http://burma.irrawaddy.org/archives/48717
Type the rest of your post here.
Monday, September 30, 2013
အိတ္လည္းေဖာင္း စိတ္လည္းေျပာင္းၿပီ
ေလာ္..ေကာ္သူးေလ... ေလာ္.....
http://burma.irrawaddy.org/archives/48717
Type the rest of your post here.
http://burma.irrawaddy.org/archives/48717
Type the rest of your post here.
အေျခခံဥပေဒ အသစ္ေရးဆြဲေရး NLD ႏွင့္ တုိင္းရင္းသားမ်ား အျမင္မတူ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္စဥ္ (ဓာတ္ပုံ/သတင္း – သာလြန္ေဇာင္းထက္ / ဧရာ၀တီ)
ယခင္ စစ္အစုိးရ၏ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒကုိ အသစ္ ျပန္လည္ေရးဆြဲရန္ တုိင္းရင္းသားမ်ားက ေၾကညာထားၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္(NLD) ကမူ အေျခခံ ဥပေဒ အသစ္ ျပန္လည္ ေရးဆြဲ ျခင္း သည္ ႏုိင္ငံေရး တြင္ တပ္မေတာ္ကို ဖိတ္ေခၚ ဆြဲသြင္းရာေရာက္သည္ဟု ထုတ္ျပန္ေျပာဆုိလုိက္သည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး (သုိ႔မဟုတ္) အသစ္ျပန္လည္ေရးဆြဲေရးအတြက္ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ားႏွင့္ NLD တို႔အၾကား စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔မွ စတင္ညႈိႏႈိင္းၿပီးေနာက္ စက္တင္ဘာ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ အၿပီးသတ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့ရာ ေသခ်ာေရရာေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ႏုိင္ျခင္းမရွိေၾကာင္း၊ သုိ႔ရာတြင္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ားသည္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး(သုိ႔မဟုတ္) အသစ္ေရး ဆြဲေရးအတြက္ ျပည္သူလူထု၏ ဆႏၵသေဘာထားရယူရာတြင္ ပူးေပါင္း လက္တြဲေဆာင္ရြက္ၿပီး ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သုိ႔ တင္ျပသြားမည္ဆုိေသာ သေဘာတူညီခ်က္ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္ျပန္ေသာ NLD ၏ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ျခင္းကို အေျခခံဥပေဒက ခြင့္ျပဳထားေၾကာင္း၊ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒတြင္ ႏုိင္ငံသားတုိင္းသည္ ဤဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို လုိက္နာ ေစာင့္ထိန္းရန္ တာ၀န္ရွိသည္ဟု ျပ႒ာန္းထားသျဖင့္ ဥပေဒက ျပင္ဆင္ႏုိင္ေၾကာင္း ျပ႒ာန္းခ်က္ကို လိုက္နာေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ ဥပေဒ ေဘာင္ အတြင္းက ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဥပေဒႏွင့္အညီေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္၍ မူလရရွိထားေသာ အခြင့္အေရး မ်ားကို အစုိးရက တာ၀န္ခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒတြင္ တပ္မေတာ္သည္ ႏုိင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ အဓိက တာ၀န္ရွိသည္ဟု ျပ႒ာန္းထားသျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအသစ္ေရးဆြဲျခင္းသည္ တပ္မေတာ္အားဖိတ္ေခၚ ဆြဲသြင္းရာေရာက္ေၾကာင္း၊ NLD ပါတီသည္ တုိင္းရင္းသားပါတီမ်ားႏွင့္ပူးေပါင္းၿပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး (သုိ႔မဟုတ္) အသစ္ ေရးဆြဲေရးကို ျပည္သူထံတင္ျပကာ ျပည္သူ၏ အဆုံးအျဖတ္ကုိ ခံယူၿပီး လႊတ္ေတာ္သုိ႔ တင္ျပသြားမည္ဟု NLD ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရုံးတြင္ျပဳလုပ္ေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ေျပာဆုိသည္။
“ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က စီမံကိန္းခ်ၿပီးေတာ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒနဲ႔ပတ္သက္လို႔ နယ္ေတြအထိ တတ္ႏုိင္ လုိ႔ရွိရင္ ရြာေတြအထိ ဆင္းၿပီးေတာ့ ျပည္သူလူထုကို ခ်ျပဖို႔ အစီအစဥ္ေတြလုပ္ထားၿပီးပါၿပီ။ ျပင္မယ္ဆုိတာလည္း ဘယ္လို ျပင္မလဲ ဆုိတာလည္း ရွင္းျပရမယ္။ တခုလုံး ျပန္ေရးဆြဲရမယ္လို႔ ယုံၾကည္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းေတြလည္းရွိေနပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ျပန္ၿပီး ေရးဆြဲသင့္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္မႈရွိသလဲဆုိတာကိုလည္း တင္ျပမယ္။
အားလုံး ျပန္ၿပီးေရးဆြဲမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လို နည္းလမ္း ေတြရွိလဲေပါ့ေနာ္။ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့နည္းေတြ လက္ေတြ႕က်က် သုံးႏုိင္တဲ့နည္းေတြ ျဖစ္ႏုိင္မယ့္ အက်ဳိးဆက္ေတြ။ ျပဳျပင္တဲ့အခါမွာလည္း လက္ေတြ႕က်က် သုံးႏုိင္မယ့္နည္းေတြ၊ ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္မယ့္အက်ဳိးဆက္ေတြ ဒါေတြကုိ က်မတုိ႔ ရွင္းျပမယ္။ ရွင္းျပၿပီးေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕သေဘာထားကုိ ရယူမယ္။ ျပည္သူေတြဘက္ကေနၿပီးေတာ့ ဘယ္လို အသံျပန္ထြက္လာသလဲ။ က်မယုံၾကည္တာက ျပည္သူေတြကေတာ့ ျပင္ကုိ ျပင္ရမယ္လို႔ လက္ခံလိမ့္မယ္လို႔ က်မ ထင္ပါတယ္။ ျပင္ရမယ္ဆုိတာ လက္ခံၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုပုံစံနဲ႔ျပင္ရင္ ပုိေကာင္းမလဲဆုိတာ ျပည္သူေတြရဲ႕အသံ ထြက္ လာမွာပဲ´´ ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာသည္။
NLD က ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး လူထု ဆႏၵသေဘာထားမ်ား ေကာက္ယူၿပီး ေၾကညာခ်က္ကို ဒီဇင္ဘာ လ ၁ ရက္ေန႔ ထုတ္ျပန္ရန္ စီစဥ္ထားၿပီး လႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒေလ့လာသုံးသပ္ေရး ေကာ္မတီထံ သို႔ တင္ျပ သြားမည္ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဆုိသည္။
ရခိုင္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ဦးေအးသာေအာင္က ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC) က တုိင္းရင္းသားမ်ား အားလုံး၏ သေဘာတူညီဆုံးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအသစ္ ေရးဆြဲလ်က္ရွိၿပီး ႏုိ၀င္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ၿပီးစီးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ မူၾကမ္းကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားတြင္ ခ်ျပသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ NLD ကလည္း လႊတ္ေတာ္တြင္းမွ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ ေရး ႀကိဳးပမ္းလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္။
“ျပင္မယ္ဆုိရင္လည္း စ လယ္ ဆုံး အေျခခံ က်က် ျပင္ႏုိင္မလား။ ဒီေန႔ အားလုံးက ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ေျပာေနၾကတယ္။ ဖက္ဒရယ္ ဆုိတာလည္း အခ်က္အလက္ေတြ အားလုံးေျပာဖို႔လုိတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရဖုိ႔၊ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္ဖို႔ဆုိရင္တုိင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ျပည္နယ္ေတြမွာကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္၊ ကုိယ့္ ကံၾကမၼာ ကုိယ္ျပ႒ာန္းခြင့္ရဖုိ႔ လိုမယ္။ ဒီလိုလူမ်ဳိးကုိ အေျခခံတဲ့ ျပည္နယ္ေတြ နဲ႔ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုကုိ ထူေထာင္ဖို႔ လိုမယ္။ ဒီအခ်က္ေတြ ပါေအာင္ ဒီဖြဲ႕စည္းပုံကုိ စလယ္ဆုံး ျပင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ လက္မခံႏုိင္ စရာမရွိဘူး။ သုိ႔ေသာ္ က်ေနာ္တုိ႔ျမင္တာက ျပင္ဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ျပင္ဖို႔ခက္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ အသစ္ ေရးဆြဲတာ က လြယ္မယ္။ ျမန္မယ္´´ ဟု ဦးေအးသာေအာင္က ဆုိသည္။
NLD ႏွင့္တုိင္းရင္းသားမ်ားအၾကား ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အျမင္မတူေသာ္လည္း သေဘာ ထား ကြဲလြဲျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ကုိယ့္နည္းကုိယ္ဟန္ျဖင့္ ႀကိဳးစားၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆက္လက္ေျပာသည္။
“အစုိးရကလည္း ၂၀၁၄မွာ ညီလာခံတခု ေခၚလိမ့္မယ္ေျပာေနတယ္။ အဲဒီညီလာခံက်ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ေရးဆြဲထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံ တခုကို အဲဒီညီလာခံမွာတင္ျပမယ္။ အဲဒီညီလာခံမွာက ဖြဲ႕စည္းပုံျပင္ေရး အပါအ၀င္ တမ်ဳိးသားလုံးရဲ႕ တုိင္းျပည္ အတြက္ အမ်ဳိးသားလုပ္ငန္းစဥ္တခုကို ခ်ၿပီး ေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိရင္ ပိုေကာင္းမယ္ လို႔ သေဘာထားရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လည္း NLD က လႊတ္ေတာ္ထဲက ဘယ္ေလာက္ျပင္ႏုိင္မလဲ၊ ဘာေတြ ျပင္ႏုိင္လဲ။ နည္းလမ္း တသြယ္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ပါ။ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း UNFC နဲ႔ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ေရးဆြဲထားတဲ့မူၾကမ္းကို ခ်ျပမယ္။ အသစ္ေရး တာျဖစ္ျဖစ္၊ ျပင္တာျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီအခ်က္ေတြကို သုံးရင္ ပုိေကာင္းမယ္။ နည္းလမ္းအသြယ္သြယ္ကို က်င့္သုံးမွာ ျဖစ္ပါတယ္´´ ဟု ဦးေအးသာေအာင္က ဆုိသည္။
NLD ႏွင့္တုိင္းရင္းသားပါတီအၾကား ညႈိႏႈိင္းၾကရာတြင္ တုိင္းရင္းသားမ်ားဘက္မွ ကမန္အမ်ဳိးသားတုိးတက္ေရးပါတီ၊ ကမန္အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ကယန္းအမ်ဳိးသားပါတီ၊ ခ်င္းတုိးတက္ေရးပါတီ၊ ဇုိမီးဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ တေအာင္း (ပေလာင္)အမ်ဳိးသားပါတီ၊ တုိင္းလိုင္(ရွမ္းနီ) အမ်ဳိးသားအဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးပါတီ၊ ပအုိး၀္အမ်ဳိးသားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ မြန္ ဒီမုိကေရစီ ပါတီ၊ ရခိုင္ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ၀ အမ်ဳိးသားစည္းလုံး ညီညြတ္ေရး ပါတီတုိ႔ တက္ေရာက္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
http://burma.irrawaddy.org/archives/48749
Sunday, September 29, 2013
KNU ျပည္ထဲေရးႏွင့္ သာသ နာေရးဌာန ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ ၁၅ခ်က္ ခ်မွတ္
စက္တင္ဘာလ ၂၇ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္။ စဖန္းေရွာင္း
ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး(KNU)၏ ဗဟို ျပည္ထဲေရးႏွင့္ သာသနာေရးဌာနက စက္တင္ဘာလ ၂၅ရက္ေန႔တြင္ အစည္းအ ေ၀းတစ္ရပ္ က်င္းပခဲ့ၿပီး ေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ မည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအတြက္ အခ်က္ ၁၅ခ်က္ကို ခ်မွတ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ယင္းအစည္းအေ၀းကို KNU ဖားအံခ႐ိုင္၊ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမရွိ ေလး၀ါးစခန္းတြင္ စက္တင္ဘာလ ၂၃မွ ၂၅ရက္ေန႔အထိ က်င္းပခဲ့ၿပီး ကရင္အမ်ဳိးသားရဲတပ္ဖြဲ႔(Karen National Police Force-KNPF) ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းျခင္းႏွင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါး တိုက္ ဖ်က္ေရး အပါအ၀င္ အခ်က္ ၁၅ခ်က္ကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း KNU ျပည္ထဲေရးဌာနတာ၀န္ခံ ပဒိုေစာအားတိုးက ေျပာ သည္။
“အစည္းအေ၀းမွာ KNPF ကို စနစ္တက် ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းဖို႔၊ အေရးႀကီးတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါး ျပႆနာနဲ႔ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအ ျပင္ကို တျခားေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြအတြက္လည္း လုပ္ေဆာင္ဖို႔ စတာေတြ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္”ဟု ပဒိုေစာအားတိုးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာဆိုသည္။
သံုးရက္တာျပဳလုပ္ေသာ ၎အစည္းအေ၀းက ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည့္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားထဲတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ KNPF တပ္ဖြဲ႔ ၀င္မ်ား၏ အရည္အေသြးျမွင့္တင္ေရး၊ တႏွစ္တစ္ႀကိမ္ အစည္းအေ၀း ေခၚယူႏိုင္ေရး စသည့္ အဓိကက်ေသာ အခ်က္မ်ားလည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။
0925 KNU3
ယခုျပဳလုပ္သည့္ အစည္းေ၀းတြင္ KNU ခ႐ိုင္ႏွင့္ တပ္မဟာ(၇)ခုမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အပါအ၀င္ KNU ျပည္ထဲေရးဌာနမွ တာ၀န္ခံ ပဒိုေစာအားတိုး၊ KNPF ရဲခ်ဳပ္ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာလယ္ေ၀ါ့၊ ကရင္အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္(KNDO) စစ္ဦးစီး ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မႉးႀကီးနယ္ဒါးျမ၊ ဗဟိုတရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ပဒိုေစာေဒါ့ေလးမူ စသည့္ သက္ဆိုင္ရာ တာ၀န္ရွိပုဂိၢဳလ္ ၆၀ေက်ာ္ တက္ေရာက္ ခဲ့ၾကသည္။
KNU ခ႐ိုင္ႏွင့္ တပ္မဟာ(၇)ခုအတြင္း၌ ရာဘေဆးျပား (ေခၚ) စိတ္ႂကြေဆးမ်ား၊ ေဆးေျခာက္မ်ားကို သံုးစြဲမႈ၊ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ ကားမႈမ်ား သိသာစြာ က်ယ္ျပန္႔လာၿပီး ေကအဲန္ယူ ဖားအံခ႐ိုင္ႏွင့္ ဒူးပလာယာခ႐ိုင္မ်ားတြင္ အဆိုးရြားဆံုးျဖစ္ပြားေနေၾကာင္း KNU ဗဟိုတရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ပဒိုေစာေဒါ့ေလးမူက ေျပာဆိုသည္။
ျပည္ထဲေရးဌာနတာ၀န္ခံ ပဒိုေစာအားတိုးကလည္း “ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း မူးယစ္ေဆးတိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ KNPF က လုပ္ ေဆာင္သြားမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ လံုး၀ကို ပေပ်ာက္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးနဲ႔ ျပည္သူလူထုေတြ အားလံုးက ပူးေပါင္းပါ ၀င္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္”ဟု ဆိုသည္။
ကရင္အမ်ဳိးသားရဲတပ္ဖြဲ႔ KNPF ကို ၁၉၉၁ခုႏွစ္၊ KNU ဌာနခ်ဳပ္ေဟာင္း မာနယ္ပေလာတြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ယခုအ စည္းအေ၀းကို ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ျပန္လည္က်င္းပလာႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။
ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး(KNU)၏ ဗဟို ျပည္ထဲေရးႏွင့္ သာသနာေရးဌာနက စက္တင္ဘာလ ၂၅ရက္ေန႔တြင္ အစည္းအ ေ၀းတစ္ရပ္ က်င္းပခဲ့ၿပီး ေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ မည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအတြက္ အခ်က္ ၁၅ခ်က္ကို ခ်မွတ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ယင္းအစည္းအေ၀းကို KNU ဖားအံခ႐ိုင္၊ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမရွိ ေလး၀ါးစခန္းတြင္ စက္တင္ဘာလ ၂၃မွ ၂၅ရက္ေန႔အထိ က်င္းပခဲ့ၿပီး ကရင္အမ်ဳိးသားရဲတပ္ဖြဲ႔(Karen National Police Force-KNPF) ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းျခင္းႏွင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါး တိုက္ ဖ်က္ေရး အပါအ၀င္ အခ်က္ ၁၅ခ်က္ကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း KNU ျပည္ထဲေရးဌာနတာ၀န္ခံ ပဒိုေစာအားတိုးက ေျပာ သည္။
“အစည္းအေ၀းမွာ KNPF ကို စနစ္တက် ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းဖို႔၊ အေရးႀကီးတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါး ျပႆနာနဲ႔ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအ ျပင္ကို တျခားေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ လုပ္ငန္းေတြအတြက္လည္း လုပ္ေဆာင္ဖို႔ စတာေတြ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္”ဟု ပဒိုေစာအားတိုးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာဆိုသည္။
သံုးရက္တာျပဳလုပ္ေသာ ၎အစည္းအေ၀းက ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည့္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားထဲတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ KNPF တပ္ဖြဲ႔ ၀င္မ်ား၏ အရည္အေသြးျမွင့္တင္ေရး၊ တႏွစ္တစ္ႀကိမ္ အစည္းအေ၀း ေခၚယူႏိုင္ေရး စသည့္ အဓိကက်ေသာ အခ်က္မ်ားလည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။
0925 KNU3
ယခုျပဳလုပ္သည့္ အစည္းေ၀းတြင္ KNU ခ႐ိုင္ႏွင့္ တပ္မဟာ(၇)ခုမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အပါအ၀င္ KNU ျပည္ထဲေရးဌာနမွ တာ၀န္ခံ ပဒိုေစာအားတိုး၊ KNPF ရဲခ်ဳပ္ဗိုလ္မႉးႀကီးေစာလယ္ေ၀ါ့၊ ကရင္အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္(KNDO) စစ္ဦးစီး ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မႉးႀကီးနယ္ဒါးျမ၊ ဗဟိုတရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ပဒိုေစာေဒါ့ေလးမူ စသည့္ သက္ဆိုင္ရာ တာ၀န္ရွိပုဂိၢဳလ္ ၆၀ေက်ာ္ တက္ေရာက္ ခဲ့ၾကသည္။
KNU ခ႐ိုင္ႏွင့္ တပ္မဟာ(၇)ခုအတြင္း၌ ရာဘေဆးျပား (ေခၚ) စိတ္ႂကြေဆးမ်ား၊ ေဆးေျခာက္မ်ားကို သံုးစြဲမႈ၊ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ ကားမႈမ်ား သိသာစြာ က်ယ္ျပန္႔လာၿပီး ေကအဲန္ယူ ဖားအံခ႐ိုင္ႏွင့္ ဒူးပလာယာခ႐ိုင္မ်ားတြင္ အဆိုးရြားဆံုးျဖစ္ပြားေနေၾကာင္း KNU ဗဟိုတရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ပဒိုေစာေဒါ့ေလးမူက ေျပာဆိုသည္။
ျပည္ထဲေရးဌာနတာ၀န္ခံ ပဒိုေစာအားတိုးကလည္း “ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း မူးယစ္ေဆးတိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ KNPF က လုပ္ ေဆာင္သြားမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ လံုး၀ကို ပေပ်ာက္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးနဲ႔ ျပည္သူလူထုေတြ အားလံုးက ပူးေပါင္းပါ ၀င္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္”ဟု ဆိုသည္။
ကရင္အမ်ဳိးသားရဲတပ္ဖြဲ႔ KNPF ကို ၁၉၉၁ခုႏွစ္၊ KNU ဌာနခ်ဳပ္ေဟာင္း မာနယ္ပေလာတြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ယခုအ စည္းအေ၀းကို ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ျပန္လည္က်င္းပလာႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။
ေကအဲန္ယူ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ေဆြးေႏြး
ျပည္လံုးကၽြတ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ကေန ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြေတြအထိ ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ KNU (ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုး) ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္တို႔ဟာ ဒီေန႔ ေနျပည္ေတာ္ မွာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၾကတယ္လို႔ KNU ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေျပာပါတယ္။
KNU ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုးက တင္ျပေဆြးေႏြးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို KNU အဖြဲ႕ရဲ႕ ဗဟိုအလုပ္ အမႈေဆာင္ ပဒို မန္းၿငိမ္းေမာင္က RFA ကိုေျပာပါတယ္။
"အဓိကကေတာ့ဗ်ာ အခုအမ်ားေျပာေျပာေန ၾကတဲ့ ျပည္လံုးဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ကိစၥေတြကတဆင့္ ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးဖို႔ အဲဒီကိစၥေတြပါမယ္၊ ေနာက္တခါ အင္အားစုအားလံုး တိုင္းရင္းသားေတြေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြေရာ အကုန္လံုးပါဝင္တဲ့ ညီလာခံႀကီးတစ္ရပ္ေပါ့ဗ်ာ အဲဒါေတြကို သေဘာထားညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ နည္းလမ္းေတြရွာမွာေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ကိစၥေတြက ႏွစ္ဘက္လိုက္နာရမယ့္ကိစၥေတြကို ပိုၿပီးေခ်ာေမြ႕လြယ္ကူေအာင္ပါ”
ဒီေန႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ KNU ဥကၠဌ မူတူးေစးေဖာ ၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဂ်ာ္နီအပါအဝင္ ေခါင္းေဆာင္ ၉ ဦးတို႔လည္း ပါဝင္ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မၾကာခင္ကာလမွာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖဲြ႕အားလံုးပါဝင္တဲ့ ျပည္လံုးကြ်တ္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထိုးပဲြ က်င္းပနုိင္ဖို႔ အစိုးရက စီစဥ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
KNU ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုးက တင္ျပေဆြးေႏြးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို KNU အဖြဲ႕ရဲ႕ ဗဟိုအလုပ္ အမႈေဆာင္ ပဒို မန္းၿငိမ္းေမာင္က RFA ကိုေျပာပါတယ္။
"အဓိကကေတာ့ဗ်ာ အခုအမ်ားေျပာေျပာေန ၾကတဲ့ ျပည္လံုးဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ကိစၥေတြကတဆင့္ ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးဖို႔ အဲဒီကိစၥေတြပါမယ္၊ ေနာက္တခါ အင္အားစုအားလံုး တိုင္းရင္းသားေတြေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြေရာ အကုန္လံုးပါဝင္တဲ့ ညီလာခံႀကီးတစ္ရပ္ေပါ့ဗ်ာ အဲဒါေတြကို သေဘာထားညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ နည္းလမ္းေတြရွာမွာေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ကိစၥေတြက ႏွစ္ဘက္လိုက္နာရမယ့္ကိစၥေတြကို ပိုၿပီးေခ်ာေမြ႕လြယ္ကူေအာင္ပါ”
ဒီေန႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ KNU ဥကၠဌ မူတူးေစးေဖာ ၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဂ်ာ္နီအပါအဝင္ ေခါင္းေဆာင္ ၉ ဦးတို႔လည္း ပါဝင္ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
မၾကာခင္ကာလမွာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖဲြ႕အားလံုးပါဝင္တဲ့ ျပည္လံုးကြ်တ္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထိုးပဲြ က်င္းပနုိင္ဖို႔ အစိုးရက စီစဥ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
Thursday, September 26, 2013
Wednesday, September 25, 2013
ဆီဆိုင္ျမိဳ႔နယ္..ပံုးအင္းေဒသမွာ က်င္းပတဲ့ ရွမ္းရိုးရာေလွျပိဳင္ပြဲ
ဆီဆိုင္ျမိဳ႔နယ္..ပံုးအင္းေဒသမွာ က်င္းပတဲ့ ရွမ္းရိုးရာေလွျပိဳင္ပြဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မက်င္းပျဖစ္တာ အနွစ္ ၂၀ ရွိသြားျပီး ယခုနွစ္ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန႔မွာ ျပန္က်င္းပျဖစ္တာျဖစ္ပါတယ္။
ေဖာင္အလွက ပြဲလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ၈ မိနစ္စာမွတ္တမ္းရုပ္ရွင္တိုေလးျဖစ္ပါတယ္။
Type the rest of your post here.
မက်င္းပျဖစ္တာ အနွစ္ ၂၀ ရွိသြားျပီး ယခုနွစ္ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန႔မွာ ျပန္က်င္းပျဖစ္တာျဖစ္ပါတယ္။
ေဖာင္အလွက ပြဲလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ၈ မိနစ္စာမွတ္တမ္းရုပ္ရွင္တိုေလးျဖစ္ပါတယ္။
Type the rest of your post here.
နမၼတူၿမိဳ႕နယ္တစ္၀ိုက္တြင္ အစိုးရတပ္ႏွင့္ SSPP/SSA တို႔တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားလ်က္ရွိဟုသိရ
Type the rest of your post here.
အေျခခံဥပေဒကုိအသစ္ျပန္လည္ေရးဆြဲရန္ ေတာင္ႀကီးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေဆြးေႏြး(ရုပ္သံ)
Type the rest of your post here.
Tuesday, September 24, 2013
Monday, September 23, 2013
Doo Lay Lay Band (ဂီတမိတ္ဆက္)
မ်ိဴးဆက္သစ္ ကရင့္ေတးဂီတ Band အဖြဲ ့သစ္ ေလးပါ။ DOO LAY LAY လုိ ့အမည္ရပါတယ္။ သူတုိ ့အဖြဲ ့သားမ်ားဟာ ႀသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံသုိ ့ဦးတည္လာျပီး မႀကာမီရက္ပုိင္းေတြမွာ ေဖ်ာ္ေျဖမယ္လုိ ့ သတင္းရရွိပါတယ္။
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
အမွန္တရားေတြ ကိုရဲရဲေတာက္ လိုရင္းတိုရွင္းေျပာသြားတဲ႔ မခြန္ဂ်ာ
ေဖ့ဘြတ္စ္မွ
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
Sunday, September 22, 2013
ကုေဋၾကြယ္ ခရိုနီ နဲ႔ တျခမ္းပဲ့ ဒီမုိကေရစီ
ဦးေအာင္ခင္, ကုိေက်ာ္ေက်ာ္သိန္း
21.09.2013
ဗမာအစိုးရနဲ႔ ပုလဲနံပသင့္ၿပီး အႀကီးအက်ယ္ ခ်မ္းသာလာတဲ့ ကုေဋၾကြယ္သူေ႒း (၄၀) ေလာက္ ျမန္မာျပည္မွာရွိေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ေဒၚလာသန္း (၃၀) သို႔မဟုတ္ (၃) ကုေဋရွိသူကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ဆယ္ႏွစ္ၾကာရင္ေတာ့ ကုေဋႂကြယ္သူေ႒း (၃၀၀) ေက်ာ္ ရွိလာမယ္လို႔ Wealth-X ေလ့လာေရးဌာန အရာရွိခ်ဳပ္ Mr. Rambus က ေျပာဆိုေၾကာင္း ၾသဂုတ္လ (၂၂) ရက္ေန႔ထုတ္ ရိုက္တာသတင္းမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ကုေဋႂကြယ္သူေ႒းဦးေရ (၆) ဆ တိုးမယ့္သေဘာပါ။ ဒီေလ့လာေရးဌာနဟာ အႀကီးအက်ယ္ ခ်မ္းသာသူေတြကို ေလ့လာၿပီး ႏွစ္စဥ္အစီရင္ခံစာ Ultra Wealth Report ထုတ္ေဝေနပါတယ္။
စကၤာပူ၊ ဂြမ့္ေက်ာင္၊ ေဟာင္ေကာင္နဲ႔ ကြာလာလမ္ပူ အပါအဝင္ ၿမိဳ ႔ႀကီး (၁၂) ၿမိဳ ႔ မွာ ရံုးဖြင့္ၿပီး သုေတသီ (၂၀၀) ေက်ာ္နဲ႔ ေလ့လာေနတဲ့အဖြဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူဦးေရသန္း (၁၄၀) ေက်ာ္ရွိတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ေဒၚလာ (၃) ကုေဋေက်ာ္ ခ်မ္းသာတဲ့သူေ႒း (၉၀) ရွိပါတယ္။ လူဦးေရသန္း (၉၀) ေက်ာ္တဲ့ ဖိလစ္ပိုင္မွာ ကုေဋႂကြယ္သူေ႒း (၆၀၀) ေက်ာ္၊ ထုိင္းႏိုင္ငံမွာ (၇၀၀) ေက်ာ္ရွိၿပီး စကၤာပူမွာ (၁၄၀၀) ေလာက္ ရွိပါတယ္။ အာဏာရွင္ေခတ္က မသမာတဲ့နည္းနဲ႔ ခ်မ္းသာလာခဲ့တဲ့ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံသားေတြ ခုိလံႈေနတဲ့ စကၤာပူဟာ လူဦးေရနည္းေပမယ့္ အေရွ ႔ေတာင္အာရွမွာ ကုေဋႂကြယ္သူေ႒း အမ်ားဆံုးရွိတဲ့ေနရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ အခြင့္ထူးခံစားရလို႔ ႀကီးပြားတဲ့ ခရိုနီကို ဓနအင္အားလိုက္ၿပီး အႀကီး၊ အလတ္၊ အေသးစသျဖင့္ ခြဲျခားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚလာ (၃) ကုေဋေက်ာ္ရွိတဲ့ ခရိုနီ (၄၀) မွာ အႀကီးစားက အေသးစားအထိ ပါဝင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေဒၚလာေငြ ကုေဋအမ်ားအျပားပိုင္တဲ့ အႀကီးစား ခရိုနီ (၂၀) ေလာက္သာရွိေၾကာင္း မႏွစ္ကထုတ္ေဝတဲ့ ရိုက္တာေလ့လာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဦးေတဇ၊ ဦးေဇာ္ေဇာ္၊ ဦးေအာင္ကိုဝင္း၊ ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္၊ ေဇကမာၻဦးခင္ေရႊ၊ ယုဇနဦးေ႒းျမင့္၊ ဦးမုိးျမင့္၊ ဦးအုိက္ထြန္း စတဲ့ ခရိုနီႀကီးေတြကို လူသိမ်ားပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ေခတ္မွာလည္း ေျမွာက္စားခံေနရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ခရိုနီႀကီးေတြထဲမွာ မူးယစ္ေဆးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခ်မ္းသာလာသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဦးအိုက္ထြန္း နဲ႔ ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္တို႔ကို ဘိန္းေမွာင္ခုိလုပ္ငန္းေၾကာင့္ ခ်မ္းသာလာသူအျဖစ္ ျမင္ၾကပါတယ္။
ဦးအိုက္ထြန္းရဲ ႔ ေရႊေတာင္ကုမၼဏီအုပ္စုဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔မွာ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ အစိုးရအေဆာက္အဦးေဟာင္းေတြကို ဆက္တုိက္ရရွိေနပါတယ္။ မၾကာေသးမီကပဲ ေရႊတိဂံုေစတီအနီးက ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္ေဟာင္းနဲ႔ စစ္ရံုးခ်ဳပ္ေဟာင္းက ေျမဧကအခ်ဳိ ႔ကို ဦးအိုက္ထြန္းရရွိသြားေၾကာင္း သိရပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးကရတဲ့ေငြကို ခဝါခ်တယ္လို႔ အေမရိကန္ကစြပ္စြဲၿပီး ဖိအားေပးတာေၾကာင့္ ဦးအိုက္ထြန္းတည္ေထာင္တဲ့ Asia Wealth Bank အာရွဓနဘဏ္ကို (၂၀၀၅) မွာ ပိတ္လိုက္ရပါတယ္။ ေငြမဲေၾကာင့္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ဦးအိုက္ထြန္း ခ်မ္းသာလာတာလို႔ ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ ႔ကလည္း တရုတ္ကုမၼဏီကိုယ္စား စီးပြားရွာေနတာလို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးေတဇေလာက္ အခြင့္ထူးမရဘူးလို႔ ဦးအိုက္ထြန္းက ျငည္းေၾကာင္း ရန္ကုန္ အေမရိကန္သံရံုးရဲ ႔ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ မွတ္တမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေနျပည္ေတာ္ကို အစိုးရရံုးေျပာင္းတုန္းက ရန္ကုန္မွာ အိမ္ၿခံေျမေစ်း ထုိးက်သြားတဲ့အတြက္ က်ပ္ေငြသိန္း (၂၀၀) နဲ႔ ေရာင္းဖို႔ စီစဥ္ထားတဲ့ တုိက္ခန္းကို တဝက္ေစ်းနဲ႔ ေလ်ာ့ေရာင္းခဲ့ရတယ္လို႔ ဦးအိုက္ထြန္းကေျပာေၾကာင္း ေပါက္ၾကားသြားတဲ့ အေမရိကန္သံရံုးမွတ္တမ္းမွာ ေရးထားပါတယ္။ အခုေတာ့ အိမ္ၿခံေျမေစ်းေတြ အဆမတန္ ထိုးတက္ေနတဲ့အတြက္ ဦးအိုက္ထြန္းတုိ႔လို ခရိုနီႀကီးေတြ ေခါင္းေထာင္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ ရွိပါတယ္။ ခရိုနီအမ်ာစုဟာ အေမရိကန္အစိုးရရဲ ႔ နာမည္ပ်က္စာရင္းဝင္ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေမရိကန္ကို ဝင္ခြင့္ပိတ္ပင္ခံရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အီဒင္ကုမၼဏီရဲ ႔ မန္ေနဂ်ာ ဦးခ်စ္ခိုင္ကေတာ့ အေမရိကန္ဗီဇာရသြားၿပီလို႔ ဧရာဝတီစာေစာင္မွာ စက္တင္ဘာလ (၁၀) ရက္က ေဖာ္ျပပါတယ္။ ေနထိုင္စရိတ္ႀကီးလာတဲ့ ရန္ကုန္ကထြက္ခြာသူ ဆင္းရဲသားဦးေရ တုိးပြားေနပါတယ္။
ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ ကုေဋႂကြယ္ခရိုနီေတြကလည္း ျပဳျပင္ေရးသမားပံုဖမ္းၿပီး ႀကိဳးပမ္းလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ နာမည္ႀကီးခရိုနီ ဦးေတဇ၊ ဦးေက်ာ္ဝင္း၊ ဦးေဇာ္ေဇာ္ စတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ NLD ပါတီကို ရန္ပံုေငြကုေဋကုဋာ လွဴဒါန္းတဲ့ကိစၥဟာ လူေျပာမ်ားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္က အခြန္ေဆာင္သူစာရင္းမွာ မပါခဲ့တဲ့ ခရိုနီႀကီးေတြ ဒီႏွစ္စာရင္းမွာ ပါလာပါတယ္။ ျပည္တြင္းအသားတင္ ထုတ္လုပ္မႈတန္ဖိုးရဲ ႔ (၅) ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္သာ အစိုးရက အခြန္ေကာက္ခံႏိုင္ပါတယ္။ အစိုးရသစ္ရဲ ႔ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ တယ္လီဖုန္းေစ်းက်ေပမယ့္ ျပည္သူ႔စားဝတ္ေနေရး ပိုမုိက်ပ္တည္းလာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဆင္းရဲသားဦးေရ တုိးတက္မ်ားျပားေနပါတယ္။ ၿမိဳ ႔နယ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္က ဝင္ေငြနည္း မိသားစုကို ကူညီပံ့ပိုးေနတဲ့ UNDP ကုလသမဂၢ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအစီအစဥ္က ၂၀၁၀ မွာ မိသားစု ၂၀,၀၀၀ ရဲ ႔ လူေနမႈအေျခအေနကိုု စစ္တမ္းေကာက္တဲ့အခါ စားစရိတ္ႀကီးျမင့္တဲ့ဒဏ္ကိုု ဆင္းရဲသားေတြခံရၿပီး ေျမယာမဲ့ဆင္းရဲသားဦးေရ တုိးပြားလာတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ လူေနမႈအေျခအေနဟာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ ပိုမုိဆိုးဝါးလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သတင္းေတြၾကည့္ရတာကေတာ့ ျပဳျပင္ေရးရဲ ႔ အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ ကုေဋႂကြယ္ခရိုနီသူေ႒းနဲ႔ ဆင္းရဲသားဦးေရ တုိးပြားဖို႔သာ အလားအလာ ရွိေနပါတယ္။
http://burmese.voanews.com/content/news-analysis-ultra-rich-cronies-half-baked-democracy/1754205.html
21.09.2013
ဗမာအစိုးရနဲ႔ ပုလဲနံပသင့္ၿပီး အႀကီးအက်ယ္ ခ်မ္းသာလာတဲ့ ကုေဋၾကြယ္သူေ႒း (၄၀) ေလာက္ ျမန္မာျပည္မွာရွိေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ေဒၚလာသန္း (၃၀) သို႔မဟုတ္ (၃) ကုေဋရွိသူကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ဆယ္ႏွစ္ၾကာရင္ေတာ့ ကုေဋႂကြယ္သူေ႒း (၃၀၀) ေက်ာ္ ရွိလာမယ္လို႔ Wealth-X ေလ့လာေရးဌာန အရာရွိခ်ဳပ္ Mr. Rambus က ေျပာဆိုေၾကာင္း ၾသဂုတ္လ (၂၂) ရက္ေန႔ထုတ္ ရိုက္တာသတင္းမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ကုေဋႂကြယ္သူေ႒းဦးေရ (၆) ဆ တိုးမယ့္သေဘာပါ။ ဒီေလ့လာေရးဌာနဟာ အႀကီးအက်ယ္ ခ်မ္းသာသူေတြကို ေလ့လာၿပီး ႏွစ္စဥ္အစီရင္ခံစာ Ultra Wealth Report ထုတ္ေဝေနပါတယ္။
စကၤာပူ၊ ဂြမ့္ေက်ာင္၊ ေဟာင္ေကာင္နဲ႔ ကြာလာလမ္ပူ အပါအဝင္ ၿမိဳ ႔ႀကီး (၁၂) ၿမိဳ ႔ မွာ ရံုးဖြင့္ၿပီး သုေတသီ (၂၀၀) ေက်ာ္နဲ႔ ေလ့လာေနတဲ့အဖြဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူဦးေရသန္း (၁၄၀) ေက်ာ္ရွိတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွာ ေဒၚလာ (၃) ကုေဋေက်ာ္ ခ်မ္းသာတဲ့သူေ႒း (၉၀) ရွိပါတယ္။ လူဦးေရသန္း (၉၀) ေက်ာ္တဲ့ ဖိလစ္ပိုင္မွာ ကုေဋႂကြယ္သူေ႒း (၆၀၀) ေက်ာ္၊ ထုိင္းႏိုင္ငံမွာ (၇၀၀) ေက်ာ္ရွိၿပီး စကၤာပူမွာ (၁၄၀၀) ေလာက္ ရွိပါတယ္။ အာဏာရွင္ေခတ္က မသမာတဲ့နည္းနဲ႔ ခ်မ္းသာလာခဲ့တဲ့ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံသားေတြ ခုိလံႈေနတဲ့ စကၤာပူဟာ လူဦးေရနည္းေပမယ့္ အေရွ ႔ေတာင္အာရွမွာ ကုေဋႂကြယ္သူေ႒း အမ်ားဆံုးရွိတဲ့ေနရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ အခြင့္ထူးခံစားရလို႔ ႀကီးပြားတဲ့ ခရိုနီကို ဓနအင္အားလိုက္ၿပီး အႀကီး၊ အလတ္၊ အေသးစသျဖင့္ ခြဲျခားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚလာ (၃) ကုေဋေက်ာ္ရွိတဲ့ ခရိုနီ (၄၀) မွာ အႀကီးစားက အေသးစားအထိ ပါဝင္ႏိုင္ပါတယ္။ ေဒၚလာေငြ ကုေဋအမ်ားအျပားပိုင္တဲ့ အႀကီးစား ခရိုနီ (၂၀) ေလာက္သာရွိေၾကာင္း မႏွစ္ကထုတ္ေဝတဲ့ ရိုက္တာေလ့လာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဦးေတဇ၊ ဦးေဇာ္ေဇာ္၊ ဦးေအာင္ကိုဝင္း၊ ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္၊ ေဇကမာၻဦးခင္ေရႊ၊ ယုဇနဦးေ႒းျမင့္၊ ဦးမုိးျမင့္၊ ဦးအုိက္ထြန္း စတဲ့ ခရိုနီႀကီးေတြကို လူသိမ်ားပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ေခတ္မွာလည္း ေျမွာက္စားခံေနရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ခရိုနီႀကီးေတြထဲမွာ မူးယစ္ေဆးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခ်မ္းသာလာသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဦးအိုက္ထြန္း နဲ႔ ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္တို႔ကို ဘိန္းေမွာင္ခုိလုပ္ငန္းေၾကာင့္ ခ်မ္းသာလာသူအျဖစ္ ျမင္ၾကပါတယ္။
ဦးအိုက္ထြန္းရဲ ႔ ေရႊေတာင္ကုမၼဏီအုပ္စုဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔မွာ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ အစိုးရအေဆာက္အဦးေဟာင္းေတြကို ဆက္တုိက္ရရွိေနပါတယ္။ မၾကာေသးမီကပဲ ေရႊတိဂံုေစတီအနီးက ကာကြယ္ေရးတကၠသိုလ္ေဟာင္းနဲ႔ စစ္ရံုးခ်ဳပ္ေဟာင္းက ေျမဧကအခ်ဳိ ႔ကို ဦးအိုက္ထြန္းရရွိသြားေၾကာင္း သိရပါတယ္။ မူးယစ္ေဆးကရတဲ့ေငြကို ခဝါခ်တယ္လို႔ အေမရိကန္ကစြပ္စြဲၿပီး ဖိအားေပးတာေၾကာင့္ ဦးအိုက္ထြန္းတည္ေထာင္တဲ့ Asia Wealth Bank အာရွဓနဘဏ္ကို (၂၀၀၅) မွာ ပိတ္လိုက္ရပါတယ္။ ေငြမဲေၾကာင့္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ဦးအိုက္ထြန္း ခ်မ္းသာလာတာလို႔ ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ ႔ကလည္း တရုတ္ကုမၼဏီကိုယ္စား စီးပြားရွာေနတာလို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဦးေတဇေလာက္ အခြင့္ထူးမရဘူးလို႔ ဦးအိုက္ထြန္းက ျငည္းေၾကာင္း ရန္ကုန္ အေမရိကန္သံရံုးရဲ ႔ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ မွတ္တမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေနျပည္ေတာ္ကို အစိုးရရံုးေျပာင္းတုန္းက ရန္ကုန္မွာ အိမ္ၿခံေျမေစ်း ထုိးက်သြားတဲ့အတြက္ က်ပ္ေငြသိန္း (၂၀၀) နဲ႔ ေရာင္းဖို႔ စီစဥ္ထားတဲ့ တုိက္ခန္းကို တဝက္ေစ်းနဲ႔ ေလ်ာ့ေရာင္းခဲ့ရတယ္လို႔ ဦးအိုက္ထြန္းကေျပာေၾကာင္း ေပါက္ၾကားသြားတဲ့ အေမရိကန္သံရံုးမွတ္တမ္းမွာ ေရးထားပါတယ္။ အခုေတာ့ အိမ္ၿခံေျမေစ်းေတြ အဆမတန္ ထိုးတက္ေနတဲ့အတြက္ ဦးအိုက္ထြန္းတုိ႔လို ခရိုနီႀကီးေတြ ေခါင္းေထာင္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ ရွိပါတယ္။ ခရိုနီအမ်ာစုဟာ အေမရိကန္အစိုးရရဲ ႔ နာမည္ပ်က္စာရင္းဝင္ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေမရိကန္ကို ဝင္ခြင့္ပိတ္ပင္ခံရသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အီဒင္ကုမၼဏီရဲ ႔ မန္ေနဂ်ာ ဦးခ်စ္ခိုင္ကေတာ့ အေမရိကန္ဗီဇာရသြားၿပီလို႔ ဧရာဝတီစာေစာင္မွာ စက္တင္ဘာလ (၁၀) ရက္က ေဖာ္ျပပါတယ္။ ေနထိုင္စရိတ္ႀကီးလာတဲ့ ရန္ကုန္ကထြက္ခြာသူ ဆင္းရဲသားဦးေရ တုိးပြားေနပါတယ္။
ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ ကုေဋႂကြယ္ခရိုနီေတြကလည္း ျပဳျပင္ေရးသမားပံုဖမ္းၿပီး ႀကိဳးပမ္းလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ နာမည္ႀကီးခရိုနီ ဦးေတဇ၊ ဦးေက်ာ္ဝင္း၊ ဦးေဇာ္ေဇာ္ စတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ NLD ပါတီကို ရန္ပံုေငြကုေဋကုဋာ လွဴဒါန္းတဲ့ကိစၥဟာ လူေျပာမ်ားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္က အခြန္ေဆာင္သူစာရင္းမွာ မပါခဲ့တဲ့ ခရိုနီႀကီးေတြ ဒီႏွစ္စာရင္းမွာ ပါလာပါတယ္။ ျပည္တြင္းအသားတင္ ထုတ္လုပ္မႈတန္ဖိုးရဲ ႔ (၅) ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္သာ အစိုးရက အခြန္ေကာက္ခံႏိုင္ပါတယ္။ အစိုးရသစ္ရဲ ႔ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ တယ္လီဖုန္းေစ်းက်ေပမယ့္ ျပည္သူ႔စားဝတ္ေနေရး ပိုမုိက်ပ္တည္းလာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဆင္းရဲသားဦးေရ တုိးတက္မ်ားျပားေနပါတယ္။ ၿမိဳ ႔နယ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္က ဝင္ေငြနည္း မိသားစုကို ကူညီပံ့ပိုးေနတဲ့ UNDP ကုလသမဂၢ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအစီအစဥ္က ၂၀၁၀ မွာ မိသားစု ၂၀,၀၀၀ ရဲ ႔ လူေနမႈအေျခအေနကိုု စစ္တမ္းေကာက္တဲ့အခါ စားစရိတ္ႀကီးျမင့္တဲ့ဒဏ္ကိုု ဆင္းရဲသားေတြခံရၿပီး ေျမယာမဲ့ဆင္းရဲသားဦးေရ တုိးပြားလာတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ လူေနမႈအေျခအေနဟာ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ ပိုမုိဆိုးဝါးလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ သတင္းေတြၾကည့္ရတာကေတာ့ ျပဳျပင္ေရးရဲ ႔ အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ ကုေဋႂကြယ္ခရိုနီသူေ႒းနဲ႔ ဆင္းရဲသားဦးေရ တုိးပြားဖို႔သာ အလားအလာ ရွိေနပါတယ္။
http://burmese.voanews.com/content/news-analysis-ultra-rich-cronies-half-baked-democracy/1754205.html
Friday, September 20, 2013
The Struggle to Control the Peace Process
ေကအဲန္ယူကုိ UWSA အဖြဲ ့က ဘတ္ေငြ သန္း ၂၀ ေပးတယ္လုိ ဧရာ၀တီကေဖၚျပထားပါသည္။
By SAW YAN NAING / THE IRRAWADDy
Burmese government delegation leader Aung Min, left, chats with KNU Gen Mutu Say Poe during peace talks in Pa-an earlier this year. (Photo: The Irrawaddy)
Soon after taking office in March 2011, President U TheinSein announced his intention to end Myanmar’s decades of conflict in border areas through a peace process that would persuade most of the country’s ethnic militias to lay down their arms. Since then, 13 ethnic armed groups have reached ceasefire agreements with the government. Despite this seeming success, however, the process has yet to achieve a lasting peace, and appears to be increasingly in danger of unraveling.
On the ethnic side of the negotia-tions, there are growing divisions over how to proceed with the talks with the government, resulting in a split into “hardline” and “pragmatic” factions. In late July, the United Nationalities Federal Council (UNFC), an alliance of 11 ethnic groups, held a major conference in the northern Thai city of Chiang Mai that was also attended by non-member groups such as the Arakan League for Democracy and the Zomi Congress for Democracy, as well as opposition politicians and representatives of civil society organizations. Even the United Wa State Army (UWSA), Myanmar’s largest ethnic armed group, and its much smaller allies, the Kokang and Mongla militias, officially took part for the first time.
But this show of solidarity belies the power struggle playing out in the background for control over the talks with the government. Shortly before the conference in Chiang Mai, the UNFC pulled out of the Working Group for Ethnic Coordination (WGEC), a group formed in June 2012 and funded by the Brussels-based Euro-Burma Office (EBO), founded by Sao HarnYawnghwe.
Observers say that the WGEC, which still includes some UNFC members, such as the Chin National Front and a faction of the Karen National Union (KNU), favors a more “pragmatic” approach that includes direct cooperation with government-affiliated organizations, while the UNFC’s leaders prefer to remain independent and are wary of working with any group controlled by Naypyitaw.
According to sources, some in the UNFC came to believe that the WGEC had been formed primarily to counterbalance the “hardliners” in the UNFC, which received funding from the EBO until June. Some say that the UNFC withdrew from the WGEC over funding issues, while others note that the UNFC also receives support from the Japan-based Nippon Foundation and so could afford to go its own way.
The dispute has been especially damaging to the KNU, which continues to suffer deepening disunity within its ranks over the peace process, with some leaders, such as Chairman Saw Mutu Say Poe, siding with the WGEC’s approach, while others, including Vice Chairman NawZipporahSein, remain more skeptical of the government’s intentions.
Meanwhile, on the government side, there also signs of tension over who is in charge of the peace process. Diplomatic and NGO sources say that the National Defense and Security Council (NDSC), a high-level government body that includes the president and commander-in-chief of the armed forces, has begun taking a more active role in the process, which until recently was almost entirely in the hands of a negotiating team led by President’s Office Minister U Aung Min and the Myanmar Peace Center (MPC), a government-affiliated group formed last year to facilitate ongoing talks. According to these sources, the MPC’s international funding is now channeled through the Ministry of National Planning and Economic Development. Ethnic sources say that U Aung Min has reportedly asked to resign from his role as chief negotiator, as he no longer feels he has a mandate to reach agreements with the ethnic armed groups.
There has also been a concerted push by Lower House Speaker U Shwe Mann to involve lawmakers in the peace process—something that some well-informed sources said amounts to an effort to further sideline U Aung Min and the MPC. In early July, U Shwe Mann suggested that the negotiations with the ethnic armed groups are too important to leave to presidential appointees.
“During the peace process negative consequences could arise if we try to achieve peace agreements that are not in accordance with the law. It could affect the safety of citizens and cause the government to fail in its protection of citizens,” he said in Parliament on July 2.
The more prominent role of the NDSC and Parliament in the peace process was evident in early August, when both sent representatives to attend peace talks with the All Burma Students’ Democratic Front that led to a union-level ceasefire agreement.
But it isn’t just U Aung Min and the MPC that are being pushed aside. According to well-informed sources, President U TheinSein also appears to be steadily losing his grip over the peace process as he comes under increasing pressure to yield control. Despite this, however, the sources said the president seems intent on keeping the talks on track.
Less than two weeks after U Shwe Mann openly challenged U TheinSein’s authority over the peace process, the president was in London telling his hosts that Myanmar could achieve a nationwide ceasefire within a matter of weeks. However, ethnic observers say that goal is likely to remain elusive, as the government and the Kachin Independence Organization (KIO) are no closer to a deal that will restore a ceasefire agreement that collapsed in June 2011.
Other, smaller groups are also reluctant to participate in the peace process, which many see as a government propaganda campaign aimed at the international community. In late July, for instance, the Taaung National Liberation Army, based in Shan State, met with members of the government peace negotiation team but rejected calls to sign a ceasefire agreement.
Indeed, many wonder how enduring the current ceasefires with other groups will prove to be. Bawmwang La Raw, a veteran Kachin politician who heads the UNFC’s foreign affairs department, said that U Aung Min often emphasized that the deals that have been reached to date were intended only to ease tensions, not resolve longstanding issues or achieve a permanent political settlement.
Despite ethnic leaders’ doubts about the prospects for a nationwide ceasefire, the MPC insists that the government is sincere about its efforts to achieve real peace. U AungNaingOo, a former exiled dissident who now works with the MPC, said that every reconciliation process must contend with distrust and disagreements, but that they can be overcome if all stakeholders negotiate to find a solution.
“I believe a nationwide ceasefire accord will strengthen the current ceasefires. It is something that we haven’t been able to achieve in over 60 years, so it’s very important for the country,” he said, adding that a framework for political dialogue would follow after the nationwide ceasefire accord is reached.
But some observers say that the government’s approach to stabilizing border areas is fundamentally flawed, as it relies heavily on promoting economic development through business deals and NGO pilot projects while failing to address core demands for greater ethnic autonomy. They also say that the Myanmar military’s firm position on maintaining the “one nation, one army” policy enshrined in the 2008 Constitution means that the government will be in no position to meet those demands.
Even international donors who have enthusiastically embraced the government’s change of tack since the transition to quasi-civilian rule in 2011 are reportedly beginning to have misgivings about how the government is going about achieving peace in ethnic regions. Some projects run by the Norwegian government-funded Myanmar Peace Support Initiative, for instance, have been slow to get off the ground or have been halted because of a lack of local support.
“We don’t engage in armed struggle because we’re starving,” said Nai Hong Sa, the general secretary of the UNFC, criticizing the priorities of the government and donors. “I have told U Aung Min that if we don’t put a political solution in place first, but prioritize business, it is pushing in the wrong direction.”
He also hinted that increasing prosperity in ethnic regions could have the opposite of the desired effect, fueling conflict instead of easing it. “If we do succeed in business, we can then buy more weapons and recruit more troops. And the civil wars will spread even wider and longer. This is also something to keep in mind,” he said.
It’s already clear that whatever agreements they reach with the government, the ethnic militias are not about to abandon their arms anytime soon. They are too distrustful of Myanmar’s armed forces, and rather than letting down their guard, most have been actively strengthening their arsenals and their ties to each other.
This was most dramatically demonstrated by reports that the UWSA had procured helicopters amid growing tensions over the government’s refusal to accept its demand for an autonomous Wa state within Shan State. Although the UWSA and China, which supplied the helicopters, have denied that the transaction ever took place, an inside source confirmed that he saw two helicopters at a UWSA base during a recent visit. He added, however, that the helicopters would be used chiefly for transportation between the main Wa territory near the Chinese border and the group’s southern territory opposite Thailand, rather than for military purposes. The Wa are also believed to have a ground-to-air defense system.
Even more alarming for the Myanmar government, however, may be reports from ethnic Kayin sources that the UWSA recently gave the KNU 20 million Thai baht (US$640,000) for military and business purposes. This unprecedented move may signal the start of a new phase in relations between the Myanmar government and ethnic armed groups—one in which the former can no longer be assumed to possess greater unity, and the latter can begin to negotiate from a position of relative strength.
This story first appeared in the September 2013 print issue of The Irrawaddy magazine.
http://www.irrawaddy.org/archives/44315
By SAW YAN NAING / THE IRRAWADDy
Burmese government delegation leader Aung Min, left, chats with KNU Gen Mutu Say Poe during peace talks in Pa-an earlier this year. (Photo: The Irrawaddy)
Soon after taking office in March 2011, President U TheinSein announced his intention to end Myanmar’s decades of conflict in border areas through a peace process that would persuade most of the country’s ethnic militias to lay down their arms. Since then, 13 ethnic armed groups have reached ceasefire agreements with the government. Despite this seeming success, however, the process has yet to achieve a lasting peace, and appears to be increasingly in danger of unraveling.
On the ethnic side of the negotia-tions, there are growing divisions over how to proceed with the talks with the government, resulting in a split into “hardline” and “pragmatic” factions. In late July, the United Nationalities Federal Council (UNFC), an alliance of 11 ethnic groups, held a major conference in the northern Thai city of Chiang Mai that was also attended by non-member groups such as the Arakan League for Democracy and the Zomi Congress for Democracy, as well as opposition politicians and representatives of civil society organizations. Even the United Wa State Army (UWSA), Myanmar’s largest ethnic armed group, and its much smaller allies, the Kokang and Mongla militias, officially took part for the first time.
But this show of solidarity belies the power struggle playing out in the background for control over the talks with the government. Shortly before the conference in Chiang Mai, the UNFC pulled out of the Working Group for Ethnic Coordination (WGEC), a group formed in June 2012 and funded by the Brussels-based Euro-Burma Office (EBO), founded by Sao HarnYawnghwe.
Observers say that the WGEC, which still includes some UNFC members, such as the Chin National Front and a faction of the Karen National Union (KNU), favors a more “pragmatic” approach that includes direct cooperation with government-affiliated organizations, while the UNFC’s leaders prefer to remain independent and are wary of working with any group controlled by Naypyitaw.
According to sources, some in the UNFC came to believe that the WGEC had been formed primarily to counterbalance the “hardliners” in the UNFC, which received funding from the EBO until June. Some say that the UNFC withdrew from the WGEC over funding issues, while others note that the UNFC also receives support from the Japan-based Nippon Foundation and so could afford to go its own way.
The dispute has been especially damaging to the KNU, which continues to suffer deepening disunity within its ranks over the peace process, with some leaders, such as Chairman Saw Mutu Say Poe, siding with the WGEC’s approach, while others, including Vice Chairman NawZipporahSein, remain more skeptical of the government’s intentions.
Meanwhile, on the government side, there also signs of tension over who is in charge of the peace process. Diplomatic and NGO sources say that the National Defense and Security Council (NDSC), a high-level government body that includes the president and commander-in-chief of the armed forces, has begun taking a more active role in the process, which until recently was almost entirely in the hands of a negotiating team led by President’s Office Minister U Aung Min and the Myanmar Peace Center (MPC), a government-affiliated group formed last year to facilitate ongoing talks. According to these sources, the MPC’s international funding is now channeled through the Ministry of National Planning and Economic Development. Ethnic sources say that U Aung Min has reportedly asked to resign from his role as chief negotiator, as he no longer feels he has a mandate to reach agreements with the ethnic armed groups.
There has also been a concerted push by Lower House Speaker U Shwe Mann to involve lawmakers in the peace process—something that some well-informed sources said amounts to an effort to further sideline U Aung Min and the MPC. In early July, U Shwe Mann suggested that the negotiations with the ethnic armed groups are too important to leave to presidential appointees.
“During the peace process negative consequences could arise if we try to achieve peace agreements that are not in accordance with the law. It could affect the safety of citizens and cause the government to fail in its protection of citizens,” he said in Parliament on July 2.
The more prominent role of the NDSC and Parliament in the peace process was evident in early August, when both sent representatives to attend peace talks with the All Burma Students’ Democratic Front that led to a union-level ceasefire agreement.
But it isn’t just U Aung Min and the MPC that are being pushed aside. According to well-informed sources, President U TheinSein also appears to be steadily losing his grip over the peace process as he comes under increasing pressure to yield control. Despite this, however, the sources said the president seems intent on keeping the talks on track.
Less than two weeks after U Shwe Mann openly challenged U TheinSein’s authority over the peace process, the president was in London telling his hosts that Myanmar could achieve a nationwide ceasefire within a matter of weeks. However, ethnic observers say that goal is likely to remain elusive, as the government and the Kachin Independence Organization (KIO) are no closer to a deal that will restore a ceasefire agreement that collapsed in June 2011.
Other, smaller groups are also reluctant to participate in the peace process, which many see as a government propaganda campaign aimed at the international community. In late July, for instance, the Taaung National Liberation Army, based in Shan State, met with members of the government peace negotiation team but rejected calls to sign a ceasefire agreement.
Indeed, many wonder how enduring the current ceasefires with other groups will prove to be. Bawmwang La Raw, a veteran Kachin politician who heads the UNFC’s foreign affairs department, said that U Aung Min often emphasized that the deals that have been reached to date were intended only to ease tensions, not resolve longstanding issues or achieve a permanent political settlement.
Despite ethnic leaders’ doubts about the prospects for a nationwide ceasefire, the MPC insists that the government is sincere about its efforts to achieve real peace. U AungNaingOo, a former exiled dissident who now works with the MPC, said that every reconciliation process must contend with distrust and disagreements, but that they can be overcome if all stakeholders negotiate to find a solution.
“I believe a nationwide ceasefire accord will strengthen the current ceasefires. It is something that we haven’t been able to achieve in over 60 years, so it’s very important for the country,” he said, adding that a framework for political dialogue would follow after the nationwide ceasefire accord is reached.
But some observers say that the government’s approach to stabilizing border areas is fundamentally flawed, as it relies heavily on promoting economic development through business deals and NGO pilot projects while failing to address core demands for greater ethnic autonomy. They also say that the Myanmar military’s firm position on maintaining the “one nation, one army” policy enshrined in the 2008 Constitution means that the government will be in no position to meet those demands.
Even international donors who have enthusiastically embraced the government’s change of tack since the transition to quasi-civilian rule in 2011 are reportedly beginning to have misgivings about how the government is going about achieving peace in ethnic regions. Some projects run by the Norwegian government-funded Myanmar Peace Support Initiative, for instance, have been slow to get off the ground or have been halted because of a lack of local support.
“We don’t engage in armed struggle because we’re starving,” said Nai Hong Sa, the general secretary of the UNFC, criticizing the priorities of the government and donors. “I have told U Aung Min that if we don’t put a political solution in place first, but prioritize business, it is pushing in the wrong direction.”
He also hinted that increasing prosperity in ethnic regions could have the opposite of the desired effect, fueling conflict instead of easing it. “If we do succeed in business, we can then buy more weapons and recruit more troops. And the civil wars will spread even wider and longer. This is also something to keep in mind,” he said.
It’s already clear that whatever agreements they reach with the government, the ethnic militias are not about to abandon their arms anytime soon. They are too distrustful of Myanmar’s armed forces, and rather than letting down their guard, most have been actively strengthening their arsenals and their ties to each other.
This was most dramatically demonstrated by reports that the UWSA had procured helicopters amid growing tensions over the government’s refusal to accept its demand for an autonomous Wa state within Shan State. Although the UWSA and China, which supplied the helicopters, have denied that the transaction ever took place, an inside source confirmed that he saw two helicopters at a UWSA base during a recent visit. He added, however, that the helicopters would be used chiefly for transportation between the main Wa territory near the Chinese border and the group’s southern territory opposite Thailand, rather than for military purposes. The Wa are also believed to have a ground-to-air defense system.
Even more alarming for the Myanmar government, however, may be reports from ethnic Kayin sources that the UWSA recently gave the KNU 20 million Thai baht (US$640,000) for military and business purposes. This unprecedented move may signal the start of a new phase in relations between the Myanmar government and ethnic armed groups—one in which the former can no longer be assumed to possess greater unity, and the latter can begin to negotiate from a position of relative strength.
This story first appeared in the September 2013 print issue of The Irrawaddy magazine.
http://www.irrawaddy.org/archives/44315
အစိုးရရဲ႕ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး တကယ္ျဖစ္လာႏိုင္မလား
ခင္ဦးသာ
တႏိုင္ငံလုံး အတိုင္းအတာနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲကို အစိုးရက ဦးေဆာင္ၿပီး လာမယ့္ ေအာက္တိုဘာ လ မွာက်င္းပဖို႔ ေျပာဆိုထားေပမယ့္ တကယ္ျဖစ္လာ မလာ ဆိုတာေတာ့ သံသယေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြ ဘက္က တိက်တဲ့ သေဘာထား မေပးေသးတာ နဲ႔ ရွမ္း၊ ကခ်င္ ေဒသေတြမွာလည္း တိုက္ပြဲေတြက ဆက္ျဖစ္ ေနပါေသးတယ္။
ေအာက္တိုဘာမွာ လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲ ေအာင္ျမင္စြာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ဖို႔ အစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ သမၼတ ႐ုံး ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဟာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ၁၁ ဖြဲ႕နဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ညီညႊတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC)နဲ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ေပမယ့္ ေအာင္ျမင္မႈ မရခဲ့ပါဘူး။ UNFC နဲ႔ ဦးေအာင္မင္းတို႔ အဖြဲ႕ဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွာ ဒီလ ၈ ရက္ေန႔က ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာပါ။
UNFC ေျပာခြင့္ရသူ ႏိုင္ဟံသာက“ျပည္နယ္အဆင့္ေရာ၊ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္မွာပါ လက္မွတ္ေရးထိုး ထားၿပီး ပါၿပီ၊ အခုထပ္ ထိုးဖို႔ ဘာေၾကာင့္ လိုအပ္တာလဲေပါ့၊ တခ်ဳိ႕အဖြဲ႔ဆို လက္မွတ္ေတြ ထိုးၿပီးမွ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္တာ ၁၀၀ ေက်ာ္ေနၿပီ”လို႔ ဆိုပါတယ္။
တကယ္လို႔ လက္မွတ္ထိုး ၾကမယ္ဆိုရင္လည္းပဲ အစိုးရအေနနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေၾကာင္း တႏိုင္ငံလုံးကုိ ကနဦး ေၾကညာေပးဖို႔ UNFC ဘက္က ေတာင္းဆိုေပမယ့္ အစိုးရက လက္မခံပါဘူး။
ဒါ့အျပင္ တပ္ေနရာ ခ်ထားေရးနဲ႔ လွႈပ္ရွားသြားလာခြင့္ အပါအ၀င္ တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥေတြ ပထမ လုပ္ေဆာင္ၿပီး အဆင္ေျပတာနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးဖို႔ UNFC က တင္ျပေဆြးေႏြးေပမယ့္ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ အဖြဲ႔ကေတာ့ လက္မွတ္ ေရးထိုးဖို႔ကိုပဲ ေဆြးေႏြးတာေၾကာင့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့တာလို႔ ဆုိရပါမယ္။
တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥေတြ ေျပလည္မွသာ တိုက္ပြဲေတြ ဆက္မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က ေျပာဆိုမႈေတြနဲ႔ အပစ္ ရပ္ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရင္ ခိုင္မာသြားၿပီမို႔ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္လာႏိုင္စရာ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ အစိုးရဘက္က ေျပာဆိုေနမႈေတြက လည္း
ခ်င္းမိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲ မေအာင္ျမင္ရျခင္းရဲ႕ အေျခခံထဲမွာ ပါ၀င္တယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။
ဦးေအာင္မင္းကေတာ့ UNFC နဲ႔ေျပလည္မႈ မရခဲ့ေပမယ့္ သေဘာတူညီတဲ့ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲ လုပ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္ၿပီး သေဘာမတူသူေတြကုိ ခ်န္ထားခဲ့မယ္လို႔ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက“ေအာက္တိုဘာလအတြင္း ေနျပည္ေတာ္မွာ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးပြဲ လုပ္ပါမယ္၊ သေဘာ တူတဲ့ သူေတြနဲ႔ထိုးသြားမွာပါ၊ အခု သေဘာမတူေသးတဲ့ သူေတြကလည္း ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လာထိုးဖို႔ စာအုပ္ အဆင္သင့္ဖြင့္ ထား ေပးပါမယ္”လို႔ ဆိုတယ္။
အစိုးရ ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္ေတြက အပစ္အခတ္ရပ္စဲ၍ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖြဲ႔စည္းေရး၊၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒ လက္ခံေရး၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ေထာင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရး၊ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈ ျပဳလုပ္ေရး စတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
ႏိုင္ဟံသာ က ေအာက္တိုဘာလမွာ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထုိးဖို႔ UNFC နဲ႔ လုံး၀ သေဘာတူညီမႈ မရခဲ့ ဘူးလို႔ ေဆြးေႏြးပြဲအၿပီးမွာ သတင္းေထာက္ေတြကုိ ေျပာဆိုပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဦးေအာင္မင္း ကေတာ့ “လက္ခံပါတယ္၊ လက္ခံပါတယ္၊ ဒါၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရၿပီးသား အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ျပန္ၿပီး ေတာ့ Reconfirm (ျပန္လည္ အတည္ျပဳ) ျပန္လုပ္တာေလ၊ သူတို႔လည္း လက္မွတ္ ထုိုးရမွာေပါ့၊ ပိုၿပီး ခိုင္မာ လာတာေပါ့ဗ်ာ”လို႔ သတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ အေမးကုိ ေျဖဆိုပါတယ္။
လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲမွာ ႏိုင္ငံတကာက အသိသက္ေသတခ်ဳိ႕ကုိ ဖိတ္ၾကားဖို႔ရွိတယ္လို႔လည္း အစိုးရ ဘက္က ေျပာဆိုထားပါတယ္။ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ေရး လက္မွတ္ထိုးပြဲဟာ အစိုးရအတြက္ ကမာၻကုိ ေၾကညာ အျမတ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခ်က္တခုသာ ျဖစ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြ အတြက္ေတာ့ ဘာအာမခံခ်က္မွ မပါဘူးလို႔ တိုင္းရင္းသား ေခါင္ေဆာင္ေတြက ေျပာတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ အစိုးရဘက္က လုပ္ရပ္တခ်ဳိ႕ဟာ ႐ုိးသားမႈ မရွိေၾကာင္း၊ ယခင္ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲေတြတုန္းက ပါ၀င္ေျပာဆိုမႈ မရွိခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ သေဘာထား ၆ ခ်က္ကုိ မၾကာေသးခင္ကမွ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို လာတာဟာ ေရွ႕ဆက္သြားမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခရီးစဥ္ေတြကုိ အတားအဆီး ျဖစ္ေစတယ္လို႔ UNFC ေျပာခြင့္ရသူ ႏိုင္ဟံသာ က ေျပာဆိုပါတယ္။
အခ်က္ ၆ ခ်က္ကေတာ့ လူမသတ္ေရး၊ တပ္သားသစ္ မစုေဆာင္းေရး၊ ဆက္ေၾကး မေကာက္ေရး၊ တပ္ေနရာသစ္ တိုးခ်ဲ႕မ တည္ေဆာက္ေရး၊ အစိုးရ ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းေတြမွာ ၀င္ေရာက္ မစြက္ဖက္ေရး၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေအာက္ရွိ ျပည္သူ႔စစ္ တပ္ဖြဲ႔ေတြကို တိုက္ခိုက္ျခင္း မျပဳေရး စတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
ႏိုင္ဟံသာက “က်ေနာ္တို႔လည္း လူမသတ္ပါဘူး၊ ဒီအခ်က္ကုိ လက္ခံတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဆက္ေၾကး မေကာက္ရ၊ တပ္သား မစုေဆာင္းရ ဆိုတာေတြက က်ေနာ္တို႔ကုိ လုံး၀ ရပ္တည္လို႔မရေအာင္ အျပတ္ျဖဳတ္လိုတဲ့ သေဘာထားပဲေလ၊ ဒါကုိ က်ေနာ္တို႔က လက္ ခံလို႔ မရဘူး”လို႔ ဆိုတယ္။
အစိုးရ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္နဲ႔ရပ္တည္ေနတာေၾကာင့္ ဆက္ေၾကး ေကာက္ခံစရာ မလိုတာ မွန္ေပမယ့္ တိုင္း ရင္းသား တပ္ေတြ အေနနဲ႔ ဆက္ေၾကးေတြ ေကာက္ခံ ရပ္တည္ေနရတာေၾကာင့္ အဲဒီ အခ်က္ကုိေတာ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ အဖြဲ႔အားလုံးက သေဘာ မက်ၾကပါဘူး။
အဲဒီလို အျပန္အလွန္ မေျပလည္မႈေတြေၾကာင့္ UNFC အဖြဲ႔နဲ႔ အစိုးရၾကား ေအာက္တိုဘာလ လက္မွတ္ေရးထိုးမယ့္ ကိစၥ အတြက္ အေျဖမရခဲ့ေပမယ့္ UNFC အဖြဲ႔၀င္ တဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံး(KNU) အဖြဲ႔နဲ႔ေတာ့ ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ အလြတ္ သေဘာ တူညီမႈ ရခဲ့ၾကပါတယ္။
KNU နဲ႔ အတူ ရွမ္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ေကာင္စီ (RCSS/SSA) အဖြဲ႔ကလည္းပဲ အစိုးရရဲ႕ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ ထိုးပြဲ ကမ္း လွမ္းခ်က္ကုိ အလြတ္သေဘာ လက္ခံထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္းပဲ ေအာက္တုိဘာမွာ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႔ ဦးေအာင္မင္းက အခိုင္အမာ ေျပာဆိုသြားခဲ့တာ ျဖစ္မွာပါ။
ဒီအဖြဲ႔ ၂ ခု ဟာ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ UNCF မေတြ႔ဆုံခင္ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွာ ေတြ႔ဆုံခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ အလားတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာလည္း အစိုးရ ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ဳိးေဆာင္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ေအာက္တိုဘာလ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ ကိစၥကုိ မူအားျဖင့္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကပါတယ္။
UNFC အဖြဲ႔၀င္ မဟုတ္တဲ့ RCSS အဖြဲ႔က အစိုးရနဲ႔ သီးသန္႔ေတြ႔ဆုံတာ၊ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ကိစၥ မူ အားျဖင့္ သေဘာတူ တာေတြကုိ လက္ခံလို႔ရေပမယ့္ UNFC အဖြဲ႔၀င္ျဖစ္တဲ့ KNU ေခါင္းေဆာင္ တခ်ဳိ႕ရဲ႕လုပ္ရပ္ကေတာ့ လူအမ်ားရဲ႕ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
UNFC က ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူ၀ါဒမ်ားမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚလာေရး၊ ပင္လုံကဲ့သို႔ ညီလာခံတခု ေပၚေပါက္ေရး၊ တႏိုင္ငံလုံး အတိုင္းအတာျဖင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ အစိုးရက တရား၀င္ေၾကညာေပးေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲကုိ တဖြဲ႔ခ်င္းစီ မဟုတ္ဘဲ UNFC အေနနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ထားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ UNFC အဖြဲ႔၀င္ ျဖစ္တဲ့ KNU ကေတာ့ သီးသန္႔အေနနဲ႔ အစိုးရ အဖြဲ႔နဲ႔ ေတြ႔ဆုံတာ၊ ေဆြးေႏြးတာေတြ ရွိေနပါတယ္။
တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြၾကား မညီညြတ္မႈေတြဟာ အစိုးရ အတြက္ အသုံးခ်စရာ လက္နက္သဖြယ္ ျဖစ္ေစတယ္လို႔ ေ၀ဖန္ ၾက သလို ဒီလိုမ်ဳိး ကြဲျပားလာေအာင္ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ ယခင္က အစိုးရေတြရဲ႕မူအတိုင္းပဲ ေသြးခြဲေနတယ္လို႔လည္း တိုင္းရင္းသားေတြက ယူဆေနဆဲပါ။
UNFC ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီး ခြန္ဥကၠာ ကေတာ့“UNFC အတြင္းမွာ ၿပိဳကြဲစရာ မရွိပါဘူး၊ KNU အဖြဲ႔ထဲက အစိုးရနဲ႔ အဆင္ေျပေနတာလည္း ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းထဲက သုံးေလးဦးပဲရွိပါတယ္၊ ဒီအဖြဲ႔ တခု ၂ ခုနဲ႔လည္းပဲ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးပြဲ ျဖစ္လာႏိုင္ေျခ နည္းပါတယ္”လို႔ ဆိုတယ္။
ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တႏုိင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ကိစၥေတြအတြက္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြၾကားမွာ ဒီမိုကေရစီ သေဘာသဘာ၀ အရ အျမင္မတူတာေတြ၊ သေဘာထား မတူတာေတြ တခ်ဳိ႕ရွိေနေပမယ့္ ပန္းတိုင္ကေတာ့ တူတယ္လို႔လည္း တိုင္းရင္း သား ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေျပာဆိုၾကပါတယ္။
ဦးခြန္ဥကၠာက“တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြအၾကားမွာ ညီညြတ္မႈ တခ်ဳိ႕အားနည္းတယ္ဆိုတာကုိ ၀န္ခံပါတယ္၊ ဒီေတာ့ ညီညြတ္မႈေတြပိုေကာင္း လာေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာပါ၊ အျမင္မတူတာက ဘယ္အဖြဲ႔မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ရွိတတ္ ပါတယ္”လို႔ ဆိုတယ္။
လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ ၁၆ ဖြဲ႔ရွိတဲ့ အနက္ ၁၄ ဖြဲ႔နဲ႔ ပဏာမ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားၿပီးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စာခ်ဳပ္ပါ တပ္ေနရာ ခ်ထား ေရး၊ ေဒသဖြံံ႔ၿဖိဳးေရး၊ ဆက္ဆံေရး ႐ုံးေတြ ဖြင့္ေရး၊ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ေတြ ေနရာ ခ်ထားေရး ကိစၥေတြကုိ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြ အေနနဲ႔ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရ ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လဲ အစိုးရရဲ႕ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အေပၚမွာ သံသယ ရွိေနဆဲပါ။
အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ တခ်ဳိ႕နဲ႔လည္း တိုက္ပြဲေတြ မၾကာခဏ ျဖစ္ေနတဲ့ အျပင္ ကခ်င္ျပည္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္(KIA) နဲ႔လည္း ဒီ ရက္ပိုင္းမွာ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တိုက္ပြဲအတြင္း အစိုးရဘက္က အရာရွိတဦးနဲ႔ ရဲေဘာ္ တခ်ဳိ႕ကုိ KIA ရဲ႕ ပစ္ သတ္တာ ခံခဲ့ရတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာနက မေန႔ကပဲ ေျဖရွင္းခ်က္ ေတာင္းခဲ့ပါေသးတယ္။
ပေလာင္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (TNLA) နဲ႔လည္း တိုက္ပြဲေတြ ေန႔တိုင္းလိုလို ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း TNLA ရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး အဖြဲ႔က မၾကာခဏ သတင္းထုတ္ျပန္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။
အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြအတြက္ KIA နဲ႔အစိုးရအၾကား ဒီရက္ပိုင္းမွာ ထပ္မံ ေဆြးေႏြးသြားမွာ ျဖစ္တယ္၊ တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ရပ္မသြားႏိုင္ဘူး လို႔ေတာ့ ႏွစ္ဘက္စလုံးက ေျပာဆိုေနၾက ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေအာက္တိုဘာလမွာ ေရးထိုးမယ့္ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးပြဲကုိေတာ့ KIA အေနနဲ႔ ပါ၀င္ ႏိုင္ေျခ မရွိဘူးလို႔ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေျပာသလို “၀”ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္(UWSA) ဟာလည္း လက္မွတ္ မထိုးဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
KIA အေနနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ လက္မွတ္မထိုးေပမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ေဆြးေႏြးပြဲကုိေတာ့ ေအာက္တိုဘာလ အတြင္းမွာ လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ အစိုးရနဲ႔ သေဘာတူညီမႈ ရထားပါတယ္။
KIA ဟာ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲ အႀကိမ္ေရအမ်ားဆုံး လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အဖြဲ႔တခုလည္း ျဖစ္သလို အပစ္အခတ္ ရပ္စဲ ေရး လက္မွတ္မထိုးေသးတဲ့ အင္အားႀကီး လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔တခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ KIA တို႔၊ UWSA တို႔လို အင္အားႀကီး တပ္ဖြဲ႔ေတြ ပါမလာဘဲ အစိုးရ လုပ္ေဆာင္မယ့္ ေအာက္တိုဘာ လက္မွတ္ ေရးထိုးပြဲႀကီး ျဖစ္လာမလား၊ မျဖစ္လာဘူးလား ဆိုတာ ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရဦးမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
http://burma.irrawaddy.org/archives/48174
တႏိုင္ငံလုံး အတိုင္းအတာနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲကို အစိုးရက ဦးေဆာင္ၿပီး လာမယ့္ ေအာက္တိုဘာ လ မွာက်င္းပဖို႔ ေျပာဆိုထားေပမယ့္ တကယ္ျဖစ္လာ မလာ ဆိုတာေတာ့ သံသယေတြ ရွိေနၾကပါတယ္။
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြ ဘက္က တိက်တဲ့ သေဘာထား မေပးေသးတာ နဲ႔ ရွမ္း၊ ကခ်င္ ေဒသေတြမွာလည္း တိုက္ပြဲေတြက ဆက္ျဖစ္ ေနပါေသးတယ္။
ေအာက္တိုဘာမွာ လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲ ေအာင္ျမင္စြာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ဖို႔ အစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ သမၼတ ႐ုံး ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဟာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ ၁၁ ဖြဲ႕နဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ညီညႊတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC)နဲ႔ ေဆြးေႏြးခဲ့ေပမယ့္ ေအာင္ျမင္မႈ မရခဲ့ပါဘူး။ UNFC နဲ႔ ဦးေအာင္မင္းတို႔ အဖြဲ႕ဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွာ ဒီလ ၈ ရက္ေန႔က ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာပါ။
UNFC ေျပာခြင့္ရသူ ႏိုင္ဟံသာက“ျပည္နယ္အဆင့္ေရာ၊ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္မွာပါ လက္မွတ္ေရးထိုး ထားၿပီး ပါၿပီ၊ အခုထပ္ ထိုးဖို႔ ဘာေၾကာင့္ လိုအပ္တာလဲေပါ့၊ တခ်ဳိ႕အဖြဲ႔ဆို လက္မွတ္ေတြ ထိုးၿပီးမွ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္တာ ၁၀၀ ေက်ာ္ေနၿပီ”လို႔ ဆိုပါတယ္။
တကယ္လို႔ လက္မွတ္ထိုး ၾကမယ္ဆိုရင္လည္းပဲ အစိုးရအေနနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေၾကာင္း တႏိုင္ငံလုံးကုိ ကနဦး ေၾကညာေပးဖို႔ UNFC ဘက္က ေတာင္းဆိုေပမယ့္ အစိုးရက လက္မခံပါဘူး။
ဒါ့အျပင္ တပ္ေနရာ ခ်ထားေရးနဲ႔ လွႈပ္ရွားသြားလာခြင့္ အပါအ၀င္ တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥေတြ ပထမ လုပ္ေဆာင္ၿပီး အဆင္ေျပတာနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးဖို႔ UNFC က တင္ျပေဆြးေႏြးေပမယ့္ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ အဖြဲ႔ကေတာ့ လက္မွတ္ ေရးထိုးဖို႔ကိုပဲ ေဆြးေႏြးတာေၾကာင့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့တာလို႔ ဆုိရပါမယ္။
တပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥေတြ ေျပလည္မွသာ တိုက္ပြဲေတြ ဆက္မျဖစ္ေတာ့ဘူးလို႔ တိုင္းရင္းသားေတြဘက္က ေျပာဆိုမႈေတြနဲ႔ အပစ္ ရပ္ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရင္ ခိုင္မာသြားၿပီမို႔ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္လာႏိုင္စရာ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ အစိုးရဘက္က ေျပာဆိုေနမႈေတြက လည္း
ခ်င္းမိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲ မေအာင္ျမင္ရျခင္းရဲ႕ အေျခခံထဲမွာ ပါ၀င္တယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။
ဦးေအာင္မင္းကေတာ့ UNFC နဲ႔ေျပလည္မႈ မရခဲ့ေပမယ့္ သေဘာတူညီတဲ့ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲ လုပ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္ၿပီး သေဘာမတူသူေတြကုိ ခ်န္ထားခဲ့မယ္လို႔ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက“ေအာက္တိုဘာလအတြင္း ေနျပည္ေတာ္မွာ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးပြဲ လုပ္ပါမယ္၊ သေဘာ တူတဲ့ သူေတြနဲ႔ထိုးသြားမွာပါ၊ အခု သေဘာမတူေသးတဲ့ သူေတြကလည္း ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လာထိုးဖို႔ စာအုပ္ အဆင္သင့္ဖြင့္ ထား ေပးပါမယ္”လို႔ ဆိုတယ္။
အစိုးရ ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္ေတြက အပစ္အခတ္ရပ္စဲ၍ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖြဲ႔စည္းေရး၊၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒ လက္ခံေရး၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ေထာင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရး၊ လႊတ္ေတာ္ထဲ၌ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈ ျပဳလုပ္ေရး စတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
ႏိုင္ဟံသာ က ေအာက္တိုဘာလမွာ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထုိးဖို႔ UNFC နဲ႔ လုံး၀ သေဘာတူညီမႈ မရခဲ့ ဘူးလို႔ ေဆြးေႏြးပြဲအၿပီးမွာ သတင္းေထာက္ေတြကုိ ေျပာဆိုပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဦးေအာင္မင္း ကေတာ့ “လက္ခံပါတယ္၊ လက္ခံပါတယ္၊ ဒါၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရၿပီးသား အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ျပန္ၿပီး ေတာ့ Reconfirm (ျပန္လည္ အတည္ျပဳ) ျပန္လုပ္တာေလ၊ သူတို႔လည္း လက္မွတ္ ထုိုးရမွာေပါ့၊ ပိုၿပီး ခိုင္မာ လာတာေပါ့ဗ်ာ”လို႔ သတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ အေမးကုိ ေျဖဆိုပါတယ္။
လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲမွာ ႏိုင္ငံတကာက အသိသက္ေသတခ်ဳိ႕ကုိ ဖိတ္ၾကားဖို႔ရွိတယ္လို႔လည္း အစိုးရ ဘက္က ေျပာဆိုထားပါတယ္။ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ေရး လက္မွတ္ထိုးပြဲဟာ အစိုးရအတြက္ ကမာၻကုိ ေၾကညာ အျမတ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခ်က္တခုသာ ျဖစ္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေတြ အတြက္ေတာ့ ဘာအာမခံခ်က္မွ မပါဘူးလို႔ တိုင္းရင္းသား ေခါင္ေဆာင္ေတြက ေျပာတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ အစိုးရဘက္က လုပ္ရပ္တခ်ဳိ႕ဟာ ႐ုိးသားမႈ မရွိေၾကာင္း၊ ယခင္ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးပြဲေတြတုန္းက ပါ၀င္ေျပာဆိုမႈ မရွိခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ သေဘာထား ၆ ခ်က္ကုိ မၾကာေသးခင္ကမွ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို လာတာဟာ ေရွ႕ဆက္သြားမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခရီးစဥ္ေတြကုိ အတားအဆီး ျဖစ္ေစတယ္လို႔ UNFC ေျပာခြင့္ရသူ ႏိုင္ဟံသာ က ေျပာဆိုပါတယ္။
အခ်က္ ၆ ခ်က္ကေတာ့ လူမသတ္ေရး၊ တပ္သားသစ္ မစုေဆာင္းေရး၊ ဆက္ေၾကး မေကာက္ေရး၊ တပ္ေနရာသစ္ တိုးခ်ဲ႕မ တည္ေဆာက္ေရး၊ အစိုးရ ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းေတြမွာ ၀င္ေရာက္ မစြက္ဖက္ေရး၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေအာက္ရွိ ျပည္သူ႔စစ္ တပ္ဖြဲ႔ေတြကို တိုက္ခိုက္ျခင္း မျပဳေရး စတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။
ႏိုင္ဟံသာက “က်ေနာ္တို႔လည္း လူမသတ္ပါဘူး၊ ဒီအခ်က္ကုိ လက္ခံတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဆက္ေၾကး မေကာက္ရ၊ တပ္သား မစုေဆာင္းရ ဆိုတာေတြက က်ေနာ္တို႔ကုိ လုံး၀ ရပ္တည္လို႔မရေအာင္ အျပတ္ျဖဳတ္လိုတဲ့ သေဘာထားပဲေလ၊ ဒါကုိ က်ေနာ္တို႔က လက္ ခံလို႔ မရဘူး”လို႔ ဆိုတယ္။
အစိုးရ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္နဲ႔ရပ္တည္ေနတာေၾကာင့္ ဆက္ေၾကး ေကာက္ခံစရာ မလိုတာ မွန္ေပမယ့္ တိုင္း ရင္းသား တပ္ေတြ အေနနဲ႔ ဆက္ေၾကးေတြ ေကာက္ခံ ရပ္တည္ေနရတာေၾကာင့္ အဲဒီ အခ်က္ကုိေတာ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ အဖြဲ႔အားလုံးက သေဘာ မက်ၾကပါဘူး။
အဲဒီလို အျပန္အလွန္ မေျပလည္မႈေတြေၾကာင့္ UNFC အဖြဲ႔နဲ႔ အစိုးရၾကား ေအာက္တိုဘာလ လက္မွတ္ေရးထိုးမယ့္ ကိစၥ အတြက္ အေျဖမရခဲ့ေပမယ့္ UNFC အဖြဲ႔၀င္ တဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအ႐ုံး(KNU) အဖြဲ႔နဲ႔ေတာ့ ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ အလြတ္ သေဘာ တူညီမႈ ရခဲ့ၾကပါတယ္။
KNU နဲ႔ အတူ ရွမ္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ေကာင္စီ (RCSS/SSA) အဖြဲ႔ကလည္းပဲ အစိုးရရဲ႕ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ ထိုးပြဲ ကမ္း လွမ္းခ်က္ကုိ အလြတ္သေဘာ လက္ခံထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္းပဲ ေအာက္တုိဘာမွာ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႔ ဦးေအာင္မင္းက အခိုင္အမာ ေျပာဆိုသြားခဲ့တာ ျဖစ္မွာပါ။
ဒီအဖြဲ႔ ၂ ခု ဟာ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ UNCF မေတြ႔ဆုံခင္ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွာ ေတြ႔ဆုံခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ အလားတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာလည္း အစိုးရ ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ဳိးေဆာင္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ဒီရက္ပိုင္းမွာပဲ ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ေအာက္တိုဘာလ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ ကိစၥကုိ မူအားျဖင့္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကပါတယ္။
UNFC အဖြဲ႔၀င္ မဟုတ္တဲ့ RCSS အဖြဲ႔က အစိုးရနဲ႔ သီးသန္႔ေတြ႔ဆုံတာ၊ အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးမယ့္ကိစၥ မူ အားျဖင့္ သေဘာတူ တာေတြကုိ လက္ခံလို႔ရေပမယ့္ UNFC အဖြဲ႔၀င္ျဖစ္တဲ့ KNU ေခါင္းေဆာင္ တခ်ဳိ႕ရဲ႕လုပ္ရပ္ကေတာ့ လူအမ်ားရဲ႕ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
UNFC က ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူ၀ါဒမ်ားမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚလာေရး၊ ပင္လုံကဲ့သို႔ ညီလာခံတခု ေပၚေပါက္ေရး၊ တႏိုင္ငံလုံး အတိုင္းအတာျဖင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ အစိုးရက တရား၀င္ေၾကညာေပးေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲကုိ တဖြဲ႔ခ်င္းစီ မဟုတ္ဘဲ UNFC အေနနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ထားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ UNFC အဖြဲ႔၀င္ ျဖစ္တဲ့ KNU ကေတာ့ သီးသန္႔အေနနဲ႔ အစိုးရ အဖြဲ႔နဲ႔ ေတြ႔ဆုံတာ၊ ေဆြးေႏြးတာေတြ ရွိေနပါတယ္။
တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြၾကား မညီညြတ္မႈေတြဟာ အစိုးရ အတြက္ အသုံးခ်စရာ လက္နက္သဖြယ္ ျဖစ္ေစတယ္လို႔ ေ၀ဖန္ ၾက သလို ဒီလိုမ်ဳိး ကြဲျပားလာေအာင္ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ ယခင္က အစိုးရေတြရဲ႕မူအတိုင္းပဲ ေသြးခြဲေနတယ္လို႔လည္း တိုင္းရင္းသားေတြက ယူဆေနဆဲပါ။
UNFC ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီး ခြန္ဥကၠာ ကေတာ့“UNFC အတြင္းမွာ ၿပိဳကြဲစရာ မရွိပါဘူး၊ KNU အဖြဲ႔ထဲက အစိုးရနဲ႔ အဆင္ေျပေနတာလည္း ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းထဲက သုံးေလးဦးပဲရွိပါတယ္၊ ဒီအဖြဲ႔ တခု ၂ ခုနဲ႔လည္းပဲ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ လက္မွတ္ထိုးပြဲ ျဖစ္လာႏိုင္ေျခ နည္းပါတယ္”လို႔ ဆိုတယ္။
ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တႏုိင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ကိစၥေတြအတြက္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြၾကားမွာ ဒီမိုကေရစီ သေဘာသဘာ၀ အရ အျမင္မတူတာေတြ၊ သေဘာထား မတူတာေတြ တခ်ဳိ႕ရွိေနေပမယ့္ ပန္းတိုင္ကေတာ့ တူတယ္လို႔လည္း တိုင္းရင္း သား ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေျပာဆိုၾကပါတယ္။
ဦးခြန္ဥကၠာက“တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြအၾကားမွာ ညီညြတ္မႈ တခ်ဳိ႕အားနည္းတယ္ဆိုတာကုိ ၀န္ခံပါတယ္၊ ဒီေတာ့ ညီညြတ္မႈေတြပိုေကာင္း လာေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာပါ၊ အျမင္မတူတာက ဘယ္အဖြဲ႔မွာ ျဖစ္ျဖစ္ ရွိတတ္ ပါတယ္”လို႔ ဆိုတယ္။
လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ ၁၆ ဖြဲ႔ရွိတဲ့ အနက္ ၁၄ ဖြဲ႔နဲ႔ ပဏာမ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားၿပီးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စာခ်ဳပ္ပါ တပ္ေနရာ ခ်ထား ေရး၊ ေဒသဖြံံ႔ၿဖိဳးေရး၊ ဆက္ဆံေရး ႐ုံးေတြ ဖြင့္ေရး၊ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ေတြ ေနရာ ခ်ထားေရး ကိစၥေတြကုိ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ေတြ အေနနဲ႔ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရ ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လဲ အစိုးရရဲ႕ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ အေပၚမွာ သံသယ ရွိေနဆဲပါ။
အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ တခ်ဳိ႕နဲ႔လည္း တိုက္ပြဲေတြ မၾကာခဏ ျဖစ္ေနတဲ့ အျပင္ ကခ်င္ျပည္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္(KIA) နဲ႔လည္း ဒီ ရက္ပိုင္းမွာ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တိုက္ပြဲအတြင္း အစိုးရဘက္က အရာရွိတဦးနဲ႔ ရဲေဘာ္ တခ်ဳိ႕ကုိ KIA ရဲ႕ ပစ္ သတ္တာ ခံခဲ့ရတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာနက မေန႔ကပဲ ေျဖရွင္းခ်က္ ေတာင္းခဲ့ပါေသးတယ္။
ပေလာင္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (TNLA) နဲ႔လည္း တိုက္ပြဲေတြ ေန႔တိုင္းလိုလို ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း TNLA ရဲ႕ ျပန္ၾကားေရး အဖြဲ႔က မၾကာခဏ သတင္းထုတ္ျပန္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။
အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြအတြက္ KIA နဲ႔အစိုးရအၾကား ဒီရက္ပိုင္းမွာ ထပ္မံ ေဆြးေႏြးသြားမွာ ျဖစ္တယ္၊ တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ရပ္မသြားႏိုင္ဘူး လို႔ေတာ့ ႏွစ္ဘက္စလုံးက ေျပာဆိုေနၾက ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေအာက္တိုဘာလမွာ ေရးထိုးမယ့္ တႏိုင္ငံလုံး အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးပြဲကုိေတာ့ KIA အေနနဲ႔ ပါ၀င္ ႏိုင္ေျခ မရွိဘူးလို႔ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေျပာသလို “၀”ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္(UWSA) ဟာလည္း လက္မွတ္ မထိုးဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
KIA အေနနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကုိ လက္မွတ္မထိုးေပမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ေဆြးေႏြးပြဲကုိေတာ့ ေအာက္တိုဘာလ အတြင္းမွာ လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ အစိုးရနဲ႔ သေဘာတူညီမႈ ရထားပါတယ္။
KIA ဟာ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲ အႀကိမ္ေရအမ်ားဆုံး လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အဖြဲ႔တခုလည္း ျဖစ္သလို အပစ္အခတ္ ရပ္စဲ ေရး လက္မွတ္မထိုးေသးတဲ့ အင္အားႀကီး လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔တခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ KIA တို႔၊ UWSA တို႔လို အင္အားႀကီး တပ္ဖြဲ႔ေတြ ပါမလာဘဲ အစိုးရ လုပ္ေဆာင္မယ့္ ေအာက္တိုဘာ လက္မွတ္ ေရးထိုးပြဲႀကီး ျဖစ္လာမလား၊ မျဖစ္လာဘူးလား ဆိုတာ ေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရဦးမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
http://burma.irrawaddy.org/archives/48174
Thursday, September 19, 2013
ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္လို႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ မထိခိုက္ႏုိင္
ဦးေက်ာ္ဇံသာ
19.09.2013
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ဖို႔ စီစဥ္တဲ့ကိစၥေၾကာင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးလို႔ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူတဦးက ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဖဲြ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးကိစၥ အျပန္အလွန္ ေျပာၾကားလာၾကတဲ့အထဲမွာ ျပင္ဆင္ရင္ ႏိုင္ငံရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို မထိခိုက္ေစဖို႔ ကတိေပးသူေတြ ရွိလာခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု Georgetown တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡ David Steinberg က ဗီြအိုေအျမန္မာပိုင္းကို ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ အျပည့္အစံုကိုေတာ့ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတဲ့ ဦးေက်ာ္ဇံသာ က တင္ျပထားပါတယ္။
ပါေမာကၡ David Steinberg က ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ ဒီမိုကေရစီ နည္းမက်ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ကို ပထမဦးစြာ ေထာက္ျပပါတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ သူ ေထာက္ျပတာကေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရသူေတြ မဟုတ္ေသာ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါ၀င္ေနတာ၊ တခါ ဗဟိုနဲ႔ ေဒသႏၱရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔ရဲ႕ အာဏာခြဲေ၀မႈ မမွ်တတာကို သူ ေထာက္ျပပါတယ္။
သမၼတေလာင္း အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ရည္ရြယ္ၿပီး တမင္ ကန္႔သတ္ဟန္႔တားခ်င္လို႔ လုပ္ထားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ မသင့္ေလ်ာ္ဘူးလို႔လည္း သူက ေျပာပါတယ္။
“ဒီ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာလည္း သမၼတျဖစ္မယ့္သူဟာ ဒီႏုိင္ငံတြင္းမွာ ေမြးဖြားသူ ျဖစ္ရမယ္ဆုိတာမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း သမၼတရဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြ ျပည္ပသစၥာခံ မျဖစ္ေစရဆုိတာ ျပည္သူလူထု သေဘာတူရင္လည္း ျပဌာန္းႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီျပဌာန္းခ်က္ဟာ လူပုဂိၢိဳလ္တဦးတေယာက္ကို ကန္႔သတ္ခ်င္လို႔ လုပ္ထားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။”
ဒီလို ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒကို ျပင္ဆင္မယ္ဆိုတဲ့ကိစၥဟာ ျပည္သူလူထုအမ်ားရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားနဲ႔ ကိုက္ညီမႈ၊ ႏုိင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိခိုက္စရာအေၾကာင္းရွိတယ္။ ဒါကို သတိထားရမယ္ စသျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္သံေတြလည္း ေပၚထြက္ေနတာပါ။ ေျပာေနၾကတဲ့သူေတြလည္း ရွိေနတာပါ။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေရာ ပါေမာကၡ Steinberg က အခုလုိ ေျပာပါတယ္။
“ႏုိင္ငံျခားကို မွီခိုအားထားၿပီး သူတုိ႔က ဘာလုပ္ဆုိတာကို လုိက္လုပ္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိခိုက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္တြင္းဆႏၵသေဘာအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ေနသမွ်ေတာ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိခိုက္စရာအေၾကာင္း မျမင္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ကာကြယ္ေရးအတြက္ အထူးသတိထား ေရးဆြဲထားတာကို က်ေနာ္ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါကိုလည္းပဲ တပ္မေတာ္ကလည္း ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ လံုးလံုး ေျပာလာခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အခု ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပတ္သက္စရာ အေၾကာင္း မရွိဘူးလုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ ျပည္ပကစစ္တပ္ေတြ ျမန္မာ့ေျမေပၚ တပ္စြဲခြင့္ မရွိေစရလို႔လည္း ျပဌာန္းထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးဟာ ျပည္သူလူထုဆႏၵနဲ႔အညီ ျပင္ဆင္ျခင္းဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ ဘာမွ မဆုိင္ပါဘူး။”
အဲ့လို အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးကို ဟန္႔တားဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတာဟာ တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံ့အက်ိဳးထက္ သူတို႔ပါတီရဲ႕ အက်ိဳးအတြက္ ပိုၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္သူတခ်ိဳ႕လည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ပါေမာကၡ Steinberg ကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဟာ ႏုိင္ငံ့အက်ိဳးထက္ ပါတီအက်ိဳးကို ဦးစားေပးၾကတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံတည္းသာမကပါဘူးတဲ့။ ႏုိင္ငံတကာမွာလည္း ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္တဲ့။
သို႔ေသာ္လည္းပဲ သူ အဓိကေျပာလိုတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ပါတီတခုအေနနဲ႔ တနည္းအားျဖင့္ ပါတီႏုိင္ငံေရးသမားေတြအေနနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ဆႏၵကို ငဲ့ကြက္ၿပီး ကိုယ့္ပါတီအက်ိဳးထက္ ႏိုင္ငံ့အက်ိဳးကို ဦးစားေပးရမွာျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိ႐ုိေသပါမည္။ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးကို သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ပါမည္လို႔ ႏုိင္ငံေရးပဋိဉာဥ္ ခံထားရတဲ့သူေတြ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒအရ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိထားတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း သူက ဆုိပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို လုိလားေပမဲ့ ဒီလိုျပင္ဆင္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ တနည္းအားျဖင့္ ဒီျပင္ဆင္ေရးျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ တင္းမာမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္တယ္လို႔ စိုးရိမ္တဲ့သူေတြလည္းပဲ ရွိေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ ပါေမာကၡ Steinberg ကေတာ့ ဒါဟာ စိုးရိမ္စရာ မဟုတ္ဘူးလို႔ သူက ယူဆပါတယ္။
“ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ တင္းမာမႈကေတာ့ ရွိမွာပါပဲ။ ျပင္ဆင္ေရးကို တခ်ိဳ႕က လိုလားမယ္။ တခ်ိဳ႕က ဆန္႔က်င္မယ္။ တင္းမာမႈကေတာ့ ရွိမွာပါပဲ။ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အစိတ္အပိုင္း တရပ္ပါ။ သေဘာထားကြဲလြဲတာကို လက္ခံႏုိင္ေၾကာင္း ျပသတဲ့အခ်က္ပါ။ ဒီမိုကေရစီမွာ အာဏာဗဟိုဟာ တေနရာတည္းမွာ စုေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဗဟိုမွာရွိမယ္။ ေဒသႏၱရ အလိုက္ရွိမယ္။ ေနာက္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ဥပေဒျပဳေရးၾကားမွာလည္း သေဘာကြဲတာရွိမယ္။ ဥပေဒျပဳေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရးမွာလည္း သေဘာကြဲတာေတြရွိပါတယ္။ ဒါေတြဟာ တစံုတရာအထိ တင္းမာမႈရွိတဲ့သေဘာပါ။ အေရးႀကီးတာက ဒီတင္းမာမႈဟာ ဘယ္လိုတင္းမာမႈမ်ိဳးလဲ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ကို အပ်က္အစီးလုပ္မယ့္ တင္းမာမႈမ်ိဳးလား၊ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တင္းမာမႈလားဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ ပ်က္ျပယ္သြားရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။”
ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးမွာ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြရဲ႕ မဲဆႏၵ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္ သံုးပံုႏွစ္ပံု မဲနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး လူထုဆႏၵခံယူပြဲလုပ္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္လုိ႔လည္း ပါေမာကၡ Steinberg က ဆုိပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုဆုိတာဟာ လြယ္လင့္တကူ ေျပာင္းလဲလို႔ရတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔လည္း သူက ေထာက္ျပပါတယ္။ ေရရွည္ခိုင္ၿမဲေစမယ့္ တန္ဖိုးထားမႈေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ေရးဆြဲရမယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီလိုေဖာ္ေဆာင္ေရးဆြဲဖို႔ကလည္း ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားနဲ႔ ကိုက္ညီဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ပါေမာကၡ Steinberg က ေျပာၾကားသြားပါတယ္။
http://burmese.voanews.com/content/burma-constitution-reform-analysis/1752726.html
19.09.2013
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ဖို႔ စီစဥ္တဲ့ကိစၥေၾကာင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးလို႔ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူတဦးက ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ ဖဲြ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးကိစၥ အျပန္အလွန္ ေျပာၾကားလာၾကတဲ့အထဲမွာ ျပင္ဆင္ရင္ ႏိုင္ငံရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို မထိခိုက္ေစဖို႔ ကတိေပးသူေတြ ရွိလာခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု Georgetown တကၠသိုလ္ ပါေမာကၡ David Steinberg က ဗီြအိုေအျမန္မာပိုင္းကို ေျပာၾကားလိုက္ပါတယ္။ အျပည့္အစံုကိုေတာ့ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတဲ့ ဦးေက်ာ္ဇံသာ က တင္ျပထားပါတယ္။
ပါေမာကၡ David Steinberg က ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ ဒီမိုကေရစီ နည္းမက်ဘူးဆုိတဲ့ အခ်က္ကို ပထမဦးစြာ ေထာက္ျပပါတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ သူ ေထာက္ျပတာကေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံရသူေတြ မဟုတ္ေသာ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါ၀င္ေနတာ၊ တခါ ဗဟိုနဲ႔ ေဒသႏၱရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔ရဲ႕ အာဏာခြဲေ၀မႈ မမွ်တတာကို သူ ေထာက္ျပပါတယ္။
သမၼတေလာင္း အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လူပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ရည္ရြယ္ၿပီး တမင္ ကန္႔သတ္ဟန္႔တားခ်င္လို႔ လုပ္ထားတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာ မသင့္ေလ်ာ္ဘူးလို႔လည္း သူက ေျပာပါတယ္။
“ဒီ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာလည္း သမၼတျဖစ္မယ့္သူဟာ ဒီႏုိင္ငံတြင္းမွာ ေမြးဖြားသူ ျဖစ္ရမယ္ဆုိတာမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း သမၼတရဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြ ျပည္ပသစၥာခံ မျဖစ္ေစရဆုိတာ ျပည္သူလူထု သေဘာတူရင္လည္း ျပဌာန္းႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီျပဌာန္းခ်က္ဟာ လူပုဂိၢိဳလ္တဦးတေယာက္ကို ကန္႔သတ္ခ်င္လို႔ လုပ္ထားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။”
ဒီလို ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒကို ျပင္ဆင္မယ္ဆိုတဲ့ကိစၥဟာ ျပည္သူလူထုအမ်ားရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားနဲ႔ ကိုက္ညီမႈ၊ ႏုိင္ငံေတာ္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိခိုက္စရာအေၾကာင္းရွိတယ္။ ဒါကို သတိထားရမယ္ စသျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္သံေတြလည္း ေပၚထြက္ေနတာပါ။ ေျပာေနၾကတဲ့သူေတြလည္း ရွိေနတာပါ။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေရာ ပါေမာကၡ Steinberg က အခုလုိ ေျပာပါတယ္။
“ႏုိင္ငံျခားကို မွီခိုအားထားၿပီး သူတုိ႔က ဘာလုပ္ဆုိတာကို လုိက္လုပ္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိခိုက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပည္တြင္းဆႏၵသေဘာအတုိင္း လုပ္ေဆာင္ေနသမွ်ေတာ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိခိုက္စရာအေၾကာင္း မျမင္ပါဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပံုဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ကာကြယ္ေရးအတြက္ အထူးသတိထား ေရးဆြဲထားတာကို က်ေနာ္ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါကိုလည္းပဲ တပ္မေတာ္ကလည္း ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ လံုးလံုး ေျပာလာခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အခု ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပတ္သက္စရာ အေၾကာင္း မရွိဘူးလုိ႔လည္း ထင္ပါတယ္။ ျပည္ပကစစ္တပ္ေတြ ျမန္မာ့ေျမေပၚ တပ္စြဲခြင့္ မရွိေစရလို႔လည္း ျပဌာန္းထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးဟာ ျပည္သူလူထုဆႏၵနဲ႔အညီ ျပင္ဆင္ျခင္းဟာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ ဘာမွ မဆုိင္ပါဘူး။”
အဲ့လို အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးကို ဟန္႔တားဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတာဟာ တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံ့အက်ိဳးထက္ သူတို႔ပါတီရဲ႕ အက်ိဳးအတြက္ ပိုၿခိမ္းေျခာက္ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္သူတခ်ိဳ႕လည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ပါေမာကၡ Steinberg ကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဟာ ႏုိင္ငံ့အက်ိဳးထက္ ပါတီအက်ိဳးကို ဦးစားေပးၾကတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံတည္းသာမကပါဘူးတဲ့။ ႏုိင္ငံတကာမွာလည္း ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ရွိပါတယ္တဲ့။
သို႔ေသာ္လည္းပဲ သူ အဓိကေျပာလိုတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ပါတီတခုအေနနဲ႔ တနည္းအားျဖင့္ ပါတီႏုိင္ငံေရးသမားေတြအေနနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ဆႏၵကို ငဲ့ကြက္ၿပီး ကိုယ့္ပါတီအက်ိဳးထက္ ႏိုင္ငံ့အက်ိဳးကို ဦးစားေပးရမွာျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိ႐ုိေသပါမည္။ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးကို သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ပါမည္လို႔ ႏုိင္ငံေရးပဋိဉာဥ္ ခံထားရတဲ့သူေတြ၊ ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒအရ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆုိထားတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း သူက ဆုိပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို လုိလားေပမဲ့ ဒီလိုျပင္ဆင္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ တနည္းအားျဖင့္ ဒီျပင္ဆင္ေရးျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ တင္းမာမႈေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္တယ္လို႔ စိုးရိမ္တဲ့သူေတြလည္းပဲ ရွိေနပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ ပါေမာကၡ Steinberg ကေတာ့ ဒါဟာ စိုးရိမ္စရာ မဟုတ္ဘူးလို႔ သူက ယူဆပါတယ္။
“ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ တင္းမာမႈကေတာ့ ရွိမွာပါပဲ။ ျပင္ဆင္ေရးကို တခ်ိဳ႕က လိုလားမယ္။ တခ်ိဳ႕က ဆန္႔က်င္မယ္။ တင္းမာမႈကေတာ့ ရွိမွာပါပဲ။ ဒါဟာ ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အစိတ္အပိုင္း တရပ္ပါ။ သေဘာထားကြဲလြဲတာကို လက္ခံႏုိင္ေၾကာင္း ျပသတဲ့အခ်က္ပါ။ ဒီမိုကေရစီမွာ အာဏာဗဟိုဟာ တေနရာတည္းမွာ စုေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဗဟိုမွာရွိမယ္။ ေဒသႏၱရ အလိုက္ရွိမယ္။ ေနာက္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ ဥပေဒျပဳေရးၾကားမွာလည္း သေဘာကြဲတာရွိမယ္။ ဥပေဒျပဳေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရးမွာလည္း သေဘာကြဲတာေတြရွိပါတယ္။ ဒါေတြဟာ တစံုတရာအထိ တင္းမာမႈရွိတဲ့သေဘာပါ။ အေရးႀကီးတာက ဒီတင္းမာမႈဟာ ဘယ္လိုတင္းမာမႈမ်ိဳးလဲ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ကို အပ်က္အစီးလုပ္မယ့္ တင္းမာမႈမ်ိဳးလား၊ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တင္းမာမႈလားဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္ရင္ ပ်က္ျပယ္သြားရမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။”
ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးမွာ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြရဲ႕ မဲဆႏၵ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းထက္ သံုးပံုႏွစ္ပံု မဲနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး လူထုဆႏၵခံယူပြဲလုပ္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္လုိ႔လည္း ပါေမာကၡ Steinberg က ဆုိပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းပံုဆုိတာဟာ လြယ္လင့္တကူ ေျပာင္းလဲလို႔ရတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူးလို႔လည္း သူက ေထာက္ျပပါတယ္။ ေရရွည္ခိုင္ၿမဲေစမယ့္ တန္ဖိုးထားမႈေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ေရးဆြဲရမယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီလိုေဖာ္ေဆာင္ေရးဆြဲဖို႔ကလည္း ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားနဲ႔ ကိုက္ညီဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ပါေမာကၡ Steinberg က ေျပာၾကားသြားပါတယ္။
http://burmese.voanews.com/content/burma-constitution-reform-analysis/1752726.html
အသည္းေရာင္ အသားဝါ B ပိုး ကာကြယ္ေရး
ကိုဝင္းမင္း
18.09.2013
ျမန္မာႏိုင္ငံသား အမ်ားစုဟာ အသည္းေရာင္ အသားဝါ B ပိုး ကူးစက္ခံထားရျပီး၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပင္းထန္တဲ့ နာတာရွည္ေရာဂါေတြျဖစ္တဲ့ အသည္းကင္ဆာ၊ အသည္းေျခာက္တာေတြ အျဖစ္ဆံုး ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါရွိေနတယ္လို႔ က်န္းမာေရးပညာရွင္ေတြက ေျပာဆုိေနၾကပါတယ္။
အခုလို ျပင္းထန္တဲ့ နာတာရွည္ အသည္းေရာဂါေတြကို ဆက္ျဖစ္ေစတဲ့ အသည္းေရာင္၊ အသားဝါ B ပိုးဟာ ျဖစ္ႏႈန္းမ်ားလြန္းေနေပမဲ့၊ အလြယ္တကူ ကာကြယ္ေဆးထိုးျပီး ကာကြယ္ကုသႏိုင္တဲ့အျပင္၊ B ပိုးရွိေနျပီးရင္လည္း ေငြကုန္ေၾကးက်မမ်ားဘဲ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသႏိုင္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္လည္း B ပိုးရွိေနစဥ္ ေရာဂါလကၡဏာမျပဘဲ၊ ေရာဂါျပင္းထန္လြန္းတဲ့ အဆင့္ေရာက္မွ အသိေနာက္က် သိရွိရတာမို႔၊ ေရာဂါရွိမရွိ ႀကိဳသိရွိဖို႔ ျဖစ္ႏႈန္းမ်ားလြန္းတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူတိုင္း B ပိုး ရွိမရွိကို ေဆးစစ္ၾကည့္ၾကဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီေရာဂါအေၾကာင္း အေသးစိတ္သိရွိနားလည္းဖို႔ အသည္းေရာဂါ အထူးကု အျငိမ္းစားပါေမာကၡ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ဝင္း နဲ႔ ကိုဝင္းမင္းတို႔ ေဆြးေႏြးတင္ျပထားပါတယ္။
http://burmese.voanews.com/content/health-hepatitis-prevention/1751924.html
18.09.2013
ျမန္မာႏိုင္ငံသား အမ်ားစုဟာ အသည္းေရာင္ အသားဝါ B ပိုး ကူးစက္ခံထားရျပီး၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပင္းထန္တဲ့ နာတာရွည္ေရာဂါေတြျဖစ္တဲ့ အသည္းကင္ဆာ၊ အသည္းေျခာက္တာေတြ အျဖစ္ဆံုး ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါရွိေနတယ္လို႔ က်န္းမာေရးပညာရွင္ေတြက ေျပာဆုိေနၾကပါတယ္။
အခုလို ျပင္းထန္တဲ့ နာတာရွည္ အသည္းေရာဂါေတြကို ဆက္ျဖစ္ေစတဲ့ အသည္းေရာင္၊ အသားဝါ B ပိုးဟာ ျဖစ္ႏႈန္းမ်ားလြန္းေနေပမဲ့၊ အလြယ္တကူ ကာကြယ္ေဆးထိုးျပီး ကာကြယ္ကုသႏိုင္တဲ့အျပင္၊ B ပိုးရွိေနျပီးရင္လည္း ေငြကုန္ေၾကးက်မမ်ားဘဲ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသႏိုင္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္လည္း B ပိုးရွိေနစဥ္ ေရာဂါလကၡဏာမျပဘဲ၊ ေရာဂါျပင္းထန္လြန္းတဲ့ အဆင့္ေရာက္မွ အသိေနာက္က် သိရွိရတာမို႔၊ ေရာဂါရွိမရွိ ႀကိဳသိရွိဖို႔ ျဖစ္ႏႈန္းမ်ားလြန္းတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူတိုင္း B ပိုး ရွိမရွိကို ေဆးစစ္ၾကည့္ၾကဖို႔ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီေရာဂါအေၾကာင္း အေသးစိတ္သိရွိနားလည္းဖို႔ အသည္းေရာဂါ အထူးကု အျငိမ္းစားပါေမာကၡ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ဝင္း နဲ႔ ကိုဝင္းမင္းတို႔ ေဆြးေႏြးတင္ျပထားပါတယ္။
http://burmese.voanews.com/content/health-hepatitis-prevention/1751924.html
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပုိင္းမွာ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြား
2013-09-18
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း မုိင္းရယ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ မေန႔ညေနပိုင္းက အစိုးရစစ္တပ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီ SSPP တုိ႔ တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ နမၼတူၿမိဳ႕နယ္က ကုန္းကုလားေက်းရြာမွာလည္း ပစ္ခတ္မႈေတြျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ရွမ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီ(SSPP) ဒုတိယရံုးအဖဲြ႔မွဴး ဦးစိုင္းဖုန္းဟန္က RFA ကို ေျပာပါတယ္။
“မေန႔ကေတာ့ ၃ နာရီကေန ၃ နာရီခြဲေလာက္ က်ေနာ္တို႔ မိုင္းရယ္ အေရွ႕ဘက္မွာေရာ၊ မိုင္းရယ္ အေနာက္ဘက္မွာေရာ တိုက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္၊ ခမရ ၅၄ ေပါ့၊ က်ေနာ္တို႔ SSA တပ္ဘက္ သူတို႔ဆက္ၿပီးေတာ့ ဝိုင္းၿပီးတက္တဲ့ အေနအထားမွာရွိပါတယ္၊ အဲဒါကေနစၿပီးေတာ့ မိနစ္ ၃ဝ ေလာက္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ၿငိမ္ေနတဲ့သေဘာရွိပါတယ္ ”
အဲ့ဒီနယ္ေျမေတြမွာ အစိုးရစစ္တပ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီတပ္ေတြ ႏွစ္ဘက္တပ္ခ်ထားတဲ့နယ္ေျမေတြ ေရာယွက္ေနတဲ့ နယ္ေျမေတြလည္းရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရတပ္ဘက္က အတည္ျပဳခ်က္မရရွိေသးသလုိ သတင္းထုတ္ျပန္တာလည္း မရွိေသးပါဘူး။
http://www.rfa.org/burmese/news/gov-army-conflict-shan-north-army-09182013124752.html
ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း မုိင္းရယ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ မေန႔ညေနပိုင္းက အစိုးရစစ္တပ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီ SSPP တုိ႔ တုိက္ပဲြျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ နမၼတူၿမိဳ႕နယ္က ကုန္းကုလားေက်းရြာမွာလည္း ပစ္ခတ္မႈေတြျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ရွမ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီ(SSPP) ဒုတိယရံုးအဖဲြ႔မွဴး ဦးစိုင္းဖုန္းဟန္က RFA ကို ေျပာပါတယ္။
“မေန႔ကေတာ့ ၃ နာရီကေန ၃ နာရီခြဲေလာက္ က်ေနာ္တို႔ မိုင္းရယ္ အေရွ႕ဘက္မွာေရာ၊ မိုင္းရယ္ အေနာက္ဘက္မွာေရာ တိုက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္၊ ခမရ ၅၄ ေပါ့၊ က်ေနာ္တို႔ SSA တပ္ဘက္ သူတို႔ဆက္ၿပီးေတာ့ ဝိုင္းၿပီးတက္တဲ့ အေနအထားမွာရွိပါတယ္၊ အဲဒါကေနစၿပီးေတာ့ မိနစ္ ၃ဝ ေလာက္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ၿငိမ္ေနတဲ့သေဘာရွိပါတယ္ ”
အဲ့ဒီနယ္ေျမေတြမွာ အစိုးရစစ္တပ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီတပ္ေတြ ႏွစ္ဘက္တပ္ခ်ထားတဲ့နယ္ေျမေတြ ေရာယွက္ေနတဲ့ နယ္ေျမေတြလည္းရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရတပ္ဘက္က အတည္ျပဳခ်က္မရရွိေသးသလုိ သတင္းထုတ္ျပန္တာလည္း မရွိေသးပါဘူး။
http://www.rfa.org/burmese/news/gov-army-conflict-shan-north-army-09182013124752.html
Wednesday, September 18, 2013
Tuesday, September 17, 2013
အစိုးရ၏ ျပည္လံုးကြၽတ္ အပစ္ရပ္ေခၚယူေရးအေပၚ UNFC အေရးေပၚ အစည္းအေ၀းေခၚယူ
KIO/KIA မပါတဲ့ "တျပည္လံုးအပစ္ရပ္ေရး လက္မွတ္ထိုးပြဲ"သည္ "စစ္မွန္ေသာျငိမ္းခ်မ္းေရး" မဟုတ္ပါ။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
စက္တင္ဘာ ၁၆ ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္။ စဖန္းေရွာင္း (ေကအိုင္စီ)
ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ရန္ လာမည့္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေခၚယူေဆြးေႏြးမည့္အေပၚ ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ ေကာင္စီ(UNFC)က အေရးေပၚအလုပ္အမႈေဆာင္ အစည္းအေ၀း တစ္ရပ္ေခၚယူေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
အဆိုပါအစည္းအေ၀းကို ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕တြင္ စက္တင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး အစိုးရ ၏ ကမ္းလွမ္းေျပာဆိုမႈအေပၚ UNFC အဖြဲ႔၀င္မ်ားအေနျဖင့္ မည္သို႔ေျဖရွင္းလုပ္ေဆာင္သြားမည္ကို အဓိကထား ကာ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္ဟု UNFC အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ႏိုင္ဟံသာက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
“တျပည္လံုးအပစ္ရပ္ေရး လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ဖို႔ အစိုးရကို တင္ျပထားတဲ့အခ်က္ေတြရွိပါတယ္။ အဲဒါကို လက္မခံ ဘဲ ဆက္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုအေသးစိတ္ညိႈႏႈိင္းၿပီး လုပ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုတာကို ေဆြးေႏြးတာပါ။ ေလာ ေလာဆယ္ အစိုးရရဲ႕ ကမ္းလွမ္းမႈကို က်ေနာ္တို႔ လက္ခံဖုိ႔ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူး”ဟု ႏိုင္ဟံသာက ေျပာသည္။
ယခုျပဳလုပ္ေသာ အေရးေပၚအလုပ္အမႈေဆာင္အစည္းအေ၀းကို အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ သွ်မ္းျပည္တိုး တက္ေရးပါတီ/သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္(SSPP/SSA)အဖြဲ႔မွ တက္ေရာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိသည္မွလြဲ၍ က်န္ UNFC အဖြဲ႔မ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အားနီးပါး တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ႏိုင္ဟံသာက ဆိုသည္။
ဆက္လက္၍ အစိုးရစစ္တပ္ႏွင့္ UNFC အဖြဲ႔၀င္မ်ားအၾကား တိုက္ခိုက္ေနမႈမ်ားေျပလည္မႈရရွိေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားကို ေဆြးေႏြးေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ ခိုင္မာသည့္သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ရရွိေရးအတြက္ ညိွႏႈိင္းေျဖရွင္းသြား ေရးသည္ ၎တို႔အေနျဖင့္ သေဘာထားရွိၿပီးသားျဖစ္ေၾကာင္းလည္း UNFC က ေျပာသည္။
၎အျပင္ အစိုးရသည္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အေတာ္မ်ားမ်ားျဖင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီ မႈ ရရွိထားေသာ္လည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ သွ်မ္းျပည္နယ္တို႔တြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ မ်ားႏွင့္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနသည္ဟု ႏိုင္ဟံသာက ျဖည့္စြက္ေျပာဆိုသည္။
ျပည္လံုးကြၽတ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ UNFC သည္ ယခု စက္တင္ဘာလ ၈ရက္ေန႔က အစိုးရ၏ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီ(UPWC)ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ အႀကိဳညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြးပြဲအျဖစ္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
UNFC အဖြဲ႔ကို ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလတြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး လက္ရွိ ကခ်င္ျပည္လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔(KIO)၊ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတိုးတက္ေရးပါတီ(KNPP)၊ ကရင္အမ်ဳိး သားအစည္းအရံုးKNU၊ သွ်မ္းျပည္တိုး တက္ေရးပါတီ/သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္(SSPP/SSA)၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP)၊ ခ်င္းအမ်ိဳးသားတပ္ဦး(CNF)၊ ပအို၀့္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဴပ္(PNLO)၊ ရခိုင္ျပည္အမ်ဳိး သားေကာင္စီ(ANC)၊ လားဟူဒီမိုကရက္ တစ္ပါတီ(LDP)၊ ဝ အမ်ဳိးသားအဖြဲ႔ခ်ဴပ္(WNO)ႏွင့္ ပေလာင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး(PSLF) စသည့္ အဖြဲ႔ ၁၁ ဖြဲ႔ရွိသည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
စက္တင္ဘာ ၁၆ ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္။ စဖန္းေရွာင္း (ေကအိုင္စီ)
ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ တျပည္လံုးအတိုင္းအတာအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ရန္ လာမည့္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေခၚယူေဆြးေႏြးမည့္အေပၚ ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ ေကာင္စီ(UNFC)က အေရးေပၚအလုပ္အမႈေဆာင္ အစည္းအေ၀း တစ္ရပ္ေခၚယူေဆြးေႏြးခဲ့သည္။
အဆိုပါအစည္းအေ၀းကို ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕တြင္ စက္တင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး အစိုးရ ၏ ကမ္းလွမ္းေျပာဆိုမႈအေပၚ UNFC အဖြဲ႔၀င္မ်ားအေနျဖင့္ မည္သို႔ေျဖရွင္းလုပ္ေဆာင္သြားမည္ကို အဓိကထား ကာ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္ဟု UNFC အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ႏိုင္ဟံသာက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
“တျပည္လံုးအပစ္ရပ္ေရး လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ဖို႔ အစိုးရကို တင္ျပထားတဲ့အခ်က္ေတြရွိပါတယ္။ အဲဒါကို လက္မခံ ဘဲ ဆက္လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုအေသးစိတ္ညိႈႏႈိင္းၿပီး လုပ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုတာကို ေဆြးေႏြးတာပါ။ ေလာ ေလာဆယ္ အစိုးရရဲ႕ ကမ္းလွမ္းမႈကို က်ေနာ္တို႔ လက္ခံဖုိ႔ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူး”ဟု ႏိုင္ဟံသာက ေျပာသည္။
ယခုျပဳလုပ္ေသာ အေရးေပၚအလုပ္အမႈေဆာင္အစည္းအေ၀းကို အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ သွ်မ္းျပည္တိုး တက္ေရးပါတီ/သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္(SSPP/SSA)အဖြဲ႔မွ တက္ေရာက္ႏိုင္ျခင္း မရွိသည္မွလြဲ၍ က်န္ UNFC အဖြဲ႔မ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အားနီးပါး တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ႏိုင္ဟံသာက ဆိုသည္။
ဆက္လက္၍ အစိုးရစစ္တပ္ႏွင့္ UNFC အဖြဲ႔၀င္မ်ားအၾကား တိုက္ခိုက္ေနမႈမ်ားေျပလည္မႈရရွိေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားကို ေဆြးေႏြးေျဖရွင္းႏိုင္ရန္ ခိုင္မာသည့္သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ရရွိေရးအတြက္ ညိွႏႈိင္းေျဖရွင္းသြား ေရးသည္ ၎တို႔အေနျဖင့္ သေဘာထားရွိၿပီးသားျဖစ္ေၾကာင္းလည္း UNFC က ေျပာသည္။
၎အျပင္ အစိုးရသည္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အေတာ္မ်ားမ်ားျဖင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီ မႈ ရရွိထားေသာ္လည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ သွ်မ္းျပည္နယ္တို႔တြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ မ်ားႏွင့္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနသည္ဟု ႏိုင္ဟံသာက ျဖည့္စြက္ေျပာဆိုသည္။
ျပည္လံုးကြၽတ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးႏိုင္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ UNFC သည္ ယခု စက္တင္ဘာလ ၈ရက္ေန႔က အစိုးရ၏ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီ(UPWC)ႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ အႀကိဳညိွႏိႈင္းေဆြးေႏြးပြဲအျဖစ္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။
UNFC အဖြဲ႔ကို ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလတြင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး လက္ရွိ ကခ်င္ျပည္လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔(KIO)၊ ကရင္နီအမ်ိဳးသားတိုးတက္ေရးပါတီ(KNPP)၊ ကရင္အမ်ဳိး သားအစည္းအရံုးKNU၊ သွ်မ္းျပည္တိုး တက္ေရးပါတီ/သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္(SSPP/SSA)၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP)၊ ခ်င္းအမ်ိဳးသားတပ္ဦး(CNF)၊ ပအို၀့္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဴပ္(PNLO)၊ ရခိုင္ျပည္အမ်ဳိး သားေကာင္စီ(ANC)၊ လားဟူဒီမိုကရက္ တစ္ပါတီ(LDP)၊ ဝ အမ်ဳိးသားအဖြဲ႔ခ်ဴပ္(WNO)ႏွင့္ ပေလာင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး(PSLF) စသည့္ အဖြဲ႔ ၁၁ ဖြဲ႔ရွိသည္။
Monday, September 16, 2013
အညၾတ သူရဲေကာင္းတဦး၏ မၿပီးဆံုးေသးေသာ ခရီး
ေရႊကူေမႏွင္း
စက္တင္ဘာ ၁၃ ရက္ေန႔ထုတ္ “Hot News” ဂ်ာနယ္တြင္ “ေထာင္တြင္း၌ ဆႏၵျပေနေသာ လူသားတဦး အေၾကာင္း ဖတ္ရသည္။ ဓာတ္ပုံက သူ အျပင္မွာ ဆႏၵျပစဥ္ ရဲမ်ားက ဖမ္းဆီးေနပုံ ျဖစ္၏။ သူ႔ အနားမွာ သူ႔လက္ေမာင္းကို ခ်စ္ျမတ္ႏို္းစြာ တြယ္ခ်ိတ္ထားေသာ ေက်းလက္သူ ကေလးမ်ားကို ျမင္ရသည္။ သူေရာ၊ ေက်းလက္သူေလးေတြပါ ပါးႏွစ္ဘက္မွာ သနပ္ခါး ပါးကြက္ၾကားမ်ားကို တင္ထားၾက၏။ အလွအပ အတြက္ မဟုတ္တန္ရာ။ ေနပူ ေလပူဒဏ္ ခံႏိုင္ရန္ အတြက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သူ႔ အမည္ကား “ေနာ္အုန္းလွ” …၊ လူအမ်ား လက္ေလွ်ာ့ခဲ့ၾကၿပီ ျဖစ္ေသာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ကိစၥကို “လက္ပံေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္း လုံး၀ ဖ်က္သိမ္းေရး” ေႂကြးေၾကာ္သံျဖင့္ ဇြဲမေလွ်ာ့ဘဲ တိုက္ပြဲ၀င္ေနသူတည္း။
သူ႔ ခႏၶာကိုယ္က ပုပု၀၀၊ မ်က္ႏွာ၀ိုင္း၀ိုင္း ျပည့္ျပည့္၊ ဆံပင္မွာ ပန္းမဆင္၊ ပခုံးမွာ ပု၀ါမပါ၊ ပကတိ ႐ိုးရွင္းေသာ ကရင္ အမ်ိဳးသမီးေလး ျဖစ္ေလသည္။ သူ၏ အသြင္အျပင္ ႐ိုးစင္း ႐ိုးရွင္းသကဲ့သို႔ သူ၏ ေစတနာက သန္႔ရွင္းသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ျဖတ္သန္း ခ်ီတက္လာေသာ သူ၏ ခရီးက မဆုံးႏိုင္ေသး။ မရပ္နားႏိုင္ေသး။ ယခု “အစာ အငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသည္” ဟု ဆိုသည္။
သူသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔က ဆႏၵျပခဲ့ၿပီး ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ မုံရြာ၌ အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ႐ုံးတင္ စစ္ေဆးခံရကာ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ အလုပ္ႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။ “ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ)” ဟု ဆိုေလသည္။ ေထာင္ထဲေရာက္သည့္ ေန႔၌ပင္ စတင္၍ အစာအငတ္ခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခု စာေရးေနသည့္ စက္တင္ဘာ ၅ ရက္အထိ၊ ဆက္လက္၍ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပေနဆဲဟု သိရသည္။ ဤ အေတာအတြင္း သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ အေလးခ်ိန္ ၄ ေပါင္ခန္႔ က်ဆင္းသြားခဲ့ၿပီ ဟုလည္း ၾကားသိရသည္။
Hunger Strieke ေခၚ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္းသည္ လက္နက္မပါ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမႈမ်ားထဲတြင္ အျမင့္ဆုံး အဆင့္ ျဖစ္၏။ ေနာက္ဆုံး အဆင့္ျဖစ္၍ အသက္ကိုပင္ စြန္႔လႊတ္ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပသည္။ မိမိ ယုံၾကည္ရာကို ေတာင္းဆိုျခင္း ျဖစ္ၿပီး ေတာင္းဆိုခ်က္ မရရွိလွ်င္ ဆႏၵျပမႈ မ႐ုပ္သိမ္းေၾကး ျဖစ္၏။
ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ သမိုင္းတြင္ ေထာင္တြင္း၌ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပရင္း ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားခဲ့ရေသာ “ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရ” ကို လူတိုင္း မေမ့ၾကပါ။ အစာအငတ္ခံျခင္းတြင္ သူကိုယ္တိုင္ အစားအေသာက္ မစားေတာ့သည္ကို မည္သည့္ အာဏာပိုင္ကမွ အတင္းအၾကပ္ ေကၽြး၍ မရ။ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို အရက္စက္ဆုံး ညႇဥ္းပမ္းျခင္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံး အသက္ဆုံး႐ႈံးသည္ အထိ တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္းကား သည္းထိတ္ရင္ဖို စြန္႔လႊန္ စြန္႔စားမႈႀကီးပင္ ျဖစ္သည္။ မေအာင္ျမင္လွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ နိဂုံးခ်ဳပ္မည္။ ဆရာေတာ္ကား ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ အဂၤလိပ္ အစိုးရ၏ လိုက္ေလ်ာမႈ မရဘဲ အသက္စြန္႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ခဲ့ရသူတည္း။
ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္တြင္လည္း ႀကီးမားေသာ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ဆရာ ျမသန္းတင့္ မကြယ္လြန္မီက “ကိုကိုးကၽြန္း အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပမႈ” အေၾကာင္း က်မအား ႏွစ္ႀကိမ္ထက္မက ရွင္းျပခဲ့ ဖူး၏။ မိမိတို႔ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ေၾကညာၿပီး မေပးမခ်င္း အစားမစားဘဲ ေနရန္ ဆႏၵျပၾကျခင္း ျဖစ္၏။ ထိုစဥ္က ဆႏၵျပပြဲမ်ား အေၾကာင္း အေသးစိတ္ကို ယခုအခါ စာအုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေ၀ခြင့္ ရၿပီမို႔ လူထုဦးလွ၊ လူထုေဒၚအမာတို႔၏သား ရဲေဘာ္ ဖိုးသံေခ်ာင္းက “ေက်ာင္းသား၊ ေထာင္၊ ႏိုင္ငံေရးသမား” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စာအုပ္ ေရးသားခဲ့သည္၊ ဖတ္႐ႈရပါၿပီ။ ထိုစဥ္က ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ဆရာထက္ျမက္ကလည္း “ကိုကိုးကၽြန္း အက်ဥ္းေထာင္ ဖ်က္သိမ္းေရး တိုက္ပြဲ ၅၃ ရက္” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ သံေတာ္ဆင့္ ဂ်ာနယ္တြင္ ေရးသားတင္ျပေနသည္။
အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္းမ်ားသည္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ ျပဳလုပ္ျခင္း မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ဆႏၵျပသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး ယုံၾကည္ခ်က္ ျပင္းထန္သူမ်ား ျဖစ္သည္မွာလည္း ေသခ်ာသည္။ တခြန္းတည္း ေျပာရလွ်င္ “အမာ” မ်ားျဖစ္၏။
၅၃ ရက္ၾကာခဲ့သည့္ ကိုကိုးကၽြန္း အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပပြဲတြင္ လူ ၃၀ တိုက္ပြဲ၀င္သည္။ ၁၀ ဦးစီ ၃ သုတ္ခြဲ၍ ျပဳလုပ္သည္။ ေရက လြဲ၍ ဘာမွ မသုံး၊ ေဆး၀ါးလည္း မစား၊ ဖ်ားလွ်င္ ခံမည္။ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပတိုက္ပြဲ၀င္ျခင္း ၃၈ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ သိန္းၾကည္ က်ဆုံးသည္။ ၄၃ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ စိန္ခ်င္း၊ ၄၆ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ အုန္းေမာင္၊ ၄၈ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ ခ်စ္ေဆြ၊ ၅၃ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ ေမာင္ေမာင္စိန္၊ ကိုေလးေမာင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ထြန္း၀င္း စုစုေပါင္း ၈ ဦး က်ဆုံးခဲ့သည္။
ေနာက္ဆုံးလူ ရဲေဘာ္ထြန္း၀င္းသည္ ေထာင္အာဏာပိုင္တို႔က ဆႏၵျပသူမ်ားအား အ႐ႈံးေပးပါၿပီ၊ အားလုံး လိုက္ေလ်ာပါမည္ဟု လာေရာက္ေျပာဆိုစဥ္ တုံးခနဲ လဲက် ေသဆုံးသြားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ အားလုံး၏ စိတ္ဓာတ္ကို အေသခံ ျပသခဲ့ၾကေသာ သက္ေသပင္ ျဖစ္သည္။ ထို ၅၃ ရက္ၾကာၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္သူ ၈ ဦး ထပ္မံ ေသဆုံးခဲ့ေရေသာ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္း၏ ေအာင္ျမင္မႈကား သမိုင္းတြင္ခဲ့ပါ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ “ကိုကိုးကၽြန္းပို႔ျခင္း” စီရင္ခ်က္ မရွိေတာ့ေခ်။ ကိုကိုးကြ်န္း ေထာင္စခန္း ကိုလည္း အၿပီး ဖ်က္သိမ္းခဲ့ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္းသည္ ေနာက္ဆုံးအဆင့္၊ အျမင့္ဆုံးအဆင့္ဟု သတ္မွတ္ရျခင္း ျဖစ္၏။ အသက္ကို စြန္႔လႊတ္ရျခင္း အတူတူ လက္နက္ထိမွန္ကာ ႐ုတ္တရက္ ေသဆုံးရျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ခႏၶာကိုယ္အား တျဖည္းျဖည္း ညႇဥ္းဆဲရျခင္း ျဖစ္ရာ ခိုင္မာသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ႀကံ့ခိုင္သည့္ စိတ္ဓာတ္ မရွိလွ်င္ တိုက္ပြဲမွ ႐ႈံးထြက္ ထြက္ရတတ္၏။
ယခု မုံရြာေထာင္အတြင္းတြင္ “ေနာ္အုန္းလွ” အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသည္။ ၾသဂုတ္ ၂၉ မွ ယခု စာေရးေနသည့္ စက္တင္ဘာ ၅ အထိ ၁ ပတ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၄ ေပါင္က်သြားၿပီ။ တျခား ေရာဂါ မရွိ။ မႏၲေလးေထာင္မွ ဆရာ၀န္ တဦး အနီးကပ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနသည္ဟု သိရသည္။
“ေနာ္အုန္းလွ” သည္ သူ ယုံၾကည္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဘ၀ ရွိစဥ္၊ ဘာမွ လႈပ္ရွား၍ မရစဥ္တုန္းကပင္ အဂၤါေန႔တိုင္း ေရႊတိဂုံရင္ျပင္ အဂၤါေထာင့္၌ သူ႔ ေခါင္းေဆာင္ လြတ္ေျမာက္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းျခင္း အမႈကို ပုံမွန္ျပဳလုပ္၍ ဆႏၵ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သူ ျဖစ္၏။
စင္စစ္ “ေနာ္အုန္းလွ” သည္ သာမန္ ျပည္သူ မိန္းကေလး တဦးျဖစ္၏။ သာမန္ ျပည္သူတဦး အျဖစ္ႏွင့္ပင္ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲမွာ မရပ္မနား ပါ၀င္ခဲ့သူ ျဖစ္၏။ ခိုင္မာသည့္ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ႀကံ့ခိုင္သည့္ ဇြဲသတၱိ အျပည့္ရွိ၏။ ေနာ္အုန္းလွ လိုပင္ စိတ္ဓာတ္ ခိုင္မာ ျပင္းထန္ၿပီး အမ်ားအတြက္ အနစ္နာခံခဲ့ၾကေသာ “ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲေရး ျဖစ္စဥ္၌ အညၾတ သူရဲေကာင္းမ်ား” မ်ားစြာရွိပါ၏။ အညၾတမို႔ ထင္ရဲ႕…၊ သူတို႔သည္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းလည္း မခံရ၊ မွတ္တမ္းတင္ျခင္းလည္း မခံရ။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရပ္တည္ခ်က္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ ခ်ီးေျမႇာက္ခံရဖုိ႔ အတြက္ မဟုတ္၊ ခမ္းခမ္းနားနား မွတ္တမ္းတင္ ခံရေရး အတြက္လည္း မဟုတ္ေပ။
“ေနာ္အုန္းလွ” အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသည္…၊ ကိုကိုးကၽြန္းတုန္းကလို တျခားအေဖာ္ မရွိ၊ အားေပးသူမရွိ၊ သူ႔ ခံယူခ်က္ ယုံၾကည္ခ်က္ကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ စူးစူးနစ္ ဆုပ္ကိုင္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနဆဲ …၊ သူ ဘယ္အထိ ခရီးဆက္မည္လဲဟု ပူပန္စိတ္မ်ားႏွင့္ စဥ္းစားရင္း …။
http://burma.irrawaddy.org/archives/48035
စက္တင္ဘာ ၁၃ ရက္ေန႔ထုတ္ “Hot News” ဂ်ာနယ္တြင္ “ေထာင္တြင္း၌ ဆႏၵျပေနေသာ လူသားတဦး အေၾကာင္း ဖတ္ရသည္။ ဓာတ္ပုံက သူ အျပင္မွာ ဆႏၵျပစဥ္ ရဲမ်ားက ဖမ္းဆီးေနပုံ ျဖစ္၏။ သူ႔ အနားမွာ သူ႔လက္ေမာင္းကို ခ်စ္ျမတ္ႏို္းစြာ တြယ္ခ်ိတ္ထားေသာ ေက်းလက္သူ ကေလးမ်ားကို ျမင္ရသည္။ သူေရာ၊ ေက်းလက္သူေလးေတြပါ ပါးႏွစ္ဘက္မွာ သနပ္ခါး ပါးကြက္ၾကားမ်ားကို တင္ထားၾက၏။ အလွအပ အတြက္ မဟုတ္တန္ရာ။ ေနပူ ေလပူဒဏ္ ခံႏိုင္ရန္ အတြက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သူ႔ အမည္ကား “ေနာ္အုန္းလွ” …၊ လူအမ်ား လက္ေလွ်ာ့ခဲ့ၾကၿပီ ျဖစ္ေသာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ကိစၥကို “လက္ပံေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္း လုံး၀ ဖ်က္သိမ္းေရး” ေႂကြးေၾကာ္သံျဖင့္ ဇြဲမေလွ်ာ့ဘဲ တိုက္ပြဲ၀င္ေနသူတည္း။
သူ႔ ခႏၶာကိုယ္က ပုပု၀၀၊ မ်က္ႏွာ၀ိုင္း၀ိုင္း ျပည့္ျပည့္၊ ဆံပင္မွာ ပန္းမဆင္၊ ပခုံးမွာ ပု၀ါမပါ၊ ပကတိ ႐ိုးရွင္းေသာ ကရင္ အမ်ိဳးသမီးေလး ျဖစ္ေလသည္။ သူ၏ အသြင္အျပင္ ႐ိုးစင္း ႐ိုးရွင္းသကဲ့သို႔ သူ၏ ေစတနာက သန္႔ရွင္းသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ျဖတ္သန္း ခ်ီတက္လာေသာ သူ၏ ခရီးက မဆုံးႏိုင္ေသး။ မရပ္နားႏိုင္ေသး။ ယခု “အစာ အငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသည္” ဟု ဆိုသည္။
သူသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႔က ဆႏၵျပခဲ့ၿပီး ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ မုံရြာ၌ အဖမ္းခံခဲ့ရသည္။ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ ႐ုံးတင္ စစ္ေဆးခံရကာ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ အလုပ္ႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသည္။ “ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ)” ဟု ဆိုေလသည္။ ေထာင္ထဲေရာက္သည့္ ေန႔၌ပင္ စတင္၍ အစာအငတ္ခံခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခု စာေရးေနသည့္ စက္တင္ဘာ ၅ ရက္အထိ၊ ဆက္လက္၍ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပေနဆဲဟု သိရသည္။ ဤ အေတာအတြင္း သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ အေလးခ်ိန္ ၄ ေပါင္ခန္႔ က်ဆင္းသြားခဲ့ၿပီ ဟုလည္း ၾကားသိရသည္။
Hunger Strieke ေခၚ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္းသည္ လက္နက္မပါ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပမႈမ်ားထဲတြင္ အျမင့္ဆုံး အဆင့္ ျဖစ္၏။ ေနာက္ဆုံး အဆင့္ျဖစ္၍ အသက္ကိုပင္ စြန္႔လႊတ္ျခင္းလည္း ျဖစ္ေပသည္။ မိမိ ယုံၾကည္ရာကို ေတာင္းဆိုျခင္း ျဖစ္ၿပီး ေတာင္းဆိုခ်က္ မရရွိလွ်င္ ဆႏၵျပမႈ မ႐ုပ္သိမ္းေၾကး ျဖစ္၏။
ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ သမိုင္းတြင္ ေထာင္တြင္း၌ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပရင္း ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားခဲ့ရေသာ “ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရ” ကို လူတိုင္း မေမ့ၾကပါ။ အစာအငတ္ခံျခင္းတြင္ သူကိုယ္တိုင္ အစားအေသာက္ မစားေတာ့သည္ကို မည္သည့္ အာဏာပိုင္ကမွ အတင္းအၾကပ္ ေကၽြး၍ မရ။ မိမိခႏၶာကိုယ္ကို အရက္စက္ဆုံး ညႇဥ္းပမ္းျခင္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံး အသက္ဆုံး႐ႈံးသည္ အထိ တိုက္ပြဲ၀င္ျခင္းကား သည္းထိတ္ရင္ဖို စြန္႔လႊန္ စြန္႔စားမႈႀကီးပင္ ျဖစ္သည္။ မေအာင္ျမင္လွ်င္ ခႏၶာကိုယ္ နိဂုံးခ်ဳပ္မည္။ ဆရာေတာ္ကား ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ အဂၤလိပ္ အစိုးရ၏ လိုက္ေလ်ာမႈ မရဘဲ အသက္စြန္႔ နိဂုံးခ်ဳပ္ခဲ့ရသူတည္း။
ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္တြင္လည္း ႀကီးမားေသာ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။ ဆရာ ျမသန္းတင့္ မကြယ္လြန္မီက “ကိုကိုးကၽြန္း အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပမႈ” အေၾကာင္း က်မအား ႏွစ္ႀကိမ္ထက္မက ရွင္းျပခဲ့ ဖူး၏။ မိမိတို႔ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ေၾကညာၿပီး မေပးမခ်င္း အစားမစားဘဲ ေနရန္ ဆႏၵျပၾကျခင္း ျဖစ္၏။ ထိုစဥ္က ဆႏၵျပပြဲမ်ား အေၾကာင္း အေသးစိတ္ကို ယခုအခါ စာအုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေ၀ခြင့္ ရၿပီမို႔ လူထုဦးလွ၊ လူထုေဒၚအမာတို႔၏သား ရဲေဘာ္ ဖိုးသံေခ်ာင္းက “ေက်ာင္းသား၊ ေထာင္၊ ႏိုင္ငံေရးသမား” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စာအုပ္ ေရးသားခဲ့သည္၊ ဖတ္႐ႈရပါၿပီ။ ထိုစဥ္က ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ဆရာထက္ျမက္ကလည္း “ကိုကိုးကၽြန္း အက်ဥ္းေထာင္ ဖ်က္သိမ္းေရး တိုက္ပြဲ ၅၃ ရက္” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ သံေတာ္ဆင့္ ဂ်ာနယ္တြင္ ေရးသားတင္ျပေနသည္။
အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္းမ်ားသည္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ ျပဳလုပ္ျခင္း မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ဆႏၵျပသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရး ယုံၾကည္ခ်က္ ျပင္းထန္သူမ်ား ျဖစ္သည္မွာလည္း ေသခ်ာသည္။ တခြန္းတည္း ေျပာရလွ်င္ “အမာ” မ်ားျဖစ္၏။
၅၃ ရက္ၾကာခဲ့သည့္ ကိုကိုးကၽြန္း အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပပြဲတြင္ လူ ၃၀ တိုက္ပြဲ၀င္သည္။ ၁၀ ဦးစီ ၃ သုတ္ခြဲ၍ ျပဳလုပ္သည္။ ေရက လြဲ၍ ဘာမွ မသုံး၊ ေဆး၀ါးလည္း မစား၊ ဖ်ားလွ်င္ ခံမည္။ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပတိုက္ပြဲ၀င္ျခင္း ၃၈ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ သိန္းၾကည္ က်ဆုံးသည္။ ၄၃ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ စိန္ခ်င္း၊ ၄၆ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ အုန္းေမာင္၊ ၄၈ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ ခ်စ္ေဆြ၊ ၅၃ ရက္တြင္ ရဲေဘာ္ ေမာင္ေမာင္စိန္၊ ကိုေလးေမာင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္ထြန္း၀င္း စုစုေပါင္း ၈ ဦး က်ဆုံးခဲ့သည္။
ေနာက္ဆုံးလူ ရဲေဘာ္ထြန္း၀င္းသည္ ေထာင္အာဏာပိုင္တို႔က ဆႏၵျပသူမ်ားအား အ႐ႈံးေပးပါၿပီ၊ အားလုံး လိုက္ေလ်ာပါမည္ဟု လာေရာက္ေျပာဆိုစဥ္ တုံးခနဲ လဲက် ေသဆုံးသြားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ အားလုံး၏ စိတ္ဓာတ္ကို အေသခံ ျပသခဲ့ၾကေသာ သက္ေသပင္ ျဖစ္သည္။ ထို ၅၃ ရက္ၾကာၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္သူ ၈ ဦး ထပ္မံ ေသဆုံးခဲ့ေရေသာ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္း၏ ေအာင္ျမင္မႈကား သမိုင္းတြင္ခဲ့ပါ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ “ကိုကိုးကၽြန္းပို႔ျခင္း” စီရင္ခ်က္ မရွိေတာ့ေခ်။ ကိုကိုးကြ်န္း ေထာင္စခန္း ကိုလည္း အၿပီး ဖ်က္သိမ္းခဲ့ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပျခင္းသည္ ေနာက္ဆုံးအဆင့္၊ အျမင့္ဆုံးအဆင့္ဟု သတ္မွတ္ရျခင္း ျဖစ္၏။ အသက္ကို စြန္႔လႊတ္ရျခင္း အတူတူ လက္နက္ထိမွန္ကာ ႐ုတ္တရက္ ေသဆုံးရျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ ခႏၶာကိုယ္အား တျဖည္းျဖည္း ညႇဥ္းဆဲရျခင္း ျဖစ္ရာ ခိုင္မာသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ႀကံ့ခိုင္သည့္ စိတ္ဓာတ္ မရွိလွ်င္ တိုက္ပြဲမွ ႐ႈံးထြက္ ထြက္ရတတ္၏။
ယခု မုံရြာေထာင္အတြင္းတြင္ “ေနာ္အုန္းလွ” အစာအငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသည္။ ၾသဂုတ္ ၂၉ မွ ယခု စာေရးေနသည့္ စက္တင္ဘာ ၅ အထိ ၁ ပတ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၄ ေပါင္က်သြားၿပီ။ တျခား ေရာဂါ မရွိ။ မႏၲေလးေထာင္မွ ဆရာ၀န္ တဦး အနီးကပ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနသည္ဟု သိရသည္။
“ေနာ္အုန္းလွ” သည္ သူ ယုံၾကည္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဘ၀ ရွိစဥ္၊ ဘာမွ လႈပ္ရွား၍ မရစဥ္တုန္းကပင္ အဂၤါေန႔တိုင္း ေရႊတိဂုံရင္ျပင္ အဂၤါေထာင့္၌ သူ႔ ေခါင္းေဆာင္ လြတ္ေျမာက္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းျခင္း အမႈကို ပုံမွန္ျပဳလုပ္၍ ဆႏၵ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သူ ျဖစ္၏။
စင္စစ္ “ေနာ္အုန္းလွ” သည္ သာမန္ ျပည္သူ မိန္းကေလး တဦးျဖစ္၏။ သာမန္ ျပည္သူတဦး အျဖစ္ႏွင့္ပင္ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲမွာ မရပ္မနား ပါ၀င္ခဲ့သူ ျဖစ္၏။ ခိုင္မာသည့္ စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ ႀကံ့ခိုင္သည့္ ဇြဲသတၱိ အျပည့္ရွိ၏။ ေနာ္အုန္းလွ လိုပင္ စိတ္ဓာတ္ ခိုင္မာ ျပင္းထန္ၿပီး အမ်ားအတြက္ အနစ္နာခံခဲ့ၾကေသာ “ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲေရး ျဖစ္စဥ္၌ အညၾတ သူရဲေကာင္းမ်ား” မ်ားစြာရွိပါ၏။ အညၾတမို႔ ထင္ရဲ႕…၊ သူတို႔သည္ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းလည္း မခံရ၊ မွတ္တမ္းတင္ျခင္းလည္း မခံရ။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရပ္တည္ခ်က္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားသည္ ခ်ီးေျမႇာက္ခံရဖုိ႔ အတြက္ မဟုတ္၊ ခမ္းခမ္းနားနား မွတ္တမ္းတင္ ခံရေရး အတြက္လည္း မဟုတ္ေပ။
“ေနာ္အုန္းလွ” အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနသည္…၊ ကိုကိုးကၽြန္းတုန္းကလို တျခားအေဖာ္ မရွိ၊ အားေပးသူမရွိ၊ သူ႔ ခံယူခ်က္ ယုံၾကည္ခ်က္ကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ စူးစူးနစ္ ဆုပ္ကိုင္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနဆဲ …၊ သူ ဘယ္အထိ ခရီးဆက္မည္လဲဟု ပူပန္စိတ္မ်ားႏွင့္ စဥ္းစားရင္း …။
http://burma.irrawaddy.org/archives/48035
သန္းေခါင္စာရင္းအေပၚ အေျခခံကာ ႏိုင္ငံေတာ္ အနာဂတ္ စီမံကိန္းမ်ား ေရးဆြဲမည္
The Voice Weekly
ရန္ကုန္၊ စက္တင္ဘာ ၁၅
ႏွစ္ေပါင္း သုံးဆယ္ေက်ာ္အတြင္း တစ္ေက်ာ့ျပန္ လုပ္ေဆာင္သည့္ ျပည္လုံးကြၽတ္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူမႈက ထြက္ေပၚလာမည့္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကို အေျခခံကာ ႏိုင္ငံေတာ္ အနာဂတ္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး စီမံကိန္းမ်ား ေရးဆြဲေဆာင္႐ြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးခင္ရီ ေျပာၾကားသည္။
၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ လုပ္ေဆာင္မည့္ ယင္းစီမံကိန္းသည္ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမ်ဳိးေရးစသည့္ အေရးအရာမ်ားအတြက္ ေဆာင္႐ြက္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး စီမံကိန္းမ်ား အတြက္ ေဆာင္႐ြက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ၎ကဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရားဝင္ အသိအမွတ္ ျပဳထားသည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး ၁၃၅ မ်ဳိးထဲတြင္ မပါဝင္သည့္ လူမ်ဳိးမ်ားက သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူရာတြင္ ၎တို႔ လူမ်ဳိးကို တရားဝင္ သတ္မွတ္ေပးရန္ စာျဖင့္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ရွိေၾကာင္း၊ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ခံမႈကို ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ေရာေႏွာ၍ မရေၾကာင္း ဦးခင္ရီက ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။
“အစိုးရက ဘာလုပ္ေပးရမလဲဆိုတာ သိရေအာင္လို႔ လုပ္တာ။ လူမ်ဳိးေရးကိစၥက လႊတ္ေတာ္မွာ ဆုံးျဖတ္ရမယ့္ကိစၥ” ဟု ၎က ရွင္းျပသည္။
ျပည္လုံးကြၽတ္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူရာတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး ၁၃၅ မ်ဳိးႏွင့္ ဘာသာႀကီး ေလးမ်ဳိး၊ နတ္ကိုးကြယ္သူမ်ားကို ထည့္သြင္းမည္ ျဖစ္ၿပီး ယင္းစာရင္းတြင္ မပါဝင္သူမ်ားကို အျခားေခါင္းစဥ္ ေအာက္တြင္ ထည့္သြင္းသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ဝန္ႀကီးဌာနထံမွ သိရွိရသည္။
ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ားရွိ ၿမဳိ႕နယ္ ၂၀ တြင္ စမ္းသပ္ ေကာက္ခံထားသည့္ သန္းေခါင္စာရင္းမ်ားအရ အသက္ ၁၅ ႏွစ္မွ ၅၉ ႏွစ္အ႐ြယ္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္သူ ဦးေရသည္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး လူဦးေရ၏ ၆၄ ဒသမ ၅၉ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေန၍ လူဦးေရ ဆုလာဘ္ (အလုပ္လုပ္ႏိုင္သူမ်ားေနသည့္ အေျခအေန) အေျခအေနတြင္ ရွိေၾကာင္း ဦးခင္ရီက ဆိုသည္။
လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ဝန္ႀကီးဌာန၏ ခန္႔မွန္းစာရင္းမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရ ၆၀ ဒသမ ၉၈ သန္း၊ အိမ္ေထာင္စု ၁၁ သန္း ရွိသည္။
ရန္ကုန္၊ စက္တင္ဘာ ၁၅
ႏွစ္ေပါင္း သုံးဆယ္ေက်ာ္အတြင္း တစ္ေက်ာ့ျပန္ လုပ္ေဆာင္သည့္ ျပည္လုံးကြၽတ္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူမႈက ထြက္ေပၚလာမည့္ ကိန္းဂဏန္းမ်ားကို အေျခခံကာ ႏိုင္ငံေတာ္ အနာဂတ္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး စီမံကိန္းမ်ား ေရးဆြဲေဆာင္႐ြက္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးခင္ရီ ေျပာၾကားသည္။
၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ လုပ္ေဆာင္မည့္ ယင္းစီမံကိန္းသည္ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမ်ဳိးေရးစသည့္ အေရးအရာမ်ားအတြက္ ေဆာင္႐ြက္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး စီမံကိန္းမ်ား အတြက္ ေဆာင္႐ြက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ၎ကဆိုသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တရားဝင္ အသိအမွတ္ ျပဳထားသည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး ၁၃၅ မ်ဳိးထဲတြင္ မပါဝင္သည့္ လူမ်ဳိးမ်ားက သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူရာတြင္ ၎တို႔ လူမ်ဳိးကို တရားဝင္ သတ္မွတ္ေပးရန္ စာျဖင့္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ရွိေၾကာင္း၊ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ခံမႈကို ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ေရာေႏွာ၍ မရေၾကာင္း ဦးခင္ရီက ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။
“အစိုးရက ဘာလုပ္ေပးရမလဲဆိုတာ သိရေအာင္လို႔ လုပ္တာ။ လူမ်ဳိးေရးကိစၥက လႊတ္ေတာ္မွာ ဆုံးျဖတ္ရမယ့္ကိစၥ” ဟု ၎က ရွင္းျပသည္။
ျပည္လုံးကြၽတ္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူရာတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိး ၁၃၅ မ်ဳိးႏွင့္ ဘာသာႀကီး ေလးမ်ဳိး၊ နတ္ကိုးကြယ္သူမ်ားကို ထည့္သြင္းမည္ ျဖစ္ၿပီး ယင္းစာရင္းတြင္ မပါဝင္သူမ်ားကို အျခားေခါင္းစဥ္ ေအာက္တြင္ ထည့္သြင္းသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ဝန္ႀကီးဌာနထံမွ သိရွိရသည္။
ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီးမ်ားရွိ ၿမဳိ႕နယ္ ၂၀ တြင္ စမ္းသပ္ ေကာက္ခံထားသည့္ သန္းေခါင္စာရင္းမ်ားအရ အသက္ ၁၅ ႏွစ္မွ ၅၉ ႏွစ္အ႐ြယ္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္သူ ဦးေရသည္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး လူဦးေရ၏ ၆၄ ဒသမ ၅၉ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေန၍ လူဦးေရ ဆုလာဘ္ (အလုပ္လုပ္ႏိုင္သူမ်ားေနသည့္ အေျခအေန) အေျခအေနတြင္ ရွိေၾကာင္း ဦးခင္ရီက ဆိုသည္။
လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အား ဝန္ႀကီးဌာန၏ ခန္႔မွန္းစာရင္းမ်ားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရ ၆၀ ဒသမ ၉၈ သန္း၊ အိမ္ေထာင္စု ၁၁ သန္း ရွိသည္။
Sunday, September 15, 2013
ROAR (သီခ်င္းလက္ေဆာင္)
X Factor ႀသစေတ်းလ်ႏုိင္ငံ သီခ်င္းျပိဳင္ပြဲ Live show ေလးပါ။ ဒီညရဲ့အေကာင္းဆုံးေတးတပုဒ္ကုိ ေရြးခ်ယ္တင္ဆက္ေပးလုိက္ပါတယ္။ သူမ နာမည္က Dami Im လုိ ့ေခၚပါတယ္။ ကုိးရီးယားႏုိင္ငံမွာေမြးဖြားျပီး ႀသစေတ်းလ်ကုိ အသက္ ၉ ႏွစ္အရြယ္မွာေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ 2013 X Factor သီခ်င္းျပိဳင္ပြဲမွာ အျဖဴေတြကုိ ေက်ာ္ျပီး တစ္ေျပးေနပါတယ္။ ယခုပြဲက Top 8 ဇကာခ်တဲ့ပြဲပါ။ Katy perry ရဲ့ Roar ယခုလက္ရွိ နာမည္ႀကီး Hit song သီခ်င္းတပုဒ္ပါ။ လာလည္သူမိတ္ေဆြမ်ားရွဳစားႀကပါအုံး.......
Dami Im ရဲ့ ROAR...
Katy Perry ရဲ့ ROAR (မူရင္း)
Type the rest of your post here.
Dami Im ရဲ့ ROAR...
Katy Perry ရဲ့ ROAR (မူရင္း)
Type the rest of your post here.
ကရင္ ၄ ပါတီ ပူးေပါင္းေရး ဘားအံမွာ ေဆြးေႏြး
လာမယ့္၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကရင္တုိင္းရင္းသား ကိုယ္စားျပဳပါတီ ၄ ပါတီ ပူးေပါင္းၿပီး ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ပါတီတစ္ခုတည္းအျဖစ္ ပူးေပါင္းသြားၾကဖို႔အတြက္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးပဲြကို ကရင္ျပည္နယ္၊ ဘားအံၿမိဳ႕၊ ဇြဲကပင္စားဥယ်ာဥ္မွာ ဒီေန႔ စတင္က်င္းပပါတယ္။
ကရင္ေလးပါတီရဲ႕ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပဲြအေၾကာင္း ဖလုံစေဝၚ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ဒုတိယဥကၠဌ မန္းေအာင္ျပည္စိုးက RFA ကို အခုလိုေျပာပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ ဒါၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔၊ စည္းလံုးေရးတို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီးက်င္းပတဲ့ဟာပဲ၊ ေခါင္းစဥ္ေတြကေတာ့ ကရင္ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား တစ္ပါတီႀကီးျဖစ္ေပၚေရး၊ ကရင္ႏိုင္ငေရးပါတီမ်ား ကရင္အမ်ဳိးသားအက်ဳိးအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး၊ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကရင္ပါတီမ်ား ပူးေပါင္းဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ေရး၊ ၂ဝ၁ဝ တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲမက်င္းပႏိုင္ခဲ့တဲ့ေနရာေတြမွာ ၂ဝ၁၅ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပႏိုင္ခြင့္ရရွိေရး”
ဒီေဆြးေႏြးပြဲကို စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔အထိ ႏွစ္ရက္ၾကာက်င္းပမွာျဖစ္ၿပီး ဖလံုစေဝၚ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ကရင္ျပည္သူ႔ပါတီ၊ ကရင္ျပည္နယ္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ၊ ကရင္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီစတဲ့ ကရင္တိုင္းရင္းသားပါတီေတြ တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးေနၾကပါတယ္။
http://www.rfa.org/burmese/news/combine-four-karen-party-09142013114258.html
ကရင္ေလးပါတီရဲ႕ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပဲြအေၾကာင္း ဖလုံစေဝၚ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ဒုတိယဥကၠဌ မန္းေအာင္ျပည္စိုးက RFA ကို အခုလိုေျပာပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ ဒါၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔၊ စည္းလံုးေရးတို႔အတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီးက်င္းပတဲ့ဟာပဲ၊ ေခါင္းစဥ္ေတြကေတာ့ ကရင္ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား တစ္ပါတီႀကီးျဖစ္ေပၚေရး၊ ကရင္ႏိုင္ငေရးပါတီမ်ား ကရင္အမ်ဳိးသားအက်ဳိးအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး၊ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကရင္ပါတီမ်ား ပူးေပါင္းဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ေရး၊ ၂ဝ၁ဝ တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲမက်င္းပႏိုင္ခဲ့တဲ့ေနရာေတြမွာ ၂ဝ၁၅ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပႏိုင္ခြင့္ရရွိေရး”
ဒီေဆြးေႏြးပြဲကို စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔အထိ ႏွစ္ရက္ၾကာက်င္းပမွာျဖစ္ၿပီး ဖလံုစေဝၚ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ ကရင္ျပည္သူ႔ပါတီ၊ ကရင္ျပည္နယ္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ၊ ကရင္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီစတဲ့ ကရင္တိုင္းရင္းသားပါတီေတြ တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးေနၾကပါတယ္။
http://www.rfa.org/burmese/news/combine-four-karen-party-09142013114258.html
KNU ႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရစစ္တပ္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြား
စက္တင္ဘာ ၁၃ ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္။ စဖန္းေရွာင္း (ေကအိုင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္၊ လိႈင္းဘြဲၿမိဳ႕နယ္ ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ံုး(KNU) ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမ တပ္မဟာ(၇)ရွိ ထီးေလးကိုးထာ့ေနရာ၌ KNU လက္ေအာက္ခံ တပ္ဖြဲ႔၀င္ႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရစစ္တပ္တို႔အၾကား ယမန္ေန႔ စက္တင္ ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔၊ ေန႔လည္ တစ္နာရီခန္႔က ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ထိုသို႔ ျဖစ္ပြားရာတြင္ ၎ေဒသရွိ KNU တပ္မဟာ(၇)အထူးစစ္ေၾကာင္းမွ ကင္းေစာင့္ေနေသာ တပ္ဖြဲ႔၀င္ႏွစ္ဦး က KNU ကန္႔သတ္နယ္ေျမအတြင္း အသိမေပးဘဲ နယ္ေျမေက်ာ္လာသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္ တပ္မ(၂၂) လက္ ေအာက္ခံ ေျချမန္တပ္ရင္း-ခမရ(၂၀၂)တပ္ရင္းမွ တပ္ခြဲတစ္ခြဲကို ပစ္ခတ္ခဲ့သျဖင့္ အျပန္အလွန္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
KNU တပ္မဟာ(၇) အထူးစစ္ေၾကာင္းမွ စစ္ေၾကာင္းမႉး ဗိုလ္မႉး ေစာတာမလာက “တေနရာနဲ႔တေနရာ သြားမယ္ ဆို အျပန္အလွန္အေၾကာင္းၾကားၿပီးမွ သြားရတာပါ။ ျမန္မာစစ္တပ္က သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာမွာ အေၾကာင္း မၾကားဘဲ ၀င္ေရာက္လာတဲ့အတြက္ အခုလို ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားသြားတာပါ”ဟု ေကအုိင္စီသို႔ ေျပာဆိုသည္။
၎ပစ္ခတ္မႈမွာ ကင္းေစာင့္ေနေသာ KNU တပ္မဟာ(၇) အထူးစစ္ေၾကာင္းတပ္ဖြဲ႔၀င္ႏွစ္ဦးက ကန္႔သတ္နယ္ ေျမထဲသို႔ ၀င္လာသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္ကို ပစ္ခတ္ကာ ျမန္မာစစ္တပ္ဘက္က ျပန္လည္ပစ္ခတ္၍ ၁၀ မိနစ္ခန္႔ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ ပစ္ခတ္မႈတြင္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ တစ္ဦးေသဆံုးၿပီး တစ္ဦးဒဏ္ရာရသည္ဟု ဗိုလ္မႉး ေစာတာမလာက ၎တို႔ၾကားသိရသည္ဟု ေျပာေသာ္လည္း ေကအိုင္စီအေနျဖင့္ သီးျခားအတည္ျပဳႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေပ။
ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ KNU တို႔အၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို ခိုင္မာေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ေနသည့္ ကာလတြင္ ယခုလို ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးမျဖစ္သင့္ေၾကာင္း KNU တပ္မဟာ(၇) ဆက္ဆံေရး႐ံုး တာ၀န္ခံ ဗိုလ္မႉး ေစာေဇာ႐ိုးက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ ဘယ္ပစ္ခ်င္ပါ့မလဲဗ်ာ။ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ သေဘာတူထားတဲ့အတိုင္း သူေနရာနဲ႔ သူေနတယ္။ တဖက္နဲ႔တဖက္ အျပန္အလွန္ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားၿပီးမွ သြားလာရင္ ဒီလိုျဖစ္စရာကို မရွိပါဘူး”ဟု ဗိုလ္မႉး ေစာေဇာ႐ိုးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
ယခုပစ္ခတ္မႈကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာအစိုးရ၏ သက္ဆိုင္ရာတာ၀န္ရွိသူမ်ားဘက္မွ KNU တပ္မဟာ(၇) ဆက္ဆံေရး႐ံုးသို႔ ယခုထိ တစံုတရာ တံု႔ျပန္ေျပာၾကားျခင္း၊ အသိေပးအေၾကာင္းၾကားျခင္းမ်ား မရွိေသးေၾကာင္း လည္း သူက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။
လက္ရွိ KNU တပ္မဟာ(၇) ၎ေဒေသတြင္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ ျပန္လည္ဆုတ္ခြါသြား ၿပီး အေျခအေနတည္ၿငိမ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ယခင္လ ၾသဂုတ္ ၁၆ ရက္ေန႔ကလည္း ကရင္ျပည္နယ္၊ ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ ထီးသေဒါင့္ထာေက်းရြာအုပ္စုရွိ ၀ဲႀကီးေနရာ၌ KNU တပ္မဟာ(၅) လက္ေအာက္ခံတပ္ဖြဲ႔၀င္ႏွင့္ BGF တို႔အၾကား တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ေသးသည္။
ကရင္ျပည္နယ္၊ လိႈင္းဘြဲၿမိဳ႕နယ္ ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအ႐ံုး(KNU) ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမ တပ္မဟာ(၇)ရွိ ထီးေလးကိုးထာ့ေနရာ၌ KNU လက္ေအာက္ခံ တပ္ဖြဲ႔၀င္ႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရစစ္တပ္တို႔အၾကား ယမန္ေန႔ စက္တင္ ဘာလ ၁၂ ရက္ေန႔၊ ေန႔လည္ တစ္နာရီခန္႔က ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ထိုသို႔ ျဖစ္ပြားရာတြင္ ၎ေဒသရွိ KNU တပ္မဟာ(၇)အထူးစစ္ေၾကာင္းမွ ကင္းေစာင့္ေနေသာ တပ္ဖြဲ႔၀င္ႏွစ္ဦး က KNU ကန္႔သတ္နယ္ေျမအတြင္း အသိမေပးဘဲ နယ္ေျမေက်ာ္လာသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္ တပ္မ(၂၂) လက္ ေအာက္ခံ ေျချမန္တပ္ရင္း-ခမရ(၂၀၂)တပ္ရင္းမွ တပ္ခြဲတစ္ခြဲကို ပစ္ခတ္ခဲ့သျဖင့္ အျပန္အလွန္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
KNU တပ္မဟာ(၇) အထူးစစ္ေၾကာင္းမွ စစ္ေၾကာင္းမႉး ဗိုလ္မႉး ေစာတာမလာက “တေနရာနဲ႔တေနရာ သြားမယ္ ဆို အျပန္အလွန္အေၾကာင္းၾကားၿပီးမွ သြားရတာပါ။ ျမန္မာစစ္တပ္က သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာမွာ အေၾကာင္း မၾကားဘဲ ၀င္ေရာက္လာတဲ့အတြက္ အခုလို ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားသြားတာပါ”ဟု ေကအုိင္စီသို႔ ေျပာဆိုသည္။
၎ပစ္ခတ္မႈမွာ ကင္းေစာင့္ေနေသာ KNU တပ္မဟာ(၇) အထူးစစ္ေၾကာင္းတပ္ဖြဲ႔၀င္ႏွစ္ဦးက ကန္႔သတ္နယ္ ေျမထဲသို႔ ၀င္လာသည့္ ျမန္မာစစ္တပ္ကို ပစ္ခတ္ကာ ျမန္မာစစ္တပ္ဘက္က ျပန္လည္ပစ္ခတ္၍ ၁၀ မိနစ္ခန္႔ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ ပစ္ခတ္မႈတြင္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ တစ္ဦးေသဆံုးၿပီး တစ္ဦးဒဏ္ရာရသည္ဟု ဗိုလ္မႉး ေစာတာမလာက ၎တို႔ၾကားသိရသည္ဟု ေျပာေသာ္လည္း ေကအိုင္စီအေနျဖင့္ သီးျခားအတည္ျပဳႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေပ။
ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ KNU တို႔အၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို ခိုင္မာေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ေနသည့္ ကာလတြင္ ယခုလို ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးမျဖစ္သင့္ေၾကာင္း KNU တပ္မဟာ(၇) ဆက္ဆံေရး႐ံုး တာ၀န္ခံ ဗိုလ္မႉး ေစာေဇာ႐ိုးက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ ဘယ္ပစ္ခ်င္ပါ့မလဲဗ်ာ။ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ သေဘာတူထားတဲ့အတိုင္း သူေနရာနဲ႔ သူေနတယ္။ တဖက္နဲ႔တဖက္ အျပန္အလွန္ ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားၿပီးမွ သြားလာရင္ ဒီလိုျဖစ္စရာကို မရွိပါဘူး”ဟု ဗိုလ္မႉး ေစာေဇာ႐ိုးက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
ယခုပစ္ခတ္မႈကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာအစိုးရ၏ သက္ဆိုင္ရာတာ၀န္ရွိသူမ်ားဘက္မွ KNU တပ္မဟာ(၇) ဆက္ဆံေရး႐ံုးသို႔ ယခုထိ တစံုတရာ တံု႔ျပန္ေျပာၾကားျခင္း၊ အသိေပးအေၾကာင္းၾကားျခင္းမ်ား မရွိေသးေၾကာင္း လည္း သူက ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္။
လက္ရွိ KNU တပ္မဟာ(၇) ၎ေဒေသတြင္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ ျပန္လည္ဆုတ္ခြါသြား ၿပီး အေျခအေနတည္ၿငိမ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ယခင္လ ၾသဂုတ္ ၁၆ ရက္ေန႔ကလည္း ကရင္ျပည္နယ္၊ ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ ထီးသေဒါင့္ထာေက်းရြာအုပ္စုရွိ ၀ဲႀကီးေနရာ၌ KNU တပ္မဟာ(၅) လက္ေအာက္ခံတပ္ဖြဲ႔၀င္ႏွင့္ BGF တို႔အၾကား တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ေသးသည္။
Friday, September 13, 2013
Thursday, September 12, 2013
Wednesday, September 11, 2013
UNFC ထုတ္ျပန္ေႀကျငာခ်က္ ႏွင့္ ပူးတဲြေႀကျငာခ်က္
UNFC Info Release - BURMESE _7-2013_
Jnt stm btw Govt _ UNFC - Burmese _8 Sep 2013_
Type the rest of your post here.
ေနာ္အုန္းလွ သို႔မဟုတ္ လယ္ေတာထဲက ႏိုင္ငံေရးသမား
စေနလင္း - ဧရာ၀တီ
ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈနဲ႔ ေထာင္ ၂ ႏွစ္ စံျမန္းသြားတဲ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွ
အသားကညိဳ ညိဳ၊ လူက ခပ္၀၀၊ ၀တ္စားတာကလည္း ပကာသနမရွိ၊ မထည္၀ါေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာကေတာ့ ေတြ႕ လိုက္တိုင္း ရယ္ေမာ ရႊင္ၿပံဳးေနတာကို ေတြ႕ရမယ္။ သူ႔အသက္က အခုဆိုရင္ ၅၁ ႏွစ္၀န္းက်င္ရွိလာေပမယ့္ ေတာၾကိဳအံုၾကားအထိ သြားလာႏိုင္ျပီး လယ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀၊ ဆင္းရဲသား ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ႕ ဘ၀ အေရးေတြကိုသာ တစိုက္မတ္မတ္ လံုးပန္းေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ လက္ခုပ္လက္၀ါးအတီးခံရျပီး ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳဆိုၾကတဲ့ ဆုတံဆိပ္ လက္ခံရမယ့္ စင္ျမင့္တခုဆီ သူ ေရာက္မသြားဘူး။ အဲဒီအစား ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈဆိုတဲ့ ပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) နဲ႔ ေထာင္နန္း ၂ ႏွစ္ စံျမန္းဖို႔ မံုရြာေထာင္ကိုသာ သူ႕ကို ပို႕ခဲ့ၾကတယ္။ သူကေတာ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွပါပဲ။
ကရင္တိုင္းရင္းသူ တေယာက္ျဖစ္ၿပီး လယ္သမားမ်ိဳး႐ိုးက ဆင္းသက္လာတဲ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွရဲ႕ဘ၀အစက သာမာန္ လယ္ေတာသူတစ္ေယာက္လို ႐ိုး႐ိုးေလး ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ အေဖရဲ႕နာမည္က ဦးသိန္းေအာင္၊ အေမရဲ႕ နာမည္က ေဒၚခင္ႀကိဳင္။ မိဘႏွစ္ပါးလံုးက ကရင္လူမ်ိဳးေတြျဖစ္ၾကၿပီး ရန္ကုန္တိုင္း ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နဲ႔ ၄ မိုင္ေက်ာ္ကြာေ၀းတဲ့ ကုန္းဂမူးရြာေလးမွာ လယ္လုပ္၊ ငါးေထာင္၊ ႏြားနဲ႔အတူ႐ုန္းရင္း လယ္ထဲမွာသာ ၾကီးျပင္းခဲ့တယ္။ အတန္းပညာဆိုလို႔လဲ တိတိ ပပမဟုတ္၊ အလယ္တန္းအဆင့္မွာတင္ ေက်ာင္းကထြက္၊ လယ္ထဲ ၀င္လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ ေမြးခ်င္း ၇ ေယာက္ရွိတဲ့အထဲမွာ သူက ဒုတိယေျမာက္ သမီးအႀကီး။ အမ တေယာက္၊ ညီမ ၂ ေယာက္နဲ႔ ေမာင္ ၃ ေယာက္ရွိခဲ့့တယ္။ အားလံုးကလည္း ေက်းလက္ေနတဲ့သူေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးမ်ိဳး႐ိုး မပါရွိခဲ့ဘူး။
သူ႔အသက္ ၂၆ ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုအံုၾကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီးကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ႀကံဳလိုက္ရတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဘ၀က စပါတယ္။ ေမွာ္ဘီေဒသခံေတြက ရန္ကုန္ဘက္တက္ၿပီး ဆႏၵျပဖို႔ လူစုတဲ့အခါ ရန္ကုန္မွာ အေျခအေနဆိုးေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ မိန္းကေလးေတြ မလိုက္ၾကဖို႔ ပထမ စီစဥ္ထားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွက လိုက္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း လာေျပာရင္း ေနာက္ဆံုး မိန္းကေလးေတြပါ လိုက္လာၾကေတာ့တယ္။ အဲဒီထဲမွာပဲ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓါတ္ ျပင္းထန္ပံုကို စေတြ႕ခဲ့ရတယ္လို႔ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ ေအာက္ခ်ိဳင္းေက်းရြာက ဦးတင္ေငြက ဧရာ၀တီသို႔ အမွတ္တရ ျပန္ေျပာျပတယ္။
“သူက ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ပထမ လူအုပ္ႀကီးနဲ႔ အသံေၾကြးေၾကာ္တာပဲဲရွိေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေရွ႕က ဆိုင္းပုတ္ကို ကိုင္တဲ့သူျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ဆံုး လူအုပ္အေရွ႕ဆံုးက အေသခံ အလံကိုင္တဲ့သူျဖစ္လာတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓါတ္္ ျပင္းထန္ပံုကို အဲဒီမွာ စျမင္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သူက ႏိုင္ငံေရးထဲ ေဇာက္ခ်လုပ္ေတာ့တာပဲ” လို႕ ဦးတင္ေငြက ေျပာျပတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဖြဲ႕စည္းလာေတာ့လည္း သူ႔ရဲ႕ရြာက ပါတီ၀င္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ရပ္ေက်းညီလာခံလုပ္တဲ့အခါ သူက အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပဖို႔ လုပ္တဲ့အခါ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ပါတီေအာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ သူရဲ႕စြမ္းေဆာင္မႈက ထိေရာက္မႈရွိခဲ့ပါတယ္။
သူကိုယ္တိုင္က ကရင္လူမ်ိဳးျဖစ္ေလေတာ့ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ထဲက ကရင္ရြာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူဦးေဆာင္ၿပီး စည္း႐ံုးမဲဆြယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ဦးတင္ေငြက ေျပာျပတယ္။
“ကရင္ရြာျဖစ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔က အရမ္းမ၀င္ရဲဘူး။ သူကေတာ့ တေယာက္ထဲ၀င္သြားၿပီး အိမ္ေပၚတက္ၿပီး ကရင္စကားနဲ႔ ဟိုေျပာဒီေျပာလုပ္လုိက္တာ မၾကာခင္မွာပဲ က်ေနာ္တို႔ကို ၀င္လာလို႔႔ရတဲ့အေၾကာင္းေျပာရင္း အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ မဲေအာင္ႏိုင္ေရးေတြ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကရင္လူမ်ိဳးေတြက တအားကို ႐ိုးၾကတာ။ ဘာပါတီလဲဆိုတာ မသိဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးပါတီလား၊ အဲဒါဆို သိၿပီဆိုခဲ့တာခ်ည္းပဲ” လို႕ ဆိုပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕စြမ္းေဆာင္မႈကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္ သိျမင္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ဖြဲ႕စည္းတဲ့ ဗဟိုအမ်ိဳးသမီးေရးရာအဖြဲ႕မွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းကို ပိုမို ထဲထဲ၀င္၀င္ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့တယ္။
အဲဒီလို သူဟာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔အတူ ႏိုင္ငံေရးထဲကို ထဲထဲ၀င္၀င္ေဆာင္ရြက္လာခဲ့တဲ့အတြက္ မိသားစုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ေ၀းကြာလာခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ဦးတင္ေငြက ေျပာျပတယ္။
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကာလမွာ သူ႔ရဲ႕ရြာက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ပါတီ၀င္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕ ဦးေလးေတာ္သူတဦးက ထန္းတပင္ၿမိဳ႕နယ္ကေန တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးပါတီရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ၀င္ေရာက္အေရြးခံရာကေန ျပသနာစတင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူ႔ ဦးေလးက သူ႔ရဲ႕မိသားစုကို ဖိအားေပးသလို ေဒၚေနာ္အုန္းလွကိုလည္း အမ်ိဳးုသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ ေ၀းေအာင္ လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရး ယံုၾကည္ခ်က္ကို မစြန္႔လႊတ္႐ံုသာ မကဘူး။ မိသားစုက ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရင္ ငါတို႔အိမ္ကို ျပန္မလာေတာ့နဲ႔လို႔ ေျပာတဲ့အခါ အိမ္မွာ လံုး၀ မေနေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း ေထာက္လွမ္းေရးေတြက အၿမဲတမ္း သူ႔ေနာက္ကို လိုက္ေထာက္လွမ္းေနေတာ့ ရြာခံေတြ၊ မိသားစုေတြကလည္း ေတာသူေတာင္သားပီပီ ေၾကာက္စိတ္၀င္ခဲ့ၾကေတာ့ သူန႔ဲမိသားစုက တျဖည္းျဖည္း ေ၀းကြာလာခဲ့တယ္။
ပထမေတာ့ သူက အိမ္ကေနထြက္ၿပီး ေမွာ္ဘီက ၀ါးနက္ေခ်ာင္းရြာမွာ အရင္သြားေနခဲ့တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ မိန္းကေလး ျဖစ္တဲ့အျပင္ မိသားစုလိုျဖစ္ေနတဲ့ ဦးတင္ေငြက စိုးရိမ္ၿပီး သူ႔အိမ္မွာ လာေနဖို႔ ေခၚလိုက္တာနဲ႔ ေဒၚေနာ္အုန္းလွတေယာက္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ထဲက ေအာက္ခ်ိဳင္းေက်းရြာမွာ စေနျဖစ္တယ္။
“သူက ဒီဘက္ရြာက စပါး၀ယ္လိုက္၊ ေမွာ္ဘီတက္ေရာင္းလိုက္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚကို ႏိုင္ငံေရးကိစၥနဲ႔သြားရင္း အျပန္မွာ ရြာေတြက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မယ့္ အထည္ေတြ၀ယ္လာၿပီး ရြာလွည့္ေရာင္းခ်လိုက္နဲ႔ သူ ၀င္ေငြရွာတယ္။ ရွာသမွ် ၀င္ေငြကလည္း ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြမွာပဲ အသံုးျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္မႈက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီနဲ႔ပဲ တစိုက္မတ္မတ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဗဟိုအမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕မွာ ပါလာတာ့ သူက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အနီးကပ္ဆံုး အမ်ိဳးသမီးတဦးက ရန္ ကုန္ကို ေမွာ္ဘီကေန သြားလာေနရတာ အခက္ခဲျဖစ္မွာစိုးလို႔ သူ႔ရဲ႕အိမ္မွာ လာေနခိုင္းေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ သူက အမ်ိဳး သားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔အတူ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြထဲကို ပိုေရာက္လာခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕စိတ္က ဒီႏိုင္ငံေရးထဲမွာပဲ စူးစူး နစ္နစ္ျဖစ္ေနတယ္။ သူဟာ အခ်ဳပ္ခံရတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္၊ ေခၚစစ္ခံရတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖစ္တာေတာင္ ျပည္သူ ေတြနစ္တာတယ္လို႔၊ လုပ္သင့္တယ္လို႔ သူယံုၾကည္လိုက္ရင္ ဘယ္္သူတားတား ေနာက္မဆုတ္ပဲလုပ္တတ္ေလ့ရွိတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မႏၱေလးခရီးစဥ္ ရထားနဲ႔သြားဖုိ႔ စီစဥ္ေတာ့ အားလံုးကလုိက္ပို႔ၾကတယ္။ ဘူတာႀကီးနားမေရာက္ခင္ သမၼတ႐ုပ္ရွင္႐ံုနားေရာက္ေတာ့ ရဲေတြကတားျမစ္ေနရင္း ေနာက္ဆံုး ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ၿပီး ေဒၚေနာ္အုန္းလွ အဖမ္းခံရတဲ့အေၾကာင္း အဂၤ ါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းအဖြဲ႕က ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအးက အမွတ္တရ ျပန္ေျပာျပတယ္။
“ဖမ္းေတာ့ ဘယ္မွာထားတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိခဲ့ၾကဘူး။ ဘယ္လိုမွလည္း ဆက္သြယ္ေမးျမန္းလို႔ မရခဲ့ဘူး။ ၂ လ ေက်ာ္ေတာ့မွ ေထာင္ထဲမွာ သူတို႔အ၀တ္အစားမရွိလို႔ ေစာင္ပတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးရတာကို ေထာင္ဆူေတာ့မွ သူ႔ကို ဆက္သြယ္ခြင့္ရခဲ့တာ” လုိ႔ ေျပာျပတယ္။
၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းျဖစ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဒုတိယေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံလုိက္ရတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ဒီပဲယင္း ၁ ႏွစ္ျပည္တဲ့ေန႔မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္႐ံုးေရွ႕မွာပဲ ၾကြသမွ် သံဃာေတာ္ေတြကို က်ဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြနဲ႕ အက်ယ္ခ်ဳပ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ဆုေတာင္းပြဲေလး စလုပ္ၾကတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမြးေန႔တေန႔မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး အဂၤ ါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းဖို႕ မိသားစုပံုစံေလး စတင္ ဖြဲ႕စည္းလိုက္တယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕ေလးက အပတ္စဥ္ မျပတ္တမ္း ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းဖို႔ စတင္ႀကိဳးစားၾကတယ္။
ပထမ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရႊတံဂံုဘုရားေပၚမွာ ၀တ္ျပဳခြင့္မရၾကဘူး။ ၃ ႏွစ္ေလာက္အထိ ရဲေတြ၊ စြမ္းအားရွင္ေတြက ပိတ္ဆို႔တားဆီးမႈေတြ အမ်ားႀကီးႀကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကရတယ္။ ေဒၚေနာ္အုန္းလွလာၿပီဆုိရင္ သူ႔ကို ေဂါပက႐ံုးကို လုိက္ခဲ့ပါ၊ ေမးစရာရွိလို႔ဆိုၿပီး ညေနအထိ ေခၚသြားၾကေတာ့ ေဂါပကရံုးထဲမွာတင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေန႔လည္ ၁ နာရီအခ်ိန္မွာ ၀တ္ျပဳ ခဲ့ရတာမ်ိဳးေတြ၊ အဂၤ ါေထာင့္ကို သံဇကာခ်ထားတာမ်ိဳးေတြလည္း အမ်ားႀကီးႀကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကရတယ္။
ေဒၚေနာ္အုန္းလွအပါအ၀င္ အဂၤ ါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းအဖြဲ႕က အဖြဲ႕ဝင္ေတြရဲ႕ဓါတ္ပံုကို အဂၤ ါေထာင့္မွာ ကပ္ၿပီး “ကလိမ္ၿခံဳနိဗၺာန္ေဆာ္မ်ား” လို႔ေတာင္ အေခၚခံခဲ့ရတယ္။ အတားအဆီးအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မႈေတြ ၾကားမွာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွက ခိုင္မာတဲ့စိတ္္နဲ႔ ဒီအလုပ္ကို မျပတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ ပါတီ၀င္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဖမ္းခံရ၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ အားေလ်ာ့သြားရခ်ိန္မွာ သူ လံုး၀ အားမရျဖစ္ရတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ တည္ေထာင္ျခင္း ၁၆ ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားၿပီးေတာ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွနဲ႔အတူ ပါတီ၀င္တခ်ိဳ႕ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္႐ံုးကို သြားၿပီး ေတာင္းဆိုမႈေတြ လုပ္ခဲ့ရာကေန ေဒၚေနာ္အုန္းလွနဲ႔အတူ ပါတီ၀င္ ၂၁ ဦးတို႔ ပထမဆံုး ပါတီက အထုတ္ခံရ၊ ပါတီ၀င္အျဖစ္က ႏွစ္အလုိက္ ရပ္စဲခံရတာေတြ ျဖစ္တယ္။
“က်မတို႔က ကုလသမဂၢ႐ံုးကိုသြားၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ့အေရးအတြက္ ဆႏၵျပေနတဲ့ သူေတြကို ကုလသမဂၢအေနနဲ႔ ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဆႏၵျပရင္း အဖမ္းခံရတဲ့ ျမန္မာ့ေက်ာင္းသားေတြကို ကုလသမဂၢက စံုစမ္းေပးဖို႔၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ႕ ရလဒ္ကို အသိအမွတ္ျပဳေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆိုရာကေန ေဒၚေနာ္အုန္းလွက ပါတီကေန ထုတ္ခံလုိက္ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ ယာယီနားေပါ့” လို႔ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအးက ေျပာျပတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွတေယာက္ ပါတီက ဘာ့ေၾကာင့္ထုတ္ရတာလဲဆိုၿပီး ပါတီရံုးခ်ဳပ္အေရွ႕မွာ ပါတီဥကၠဌ ဦးေအာင္ေရႊကို မတ္တပ္ရပ္ ဆႏၵျပပါေတာ့တယ္။ သူ႔ကို ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြက ဘယ္လိုပဲနားခ်ခ် လံုး၀ နားမေထာင္ပဲ ပါတီ႐ံုး ေရွ႕မွာ ရက္အတန္ၾကာ လာေရာက္ မတ္တပ္ရပ္ ဆႏၵျပတယ္။ သူေနတဲ့အိမ္ကအမ်ိဳးသမီးကလည္း ဒီလိုမလုပ္ဖို႔ တားတာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕စိတ္က မွန္တယ္ထင္ရင္ လံုး၀အေလ်ာ့မေပးတတ္တဲ့အက်င့္ေၾကာင့္ အဲဒီအိမ္မွာပါ လံုး၀မေနေတာ့ဘူး။ ေမွာ္ဘီ၊ ေအာက္ခ်ိဳင္းရြာက အိမ္မွာ သြားျပန္ေနတယ္။
သူဟာ ဒုတိယအႀကိမ္ ေမွာ္ဘီကေနရန္ကုန္ဘက္ကိုမလာရဆိုတဲ့ ေျခခ်ဳပ္လည္း ခံရတယ္။ အဲဒီ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အခ်ိန္မွာ တစ္ရက္ အဂၤါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းအဖြဲ႕ရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္အတြက္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတခုမွာ ဆြမ္းကပ္ အလွဴပြဲေလးလုပ္မလို႔ ေအာက္ခ်ိဳင္းရြာကေန ထမင္း ဟင္းေတြနဲ႔အတူ လိုင္းကားနဲ႔အလာ သူ ကားေမွာက္တယ္။
“ ေခါင္းမွာ ၁၉ ခ်က္ေတာင္ ခ်ဳပ္ရတာ။ အဲဒီေမွာက္တဲ့ညေနမွာ ေမွာ္ဘီတုိက္နယ္ေဆး႐ံုက ကုသလို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာနဲ႔ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးကို ပို႔ဖို႔ လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရဲဘက္က ရန္ကုန္မလာရ ဆိုတဲ့ေျခခ်ဳပ္ရွိတာေၾကာင့္ အပို႔ မခံဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလး တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ေျပာၿပီးေတာ့မွ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးကို တင္လို႔ရတာ။ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာပဲ ၁ လေလာက္ ေဆးကုသလိုက္ရတယ္” လို႔ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအးက ေျပာျပတယ္။
အဲဒီလို ႏိုင္ငံေရးကို တဖက္ကလုပ္ရင္း တဖက္မွာ ရြာေတြကို လွည့္လည္ၿပီး ေစ်းေရာင္းခ်တဲ့အလုပ္နဲ႔ ရပ္တည္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ရတဲ့၀င္ေငြေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားရဲ႕ ေထာင္၀င္စာအတြက္ အကုန္ ခံခဲ့တာ မ်ားတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အဂၤါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းအဖြဲ႕ေလးကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူေတြ ေလ်ာ့ပါးလာျပီး အမာခံ လူတခ်ိဳ႕သာ က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ၂ ႏွစ္ျပည့္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ေျမာက္ဒဂံုက မေကြးပရိယတၱိစာသင္တိုက္မွာ ဆြမ္းကပ္လွဴဒါန္းၿပီး ျပန္အလာ သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္အေရာက္ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ခ်မွတ္ျခင္း ခံရတယ္။
ေထာင္ကျပန္ထြက္လာေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႕နဲ႔ အရင္ကတည္းက အဂၤါ၀တ္ျပဳအဖြဲ႕ေလးနဲ႔ လုပ္လာတဲ့သူတခ်ိဳ႕ေပါင္းစုၿပီး ဒီမိုကေရစီနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးကြန္ယက္ကို ဖြဲ႕စည္းၿပီး အမ်ိဳးသမီးမ်ား အခြင့္အေရးအတြက္ စတင္လႈပ္ရွားေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးကို လုပ္မယ္လို႔ ဦးတည္ခဲ့ေပမယ့္ ေက်းလက္ေဒသက အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရး ဆံုး႐ံႈးေနမႈေတြက သူနဲ႕ ဘဝတူေတြအေရး လယ္ယာေျမကိစၥေတြသဘက္ ဦးလွည့္လာျပီး အမ်ားဆံုး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့အေၾကာင္း အမ်ိဳးသမီးကြန္ယက္မွ ေဒၚသႏၱာက ေျပာျပတယ္။
“ေဒၚေနာ္အုန္းလွကို ေထာင္ထဲမွာ ရင္းႏွီးလာခဲ့တာပါ။ က်မ လြတ္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ သူနဲ႔တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ေတာ့ သူ႔မွာ အရမ္းကို ႐ိုးသားျဖဴစင္တဲ့ ဘ၀နဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို ေတြ႕လာရတယ္။ သူက ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္ ေဒသခံေတြနဲ႔အတူ ေနထိုင္ စားေသာက္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္တယ္။ ဘာနဲ႔ေကၽြးေကၽြး စားတတ္တယ္။ ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိပ္တတ္တယ္။ က်မတို႔ေတာင္ သူ ဘူတာမွာတံုးလံုးႀကီး အိပ္ခ်လိုက္တာတို႔၊ ကားေပၚမွာ ေဟာက္သံေတြနဲ႔ အိပ္ေနတာတို႔ကို အတူလိုက္ရတာ ရွက္လိုက္တာလို႔ သူ႔ကိုေျပာရင္လည္း သူက ၿပံဳးၿပံဳးပဲ။ သူ႔ကို အဲဒီလိုေျပာလို႔လဲ ခြန္းတံု႔မျပန္တတ္ဘူး” လို႔ ေျပာျပတယ္။
ေဒၚေနာ္အုန္းလွက ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ ရဲေတြနဲ႕ရင္ဆိုင္ စကားေျပာရမယ္ဆို အခ်က္က်က် ေျပာဆိုတတ္တဲ့အျပင္ ေတာသူေတာင္သားေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုတဲ့အခါ သူကိုယ္တိုင္ လယ္သမားပီပီ လိုအပ္ရင္ လယ္ထဲမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ႏွမ္းခင္းထဲမွာျဖစ္ျဖစ္ အတူတူလုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ေဒသခံေတြနဲ႔ ပိုရင္းႏွီးလို႔ သူ႔ဆိုရင္ ေဒသခံေတြက ခံစားခ်က္ေတြကို ပိုေျပာ ေလ့ရွိတဲ့အေၾကာင္းလည္း ေဒၚသႏၱာက ေျပာျပတယ္။
အမ်ိဳးသမီးကြန္ရက္အဖြဲ႕နဲ႔ တြဲလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွတေယာက္ ေမွာ္ဘီ၊ ေအာက္ခ်ိဳင္းရြာမွာ မအိပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ ရန္ကုန္၊ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္က အိမ္တအိမ္မွာ အမ်ားဆံုး အိပ္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ စမ္းေခ်ာင္းအိမ္မွာ အစပိုင္းတေလ်ာက္လံုး ညဘက္အိပ္ဖို႔ ရပ္ကြက္က ဧည့္စာရင္းမေပးတာေၾကာင့္ ညဘက္ပိုင္းေတြမွာ သီရိမဂၤလာေစ်းကိုသြားၿပီး ပန္း၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ၀ယ္၊ ပ်ံက်ေစ်းေတြမွာ လွည့္ေရာင္းရင္ တညလံုး အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြလည္း မနည္းခဲ့ဘူးလို႔ ေဒၚသႏၱာက ဆက္ ေျပာျပတယ္။
“တကယ္ေတာ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွဟာ ညီအကို၊ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔လည္း အဆက္ျဖတ္၊ ရန္ကုန္မွာကလည္း ေသြးမ်ိဳးသားခ်င္းက မရွိနဲ႔။ အပ်ိဳႀကီးကလည္းျဖစ္ေတာ့ သားေထာက္သမီးခံေတြလည္း မရွိဘူး။ သူသာ တကယ္လို႔ က်န္းမာေရး၊ အသက္ အရြယ္အရ နာတဲ့အရြယ္ေရာက္ခဲ့ရင္ ဆည္းဆာရိပ္ ဘိုးဘြားရိပ္သာကုိပဲ သြားမယ္လို႔ သူ အၿမဲေျပာေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီေနရာကိုလည္း သိပ္အားကိုးတယ္။ အခုဆိုရင္ အသက္ကလည္း ၅၀ ေက်ာ္လာၿပီ၊ ေသြးတိုးကလည္း ရွိေနတယ္” ဟု ၎ကဆို ပါတယ္။
မိတၳီလာမွာ က်င္းပတဲ့ ၾသဂုတ္လ ၈ ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုအ ခမ္းအနားကို သြားရင္း မံုရြာ၊ လက္ပံေတာင္းဘက္ကို ေဒၚေနာ္အုန္းလွ တဦးတည္း ထြက္ခဲ့တာကို ေဒၚသႏၱာက မသိလိုက္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ လက္ပံေတာင္းေဒသခံေတြနဲ႔ ပက္သက္ရင္ သူ တအား သံေယာဇဥ္ႀကီးတဲ့အေၾကာင္း၊ ေတာသူေတာင္သားေတြ မတရားခံရတယ္လို႔ သူ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္လို႕လည္း ဆိုတယ္။
“အခုေတာ့ ေဒသခံေတြ ဆႏၵျပခြင့္မရတာကို သူၾကားၿပီး လက္ပံေတာင္းကို သြားၿပီး ဆႏၵျပဖုိ႔ သူက သက္္ဆိုင္ရာေတြဆီ ခြင့္ျပဳခ်က္တင္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္ဆိုၿပီး သူ ဆႏၵျပေတာ့တယ္။ အဲဒါကို ဖမ္းၿပီး တရား႐ံုးက ႐ံုးဆက္တုိက္ထုတ္ၿပီး ၃ ရက္အတြင္း အမိန္႔ခ်တယ္။ အေရးယူျပန္ေတာ့လည္း ပုဒ္မ ၁၈ နဲ႔မဟုတ္ပဲ ပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) နဲ႔ အေရးယူခဲ့တယ္။ ဒါ တကယ္ေရာ သင့္ေတာ္လားဆိုတာ အမ်ားႀကီးေတြးစရာျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးေတြ လုပ္ေနပါတယ္လို႔ ဘယ္လိုပဲဲဆိုဆို ေအာက္ေျခပိုင္းေတြမွာ ဘာမွမေျပာင္းလဲေသးဘူးဆိုတာ လက္ေတြ႕ပဲ” လို႔ ေဒၚေနာ္အုန္းလွကို ျပန္လႊတ္ေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုရင္း ေဒၚသႏၱာက ေျပာဆိုပါတယ္။
http://burma.irrawaddy.org/archives/47789
ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈနဲ႔ ေထာင္ ၂ ႏွစ္ စံျမန္းသြားတဲ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွ
အသားကညိဳ ညိဳ၊ လူက ခပ္၀၀၊ ၀တ္စားတာကလည္း ပကာသနမရွိ၊ မထည္၀ါေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာကေတာ့ ေတြ႕ လိုက္တိုင္း ရယ္ေမာ ရႊင္ၿပံဳးေနတာကို ေတြ႕ရမယ္။ သူ႔အသက္က အခုဆိုရင္ ၅၁ ႏွစ္၀န္းက်င္ရွိလာေပမယ့္ ေတာၾကိဳအံုၾကားအထိ သြားလာႏိုင္ျပီး လယ္သမားေတြရဲ႕ဘ၀၊ ဆင္းရဲသား ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ႕ ဘ၀ အေရးေတြကိုသာ တစိုက္မတ္မတ္ လံုးပန္းေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ လက္ခုပ္လက္၀ါးအတီးခံရျပီး ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳဆိုၾကတဲ့ ဆုတံဆိပ္ လက္ခံရမယ့္ စင္ျမင့္တခုဆီ သူ ေရာက္မသြားဘူး။ အဲဒီအစား ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈဆိုတဲ့ ပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) နဲ႔ ေထာင္နန္း ၂ ႏွစ္ စံျမန္းဖို႔ မံုရြာေထာင္ကိုသာ သူ႕ကို ပို႕ခဲ့ၾကတယ္။ သူကေတာ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွပါပဲ။
ကရင္တိုင္းရင္းသူ တေယာက္ျဖစ္ၿပီး လယ္သမားမ်ိဳး႐ိုးက ဆင္းသက္လာတဲ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွရဲ႕ဘ၀အစက သာမာန္ လယ္ေတာသူတစ္ေယာက္လို ႐ိုး႐ိုးေလး ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ အေဖရဲ႕နာမည္က ဦးသိန္းေအာင္၊ အေမရဲ႕ နာမည္က ေဒၚခင္ႀကိဳင္။ မိဘႏွစ္ပါးလံုးက ကရင္လူမ်ိဳးေတြျဖစ္ၾကၿပီး ရန္ကုန္တိုင္း ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နဲ႔ ၄ မိုင္ေက်ာ္ကြာေ၀းတဲ့ ကုန္းဂမူးရြာေလးမွာ လယ္လုပ္၊ ငါးေထာင္၊ ႏြားနဲ႔အတူ႐ုန္းရင္း လယ္ထဲမွာသာ ၾကီးျပင္းခဲ့တယ္။ အတန္းပညာဆိုလို႔လဲ တိတိ ပပမဟုတ္၊ အလယ္တန္းအဆင့္မွာတင္ ေက်ာင္းကထြက္၊ လယ္ထဲ ၀င္လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ ေမြးခ်င္း ၇ ေယာက္ရွိတဲ့အထဲမွာ သူက ဒုတိယေျမာက္ သမီးအႀကီး။ အမ တေယာက္၊ ညီမ ၂ ေယာက္နဲ႔ ေမာင္ ၃ ေယာက္ရွိခဲ့့တယ္။ အားလံုးကလည္း ေက်းလက္ေနတဲ့သူေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးမ်ိဳး႐ိုး မပါရွိခဲ့ဘူး။
သူ႔အသက္ ၂၆ ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုအံုၾကြမႈ အေရးေတာ္ပံုႀကီးကို မ်က္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ႀကံဳလိုက္ရတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဘ၀က စပါတယ္။ ေမွာ္ဘီေဒသခံေတြက ရန္ကုန္ဘက္တက္ၿပီး ဆႏၵျပဖို႔ လူစုတဲ့အခါ ရန္ကုန္မွာ အေျခအေနဆိုးေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ မိန္းကေလးေတြ မလိုက္ၾကဖို႔ ပထမ စီစဥ္ထားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွက လိုက္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း လာေျပာရင္း ေနာက္ဆံုး မိန္းကေလးေတြပါ လိုက္လာၾကေတာ့တယ္။ အဲဒီထဲမွာပဲ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓါတ္ ျပင္းထန္ပံုကို စေတြ႕ခဲ့ရတယ္လို႔ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ ေအာက္ခ်ိဳင္းေက်းရြာက ဦးတင္ေငြက ဧရာ၀တီသို႔ အမွတ္တရ ျပန္ေျပာျပတယ္။
“သူက ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ပထမ လူအုပ္ႀကီးနဲ႔ အသံေၾကြးေၾကာ္တာပဲဲရွိေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေရွ႕က ဆိုင္းပုတ္ကို ကိုင္တဲ့သူျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ဆံုး လူအုပ္အေရွ႕ဆံုးက အေသခံ အလံကိုင္တဲ့သူျဖစ္လာတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးစိတ္ဓါတ္္ ျပင္းထန္ပံုကို အဲဒီမွာ စျမင္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သူက ႏိုင္ငံေရးထဲ ေဇာက္ခ်လုပ္ေတာ့တာပဲ” လို႕ ဦးတင္ေငြက ေျပာျပတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဖြဲ႕စည္းလာေတာ့လည္း သူ႔ရဲ႕ရြာက ပါတီ၀င္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ရပ္ေက်းညီလာခံလုပ္တဲ့အခါ သူက အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပဖို႔ လုပ္တဲ့အခါ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာ ပါတီေအာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ သူရဲ႕စြမ္းေဆာင္မႈက ထိေရာက္မႈရွိခဲ့ပါတယ္။
သူကိုယ္တိုင္က ကရင္လူမ်ိဳးျဖစ္ေလေတာ့ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ထဲက ကရင္ရြာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူဦးေဆာင္ၿပီး စည္း႐ံုးမဲဆြယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ဦးတင္ေငြက ေျပာျပတယ္။
“ကရင္ရြာျဖစ္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔က အရမ္းမ၀င္ရဲဘူး။ သူကေတာ့ တေယာက္ထဲ၀င္သြားၿပီး အိမ္ေပၚတက္ၿပီး ကရင္စကားနဲ႔ ဟိုေျပာဒီေျပာလုပ္လုိက္တာ မၾကာခင္မွာပဲ က်ေနာ္တို႔ကို ၀င္လာလို႔႔ရတဲ့အေၾကာင္းေျပာရင္း အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ မဲေအာင္ႏိုင္ေရးေတြ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကရင္လူမ်ိဳးေတြက တအားကို ႐ိုးၾကတာ။ ဘာပါတီလဲဆိုတာ မသိဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးပါတီလား၊ အဲဒါဆို သိၿပီဆိုခဲ့တာခ်ည္းပဲ” လို႕ ဆိုပါတယ္။
သူ႔ရဲ႕စြမ္းေဆာင္မႈကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္ သိျမင္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ဖြဲ႕စည္းတဲ့ ဗဟိုအမ်ိဳးသမီးေရးရာအဖြဲ႕မွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းကို ပိုမို ထဲထဲ၀င္၀င္ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့တယ္။
အဲဒီလို သူဟာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔အတူ ႏိုင္ငံေရးထဲကို ထဲထဲ၀င္၀င္ေဆာင္ရြက္လာခဲ့တဲ့အတြက္ မိသားစုနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ေ၀းကြာလာခဲ့တဲ့အေၾကာင္း ဦးတင္ေငြက ေျပာျပတယ္။
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲကာလမွာ သူ႔ရဲ႕ရြာက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ပါတီ၀င္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕ ဦးေလးေတာ္သူတဦးက ထန္းတပင္ၿမိဳ႕နယ္ကေန တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးပါတီရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ၀င္ေရာက္အေရြးခံရာကေန ျပသနာစတင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
သူ႔ ဦးေလးက သူ႔ရဲ႕မိသားစုကို ဖိအားေပးသလို ေဒၚေနာ္အုန္းလွကိုလည္း အမ်ိဳးုသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ ေ၀းေအာင္ လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရး ယံုၾကည္ခ်က္ကို မစြန္႔လႊတ္႐ံုသာ မကဘူး။ မိသားစုက ႏိုင္ငံေရး လုပ္ရင္ ငါတို႔အိမ္ကို ျပန္မလာေတာ့နဲ႔လို႔ ေျပာတဲ့အခါ အိမ္မွာ လံုး၀ မေနေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း ေထာက္လွမ္းေရးေတြက အၿမဲတမ္း သူ႔ေနာက္ကို လိုက္ေထာက္လွမ္းေနေတာ့ ရြာခံေတြ၊ မိသားစုေတြကလည္း ေတာသူေတာင္သားပီပီ ေၾကာက္စိတ္၀င္ခဲ့ၾကေတာ့ သူန႔ဲမိသားစုက တျဖည္းျဖည္း ေ၀းကြာလာခဲ့တယ္။
ပထမေတာ့ သူက အိမ္ကေနထြက္ၿပီး ေမွာ္ဘီက ၀ါးနက္ေခ်ာင္းရြာမွာ အရင္သြားေနခဲ့တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ မိန္းကေလး ျဖစ္တဲ့အျပင္ မိသားစုလိုျဖစ္ေနတဲ့ ဦးတင္ေငြက စိုးရိမ္ၿပီး သူ႔အိမ္မွာ လာေနဖို႔ ေခၚလိုက္တာနဲ႔ ေဒၚေနာ္အုန္းလွတေယာက္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ထဲက ေအာက္ခ်ိဳင္းေက်းရြာမွာ စေနျဖစ္တယ္။
“သူက ဒီဘက္ရြာက စပါး၀ယ္လိုက္၊ ေမွာ္ဘီတက္ေရာင္းလိုက္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚကို ႏိုင္ငံေရးကိစၥနဲ႔သြားရင္း အျပန္မွာ ရြာေတြက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မယ့္ အထည္ေတြ၀ယ္လာၿပီး ရြာလွည့္ေရာင္းခ်လိုက္နဲ႔ သူ ၀င္ေငြရွာတယ္။ ရွာသမွ် ၀င္ေငြကလည္း ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြမွာပဲ အသံုးျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ရပ္တည္မႈက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီနဲ႔ပဲ တစိုက္မတ္မတ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဗဟိုအမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕မွာ ပါလာတာ့ သူက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အနီးကပ္ဆံုး အမ်ိဳးသမီးတဦးက ရန္ ကုန္ကို ေမွာ္ဘီကေန သြားလာေနရတာ အခက္ခဲျဖစ္မွာစိုးလို႔ သူ႔ရဲ႕အိမ္မွာ လာေနခိုင္းေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ သူက အမ်ိဳး သားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔အတူ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြထဲကို ပိုေရာက္လာခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕စိတ္က ဒီႏိုင္ငံေရးထဲမွာပဲ စူးစူး နစ္နစ္ျဖစ္ေနတယ္။ သူဟာ အခ်ဳပ္ခံရတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္၊ ေခၚစစ္ခံရတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ျဖစ္တာေတာင္ ျပည္သူ ေတြနစ္တာတယ္လို႔၊ လုပ္သင့္တယ္လို႔ သူယံုၾကည္လိုက္ရင္ ဘယ္္သူတားတား ေနာက္မဆုတ္ပဲလုပ္တတ္ေလ့ရွိတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မႏၱေလးခရီးစဥ္ ရထားနဲ႔သြားဖုိ႔ စီစဥ္ေတာ့ အားလံုးကလုိက္ပို႔ၾကတယ္။ ဘူတာႀကီးနားမေရာက္ခင္ သမၼတ႐ုပ္ရွင္႐ံုနားေရာက္ေတာ့ ရဲေတြကတားျမစ္ေနရင္း ေနာက္ဆံုး ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ၿပီး ေဒၚေနာ္အုန္းလွ အဖမ္းခံရတဲ့အေၾကာင္း အဂၤ ါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းအဖြဲ႕က ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအးက အမွတ္တရ ျပန္ေျပာျပတယ္။
“ဖမ္းေတာ့ ဘယ္မွာထားတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိခဲ့ၾကဘူး။ ဘယ္လိုမွလည္း ဆက္သြယ္ေမးျမန္းလို႔ မရခဲ့ဘူး။ ၂ လ ေက်ာ္ေတာ့မွ ေထာင္ထဲမွာ သူတို႔အ၀တ္အစားမရွိလို႔ ေစာင္ပတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးရတာကို ေထာင္ဆူေတာ့မွ သူ႔ကို ဆက္သြယ္ခြင့္ရခဲ့တာ” လုိ႔ ေျပာျပတယ္။
၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းျဖစ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဒုတိယေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံလုိက္ရတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ဒီပဲယင္း ၁ ႏွစ္ျပည္တဲ့ေန႔မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္႐ံုးေရွ႕မွာပဲ ၾကြသမွ် သံဃာေတာ္ေတြကို က်ဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြနဲ႕ အက်ယ္ခ်ဳပ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ဆုေတာင္းပြဲေလး စလုပ္ၾကတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမြးေန႔တေန႔မွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး အဂၤ ါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းဖို႕ မိသားစုပံုစံေလး စတင္ ဖြဲ႕စည္းလိုက္တယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕ေလးက အပတ္စဥ္ မျပတ္တမ္း ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းဖို႔ စတင္ႀကိဳးစားၾကတယ္။
ပထမ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရႊတံဂံုဘုရားေပၚမွာ ၀တ္ျပဳခြင့္မရၾကဘူး။ ၃ ႏွစ္ေလာက္အထိ ရဲေတြ၊ စြမ္းအားရွင္ေတြက ပိတ္ဆို႔တားဆီးမႈေတြ အမ်ားႀကီးႀကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကရတယ္။ ေဒၚေနာ္အုန္းလွလာၿပီဆုိရင္ သူ႔ကို ေဂါပက႐ံုးကို လုိက္ခဲ့ပါ၊ ေမးစရာရွိလို႔ဆိုၿပီး ညေနအထိ ေခၚသြားၾကေတာ့ ေဂါပကရံုးထဲမွာတင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေန႔လည္ ၁ နာရီအခ်ိန္မွာ ၀တ္ျပဳ ခဲ့ရတာမ်ိဳးေတြ၊ အဂၤ ါေထာင့္ကို သံဇကာခ်ထားတာမ်ိဳးေတြလည္း အမ်ားႀကီးႀကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကရတယ္။
ေဒၚေနာ္အုန္းလွအပါအ၀င္ အဂၤ ါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းအဖြဲ႕က အဖြဲ႕ဝင္ေတြရဲ႕ဓါတ္ပံုကို အဂၤ ါေထာင့္မွာ ကပ္ၿပီး “ကလိမ္ၿခံဳနိဗၺာန္ေဆာ္မ်ား” လို႔ေတာင္ အေခၚခံခဲ့ရတယ္။ အတားအဆီးအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မႈေတြ ၾကားမွာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွက ခိုင္မာတဲ့စိတ္္နဲ႔ ဒီအလုပ္ကို မျပတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္ ပါတီ၀င္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဖမ္းခံရ၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ အားေလ်ာ့သြားရခ်ိန္မွာ သူ လံုး၀ အားမရျဖစ္ရတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ တည္ေထာင္ျခင္း ၁၆ ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားၿပီးေတာ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွနဲ႔အတူ ပါတီ၀င္တခ်ိဳ႕ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္႐ံုးကို သြားၿပီး ေတာင္းဆိုမႈေတြ လုပ္ခဲ့ရာကေန ေဒၚေနာ္အုန္းလွနဲ႔အတူ ပါတီ၀င္ ၂၁ ဦးတို႔ ပထမဆံုး ပါတီက အထုတ္ခံရ၊ ပါတီ၀င္အျဖစ္က ႏွစ္အလုိက္ ရပ္စဲခံရတာေတြ ျဖစ္တယ္။
“က်မတို႔က ကုလသမဂၢ႐ံုးကိုသြားၿပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ့အေရးအတြက္ ဆႏၵျပေနတဲ့ သူေတြကို ကုလသမဂၢအေနနဲ႔ ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔၊ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဆႏၵျပရင္း အဖမ္းခံရတဲ့ ျမန္မာ့ေက်ာင္းသားေတြကို ကုလသမဂၢက စံုစမ္းေပးဖို႔၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ႕ ရလဒ္ကို အသိအမွတ္ျပဳေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆိုရာကေန ေဒၚေနာ္အုန္းလွက ပါတီကေန ထုတ္ခံလုိက္ရတယ္။ တခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ ယာယီနားေပါ့” လို႔ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအးက ေျပာျပတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွတေယာက္ ပါတီက ဘာ့ေၾကာင့္ထုတ္ရတာလဲဆိုၿပီး ပါတီရံုးခ်ဳပ္အေရွ႕မွာ ပါတီဥကၠဌ ဦးေအာင္ေရႊကို မတ္တပ္ရပ္ ဆႏၵျပပါေတာ့တယ္။ သူ႔ကို ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြက ဘယ္လိုပဲနားခ်ခ် လံုး၀ နားမေထာင္ပဲ ပါတီ႐ံုး ေရွ႕မွာ ရက္အတန္ၾကာ လာေရာက္ မတ္တပ္ရပ္ ဆႏၵျပတယ္။ သူေနတဲ့အိမ္ကအမ်ိဳးသမီးကလည္း ဒီလိုမလုပ္ဖို႔ တားတာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕စိတ္က မွန္တယ္ထင္ရင္ လံုး၀အေလ်ာ့မေပးတတ္တဲ့အက်င့္ေၾကာင့္ အဲဒီအိမ္မွာပါ လံုး၀မေနေတာ့ဘူး။ ေမွာ္ဘီ၊ ေအာက္ခ်ိဳင္းရြာက အိမ္မွာ သြားျပန္ေနတယ္။
သူဟာ ဒုတိယအႀကိမ္ ေမွာ္ဘီကေနရန္ကုန္ဘက္ကိုမလာရဆိုတဲ့ ေျခခ်ဳပ္လည္း ခံရတယ္။ အဲဒီ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္အခ်ိန္မွာ တစ္ရက္ အဂၤါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းအဖြဲ႕ရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္အတြက္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတခုမွာ ဆြမ္းကပ္ အလွဴပြဲေလးလုပ္မလို႔ ေအာက္ခ်ိဳင္းရြာကေန ထမင္း ဟင္းေတြနဲ႔အတူ လိုင္းကားနဲ႔အလာ သူ ကားေမွာက္တယ္။
“ ေခါင္းမွာ ၁၉ ခ်က္ေတာင္ ခ်ဳပ္ရတာ။ အဲဒီေမွာက္တဲ့ညေနမွာ ေမွာ္ဘီတုိက္နယ္ေဆး႐ံုက ကုသလို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာနဲ႔ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးကို ပို႔ဖို႔ လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရဲဘက္က ရန္ကုန္မလာရ ဆိုတဲ့ေျခခ်ဳပ္ရွိတာေၾကာင့္ အပို႔ မခံဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလး တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ေျပာၿပီးေတာ့မွ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးကို တင္လို႔ရတာ။ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာပဲ ၁ လေလာက္ ေဆးကုသလိုက္ရတယ္” လို႔ ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအးက ေျပာျပတယ္။
အဲဒီလို ႏိုင္ငံေရးကို တဖက္ကလုပ္ရင္း တဖက္မွာ ရြာေတြကို လွည့္လည္ၿပီး ေစ်းေရာင္းခ်တဲ့အလုပ္နဲ႔ ရပ္တည္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ရတဲ့၀င္ေငြေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားရဲ႕ ေထာင္၀င္စာအတြက္ အကုန္ ခံခဲ့တာ မ်ားတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အဂၤါ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းအဖြဲ႕ေလးကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လူေတြ ေလ်ာ့ပါးလာျပီး အမာခံ လူတခ်ိဳ႕သာ က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး ၂ ႏွစ္ျပည့္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ေျမာက္ဒဂံုက မေကြးပရိယတၱိစာသင္တိုက္မွာ ဆြမ္းကပ္လွဴဒါန္းၿပီး ျပန္အလာ သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္အေရာက္ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ခ်မွတ္ျခင္း ခံရတယ္။
ေထာင္ကျပန္ထြက္လာေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႕နဲ႔ အရင္ကတည္းက အဂၤါ၀တ္ျပဳအဖြဲ႕ေလးနဲ႔ လုပ္လာတဲ့သူတခ်ိဳ႕ေပါင္းစုၿပီး ဒီမိုကေရစီနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးကြန္ယက္ကို ဖြဲ႕စည္းၿပီး အမ်ိဳးသမီးမ်ား အခြင့္အေရးအတြက္ စတင္လႈပ္ရွားေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးကို လုပ္မယ္လို႔ ဦးတည္ခဲ့ေပမယ့္ ေက်းလက္ေဒသက အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရး ဆံုး႐ံႈးေနမႈေတြက သူနဲ႕ ဘဝတူေတြအေရး လယ္ယာေျမကိစၥေတြသဘက္ ဦးလွည့္လာျပီး အမ်ားဆံုး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတဲ့အေၾကာင္း အမ်ိဳးသမီးကြန္ယက္မွ ေဒၚသႏၱာက ေျပာျပတယ္။
“ေဒၚေနာ္အုန္းလွကို ေထာင္ထဲမွာ ရင္းႏွီးလာခဲ့တာပါ။ က်မ လြတ္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ သူနဲ႔တြဲၿပီး အလုပ္လုပ္ေတာ့ သူ႔မွာ အရမ္းကို ႐ိုးသားျဖဴစင္တဲ့ ဘ၀နဲ႔ စိတ္ဓါတ္ကို ေတြ႕လာရတယ္။ သူက ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေရာက္ ေဒသခံေတြနဲ႔အတူ ေနထိုင္ စားေသာက္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္တယ္။ ဘာနဲ႔ေကၽြးေကၽြး စားတတ္တယ္။ ဘယ္ေနရာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိပ္တတ္တယ္။ က်မတို႔ေတာင္ သူ ဘူတာမွာတံုးလံုးႀကီး အိပ္ခ်လိုက္တာတို႔၊ ကားေပၚမွာ ေဟာက္သံေတြနဲ႔ အိပ္ေနတာတို႔ကို အတူလိုက္ရတာ ရွက္လိုက္တာလို႔ သူ႔ကိုေျပာရင္လည္း သူက ၿပံဳးၿပံဳးပဲ။ သူ႔ကို အဲဒီလိုေျပာလို႔လဲ ခြန္းတံု႔မျပန္တတ္ဘူး” လို႔ ေျပာျပတယ္။
ေဒၚေနာ္အုန္းလွက ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ ရဲေတြနဲ႕ရင္ဆိုင္ စကားေျပာရမယ္ဆို အခ်က္က်က် ေျပာဆိုတတ္တဲ့အျပင္ ေတာသူေတာင္သားေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုတဲ့အခါ သူကိုယ္တိုင္ လယ္သမားပီပီ လိုအပ္ရင္ လယ္ထဲမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ႏွမ္းခင္းထဲမွာျဖစ္ျဖစ္ အတူတူလုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ေဒသခံေတြနဲ႔ ပိုရင္းႏွီးလို႔ သူ႔ဆိုရင္ ေဒသခံေတြက ခံစားခ်က္ေတြကို ပိုေျပာ ေလ့ရွိတဲ့အေၾကာင္းလည္း ေဒၚသႏၱာက ေျပာျပတယ္။
အမ်ိဳးသမီးကြန္ရက္အဖြဲ႕နဲ႔ တြဲလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေဒၚေနာ္အုန္းလွတေယာက္ ေမွာ္ဘီ၊ ေအာက္ခ်ိဳင္းရြာမွာ မအိပ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ ရန္ကုန္၊ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္က အိမ္တအိမ္မွာ အမ်ားဆံုး အိပ္ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ စမ္းေခ်ာင္းအိမ္မွာ အစပိုင္းတေလ်ာက္လံုး ညဘက္အိပ္ဖို႔ ရပ္ကြက္က ဧည့္စာရင္းမေပးတာေၾကာင့္ ညဘက္ပိုင္းေတြမွာ သီရိမဂၤလာေစ်းကိုသြားၿပီး ပန္း၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ၀ယ္၊ ပ်ံက်ေစ်းေတြမွာ လွည့္ေရာင္းရင္ တညလံုး အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြလည္း မနည္းခဲ့ဘူးလို႔ ေဒၚသႏၱာက ဆက္ ေျပာျပတယ္။
“တကယ္ေတာ့ ေဒၚေနာ္အုန္းလွဟာ ညီအကို၊ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔လည္း အဆက္ျဖတ္၊ ရန္ကုန္မွာကလည္း ေသြးမ်ိဳးသားခ်င္းက မရွိနဲ႔။ အပ်ိဳႀကီးကလည္းျဖစ္ေတာ့ သားေထာက္သမီးခံေတြလည္း မရွိဘူး။ သူသာ တကယ္လို႔ က်န္းမာေရး၊ အသက္ အရြယ္အရ နာတဲ့အရြယ္ေရာက္ခဲ့ရင္ ဆည္းဆာရိပ္ ဘိုးဘြားရိပ္သာကုိပဲ သြားမယ္လို႔ သူ အၿမဲေျပာေလ့ရွိတယ္။ အဲဒီေနရာကိုလည္း သိပ္အားကိုးတယ္။ အခုဆိုရင္ အသက္ကလည္း ၅၀ ေက်ာ္လာၿပီ၊ ေသြးတိုးကလည္း ရွိေနတယ္” ဟု ၎ကဆို ပါတယ္။
မိတၳီလာမွာ က်င္းပတဲ့ ၾသဂုတ္လ ၈ ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုအ ခမ္းအနားကို သြားရင္း မံုရြာ၊ လက္ပံေတာင္းဘက္ကို ေဒၚေနာ္အုန္းလွ တဦးတည္း ထြက္ခဲ့တာကို ေဒၚသႏၱာက မသိလိုက္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။ လက္ပံေတာင္းေဒသခံေတြနဲ႔ ပက္သက္ရင္ သူ တအား သံေယာဇဥ္ႀကီးတဲ့အေၾကာင္း၊ ေတာသူေတာင္သားေတြ မတရားခံရတယ္လို႔ သူ ယံုၾကည္ခဲ့တယ္လို႕လည္း ဆိုတယ္။
“အခုေတာ့ ေဒသခံေတြ ဆႏၵျပခြင့္မရတာကို သူၾကားၿပီး လက္ပံေတာင္းကို သြားၿပီး ဆႏၵျပဖုိ႔ သူက သက္္ဆိုင္ရာေတြဆီ ခြင့္ျပဳခ်က္တင္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္ဆိုၿပီး သူ ဆႏၵျပေတာ့တယ္။ အဲဒါကို ဖမ္းၿပီး တရား႐ံုးက ႐ံုးဆက္တုိက္ထုတ္ၿပီး ၃ ရက္အတြင္း အမိန္႔ခ်တယ္။ အေရးယူျပန္ေတာ့လည္း ပုဒ္မ ၁၈ နဲ႔မဟုတ္ပဲ ပုဒ္မ ၅၀၅(ခ) နဲ႔ အေရးယူခဲ့တယ္။ ဒါ တကယ္ေရာ သင့္ေတာ္လားဆိုတာ အမ်ားႀကီးေတြးစရာျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးေတြ လုပ္ေနပါတယ္လို႔ ဘယ္လိုပဲဲဆိုဆို ေအာက္ေျခပိုင္းေတြမွာ ဘာမွမေျပာင္းလဲေသးဘူးဆိုတာ လက္ေတြ႕ပဲ” လို႔ ေဒၚေနာ္အုန္းလွကို ျပန္လႊတ္ေပးဖို႕ ေတာင္းဆိုရင္း ေဒၚသႏၱာက ေျပာဆိုပါတယ္။
http://burma.irrawaddy.org/archives/47789
Tuesday, September 10, 2013
သေဘာတူညီခ်က္ တစံုတရာမရရွိဘဲ အဆံုးသတ္ခဲ့တဲ့ အစိုးရနဲ႔ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕ UNFC တို႔အၾကား ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ (ရုပ္သံ)
သေဘာတူညီခ်က္ တစံုတရာမရရွိဘဲ အဆံုးသတ္ခဲ့တဲ့ အစိုးရနဲ႔ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕ UNFC တို႔အၾကား ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ ဒုတိယအႀကိမ္ အႀကိဳညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးပြဲကို ဧရာဝတီက ရုိက္ကူးတင္ဆက္ထားပါတယ္။
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
ရြာသူႀကီးတစ္ဦးကို BGF ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထား
စက္တင္ဘာ ၉ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္၊ ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ ထီးသေဒါ့ထာ့ေက်းရြာအုပ္စုရွိ တေခခုိေက်းရြာသူႀကီးကို ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လ လယ္ပုိင္းက နယ္ျခားေစာင့္တပ္(BGF) ၁၀၁၄ တပ္ရင္းမွ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားကာ ယခု ရက္ေပါင္း ၂၀ေက်ာ္ အထိ ျပန္လႊတ္ေပးျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္း႐ုံး(KNU)တပ္မဟာ(၅)က ေျပာသည္။
၎ေဒသရွိ မယ္ပရီ အေျခစုိက္ BGF တပ္ရင္း (၁၀၁၄)လက္ေအာက္ခံ တပ္ခဲြ(၂)မွ တပ္ခဲြမႉး ဖားသာ့ဘဲက တပ္ရင္းမႉးျဖစ္သူ ဗုိလ္မႉး ေမာင္ခ်စ္၏ ညႊန္ၾကားခ်က္ျဖင့္ ၾသဂုတ္လ ၁၉ရက္ေန႔တြင္ တေခခုိရြာသူႀကီး ေစာဖားကာလီဆုိသူအား KNU ၏ သူလ်ွဳိလုပ္ေပးသူဟု စြပ္စဲြကာ သြားေရာက္ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု KNU တပ္မဟာ(၅)တာ၀န္ရွိသူ တစ္ဦးက ေျပာသည္။
၎က “၀ဲႀကီးမွာ ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရြာသူႀကီးကို အျမင္မၾကည္လုိ႔ BGF က ဖမ္းဆီးေခၚ ေဆာင္သြားတာပါ။ KNU အတြက္ သူလွ်ဳိလုပ္ေပးသူလုိ႔ BGF က သူ႔ကို ထင္တယ္။ အခုထိ ျပန္မလႊတ္ေသး ဘူး။ အခု သူမိသားစုေတြလည္း ေတာ္ေတာ္စုိးရိမ္ေနၾကတယ္”ဟု ေျပာသည္။
BGF က လက္ရွိ ဖမ္းဆီးခံရသူ ရြာသူႀကီးကို အမ်ဳိးမ်ဳိးၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ဒဏ္ေငြအျဖစ္ က်ပ္ေငြ (၁)သိန္း ေပး ေဆာင္ခုိင္းခဲ့သလုိ လက္နက္တပ္ဆင္၍ ၎တုိ႔ တပ္ဖဲြ႔မ်ားသြားလာလႈပ္ရွားရာသုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားမႈမ်ားရွိသည္ ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။
ယခုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘီဂ်ီအက္ဖ္ကို ဆက္သြယ္၍ မရေသာ္လည္း ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသအေျခစုိက္ ဒီမုိကေရစီ အက်ဳိးျပဳ ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္(ဒီေကဘီေအ)မွ တပ္မႉးတစ္ဦးက“တခီခုိ႔ ရြာသူႀကီးကို ဖမ္းဆီးေခၚ ေဆာင္သြားတာကေတာ့ ၾကားတယ္။ ေခၚေဆာင္သြားရတဲ့ ကိစၥကိုေတာ့ အတိအက် မသိဘူး။ အခု ျပန္လႊတ္ လား မလႊတ္ေသးဘူးလား ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ မသိရေသးဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ၾသဂုတ္လ ၂၁ရက္ေန႔တြင္လည္း အဆုိပါ BGF တပ္ရင္း ၁၀၁၄မွ တပ္ခဲြ(၂)တပ္ခဲြမႉး ဖားသာ့ဘဲသည္ ၎ေဒသအတြင္းရွိ ေခါ့ထီးထာ့ေက်းရြာသုိ႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ရြာသားႏွစ္ဦး၏ ၾကက္ကို ေတာင္းစား၍ မရသျဖင့္ ၾကက္ပုိင္ရွင္တုိ႔ႏွစ္ဦးကို ေသနတ္ေျပာင္းျဖင့္ ေထာက္ၿပီး ၾကက္မ်ားကို ပစ္သတ္သြားခဲ့ေသးသည္ဟု ဆုိသည္။
တၿပိဳင္နက္တည္းတြင္ BGF(၁၀၁၄)တပ္ရင္းမႉး ဗုိလ္မႉးေမာင္ခ်စ္သည္ တေခခုိႏွင့္ တလာေအာ္ခုိေနရာတုိ႔တြင္ ပိုမုိလႈပ္ရွားရန္ဆုိၿပီး ၾသဂုတ္လ ၁၈ရက္ေန႔က ဖားသာဒူး ဦးစီး BGF တပ္စိပ္တစိပ္ကို ေစလႊတ္ခဲ့သလုိ တပ္ခဲြ (၁)မွ တပ္ခဲြမႉး ေမာင္ႀကီးဦးစီးအဖဲြ႔ကိုလည္း ဗုိလ္မ်ဳိးလႈိင္ ဦးစီေသာ အစုိးရစစ္တပ္ ေျချမန္တပ္ရင္း ခမရ (၃၅၈)တုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ လယ့္ကဲြဂြင္၌ ၀င္ေရာက္လႈပ္ရွားခဲ့လွ်က္ရွိသည္ဟု သိရသည္။
ထိုသို႔ လႈပ္ရွားရာတြင္ ရြာသားမ်ား၏ ေနအိမ္ထဲသုိ႔ တက္ေရာက္ရွာေဖြ ေမႊေႏွာက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ကာ မသၤကာ ဖြယ္ရာ ပစၥည္းတစုံတရာ ေတြ႔ရွိပါက အိမ္ထဲရွိသူမ်ားကုိ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း KNU တပ္မဟာ(၅)က ေျပာသည္။
BGF တပ္ရင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ၁၀၁၄တပ္ရင္းႏွင့္ ၁၀၁၃တပ္ရင္းတုိ႔သည္ ထီးသေဒါ့ထာ့အုပ္စုအတြင္း နယ္ေျမ စုိးမုိးေရးအတြက္ တပ္အင္းအားတုိးခ်ဲ႕လာမႈႏွင့္ ပုိမုိလႈပ္ရွားလာမႈမ်ားေၾကာင့္ ၾသဂုတ္လ ၁၆ရက္ေန႔တြင္ KNU တပ္မဟာ(၅)လက္ေအာက္ခံ တပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ားႏွင့္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး BGFဘက္မွ ၁ဦးေသ၊ ၂ဦး ထိခုိက္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။
http://www.kicnews.org/?p=18572
ကရင္ျပည္နယ္၊ ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ ထီးသေဒါ့ထာ့ေက်းရြာအုပ္စုရွိ တေခခုိေက်းရြာသူႀကီးကို ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လ လယ္ပုိင္းက နယ္ျခားေစာင့္တပ္(BGF) ၁၀၁၄ တပ္ရင္းမွ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားကာ ယခု ရက္ေပါင္း ၂၀ေက်ာ္ အထိ ျပန္လႊတ္ေပးျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္း႐ုံး(KNU)တပ္မဟာ(၅)က ေျပာသည္။
၎ေဒသရွိ မယ္ပရီ အေျခစုိက္ BGF တပ္ရင္း (၁၀၁၄)လက္ေအာက္ခံ တပ္ခဲြ(၂)မွ တပ္ခဲြမႉး ဖားသာ့ဘဲက တပ္ရင္းမႉးျဖစ္သူ ဗုိလ္မႉး ေမာင္ခ်စ္၏ ညႊန္ၾကားခ်က္ျဖင့္ ၾသဂုတ္လ ၁၉ရက္ေန႔တြင္ တေခခုိရြာသူႀကီး ေစာဖားကာလီဆုိသူအား KNU ၏ သူလ်ွဳိလုပ္ေပးသူဟု စြပ္စဲြကာ သြားေရာက္ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု KNU တပ္မဟာ(၅)တာ၀န္ရွိသူ တစ္ဦးက ေျပာသည္။
၎က “၀ဲႀကီးမွာ ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရြာသူႀကီးကို အျမင္မၾကည္လုိ႔ BGF က ဖမ္းဆီးေခၚ ေဆာင္သြားတာပါ။ KNU အတြက္ သူလွ်ဳိလုပ္ေပးသူလုိ႔ BGF က သူ႔ကို ထင္တယ္။ အခုထိ ျပန္မလႊတ္ေသး ဘူး။ အခု သူမိသားစုေတြလည္း ေတာ္ေတာ္စုိးရိမ္ေနၾကတယ္”ဟု ေျပာသည္။
BGF က လက္ရွိ ဖမ္းဆီးခံရသူ ရြာသူႀကီးကို အမ်ဳိးမ်ဳိးၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ဒဏ္ေငြအျဖစ္ က်ပ္ေငြ (၁)သိန္း ေပး ေဆာင္ခုိင္းခဲ့သလုိ လက္နက္တပ္ဆင္၍ ၎တုိ႔ တပ္ဖဲြ႔မ်ားသြားလာလႈပ္ရွားရာသုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားမႈမ်ားရွိသည္ ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။
ယခုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘီဂ်ီအက္ဖ္ကို ဆက္သြယ္၍ မရေသာ္လည္း ၿမိဳင္ႀကီးငူေဒသအေျခစုိက္ ဒီမုိကေရစီ အက်ဳိးျပဳ ကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္(ဒီေကဘီေအ)မွ တပ္မႉးတစ္ဦးက“တခီခုိ႔ ရြာသူႀကီးကို ဖမ္းဆီးေခၚ ေဆာင္သြားတာကေတာ့ ၾကားတယ္။ ေခၚေဆာင္သြားရတဲ့ ကိစၥကိုေတာ့ အတိအက် မသိဘူး။ အခု ျပန္လႊတ္ လား မလႊတ္ေသးဘူးလား ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ မသိရေသးဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ၾသဂုတ္လ ၂၁ရက္ေန႔တြင္လည္း အဆုိပါ BGF တပ္ရင္း ၁၀၁၄မွ တပ္ခဲြ(၂)တပ္ခဲြမႉး ဖားသာ့ဘဲသည္ ၎ေဒသအတြင္းရွိ ေခါ့ထီးထာ့ေက်းရြာသုိ႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ရြာသားႏွစ္ဦး၏ ၾကက္ကို ေတာင္းစား၍ မရသျဖင့္ ၾကက္ပုိင္ရွင္တုိ႔ႏွစ္ဦးကို ေသနတ္ေျပာင္းျဖင့္ ေထာက္ၿပီး ၾကက္မ်ားကို ပစ္သတ္သြားခဲ့ေသးသည္ဟု ဆုိသည္။
တၿပိဳင္နက္တည္းတြင္ BGF(၁၀၁၄)တပ္ရင္းမႉး ဗုိလ္မႉးေမာင္ခ်စ္သည္ တေခခုိႏွင့္ တလာေအာ္ခုိေနရာတုိ႔တြင္ ပိုမုိလႈပ္ရွားရန္ဆုိၿပီး ၾသဂုတ္လ ၁၈ရက္ေန႔က ဖားသာဒူး ဦးစီး BGF တပ္စိပ္တစိပ္ကို ေစလႊတ္ခဲ့သလုိ တပ္ခဲြ (၁)မွ တပ္ခဲြမႉး ေမာင္ႀကီးဦးစီးအဖဲြ႔ကိုလည္း ဗုိလ္မ်ဳိးလႈိင္ ဦးစီေသာ အစုိးရစစ္တပ္ ေျချမန္တပ္ရင္း ခမရ (၃၅၈)တုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ လယ့္ကဲြဂြင္၌ ၀င္ေရာက္လႈပ္ရွားခဲ့လွ်က္ရွိသည္ဟု သိရသည္။
ထိုသို႔ လႈပ္ရွားရာတြင္ ရြာသားမ်ား၏ ေနအိမ္ထဲသုိ႔ တက္ေရာက္ရွာေဖြ ေမႊေႏွာက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ကာ မသၤကာ ဖြယ္ရာ ပစၥည္းတစုံတရာ ေတြ႔ရွိပါက အိမ္ထဲရွိသူမ်ားကုိ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း KNU တပ္မဟာ(၅)က ေျပာသည္။
BGF တပ္ရင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ၁၀၁၄တပ္ရင္းႏွင့္ ၁၀၁၃တပ္ရင္းတုိ႔သည္ ထီးသေဒါ့ထာ့အုပ္စုအတြင္း နယ္ေျမ စုိးမုိးေရးအတြက္ တပ္အင္းအားတုိးခ်ဲ႕လာမႈႏွင့္ ပုိမုိလႈပ္ရွားလာမႈမ်ားေၾကာင့္ ၾသဂုတ္လ ၁၆ရက္ေန႔တြင္ KNU တပ္မဟာ(၅)လက္ေအာက္ခံ တပ္ဖဲြ႔၀င္မ်ားႏွင့္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး BGFဘက္မွ ၁ဦးေသ၊ ၂ဦး ထိခုိက္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။
http://www.kicnews.org/?p=18572
Monday, September 9, 2013
က်မ ေ ထာ င္ က် ခ် င္ တ ယ္
က်မ ေ ထာ င္ က် ခ် င္ တ ယ္
မဏိ
၈၈ တုန္းက ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ ဂမူးရြာက
ကရင္မေလးတေယာက္ အေဖ့လက္ကို ဆြဲၿပီး
သူလည္း ဆႏၵျပလိုက္ခ်င္လို႔တဲ့
သူမ်ား တိုင္ေပးသမွ် ဒို႔အေရးေတြ ေအာ္
ရင္ကိုေကာ့လို႔ ခ်ီတက္ သူမ မေၾကာက္ခဲ့ဘူး။
ကိုယ္တိုင္လယ္ထြန္၊ ကိုယ္တိုင္ငါးမွ်ား
ရြာစဥ္သြား ေစ်းေရာင္းတဲ့ေျခေထာက္
ဒီေလာက္နဲ႔ ဒူးမေထာက္ခဲ့ဘူး။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အားလုံးေရွ႕ကထြက္
မဆုတ္မနစ္တဲ့ သူမစိတ္ဓာတ္ျပခဲ့ၿပီ
ေသမိန္႔က်ၿပီးသား အလံကိုကိုင္လို႔
ႏိုင္ငံေရးနယ္ထဲ အဲ့ဒီထဲက ေျခစုံပစ္၀င္ခဲ့တယ္
အမွန္တရားအတြက္ဆို သူမဆႏၵ
(က်မ ေထာင္က်ခ်င္တယ္)။
ျပည္သူ႔ပါတီႀကီးတခုမွ ရပ္ေက်းမွ ဗဟိုထိ
အဆင့္ဆင့္ တက္လွမ္းမမီတဲ့ ပန္းရယ္ မရွိခဲ့ပါဘူး
ပညာမတတ္ေပမယ့္ စည္း႐ုံးတတ္တယ္
ကြန္ျပဴတာမတတ္ေပမယ့္ သစၥာရွိတယ္
အဂၤလိပ္စကားမတတ္ေပမယ့္ ျမန္မာစကားနဲ႔ ကရင္စကား လုံး၀တတ္တယ္
မွန္တယ္ထင္ရင္ ေခါင္းမာတတ္တဲ့ညာဥ္ကို
ဆင္ျခင္ဉာဏ္မဲ့တယ္ ထင္ရင္လည္း ထင္
လူထုေခါင္းေဆာင္အတြက္ဆို
(က်မ ေထာင္က်ခ်င္တယ္)။
ပင္နီမ၀တ္ရဲတဲ့ ေခတ္၊ ရင္ထိုးမထိုးရဲတဲ့ ေခတ္
စကားက်ယ္က်ယ္မေျပာရဲတဲ့ ေခတ္မွာ
ေခါင္းေဆာင္ပုံကို ရင္မွာကပ္၊ စာတန္းေတြတပ္ၿပီး
လြတ္ေျမာက္ဖို႔ကို ဘုရားအက်ယ္ႀကီး ရွစ္ခိုးတယ္
ႏိုင္ငံေရးအဆင့္အတန္းမရွိတဲ့ လူၿပိန္းအလုပ္လို႔
ဘယ္လိုပဲ ႐ႈတ္ခ်႐ႈတ္ခ် ႏိုင္က်ဥ္းအားလုံးလြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္
(က်မ ေထာင္က်ခ်င္တယ္)။
သူမကို မိဘေတြက ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ရ၊ အိမ္ျပင္မထြက္ရလို႔
ေန၀င္မီးၿငိမ္း အာဏာသိမ္းလည္း
အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲ၀င္တယ္ ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ခြဲၿပီး
တသက္တကၽြန္း အိမ္ႏွင္ဒဏ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ခံယူလိုက္ေသးတယ္
ပါတီကထြက္ လမ္းေပၚတက္ခဲ့ၿပီ အမွန္တရားအတြက္ဆို
မီးမလာလည္း သူ႔အလုပ္
ေျမသိမ္း ယာသိမ္း သူ႔အလုပ္
ၿငိမ္းခ်မ္းလမ္းေလွ်ာက္ သူ႔အလုပ္
လက္ပန္းေတာင္းေတာင္ကာကြယ္ဖို႔ သူ႔အလုပ္
ဘယ္ပုဒ္မမွ သူမကို မတားႏိုင္ခဲ့
ခုလည္း
(က်မ ေထာင္က်ခ်င္တယ္) တဲ့ ...။ ။
(ေဒၚေနာ္အုန္းလွအတြက္ ...)
မဏိ
၄-၉-၂၀၁၃
drlunswe.blogspot.com
တႏိုင္ငံလံုးအပစ္ရပ္ေရး အလွမ္းေ၀းဆဲဟု UNFC သံုးသပ္
မနႏၵာခ်မ္း
09.09.2013
ျမန္မာအစိုးရဘက္က ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ ၂၀၁၃ ေအာက္တိုဘာလထဲကို တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ အားလံုးနဲ႔ တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ရဖို႔ဆုိတာ အလွမ္းေ၀းေနဆဲလို႔ UNFC ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီက ေျပာဆုိလိုက္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီ နဲ႔ UNFC တို႔ ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွာ တနဂၤေႏြေန႔က ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကၿပီး ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း တိက်တဲ့ ရလဒ္အေျဖေတာ့ မရခဲ့ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ အေသးစိတ္ကိုေတာ့ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတဲ့ မနႏၵာခ်မ္းက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
UNFC ေခၚ ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီနဲ႔ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီတို႔ဟာ စက္တင္ဘာလ ၈ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔က ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွာ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဒုတိယအႀကိမ္ အႀကိဳ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲအတြင္း - UNFC ဘက္ကလည္း သူတို႔ေရးဆြဲထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးလမ္းျပေျမပံု ၆ ခ်က္ကို အဓိကထား ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသလို ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းကလည္း
အစိုးရဘက္က ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတုိင္း ေနာက္လထဲ ျပည္လံုးကၽြတ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ရဖုိ႔နဲ႔ ေနာက္ႏွစ္မွာ အားလံုးပါ၀င္တဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ ေျမာက္ေရးကို အေလးေပး ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ိဳးေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးလွေမာင္ေရႊက ဗြီအိုေအကို ေျပာျပပါတယ္။
“ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္း ရွင္းျပတာကေတာ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရးစကားဝုိင္းေပါ့ေလ- သြားႏုိင္ဖို႔အတြက္ကို ေအာက္တိုဘာလကုန္ခါနီးေလာက္မွာ nationwide cease-fire ပဲြႀကီးကိုလုပ္လုိပါတယ္။ အားလံုးလည္းတက္ေရာက္ဖို႔ ဖိတ္ၾကားတယ္ေပါ့ေလ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားတာ ၁၄ ဖဲြ႔ရွိတယ္၊ ဒါၿပီးသြားရင္ေတာ့ ႏုိဝင္ဘာ၊ ဒီဇင္ဘာေလာက္မွာ မူေဘာင္ဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပဲြကို ေဆာင္ရြက္လုိတယ္။ အဲဒါၿပီးသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ေပါ့ေလ။ သင့္ေလ်ာ္တဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ အဲဒီမွာက်ရင္ေတာ့ အားလံုးပါဝင္တဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးတဲ့ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြႀကီးေပါ့- ေဆာင္ရြက္လုိတယ္ဆိုတာကို ရွင္းျပပါတယ္။ ”
UNFC က ေရးဆြဲထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးလမ္းျပေျမပံု ၆ ခ်က္ထဲမွာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ လူငယ္အဖြဲ႔ေတြ၊ အရပ္ဖက္လူမႈအဖြဲ႔ေတြ အားလံုးပါ၀င္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပေရး ပါ၀င္ပါ တယ္။ ဒါ့အျပင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထုိးထားၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း တဘက္နဲ႔တဘက္ၾကားမွာ တုိက္ပြဲေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနကိုလည္း UNFC ဘက္ကေန တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့တယ္လို႔ UNFC ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးႏုိင္ဟံသာက ေျပာျပပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔က ျပည္နယ္အဆင့္မွာေရာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္မွာေရာ လက္မွတ္ထိုးထားၿပီးၿပီ။ အခု ေနာက္ထပ္တဆင့္ ထုိးဖို႔ လိုအံုးမလားပဲ တြက္ၾကည့္တာေပါ့ေလ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့အဖဲြ႔ေတြကလည္း သူ႔အဖဲြ႔ေတြမွာက တုိက္ပဲြေပါင္း အႀကိမ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့အေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈက နည္းနည္း နည္းလာတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါကတစ္ခ်က္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္းဆိုတာက အဓိက အဲဒီလို လက္မွတ္ထုိးမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္မျဖစ္ဖို႔ ျပင္ဆင္မႈမွာ အဲဒါ အမ်ားႀကီးလိုအပ္တယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ စစ္ေရးပိုင္းမွာ စစ္တပ္ေတြက သိပ္ကပ္ေနရင္ ေရွာင္လဲႊလုိ႔မရဘူး၊ စစ္တပ္ေတြကို ခြာဖို႔လိုတယ္။ တပ္ေတြရဲ႕လႈပ္ရွားခြင္ကို သတ္မွတ္ဖို႔လိုတယ္။ ေနာက္ တပ္ေတြလုိက္နာဖို႔ စည္းကမ္းေတြ ခ်မွတ္ဖို႔ လိုတယ္။ ဒါေတြ အခုိင္အမာမရွိဘဲနဲ႔ ေနာက္ထပ္ လက္မွတ္ထိုးရင္ ဘာမွမၾကာဘူး- ျပန္တုိက္ၾကအံုးမွာပဲ။ အဲဒါေတြက အဓိကက်တာေတြကို ျပင္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတဲ့အပိုင္း၊ အဲဒါေတြ မျပည့္စံုဘဲနဲ႔ လက္မွတ္ေနာက္ထပ္ထုိးတာကေတာ့ မထူးျခားဘူး၊ အက်ဳိးမရွိဘူးလို႔ က်ေနာ္ေတာ့ အဲလိုေထာက္ျပတယ္။”
ဒါ့အျပင္ မၾကာေသးခင္ကစလို႔ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းအပါအ၀င္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္းရဲ႕ မၾကာေသးခင္က ရွမ္းျပည္နယ္ခရီးစဥ္အတြင္း တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ မူ ၆ ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာဆိုလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီမူေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြကို အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး မလုပ္ခင္က ေျပာဆိုေဆြးေႏြးခဲ့တာမရွိသလို အခုမွ ဒီမူေတြ ထြက္ေပၚလာတဲ့အေပၚမွာလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္လို႔ ဦးႏုိင္ဟံသာက ဆက္ေျပာပါတယ္။
“တရားဝင္ ဒီေန႔ပဲြမွာေရာ၊ မေန႔က အလြတ္သေဘာေတြ႔ၾကတဲ့ပဲြမွာေရာ က်ေနာ္တို႔ ေမးျမန္းတယ္။ သူတို႔ဘက္က ေျဖတာေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္မွာျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥအေပၚမွာ သက္ဆိုင္ရာတပ္မႉးေတြက ေျပာတဲ့စကားပါ။ ဒါ-တျပည္လံုးဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ဳိး မဟုတ္ေသးဘူးဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိးေပါ့ေနာ္၊ သူတို႔က အဲလိုေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေတြလုပ္တုန္းက ဒါေတြ ဘာမွ မေျပာဘဲ အခုမွ ေျပာလာတာကေတာ့ ဒါကေတာ့ လုပ္ရပ္ မမွန္ကန္ဘူးေပါ့ေလ။ အဲဒါကို က်ေနာ္တို႔ ေထာက္ျပတယ္။”
တပ္မေတာ္ရဲ႕ မူ ၆ ခ်က္ထဲမွာ တပ္သားသစ္ မစုေဆာင္းဖို႔၊ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ တပ္စခန္း မတည္ေဆာက္ဖို႔၊ ဆက္ေၾကး မေကာက္ဖုိ႔ စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲကေတာ့ တိက်တဲ့ ရလဒ္အေျဖ တစံုတရာ မထြက္ဘဲ ၿပီးဆံုးသြားၿပီး အစိုးရက ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ျပည္လံုးကၽြတ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲႏိုင္ဖုိ႔နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္ေျမာက္ဖို႔ကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနမွာ မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူးလို႔ ဦးႏုိင္ဟံသာက ဆက္ေျပာပါတယ္။
“တိက်တဲ့ရလဒ္ေတာ့ မရွိေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့အမ်ားႀကီး တိုးတက္လာတယ္။ တိက်တဲ့အေျဖရယ္လို႔ေတာ့ ဒီပဲြမွာ အေျဖမထုတ္ႏုိင္ေသးဘူးေနာ္။ အဲဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးဖို႔ အခုထိေတာ့ မေရာက္ႏုိင္ေသးဘူး၊ ခန္႔မွန္းဖို႔ေတာ့ ခက္ပါတယ္။ ”
ဒါေပမဲ့လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ ဦးလွေမာင္ေရႊကေတာ့-
“က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ အခ်ိန္ ႏွစ္လနီးပါးေလာက္ က်န္တဲ့အတြက္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒါေတြအားလံုးကို နားလည္ေအာင္ရွင္းလင္းျပေပးၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုရင္လည္း ျဖစ္ႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အခု ၁၄ ဖဲြ႔က အပစ္အခတ္ရပ္စဲတာကို လက္မွတ္ေရးထိုးထားၿပီး ျဖစ္တယ္ဗ်။ အခုဥစၥာက ႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုတာကလည္း အားလံုးေတာင္းဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္မွာကို ပိုအာမခံတဲ့ အေနအထားနဲ႔ ေဆာင္ရြက္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အားလံုးနားလည္လာရင္ေတာ့ အားလံုးတက္ေရာက္မယ္၊ အားလံုးလက္မွတ္ေရးထုိးမယ္လို႔ က်ေနာ့အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ”
UNFC (ေခၚ) ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီကို တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ (၁၁) ဖြဲ႔နဲ႔ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလမွာ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အဓိကကေတာ့ အစိုးရနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈေတြမွာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြအားလံုး ပါ၀င္ႏိုင္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ မွာေတာ့ UNFC အဖြဲ႔၀င္ ၁၁ ဖြဲ႔ထဲက KIO ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔နဲ႔ တအာန္းေခၚ ပေလာင္ျပည္နယ္လြတ္ေျမာက္ ေရးအဖြဲ႔ (PSLF) ကေတာ့ အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ လက္မွတ္မထုိးရေသးပါဘူး။
KIO အဖြဲ႔နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီအၾကား စက္တင္ဘာလလယ္ေလာက္မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕မွာ ထပ္မံေတြ႔ဆံုဖို႔ စီစဥ္ထားတယ္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ိဳးေဆာင္ ဦးလွေမာင္ေရႊက ေျပာပါတယ္။
မေန႔ စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔ကေတာ့ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ရွမ္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ RCSS/SSA ေတာင္ပိုင္းတို႔ ခ်င္းမုိင္မွာ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကၿပီး ပဏာမ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီၿပီးေနာက္ မေျပလည္ေသးတဲ့ စစ္ေရးအေျခအေနေတြနဲ႔ ေအာက္ေျခတပ္ေတြ ထိေတြ႔တဲ့အေနအထား၊ ေနာက္ ႏွစ္ဘက္နယ္ေျမ သတ္မွတ္ေရးကိစၥေတြကို အဓိကထားေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္ရွင္။
http://burmese.voanews.com/content/aung-min-unfc-peace-talks-in-chaing-mai-september-08-2013-/1745666.html
09.09.2013
ျမန္မာအစိုးရဘက္က ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ ၂၀၁၃ ေအာက္တိုဘာလထဲကို တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ အားလံုးနဲ႔ တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ရဖို႔ဆုိတာ အလွမ္းေ၀းေနဆဲလို႔ UNFC ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီက ေျပာဆုိလိုက္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီ နဲ႔ UNFC တို႔ ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွာ တနဂၤေႏြေန႔က ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကၿပီး ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း တိက်တဲ့ ရလဒ္အေျဖေတာ့ မရခဲ့ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ အေသးစိတ္ကိုေတာ့ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတဲ့ မနႏၵာခ်မ္းက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
UNFC ေခၚ ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီနဲ႔ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီတို႔ဟာ စက္တင္ဘာလ ၈ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔က ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕မွာ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဒုတိယအႀကိမ္ အႀကိဳ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲအတြင္း - UNFC ဘက္ကလည္း သူတို႔ေရးဆြဲထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးလမ္းျပေျမပံု ၆ ခ်က္ကို အဓိကထား ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသလို ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းကလည္း
အစိုးရဘက္က ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတုိင္း ေနာက္လထဲ ျပည္လံုးကၽြတ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ရဖုိ႔နဲ႔ ေနာက္ႏွစ္မွာ အားလံုးပါ၀င္တဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ ေျမာက္ေရးကို အေလးေပး ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အက်ိဳးေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးလွေမာင္ေရႊက ဗြီအိုေအကို ေျပာျပပါတယ္။
“ဝန္ႀကီးဦးေအာင္မင္း ရွင္းျပတာကေတာ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရးစကားဝုိင္းေပါ့ေလ- သြားႏုိင္ဖို႔အတြက္ကို ေအာက္တိုဘာလကုန္ခါနီးေလာက္မွာ nationwide cease-fire ပဲြႀကီးကိုလုပ္လုိပါတယ္။ အားလံုးလည္းတက္ေရာက္ဖို႔ ဖိတ္ၾကားတယ္ေပါ့ေလ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားတာ ၁၄ ဖဲြ႔ရွိတယ္၊ ဒါၿပီးသြားရင္ေတာ့ ႏုိဝင္ဘာ၊ ဒီဇင္ဘာေလာက္မွာ မူေဘာင္ဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပဲြကို ေဆာင္ရြက္လုိတယ္။ အဲဒါၿပီးသြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ေပါ့ေလ။ သင့္ေလ်ာ္တဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ အဲဒီမွာက်ရင္ေတာ့ အားလံုးပါဝင္တဲ့ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးတဲ့ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြႀကီးေပါ့- ေဆာင္ရြက္လုိတယ္ဆိုတာကို ရွင္းျပပါတယ္။ ”
UNFC က ေရးဆြဲထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးလမ္းျပေျမပံု ၆ ခ်က္ထဲမွာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ လူငယ္အဖြဲ႔ေတြ၊ အရပ္ဖက္လူမႈအဖြဲ႔ေတြ အားလံုးပါ၀င္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပေရး ပါ၀င္ပါ တယ္။ ဒါ့အျပင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထုိးထားၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း တဘက္နဲ႔တဘက္ၾကားမွာ တုိက္ပြဲေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနကိုလည္း UNFC ဘက္ကေန တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့တယ္လို႔ UNFC ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးႏုိင္ဟံသာက ေျပာျပပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔က ျပည္နယ္အဆင့္မွာေရာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္မွာေရာ လက္မွတ္ထိုးထားၿပီးၿပီ။ အခု ေနာက္ထပ္တဆင့္ ထုိးဖို႔ လိုအံုးမလားပဲ တြက္ၾကည့္တာေပါ့ေလ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့အဖဲြ႔ေတြကလည္း သူ႔အဖဲြ႔ေတြမွာက တုိက္ပဲြေပါင္း အႀကိမ္ ၁၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့အေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈက နည္းနည္း နည္းလာတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါကတစ္ခ်က္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္းဆိုတာက အဓိက အဲဒီလို လက္မွတ္ထုိးမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္မျဖစ္ဖို႔ ျပင္ဆင္မႈမွာ အဲဒါ အမ်ားႀကီးလိုအပ္တယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ စစ္ေရးပိုင္းမွာ စစ္တပ္ေတြက သိပ္ကပ္ေနရင္ ေရွာင္လဲႊလုိ႔မရဘူး၊ စစ္တပ္ေတြကို ခြာဖို႔လိုတယ္။ တပ္ေတြရဲ႕လႈပ္ရွားခြင္ကို သတ္မွတ္ဖို႔လိုတယ္။ ေနာက္ တပ္ေတြလုိက္နာဖို႔ စည္းကမ္းေတြ ခ်မွတ္ဖို႔ လိုတယ္။ ဒါေတြ အခုိင္အမာမရွိဘဲနဲ႔ ေနာက္ထပ္ လက္မွတ္ထိုးရင္ ဘာမွမၾကာဘူး- ျပန္တုိက္ၾကအံုးမွာပဲ။ အဲဒါေတြက အဓိကက်တာေတြကို ျပင္ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတဲ့အပိုင္း၊ အဲဒါေတြ မျပည့္စံုဘဲနဲ႔ လက္မွတ္ေနာက္ထပ္ထုိးတာကေတာ့ မထူးျခားဘူး၊ အက်ဳိးမရွိဘူးလို႔ က်ေနာ္ေတာ့ အဲလိုေထာက္ျပတယ္။”
ဒါ့အျပင္ မၾကာေသးခင္ကစလို႔ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းအပါအ၀င္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္းရဲ႕ မၾကာေသးခင္က ရွမ္းျပည္နယ္ခရီးစဥ္အတြင္း တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ မူ ၆ ခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာဆိုလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီမူေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြကို အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး မလုပ္ခင္က ေျပာဆိုေဆြးေႏြးခဲ့တာမရွိသလို အခုမွ ဒီမူေတြ ထြက္ေပၚလာတဲ့အေပၚမွာလည္း ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္လို႔ ဦးႏုိင္ဟံသာက ဆက္ေျပာပါတယ္။
“တရားဝင္ ဒီေန႔ပဲြမွာေရာ၊ မေန႔က အလြတ္သေဘာေတြ႔ၾကတဲ့ပဲြမွာေရာ က်ေနာ္တို႔ ေမးျမန္းတယ္။ သူတို႔ဘက္က ေျဖတာေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္မွာျဖစ္ေနတဲ့ ကိစၥအေပၚမွာ သက္ဆိုင္ရာတပ္မႉးေတြက ေျပာတဲ့စကားပါ။ ဒါ-တျပည္လံုးဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ဳိး မဟုတ္ေသးဘူးဆိုတဲ့ သေဘာမ်ဳိးေပါ့ေနာ္၊ သူတို႔က အဲလိုေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေတြလုပ္တုန္းက ဒါေတြ ဘာမွ မေျပာဘဲ အခုမွ ေျပာလာတာကေတာ့ ဒါကေတာ့ လုပ္ရပ္ မမွန္ကန္ဘူးေပါ့ေလ။ အဲဒါကို က်ေနာ္တို႔ ေထာက္ျပတယ္။”
တပ္မေတာ္ရဲ႕ မူ ၆ ခ်က္ထဲမွာ တပ္သားသစ္ မစုေဆာင္းဖို႔၊ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ တပ္စခန္း မတည္ေဆာက္ဖို႔၊ ဆက္ေၾကး မေကာက္ဖုိ႔ စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲကေတာ့ တိက်တဲ့ ရလဒ္အေျဖ တစံုတရာ မထြက္ဘဲ ၿပီးဆံုးသြားၿပီး အစိုးရက ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ျပည္လံုးကၽြတ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲႏိုင္ဖုိ႔နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္ေျမာက္ဖို႔ကေတာ့ ေလာေလာဆယ္ အေျခအေနမွာ မျဖစ္ႏုိင္ေသးဘူးလို႔ ဦးႏုိင္ဟံသာက ဆက္ေျပာပါတယ္။
“တိက်တဲ့ရလဒ္ေတာ့ မရွိေသးဘူး။ ဒါေပမဲ့အမ်ားႀကီး တိုးတက္လာတယ္။ တိက်တဲ့အေျဖရယ္လို႔ေတာ့ ဒီပဲြမွာ အေျဖမထုတ္ႏုိင္ေသးဘူးေနာ္။ အဲဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးဖို႔ အခုထိေတာ့ မေရာက္ႏုိင္ေသးဘူး၊ ခန္႔မွန္းဖို႔ေတာ့ ခက္ပါတယ္။ ”
ဒါေပမဲ့လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ ဦးလွေမာင္ေရႊကေတာ့-
“က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ အခ်ိန္ ႏွစ္လနီးပါးေလာက္ က်န္တဲ့အတြက္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒါေတြအားလံုးကို နားလည္ေအာင္ရွင္းလင္းျပေပးၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္မယ္ဆိုရင္လည္း ျဖစ္ႏုိင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အခု ၁၄ ဖဲြ႔က အပစ္အခတ္ရပ္စဲတာကို လက္မွတ္ေရးထိုးထားၿပီး ျဖစ္တယ္ဗ်။ အခုဥစၥာက ႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုတာကလည္း အားလံုးေတာင္းဆိုတဲ့ ႏုိင္ငံေရးေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္မွာကို ပိုအာမခံတဲ့ အေနအထားနဲ႔ ေဆာင္ရြက္မွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အားလံုးနားလည္လာရင္ေတာ့ အားလံုးတက္ေရာက္မယ္၊ အားလံုးလက္မွတ္ေရးထုိးမယ္လို႔ က်ေနာ့အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ”
UNFC (ေခၚ) ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီကို တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ (၁၁) ဖြဲ႔နဲ႔ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလမွာ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အဓိကကေတာ့ အစိုးရနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈေတြမွာ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြအားလံုး ပါ၀င္ႏိုင္ေရး ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ မွာေတာ့ UNFC အဖြဲ႔၀င္ ၁၁ ဖြဲ႔ထဲက KIO ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔နဲ႔ တအာန္းေခၚ ပေလာင္ျပည္နယ္လြတ္ေျမာက္ ေရးအဖြဲ႔ (PSLF) ကေတာ့ အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ လက္မွတ္မထုိးရေသးပါဘူး။
KIO အဖြဲ႔နဲ႔ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီအၾကား စက္တင္ဘာလလယ္ေလာက္မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕မွာ ထပ္မံေတြ႔ဆံုဖို႔ စီစဥ္ထားတယ္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ိဳးေဆာင္ ဦးလွေမာင္ေရႊက ေျပာပါတယ္။
မေန႔ စက္တင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔ကေတာ့ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ရွမ္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ RCSS/SSA ေတာင္ပိုင္းတို႔ ခ်င္းမုိင္မွာ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကၿပီး ပဏာမ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီၿပီးေနာက္ မေျပလည္ေသးတဲ့ စစ္ေရးအေျခအေနေတြနဲ႔ ေအာက္ေျခတပ္ေတြ ထိေတြ႔တဲ့အေနအထား၊ ေနာက္ ႏွစ္ဘက္နယ္ေျမ သတ္မွတ္ေရးကိစၥေတြကို အဓိကထားေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါတယ္ရွင္။
http://burmese.voanews.com/content/aung-min-unfc-peace-talks-in-chaing-mai-september-08-2013-/1745666.html
Sunday, September 8, 2013
အေျခခံ ဥပေဒသစ္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕မ်ား ေရးဆြဲေတာ့မည္
ခင္ဦးသာ
ထိုင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕တြင္ ၾသဂုတ္ ၂ ရက္က က်င္းပသည့္ UNFC သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ(ဓာတ္ပုံ-လင္းသန္႔ / ဧရာ၀တီ)
ျပည္တြင္း ျပည္ပ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ား စုေပါင္း၍ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒသစ္ တခုကုိ ၃ လအတြင္း အၿပီး ေရးဆြဲမည္ ဟု သိရသည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒ သစ္ကုိ ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC) ႏွင့္ ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္း သား လူမ်ဳိးမ်ား မဟာမိတ္အဖြဲ႔ (UNA) တို႔ ပူးေပါင္း၍ မၾကာမီ ေရးဆြဲေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔မွာက ကုန္ၾကမ္းေတြ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ ၃ လ အတြင္း အၿပီးေရးဆြဲမယ္ ေျပာတာပါ၊ မၿပီးရင္ တလ ထပ္ၿပီး အခ်ိန္ယူရင္ ၿပီးစီးမွာပါ၊ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ လုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ မူ၀ါဒေတြ အမ်ားႀကီး ရွိၿပီးသားေတြထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြကုိ ယူၿပီး ေရးဆြဲဖို႔ ့ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ ေရးဆြဲေရးအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ခြန္ဥကၠာ က ဧရာ၀တီ ကုိ ေျပာသည္။
ျပည္ပေရာက္ ျပည္ေထာင္စုတုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(UNLD) အဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသား ေကာင္စီ(NCUB)၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ား ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို အေျခခံ၍ လက္ရွိ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္မည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ မူၾကမ္းတခု အဆင္သင့္ ရွိထားေစရန္ ရည္ရြယ္ ေရးဆြဲမည္ဟု တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား က ေျပာသည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ေရးဆြဲရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒသည္ ဒီမုိကေရစီ အႏွစ္သာရ ကင္းမဲ့ေနၿပီး စစ္မွန္ ေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုမူႏွင့္ ကုိက္ညီမႈမရွိ၍ ဖက္ဒရယ္ကုိ အေျခခံေသာ ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒသစ္ တခုကုိ လႊတ္ေတာ္ ျပင္ပရွိ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ားပါ၀င္၍ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ(မူၾကမ္း) တခု ေရးဆြဲရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းလည္း တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား က ဆိုသည္။
အဓိက အခ်က္ တခုတြင္၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒအား အမ်ားစုက လက္မခံဟု ေျပာဆိုေနၾကေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ထို ထက္ ေကာင္းမြန္ၿပီး အမ်ားလက္ခံႏိုင္မည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒ မရွိေသးေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ အသစ္ေရးဆြဲရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရခိုင္ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ALD) ဥကၠ႒ ဦးေအးသာေအာင္ က ဧရာ၀တီ ကုိ ေျပာသည္။
“အစုိးရ အဖြဲ႔နဲ႔ လႊတ္ေတာ္တို႔က လက္ခံတာ မခံတာ တပိုင္းေပါ့၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံက ဒီမုိကေရစီမက်ဘူး၊ တိုင္းရင္းသား အခြင့္ အေရး မရွိဘူးေျပာေနၾကတယ္၊ ဒီေတာ့ တခုကုိ မျပည့္စုံဘူး ေျပာရင္ ျပည့္စုံတဲ့အရာ တခုေတာ့ ကုိယ့္မွာ ရွိဖို႔လိုအပ္ တာေပါ့”ဟု ၎က ဆိုသည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ ေရးဆြဲရာတြင္ UNFC ႏွင့္ UNA တို႔မွ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ား၊ ဥပေဒ အႀကံေပးမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားသား ဥပေဒ အႀကံေပး ပညာရွင္မ်ား ပါ၀င္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ ေရးဆြဲရန္ ေကာ္မတီ တရပ္လည္း ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ဦးေဆာင္ လမ္းညႊန္သူမ်ားအျဖစ္ UNFC ဒု ဥကၠ႒ ဦးအန္ဘန္လ၊ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ဦးခြန္ထြန္း ဦး၊ ရခိုင္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ဦးေအးသာေအာင္ တို႔ ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္တြင္ UNFC အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ ညီလာခံမ်ား၊ အစည္းအေ၀း မ်ား စသည္တို႔၌ ေဆြးေႏြးသေဘာတူညီမႈ ရရွိခဲ့သည့္ မူ၀ါဒမ်ား၊ စာတမ္းမ်ားမွ ေကာင္းမြန္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ ေကာက္ႏုတ္၍ ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္၌ ထည့္သြင္း ေရးဆြဲၾကမည္ ျဖစ္သည္။
“အဓိကေတာ့ မၾကာေသးခင္က လုပ္ခဲ့တဲ့ UNFC နဲ႔တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစုံ ညီလာခံက ဘုံသေဘာတူညီခ်က္ေတြ ပါ၀င္မွာပါ၊ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တာက တိုင္းရင္းသား အားလုံး သေဘာတူတဲ့ ဒီမုိကေရစီ ကုိ အေျခခံတဲ့ ဖက္ဒရယ္ စစ္စစ္ပါ”ဟု ခြန္ဥကၠာ က ဆိုသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕၌ ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္မွ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔အထိ က်င္းခဲ့ေသာ UNFC ညီလာခံမွ လက္ရွိ ျပည္ေထာင္ စု ျမန္မာႏိုင္ငံအား အမ်ဳိးသား တန္းတူေရးႏွင့္ ကုိယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ရွိေသာ အမ်ဳိးသားျပည္နယ္မ်ားျဖင့္ စုေပါင္းဖြဲ႔ စည္းသြားရန္၊ ျပည္ပရန္မွ ကာကြယ္ရန္ ျပည္ေထာင္စုကုိ အေျခခံသည့္ ဖက္ဒရယ္ တပ္မေတာ္ တည္ေထာင္ရန္တို႔ကုိလည္း မူအားျဖင့္ သေဘာတူ ခဲ့ၾကၿပီး ဖြဲ႔စည္းပုံ သစ္ တခု ေရးဆြဲရန္လည္း သေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။
ထိုညီလာခံသုိ႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား၊ ျပည္တြင္းမွ တိုင္း ရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ား စသည္ျဖင့္ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာကုိ ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းျဖင့္ ေျဖရွင္းသြားရန္တို႔ကိုလည္း ထိုညီလာခံ က သေဘာတူခဲ့ၾကသည္။
အသစ္ေရးဆြဲမည့္ ဥပေဒသစ္ကုိ ၂၀၁၅ မတိုင္မီ အစိုးရက ဦးေဆာင္ျပဳလုပ္မည့္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ပါ၀င္ေသာ အစည္း အေ၀းႀကီး သို႔မဟုတ္ ညီလာခံ၌ တင္ျပမည္ျဖစ္ကာ အားလုံး၏ ဆႏၵသေဘာထား ခံယူသြားရန္လည္း ရည္ရြယ္ထားၾက ေၾကာင္း၊ လိုအပ္ပါက လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရး ေလ့လာသုံးသပ္ေရး ေကာ္မရွင္ထံ တင္ျပသြား ရန္ရွိေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒအရ ေပၚေပါက္လာေသာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သည္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံပါ အခ်က္တခ်ဳိ႕ကုိ ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္ ေလ့လာသုံးသပ္ေရး ေကာ္မရွင္ တခုကုိ ဖြဲ႔စည္းထားသည္။ ထိုေကာ္ မရွင္က ဖြဲ႔စည္းပုံ၏ ျပင္ဆင္ရန္ လိုအပ္ သည့္ အခ်က္မ်ားကို ဒီဇင္ဘာလ မကုန္မီ ေၾကညာသြားမည္ဟု ေျပာဆိုထားသည္။
ယင္းေကာ္မရွင္၌ အာဏာရ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီမွ ကုိယ္စားလွယ္အမ်ားႏွင့္တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ ၂၀ ေက်ာ္ ပါ၀င္ေန ကာ တိုင္းရင္းသားပါတီ ကိုယ္စားျပဳ ကုိယ္စားလွယ္ အနည္းငယ္သာ ပါ၀င္ေနသည့္အတြက္ တိုင္းရင္းသားတို႔ လိုလားေတာင္း ဆိုေနသည့္ တန္းတူေရး၊ ကို္ယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္၊ အာဏာခြဲေ၀ေရး၊ သယံဇာတ ခြဲေ၀ေရးတို႔ကုိ အျပည့္အ၀ ရရွိမည္ မဟုတ္ဟု သံသယ ရွိေနၾကသည္။
ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ နာယကႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရ ဦးေရႊမန္းက မူ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရး အတြက္ ဖက္ဒရယ္ စနစ္တည္ေဆာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနေၾကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္ စနစ္အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပုံပါ အခ်က္တခ်ဳိ႕ကုိ ျပင္ဆင္ရန္ လိုအပ္ပါက ေလ့လာသုံးသပ္ေရး အဖြဲ႔က ျပင္ဆင္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္းမွ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံပြဲမ်ားတြင္ ေျပာဆိုသြားေၾကာင္း သိရသည္။
“ဦးေရႊမန္း ကိုယ္တိုင္က ဖက္ဒရယ္ အေၾကာင္းကုိ ေျပာလာတဲ့အတြက္ ႀကိဳဆိုပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူေျပာတဲ့ ဖက္ဒရယ္မူက ဘာလဲ၊ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္လား၊ သူေျပာတာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာေနတဲ့ ဖက္ဒရယ္မူက တူခ်င္မွတူမယ္၊ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ ဟန္ ဖက္ဒရယ္ ပုံစံ ျဖစ္လာမွာကုိ က်ေနာ္တို႔ စိုးရိမ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္လဲ ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ ေရးဆြဲရတာပါ”ဟု ခြန္ဥကၠာ က ဆို သည္။
ဦးေရႊမန္း၏ ခရီးစဥ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ တခုတည္းသာ ရွိရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး လက္ နက္ကိုင္စြဲ၍ ဖက္ဒရယ္ စနစ္ျဖစ္ေပၚလာမည္ မဟုတ္ေၾကာင္းလည္း ဦးေရႊမန္းက တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံရာတြင္ ေျပာဆိုသြားေၾကာင္း သိရသည္။
ထို႔အတူ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံသည္ အခ်ိန္ယူေရးဆြဲထားျခင္း ျဖစ္သည့္ အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္ ထပ္မံေရးဆြဲရန္ မလိုအပ္ ေၾကာင္း၊ လက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပုံကုိသာ ျပင္ဆင္စရာ ရွိပါက ျပင္ဆင္ျခင္းသည္သာ သင့္ေလ်ာ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ဦးေရႊမန္း က မီဒီယာ တခ်ဳိ႕ကုိ မၾကာေသးခင္က ေျပာဆိုခဲ့ေသးသည္။
တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားကမူ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ၌ တိုင္းရင္းသားတို႔ လိုလားသည့္ အခ်က္မ်ားကုိ ျပင္ဆင္၍ တိုင္းရင္း သား တန္းတူေရး အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ အာမခံခ်က္ရွိပါက ကန္႔ကြက္စရာ မလိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုထားၾကသည္။
UNFC ကုိ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ (KIO)၊ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး (KNU)၊ ကရင္နီ ျပည္သူ႔ တုိးတက္ေရး ပါတီ (KNPP)၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP)၊ ရွမ္းျပည္ တုိးတက္ေရးပါတီ (SSPP)၊ ပအုိ႔ဝ္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔ (PNLO)၊ ပေလာင္ျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး (PSLF)၊ ရခုိင္ အမ်ိဳးသားေကာင္စီ (ANC) စသည့္အဖြဲ႔ ၁၁ ခု ျဖင့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႔စည္း ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
UNA တြင္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (SNLD)၊ ရခိုင္ ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ALD)၊ မြန္ ဒီမိုကေရစီ ပါတီ၊ ဇိုမီး ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ရွမ္းျပည္ ကိုးကန္႔ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ စသည္တို႔ ပါ၀င္သည္။
http://burma.irrawaddy.org/archives/47663
ထိုင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕တြင္ ၾသဂုတ္ ၂ ရက္က က်င္းပသည့္ UNFC သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ(ဓာတ္ပုံ-လင္းသန္႔ / ဧရာ၀တီ)
ျပည္တြင္း ျပည္ပ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ား စုေပါင္း၍ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒသစ္ တခုကုိ ၃ လအတြင္း အၿပီး ေရးဆြဲမည္ ဟု သိရသည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒ သစ္ကုိ ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC) ႏွင့္ ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္း သား လူမ်ဳိးမ်ား မဟာမိတ္အဖြဲ႔ (UNA) တို႔ ပူးေပါင္း၍ မၾကာမီ ေရးဆြဲေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔မွာက ကုန္ၾကမ္းေတြ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ ၃ လ အတြင္း အၿပီးေရးဆြဲမယ္ ေျပာတာပါ၊ မၿပီးရင္ တလ ထပ္ၿပီး အခ်ိန္ယူရင္ ၿပီးစီးမွာပါ၊ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ လုပ္ေဆာင္ထားတဲ့ မူ၀ါဒေတြ အမ်ားႀကီး ရွိၿပီးသားေတြထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေတြကုိ ယူၿပီး ေရးဆြဲဖို႔ ့ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ ေရးဆြဲေရးအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ခြန္ဥကၠာ က ဧရာ၀တီ ကုိ ေျပာသည္။
ျပည္ပေရာက္ ျပည္ေထာင္စုတုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(UNLD) အဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသား ေကာင္စီ(NCUB)၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ား ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို အေျခခံ၍ လက္ရွိ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္မည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ မူၾကမ္းတခု အဆင္သင့္ ရွိထားေစရန္ ရည္ရြယ္ ေရးဆြဲမည္ဟု တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား က ေျပာသည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ေရးဆြဲရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒသည္ ဒီမုိကေရစီ အႏွစ္သာရ ကင္းမဲ့ေနၿပီး စစ္မွန္ ေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုမူႏွင့္ ကုိက္ညီမႈမရွိ၍ ဖက္ဒရယ္ကုိ အေျခခံေသာ ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒသစ္ တခုကုိ လႊတ္ေတာ္ ျပင္ပရွိ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ားပါ၀င္၍ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ(မူၾကမ္း) တခု ေရးဆြဲရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းလည္း တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား က ဆိုသည္။
အဓိက အခ်က္ တခုတြင္၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒအား အမ်ားစုက လက္မခံဟု ေျပာဆိုေနၾကေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ထို ထက္ ေကာင္းမြန္ၿပီး အမ်ားလက္ခံႏိုင္မည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒ မရွိေသးေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ အသစ္ေရးဆြဲရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရခိုင္ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ALD) ဥကၠ႒ ဦးေအးသာေအာင္ က ဧရာ၀တီ ကုိ ေျပာသည္။
“အစုိးရ အဖြဲ႔နဲ႔ လႊတ္ေတာ္တို႔က လက္ခံတာ မခံတာ တပိုင္းေပါ့၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံက ဒီမုိကေရစီမက်ဘူး၊ တိုင္းရင္းသား အခြင့္ အေရး မရွိဘူးေျပာေနၾကတယ္၊ ဒီေတာ့ တခုကုိ မျပည့္စုံဘူး ေျပာရင္ ျပည့္စုံတဲ့အရာ တခုေတာ့ ကုိယ့္မွာ ရွိဖို႔လိုအပ္ တာေပါ့”ဟု ၎က ဆိုသည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ ေရးဆြဲရာတြင္ UNFC ႏွင့္ UNA တို႔မွ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ား၊ ဥပေဒ အႀကံေပးမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားသား ဥပေဒ အႀကံေပး ပညာရွင္မ်ား ပါ၀င္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ ေရးဆြဲရန္ ေကာ္မတီ တရပ္လည္း ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ဦးေဆာင္ လမ္းညႊန္သူမ်ားအျဖစ္ UNFC ဒု ဥကၠ႒ ဦးအန္ဘန္လ၊ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ဦးခြန္ထြန္း ဦး၊ ရခိုင္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ဦးေအးသာေအာင္ တို႔ ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။
ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္တြင္ UNFC အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ ညီလာခံမ်ား၊ အစည္းအေ၀း မ်ား စသည္တို႔၌ ေဆြးေႏြးသေဘာတူညီမႈ ရရွိခဲ့သည့္ မူ၀ါဒမ်ား၊ စာတမ္းမ်ားမွ ေကာင္းမြန္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ ေကာက္ႏုတ္၍ ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္၌ ထည့္သြင္း ေရးဆြဲၾကမည္ ျဖစ္သည္။
“အဓိကေတာ့ မၾကာေသးခင္က လုပ္ခဲ့တဲ့ UNFC နဲ႔တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစုံ ညီလာခံက ဘုံသေဘာတူညီခ်က္ေတြ ပါ၀င္မွာပါ၊ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တာက တိုင္းရင္းသား အားလုံး သေဘာတူတဲ့ ဒီမုိကေရစီ ကုိ အေျခခံတဲ့ ဖက္ဒရယ္ စစ္စစ္ပါ”ဟု ခြန္ဥကၠာ က ဆိုသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕၌ ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္မွ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔အထိ က်င္းခဲ့ေသာ UNFC ညီလာခံမွ လက္ရွိ ျပည္ေထာင္ စု ျမန္မာႏိုင္ငံအား အမ်ဳိးသား တန္းတူေရးႏွင့္ ကုိယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ရွိေသာ အမ်ဳိးသားျပည္နယ္မ်ားျဖင့္ စုေပါင္းဖြဲ႔ စည္းသြားရန္၊ ျပည္ပရန္မွ ကာကြယ္ရန္ ျပည္ေထာင္စုကုိ အေျခခံသည့္ ဖက္ဒရယ္ တပ္မေတာ္ တည္ေထာင္ရန္တို႔ကုိလည္း မူအားျဖင့္ သေဘာတူ ခဲ့ၾကၿပီး ဖြဲ႔စည္းပုံ သစ္ တခု ေရးဆြဲရန္လည္း သေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။
ထိုညီလာခံသုိ႔ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား၊ ျပည္တြင္းမွ တိုင္း ရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ား စသည္ျဖင့္ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာကုိ ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းျဖင့္ ေျဖရွင္းသြားရန္တို႔ကိုလည္း ထိုညီလာခံ က သေဘာတူခဲ့ၾကသည္။
အသစ္ေရးဆြဲမည့္ ဥပေဒသစ္ကုိ ၂၀၁၅ မတိုင္မီ အစိုးရက ဦးေဆာင္ျပဳလုပ္မည့္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစုံ ပါ၀င္ေသာ အစည္း အေ၀းႀကီး သို႔မဟုတ္ ညီလာခံ၌ တင္ျပမည္ျဖစ္ကာ အားလုံး၏ ဆႏၵသေဘာထား ခံယူသြားရန္လည္း ရည္ရြယ္ထားၾက ေၾကာင္း၊ လိုအပ္ပါက လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပုံ ျပင္ဆင္ေရး ေလ့လာသုံးသပ္ေရး ေကာ္မရွင္ထံ တင္ျပသြား ရန္ရွိေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒအရ ေပၚေပါက္လာေသာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သည္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံပါ အခ်က္တခ်ဳိ႕ကုိ ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္ ေလ့လာသုံးသပ္ေရး ေကာ္မရွင္ တခုကုိ ဖြဲ႔စည္းထားသည္။ ထိုေကာ္ မရွင္က ဖြဲ႔စည္းပုံ၏ ျပင္ဆင္ရန္ လိုအပ္ သည့္ အခ်က္မ်ားကို ဒီဇင္ဘာလ မကုန္မီ ေၾကညာသြားမည္ဟု ေျပာဆိုထားသည္။
ယင္းေကာ္မရွင္၌ အာဏာရ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီမွ ကုိယ္စားလွယ္အမ်ားႏွင့္တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ ၂၀ ေက်ာ္ ပါ၀င္ေန ကာ တိုင္းရင္းသားပါတီ ကိုယ္စားျပဳ ကုိယ္စားလွယ္ အနည္းငယ္သာ ပါ၀င္ေနသည့္အတြက္ တိုင္းရင္းသားတို႔ လိုလားေတာင္း ဆိုေနသည့္ တန္းတူေရး၊ ကို္ယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္၊ အာဏာခြဲေ၀ေရး၊ သယံဇာတ ခြဲေ၀ေရးတို႔ကုိ အျပည့္အ၀ ရရွိမည္ မဟုတ္ဟု သံသယ ရွိေနၾကသည္။
ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ နာယကႏွင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရ ဦးေရႊမန္းက မူ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရး အတြက္ ဖက္ဒရယ္ စနစ္တည္ေဆာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနေၾကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္ စနစ္အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပုံပါ အခ်က္တခ်ဳိ႕ကုိ ျပင္ဆင္ရန္ လိုအပ္ပါက ေလ့လာသုံးသပ္ေရး အဖြဲ႔က ျပင္ဆင္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္းမွ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံပြဲမ်ားတြင္ ေျပာဆိုသြားေၾကာင္း သိရသည္။
“ဦးေရႊမန္း ကိုယ္တိုင္က ဖက္ဒရယ္ အေၾကာင္းကုိ ေျပာလာတဲ့အတြက္ ႀကိဳဆိုပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူေျပာတဲ့ ဖက္ဒရယ္မူက ဘာလဲ၊ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္လား၊ သူေျပာတာနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ေျပာေနတဲ့ ဖက္ဒရယ္မူက တူခ်င္မွတူမယ္၊ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ ဟန္ ဖက္ဒရယ္ ပုံစံ ျဖစ္လာမွာကုိ က်ေနာ္တို႔ စိုးရိမ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္လဲ ဖြဲ႔စည္းပုံသစ္ ေရးဆြဲရတာပါ”ဟု ခြန္ဥကၠာ က ဆို သည္။
ဦးေရႊမန္း၏ ခရီးစဥ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ တခုတည္းသာ ရွိရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး လက္ နက္ကိုင္စြဲ၍ ဖက္ဒရယ္ စနစ္ျဖစ္ေပၚလာမည္ မဟုတ္ေၾကာင္းလည္း ဦးေရႊမန္းက တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံရာတြင္ ေျပာဆိုသြားေၾကာင္း သိရသည္။
ထို႔အတူ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံသည္ အခ်ိန္ယူေရးဆြဲထားျခင္း ျဖစ္သည့္ အတြက္ ဖြဲ႔စည္းပုံ အသစ္ ထပ္မံေရးဆြဲရန္ မလိုအပ္ ေၾကာင္း၊ လက္ရွိ ဖြဲ႔စည္းပုံကုိသာ ျပင္ဆင္စရာ ရွိပါက ျပင္ဆင္ျခင္းသည္သာ သင့္ေလ်ာ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ဦးေရႊမန္း က မီဒီယာ တခ်ဳိ႕ကုိ မၾကာေသးခင္က ေျပာဆိုခဲ့ေသးသည္။
တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားကမူ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ၌ တိုင္းရင္းသားတို႔ လိုလားသည့္ အခ်က္မ်ားကုိ ျပင္ဆင္၍ တိုင္းရင္း သား တန္းတူေရး အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ အာမခံခ်က္ရွိပါက ကန္႔ကြက္စရာ မလိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုထားၾကသည္။
UNFC ကုိ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ (KIO)၊ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး (KNU)၊ ကရင္နီ ျပည္သူ႔ တုိးတက္ေရး ပါတီ (KNPP)၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP)၊ ရွမ္းျပည္ တုိးတက္ေရးပါတီ (SSPP)၊ ပအုိ႔ဝ္အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔ (PNLO)၊ ပေလာင္ျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး (PSLF)၊ ရခုိင္ အမ်ိဳးသားေကာင္စီ (ANC) စသည့္အဖြဲ႔ ၁၁ ခု ျဖင့္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႔စည္း ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
UNA တြင္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရ ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (SNLD)၊ ရခိုင္ ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ALD)၊ မြန္ ဒီမိုကေရစီ ပါတီ၊ ဇိုမီး ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ရွမ္းျပည္ ကိုးကန္႔ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ စသည္တို႔ ပါ၀င္သည္။
http://burma.irrawaddy.org/archives/47663