အစုိးရ
ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ (၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၀ ရက္)
ယခု သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ
ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ (၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္)
အထက္မွာေဖၚျပထားတဲ့ သတင္းစာျဖတ္ပုိင္း ၂ ခု ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါ။ ထင္ရွားတဲ့အေျပာင္းအလဲကို သင္မုခ်ေတြ႔ပါလိမ့္မယ္။
ႏုိင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္
“အမ်ဳိးသားျပန္လည္စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး” – ကေန- ” အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈ ခုိင္မာေရး” သုိ႔ ေျပာင္းသြားတယ္။
အမ်ဳိးသားျပန္လည္စည္းလံုးညီၫြတ္သြားၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ညီၫြတ္သြားတဲ့ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈကို ခုိင္မာေအာင္လုပ္ရမယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြဟာ “ႂကြားလံုးေတြ”သာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေအာက္ပါျဖစ္ရပ္ေတြက သက္ေသခံေနတယ္။
- ကရင္ျပည္နယ္ျမဝတီဘက္မွာေသနတ္သံေတြ ၾကားေနရတယ္။
- ရွမ္းျပည္နယ္ထဲမွာ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႔ကေန ၁၇ ရက္ေန႔အထိ တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတယ္။
- ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲမွာလည္း အျပန္အလွန္ဖမ္းဆီးမႈေတြျဖစ္ေနတယ္။
စီးပြားေရး ဦးတည္ခ်က္
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကေတာ့ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရ ၂၃ ႏွစ္တာကာလအတြင္း မပီျပင္ခဲ့ဘူးဆုိတာကို ဝန္ခံထားတယ္။ မပီျပင္ေသးဘူး ပီျပင္ေအာင္ ဆက္လုပ္ရဦးမယ္။ “ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ပီျပင္စြားျဖစ္ေပၚလာေရး” ဘဲ ဒါေတာ့ မေျပာင္းဘူး။ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရရဲ႕ စီးပြားေရးေပၚလစီကို “ေၾကာ္ညာနဲ႔ေစ်းဝယ္” မဂၢဇင္းထဲက ေဆာင္းပါးရွင္ “ေက်ာ္ဆန္းမင္း” ဆိုသူက “command market economy” လို႔ ဝိၿဂိဳလ္ ျပဳပါတယ္။
လူမႈေရး ဦးတည္ခ်က္
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးက မပီျပင္ခဲ့ေလေတာ့ လူမႈေရးဦးတည္ခ်က္ေတြကလည္း ဘယ္ပီျပင္လိမ့္ဦးမလဲ။ ဒီေတာ့ ေနၿမဲအတုိင္းေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈရခဲ့ၿပီ ခုိင္မာေအာင္လုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ “စစ္မွန္သည့္ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္ ရွင္သန္ထက္ျမက္ေရး” လို႔ဆုိထားတယ္။ ဒါဆိုရင္ (နဝတ- နအဖ) စစ္အစုိးရ ၂၃ ႏွစ္ေအာက္မွာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္ မစစ္မွန္္ခဲ့ဘူးေပါ့။ ဒီေခတ္မွာ စစ္တယ္မွန္တယ္ဆိုတာ အာဂ်ီႏုိမိုတုိဟင္းခ်ိဳမႈန္႔ပဲရွိမယ္။
ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသားျပန္လည္လံုးညီၫြတ္ေရးဆုိတာ လုပ္စရာမလိုေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ဒီေတာ့ (ျပည္တြင္း/ျပည္ပက) အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေတာင္းဆိုေနတာကို လ်စ္လ်ဴရႈတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ (သစ္) အေနနဲ႔ တတုိင္းတျပည္လံုးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္/စီးပြားေရး ဦးတည္ခ်က္/ လူမႈေရးဦးတည္ခ်က္ေတြကို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ေျပာင္းလဲလိုက္တာမ်ဳိး မလုပ္သင့္ပါဘူး။ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူထုကို အသိေပးရမွာေပါ့။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းျပင္ဆင္သင့္တာေပါ့။ အခုေတာ့လႊတ္ေတာ္ကိုေရာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုေရာ ဂရုမစုိက္တဲ့အခ်ိဳး ခ်ိဳးလုိက္တာပဲ။
တူေမာင္ညိဳ
၂၀၁၁ ဧၿပီလ (၁၉) ရက္
http://www.yoma3.org/?p=2021
ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ (၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၀ ရက္)
ယခု သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ
ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ (၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္)
အထက္မွာေဖၚျပထားတဲ့ သတင္းစာျဖတ္ပုိင္း ၂ ခု ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါ။ ထင္ရွားတဲ့အေျပာင္းအလဲကို သင္မုခ်ေတြ႔ပါလိမ့္မယ္။
ႏုိင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္
“အမ်ဳိးသားျပန္လည္စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး” – ကေန- ” အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈ ခုိင္မာေရး” သုိ႔ ေျပာင္းသြားတယ္။
အမ်ဳိးသားျပန္လည္စည္းလံုးညီၫြတ္သြားၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ညီၫြတ္သြားတဲ့ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈကို ခုိင္မာေအာင္လုပ္ရမယ္ ဆိုတဲ့သေဘာ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြဟာ “ႂကြားလံုးေတြ”သာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေအာက္ပါျဖစ္ရပ္ေတြက သက္ေသခံေနတယ္။
- ကရင္ျပည္နယ္ျမဝတီဘက္မွာေသနတ္သံေတြ ၾကားေနရတယ္။
- ရွမ္းျပည္နယ္ထဲမွာ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ေန႔ကေန ၁၇ ရက္ေန႔အထိ တုိက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတယ္။
- ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲမွာလည္း အျပန္အလွန္ဖမ္းဆီးမႈေတြျဖစ္ေနတယ္။
စီးပြားေရး ဦးတည္ခ်က္
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ကေတာ့ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရ ၂၃ ႏွစ္တာကာလအတြင္း မပီျပင္ခဲ့ဘူးဆုိတာကို ဝန္ခံထားတယ္။ မပီျပင္ေသးဘူး ပီျပင္ေအာင္ ဆက္လုပ္ရဦးမယ္။ “ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ပီျပင္စြားျဖစ္ေပၚလာေရး” ဘဲ ဒါေတာ့ မေျပာင္းဘူး။ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရရဲ႕ စီးပြားေရးေပၚလစီကို “ေၾကာ္ညာနဲ႔ေစ်းဝယ္” မဂၢဇင္းထဲက ေဆာင္းပါးရွင္ “ေက်ာ္ဆန္းမင္း” ဆိုသူက “command market economy” လို႔ ဝိၿဂိဳလ္ ျပဳပါတယ္။
လူမႈေရး ဦးတည္ခ်က္
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးက မပီျပင္ခဲ့ေလေတာ့ လူမႈေရးဦးတည္ခ်က္ေတြကလည္း ဘယ္ပီျပင္လိမ့္ဦးမလဲ။ ဒီေတာ့ ေနၿမဲအတုိင္းေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈရခဲ့ၿပီ ခုိင္မာေအာင္လုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုတာနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ “စစ္မွန္သည့္ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္ ရွင္သန္ထက္ျမက္ေရး” လို႔ဆုိထားတယ္။ ဒါဆိုရင္ (နဝတ- နအဖ) စစ္အစုိးရ ၂၃ ႏွစ္ေအာက္မွာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္ မစစ္မွန္္ခဲ့ဘူးေပါ့။ ဒီေခတ္မွာ စစ္တယ္မွန္တယ္ဆိုတာ အာဂ်ီႏုိမိုတုိဟင္းခ်ိဳမႈန္႔ပဲရွိမယ္။
ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ အမ်ိဳးသားျပန္လည္လံုးညီၫြတ္ေရးဆုိတာ လုပ္စရာမလိုေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ဒီေတာ့ (ျပည္တြင္း/ျပည္ပက) အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေတာင္းဆိုေနတာကို လ်စ္လ်ဴရႈတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ (သစ္) အေနနဲ႔ တတုိင္းတျပည္လံုးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္/စီးပြားေရး ဦးတည္ခ်က္/ လူမႈေရးဦးတည္ခ်က္ေတြကို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ေျပာင္းလဲလိုက္တာမ်ဳိး မလုပ္သင့္ပါဘူး။ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူထုကို အသိေပးရမွာေပါ့။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ညႇိႏိႈင္းျပင္ဆင္သင့္တာေပါ့။ အခုေတာ့လႊတ္ေတာ္ကိုေရာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကိုေရာ ဂရုမစုိက္တဲ့အခ်ိဳး ခ်ိဳးလုိက္တာပဲ။
တူေမာင္ညိဳ
၂၀၁၁ ဧၿပီလ (၁၉) ရက္
http://www.yoma3.org/?p=2021
တရုတ္၊ လစ္ဗ်ား နဲ႔ ျမန္မာ့အေရး
By ဦးေအာင္ခင္ & မညိဳညိဳလြင္
လစ္ဗ်ားျပည္သူျပည္သားေတြကို ဂဒါဖီ () တပ္ေတြရဲ ႔ ေဘးရန္က ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ စစ္အင္အားအသံုးျပဳဖို႔ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကင္စီက မတ္လက ဆံုးျဖတ္တဲ့အခါ ကန္႔ကြက္သူမရွိလို႔ မဲခြဲစရာေတာင္မလိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တရုတ္၊ ရုရွား၊ အိႏိၵယ၊ ဂ်ာမဏီ နဲ႔ ဘရာဇီး တို႔က မဲမေပးဘဲေရွာင္ေနလို႔ လစ္ဗ်ားအစိုးရကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ အေရးယူႏိုင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရပ္သားေတြကို မင္းဆိုမင္းညစ္ရန္က ကာကြယ္ဖုိ႔ တာဝန္ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ မူဝါဒ Responsibility to Protect ကို က်င့္သံုးတဲ့ လုပ္ရပ္အျဖစ္ ေထာက္ခံၾကပါတယ္။
တိုင္းသူျပည္သားေတြကို အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္သတ္ျဖတ္မႈ၊ မ်ဳိးျပဳတ္ေအာင္ တုိက္ခိုက္မႈ၊ လူသားအားလံုး အေပၚ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္မႈစတဲ့ အမႈေတြမွာ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီက စုေပါင္းအေရးယူရမည္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းဆိုးမင္းညစ္တုိင္းကို အေရးယူမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းသူျပည္သားကို ရန္ၿငိဳးထားၿပီး မ်ဳိးျပဳတ္ေအာင္ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ မင္းဆိုမင္းညစ္လုိ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက သတ္မွတ္မွသာ အေရးယူႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီဟာ ျမန္မာ့ကိစၥမွာ ဒီလို ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိး မခ်မွတ္ဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဗမာအစိုးရကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဒဧ္ခတ္အေရးယူဖို႔ နဲ႔ ဇင္ဘာေဘြအစုိးရကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ဒဏ္ခတ္ အေရးယူ ဖို႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ႀကိဳးပမ္းတုန္းက တရုတ္နဲ႔ ရုရွားတုိ႔က ဗီတုိအာဏာသံုးၿပီး ပယ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဗမာနဲ႔ ဇင္ဘာေဘြကို ဒဏ္ခတ္တာကို အာဆီယံနဲ႔ အာဖရိကယူနီယံတုိ႔လို ေဒသဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြက မေထာက္ခံခဲ့ပါဘူး။ လစ္ဗ်ားကိစၥမွာေတာ့ အာဖရိကနဲ႔ အာရပ္အဖြဲ႔အစည္းေတြကပါ ေထာက္ခံတာမို႔ ဗီတို အာဏာသံုးရင္ တရုတ္ဟာ အထီးက်န္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ လစ္ဗ်ားကို ေထာက္ခံဖို႔ အေၾကာင္းမရွိတာကို တရုတ္အမ်ဳိးသမီးသုေတသီ ယြန္ဆြန္းက ေထာက္ျပထားပါတယ္။ ၂၀၀၆ မွာ ထိုင္ဝမ္သမၼတကို လစ္ဗ်ားက ဖိတ္ၾကားတဲ့ကိစၥနဲ႔ ေဘဂ်င္းမွာ က်င္းပတဲ့ အာဖရိကထိပ္သီးညီလာခံကို ကဒါဖီ မတက္တာဟာ တရုတ္ကို စိတ္ခုသြားေစတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ပိုဆိုးသြားတာကေတာ့ ၂၀၀၉ တရုတ္-အာဖရိက ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အာဖရိကမွာ တရုတ္ေခါင္းပံုျဖတ္ပံုေတြကို လစ္ဗ်ားကိုယ္စားလွယ္က ေဝဖန္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အၿမဲတမ္းအဖြဲ႔ဝင္ ျဖစ္လာကတည္းက ဗီတိုအာဏာ (၆) ႀကိမ္သာ သံုးၾကပါတယ္။ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္ႀကိမ္၊ တတိယကမာၻအုပ္စုကို ေထာက္ခံတဲ့အေနနဲ႔ ႏွစ္ႀကိမ္၊ ျမန္မာနဲ႔ ဇင္ဘာေဘြမွာ ႏွစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္း ေျခာက္ႀကိမ္သာ သံုးပါတယ္။ ဒီ ေျခာက္ႀကိမ္ကလြဲၿပီး တရုတ္ဟာ မဲဆႏၵမေပးဘဲ ေရွာင္းရွားတဲ့နည္း သို႔မဟုတ္ မဲမေပးဘဲေနတဲ့ နည္းကိုသာ အသံုးျပဳတာ ေတြ႔ရ ပါတယ္။ ျပႆနာကို သက္ဆိုင္သူအခ်င္းခ်င္း ေျဖရွင္းဖို႔သာ တရုတ္က လုိလားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းေရး စြက္ဖက္တယ္ သို႔မဟုတ္ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ထိခိုက္တယ္လို႔ ယူဆတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိးကို တရုတ္က ေရွာင္ရွားပါတယ္။ ဥပမာ တရုတ္အက်ဳိးစီးပြား အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ ဆူဒန္ႏိုင္ငံ ကိစၥကို ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ငါးႀကိမ္ ဆံုးျဖတ္ရာမွာ တရုတ္ကိုယ္စားလွယ္ဟာ ငါးႀကိမ္စလံုး အစည္းအေဝးမတက္ဘဲ ေရွာင္ရွားခဲ့ပါတယ္။
ဆူဒန္ႏိုင္ငံျပႆနာကို ဆူဒန္အစိုးရနဲ႔ အာဖရိကအဖြဲ႔က ေျဖရွင္းရမယ္လို႔ တရုတ္က ျမင္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ ခြင့္ျပဳခ်က္ယူၿပီး စစ္ေရးအရ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္တာကိုလည္း တရုတ္က လက္မခံပါဘူး။ ကူဝိတ္ကို သိမ္းပိုက္ ထားတဲ့ အီရတ္စစ္တပ္ကို တိုက္ထုတ္ဖို႔ ၁၉၉၀ မွာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ဆံုးျဖတ္တုန္းကလည္း တရုတ္က အစည္းအေဝးမတတ္ဘဲ ေရွာင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲအားလံုးကုိ တရုတ္က လိုက္တက္ၿပီး မဲေပးရမယ့္ အစည္းအေဝးေတြကိုသာ ေရွာင္လိုက္တာကိုၾကည့္ရင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အသိုင္းအဝိုင္းမွာ မိတ္ပ်က္မယ့္ ကိစၥကို တရုတ္ကမလုပ္ခ်င္တာ ထင္ရွားပါတယ္။
အီရန္ရဲ ႔ ေရနံနဲ႔ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ကို တရုတ္ကတင္သြင္းၿပီး အီရန္ႏိုင္ငံမွာ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ႏီွး ျမဳပ္ႏွံထားတာေၾကာင့္ အီရန္ကို အေရးယူတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ခ်မွတ္ရင္ တရုတ္က ဗီတိုအာဏာသံုးၿပီး ပယ္ခ်လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အီရန္ရဲ ႔ အဏုျမဴကိစၥ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ေရာက္မလာေအာင္ ကုလသမဂၢ အဏုျမဴစြမ္းအင္ေအဂ်င္စီ နဲ႔ ေဆြးေႏြးၫွိႏိႈင္းဖုိ႔ တရုတ္က အႀကံေပးခဲ့ ပါတယ္။ အီရန္က ေခါင္းမာၿပီ တရားေသ ရပ္တည္တဲ့အတြက္ တရုတ္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေထာက္ခံမဲေပးလိုက္ပါတယ္။
ဗီတိုကန္႔ကြက္ မဲပိုင္ရွင္ အေမရိကန္၊ အဂၤလိပ္၊ ျပင္သစ္၊ ရုရွား နဲ႔ တရုတ္ တုိ႔ဟာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ႀကီးစိုးေနပါတယ္။ စစ္ေအးေခတ္မွာ ဆိုဗီယက္တုိ႔က (၁၁၉) ႀကိမ္၊ အေမရိကန္က (၇၁) ႀကိမ္၊ အဂၤလိပ္က (၃၂) ႀကိမ္၊ ျပင္သစ္က (၁၉) ႀကိမ္ ဗီတိုကန္႔ကြက္မဲ ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္ေအးေခတ္ကုန္ဆံုးေတာ့ ပဋိပကၡ နည္းလာတဲ့အတြက္ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမရိကန္က (၁၁) ႀကိမ္၊ ရုရွားက (၃) ႀကိမ္ ဗီတိုကန္႔ကြက္မဲ မ်ားကို သံုးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာကိစၥမွာလည္း တရုတ္အေနနဲ႔ သေဘာမက်စရာ ေတြ႔လာမွသာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ေရွာင္ေနဖို႔ အလားအလာ ရွိပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/news-analysis/news_analysis_04-23-2011-120516854.html
လစ္ဗ်ားျပည္သူျပည္သားေတြကို ဂဒါဖီ () တပ္ေတြရဲ ႔ ေဘးရန္က ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ စစ္အင္အားအသံုးျပဳဖို႔ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကင္စီက မတ္လက ဆံုးျဖတ္တဲ့အခါ ကန္႔ကြက္သူမရွိလို႔ မဲခြဲစရာေတာင္မလိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တရုတ္၊ ရုရွား၊ အိႏိၵယ၊ ဂ်ာမဏီ နဲ႔ ဘရာဇီး တို႔က မဲမေပးဘဲေရွာင္ေနလို႔ လစ္ဗ်ားအစိုးရကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ အေရးယူႏိုင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရပ္သားေတြကို မင္းဆိုမင္းညစ္ရန္က ကာကြယ္ဖုိ႔ တာဝန္ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ မူဝါဒ Responsibility to Protect ကို က်င့္သံုးတဲ့ လုပ္ရပ္အျဖစ္ ေထာက္ခံၾကပါတယ္။
တိုင္းသူျပည္သားေတြကို အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္သတ္ျဖတ္မႈ၊ မ်ဳိးျပဳတ္ေအာင္ တုိက္ခိုက္မႈ၊ လူသားအားလံုး အေပၚ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္မႈစတဲ့ အမႈေတြမွာ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီက စုေပါင္းအေရးယူရမည္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းဆိုးမင္းညစ္တုိင္းကို အေရးယူမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းသူျပည္သားကို ရန္ၿငိဳးထားၿပီး မ်ဳိးျပဳတ္ေအာင္ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ မင္းဆိုမင္းညစ္လုိ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက သတ္မွတ္မွသာ အေရးယူႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီဟာ ျမန္မာ့ကိစၥမွာ ဒီလို ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိး မခ်မွတ္ဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဗမာအစိုးရကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဒဧ္ခတ္အေရးယူဖို႔ နဲ႔ ဇင္ဘာေဘြအစုိးရကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ဒဏ္ခတ္ အေရးယူ ဖို႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ႀကိဳးပမ္းတုန္းက တရုတ္နဲ႔ ရုရွားတုိ႔က ဗီတုိအာဏာသံုးၿပီး ပယ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဗမာနဲ႔ ဇင္ဘာေဘြကို ဒဏ္ခတ္တာကို အာဆီယံနဲ႔ အာဖရိကယူနီယံတုိ႔လို ေဒသဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြက မေထာက္ခံခဲ့ပါဘူး။ လစ္ဗ်ားကိစၥမွာေတာ့ အာဖရိကနဲ႔ အာရပ္အဖြဲ႔အစည္းေတြကပါ ေထာက္ခံတာမို႔ ဗီတို အာဏာသံုးရင္ တရုတ္ဟာ အထီးက်န္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ လစ္ဗ်ားကို ေထာက္ခံဖို႔ အေၾကာင္းမရွိတာကို တရုတ္အမ်ဳိးသမီးသုေတသီ ယြန္ဆြန္းက ေထာက္ျပထားပါတယ္။ ၂၀၀၆ မွာ ထိုင္ဝမ္သမၼတကို လစ္ဗ်ားက ဖိတ္ၾကားတဲ့ကိစၥနဲ႔ ေဘဂ်င္းမွာ က်င္းပတဲ့ အာဖရိကထိပ္သီးညီလာခံကို ကဒါဖီ မတက္တာဟာ တရုတ္ကို စိတ္ခုသြားေစတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ပိုဆိုးသြားတာကေတာ့ ၂၀၀၉ တရုတ္-အာဖရိက ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အာဖရိကမွာ တရုတ္ေခါင္းပံုျဖတ္ပံုေတြကို လစ္ဗ်ားကိုယ္စားလွယ္က ေဝဖန္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အၿမဲတမ္းအဖြဲ႔ဝင္ ျဖစ္လာကတည္းက ဗီတိုအာဏာ (၆) ႀကိမ္သာ သံုးၾကပါတယ္။ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္ႀကိမ္၊ တတိယကမာၻအုပ္စုကို ေထာက္ခံတဲ့အေနနဲ႔ ႏွစ္ႀကိမ္၊ ျမန္မာနဲ႔ ဇင္ဘာေဘြမွာ ႏွစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္း ေျခာက္ႀကိမ္သာ သံုးပါတယ္။ ဒီ ေျခာက္ႀကိမ္ကလြဲၿပီး တရုတ္ဟာ မဲဆႏၵမေပးဘဲ ေရွာင္းရွားတဲ့နည္း သို႔မဟုတ္ မဲမေပးဘဲေနတဲ့ နည္းကိုသာ အသံုးျပဳတာ ေတြ႔ရ ပါတယ္။ ျပႆနာကို သက္ဆိုင္သူအခ်င္းခ်င္း ေျဖရွင္းဖို႔သာ တရုတ္က လုိလားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းေရး စြက္ဖက္တယ္ သို႔မဟုတ္ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ထိခိုက္တယ္လို႔ ယူဆတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိးကို တရုတ္က ေရွာင္ရွားပါတယ္။ ဥပမာ တရုတ္အက်ဳိးစီးပြား အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ ဆူဒန္ႏိုင္ငံ ကိစၥကို ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ငါးႀကိမ္ ဆံုးျဖတ္ရာမွာ တရုတ္ကိုယ္စားလွယ္ဟာ ငါးႀကိမ္စလံုး အစည္းအေဝးမတက္ဘဲ ေရွာင္ရွားခဲ့ပါတယ္။
ဆူဒန္ႏိုင္ငံျပႆနာကို ဆူဒန္အစိုးရနဲ႔ အာဖရိကအဖြဲ႔က ေျဖရွင္းရမယ္လို႔ တရုတ္က ျမင္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ ခြင့္ျပဳခ်က္ယူၿပီး စစ္ေရးအရ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္တာကိုလည္း တရုတ္က လက္မခံပါဘူး။ ကူဝိတ္ကို သိမ္းပိုက္ ထားတဲ့ အီရတ္စစ္တပ္ကို တိုက္ထုတ္ဖို႔ ၁၉၉၀ မွာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ဆံုးျဖတ္တုန္းကလည္း တရုတ္က အစည္းအေဝးမတတ္ဘဲ ေရွာင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲအားလံုးကုိ တရုတ္က လိုက္တက္ၿပီး မဲေပးရမယ့္ အစည္းအေဝးေတြကိုသာ ေရွာင္လိုက္တာကိုၾကည့္ရင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အသိုင္းအဝိုင္းမွာ မိတ္ပ်က္မယ့္ ကိစၥကို တရုတ္ကမလုပ္ခ်င္တာ ထင္ရွားပါတယ္။
အီရန္ရဲ ႔ ေရနံနဲ႔ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ကို တရုတ္ကတင္သြင္းၿပီး အီရန္ႏိုင္ငံမွာ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ႏီွး ျမဳပ္ႏွံထားတာေၾကာင့္ အီရန္ကို အေရးယူတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ခ်မွတ္ရင္ တရုတ္က ဗီတိုအာဏာသံုးၿပီး ပယ္ခ်လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အီရန္ရဲ ႔ အဏုျမဴကိစၥ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ေရာက္မလာေအာင္ ကုလသမဂၢ အဏုျမဴစြမ္းအင္ေအဂ်င္စီ နဲ႔ ေဆြးေႏြးၫွိႏိႈင္းဖုိ႔ တရုတ္က အႀကံေပးခဲ့ ပါတယ္။ အီရန္က ေခါင္းမာၿပီ တရားေသ ရပ္တည္တဲ့အတြက္ တရုတ္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေထာက္ခံမဲေပးလိုက္ပါတယ္။
ဗီတိုကန္႔ကြက္ မဲပိုင္ရွင္ အေမရိကန္၊ အဂၤလိပ္၊ ျပင္သစ္၊ ရုရွား နဲ႔ တရုတ္ တုိ႔ဟာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ႀကီးစိုးေနပါတယ္။ စစ္ေအးေခတ္မွာ ဆိုဗီယက္တုိ႔က (၁၁၉) ႀကိမ္၊ အေမရိကန္က (၇၁) ႀကိမ္၊ အဂၤလိပ္က (၃၂) ႀကိမ္၊ ျပင္သစ္က (၁၉) ႀကိမ္ ဗီတိုကန္႔ကြက္မဲ ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္ေအးေခတ္ကုန္ဆံုးေတာ့ ပဋိပကၡ နည္းလာတဲ့အတြက္ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမရိကန္က (၁၁) ႀကိမ္၊ ရုရွားက (၃) ႀကိမ္ ဗီတိုကန္႔ကြက္မဲ မ်ားကို သံုးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာကိစၥမွာလည္း တရုတ္အေနနဲ႔ သေဘာမက်စရာ ေတြ႔လာမွသာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ေရွာင္ေနဖို႔ အလားအလာ ရွိပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/news-analysis/news_analysis_04-23-2011-120516854.html
တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သစ္ ႏွင့္ အေမရိကန္ ျမန္မာ တပ္မေတာ္ႏွစ္ရပ္ ဆက္ဆံေရး - အပိုင္း (၄)
တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား (၀၅၇)
တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္အသစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ၊ အေမရိကန္ ျမန္မာ၊ တပ္မေတာ္ခ်င္းဆက္ဆံေရး အလား အလာေတြနဲ႔ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေတြမွာ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အရာရိွေတြ စစ္သင္တန္းေတြ လာေရာက္တက္ခဲ့ၾကတဲ့ အေျခ အေနေတြကို၊ ကိုယ္တိုင္ အေမရိကားမွာ သင္တန္း လာတက္ဖူးသူ ဗိုလ္မႉးေဟာင္း ဦးေအာင္လင္းထြဋ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးေမးျမန္းၿပီး၊ ဦးေရာ္နီညိမ္းက ဒီသီတင္းပတ္ရဲ႕ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” က႑မွာ စီစဥ္တင္ဆက္ထားပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ၁၉၈၀ ႏွစ္ေတြရဲ႕ အေစာပိုင္းကာလ သို႔မဟုတ္ ၁၉၈၀ ေႏွာင္းပိုင္းကာလေတြမွာ၊ ဗို္လ္မႉး အပါအ၀င္ တပ္မေတာ္(ၾကည္း) က၊ ေထာက္လွမ္းေရးတင္ မက၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ သြားတက္ခဲ့ရတဲ့ သင္တန္းေတြ အေၾကာင္းနဲ႔ အေမရိကန္ ျမန္မာ၊ တပ္မေတာ္ ခ်င္း အဲဒီအခ်ိန္က ဆက္ဆံေရးအေၾကာင္းေတြကို သိမီွသေလာက္ ေျပာျပေပးပါလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ ။ ။ ၁၉၈၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္(ၾကည္း) အပိုင္းကေတာ့၊ Ranger Course (အေမရိကန္ၾကည္းတပ္ အထူး တပ္ဖဲြ႔သင္တန္း) တို႔၊ တပ္ရင္းမႉးသင္တန္းတို႔ ေစလႊတ္ခဲ့တာ သိပါတယ္။ က်ေနာ္ မွတ္မိသမွ် က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး လုပ္သြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကက္ စိန္တို႔၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကိးေက်ာ္၀င္းတို႔၊ သူတို႔ေတြဟာ Ranger Course တက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါ။ အခု ျပင္သစ္က လက္ရိွ သံအမတ္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီးေက်ာ္စြာမင္း (DSA 22) တို႔ ပါတယ္။ ပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကိး လုပ္သြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဆြ (မွည့္ႀကီး)(DSA 13) နဲ႔ ၀ါရွင္တန္မွာ (အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဆိုင္ရာ) ျမန္မာစစ္သံမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုးေဌး (DSA 13) တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့၊ ၁၉၈၈ မွာ အေမရိကန္မွာ တပ္ရင္းမႉး သငတန္း သြားတက္ခဲ့ရတဲ့ ေနာက္ဆံုးသူေတြပါ။
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကက္စိန္ OTS 29 = ဒို႔ဗမာအစည္းအရံုး ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ သခင္ဗဟုန္၏ သား။ ဗိုလ္ႀကီးအုန္းေက်ာ္ျမင့္ႏွင့္ ဗိုလ္သင္တန္း အပတ္စဥ္တူ၊ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာသိမ္းတိုင္းမႉးမ်ားေနာက္ပိုင္း ဒုတိယအသုတ္ တိုင္းမႉးမ်ားထဲမွ အေရွ႕ေတာင္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ုပ္တိုင္းမႉး ျဖစ္ခဲ့သူ)
(ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေက်ာ္၀င္း OTS 30 = ၁၉၉၇ တြင္၊ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာသိမ္းတိုင္းမႉးမ်ားအား ရာထူးမ်ားမွ ဖယ္ရွားၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္း သာယာေရးႏွင့္ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ အမည္ႏွင့္ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာသိမ္း ေနာက္ပိုင္း ဒုတိယအသုတ္ တိုင္းမႉးမ်ား မပါ၀င္ေစပဲ၊ တတိယအသုတ္ တိုင္းမႉးမ်ားႏွင့္ ဗိုလိခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊက စစ္ေကာင္စီအသစ္ကို ျပန္လည္ဖဲြ႔စည္းေသာအခါ၊ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉးအေနႏွင့္ စစ္ ေကာင္စီ၀င္ (၁၇)ဦးထဲမွ တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သူ၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖဲြ႔ ကစထ(၂)၏ ကစထမႉး၊ တပ္မေတာ္ေလ့က်င့္ေရး အရာရိွခ်ဳပ္တို႔ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ အနားေပးျခင္း ခံရသူ)
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုးေဌး (DSA 13) = အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဆိုင္ရာ ျမန္မာစစ္သံမႉးျဖစ္ခဲ့ၿပီးေနာက္၊ ရုရွသမၼတႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာစစ္သံမႉး ဆက္ၿပီး ျဖစ္ခဲ့သူ၊ တပ္မေတာ္တြင္ စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ (၁) - ေက်ာက္မဲ - ၏ တပ္မမႉး ျဖစ္ခဲ့သူ)
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ ။ ။ က်ေနာ္တို႔ ေထာက္လွမ္းေရးအပိုင္းနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့၊ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာမွာ ေထာက္လွမ္းေရးကို အသစ္ ျပန္ ဖဲြ႔ပါတယ္။
(၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ၊ ေထာက္လွမ္းေရးကို အသစ္ ျပန္လည္ဖဲြ႔စည္းမႈ = ၁၉၈၃ ေမလတြင္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ တဲြဘက္အတြင္း ေရးမႉး တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉးေဟာင္း မ်က္မွန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းတင္ဦးကို ပါတီဥကၠဌ ဦးေန၀င္းက ရာထူးမွ ထုတ္ ပယ္ေသာအခါ၊ ထိုစဥ္က ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးကံညြန္႔ဦးေဆာင္ေသာ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးတဖဲြ႔လံုးမွ ဗိုလ္မႉး ႏွင့္ အထက္အရာရိွမ်ားအားလံုး တပ္မေတာ္မွ ထုတ္ပယ္ခံရၿပီး၊ တိုက္ခိုက္ေရးတပ္မွ စစ္ဗ်ဴဟာမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးေအာင္ကိုး (DSA 1) ကို တပ္မ ေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉး ခန္႔အပ္၍၊ ေထာက္လွမ္းေရးအဖဲြ႔ကို ျပန္လည္ဖဲြ႔စည္းခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ၁၉၈၃ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေျမာက္ကိုးရီးယားသူလွ်ိဳမ်ားက ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးေရာက္ရိွေနေသာ ေတာင္ကိုးရီးယားသမၼတ ခၽြန္ဒူး၀ွမ္၏ အစိုးရ၀န္ႀကီးအဖဲြ႔ကို၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အာဇာနည္ဗိမာန္တြင္ ဗံုးခဲြတိုက္ခိုက္ေသာအခါ၊ ဗိုလ္မႉးႀကီးေအာင္ကိုးလည္း အမွတ္(၁) စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာန၊ စက္မႈစီမံကိန္းေရးဆဲြေရးဦးစီးဌာန သို႔ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္အျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႕ခံရၿပီး၊ ၁၉၈၃ ဒီဇင္ဘာလတြင္၊ ေျချမန္တပ္မ(၄၄) လက္ေအာက္ခံ နည္းဗ်ဴဟာ (၄၄၂) ၏ နည္းဗ်ဴဟာ မႉး ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးခင္ညြန္႔ (OTS 25)(Officiating တႏွစ္အစမ္းခန္႔ ဗိုလ္မႉးႀကီး)မွ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဦးေန၀င္း၏ အနီးကပ္လူယံုေတာ္အဖဲြ႔ျဖစ္သည့္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မီတီ၀င္ စက္မႈ(၁)၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ ႀကီး အၿငိမ္းစားဗွိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဦးတင့္ေဆြ၏ ေထာက္ခံမႈျဖင့္၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖဲြ႔(၂) ကစထမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ေမာင္ေက်ာ္ လက္ေအာက္ စစ္ဦးမႉး (ပထမတန္း) First Grade General Staff Officer (G 1) လည္းျဖစ္ခဲ့ေသာ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးခင္ညြန္႔အား၊ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္း ေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉးအျဖစ္ ဦးေန၀င္းမွ ခန္႔အပ္ခဲ့ပါသည္။ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးခင္ညြန္႔သည္ ဗွိုလ္မႉးခ်ဳပ္တင့္ေဆြ အေရွ႕ေတာင္တိုင္းစစ္ ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉး ျဖစ္စဥ္၊ တိုင္းမႉး၏ကိုယ္ေရးလံုၿခံဳ ေရးအရာရိွ ျဖစ္ခဲ့သည္)
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ ။ ။ ၁၉၈၅ ေလာက္က စၿပီး၊ အေမရိကန္က က်ေနာ္တို႔အတြက္ ေထာက္လွမ္းေရး သင္တန္းေတြ ေပးပါတယ္။ ပထမဆံုး အေမရိကားမွာ ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္း တက္ခဲ့သူေတြက အခု ေထာင္ထဲမွာရိွတဲ့ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္သန္းထြန္း (DSA 13) (စစ္အစိုးရ နွင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD ပါတီတို႔ အၾကား ဆက္ဆံေရးအရာရိွ Liason Officer အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရသျဖင့္၊ တပ္ထဲတြင္ NLD သန္းထြန္းဟု ေခၚၾကသူ)၊ ေလတပ္က ဗိုလ္မႉးကိုကိုေမာင္ (DSA 19) (ထိုင္းႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာစစ္သံမႉး ျဖစ္ခဲ့သူ) တို႔ေပါ့။ အထူးလံုၿခံဳေရးသင္ တန္းကို အေမရိကန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အရင္ဆံုး စၿပီးတက္ခဲ့ရပါတယ္။ ၀ါရွင္တန္ဒီစီမွာ သူတို႔လာတက္ရတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ပတ္သက္ တဲ့ အထူးလံုၿခံဳေရးသင္တန္း ဆိုတာ VIP Security Course (အလြန္အေရးႀကီးပုဂိၢဳလ္မ်ားအတြက္ လံုၿခံဳေရးသင္တန္း) ေခၚပါတယ္။ ေနာက္ Custom (အေကာက္ခြန္ဦးစီး ဌာန) ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ လုပ္သြားခဲ့တဲ့ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးထြန္းခၽြန္ (OTS 37)၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ (ျမန္မာ) သံ အမတ္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီးတင္၀င္း (OTS 35) တို႔က တဖဲြ႔အေနနဲ႔ သြားတက္ၾကတယ္ ဗ်ာ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အလုပ္သမား၀န္ႀကီး လုပ္သြားတဲ့ ဦးတင္၀င္းလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ အလုပ္သမား၀န္ႀကီး ေကာ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရံုး၀န္ႀကီး ေကာ၊ လုပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ သြားတက္ၾကတဲ့ တဖဲြ႔ က ဗိုလ္မႉးႀကီးလွမင္း (DSA 17)(ယခု ေထာင္ဒဏ္က်ခံေနရေသာ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူ Spokesperson ျဖစ္ခဲ့သူ)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္) သိန္းေဆြ (DSA 9 - ေလ) (ယခု သာယာ၀တီေထာင္)၊ ဗိုလ္မႉးႀကီးတင္ဦး (OTS 51)၊ လ၀က (လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဦးစီးဌာန) ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ လုပ္သြားတဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီးညီပု (OTS 36)၊ တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး သြားတက္ခဲ့တာေတာ့ ၁၉၈၇ခုႏွစ္မွာ သြားတက္ၾက တဲ့ က်ေနာ္ပါတဲ့ အဖဲြ႔ပါ။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္လွေအာင္ (DSA 15 ေအာင္စစ္သည္ဆုရသူ)၊ ၊ ဗိုလ္မႉး (DSA 19 ဒုဗိုလ္မႉးႀကီး - ေရ) ေငြထြန္း (ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအး၏ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားျပန္)၊ ဗို္လ္မႉး (ဒုဗိုလ္မႉးႀကီး)မ်ိဳးေအာင္ (OTS 56)၊ အခု ေထာင္ထဲမွာ ရိွၾကတဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီး တင္လွ(DSA 16)၊ ွနဲ႔ ဗိုလ္မႉးႀကီးေမာင္သန္း (OTS 51)၊ ၊ က်ေနာ္ပါ၊ စုစုေပါင္း ေျခာက္ေယာက္ပါ။ ေထာက္လွမ္းေရးကခ်ည့္ပဲ၊ တဖဲြ႔ကို ေျခာက္ေယာက္ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ေလးငါးဖဲြ႔၊ လူ ႏွစ္ဆယ္နဲ႔ သံုးဆယ္ၾကားမွာ၊ အေမရိကန္အစိုးရက က်ေနာ္တို႔ေတြကို ေခၚၿပီး သင္တန္းေပးခဲ့ တာေတြ ရိွပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေခတ္တုန္းက။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ဗိုလ္မႉးတို႔ေခတ္ မတိုင္ခင္ (ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ) အိုကီနာ၀ါကၽြန္း (Okinawa Island) ေပၚက အေမရိကန္ စစ္စခန္းမွာ၊ ဦးေလးေမာင္ (ကြယ္လြန္သူ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္ အမ်ိဳးသားေထာက္လွမ္းေရး National Itelligence Bureau NIB ၏ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့သူ အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးႀကီးေလးေမာင္) နဲ႔ မ်က္မွန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္တင္ဦးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ (၁၉၆၂ မတိုင္မီ အရာရိွငယ္ ျဖစ္္စဥ္က) ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္း သြားတက္ခဲ့တယ္။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္ ခင္ဗ်။ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းေက်ာင္းမွာ၊ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း၊ ငါးႏွစ္ေလာက္ (ေက်ာင္းဆရာ) လုပ္ခဲ့တာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္(ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္)တင္ဦးနဲ႔ ဦးေလးေမာင္တို႔ သြားတဲ့အဖဲြ႔မွာ ဗိုလ္မႉးႀကီးကံညြန္႔ (ေနာင္ တပ္မေတာ္ေထာက္ လွမ္းေရးည႔န္ၾကားေရးမႉး) က အကူထမင္းခ်က္ရဲေဘာ္ (ထိုစဥ္က တပ္သားအဆင့္ ကံညြန္႔) အေနနဲ႔ လိုက္ပါသြားခဲ့ပါတယ္။ (အေမရိကန္ေတြ က) ႏႈတ္နဲ႔ သင္ၾကားပို႔ခ်လိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို record ျပန္လုပ္ မွတ္တမ္းျပန္လုပ္ၿပီးေတာ့မွ၊ (ျမန္မာႏိုင္ငံက တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္း ေရးသင္တန္း ေက်ာင္းအတြက္) သင္ခန္းစာေတြ ျပန္ၿပီး ျပဳစုခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ သင္ရိုးညႊန္းတန္းကို ျမန္မာလို ဘာသာ ျပန္ၿပီး၊ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းေက်ာင္းမွာ သင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ အဓိက (စစ္ေျမျပင္) တိုက္ပဲြေထာက္လွမ္းေရး (Combat Intelligence) နဲ႔ တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရး (Counter Intelligence) ပါ။ syllabus ေတြ အားလံုးက အေမရိကန္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ သင္ရိုးညႊန္းတန္းေတြက သင္ခန္းစာအားလံုးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က အေမရိကန္ေထာက္လွမ္းေရးကို အေျခခံထားတယ္ဆိုရင္ မမွား ပါဘူး ခင္ဗ်။
(မွတ္ခ်က္။ ။ အိုကီနာ၀ါကၽြန္း အေမရိကန္စစ္စခန္းတြင္ အေမရိကန္တို႔က သင္ၾကားပို႔ခ်သမွ်၊ နားေထာင္ရံုသာနားေထာင္ရၿပီး၊ စာႏွင့္လိုက္မွတ္ ခြင့္ မျပဳသျဖင့္၊ ေန႔စဥ္ ဗို္လ္မႉးေလးေမာင္ႏွင့္ ဗိုလ္မႉးတင္ဦးတို႔က သင္တန္းမွ ျပန္လာလာခ်င္း၊ သင္ၾကားခဲ့သမွ် ျမန္မာလို ႏႈတ္တိုက္ျပန္ခ်ေပး သည္မ်ားကို အကူရဲေဘာ္ကံညြန္႔က လိုက္မွတ္ရၿပီး၊ ဤနည္းျဖင့္ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းေက်ာင္းမွ သင္ရိုးညႊန္းတန္းမ်ားကို ေရးဆဲြ ျပဳစုခဲ့ရသည္ဟု၊ မ်က္မွန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္တင္ဦး အခ်ိန္အခါက ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ားမွ တပ္ထဲတြင္ ဂုဏ္ယူေျပာၾကားေလ့ရိွခဲ့ သည္။)
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တခုလံုးကလည္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး ေျပာသြားတဲ့အတိုင္းဆိုရင္၊ တပ္ရင္းတပ္ဖဲြ႔ေတြအားလံုး ရဲ႕ ဖဲြ႔စည္းပံုေတြကလည္း၊ Americanization (အေမရိကန္ကို အတုယူထားျခင္း) လုပ္ထားတာ။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္တို႔ဟာ၊ ရင္းရင္းႏီွးႏီွး ရိွခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္မႉးတို႔ေတြက ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းေတြ သြားတက္ခဲ့သလို၊ တျခားေသာ တိုက္ခိုက္ ေရး(infantry)တပ္ေတြ စစ္လက္ရံုးတပ္ေတြကလည္း (အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ) သင္တန္းေတြ သြားတက္ခဲ့ၾကၿပီး၊ အခုအခ်ိန္မွာ တပ္မ ေတာ္ထဲမွာ ပထမတန္း (first line) စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ (စစ္ရံုးခ်ဳပ္မွ အရာရိွႀကီးမ်ား)၊ ဒုတိယတန္း (second line) ေခါင္းေဆာင္ေတြ (တိုင္း မႉး၊ တပ္မ/စကခ တပ္မမႉး၊ ဒကစမႉး) ျဖစ္လာခဲ့သူေတြကို၊ က်ေနာ္တို႔ကို နမူနာအားျဖင့္ ညႊန္ျပလို႔ ရမလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ က်ေနာ္ျမင္လိုက္ရသေလာက္၊ ေရတပ္က (ဒုတိယ)ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစိုးသိန္း (DSA 11 ေအာင္စစ္သည္ဆုရ ကာကြယ္ ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ေရ) ျဖစ္ခဲ့သူ၊ ယခု စက္မႈ(၂)၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ႀကီး) ဆိုရင္၊ အေမရိကန္ ေက်ာင္းဆင္းပါပဲ။ (၁၉၈၀ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ အေမရိကန္ေရတပ္ စစ္တကၠသိုလ္ United States Naval Academy (Annapolis) တြင္ ေရတပ္သင္တန္း တက္ေရာက္ခဲ့ျခင္း ဆိုလိုပါသည္။) နာဂစ္မုန္တိုင္း ကာလက ျမန္မာႏိုင္ငံကို အကူအညီေပးဖို႔အတြက္ (ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္တြင္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစိုးသိန္းကို လာၿပီးေတြ႔ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ (ေရတပ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆိုရင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စိုးသိန္းနဲ႔ တေက်ာင္းထဲ ဆင္းၾကတာပါ။ ဒီလို ရင္းႏီွးမႈ အတိုင္းအတာေတြ ရိွခဲ့ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ အေရွ႕အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေဒသ အေမရိကန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ တပ္မႉးႀကီး ေရတပ္ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး Timothy J. Keating (၂၀၀၉ တြင္ အၿငိမ္းစားယူခဲ့သူ Commander of East Asia & Pacific Command - Hawaii) ကို ေျပာတာပါလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။ အေမရိကန္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက၊ က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္မွာ ရိွစဥ္က မူးယစ္ ေဆး၀ါး တိုင္းတာေလ့လာေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာ၊ အေမရိကန္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ရဟတ္ယာဥ္ေတြနဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္း၊ အေရွ႕ပိုင္းေတြကို သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ အခု ဒုတိယသမၼတျဖစ္ေနတဲ့ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး)တင္ေအာင္ျမင္ဦးက အဲဒီတုန္းက (အေရွ႕ေျမာက္ တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္-လားရိႈး) တိုင္းမႉး ခင္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ပါလာတဲ႔ အေမရိကန္ေတြကို သူတို႔က အင္မတန္မွ ခင္ခ်င္တယ္ မင္ခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ တို႔နဲ ပါလာတဲ့ (အေမရိကန္) ပုဂၢိဳလ္ေတြက အဆင့္ ဒီေလာက္ျမင့္တဲ့ သူေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္လည္း အံ့အားသင့္ရတယ္။ က်ေနာ္ က (တိုင္းမႉးကို) ေျပာရတယ္။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ဒါေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ အဆင့္ေလာက္ မရိွဘူး။ က်ေနာ္တို႔ အဆင့္ေလာက္ပဲ ရိွတယ္” ဆိုတာကို ေျပာရ တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ရိွခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ေအာင္ျမင္ဦး တို႔က၊ အဲဒီ အခ်ိန္ထဲက အေမရိကန္ကို ေဖၚလံဖါးခ်င္ေနတာ၊ ခ်ဥ္းကပ္ခ်င္ေနတာ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံကို သင္တန္းေတြ လႊတ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကိုေကာ၊ ဗိုလ္မႉး မီွလိုက္ပါေသးလား ခင္ဗ်။ ဗိုလ္မႉး ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနကို ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ မထမ္းေဆာင္ခင္ ေပါ့။ အဲဒါကိုေကာ၊ ဗိုလ္မႉး ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တရုတ္က ေခၚတယ္။ အိႏၵိယက ေခၚတယ္။ ပါကစၥတန္က ေခၚပါတယ္။ သူတို႔ ဆီမွာ စစ္သင္တန္း ေတြ လာတက္ၾကဖို႔။ ျမန္မာအစိုးရကလည္း ဒီႏိုင္ငံ သံုးႏိုင္ငံကို ႏိုင္ငံေရးကစားတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပါ။ အိႏၵိယက Staff College (စစ္ဦးစီးတကၠ သိုလ္) ဆိုရင္၊ သြားတက္ၾကတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဥာဏ္၀င္း (DSA 15 ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ယခု ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္) တို႔၊ အရင္ NDC (National Defence College ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္) ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိုးဟိန္း (DSA 10) တို႔ပါ။ သူတို႔က အိႏၵိယ စစ္တကၠသိုလ္ ဆင္းေတြ ေပါ့။
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိုးဟိန္း = ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္ National Defence College NDC ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ျဖစ္ေနစဥ္၊ NDC တက္ခြင့္ရၿပီး NDC မွ မဟာ၀ိဇၹာ (ကာကြယ္ေရး) (Master of Arts – Defence) ဘဲြ႔ရမွ၊ တပ္မမႉးတိုင္းမႉး ရာထူးတက္ေပးဖို႔ စဥ္းစား ေသာစာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ တီထြင္ေသာ စနစ္သစ္အရ၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ စစ္အရာရိွႀကီးမ်ား NDC တက္ခြင့္ရ ေရး နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၾကရာမွ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ ရာထူးမွ အနားေပးခံခဲ့ရသူ)
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ဒါကလည္း ရာဂ်စ္ဂႏၶီ (၁၉၉၁ တြင္ လုပ္ႀကံခံရၿပီး ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာ အိႏၵိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Rajiv Ghandi) ေနာက္ ပိုင္း၊ ၁၉၉၂ ေလာက္မွာ အိႏၵိယရဲ႕ အေရွ႕ေမွ်ာ္ (အေနာက္ႏိုင္ငံ မဟုတ္ေသာႏိုင္ငံမ်ား၊ အိႏၵိယ၏ အရွ႕ဘက္ရိွ အာရွႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံမႈ ေကာင္းမြန္ေရး Look East ေခၚ အိႏၵိယႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒ)ဆိုတဲ့ မူ၀ါဒအရ၊ က်ေနာ္တို႔ (ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အရာရိွမ်ား)ကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး သင္တန္း ေတြ ေပးတာပါ။ ပါကစၥတန္ကလည္း၊ က်ေနာ္တို႔ကို သူတို႔ ႏိုင္ငံမွာ သင္တန္းလာတက္ဖို႔ ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး mission (ကိုယ္စားလွယ္အဖဲြ႔) ေတြ သြားၾကပါတယ္။ တရုတ္ကလည္း (ျမန္မာႏိုင္ငံကို) လက္နက္ေတြေရာင္းၿပီးေတာ့မွ၊ သူတို႔ဆီမွာ သင္တန္း တက္ဖို႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ ေခၚၾကပါတယ္။ အဲဒါကို အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ႀကံဳခဲ့ဘူးပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္နဲ႔က်ေတာ့၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏိွမ္နင္းေရးကလဲြရင္ က်န္တာေတြ အကုန္အဆက္ျပတ္ သြားတဲ့ သေဘာလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္။ အေမရိကန္တပ္မေတာ္ အေနနဲ႔ကေတာ့ အခု အီဂ်စ္တို႔မွာလိုေပါ့။ (ႏိုင္ငံေရး ဘာျဖစ္ေနေန) ျမန္မာ ့တပ္မေတာ္ကို (စစ္တပ္ခ်င္း) ဆက္ဆံေရးကို မျဖတ္ေစခ်င္ဘူး။ ဆက္ဆံေနခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေပၚလစီေပါ့။ (အေမရိကန္ တပ္မေတာ္က) ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ကို မေက်ာ္ႏိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္တို႔နဲ႔ (အေမရိကန္တပ္မေတာ္က) ေျဗာင္ မဆက္ဆံရဲပါဘူး။ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏိွမ္နင္းေရးကိစၥ ဆိုရင္လည္း၊ DEA (Drug Enforcement Agency အေမရိကန္တရားေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ ေအာက္ခံ မူးယစ္ေဆး၀ါးထိန္းခ်ဳပ္ေရးေအဂ်င္စီ) အမည္ခံၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဆက္သြယ္ရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ DEA တင္ မကပါဘူး။ ေနာက္မွာ သူတို႔ရဲ႕ Administration(အေမရိကန္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖဲြ႔အစည္း) ပါေနတာပါ။ အားလံုးက အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ (အေမရိကန္) တပ္မေတာ္နဲ႔ သြားၿပီး ေရာၿပီးေတာ့ ၾကည့္ေနၾကလို႔၊ ဒီအျဖစ္ကို ခံေနၾကရတဲ့ အေနအထားပါ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အေမရိကန္မွာ (ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က) သင္တန္းေတြတက္ေနတာ၊ တိကနဲ ရပ္သြားတာ၊ ၁၉၈၈ ကလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမရိကန္မွာ သြားတက္ရတဲ့ စစ္သင္တန္းဆိုတာ မရိွေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္၊ တခု ရိွတယ္။ အရပ္ဘက္က ေဒးဗစ္စတိုင္းဘတ္ (David I. Steinberg, Professor of Asian Studies, Washington DC Georgetown University ေဂ်ာ့ခ်္ေတာင္းတကၠသိုလ္ အာရွေရးရာေလ့လာေရးဌာန ပါေမာကၡ) တို႔က၊ John Hopkins University ရဲ႕ SAIS (School of Advanced International Studies အဆင့္ျမင့္ႏိုင္ငံတကာေလ့လာေရးတကၠသိုလ္) မွာ လာၿပီး သင္တန္းေပးေနတဲ့ သင္တန္းေတြမွာ၊ (ျမန္မာႏိုင္ငံ) ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနက ၁၉၈၈ မတိုင္ခင္ထဲက၊ သင္တန္းသား အရာရိွေတြ ပို႔ဖူးတယ္ ခင္ဗ်။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ဆက္ဆံမႈ မျပတ္သြားေအာင္ဆိုၿပီး၊ သင္တန္းအပတ္ တစ္ပတ္စဥ္ကို တစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္ကို သူတို႔ (အေမရိကန္ဘက္က) Master(မဟာ၀ိဇၨာဘဲြ႔)အတြက္ SAIS ကို ေခၚၿပီး၊ သင္တန္းေပးခဲ့တာေတြ ရိွတယ္။ အဲဒါက လဲြလို႔၊ ျမန္မာဘက္က အစိုးရအေနနဲ႔ေကာ တပ္မ ေတာ္အေနနဲ႔ေကာ၊ ဘာသင္တန္းမွ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ လာတက္တာ မရိွေတာ့ဘူး ခင္ဗ်။ SAIS က သင္တန္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက လာတက္ေနတာ၊ ခုထိ ရိွဦးမယ္ က်ေနာ္ထင္တယ္။ ၁၉၈၈ေနာက္ပိုင္း ပထမပိုင္းမွာ ျပတ္သြားေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနက လာတက္ေနတာ၊ ျပန္ရိွေနတဲ့ အေနအထား ရိွေနပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ႏိုင္ငံေရးအရ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန၊ တပ္မေတာ္ခ်င္း ဆက္ဆံေရး ျပန္သြားေတာ့မယ့္ သေဘာ က်ေနာ္တို႔ ျမင္ေနရပါ တယ္။ အခု အေမရိကန္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနေအာက္က၊ ျမန္မာစာ သင္တဲ့ဌာနမွာ၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္ အရာရိွေတြ ဒီႏွစ္မွာ ျမန္မာစာ သင္ေနၾကတာ အမ်ားႀကီးပဲ။ မႏွစ္ကထက္ ပိုမ်ားလာတာကို ေတြရလို႔၊ ဘယ္လိုအေျခအေန ျဖစ္လာမလဲဆိုတာ၊ ဗိုလ္မႉးကို ေမးၾကည့္တာပါ။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ က်ေနာ္တို႔ရိွစဥ္က၊ သံအမတ္ႀကီး ဦးလင္းၿမိဳင္ (DSA 11 အၿငိမ္းစားေရတပ္ဗိုလ္မႉးႀကီး) ကိုယ္တိုင္ ဒီကိစၥေတြမ်ိဳး ေတြ အတြက္၊ ဟ၀ိုင္ရီ (Hawaii) က (အေရွ႕အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေဒသ အေမရိကန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ တပ္မႉးႀကီး) ေရတပ္ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီးဘလဲ (Admiral Denis C Blair)နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့တာ ရိွပါတယ္။ ျမန္မာစစ္တပ္ကေတာ့ အေမရိကန္စစ္တပ္နဲ႔ေပါင္းခ်င္ေနတာ အမွန္ပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္ လိႈင္ ပင္လွ်င္၊ ‘၀’တပ္ဖဲြ႔ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုစဥ္မွာ ငါတို႔ အေမရိကန္နဲ႔အဆင္ေျပရင္ မင္းတို႔ေတာ့ မလြယ္ဘူးလို႔ ႀကိမ္း၀ါးခဲ့ပါတယ္။ သူက အေမရိကန္ ကို လိုလားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါ။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊတုန္းက သူပဲ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ သူပဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္ လုပ္ေနၿပီးေတာ့ အေမ ရိကန္နဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း အေမရိကန္မုန္းတီးေရးသမား ျဖစ္ေနေတာ့၊ စစ္တပ္ဘက္ကေကာ ႏိုင္ငံေရးဘက္ကေကာ အေမရိကန္နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ က ခက္ပါတယ္။ အေမရိကန္နဲ႔ ဆက္ဆံမွ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အဆင္ေျပမယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ နားလည္ေပမယ့္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ လိုလူမ်ိဳး ရိွေနတဲ့အတြက္၊ အခက္အခဲအမ်ားႀကီး ရိွေနပါတယ္။
(ေရတပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဒဲနစ္(စ္)ဘလဲ = အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေဒသ အေမရိကန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ တပ္မႉးႀကီး အေနႏွင့္၊ အေရွ႕တီေမာကိုသိမ္းပိုက္ ထားေသာ အင္ဒိုနီးရွားစစ္တပ္၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္မႈမ်ားကို ရပ္ဆိုင္းသြားေစရန္၊ အင္ဒိုနီးရွားကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၀ီရန္တို (General Wiranto) ကို သတိေပးတားျမစ္ဖို႔ သမၼတကလင္တန္ အစိုးရ၏ ညႊန္ၾကားခ်က္ကို မလိုက္နာသည့္ အျပင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၀ီရန္တိုအား စစ္ေရးအကူအညီေပးဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့သည္ဟူ၍ စြပ္စဲြခံရၿပီး၊ ၂၀၀၂ တြင္ အေမရိကန္ေရတပ္မွ အၿငိမ္းစားယူခဲ့သူ။ CIA အပါ အ၀င္ အေမရိကန္ ေထာက္လွမ္းေရး (၁၉)ဖဲြ႔ကို စုစည္းထားေသာ အမ်ိဳးသားေထာက္လွမ္းေရး၏ ညႊန္ၾကားေရးမႉး (Director of National Intelligence) ျဖစ္ေန စဥ္၊ အေမရိကန္-ျပင္သစ္ ေထာက္လွမ္းေရးဖလွယ္မႈဆိုင္ရာ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး၊ အမ်ိဳးသား ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉး အေနႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ မေက်နပ္ေသာ သမၼတအိုဘားမားက၊ ၂၀၁၀ ေမလတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဒဲနစ္(စ္)ဘလဲ အား ရာထူးမွ ႏႈတ္ ထြက္ခိုင္းခဲ့သည္)
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အေမရိကန္(တပ္မေတာ္)ဘက္က ျပန္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ၊ သူတို႔ဘက္က ျပင္ဆင္ေနတာ မွန္တယ္။ ခုလို ျမန္မာစာသင္တန္း ေတြ တက္ေနၾကတဲ့ ဟာမ်ိဳးေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ၿဗံဳးစားႀကီးေတာ့ (စစ္တပ္ခ်င္း ဆက္ဆံေရး) လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာအစိုးရဘက္က ထူးျခား တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ မရိွပဲနဲ႔ေတာ့၊ သူတို႔က လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္တပ္နဲ႔ စစ္သားေတြဆိုေတာ့၊ ႀကိဳျပင္တဲ့အေနနဲ႔ ဟိုဘက္မွာ (ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ) အေျပာင္းအလဲ တစံုတရာ ျဖစ္လာရင္၊ ဟိုးတုန္းကလို သြားဖို႔အတြက္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္ဘက္က ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားတာလဲ ျဖစ္ ႏိုင္တယ္။ ဒီအတိုင္းကေတာ့ ဗိုလ္မႉးေျပာခဲ့သလို၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္က အေမရိကန္ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ကို မေက်ာ္ႏိုင္ ဘူး။ အေမရိကန္အစိုးရကို မေက်ာ္ႏိုင္ဘူး။ အေမရိကန္အစိုးရေပၚလစီက ျမန္မာအစိုးရအေပၚ စီးပြားေရး အရေတာင္ ပိတ္ဆို႔ထားတာဆိုေတာ့၊ စစ္ေရးအရ ဘာမွ လုပ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္သည္ အကယ္၍သာ တကယ့္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တပ္မေတာ္ကာ ကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္မယ္၊ သူ႔အေပၚကေန တပ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာဖဲြ႔ထားတဲ့ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ကာကြယ္ေရးေကာင္စီကလဲြလို႔၊ ဘယ္ သူမွ မရိွပဲ၊ သူ႔ဟာသူ လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ေနတဲ့ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္မယ္ ဆိုရင္၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္နဲ႔ ေျပလည္ၿပီး သူတို႔ တကယ္လိုလားေနတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ဖို႔၊ သူ႔အေနနဲ႔ ဘာလုပ္ဖို႔လိုတယ္လို႔၊ ရႈျမင္ဖို႔ လိုတယ္လို႔၊ ဗိုလ္မႉး ထင္သလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ႏိုင္ငံေရးက ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရးက စစ္ေရးဆိုတာက၊ က်ေနာ္တို႔ ရိွစဥ္ ကတည္းကိုက အေမရိကန္နဲ႔ တည္ေဆာက္ ခဲ့တဲ့ ဆက္ဆံေရးပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္သာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အေႏွာင္အဖြဲ႔ မရိွပဲနဲ႔၊ လုပ္လို႔ ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ က်ိန္းေသတယ္၊ သူသည္ အေမရိကန္နဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ေကာင္းေအာင္လုပ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္ ခင္ဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ တပ္မေတာ္(ၾကည္း)ရဲ႕ အရာရိွေဟာင္း တဦး၊ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရိွေဟာင္းတဦးလည္း ျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ သံတမန္ေဟာင္း တဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းလည္း တက္ခဲ့ဘူးသူ့ ဗိုလ္မႉးေဟာင္းဦးေအာင္လင္းထြဋ္ကို ဆက္ သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။
http://www.voanews.com/burmese/news/soldier-talk/04_23_11_soldiers_talk057-120526084.html
တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္အသစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ၊ အေမရိကန္ ျမန္မာ၊ တပ္မေတာ္ခ်င္းဆက္ဆံေရး အလား အလာေတြနဲ႔ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေတြမွာ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အရာရိွေတြ စစ္သင္တန္းေတြ လာေရာက္တက္ခဲ့ၾကတဲ့ အေျခ အေနေတြကို၊ ကိုယ္တိုင္ အေမရိကားမွာ သင္တန္း လာတက္ဖူးသူ ဗိုလ္မႉးေဟာင္း ဦးေအာင္လင္းထြဋ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးေမးျမန္းၿပီး၊ ဦးေရာ္နီညိမ္းက ဒီသီတင္းပတ္ရဲ႕ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” က႑မွာ စီစဥ္တင္ဆက္ထားပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ၁၉၈၀ ႏွစ္ေတြရဲ႕ အေစာပိုင္းကာလ သို႔မဟုတ္ ၁၉၈၀ ေႏွာင္းပိုင္းကာလေတြမွာ၊ ဗို္လ္မႉး အပါအ၀င္ တပ္မေတာ္(ၾကည္း) က၊ ေထာက္လွမ္းေရးတင္ မက၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ သြားတက္ခဲ့ရတဲ့ သင္တန္းေတြ အေၾကာင္းနဲ႔ အေမရိကန္ ျမန္မာ၊ တပ္မေတာ္ ခ်င္း အဲဒီအခ်ိန္က ဆက္ဆံေရးအေၾကာင္းေတြကို သိမီွသေလာက္ ေျပာျပေပးပါလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ ။ ။ ၁၉၈၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ တပ္မေတာ္(ၾကည္း) အပိုင္းကေတာ့၊ Ranger Course (အေမရိကန္ၾကည္းတပ္ အထူး တပ္ဖဲြ႔သင္တန္း) တို႔၊ တပ္ရင္းမႉးသင္တန္းတို႔ ေစလႊတ္ခဲ့တာ သိပါတယ္။ က်ေနာ္ မွတ္မိသမွ် က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး လုပ္သြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကက္ စိန္တို႔၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကိးေက်ာ္၀င္းတို႔၊ သူတို႔ေတြဟာ Ranger Course တက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါ။ အခု ျပင္သစ္က လက္ရိွ သံအမတ္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီးေက်ာ္စြာမင္း (DSA 22) တို႔ ပါတယ္။ ပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကိး လုပ္သြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းေဆြ (မွည့္ႀကီး)(DSA 13) နဲ႔ ၀ါရွင္တန္မွာ (အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဆိုင္ရာ) ျမန္မာစစ္သံမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုးေဌး (DSA 13) တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့၊ ၁၉၈၈ မွာ အေမရိကန္မွာ တပ္ရင္းမႉး သငတန္း သြားတက္ခဲ့ရတဲ့ ေနာက္ဆံုးသူေတြပါ။
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကက္စိန္ OTS 29 = ဒို႔ဗမာအစည္းအရံုး ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ သခင္ဗဟုန္၏ သား။ ဗိုလ္ႀကီးအုန္းေက်ာ္ျမင့္ႏွင့္ ဗိုလ္သင္တန္း အပတ္စဥ္တူ၊ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာသိမ္းတိုင္းမႉးမ်ားေနာက္ပိုင္း ဒုတိယအသုတ္ တိုင္းမႉးမ်ားထဲမွ အေရွ႕ေတာင္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ုပ္တိုင္းမႉး ျဖစ္ခဲ့သူ)
(ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေက်ာ္၀င္း OTS 30 = ၁၉၉၇ တြင္၊ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာသိမ္းတိုင္းမႉးမ်ားအား ရာထူးမ်ားမွ ဖယ္ရွားၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္း သာယာေရးႏွင့္ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ အမည္ႏွင့္ ၁၉၈၈ စစ္အာဏာသိမ္း ေနာက္ပိုင္း ဒုတိယအသုတ္ တိုင္းမႉးမ်ား မပါ၀င္ေစပဲ၊ တတိယအသုတ္ တိုင္းမႉးမ်ားႏွင့္ ဗိုလိခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊက စစ္ေကာင္စီအသစ္ကို ျပန္လည္ဖဲြ႔စည္းေသာအခါ၊ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉးအေနႏွင့္ စစ္ ေကာင္စီ၀င္ (၁၇)ဦးထဲမွ တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သူ၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖဲြ႔ ကစထ(၂)၏ ကစထမႉး၊ တပ္မေတာ္ေလ့က်င့္ေရး အရာရိွခ်ဳပ္တို႔ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ အနားေပးျခင္း ခံရသူ)
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုးေဌး (DSA 13) = အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုဆိုင္ရာ ျမန္မာစစ္သံမႉးျဖစ္ခဲ့ၿပီးေနာက္၊ ရုရွသမၼတႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာစစ္သံမႉး ဆက္ၿပီး ျဖစ္ခဲ့သူ၊ တပ္မေတာ္တြင္ စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ (၁) - ေက်ာက္မဲ - ၏ တပ္မမႉး ျဖစ္ခဲ့သူ)
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ ။ ။ က်ေနာ္တို႔ ေထာက္လွမ္းေရးအပိုင္းနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့၊ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာမွာ ေထာက္လွမ္းေရးကို အသစ္ ျပန္ ဖဲြ႔ပါတယ္။
(၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ၊ ေထာက္လွမ္းေရးကို အသစ္ ျပန္လည္ဖဲြ႔စည္းမႈ = ၁၉၈၃ ေမလတြင္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ တဲြဘက္အတြင္း ေရးမႉး တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉးေဟာင္း မ်က္မွန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဟာင္းတင္ဦးကို ပါတီဥကၠဌ ဦးေန၀င္းက ရာထူးမွ ထုတ္ ပယ္ေသာအခါ၊ ထိုစဥ္က ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးကံညြန္႔ဦးေဆာင္ေသာ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးတဖဲြ႔လံုးမွ ဗိုလ္မႉး ႏွင့္ အထက္အရာရိွမ်ားအားလံုး တပ္မေတာ္မွ ထုတ္ပယ္ခံရၿပီး၊ တိုက္ခိုက္ေရးတပ္မွ စစ္ဗ်ဴဟာမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးေအာင္ကိုး (DSA 1) ကို တပ္မ ေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉး ခန္႔အပ္၍၊ ေထာက္လွမ္းေရးအဖဲြ႔ကို ျပန္လည္ဖဲြ႔စည္းခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ၁၉၈၃ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေျမာက္ကိုးရီးယားသူလွ်ိဳမ်ားက ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးေရာက္ရိွေနေသာ ေတာင္ကိုးရီးယားသမၼတ ခၽြန္ဒူး၀ွမ္၏ အစိုးရ၀န္ႀကီးအဖဲြ႔ကို၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အာဇာနည္ဗိမာန္တြင္ ဗံုးခဲြတိုက္ခိုက္ေသာအခါ၊ ဗိုလ္မႉးႀကီးေအာင္ကိုးလည္း အမွတ္(၁) စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာန၊ စက္မႈစီမံကိန္းေရးဆဲြေရးဦးစီးဌာန သို႔ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္အျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႕ခံရၿပီး၊ ၁၉၈၃ ဒီဇင္ဘာလတြင္၊ ေျချမန္တပ္မ(၄၄) လက္ေအာက္ခံ နည္းဗ်ဴဟာ (၄၄၂) ၏ နည္းဗ်ဴဟာ မႉး ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးခင္ညြန္႔ (OTS 25)(Officiating တႏွစ္အစမ္းခန္႔ ဗိုလ္မႉးႀကီး)မွ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉး ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဦးေန၀င္း၏ အနီးကပ္လူယံုေတာ္အဖဲြ႔ျဖစ္သည့္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မီတီ၀င္ စက္မႈ(၁)၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ ႀကီး အၿငိမ္းစားဗွိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ဦးတင့္ေဆြ၏ ေထာက္ခံမႈျဖင့္၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖဲြ႔(၂) ကစထမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ေမာင္ေက်ာ္ လက္ေအာက္ စစ္ဦးမႉး (ပထမတန္း) First Grade General Staff Officer (G 1) လည္းျဖစ္ခဲ့ေသာ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးခင္ညြန္႔အား၊ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္း ေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉးအျဖစ္ ဦးေန၀င္းမွ ခန္႔အပ္ခဲ့ပါသည္။ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးခင္ညြန္႔သည္ ဗွိုလ္မႉးခ်ဳပ္တင့္ေဆြ အေရွ႕ေတာင္တိုင္းစစ္ ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉး ျဖစ္စဥ္၊ တိုင္းမႉး၏ကိုယ္ေရးလံုၿခံဳ ေရးအရာရိွ ျဖစ္ခဲ့သည္)
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ ။ ။ ၁၉၈၅ ေလာက္က စၿပီး၊ အေမရိကန္က က်ေနာ္တို႔အတြက္ ေထာက္လွမ္းေရး သင္တန္းေတြ ေပးပါတယ္။ ပထမဆံုး အေမရိကားမွာ ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္း တက္ခဲ့သူေတြက အခု ေထာင္ထဲမွာရိွတဲ့ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္သန္းထြန္း (DSA 13) (စစ္အစိုးရ နွင့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD ပါတီတို႔ အၾကား ဆက္ဆံေရးအရာရိွ Liason Officer အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရသျဖင့္၊ တပ္ထဲတြင္ NLD သန္းထြန္းဟု ေခၚၾကသူ)၊ ေလတပ္က ဗိုလ္မႉးကိုကိုေမာင္ (DSA 19) (ထိုင္းႏိုင္ငံဆိုင္ရာ ျမန္မာစစ္သံမႉး ျဖစ္ခဲ့သူ) တို႔ေပါ့။ အထူးလံုၿခံဳေရးသင္ တန္းကို အေမရိကန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အရင္ဆံုး စၿပီးတက္ခဲ့ရပါတယ္။ ၀ါရွင္တန္ဒီစီမွာ သူတို႔လာတက္ရတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ပတ္သက္ တဲ့ အထူးလံုၿခံဳေရးသင္တန္း ဆိုတာ VIP Security Course (အလြန္အေရးႀကီးပုဂိၢဳလ္မ်ားအတြက္ လံုၿခံဳေရးသင္တန္း) ေခၚပါတယ္။ ေနာက္ Custom (အေကာက္ခြန္ဦးစီး ဌာန) ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ လုပ္သြားခဲ့တဲ့ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးထြန္းခၽြန္ (OTS 37)၊ အေမရိကန္ႏိုင္ငံဆိုင္ရာ (ျမန္မာ) သံ အမတ္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီးတင္၀င္း (OTS 35) တို႔က တဖဲြ႔အေနနဲ႔ သြားတက္ၾကတယ္ ဗ်ာ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အလုပ္သမား၀န္ႀကီး လုပ္သြားတဲ့ ဦးတင္၀င္းလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ အလုပ္သမား၀န္ႀကီး ေကာ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရံုး၀န္ႀကီး ေကာ၊ လုပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ သြားတက္ၾကတဲ့ တဖဲြ႔ က ဗိုလ္မႉးႀကီးလွမင္း (DSA 17)(ယခု ေထာင္ဒဏ္က်ခံေနရေသာ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရိွသူ Spokesperson ျဖစ္ခဲ့သူ)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္) သိန္းေဆြ (DSA 9 - ေလ) (ယခု သာယာ၀တီေထာင္)၊ ဗိုလ္မႉးႀကီးတင္ဦး (OTS 51)၊ လ၀က (လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဦးစီးဌာန) ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ လုပ္သြားတဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီးညီပု (OTS 36)၊ တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး သြားတက္ခဲ့တာေတာ့ ၁၉၈၇ခုႏွစ္မွာ သြားတက္ၾက တဲ့ က်ေနာ္ပါတဲ့ အဖဲြ႔ပါ။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္လွေအာင္ (DSA 15 ေအာင္စစ္သည္ဆုရသူ)၊ ၊ ဗိုလ္မႉး (DSA 19 ဒုဗိုလ္မႉးႀကီး - ေရ) ေငြထြန္း (ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအး၏ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားျပန္)၊ ဗို္လ္မႉး (ဒုဗိုလ္မႉးႀကီး)မ်ိဳးေအာင္ (OTS 56)၊ အခု ေထာင္ထဲမွာ ရိွၾကတဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီး တင္လွ(DSA 16)၊ ွနဲ႔ ဗိုလ္မႉးႀကီးေမာင္သန္း (OTS 51)၊ ၊ က်ေနာ္ပါ၊ စုစုေပါင္း ေျခာက္ေယာက္ပါ။ ေထာက္လွမ္းေရးကခ်ည့္ပဲ၊ တဖဲြ႔ကို ေျခာက္ေယာက္ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ေလးငါးဖဲြ႔၊ လူ ႏွစ္ဆယ္နဲ႔ သံုးဆယ္ၾကားမွာ၊ အေမရိကန္အစိုးရက က်ေနာ္တို႔ေတြကို ေခၚၿပီး သင္တန္းေပးခဲ့ တာေတြ ရိွပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေခတ္တုန္းက။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ဗိုလ္မႉးတို႔ေခတ္ မတိုင္ခင္ (ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ) အိုကီနာ၀ါကၽြန္း (Okinawa Island) ေပၚက အေမရိကန္ စစ္စခန္းမွာ၊ ဦးေလးေမာင္ (ကြယ္လြန္သူ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္ အမ်ိဳးသားေထာက္လွမ္းေရး National Itelligence Bureau NIB ၏ ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့သူ အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉးႀကီးေလးေမာင္) နဲ႔ မ်က္မွန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္တင္ဦးတို႔ ႏွစ္ေယာက္ (၁၉၆၂ မတိုင္မီ အရာရိွငယ္ ျဖစ္္စဥ္က) ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္း သြားတက္ခဲ့တယ္။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္ ခင္ဗ်။ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းေက်ာင္းမွာ၊ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း၊ ငါးႏွစ္ေလာက္ (ေက်ာင္းဆရာ) လုပ္ခဲ့တာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္(ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္)တင္ဦးနဲ႔ ဦးေလးေမာင္တို႔ သြားတဲ့အဖဲြ႔မွာ ဗိုလ္မႉးႀကီးကံညြန္႔ (ေနာင္ တပ္မေတာ္ေထာက္ လွမ္းေရးည႔န္ၾကားေရးမႉး) က အကူထမင္းခ်က္ရဲေဘာ္ (ထိုစဥ္က တပ္သားအဆင့္ ကံညြန္႔) အေနနဲ႔ လိုက္ပါသြားခဲ့ပါတယ္။ (အေမရိကန္ေတြ က) ႏႈတ္နဲ႔ သင္ၾကားပို႔ခ်လိုက္တဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို record ျပန္လုပ္ မွတ္တမ္းျပန္လုပ္ၿပီးေတာ့မွ၊ (ျမန္မာႏိုင္ငံက တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္း ေရးသင္တန္း ေက်ာင္းအတြက္) သင္ခန္းစာေတြ ျပန္ၿပီး ျပဳစုခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကန္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ သင္ရိုးညႊန္းတန္းကို ျမန္မာလို ဘာသာ ျပန္ၿပီး၊ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းေက်ာင္းမွာ သင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ အဓိက (စစ္ေျမျပင္) တိုက္ပဲြေထာက္လွမ္းေရး (Combat Intelligence) နဲ႔ တန္ျပန္ေထာက္လွမ္းေရး (Counter Intelligence) ပါ။ syllabus ေတြ အားလံုးက အေမရိကန္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ သင္ရိုးညႊန္းတန္းေတြက သင္ခန္းစာအားလံုးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က အေမရိကန္ေထာက္လွမ္းေရးကို အေျခခံထားတယ္ဆိုရင္ မမွား ပါဘူး ခင္ဗ်။
(မွတ္ခ်က္။ ။ အိုကီနာ၀ါကၽြန္း အေမရိကန္စစ္စခန္းတြင္ အေမရိကန္တို႔က သင္ၾကားပို႔ခ်သမွ်၊ နားေထာင္ရံုသာနားေထာင္ရၿပီး၊ စာႏွင့္လိုက္မွတ္ ခြင့္ မျပဳသျဖင့္၊ ေန႔စဥ္ ဗို္လ္မႉးေလးေမာင္ႏွင့္ ဗိုလ္မႉးတင္ဦးတို႔က သင္တန္းမွ ျပန္လာလာခ်င္း၊ သင္ၾကားခဲ့သမွ် ျမန္မာလို ႏႈတ္တိုက္ျပန္ခ်ေပး သည္မ်ားကို အကူရဲေဘာ္ကံညြန္႔က လိုက္မွတ္ရၿပီး၊ ဤနည္းျဖင့္ တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းေက်ာင္းမွ သင္ရိုးညႊန္းတန္းမ်ားကို ေရးဆဲြ ျပဳစုခဲ့ရသည္ဟု၊ မ်က္မွန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္တင္ဦး အခ်ိန္အခါက ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ားမွ တပ္ထဲတြင္ ဂုဏ္ယူေျပာၾကားေလ့ရိွခဲ့ သည္။)
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တခုလံုးကလည္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး ေျပာသြားတဲ့အတိုင္းဆိုရင္၊ တပ္ရင္းတပ္ဖဲြ႔ေတြအားလံုး ရဲ႕ ဖဲြ႔စည္းပံုေတြကလည္း၊ Americanization (အေမရိကန္ကို အတုယူထားျခင္း) လုပ္ထားတာ။ အဲဒီေတာ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ အေမရိကန္ တပ္မေတာ္တို႔ဟာ၊ ရင္းရင္းႏီွးႏီွး ရိွခဲ့ၾကတယ္။ ဗိုလ္မႉးတို႔ေတြက ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းေတြ သြားတက္ခဲ့သလို၊ တျခားေသာ တိုက္ခိုက္ ေရး(infantry)တပ္ေတြ စစ္လက္ရံုးတပ္ေတြကလည္း (အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ) သင္တန္းေတြ သြားတက္ခဲ့ၾကၿပီး၊ အခုအခ်ိန္မွာ တပ္မ ေတာ္ထဲမွာ ပထမတန္း (first line) စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ (စစ္ရံုးခ်ဳပ္မွ အရာရိွႀကီးမ်ား)၊ ဒုတိယတန္း (second line) ေခါင္းေဆာင္ေတြ (တိုင္း မႉး၊ တပ္မ/စကခ တပ္မမႉး၊ ဒကစမႉး) ျဖစ္လာခဲ့သူေတြကို၊ က်ေနာ္တို႔ကို နမူနာအားျဖင့္ ညႊန္ျပလို႔ ရမလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ က်ေနာ္ျမင္လိုက္ရသေလာက္၊ ေရတပ္က (ဒုတိယ)ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစိုးသိန္း (DSA 11 ေအာင္စစ္သည္ဆုရ ကာကြယ္ ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ေရ) ျဖစ္ခဲ့သူ၊ ယခု စက္မႈ(၂)၀န္ႀကီးဌာန ၀န္ႀကီး) ဆိုရင္၊ အေမရိကန္ ေက်ာင္းဆင္းပါပဲ။ (၁၉၈၀ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ အေမရိကန္ေရတပ္ စစ္တကၠသိုလ္ United States Naval Academy (Annapolis) တြင္ ေရတပ္သင္တန္း တက္ေရာက္ခဲ့ျခင္း ဆိုလိုပါသည္။) နာဂစ္မုန္တိုင္း ကာလက ျမန္မာႏိုင္ငံကို အကူအညီေပးဖို႔အတြက္ (ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္တြင္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစိုးသိန္းကို လာၿပီးေတြ႔ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ (ေရတပ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးဆိုရင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး စိုးသိန္းနဲ႔ တေက်ာင္းထဲ ဆင္းၾကတာပါ။ ဒီလို ရင္းႏီွးမႈ အတိုင္းအတာေတြ ရိွခဲ့ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ အေရွ႕အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေဒသ အေမရိကန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ တပ္မႉးႀကီး ေရတပ္ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီး Timothy J. Keating (၂၀၀၉ တြင္ အၿငိမ္းစားယူခဲ့သူ Commander of East Asia & Pacific Command - Hawaii) ကို ေျပာတာပါလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ဟုတ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။ အေမရိကန္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက၊ က်ေနာ္ ျမန္မာျပည္မွာ ရိွစဥ္က မူးယစ္ ေဆး၀ါး တိုင္းတာေလ့လာေရး လုပ္ငန္းေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာ၊ အေမရိကန္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က ရဟတ္ယာဥ္ေတြနဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္း၊ အေရွ႕ပိုင္းေတြကို သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ အခု ဒုတိယသမၼတျဖစ္ေနတဲ့ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး)တင္ေအာင္ျမင္ဦးက အဲဒီတုန္းက (အေရွ႕ေျမာက္ တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္-လားရိႈး) တိုင္းမႉး ခင္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ပါလာတဲ႔ အေမရိကန္ေတြကို သူတို႔က အင္မတန္မွ ခင္ခ်င္တယ္ မင္ခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ တို႔နဲ ပါလာတဲ့ (အေမရိကန္) ပုဂၢိဳလ္ေတြက အဆင့္ ဒီေလာက္ျမင့္တဲ့ သူေတြ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္လည္း အံ့အားသင့္ရတယ္။ က်ေနာ္ က (တိုင္းမႉးကို) ေျပာရတယ္။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္။ ဒါေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ အဆင့္ေလာက္ မရိွဘူး။ က်ေနာ္တို႔ အဆင့္ေလာက္ပဲ ရိွတယ္” ဆိုတာကို ေျပာရ တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ရိွခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ေအာင္ျမင္ဦး တို႔က၊ အဲဒီ အခ်ိန္ထဲက အေမရိကန္ကို ေဖၚလံဖါးခ်င္ေနတာ၊ ခ်ဥ္းကပ္ခ်င္ေနတာ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တရုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံကို သင္တန္းေတြ လႊတ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကိုေကာ၊ ဗိုလ္မႉး မီွလိုက္ပါေသးလား ခင္ဗ်။ ဗိုလ္မႉး ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနကို ေျပာင္းေရႊ႕တာ၀န္ မထမ္းေဆာင္ခင္ ေပါ့။ အဲဒါကိုေကာ၊ ဗိုလ္မႉး ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တရုတ္က ေခၚတယ္။ အိႏၵိယက ေခၚတယ္။ ပါကစၥတန္က ေခၚပါတယ္။ သူတို႔ ဆီမွာ စစ္သင္တန္း ေတြ လာတက္ၾကဖို႔။ ျမန္မာအစိုးရကလည္း ဒီႏိုင္ငံ သံုးႏိုင္ငံကို ႏိုင္ငံေရးကစားတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပါ။ အိႏၵိယက Staff College (စစ္ဦးစီးတကၠ သိုလ္) ဆိုရင္၊ သြားတက္ၾကတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဥာဏ္၀င္း (DSA 15 ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ယခု ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္) တို႔၊ အရင္ NDC (National Defence College ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္) ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိုးဟိန္း (DSA 10) တို႔ပါ။ သူတို႔က အိႏၵိယ စစ္တကၠသိုလ္ ဆင္းေတြ ေပါ့။
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိုးဟိန္း = ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ႏိုင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္ National Defence College NDC ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ျဖစ္ေနစဥ္၊ NDC တက္ခြင့္ရၿပီး NDC မွ မဟာ၀ိဇၹာ (ကာကြယ္ေရး) (Master of Arts – Defence) ဘဲြ႔ရမွ၊ တပ္မမႉးတိုင္းမႉး ရာထူးတက္ေပးဖို႔ စဥ္းစား ေသာစာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ တီထြင္ေသာ စနစ္သစ္အရ၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ စစ္အရာရိွႀကီးမ်ား NDC တက္ခြင့္ရ ေရး နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၾကရာမွ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ ရာထူးမွ အနားေပးခံခဲ့ရသူ)
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ဒါကလည္း ရာဂ်စ္ဂႏၶီ (၁၉၉၁ တြင္ လုပ္ႀကံခံရၿပီး ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာ အိႏၵိယ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Rajiv Ghandi) ေနာက္ ပိုင္း၊ ၁၉၉၂ ေလာက္မွာ အိႏၵိယရဲ႕ အေရွ႕ေမွ်ာ္ (အေနာက္ႏိုင္ငံ မဟုတ္ေသာႏိုင္ငံမ်ား၊ အိႏၵိယ၏ အရွ႕ဘက္ရိွ အာရွႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံမႈ ေကာင္းမြန္ေရး Look East ေခၚ အိႏၵိယႏိုင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒ)ဆိုတဲ့ မူ၀ါဒအရ၊ က်ေနာ္တို႔ (ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အရာရိွမ်ား)ကို ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး သင္တန္း ေတြ ေပးတာပါ။ ပါကစၥတန္ကလည္း၊ က်ေနာ္တို႔ကို သူတို႔ ႏိုင္ငံမွာ သင္တန္းလာတက္ဖို႔ ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး mission (ကိုယ္စားလွယ္အဖဲြ႔) ေတြ သြားၾကပါတယ္။ တရုတ္ကလည္း (ျမန္မာႏိုင္ငံကို) လက္နက္ေတြေရာင္းၿပီးေတာ့မွ၊ သူတို႔ဆီမွာ သင္တန္း တက္ဖို႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ ေခၚၾကပါတယ္။ အဲဒါကို အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ႀကံဳခဲ့ဘူးပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္နဲ႔က်ေတာ့၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏိွမ္နင္းေရးကလဲြရင္ က်န္တာေတြ အကုန္အဆက္ျပတ္ သြားတဲ့ သေဘာလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္။ အေမရိကန္တပ္မေတာ္ အေနနဲ႔ကေတာ့ အခု အီဂ်စ္တို႔မွာလိုေပါ့။ (ႏိုင္ငံေရး ဘာျဖစ္ေနေန) ျမန္မာ ့တပ္မေတာ္ကို (စစ္တပ္ခ်င္း) ဆက္ဆံေရးကို မျဖတ္ေစခ်င္ဘူး။ ဆက္ဆံေနခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေပၚလစီေပါ့။ (အေမရိကန္ တပ္မေတာ္က) ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ကို မေက်ာ္ႏိုင္တဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္တို႔နဲ႔ (အေမရိကန္တပ္မေတာ္က) ေျဗာင္ မဆက္ဆံရဲပါဘူး။ မူးယစ္ေဆး၀ါးႏိွမ္နင္းေရးကိစၥ ဆိုရင္လည္း၊ DEA (Drug Enforcement Agency အေမရိကန္တရားေရး၀န္ႀကီးဌာနလက္ ေအာက္ခံ မူးယစ္ေဆး၀ါးထိန္းခ်ဳပ္ေရးေအဂ်င္စီ) အမည္ခံၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဆက္သြယ္ရတာပါ။ တကယ္ေတာ့ DEA တင္ မကပါဘူး။ ေနာက္မွာ သူတို႔ရဲ႕ Administration(အေမရိကန္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖဲြ႔အစည္း) ပါေနတာပါ။ အားလံုးက အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ (အေမရိကန္) တပ္မေတာ္နဲ႔ သြားၿပီး ေရာၿပီးေတာ့ ၾကည့္ေနၾကလို႔၊ ဒီအျဖစ္ကို ခံေနၾကရတဲ့ အေနအထားပါ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အေမရိကန္မွာ (ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က) သင္တန္းေတြတက္ေနတာ၊ တိကနဲ ရပ္သြားတာ၊ ၁၉၈၈ ကလား ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမရိကန္မွာ သြားတက္ရတဲ့ စစ္သင္တန္းဆိုတာ မရိွေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္၊ တခု ရိွတယ္။ အရပ္ဘက္က ေဒးဗစ္စတိုင္းဘတ္ (David I. Steinberg, Professor of Asian Studies, Washington DC Georgetown University ေဂ်ာ့ခ်္ေတာင္းတကၠသိုလ္ အာရွေရးရာေလ့လာေရးဌာန ပါေမာကၡ) တို႔က၊ John Hopkins University ရဲ႕ SAIS (School of Advanced International Studies အဆင့္ျမင့္ႏိုင္ငံတကာေလ့လာေရးတကၠသိုလ္) မွာ လာၿပီး သင္တန္းေပးေနတဲ့ သင္တန္းေတြမွာ၊ (ျမန္မာႏိုင္ငံ) ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနက ၁၉၈၈ မတိုင္ခင္ထဲက၊ သင္တန္းသား အရာရိွေတြ ပို႔ဖူးတယ္ ခင္ဗ်။ ၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ဆက္ဆံမႈ မျပတ္သြားေအာင္ဆိုၿပီး၊ သင္တန္းအပတ္ တစ္ပတ္စဥ္ကို တစ္ေယာက္ သို႔မဟုတ္ ႏွစ္ေယာက္ကို သူတို႔ (အေမရိကန္ဘက္က) Master(မဟာ၀ိဇၨာဘဲြ႔)အတြက္ SAIS ကို ေခၚၿပီး၊ သင္တန္းေပးခဲ့တာေတြ ရိွတယ္။ အဲဒါက လဲြလို႔၊ ျမန္မာဘက္က အစိုးရအေနနဲ႔ေကာ တပ္မ ေတာ္အေနနဲ႔ေကာ၊ ဘာသင္တန္းမွ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ လာတက္တာ မရိွေတာ့ဘူး ခင္ဗ်။ SAIS က သင္တန္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက လာတက္ေနတာ၊ ခုထိ ရိွဦးမယ္ က်ေနာ္ထင္တယ္။ ၁၉၈၈ေနာက္ပိုင္း ပထမပိုင္းမွာ ျပတ္သြားေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနက လာတက္ေနတာ၊ ျပန္ရိွေနတဲ့ အေနအထား ရိွေနပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ႏိုင္ငံေရးအရ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန၊ တပ္မေတာ္ခ်င္း ဆက္ဆံေရး ျပန္သြားေတာ့မယ့္ သေဘာ က်ေနာ္တို႔ ျမင္ေနရပါ တယ္။ အခု အေမရိကန္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနေအာက္က၊ ျမန္မာစာ သင္တဲ့ဌာနမွာ၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္ အရာရိွေတြ ဒီႏွစ္မွာ ျမန္မာစာ သင္ေနၾကတာ အမ်ားႀကီးပဲ။ မႏွစ္ကထက္ ပိုမ်ားလာတာကို ေတြရလို႔၊ ဘယ္လိုအေျခအေန ျဖစ္လာမလဲဆိုတာ၊ ဗိုလ္မႉးကို ေမးၾကည့္တာပါ။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ က်ေနာ္တို႔ရိွစဥ္က၊ သံအမတ္ႀကီး ဦးလင္းၿမိဳင္ (DSA 11 အၿငိမ္းစားေရတပ္ဗိုလ္မႉးႀကီး) ကိုယ္တိုင္ ဒီကိစၥေတြမ်ိဳး ေတြ အတြက္၊ ဟ၀ိုင္ရီ (Hawaii) က (အေရွ႕အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေဒသ အေမရိကန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရဲ႕ တပ္မႉးႀကီး) ေရတပ္ဗိုလ္ခ်ဴပ္ႀကီးဘလဲ (Admiral Denis C Blair)နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့တာ ရိွပါတယ္။ ျမန္မာစစ္တပ္ကေတာ့ အေမရိကန္စစ္တပ္နဲ႔ေပါင္းခ်င္ေနတာ အမွန္ပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္ လိႈင္ ပင္လွ်င္၊ ‘၀’တပ္ဖဲြ႔ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုစဥ္မွာ ငါတို႔ အေမရိကန္နဲ႔အဆင္ေျပရင္ မင္းတို႔ေတာ့ မလြယ္ဘူးလို႔ ႀကိမ္း၀ါးခဲ့ပါတယ္။ သူက အေမရိကန္ ကို လိုလားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါ။ တခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊတုန္းက သူပဲ ႏိုင္ငံေရးသမား၊ သူပဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္ လုပ္ေနၿပီးေတာ့ အေမ ရိကန္နဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း အေမရိကန္မုန္းတီးေရးသမား ျဖစ္ေနေတာ့၊ စစ္တပ္ဘက္ကေကာ ႏိုင္ငံေရးဘက္ကေကာ အေမရိကန္နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ က ခက္ပါတယ္။ အေမရိကန္နဲ႔ ဆက္ဆံမွ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အဆင္ေျပမယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ နားလည္ေပမယ့္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ လိုလူမ်ိဳး ရိွေနတဲ့အတြက္၊ အခက္အခဲအမ်ားႀကီး ရိွေနပါတယ္။
(ေရတပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဒဲနစ္(စ္)ဘလဲ = အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေဒသ အေမရိကန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ တပ္မႉးႀကီး အေနႏွင့္၊ အေရွ႕တီေမာကိုသိမ္းပိုက္ ထားေသာ အင္ဒိုနီးရွားစစ္တပ္၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္မႈမ်ားကို ရပ္ဆိုင္းသြားေစရန္၊ အင္ဒိုနီးရွားကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၀ီရန္တို (General Wiranto) ကို သတိေပးတားျမစ္ဖို႔ သမၼတကလင္တန္ အစိုးရ၏ ညႊန္ၾကားခ်က္ကို မလိုက္နာသည့္ အျပင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၀ီရန္တိုအား စစ္ေရးအကူအညီေပးဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့သည္ဟူ၍ စြပ္စဲြခံရၿပီး၊ ၂၀၀၂ တြင္ အေမရိကန္ေရတပ္မွ အၿငိမ္းစားယူခဲ့သူ။ CIA အပါ အ၀င္ အေမရိကန္ ေထာက္လွမ္းေရး (၁၉)ဖဲြ႔ကို စုစည္းထားေသာ အမ်ိဳးသားေထာက္လွမ္းေရး၏ ညႊန္ၾကားေရးမႉး (Director of National Intelligence) ျဖစ္ေန စဥ္၊ အေမရိကန္-ျပင္သစ္ ေထာက္လွမ္းေရးဖလွယ္မႈဆိုင္ရာ သေဘာတူစာခ်ဳပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး၊ အမ်ိဳးသား ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉး အေနႏွင့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားအေပၚ မေက်နပ္ေသာ သမၼတအိုဘားမားက၊ ၂၀၁၀ ေမလတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဒဲနစ္(စ္)ဘလဲ အား ရာထူးမွ ႏႈတ္ ထြက္ခိုင္းခဲ့သည္)
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အေမရိကန္(တပ္မေတာ္)ဘက္က ျပန္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ၊ သူတို႔ဘက္က ျပင္ဆင္ေနတာ မွန္တယ္။ ခုလို ျမန္မာစာသင္တန္း ေတြ တက္ေနၾကတဲ့ ဟာမ်ိဳးေတြေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ၿဗံဳးစားႀကီးေတာ့ (စစ္တပ္ခ်င္း ဆက္ဆံေရး) လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာအစိုးရဘက္က ထူးျခား တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ မရိွပဲနဲ႔ေတာ့၊ သူတို႔က လုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ စစ္တပ္နဲ႔ စစ္သားေတြဆိုေတာ့၊ ႀကိဳျပင္တဲ့အေနနဲ႔ ဟိုဘက္မွာ (ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ) အေျပာင္းအလဲ တစံုတရာ ျဖစ္လာရင္၊ ဟိုးတုန္းကလို သြားဖို႔အတြက္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္ဘက္က ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားတာလဲ ျဖစ္ ႏိုင္တယ္။ ဒီအတိုင္းကေတာ့ ဗိုလ္မႉးေျပာခဲ့သလို၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္က အေမရိကန္ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ကို မေက်ာ္ႏိုင္ ဘူး။ အေမရိကန္အစိုးရကို မေက်ာ္ႏိုင္ဘူး။ အေမရိကန္အစိုးရေပၚလစီက ျမန္မာအစိုးရအေပၚ စီးပြားေရး အရေတာင္ ပိတ္ဆို႔ထားတာဆိုေတာ့၊ စစ္ေရးအရ ဘာမွ လုပ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္သည္ အကယ္၍သာ တကယ့္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တပ္မေတာ္ကာ ကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္မယ္၊ သူ႔အေပၚကေန တပ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာဖဲြ႔ထားတဲ့ လံုၿခံဳေရးနဲ႔ကာကြယ္ေရးေကာင္စီကလဲြလို႔၊ ဘယ္ သူမွ မရိွပဲ၊ သူ႔ဟာသူ လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ေနတဲ့ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္မယ္ ဆိုရင္၊ အေမရိကန္တပ္မေတာ္နဲ႔ ေျပလည္ၿပီး သူတို႔ တကယ္လိုလားေနတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္ဖို႔၊ သူ႔အေနနဲ႔ ဘာလုပ္ဖို႔လိုတယ္လို႔၊ ရႈျမင္ဖို႔ လိုတယ္လို႔၊ ဗိုလ္မႉး ထင္သလဲ ခင္ဗ်။
ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ႏိုင္ငံေရးက ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရးက စစ္ေရးဆိုတာက၊ က်ေနာ္တို႔ ရိွစဥ္ ကတည္းကိုက အေမရိကန္နဲ႔ တည္ေဆာက္ ခဲ့တဲ့ ဆက္ဆံေရးပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္သာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အေႏွာင္အဖြဲ႔ မရိွပဲနဲ႔၊ လုပ္လို႔ ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ က်ိန္းေသတယ္၊ သူသည္ အေမရိကန္နဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ေကာင္းေအာင္လုပ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္ ခင္ဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ တပ္မေတာ္(ၾကည္း)ရဲ႕ အရာရိွေဟာင္း တဦး၊ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရိွေဟာင္းတဦးလည္း ျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ သံတမန္ေဟာင္း တဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ေထာက္လွမ္းေရးသင္တန္းလည္း တက္ခဲ့ဘူးသူ့ ဗိုလ္မႉးေဟာင္းဦးေအာင္လင္းထြဋ္ကို ဆက္ သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။
http://www.voanews.com/burmese/news/soldier-talk/04_23_11_soldiers_talk057-120526084.html
Friday, April 22, 2011
ၾကံ႕ဖံြ႔က အေလာင္းလုမႈ ၾကံဳရဟု ဦးေက်ာ္သူ ေျပာ
ေႀသာ္ဒီတုိင္းျပည္ႀကီးမွာ မသာပြဲစားေတာင္ရွိတယ္ဆုိပါလား။ လူမ်ိဴး နဲ ့တုိင္းျပည္ ဂုဏ္သိကၡာကုိျမင့္တင္ေနႀကတယ္ ဆုိရမလားပဲ.......
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ နာေရးကူညီမႈ လုပ္ရာတြင္ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက လာေရာက္ အေလာင္းလုမႈမ်ားကို ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေၾကာင္း အသင္း တည္ေဆာက္မႈ သက္တမ္း ၁ဝ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ နာေရး ကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) မွ ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူက ေျပာသည္။
ဧၿပီလ ပထမပတ္တြင္းက ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္တြင္း နာေရးကိစၥ တခု၌ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) ထံ အကူအညီ ေတာင္းသျဖင့္ သြားေရာက္ရာ၊ ၾကံ႕ခိုင္ဖံြ႔ၿဖိဳးေရး နာေရးကူညီမႈ အသင္းကားလည္း ထိုမိသားစု အိမ္၌ ေရာက္ရွိေနၿပီး ကူညီပါရေစ လုပ္ေၾကာင္း ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရပံုကို ေျပာျပျခင္း ျဖစ္သည္။
“သူတို႔က အတင္းလာၿပီးေတာ့ သယ္ေပးမယ္ လို႔ ေျပာတယ္ေပါ့ေလ။ ဒါေပမ့ဲ ကာယကံရွင္က သူတို႔ အကူအညီကို လက္မခံဘဲနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ အကူအညီကိုပဲ လက္ခံလိုက္တယ္။ အေလာင္းေတာင္ လုတယ္ဆိုေတာ့ လူၾကားလို႔ေတာင္ မေကာင္းဘူးေလ” ဟု ဦးေက်ာ္သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
အလိုမက်သျဖင့္ အာဏာပိုင္မ်ားက ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ ပိတ္ပင္ခံထားရသူ ဦးေက်ာ္သူ၏ အေျပာကို ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ပါတီမွ ရန္ကုန္တိုင္း တာဝန္ရွိသူတဦးကလည္း ဝန္ခံေျပာၾကားလိုက္ၿပီး၊ အသင္းနာမည္ ရလာေစရန္ အထက္က ခုိင္းသည့္အေပၚ ေအာက္ေျခက အရမ္းကာေရာ လုပ္ေဆာင္မႈဟု ဆိုသည္။
“အခုက သ႐ုပ္ျပဖို႔အတြက္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။
လူေနရပ္ကြက္မ်ားအတြင္း ေသဆံုးသူ၏ ႐ုပ္အေလာင္းမ်ား သယ္ထုတ္ရာတြင္ နာေရး ကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) အေနျဖင့္ ရပ္ကြက္ခံမ်ား၏ အယူသီးမႈမ်ားကလည္း နာေရး ကူညီမႈ အသင္းအတြက္ အခက္တခုျဖစ္သည္။
“အခက္အခဲကေတာ့ အယူသီးတာေတြေပါ့ေလ။ အဲဒါေတြကို ရင္ဆိုင္ၿပီး ရွင္းရတယ္။ ဒီဘက္က ဝင္ရင္ ဟိုဘက္က မထြက္ရဘူး။ အဲဒီ အယူသီးမႈေတြေတာ့ ရွိတယ္။ အဲဒါေတြပဲ က်ေနာ္တို႔ ေျဖရွင္းၾကရတယ္” ဟု ဦးေက်ာ္သူက ဆုိသည္။
ထို႔အျပင္ အသင္းမွာ အခမဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနေသာ္လည္း မသာပြဲစားမ်ား ေပၚေပါက္ကာ ကြယ္လြန္သူ မိသားစုထံ ပြဲစားက ေငြညစ္ေတာင္းခံမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္းႏွင့္ ထို႔ေၾကာင့္ အသင္း႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ ‘မသာပြဲစား မလာရ’ ဟူသည့္ ဆိုင္းဘုတ္ပင္ ခ်ိတ္ထားရသည္။
“က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ မသာပြဲစားဆိုတာ ရွိတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အိမ္တအိမ္မွာ နာေရးျဖစ္တာနဲ႔ ပြဲစားက အဲဒီအိမ္ကို သြားတယ္၊ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ဖုန္းဆက္ေပးမယ္ ဘာညာဆိုၿပီးေတာ့။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို ၂ ေသာင္း ၃ ေသာင္းေလာက္ ေပးရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သူက ၾကားထဲက ပိုက္ဆံႏႈိက္သြားတယ္။ ” ဟု ဦးေက်ာ္သူက ဆုိသည္။
နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) သို႔ နာေရးကိစၥ အကူအညီေတာင္းခံမႈမွာ တလလွ်င္ ၄၅ ဦးမွ ၅ဝ ဦးခန္႔ရွိၿပီး၊ ေတာင္ဥကၠလာအေျခစိုက္ ၾကံ႕ဖံြ႔ နာေရးကူညီမႈအသင္းသို႔ အကူအညီေတာင္းခံမႈမွာ တေန႔လွ်င္ ၁ဝ ဦးပင္ မျပည့္ဟု ၎အသင္း၏ တာဝန္ရွိသူတဦးက ဆိုသည္။ ခါေတာ္မီ နာေရးကူညီမႈမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ဟုလည္း ဆိုသည္။
“အခုလို လက္ေတြ႔လုပ္တဲ့အခါမွာ၊ အခုမွလာၿပီး ခါေတာ္မီ နာေရးကူညီမႈ လာလုပ္လို႔ေတာ့ မေအာင္ျမင္ဘူးဗ်။ သူက တေလာင္းရရ၊ ၂ ေလာင္းရရ၊ ၃ ေလာင္းရရ ေဈးေရာင္းသလို လာေကာက္သင္းေကာက္ေနလို႔ မရဘူး” ဟု ဆိုသည္။
ဦးေက်ာ္သူကလည္း မည္သည့္အသင္းအဖြဲ႔ပင္ျဖစ္ေစ လူမႈေရးလုပ္ငန္းလုပ္လွ်င္ ေစတနာပါရန္ လိုအပ္ၿပီး၊ မည္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းတခုခုကို တိုက္ခိုက္ရန္ ရည္ရြယ္မည္ဆိုပါက ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ဟု ေျပာဆိုသည္။
ရန္ကုန္နာေရးကူညီမႈအသင္းကို ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ အမွတ္ ၁၃ (က) တြင္ ႐ံုးစိုက္ထားသည္။ နာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အကူအညီမ်ား ေတာင္းခံလိုပါက ထို႐ံုးခ်ဳပ္သို႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ႏိုင္သည္။ အသင္းကို ကြယ္လြန္သူ စာေရးဆရာ ဒါ႐ိုက္တာၾကီး ဦးသုခ၏ လမ္းၫႊန္မႈျဖင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၁ဝ ႏွစ္တြင္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္အထိ ရန္ကုန္ နာေရးကူညီမႈအသင္းမွ နာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကူညီမႈေပါင္း ၁ဝ၁ဝ၂၃ ခု ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
နာေရးကူညီမႈသာမက သုခ ကုသိုလ္ျဖစ္ အခမဲ့ေဆးခန္းကိုလည္း ၂ဝဝ၇ ေမလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး၊ ကူညီမႈမ်ား ေပးေနသည္။
“နာေရးပဲလုပ္လုပ္၊ အခမဲ့ပဲ ေဆးကုကု ေက်ာ္သူတို႔က အလကား လုပ္ေပးတာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ တန္ဖိုးမထားတာမ်ဳိး မလုပ္သင့္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေစတနာရွင္ လုပ္အားေပးေတြကို ေဆးလာကုတဲ့အခါမွာ ငါက်ေတာ့ တံုကင္မရဘူး၊ သူက်ေတာ့ တံုကင္ရတယ္၊ အဲဒါမ်ဳိးေတြ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ အဲဒီလိုမ်ဳိး ျပင္ပေဆး႐ံုေတြမွာ လုပ္လို႔ မရပါဘူး” ဟု ဆိုသည္။
အသင္းတည္ေထာင္ၿပီး ၉ ႏွစ္အၾကာတြင္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စု ၾကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး နာေရးကူညီမႈအသင္းကို ၂ဝ၁ဝ ႏွစ္ဦးပိုင္းတြင္ ၾကံ႕ခိုင္ေရးပါတီ၏ ရန္ကုန္တိုင္း တာဝန္ခံ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ေဟာင္း ဦးေအာင္သိန္းလင္း၏ ၫႊန္ၾကားမႈျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ၾကံ႕ဖြံ႔နာေရးကူညီမႈအသင္းကို အကူအညီကို ေတာင္းခံလိုပါက ရန္ကုန္တိုင္းရွိ နီးစပ္ရာ ၾကံ႕ဖြံ႔ၿမိဳ႕နယ္႐ံုးမ်ားသုိ႔ အေၾကာင္းၾကားရၿပီး၊ ထိုမွတဆင့္ ၾကံ႕ဖြံၿမိဳ႕နယ္႐ံုး တာဝန္ရွိသူမ်ားက ေရေဝးသုသာန္ရွိ ဝန္ထမ္းမ်ားကို အေၾကာင္းၾကားကာ နာေရးကိစၥ ေဆာင္ရြက္ေပးသည္။
http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/7425-2011-04-22-13-07-30.html
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ နာေရးကူညီမႈ လုပ္ရာတြင္ ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက လာေရာက္ အေလာင္းလုမႈမ်ားကို ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေၾကာင္း အသင္း တည္ေဆာက္မႈ သက္တမ္း ၁ဝ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ နာေရး ကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) မွ ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္သူက ေျပာသည္။
ဧၿပီလ ပထမပတ္တြင္းက ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္တြင္း နာေရးကိစၥ တခု၌ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) ထံ အကူအညီ ေတာင္းသျဖင့္ သြားေရာက္ရာ၊ ၾကံ႕ခိုင္ဖံြ႔ၿဖိဳးေရး နာေရးကူညီမႈ အသင္းကားလည္း ထိုမိသားစု အိမ္၌ ေရာက္ရွိေနၿပီး ကူညီပါရေစ လုပ္ေၾကာင္း ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရပံုကို ေျပာျပျခင္း ျဖစ္သည္။
“သူတို႔က အတင္းလာၿပီးေတာ့ သယ္ေပးမယ္ လို႔ ေျပာတယ္ေပါ့ေလ။ ဒါေပမ့ဲ ကာယကံရွင္က သူတို႔ အကူအညီကို လက္မခံဘဲနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ အကူအညီကိုပဲ လက္ခံလိုက္တယ္။ အေလာင္းေတာင္ လုတယ္ဆိုေတာ့ လူၾကားလို႔ေတာင္ မေကာင္းဘူးေလ” ဟု ဦးေက်ာ္သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
အလိုမက်သျဖင့္ အာဏာပိုင္မ်ားက ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ ပိတ္ပင္ခံထားရသူ ဦးေက်ာ္သူ၏ အေျပာကို ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ပါတီမွ ရန္ကုန္တိုင္း တာဝန္ရွိသူတဦးကလည္း ဝန္ခံေျပာၾကားလိုက္ၿပီး၊ အသင္းနာမည္ ရလာေစရန္ အထက္က ခုိင္းသည့္အေပၚ ေအာက္ေျခက အရမ္းကာေရာ လုပ္ေဆာင္မႈဟု ဆိုသည္။
“အခုက သ႐ုပ္ျပဖို႔အတြက္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။
လူေနရပ္ကြက္မ်ားအတြင္း ေသဆံုးသူ၏ ႐ုပ္အေလာင္းမ်ား သယ္ထုတ္ရာတြင္ နာေရး ကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) အေနျဖင့္ ရပ္ကြက္ခံမ်ား၏ အယူသီးမႈမ်ားကလည္း နာေရး ကူညီမႈ အသင္းအတြက္ အခက္တခုျဖစ္သည္။
“အခက္အခဲကေတာ့ အယူသီးတာေတြေပါ့ေလ။ အဲဒါေတြကို ရင္ဆိုင္ၿပီး ရွင္းရတယ္။ ဒီဘက္က ဝင္ရင္ ဟိုဘက္က မထြက္ရဘူး။ အဲဒီ အယူသီးမႈေတြေတာ့ ရွိတယ္။ အဲဒါေတြပဲ က်ေနာ္တို႔ ေျဖရွင္းၾကရတယ္” ဟု ဦးေက်ာ္သူက ဆုိသည္။
ထို႔အျပင္ အသင္းမွာ အခမဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနေသာ္လည္း မသာပြဲစားမ်ား ေပၚေပါက္ကာ ကြယ္လြန္သူ မိသားစုထံ ပြဲစားက ေငြညစ္ေတာင္းခံမႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္းႏွင့္ ထို႔ေၾကာင့္ အသင္း႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ ‘မသာပြဲစား မလာရ’ ဟူသည့္ ဆိုင္းဘုတ္ပင္ ခ်ိတ္ထားရသည္။
“က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ မသာပြဲစားဆိုတာ ရွိတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အိမ္တအိမ္မွာ နာေရးျဖစ္တာနဲ႔ ပြဲစားက အဲဒီအိမ္ကို သြားတယ္၊ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ ဖုန္းဆက္ေပးမယ္ ဘာညာဆိုၿပီးေတာ့။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို ၂ ေသာင္း ၃ ေသာင္းေလာက္ ေပးရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သူက ၾကားထဲက ပိုက္ဆံႏႈိက္သြားတယ္။ ” ဟု ဦးေက်ာ္သူက ဆုိသည္။
နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္) သို႔ နာေရးကိစၥ အကူအညီေတာင္းခံမႈမွာ တလလွ်င္ ၄၅ ဦးမွ ၅ဝ ဦးခန္႔ရွိၿပီး၊ ေတာင္ဥကၠလာအေျခစိုက္ ၾကံ႕ဖံြ႔ နာေရးကူညီမႈအသင္းသို႔ အကူအညီေတာင္းခံမႈမွာ တေန႔လွ်င္ ၁ဝ ဦးပင္ မျပည့္ဟု ၎အသင္း၏ တာဝန္ရွိသူတဦးက ဆိုသည္။ ခါေတာ္မီ နာေရးကူညီမႈမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ဟုလည္း ဆိုသည္။
“အခုလို လက္ေတြ႔လုပ္တဲ့အခါမွာ၊ အခုမွလာၿပီး ခါေတာ္မီ နာေရးကူညီမႈ လာလုပ္လို႔ေတာ့ မေအာင္ျမင္ဘူးဗ်။ သူက တေလာင္းရရ၊ ၂ ေလာင္းရရ၊ ၃ ေလာင္းရရ ေဈးေရာင္းသလို လာေကာက္သင္းေကာက္ေနလို႔ မရဘူး” ဟု ဆိုသည္။
ဦးေက်ာ္သူကလည္း မည္သည့္အသင္းအဖြဲ႔ပင္ျဖစ္ေစ လူမႈေရးလုပ္ငန္းလုပ္လွ်င္ ေစတနာပါရန္ လိုအပ္ၿပီး၊ မည္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းတခုခုကို တိုက္ခိုက္ရန္ ရည္ရြယ္မည္ဆိုပါက ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ဟု ေျပာဆိုသည္။
ရန္ကုန္နာေရးကူညီမႈအသင္းကို ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ အမွတ္ ၁၃ (က) တြင္ ႐ံုးစိုက္ထားသည္။ နာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အကူအညီမ်ား ေတာင္းခံလိုပါက ထို႐ံုးခ်ဳပ္သို႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ႏိုင္သည္။ အသင္းကို ကြယ္လြန္သူ စာေရးဆရာ ဒါ႐ိုက္တာၾကီး ဦးသုခ၏ လမ္းၫႊန္မႈျဖင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၁ဝ ႏွစ္တြင္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္အထိ ရန္ကုန္ နာေရးကူညီမႈအသင္းမွ နာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကူညီမႈေပါင္း ၁ဝ၁ဝ၂၃ ခု ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
နာေရးကူညီမႈသာမက သုခ ကုသိုလ္ျဖစ္ အခမဲ့ေဆးခန္းကိုလည္း ၂ဝဝ၇ ေမလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး၊ ကူညီမႈမ်ား ေပးေနသည္။
“နာေရးပဲလုပ္လုပ္၊ အခမဲ့ပဲ ေဆးကုကု ေက်ာ္သူတို႔က အလကား လုပ္ေပးတာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ တန္ဖိုးမထားတာမ်ဳိး မလုပ္သင့္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေစတနာရွင္ လုပ္အားေပးေတြကို ေဆးလာကုတဲ့အခါမွာ ငါက်ေတာ့ တံုကင္မရဘူး၊ သူက်ေတာ့ တံုကင္ရတယ္၊ အဲဒါမ်ဳိးေတြ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ အဲဒီလိုမ်ဳိး ျပင္ပေဆး႐ံုေတြမွာ လုပ္လို႔ မရပါဘူး” ဟု ဆိုသည္။
အသင္းတည္ေထာင္ၿပီး ၉ ႏွစ္အၾကာတြင္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စု ၾကံ႕ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး နာေရးကူညီမႈအသင္းကို ၂ဝ၁ဝ ႏွစ္ဦးပိုင္းတြင္ ၾကံ႕ခိုင္ေရးပါတီ၏ ရန္ကုန္တိုင္း တာဝန္ခံ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ေဟာင္း ဦးေအာင္သိန္းလင္း၏ ၫႊန္ၾကားမႈျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ၾကံ႕ဖြံ႔နာေရးကူညီမႈအသင္းကို အကူအညီကို ေတာင္းခံလိုပါက ရန္ကုန္တိုင္းရွိ နီးစပ္ရာ ၾကံ႕ဖြံ႔ၿမိဳ႕နယ္႐ံုးမ်ားသုိ႔ အေၾကာင္းၾကားရၿပီး၊ ထိုမွတဆင့္ ၾကံ႕ဖြံၿမိဳ႕နယ္႐ံုး တာဝန္ရွိသူမ်ားက ေရေဝးသုသာန္ရွိ ဝန္ထမ္းမ်ားကို အေၾကာင္းၾကားကာ နာေရးကိစၥ ေဆာင္ရြက္ေပးသည္။
http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/7425-2011-04-22-13-07-30.html
အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ကေမၻာဒီးယား အမ်ဳိးသမီးကို လက္ထပ္ခြင္႔မရွိ
ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ေတာ႔ အသက္ ၆၀ ႏွင္႔ ၇၀ ေက်ာ္ အေနာက္မွ လူျဖဴအဖိုးၾကီးမ်ား ထိုင္းအမ်ဳိးသမီးမ်ားနဲ႔ တြဲသြားျခင္းက ဖက္ရွင္ တစ္ခု လို ျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ႔ ကေမၻာဒီယား ကေတာ႔ ဒါမ်ဳိးကို လက္မခံခ်င္ ဟု ဆုိရမည္။
ကေမၻာဒီးယား ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာနက ျပီးခဲ႔တဲ႔လက ေၾကျငာခ်က္တစ္ခု ထုတ္သည္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္သူမ်ားႏွင္႔ တစ္လ၀င္ေငြ ေဒၚလာ ၂၅၅၀ ေအာက္ ရွိသူမ်ား ကေမၻာဒီယား အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို လက္ထပ္ခြင္႔မရွိတဲ႔အေၾကာင္း။ သို႔ေသာ္ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ကေမၻာဒီးယား အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ယူခြင္႔မရွိဟု တရား၀င္တားျမစ္ေပမဲ႔၊ ႏိုင္ငံျခားသူ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အေနျဖင္႔ အသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိရွိ၊ ကေမၻာဒီယား အမ်ဳိးသားမ်ားကိုေတာ႔ ယူႏိုင္ေၾကာင္းလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ ေျပာေရးဆိုခြင္႔ရွိသူ Koy Kuong က “က်ေနာ္တို႔ ကေမၻာဒီယားသူေတြကို သင္႔တင္႔လိုက္ဖက္တဲ႔ စံုတြဲမ်ဳိးေတြနဲ႔သာ ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ စံုတြဲေတြမွာ အဖိုးနဲ႔ ေျမးမ ပံုစံမ်ဳိးေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ အခုအမိန္႔ကို ျပင္ပေတြက ဘယ္ေလာက္ ေ၀ဖန္ဖန္ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး” ဟု ဖႏြမ္းပင္ ပို႔စ္ အဂၤလိပ္သတင္းစာကို ေျပာၾကားခဲ႔သည္။ ပါလီမန္မွ တရား၀င္ ျပဌာန္းႏိုင္ဖုိ႔လည္း လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟု ဆိုသည္။
လူ႔အခြင္႔ေရး အဖြဲ႔မ်ားကေတာ႔ ကေမၻာဒီယား အမ်ဳိးသမီးမ်ား အက်ဳိးအတြက္ႏွင္႔ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ႔ လူ႔အဖြဲအစည္းျဖစ္ေအာင္ အစိုးရရဲ႕ ေဆာင္ရြက္မွႈမွာ ပံုစံမက်ေၾကာင္း ေ၀ဖန္ေနၾကသည္။ Cambodian Center for Human Rights အဖြဲ႔ ဥကၠဌ ဦးဗီရခ္ က “အစိုးရအေနနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးေတြကို အကာအကြယ္ေပးခ်င္တယ္ဆိုရင္ လိင္ကြ်န္ျဖစ္ေနသူေတြ၊ လိင္ကုန္ကူးခံေနရသူေတြ၊ ျပည့္တန္ဆာရံုေတြ အေပၚမွာ လုပ္စားေနတဲ႔ အက်င္႔ပ်က္ ၀န္ထမ္း အရာရွိေတြကို အရင္ ရွင္းသင္႔ပါတယ္၊ အမ်ဳိးသမီးေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ဥပေဒကို ေၾကာင္းက်ဳိးရွိရွိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္သင္႔တယ္” ဟု ဆိုသည္။
ျပီးခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ Amnesty International အစီရင္ခံစာအရ ကေမၻာဒီယား ရဲမ်ားမွာ မုဒိမ္းျပဳက်င္႔သူ၊ ကေလးငယ္မ်ားကို ရွာေဖြဖမ္းစား အဓမၼျပဳက်င္႔သူ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားထံကေန လာဘ္ယူမွႈ အမ်ားအျပားရွိေနေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ကေမၻာဒီယား အစိုးရက ျပီးခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွႈ တိုးျမင္႔ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ႔ေသာ္လည္း၊ ျပင္ပသံရံုးမ်ားႏွင္႔ NGO မ်ားရဲ႕ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မွႈ၊ ေထာက္ျပမွႈမ်ားကို လံုး၀ လက္ခံမည္ မဟုတ္ဟု ေျပာဆိုထားသည္။
ေမာကၡ ႏိုင္ငံတကာသတင္း
Source: AFP & The Economist & The Phnom Penh Post
http://www.maukkha.org/index.php?option=com_content&view=article&id=1560:2011-04-22-00-17-45&catid=120:2010-10-11-07-37-22&Itemid=374
ပညာေရး၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား စစ္တပ္ရိကၡာ ထမ္းပိုးေပးေနရ
ဧၿပီလ ၂၂ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း ဖာပြန္ခ႐ုိင္ ဒြယ္လုိးၿမိဳ႕နယ္ရွိ ၀ါ့မူ႕ေက်းရြာအုပ္စုမွ ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ စာေမးပဲြေျဖၿပီးခ်ိန္မွစ၍ ယခုအခ်ိန္ထိ ထုိေဒသတြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္မ်ား၏ ရိကၡာမ်ား ကို ထမ္းပိုးေပးေနရသည္ဟု ေဒသခံေက်ာင္းဆရာမ်ားက ေျပာသည္။
၀ါ့မူ႕ေက်းရြာအုပ္စုတြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္ တပ္မ(၁၁)လက္ေအာက္ခံ ခလရ(၉၆)တပ္ရင္းသည္ ၀ါ့မူ႕၊ မယ္တုိး ထာ၊ ေကေကာ္ႏွင့္ မယ္ေ၀စခန္းမ်ားတြင္ အေျခခ်သည့္ ၎တုိ႔တပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားအတြက္ ဆန္ရိကၡာမ်ား ထမ္းပိုးေပးရန္ ၿပီးခဲ့ သည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလကုန္ စာေမးပဲြေျဖဆုိၿပီးခ်ိန္မွ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ယင္းသို႔ ေခၚယူခုိင္းေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၀ါ့မူ႕ေက်းရြာအုပ္စု မွ ေက်ာင္းဆရာတစ္ဦးက ေျပာသည္။
၎ေက်ာင္းဆရာက “ရိကၡာထမ္းပို႔ခုိင္းတာက စာေမးပဲြေျဖတဲ့အခ်ိန္ကတည္းကပါ။ စာေမးပဲြအခ်ိန္ဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွ မသြား ၾကေသးဘူး။ စာေမးပဲြၿပီးမွ ဆရာဆရာမ၊ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအကုန္ စုေပါင္းၿပီးေတာ့ သြားထမ္းပုိ႔ေပးၾကတယ္။ ေန႔ တုိင္း မခုိင္းေပမယ့္ တရက္ျခားႏွစ္ရက္ျခားတခါ အခုထက္ထိ သြားေနရတုန္းပဲ။”ဟု ေျပာသည္။
ယင္းသုိ႔ တပ္ရိကၡာအတြက္ သြားထမ္းပိုးေပးရာတြင္ တေနကုန္သြားလာရသည့္အျပင္ လမ္းခရီး၌ စစ္တပ္မွ ထမင္းမေကြ်းသ ျဖင့္ မိမိတို႔၏ေနအိမ္မွ ထမင္းထုတ္မ်ား သယ္ေဆာင္သြားရသည္ဟု အဆုိပါေက်ာင္းဆရာက ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ရိကၡာထမ္းပိုးရသည့္ ၁၃ႏွစ္ႏွင့္ ၁၄ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားမွာ သြားလာရင္း လမ္းခုလတ္တြင္ ကရင္ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္(ေကအဲန္အယ္လ္ေအ) တပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ အခ်ိန္မေရြး တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ စုိးရိမ္စိတ္ျဖင့္ လိုက္ပါေနရသည္ဟု သိရသည္။
ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား ယခုလို ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ စစ္တပ္ရိကၡာ ထမ္းပုိးေပးရျခင္းမွာ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈကို က်ဴးလြန္ရာေရာက္ေၾကာင္း နယ္စပ္ေဒသရွိ ကရင္ေက်ာင္းဆရာမ်ားသမဂၢ(KTWG)မွ ဆရာ ေစာအဲဒို၀ါးက ေျပာသည္။
၎က “ေပၚတာေခၚတာတုိ႔၊ ဆန္ထမ္းခုိင္းတာတုိ႔ လုပ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ ကေလးေတြပါ ပါ၀င္တာကိုၾကည့္ရင္ လူ႕အခြင့္အ ေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈတရပ္ပဲ။ ဒါဟာ တနည္းတဖုံနဲ႔ ကေလးေတြရဲ႕ ႀကီးျပင္းလာမႈ၊ ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာမႈကို တကယ္ပဲ အေႏွာက္အ ယွက္ျဖစ္ေစတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ကရင္ေက်ာင္းဆရာမ်ားသမဂၢအေနနဲ႔ လုံး၀ ဆန္႔က်င္တယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားႏွင့္ ဆရာဆရာမဦးေရ ၇၀၀ေက်ာ္ရွိ ဒြယ္လုိးၿမိဳ႕နယ္၊ ၀ါ့မူ႕ေက်းရြာအုပ္စုရွိ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ား မွာ အစုိးရေက်ာင္းမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း မူလတန္းေက်ာင္းအမ်ားစုကမူ ကိုယ္ထူကိုယ္ထေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ကရင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း ဖာပြန္ခ႐ုိင္ ဒြယ္လုိးၿမိဳ႕နယ္ရွိ ၀ါ့မူ႕ေက်းရြာအုပ္စုမွ ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ စာေမးပဲြေျဖၿပီးခ်ိန္မွစ၍ ယခုအခ်ိန္ထိ ထုိေဒသတြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္မ်ား၏ ရိကၡာမ်ား ကို ထမ္းပိုးေပးေနရသည္ဟု ေဒသခံေက်ာင္းဆရာမ်ားက ေျပာသည္။
၀ါ့မူ႕ေက်းရြာအုပ္စုတြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္ တပ္မ(၁၁)လက္ေအာက္ခံ ခလရ(၉၆)တပ္ရင္းသည္ ၀ါ့မူ႕၊ မယ္တုိး ထာ၊ ေကေကာ္ႏွင့္ မယ္ေ၀စခန္းမ်ားတြင္ အေျခခ်သည့္ ၎တုိ႔တပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားအတြက္ ဆန္ရိကၡာမ်ား ထမ္းပိုးေပးရန္ ၿပီးခဲ့ သည့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလကုန္ စာေမးပဲြေျဖဆုိၿပီးခ်ိန္မွ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ယင္းသို႔ ေခၚယူခုိင္းေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၀ါ့မူ႕ေက်းရြာအုပ္စု မွ ေက်ာင္းဆရာတစ္ဦးက ေျပာသည္။
၎ေက်ာင္းဆရာက “ရိကၡာထမ္းပို႔ခုိင္းတာက စာေမးပဲြေျဖတဲ့အခ်ိန္ကတည္းကပါ။ စာေမးပဲြအခ်ိန္ဆုိေတာ့ ဘယ္သူမွ မသြား ၾကေသးဘူး။ စာေမးပဲြၿပီးမွ ဆရာဆရာမ၊ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအကုန္ စုေပါင္းၿပီးေတာ့ သြားထမ္းပုိ႔ေပးၾကတယ္။ ေန႔ တုိင္း မခုိင္းေပမယ့္ တရက္ျခားႏွစ္ရက္ျခားတခါ အခုထက္ထိ သြားေနရတုန္းပဲ။”ဟု ေျပာသည္။
ယင္းသုိ႔ တပ္ရိကၡာအတြက္ သြားထမ္းပိုးေပးရာတြင္ တေနကုန္သြားလာရသည့္အျပင္ လမ္းခရီး၌ စစ္တပ္မွ ထမင္းမေကြ်းသ ျဖင့္ မိမိတို႔၏ေနအိမ္မွ ထမင္းထုတ္မ်ား သယ္ေဆာင္သြားရသည္ဟု အဆုိပါေက်ာင္းဆရာက ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ရိကၡာထမ္းပိုးရသည့္ ၁၃ႏွစ္ႏွင့္ ၁၄ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားမွာ သြားလာရင္း လမ္းခုလတ္တြင္ ကရင္ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္(ေကအဲန္အယ္လ္ေအ) တပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ အခ်ိန္မေရြး တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ စုိးရိမ္စိတ္ျဖင့္ လိုက္ပါေနရသည္ဟု သိရသည္။
ေက်ာင္းဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား ယခုလို ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ စစ္တပ္ရိကၡာ ထမ္းပုိးေပးရျခင္းမွာ လူ႕အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈကို က်ဴးလြန္ရာေရာက္ေၾကာင္း နယ္စပ္ေဒသရွိ ကရင္ေက်ာင္းဆရာမ်ားသမဂၢ(KTWG)မွ ဆရာ ေစာအဲဒို၀ါးက ေျပာသည္။
၎က “ေပၚတာေခၚတာတုိ႔၊ ဆန္ထမ္းခုိင္းတာတုိ႔ လုပ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ ကေလးေတြပါ ပါ၀င္တာကိုၾကည့္ရင္ လူ႕အခြင့္အ ေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈတရပ္ပဲ။ ဒါဟာ တနည္းတဖုံနဲ႔ ကေလးေတြရဲ႕ ႀကီးျပင္းလာမႈ၊ ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာမႈကို တကယ္ပဲ အေႏွာက္အ ယွက္ျဖစ္ေစတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ကရင္ေက်ာင္းဆရာမ်ားသမဂၢအေနနဲ႔ လုံး၀ ဆန္႔က်င္တယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားႏွင့္ ဆရာဆရာမဦးေရ ၇၀၀ေက်ာ္ရွိ ဒြယ္လုိးၿမိဳ႕နယ္၊ ၀ါ့မူ႕ေက်းရြာအုပ္စုရွိ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ား မွာ အစုိးရေက်ာင္းမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း မူလတန္းေက်ာင္းအမ်ားစုကမူ ကိုယ္ထူကိုယ္ထေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ဒုအရာခံဗိုလ္ ပါ၀င္သည့္ နယ္ျခားေစာင့္ ၁၂ဦး ေကအဲန္ယူထံ ထြက္ေျပးလာ
ဧၿပီလ ၂၂ရက္။ နန္းေဖာ့ေဂ (ေကအုိင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္ ျမ၀တီၿမိဳ႕ နယ္စပ္ေဒသရွိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(၁၀၁၆)မွ တပ္ဖြဲ႕၀င္ ၁၂ဦးသည္ လက္နက္ကိုယ္စီျဖင့္ ကရင္အ မ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး တပ္မဟာ(၇)ထံသို႔ ယမန္ေန႔က ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာခ့ဲသည္ဟု တပ္မဟာမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေစာ ေဂ်ာ္နီက ေျပာသည္။
၎က “နယ္ျခားေစာင့္ ၁၂ေယာက္ က်ေနာ္တို႔ တပ္မဟာ(၇)ကို မေန႔က ညေန ၄နာရီေလာက္မွာ ထြက္ေျပးလာတယ္။ အဲဒီ အထဲမွာ ဒုအရာခံဗိုလ္ တစ္ေယာက္ပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔အတူ ေမာ္တာတစ္လက္ အပါအ၀င္ လက္နက္ ၁၃လက္ ပါလာတယ္။” ဟု ေကအိုင္စီကို ေျပာသည္။
အဆိုပါ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားထဲတြင္ ဒုအရာခံဗိုလ္ ၁ဦးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ ၁ဦး ပါ၀င္ၿပီး ၎တို႔ယူေဆာင္လာသည့္ လက္ နက္ခဲယမ္းမ်ားမွာ M-16 ၄လက္၊ AK-47 ၆လက္၊ က်ည္ဆံ ၆၈၃ေတာင့္၊ ကာဘိုင္ ၂လက္၊ M-79 ၁လက္ႏွင့္ ၎က်ည္ ၁၇ လံုးတို႔ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ယင္းသို႔ထြက္ေျပးလာသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားထဲတြင္ အသက္ ၁၅ႏွစ္ႏွင့္ ၁၆ႏွစ္အရြယ္ ကေလးစစ္သားႏွစ္ဦး ပါ၀င္ ၿပီး ၎တို႔မွာ နယ္စပ္ရွိ ကလို႔ေယာ္ထာ့ေနရာတြင္ တာ၀န္က်သည့္ ဗိုလ္မွဴးျမတ္ခိုင္ ဦးစီးေသာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(၁၀၁၆) တပ္ရင္းမွျဖစ္ေၾကာင္း ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္မဟာ(၇) ဒု႐ံုးထိုင္မွဴး ဗိုလ္ႀကီးေစာမ်ဳိးမင္းသူက ယခုလို ေျပာသည္။
“အခု ျပန္ေရာက္လာတဲ့ နယ္ျခားေစာင့္အဖြဲ႕၀င္ေတြက (၁၀၁၆)တပ္ရင္းကလူေတြခ်ည္းပါပဲ။ ၅ေယာက္၊ ၆ေယာက္ေလာက္က ေတာ့ က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ တိုက္ပြဲဆက္၀င္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အသက္မျပည့္တဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္က စစ္သားဆက္လုပ္ခ်င္ ေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ လက္မခံေသးဘူး။”ဟု ေျပာဆိုသည္။
ယခု ၂၀၁၁ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလမွ မတ္လအထိ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမသို႔ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(၁၀၁၅)၊ (၁၀၁၆)ႏွင့္ (၁၀၁၉)တပ္ရင္းမ်ားမွ ထြက္ေျပးလာသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕၀င္ ၄၇ဦးရွိၿပီး ဧၿပီလထဲ၌ အေယာက္ ၂၀နီးပါး ထြက္ေျပး ေရာက္ရွိလာသည္ဟု ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္မဟာ(၇)မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။
ကရင္ျပည္နယ္ ျမ၀တီၿမိဳ႕ နယ္စပ္ေဒသရွိ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(၁၀၁၆)မွ တပ္ဖြဲ႕၀င္ ၁၂ဦးသည္ လက္နက္ကိုယ္စီျဖင့္ ကရင္အ မ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး တပ္မဟာ(၇)ထံသို႔ ယမန္ေန႔က ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာခ့ဲသည္ဟု တပ္မဟာမွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေစာ ေဂ်ာ္နီက ေျပာသည္။
၎က “နယ္ျခားေစာင့္ ၁၂ေယာက္ က်ေနာ္တို႔ တပ္မဟာ(၇)ကို မေန႔က ညေန ၄နာရီေလာက္မွာ ထြက္ေျပးလာတယ္။ အဲဒီ အထဲမွာ ဒုအရာခံဗိုလ္ တစ္ေယာက္ပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔အတူ ေမာ္တာတစ္လက္ အပါအ၀င္ လက္နက္ ၁၃လက္ ပါလာတယ္။” ဟု ေကအိုင္စီကို ေျပာသည္။
အဆိုပါ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားထဲတြင္ ဒုအရာခံဗိုလ္ ၁ဦးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ ၁ဦး ပါ၀င္ၿပီး ၎တို႔ယူေဆာင္လာသည့္ လက္ နက္ခဲယမ္းမ်ားမွာ M-16 ၄လက္၊ AK-47 ၆လက္၊ က်ည္ဆံ ၆၈၃ေတာင့္၊ ကာဘိုင္ ၂လက္၊ M-79 ၁လက္ႏွင့္ ၎က်ည္ ၁၇ လံုးတို႔ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ယင္းသို႔ထြက္ေျပးလာသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားထဲတြင္ အသက္ ၁၅ႏွစ္ႏွင့္ ၁၆ႏွစ္အရြယ္ ကေလးစစ္သားႏွစ္ဦး ပါ၀င္ ၿပီး ၎တို႔မွာ နယ္စပ္ရွိ ကလို႔ေယာ္ထာ့ေနရာတြင္ တာ၀န္က်သည့္ ဗိုလ္မွဴးျမတ္ခိုင္ ဦးစီးေသာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(၁၀၁၆) တပ္ရင္းမွျဖစ္ေၾကာင္း ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္မဟာ(၇) ဒု႐ံုးထိုင္မွဴး ဗိုလ္ႀကီးေစာမ်ဳိးမင္းသူက ယခုလို ေျပာသည္။
“အခု ျပန္ေရာက္လာတဲ့ နယ္ျခားေစာင့္အဖြဲ႕၀င္ေတြက (၁၀၁၆)တပ္ရင္းကလူေတြခ်ည္းပါပဲ။ ၅ေယာက္၊ ၆ေယာက္ေလာက္က ေတာ့ က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူ တိုက္ပြဲဆက္၀င္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အသက္မျပည့္တဲ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္က စစ္သားဆက္လုပ္ခ်င္ ေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ လက္မခံေသးဘူး။”ဟု ေျပာဆိုသည္။
ယခု ၂၀၁၁ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလမွ မတ္လအထိ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမသို႔ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(၁၀၁၅)၊ (၁၀၁၆)ႏွင့္ (၁၀၁၉)တပ္ရင္းမ်ားမွ ထြက္ေျပးလာသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႕၀င္ ၄၇ဦးရွိၿပီး ဧၿပီလထဲ၌ အေယာက္ ၂၀နီးပါး ထြက္ေျပး ေရာက္ရွိလာသည္ဟု ေကအဲန္အယ္လ္ေအ တပ္မဟာ(၇)မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။