ဓါတ္ပုံ-ေဖ့ဘြတ္
Type the rest of your post here.
Tuesday, April 30, 2013
အမ်ိဴးသားေရးအသိနဲ ့ အဖက္ထားခံျပီလား ဦး၀ီရသူ :P
သြားလည္းအမ်ိဴးသားေရး..စားလည္းအမ်ိဴးသားေရး.. ၀ယ္ရင္လည္းအမ်ိဴးသားေရး.. ဆဲလည္း အမ်ိဴးသားေရး.. မီးရွိဴ ့ရင္လည္းအမ်ိဴးသားေရး(ဟ....ပါလားမပါလားမသိဘူး :D) ဘာလုပ္လုပ္အမ်ိဴးသားေရးနဲ့ႀကည့္ျပီးလုပ္ႀက ဆုိတဲ့ဦး၀ီရသူ ဒီတခါ ဓါတ္ပုံရုိက္တာ အမ်ိဴးသားေရးနဲ ့ အဖက္ထားခံ ရုိက္တာျဖစ္မယ္။ စာဖတ္သူေတြလည္း အမ်ိဴးသာေရးမ်က္လုံးနဲ ့ႀကည့္ႀကေနာ္...
ဓါတ္ပုံ-ေဖ့ဘြတ္
Type the rest of your post here.
ဓါတ္ပုံ-ေဖ့ဘြတ္
Type the rest of your post here.
မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ေပးသူမ်ား
မြန္မြန္ျမတ္ - ဧရာ၀တီ
မၾကာမီက လြတ္လပ္ခြင့္ရလာေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အင္တာနက္မွ ၀က္ဆိုက္ႏွင့္ လူမႈကြန္ယက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ယခုအခါ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီေရးက ေရွာင္မလြတ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာေနသည္။ တပ္မေတာ္ကို ေထာက္ခံျခင္း သို႔မဟုတ္ မူဆလင္မ်ားကို အလံုးစံုဆန္႔က်င္ျခင္း၊ မီဒီယာမ်ားကို တိုက္ခိုက္ျခင္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဆဲဆိုေ၀ဖန္ျခင္းတို႔က Facebook စာမ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္မ်ားေပၚတြင္ျပည့္ႏွက္ေနသည္။
ဤလမ္းေၾကာင္းကို မည္သူေတြက ဖန္တီးလုပ္ကိုင္ေနၾကသည္ ဆိုျခင္းကို တိတိက်က် သိရွိရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ပါ၀င္ေသာ အေၾကာင္းအရာႏွင့္ ႐ုပ္ပံုေတြက ေရးသားသူမ်ားကို မွန္းဆႏိုင္ဖို႔ သဲလြန္စေတြ ထုတ္ေပးထားသည္။ အမ်ားစုက ႏိုင္ငံေတာ္အလံ၏ ပံုရိပ္ကို သံုးေလ့ရွိၾကၿပီး က်န္သည့္သူေတြကေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ စစ္တကၠသိုလ္ အ၀င္၀တြင္ထားရွိေသာ စစ္ဘုရင္တပါး၏ ရုပ္ထုပံုကို ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ အသံုးျပဳၾကသည္။
မ်က္ျမင္သိႏိုင္သည့္ အေၾကာင္းအရာ မဟုတ္ေသာ္လည္း သူ႔အေနျဖင့္ ထို၀က္ဆိုတ္အမ်ားစုကို စစ္ဖက္က လုပ္ကိုင္ေနသည္ဟု ခံစားရေၾကာင္း ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးအာစရိယက ေျပာသည္။
“စစ္ဘုရင္ေတြဆိုတာ စစ္တပ္ကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ေလ၊ ဒီေတာ့ သူတို႔ေတြက စစ္တပ္နဲ႔ တနည္းနည္းနဲ႔ ပတ္သက္မႈ ရွိရမယ္” ဟု သူက ဆို၏။
Myanmar ICT for Development Organisation ၏ အမႈေဆာင္ ညႊန္ၾကားေရးမႈး ျဖစ္ၿပီး ဘေလာ့ဂါ တဦးလည္းျဖစ္သူ ေနဘုန္းလတ္က ဘေလာ့ဂ္ အမ်ားအျပားသည္ အစိုးရ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီေရး လမ္းေၾကာင္းမ်ားျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ ေၾကာင္း ေျပာသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ အုပ္စုမ်ားသည္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို အင္တာနက္ေပၚသို႔ လွ်င္ျမန္စြာ တင္ပို႔ ျဖန္႔ခ်ီႏိုင္ၾကသည္မွာ သံသယျဖစ္ဖြယ္ ေကာင္းသည္ဟု သူကဆို၏။ အထူးသျဖင့္ ဆူပူမႈျဖစ္ေစရန္လံႈ႕ေဆာ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္သည္။
“အဲဒီဆိုက္ေတြမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အလံနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ရဲ႕ဓါတ္ပံုေတြ တင္ထားၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ သတင္းအမ်ားစုက အစိုးရ ၀က္ဆိုက္ေတြကသတင္းေတြ”ဟု ေနဘုန္းလတ္က ေျပာသည္။
သံသယျဖစ္ဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ထို၀က္ဆိုက္မ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ မည္သူရွိေနသည္ကို တိက်စြာ သက္ေသျပရန္ ခက္ခဲေနေသးသည္ဟုလည္း ဆိုသည္။
“ဒီအဖြဲ႕ေတြက လမ္းေၾကာင္း ႏွစ္ခုကိုသံုးတယ္၊ ပထမတခုက လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးအုပ္စုေတြၾကားမွာ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေအာင္ ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္တဲ႔ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ျဖန္႔ဖို႔၊ ေနာက္တခုက သူတို႔ကို ေထာက္ခံအားေပးတဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔သံုးတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
ေရးသူ မသိရွိရသည့္ ၀က္ဆိုက္ ၁၀ခုကို အလြတ္သေဘာ ေလ့လာၾကည့္သည့္အခါ ထိုဆိုက္အားလံုးတြင္ စစ္တပ္ကိုေထာက္ခံျခင္း၊ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအတိုက္အခံမ်ားကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ျခင္း စေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား ပါ၀င္ၾကသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ မင္းကိုႏိုင္၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕ႏွင့္ အျခား ၾသဇာရွိေသာ လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားမွာ သူတို႔ အဓိကထားၿပီး ေျပာဆို တိုက္ခိုက္ျခင္း ခံၾကရသူမ်ားျဖစ္သည္။
၀င္ေရာက္ၾကည့္႐ွဳသူမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ ၎၀က္ဆိုက္မ်ားသည္ ညစ္ညမ္းဓါတ္ပံုႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္မ်ား၊ အတင္းအဖ်င္းမ်ားႏွင့္ လိင္ကိစၥ ဦးစားေပးေသာ ေကာလဟာလမ်ားကို ေဖာ္ျပၾကသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံရစဥ္အတြင္း ကေလးတေယာက္ေမြးခဲ့သည္ ဆိုေသာသတင္းမ်ိဳးသည္လည္း ထိုအထဲတြင္ တခု အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။
လူသိမ်ားေသာ ၀က္ဆိုက္တခုမွာ Myanmarexpress.net ျဖစ္ၿပီး ၎ကို ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ိန္မွ လြတ္ေျမာက္လာသည္ႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္းမွာ တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ႐ုရွားႏိုင္ငံ ေမာ္စကိုၿမိဳ႕တြင္ မွတ္ပံုတင္ထားေသာ ထို၀က္ဆိုက္အား စတင္ ဖန္တီးခဲ့ခ်ိန္မွစ၍ အႀကိမ္ေရ ၂၂သန္းေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ၾကည့္ရႈမႈ ရွိခဲ့သည္။
ထိုသို႔ေသာ ၀က္ဆိုက္မ်ား၏ ေနာက္တြင္ စစ္တပ္ရွိေနႏိုင္သည္ဆိုသည့္ ယူဆခ်က္ကို ပိုမိုေလးနက္ေစသည့္ အေၾကာင္းတခုမွာ သတင္း နည္းပညာႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဆင့္ျမင့္သင္တန္းမ်ား တက္ေရာက္ထားသူ အေျမာက္အမ်ား တပ္မေတာ္တြင္းမွာ ရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အစိုးရ၏ သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာနသည္ ႐ုရွားတကၠသိုလ္မ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားရန္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွစ၍ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ စာသင္ႏွစ္အထိ ႏွစ္စဥ္ လူငါးရာခန္႔ ေစလႊတ္ေၾကာင္း Anton Khlopkov ႏွင့္ Dmitry Konukhov တို႔က ၂၀၁၁ခုႏွစ္ထုတ္ Nuclear Club journal ဂ်ာနယ္တြင္ေရး သားေသာ “႐ုရွား၊ ျမန္မာႏွင့္ ႏ်ဴကလီယား နည္းပညာ” ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ႐ုရွားတကၠသိုလ္မ်ားသို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေက်ာင္းသားေစလႊတ္မႈက အျခားေသာႏိုင္ငံမ်ား ထက္ ပို၍မ်ားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထိပ္တန္းနည္းပညာေက်ာင္းမ်ားမွ ဘြဲ႔ရရွိသူမ်ားရွိေနေသာ္လည္း ႐ုရွားတြင္ ပညာသင္ၾကားရန္ ေစလႊတ္ျခင္း ခံရသူ အမ်ားစုမွ စစ္ဖက္မွ ဗိုလ္ႏွင့္ ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ အရာရွိမ်ားသာျဖစ္သည္ဟု သတင္းမ်ားက ဆိုသည္။
စိုင္းသိန္း၀င္းသည္ စစ္တပ္မွ ဗိုလ္မွဴးေဟာင္းတေယာက္ျဖစ္ၿပီး အစိုးရ၏ သံသယျဖစ္ဖြယ္ရာ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ အစီအမံမ်ားကို ကမာၻသိေအာင္ ဖြင့္ဟထုတ္ေဖၚေျပာ၍ ၂၀၁၀ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထြက္ေျပးခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံ၌ ေနထိုင္ေသာ စိုင္းသိန္း၀င္းက ၂၀၁၁ က သူ၏ အီးေမးလ္ကို ေဖာက္ထြင္း၀င္ေရာက္ခံလိုက္ရၿပီးေနာက္ သူ၏ ပုဂၢိဳလ္ေရးအခ်က္အလက္မ်ားကို Myanmarexpress.net တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႔ရေၾကာင္း ေျပာသည္။
သူ၏ နည္းပညာ ကၽြမ္းက်င္မႈကို အသံုးျပဳ၍ ေဖာက္ထြင္း၀င္ေရာက္သူကို ေျခရာခံေထာက္လွမ္းခဲ့ရာ စစ္ဖက္က လူတေယာက္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရေၾကာင္း စိုင္းသိန္း၀င္းကေျပာသည္။
“အဲဒီလူက ႐ုရွားမွာ ေက်ာင္းတက္သြားတဲ့ စစ္တပ္ အရာရွိတေယာက္ပါ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကေန သူ အသံုးျပဳတဲ႔ IP လိပ္စာကိုပါ က်ေနာ္ေျပာျပႏိုင္ပါတယ္” ဟု သူကဆိုသည္။
စိုင္းသိန္း၀င္းက Myanmar Express ႏွင့္ Opposite Eyes ကဲ့သို႔ေသာ ၀က္ဆိုက္မ်ားသည္ အစိုးရ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈ ရွိသည္ ဆိုသည္မွာ အလြန္သိသာေၾကာင္း ဆက္ေျပာသည္။
“သူတို႔ဆီမွာတင္ေနတဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြက အျပင္မွာမရွိဘဲ ရဲဖက္ နဲ႔ စစ္ဖက္မွာပဲ ရႏိုင္မယ့္ဟာမ်ိဳးေတြ၊ ဒီလိုဆိုက္ေတြကို တည္ေထာင္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လုိ၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြအေပၚမွာ လူထုအျမင္ ဆန္႔က်င္ဖက္ ေျပာင္းသြားေအာင္လုပ္ဖို႔ပဲ၊ ရခိုင္လိုမ်ိဳး မိတၳီလာလိုမ်ိဳး ဘာသာေရး ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္လာရင္လည္း ပိုႀကီးထြားေအာင္၀င္ေမႊ ၾကတယ္” ဟု စိုင္းသိန္း၀င္းက ဆိုသည္။
ပဋိပကၡတြင္ ပတ္သက္ျခင္း
ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ဖက္ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားေသာ ေက်ာက္နီေမာ္ရြာတြင္ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကို မူဆလင္ေယာက်ၤားတစုက အဓမၼျပဳက်င့္ၿပီးေနာက္ သတ္ျဖတ္လိုက္ေသာ မႈခင္းတခု ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ အစိုးရဖက္က တရား၀င္ သတင္းမထုတ္ျပန္မွီ အခ်ိန္မ်ားစြာေစာၿပီး မေရတြက္ႏိုင္ေသာ ၀က္ဆိုက္မ်ားတြင္ ထိုသတင္းကို ေဖာ္ျပေနၾကၿပီျဖစ္သည္။
ေသဆံုးသြားေသာ မိန္းကေလး၏ ဓါတ္ပံုတပံုကိုလည္း မူရင္းဇစ္ျမစ္ကို တိက်စြာ ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ တင္ခဲ့ၾကသည္။
ေသခ်ာေစေသာအခ်က္တခုမွာ ထိုသို႔ ေဖာ္ျပလိုက္ၾကၿပီး တပတ္မွ်မၾကာမွီ အခ်ိန္အတြင္း ရခိုင္ျပည္နယ္ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေနာက္ထပ္မႈခင္းတရပ္ ျဖစ္ပြားသြားခဲ့သည္။ ေဒါသမီး ေတာက္ေလာင္ေနေသာ လူတစုက လက္စားေခ်သည့္အေနျဖင့္ မူဆလင္ ဘုရားဖူး ၁၀ ေယာက္ကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ပစ္လိုက္ၾကသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္က ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းတြင္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မူဆလင္မ်ား ပဋိပကၡ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ပြားသြားေစခဲ့သည္။
အဓိက႐ုဏ္း စတင္ျဖစ္ပြားခ်ိန္မွ စ၍ လူ ၂၀၀ ခန္႔ အသက္ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရၿပီး မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ဒဏ္ရာရသူမ်ား ရွိခဲ့ကာ လူ ၇၀၀၀၀ ေက်ာ္ အိုးအိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ လူေနအိမ္ ၁၆၀၀၀ လံုး၊ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ၁၄ ေက်ာင္း၊ ဗလီ ၄၅ ခုႏွင့္ စာသင္ေက်ာင္း ၃ ေက်ာင္း ၿပိဳလဲပ်က္စီးခဲ့ရသည္။
ထိုအေၾကာင္းအရာ အားလံုးကို အြန္လိုင္းကြန္ယက္မ်ားႏွင့္ ၀က္ဆိုက္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး မုန္းတီးမႈႏွင့္ အယံုအၾကည္ ကင္းမဲ့မႈေတြ တိုးပြားလာေအာင္ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ခဲ့ၾကသည္။
အင္တာနက္ေပၚမွ ရန္ဘက္မ်ားႏွင့္ အတူယွဥ္တြဲကာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦး၀ီရသူကလည္း သူ၏ မူဆလင္ ဆန္႔က်င္ေရး ၀ါဒျဖန္႔မႈမ်ားကို ျမွင့္တင္ေဆာင္႐ြက္ရန္ စိတ္အားထက္သန္လာသည္။ ဘာသာေရး ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ပြားေစရန္ ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္မႈျဖင့္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္က ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရေသာ ဦး၀ီရသူသည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ႏွင့္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။ ဦး၀ီရသူသည္ လတ္တေလာ ေခတ္စားေနသည့္ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈကို ဖန္တီးသူလည္းျဖစ္သည္။ ၉၆၉ ဆိုသည့္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားသည္ ဗုဒၶ၊ ဓမၼႏွင့္ သံဃာကို ကိုယ္စားျပဳေၾကာင္း သူကေျပာသည္။
ပို၍အေရးႀကီးေသာအခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရွိ မူဆလင္အသိုင္းအ၀ိုင္းက သံုးစြဲေသာ ၇၈၆ ဆိုသည့္ သေကၤတကို တုန္႔ျပန္ရန္ျဖစ္သည္ဟု သူကဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ မူဆလင္အဖြဲ႕၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးေက်ာ္စိုးကမူ ၇၈၆ ဆိုေသာဂဏန္းသည္ “ျမန္မာႏိုင္ငံက မူဆလင္ အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာ လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ ကံေကာင္းေစတဲ့ ဂဏန္းတခု သက္သက္ပါ” ဟု ေျပာသည္။
ေနာက္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ေသာ မိတၳီလာျဖစ္ရပ္ မတိုင္မီကာလကတည္းက ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာ သတိထားမိခဲ့ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္စိုးက ေျပာသည္။ ပဋိပကၡမ်ားသည္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္မ်ား ျပည္သူမ်ား ၾကားတြင္ပ်ံ႕ပြားေစရန္ လံႈ႔ေဆာ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ကို ယံုၾကည္ေၾကာင္းႏွင့္ ၎အေနျဖင့္ မူဆလင္မ်ားကို ဆူပူမႈ ပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ ေ၀းေ၀းေနၾကရန္ သတိေပးခဲ့ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္စိုးက ေျပာျပသည္။
ဗုဒၶဘာသာ သပိတ္
ယခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ မြန္ျပည္နယ္မွ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးအခ်ိဳ႕သည္ ၉၆၉ ေခါင္းစီးေအာက္တြင္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈ ေဆာင္ရြက္ရန္ စုစည္းခဲ့ၾကသည္။ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ DVD ခ်ပ္မ်ားႏွင့္ စတစ္ကာမ်ားကို အသံုးျပဳ၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္မ်ားတြင္သာ ေစ်း၀ယ္ၾကရန္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ခ်င္းသာ လက္ထပ္ထိမ္းျမားၾကရန္၊ ဗုဒၶဘာသာခ်င္းသာ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးၾကရန္ စည္း႐ံုးလံႈ႕ေဆာ္ခဲ့ၾကသည္။
အစိုးရက ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈကို ဥေပကၡာျပဳခဲ့သည့္အတြက္ အံ့ၾသမိေၾကာင္းႏွင့္ ရန္လုိေသာ အသြင္ေဆာင္သည့္ လႈပ္ရွားမႈကို တုန္႔ျပန္ရန္ ဆႏၵရွိပံုမရေၾကာင္း ဦးအာစရိယက ေျပာသည္။
“သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ဘာသာႏွစ္ခုၾကားမွာ တင္းမာမႈေတြျမင့္တက္လာေစတဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးကို ခြင့္ျပဳထားတာ တကယ္ကို ထူးဆန္းပါတယ္” ဟု ဦးအာစရိယက သူ၏ အျမင္ကို ေျပာသည္။ “၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးၿပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႕ကို ဂ်ီေမးလ္ အေကာင့္ေလးတခု သံုးမိတဲ့အတြက္ ေထာင္ ၁၅ ႏွစ္ခ်တယ္။ အခု ေပၚေပၚထင္ထင္ မီးေမႊးေနတဲ့ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈကိုက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ အေရးမယူတာလဲ” ဟု သူက ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။
လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ခြဲျခားဆန္႔က်င္သည့္ ကို ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ၏ အေတြးအျမင္မ်ားပါ၀င္သည့္ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ DVD ခ်ပ္မ်ားကို အင္တာနက္၀က္ဆိုက္မ်ားမွ ေန၍ ကူညီ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစခဲ့ေၾကာင္း ဦးအာစရိယက ေျပာသည္။
“ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိတဲ့ လူတစုက ဘာသာေရး အယူသီးတာကို အသံုးခ်ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ အကြက္ခ် လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကို ၾကားထဲကေန အသံုးခ်ခံ၊ အစေတးခံ ေတြ မျဖစ္ေစနဲ႔လို႔ သတိေပးခဲ့ရတယ္” ဟု သူကေျပာျပသည္။
ဦးေက်ာ္စိုးကလည္း သူ႔အေနျဖင့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္းက ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးျမင့္ေဆြထံသို႔ စာေရးသားၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈႏွင့္ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ ေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္ေနေသာ ဘာသာေရးအမည္ခံအဖြဲ႕မ်ားကို ဟန္႔တားေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေၾကာင္း ေျပာသည္။
“အစိုးရဖက္က ဒီလိုလႈပ္ရွားမႈေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ရသလဲဆိုတာ က်ေနာ္ နားမလည္ဘူး။ ဒီအတြက္ တကယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္” ဟု သူကဆိုသည္။
ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္ကလည္း ယင္းကဲ့သို႔ ႀကိဳးကိုင္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို အစိုးရဖက္က ဘာေၾကာင့္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ ဆိုျခင္းကို မစဥ္းစားတတ္ေၾကာင္းေျပာသည္။
လူသတ္မႈ ႏွင့္ ႀကိဳးကိုင္ျခင္း
မိတၳီလာၿမိဳ႕တြင္ အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ပြားရသည့္ အေၾကာင္းရင္းသည္ မူဆလင္ေရႊဆိုင္ပိုင္ရွင္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ေဖာက္သည္ႏွစ္ေယာက္တို႔ အေခ်အတင္ျဖစ္ရာမွ စတင္ခဲ့ျခင္းဟု အမ်ားကလက္ခံယံုၾကည္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ႀကီးမားေသာ လူသတ္ပြဲႏွင့္ ပဋိပကၡဆီသို႔ တမဟုတ္ခ်င္း အရွိန္ျမင့္တက္သြားရျခင္းသည္ အင္တာနက္ေပၚမွ တို႔မီးရိႈ႕မီးမ်ား၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္လို႔ပင္ ဆိုႏိုင္ပါသည္။ သူတို႔၏ ၀က္ဆိုက္မ်ားႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္ေတြေပၚမွာ ရက္စက္ျခင္း ႏွင့္ မုန္းတီးမႈ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေဖာ္ျပေပးၾကၿပီး ဇာတ္ရွိန္ျမင့္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးၾကသည္။
ေရႊဆိုင္မွာျပႆနာျဖစ္ျပီး ဆယ္ရက္အတြင္းမွာပင္ ဆူပူမႈေတြက မိတၳီလာမွေန၍ အျခားၿမိဳ႕ ၁၄ ၿမိဳ႕ဆီအထိကူးစက္သြား သည္။ ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူ ၄၃ ဦးေသဆံုး၍ ၈၆ ဦးဒဏ္ရာရခဲ့သည္။ ဗလီမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ေနအိမ္မ်ားအပါအ၀င္ အေဆာက္အဦး ၁၃၀၀ ေက်ာ္ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးခဲ့ရသည္။
ဆူပူမၿငိမ္သက္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစိုးရဖက္က လံုေလာက္ေသာ တုန္႔ျပန္မႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ျခင္းသည္ ၎၏ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈကို ေဖာ္ျပသည့္ သက္ေသျဖစ္ေၾကာင္း ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္၊ ဦးေက်ာ္စိုးႏွင့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္တို႕က ယူဆၾကသည္။
ပဋိပကၡမ်ား ၿပီးၿပီးခ်င္း မိတၳီလာၿမိဳ႕ခံ မူဆလင္မ်ားႏွင့္သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့ေသာ ဦးေက်ာ္စိုးက “ အၾကမ္းဖက္တဲ့ သူေတြကိုင္တဲ့ ဓားေတြက တပံုစံထဲပဲလို႔ မ်က္ျမင္သက္ေသေတြက ေျပာတယ္။ ႏွစ္ေပေလာက္ရွည္တဲ့ ဓားေတြ။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ေတြက အခ်င္းခ်င္း တေယာက္ကိုတေယာက္ ၀ီစီမႈတ္ၿပီး အခ်က္ေပးၾကတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့က်င့္ေပးထားတဲ့ သူေတြဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္” ဟုျပန္ေျပာျပသည္။
အဆိုပါ လူမ်ား၏ေနာက္ကြယ္ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ ႀကိဳးကိုင္ေနသူမ်ား ရွိေနသည့္ အခ်က္မွာ အလြန္ရွင္းလင္း ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္စိုးကထပ္ေျပာသည္။
“သူတို႔က မူဆလင္ေတြကိုပဲ သတ္တယ္၊ လူမ်ိဳးတုန္း သုတ္သင္ပြဲတခု လိုပါပဲ”
ေနာက္ကြယ္က ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ အဖြဲ႔ အစည္းႏွင့္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ား၏ ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္ေပးျခင္း၊ ႀကိဳးကိုင္ခ်ယ္လွယ္ျခင္းကိုသာ မခံရလွ်င္ မူဆလင္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားသည္ ေကာင္းမြန္စြာ အတူတကြ ေနႏိုင္ၾကမည္ ဟု ဦးေက်ာ္စိုးက ၀မ္းနည္းစြာ ေျပာသည္။
လက္ေတြ႔တြင္လည္း မိတၳီလာတြင္ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားေနစဥ္က မူဆလင္မ်ားကို ၎တို႔၏ အိမ္နီးခ်င္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက ေခၚယူ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့ၾကသည္ဟု သူကဆိုသည္။
ဖံုးကြယ္ထားေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ား
ကြဲျပားျခားနားေသာ ဘာသာေရးႏွင့္ လူမႈေရး အုပ္စုမ်ားၾကားတြင္ အယံုအၾကည္ ကင္းမဲ့ျခင္းႏွင့္ အျပန္အလွန္ ေၾကာက္ရြံ႕မုန္းတီးေစေသာ အေျခအေနမ်ိဳးကို ေျမွာက္ေပးၿပီး မတည္ၿငိမ္ေသာ အေျခအေန တရပ္ကို တည္ေဆာက္ျခင္းသည္ ကမာၻေပၚတြင္ အခ်ိဳ႕ေသာအစိုးရမ်ားက သူတို႔အာဏာကိုထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ သံုးေလ့ရွိေသာ နည္းဗ်ဴဟာတခုျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာေရးႏွင့္ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈကို ေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္ၿပီး ဆူပူမၿငိမ္သက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အခါ စစ္တပ္အေနျဖင့္ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ တပ္စြဲေနရာယူၿပီး စစ္ဥပေဒကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာခြင့္ ရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ခ်က္သမၼတႏိုင္ငံအေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူ Igor Blazevic က သူ၏မိခင္ႏိုင္ငံ ေဘာ့စနီးယား၌ ၁၉၉၀ျပည့္ႏွစ္ အေစာပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွ သင္ခန္းစာထုတ္ႏႈတ္၍ ဧျပီ ၈ ရက္ေန႕က ဧရာဝတီတြင္ “ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ၏ ဒုကၡသံသရာ” အမည္ရွိ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ေရးသားခဲ့သည္။
“လူမ်ိဳးသန္႔စင္ေရးဆိုတာ လူအုပ္စုေတြၾကားမွာ ဒါမွမဟုတ္ အေျခခံလူတန္းစား အသုိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာ တေယာက္ကို တေယာက္ မုန္းတီးလို႔ အလိုအေလ်ာက္ျဖစ္လာတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈ မဟုတ္ဘူး။ ဒါက လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ အေရးႀကီးတဲ့ အစိတ္အပိုင္းတခုကေနၿပီးေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့က်င့္ေပးထားတဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတြ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ပါ။ သူတို႔တာ၀န္က တရား၀င္တပ္ဖြဲ႔ေတြ၊ အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူေတြ၊ ေငြေၾကးပံ့ပိုးေပးေနသူေတြနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ ဆက္သြယ္မႈကို ဖုံးဖုံးဖိဖိနဲ႕ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္” ဟု Blazevic ကေျပာသည္။
မိတၳီလာတြင္ ျဖစ္ခဲ့ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ ပထမဆံုး ဟုမဆိုႏိုင္ပါ။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းမွ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား၊ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ေမလက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေထာက္ခံသူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ ဒီပဲရင္း အေရးအခင္း ႏွင့္ ၂၀၁၂ ေမလက မူဆလင ္ဘုရားဖူး ဆယ္ေယာက္ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕တြင္ အသတ္ခံခဲ့ရျခင္းတို႔က မေဝးေသးေသာ သမိုင္း၏ အျဖစ္အပ်က္မ်ားပင္။
ဤရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို မည္သူက က်ဴးလြန္သည္ဆိုေစ က်န္ရွိေနေသာ အေၾကာင္းအရာတခုမွာ အစိုးရက ျပစ္မႈမ်ားအတြက္ တရားဥပေဒအရ အေရးမယူႏိုင္ေသးျခင္းျဖစ္သည္။ တဖက္တြင္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးဆိုသည္မွာ အစိုးရက အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာရန္ လိုအပ္ၿပီဟု ယူဆၿပီး လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ စစ္တပ္မ်ားကို တပ္စြဲေစေတာ့မွ အသက္၀င္သည္ဟု ထင္မွတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနျခင္းကလည္း ” ေနာက္ျပန္မလွည့္ဘူး” ဟူေသာ အစိုးရ၏ ကတိကဝတ္ကို သံသယ တိုးလာေနေစေတာ့သည္။
(Stirring up hatred through social media ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ႏိုင္မင္းသြင္က ဘာသာျပန္ဆိုသည္)
http://burma.irrawaddy.org/archives/38476
မၾကာမီက လြတ္လပ္ခြင့္ရလာေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အင္တာနက္မွ ၀က္ဆိုက္ႏွင့္ လူမႈကြန္ယက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ယခုအခါ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီေရးက ေရွာင္မလြတ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာေနသည္။ တပ္မေတာ္ကို ေထာက္ခံျခင္း သို႔မဟုတ္ မူဆလင္မ်ားကို အလံုးစံုဆန္႔က်င္ျခင္း၊ မီဒီယာမ်ားကို တိုက္ခိုက္ျခင္းႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဆဲဆိုေ၀ဖန္ျခင္းတို႔က Facebook စာမ်က္ႏွာမ်ားႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္မ်ားေပၚတြင္ျပည့္ႏွက္ေနသည္။
ဤလမ္းေၾကာင္းကို မည္သူေတြက ဖန္တီးလုပ္ကိုင္ေနၾကသည္ ဆိုျခင္းကို တိတိက်က် သိရွိရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ပါ၀င္ေသာ အေၾကာင္းအရာႏွင့္ ႐ုပ္ပံုေတြက ေရးသားသူမ်ားကို မွန္းဆႏိုင္ဖို႔ သဲလြန္စေတြ ထုတ္ေပးထားသည္။ အမ်ားစုက ႏိုင္ငံေတာ္အလံ၏ ပံုရိပ္ကို သံုးေလ့ရွိၾကၿပီး က်န္သည့္သူေတြကေတာ့ ျပင္ဦးလြင္ စစ္တကၠသိုလ္ အ၀င္၀တြင္ထားရွိေသာ စစ္ဘုရင္တပါး၏ ရုပ္ထုပံုကို ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ အသံုးျပဳၾကသည္။
မ်က္ျမင္သိႏိုင္သည့္ အေၾကာင္းအရာ မဟုတ္ေသာ္လည္း သူ႔အေနျဖင့္ ထို၀က္ဆိုတ္အမ်ားစုကို စစ္ဖက္က လုပ္ကိုင္ေနသည္ဟု ခံစားရေၾကာင္း ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးအာစရိယက ေျပာသည္။
“စစ္ဘုရင္ေတြဆိုတာ စစ္တပ္ကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ေလ၊ ဒီေတာ့ သူတို႔ေတြက စစ္တပ္နဲ႔ တနည္းနည္းနဲ႔ ပတ္သက္မႈ ရွိရမယ္” ဟု သူက ဆို၏။
Myanmar ICT for Development Organisation ၏ အမႈေဆာင္ ညႊန္ၾကားေရးမႈး ျဖစ္ၿပီး ဘေလာ့ဂါ တဦးလည္းျဖစ္သူ ေနဘုန္းလတ္က ဘေလာ့ဂ္ အမ်ားအျပားသည္ အစိုးရ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ီေရး လမ္းေၾကာင္းမ်ားျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ ေၾကာင္း ေျပာသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ အုပ္စုမ်ားသည္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို အင္တာနက္ေပၚသို႔ လွ်င္ျမန္စြာ တင္ပို႔ ျဖန္႔ခ်ီႏိုင္ၾကသည္မွာ သံသယျဖစ္ဖြယ္ ေကာင္းသည္ဟု သူကဆို၏။ အထူးသျဖင့္ ဆူပူမႈျဖစ္ေစရန္လံႈ႕ေဆာ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္သည္။
“အဲဒီဆိုက္ေတြမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အလံနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္ရဲ႕ဓါတ္ပံုေတြ တင္ထားၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ သတင္းအမ်ားစုက အစိုးရ ၀က္ဆိုက္ေတြကသတင္းေတြ”ဟု ေနဘုန္းလတ္က ေျပာသည္။
သံသယျဖစ္ဖြယ္ေကာင္းသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ထို၀က္ဆိုက္မ်ား၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ မည္သူရွိေနသည္ကို တိက်စြာ သက္ေသျပရန္ ခက္ခဲေနေသးသည္ဟုလည္း ဆိုသည္။
“ဒီအဖြဲ႕ေတြက လမ္းေၾကာင္း ႏွစ္ခုကိုသံုးတယ္၊ ပထမတခုက လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးအုပ္စုေတြၾကားမွာ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေအာင္ ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္တဲ႔ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ျဖန္႔ဖို႔၊ ေနာက္တခုက သူတို႔ကို ေထာက္ခံအားေပးတဲ့သူေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔သံုးတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
ေရးသူ မသိရွိရသည့္ ၀က္ဆိုက္ ၁၀ခုကို အလြတ္သေဘာ ေလ့လာၾကည့္သည့္အခါ ထိုဆိုက္အားလံုးတြင္ စစ္တပ္ကိုေထာက္ခံျခင္း၊ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအတိုက္အခံမ်ားကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ျခင္း စေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား ပါ၀င္ၾကသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ မင္းကိုႏိုင္၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႕ႏွင့္ အျခား ၾသဇာရွိေသာ လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားမွာ သူတို႔ အဓိကထားၿပီး ေျပာဆို တိုက္ခိုက္ျခင္း ခံၾကရသူမ်ားျဖစ္သည္။
၀င္ေရာက္ၾကည့္႐ွဳသူမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ရန္အတြက္ ၎၀က္ဆိုက္မ်ားသည္ ညစ္ညမ္းဓါတ္ပံုႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္မ်ား၊ အတင္းအဖ်င္းမ်ားႏွင့္ လိင္ကိစၥ ဦးစားေပးေသာ ေကာလဟာလမ်ားကို ေဖာ္ျပၾကသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံရစဥ္အတြင္း ကေလးတေယာက္ေမြးခဲ့သည္ ဆိုေသာသတင္းမ်ိဳးသည္လည္း ထိုအထဲတြင္ တခု အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။
လူသိမ်ားေသာ ၀က္ဆိုက္တခုမွာ Myanmarexpress.net ျဖစ္ၿပီး ၎ကို ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ိန္မွ လြတ္ေျမာက္လာသည္ႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္းမွာ တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ႐ုရွားႏိုင္ငံ ေမာ္စကိုၿမိဳ႕တြင္ မွတ္ပံုတင္ထားေသာ ထို၀က္ဆိုက္အား စတင္ ဖန္တီးခဲ့ခ်ိန္မွစ၍ အႀကိမ္ေရ ၂၂သန္းေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ၾကည့္ရႈမႈ ရွိခဲ့သည္။
ထိုသို႔ေသာ ၀က္ဆိုက္မ်ား၏ ေနာက္တြင္ စစ္တပ္ရွိေနႏိုင္သည္ဆိုသည့္ ယူဆခ်က္ကို ပိုမိုေလးနက္ေစသည့္ အေၾကာင္းတခုမွာ သတင္း နည္းပညာႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဆင့္ျမင့္သင္တန္းမ်ား တက္ေရာက္ထားသူ အေျမာက္အမ်ား တပ္မေတာ္တြင္းမွာ ရွိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အစိုးရ၏ သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ၀န္ႀကီးဌာနသည္ ႐ုရွားတကၠသိုလ္မ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားရန္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွစ၍ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ စာသင္ႏွစ္အထိ ႏွစ္စဥ္ လူငါးရာခန္႔ ေစလႊတ္ေၾကာင္း Anton Khlopkov ႏွင့္ Dmitry Konukhov တို႔က ၂၀၁၁ခုႏွစ္ထုတ္ Nuclear Club journal ဂ်ာနယ္တြင္ေရး သားေသာ “႐ုရွား၊ ျမန္မာႏွင့္ ႏ်ဴကလီယား နည္းပညာ” ေဆာင္းပါးတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ႐ုရွားတကၠသိုလ္မ်ားသို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေက်ာင္းသားေစလႊတ္မႈက အျခားေသာႏိုင္ငံမ်ား ထက္ ပို၍မ်ားသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ထိပ္တန္းနည္းပညာေက်ာင္းမ်ားမွ ဘြဲ႔ရရွိသူမ်ားရွိေနေသာ္လည္း ႐ုရွားတြင္ ပညာသင္ၾကားရန္ ေစလႊတ္ျခင္း ခံရသူ အမ်ားစုမွ စစ္ဖက္မွ ဗိုလ္ႏွင့္ ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ အရာရွိမ်ားသာျဖစ္သည္ဟု သတင္းမ်ားက ဆိုသည္။
စိုင္းသိန္း၀င္းသည္ စစ္တပ္မွ ဗိုလ္မွဴးေဟာင္းတေယာက္ျဖစ္ၿပီး အစိုးရ၏ သံသယျဖစ္ဖြယ္ရာ ႏ်ဴကလီးယားလက္နက္ အစီအမံမ်ားကို ကမာၻသိေအာင္ ဖြင့္ဟထုတ္ေဖၚေျပာ၍ ၂၀၁၀ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထြက္ေျပးခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ေနာ္ေ၀ႏိုင္ငံ၌ ေနထိုင္ေသာ စိုင္းသိန္း၀င္းက ၂၀၁၁ က သူ၏ အီးေမးလ္ကို ေဖာက္ထြင္း၀င္ေရာက္ခံလိုက္ရၿပီးေနာက္ သူ၏ ပုဂၢိဳလ္ေရးအခ်က္အလက္မ်ားကို Myanmarexpress.net တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႔ရေၾကာင္း ေျပာသည္။
သူ၏ နည္းပညာ ကၽြမ္းက်င္မႈကို အသံုးျပဳ၍ ေဖာက္ထြင္း၀င္ေရာက္သူကို ေျခရာခံေထာက္လွမ္းခဲ့ရာ စစ္ဖက္က လူတေယာက္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႔ရေၾကာင္း စိုင္းသိန္း၀င္းကေျပာသည္။
“အဲဒီလူက ႐ုရွားမွာ ေက်ာင္းတက္သြားတဲ့ စစ္တပ္ အရာရွိတေယာက္ပါ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကေန သူ အသံုးျပဳတဲ႔ IP လိပ္စာကိုပါ က်ေနာ္ေျပာျပႏိုင္ပါတယ္” ဟု သူကဆိုသည္။
စိုင္းသိန္း၀င္းက Myanmar Express ႏွင့္ Opposite Eyes ကဲ့သို႔ေသာ ၀က္ဆိုက္မ်ားသည္ အစိုးရ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈ ရွိသည္ ဆိုသည္မွာ အလြန္သိသာေၾကာင္း ဆက္ေျပာသည္။
“သူတို႔ဆီမွာတင္ေနတဲ႔ ဓာတ္ပံုေတြ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြက အျပင္မွာမရွိဘဲ ရဲဖက္ နဲ႔ စစ္ဖက္မွာပဲ ရႏိုင္မယ့္ဟာမ်ိဳးေတြ၊ ဒီလိုဆိုက္ေတြကို တည္ေထာင္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လုိ၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြအေပၚမွာ လူထုအျမင္ ဆန္႔က်င္ဖက္ ေျပာင္းသြားေအာင္လုပ္ဖို႔ပဲ၊ ရခိုင္လိုမ်ိဳး မိတၳီလာလိုမ်ိဳး ဘာသာေရး ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္လာရင္လည္း ပိုႀကီးထြားေအာင္၀င္ေမႊ ၾကတယ္” ဟု စိုင္းသိန္း၀င္းက ဆိုသည္။
ပဋိပကၡတြင္ ပတ္သက္ျခင္း
ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ဖက္ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားေသာ ေက်ာက္နီေမာ္ရြာတြင္ ရခိုင္အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကို မူဆလင္ေယာက်ၤားတစုက အဓမၼျပဳက်င့္ၿပီးေနာက္ သတ္ျဖတ္လိုက္ေသာ မႈခင္းတခု ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ အစိုးရဖက္က တရား၀င္ သတင္းမထုတ္ျပန္မွီ အခ်ိန္မ်ားစြာေစာၿပီး မေရတြက္ႏိုင္ေသာ ၀က္ဆိုက္မ်ားတြင္ ထိုသတင္းကို ေဖာ္ျပေနၾကၿပီျဖစ္သည္။
ေသဆံုးသြားေသာ မိန္းကေလး၏ ဓါတ္ပံုတပံုကိုလည္း မူရင္းဇစ္ျမစ္ကို တိက်စြာ ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ တင္ခဲ့ၾကသည္။
ေသခ်ာေစေသာအခ်က္တခုမွာ ထိုသို႔ ေဖာ္ျပလိုက္ၾကၿပီး တပတ္မွ်မၾကာမွီ အခ်ိန္အတြင္း ရခိုင္ျပည္နယ္ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေနာက္ထပ္မႈခင္းတရပ္ ျဖစ္ပြားသြားခဲ့သည္။ ေဒါသမီး ေတာက္ေလာင္ေနေသာ လူတစုက လက္စားေခ်သည့္အေနျဖင့္ မူဆလင္ ဘုရားဖူး ၁၀ ေယာက္ကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ပစ္လိုက္ၾကသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္က ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္းတြင္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မူဆလင္မ်ား ပဋိပကၡ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ပြားသြားေစခဲ့သည္။
အဓိက႐ုဏ္း စတင္ျဖစ္ပြားခ်ိန္မွ စ၍ လူ ၂၀၀ ခန္႔ အသက္ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရၿပီး မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ဒဏ္ရာရသူမ်ား ရွိခဲ့ကာ လူ ၇၀၀၀၀ ေက်ာ္ အိုးအိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ လူေနအိမ္ ၁၆၀၀၀ လံုး၊ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ၁၄ ေက်ာင္း၊ ဗလီ ၄၅ ခုႏွင့္ စာသင္ေက်ာင္း ၃ ေက်ာင္း ၿပိဳလဲပ်က္စီးခဲ့ရသည္။
ထိုအေၾကာင္းအရာ အားလံုးကို အြန္လိုင္းကြန္ယက္မ်ားႏွင့္ ၀က္ဆိုက္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပၿပီး မုန္းတီးမႈႏွင့္ အယံုအၾကည္ ကင္းမဲ့မႈေတြ တိုးပြားလာေအာင္ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ခဲ့ၾကသည္။
အင္တာနက္ေပၚမွ ရန္ဘက္မ်ားႏွင့္ အတူယွဥ္တြဲကာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦး၀ီရသူကလည္း သူ၏ မူဆလင္ ဆန္႔က်င္ေရး ၀ါဒျဖန္႔မႈမ်ားကို ျမွင့္တင္ေဆာင္႐ြက္ရန္ စိတ္အားထက္သန္လာသည္။ ဘာသာေရး ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ပြားေစရန္ ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္မႈျဖင့္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္က ဖမ္းဆီးျခင္းခံခဲ့ရေသာ ဦး၀ီရသူသည္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ႏွင့္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။ ဦး၀ီရသူသည္ လတ္တေလာ ေခတ္စားေနသည့္ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈကို ဖန္တီးသူလည္းျဖစ္သည္။ ၉၆၉ ဆိုသည့္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားသည္ ဗုဒၶ၊ ဓမၼႏွင့္ သံဃာကို ကိုယ္စားျပဳေၾကာင္း သူကေျပာသည္။
ပို၍အေရးႀကီးေသာအခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရွိ မူဆလင္အသိုင္းအ၀ိုင္းက သံုးစြဲေသာ ၇၈၆ ဆိုသည့္ သေကၤတကို တုန္႔ျပန္ရန္ျဖစ္သည္ဟု သူကဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ မူဆလင္အဖြဲ႕၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးေက်ာ္စိုးကမူ ၇၈၆ ဆိုေသာဂဏန္းသည္ “ျမန္မာႏိုင္ငံက မူဆလင္ အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာ လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ ကံေကာင္းေစတဲ့ ဂဏန္းတခု သက္သက္ပါ” ဟု ေျပာသည္။
ေနာက္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ေသာ မိတၳီလာျဖစ္ရပ္ မတိုင္မီကာလကတည္းက ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာ သတိထားမိခဲ့ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္စိုးက ေျပာသည္။ ပဋိပကၡမ်ားသည္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္မ်ား ျပည္သူမ်ား ၾကားတြင္ပ်ံ႕ပြားေစရန္ လံႈ႔ေဆာ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ကို ယံုၾကည္ေၾကာင္းႏွင့္ ၎အေနျဖင့္ မူဆလင္မ်ားကို ဆူပူမႈ ပဋိပကၡမ်ားႏွင့္ ေ၀းေ၀းေနၾကရန္ သတိေပးခဲ့ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္စိုးက ေျပာျပသည္။
ဗုဒၶဘာသာ သပိတ္
ယခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ မြန္ျပည္နယ္မွ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးအခ်ိဳ႕သည္ ၉၆၉ ေခါင္းစီးေအာက္တြင္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈ ေဆာင္ရြက္ရန္ စုစည္းခဲ့ၾကသည္။ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ DVD ခ်ပ္မ်ားႏွင့္ စတစ္ကာမ်ားကို အသံုးျပဳ၍ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာဆိုင္မ်ားတြင္သာ ေစ်း၀ယ္ၾကရန္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ခ်င္းသာ လက္ထပ္ထိမ္းျမားၾကရန္၊ ဗုဒၶဘာသာခ်င္းသာ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးၾကရန္ စည္း႐ံုးလံႈ႕ေဆာ္ခဲ့ၾကသည္။
အစိုးရက ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈကို ဥေပကၡာျပဳခဲ့သည့္အတြက္ အံ့ၾသမိေၾကာင္းႏွင့္ ရန္လုိေသာ အသြင္ေဆာင္သည့္ လႈပ္ရွားမႈကို တုန္႔ျပန္ရန္ ဆႏၵရွိပံုမရေၾကာင္း ဦးအာစရိယက ေျပာသည္။
“သာသနာေရး၀န္ႀကီးဌာနက ဘာသာႏွစ္ခုၾကားမွာ တင္းမာမႈေတြျမင့္တက္လာေစတဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ိဳးကို ခြင့္ျပဳထားတာ တကယ္ကို ထူးဆန္းပါတယ္” ဟု ဦးအာစရိယက သူ၏ အျမင္ကို ေျပာသည္။ “၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးၿပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႕ကို ဂ်ီေမးလ္ အေကာင့္ေလးတခု သံုးမိတဲ့အတြက္ ေထာင္ ၁၅ ႏွစ္ခ်တယ္။ အခု ေပၚေပၚထင္ထင္ မီးေမႊးေနတဲ့ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈကိုက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ အေရးမယူတာလဲ” ဟု သူက ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။
လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ခြဲျခားဆန္႔က်င္သည့္ ကို ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ၏ အေတြးအျမင္မ်ားပါ၀င္သည့္ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ DVD ခ်ပ္မ်ားကို အင္တာနက္၀က္ဆိုက္မ်ားမွ ေန၍ ကူညီ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစခဲ့ေၾကာင္း ဦးအာစရိယက ေျပာသည္။
“ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိတဲ့ လူတစုက ဘာသာေရး အယူသီးတာကို အသံုးခ်ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာ အကြက္ခ် လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ ဒကာ၊ ဒကာမေတြကို ၾကားထဲကေန အသံုးခ်ခံ၊ အစေတးခံ ေတြ မျဖစ္ေစနဲ႔လို႔ သတိေပးခဲ့ရတယ္” ဟု သူကေျပာျပသည္။
ဦးေက်ာ္စိုးကလည္း သူ႔အေနျဖင့္ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္းက ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးျမင့္ေဆြထံသို႔ စာေရးသားၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈႏွင့္ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစရန္ ေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္ေနေသာ ဘာသာေရးအမည္ခံအဖြဲ႕မ်ားကို ဟန္႔တားေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေၾကာင္း ေျပာသည္။
“အစိုးရဖက္က ဒီလိုလႈပ္ရွားမႈေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ရသလဲဆိုတာ က်ေနာ္ နားမလည္ဘူး။ ဒီအတြက္ တကယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္” ဟု သူကဆိုသည္။
ဘေလာ့ဂါ ေနဘုန္းလတ္ကလည္း ယင္းကဲ့သို႔ ႀကိဳးကိုင္လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို အစိုးရဖက္က ဘာေၾကာင့္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္ ဆိုျခင္းကို မစဥ္းစားတတ္ေၾကာင္းေျပာသည္။
လူသတ္မႈ ႏွင့္ ႀကိဳးကိုင္ျခင္း
မိတၳီလာၿမိဳ႕တြင္ အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ပြားရသည့္ အေၾကာင္းရင္းသည္ မူဆလင္ေရႊဆိုင္ပိုင္ရွင္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ေဖာက္သည္ႏွစ္ေယာက္တို႔ အေခ်အတင္ျဖစ္ရာမွ စတင္ခဲ့ျခင္းဟု အမ်ားကလက္ခံယံုၾကည္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ႀကီးမားေသာ လူသတ္ပြဲႏွင့္ ပဋိပကၡဆီသို႔ တမဟုတ္ခ်င္း အရွိန္ျမင့္တက္သြားရျခင္းသည္ အင္တာနက္ေပၚမွ တို႔မီးရိႈ႕မီးမ်ား၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္လို႔ပင္ ဆိုႏိုင္ပါသည္။ သူတို႔၏ ၀က္ဆိုက္မ်ားႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္ေတြေပၚမွာ ရက္စက္ျခင္း ႏွင့္ မုန္းတီးမႈ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေဖာ္ျပေပးၾကၿပီး ဇာတ္ရွိန္ျမင့္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးၾကသည္။
ေရႊဆိုင္မွာျပႆနာျဖစ္ျပီး ဆယ္ရက္အတြင္းမွာပင္ ဆူပူမႈေတြက မိတၳီလာမွေန၍ အျခားၿမိဳ႕ ၁၄ ၿမိဳ႕ဆီအထိကူးစက္သြား သည္။ ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈမ်ားေၾကာင့္ လူ ၄၃ ဦးေသဆံုး၍ ၈၆ ဦးဒဏ္ရာရခဲ့သည္။ ဗလီမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ေနအိမ္မ်ားအပါအ၀င္ အေဆာက္အဦး ၁၃၀၀ ေက်ာ္ပ်က္စီးဆံုး႐ံႈးခဲ့ရသည္။
ဆူပူမၿငိမ္သက္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစိုးရဖက္က လံုေလာက္ေသာ တုန္႔ျပန္မႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ျခင္းသည္ ၎၏ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈကို ေဖာ္ျပသည့္ သက္ေသျဖစ္ေၾကာင္း ဘေလာ့ဂါေနဘုန္းလတ္၊ ဦးေက်ာ္စိုးႏွင့္ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္တို႕က ယူဆၾကသည္။
ပဋိပကၡမ်ား ၿပီးၿပီးခ်င္း မိတၳီလာၿမိဳ႕ခံ မူဆလင္မ်ားႏွင့္သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့ေသာ ဦးေက်ာ္စိုးက “ အၾကမ္းဖက္တဲ့ သူေတြကိုင္တဲ့ ဓားေတြက တပံုစံထဲပဲလို႔ မ်က္ျမင္သက္ေသေတြက ေျပာတယ္။ ႏွစ္ေပေလာက္ရွည္တဲ့ ဓားေတြ။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ေတြက အခ်င္းခ်င္း တေယာက္ကိုတေယာက္ ၀ီစီမႈတ္ၿပီး အခ်က္ေပးၾကတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့က်င့္ေပးထားတဲ့ သူေတြဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္” ဟုျပန္ေျပာျပသည္။
အဆိုပါ လူမ်ား၏ေနာက္ကြယ္ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ ႀကိဳးကိုင္ေနသူမ်ား ရွိေနသည့္ အခ်က္မွာ အလြန္ရွင္းလင္း ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္စိုးကထပ္ေျပာသည္။
“သူတို႔က မူဆလင္ေတြကိုပဲ သတ္တယ္၊ လူမ်ိဳးတုန္း သုတ္သင္ပြဲတခု လိုပါပဲ”
ေနာက္ကြယ္က ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ အဖြဲ႔ အစည္းႏွင့္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ား၏ ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္ေပးျခင္း၊ ႀကိဳးကိုင္ခ်ယ္လွယ္ျခင္းကိုသာ မခံရလွ်င္ မူဆလင္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာမ်ားသည္ ေကာင္းမြန္စြာ အတူတကြ ေနႏိုင္ၾကမည္ ဟု ဦးေက်ာ္စိုးက ၀မ္းနည္းစြာ ေျပာသည္။
လက္ေတြ႔တြင္လည္း မိတၳီလာတြင္ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားေနစဥ္က မူဆလင္မ်ားကို ၎တို႔၏ အိမ္နီးခ်င္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက ေခၚယူ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့ၾကသည္ဟု သူကဆိုသည္။
ဖံုးကြယ္ထားေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ား
ကြဲျပားျခားနားေသာ ဘာသာေရးႏွင့္ လူမႈေရး အုပ္စုမ်ားၾကားတြင္ အယံုအၾကည္ ကင္းမဲ့ျခင္းႏွင့္ အျပန္အလွန္ ေၾကာက္ရြံ႕မုန္းတီးေစေသာ အေျခအေနမ်ိဳးကို ေျမွာက္ေပးၿပီး မတည္ၿငိမ္ေသာ အေျခအေန တရပ္ကို တည္ေဆာက္ျခင္းသည္ ကမာၻေပၚတြင္ အခ်ိဳ႕ေသာအစိုးရမ်ားက သူတို႔အာဏာကိုထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ သံုးေလ့ရွိေသာ နည္းဗ်ဴဟာတခုျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာေရးႏွင့္ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈကို ေသြးထိုးလႈံ႔ေဆာ္ၿပီး ဆူပူမၿငိမ္သက္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အခါ စစ္တပ္အေနျဖင့္ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ တပ္စြဲေနရာယူၿပီး စစ္ဥပေဒကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာခြင့္ ရရွိႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ခ်က္သမၼတႏိုင္ငံအေျခစိုက္ လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူ Igor Blazevic က သူ၏မိခင္ႏိုင္ငံ ေဘာ့စနီးယား၌ ၁၉၉၀ျပည့္ႏွစ္ အေစာပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွ သင္ခန္းစာထုတ္ႏႈတ္၍ ဧျပီ ၈ ရက္ေန႕က ဧရာဝတီတြင္ “ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ၏ ဒုကၡသံသရာ” အမည္ရွိ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ေရးသားခဲ့သည္။
“လူမ်ိဳးသန္႔စင္ေရးဆိုတာ လူအုပ္စုေတြၾကားမွာ ဒါမွမဟုတ္ အေျခခံလူတန္းစား အသုိုင္းအ၀ိုင္းၾကားမွာ တေယာက္ကို တေယာက္ မုန္းတီးလို႔ အလိုအေလ်ာက္ျဖစ္လာတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈ မဟုတ္ဘူး။ ဒါက လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ အေရးႀကီးတဲ့ အစိတ္အပိုင္းတခုကေနၿပီးေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့က်င့္ေပးထားတဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတြ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ပါ။ သူတို႔တာ၀န္က တရား၀င္တပ္ဖြဲ႔ေတြ၊ အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူေတြ၊ ေငြေၾကးပံ့ပိုးေပးေနသူေတြနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ ဆက္သြယ္မႈကို ဖုံးဖုံးဖိဖိနဲ႕ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္” ဟု Blazevic ကေျပာသည္။
မိတၳီလာတြင္ ျဖစ္ခဲ့ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ ပထမဆံုး ဟုမဆိုႏိုင္ပါ။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းမွ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား၊ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ေမလက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေထာက္ခံသူမ်ားကို အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ ဒီပဲရင္း အေရးအခင္း ႏွင့္ ၂၀၁၂ ေမလက မူဆလင ္ဘုရားဖူး ဆယ္ေယာက္ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕တြင္ အသတ္ခံခဲ့ရျခင္းတို႔က မေဝးေသးေသာ သမိုင္း၏ အျဖစ္အပ်က္မ်ားပင္။
ဤရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈမ်ားကို မည္သူက က်ဴးလြန္သည္ဆိုေစ က်န္ရွိေနေသာ အေၾကာင္းအရာတခုမွာ အစိုးရက ျပစ္မႈမ်ားအတြက္ တရားဥပေဒအရ အေရးမယူႏိုင္ေသးျခင္းျဖစ္သည္။ တဖက္တြင္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးဆိုသည္မွာ အစိုးရက အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာရန္ လိုအပ္ၿပီဟု ယူဆၿပီး လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ စစ္တပ္မ်ားကို တပ္စြဲေစေတာ့မွ အသက္၀င္သည္ဟု ထင္မွတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနျခင္းကလည္း ” ေနာက္ျပန္မလွည့္ဘူး” ဟူေသာ အစိုးရ၏ ကတိကဝတ္ကို သံသယ တိုးလာေနေစေတာ့သည္။
(Stirring up hatred through social media ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ႏိုင္မင္းသြင္က ဘာသာျပန္ဆိုသည္)
http://burma.irrawaddy.org/archives/38476
KED ဦးေဆာင္၍ ပထမဦးဆံုး အႀကိမ္ ကရင္ပညာေရးဆိုင္ ရာႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲျပဳလုပ္
ဧၿပီလ ၃၀ ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္။ စဖန္းေရွာင္း (ေကအိုင္စီ)
ကရင္ပညာေရးဌာန(KED)မွ ဦးေဆာင္၍ ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ ကရင္ပညာေရးေဆာင္ရြက္ေနေသာ အဖြဲ႔အစည္း မ်ားႏွင့္အတူ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ သံုးရက္ၾကာ ကရင္ပညာေရးဆိုင္ရာ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ(Karen Education Consultation Seminar)တရပ္ကို ကရင္ျပည္နယ္၊ လိႈင္းဘြဲၿမိဳ႕နယ္ ေသ့ေဘ့ထားေနရာတြင္ ယမန္ေန႔ ဧၿပီလ ၂၉ ရက္ေန႔က စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ကရင္အဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္ ေရွ႕ဆက္ကရင့္ပညာေရး ႏွင့္ပတ္သက္၍ အတူတကြ လက္တြဲႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ၾက ရန္ ရည္ရြယ္၍ ယခုလို ပညာေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲကို ျပဳလုပ္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ ျဖစ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္သူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ကရင္ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမလုပ္သားအဖြဲ႔(KTWG) ဒါ႐ိုက္တာ ေနာ္လယ္ထူးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
“ျပည္တြင္းျပည္ပက ကရင္ျဖစ္ေစ၊ နယ္စပ္က ကရင္ျဖစ္ေစ ပညာေရးမွာ အတူတကြ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ က်မ တို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္တခုတည္းနဲ႔ ပန္းတိုင္တခုတည္းျဖစ္ေအာင္ အားလံုး အျမင္ေတြ ၀ိုင္း၀န္းအႀကံျပဳၾကဖို႔ဆိုၿပီး ဒီႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲကို လုပ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ေနာ္လယ္ထူးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
အဆိုပါ နီးေႏွာဖလွယ္ပြဲသို႔ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္အေျခစိုက္ ကရင္ပညာေရးအဖြဲ႔မ်ား၊ လူမႈေရးအဖြဲ႔မ်ား၊ ျပည္တြင္းရွိ ကရင္လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအပါအ၀င္ ကရင္အဖြဲ႔အစည္းေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၇၃ ဦး တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ တက္ေရာက္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ ေရွ႕ဆက္ပညာေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား ၏ စာေပႏွင့္ သင္ၾကားမႈဆိုင္ရာမ်ားတြင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ခ်မွတ္သြားမည့္ လမ္းငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ ယခင္က ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ထားသည့္ ပညာေရးဆိုင္ရာလုပ္ငန္းမ်ားကို ယခုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ တြင္ အျပန္အလွန္ တင္ျပေဆြးေႏြးရန္ ရွိသည္ဟု ေနာ္လယ္ထူးက ဆိုသည္။
“တိုင္းရင္းသားစာေပေတြထဲမွာ ကရင္ဆိုရင္ ေက်ာင္းသံုးစာ မာတိကာေတြဆိုရင္ အေျခခံ ပညာအဆင့္ကေန အထက္တန္းအဆင့္အထိ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၆၀ က သတ္မွတ္ထားတာ ရွိၿပီးသားပါ။ ဒါေတြကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏိုင္ေအာင္နဲ႔ ပိုမိုအင္အားေတာင့္တင္းလာေအာင္ ေဆြးေႏြးသြားၾကၿပီးေတာ့ ကရင္ဘာသာနဲ႔ စာေပကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျပန္သင္ၾကားခြင့္ရဖို႔ လုပ္သြားမယ္”ဟု ေနာ္လယ္ထူးက ေျပာသည္။
KED သည္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွစ၍ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ၿမိဳ႕နယ္ ၂၄ခုႏွင့္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တေလွ်ာက္ရွိ ဒုကၡသည္စခန္း ၇ ခုမွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေပါင္း သံုးသိန္းငါးေသာင္း(၃၅၀,၀၀၀)ေက်ာ္ကို ပညာေရး ဆိုင္ရာအေထာက္အပံ့မ်ား ေပးအပ္လုပ္ေဆာင္လွ်က္ရွိသည္ဟု KED ၏ ၀က္ဘ္ဆိုက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ကရင္ပညာေရးဌာန(KED)မွ ဦးေဆာင္၍ ျပည္တြင္းျပည္ပရွိ ကရင္ပညာေရးေဆာင္ရြက္ေနေသာ အဖြဲ႔အစည္း မ်ားႏွင့္အတူ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ သံုးရက္ၾကာ ကရင္ပညာေရးဆိုင္ရာ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ(Karen Education Consultation Seminar)တရပ္ကို ကရင္ျပည္နယ္၊ လိႈင္းဘြဲၿမိဳ႕နယ္ ေသ့ေဘ့ထားေနရာတြင္ ယမန္ေန႔ ဧၿပီလ ၂၉ ရက္ေန႔က စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ကရင္အဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္ ေရွ႕ဆက္ကရင့္ပညာေရး ႏွင့္ပတ္သက္၍ အတူတကြ လက္တြဲႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ၾက ရန္ ရည္ရြယ္၍ ယခုလို ပညာေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲကို ျပဳလုပ္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ ျဖစ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္သူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ကရင္ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမလုပ္သားအဖြဲ႔(KTWG) ဒါ႐ိုက္တာ ေနာ္လယ္ထူးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
“ျပည္တြင္းျပည္ပက ကရင္ျဖစ္ေစ၊ နယ္စပ္က ကရင္ျဖစ္ေစ ပညာေရးမွာ အတူတကြ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ က်မ တို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္တခုတည္းနဲ႔ ပန္းတိုင္တခုတည္းျဖစ္ေအာင္ အားလံုး အျမင္ေတြ ၀ိုင္း၀န္းအႀကံျပဳၾကဖို႔ဆိုၿပီး ဒီႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲကို လုပ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ေနာ္လယ္ထူးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
အဆိုပါ နီးေႏွာဖလွယ္ပြဲသို႔ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္အေျခစိုက္ ကရင္ပညာေရးအဖြဲ႔မ်ား၊ လူမႈေရးအဖြဲ႔မ်ား၊ ျပည္တြင္းရွိ ကရင္လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအပါအ၀င္ ကရင္အဖြဲ႔အစည္းေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း ၇၃ ဦး တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ တက္ေရာက္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားသည္ ေရွ႕ဆက္ပညာေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား ၏ စာေပႏွင့္ သင္ၾကားမႈဆိုင္ရာမ်ားတြင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ခ်မွတ္သြားမည့္ လမ္းငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ ယခင္က ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ထားသည့္ ပညာေရးဆိုင္ရာလုပ္ငန္းမ်ားကို ယခုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ တြင္ အျပန္အလွန္ တင္ျပေဆြးေႏြးရန္ ရွိသည္ဟု ေနာ္လယ္ထူးက ဆိုသည္။
“တိုင္းရင္းသားစာေပေတြထဲမွာ ကရင္ဆိုရင္ ေက်ာင္းသံုးစာ မာတိကာေတြဆိုရင္ အေျခခံ ပညာအဆင့္ကေန အထက္တန္းအဆင့္အထိ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၆၀ က သတ္မွတ္ထားတာ ရွိၿပီးသားပါ။ ဒါေတြကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားႏိုင္ေအာင္နဲ႔ ပိုမိုအင္အားေတာင့္တင္းလာေအာင္ ေဆြးေႏြးသြားၾကၿပီးေတာ့ ကရင္ဘာသာနဲ႔ စာေပကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ျပန္သင္ၾကားခြင့္ရဖို႔ လုပ္သြားမယ္”ဟု ေနာ္လယ္ထူးက ေျပာသည္။
KED သည္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွစ၍ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ၿမိဳ႕နယ္ ၂၄ခုႏွင့္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တေလွ်ာက္ရွိ ဒုကၡသည္စခန္း ၇ ခုမွ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေပါင္း သံုးသိန္းငါးေသာင္း(၃၅၀,၀၀၀)ေက်ာ္ကို ပညာေရး ဆိုင္ရာအေထာက္အပံ့မ်ား ေပးအပ္လုပ္ေဆာင္လွ်က္ရွိသည္ဟု KED ၏ ၀က္ဘ္ဆိုက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
Monday, April 29, 2013
ဂဠဳန္ဦးေစာ၏ ေနာက္ဆံုးေန႔ရက္မ်ား - တကၠသိုလ္ စိန္တင္
၂၇ ၄၃ -၂၀၁၃
ေဘဘီေစာတို႔သည္ ေဒါက္တာဘေမာ္ႏွင့္ ေဒါက္တာ ဘဟန္တို႔အား အယူခံေရွ႕ေနလိုက္ေပးရန္ ေတာင္းပန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္သြား ခဲ့ရသည္။
(ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ၊ ၁-၁-၁၉၄၈)
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔ တြင္ ဦးေစာ၏ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚသန္းခင္ သည္ ေရွ႕ေနႀကီး မစၥတာဟက္ေဗာက္မွ တစ္ဆင့္ အဂၤလန္ျပည္၊ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ရွိ ဦးေစာ၏ညီဝမ္းကြဲ ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီးထံ ထိုေခတ္ေငြ က်ပ္ ၂၀ဝ၀ အကုန္ခံၿပီး သံႀကိဳးတစ္ေစာင္ ပို႔ကာ အကူအညီ ေတာင္းခဲ့ပါသည္။
ထိုသံႀကိဳးစာတြင္ ဤ အမႈသည္ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သျဖင့္ ဘိလပ္ပရီဗီ ေကာင္စီတြင္ အယူခံဝင္ခြင့္ရွိေၾကာင္း၊ တရားဥပေဒ အားျဖင့္ ၫႊန္ၾကားအႀကံဥာဏ္ေပးႏိုင္ ေသာ ဥပေဒပါရဂူမ်ားရွာေဖြေပးရန္ ပါရွိ သည္။
(ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ၊ ၁၁-၃-၁၉၄၈)
ဦးေစာ၏ လက္နက္မႈႀကီးကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၀ ရက္၊ ေန႔လယ္ ၂ နာရီ အခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္ႀကီးထဲတြင္ အင္းစိန္သတၲမ တရားသူႀကီးက စတင္ စစ္ေဆးခဲ့သည္။ ဦးေစာမွာ အေတာ္ေလး ပိန္ခ်ံဳးသြားသည္။ ဦးေစာက အမႈတြင္ ပါဝင္သည့္ ကေလးမ်ားသည္ မိမိအိမ္မွ ကေလးမ်ားျဖစ္သျဖင့္သူတို႔အတြက္ေရွ႕ေန ငွားေပးရန္မွာ မိမိတာဝန္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။ ဦးေစာက တရားခံမ်ား ကို ေတြ႕ဆံုရန္ ေတာင္းဆိုသည္။ တရား သူႀကီး ဦးစိုးက မိမိတြင္ အာဏာမရွိ၊ အထက္အရာရွိမ်ားႏွင့္သာ စကားေျပာေစ လိုေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
(ဟံသာဝတီသတင္းစာ၊ ၂၁-၄-၁၉၄၈)
အင္းစိန္ေထာင္ႀကီးထဲတြင္ ႏိုင္ငံ ေတာ္ လုပ္ႀကံမႈတရားခံ နံပါတ္တစ္ တရားခံ ဦးေစာထံသို႔ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚ သန္းခင္ႏွင့္ သမီး ေဘဘီေစာတို႔ ဧၿပီလ ၁၇ ရက္ေန႔က သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုခဲ့ သည္။ ေဒၚသန္းခင္ႏွင့္ ေဘဘီေစာတို႔က ဦးေစာအား ဇိနတၳပကာသနီက်မ္းစာအုပ္ တစ္အုပ္ ေပးခဲ့ၾကသည္။ ဦးေစာက သူ ေရးသားထားေသာ စာရြက္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ ၅၀ ခန္႔ရွိမည့္ သူ၏ကိုယ္တိုင္ေရး အတၳဳပၸတၲိ စာတမ္းရွည္ႀကီးကို ေပးအပ္ လိုက္သည္။
(ဟံသာဝတီသတင္းစာ၊ ၂၁-၆-၁၉၄၈)
အင္းစိန္ေထာင္မွေနၿပီး ဦးေစာသည္ ဇနီးျဖစ္သူေဒၚသန္းခင္ထံ စာတစ္ေစာင္ ကို ေအာက္ပါအတိုင္းေရးပို႔လိုက္သည္။ မာမီခင္ ကြ်န္ေတာ္၏ အေလာင္းကို အိမ္သို႔ မယူပါႏွင့္။
ဘယ္ကိုမွလည္း မယူပါႏွင့္။
ေသၿပီးေသာအပုပ္ေကာင္ႀကီးဟူ၍ တရား ႏွင့္ေျဖပါ။ သတိသံေဝဂျဖစ္ပါ။
အနိစၥ တရားႏွင့္ အနတၲတို႔ကို ပြားမ်ားပါ။ ေသၿပီျဖစ္၍ မထူးပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ မာမီတို႔ ဒုကၡမရွာၾကပါႏွင့္ေတာ့။
ေသသူ ရည္ရြယ္၍ ပၪၨင္းခံျခင္း၊ ရွင္ျပဳျခင္း၊ ဆြမ္းေကြ်းျခင္း စေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို လုပ္ပါက မာမီ တို႔မွာကုသိုလ္ရႏိုင္ပါသည္။
အမွ်အတန္း ေဝပါက ကုသိုလ္ရႏိုင္ပါသည္။
ဤသို႔ ေသာ ကုသိုလ္ေရးမ်ားကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ပါ။
(ျမန္မာ့အလင္း၊ ၁-၅-၁၉၄၈)
ဦးေစာ ေသေသာအခါ ႐ုပ္ကလပ္ကို ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚသန္းခင္က အျပင္တြင္ သၿဂႋဳဟ္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ဆိုင္ရာမွ ခြင့္မျပဳခဲ့ေပ။
သို႔ေသာ္ တရားခံမ်ားအား သရဏဂံုတင္ရန္ကိစၥတြင္ ၄င္းတို႔ အလိုရွိ သည့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို ပင့္ဖိတ္ၿပီး သရဏဂံု တင္ခြင့္ကို ဧၿပီလ ၅ ရက္၊ ၆ ရက္၊ ၇ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ ျပဳလုပ္ခြင့္မ်ား ေပးခဲ့သည္။
(ျမန္မာ့အလင္း၊ ၆-၅-၁၉၄၈)
ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈႏွင့္ ပတ္သက္ သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ သို႔အယူခံဝင္ေရာက္ေရးအတြက္အခြင့္ထူး ေပးရန္ ဝင္ေရာက္ထားၾကေသာ ဦးေစာ၊ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္းႏွင့္ မံႈႀကီးတို႔၏အမႈ ကို ဧၿပီလ ၂၇ ရက္ေန႔၊ နံနက္ ၁၁ နာရီ အခ်ိန္တြင္ တရားဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆာဘဦး၊ တရားဝန္ႀကီး ဦးေအးေမာင္ႏွင့္ တရား လႊတ္ေတာ္ တရားဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိမ္း ေမာင္တို႔ကၾကားနာစစ္ေဆးၿပီး စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။
ယခုအမႈတြင္ မွား ယြင္းစြာျဖင့္ တရားဥပေဒေၾကာင္းအား ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အေၾကာင္းအရာအား ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း စစ္ေဆးခဲ့သည့္ ခံု႐ံုးႏွင့္ တရားလႊတ္ေတာ္တို႔က မွားယြင္း စြာ ဆံုးျဖတ္ထားျခင္း မရွိသည္ကို ေတြ႕ရ သည့္အတြက္ တရားခံတို႔သည္ ဤ႐ံုး ေတာ္သို႔ အယူခံဝင္ရန္ အခြင့္ေတာင္းျခင္း သည္ မေပးသင့္ဟုဆိုကာ တရားခံတို႔၏ အယူခံဝင္ေရာက္ေရးခြင့္ပန္လႊာကို ပယ္ခ် လိုက္သည္။
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၁၈-၄-၁၉၄၈)
ႏိုင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီးႏွင့္ ပတ္ သက္သည့္ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါ တရားခံ ၈ ဦးအား ေမလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ကြပ္မ်က္ရန္၊ အထူးခံု႐ံုးအဖြဲ႕မွ ဆိုင္ရာသို႔ ၂၈-၄-၄၈ ရက္ေန႔က ေသဒဏ္ဝရမ္းမ်ား ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ဦးေစာ၏ဇနီး ေဒၚ သန္းခင္သည္ ၂၇-၄-၄၈ ေန႔စြဲျဖင့္ ゞင္း ၏ ေအဒီလမ္းရွိ ေနအိမ္ကို ျပန္ေပးရန္ႏွင့္ ၄င္း၏ လင္ေယာက်ာ္း အဆံုးစီရင္ၿပီး ေသာအခါ အေလာင္းကို ထိုအိမ္သို႔ယူ ေဆာင္ကာ သၿဂႋဳဟ္ခြင့္ျပဳရန္ ဆိုင္ရာသို႔ ေတာင္းဆိုထားသည္။
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၂၉-၄-၁၉၄၈)
ႏိုင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႀကိဳးဒဏ္အတည္ျပဳျခင္းခံရ သည့္ ဦးေစာသည္ ေမလ ၆ ရက္ေန႔ ညေနအခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း ၌ မိုးညႇင္းဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ အျခား ဆရာေတာ္သံုးပါးတို႔၏တရားေတာ္တို႔ကို နာယူခဲ့သည္။ ဦးေစာက မိုးညႇင္းဆရာ ေတာ္ႀကီးကို ေငြက်ပ္ ၄၅၀ဝ ေရစက္ခ် လွဴဒါန္းခဲ့သည္။
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၇-၅-၁၉၄၈)
ေမလ ၈ ရက္ေန႔ လင္းအားႀကီး အခ်ိန္တြင္ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါ တရားခံမ်ားအား ႀကိဳးဒဏ္ေပးမည္ ျဖစ္ သည္။
ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးထဲတြင္ ရန္ ႀကီးေအာင္ႏွင့္ စိန္ႀကီးတို႔အား လည္း ေကာင္း၊ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ဦးေစာ၊ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္းႏွင့္ မံႈႀကီးတို႔အား လည္းေကာင္း ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲစီ တစ္ နာရီျခား ႀကိဳးေပးမည္ျဖစ္သည္။
ေမာင္နီ ႏွင့္ သုခတို႔မွာ ေနာက္လိုက္ငယ္သားမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သမၼတႀကီး၏ ဆႏၵအရ ေမလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဇီဝိတ ဒါနအျဖစ္ ေသဒဏ္မွ ခ်မ္းသာေပးကာ တစ္သက္တစ္ကြ်န္းဒဏ္သို႔ ေျပာင္းလဲ လိုက္သည္။
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၈-၅-၁၉၄၈)
ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈတရားခံ ဦးေစာ အား ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည့္ ႀကိဳးတိုက္ အမွတ္ ၃ တြင္ ႀကိဳးဒဏ္မခံရမီ တစ္ေန႔ က ေအာက္ပါစာေလးကို ႀကိဳးတိုက္နံရံ တြင္ ခဲျဖင့္ေရးသြားခဲ့သည္။ အတိတ္ဘဝမေကာင္းမႈက အရင္းခံေၾကာင့္ ဒုကၡျဖစ္ရသည္။ ဥယိ႒ကကံကကပ္၍ ႏွိပ္စက္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲျဖစ္ရသည္။ အထည္ခံ႐ုပ္ၾကမ္းခုတား ေသသည္ေနာက္တိုင္ေအာင္ က်န္ရွိေလ၏။
(အိုးေဝ၊ ၂၇-၈-၁၉၄၈)
နံနက္ ၅ နာရီ မိနစ္ ၂၀ တြင္ ေရာက္ ရွိၾကေသာ ပရိသတ္မ်ားက ဦးေစာထား ရာ ႀကိဳးတိုက္သို႔သြားၾကေၾကာင္း၊ ခဏမွ် အၾကာတြင္ ၄င္း၏အခန္းကို ဖြင့္ေပးလိုက္ ရာ ၄င္းဆင္းမည္အျပဳတြင္ ႀကိဳးစင္တင္ ေသာအခါ ဝတ္ရေသာ အက်ႌရွည္အျဖဴကို ဝတ္ေပးမည္လုပ္ရာ ဦးေစာက ဟိုေပၚ ေရာက္မွဝတ္ပါလားခင္ဗ်ာဟု ေတာင္းပန္ သည့္အတြက္ မဝတ္ဘဲ ေထာင္ပိုင္ႀကီးက မူးမိုက္သြားမည္ကို စိုးရိမ္သျဖင့္ လက္ေမာင္းမွ တြဲေခၚလာေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္ သည္ကား နံနက္ ၅ နာရီခြဲ တိတိပင္ ျဖစ္၏။
ဦးေစာမွာ ႀကိဳးတိုက္မွ ႀကိဳးစင္သို႔ အေရာက္တြင္ လိုက္လာရာ ၄င္းကိုယ္ တြင္ ပိုးရွပ္အက်ႌအျပာလက္တိုႏွင့္ ပိုးရွမ္း ေဘာင္းဘီကို ဝတ္ဆင္၍ ေရွ႕ထိုးဖိနပ္ အနက္ကို စီးလာေၾကာင္း။
ဦးေစာမွာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ဣေႁႏၵမပ်က္ဘဲ ၿပံဳးၿပံဳးရယ္ရယ္ႏွင့္ ေထာင္ပိုင္ႀကီးအား(ဂြတ္ဘိုင္)ဟုပင္ ႏႈတ္ ဆက္သြားေသးသည္ဆိုေၾကာင္း။
ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ မတက္မီ ေထာင္ အရာရွိႀကီးမ်ားက ၄င္းတို႔ထံုးစံအတိုင္း ဘုရားကို အာ႐ံုျပဳရန္ ခြင့္ျပဳေၾကာင္း။
ဦးေစာ ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ ေရာက္ေသာအခ်ိန္ သည္ကား ၅ နာရီ ၃၂ မိနစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္ရာ ၄င္းအား အက်ႌရွည္ကို ေထာင္မွဴးႀကီးက ဝတ္ေပးၿပီး လက္ႏွင့္ေျခတို႔ကို ႀကိဳးျဖင့္ တုပ္ကာ အိတ္ျဖဴစြပ္လိုက္ၿပီး ႀကိဳးကြင္း ကို စြပ္လိုက္သည္။
တစ္ခဏမွ်ၾကာေသာ အခါ ႀကိဳးတိုက္ဆိုင္ရာ ေထာင္မွဴးႀကီးက ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္သည္ ၅ နာရီ ၃၃ မိနစ္တိတိအခ်ိန္ပင္ ျဖစ္ရ ကား သံျပားက်သြားေသာ ဒိုင္းဟူေသာ အသံမွတစ္ပါး ဘာမွမၾကားရ။
ႀကိဳးစင္ ေအာက္ဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသာ အခါ မေျပာပေလာက္ေသာ လႈပ္ရွားမႈ ကေလးျဖင့္ မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ဇီဝိန္ခ်ဳပ္သြားေတာ့ေၾကာင္း။
(သတင္းစာေရးသားခ်က္အတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပသည္)
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၈-၅-၁၉၄၈)
ဂဠဳန္ဦးေစာဇနီးထံမွ ေလ်ာ္ေၾကး ၄ သိန္းရလိုေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္အတူ လုပ္ႀကံျခင္းခံရမႈတြင္ ပါဝင္ သည့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးဌာန အတြင္းဝန္ ဦးအုန္း ေမာင္၏ က်န္ရစ္သူဇနီး ေဒၚသိန္းျြကယ္ ႏွင့္ သားသမီးမ်ားက တရားလႊတ္ေတာ္ တြင္ တရားမေၾကာင္းျဖင့္ တရားစြဲဆိုခဲ့ သည္။ အဆိုပါ တရားမမႈႀကီးႏွင့္ပတ္ သက္ၿပီး ေဒၚသိန္းျြကယ္ဘက္မွ လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္သည့္ဝတ္လံုေတာ္ရမွာ ေဒါက္ တာ ဘဟန္ ျဖစ္သည္။
(ျမန္မာ့အလင္း၊ ၂၉-၆-၁၉၅၀)
ဂဠုံ -ဦးေစာ၏ တပည့္ေက်ာ္ စိန္ၾကီးၽႏွင့္ အဖြဲ ့အား တရားရုံးတြင္
ေမာင္းမွ တြဲေခၚလာေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္ သည္ကား နံနက္ ၅ နာရီခြဲ တိတိပင္ ျဖစ္၏။ ဦးေစာမွာ ႀကိဳးတိုက္မွ ႀကိဳးစင္သို႔ အေရာက္တြင္ လိုက္လာရာ ၄င္းကိုယ္ တြင္ ပိုးရွပ္အက်ႌအျပာလက္တိုႏွင့္ ပိုးရွမ္း ေဘာင္းဘီကို ဝတ္ဆင္၍ ေရွ႕ထိုးဖိနပ္ အနက္ကို စီးလာေၾကာင္း။ ဦးေစာမွာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ဣေႁႏၵမပ်က္ဘဲ ၿပံဳးၿပံဳးရယ္ရယ္ႏွင့္ ေထာင္ပိုင္ႀကီးအား(ဂြတ္ဘိုင္)ဟုပင္ ႏႈတ္ ဆက္သြားေသးသည္ဆိုေၾကာင္း။ ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ မတက္မီ ေထာင္ အရာရွိႀကီးမ်ားက ၄င္းတို႔ထံုးစံအတိုင္း ဘုရားကို အာ႐ံုျပဳရန္ ခြင့္ျပဳေၾကာင္း။ ဦးေစာ ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ေရာက္ေသာအခ်ိန္ သည္ကား ၅ နာရီ ၃၂ မိနစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္ရာ ၄င္းအား အက်ႌရွည္ကို ေထာင္မွဴးႀကီးက ဝတ္ေပးၿပီး လက္ႏွင့္ေျခတို႔ကို ႀကိဳးျဖင့္ တုပ္ကာ အိတ္ျဖဴစြပ္လိုက္ၿပီး ႀကိဳးကြင္း ကို စြပ္လိုက္သည္။
တစ္ခဏမွ်ၾကာေသာ အခါ ႀကိဳးတိုက္ဆိုင္ရာ ေထာင္မွဴးႀကီးက ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္သည္ ၅ နာရီ ၃၃ မိနစ္တိတိအခ်ိန္ပင္ ျဖစ္ရ ကား သံျပားက်သြားေသာ ဒိုင္းဟူေသာ အသံမွတစ္ပါး ဘာမွမၾကားရ။ ႀကိဳးစင္ ေအာက္ဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသာ အခါ မေျပာပေလာက္ေသာ လႈပ္ရွားမႈ ကေလးျဖင့္ မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ဇီဝိန္ခ်ဳပ္သြားေတာ့ေၾကာင္း။ (သတင္းစာေရးသားခ်က္အတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပသည္)
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၈-၅-၁၉၄၈)
ဂဠဳန္ဦးေစာဇနီးထံမွ ေလ်ာ္ေၾကး ၄ သိန္းရလိုေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္အတူ လုပ္ႀကံျခင္းခံရမႈတြင္ ပါဝင္ သည့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးဌာန အတြင္းဝန္ ဦးအုန္း ေမာင္၏ က်န္ရစ္သူဇနီး ေဒၚသိန္းျြကယ္ ႏွင့္ သားသမီးမ်ားက တရားလႊတ္ေတာ္ တြင္ တရားမေၾကာင္းျဖင့္ တရားစြဲဆိုခဲ့ သည္။ အဆိုပါ တရားမမႈႀကီးႏွင့္ပတ္ သက္ၿပီး ေဒၚသိန္းျြကယ္ဘက္မွ လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္သည့္ဝတ္လံုေတာ္ရမွာ ေဒါက္ တာ ဘဟန္ ျဖစ္သည္။
(ျမန္မာ့အလင္း၊ ၂၉-၆-၁၉၅၀)
မွတ္ခ်က္
အခ်က္အလက္မ်ားကို လြတ္လပ္ေရးေၾကညာၿပီး ခ်ိန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ၁၉၄၈-၁၉၉၈ ေရႊရတု ႏွစ္ ငါးဆယ္ျပည့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသတင္းစာ မွတ္တမ္းမ်ား၊ ပထမတြဲႏွင့္ဒုတိယတြဲ၊ တကၠသိုလ္ စိန္တင္ စာအုပ္မ်ားမွရယူပါသည္။
တင္ၫြန့္
03 Jul 2012 |
By Venus News Journal
ေဖာ္၀ပ္ေမးလ္မွ ရရွိပါသည္။( ဟစ္တုိင္)
http://www.hittai.org/?show=rm&fileid=161&t=home7&id=7
ေဘဘီေစာတို႔သည္ ေဒါက္တာဘေမာ္ႏွင့္ ေဒါက္တာ ဘဟန္တို႔အား အယူခံေရွ႕ေနလိုက္ေပးရန္ ေတာင္းပန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္သြား ခဲ့ရသည္။
(ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ၊ ၁-၁-၁၉၄၈)
၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔ တြင္ ဦးေစာ၏ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚသန္းခင္ သည္ ေရွ႕ေနႀကီး မစၥတာဟက္ေဗာက္မွ တစ္ဆင့္ အဂၤလန္ျပည္၊ လန္ဒန္ၿမိဳ႕ရွိ ဦးေစာ၏ညီဝမ္းကြဲ ဦးေမာင္ေမာင္ႀကီးထံ ထိုေခတ္ေငြ က်ပ္ ၂၀ဝ၀ အကုန္ခံၿပီး သံႀကိဳးတစ္ေစာင္ ပို႔ကာ အကူအညီ ေတာင္းခဲ့ပါသည္။
ထိုသံႀကိဳးစာတြင္ ဤ အမႈသည္ အဂၤလိပ္အစိုးရလက္ထက္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သျဖင့္ ဘိလပ္ပရီဗီ ေကာင္စီတြင္ အယူခံဝင္ခြင့္ရွိေၾကာင္း၊ တရားဥပေဒ အားျဖင့္ ၫႊန္ၾကားအႀကံဥာဏ္ေပးႏိုင္ ေသာ ဥပေဒပါရဂူမ်ားရွာေဖြေပးရန္ ပါရွိ သည္။
(ဗမာ့ေခတ္သတင္းစာ၊ ၁၁-၃-၁၉၄၈)
ဦးေစာ၏ လက္နက္မႈႀကီးကို ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၂၀ ရက္၊ ေန႔လယ္ ၂ နာရီ အခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္ႀကီးထဲတြင္ အင္းစိန္သတၲမ တရားသူႀကီးက စတင္ စစ္ေဆးခဲ့သည္။ ဦးေစာမွာ အေတာ္ေလး ပိန္ခ်ံဳးသြားသည္။ ဦးေစာက အမႈတြင္ ပါဝင္သည့္ ကေလးမ်ားသည္ မိမိအိမ္မွ ကေလးမ်ားျဖစ္သျဖင့္သူတို႔အတြက္ေရွ႕ေန ငွားေပးရန္မွာ မိမိတာဝန္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။ ဦးေစာက တရားခံမ်ား ကို ေတြ႕ဆံုရန္ ေတာင္းဆိုသည္။ တရား သူႀကီး ဦးစိုးက မိမိတြင္ အာဏာမရွိ၊ အထက္အရာရွိမ်ားႏွင့္သာ စကားေျပာေစ လိုေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
(ဟံသာဝတီသတင္းစာ၊ ၂၁-၄-၁၉၄၈)
အင္းစိန္ေထာင္ႀကီးထဲတြင္ ႏိုင္ငံ ေတာ္ လုပ္ႀကံမႈတရားခံ နံပါတ္တစ္ တရားခံ ဦးေစာထံသို႔ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚ သန္းခင္ႏွင့္ သမီး ေဘဘီေစာတို႔ ဧၿပီလ ၁၇ ရက္ေန႔က သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုခဲ့ သည္။ ေဒၚသန္းခင္ႏွင့္ ေဘဘီေစာတို႔က ဦးေစာအား ဇိနတၳပကာသနီက်မ္းစာအုပ္ တစ္အုပ္ ေပးခဲ့ၾကသည္။ ဦးေစာက သူ ေရးသားထားေသာ စာရြက္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ ၅၀ ခန္႔ရွိမည့္ သူ၏ကိုယ္တိုင္ေရး အတၳဳပၸတၲိ စာတမ္းရွည္ႀကီးကို ေပးအပ္ လိုက္သည္။
(ဟံသာဝတီသတင္းစာ၊ ၂၁-၆-၁၉၄၈)
အင္းစိန္ေထာင္မွေနၿပီး ဦးေစာသည္ ဇနီးျဖစ္သူေဒၚသန္းခင္ထံ စာတစ္ေစာင္ ကို ေအာက္ပါအတိုင္းေရးပို႔လိုက္သည္။ မာမီခင္ ကြ်န္ေတာ္၏ အေလာင္းကို အိမ္သို႔ မယူပါႏွင့္။
ဘယ္ကိုမွလည္း မယူပါႏွင့္။
ေသၿပီးေသာအပုပ္ေကာင္ႀကီးဟူ၍ တရား ႏွင့္ေျဖပါ။ သတိသံေဝဂျဖစ္ပါ။
အနိစၥ တရားႏွင့္ အနတၲတို႔ကို ပြားမ်ားပါ။ ေသၿပီျဖစ္၍ မထူးပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ မာမီတို႔ ဒုကၡမရွာၾကပါႏွင့္ေတာ့။
ေသသူ ရည္ရြယ္၍ ပၪၨင္းခံျခင္း၊ ရွင္ျပဳျခင္း၊ ဆြမ္းေကြ်းျခင္း စေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ားကို လုပ္ပါက မာမီ တို႔မွာကုသိုလ္ရႏိုင္ပါသည္။
အမွ်အတန္း ေဝပါက ကုသိုလ္ရႏိုင္ပါသည္။
ဤသို႔ ေသာ ကုသိုလ္ေရးမ်ားကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ပါ။
(ျမန္မာ့အလင္း၊ ၁-၅-၁၉၄၈)
ဦးေစာ ေသေသာအခါ ႐ုပ္ကလပ္ကို ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚသန္းခင္က အျပင္တြင္ သၿဂႋဳဟ္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ဆိုင္ရာမွ ခြင့္မျပဳခဲ့ေပ။
သို႔ေသာ္ တရားခံမ်ားအား သရဏဂံုတင္ရန္ကိစၥတြင္ ၄င္းတို႔ အလိုရွိ သည့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကို ပင့္ဖိတ္ၿပီး သရဏဂံု တင္ခြင့္ကို ဧၿပီလ ၅ ရက္၊ ၆ ရက္၊ ၇ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ ျပဳလုပ္ခြင့္မ်ား ေပးခဲ့သည္။
(ျမန္မာ့အလင္း၊ ၆-၅-၁၉၄၈)
ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈႏွင့္ ပတ္သက္ သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ သို႔အယူခံဝင္ေရာက္ေရးအတြက္အခြင့္ထူး ေပးရန္ ဝင္ေရာက္ထားၾကေသာ ဦးေစာ၊ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္းႏွင့္ မံႈႀကီးတို႔၏အမႈ ကို ဧၿပီလ ၂၇ ရက္ေန႔၊ နံနက္ ၁၁ နာရီ အခ်ိန္တြင္ တရားဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဆာဘဦး၊ တရားဝန္ႀကီး ဦးေအးေမာင္ႏွင့္ တရား လႊတ္ေတာ္ တရားဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိမ္း ေမာင္တို႔ကၾကားနာစစ္ေဆးၿပီး စီရင္ခ်က္ ခ်မွတ္လိုက္သည္။
ယခုအမႈတြင္ မွား ယြင္းစြာျဖင့္ တရားဥပေဒေၾကာင္းအား ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အေၾကာင္းအရာအား ျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း စစ္ေဆးခဲ့သည့္ ခံု႐ံုးႏွင့္ တရားလႊတ္ေတာ္တို႔က မွားယြင္း စြာ ဆံုးျဖတ္ထားျခင္း မရွိသည္ကို ေတြ႕ရ သည့္အတြက္ တရားခံတို႔သည္ ဤ႐ံုး ေတာ္သို႔ အယူခံဝင္ရန္ အခြင့္ေတာင္းျခင္း သည္ မေပးသင့္ဟုဆိုကာ တရားခံတို႔၏ အယူခံဝင္ေရာက္ေရးခြင့္ပန္လႊာကို ပယ္ခ် လိုက္သည္။
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၁၈-၄-၁၉၄၈)
ႏိုင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီးႏွင့္ ပတ္ သက္သည့္ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါ တရားခံ ၈ ဦးအား ေမလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ကြပ္မ်က္ရန္၊ အထူးခံု႐ံုးအဖြဲ႕မွ ဆိုင္ရာသို႔ ၂၈-၄-၄၈ ရက္ေန႔က ေသဒဏ္ဝရမ္းမ်ား ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ ဦးေစာ၏ဇနီး ေဒၚ သန္းခင္သည္ ၂၇-၄-၄၈ ေန႔စြဲျဖင့္ ゞင္း ၏ ေအဒီလမ္းရွိ ေနအိမ္ကို ျပန္ေပးရန္ႏွင့္ ၄င္း၏ လင္ေယာက်ာ္း အဆံုးစီရင္ၿပီး ေသာအခါ အေလာင္းကို ထိုအိမ္သို႔ယူ ေဆာင္ကာ သၿဂႋဳဟ္ခြင့္ျပဳရန္ ဆိုင္ရာသို႔ ေတာင္းဆိုထားသည္။
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၂၉-၄-၁၉၄၈)
ႏိုင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈႀကီးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႀကိဳးဒဏ္အတည္ျပဳျခင္းခံရ သည့္ ဦးေစာသည္ ေမလ ၆ ရက္ေန႔ ညေနအခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း ၌ မိုးညႇင္းဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ အျခား ဆရာေတာ္သံုးပါးတို႔၏တရားေတာ္တို႔ကို နာယူခဲ့သည္။ ဦးေစာက မိုးညႇင္းဆရာ ေတာ္ႀကီးကို ေငြက်ပ္ ၄၅၀ဝ ေရစက္ခ် လွဴဒါန္းခဲ့သည္။
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၇-၅-၁၉၄၈)
ေမလ ၈ ရက္ေန႔ လင္းအားႀကီး အခ်ိန္တြင္ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းအပါ တရားခံမ်ားအား ႀကိဳးဒဏ္ေပးမည္ ျဖစ္ သည္။
ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီးထဲတြင္ ရန္ ႀကီးေအာင္ႏွင့္ စိန္ႀကီးတို႔အား လည္း ေကာင္း၊ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ဦးေစာ၊ ေမာင္စိုး၊ သက္ႏွင္းႏွင့္ မံႈႀကီးတို႔အား လည္းေကာင္း ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲစီ တစ္ နာရီျခား ႀကိဳးေပးမည္ျဖစ္သည္။
ေမာင္နီ ႏွင့္ သုခတို႔မွာ ေနာက္လိုက္ငယ္သားမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သမၼတႀကီး၏ ဆႏၵအရ ေမလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဇီဝိတ ဒါနအျဖစ္ ေသဒဏ္မွ ခ်မ္းသာေပးကာ တစ္သက္တစ္ကြ်န္းဒဏ္သို႔ ေျပာင္းလဲ လိုက္သည္။
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၈-၅-၁၉၄၈)
ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈတရားခံ ဦးေစာ အား ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည့္ ႀကိဳးတိုက္ အမွတ္ ၃ တြင္ ႀကိဳးဒဏ္မခံရမီ တစ္ေန႔ က ေအာက္ပါစာေလးကို ႀကိဳးတိုက္နံရံ တြင္ ခဲျဖင့္ေရးသြားခဲ့သည္။ အတိတ္ဘဝမေကာင္းမႈက အရင္းခံေၾကာင့္ ဒုကၡျဖစ္ရသည္။ ဥယိ႒ကကံကကပ္၍ ႏွိပ္စက္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲျဖစ္ရသည္။ အထည္ခံ႐ုပ္ၾကမ္းခုတား ေသသည္ေနာက္တိုင္ေအာင္ က်န္ရွိေလ၏။
(အိုးေဝ၊ ၂၇-၈-၁၉၄၈)
နံနက္ ၅ နာရီ မိနစ္ ၂၀ တြင္ ေရာက္ ရွိၾကေသာ ပရိသတ္မ်ားက ဦးေစာထား ရာ ႀကိဳးတိုက္သို႔သြားၾကေၾကာင္း၊ ခဏမွ် အၾကာတြင္ ၄င္း၏အခန္းကို ဖြင့္ေပးလိုက္ ရာ ၄င္းဆင္းမည္အျပဳတြင္ ႀကိဳးစင္တင္ ေသာအခါ ဝတ္ရေသာ အက်ႌရွည္အျဖဴကို ဝတ္ေပးမည္လုပ္ရာ ဦးေစာက ဟိုေပၚ ေရာက္မွဝတ္ပါလားခင္ဗ်ာဟု ေတာင္းပန္ သည့္အတြက္ မဝတ္ဘဲ ေထာင္ပိုင္ႀကီးက မူးမိုက္သြားမည္ကို စိုးရိမ္သျဖင့္ လက္ေမာင္းမွ တြဲေခၚလာေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္ သည္ကား နံနက္ ၅ နာရီခြဲ တိတိပင္ ျဖစ္၏။
ဦးေစာမွာ ႀကိဳးတိုက္မွ ႀကိဳးစင္သို႔ အေရာက္တြင္ လိုက္လာရာ ၄င္းကိုယ္ တြင္ ပိုးရွပ္အက်ႌအျပာလက္တိုႏွင့္ ပိုးရွမ္း ေဘာင္းဘီကို ဝတ္ဆင္၍ ေရွ႕ထိုးဖိနပ္ အနက္ကို စီးလာေၾကာင္း။
ဦးေစာမွာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ဣေႁႏၵမပ်က္ဘဲ ၿပံဳးၿပံဳးရယ္ရယ္ႏွင့္ ေထာင္ပိုင္ႀကီးအား(ဂြတ္ဘိုင္)ဟုပင္ ႏႈတ္ ဆက္သြားေသးသည္ဆိုေၾကာင္း။
ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ မတက္မီ ေထာင္ အရာရွိႀကီးမ်ားက ၄င္းတို႔ထံုးစံအတိုင္း ဘုရားကို အာ႐ံုျပဳရန္ ခြင့္ျပဳေၾကာင္း။
ဦးေစာ ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ ေရာက္ေသာအခ်ိန္ သည္ကား ၅ နာရီ ၃၂ မိနစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္ရာ ၄င္းအား အက်ႌရွည္ကို ေထာင္မွဴးႀကီးက ဝတ္ေပးၿပီး လက္ႏွင့္ေျခတို႔ကို ႀကိဳးျဖင့္ တုပ္ကာ အိတ္ျဖဴစြပ္လိုက္ၿပီး ႀကိဳးကြင္း ကို စြပ္လိုက္သည္။
တစ္ခဏမွ်ၾကာေသာ အခါ ႀကိဳးတိုက္ဆိုင္ရာ ေထာင္မွဴးႀကီးက ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္သည္ ၅ နာရီ ၃၃ မိနစ္တိတိအခ်ိန္ပင္ ျဖစ္ရ ကား သံျပားက်သြားေသာ ဒိုင္းဟူေသာ အသံမွတစ္ပါး ဘာမွမၾကားရ။
ႀကိဳးစင္ ေအာက္ဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသာ အခါ မေျပာပေလာက္ေသာ လႈပ္ရွားမႈ ကေလးျဖင့္ မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ဇီဝိန္ခ်ဳပ္သြားေတာ့ေၾကာင္း။
(သတင္းစာေရးသားခ်က္အတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပသည္)
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၈-၅-၁၉၄၈)
ဂဠဳန္ဦးေစာဇနီးထံမွ ေလ်ာ္ေၾကး ၄ သိန္းရလိုေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္အတူ လုပ္ႀကံျခင္းခံရမႈတြင္ ပါဝင္ သည့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးဌာန အတြင္းဝန္ ဦးအုန္း ေမာင္၏ က်န္ရစ္သူဇနီး ေဒၚသိန္းျြကယ္ ႏွင့္ သားသမီးမ်ားက တရားလႊတ္ေတာ္ တြင္ တရားမေၾကာင္းျဖင့္ တရားစြဲဆိုခဲ့ သည္။ အဆိုပါ တရားမမႈႀကီးႏွင့္ပတ္ သက္ၿပီး ေဒၚသိန္းျြကယ္ဘက္မွ လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္သည့္ဝတ္လံုေတာ္ရမွာ ေဒါက္ တာ ဘဟန္ ျဖစ္သည္။
(ျမန္မာ့အလင္း၊ ၂၉-၆-၁၉၅၀)
ဂဠုံ -ဦးေစာ၏ တပည့္ေက်ာ္ စိန္ၾကီးၽႏွင့္ အဖြဲ ့အား တရားရုံးတြင္
ေမာင္းမွ တြဲေခၚလာေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္ သည္ကား နံနက္ ၅ နာရီခြဲ တိတိပင္ ျဖစ္၏။ ဦးေစာမွာ ႀကိဳးတိုက္မွ ႀကိဳးစင္သို႔ အေရာက္တြင္ လိုက္လာရာ ၄င္းကိုယ္ တြင္ ပိုးရွပ္အက်ႌအျပာလက္တိုႏွင့္ ပိုးရွမ္း ေဘာင္းဘီကို ဝတ္ဆင္၍ ေရွ႕ထိုးဖိနပ္ အနက္ကို စီးလာေၾကာင္း။ ဦးေစာမွာ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ ဣေႁႏၵမပ်က္ဘဲ ၿပံဳးၿပံဳးရယ္ရယ္ႏွင့္ ေထာင္ပိုင္ႀကီးအား(ဂြတ္ဘိုင္)ဟုပင္ ႏႈတ္ ဆက္သြားေသးသည္ဆိုေၾကာင္း။ ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ မတက္မီ ေထာင္ အရာရွိႀကီးမ်ားက ၄င္းတို႔ထံုးစံအတိုင္း ဘုရားကို အာ႐ံုျပဳရန္ ခြင့္ျပဳေၾကာင္း။ ဦးေစာ ႀကိဳးစင္ေပၚသို႔ေရာက္ေသာအခ်ိန္ သည္ကား ၅ နာရီ ၃၂ မိနစ္ခန္႔ရွိၿပီျဖစ္ရာ ၄င္းအား အက်ႌရွည္ကို ေထာင္မွဴးႀကီးက ဝတ္ေပးၿပီး လက္ႏွင့္ေျခတို႔ကို ႀကိဳးျဖင့္ တုပ္ကာ အိတ္ျဖဴစြပ္လိုက္ၿပီး ႀကိဳးကြင္း ကို စြပ္လိုက္သည္။
တစ္ခဏမွ်ၾကာေသာ အခါ ႀကိဳးတိုက္ဆိုင္ရာ ေထာင္မွဴးႀကီးက ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္သည္ ၅ နာရီ ၃၃ မိနစ္တိတိအခ်ိန္ပင္ ျဖစ္ရ ကား သံျပားက်သြားေသာ ဒိုင္းဟူေသာ အသံမွတစ္ပါး ဘာမွမၾကားရ။ ႀကိဳးစင္ ေအာက္ဘက္သို႔ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေသာ အခါ မေျပာပေလာက္ေသာ လႈပ္ရွားမႈ ကေလးျဖင့္ မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ဇီဝိန္ခ်ဳပ္သြားေတာ့ေၾကာင္း။ (သတင္းစာေရးသားခ်က္အတိုင္း ကူးယူေဖာ္ျပသည္)
(သံေတာ္ဆင့္၊ ၈-၅-၁၉၄၈)
ဂဠဳန္ဦးေစာဇနီးထံမွ ေလ်ာ္ေၾကး ၄ သိန္းရလိုေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္အတူ လုပ္ႀကံျခင္းခံရမႈတြင္ ပါဝင္ သည့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးဌာန အတြင္းဝန္ ဦးအုန္း ေမာင္၏ က်န္ရစ္သူဇနီး ေဒၚသိန္းျြကယ္ ႏွင့္ သားသမီးမ်ားက တရားလႊတ္ေတာ္ တြင္ တရားမေၾကာင္းျဖင့္ တရားစြဲဆိုခဲ့ သည္။ အဆိုပါ တရားမမႈႀကီးႏွင့္ပတ္ သက္ၿပီး ေဒၚသိန္းျြကယ္ဘက္မွ လိုက္ပါ ေဆာင္ရြက္သည့္ဝတ္လံုေတာ္ရမွာ ေဒါက္ တာ ဘဟန္ ျဖစ္သည္။
(ျမန္မာ့အလင္း၊ ၂၉-၆-၁၉၅၀)
မွတ္ခ်က္
အခ်က္အလက္မ်ားကို လြတ္လပ္ေရးေၾကညာၿပီး ခ်ိန္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ၁၉၄၈-၁၉၉၈ ေရႊရတု ႏွစ္ ငါးဆယ္ျပည့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံသတင္းစာ မွတ္တမ္းမ်ား၊ ပထမတြဲႏွင့္ဒုတိယတြဲ၊ တကၠသိုလ္ စိန္တင္ စာအုပ္မ်ားမွရယူပါသည္။
တင္ၫြန့္
03 Jul 2012 |
By Venus News Journal
ေဖာ္၀ပ္ေမးလ္မွ ရရွိပါသည္။( ဟစ္တုိင္)
http://www.hittai.org/?show=rm&fileid=161&t=home7&id=7
Sunday, April 28, 2013
ေခတ္ေဟာင္းမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ဖိုးတေခတ္ (သို႔မဟုတ္) ကရင္အမ်ိဳးသား ရြာကေလး
ေဆာင္းပါး - သန္းထုိက္ဦး (ဧရာ၀တီ)
ရြာထဲကုိ ၀င္လုိက္တာနဲ႔ ေျမနီလမ္းကေလး ႏွစ္ဘက္စလံုးမွာ ပ်ဥ္ေထာင္ကာ ပ်ဥ္ခင္းနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ အိမ္ေတြနဲ႔ အတူ ကရင္ရိုးရာဓေလ့ တခုျဖစ္တဲ့ ကရင္ဘာသာနဲ႔ “ထမုဒ္” လို႔ ေခၚတဲ့ ၀ါးလံုးရွည္ တလံုး ေပၚမွာ ကရင္အမ်ဳိးသား အလံနဲ႔ အကႌ်ကုိ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ နတ္စင္ေလးေတြကိုပါ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့ ကရင္ျပည္နယ္က “ကရင္ အမ်ဳိးသားရြာ” ျဖစ္ၿပီး ဘားအံ ခရိုင္ ဂ်ဳိင္းၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ရွိတာပါ။
အနီးအနား ေက်းရြာမွာရွိတဲ့ လူေတြကေတာ့ “ဖိုးတေခတ္” ရြာလို႔လည္း ေခၚၾကပါတယ္။ ရြာတည္ေထာင္ဖို႔ နယ္ေျမကုိ ယခင္ စစ္အစိုးရ လက္ထက္က ဘားအံၿမိဳ႕ ျပည္နယ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ ဥကၠ႒ေဟာင္း ဦးခင္ၾကဴးက ေပးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ရြာမွာေနထုိင္ၾကတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြဟာ အဲဒီလိုမ်ဳိး ရိုးရာနတ္စင္ကုိ အိမ္တိုင္းမွာ လုပ္ထားၾကၿပီး လျပည့္၊ လကြယ္ ေရာက္တိုင္း ဆြမ္းကပ္၊ အေမႊးနံ႔သာေတြနဲ႔ ပူေဇာ္ေလ့ရွိတယ္လို႔ အသက္ ၄၈ ႏွစ္ အရြယ္ အဲဒီရြာသား ဦးေမာင္ဒါးက ေျပာပါတယ္။
ရြာမွာ အိမ္ေျခ ၉၀၊ လူဦးေရ ၄၀၀ ေက်ာ္ေနထိုင္ၿပီး အသက္ ၃၈ ႏွစ္အရြယ္ ကရင္အမ်ိဳးသားတဦးရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေအာက္မွာ ေနထုိင္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။ သူ႔ကို ရြာသားေတြက ကရင္ကိုယ္ေတာ္ေလးလို႔ ေခၚၾကသလို တခ်ိဳ႕က ကရင္စကားနဲ႔ “ဖုႀကိဳက္” ျမန္မာလို “အဘိုး” လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ အဘိုးကို ရြာေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ သေဘာပါပဲ။
“အဘုိးကုိ တခ်ဳိ႕က မိစၱာလား၊ ဒိဌိလားဆုိၿပီး အစက ေျပာၾကတယ္။ အရင္က ရြာ သာေရးနာေရးအတြက္ အလွဴခံထြက္ရင္ လူေတြ မထည့္ၾကဘူး၊ အခုေတာ့ နည္းနည္း ေတာ္လာၿပီ” လို႔ ဦးေမာင္ဒါးက ေျပာပါတယ္။
ရြာသား အမ်ားစုက ဗုဒၶဘာသာကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ လာၾကေပမယ့္ အရင္က နတ္ကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့ ဓေလ့ေတြလည္း က်န္ရွိေနတုန္းပဲလို႔ သိရပါတယ္။
ရြာကုိ သတ္သတ္လြတ္ နယ္ေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၿပီး ေစတီ တခ်ဳိ႕တည္းထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီမွာေနထုိင္ၾကတဲ့ လူေတြ အားလံုးဟာ သတ္သတ္လြတ္စားၿပီး ကရင္ရိုးရာ ၀တ္စံု ဝတ္ဆင္ၾကတဲ့အျပင္ ဆံပင္ေတြကိုလည္း အရွည္ ထားၾကရတယ္လို႔ အသက္ ၄၀ အရြယ္ ရြာသူ အမ်ဳိးသမီးတဦးက ရွင္းျပပါတယ္။
“ဒီမွာ သတ္သတ္လြတ္ မစားတဲ့လူ မရွိဘူး၊ အဘုိးကုိ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆရာသမား တေယာက္လိုပဲ၊ သူ႔စကားကုိ အားလံုးနား ေထာင္ၾကတယ္၊ သူ႔ ေမြးေန႔ ေရာက္ရင္လည္း အဘုိးက ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ဖိတ္၊ ဆြမ္းကပ္ အလွဴေတြ လုပ္ပါတယ္” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
အဘုိးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရႏုိင္မလားလို႔ ေမးျမန္ၾကည့္ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ရြာမွာမရွိဘူး ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ကုိ ခရီး လြန္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ဦးေမာင္ဒါးက ရွင္းျပပါတယ္။ ရြာသူရြာသားတခ်ိဳ႕လည္း အဘိုးနဲ႔ အတူ လိုက္ပါသြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ရြာသားေတြက အဘုိးကုိ ေတြ႔ခ်င္ရင္ေတာ့ သူတို႔မွာ ဓာတ္ပံု ရိုက္ထားတာ ရွိတဲ့အေၾကာင္း၊ ပလတ္စတစ္ ေလာင္းထားတဲ့ ပံုေတြကို ျပသၿပီး ရြာထဲက ထမင္းစားေဆာင္၊ ရက္ကန္းရက္တဲ့ေနရာ ေတြကိုပါ လိုက္လံျပသ ခဲ့ပါေသးတယ္။
ထမင္းစားတဲ့ အေဆာင္ကို ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အဘုိးနဲ႔ ကရင္ အမ်ဳိးသား အစည္းအရုံး (KNU) တပ္မဟာ ၇ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း တဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ထိန္ေမာင္နဲ႔အတူ တြဲရိုက္ထားတဲ့ ပံုေတြကုိပါ ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ အဘုိးနဲ႔ အတူ ယခင္ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဦးခင္ၾကဴးနဲ႔လည္း အမွတ္တရ တြဲရိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။
ရြာမွာရွိတဲ့ လူငယ္အမ်ားစုကေတာ့ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ထုိင္းႏုိင္ငံကို သြားေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကုိင္ၾကၿပီး ရသမွ် ေငြေတြ ကုိ ရန္ပံုေငြ စနစ္နဲ႔ အသံုးျပဳၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အတြက္ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔ အစည္း (NGO) တခ်ဳိ႕က ကမ္းလွမ္းခဲ့ဖူးေပမယ့္ အခက္အခဲ တခ်ဳိ႕ရင္ဆိုင္ခဲ့ရ တဲ့အေၾကာင္း အဲဒီရြာကို သြားေရာက္ ေလ့လာခဲ့ဖူးတဲ့ ကရင္တုိင္းရင္းသား ကုိရွားေဖာင္အြာက ေျပာျပပါတယ္။
“သူတို႔ရြာက လူေတြကို ပညာေပးလုပ္ငန္းေတြ သင္တန္းေပးခ်င္တယ္ ေပးလို႔မရဘူး၊ ၿမိဳ႕ကိုသြားမယ္ဆိုရင္ မလႊတ္ဘူး၊ ဆရာျဖစ္ သင္တန္း ဘားအံမွာ သြားထားေပးမွာေပါ့၊ ကေလးမ ႏွစ္ေယာက္ကုိ၊ ဒါေပမယ့္ မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ဘားအံမွာ ရက္ကန္း သင္တန္းေက်ာင္းရွိတယ္။ ရြာကလူ ၅ ေယာက္ေလာက္ က်ေနာ္တို႔အားလံုး အကုန္က်ခံ ပို႔ေပးမယ္ေျပာတယ္ မရဘူး။ သင္ခ်င္ရင္ ဆရာမေခၚလာခဲ့၊ ရြာမွာ လာသင္လို႔ ေျပာတယ္” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
ရြာမွာရွိတဲ့ လူေတြအားလံုးက သူတို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္စကားကုိ နားေထာင္ၾကတဲ့ အျပင္ တျခားၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနတဲ့ ရြာသားေတြလည္း နားေထာင္ၾကတယ္လို႔ ကိုရွားေဖာင္းအြာက ဆက္ေျပာျပပါတယ္။
“အဲဒီရြာမွာ ရွိေနတဲ့လူတင္ မဟုတ္ဘူး၊ အျပင္မွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ရြာတိုင္းရြာတုိင္းမွာ သူ႔လူေတြရွိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပြဲေတာ္ရက္၊ သူ႔ရဲ႕ ေမြးေန႔၊ သူတို႔ ေျပာတာကေတာ့ ထမုဒ္ ထိုးတယ္ေခၚတယ္၊ အဲဒီပြဲေတာ္ရက္ ေရာက္ၿပီးဆုိရင္ ရြာေတြ ရြာေတြက သူ႔ရဲ႕လူေတြ အကုန္လံုး သြားၿပီးေတာ့ ပါ၀င္ၾကတယ္” လို႔ သူက ဆုိပါတယ္။
ရြာမွာ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဦးစားေပးမႈ မရွိဘဲ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ စာသင္ေက်ာင္း ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးသာ စိုက္ထူထားၿပီး စာသင္ေက်ာင္း မရွိဘူးလို႔ သိရပါတယ္။
“စာသင္ေက်ာင္း မရွိဘူး၊ ရွိတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းဟာလည္း အျဖစ္သေဘာေလာက္ပဲ လုပ္ထားၾကတယ္။ ကေလးေတြမွာ ဗလာ စာအုပ္ေတာင္ မရွိဘူး။ ကေလးေတြ စာသင္တာ ကတ္ထူစကၠဴေတြနဲ႔ စာေတြ သင္ေနၾကတယ္။ မုန္႔ဖာေတြ အေပၚမွာ စာေတြ ေရးေနၾကတယ္။ ပညာေရးကုိ ဦးစားမေပးတာ” လို႔ ကိုရွားေဖာင္အြာက ဆိုပါတယ္။
ဒီလို ျဖစ္ပ်က္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တခုအားသာခ်က္ ရွိႏုိင္သလို အားနည္းခ်က္လည္း ရွိတယ္လို႔ သူ႔ရဲ႕ အျမင္ကုိ ဆက္ေျပာပါတယ္။
ကိုရွားေဖာင္အြာက “အားသာခ်က္ကို ေျပာၾကည့္ရမယ္ဆုိရင္ သူတို႔က ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေနခ်င္တယ္၊ သူမ်ားေတြနဲ႔ မပတ္သက္ခ်င္ဘူး။ ေနာက္တခုက ရိုးရာ တခုလို ထိန္းသိမ္းခ်င္တယ္၊ တျခားရိုးရာ ထိန္းသိမ္းတာ ဘာညာေတာ့ မသိဘူး၊ ရိုးရာ၀တ္စံု ထိန္းသိမ္းတာေတာ့ ေတာ္တယ္။ က်န္တာ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မရွိပါဘူး” လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူ႔အေနနဲ႔ေတာ့ အဲဒီရြာက လူေတြကို ပညာတတ္ ေစခ်င္တယ္၊ အဲဒီ လူေတြ တကယ္လို႔မ်ား ပညာတတ္ခဲ့ရင္ တမ်ဳိးတဖံု ေျပာင္းလဲ သြားႏုိင္တယ္ လို႔ ကိုရွားေဖာင္အြာက သူ႔ဆႏၵကို ေျပာျပတယ္။
“အဓိက အဲဒီမွာ ရွိတဲ့ ကရင္ေတြက ပညာအားနည္းတယ္၊ လံုး၀ကုိ အေျခအေနဆိုးတယ္။ ေက်ာင္းမရွိတာထက္ ပညာေရးကုိ အားေပးမယ့္သူမရွိဘူး။ က်ေနာ္ စကား တီးေခါက္ဖူးတယ္ သူတို႔ရဲ႕ အျမင္ထဲမွာ ပညာေရးဆိုတာ ေခတ္မရွိေတာ့ဘူး၊ ပညာမရွိလည္း ထမင္းစားရတယ္ ဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ သူတို႔ေတြမွာ အဲဒါေတြ ၀င္ေနတယ္” လို႔ ကုိရွားေဖာင္အြာက ဆုိပါတယ္။ ။
http://burma.irrawaddy.org/archives/38428
ရြာထဲကုိ ၀င္လုိက္တာနဲ႔ ေျမနီလမ္းကေလး ႏွစ္ဘက္စလံုးမွာ ပ်ဥ္ေထာင္ကာ ပ်ဥ္ခင္းနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ အိမ္ေတြနဲ႔ အတူ ကရင္ရိုးရာဓေလ့ တခုျဖစ္တဲ့ ကရင္ဘာသာနဲ႔ “ထမုဒ္” လို႔ ေခၚတဲ့ ၀ါးလံုးရွည္ တလံုး ေပၚမွာ ကရင္အမ်ဳိးသား အလံနဲ႔ အကႌ်ကုိ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ နတ္စင္ေလးေတြကိုပါ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့ ကရင္ျပည္နယ္က “ကရင္ အမ်ဳိးသားရြာ” ျဖစ္ၿပီး ဘားအံ ခရိုင္ ဂ်ဳိင္းၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ရွိတာပါ။
အနီးအနား ေက်းရြာမွာရွိတဲ့ လူေတြကေတာ့ “ဖိုးတေခတ္” ရြာလို႔လည္း ေခၚၾကပါတယ္။ ရြာတည္ေထာင္ဖို႔ နယ္ေျမကုိ ယခင္ စစ္အစိုးရ လက္ထက္က ဘားအံၿမိဳ႕ ျပည္နယ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ ဥကၠ႒ေဟာင္း ဦးခင္ၾကဴးက ေပးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ရြာမွာေနထုိင္ၾကတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြဟာ အဲဒီလိုမ်ဳိး ရိုးရာနတ္စင္ကုိ အိမ္တိုင္းမွာ လုပ္ထားၾကၿပီး လျပည့္၊ လကြယ္ ေရာက္တိုင္း ဆြမ္းကပ္၊ အေမႊးနံ႔သာေတြနဲ႔ ပူေဇာ္ေလ့ရွိတယ္လို႔ အသက္ ၄၈ ႏွစ္ အရြယ္ အဲဒီရြာသား ဦးေမာင္ဒါးက ေျပာပါတယ္။
ရြာမွာ အိမ္ေျခ ၉၀၊ လူဦးေရ ၄၀၀ ေက်ာ္ေနထိုင္ၿပီး အသက္ ၃၈ ႏွစ္အရြယ္ ကရင္အမ်ိဳးသားတဦးရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေအာက္မွာ ေနထုိင္ေနၾကတာ ျဖစ္တယ္လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။ သူ႔ကို ရြာသားေတြက ကရင္ကိုယ္ေတာ္ေလးလို႔ ေခၚၾကသလို တခ်ိဳ႕က ကရင္စကားနဲ႔ “ဖုႀကိဳက္” ျမန္မာလို “အဘိုး” လို႔ ေခၚၾကပါတယ္။ အဘိုးကို ရြာေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ သေဘာပါပဲ။
“အဘုိးကုိ တခ်ဳိ႕က မိစၱာလား၊ ဒိဌိလားဆုိၿပီး အစက ေျပာၾကတယ္။ အရင္က ရြာ သာေရးနာေရးအတြက္ အလွဴခံထြက္ရင္ လူေတြ မထည့္ၾကဘူး၊ အခုေတာ့ နည္းနည္း ေတာ္လာၿပီ” လို႔ ဦးေမာင္ဒါးက ေျပာပါတယ္။
ရြာသား အမ်ားစုက ဗုဒၶဘာသာကို ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ လာၾကေပမယ့္ အရင္က နတ္ကိုးကြယ္ခဲ့တဲ့ ဓေလ့ေတြလည္း က်န္ရွိေနတုန္းပဲလို႔ သိရပါတယ္။
ရြာကုိ သတ္သတ္လြတ္ နယ္ေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၿပီး ေစတီ တခ်ဳိ႕တည္းထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီမွာေနထုိင္ၾကတဲ့ လူေတြ အားလံုးဟာ သတ္သတ္လြတ္စားၿပီး ကရင္ရိုးရာ ၀တ္စံု ဝတ္ဆင္ၾကတဲ့အျပင္ ဆံပင္ေတြကိုလည္း အရွည္ ထားၾကရတယ္လို႔ အသက္ ၄၀ အရြယ္ ရြာသူ အမ်ဳိးသမီးတဦးက ရွင္းျပပါတယ္။
“ဒီမွာ သတ္သတ္လြတ္ မစားတဲ့လူ မရွိဘူး၊ အဘုိးကုိ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆရာသမား တေယာက္လိုပဲ၊ သူ႔စကားကုိ အားလံုးနား ေထာင္ၾကတယ္၊ သူ႔ ေမြးေန႔ ေရာက္ရင္လည္း အဘုိးက ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ဖိတ္၊ ဆြမ္းကပ္ အလွဴေတြ လုပ္ပါတယ္” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
အဘုိးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရႏုိင္မလားလို႔ ေမးျမန္ၾကည့္ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ရြာမွာမရွိဘူး ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ကုိ ခရီး လြန္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ဦးေမာင္ဒါးက ရွင္းျပပါတယ္။ ရြာသူရြာသားတခ်ိဳ႕လည္း အဘိုးနဲ႔ အတူ လိုက္ပါသြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ရြာသားေတြက အဘုိးကုိ ေတြ႔ခ်င္ရင္ေတာ့ သူတို႔မွာ ဓာတ္ပံု ရိုက္ထားတာ ရွိတဲ့အေၾကာင္း၊ ပလတ္စတစ္ ေလာင္းထားတဲ့ ပံုေတြကို ျပသၿပီး ရြာထဲက ထမင္းစားေဆာင္၊ ရက္ကန္းရက္တဲ့ေနရာ ေတြကိုပါ လိုက္လံျပသ ခဲ့ပါေသးတယ္။
ထမင္းစားတဲ့ အေဆာင္ကို ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အဘုိးနဲ႔ ကရင္ အမ်ဳိးသား အစည္းအရုံး (KNU) တပ္မဟာ ၇ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း တဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ထိန္ေမာင္နဲ႔အတူ တြဲရိုက္ထားတဲ့ ပံုေတြကုိပါ ေတြ႕ရပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ အဘုိးနဲ႔ အတူ ယခင္ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဦးခင္ၾကဴးနဲ႔လည္း အမွတ္တရ တြဲရိုက္ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။
ရြာမွာရွိတဲ့ လူငယ္အမ်ားစုကေတာ့ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ထုိင္းႏုိင္ငံကို သြားေရာက္ အလုပ္ လုပ္ကုိင္ၾကၿပီး ရသမွ် ေငြေတြ ကုိ ရန္ပံုေငြ စနစ္နဲ႔ အသံုးျပဳၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အတြက္ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔ အစည္း (NGO) တခ်ဳိ႕က ကမ္းလွမ္းခဲ့ဖူးေပမယ့္ အခက္အခဲ တခ်ဳိ႕ရင္ဆိုင္ခဲ့ရ တဲ့အေၾကာင္း အဲဒီရြာကို သြားေရာက္ ေလ့လာခဲ့ဖူးတဲ့ ကရင္တုိင္းရင္းသား ကုိရွားေဖာင္အြာက ေျပာျပပါတယ္။
“သူတို႔ရြာက လူေတြကို ပညာေပးလုပ္ငန္းေတြ သင္တန္းေပးခ်င္တယ္ ေပးလို႔မရဘူး၊ ၿမိဳ႕ကိုသြားမယ္ဆိုရင္ မလႊတ္ဘူး၊ ဆရာျဖစ္ သင္တန္း ဘားအံမွာ သြားထားေပးမွာေပါ့၊ ကေလးမ ႏွစ္ေယာက္ကုိ၊ ဒါေပမယ့္ မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ဘားအံမွာ ရက္ကန္း သင္တန္းေက်ာင္းရွိတယ္။ ရြာကလူ ၅ ေယာက္ေလာက္ က်ေနာ္တို႔အားလံုး အကုန္က်ခံ ပို႔ေပးမယ္ေျပာတယ္ မရဘူး။ သင္ခ်င္ရင္ ဆရာမေခၚလာခဲ့၊ ရြာမွာ လာသင္လို႔ ေျပာတယ္” လို႔ သူက ဆိုပါတယ္။
ရြာမွာရွိတဲ့ လူေတြအားလံုးက သူတို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္စကားကုိ နားေထာင္ၾကတဲ့ အျပင္ တျခားၿမိဳ႕နယ္မွာ ေနတဲ့ ရြာသားေတြလည္း နားေထာင္ၾကတယ္လို႔ ကိုရွားေဖာင္းအြာက ဆက္ေျပာျပပါတယ္။
“အဲဒီရြာမွာ ရွိေနတဲ့လူတင္ မဟုတ္ဘူး၊ အျပင္မွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ရြာတိုင္းရြာတုိင္းမွာ သူ႔လူေတြရွိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပြဲေတာ္ရက္၊ သူ႔ရဲ႕ ေမြးေန႔၊ သူတို႔ ေျပာတာကေတာ့ ထမုဒ္ ထိုးတယ္ေခၚတယ္၊ အဲဒီပြဲေတာ္ရက္ ေရာက္ၿပီးဆုိရင္ ရြာေတြ ရြာေတြက သူ႔ရဲ႕လူေတြ အကုန္လံုး သြားၿပီးေတာ့ ပါ၀င္ၾကတယ္” လို႔ သူက ဆုိပါတယ္။
ရြာမွာ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဦးစားေပးမႈ မရွိဘဲ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ စာသင္ေက်ာင္း ဆိုင္းဘုတ္ႀကီးသာ စိုက္ထူထားၿပီး စာသင္ေက်ာင္း မရွိဘူးလို႔ သိရပါတယ္။
“စာသင္ေက်ာင္း မရွိဘူး၊ ရွိတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းဟာလည္း အျဖစ္သေဘာေလာက္ပဲ လုပ္ထားၾကတယ္။ ကေလးေတြမွာ ဗလာ စာအုပ္ေတာင္ မရွိဘူး။ ကေလးေတြ စာသင္တာ ကတ္ထူစကၠဴေတြနဲ႔ စာေတြ သင္ေနၾကတယ္။ မုန္႔ဖာေတြ အေပၚမွာ စာေတြ ေရးေနၾကတယ္။ ပညာေရးကုိ ဦးစားမေပးတာ” လို႔ ကိုရွားေဖာင္အြာက ဆိုပါတယ္။
ဒီလို ျဖစ္ပ်က္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ တခုအားသာခ်က္ ရွိႏုိင္သလို အားနည္းခ်က္လည္း ရွိတယ္လို႔ သူ႔ရဲ႕ အျမင္ကုိ ဆက္ေျပာပါတယ္။
ကိုရွားေဖာင္အြာက “အားသာခ်က္ကို ေျပာၾကည့္ရမယ္ဆုိရင္ သူတို႔က ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေနခ်င္တယ္၊ သူမ်ားေတြနဲ႔ မပတ္သက္ခ်င္ဘူး။ ေနာက္တခုက ရိုးရာ တခုလို ထိန္းသိမ္းခ်င္တယ္၊ တျခားရိုးရာ ထိန္းသိမ္းတာ ဘာညာေတာ့ မသိဘူး၊ ရိုးရာ၀တ္စံု ထိန္းသိမ္းတာေတာ့ ေတာ္တယ္။ က်န္တာ ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မရွိပါဘူး” လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူ႔အေနနဲ႔ေတာ့ အဲဒီရြာက လူေတြကို ပညာတတ္ ေစခ်င္တယ္၊ အဲဒီ လူေတြ တကယ္လို႔မ်ား ပညာတတ္ခဲ့ရင္ တမ်ဳိးတဖံု ေျပာင္းလဲ သြားႏုိင္တယ္ လို႔ ကိုရွားေဖာင္အြာက သူ႔ဆႏၵကို ေျပာျပတယ္။
“အဓိက အဲဒီမွာ ရွိတဲ့ ကရင္ေတြက ပညာအားနည္းတယ္၊ လံုး၀ကုိ အေျခအေနဆိုးတယ္။ ေက်ာင္းမရွိတာထက္ ပညာေရးကုိ အားေပးမယ့္သူမရွိဘူး။ က်ေနာ္ စကား တီးေခါက္ဖူးတယ္ သူတို႔ရဲ႕ အျမင္ထဲမွာ ပညာေရးဆိုတာ ေခတ္မရွိေတာ့ဘူး၊ ပညာမရွိလည္း ထမင္းစားရတယ္ ဆုိတဲ့ အသိနဲ႔ သူတို႔ေတြမွာ အဲဒါေတြ ၀င္ေနတယ္” လို႔ ကုိရွားေဖာင္အြာက ဆုိပါတယ္။ ။
http://burma.irrawaddy.org/archives/38428
Friday, April 26, 2013
ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းတြင္ အတင္း အဓမၼ ခိုင္းေစမႈမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ ပြား
ဧၿပီလ ၂၅ ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္။ စဖန္းေရွာင္း (ေကအိုင္စီ)
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေနဆဲကာလတြင္ ကရင္ျပည္နယ္ ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေက်းရြာအခ်ဳိ႕တြင္ ကရင္နယ္ျခား ေစာင့္တပ္-BGF မွ ေဒသခံမ်ားကို အတင္းအဓမၼ လုပ္အားေပးခိုင္းေစမႈမ်ား ျပဳ လုပ္ေနေသးေၾကာင္း ကရင္ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔(KHRG)က ထုတ္ျပန္ထားသည္။
ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ အေျခစိုက္ ၁၀၁၃ ႏွင့္ ၁၀၁၄ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္းတို႔က ၎တို႔တပ္စခန္းမ်ားေဆာက္ေရး အတြက္ လိုအပ္ေသာ သစ္၊ ၀ါးႏွင့္ သက္ကယ္မ်ားကို ပို႔ေပးရန္ ယင္းေဒသရွိ မဲ့ကေနာ၊ မဲ့သရီးႀကီး၊ မဲ့သရီးဖိုးခီး ႏွင့္ ထီးေထာခီး စသည့္ေက်းရြာတို႔မွ ရြာသားမ်ားအား အတင္းခိုင္းေစခဲ့သည္ဟု KHRG မွ ဧၿပီလ ၂၃ရက္ေန႔၌ အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္မွ ဦးေဆာင္ၿပီး ယြန္းစလင္းေခ်ာင္းကိုျဖတ္၍ ေဆာက္လုပ္ရန္ရွိေသာ ထီးလား အယ္ထာ့ဟုေခၚေသာ တံတားအတြက္ မဲ့ပေရးႏွင့္ ေက်ာပါးေက်းရြာအုပ္စု အပါအ၀င္ အျခားေသာ ေက်းရြာ အုပ္စု ၃ ရြာမွ တစ္ရြာလ်င္ အနည္းဆံုး လူ ၅ဦးမွ ၁၀ ဦးအထိ ေန႔တိုင္းလုပ္အားေပးဆင္းေနရသည္ဟု KHRG က ဆိုသည္။
“အခု လက္ရွိအေျခအေနအရ အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံေနရတာေတြကေတာ့ အရင္ကေလာက္ မဆိုးေပမယ့္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပၿပီး ေစခိုင္းေနတာ ရွိတုန္းပါပဲ။ ခိုင္းေစမႈကေတာ့ ဇန္န၀ါရီလကေန ေဖေဖာ္၀ါရီလအထိ ျဖစ္ပြားမႈေတြကို ထုတ္ျပန္ထားတာျဖစ္ပါတယ္”ဟု KHRG ေျပာခြင့္ရ ေနာ္ခူးခူးဂ်ဴးက ေကအိုင္စီ သို႔ေျပာသည္။
အဆိုပါေဒသရွိ ရြာသားမ်ားက သတင္းပို႔ေပးရျခင္း၊ ကင္းေစာင့္ေပးရျခင္း၊ ထမင္း၊ ဟင္းခ်က္ ျပဳတ္ေပးရျခင္း မ်ားအျပင္ ေပၚတာလိုက္ေပးျခင္းမ်ားကိုလည္း နယ္ျခားေစာင့္တပ္အတြက္ ယခုအခိ်န္ထိ လုပ္ေဆာင္ေပးေနရ သည္ဟု KHRG က ေျပာသည္။
ေနာ္ခူးခူးဂ်ဴးက “အခု ပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးကာလမွာ ကရင္ေဒသက ရြာသားေတြ အတင္းအဓမၼခိုင္းေစခံရမ်ဳိး ဆက္ရွိေနေသးတာကို ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပည္သူဘက္ကေန တတ္ႏိုင္သေလာက္ က်မတို႔ အဖြဲ႔ကေန ႀကိဳးစားသြားမယ္”ဟု ျဖည့္စြက္ေျပာဆိုသည္။
KHRG ထုတ္ျပန္ထားသည့္ အစီရင္ခံစာအရ ယခု ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေဒသခံမ်ားကို အဓမၼခိုင္းေစေသာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ၁၀၁၃ တပ္ရင္းကို ဗိုလ္မႉးေစာလွႀကိဳင္မွ ဦးေဆာင္ၿပီး ၁၀၁၄ တပ္ရင္းကို ဗိုလ္မႉး ေစာေမာင္ခ်စ္က ဦးေဆာင္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
KHRG ကို ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ကရင္ျပည္နယ္အျပင္ ကရင္ေဒသအတြင္းတြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကို အခ်က္အလက္စုေဆာင္းကာ လိုက္လံေဆာင္ရြက္လွ်က္ ရွိသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေနဆဲကာလတြင္ ကရင္ျပည္နယ္ ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေက်းရြာအခ်ဳိ႕တြင္ ကရင္နယ္ျခား ေစာင့္တပ္-BGF မွ ေဒသခံမ်ားကို အတင္းအဓမၼ လုပ္အားေပးခိုင္းေစမႈမ်ား ျပဳ လုပ္ေနေသးေၾကာင္း ကရင္ လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔(KHRG)က ထုတ္ျပန္ထားသည္။
ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ အေျခစိုက္ ၁၀၁၃ ႏွင့္ ၁၀၁၄ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ရင္းတို႔က ၎တို႔တပ္စခန္းမ်ားေဆာက္ေရး အတြက္ လိုအပ္ေသာ သစ္၊ ၀ါးႏွင့္ သက္ကယ္မ်ားကို ပို႔ေပးရန္ ယင္းေဒသရွိ မဲ့ကေနာ၊ မဲ့သရီးႀကီး၊ မဲ့သရီးဖိုးခီး ႏွင့္ ထီးေထာခီး စသည့္ေက်းရြာတို႔မွ ရြာသားမ်ားအား အတင္းခိုင္းေစခဲ့သည္ဟု KHRG မွ ဧၿပီလ ၂၃ရက္ေန႔၌ အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ ၿမိဳင္ႀကီးငူဆရာေတာ္မွ ဦးေဆာင္ၿပီး ယြန္းစလင္းေခ်ာင္းကိုျဖတ္၍ ေဆာက္လုပ္ရန္ရွိေသာ ထီးလား အယ္ထာ့ဟုေခၚေသာ တံတားအတြက္ မဲ့ပေရးႏွင့္ ေက်ာပါးေက်းရြာအုပ္စု အပါအ၀င္ အျခားေသာ ေက်းရြာ အုပ္စု ၃ ရြာမွ တစ္ရြာလ်င္ အနည္းဆံုး လူ ၅ဦးမွ ၁၀ ဦးအထိ ေန႔တိုင္းလုပ္အားေပးဆင္းေနရသည္ဟု KHRG က ဆိုသည္။
“အခု လက္ရွိအေျခအေနအရ အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္ခံေနရတာေတြကေတာ့ အရင္ကေလာက္ မဆိုးေပမယ့္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပၿပီး ေစခိုင္းေနတာ ရွိတုန္းပါပဲ။ ခိုင္းေစမႈကေတာ့ ဇန္န၀ါရီလကေန ေဖေဖာ္၀ါရီလအထိ ျဖစ္ပြားမႈေတြကို ထုတ္ျပန္ထားတာျဖစ္ပါတယ္”ဟု KHRG ေျပာခြင့္ရ ေနာ္ခူးခူးဂ်ဴးက ေကအိုင္စီ သို႔ေျပာသည္။
အဆိုပါေဒသရွိ ရြာသားမ်ားက သတင္းပို႔ေပးရျခင္း၊ ကင္းေစာင့္ေပးရျခင္း၊ ထမင္း၊ ဟင္းခ်က္ ျပဳတ္ေပးရျခင္း မ်ားအျပင္ ေပၚတာလိုက္ေပးျခင္းမ်ားကိုလည္း နယ္ျခားေစာင့္တပ္အတြက္ ယခုအခိ်န္ထိ လုပ္ေဆာင္ေပးေနရ သည္ဟု KHRG က ေျပာသည္။
ေနာ္ခူးခူးဂ်ဴးက “အခု ပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးကာလမွာ ကရင္ေဒသက ရြာသားေတြ အတင္းအဓမၼခိုင္းေစခံရမ်ဳိး ဆက္ရွိေနေသးတာကို ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပည္သူဘက္ကေန တတ္ႏိုင္သေလာက္ က်မတို႔ အဖြဲ႔ကေန ႀကိဳးစားသြားမယ္”ဟု ျဖည့္စြက္ေျပာဆိုသည္။
KHRG ထုတ္ျပန္ထားသည့္ အစီရင္ခံစာအရ ယခု ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေဒသခံမ်ားကို အဓမၼခိုင္းေစေသာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ၁၀၁၃ တပ္ရင္းကို ဗိုလ္မႉးေစာလွႀကိဳင္မွ ဦးေဆာင္ၿပီး ၁၀၁၄ တပ္ရင္းကို ဗိုလ္မႉး ေစာေမာင္ခ်စ္က ဦးေဆာင္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။
KHRG ကို ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ကရင္ျပည္နယ္အျပင္ ကရင္ေဒသအတြင္းတြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမ်ားကို အခ်က္အလက္စုေဆာင္းကာ လိုက္လံေဆာင္ရြက္လွ်က္ ရွိသည္။
ဖက္ဆစ္ဖက္ရွင္ ျမန္မာျပည္မွာ ေခတ္စားေနသည္
ေက်ာ္စြာမုိး - ဧရာ၀တီ
နာဇီစႀကၤာတံဆိပ္ပါေသာ တီရွပ္မ်ားကို၀တ္ဆင္ကာ နာဇီအလံမ်ားကို ေ၀ွ႔ရမ္းေနၾကေသာ လူငယ္မ်ား (ဓာတ္ပံု – ေက်ာ္စြာမိုး)
ဖက္ဆစ္၀ါဒကို သေဘာမေတြ႔ခဲ့ၾကေသာ အခ်ိန္ကာလတခု ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ရွိခဲ့ဖူးသည္။ ဖက္စစ္ကို တိုက္ထုတ္ရမည္ဆိုသည့္အခ်က္က ျမန္မာမ်ားကို စည္းလံုးညီညြတ္ေစခဲ့ေသာ အေၾကာင္းတခု ျဖစ္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးေလာကကို စုစည္း ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဒုတိယကမာၻစစ္ၿပီးဆံုးခ်ိန္မွစ၍ စစ္တပ္က အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့ေသာ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ အထိ ကာလတေလ်ာက္တြင္ တိုင္းျပည္၏ အဓိက ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမွာ စစ္္အတြင္းကာလ ဂ်ပန္တို႔၏ အုပ္စိုးမႈကို ေတာ္လွန္ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ျပည္သူလြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဖဆပလ) ျဖစ္သည္။
ႏွစ္ငါးဆယ္ၾကာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဖက္ဆစ္ဆိုသည္မွာ အမည္နာမတခု အျဖစ္သာ ရွိေနခဲ့ေသာ္လည္း လြန္ခဲ့ေသာရာစုႏွစ္က ဖ်က္ဆီးေခ်မႈန္းခံလိုက္ရၿပီဟု ထင္ခဲ့ရသည့္ ယင္းအေတြးအေခၚ သေဘာတရား ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျပန္လည္စတင္ ေမြးဖြားရန္ စတင္လာၾကသည္။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ႏွစ္မွစ၍ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ကာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံအျဖစ္သို႔ ဦးတည္ေနၿပီဆိုေသာ္လည္း ျမန္မာလူငယ္မ်ားသည္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး အေတြးအေခၚမ်ားအေပၚတြင္ မ်ိဳးဆက္ႏွစ္ခုခန္႔ ႀကီးစိုးခဲ့ေသာ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ၏ လႊမ္းမိုးမႈကို မတြန္းလွန္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနသို႔ေရာက္ေနေၾကာင္း ျပသသည့္ အရိပ္လကၡဏာမ်ားကို စိတ္ပ်က္စရာ ျမင္ေတြ႔လာေနရသည္။
ယခုလို ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားျဖစ္ေပၚလာေအာင္ က်ေနာ့္ကို လံႈ႕ေဆာ္ေပးလာသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားထဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းမွာ လတ္တေလာျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ားႏွင့္ မူဆလင္မ်ားအေပၚတြင္ နာဇီမ်ားက ဂ်ဴးမ်ားကို ျမင္သလို အျမင္မ်ိဳးထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး အခ်ိဳ႕ ဦးေဆာင္ေသာ ၉၆၉ ဟုအမည္ခံထားသည့္ လႈပ္ရွားမႈတခု ဒီေရျမင့္တက္လာသည္ကို ေတြ႔ျမင္ေနရျခင္းတို႔ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ပါ။ မၾကာေသးခင္က မြန္ျပည္နယ္သို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့စဥ္ နာဇီစႀကၤာတံဆိပ္ပါေသာ တီရွပ္မ်ားကို၀တ္ဆင္ကာ နာဇီအလံမ်ားကို ေ၀ွ႔ရမ္းေနၾကေသာ လူငယ္မ်ားကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရျခင္းသည္လည္း အေၾကာင္းတခု ျဖစ္ပါသည္။
မြန္ျပည္နယ္ကို ဘာသာတရား အလြန္ၾကည္ညိဳကိုင္းရိႈင္းေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ေနထိုင္ရာေဒသအျဖစ္ ျမန္မာမ်ားက သိထားၾကသည္။ လြန္ခဲ့ေသာလက ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပဋိပကၡမ်ား၏ ရိုက္ခတ္မႈကို မခံခဲ့ရေသာ္လည္း ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ၏ မူလဘူတ နယ္ေျမအျဖစ္ မြန္ျပည္နယ္ကို သိလာၾကသည္။ ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ေမာ္လၿမိဳင္မွ ရဟန္းပ်ိဳ တစုက ထိုလႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႔ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ေၾကာင္း အခ်ိဳ႕က ယံုၾကည္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့ေသာ သႀကၤန္ကာလက မြန္ျပည္နယ္အတြင္း ျဖတ္သန္း ခရီးႏွင့္ခဲ့ခ်ိန္တြင္ အစြန္းေရာက္နာဇီ သေကၤတ သ႐ုပ္ေဖၚျမင္ကြင္းမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ရမည္ဟု က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့ပါ။
က်ိဳက္ထီး႐ိုးေစတီေၾကာင့္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕မွ သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕သို႔ အသြားတြင္ျမင္ခဲ့ရေသာ ျမင္ကြင္းက က်ေနာ့္ကို အံ့အားသင့္ေစပါသည္။ ပန္႕ခ္ဖက္ရွင္ႏွင့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ လူငယ္မ်ားသည္ မ်က္လံုးတြင္ အမဲေရာင္ခ်ယ္ကာ ဆံပင္ကိုေထာင္ထားၾကၿပီး သူတို႔၀တ္ဆင္ထားေသာ တီရွပ္မ်ားေပၚတြင္ အျပာေရာင္စက္၀ိုင္း အတြင္းမွ အနီေရာင္ စႀကၤာတံဆိပ္ကိုေတြ႕ရသည္။
သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔၏ ဖက္ရွင္ကသာ က်ေနာ့္ကို အံ့အားသင့္ေစသည္ မဟုတ္ပါ။ ေမာ္လၿမိဳင္သို႕ ေရာက္ေသာအခါ ဒါဇင္ႏွင့္ခ်ီေသာ လူငယ္မ်ား ဆိုင္ကယ္သံ ဆူညံစြာျဖင့္ လွည့္ပတ္သြားလာေနသည္ကို ျမင္ရသည္။ အခ်ိဳ႕သူေတြက နာဇီအလံေတြကို ေ၀ွ႔ရမ္းေနၾကၿပီး အခ်ိဳ႕ေတြက ၀ါးရင္းတုတ္၊ သံတုတ္မ်ား ကိုင္စြဲထားၾကသည္။ သူတို႔မွာ တစံုတရာ ရြယ္ခ်က္မရွိဟု ဆိုေစကာမူ ျမင္ရသည္မွာ ေက်ာခ်မ္းစရာေတာ့ အမွန္ျဖစ္သည္။
ေတြ႔ျမင္ရသမွ်သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဗုဒၶ၀ါဒ၏ အရိပ္ေအာက္တြင္ ရွိေနသည္ဆိုေသာ မြန္ျပည္နယ္၏ ရိုးရာ အစဥ္အလာ ပံုရိပ္ႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားစြာ ရွိေနသည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ တိုင္းျပည္၏ လတ္တေလာ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ခံစားခ်က္မ်ား ရွိေနေသာ စိတ္ထဲ၌ ထူးဆန္းေနသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ယခင္ႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့သလို ယခုႏွစ္ မတ္လက မိတၳီလာတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္သည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ တိက်ေသာ အသြင္တခုကို ေဆာင္လာသလို ခံစားရသည္။ အေပၚယံအေျခအေနတခုသည္ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ ေလးနက္လာသည္။
လူငယ္တို႔၏ ဆန္႔က်င္ ပုန္ကန္တတ္ေသာ စိတ္သေဘာကို ေဖာ္ျပသည့္ ျမင္ကြင္းအေပၚတြင္ က်ေနာ္ အစိုးရိမ္လြန္ေနတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဤလူငယ္ေလးမ်ားသည္ နာဇီစႀကၤာတံဆိပ္၏ ခါးသီးေသာသမိုင္းကို မသိ နားမလည္ၾကတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ဟိႏၵဴ ႏွင့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက မဂၤလာရွိေသာအေဆာင္ အျဖစ္သံုးစြဲခဲ့သည့္ အမွတ္တံဆိပ္ကို ဟစ္တလာက ပံုမွား႐ိုက္ကာ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈ၏ သေကၤတျဖစ္ေအာင္ သံုးစြဲခဲ့သည့္ အမွတ္တံဆိပ္ကို တူညီသည္ဟု မွားယြင္းစြာ နားလည္ေနၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
ျပည္တြင္းျဖစ္ ဖက္ဆစ္၀ါဒတခု ရွင္သန္ႀကီးထြားလာျခင္းကို ေဖာ္ျပေနျခင္း သေဘာမဟုတ္ႏိုင္ ဟူေသာ အေတြး၀င္မိသည့္ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရသည္။ မြန္ျပည္နယ္အတြင္း ျဖတ္သန္းသြားစဥ္တေလွ်ာက္တြင္ ၉၆၉ တံဆိပ္ စတစ္ကာမ်ားကို ကားေတြေပၚမွာ၊ ဆိုင္ျပတင္းေပါက္မ်ားမွာ၊ အေဆာက္အဦးမ်ားေပၚမွာ ေနရာတိုင္းလိုလို ျမင္ခဲ့ရသည္။
ထိုလႈပ္ရွားမႈကို လူတိုင္းက အားေပးေထာက္ခံေနၾကသည္္ဟု ဆိုလုိျခင္း မဟုတ္ပါ။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား လူငယ္တေယာက္ႏွင့္ က်ေနာ္ စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သူက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းတြင္ ေနထိုင္ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ထိုေက်ာင္းတြင္ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ၏ အေရးပါေသာ အဖြဲ႔၀င္ ရဟန္းပ်ိဳ အခ်ိဳ႕ ရွိေၾကာင္းေျပာပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က သူတို႔၏ လႈပ္ရွားေဆာင္႐ြက္မႈမ်ားကို အသိအမွတ္ မျပဳေၾကာင္းလည္းေျပာသည္။ (ထိုလူငယ္၏ ဆိုင္ကယ္တြင္ ၉၆၉ စတစ္ကာ ကပ္ထားပါသည္။)
ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မူဆလင္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ားပါ၀င္ေသာ ရပ္မိရပ္ဖ မ်ားကေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ အဓိက႐ုဏ္းမ်ား မျဖစ္ေပၚေစေရး အတြက္ သူတို႔ အတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ ႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္တြင္ ယခုအခ်ိန္အထိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ သူတို႔ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ျခင္းသည္ သတင္းေကာင္းတခုျဖစ္သည္။
၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈသည္ လတ္တေလာ လႈပ္ရွားလာမႈတခုဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ၎ကိုျဖစ္ေပၚေစသည့္ အေျခခိုင္ေနေသာ လူမ်ိဳးျခားေၾကာက္ရြံ႕ေသာေရာဂါသည္ အသစ္အဆန္းတခု မဟုတ္ပါ။ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေရွးအက်ဆံုးျဖစ္ေသာ ခရစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္း တေက်ာင္းမွ ကက္သလစ္ ဘုန္းႀကီးတပါးက ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္၀ါဒသည္ ရာစုႏွစ္၀က္ၾကာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကာလမ်ားအတြင္းမွာ စတင္အျမစ္တြယ္ခဲ့သည္ဟု သူ ယံုၾကည္ေၾကာင္း က်ေနာ့္ကို ေျပာပါသည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ သူတို႔လက္ထဲမွ အာဏာကို ပိုမိုခိုင္ၿမဲေစေရးအတြက္ လူမ်ိဳးေရးဆန္ေသာ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္၀ါဒကို ရံဖန္ရံခါ လံႈ႔ေဆာ္ေပးျခင္းမ်ား လုပ္တတ္သည္ဟု သူက ဆိုသည္။ အိုမင္းေနၿပီျဖစ္ေသာ ဘုန္းႀကီးသည္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၏ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ေခတ္ေန႔ရက္မ်ားကို ယခုတိုင္မွတ္မိေနဆဲျဖစ္ၿပီး ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ ဆုိသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးစ ပထမ ဆယ္စုႏွစ္ ကတည္းက ေ၀းကြာခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၏ နယ္နမိတ္အစပ္၌သာ ရွိေနေသးသည္ဟု ယူဆရမည့္ အေျခအေနတြင္ ဖက္ဆစ္၀ါဒကဲ့သို႕ အရာရာကို ဆန္႔က်င္လိုေသာ စိတ္ကူးမ်ားက လူငယ္မ်ားအေပၚ လႊမ္းမိုးလာေနသည္ကို ေတြ႔ရျခင္းမွာ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ေတြ ထိုေလာင္းရိပ္ေအာက္မွ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္လာမည္၊ ျဖစ္လိုေသာ အိပ္မက္မ်ား ျပည့္ေျမာက္ရန္ တခုတည္းေသာ နည္းလမ္းမွာ အျခားသူတို႔၏ အိပ္မက္မ်ားကို ေလးစားနားလည္ေပးျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိနားလည္လာမည္ဟုသာ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္႐ုံ ရွိပါေတာ့သည္။
http://burma.irrawaddy.org/archives/38260
နာဇီစႀကၤာတံဆိပ္ပါေသာ တီရွပ္မ်ားကို၀တ္ဆင္ကာ နာဇီအလံမ်ားကို ေ၀ွ႔ရမ္းေနၾကေသာ လူငယ္မ်ား (ဓာတ္ပံု – ေက်ာ္စြာမိုး)
ဖက္ဆစ္၀ါဒကို သေဘာမေတြ႔ခဲ့ၾကေသာ အခ်ိန္ကာလတခု ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ရွိခဲ့ဖူးသည္။ ဖက္စစ္ကို တိုက္ထုတ္ရမည္ဆိုသည့္အခ်က္က ျမန္မာမ်ားကို စည္းလံုးညီညြတ္ေစခဲ့ေသာ အေၾကာင္းတခု ျဖစ္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးေလာကကို စုစည္း ႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ဒုတိယကမာၻစစ္ၿပီးဆံုးခ်ိန္မွစ၍ စစ္တပ္က အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့ေသာ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ အထိ ကာလတေလ်ာက္တြင္ တိုင္းျပည္၏ အဓိက ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမွာ စစ္္အတြင္းကာလ ဂ်ပန္တို႔၏ အုပ္စိုးမႈကို ေတာ္လွန္ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ျပည္သူလြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဖဆပလ) ျဖစ္သည္။
ႏွစ္ငါးဆယ္ၾကာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဖက္ဆစ္ဆိုသည္မွာ အမည္နာမတခု အျဖစ္သာ ရွိေနခဲ့ေသာ္လည္း လြန္ခဲ့ေသာရာစုႏွစ္က ဖ်က္ဆီးေခ်မႈန္းခံလိုက္ရၿပီဟု ထင္ခဲ့ရသည့္ ယင္းအေတြးအေခၚ သေဘာတရား ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျပန္လည္စတင္ ေမြးဖြားရန္ စတင္လာၾကသည္။ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ႏွစ္မွစ၍ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ကာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံအျဖစ္သို႔ ဦးတည္ေနၿပီဆိုေသာ္လည္း ျမန္မာလူငယ္မ်ားသည္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး အေတြးအေခၚမ်ားအေပၚတြင္ မ်ိဳးဆက္ႏွစ္ခုခန္႔ ႀကီးစိုးခဲ့ေသာ အစြန္းေရာက္ အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒ၏ လႊမ္းမိုးမႈကို မတြန္းလွန္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနသို႔ေရာက္ေနေၾကာင္း ျပသသည့္ အရိပ္လကၡဏာမ်ားကို စိတ္ပ်က္စရာ ျမင္ေတြ႔လာေနရသည္။
ယခုလို ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားျဖစ္ေပၚလာေအာင္ က်ေနာ့္ကို လံႈ႕ေဆာ္ေပးလာသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားထဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းမွာ လတ္တေလာျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ားႏွင့္ မူဆလင္မ်ားအေပၚတြင္ နာဇီမ်ားက ဂ်ဴးမ်ားကို ျမင္သလို အျမင္မ်ိဳးထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး အခ်ိဳ႕ ဦးေဆာင္ေသာ ၉၆၉ ဟုအမည္ခံထားသည့္ လႈပ္ရွားမႈတခု ဒီေရျမင့္တက္လာသည္ကို ေတြ႔ျမင္ေနရျခင္းတို႔ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ပါ။ မၾကာေသးခင္က မြန္ျပည္နယ္သို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့စဥ္ နာဇီစႀကၤာတံဆိပ္ပါေသာ တီရွပ္မ်ားကို၀တ္ဆင္ကာ နာဇီအလံမ်ားကို ေ၀ွ႔ရမ္းေနၾကေသာ လူငယ္မ်ားကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရျခင္းသည္လည္း အေၾကာင္းတခု ျဖစ္ပါသည္။
မြန္ျပည္နယ္ကို ဘာသာတရား အလြန္ၾကည္ညိဳကိုင္းရိႈင္းေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ေနထိုင္ရာေဒသအျဖစ္ ျမန္မာမ်ားက သိထားၾကသည္။ လြန္ခဲ့ေသာလက ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပဋိပကၡမ်ား၏ ရိုက္ခတ္မႈကို မခံခဲ့ရေသာ္လည္း ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ၏ မူလဘူတ နယ္ေျမအျဖစ္ မြန္ျပည္နယ္ကို သိလာၾကသည္။ ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ေတာ္ ေမာ္လၿမိဳင္မွ ရဟန္းပ်ိဳ တစုက ထိုလႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႔ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ေၾကာင္း အခ်ိဳ႕က ယံုၾကည္ၾကသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့ေသာ သႀကၤန္ကာလက မြန္ျပည္နယ္အတြင္း ျဖတ္သန္း ခရီးႏွင့္ခဲ့ခ်ိန္တြင္ အစြန္းေရာက္နာဇီ သေကၤတ သ႐ုပ္ေဖၚျမင္ကြင္းမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ရမည္ဟု က်ေနာ္ ေမွ်ာ္လင့္မထားခဲ့ပါ။
က်ိဳက္ထီး႐ိုးေစတီေၾကာင့္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕မွ သံျဖဴဇရပ္ၿမိဳ႕သို႔ အသြားတြင္ျမင္ခဲ့ရေသာ ျမင္ကြင္းက က်ေနာ့္ကို အံ့အားသင့္ေစပါသည္။ ပန္႕ခ္ဖက္ရွင္ႏွင့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ လူငယ္မ်ားသည္ မ်က္လံုးတြင္ အမဲေရာင္ခ်ယ္ကာ ဆံပင္ကိုေထာင္ထားၾကၿပီး သူတို႔၀တ္ဆင္ထားေသာ တီရွပ္မ်ားေပၚတြင္ အျပာေရာင္စက္၀ိုင္း အတြင္းမွ အနီေရာင္ စႀကၤာတံဆိပ္ကိုေတြ႕ရသည္။
သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔၏ ဖက္ရွင္ကသာ က်ေနာ့္ကို အံ့အားသင့္ေစသည္ မဟုတ္ပါ။ ေမာ္လၿမိဳင္သို႕ ေရာက္ေသာအခါ ဒါဇင္ႏွင့္ခ်ီေသာ လူငယ္မ်ား ဆိုင္ကယ္သံ ဆူညံစြာျဖင့္ လွည့္ပတ္သြားလာေနသည္ကို ျမင္ရသည္။ အခ်ိဳ႕သူေတြက နာဇီအလံေတြကို ေ၀ွ႔ရမ္းေနၾကၿပီး အခ်ိဳ႕ေတြက ၀ါးရင္းတုတ္၊ သံတုတ္မ်ား ကိုင္စြဲထားၾကသည္။ သူတို႔မွာ တစံုတရာ ရြယ္ခ်က္မရွိဟု ဆိုေစကာမူ ျမင္ရသည္မွာ ေက်ာခ်မ္းစရာေတာ့ အမွန္ျဖစ္သည္။
ေတြ႔ျမင္ရသမွ်သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဗုဒၶ၀ါဒ၏ အရိပ္ေအာက္တြင္ ရွိေနသည္ဆိုေသာ မြန္ျပည္နယ္၏ ရိုးရာ အစဥ္အလာ ပံုရိပ္ႏွင့္ ကြဲျပားျခားနားစြာ ရွိေနသည္။ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ တိုင္းျပည္၏ လတ္တေလာ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ခံစားခ်က္မ်ား ရွိေနေသာ စိတ္ထဲ၌ ထူးဆန္းေနသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ယခင္ႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့သလို ယခုႏွစ္ မတ္လက မိတၳီလာတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္သည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ တိက်ေသာ အသြင္တခုကို ေဆာင္လာသလို ခံစားရသည္။ အေပၚယံအေျခအေနတခုသည္ တခ်ိန္ထဲမွာပင္ ေလးနက္လာသည္။
လူငယ္တို႔၏ ဆန္႔က်င္ ပုန္ကန္တတ္ေသာ စိတ္သေဘာကို ေဖာ္ျပသည့္ ျမင္ကြင္းအေပၚတြင္ က်ေနာ္ အစိုးရိမ္လြန္ေနတာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဤလူငယ္ေလးမ်ားသည္ နာဇီစႀကၤာတံဆိပ္၏ ခါးသီးေသာသမိုင္းကို မသိ နားမလည္ၾကတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ဟိႏၵဴ ႏွင့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက မဂၤလာရွိေသာအေဆာင္ အျဖစ္သံုးစြဲခဲ့သည့္ အမွတ္တံဆိပ္ကို ဟစ္တလာက ပံုမွား႐ိုက္ကာ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈ၏ သေကၤတျဖစ္ေအာင္ သံုးစြဲခဲ့သည့္ အမွတ္တံဆိပ္ကို တူညီသည္ဟု မွားယြင္းစြာ နားလည္ေနၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
ျပည္တြင္းျဖစ္ ဖက္ဆစ္၀ါဒတခု ရွင္သန္ႀကီးထြားလာျခင္းကို ေဖာ္ျပေနျခင္း သေဘာမဟုတ္ႏိုင္ ဟူေသာ အေတြး၀င္မိသည့္ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရသည္။ မြန္ျပည္နယ္အတြင္း ျဖတ္သန္းသြားစဥ္တေလွ်ာက္တြင္ ၉၆၉ တံဆိပ္ စတစ္ကာမ်ားကို ကားေတြေပၚမွာ၊ ဆိုင္ျပတင္းေပါက္မ်ားမွာ၊ အေဆာက္အဦးမ်ားေပၚမွာ ေနရာတိုင္းလိုလို ျမင္ခဲ့ရသည္။
ထိုလႈပ္ရွားမႈကို လူတိုင္းက အားေပးေထာက္ခံေနၾကသည္္ဟု ဆိုလုိျခင္း မဟုတ္ပါ။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား လူငယ္တေယာက္ႏွင့္ က်ေနာ္ စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ သူက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းတြင္ ေနထိုင္ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ထိုေက်ာင္းတြင္ ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ၏ အေရးပါေသာ အဖြဲ႔၀င္ ရဟန္းပ်ိဳ အခ်ိဳ႕ ရွိေၾကာင္းေျပာပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္က သူတို႔၏ လႈပ္ရွားေဆာင္႐ြက္မႈမ်ားကို အသိအမွတ္ မျပဳေၾကာင္းလည္းေျပာသည္။ (ထိုလူငယ္၏ ဆိုင္ကယ္တြင္ ၉၆၉ စတစ္ကာ ကပ္ထားပါသည္။)
ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မူဆလင္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ားပါ၀င္ေသာ ရပ္မိရပ္ဖ မ်ားကေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ အဓိက႐ုဏ္းမ်ား မျဖစ္ေပၚေစေရး အတြက္ သူတို႔ အတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ ေမာ္လၿမိဳင္ ႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္တြင္ ယခုအခ်ိန္အထိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ သူတို႔ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ျခင္းသည္ သတင္းေကာင္းတခုျဖစ္သည္။
၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈသည္ လတ္တေလာ လႈပ္ရွားလာမႈတခုဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ၎ကိုျဖစ္ေပၚေစသည့္ အေျခခိုင္ေနေသာ လူမ်ိဳးျခားေၾကာက္ရြံ႕ေသာေရာဂါသည္ အသစ္အဆန္းတခု မဟုတ္ပါ။ ေမာ္လၿမိဳင္တြင္ ေရွးအက်ဆံုးျဖစ္ေသာ ခရစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္း တေက်ာင္းမွ ကက္သလစ္ ဘုန္းႀကီးတပါးက ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္၀ါဒသည္ ရာစုႏွစ္၀က္ၾကာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ကာလမ်ားအတြင္းမွာ စတင္အျမစ္တြယ္ခဲ့သည္ဟု သူ ယံုၾကည္ေၾကာင္း က်ေနာ့္ကို ေျပာပါသည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားသည္ သူတို႔လက္ထဲမွ အာဏာကို ပိုမိုခိုင္ၿမဲေစေရးအတြက္ လူမ်ိဳးေရးဆန္ေသာ မ်က္ကန္းမ်ိဳးခ်စ္၀ါဒကို ရံဖန္ရံခါ လံႈ႔ေဆာ္ေပးျခင္းမ်ား လုပ္တတ္သည္ဟု သူက ဆိုသည္။ အိုမင္းေနၿပီျဖစ္ေသာ ဘုန္းႀကီးသည္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၏ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ေခတ္ေန႔ရက္မ်ားကို ယခုတိုင္မွတ္မိေနဆဲျဖစ္ၿပီး ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ ဆုိသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးစ ပထမ ဆယ္စုႏွစ္ ကတည္းက ေ၀းကြာခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၏ နယ္နမိတ္အစပ္၌သာ ရွိေနေသးသည္ဟု ယူဆရမည့္ အေျခအေနတြင္ ဖက္ဆစ္၀ါဒကဲ့သို႕ အရာရာကို ဆန္႔က်င္လိုေသာ စိတ္ကူးမ်ားက လူငယ္မ်ားအေပၚ လႊမ္းမိုးလာေနသည္ကို ေတြ႔ရျခင္းမွာ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ေတြ ထိုေလာင္းရိပ္ေအာက္မွ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္လာမည္၊ ျဖစ္လိုေသာ အိပ္မက္မ်ား ျပည့္ေျမာက္ရန္ တခုတည္းေသာ နည္းလမ္းမွာ အျခားသူတို႔၏ အိပ္မက္မ်ားကို ေလးစားနားလည္ေပးျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိနားလည္လာမည္ဟုသာ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္႐ုံ ရွိပါေတာ့သည္။
http://burma.irrawaddy.org/archives/38260
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပုိင္းမွာ ေန႔စဥ္ ဆုိသလုိ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားေန
ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဇာ္ေရာ္နဲ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္
ၿပီးခဲ့တဲ့မတ္လက ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖၚေဆာင္ေရး အဖြဲ႕နဲ႔ KIO တို႔ ေရႊလီၿမိဳ႕မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္း ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း KIA တပ္မဟာ (၄) နယ္ေျမအတြင္း အစိုးရတပ္ေတြနဲ႔ KIA တပ္ေတြ ေန႔စဥ္ဆိုသလို တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတယ္လို႔ KIA တပ္မဟာ (၄) တပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဇာ္ေရာ္က ေျပာပါတယ္။
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္၊ တာမိုညဲ၊ နမၼတူ ၿမိဳ႕နယ္ေတြအျပင္၊ နမၼတူနဲ႔ နမ့္ဆန္ၾကားေဒသေတြမွာလည္း တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ပြားေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီအေျခအေနေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တပ္မဟာ (၄) တပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဇာ္ေရာ္က အခုလိုေျပာပါတယ္။
“ဟုတ္ပါတယ္၊ ေန႔တုိင္းပစ္ေနတာပါ၊ အၿမဲလုိက္ၿပီးေတာ့ ထုိးစစ္ဆင္ေနတာ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တစ္ဖြဲ႕တည္းကုိ ထုိးတာမကပဲနဲ႔ ပေလာင္ေရာ၊ ရွမ္းေရာအကုန္လုံးကုိ တစ္ၿပိဳင္တည္း ထုိးစစ္ဆင္ေနတာ၊ ကခ်င္ကုိနားထားၿပီးမွ ရွမ္းျပည္ဘက္ကုိ ျပန္ဦးလွည့္လာတာလားလုိ႔”
KIA တပ္မဟာ (၄) နယ္ေျမေတြအျပင္ SSA ေျမာက္ပိုင္းတပ္ေတြနဲ႔ ပေလာင္တပ္ေတြကိုပါ အစိုးရတပ္က ထိုးစစ္ဆင္ေနတယ္လို႔ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေဇာ္ေရာ္က ေျပာပါတယ္။
တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ေဒသခံေတြ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနၾကရာမွာ လာရွိဳးနဲ႔ တန္ယန္းၿမိဳ႕ေတြဘက္ကို ေျပးသူေတြရွိသလို၊ တရုတ္ျပည္နယ္စပ္ဘက္ကို ထြက္ေျပးသူေတြလည္း အမ်ားအျပား ရွိေနပါတယ္။ တပ္မဟာ (၄) ေဒသရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းမွာ ျမန္မာျပည္ကိုျဖတ္ၿပီး တရုတ္ျပည္ဘက္ကို သြယ္တန္းေနတဲ့ ဓါတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းရွိေနပါတယ္။
ဒီအေျခအေနေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဇာ္ေရာ္ကို ဦးတင္ေအာင္က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
http://www.rfa.org/burmese/news/shan-north-battle-04262013002935.html
ၿပီးခဲ့တဲ့မတ္လက ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖၚေဆာင္ေရး အဖြဲ႕နဲ႔ KIO တို႔ ေရႊလီၿမိဳ႕မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္း ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း KIA တပ္မဟာ (၄) နယ္ေျမအတြင္း အစိုးရတပ္ေတြနဲ႔ KIA တပ္ေတြ ေန႔စဥ္ဆိုသလို တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတယ္လို႔ KIA တပ္မဟာ (၄) တပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေဇာ္ေရာ္က ေျပာပါတယ္။
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္၊ တာမိုညဲ၊ နမၼတူ ၿမိဳ႕နယ္ေတြအျပင္၊ နမၼတူနဲ႔ နမ့္ဆန္ၾကားေဒသေတြမွာလည္း တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ပြားေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီအေျခအေနေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တပ္မဟာ (၄) တပ္မွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဇာ္ေရာ္က အခုလိုေျပာပါတယ္။
“ဟုတ္ပါတယ္၊ ေန႔တုိင္းပစ္ေနတာပါ၊ အၿမဲလုိက္ၿပီးေတာ့ ထုိးစစ္ဆင္ေနတာ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တစ္ဖြဲ႕တည္းကုိ ထုိးတာမကပဲနဲ႔ ပေလာင္ေရာ၊ ရွမ္းေရာအကုန္လုံးကုိ တစ္ၿပိဳင္တည္း ထုိးစစ္ဆင္ေနတာ၊ ကခ်င္ကုိနားထားၿပီးမွ ရွမ္းျပည္ဘက္ကုိ ျပန္ဦးလွည့္လာတာလားလုိ႔”
KIA တပ္မဟာ (၄) နယ္ေျမေတြအျပင္ SSA ေျမာက္ပိုင္းတပ္ေတြနဲ႔ ပေလာင္တပ္ေတြကိုပါ အစိုးရတပ္က ထိုးစစ္ဆင္ေနတယ္လို႔ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေဇာ္ေရာ္က ေျပာပါတယ္။
တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ေဒသခံေတြ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနၾကရာမွာ လာရွိဳးနဲ႔ တန္ယန္းၿမိဳ႕ေတြဘက္ကို ေျပးသူေတြရွိသလို၊ တရုတ္ျပည္နယ္စပ္ဘက္ကို ထြက္ေျပးသူေတြလည္း အမ်ားအျပား ရွိေနပါတယ္။ တပ္မဟာ (၄) ေဒသရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းမွာ ျမန္မာျပည္ကိုျဖတ္ၿပီး တရုတ္ျပည္ဘက္ကို သြယ္တန္းေနတဲ့ ဓါတ္ေငြ႕ပိုက္လိုင္းရွိေနပါတယ္။
ဒီအေျခအေနေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဇာ္ေရာ္ကို ဦးတင္ေအာင္က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
http://www.rfa.org/burmese/news/shan-north-battle-04262013002935.html
မဂါယန္ႏွင့္ ဇိုင္ေအာင္ ဒုကၡသည္စခန္းက ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ အေျခအေန (႐ုပ္သံ)
Type the rest of your post here.
Wednesday, April 24, 2013
သခင္မ်ိဳးေဟ့ တို႔ဗမာ ကရင္မ်ိဳးေဟ့ တို႔စရာ
ဖူးတာမိတ္ဘေလာ့မွကူးယူေဖၚျပပါသည္။ အျပည့္အစုံဖတ္လုိပါက - http://phutarmite.blogspot.com.au/2013/04/blog-post_8724.html
Type the rest of your post here.
KIA တပ္ရင္း (၁၇) အား ျပင္းထန္စြာ အစိုးရ စစ္ဆင္ေန
Written by အာဲပိုန္
႐ွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္ အေ႐ွ႕ဘက္တြင္ ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ KIA ႏွင့္ အစိုးရတပ္ဖြဲ႕ တို႔ ျပင္းထန္စြာ တိုက္ပြဲ ျဖစ္လ်က္႐ိွေၾကာင္း KIA ႏိုင္ငံျခား ဆက္ဆံေရး ဒုတာဝန္ခံ ဂ်ိန္လြန္းေတာင္ က ေျပာပါသည္။
“ဗမာ အစိုးရက ကတိတည္တဲ့ လူစားမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ။ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ လုပ္တယ္။ ဂတိေတြလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေပးထားတတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႕ကို ဟို အေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပၿပီး တပ္ဆုတ္ေပးလို႕ ေျပာတယ္။ မဆုတ္ဘူးဆိုရင္ တိုက္တယ္ေလး။ အခုလဲ အဲဒီ တပ္မဟာ ၄ ဘက္မွာ ေန႕တိုင္း တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတယ္လို႕ ေျပာ လို႕ရ တယ္။” ဟု ဆိုပါသည္။
အစိုးရတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ႐ွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္ အေ႐ွ႕ဘက္႐ိွ KIA တပ္မဟာ (၄) လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း (၁၇) နယ္ေျမ အတြင္း၌ ဧၿပီလ (၁၉) ရက္ေန႕မွ (၂၁) ရက္ေန႕အထိ (၃) ရက္ ဆက္တိုက္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား ခဲ့ေၾကာင္း KIA ဗဟို စစ္႐ုံးခ်ဳပ္မွ သတင္းထုတ္ျပန္ ထားပါသည္။
http://www.kachinnet.net/news/628-kia-masat-17-dap-dung-manau-bum-kaw-laja-lana-gasat-poi-byin
ယင္းတိုက္ပြဲတြင္ အစိုးရတပ္ဖြဲ႕မွ ခလရ ၁၂၇၊ ခမရ ၃၂၂၊ ခမရ ၃၁၂၊ ခလရ ၁၂၉ ၊ ခလရ ၁၄၅ တပ္ဖြဲ႔မ်ား စုေပါင္းၿပီး လာေရာက္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
ဤကဲ့သို႕ တိုက္ပြဲျပင္းထန္ေနခ်ိန္တြင္ အစိုးရစစ္ကူမ်ားသည္ စစ္ကား အစီး (၂၀) ခန္႕ျဖင့္ KIA တပ္ရင္း (၁၇) ဘက္သို႕ ယမာန္ေန႕တြင္ ထပ္မံစစ္ကူသြားခဲ့ေၾကာင္း ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္႐ိွ နယ္ေျမခံ မ်က္ျမင္တစ္ဦးက ဆိုပါသည္။
KIA ႏွင့္ အစိုးရ တို႕သည္ တရုတ္ႏို္င္ငံတြင္ က်င္းပေသာ စစ္ေျပၿငိမ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ အပါ၀င္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ (၁၄) ႀကိမ္ခန္႕ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြး ခဲ့ေသာ္ လည္း ေျပလည္မႈမ်ား မ႐ိွသည့္အျပင္ တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားလ်က္ ႐ိွေန ဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
KIA သည္ တိုင္းရင္းသားမ်ား အခြင့္အေရးအတြက္ ႏို္င္ငံေရးအရ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျပီး သေဘာတူညီခ်က္ ရမွသာ အပစ္အ ခတ္ရပ္စဲ လိုပါသည္။ အစိုးရဖက္ကမူ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို အရင္ရယူျပီးမွ ႏိုင္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးသြားရန္ လိုလားေန ပါသည္။
သို႔ေသာ္ အစိုးရသည္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႕ကတည္းက KIA ႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ ေရးထိုး ခဲ့ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ လက္မွတ္ ေရးထိုး ထားေသာ္လည္း တိုင္းရင္းသားမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ ႏို္င္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ မျဖစ္လာဘဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မွီ၌နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ကို ေျပာင္းလဲေပးရန္ ဖိအားေပးျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။
အစိုးရတပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ KIA ႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး တစ္လခန္႕ အၾကာတြင္ ကခ်င္ ျပည္နယ္ အတြင္းသို႕ စစ္အင္အား အလုံရင္းျဖင့္ ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ရရန္ KIA မွ ဆုတ္ခြာ ေပးခဲ့ေသာ တပ္စ ခန္းေနရာမ်ားသို႔ အစိုးရ တပ္ဖြဲ႕မ်ားက ဝင္ေရာက္ ေနရာယူခဲ့ေၾကာင္း ဂ်ိန္လြန္းေတာင္က ဆိုပါသည္။
“အဲဒီတုန္းက ဂတိေတြ အမ်ားႀကီး ေပးထားၿပီးေတာ့ တစ္လဘဲၾကာတယ္။ သူတို႕ဘက္က သူတို႔ထား႐ိွတဲ့ ဂတိေတြ ကို ဖ်က္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္တို႕ တပ္စခန္းေတြကို လိုက္သိမ္းတယ္။ ေနာက္ဆုံး က်ေနာ္တို႕ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ့ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွာ ျပန္တိုက္ခဲ့ၾကတယ္။” ဟု ဆိုပါသည္။
ယေန႔ျဖစ္ပြားေနသည့္ တိုက္ပြဲမ်ားသည္လည္း အစိုးရဘက္က ဂတိမတည္ေသာ တိုက္ပြဲမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ လက္႐ိွ ျမန္မာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ အစိုးရ ဂတိတည္မႈ အေပၚ မ်ားစြာ မူတည္ေၾကာင္း ဂ်ိန္လြန္းေတာင္ က သုံးသပ္ ေျပာဆို သြားပါသည္။
အစိုးရသည္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားေသာ အင္အားႀကီးသည့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားကို ၄င္းတို႔ ေပးထားေသာ ဂတိမ်ားကို ေျဗာင္ခ်ဳိးေဖါက္ျပီး တိုက္ခိုက္ေနပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရး နည္းဗ်ဴဟာအရ KIA ၊ SSPP ႏွင့္ RCSS တို႔အား တိုက္ခိုက္ေနျပီး KNU ၊ KNPP ႏွင့္ NMSP တို႔အား အဆင္ေျပဆံုးနည္းျဖင့္ ဆက္ဆံထားသည္ကို ေတြ႔ေနရပါ သည္။
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/news/internal-news/item/252-kia.html
႐ွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္ အေ႐ွ႕ဘက္တြင္ ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ KIA ႏွင့္ အစိုးရတပ္ဖြဲ႕ တို႔ ျပင္းထန္စြာ တိုက္ပြဲ ျဖစ္လ်က္႐ိွေၾကာင္း KIA ႏိုင္ငံျခား ဆက္ဆံေရး ဒုတာဝန္ခံ ဂ်ိန္လြန္းေတာင္ က ေျပာပါသည္။
“ဗမာ အစိုးရက ကတိတည္တဲ့ လူစားမ်ိဳးမွ မဟုတ္တာ။ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ လုပ္တယ္။ ဂတိေတြလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေပးထားတတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႕ကို ဟို အေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပၿပီး တပ္ဆုတ္ေပးလို႕ ေျပာတယ္။ မဆုတ္ဘူးဆိုရင္ တိုက္တယ္ေလး။ အခုလဲ အဲဒီ တပ္မဟာ ၄ ဘက္မွာ ေန႕တိုင္း တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနတယ္လို႕ ေျပာ လို႕ရ တယ္။” ဟု ဆိုပါသည္။
အစိုးရတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ႐ွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္ အေ႐ွ႕ဘက္႐ိွ KIA တပ္မဟာ (၄) လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း (၁၇) နယ္ေျမ အတြင္း၌ ဧၿပီလ (၁၉) ရက္ေန႕မွ (၂၁) ရက္ေန႕အထိ (၃) ရက္ ဆက္တိုက္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား ခဲ့ေၾကာင္း KIA ဗဟို စစ္႐ုံးခ်ဳပ္မွ သတင္းထုတ္ျပန္ ထားပါသည္။
http://www.kachinnet.net/news/628-kia-masat-17-dap-dung-manau-bum-kaw-laja-lana-gasat-poi-byin
ယင္းတိုက္ပြဲတြင္ အစိုးရတပ္ဖြဲ႕မွ ခလရ ၁၂၇၊ ခမရ ၃၂၂၊ ခမရ ၃၁၂၊ ခလရ ၁၂၉ ၊ ခလရ ၁၄၅ တပ္ဖြဲ႔မ်ား စုေပါင္းၿပီး လာေရာက္ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
ဤကဲ့သို႕ တိုက္ပြဲျပင္းထန္ေနခ်ိန္တြင္ အစိုးရစစ္ကူမ်ားသည္ စစ္ကား အစီး (၂၀) ခန္႕ျဖင့္ KIA တပ္ရင္း (၁၇) ဘက္သို႕ ယမာန္ေန႕တြင္ ထပ္မံစစ္ကူသြားခဲ့ေၾကာင္း ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္႐ိွ နယ္ေျမခံ မ်က္ျမင္တစ္ဦးက ဆိုပါသည္။
KIA ႏွင့္ အစိုးရ တို႕သည္ တရုတ္ႏို္င္ငံတြင္ က်င္းပေသာ စစ္ေျပၿငိမ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ အပါ၀င္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ (၁၄) ႀကိမ္ခန္႕ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြး ခဲ့ေသာ္ လည္း ေျပလည္မႈမ်ား မ႐ိွသည့္အျပင္ တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားလ်က္ ႐ိွေန ဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
KIA သည္ တိုင္းရင္းသားမ်ား အခြင့္အေရးအတြက္ ႏို္င္ငံေရးအရ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျပီး သေဘာတူညီခ်က္ ရမွသာ အပစ္အ ခတ္ရပ္စဲ လိုပါသည္။ အစိုးရဖက္ကမူ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို အရင္ရယူျပီးမွ ႏိုင္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးသြားရန္ လိုလားေန ပါသည္။
သို႔ေသာ္ အစိုးရသည္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႕ကတည္းက KIA ႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ ေရးထိုး ခဲ့ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ လက္မွတ္ ေရးထိုး ထားေသာ္လည္း တိုင္းရင္းသားမ်ား ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ ႏို္င္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ မျဖစ္လာဘဲ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မွီ၌နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ကို ေျပာင္းလဲေပးရန္ ဖိအားေပးျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။
အစိုးရတပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ KIA ႏွင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး တစ္လခန္႕ အၾကာတြင္ ကခ်င္ ျပည္နယ္ အတြင္းသို႕ စစ္အင္အား အလုံရင္းျဖင့္ ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ရရန္ KIA မွ ဆုတ္ခြာ ေပးခဲ့ေသာ တပ္စ ခန္းေနရာမ်ားသို႔ အစိုးရ တပ္ဖြဲ႕မ်ားက ဝင္ေရာက္ ေနရာယူခဲ့ေၾကာင္း ဂ်ိန္လြန္းေတာင္က ဆိုပါသည္။
“အဲဒီတုန္းက ဂတိေတြ အမ်ားႀကီး ေပးထားၿပီးေတာ့ တစ္လဘဲၾကာတယ္။ သူတို႕ဘက္က သူတို႔ထား႐ိွတဲ့ ဂတိေတြ ကို ဖ်က္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္တို႕ တပ္စခန္းေတြကို လိုက္သိမ္းတယ္။ ေနာက္ဆုံး က်ေနာ္တို႕ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ့ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွာ ျပန္တိုက္ခဲ့ၾကတယ္။” ဟု ဆိုပါသည္။
ယေန႔ျဖစ္ပြားေနသည့္ တိုက္ပြဲမ်ားသည္လည္း အစိုးရဘက္က ဂတိမတည္ေသာ တိုက္ပြဲမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ လက္႐ိွ ျမန္မာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ အစိုးရ ဂတိတည္မႈ အေပၚ မ်ားစြာ မူတည္ေၾကာင္း ဂ်ိန္လြန္းေတာင္ က သုံးသပ္ ေျပာဆို သြားပါသည္။
အစိုးရသည္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားေသာ အင္အားႀကီးသည့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားကို ၄င္းတို႔ ေပးထားေသာ ဂတိမ်ားကို ေျဗာင္ခ်ဳိးေဖါက္ျပီး တိုက္ခိုက္ေနပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရး နည္းဗ်ဴဟာအရ KIA ၊ SSPP ႏွင့္ RCSS တို႔အား တိုက္ခိုက္ေနျပီး KNU ၊ KNPP ႏွင့္ NMSP တို႔အား အဆင္ေျပဆံုးနည္းျဖင့္ ဆက္ဆံထားသည္ကို ေတြ႔ေနရပါ သည္။
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/news/internal-news/item/252-kia.html
Fascism is Back in Fashion in Burma
By KYAW ZWA MOE / THE IRRAWADDY
Young people wave homemade Nazi flags and wear swastika-emblazoned t-shirts during the Thingyan water festival in Moulmein, Mon State. (Photo: Kyaw Zwa Moe / The Irrawaddy)
There was a time when an aversion to fascism was one of the few things that united most Burmese, at least those of the political class. In the years between the end of World War II and 1962, when the military seized power, the country’s main political force was the Anti-Fascist People’s Freedom League, which grew out of the resistance to Japan’s wartime occupation.
After 50 years of military rule that was fascist in all but name, however, Burma is seeing a resurgence of an ideology that much of the rest of the world believes was soundly defeated in the middle of the last century. Even as the country moves toward democracy after shedding direct military rule two years ago, there are disturbing signs that the young are in danger of succumbing to the influence of a brand of extreme nationalism that has dominated political thinking in the country for two generations.
These thoughts are prompted not only by the recent outbreak of anti-Muslim riots in central Burma and the rise of the so-called 969 movement, which is led by Buddhist monks who appear to regard Muslims much as the Nazis viewed Jews. They also come to mind because of a recent visit I made to Mon State, where I witnessed the bizarre spectacle of young Burmese waving Nazi flags and sporting t-shirts with swastikas.
Mon State is, as most Burmese know, one of the most devoutly Buddhist parts of the country. More recently, however, it has also become known as a hotbed of 969 activity, even if it was untouched by the wave of violence that swept though parts of central Burma last month. Some even believe that the movement was founded by a group of radical young monks in Moulmein, the state capital.
None of this prepared me, however, for the blatant displays of Nazi symbolism that I saw as I traveled through the state during last week’s Thingyan water festival, which marks the start of the traditional Burmese new year.
From Kyaik Hto, where the famous Kyaiktiyo Pagoda is located, to the remote town of Than Phyu Zayat, I was startled by the sight of teenagers and young adults dressed in gothic fashion, with their hair spiked and eyes darkened, wearing t-shirts bearing red swastikas inside blue circles.
But it wasn’t just the strange taste in fashion that struck me. In Moulmein, dozens of young people roared around on motorcycles, some waving hand-drawn Nazi flags, while others carried iron rods or bamboo sticks. It was all—as it was no doubt intended to be—very menacing.
All of this stood in stark contrast to the traditional image of Mon State as a place proud of its peaceable Buddhist ways. But at the same time, it also felt oddly in keeping with the mood in the country these days. It is as if the ugliness unleashed in Arakan State last year and in Meikhtila in March is beginning to take a more definite form—one that is at once superficial, but at the same time deadly serious.
Perhaps there is a danger of reading too much into what may be no more than a display of youthful rebelliousness. It’s even possible that many of these young people are not even aware of the historical significance of the Nazi swastika, which they could easily have mistaken for the far older symbol of auspiciousness used by Hindus and Buddhists long before Hitler twisted it into a emblem of racial hatred.
Such thoughts would be of some comfort, if not for the fact that Burma’s homegrown brand of fascism also seems to be thriving. Everywhere I went in Mon State, I saw 969 stickers plastered on cars, shop windows and buildings. There is no mistaking the sentiment behind this show of support for a shadowy movement that openly targets a religious minority, and it is much scarier than even the toughest-looking young delinquent.
This is not to say that everyone backs this effort to hijack Buddhism in the name of extreme nationalism. One junior college student I spoke to told me that he was staying at a monastery where there were also a couple of young monks who he described as key members of the 969 movement. He said, however, that abbot of the monastery disapproved of their activities. (Sadly, I also noted that this young student’s own motorcycle had a 969 sticker on it.)
Others told me that members of the local community, including Buddhist and Muslim religious leaders, had worked together to prevent riots from breaking out in Moulmein. It was good to know that so far they have succeeded in keeping the peace, at least in Mon State.
Although the 969 movement is a relatively recent phenomenon, the deep-seated xenophobia that feeds it is nothing new. A Catholic priest at one of the oldest churches in Moulmein told me that he believed the rise of such religious extremism has its roots in Burma’s half-century of military rule, which often appealed to ethnic chauvinism to legitimize the generals’ hold on power. The elderly priest, who still remembers the days of parliamentary democracy under former Prime Minister U Nu, said that there was far more religious freedom in Burma in its first decade and a half of independence than there has been since.
It is deeply disheartening, then, that even as Burma finally seems on the verge of shedding authoritarian rule, many of its young people seem so susceptible to the nihilistic fantasies of fascism. We can only hope that they will quickly outgrow this phase, and learn that the only way to achieve their own dreams is by respecting those of others.
http://www.irrawaddy.org
Young people wave homemade Nazi flags and wear swastika-emblazoned t-shirts during the Thingyan water festival in Moulmein, Mon State. (Photo: Kyaw Zwa Moe / The Irrawaddy)
There was a time when an aversion to fascism was one of the few things that united most Burmese, at least those of the political class. In the years between the end of World War II and 1962, when the military seized power, the country’s main political force was the Anti-Fascist People’s Freedom League, which grew out of the resistance to Japan’s wartime occupation.
After 50 years of military rule that was fascist in all but name, however, Burma is seeing a resurgence of an ideology that much of the rest of the world believes was soundly defeated in the middle of the last century. Even as the country moves toward democracy after shedding direct military rule two years ago, there are disturbing signs that the young are in danger of succumbing to the influence of a brand of extreme nationalism that has dominated political thinking in the country for two generations.
These thoughts are prompted not only by the recent outbreak of anti-Muslim riots in central Burma and the rise of the so-called 969 movement, which is led by Buddhist monks who appear to regard Muslims much as the Nazis viewed Jews. They also come to mind because of a recent visit I made to Mon State, where I witnessed the bizarre spectacle of young Burmese waving Nazi flags and sporting t-shirts with swastikas.
Mon State is, as most Burmese know, one of the most devoutly Buddhist parts of the country. More recently, however, it has also become known as a hotbed of 969 activity, even if it was untouched by the wave of violence that swept though parts of central Burma last month. Some even believe that the movement was founded by a group of radical young monks in Moulmein, the state capital.
None of this prepared me, however, for the blatant displays of Nazi symbolism that I saw as I traveled through the state during last week’s Thingyan water festival, which marks the start of the traditional Burmese new year.
From Kyaik Hto, where the famous Kyaiktiyo Pagoda is located, to the remote town of Than Phyu Zayat, I was startled by the sight of teenagers and young adults dressed in gothic fashion, with their hair spiked and eyes darkened, wearing t-shirts bearing red swastikas inside blue circles.
But it wasn’t just the strange taste in fashion that struck me. In Moulmein, dozens of young people roared around on motorcycles, some waving hand-drawn Nazi flags, while others carried iron rods or bamboo sticks. It was all—as it was no doubt intended to be—very menacing.
All of this stood in stark contrast to the traditional image of Mon State as a place proud of its peaceable Buddhist ways. But at the same time, it also felt oddly in keeping with the mood in the country these days. It is as if the ugliness unleashed in Arakan State last year and in Meikhtila in March is beginning to take a more definite form—one that is at once superficial, but at the same time deadly serious.
Perhaps there is a danger of reading too much into what may be no more than a display of youthful rebelliousness. It’s even possible that many of these young people are not even aware of the historical significance of the Nazi swastika, which they could easily have mistaken for the far older symbol of auspiciousness used by Hindus and Buddhists long before Hitler twisted it into a emblem of racial hatred.
Such thoughts would be of some comfort, if not for the fact that Burma’s homegrown brand of fascism also seems to be thriving. Everywhere I went in Mon State, I saw 969 stickers plastered on cars, shop windows and buildings. There is no mistaking the sentiment behind this show of support for a shadowy movement that openly targets a religious minority, and it is much scarier than even the toughest-looking young delinquent.
This is not to say that everyone backs this effort to hijack Buddhism in the name of extreme nationalism. One junior college student I spoke to told me that he was staying at a monastery where there were also a couple of young monks who he described as key members of the 969 movement. He said, however, that abbot of the monastery disapproved of their activities. (Sadly, I also noted that this young student’s own motorcycle had a 969 sticker on it.)
Others told me that members of the local community, including Buddhist and Muslim religious leaders, had worked together to prevent riots from breaking out in Moulmein. It was good to know that so far they have succeeded in keeping the peace, at least in Mon State.
Although the 969 movement is a relatively recent phenomenon, the deep-seated xenophobia that feeds it is nothing new. A Catholic priest at one of the oldest churches in Moulmein told me that he believed the rise of such religious extremism has its roots in Burma’s half-century of military rule, which often appealed to ethnic chauvinism to legitimize the generals’ hold on power. The elderly priest, who still remembers the days of parliamentary democracy under former Prime Minister U Nu, said that there was far more religious freedom in Burma in its first decade and a half of independence than there has been since.
It is deeply disheartening, then, that even as Burma finally seems on the verge of shedding authoritarian rule, many of its young people seem so susceptible to the nihilistic fantasies of fascism. We can only hope that they will quickly outgrow this phase, and learn that the only way to achieve their own dreams is by respecting those of others.
http://www.irrawaddy.org
မိတီၳလာက အမုန္းမီးေတာက္မ်ား
မိထီၳလာျမဳိ႕ရွိ ခ်မ္းေအးရပ္ကြက္မတ္လ ၂၂ရက္ေန႔က မီးေလာင္ေနစဥ္ (ဓာတ္ပုံ – ေတဇလႈိင္ / ဧရာ၀တီ)
ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း မိတီၳလာၿမိဳ႕။ ဘုန္းၾကီးတပါးက မြတ္ဆလင္ မိန္းကေလးတေယာက္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္္ၿပီး လည္ပင္းကို ဒါးျဖင့္ေထာက္ရင္း လိုက္တားေနေသာ ရဲမ်ားကို လွမ္းေအာ္သည္။ “လိုက္မလာနဲ႕၊ လိုက္လာရင္ သူ႕ကို သတ္ပစ္လိုက္မယ္”။
ထိုေန႔သည္ မတ္လ ၂၁ ရက္ အဂၤါေန႔ျဖစ္သည္။ မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ား၏အဆိုအရ တုတ္၊ ဓား လက္နက္မ်ားကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူအုပ္သည္ ၁၀၀ခန္႔ ရွိေသာ မူဆလင္မ်ား ၏ေနာက္သို႔ ထပ္ၾကပ္လိုက္ခဲ့ၾကသည္။
နာရီအနည္းငယ္အတြင္းတြင္ မြတ္ဆလင္ ၂၅ ဦးခန္႔ သတ္ျဖတ္ခံလိုက္ရ၏။ ေသြးအလိမ္းလိမ္းျဖင့္ ရုပ္အေလာင္းမ်ားကို မဂၤလာေဇယ်ံဳ ရပ္ကြက္မွ ကုန္းငယ္တခုေပၚသို႔ဆြဲတင္သြားၾကၿပီး မီး႐ိႈ႕လိုက္ၾကသည္။ ရႊံ႕ဗြက္မ်ားအတြင္းတြင္ သတ္ျဖတ္ခံထားရသူ အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ မီးကၽြမ္းေနေသာ အသက္ ဆယ္ႏွစ္အရြယ္ခန္႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္၏ အေလာင္းမ်ားကိုလည္း ႐ိုက္တာသတင္းဌာနမွ ဓာတ္ပံုဆရာ ျမင္ခဲ့ရ၏။
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၿပီးဆံုးခဲ့ေသာ ၄၉ႏွစ္ၾကာ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလအတြင္းက ဥေပကၡာျပဳ ထားခဲ့ေသာ လူမ်ိဳးေရးမုန္းတီးမႈ ျပႆနာမ်ားသည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔လာၿပီး သမိုင္း၀င္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ၿခိမ္းေျခာက္လာသည္အထိ ျဖစ္လာ၏။ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈ အားေကာင္းလာသလို ယင္းကိုေထာက္ခံသည့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား၏ အရိပ္လကၡဏာမ်ားလည္း သိသာစြာ ထြက္ေပၚ၍လာသည္။
အစိုးရ႐ံုးစိုက္ရာ ေနျပည္ေတာ္မွ ကီလိုမီတာ ၁၃၀ ကြာေ၀းေသာ လူတသိန္းေက်ာ္ေနထိုင္သည့္ မိတၳီလာၿမိဳ႕တြင္ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ေလးရက္ၾကာသည့္အခါ အနည္းဆံုး ၄၃ဦး ေသဆံုးခဲ့ရၿပီးျဖစ္သည္။ မြတ္ဆလင္ အမ်ားစုပါ၀င္ေသာ လူေပါင္း ၁၃၀၀၀ ခန္႔သည္ မိမိတို႔ေနအိမ္ႏွင့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို စြန္႔ခြာထြက္ခဲ့ၾကရသည္။ လူစုလူေ၀းျဖင့္ အၾကမ္းဖက္ခဲ့ၾကသည့္ အဓိက႐ုဏ္းမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္း ၿမိဳ႕ရြာ ၁၄ ခုခန္႔တြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ျခင္းက ႏိုင္ငံကို အာရွ၏ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈ ျပင္းထန္ေသာ ႏိုင္ငံစာရင္းတြင္ ထိပ္နားအထိေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔လိုက္သည္။
မ်က္ျမင္သက္ေသ ၃၀ ေက်ာ္၏ ထြက္ဆိုခ်က္မ်ားကို အေျချပဳ၍ ပဋိပကၡကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ေသာအခါ မိတၳီလာၿမိဳ႕မွ မူဆလင္၂၅ ဦးသတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရမႈတြင္ ရံဖန္ရံခါ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားမႈ၏ သေကၤတအျဖစ ္ျမင္ေတြ႔ ရတတ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးအခ်ိဳ႕က ဦးေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရ၏။ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားသည္ လံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔၀င္မ်ား၏ မ်က္ေမွာက္မွာပင္ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ေဒသဆိုင္ရာႏွင့္ ဗဟိုအာဏာပိုင္မ်ားက ဟန္႔တားႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။
မၿငိမ္သက္မႈက အျခားၿမိဳ႕မ်ားဆီကိုပါ ကူးစက္ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္။ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ ရန္ကုန္ႏွင့္ နာရီအနည္းငယ္သာ ခရီးကြာလွမ္းသည့္ ေနရာအထိ ေရာက္ရွိလာျခင္းကို မျမင္ေယာင္ျပဳေနၾကသည့္ လံုၿခံဳေရးတာ၀န္ခံတို႔၏ လုပ္ရပ္က အေထာက္အပံ့ တစံုတရာ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႔ သတ္ျဖတ္မႈမ်ားၿပီးသည့္ေနာက္ မႏၲေလးတိုင္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၿပီဟု ဆိုခဲ့ေသာ္ျငား ေနာက္ထပ္သံုးရက္အထိ ေဒါသေတြကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၾကေသးပါ။ မိတၳီလာၿမိဳ႕ကို အစြန္းေရာက္ဘုန္းႀကီးေတြလက္သို႔ ေပးအပ္လိုက္ရသည္။ မီးသတ္ကားေတြ တားဆီးခံရ၏။ ယံုၾကည္မႈ ေပ်ာက္ဆံုးသြားရသည့္ ကယ္ဆယ္ေရး၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္အတူ ပတ္၀န္းက်င္တခုလံုးသည္လည္း ေဒါသႏွင့္ ေၾကာက္႐ြံ႕စိုးထိတ္မႈေတြ ျပည့္ေနခဲ့ရသည္။
ျဖစ္ရပ္၏ လက္သည္တရားခံ အားလံုးသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား မဟုတ္ပါ။ သူတို႔သည္ ဆူပူမႈကို စတင္ေသာသူမ်ားေတာ့ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤအေရးအခင္းတြင္ ပထမဆံုး အသက္ဆံုး႐ံႈးသည္မွာ မူဆလင္မ်ား၏ သတ္ျဖတ္မႈခံလိုက္ရေသာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတပါးျဖစ္ေနသည္။
မိတၳီလာမွ ရာဇ၀တ္မႈမ်ားႏွင့္ အစိုးရ၏ တာ၀န္ယူမႈ အားနည္းျခင္းသည္ ယခင္ႏွစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ဖက္ျခမ္း ရခိုင္ျပည္နယ္၌ ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားမွ ႐ိုက္တာသတင္းဌာန ရရွိခဲ့ေသာ အခ်က္မ်ားႏွင့္ တူေနေၾကာင္း ေတြ႔ ရွိရသည္။ ယခုတႀကိမ္ ေပၚေပါက္လာရသည့္ အေရးအခင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏွလံုးသားပမာ ဗ်ဴဟာေျမာက္ အခ်က္ အခ်ာက်သည့္ ၿမိဳ႕တြင္ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသမားဟု သတ္မွတ္ျခင္းခံရသူ သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ လံုၿခံဳေရးလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားအေပၚတြင္ ထိန္းခ်ဳပ္ခြင္ ့ျပည့္၀စြာရွိပါ၏ေလာဟု ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္လာသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုေနထိုင္ၿပီး ေရႊေရာင္၀င္းလက္သည့္ ပုထိုးေစတီမ်ားရွိေနေသာေၾကာင့္ “ေရႊႏိုင္ငံ”ဟု သိၾကသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခုျဖစ္ရပ္က အမွန္တရားတခုကို ဖြင့္ထုတ္ျပခဲ့၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္ေတြအထိ မြတ္ဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ဘုန္းႀကီးမ်ားက အဓိကေနရာမွ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ဆူပူမႈႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သူ ၄၂ ဦးကို ဖမ္းဆီးထားၿပီးၿပီဆိုေသာ္လည္း “၉၆၉”ဟု သိၾကသည့္ ဘာသာေရးလႈပ္ရွားမႈတခုကို အရွိန္ျမင့္တက္ေစသည့္ ေဟာေျပာမႈေတြကို ျပဳလုပ္ေနၾကဆဲျဖစ္သည္။
ျဖစ္စဥ္ကို အကဲျဖတ္သံုးသပ္ရာတြင္ ဘာသာေရးသာမက စီးပြားေရးအရလည္း ပဋိပကၡကိုျဖစ္ေစေသာ အေၾကာင္းေတြ ထြက္ေပၚလာသည္။ မိတၳီလာ အပါအ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းေဒသတြင္ မြတ္ဆလင္မ်ားသည္ သူတို႔၏အိမ္နီးခ်င္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားထက္ ေငြေၾကးျပည့္စံုၾကသည္။ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာအရတြင္ လူဦးေရ၏ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္သာ မူဆလင္မ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း မိတၳီလာၿမိဳ႕တြင္မူ သံုးပံုတပံုက မူဆလင္ျဖစ္၏။ အဆင့္ျမင့္ အိမ္ၿခံေျမမ်ား၊ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္မ်ား၊ အ၀တ္အထည္ဆိုင္မ်ား၊ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားႏွင့္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ အေရာင္းဆိုင္မ်ားကို မြတ္ဆလင္တို႔ ပိုင္ဆိုင္ၾက၍ လူမ်ားစုျဖစ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားထက္ သိသာစြာ၀င္ေငြေကာင္းသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားစုမွာကား အလုပ္သမားမ်ား၊ လမ္းေဘးေစ်းသည္မ်ားအျဖစ္ အသက္ေမြးၾက၏။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ရာစုတ၀က္နီးပါး လႊမ္းမိုးထားခဲ့သည့္ တံခါးပိတ္၀ါဒႏွင့္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ လာခါစျဖစ္သည္။ ေငြပင္ေငြရင္းေတာင့္တင္းမႈသည္ တံခါးဖြင့္လာသည့္ စီးပြားေရးတြင္ ေရွ႕ဆံုးကိုေရာက္ဖို႔ အေရးပါသည္။ လတ္တေလာျဖစ္ေပၚခဲ့သည့္ မၿငိမ္သက္မႈမ်ားက စီးပြားေရးတြင္ ကာလရွည္စြာ တည္ေဆာက္ထားသည့္ မူဆလင္အသိုက္အ၀န္းကို ေဘးေရာက္သြားေစႏိုင္သည္။ ဆူပူမၿငိမ္သက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေကာလဟာလမ်ား၊ ထင္ေၾကးမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအေပၚ ႀကီးမားေသာ အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္း က်ေရာက္ေစႏိုင္၏။
သို႕ေသာ္ ပါလီမန္အတြင္းမွ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ႏိုဘယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း သူ၏ ပုဂၢိဳလ္ ေရး အရွိန္အ၀ါကို သံုးစြဲကာအေျခအေနကို တားဆီးႏိုင္ခဲ့ျခင္းမရွိေပ။ ဗုဒၶဘာသာကို အလြန္ ယံုၾကည္သက္၀င္ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဥပေဒစိုးမိုးေရး ရရွိေအာင္ မလုပ္ႏိုင္လွ်င္ အေျခအေန ပိုမို ဆိုး၀ါးက်ယ္ျပန္႔သြားႏိုင္သည္ အစရွိေသာ သတိေပးစကား အနည္းငယ္ကိုသာဆိုႏိုင္ခဲ့၏။ ဤေဆာင္းပါးအတြက္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ေတာင္းခံရာတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။
ေရႊဆံညွပ္
ျပႆနာ၏အစသည္ ရိုးစင္းပါသည္။ အသက္ ၄၅ႏွစ္ အရြယ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီး ေဒၚေအးေအးႏိုင္သည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို ဆြမ္းကပ္ခ်င္ေနသည္။ ထိုအတြက္ ေငြလိုေနခဲ့ေၾကာင္း ျပြန္ေကာက္ရြာရွိ သူ၏ ေနအိမ္တြင္ အတူထိုင္ရင္း က်ေနာ့္ကို ေျပာသည္။ မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔ (ျပႆနာမ်ားမျဖစ္ပြားမီ တရက္အလို) မနက္ ၉ နာရီခန္႔တြင္ ေရႊသား ဆံညွပ္တခုကို ယူေဆာင္ၿပီး မိတၳီလာၿမိဳ႕သို႔ ေဒၚေအးေအးႏိုင္ ေရာက္သြားသည္။ ထုိဆံညွပ္သည္ က်ပ္ေငြ တသိန္းေလးေသာင္း တန္သည္ဟု သူ သိထားသည္။ ခင္ပြန္းသည္ႏွင့္ ညီမျဖစ္သူကို အေဖာ္ျပဳၿပီး မြတ္ဆလင္တဦး ပိုင္ဆိုင္သည့္ နယူး၀ိန္႔စိန္ေရႊဆိုင္ထဲသို႔ ၀င္သြားၿပီးေနာက္တြင္ ဆိုင္ရွင္က တသိန္းရွစ္ေထာင္ ေပးမည္ဆို၏။ သူက အနည္းဆံုး တသိန္းတေသာင္းေလာက္ လိုခ်င္သည္။
ဆိုင္အလုပ္သမားက ေရႊကိုစစ္ေဆးၿပီး လက္တြင္းျပန္ေရာက္လာသည့္အခါ ထိခိုက္ပ်က္စီးေနေၾကာင္း သူကေျပာျပ သည္။ အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ရွိမည့္ ဆိုင္ရွင္ မိန္းမငယ္က က်ပ္ ငါးေသာင္းသာ ေပးေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပန္၏။ ထိုကိစၥ လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း ေဒၚေအးေအးႏိုင္က အေရးဆိုေနစဥ္ ဆိုင္ရွင္က သူ႔ကို တြန္းလိုက္ေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ဆိုသည္။ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ ေဒၚေအးေအးႏိုင္ ခင္ပြန္းကို ဆိုင္၀န္ထမ္းသံုးဦးက ဆိုင္ျပင္ကို ဆြဲထုတ္သြားၿပီး ႐ိုတ္ႏွက္ထိုးႀကိတ္ၾကေၾကာင္း သူတို႔လင္မယားႏွင့္ မ်က္ျမင္သက္ေသႏွစ္ေယာက္က ထြက္ဆိုခဲ့ၾကသည္။
လူေတြ ၀ိုင္းအံုၾကည့္ၾကၿပီးေနာက္တြင္ ရဲအဖြဲ႔၀င္ေတြလည္း ေရာက္လာသည္။ သူတို႔က ဆိုင္ရွင္ႏွင့္ ေဒၚေအးေအးႏိုင္ကို ထိန္းသိမ္းလိုက္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေရာက္ရွိေနၾကသည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ားပါသည့္ လူစုက ဆူပူမႈအသြင္ကို ေျပာင္းလိုက္ၾကေပၿပီ။ ေက်ာက္ခဲမ်ားႏွင့္ ပစ္ေပါက္ၾက၏။ မြတ္ဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး စကားလံုးမ်ား ေအာ္ဟစ္ေၾကြးေၾကာ္ကာ ဆိုင္တံခါးကို ႐ိုက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီးလိုက္ၾကေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ဆိုသည္။ ထိုအခ်ိန္အထိ လူတေယာက္မွ မေသဆံုးခဲ့သလို ဒဏ္ရာ အနာတရျဖစ္သူလည္း မရွိခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ ေရႊဆိုင္ႏွင့္အတူ အနီးတ၀ိုက္က မြတ္ဆလင္ပိုင္ အေဆာက္အဦမ်ား ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရသည္။
“အဲဒီေရႊဆိုင္က ဒီအနီးတ၀ိုက္မွာ နာမည္ေကာင္းမရဘူး” ဟု လမ္းတဖက္ရွိ သူ၏စတိုးဆိုင္တြင္းမွေန၍ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ေသာ မခင္စန္းက ဆိုသည္။ သူက ဆက္လက္၍ “သူတို႔ဆိုင္ေရွ႕မွာ ကားရပ္တာမ်ိဳး မႀကိဳက္ဘူး၊ လက္မခံဘူး။ သူတို႔က ရန္လိုတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လူမ်ားစုကိုေတာ့ ေၾကာက္တတ္တယ္” ဟုေျပာသည္။
ထိုသို႔ေသာ ျပႆနာမ်ား မျဖစ္ေပၚမီ ရက္သတၱပတ္ အနည္းငယ္အလိုတြင္ အဖြဲ႔တဖြဲ႔က ျဖန္႔ေ၀ခဲ့ေသာ လက္ကမ္းစာလႊာမ်ားက မီးေလာင္ရာေလပင့္ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ေဒသဆိုင္ရာ ဗုဒၶဘာသာ အာဏာပိုင္မ်ားဆီသို႔ လိပ္မူထားေသာ ထိုစာလႊာတြင္ မိတၳီလာၿမိဳ႕ရွိ မူဆလင္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အေပၚ မေကာင္း ႀကံစည္ေနၾကေၾကာင္း၊ သူတို႔ကို ေဆာ္ဒီအာေရဗီးယား ႏိုင္ငံမွ ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံေပးေနၿပီး ဗလီမ်ားအတြင္းတြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္အစည္းအေ၀းမ်ား ျပဳလုပ္ေနၾကေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
တင္းမာမႈအေျခအေနသည္ ညေန ၅နာရီခြဲတြင္ အရွိန္အဟုန္ ပိုၿပီးျမင့္တက္သြားသည္။ ၾကားျဖတ္တိုက္ခိုက္ရန္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကေသာ မြတ္ဆလင္ ေလးေယာက္၏ ေရွ႕သို႔ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးတပါး လိုက္ပါလာသည့္ ဆိုင္ကယ္တစီး ေရာက္လာသည္။ တေယာက္က ေမာင္းသူကို ဓားႏွင့္ခုတ္လိုက္သည့္ အတြက္ ဆိုင္ကယ္လဲက်သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသူ ရွိသည္။ ဒုတိယ မြတ္ဆလင္က ဘုန္းႀကီး၏ ဦးေခါင္းေနာက္ဖက္ကို ဓားႏွင့္ခုတ္ၿပီး က်န္တေယာက္က ကိုယ္ေပၚသို႔ ေလာင္စာဆီေတြ ေလာင္းခ်ကာ မီး႐ိႈ႕လိုက္သည္ကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ စက္ျပင္ဆရာဦးစိုးသိန္း ေတြ႔ရသည္။ ထိုဘုန္းေတာ္ႀကီးမွာ ေဆး႐ံုတြင္ ပ်ံလြန္ခဲ့သည္။
“ဘုန္းႀကီးတပါး အသတ္ခံလိုက္ရၿပီ၊ ဘုန္းႀကီးတပါး အသတ္ခံလိုက္ရၿပီ” ဟု တေၾကာ္ေၾကာ္ ေအာ္ရင္း ဦးစိုးသိန္း ေစ်း ဖက္ဆီသို႔ ေျပးလာခဲ့၏။ အခင္းျဖစ္ပြားရာသို႔ သူ အေျပးျပန္ေရာက္လာသည့္အခါ ေနာက္တြင္ ဆူညံတက္ၾကြေနေသာ လူစုလူေ၀းတရပ္ ပါလာသည္။ မၾကာမွီမွာပင္ မြတ္ဆလင္ဆိုင္မ်ားႏွင့္ အိမ္မ်ားေပၚသို႔ မီးေတာက္ေတြ ထိုးတက္လာေတာ့သည္။
“မူဆလင္ေတြကိုပဲ လိုခ်င္တယ္”
ထိုညေနတြင္ မြတ္ဆလင္အမ်ားစုေနထိုင္ရာ မိတၳီလာ အေရွ႕ပိုင္းမွ မဂၤလာေဇယ်ံဳရပ္ကြက္ကို မီးေတာက္မ်ားက ၀ါးမ်ိဳသြား၏။ ေလာင္ၿမိဳက္ေနေသာမီးက ဗလီတလံုး၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ား ေဂဟာတခုႏွင့္ အိမ္အေတာ္မ်ားမ်ား ျပားျပား၀ပ္ သြားေစသည္။ ရာႏွင့္ခ်ီေသာ မြတ္ဆလင္မ်ားထြက္ေျပးၾကရၿပီး အခ်ိဳ႕ကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိတ္ေဆြမ်ားက ေခၚယူ၀ွက္ေပး ထားၾကေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားက ဆိုသည္။
တစထက္တစ ႀကီးထြားလာေသာလူစုကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦး၀င္းထိန္က ထိန္းသိမ္းရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသးေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးလက္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။ “လူတေယာက္က က်ေနာ့္လက္ေမာင္းကိုဆြဲၿပီး သတိထားပါ၊ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ခင္ဗ်ား ဓားစာခံျဖစ္သြားမယ္လို႔ ေျပာတယ္” ဟု ဦး၀င္းထိန္က ျပန္ေျပာျပသည္။
လံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔၀င္ ၂၀၀ ခန္႔က အဓိကရုဏ္းျဖစ္စဥ္မ်ားကို ညသန္းေခါင္အခ်ိန္ အထိ ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ၾကေၾကာင္း ဦး၀င္းထိန္က ဆိုသည္။ ညသန္းေခါင္၀န္းက်င္ေလာက္တြင္ လံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔၀င္မ်ား ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားၾကသည္။
မနက္ ၄ နာရီအခ်ိန္ေလာက္တြင္ မြတ္ဆလင္လူႀကီးတေယာက္ျဖစ္ေသာ ဦးေမာင္ေမာင္၏ ေနအိမ္အတြင္းတြင္ မြတ္ဆလင္ ေယာက္်ားမ်ား စုရံုးကာ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ၿပီး တိုက္ပြဲအတြက္ ျပင္ၾကသည္။ အာရဗီဘာသာျဖင့္ သံၿပိဳင္ေၾကြးေၾကာ္ၾကၿပီးေနာက္ တဖန္ ဗမာဘာသာျဖင့္ “ဗမာေတြရဲ႕ေသြးနဲ႔ ေျခေထာက္ကိုေဆးမယ္” ဟု ႀကံဳး၀ါးၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အျပင္ဖက္၌ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၁၀၀၀ ေလာက္ရွိေနသည္။
ေနထြက္လာသည့္ မနက္ ၆ နာရီခန္႔တြင္ ရဲအဖြဲ႔၀င္ ၁၀ ဦးခန္႔သာ ထိုေနရာတ၀ိုက္တြင္ ရွိေနသည္။ သူတို႔သည္လည္း တေျဖးေျဖးႏွင့္ ေနာက္ဆုတ္ ေရွာင္ထြက္သြားၾကသည္ဟု ေဒသခံ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တဦးျဖစ္သူ ဦးလွသိ္န္းက ေျပာသည္။
ဓားရွည္၊ သစ္သားတုတ္၊ သံတုတ္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားၾကေသာ မြတ္ဆလင္မ်ား အိမ္ေဘးဖက္မွထြက္လာၾကသည္။ ၎တို႔ထဲမွ အခ်ိဳ႕မွာ အနားရွိ ရႊံ႔ဗြက္မ်ားထဲတြင္ အသတ္ခံခဲ့ရေၾကာင္း ဦးလွသိန္းကေျပာျပသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္မ်ားကို သူႏွင့္ အတူ အျခားေလးဦးလည္း မ်က္ျမင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး သက္ေသမ်ားထဲတြင္ မြတ္ဆလင္မ်ားေရာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားပါ ပါ၀င္သည္။
က်န္သည့္သူမ်ားကေတာ့ လမ္းကုန္းတက္အတိုင္း ေျပးတက္သြားၾကခ်ိန္တြင္ ျဖတ္ၿပီး တိုက္ခိုက္ခံလိုက္ရ၏။ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ကေလးငယ္ အမ်ားစ ုပါ၀င္ေသာ မြတ္ဆလင္ ၄၇ ဦးကို ရဲအဖြဲ႔က ကယ္ဆယ္လိုက္၏။ လက္တြင္ကိုင္ထားသည့္ ဒိုင္းမ်ားျဖင့္ ကြယ္ေပးထားၿပီး သတိေပးသည့္အေနျဖင့္ ေသနတ္ကို မိုးေပၚေထာင္ပစ္ေနရေၾကာင္း ဦးလွသိန္း ကေျပာသည္။
“ငါတို႔ မင္းတို႔ကို မတိုက္ခိုက္ခ်င္ဘူး၊ ငါတို႔ မူဆလင္ေတြကိုပဲ လိုခ်င္တယ္” ဟု ဘုန္းႀကီးတပါးက ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေၾကာင္း ရဲအဖြဲ႔၀င္တဦးက ျပန္ေျပာျပသည္။
ထိုေန႔တြင္ မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးရဲျမင့္က သတင္းေထာက္မ်ားကို ေခၚယူေတြ႔ဆံုၿပီး မိတၳီလာတြင္ အေျခအေန တည္ၿငိမ္စျပဳလာပါၿပီဟု ဆိုခဲ့ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္တြင္ ပိုမို၍ ဆိုးရြားလာခဲ့၏။ လက္နက္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားၾကသည့္ ဘုန္းႀကီးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစုသည္ ေနာက္ထပ္သံုးရက္ေလာက္ၾကာသည္အထိ လမ္းမ်ားေပၚတြင္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ေနၾကဆဲျဖစ္ေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားဆိုသည္။
မီးေလာင္ေနေသာ ဗလီတခုအား ေရျဖန္းၿငိမ္းသတ္ရန္ ႀကိဳးစားေနေသာ မီးသတ္သမား သိန္းေဇာ္ကို သူတို႔ၿခိမ္းေခ်ာက္ ခဲ့ၾကသည္။ “ဒီမီးကို ၿငွိမ္းရဲ ၿငွိမ္းၾကည့္၊ မင္းကို သတ္ပစ္မယ္”ဟု ဘုန္းႀကီးတပါးက ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုခဲ့သည္ကို သိန္းေဇာ္က ျပန္ေျပာျပသည္။ သူ၏ မီးသတ္ကားေရွ႕တြင္ ဘုန္းႀကီး ၃၀ ခန္႔ ပါ၀င္ေသာ လူတစုက အတင္း ပိတ္ဆို႔ထား ခဲ့၏။ မိုးသီး မိုးေပါက္မ်ားလို ၀င္ေရာက္လာသည့္ ေက်ာက္ခဲမ်ားၾကားမွ သူ ေမာင္းထြက္ခဲ့ရသည္။ ခဲ တလံုးက မ်က္လံုး ေအာက္ဘက္နား ကိုလာထိသည့္အေၾကာင္း သိန္းေဇာ္က ဒဏ္ရာကို ျပရင္းေျပာသည္။
“ဓားကိုင္ထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးတပါးက က်ေနာ့္ကို ဓားနဲ႔ လွမ္းတြက္လိုက္ေသးတယ္” ဟု လူငယ္မီးသတ္သမား ေက်ာ္ရဲေအာင္ကလည္း ေျပာသည္။ သူသည္လည္း သိန္းေဇာ္ကဲ့သို႔ပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္ျဖစ္သည္။
သံုးရက္ၾကာေသာအခါ မီးသင့္ထားေသာ ဦးေခါင္းခြံ၊ ေက်ာ႐ိုးႏွင့္ အျခားစိတ္အပိုင္းမ်ားႏွင့္ အတူ မီးကၽြမ္းေနေသာ ကေလးေက်ာပိုးအိတ္ကေလး တခုကိုပါ ႐ိုက္တာသတင္းေထာက္ ျမင္ခဲ့ရသည္။
အေမွာင္ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား
စစ္မက္ႏွင့္ အၾကမ္းဖက္ျခင္းကို ေလးနက္စြာ ဆန္႔က်င္တတ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၏ အမ်ားသိေသာ ပံုရိပ္တြင္ ဓားကိုင္ထားေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးတို႔၏ အသြင္က မေတာ္မတည့္ျဖစ္ေနသည္။
သတိ္ ဥာဏ္ပညာ၊ အၾကမ္းမဖက္ျခင္း၊ ဘ၀အႀကိမ္ႀကိမ္ ၀င္စားရသည့္ သံသရာ၊ တဏွာကို ဖယ္ခြာျခင္း အစရွိေသာ အေတြးအေခၚမ်ားေပၚတြင္ အေျချပဳထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာသည္ ခ႐ူးဆိတ္၊ ေဂ်ဟတ္ကဲ့သို႔ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ကင္းလြတ္သည္။ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ၎၏ခံယူခ်က္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ စင္ၾကယ္ျခင္းႏွင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ေက်ာ္က ေပၚေပါက္ခဲ႔သည့္ ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားျဖစ္သည္။
လူဦးေရ သန္း ၆၀ ခန္႔ရွိေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႔၏ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကသျဖင့္ ကမာၻတြင္ အျမင့္မားဆံုး အခ်ိဳးအစားျဖစ္သည္။ နီျမန္းေသာသကၤန္းကို ၿခံဳလႊမ္းထာေသာ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားမွာသာမက လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ပင္ ေရွ႕တန္းက ဦးေဆာင္ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။
မိတၳီလာၿမိဳ႕၏လမ္းမ်ားေပၚတြင္ ဘုန္းႀကီးမ်ားကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၾကရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယအႀကီးဆံုးၿမိဳ႕လည္းျဖစ္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၏ အခ်က္အခ်ာေနရာလည္းျဖစ္ေသာ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွ ေရာက္ရွိလာသည့္ ဘုန္းႀကီးမ်ားကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၾကသည္။ ေရာက္လာေသာ ဧည့္သည္ဘုန္းႀကီးမ်ားအနက္မွ တပါး မွာ အမ်ိဳးသားေရး ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ထင္ရွားေသာ ဦး၀ီရသူျဖစ္သည္။
ဦး၀ီရသူသည္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ကိုးႏွစ္ၾကာေနခဲ့ရၿပီး စစ္အစိုးရေခတ္လြန္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ားစတင္ခ်ိန္တြင္ လႊတ္ ေပးခဲ့သည့္ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦးအျဖစ္ႏွင့္ မႏွစ္က ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။ သူ႔အား ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရးတြင္ လံႈ႕ေဆာ္ခဲ့ျခင္းအတြက္ စစ္အစိုးရက အက်ဥ္းခ်ခဲ့ ျခင္းျဖစ္သည္။
ကေလးတေယာက္လို ၿပံဳးတတ္ေသာ ၾသဇာႀကီးသည့္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္သည္ အသက္ ၄၅ႏွစ္ အ႐ြယ္ရွိၿပီး မႏၲေလးၿမိဳ႕ မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္မွ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္လည္း ျဖစ္သည္။ သူ၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ သံဃာ ၆၀ ခန္႔ ရွိၿပီး မစိုးရိမ္တိုက္၏ မ်ားျပားလွေသာ တိုက္ခြဲမ်ားတြင္ရွိေသာ သံဃာ ၂၅၀၀ ေက်ာ္ အေပၚတြင္လည္း လႊမ္းမိုးႏိုင္သူျဖစ္သည္။ ထိုအရွိန္အ၀ါကို အသံုးျပဳ၍ ယခုအခါ အရွိန္အဟုန္ ျပင္းထန္လာေနသည့္ “၉၆၉” အမည္ရွိသည့္ လႈပ္ရွားမႈကို ဦး၀ီရသူ ဦးစီးႏိုင္ခဲ့သည္။
“၉၆၉” လႈပ္ရွားမႈဆိုသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအေနျဖင့္ မူဆလင္ပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ မူဆလင္အသိုင္းအ၀ိုင္းကို သပိတ္ေမွာက္ ေရွာင္က်ဥ္ၾကရန္ တိုက္တြန္းေသာ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္သည္။ ထိုဂဏန္းသံုးလံုးသည္ ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္၊ ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားဂုဏ္ေတာ္ႏွင့္ ရဟန္းသံဃာတို႔၏ ဂုဏ္ေတာ္ မ်ားကို ကိုယ္စားျပဳသည္ဆိုေသာ္လည္း လက္ေတြ႔တြင္မူ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘာသာေရးခြဲျခားသည့္ႏိုင္ငံတခုအျဖစ္ အသြင္ ေျပာင္းလိုေသာ အစြန္းေရာက္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရးသမားတို႔၏ အမွတ္တံဆိပ္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။
“က်ဳပ္တို႔မွာ ေဆာင္ပုဒ္ရွိတယ္။ စားတဲ့အခါ ၉၆၉ မွာစား၊ သြားတဲ့အခါ ၉၆၉ နဲ႔သြား၊ ေစ်း၀ယ္တဲ့အခါ ၉၆၉ မွာ၀ယ္” ဟု ၎၏ ေက်ာင္းတိုက္တြင္ျပဳလုပ္ေသာ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းတခုတြင္ ဦး၀ီရသူ ေျပာသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မ်ားသည္ စားေသာက္ရာတြင္ျဖစ္ေစ၊ ခရီးသြားရာတြင္ျဖစ္ေစ၊ ေစ်း၀ယ္ရာတြင္ျဖစ္ေစ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားပိုင္ဆိုင္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္သာ ဆက္ဆံရမည္ဟု ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏ ျပင္းထန္တက္ၾကြေသာစိတ္ဓါတ္ကို ျပသည့္အေနျဖင့္ ဦး၀ီရသူက သူ႕ကိုယ္သူ “ျမန္မာျပည္၏ ဘင္လာဒင္” ဟုတင္စားေျပာဆိုသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ၄လ ခန္႔က စတင္၍ ၉၆၉ ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ တရားပြဲမ်ားကို ဦး၀ီရသူ ဆက္တုိက္ေဟာခဲ့၏။ “က်ဳပ္တာ ၀န္က ဒါကို ျပန္႔ပြားေအာင္ လုပ္ဖို႔ပဲေလ” ဟု သူကဆိုသည္။ သူ၏လုပ္ရပ္မ်ား အရာထင္ခဲ့ပါ၏။ ၉၆၉ စတစ္ကာမ်ားႏွင့္ အမွတ္တံဆိပ္သည္ လမ္းေဘးေစ်းဆိုင္မ်ား၊ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ကားမ်ားေပၚတြင္ လွ်င္ျမန္စြာ ျပန္႔ႏွံ႔သြားခဲ့ရာ မိတၳီလာၿမိဳ႕မွ အဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရသည့္ ေစ်းဆိုင္မ်ားတြင္ ၉၆၉ ဂဏန္းကို မႈတ္ေဆးျဖင့္ေရးသြားထိ ျဖစ္ခဲ့သည္။ မင္းလွၿမိဳ႕တြင္လည္း ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈေဟာေျပာခ်က္ကို နားေထာင္ၿပီးေနာက္ ဆူပူမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့၏။
ရန္ကုန္ကေန ကားေမာင္းသြားလွ်င္ နာရီအနည္းငယ္သာၾကာသည့္ မင္းလွၿမိဳ႕တြင္ လူတသိန္းခန္႔ေနထိုင္သည္။ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၆ ႏွင့္ ၂၇ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၂၀၀၀ ခန္႔တို႔သည္ မြန္ျပည္နယ္မွ ေရာက္လာသည့္ ဆရာေတာ္ ဦး၀ိမလဘိ၀ံသ၏ တရားကိုနာယူရန္ ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ သူက ၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈကို မြန္ျပည္နယ္တြင္ လူသိမ်ားသည့္ မူဆလင္ပိုင္ ဘတ္စ္ကားလုပ္ငန္းတခုကို သပိတ္ေမွာက္ၾကျခင္းျဖင့္ စတင္ခဲ့သည္ဟု ေဟာေျပာခဲ့ေၾကာင္း တရားပြဲက်င္း ပရာ ၿမိဳ႕နယ္ခန္းမ၏ ဥကၠဌ ဦး၀င္းျမင့္ကေျပာျပသည္။
ေဟာေျပာခ်က္ကုိ နားေထာင္ၿပီးသည္ႏွင့္ မင္းလွၿမိဳ႕သားတို႔၏ စိတ္သည္ ေျပာင္းလဲ အက်ည္းတန္သြားေၾကာင္း မူဆလင္ မ်ားကို သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္လာၾကေၾကာင္း မူဆလင္ လဘက္ရည္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္ ထြန္းထြန္းကဆို၏။ ေနာက္တလၾကာ ေသာအခါ သံပိုက္မ်ားႏွင့္ တူမ်ားကို ကိုင္စြဲထားေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၈၀၀ ခန္႔သည္ ဗလီ ၃ ခု၊ မူဆလင္အိမ္ ၁၇လံုးႏွင့္ မူဆလင္ပိုင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ၾကသည္။ လူအေသအေပ်ာက္မရွိေသာ္လည္း မင္းလွမွ မူဆလင္ သံုးပံုႏွစ္ပံုခန္႔ ထြက္ခြာသြားၾကၿပီး ယခုအခ်ိန္အထိ ျပန္ေရာက္မလာၾကေသးေၾကာင္း ရဲတပ္ဖြဲ႔က ေျပာျပသည္။
“တရားပြဲၿပီးကတည္း က က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕က လူေတြ ရန္လိုလာၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကို က်ိန္ဆဲေနသလိုပဲ။ က်ေနာ့္ေဖာက္သည္ေတြ လက္လြတ္ကုန္တာေပါ့ဗ်ာ” ဟု မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔က ဆိုင္ႏွင့္အိမ္ ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရသည့္ လဘက္ရည္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္ကေျပာသည္။ လာေရာက္ ဖ်က္ဆီးသူတေယာက္၏ လက္ထဲတြင္ လႊစက္ကိုင္ထားသည္ကို ျမင္လိုက္ရေၾကာင္း သူက ဆိုသည္။
မင္းလွၿမိဳ႕တြင္ ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈမ်ား မျဖစ္ခင္ ႏွစ္ရက္အလို တြင္ ေျမာက္ဘက္ရွိ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္လည္း ဗလီ တခုႏွင့္ အိမ္ ၂၃လံုး ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္မတိုင္မီ သံုးရက္က ဘုန္းႀကီးတပါး၏ ၉၆၉ ေဟာေျပာပြဲ ရွိခဲ့သည္။ မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ား၏ အဆိုအရ ဆူပူအၾကမ္းဖက္သူမ်ားသည္ စုစုစည္းစည္းႏွင့္ စနစ္တက် ေရာက္လာၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႕ေသာအေဆာက္အဦမ်ားကို ၿဖိဳဖ်က္ရာတြင္ ေျမတူးစက္ကို အသံုးၿပဳခဲ့ၾကသည္။
“ရန္သူေျခကုပ္စခန္းမ်ား”
မိတၳီလာႏွင့္ အျခားေသာေနရာမ်ားမွ ဘုန္းႀကီးမ်ားကို သူ႔အေနႏွင့္ ညႊန္ၾကားခဲ့ျခင္း မရွိေၾကာင္း ဦး၀ီရသူက ဆိုသည္။
“ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားကိုယ္ခင္ဗ်ား ကာကြယ္လို႔ရတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူမ်ားကို သတ္ခြင့္ ဖ်က္ဆီးခြင့္ေတာ့ မရွိဘူးေလ” ဟု ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းတြင္ ေျပာခဲ့သည္။ မိတၳီလာသို႔ ေရာက္ရွိေနခဲ့ျခင္းမွာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားတြင္ ဘုန္းႀကီးမ်ားမပါ ၀င္ေစရေအာင္ ထိန္းဖို႔သာျဖစ္ေၾကာင္း ဦး၀ီရသူက ဆို၏။ တေနရာေတြ ကားေခါင္မိုးေပၚမွ သူတရားေဟာခဲ့သည္။ သူဘာေတြ ေဟာေျပာခဲ့သည္ ဆိုတာကိုေတာ့ မသိရေပ။
၉၆၉ လႈပ္ရွားမႈ အရွိန္ရလာျခင္းကိုမူ သူ ဂုဏ္ယူသည္။ မူဆလင္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ စ႐ိုက္လကၡဏာမ်ား ပ်က္စီး ဆုတ္ယုတ္ေအာင္ ျပဳေနၾကသည္ဟုလည္း သတိေပးသည္။ ထိုမွတ္ခ်က္မွာ သူ၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းမ်ားတြင္ ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာေလ့ရွိေသာ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္သည္။
“သူတို႔ေတြ ခ်မ္းသာလာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးကို ယူတယ္၊ သူတို႔ဘာသာ ေျပာင္းခိုင္းတယ္၊ မူဆလင္ အေရအတြက္ တိုးေအာင္ လုပ္တယ္။ လုပ္ငန္းေတြ တြင္က်ယ္လာေတာ့ ေျမေတြ၀ယ္တယ္၊ အိမ္ေတြ၀ယ္တယ္၊ ဗုဒၶဘာသာ ေစတီပုထိုးေတြ၊ ေက်ာင္းေတြ ပိုနည္းလာတယ္” ဟု ဦး၀ီရသူက ေျပာသည္။ “ပိုက္ဆံေတြရွိလာေတာ့ ဗလီေတြထပ္ေဆာက္တယ္။ ဗလီဆိုတာက ဗုဒၶဘာသာ ဘုရားေက်ာင္းကန္လိုမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ အထဲကို မျမင္ရဘူး၊ စစ္စခန္းေတြလိုပဲ။ ဗလီေတြ မ်ားလာတယ္ဆိုတာ ရန္သူအေျခခံစခန္းေတြ မ်ားလာတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒါေတြကို ကာကြယ္ေနရတာ”ဟုလည္း သူကဆိုသည္။
၁၃ ရာစုတြင္ အင္ဒိုနီးရွားကၽြန္းစုမ်ားဆီသို႔ အစၥလမ္ဘာသာ စတင္ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး ၁၆ ရာစု ကုန္သည့္အခါ မူလက ႀကီးစိုးခဲ႔သည့္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဟိႏၵဴဘာသာ၏ ေနရာကို အစၥလမ္ဘာသာက အစားထိုး ၀င္ေရာက္သြားခဲ့သကဲ့သို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျဖစ္သြားမွာ ဦး၀ီရသူ စိုးရိမ္ေနသည္။
အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန၏ အစီရင္ခံစာတေစာင္၌ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ား သိသိသာသာ တိုးပြားလာသည္ဟု ေဖၚျပခဲ့သည္။ မူဆလင္ ဆန္႔က်င္ေရး အေတြးအေခၚမ်ားသည္ ၂၀၀၁ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ တာလီဘန္တို႔က အာဖဂန္နစၥတန္တြင္ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ျခင္းႏွင့္ စက္တင္ဘာလတြင္ အယ္လ္ေကဒါ တို႔က အေမရိကန္ႏိုင္ငံကို တိုက္ခိုက္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီးေနာက္ ပိုမိုတိုးပြားလာခဲ့သည္။
ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕တြင္ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး အဓိက႐ုဏ္းကို လံႈ႕ေဆာ္အားေပးေသာ လက္ကမ္းစာေစာင္ မ်ားျဖန္႔ေ၀ခဲ့သည့္အတြက္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ဦး၀ီရသူ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ၂၅ႏွစ္ ခ်မွတ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ေက်ာက္ဆည္အေရးအခင္းတြင္ အနည္းဆံုး မူဆလင္ ၁၀ဦးခန္႕ အသတ္ခံခဲ့ရေၾကာင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန၏ အစီရင္ခံစာတြင္ေတြ႕ရသည္။
မိတၳီလာပဋိပကၡသည္ ဘယ္သူေၾကာင့္ျဖစ္သလဲ ဆိုသည့္ေမးခြန္းကို ဦး၀ီရသူ လွ်င္ျမန္စြာ ေျဖေလ့ရွိသည္။ ေရႊဆံညွပ္ ေရာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးကို သူ ရည္ညႊန္း၏။ “သူ႔အေနနဲ႔ မူဆလင္ေတြနဲ႔ အေရာင္းအ၀ယ္ မလုပ္သင့္ဘူး။”
အစိုးရ ပါ၀င္ပတ္သက္သလား
ဦး၀ီရသူကို ဖမ္းဆီးသင့္ေၾကာင္း ေျပာသူမွာ ဦးညီညီလြင္ျဖစ္သည္။ ယခင္က ထင္ရွားသည့္ ဘုန္းႀကီးတပါးျဖစ္ခဲ့ေသာ သူ၏ ဘြဲ႔အမည္မွာ ဦးဂမၻီရျဖစ္ၿပီး ၂၀၀၇ခုႏွစ္တြင္ စစ္တပ္က အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြဲျခင္းခံခဲ့ရသည့္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး၏ ဦးေဆာင္သံဃာတပါးလည္း ျဖစ္သည္။ “သူေဟာေျပာတာေတြက ဗုဒၶ ေဟာခဲ့တဲ့ တရားနဲ႔ မကိုက္ညီဘူး၊ လြဲေနတယ္” ဟု ဦးဂမၻီရက ေျပာသည္။ “သူက ဘုန္းႀကီး၊ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီး၊ ဒါေပမယ့္ အႏၲရာယ္ရွိတဲ့သူ၊ တေျဖးေျဖး ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလာတယ္။”
သို႔ေသာ္လည္း အစိုးရကသာလွ်င္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓါတ္မ်ားကို ရပ္တန္႔ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဦးဂမၻီရက ဆိုသည္။ “ဟိုအရင္တုန္းက ဘုန္းႀကီးေတြကို ဒီမိုကေရစီေရး၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေဟာခြင့္မေပးဘူး၊ ပိတ္ထားတယ္။ ခုခ်ိန္က် မွ ဒီလို တို႔မီးရိႈ႕မီး တရားေတြကို မတားဆီးဘဲ ၾကည့္ေနတယ္။ သူတို႔က အားေပးေနတာ” ဟု သူက ေျပာသည္။ “ဦး၀ီရသူက ဘုန္းၾကီး၂၅၀၀ ေလာက္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးက ေက်ာင္းထိုင္တပါး၊ သူ႔ကို ဘယ္သူမွ ျပန္မေျပာရဲဘူး။ အစိုးရအေနနဲ႔ သူ႔ကို တားဖို႔လိုတယ္။”
မိတၳီလာမွ သတ္ျဖတ္မႈမ်ားကို မ်က္ျမင္ေတြ႔ခဲ့သူ ဦးလွသိန္းကလည္း ပဋိပကၡကို ရပ္တန္႔ေစရန္ အနည္းငယ္မွ်သာ အားထုတ္ခဲ့ေသာ အာဏာပိုင္မ်ား၏ အျပဳအမူသည္ အံၾသဖြယ္ရာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာ၏။ “သူတို႔ကို ၾကည့္ရတာ ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္လာမွာ မဟုတ္တဲ့ အမိန္႔တခုကို ေစာင့္ေနၾကသလိုပဲ” ဟု သူကဆိုသည္။
မိမိတို႔ အေနျဖင့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကို အင္အားသံုးၿပီးၿဖိဳခြဲရန္ အမိန္႔ေရာက္လာလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း နံပါတ္တုတ္ကို သံုးၿပီးၿဖိဳခြဲရန္ပင္ အမိန္႔ေရာက္မလာခဲ့ေၾကာင္း ၀ါရင့္ရဲ၀န္ထမ္းတဦးက ႐ိုက္တာသတင္း ေထာက္ကိုေျပာျပသည္။
အၾကမ္းဖက္ ဆူပူသူမ်ားႏွင့္ ေဒသဆိုင္ရာ ရဲတပ္ဖြဲ႔တို႔ သေဘာတူညီခ်က္တခု ျပဳခဲ့ၾကေၾကာင္း မ်က္ျမင္သက္ေသ ႏွစ္ဦးက ေျပာသည္။ လူစုလူေ၀းကို မၿဖိဳခြဲဘဲ ဗလီကို ဖ်က္ဆီးရန္အတြက္ အခ်ိန္နာရီ၀က္ ေပးခဲ့သည္။ နာရီ၀က္ၾကာသည့္အခါ ဗလီမွာ ကိုယ္ထည္အခြံသာ က်န္ေတာ့သည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႔ကမူ သူတို႔သည္ ဆူပူသူမ်ားႏွင့္ မည္သို႔ေသာ သေဘာတူညီခ်က္မွ မျပဳခဲ့ပါဟု ႐ိုက္တာက ေမးျမန္းၾကည့္ေသာအခါ ျငင္းဆိုခဲ့သည္။
ၾကားရသည့္စကားသံမ်ားသည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလက ယခုလိုပင္ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရးပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ျခမ္း ရခိုင္ျပည္နယ္သို႔ ႐ိုက္တာသတင္းေထာက္ ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္က ၾကားရသည့္အသံမ်ားႏွင့္ တိုက္ဆိုင္တူညီေနသည္။ အလြန္ျပင္းထန္သည့္ စနစ္တက် တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ၏ စစ္ဖက္သတင္းရင္းျမစ္တခုက ဆိုသည္။ သူတို႔ကို ရခိုင္အမ်ိဳးသားေရး၀ါဒီ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား တည္ေထာင္ထားသည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုက ဦးေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ အခ်ိဳ႕ေသာ မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ား၏ ေျပာျပခ်က္အရ ေဒသဆိုင္ရာ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔မ်ားကိုယ္တိုင္က အားေပးကူညီခဲ့ေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။
ေနာက္ဆံုးျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ေသြးေခ်ာင္းစီးမႈတြင္ ျပႆနာႀကီးထြားမလာခင္ အခ်ိန္မီ ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့သင့္ေၾကာင္း စစ္တပ္မွ အရာရွိေဟာင္းတဦးလည္းျဖစ္၍ ႏွစ္ေပါင္း၂၀ ခန္႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္ မိတၳီလာၿမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ဦး၀င္းထိန္က ေျပာသည္။ သူက မႏၲေလးတိုင္း၏ လံုၿခံဳေရးအႀကီးအကဲျဖစ္သူ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ေက်ာ္မိုးအေနျဖင့္ ျပတ္သားေသာ အမိန္႔မ်ားထုတ္ျပန္ကာ ဆူပူမႈမ်ား ရပ္တန္႔သြားေအာင္ လုပ္ခဲ့သင့္သည္ဟု ဆိုသည္။ မိတၳီလာႏွင့္ အနီးတ၀ိုက္တြင္ အေျခခ်စစ္စခန္းေပါင္းမ်ားစြာရွိၿပီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ေက်ာ္မိုး၏ အမိန္႔ကိုနာခံရမည့္ စစ္သည္ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍ ရွိေနသည္။
ဗိုလ္မွဴးႀကီးေအာင္ေက်ာ္မိုးကမူ အာဏာပိုင္မ်ားအေနႏွင့္ သူတို႔အလုပ္ သူတို႔လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း ေျပာသည္။ “ဒါက စစ္ပြဲတပြဲ နဲ႔တူပါတယ္၊ အစပိုင္းမွာ လူဘယ္ေလာက္လိုမယ္ ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးထြားလာမယ္ ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မခန္႔ မွန္းႏိုင္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကာကြယ္ေပးမႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
ႏိ္ုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း တေယာက္ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာတို႔က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နီးပါး အေလးထားျခင္းခံရသူ မင္းကိုႏိုင္လည္း ပဋိပကၡျဖစ္စဥ္မ်ား အစတြင္ မိတၳီလာသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေသးသည္။ သူက ဆူပူသူမ်ားသည္ စနစ္တက် လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ လက္ထဲတြင္ ဖုန္းမ်ားကိုင္ထားၾကေၾကာင္း၊ ၿမိဳ႕တြင္းက ထြက္လာသည့္ ကားမ်ားကို ဘုန္းႀကီးေတြက စံုစမ္းစစ္ေဆးၾကေၾကာင္း အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္မႈမ်ားအၿပီးတြင္ ေျပာျပသည္။ ေျမတူးေျမေကာ္စက္ ကို အသံုးျပဳ၍ အေဆာက္အအံုအခ်ိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကသည္။ “ရိုးရိုးသာမန္လူေတြအေနနဲ႔ ဘူဒိုဇာ ဘယ္ေမာင္းတတ္မွလဲ” ဟု မင္းကိုႏိုင္ကဆိုသည္။
ကုလသမဂၢ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္ကလည္း ဆူပူအၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္စဥ္မ်ားတြင္ အစိုးရဖက္က ပါ၀င္ပတ္သက္ခဲ့ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာမ်ား ရရွိထားေၾကာင္း ေျပာသည္။ တခါတရံ စစ္သားမ်ား ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ ၀င္မ်ားသည္ အၾကမ္းဖက္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ေနသည္ကို ဒီတိုင္းရပ္ၾကည့္ေနခဲ႔သည္ဟု ဆိုသည္။ “ဒါက ဘာကိုေဖၚျပေနသလဲဆိုေတာ့ အစိုးရရဲ႕ တခ်ိဳ႕ေသာအစိတ္အပိုင္းေတြက ဒီကိစၥေတြမွာ တိုက္႐ိုက္ျဖစ္ျဖစ္၊ သြယ္၀ိုက္ ၿပီးေတာ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ ပတ္သက္ခဲ့တယ္၊ ေထာက္ခံခဲ့တယ္လို႔ ယူဆႏိုင္စရာ ျဖစ္ေနပါတယ္” ဟု ကုလသမဂၢ၏ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္ ေသာမတ္စ္ ကြင္တားနားက ေျပာသည္။
သမၼတ၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ျပန္ၾကားေရး ဒု ၀န္ႀကီးဦးရဲထြဋ္က ထိုစြပ္စြဲခ်က္မ်ားသည္ မခုိင္လံုေၾကာင္း ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ “တကယ္ေတာ့ စစ္တပ္နဲ႔ အစိုးရမွာ ဒီအေျခအေနနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တာ၀န္မရွိပါဘူး” ဟု သူကဆိုသည္။
ပဋိပကၡ၏ တတိယေျမာက္ေန႔ျဖစ္ေသာ မတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔ မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ အာဏာပိုင္မ်ားက စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအမိန္႔ ထုတ္ျပန္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္အထိ လူ ၃ ဦးသာ ဖမ္းဆီးႏိုင္ခဲ့ေသးသည္။ သူတို႔အားလံုး လက္နက္မ်ား သယ္ေဆာင္ လာၾကေၾကာင္း ရဲ အရာရွိတဦးကေျပာျပသည္။ ဖမ္းဆီးမႈမ်ား ပိုမိုျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္တေန႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ဆူပူမႈမ်ား လည္း ရပ္ဆိုင္းသြားေတာ့သည္။ အေဆာက္အဦ စုစုေပါင္း ၁၅၉၄လံုး ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရေၾကာင္း တိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရ က ထုတ္ျပန္ေၾကညာသည္။
ေနာက္တရက္ၾကာေသာအခါ အစိုးရ႐ံုးစိုက္ရာ ေနျပည္ေတာ္၏ ဆင္ေျခဖံုးျဖစ္ေသာ တပ္ကုန္းၿမိဳ႕တြင္ ဆူပူမႈတခ်ိဳ႕ ျပန္ေပၚလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ေတာင္ဖက္ရွိ ပဲခူးတိုင္းဆီကို စုန္ဆင္းသြားျပန္သည္။ မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းရွိ ၿမိဳ႕ရြာ ၁၅ ခုခန္႔ မူဆလင္ဆန္႔က်င္ေရး အဓိက႐ုဏ္းမ်ားေၾကာင့္ ထိခိုက္ပ်က္စီးခဲ့ရသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လည္း အခ်ိဳ႕ေသာ မူဆလင္ပိုင္ေသာ ေစ်းဆိုင္မ်ားကို ပိတ္ထားၿပီး အျခားေနရာမ်ားကို သြားေရာက္တိမ္းေရွာင္ၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
ဧၿပီလ ၂ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ မူဆလင္ ဘာသာေရးေက်ာင္းတေက်ာင္းတြင္ မီးေလာင္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ေယာက္်ားေလး ၁၃ ေယာက္ေသဆံုးခဲ့သည္။ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲေနၾကေသာ သူတို႔၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက ဤမီးေလာင္မႈသည္ မေတာ္တဆ မဟုတ္ဘဲ ဖန္တီးယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ေနၾကသည္။ ေက်ာင္း၏ ၾကမ္းျပင္သည္ မီးေလာင္ေနစဥ္က ဆီမ်ားျဖင့္ ရႊဲစိုေနသည္ကို အံ့ၾသဖြယ္ေတြ႔ရေၾကာင္း သူတို႔ကေျပာသည္။ ရန္ကုန္မွ အစိုးရတာ၀န္ရွိသူမ်ားကမူ မီးအားျမွင့္စက္မွ ေရွာ့ ျဖစ္ ၿပီး စတင္ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့သည္ဟု ထုတ္ျပန္ခဲ့၏။
အခ်ိဳ႕ေသာ ေကာလဟာလမ်ားက ဆူပူအံုၾကြမႈမ်ားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ေႏွာက္ယွက္ဟန္႔တားလိုသည့္ ေရွး႐ိုးစြဲအုပ္စုမ်ားက ေနာက္ကြယ္မွ ႀကိဳးကိုင္ဖန္တီးခဲ့သည္ဟုသည္။ သို႔မဟုတ္ ယခင္စစ္အစိုးရႏွင့္ နီးစပ္သည့္ လုပ္ငန္းရွင္ ခ႐ိုနီသူေဌးႀကီးမ်ားက မူဆလင္မ်ားကို စီးပြားေရးေလာကက ဖယ္ထုတ္ၿပီး လြတ္သြားသည့္ေနရာတြင္ ၀င္ေရာက္ေနရာယူလိုၾက၍ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆသူေတြလည္း ရွိသည္။ ဒုတိယအေၾကာင္းျပခ်က္ကို ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္သူ မူဆလင္လုပ္ငန္းရွင္ေတြထဲတြင္ မိတၳီလာၿမိဳ႕မွ အသက္ ၆၇ႏွစ္ အ႐ြယ္ရွိ ဦးအုန္းသြင္လည္းပါသည္။
“ဒါက ဘာသာေရးတင္မဟုတ္ပါဘူး၊ စီးပြားေရးလဲပါတယ္” ဟု ဖ်က္ဆီးခံလုိက္ရသည့္ သူ၏ သတၱဳထည္လုပ္ငန္းဆိုင္ ကို ျပန္လည္စစ္ေဆးေနရင္း ေျပာလိုက္သည္။ ႏွစ္သံုးဆယ္ သက္တမ္းရွိၿပီျဖစ္ေသာ သူ၏ဆိုင္သည္ မိတၳီလာၿမိဳ႕၏ စည္ကား အခ်က္က်ေသာ လမ္းေထာင့္တခုတြင္တည္ရွိသည္။ အျခားေသာမူဆလင္မ်ားလိုပင္ ဦးအုန္းသြင္သည္ သူ၏ မ်ိဳး႐ိုးကို မ်ိဳးဆက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအထိ ရွင္းျပႏိုင္သူျဖစ္သည္။ အျခားေသာ မူဆလင္မ်ားလိုပင္ အျမတ္အစြန္းေကာင္းေသာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခုကို ပိုင္ဆိုင္ၿပီး ဒါဇင္ႏွင့္ခ်ီေသာ ဗုဒၶဘာသာမိတ္ေဆြမ်ား ရွိသူျဖစ္သည္။ ထို မိတ္ေဆြမ်ားထဲမွ တေယာက္က သူ႔ကို အဓိက႐ုဏ္းထဲကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ကူညီေပးခဲ့၏။
ယာယီ ဒုကၡသည္စခန္း
အစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္း၏ ႏွစ္ထပ္လံုးတြင္ လူ၂၀၀၀ ေလာက္ႏွင့္ ျပည့္သိပ္ေနသည္။ ထိုေနရာသည္ မိတၳီလာၿမိဳ႕ရွိ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ျပဳလုပ္ေပးထားသည့္ စခန္းေတြထဲက တခုျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢ၏ အဆိုအရ မိတၳီလာၿမိဳ႕တြင္ ဒုကၡသည္ေပါင္း ၁၁၀၀၀ ခန္႔ရွိသည္။ အမ်ားစုက အနားရွိ အားကစားကြင္းႀကီးထဲမွာ စုၿပံဳေနၾကရ၏။
လုပ္ငန္းမ်ား ဖ်က္ဆီးျခင္းခံလိုက္ရသည့္ မူဆလင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား အေနႏွင့္လည္း ၎တို႔ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ေသာ အဆင့္ျမင့္ အိမ္ၿခံေျမမ်ားကို ျပန္လည္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရ မရ ဆိုသည့္ကိစၥမွာလည္း ခုခ်ိန္ထိ ျပတ္သားစြာ မသိရွိရေသးေပ။ တိုင္းေဒသႀကီး အႀကီးအကဲျဖစ္သူ ဦးရဲျမင့္က ၎တို႔ကို ေနရာအသစ္သို႔ေရႊ႕ေျပာင္းခ်ထားေပးမည္ဟု ဆိုသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ မွာကဲ့သို႔ ယင္းေပၚလစီသည္ ခြဲျခားေနထိုင္ေစျခင္းျဖင့္ အျခားေသာ မၿငိမ္သက္မႈမ်ားျဖင့္ ေနာက္ျပန္ ဆိုးက်ိဳးမ်ား ရရွိႏိုင္သည္။
“ဒီေနရာမွာ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္သြားၿပီ၊ ဥပေဒစိုးမိုးေရး ရွိလာၿပီဆိုရင္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားဖို႔အတြက္ က်ေနာ္တို႔ စဥ္းစားမွာပါ” ဟု ဦးရဲျမင့္က ေျပာသည္။
ဒုကၡသည္မ်ားရွိေနေသာ အထက္တန္းေက်ာင္းသည္ အက်ဥ္းေထာင္တခုႏွင့္ တူေန၏။ အတြင္းရွိမူဆလင္မ်ားသည္ သူတို႔သေဘာႏွင့္သူတို႔ အျပင္ကိုထြက္ခြင့္မရွိေပ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက အျပင္တြင္ေစာင့္ေနၾကသည္။ ရဲမ်ားက စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားကို မူဆလင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုစကားေျပာခြင့္မေပးပါ။ ၀င္ေပါက္ကိုပင္ ျဖတ္ေက်ာ္သြားခြင့္ မရွိပါ။
“ညဖက္ဆို အိပ္လို႔မရဘူး၊ ေနာက္တခါ တိုက္ခိုက္မႈေတြျဖစ္လာဦးမယ္လို႔ပဲ ေတြးေနမိတယ္” ဟု သူ၏ ၀မ္းကြဲေဆြမ်ိဳး ၁၀ ေယာက္ကို ေတြ႔ဆံုခြင့္ရရန္ ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာ အသက္ ၄၀ အရြယ္ရွိ ေက်ာ္စိုးျမင့္က ေျပာသည္။ မၾကာမီ သူ႔ကို အေစာင့္ေတြက အေ၀းကုိ ထြက္သြားခိုင္းလိုက္ၾက၏။ “က်ေနာ္တို႔ ေၾကာက္ေနၾကပါတယ္” ဟု သူေျပာခဲ့သည္။
မည္သူေတြကို ဖမ္းဆီးထားသည္ဆိုသည့္ အခ်က္ကလည္း ရွင္းလင္းျခင္း မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားသူေတြထဲတြင္ ေရႊဆိုင္ပိုင္ရွင္ ပါ၀င္ေၾကာင္းကိုေတာ့ ရဲအဖြဲ႔၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။
ေရႊဆံညွပ္ပိုင္ရွင္ ေဒၚေအးေအးျမင့္ကေတာ့ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည့္ ျဖစ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ခုခ်ိန္ထိ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ေနဆဲ ရွိေသးသည္။ “အသတ္ခံလိုက္ရတဲ့ မူဆလင္ေတြအတြက္ က်မ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ လူေတြအားလံုး တူတူပါပဲ။ အေပၚယံ အသားေရာင္ေလးပဲ ကြဲျပားၾကတာပါ။ က်မ ဆံညွပ္ကေလးေၾကာင့္ ဘာေတြျဖစ္လာရတယ္ဆိုတာ က်မ မသိေတာ့ပါဘူး” ဟု သူက ဆိုသည္။
(႐ိုက္တာသတင္းေထာက္ Jason Szep ၏ Special Report: Buddhist monks incite Muslim killings in Myanmar ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ႏိုင္မင္းသြင္က ဘာသာျပန္သည္)
http://burma.irrawaddy.org/archives/37994
Tuesday, April 23, 2013
ဒုကၡသည္ ျပန္လည္လက္ခံေရး ကရင္ျပည္နယ္မွာ စတင္ျပင္ဆင္
ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္လြင္နဲ႔ ေမးျမန္းခ်က္ နားေထာင္ရန္ အသံဖိုင္ယူရန္
ေတာင္ငူႏွင့္ ေညာင္ေလးပင္ခ႐ိုင္မွ ေျခလ်င္ေျပးလာေသာ ကရင္ဒုကၡသည္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ကေလးမ်ားကို ေတာတြင္းတစ္ေနရာ မိုးေရထဲတြင္ ေတြ႕ရပံု ျဖစ္ပါသည္။
Photo: Courtesy of Free Burma Rangers
ထိုင္းနို္င္ငံေရာက္ ျမန္မာနိုင္ငံသား ဒုကၡသည္ေတြကို ျပန္လည္လက္ခံေရးအတြက္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းမွာ ျပင္ဆင္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ စတင္ေနၿပီလို႔ ကရင္ျပည္နယ္ အစိုးရအဖြဲ႕က ေျပာ ပါတယ္။
ဒုကၡသည္ေတြ ျပန္လည္လက္ခံဖို႔ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္တေလ်ာက္ ၿမိဳ႕နယ္ခြဲ ၉ ခုကို သတ္မွတ္ထားၿပီး၊ အဲဒီၿမိဳ႕နယ္ခြဲေတြကေတာ့ ေဘာဂလိ၊ လိပ္သို၊ ပိုင္က်ံဳ၊ ရွမ္းရြာသစ္၊ ကမေမာင္း၊ က်ိဳက္ဒံု၊ ဘုရားသံုးဆူ၊ ေ၀ါေလၿမိဳင္နဲ႔ ဆုခလိတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ျပန္လာသူေတြအတြက္ ေထာက္ပံ့ကူညီေရးဆိုင္ရာစီမံခ်က္ေတြ ေရးဆြဲထားတယ္လို႔ ကရင္ျပည္နယ္အစိုးရ နယ္စပ္ေရးရာနဲ႔ လံုၿခံဳေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္လြင္က ေျပာပါတယ္။-
ဒါ႔အျပင္ ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ နိုင္ငံတကာကူညီေရးအဖြဲ႕ေတြလည္း လာေရာက္ေနေၾကာင္း၊ လတ္တေလာအေနနဲ႔ ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာကတဆင္႔ ေရာက္ရွိလာတဲ႔ ဂ်ပန္နိုင္ငံ နီပြန္ေဖါင္ေဒးရွင္း ၊ဂ်ိဳက္ကာနဲ႔ ဂ်ပန္ပလက္ေဖာင္းအဖြဲ႕ေတြက စီမံကိန္းေတြ ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ေနတယ္လို႔ ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္လြင္က ေျပာပါတယ္။
"လတ္တေလာ ျပန္ေရာက္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ယာယီ စားေသာက္ေနထိုင္ဖို႔အတြက္က ေထာက္ပံ့ေပးရမယ့္ အပိုင္းကတစ္ပိုင္းေပါ့ေနာ္၊ ေနာက္တစ္ခါ သူတို႔ေရရွည္ရပ္တည္ဖို႔က တစ္ပိုင္းေပါ့ေနာ္၊ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးေတြ အေျခခံလုပ္ရမယ္၊ ေဒသအလိုက္ SME ေတြျဖစ္ေအာင္ ဘားအံစက္မႈဇုန္တို႔ ျမဝတီစက္မႈဇုန္တို႔ ဘုရားသံုးဆူစက္မႈဇုန္တို႔ ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြကုိ ဖန္တီးေပးရမွာေပါ့"
အခုလို ဒုကၡသည္ေတြ ေနရပ္ျပန္ေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူဦးေရ ၅ ေသာင္း၀န္းက်င္ရွိတဲ႔ မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္း လံုၿခံဳေရးတာ၀န္ခံ ေစာအားမူက
"ျပန္ခ်င္တဲ့သူတစ္ေယာက္မွ မရွိပါဘူး၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ အေျခအေနက ဘာမွန္းမသိတဲ့ အေျခအေနမွ မဟုတ္ေသးတာ ဘယ္သူမွ မျပန္ခ်င္ေသးပါဘူး"
ျမန္မာနိုင္ငံကေန အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ထြက္ေျပးလာခဲ့ၾကတဲ႔ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား ဒုကၡသည္ေတြဟာ ထိုင္းနိ္ုင္ငံတြင္းက ဒုကၡသည္စခန္း ၉ ခုမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ ေနထိုင္ေနၿပီး၊ တရား၀င္စာရင္းအရ လူတစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းေလာက္ရွိတယ္လို႔ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီးရံုးက ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ NGO အဖြဲ႕ေတြအဆိုအရ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ တရားမ၀င္ေနထိုင္သူေတြလည္းရွိေနတဲ့အတြက္ လူဦးေရစုစုေပါင္းဟာ တရား၀င္စာရင္းထက္ အမ်ားႀကီးပိုလိမ္႔မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒုကၡသည္ေတြ ျပန္လည္လက္ခံေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကရင္ျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲ႔ နယ္စပ္ေရးရာနဲ႔ လံုၿခံဳေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္လြင္ကို RFA အဖြဲ႕သား ဦးတင္ေအာင္ခိုင္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
http://www.rfa.org/burmese/news/refugee-karen-04232013011513.html
ေတာင္ငူႏွင့္ ေညာင္ေလးပင္ခ႐ိုင္မွ ေျခလ်င္ေျပးလာေသာ ကရင္ဒုကၡသည္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ကေလးမ်ားကို ေတာတြင္းတစ္ေနရာ မိုးေရထဲတြင္ ေတြ႕ရပံု ျဖစ္ပါသည္။
Photo: Courtesy of Free Burma Rangers
ထိုင္းနို္င္ငံေရာက္ ျမန္မာနိုင္ငံသား ဒုကၡသည္ေတြကို ျပန္လည္လက္ခံေရးအတြက္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းမွာ ျပင္ဆင္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ စတင္ေနၿပီလို႔ ကရင္ျပည္နယ္ အစိုးရအဖြဲ႕က ေျပာ ပါတယ္။
ဒုကၡသည္ေတြ ျပန္လည္လက္ခံဖို႔ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္တေလ်ာက္ ၿမိဳ႕နယ္ခြဲ ၉ ခုကို သတ္မွတ္ထားၿပီး၊ အဲဒီၿမိဳ႕နယ္ခြဲေတြကေတာ့ ေဘာဂလိ၊ လိပ္သို၊ ပိုင္က်ံဳ၊ ရွမ္းရြာသစ္၊ ကမေမာင္း၊ က်ိဳက္ဒံု၊ ဘုရားသံုးဆူ၊ ေ၀ါေလၿမိဳင္နဲ႔ ဆုခလိတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ျပန္လာသူေတြအတြက္ ေထာက္ပံ့ကူညီေရးဆိုင္ရာစီမံခ်က္ေတြ ေရးဆြဲထားတယ္လို႔ ကရင္ျပည္နယ္အစိုးရ နယ္စပ္ေရးရာနဲ႔ လံုၿခံဳေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္လြင္က ေျပာပါတယ္။-
ဒါ႔အျပင္ ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ နိုင္ငံတကာကူညီေရးအဖြဲ႕ေတြလည္း လာေရာက္ေနေၾကာင္း၊ လတ္တေလာအေနနဲ႔ ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာကတဆင္႔ ေရာက္ရွိလာတဲ႔ ဂ်ပန္နိုင္ငံ နီပြန္ေဖါင္ေဒးရွင္း ၊ဂ်ိဳက္ကာနဲ႔ ဂ်ပန္ပလက္ေဖာင္းအဖြဲ႕ေတြက စီမံကိန္းေတြ ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ေနတယ္လို႔ ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္လြင္က ေျပာပါတယ္။
"လတ္တေလာ ျပန္ေရာက္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ယာယီ စားေသာက္ေနထိုင္ဖို႔အတြက္က ေထာက္ပံ့ေပးရမယ့္ အပိုင္းကတစ္ပိုင္းေပါ့ေနာ္၊ ေနာက္တစ္ခါ သူတို႔ေရရွည္ရပ္တည္ဖို႔က တစ္ပိုင္းေပါ့ေနာ္၊ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးေတြ အေျခခံလုပ္ရမယ္၊ ေဒသအလိုက္ SME ေတြျဖစ္ေအာင္ ဘားအံစက္မႈဇုန္တို႔ ျမဝတီစက္မႈဇုန္တို႔ ဘုရားသံုးဆူစက္မႈဇုန္တို႔ ခရီးသြားလုပ္ငန္းေတြကုိ ဖန္တီးေပးရမွာေပါ့"
အခုလို ဒုကၡသည္ေတြ ေနရပ္ျပန္ေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လူဦးေရ ၅ ေသာင္း၀န္းက်င္ရွိတဲ႔ မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္း လံုၿခံဳေရးတာ၀န္ခံ ေစာအားမူက
"ျပန္ခ်င္တဲ့သူတစ္ေယာက္မွ မရွိပါဘူး၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ အေျခအေနက ဘာမွန္းမသိတဲ့ အေျခအေနမွ မဟုတ္ေသးတာ ဘယ္သူမွ မျပန္ခ်င္ေသးပါဘူး"
ျမန္မာနိုင္ငံကေန အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ထြက္ေျပးလာခဲ့ၾကတဲ႔ ျမန္မာတိုင္းရင္းသား ဒုကၡသည္ေတြဟာ ထိုင္းနိ္ုင္ငံတြင္းက ဒုကၡသည္စခန္း ၉ ခုမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္ ေနထိုင္ေနၿပီး၊ တရား၀င္စာရင္းအရ လူတစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းေလာက္ရွိတယ္လို႔ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီးရံုးက ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ NGO အဖြဲ႕ေတြအဆိုအရ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ တရားမ၀င္ေနထိုင္သူေတြလည္းရွိေနတဲ့အတြက္ လူဦးေရစုစုေပါင္းဟာ တရား၀င္စာရင္းထက္ အမ်ားႀကီးပိုလိမ္႔မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒုကၡသည္ေတြ ျပန္လည္လက္ခံေရးကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကရင္ျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲ႔ နယ္စပ္ေရးရာနဲ႔ လံုၿခံဳေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္လြင္ကို RFA အဖြဲ႕သား ဦးတင္ေအာင္ခိုင္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။
http://www.rfa.org/burmese/news/refugee-karen-04232013011513.html
Monday, April 22, 2013
အရက္အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ
ေနာ္ဝါးဝါးဖိုး
ဧျပီ ၂၁ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုနွစ္
မေလးရွားနိုင္ငံမွာျမန္မာအရက္ ေသာက္ျပီး ေသဆံုး သူဦေရ ၂၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့သတင္းကိုးဒီေသြးမွာဖတ္လိုက္ရလို့ အရက္အေၾကာင္းသိသင့္သိထိုက္တာေလးေတြကိုေဖာ္ျပလိုက္ရပါတယ္။
အရက္အမ်ိဴးမ်ိဴးရွိတဲ့အထဲက လူေတြအသံုးျပဳေနတဲ့အရက္နဲ့ မက္တေနာဆိုတဲ့အရက္ ၂ခုအေၾကာင္း အရက္ေသာက္သံုးသူေရာ မေသာက္သံုးတဲ့သူ ေရာသိသင့္သိထိုက္ပါတယ္။
လူေတြသံုးတဲ့အရက္က ကာဗြန္၂လံုးပါတဲ့ ethanol ဆိုတဲ့အရက္။ တခါတေလအရက္ထဲမွာေနာက္အရက္တမ်ိဴးျဖစ္တဲ့ ကာဗြန္၁လံုး ထဲပါတဲ့အရက္methanol ဆိုတဲ့အရက္ပါဝင္ေနတတ္ပါတယ္။ methanol ကိုဥပမာအလွကုန္ပစည္းေတြ တျခားထုတ္ကုန္ ပစည္းေတြမွာအသံုးျပဳၾကပါတယ္။ကာဗြန္တလံုးသာကြာျခားေပမဲ့ လူေတြေသာက္သံုးေနတဲ့အရက္ထဲမွာ methanol ပါဝင္ရင္ ေသာက္သံုးတဲ့သူဟာ ဦးေနွာက္အာရံုေၾကာထိခိုက္မူ၊ မ်က္စိကြယ္သြားမူ၊ ေနာက္ဆံုးအသက္ပါ ပါသြားနိုင္ပါတယ။္
methanol အရက္ထဲမွာပါဝင္ေနတာသာမန္မ်က္စိ အနံ့အရသာနဲ့ခြဲျခားျပီးမသိရွိနိုင္ပါဘူး။ methanol ၃၀ နဲ့၂၄၀ မီလီလီတာ အၾကား ခႏာကိုယ္ထဲဝင္ရင္ ေသေစနိုင္ပါတယ္။ ေသာက္သံုးမူအနည္းအမ်ားေပၚမူတည္ျပီး လည္းအခ်ိန္အေနွးအျမန္နဲ့လက္ခဏာျပလာပါတယ္။ လက္ခဏာအစမွာေတာ့အရက္မူးသလိုမူမယ္၊ ေခါင္းကိုက္မယ္၊ အန္မယ္၊ ဗိုက္နာမယ္၊ သတိေမ့သြားတဲ့အဆင့္ထိေရာက္သြားနိုင္ပါတယ္။ methanol ဟာေသြးထဲကို အက္စစ္ဓါတ္ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ေသြးရဲ့ pH ကိုက်ဆင္းေစပါတယ္။ pH 0.4 ေျပာင္းလည္းရံုနဲ့ သတိေမ့တဲ့အဆင့္ထိေရာက္နိုင္ပါတယ္။
methanol အဆိပ္ကိုအလြယ္ဆံုးေျဖတဲ့ေဆးက လူေတြေသာက္သံုးေနတဲ့အရက္ ethanol ပါပဲ။ သူတို့၂ခုစလံုးဟာ အင္ဇိုင္းတခုတည္းကိုအသံုးျပဳ ပါတယ္။ ethanol ကအင္ဇိုင္းကို ခ်ည္ေနွာင္တဲ့ေနရာမွာ methanolထက္ျမန္တဲ့ အတြက္ methanol ကအင္ဇိုင္းကိုမခ်ည္နိုင္ေတာပါဘူး။ထို့အတြက္ methanol အဆိပ္ကို ethanol နဲ့ေျဖၾကပါတယ္။ ေနာက္တနည္းကေတာ့ fomepizole ေဆးပါပဲ။ ဒီေဆးက ထိေရာက္မူ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေဆး ကေစ်းၾကီးလြန္းေတာ့ အေနာက္နိုင္ငံမွာေတာင္ေဆးရံုတိုင္းမွာမရွိပါဘူ။ methanol အဆိပ္ခႏာကိုယ္ထဲဝင္ေရာက္တာကိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္သိရွိ ျပီး ethanol နဲ့ကုရင္ေတာ့ အနည္းဆံုးလူတဦးရဲ့ တသက္တာလံုးခံစားရမဲ့ မ်က္မျမင္ဘဝ၊ အသက္ ေဘးကေနကာကြယ္နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဆက္သြယ္ရန္
nawwahwahpoe@gmail.com
ဧျပီ ၂၁ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုနွစ္
မေလးရွားနိုင္ငံမွာျမန္မာအရက္ ေသာက္ျပီး ေသဆံုး သူဦေရ ၂၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့သတင္းကိုးဒီေသြးမွာဖတ္လိုက္ရလို့ အရက္အေၾကာင္းသိသင့္သိထိုက္တာေလးေတြကိုေဖာ္ျပလိုက္ရပါတယ္။
အရက္အမ်ိဴးမ်ိဴးရွိတဲ့အထဲက လူေတြအသံုးျပဳေနတဲ့အရက္နဲ့ မက္တေနာဆိုတဲ့အရက္ ၂ခုအေၾကာင္း အရက္ေသာက္သံုးသူေရာ မေသာက္သံုးတဲ့သူ ေရာသိသင့္သိထိုက္ပါတယ္။
လူေတြသံုးတဲ့အရက္က ကာဗြန္၂လံုးပါတဲ့ ethanol ဆိုတဲ့အရက္။ တခါတေလအရက္ထဲမွာေနာက္အရက္တမ်ိဴးျဖစ္တဲ့ ကာဗြန္၁လံုး ထဲပါတဲ့အရက္methanol ဆိုတဲ့အရက္ပါဝင္ေနတတ္ပါတယ္။ methanol ကိုဥပမာအလွကုန္ပစည္းေတြ တျခားထုတ္ကုန္ ပစည္းေတြမွာအသံုးျပဳၾကပါတယ္။ကာဗြန္တလံုးသာကြာျခားေပမဲ့ လူေတြေသာက္သံုးေနတဲ့အရက္ထဲမွာ methanol ပါဝင္ရင္ ေသာက္သံုးတဲ့သူဟာ ဦးေနွာက္အာရံုေၾကာထိခိုက္မူ၊ မ်က္စိကြယ္သြားမူ၊ ေနာက္ဆံုးအသက္ပါ ပါသြားနိုင္ပါတယ။္
methanol အရက္ထဲမွာပါဝင္ေနတာသာမန္မ်က္စိ အနံ့အရသာနဲ့ခြဲျခားျပီးမသိရွိနိုင္ပါဘူး။ methanol ၃၀ နဲ့၂၄၀ မီလီလီတာ အၾကား ခႏာကိုယ္ထဲဝင္ရင္ ေသေစနိုင္ပါတယ္။ ေသာက္သံုးမူအနည္းအမ်ားေပၚမူတည္ျပီး လည္းအခ်ိန္အေနွးအျမန္နဲ့လက္ခဏာျပလာပါတယ္။ လက္ခဏာအစမွာေတာ့အရက္မူးသလိုမူမယ္၊ ေခါင္းကိုက္မယ္၊ အန္မယ္၊ ဗိုက္နာမယ္၊ သတိေမ့သြားတဲ့အဆင့္ထိေရာက္သြားနိုင္ပါတယ္။ methanol ဟာေသြးထဲကို အက္စစ္ဓါတ္ျဖစ္ေစတဲ့အတြက္ ေသြးရဲ့ pH ကိုက်ဆင္းေစပါတယ္။ pH 0.4 ေျပာင္းလည္းရံုနဲ့ သတိေမ့တဲ့အဆင့္ထိေရာက္နိုင္ပါတယ္။
methanol အဆိပ္ကိုအလြယ္ဆံုးေျဖတဲ့ေဆးက လူေတြေသာက္သံုးေနတဲ့အရက္ ethanol ပါပဲ။ သူတို့၂ခုစလံုးဟာ အင္ဇိုင္းတခုတည္းကိုအသံုးျပဳ ပါတယ္။ ethanol ကအင္ဇိုင္းကို ခ်ည္ေနွာင္တဲ့ေနရာမွာ methanolထက္ျမန္တဲ့ အတြက္ methanol ကအင္ဇိုင္းကိုမခ်ည္နိုင္ေတာပါဘူး။ထို့အတြက္ methanol အဆိပ္ကို ethanol နဲ့ေျဖၾကပါတယ္။ ေနာက္တနည္းကေတာ့ fomepizole ေဆးပါပဲ။ ဒီေဆးက ထိေရာက္မူ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေဆး ကေစ်းၾကီးလြန္းေတာ့ အေနာက္နိုင္ငံမွာေတာင္ေဆးရံုတိုင္းမွာမရွိပါဘူ။ methanol အဆိပ္ခႏာကိုယ္ထဲဝင္ေရာက္တာကိုျမန္ျမန္ဆန္ဆန္သိရွိ ျပီး ethanol နဲ့ကုရင္ေတာ့ အနည္းဆံုးလူတဦးရဲ့ တသက္တာလံုးခံစားရမဲ့ မ်က္မျမင္ဘဝ၊ အသက္ ေဘးကေနကာကြယ္နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဆက္သြယ္ရန္
nawwahwahpoe@gmail.com
Sunday, April 21, 2013
ကရင္ျပည္နယ္အေဆာက္အဦးကိုု ၾကံ့ဖြတ္ပါတီ သိမ္း
ကရင္ျပည္နယ္ရံုုးကိုု ၾကံ့ဖြတ္ပါတီက သိမ္းလိုုက္ပါတယ္။ ဒီရံုုးက ေမာ္လျမိုုင္ျမိုု ့ပန္းပဲတန္းရပ္ကြက္မွာ မွာရိွတယ္။ ကရင္ေဂဟာလိုု ့လူသိမ်ားတယ္။ အေဆာက္ဦးက ႏွစ္ထပ္တိုုက္။ ေပ၁၀၀ ပတ္လည္ခန္ ့ရိွတယ္။ ၁၉ ၅၃ ခုုနစ္ ဦးႏုုအစိုုးရလက္ထက္က ကရင္ျပည္နယ္ ကိုု ေပးတဲ့ အေဆာက္ဦးျဖစ္ပါတယ္။
ကရင္ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဘေမာင္ခ်ိန္ကလက္ခံယူခဲ့တယ္လိုု ့ဆိုုတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္ရံုုးအျဖစ္ေခတ္အဆက္ဆက္သံုုးခ်လာခဲ့ၾကတယ္။
ေမာ္လျမိုုင္ၾကံ့ဖြတ္ပါတီက ဒီရံုုးကိုု သိမ္းပိုုက္လုုိက္ျပီလုုိ ့သိရပါတယ္ ။ ဒီအတြက္ကရင္လူထုုက သိပ္ကိုုစိတ္ဆိုုးေနၾကတယ္။ သူတိုု ့ရံုုးရိွျပီးသားကိုု ငါဒိုု ့ရံုုးကိုု သက္သက္သိမ္းတာလိုု ့ ကရင္ဆရာမၾကီးတဦးက ေျပာပါတယ္။ ေမာ္လျမိုုင္မွာၾကံ့ဖြတ္ရံုုး နစ္ရုုံးေနပါ တယ္။
နိင္ငံေရးပါတီ မ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္း ဥပေဒ၊ အခန္း ၃၊ ပုဒ္မ ၁၂၊ ၅ (က) အရ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားအေနျဖင့္
ႏိုင္ငံပိုင္ ေငြေၾကး၊ ေျမ၊ အိမ္၊ အေဆာက္ အအံု၊ ယာဥ္၊ ပစၥည္းတို႔ကို တိုက္႐ုိက္ျဖစ္ေစ၊ သြယ္၀ုိက္ေသာ
နည္းျဖင့္ ျဖစ္ေစ ရယူသံုးစြဲသည့္ အဖြဲ႔အစည္းအား ပါတီအျဖစ္ ဆက္လက္ ရပ္တည္ခြင့္မရွိေၾကာင္း လိုု ့သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ၾကံ့ဖြတ္ပါတီဟာ အေျခခံဥပေဒကိုု
ခ်ိုုးေဖါက္ေနပါတယ္။ ျမန္မာ တျပည္လံုုးမွာရိွတဲ့အစိုုးရအေဆာက္ဦးေတြကိုုထင္သလိုုလိုုက္လံသိမ္းဆည္းေနပါတယ္။
မၾကာေသးခင္ကပဲေတာင္ဥကၠလာမွာ နိင္ငံပိုုင္အေဆာက္ဦးတခုုကိုု ၾကံ့ဖြတ္ပါတီက မတရားသိမ္းပိုုက္ခဲ့ပါတယ္။
http://komoethee.blogspot.com.au/2013/04/blog-post_5598.html
Type the rest of your post here.
ကရင္ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဘေမာင္ခ်ိန္ကလက္ခံယူခဲ့တယ္လိုု ့ဆိုုတယ္။ ကရင္ျပည္နယ္ရံုုးအျဖစ္ေခတ္အဆက္ဆက္သံုုးခ်လာခဲ့ၾကတယ္။
ေမာ္လျမိုုင္ၾကံ့ဖြတ္ပါတီက ဒီရံုုးကိုု သိမ္းပိုုက္လုုိက္ျပီလုုိ ့သိရပါတယ္ ။ ဒီအတြက္ကရင္လူထုုက သိပ္ကိုုစိတ္ဆိုုးေနၾကတယ္။ သူတိုု ့ရံုုးရိွျပီးသားကိုု ငါဒိုု ့ရံုုးကိုု သက္သက္သိမ္းတာလိုု ့ ကရင္ဆရာမၾကီးတဦးက ေျပာပါတယ္။ ေမာ္လျမိုုင္မွာၾကံ့ဖြတ္ရံုုး နစ္ရုုံးေနပါ တယ္။
နိင္ငံေရးပါတီ မ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္း ဥပေဒ၊ အခန္း ၃၊ ပုဒ္မ ၁၂၊ ၅ (က) အရ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားအေနျဖင့္
ႏိုင္ငံပိုင္ ေငြေၾကး၊ ေျမ၊ အိမ္၊ အေဆာက္ အအံု၊ ယာဥ္၊ ပစၥည္းတို႔ကို တိုက္႐ုိက္ျဖစ္ေစ၊ သြယ္၀ုိက္ေသာ
နည္းျဖင့္ ျဖစ္ေစ ရယူသံုးစြဲသည့္ အဖြဲ႔အစည္းအား ပါတီအျဖစ္ ဆက္လက္ ရပ္တည္ခြင့္မရွိေၾကာင္း လိုု ့သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ၾကံ့ဖြတ္ပါတီဟာ အေျခခံဥပေဒကိုု
ခ်ိုုးေဖါက္ေနပါတယ္။ ျမန္မာ တျပည္လံုုးမွာရိွတဲ့အစိုုးရအေဆာက္ဦးေတြကိုုထင္သလိုုလိုုက္လံသိမ္းဆည္းေနပါတယ္။
မၾကာေသးခင္ကပဲေတာင္ဥကၠလာမွာ နိင္ငံပိုုင္အေဆာက္ဦးတခုုကိုု ၾကံ့ဖြတ္ပါတီက မတရားသိမ္းပိုုက္ခဲ့ပါတယ္။
http://komoethee.blogspot.com.au/2013/04/blog-post_5598.html
Type the rest of your post here.
Saturday, April 20, 2013
ရွမ္းေျမာက္ပုိင္း KIA ႏွင့္ အစိုးရ ၃ နာရီၾကာတိုက္ပြဲျဖစ္
By - KNG
ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဖြဲ႔ (KIA) တပ္ရင္း ၁၇ နယ္ေျမတြင္ အစိုးရႏွင့္ KIA တပ္ဖြဲ႔ၾကား ယမန္ေန႔ ၃ နာရီခြဲၾကာ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
တိုက္ပြဲသည္ တပ္ရင္း ၁၇ နယ္ေျမ မေနာင္ဘြမ္ (Manau Bum) တြင္ အစိုးရစစ္တပ္ ခလရ ၁၄၅ တပ္ဖြဲ႔မ်ားမွ KIA တပ္ဖြဲ႔မ်ားရွိသည့္ေနရာသို႔ ထိုးစစ္ဆင္လာခ်ိန္ KIA တပ္ဖြဲ႔မ်ား ပစ္ခတ္လိုက္ရာမွ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း တပ္မဟာ ၄ KIA အထက္ပိုင္းအရာရွိ တစ္ဦးကေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ေနရာမွာ အစိုးရေတြလာခဲ့တာေလ က်ေနာ္တို႔ရွိတဲ့ေနရာမွာလာခဲ့ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ပစ္လိုက္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ သူတို႔ဘက္က အရမ္းနာသြားတာထင္တယ္။ သူတို႔ဒဏ္ရာရတဲ့လူေတြကို အျမန္လာသယ္ယူဆိုျပီး သူတို႔တိုင္းဌာနကို အေၾကာင္းၾကားေန တာၾကားတယ္။ ဒီမနက္ေတာ့ အခ်င္းခ်င္းျပန္ေစာင့္ေနၾကတယ္” ဟု KNG ကခ်င္သတင္းဌာန သို႔ေျပာသည္
၄င္းအစိုးရတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စုျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ (KIO) ၾကား ႏိုင္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈျပဳလုပ္ေနစဥ္အတြင္း တပ္မဟာ ၄ လက္ေအာက္ တပ္ရင္း ၃၄ နယ္ေျမ သုိ႔ ေနရာယူလာျခင္းျဖစ္ျပီး ယခုခ်ိန္ ၃ ေနရာတြင္ အစိုးရတပ္စခန္းခ်ထားလိုက္ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အထက္ပါအရာရွိကေျပာသည္။
“သူတို႔စခန္းျပန္ခ်တာေတြက မန္တုန္ (Mandong) ေအာက္ ဟူတုန္းမွာ စခန္းတစ္ခု၊ ခြန္ခါးမွာတစ္ခု ျပီးေတာ့ ဟူမုန္းဆိုတဲ့ေနရာမွာ စခန္းတစ္ခုခ်ထားျပီ။ ေဆြးေႏြးပြဲလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔က ေနရာတိုင္းမွာ ေနရာယူ စခန္းခ်လာတဲ့သေဘာပဲ”
ယေန႔ ၁၁ နာရီ၀န္းက်င္တြင္လည္း လားရွိဳးဘက္မွ အစိုးရစစ္ကား ၁၀ စီးတြင္ ျမင္းေကာင္မ်ားတင္လာေသာ ကားတစ္စီးပါျပီး ၁၀၅ မိုင္ဘက္သုိ႔ ၀င္ေရာက္လာေၾကာင္းသိရသည္။
၄င္းသည္ အစိုးရတပ္ဖက္မွ လူအလဲအလွယ္လုပ္ျခင္းမဟုတ္ပဲ အင္အားတိုးခ်လာျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု KIA အရာရွိကေျပာသည္။
“ခုနကပဲ စစ္သားေတြတင္ထားတဲ့ စစ္ကား ၁၀ စီး ၁၀၅ မိုင္ကို၀င္လာတယ္လို႔ သတင္းေရာက္တယ္။ အဲဒီကေန ကခ်င္ျပည္နယ္ဘက္ကိုသြားမလား။ မဟုတ္ရင္ မုန္ဂိုဘက္ကို ထိုးစစ္ဆင္မလား အဲဒါက ေကာင္းေကာင္းမသိဘူး။ သူတို႔က လူအေျပာင္းအလဲ လုပ္သလားဆိုရင္လဲ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ လာတိုးခ်ထားတာ။ ျမင္းေတြပါတယ္ဆိုေတာ့ ေတာင္ေပၚေတြမွာ ၀င္ဖို႔စီစဥ္တာေပါ့”
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း တပ္မဟာ ၄ နယ္ေျမတြင္ သၾကၤန္ရက္ကာလအတြင္း တိုက္ပြဲမ်ား ျငိမ္သက္ေနေသာ္လည္း သၾကၤန္အျပီး ယမန္ေန႔မွ တိုက္ပြဲ ျပန္လည္ျဖစ္ပြားလာျခင္းျဖစ္သည္။
အစုိးရႏွင့္ KIO ၾကား မတ္လပုိင္းက ေရႊလီေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဧျပီလဆန္းပိုင္း ၁၀ ရက္မတုိင္မီ ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံရန္သေဘာတူခဲ့ျပီး ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕တြင္ ေတြ႕ဆုံရန္ ေျပာဆိုမႈမ်ားရွိခဲ့ေသာ္လည္း အစီစဥ္ပ်က္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သၾကၤန္ေနာက္ပုိင္းေတြ႕ဆုံရန္ ေျပာဆိုမႈမ်ားရွိေသာ္လည္း ႏွစ္ဖက္ေဆြးေႏြးမႈကို ေသခ်ာမေျပာႏိုင္ေသးေၾကာင္း KIO အထက္ပိုင္းအရာရွိမ်ားေျပာဆုိခဲ့သည္။
ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဖြဲ႔ (KIA) တပ္ရင္း ၁၇ နယ္ေျမတြင္ အစိုးရႏွင့္ KIA တပ္ဖြဲ႔ၾကား ယမန္ေန႔ ၃ နာရီခြဲၾကာ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
တိုက္ပြဲသည္ တပ္ရင္း ၁၇ နယ္ေျမ မေနာင္ဘြမ္ (Manau Bum) တြင္ အစိုးရစစ္တပ္ ခလရ ၁၄၅ တပ္ဖြဲ႔မ်ားမွ KIA တပ္ဖြဲ႔မ်ားရွိသည့္ေနရာသို႔ ထိုးစစ္ဆင္လာခ်ိန္ KIA တပ္ဖြဲ႔မ်ား ပစ္ခတ္လိုက္ရာမွ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း တပ္မဟာ ၄ KIA အထက္ပိုင္းအရာရွိ တစ္ဦးကေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ေနရာမွာ အစိုးရေတြလာခဲ့တာေလ က်ေနာ္တို႔ရွိတဲ့ေနရာမွာလာခဲ့ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ပစ္လိုက္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ သူတို႔ဘက္က အရမ္းနာသြားတာထင္တယ္။ သူတို႔ဒဏ္ရာရတဲ့လူေတြကို အျမန္လာသယ္ယူဆိုျပီး သူတို႔တိုင္းဌာနကို အေၾကာင္းၾကားေန တာၾကားတယ္။ ဒီမနက္ေတာ့ အခ်င္းခ်င္းျပန္ေစာင့္ေနၾကတယ္” ဟု KNG ကခ်င္သတင္းဌာန သို႔ေျပာသည္
၄င္းအစိုးရတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စုျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ (KIO) ၾကား ႏိုင္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈျပဳလုပ္ေနစဥ္အတြင္း တပ္မဟာ ၄ လက္ေအာက္ တပ္ရင္း ၃၄ နယ္ေျမ သုိ႔ ေနရာယူလာျခင္းျဖစ္ျပီး ယခုခ်ိန္ ၃ ေနရာတြင္ အစိုးရတပ္စခန္းခ်ထားလိုက္ျပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အထက္ပါအရာရွိကေျပာသည္။
“သူတို႔စခန္းျပန္ခ်တာေတြက မန္တုန္ (Mandong) ေအာက္ ဟူတုန္းမွာ စခန္းတစ္ခု၊ ခြန္ခါးမွာတစ္ခု ျပီးေတာ့ ဟူမုန္းဆိုတဲ့ေနရာမွာ စခန္းတစ္ခုခ်ထားျပီ။ ေဆြးေႏြးပြဲလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔က ေနရာတိုင္းမွာ ေနရာယူ စခန္းခ်လာတဲ့သေဘာပဲ”
ယေန႔ ၁၁ နာရီ၀န္းက်င္တြင္လည္း လားရွိဳးဘက္မွ အစိုးရစစ္ကား ၁၀ စီးတြင္ ျမင္းေကာင္မ်ားတင္လာေသာ ကားတစ္စီးပါျပီး ၁၀၅ မိုင္ဘက္သုိ႔ ၀င္ေရာက္လာေၾကာင္းသိရသည္။
၄င္းသည္ အစိုးရတပ္ဖက္မွ လူအလဲအလွယ္လုပ္ျခင္းမဟုတ္ပဲ အင္အားတိုးခ်လာျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု KIA အရာရွိကေျပာသည္။
“ခုနကပဲ စစ္သားေတြတင္ထားတဲ့ စစ္ကား ၁၀ စီး ၁၀၅ မိုင္ကို၀င္လာတယ္လို႔ သတင္းေရာက္တယ္။ အဲဒီကေန ကခ်င္ျပည္နယ္ဘက္ကိုသြားမလား။ မဟုတ္ရင္ မုန္ဂိုဘက္ကို ထိုးစစ္ဆင္မလား အဲဒါက ေကာင္းေကာင္းမသိဘူး။ သူတို႔က လူအေျပာင္းအလဲ လုပ္သလားဆိုရင္လဲ မဟုတ္ျပန္ဘူး။ လာတိုးခ်ထားတာ။ ျမင္းေတြပါတယ္ဆိုေတာ့ ေတာင္ေပၚေတြမွာ ၀င္ဖို႔စီစဥ္တာေပါ့”
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း တပ္မဟာ ၄ နယ္ေျမတြင္ သၾကၤန္ရက္ကာလအတြင္း တိုက္ပြဲမ်ား ျငိမ္သက္ေနေသာ္လည္း သၾကၤန္အျပီး ယမန္ေန႔မွ တိုက္ပြဲ ျပန္လည္ျဖစ္ပြားလာျခင္းျဖစ္သည္။
အစုိးရႏွင့္ KIO ၾကား မတ္လပုိင္းက ေရႊလီေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဧျပီလဆန္းပိုင္း ၁၀ ရက္မတုိင္မီ ျပန္လည္ေတြ႕ဆုံရန္သေဘာတူခဲ့ျပီး ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕တြင္ ေတြ႕ဆုံရန္ ေျပာဆိုမႈမ်ားရွိခဲ့ေသာ္လည္း အစီစဥ္ပ်က္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သၾကၤန္ေနာက္ပုိင္းေတြ႕ဆုံရန္ ေျပာဆိုမႈမ်ားရွိေသာ္လည္း ႏွစ္ဖက္ေဆြးေႏြးမႈကို ေသခ်ာမေျပာႏိုင္ေသးေၾကာင္း KIO အထက္ပိုင္းအရာရွိမ်ားေျပာဆုိခဲ့သည္။
ျမန္မာစစ္တပ္ အႀကီးအကဲနဲ႔ ထုိင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း အတူေရကစား
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္နဲ႔ ထုိင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း သက္ဆင္ရွီနာဝပ္တုိ႔ဟာ ဧၿပီလ ၁၆ ရက္ သႀကၤန္အတက္ေန႔က ျပင္ဦးလြင္ ၿမိဳ႕မွာ ေတြ႕ဆုံခဲ့ေၾကာင္း မစၥတာသက္ဆင္ရဲ႕ လူမႈေရးစာမ်က္နွာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ေတြ႕ဆုံမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားတာမရွိေပမယ့္ ျမန္မာ သႀကၤန္ကုိ ဆင္ႏႊဲခြင့္ရတာနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္တုိ႔နဲ႔ ေတြ႕ဆုံရတဲ့အေပၚ ဝမ္းသာမိေၾကာင္း ေရးသားထားပါတယ္။
မစၥတာသက္ဆင္ဟာ သႀကၤန္အက်ေန႔ကလည္း ထားဝယ္ကုိ သြားေရာက္ခဲ့တယ္လုိ႔ သူ႔ရဲ႕လူမႈေရးစာမ်က္ႏွာ Facebook မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
သူဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏုိဝင္ဘာလကလည္း သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကုိ ေနျပည္ေတာ္မွာ သြားေရာက္ေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မတ္လ ၂၁ ရက္ကလည္း ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္နဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ လာေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ၿပီး ထားဝယ္ကုိ သြားေရာက္ခဲ့ၿပီး ဒီခရီးစဥ္မွာ ထုိင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္နွံထားတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းခြင္ကုိ ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။
၂၀၀၆ ခုႏွစ္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းခဲ့အၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးက ဖယ္ရွားခံရတဲ့ မစၥတာသက္ဆင္ဟာ အဂတိလိုက္စားမႈ စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည္ပမွာ တိမ္းေရွာင္ေနရသူျဖစ္ၿပီး ထုိင္းႏိုင္ငံရဲ႕လက္ရွိဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ယင္လတ္ရဲ႕ အစ္ကုိအရင္း ျဖစ္ပါတယ္။
Friday, April 19, 2013
DKBA ႏွင့္ KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ အမ်ားပိုင္ေတာ ေရာင္းခ်ေန
ဧၿပီလ ၁၈ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္။ (ေကအိုင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ကြင္းကေလး၊ သယ္ဖာေထာ၊ ေမာင္းကဲခီးႏွင့္ ေကာ့တေနာ္ စသည့္ေက်းရြာတို႔မွ အမ်ားပိုင္ေတာမ်ားကို ဒီမိုကေရစီကရင္အက်ဳိးျပဳတပ္မေတာ္-DKBA ႏွင့္ KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီတို႔၏ လက္ ေအာက္ခံတပ္ဖြဲ႔မ်ားက ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၿပီး ေရာင္းခ်လွ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
၂၀၁၃ခု ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွစ၍ DKBA ကလို႔ထူး၀ါးဗ်ဴဟာမွ တပ္ရင္းမႉးတစ္ဦးျဖစ္သူ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးဘၿငိမ္း၏ လက္ေအာက္ခံ တပ္ဖြဲ႔ ၀င္မ်ားႏွင့္ KNU/KNLA တပ္ဖြဲ႔၀င္လက္ေအာက္ခံ သာေအး (ေခၚ) ဗိုက္ပူႀကီးဆိုသူတို႔က ထိုေဒသရွိေတာမ်ားကို ေတာင္ယာကဲ့ သို႔ သစ္၊ ၀ါးမ်ား ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း မီး႐ိႈ႕ၿပီးေနာက္ က်ဳိက္ဒံုၿမိဳ႕ရွိ သူေဌးမ်ားအား ရာဘာပင္စိုက္ရန္ ေရာင္းခ်ေပးျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း ေဒသခံတစ္ဦးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
၎က “အခု သစ္ေတာလာခုတ္တဲ့ DKBA နဲ႔ KNU/KNLA တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ ပူးေပါင္းလုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ေျမ ကြက္ေတြခ်ၿပီး သူ႔ေနရာနဲ႔သူ လုပ္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ေၾကာက္လို႔ ဘာမွ မေျပာရဲၾကဘူး။ အခု ခုတ္ထား တဲ့ေနရာအျပင္ ထပ္မံ ခ်ဲ႕ထြင္မွာကို စိုးရိမ္တယ္”ဟု ေျပာဆိုသည္။
အဆိုပါေဒသရွိ အမ်ားပိုင္ေတာတြင္ ေပါက္ေရာက္ေနေသာ သစ္၊ ၀ါးႏွင့္ အင္ဖက္မ်ားကို ေဒသခံမ်ားက ေနအိမ္ေဆာက္လုပ္ရာ ၌ အသံုးျပဳလွ်က္ရွိရာ ယခုလို ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း ေရာင္းခ်မႈ မ်ားျပားလာပါက ေနထိုင္ေရး ခက္ခဲလာႏုိင္သလို သဘာ၀ပတ္၀န္း က်င္ကိုပါ ထိခိုက္လာႏိုင္မည္ကိုလည္း ေဒသခံမ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကသည္။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း၍ မီး႐ိႈ႕ခံရသည့္ ေတာေျမကြက္ႏွစ္ခုရွိၿပီး တစ္ကြက္လွ်င္ ၃ဧကခန္႔ရွိေၾကာင္း ထိုေနရာသို႔ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ံုး-KYO ၏ ဒူးပလာယာခ႐ိုင္ စည္း႐ံုးေရး တာ၀န္ခံ ေစာယိုရွီးက ေကအိုင္ စီသို႔ ေျပာသည္။
ေစာယိုရွီးက “အဲဒီေဒသက ခုတ္ထားၿပီး မီး႐ိႈ႕ထားတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို အခုရက္ပိုင္းက က်ေနာ္ သြားေရာက္ခဲ့တယ္။ ခုတ္ထြင္ ရွင္းလင္းထားတဲ့ေနရာမွာ လႊနဲ႔ ျဖတ္ထားတဲ့ သစ္လံုးေတြ အပံုလိုက္ ထားတာေတြ ရွိတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လုပ္တဲ့သူ ေတြကို ေဒသခံေတြက မေျပာရဲၾကဘူး။ က်ေနာ္တို႔က ျပည္သူဘက္က ရပ္တည္ၿပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီသြားဖို႔ ရွိတယ္” ဟု ေျပာဆိုသည္။
ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဒီေကဘီေအ ဆက္ဆံေရး႐ံုး တာ၀န္ခံတစ္ဦးထံ ေကအိုင္စီမွ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေသာ္လည္း ဆက္ သြယ္၍ မရရွိခဲ့ေပ။
ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ကြင္းကေလး၊ သယ္ဖာေထာ၊ ေမာကဲခီးႏွင့္ ေကာ့တေနာ္ စသည့္ေက်းရြာတို႔မွ အမ်ားပိုင္ေတာ သည္ ေဒသခံမ်ား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အမွီသဟဲျပဳေနရသည့္ ေတာမ်ားျဖစ္သည္။
ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ကြင္းကေလး၊ သယ္ဖာေထာ၊ ေမာင္းကဲခီးႏွင့္ ေကာ့တေနာ္ စသည့္ေက်းရြာတို႔မွ အမ်ားပိုင္ေတာမ်ားကို ဒီမိုကေရစီကရင္အက်ဳိးျပဳတပ္မေတာ္-DKBA ႏွင့္ KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီတို႔၏ လက္ ေအာက္ခံတပ္ဖြဲ႔မ်ားက ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းၿပီး ေရာင္းခ်လွ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
၂၀၁၃ခု ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွစ၍ DKBA ကလို႔ထူး၀ါးဗ်ဴဟာမွ တပ္ရင္းမႉးတစ္ဦးျဖစ္သူ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးဘၿငိမ္း၏ လက္ေအာက္ခံ တပ္ဖြဲ႔ ၀င္မ်ားႏွင့္ KNU/KNLA တပ္ဖြဲ႔၀င္လက္ေအာက္ခံ သာေအး (ေခၚ) ဗိုက္ပူႀကီးဆိုသူတို႔က ထိုေဒသရွိေတာမ်ားကို ေတာင္ယာကဲ့ သို႔ သစ္၊ ၀ါးမ်ား ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း မီး႐ိႈ႕ၿပီးေနာက္ က်ဳိက္ဒံုၿမိဳ႕ရွိ သူေဌးမ်ားအား ရာဘာပင္စိုက္ရန္ ေရာင္းခ်ေပးျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း ေဒသခံတစ္ဦးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
၎က “အခု သစ္ေတာလာခုတ္တဲ့ DKBA နဲ႔ KNU/KNLA တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ ပူးေပါင္းလုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ေျမ ကြက္ေတြခ်ၿပီး သူ႔ေနရာနဲ႔သူ လုပ္ေနၾကတာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ေၾကာက္လို႔ ဘာမွ မေျပာရဲၾကဘူး။ အခု ခုတ္ထား တဲ့ေနရာအျပင္ ထပ္မံ ခ်ဲ႕ထြင္မွာကို စိုးရိမ္တယ္”ဟု ေျပာဆိုသည္။
အဆိုပါေဒသရွိ အမ်ားပိုင္ေတာတြင္ ေပါက္ေရာက္ေနေသာ သစ္၊ ၀ါးႏွင့္ အင္ဖက္မ်ားကို ေဒသခံမ်ားက ေနအိမ္ေဆာက္လုပ္ရာ ၌ အသံုးျပဳလွ်က္ရွိရာ ယခုလို ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း ေရာင္းခ်မႈ မ်ားျပားလာပါက ေနထိုင္ေရး ခက္ခဲလာႏုိင္သလို သဘာ၀ပတ္၀န္း က်င္ကိုပါ ထိခိုက္လာႏိုင္မည္ကိုလည္း ေဒသခံမ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကသည္။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္း၍ မီး႐ိႈ႕ခံရသည့္ ေတာေျမကြက္ႏွစ္ခုရွိၿပီး တစ္ကြက္လွ်င္ ၃ဧကခန္႔ရွိေၾကာင္း ထိုေနရာသို႔ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ံုး-KYO ၏ ဒူးပလာယာခ႐ိုင္ စည္း႐ံုးေရး တာ၀န္ခံ ေစာယိုရွီးက ေကအိုင္ စီသို႔ ေျပာသည္။
ေစာယိုရွီးက “အဲဒီေဒသက ခုတ္ထားၿပီး မီး႐ိႈ႕ထားတဲ့ ေနရာတစ္ခုကို အခုရက္ပိုင္းက က်ေနာ္ သြားေရာက္ခဲ့တယ္။ ခုတ္ထြင္ ရွင္းလင္းထားတဲ့ေနရာမွာ လႊနဲ႔ ျဖတ္ထားတဲ့ သစ္လံုးေတြ အပံုလိုက္ ထားတာေတြ ရွိတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လုပ္တဲ့သူ ေတြကို ေဒသခံေတြက မေျပာရဲၾကဘူး။ က်ေနာ္တို႔က ျပည္သူဘက္က ရပ္တည္ၿပီး တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီသြားဖို႔ ရွိတယ္” ဟု ေျပာဆိုသည္။
ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဒီေကဘီေအ ဆက္ဆံေရး႐ံုး တာ၀န္ခံတစ္ဦးထံ ေကအိုင္စီမွ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းေသာ္လည္း ဆက္ သြယ္၍ မရရွိခဲ့ေပ။
ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ကြင္းကေလး၊ သယ္ဖာေထာ၊ ေမာကဲခီးႏွင့္ ေကာ့တေနာ္ စသည့္ေက်းရြာတို႔မွ အမ်ားပိုင္ေတာ သည္ ေဒသခံမ်ား ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အမွီသဟဲျပဳေနရသည့္ ေတာမ်ားျဖစ္သည္။