ဓါတ္ပုံ-ေစာနာလုိေဖ့ဘြတ္
Type the rest of your post here.
Tuesday, December 31, 2013
ႀသစေတ်းလ် ဖတ္သ္ျမိဳ ့ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ ဓါတ္ပုံမ်ား
ဓါတ္ပုံ - ေစာေ၀ထူး
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
ျမ၀တီခရိုင္ ကုကၠဳလ္ၿမိဳင္ တြင္က်င္းပေသာ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ ဓါတ္ပုံမ်ား
ဓါတ္ပုံ - မန္းမ်ိဴးျမင့္ မီဒီယာ
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
Monday, December 30, 2013
ကရင့္အလံေတာ္ကိုအေလးျပဳတဲ့ေနရာမွာ အမိန္႕ေပးမႈရဲ့ အေရးပါပုံ
credit to - https://www.facebook.com/photo.php?v=461838947253649
Type the rest of your post here.
DKBA ေခါင္းေဆာင္ ေစာလားပြယ္ စင္ကၤာပူတြင္ေဆးကုသမႈခံယူရန္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ရရိွ
DKBA စစ္ဦးစီးခ်ဳဴပ္ စင္ကၤာပူတြင္ေဆးကုသမႈခံယူရန္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ရရိွၿပီးျဖစ္သည္ဟုသိရသည္။
DKBA ေခါင္းေဆာင္ ေစာလားပြယ္ အတြက္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အကူအညီေပးေနသည့္ သမားေတာ္ႀကီးေဒါက္တာစိုင္မြန္သာက ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း စကၤာပူသို႔ထြက္ခြာမည္ဟု ယေန႔တြင္အတည္ျပဳေျပာဆိုသည္။
သတင္း-မန္းမ်ိဳးျမင့္(မီဒီယာ)
Type the rest of your post here.
DKBA ေခါင္းေဆာင္ ေစာလားပြယ္ အတြက္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ အကူအညီေပးေနသည့္ သမားေတာ္ႀကီးေဒါက္တာစိုင္မြန္သာက ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း စကၤာပူသို႔ထြက္ခြာမည္ဟု ယေန႔တြင္အတည္ျပဳေျပာဆိုသည္။
သတင္း-မန္းမ်ိဳးျမင့္(မီဒီယာ)
Type the rest of your post here.
ေႀကာင္သူေတာ္
ကၽြန္မတို႔ဟာ မၾကာခင္၂၀၁၃ခုႏွစ္ကိုထားခဲ့ၿပီး .. ႏွစ္သစ္ကိုခရီးဆက္ရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္သစ္ထဲမွာ စိတ္သစ္ လူသစ္နဲ႔ အသက္ဆက္ရွင္ႏိုင္ဖို႔ မေကာင္းတဲ့အက်င့္စရုိက္ေတြကိုခ်န္ထားခဲ့ဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ဒီေဆာင္းပါးေလးကိုေရးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ မည္သူကိုမွမရည္ရြယ္ပါ။ ေကာင္းမြန္လွပတဲ့ အနာဂါတ္ကိုအတူတကြတည္ေဆာက္ၾကဖို႔ ဦးတည္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕အဖြဲ႕အစည္း KWEG ဟာ အမ်ဳိးသမီးေလးေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကိုတတ္ႏိုင္ သေလာက္ လုပ္ေနတဲ့အတြက္ အမ်ဳိးသမီးေတြနဲ႔ကေလးငယ္တို႔ရဲ႕ ႀကံဳရဆံုရဒုကၡအ၀၀ကို နားနဲ႔မဆန္႔ေအာင္ ၾကားရေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ "ေၾကာင္သူေတာ္" ဇာတ္လမ္းလည္းအပါအ၀င္ေပါ့။
တစ္ေန႔က် အသက္၂၀ေက်ာ္ခန္႔ အမ်ဴိးသမီးေလးတစ္ေယာက္က သူရဲ႕ဒုကၡအခက္အခဲကိုေျပာျပပါတယ္။ သူဟာ တနသၤာရီတုိင္း၊ထား၀ယ္ဘက္က ရြာေလးတစ္ရြာကျဖစ္ၿပီး မိဘေတြလည္းဆံုးပါးသြားလို႔ အမေတြနဲ႔ေနပါတယ္။ သူရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကီးဘုတ္တီးတတ္ေအာင္သင္ၿပီး အသင္းေတာ္မွာ လုိအပ္သလိုဂီတပိုင္းမွာကူညီဖို႔ပါ။ စပြန္ဆာရွိရင္ ေတာ့ က်မ္းစာေက်ာင္းတတ္ၿပီး ခရစ္ယာန္ ဓမၼအမႈေတာ္ေဆာင္ ျဖစ္ခ်င္ပါသတဲ့။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သူမအတြက္လမ္းစေပၚလာ တာကေတာ့ သူ႔အမဟာ မေတာ္တဆ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရၿပီး ရန္ကုန္မွာကုသခံယူခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအေတာအတြင္း ခရစ္ယာန္ သင္းအုပ္ဆရာ သိကၡာေတာ္ရ တစ္ဦးရဲ႕အိမ္မွာ တည္းခုိၿပီး ေဆးကုသခံ ခဲ့ရတယ္။
ဆရာေတာ္ရဲ႕မိသားစုဟာ ေႏြးေထြးၿပီး သေဘာလည္းေကာင္းတဲ့အတြက္ အမဒဏ္ရာေတြေပ်ာက္ၿပီးျပန္သြားေပမဲ့ သူမကေတာ့ ကီးဘုတ္သင္တန္းတတ္ဖို႔ အဲဒီအိမ္မွာ ဆက္ေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အိမ္မွာရွိတဲ့သူေတြနဲ႔တူတူလုပ္တူတူစား အခ်ိန္တန္ကီးဘုတ္သင္တန္းတတ္လို္က္နဲ႔ အဆင္ကိုေျပေနေတာ့တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူေလးစားရပါတဲ့ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာႀကီးက ေတာ္ေတာ္ေညာင္းညာတတ္သူတစ္ဦးပါတဲ့။ အျပင္ကျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ နားတဲဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ သူမကို နင္းႏွိပ္ခုိင္းပါသတဲ့။ သူမရွိရင္လည္းတျခားအိမ္က ေကာင္မေလးေတြကို နင္းႏွိပ္ခုိင္းေလ့ရွိတတ္ေတာ့ သူမကလည္း ခုိင္းတဲ့ အတိုင္း နင္းႏွိပ္ေျခဆုတ္လက္နယ္ျပဳလုပ္ေပးရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက အိမ္မွာအားလုံးကအလုပ္မ်ား အိမ္ရွင္မ ကလည္းအလုပ္ကိစၥနဲ႔မၾကာခဏ ခရီးထြက္ရေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ အခန္းထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း နင္းႏွိပ္ေပးရပါသတဲ့။ အဲဒါကိုသူမခမ်ာ ေျပာလည္းမေျပာရဲ သိကၡာေတာ္ရဆရာႀကီးကလည္း သူမကိုမထိတထိကိုင္တြယ္ဆိုေတာ့ သူမခမ်ာ ငရဲက်ေနသလုိ ခံစားေနရပါတယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္မကလည္း အမႈအေၾကာင္းေပၚလြင္ေအာင္ ဆက္ေပးရေတာ့တာေပါ့။ သမီး အဲ့ဒီလုိသမီးကိုဟိုကိုင္ဒီကိုင္ပဲလား ..ဘာေတြလုပ္ရေသးလဲေပါ့ဆိုေတာ့ ..သမီးကမလုပ္ခ်င္ပါဘူး အဘိုးသရာ ကခိုင္းလို႔လုပ္ရတာပါ ဆိုၿပီး ငိုၿပီးရင္းငိုေနေတာ့တာဘဲ။
က်မတို ့ကရင္ အသိုင္းအ၀ိုင္း ၊ ခရစ္ယာန္ အသိုင္းအ၀ိုင္း မွာ ..ဘိုးသရာ.. ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္အစဥ္အလာ ၾကီးပါတယ္.. အဲဒီယဥ္ေက်းမႈက ဘယ္ကစလဲမသိေပမဲ ့ .. ဘိုးသရာ.. ဆို ေျပာရင္ေျပာသလို ..လူေတြက ေလးစားၾကတယ္..လိုက္နာၾကတယ္..ျပန္လွန္ ေမးခြန္းလဲမထုတ္ၾကဘူး.. အဲဒီေတာ့ ေၾကာင္သူေတာ္တို႔ အၾကိဳက္ေပါ့..က်မသိသေလာက္ ေၾကာင္သူေတာ္တို႔ရဲ ့ လကၡဏာမ်ားကိုေဖာ္ျပလိုပါတယ္..
ေၾကာင္သူေတာ္တို႔၏ ၾကန္အင္လကၡဏာမ်ား
၁။ "ေၾကာင္သူေတာ္" ဆိုသည့္အတုိင္း သူေတာ္စင္ကဲ့သို႔ ဟန္ေဆာင္တတ္ျခင္း။
၂။ ႏွစ္လုိဖြယ္ရာ ရုပ္ဆင္းအဂၤါ၊ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာအသံတို႔ျဖင့္ လူတကာတို႔၏ စိတ္၀င္စားမႈကို ဖမ္းစားႏုိင္ျခင္း။
၃။ ရယ္စရာ ပံုတိုပတ္စမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သျဖင့္ က်ား/မ - အသက္အရြယ္ႀကီး/ငယ္မေရြး သူ႕ကို သေဘာက်တတ္ပါသည္၊ လူေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတတ္ပါသည္..
၄။ သူတို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ မိန္းကေလးမ်ားကို လူေရွ႕သူေရွ႕အေရာမ၀င္၊ ဘာသိဘာသာေနတတ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ မိန္းကေလးမ်ားမွာ အသိအမွတ္ျပဳခံရေရးကို အသည္းအသန္ ႀကိဳးစားတတ္ၾက၍ အမ်ားအျမင္မွာ မိန္းကေလးဘက္ကသာ သည္းသည္းလႈပ္ေနသည္ဟုျမင္ေနျခင္း။ (ကၽြန္မသိေသာ ဆရာတစ္ဦးေျပာေလ့ရွိသည္မွာ- အစ္ကိုႀကီး တုိ႔ကေတာ့ ပါးစပ္ဟထားတယ္။ လိုက္ရွာမစားဘူး။ ပါးစပ္ထဲ၀င္လာလို႔ကေတာ့ စားၿပီးသားပဲတဲ့)
၆။ သူတို႕၏ သားေကာင္မ်ားမွာ အိမ္ေဖာ္ေလးမ်ား၊ အလုပ္ခြင္ရိွတပည့္မေလးမ်ား၊ ပညာအားနည္း၍ ျပန္မေျပာတတ္သူမ်ား ျဖစ္တတ္သည္။
ရ။ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားသည္ မိမိကဘယ္ေလာက္ပင္ေဖာက္ျပန္တတ္ေစကာမူ တရား၀င္မိန္းမကေတာ့ "ရွယ္" အေခ်ာအလွ ပညာတတ္၊ ေတာ္ေပ့ထက္ေပ့ ဆုိသည့္ အမ်ဳိးသမီးကိုမွယူတတ္ၾကသည္။
၈။ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားသည္ သူတို႔၏ သိကၡာကို အသက္ထက္ ပိုျမတ္ႏိုးၾကသည္။ လုပ္ခါမွလုပ္ေရာ - သူမ်ားသိသြားမွာ အလြန္စိုးရိမ္တတ္ၾကသည္။
၉။ သူတို႔ က်ဴးလြန္သည့္ အမ်ဳိးသမီးေလးမ်ားအေပၚ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ႏႈတ္ပိတ္ေလ့ရွိသည္။
၁၀။ ေၾကာင္သူေတာ္တို႔သည္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ား၊ အဖြဲ ့အစည္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ CEO မ်ား ျဖစ္တတ္ၾကပါသည္။
ကၽြန္မဒါေတြေျပာ တာ တစ္စံုတစ္ဦးကို သိကၡာခ်၊ ရႈံ႕ခ်လိုစိတ္လံုး၀ မရွိပါ။ ဥပမာေပးထားေသာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ားရိွသလို အျခားဘာသာမွ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ားလည္းရိွတတ္ပါသည္။ ( ဘုန္းၾကီးတစ္ ပါးသည္ ညဘက္လူ၀တ္လဲ၍ ဂ်င္းေဘာင္းဘီႏွင့္အျပင္မွာ ထြက္ကဲေၾကာင္းၾကားဘူးပါသည္)
သိကၡာ၊ သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ဆရာသမား၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ားေျမာက္မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ လူတိုင္းကို ဒီလိုပဲလို႔ေတာ့ မမွတ္ယူေစခ်င္ပါ။ အမွန္တကယ္ ေဖာ္ေရြေမတၱာျပၿပီး၊ သူတပါးကို စိတ္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ကူညီတတ္သူမ်ားရွိၾကပါသည္။ ဆြမ္းဆန္ထဲမွာ ၾကြက္ေခ်းေရာ တတ္သည္ကို ေထာက္ျပသတိေပးျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ငါးခံုးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလံုး မပုတ္ေစခ်င္ပါ။
ႏွစ္သစ္ကိုစိတ္သစ္ႏွင့္ခရီးဆက္ႏိုင္ၾကပါေစ.. မိန္းကေလးမ်ား ေၾကာင္သူေတာ္တို႔ရဲ ့ရန္က ကင္း လြတ္ႏိုင္ၾကပါေစ..
မူရင္းပုိ ့စ္ - https://www.facebook.com/susanna.soe/posts/10152139969811473
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕အဖြဲ႕အစည္း KWEG ဟာ အမ်ဳိးသမီးေလးေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကိုတတ္ႏိုင္ သေလာက္ လုပ္ေနတဲ့အတြက္ အမ်ဳိးသမီးေတြနဲ႔ကေလးငယ္တို႔ရဲ႕ ႀကံဳရဆံုရဒုကၡအ၀၀ကို နားနဲ႔မဆန္႔ေအာင္ ၾကားရေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ "ေၾကာင္သူေတာ္" ဇာတ္လမ္းလည္းအပါအ၀င္ေပါ့။
တစ္ေန႔က် အသက္၂၀ေက်ာ္ခန္႔ အမ်ဴိးသမီးေလးတစ္ေယာက္က သူရဲ႕ဒုကၡအခက္အခဲကိုေျပာျပပါတယ္။ သူဟာ တနသၤာရီတုိင္း၊ထား၀ယ္ဘက္က ရြာေလးတစ္ရြာကျဖစ္ၿပီး မိဘေတြလည္းဆံုးပါးသြားလို႔ အမေတြနဲ႔ေနပါတယ္။ သူရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကီးဘုတ္တီးတတ္ေအာင္သင္ၿပီး အသင္းေတာ္မွာ လုိအပ္သလိုဂီတပိုင္းမွာကူညီဖို႔ပါ။ စပြန္ဆာရွိရင္ ေတာ့ က်မ္းစာေက်ာင္းတတ္ၿပီး ခရစ္ယာန္ ဓမၼအမႈေတာ္ေဆာင္ ျဖစ္ခ်င္ပါသတဲ့။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သူမအတြက္လမ္းစေပၚလာ တာကေတာ့ သူ႔အမဟာ မေတာ္တဆ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရၿပီး ရန္ကုန္မွာကုသခံယူခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအေတာအတြင္း ခရစ္ယာန္ သင္းအုပ္ဆရာ သိကၡာေတာ္ရ တစ္ဦးရဲ႕အိမ္မွာ တည္းခုိၿပီး ေဆးကုသခံ ခဲ့ရတယ္။
ဆရာေတာ္ရဲ႕မိသားစုဟာ ေႏြးေထြးၿပီး သေဘာလည္းေကာင္းတဲ့အတြက္ အမဒဏ္ရာေတြေပ်ာက္ၿပီးျပန္သြားေပမဲ့ သူမကေတာ့ ကီးဘုတ္သင္တန္းတတ္ဖို႔ အဲဒီအိမ္မွာ ဆက္ေနျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အိမ္မွာရွိတဲ့သူေတြနဲ႔တူတူလုပ္တူတူစား အခ်ိန္တန္ကီးဘုတ္သင္တန္းတတ္လို္က္နဲ႔ အဆင္ကိုေျပေနေတာ့တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူေလးစားရပါတဲ့ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာႀကီးက ေတာ္ေတာ္ေညာင္းညာတတ္သူတစ္ဦးပါတဲ့။ အျပင္ကျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ နားတဲဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ သူမကို နင္းႏွိပ္ခုိင္းပါသတဲ့။ သူမရွိရင္လည္းတျခားအိမ္က ေကာင္မေလးေတြကို နင္းႏွိပ္ခုိင္းေလ့ရွိတတ္ေတာ့ သူမကလည္း ခုိင္းတဲ့ အတိုင္း နင္းႏွိပ္ေျခဆုတ္လက္နယ္ျပဳလုပ္ေပးရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက အိမ္မွာအားလုံးကအလုပ္မ်ား အိမ္ရွင္မ ကလည္းအလုပ္ကိစၥနဲ႔မၾကာခဏ ခရီးထြက္ရေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ အခန္းထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္တည္း နင္းႏွိပ္ေပးရပါသတဲ့။ အဲဒါကိုသူမခမ်ာ ေျပာလည္းမေျပာရဲ သိကၡာေတာ္ရဆရာႀကီးကလည္း သူမကိုမထိတထိကိုင္တြယ္ဆိုေတာ့ သူမခမ်ာ ငရဲက်ေနသလုိ ခံစားေနရပါတယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္မကလည္း အမႈအေၾကာင္းေပၚလြင္ေအာင္ ဆက္ေပးရေတာ့တာေပါ့။ သမီး အဲ့ဒီလုိသမီးကိုဟိုကိုင္ဒီကိုင္ပဲလား ..ဘာေတြလုပ္ရေသးလဲေပါ့ဆိုေတာ့ ..သမီးကမလုပ္ခ်င္ပါဘူး အဘိုးသရာ ကခိုင္းလို႔လုပ္ရတာပါ ဆိုၿပီး ငိုၿပီးရင္းငိုေနေတာ့တာဘဲ။
က်မတို ့ကရင္ အသိုင္းအ၀ိုင္း ၊ ခရစ္ယာန္ အသိုင္းအ၀ိုင္း မွာ ..ဘိုးသရာ.. ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္အစဥ္အလာ ၾကီးပါတယ္.. အဲဒီယဥ္ေက်းမႈက ဘယ္ကစလဲမသိေပမဲ ့ .. ဘိုးသရာ.. ဆို ေျပာရင္ေျပာသလို ..လူေတြက ေလးစားၾကတယ္..လိုက္နာၾကတယ္..ျပန္လွန္ ေမးခြန္းလဲမထုတ္ၾကဘူး.. အဲဒီေတာ့ ေၾကာင္သူေတာ္တို႔ အၾကိဳက္ေပါ့..က်မသိသေလာက္ ေၾကာင္သူေတာ္တို႔ရဲ ့ လကၡဏာမ်ားကိုေဖာ္ျပလိုပါတယ္..
ေၾကာင္သူေတာ္တို႔၏ ၾကန္အင္လကၡဏာမ်ား
၁။ "ေၾကာင္သူေတာ္" ဆိုသည့္အတုိင္း သူေတာ္စင္ကဲ့သို႔ ဟန္ေဆာင္တတ္ျခင္း။
၂။ ႏွစ္လုိဖြယ္ရာ ရုပ္ဆင္းအဂၤါ၊ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ရာအသံတို႔ျဖင့္ လူတကာတို႔၏ စိတ္၀င္စားမႈကို ဖမ္းစားႏုိင္ျခင္း။
၃။ ရယ္စရာ ပံုတိုပတ္စမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သျဖင့္ က်ား/မ - အသက္အရြယ္ႀကီး/ငယ္မေရြး သူ႕ကို သေဘာက်တတ္ပါသည္၊ လူေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတတ္ပါသည္..
၄။ သူတို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ မိန္းကေလးမ်ားကို လူေရွ႕သူေရွ႕အေရာမ၀င္၊ ဘာသိဘာသာေနတတ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ မိန္းကေလးမ်ားမွာ အသိအမွတ္ျပဳခံရေရးကို အသည္းအသန္ ႀကိဳးစားတတ္ၾက၍ အမ်ားအျမင္မွာ မိန္းကေလးဘက္ကသာ သည္းသည္းလႈပ္ေနသည္ဟုျမင္ေနျခင္း။ (ကၽြန္မသိေသာ ဆရာတစ္ဦးေျပာေလ့ရွိသည္မွာ- အစ္ကိုႀကီး တုိ႔ကေတာ့ ပါးစပ္ဟထားတယ္။ လိုက္ရွာမစားဘူး။ ပါးစပ္ထဲ၀င္လာလို႔ကေတာ့ စားၿပီးသားပဲတဲ့)
၆။ သူတို႕၏ သားေကာင္မ်ားမွာ အိမ္ေဖာ္ေလးမ်ား၊ အလုပ္ခြင္ရိွတပည့္မေလးမ်ား၊ ပညာအားနည္း၍ ျပန္မေျပာတတ္သူမ်ား ျဖစ္တတ္သည္။
ရ။ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားသည္ မိမိကဘယ္ေလာက္ပင္ေဖာက္ျပန္တတ္ေစကာမူ တရား၀င္မိန္းမကေတာ့ "ရွယ္" အေခ်ာအလွ ပညာတတ္၊ ေတာ္ေပ့ထက္ေပ့ ဆုိသည့္ အမ်ဳိးသမီးကိုမွယူတတ္ၾကသည္။
၈။ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားသည္ သူတို႔၏ သိကၡာကို အသက္ထက္ ပိုျမတ္ႏိုးၾကသည္။ လုပ္ခါမွလုပ္ေရာ - သူမ်ားသိသြားမွာ အလြန္စိုးရိမ္တတ္ၾကသည္။
၉။ သူတို႔ က်ဴးလြန္သည့္ အမ်ဳိးသမီးေလးမ်ားအေပၚ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ႏႈတ္ပိတ္ေလ့ရွိသည္။
၁၀။ ေၾကာင္သူေတာ္တို႔သည္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ား၊ အဖြဲ ့အစည္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ CEO မ်ား ျဖစ္တတ္ၾကပါသည္။
ကၽြန္မဒါေတြေျပာ တာ တစ္စံုတစ္ဦးကို သိကၡာခ်၊ ရႈံ႕ခ်လိုစိတ္လံုး၀ မရွိပါ။ ဥပမာေပးထားေသာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ားရိွသလို အျခားဘာသာမွ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ားလည္းရိွတတ္ပါသည္။ ( ဘုန္းၾကီးတစ္ ပါးသည္ ညဘက္လူ၀တ္လဲ၍ ဂ်င္းေဘာင္းဘီႏွင့္အျပင္မွာ ထြက္ကဲေၾကာင္းၾကားဘူးပါသည္)
သိကၡာ၊ သမာဓိႏွင့္ ျပည့္စံုသည့္ဆရာသမား၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ မ်ားေျမာက္မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ လူတိုင္းကို ဒီလိုပဲလို႔ေတာ့ မမွတ္ယူေစခ်င္ပါ။ အမွန္တကယ္ ေဖာ္ေရြေမတၱာျပၿပီး၊ သူတပါးကို စိတ္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ကူညီတတ္သူမ်ားရွိၾကပါသည္။ ဆြမ္းဆန္ထဲမွာ ၾကြက္ေခ်းေရာ တတ္သည္ကို ေထာက္ျပသတိေပးျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ငါးခံုးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလံုး မပုတ္ေစခ်င္ပါ။
ႏွစ္သစ္ကိုစိတ္သစ္ႏွင့္ခရီးဆက္ႏိုင္ၾကပါေစ.. မိန္းကေလးမ်ား ေၾကာင္သူေတာ္တို႔ရဲ ့ရန္က ကင္း လြတ္ႏိုင္ၾကပါေစ..
မူရင္းပုိ ့စ္ - https://www.facebook.com/susanna.soe/posts/10152139969811473
Sunday, December 29, 2013
ပဲခူးတုိင္းကိုယ္စားျပဳ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ သာယာ၀တီတြင္ က်င္းပမည္
ဒီဇင္ဘာ ၂၈ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္။ ေစာထြန္းလင္း
ပဲခူးတိုင္း ေက်ာက္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္မွ ကရင္တိုင္းရင္းသားမ်ား(ဓာတ္ပုံ-ေကအိုင္စီ)
ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးကိုယ္စားျပဳ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ကို ပဲခူးတုိင္းအေနာက္ျခမ္းရွိ သာယာ၀တီၿမိဳ႕၊ လိပ္အင္းေက်းရြာ၌ က်င္းပသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယင္းတုိင္းေဒသႀကီး၏ ကရင္တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီး ေစာဂ်ဴးဗလီစံလွက ေျပာသည္။
ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းရွိ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားအေနျဖင့္ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ကို မိမိတုိ႔ေနထိုင္ရာ အနီး၀န္းက်င္တြင္ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေလ့ရွိၾကေသာ္လည္း ယခုလို တုိင္းေဒသႀကီးအဆင့္ စုစည္းက်င္းပျခင္း မရွိခဲ့ေသးေၾကာင္း ၀န္ႀကီးေစာဂ်ဴးဗလီစံလွက ေျပာသည္။
“အခုက တုိင္းေဒသႀကီးကိုယ္စားျပဳ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ သာယာ၀တီမွာ က်င္းပမွာျဖစ္တယ္၊ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕ကို ဖိတ္ထားတယ္။ ေဟာေျပာပြဲ၊ ပညာရည္ခၽြန္ဆုေပးပြဲေတြ ပါမယ္၊ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ စာေပယဥ္ေက်းမႈ ေကာ္မတီ၀င္ေတြလည္း တက္ေရာက္မယ္။”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာဆိုသည္။
ယင္းႏွစ္သစ္ကူးပြဲ အစီအစဥ္အရ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ရက္ေန႔ညတြင္ ကရင့္႐ိုးရာ ၀ါးညႇပ္အက၊ ဒံုးအကႏွင့္ ေခတ္ေပၚေတးဂီတ ေဖ်ာ္ ေျဖေရးမ်ားျဖင့္ စတင္က်င္းပသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ဇန္န၀ါ ရီ ၁ရက္ေန႔တြင္ အလံတင္အခမ္းအနား ျပဳလုပ္သြားမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အ ျပင္ တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းရွိ ၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ တကၠသိုလ္၀င္တန္းစာေမးပြဲ ထူးခၽြန္သည့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအား ဆုေပးပြဲ ႏွင့္ အားကစားဆုေပးပြဲမ်ား ပါ၀င္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သာယာ၀တီၿမိဳ႕နယ္ ကရင္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီ အတြင္းေရးမႉး ေစာသိန္းေ၀က ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာၾကားသည္။
ယခုျပဳလုပ္မည့္ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္သို ့ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းရွိ ကရင္တိုင္းရင္းသားဦးေရ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ တက္ေရာက္ မည္ဟု ခန္႕မွန္းထားေၾကာင္း သာယာ၀တီၿမိဳ႕နယ္ ကရင္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီအတြင္းေရးမႉး ေစာသိန္းေ၀က ထပ္မံ ေျပာဆိုသည္။
ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး ကရင္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီက ဦးေဆာင္က်င္းပမည့္ အဆိုပါ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္အတြက္ တိုင္းေဒ သႀကီးအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ကိုးခုတြင္ စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီမ်ားကို ဖြဲ ့စည္းထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ပဲခူးတုိင္းအေနာက္ျခမ္း သာယာ၀တီ၊ မင္းလွ၊ ဇီးကုန္း၊ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ စသည့္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္လည္း ကရင္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႕စည္း ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ပဲခူးတိုင္း ေက်ာက္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္မွ ကရင္တိုင္းရင္းသားမ်ား(ဓာတ္ပုံ-ေကအိုင္စီ)
ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးကိုယ္စားျပဳ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ကို ပဲခူးတုိင္းအေနာက္ျခမ္းရွိ သာယာ၀တီၿမိဳ႕၊ လိပ္အင္းေက်းရြာ၌ က်င္းပသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယင္းတုိင္းေဒသႀကီး၏ ကရင္တိုင္းရင္းသားေရးရာ၀န္ႀကီး ေစာဂ်ဴးဗလီစံလွက ေျပာသည္။
ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းရွိ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားအေနျဖင့္ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ကို မိမိတုိ႔ေနထိုင္ရာ အနီး၀န္းက်င္တြင္ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပေလ့ရွိၾကေသာ္လည္း ယခုလို တုိင္းေဒသႀကီးအဆင့္ စုစည္းက်င္းပျခင္း မရွိခဲ့ေသးေၾကာင္း ၀န္ႀကီးေစာဂ်ဴးဗလီစံလွက ေျပာသည္။
“အခုက တုိင္းေဒသႀကီးကိုယ္စားျပဳ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ သာယာ၀တီမွာ က်င္းပမွာျဖစ္တယ္၊ ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕ကို ဖိတ္ထားတယ္။ ေဟာေျပာပြဲ၊ ပညာရည္ခၽြန္ဆုေပးပြဲေတြ ပါမယ္၊ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ စာေပယဥ္ေက်းမႈ ေကာ္မတီ၀င္ေတြလည္း တက္ေရာက္မယ္။”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာဆိုသည္။
ယင္းႏွစ္သစ္ကူးပြဲ အစီအစဥ္အရ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ရက္ေန႔ညတြင္ ကရင့္႐ိုးရာ ၀ါးညႇပ္အက၊ ဒံုးအကႏွင့္ ေခတ္ေပၚေတးဂီတ ေဖ်ာ္ ေျဖေရးမ်ားျဖင့္ စတင္က်င္းပသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ဇန္န၀ါ ရီ ၁ရက္ေန႔တြင္ အလံတင္အခမ္းအနား ျပဳလုပ္သြားမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အ ျပင္ တိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းရွိ ၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ တကၠသိုလ္၀င္တန္းစာေမးပြဲ ထူးခၽြန္သည့္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအား ဆုေပးပြဲ ႏွင့္ အားကစားဆုေပးပြဲမ်ား ပါ၀င္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သာယာ၀တီၿမိဳ႕နယ္ ကရင္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီ အတြင္းေရးမႉး ေစာသိန္းေ၀က ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာၾကားသည္။
ယခုျပဳလုပ္မည့္ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္သို ့ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီးအတြင္းရွိ ကရင္တိုင္းရင္းသားဦးေရ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ တက္ေရာက္ မည္ဟု ခန္႕မွန္းထားေၾကာင္း သာယာ၀တီၿမိဳ႕နယ္ ကရင္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီအတြင္းေရးမႉး ေစာသိန္းေ၀က ထပ္မံ ေျပာဆိုသည္။
ပဲခူးတိုင္းေဒသႀကီး ကရင္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီက ဦးေဆာင္က်င္းပမည့္ အဆိုပါ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္အတြက္ တိုင္းေဒ သႀကီးအတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ကိုးခုတြင္ စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီမ်ားကို ဖြဲ ့စည္းထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ပဲခူးတုိင္းအေနာက္ျခမ္း သာယာ၀တီ၊ မင္းလွ၊ ဇီးကုန္း၊ ႀကိဳ႕ပင္ေကာက္ စသည့္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္လည္း ကရင္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႕စည္း ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္း သား အဖြဲ႔မ်ား ကိုင္စြဲထားသည့္ ဘံုသေဘာ တူညီခ်က္ (၁၁)ခ်က္။
Written by ေရႊဟသၤာ သတင္းဌာန
လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔မ်ားသည္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေအာက္ တိုဘာ (၃၁)ရက္ေန႔မွ ႏို၀င္ဘာ (၂)ရက္ ေန႔အထိ ကခ်င္လြတ္ လပ္ေရး အဖြဲ႔ (KIO) ဌာန ခ်ဳပ္ ျဖစ္ေသာ လိုင္ဇာျမိဳ႕တြင္ သမိုင္း၀င္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးျပီး တႏိုင္ငံ လံုးအပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ ဘံုသေဘာ တူညီ ခ်က္ကို ေရးဆြဲ ခဲ့ပါသည္။
ယင္းဘံု သေဘာ တူညီ ခ်က္ကို ႏို၀င္ဘာ (၄)ရက္ေန႔ တြင္ အစိုးရ ကိုယ္စား လွယ္မ်ား အား ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ ႀကီး နား ျမို႔တြင္ တင္ျပ ေဆြးေႏြး ခဲ့ ပါသည္။ အ လားတူ အစိုးရ၏ တႏိုင္ငံ လံုးအပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ သေဘာတူ ညီ ခ်က္ကိုလည္း အျပန္ အလွန္ တင္ျပခဲ့ပါသည္။
အစိုးရ ကိုယ္စား လွယ္ မ်ား တင္ျပခ်က္ မ်ား သည္ ယခင္ လိုင္ဇာ အစည္း အေ၀းသို႔ တင္ျပခဲ့ေသာ ရပ္တည္ခ်က္ မဟုတ္ ေတာ့ဘဲ ေျပာင္းလဲသြား ခဲ့သျဖင့္ တိုင္းရင္း သား ကိုယ္စား လွယ္မ်ား ေဆြးေႏြး ရန္ အခက္ႀကဳံ ခဲ့ပါသည္။ ဤသို ႔ေၾကာင့္ ရက္ေရႊ႕ဆိုင္းသည့္ အေနျဖင့္ ကရင္ျပည္နယ္ ဖါးအံျမို႔ တြင္ ေနာက္ ထပ္ ေဆြးေႏြးၾကရန္ ထပ္မံ ခ်ိန္းဆို ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လက္နက္ ကိုင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔မ်ား၏ အစိုးရ ကိုယ္စား လွယ္ထံ တင္ျပခဲ့ေသာ ဘံုသေဘာ တူညီခ်က္ မွာ (၁၁) ခ်က္ရွိသည္။ ၄င္းအခ်က္မ်ားကို မူရင္း အ တိုင္း ျပန္လည္ ရိုက္ႏွိပ္ျပီး ေရႊဟသၤာ သတင္းဌာနမွ ျပန္လည္ တင္ျပ ထား ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔မ်ား၏တႏိုင္ငံလံုးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာ
ဘံုသေဘာတူညီခ်က္မ်ား
နိဒါန္း
၁။အေျခခံမူမ်ား။
၁-၁။ျငိမ္းခ်မ္း ေရးအတြက္သႏၷိဌာန္ခ်ျခင္း။
၁-၂။ပင္လံု သေဘာ တူညီခ်က္ကိုအသိအမွတ္ျပဳျခင္း။
၁-၃။စစ္မွန္ေသာဖက္ဒရယ္ ျပည္ ေထာင္စုစနစ္။
၁-၄။ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ဖြဲ႔စည္းျခင္း။
၁-၅။တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကိုကာကြယ္ျခင္း။
၁-၆။တန္းတူ ညီမွ်မွဳ။
၁-၇။အားလံုး ပါ၀င္ေရး။
၁-၈။သေဘာ တူညီမွဳရယူျခင္း။
၁-၉။ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မွဳ။
၁-၁၀။ပြင့္လင္းျမင္သာမွဳႏွင့္တာ၀န္ခံမွဳ။
၂။ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား။
၂-၁။ အျပန္အ လွန္ယံုၾကည္မွဳ တည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္။
၂-၂။ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္ျခင္း မ်ားႏွင့္၊ ရန္လိုမွဳမ်ား ရပ္စဲရန္။
၂-၃။ အားလံုး သေဘာတူညီ ထားသည့္ အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာစည္း ကမ္းမ်ား ကိုေလးစား လိုက္ နာရန္။
၂-၄။ အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္း သား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ၾကားခ်ဳပ္ဆို ထားေသာ သေဘာတူ ညီခ်က္ႏွ င့္ဂတိ ဂ၀တ္မ်ားကို ထပ္ေလာင္း အတည္ျပဳ ထိမ္းသိမ္းျပီး တည္တံ့ခိုင္ျမဲ၍ တရားမွ်တ သည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး သို႔ဦး တည္သည့္ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ငန္း စဥ္ကို စတင္က်င္း ပသြားရန္။
၂-၅။ အဓိပါယ္ ျပည့္၀ေသာ ႏိုင္ငံေရးေတြ ႔ဆံုေဆြးေႏြး ပြဲမ်ား မွသည္အ မ်ဳိးသား ျပည္နယ္ မ်ားကို အေျခခံေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ရန္။
၃။ ႏွစ္ဖက္ လက္ခံႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး လမ္းျပေျမပံု ခ်မွတ္ျခင္း။
၃-၁။ အားလံုး ပါ၀င္ေသာ အမ်ဳိးသား အဆင့္ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး ဆိုင္ရာ မူေဘာင္ (The framework for National Political Dialogue) သေဘာတူညီ မွဳရယူျခင္း။
၃-၂။ တႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ သေဘာတူညီ ခ်က္လက္မွတ္ ေရးထိုးျခင္း။
၃-၃။ အမ်ဳိးသား အဆင့္ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ မ်ားက်င္းပျခင္း။
၃-၄။ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္၊ ပင္လံုမူကို အေျခခံေသာ ျပည္ေထာင္စု ညီလာ ခံက်င္းပျပီး၊ “ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု သေဘာ တူညီခ်က္ (Pyidaungsu Accord) ကိုလက္ မွတ္ေရးထိုးျခင္း။
၃-၅။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု သေဘာ တူညီခ်က္ (Pyidaungsu Accord) ကို အတည္ျပဳျခင္း ( Ratification)။
၃-၆။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု သေဘာ တူညီခ်က္ (Pyidaungsu Accord) ပါ အခ်က္ မ်ားကို အေကာင္ အထည္ေဖၚျခင္း။
၄။ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး တြင္ အဓိက ပါ၀င္ရမည့္ အခ်က္မ်ား။
၄-၁။ တပ္ပိုင္း ဆိုင္ရာကိစၥ။
၄-၂။ ဆက္ဆံေရး ရံုးမ်ား ဆိုင္ရာကိစၥ။
၄-၃။ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပရန္ ကတိျပဳျခင္း။
၄-၄။ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံုေ ဆြးေႏြး ပြဲ မူေဘာင္ ေရးဆြဲျခင္းႏွင့္ အတည္ျပဳျခင္း။
၄-၅။ အရပ္သား မ်ားအား အကာအ ကြယ္ေပးျခင္း။
၄-၆။ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္မ်ား သေဘာတူျခင္း။
၅။ အေကာင္ အထည္ေဖၚျခင္း။
၅-၁။ ပူးတြဲေစာင့္ ၾကည့္ေရးစနစ္ လက္ေတြ႔ သတ္မွတ္အေကာင္ အထည္ေဖၚျခင္း။
၅-၂။ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ မ်ား၊ ဆက္လက္ အေကာင္ အထည္ေဖၚသြားမည့္ ပူးတြဲေကာ္ မီတီဖြဲ႔စည္းျခင္း။
၅-၃။ လြတ္လပ္ေသာ လူ႔အခြင့္ အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေရးေကာ္ မီတီ။
၅-၄။ အခ်ိန္ ကာလသတ္မွတ္ အေကာင္ အထည္ေဖၚျခင္း။
၆။ ယံုၾကည္မွဳ တည္ေဆာက္ေရး ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ ေဆာင္ရြက္ ရမည့္အခ်က္မ်ား။
၆-၁။ စိတ္ရင္း ေစတနာ မွန္ျဖင့္ႀကိဳး စားလုပ္ေဆာင္ ရမည္။
၆-၂။ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္။
၇။ မတရား အသင္းမ်ား အျဖစ္မွ ပယ္ဖ်က္ေပးေရးႏွင့္ ဆက္စပ္ အေၾကာင္းအရာမ်ား။
၈။ ေဆြးေႏြးေရး ကာလအစီစဥ္မ်ား။
၈-၁။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆိုင္ရာ အာဏာ ခြဲေ၀ျခင္း။ က်င့္သံုးျခင္း။
၈-၂။ စီးပြားေရး ဆိုင္ရာ အာဏာ။ ခြဲေ၀ျခင္း။ က်င့္သံုးျခင္း။
၈-၃။ ဥပေဒျပဳျပင္ ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား။
၈-၄။ ယဥ္ေက်းမွဳႏွင့္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ဆိုင္ရာကိစၥရပ္မ်ား။
၈-၅။ ေျမယာျပဳျပင္ေရး ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား။
၈-၆။ သဘာ၀ အရင္းအျမစ္ စီမံခန္႔ခြဲမွဳ ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား။
၈-၇။ နယ္စပ္ေရးရာ ကိစၥရပ္မ်ား။ (Border Terminal, Immigration, Trade Issue)
၈-၈။ အႀကီးစား စီးပြားေရး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား။ (Mega Economic Projects)
၈-၉။ မူးရစ္ေဆး၀ါး ကင္းစင္ ပေပ်ာက္ေရး ဆိုင္ရာကိစၥရပ္မ်ား။
၉။ လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္း။
၁၀။အတည္ျပဳျခင္း။
၁၁။အေထြေထြ။
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/feature/item/950-2013-12-28-07-32-27.html
လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔မ်ားသည္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေအာက္ တိုဘာ (၃၁)ရက္ေန႔မွ ႏို၀င္ဘာ (၂)ရက္ ေန႔အထိ ကခ်င္လြတ္ လပ္ေရး အဖြဲ႔ (KIO) ဌာန ခ်ဳပ္ ျဖစ္ေသာ လိုင္ဇာျမိဳ႕တြင္ သမိုင္း၀င္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးျပီး တႏိုင္ငံ လံုးအပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ ဘံုသေဘာ တူညီ ခ်က္ကို ေရးဆြဲ ခဲ့ပါသည္။
ယင္းဘံု သေဘာ တူညီ ခ်က္ကို ႏို၀င္ဘာ (၄)ရက္ေန႔ တြင္ အစိုးရ ကိုယ္စား လွယ္မ်ား အား ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ ႀကီး နား ျမို႔တြင္ တင္ျပ ေဆြးေႏြး ခဲ့ ပါသည္။ အ လားတူ အစိုးရ၏ တႏိုင္ငံ လံုးအပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ သေဘာတူ ညီ ခ်က္ကိုလည္း အျပန္ အလွန္ တင္ျပခဲ့ပါသည္။
အစိုးရ ကိုယ္စား လွယ္ မ်ား တင္ျပခ်က္ မ်ား သည္ ယခင္ လိုင္ဇာ အစည္း အေ၀းသို႔ တင္ျပခဲ့ေသာ ရပ္တည္ခ်က္ မဟုတ္ ေတာ့ဘဲ ေျပာင္းလဲသြား ခဲ့သျဖင့္ တိုင္းရင္း သား ကိုယ္စား လွယ္မ်ား ေဆြးေႏြး ရန္ အခက္ႀကဳံ ခဲ့ပါသည္။ ဤသို ႔ေၾကာင့္ ရက္ေရႊ႕ဆိုင္းသည့္ အေနျဖင့္ ကရင္ျပည္နယ္ ဖါးအံျမို႔ တြင္ ေနာက္ ထပ္ ေဆြးေႏြးၾကရန္ ထပ္မံ ခ်ိန္းဆို ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လက္နက္ ကိုင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔မ်ား၏ အစိုးရ ကိုယ္စား လွယ္ထံ တင္ျပခဲ့ေသာ ဘံုသေဘာ တူညီခ်က္ မွာ (၁၁) ခ်က္ရွိသည္။ ၄င္းအခ်က္မ်ားကို မူရင္း အ တိုင္း ျပန္လည္ ရိုက္ႏွိပ္ျပီး ေရႊဟသၤာ သတင္းဌာနမွ ျပန္လည္ တင္ျပ ထား ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔မ်ား၏တႏိုင္ငံလံုးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာ
ဘံုသေဘာတူညီခ်က္မ်ား
နိဒါန္း
၁။အေျခခံမူမ်ား။
၁-၁။ျငိမ္းခ်မ္း ေရးအတြက္သႏၷိဌာန္ခ်ျခင္း။
၁-၂။ပင္လံု သေဘာ တူညီခ်က္ကိုအသိအမွတ္ျပဳျခင္း။
၁-၃။စစ္မွန္ေသာဖက္ဒရယ္ ျပည္ ေထာင္စုစနစ္။
၁-၄။ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ဖြဲ႔စည္းျခင္း။
၁-၅။တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၏အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကိုကာကြယ္ျခင္း။
၁-၆။တန္းတူ ညီမွ်မွဳ။
၁-၇။အားလံုး ပါ၀င္ေရး။
၁-၈။သေဘာ တူညီမွဳရယူျခင္း။
၁-၉။ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မွဳ။
၁-၁၀။ပြင့္လင္းျမင္သာမွဳႏွင့္တာ၀န္ခံမွဳ။
၂။ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား။
၂-၁။ အျပန္အ လွန္ယံုၾကည္မွဳ တည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္။
၂-၂။ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္ျခင္း မ်ားႏွင့္၊ ရန္လိုမွဳမ်ား ရပ္စဲရန္။
၂-၃။ အားလံုး သေဘာတူညီ ထားသည့္ အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာစည္း ကမ္းမ်ား ကိုေလးစား လိုက္ နာရန္။
၂-၄။ အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္း သား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ၾကားခ်ဳပ္ဆို ထားေသာ သေဘာတူ ညီခ်က္ႏွ င့္ဂတိ ဂ၀တ္မ်ားကို ထပ္ေလာင္း အတည္ျပဳ ထိမ္းသိမ္းျပီး တည္တံ့ခိုင္ျမဲ၍ တရားမွ်တ သည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး သို႔ဦး တည္သည့္ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ငန္း စဥ္ကို စတင္က်င္း ပသြားရန္။
၂-၅။ အဓိပါယ္ ျပည့္၀ေသာ ႏိုင္ငံေရးေတြ ႔ဆံုေဆြးေႏြး ပြဲမ်ား မွသည္အ မ်ဳိးသား ျပည္နယ္ မ်ားကို အေျခခံေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ရန္။
၃။ ႏွစ္ဖက္ လက္ခံႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရး လမ္းျပေျမပံု ခ်မွတ္ျခင္း။
၃-၁။ အားလံုး ပါ၀င္ေသာ အမ်ဳိးသား အဆင့္ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး ဆိုင္ရာ မူေဘာင္ (The framework for National Political Dialogue) သေဘာတူညီ မွဳရယူျခင္း။
၃-၂။ တႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ သေဘာတူညီ ခ်က္လက္မွတ္ ေရးထိုးျခင္း။
၃-၃။ အမ်ဳိးသား အဆင့္ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ မ်ားက်င္းပျခင္း။
၃-၄။ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္၊ ပင္လံုမူကို အေျခခံေသာ ျပည္ေထာင္စု ညီလာ ခံက်င္းပျပီး၊ “ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု သေဘာ တူညီခ်က္ (Pyidaungsu Accord) ကိုလက္ မွတ္ေရးထိုးျခင္း။
၃-၅။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု သေဘာ တူညီခ်က္ (Pyidaungsu Accord) ကို အတည္ျပဳျခင္း ( Ratification)။
၃-၆။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု သေဘာ တူညီခ်က္ (Pyidaungsu Accord) ပါ အခ်က္ မ်ားကို အေကာင္ အထည္ေဖၚျခင္း။
၄။ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး တြင္ အဓိက ပါ၀င္ရမည့္ အခ်က္မ်ား။
၄-၁။ တပ္ပိုင္း ဆိုင္ရာကိစၥ။
၄-၂။ ဆက္ဆံေရး ရံုးမ်ား ဆိုင္ရာကိစၥ။
၄-၃။ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပရန္ ကတိျပဳျခင္း။
၄-၄။ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံုေ ဆြးေႏြး ပြဲ မူေဘာင္ ေရးဆြဲျခင္းႏွင့္ အတည္ျပဳျခင္း။
၄-၅။ အရပ္သား မ်ားအား အကာအ ကြယ္ေပးျခင္း။
၄-၆။ စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ က်င့္၀တ္မ်ား သေဘာတူျခင္း။
၅။ အေကာင္ အထည္ေဖၚျခင္း။
၅-၁။ ပူးတြဲေစာင့္ ၾကည့္ေရးစနစ္ လက္ေတြ႔ သတ္မွတ္အေကာင္ အထည္ေဖၚျခင္း။
၅-၂။ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ မ်ား၊ ဆက္လက္ အေကာင္ အထည္ေဖၚသြားမည့္ ပူးတြဲေကာ္ မီတီဖြဲ႔စည္းျခင္း။
၅-၃။ လြတ္လပ္ေသာ လူ႔အခြင့္ အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေရးေကာ္ မီတီ။
၅-၄။ အခ်ိန္ ကာလသတ္မွတ္ အေကာင္ အထည္ေဖၚျခင္း။
၆။ ယံုၾကည္မွဳ တည္ေဆာက္ေရး ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ ေဆာင္ရြက္ ရမည့္အခ်က္မ်ား။
၆-၁။ စိတ္ရင္း ေစတနာ မွန္ျဖင့္ႀကိဳး စားလုပ္ေဆာင္ ရမည္။
၆-၂။ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္။
၇။ မတရား အသင္းမ်ား အျဖစ္မွ ပယ္ဖ်က္ေပးေရးႏွင့္ ဆက္စပ္ အေၾကာင္းအရာမ်ား။
၈။ ေဆြးေႏြးေရး ကာလအစီစဥ္မ်ား။
၈-၁။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆိုင္ရာ အာဏာ ခြဲေ၀ျခင္း။ က်င့္သံုးျခင္း။
၈-၂။ စီးပြားေရး ဆိုင္ရာ အာဏာ။ ခြဲေ၀ျခင္း။ က်င့္သံုးျခင္း။
၈-၃။ ဥပေဒျပဳျပင္ ေရးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား။
၈-၄။ ယဥ္ေက်းမွဳႏွင့္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ဆိုင္ရာကိစၥရပ္မ်ား။
၈-၅။ ေျမယာျပဳျပင္ေရး ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား။
၈-၆။ သဘာ၀ အရင္းအျမစ္ စီမံခန္႔ခြဲမွဳ ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား။
၈-၇။ နယ္စပ္ေရးရာ ကိစၥရပ္မ်ား။ (Border Terminal, Immigration, Trade Issue)
၈-၈။ အႀကီးစား စီးပြားေရး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား။ (Mega Economic Projects)
၈-၉။ မူးရစ္ေဆး၀ါး ကင္းစင္ ပေပ်ာက္ေရး ဆိုင္ရာကိစၥရပ္မ်ား။
၉။ လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္း။
၁၀။အတည္ျပဳျခင္း။
၁၁။အေထြေထြ။
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/feature/item/950-2013-12-28-07-32-27.html
Saturday, December 28, 2013
Friday, December 27, 2013
မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္း မီးေလာင္ အိမ္ေျခအလုံးေရ ၁၇၀ ခန္ ့ေလာင္ကြ်မ္း
သတင္းရင္းျမစ္- ေဖ့ဘြတ္မွရယူသည္
Type the rest of your post here.
Post by Brown Ehser.
Post by Brown Ehser.
Type the rest of your post here.
ဒုတိယအႀကိမ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ညီလာခံကို ဇန္န၀ါရီ တတိယပတ္၌ က်င္းပမည္
ဒီဇင္ဘာ ၂၆ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္။ ေစာခါးစူးညား
ဒုတိယအႀကိမ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ညီလာခံကို ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုး(KNU)ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမ ဖားအံခ႐ိုင္၊ တပ္မဟာ(၇) ေလး၀ါးစခန္း၌ ဇန္န၀ါရီလ တတိယပတ္အတြင္း က်င္းပသြားမည္ဟု သိရွိရသည္။
၎ညီလာခံကို သံုးရက္ၾကာ ျပဳလုပ္သြားရန္ လ်ာထားၿပီး ညီလာခံၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ဖား အံ ၿမိဳ႕တြင္ ဆက္လက္ေတြ႔ဆံုသြားရန္ ယာယီအားျဖင့္ စီစဥ္ထားသည္ဟု တစ္ႏုုိင္ငံလံုုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုုင္ရာ ညႇိႏိႈင္းေရး အဖြဲ႔(NCCT)၏ ဒုတိယအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ေကအဲန္ယူ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ပဒိုေစာကြယ္ထူး၀င္းက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ဇန္န၀ါရီလလယ္ ရက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ဒီညီလာခံ ျပဳလုပ္သြားဖို႔ ယာယီအေနနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ထားတာ ရွိပါ တယ္။ ဒီထက္ ပိုေသခ်ာေအာင္ေတာ့ အစိုးရနဲ႔ ေဆြးေႏြးရဦးမယ္။ ဘာျဖစ္လဲဆိုရင္ ညီလာခံၿပီးတာနဲ႔ အစိုးရနဲ႔ ဖားအံမွာ ဆက္ ေတြ႔ဖို႔ ရွိတယ္ေလ။”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာဆိုသည္။
ဒုတိယအႀကိမ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ညီလာခံကို ေကအဲန္ယူ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမတြင္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၈ရက္မွ ၂၀ ရက္ေန႔အထိ ျပဳလုပ္ရန္ မူလက စီစဥ္ထားေသာ္လည္း ျပင္ဆင္ေဆာင္ရြက္မည့္ အခ်ိန္ပိုရေစရန္အတြက္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ရက္ ေန႔တြင္ ရက္ေရႊ႕ဆိုင္းခဲ့ေၾကာင္းလည္း ညီလာခံျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီဥကၠဌ ပဒိုေစာေသာသီဘြဲက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာဆိုခဲ့ ေသးသည္။
ထို႔အျပင္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ညီလာခံအတြက္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီမွ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိၿပီး ညီလာခံ တက္ေရာက္ လာမည့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားကို က်င္းပမည့္ရက္ နီးသည့္အခါမွသာ ဖိတ္ၾကားသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ဖိတ္ၾကားခံထား ရသည့္ အဖြဲ႔အားလံုး တက္ေရာက္ရန္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ေကအဲန္ယူက ဆိုသည္။
ပဒိုေစာကြယ္ထူး၀င္းက “က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ဖိတ္ၾကားသြားမဲ့ အဖြဲ႔ေတြအားလံုး ညီလာခံကို လာတက္ေစခ်င္တယ္။ လိုင္ဇာမွာ ပထမအႀကိမ္ ညီလာခံက်င္းပတုန္းက မလာတက္ျဖစ္တဲ့ ၀နဲ႔ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔တို႔လည္း ဒီဒုတိယအႀကိမ္ ညီလာခံကို လာတက္ ေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။”ဟု ဆက္ေျပာသည္။
ဒုတိယအႀကိမ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ညီလာခံကို က်င္းပႏိုင္ရန္ ဒီဇင္ဘာ ၂ရက္မွ ၇ရက္ေန႔အထိ ေလး၀ါး၌ ျပဳ လုပ္သည့္ ေကအဲန္ယူ၏ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ဗဟိုအၿမဲတမ္းေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းတြင္ အဖြဲ႔၀င္ (၉)ဦး ပါ၀င္သည့္ တိုင္း ရင္းသားညီလာခံျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီတစ္ရပ္ကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။
ယင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီတြင္ ပဒိုေသာသီဘြဲ(ဥကၠဌ)၊ ပဒိုမန္းမန္းမန္း(ဒုဥကၠဌ)၊ ပဒိုေစာလွထြန္း(အတြင္းေရးမႉး)ႏွင့္ အဖြဲ႔ ၀င္မ်ားအျဖစ္ ပဒိုေအာင္ေမာ္ေအး၊ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္မန္းရွာထုေ၀ၚ၊ ဗိုလ္မႉးေစာတာမလာေသာ၊ ပဒိုမန္းဘထြန္္း၊ ပဒိုေကာ္ကဆာေနစိုး၊ ပဒိုေနာ္ၿမိဳင္ဖိုးတို႔အျပင္ က်င္းပေရးဆပ္ေကာ္မတီအဖြဲ႕မ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။
ဒုတိယအႀကိမ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ညီလာခံကို ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုး(KNU)ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမ ဖားအံခ႐ိုင္၊ တပ္မဟာ(၇) ေလး၀ါးစခန္း၌ ဇန္န၀ါရီလ တတိယပတ္အတြင္း က်င္းပသြားမည္ဟု သိရွိရသည္။
၎ညီလာခံကို သံုးရက္ၾကာ ျပဳလုပ္သြားရန္ လ်ာထားၿပီး ညီလာခံၿပီးသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္၊ ဖား အံ ၿမိဳ႕တြင္ ဆက္လက္ေတြ႔ဆံုသြားရန္ ယာယီအားျဖင့္ စီစဥ္ထားသည္ဟု တစ္ႏုုိင္ငံလံုုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုုင္ရာ ညႇိႏိႈင္းေရး အဖြဲ႔(NCCT)၏ ဒုတိယအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ ေကအဲန္ယူ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ပဒိုေစာကြယ္ထူး၀င္းက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ဇန္န၀ါရီလလယ္ ရက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ဒီညီလာခံ ျပဳလုပ္သြားဖို႔ ယာယီအေနနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ထားတာ ရွိပါ တယ္။ ဒီထက္ ပိုေသခ်ာေအာင္ေတာ့ အစိုးရနဲ႔ ေဆြးေႏြးရဦးမယ္။ ဘာျဖစ္လဲဆိုရင္ ညီလာခံၿပီးတာနဲ႔ အစိုးရနဲ႔ ဖားအံမွာ ဆက္ ေတြ႔ဖို႔ ရွိတယ္ေလ။”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာဆိုသည္။
ဒုတိယအႀကိမ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ညီလာခံကို ေကအဲန္ယူ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမတြင္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၈ရက္မွ ၂၀ ရက္ေန႔အထိ ျပဳလုပ္ရန္ မူလက စီစဥ္ထားေသာ္လည္း ျပင္ဆင္ေဆာင္ရြက္မည့္ အခ်ိန္ပိုရေစရန္အတြက္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ရက္ ေန႔တြင္ ရက္ေရႊ႕ဆိုင္းခဲ့ေၾကာင္းလည္း ညီလာခံျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီဥကၠဌ ပဒိုေစာေသာသီဘြဲက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာဆိုခဲ့ ေသးသည္။
ထို႔အျပင္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ညီလာခံအတြက္ ျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီမွ စီစဥ္ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရွိၿပီး ညီလာခံ တက္ေရာက္ လာမည့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားကို က်င္းပမည့္ရက္ နီးသည့္အခါမွသာ ဖိတ္ၾကားသြားမည္ျဖစ္ၿပီး ဖိတ္ၾကားခံထား ရသည့္ အဖြဲ႔အားလံုး တက္ေရာက္ရန္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ေကအဲန္ယူက ဆိုသည္။
ပဒိုေစာကြယ္ထူး၀င္းက “က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ဖိတ္ၾကားသြားမဲ့ အဖြဲ႔ေတြအားလံုး ညီလာခံကို လာတက္ေစခ်င္တယ္။ လိုင္ဇာမွာ ပထမအႀကိမ္ ညီလာခံက်င္းပတုန္းက မလာတက္ျဖစ္တဲ့ ၀နဲ႔ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔တို႔လည္း ဒီဒုတိယအႀကိမ္ ညီလာခံကို လာတက္ ေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။”ဟု ဆက္ေျပာသည္။
ဒုတိယအႀကိမ္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ညီလာခံကို က်င္းပႏိုင္ရန္ ဒီဇင္ဘာ ၂ရက္မွ ၇ရက္ေန႔အထိ ေလး၀ါး၌ ျပဳ လုပ္သည့္ ေကအဲန္ယူ၏ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ဗဟိုအၿမဲတမ္းေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းတြင္ အဖြဲ႔၀င္ (၉)ဦး ပါ၀င္သည့္ တိုင္း ရင္းသားညီလာခံျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီတစ္ရပ္ကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။
ယင္းျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီတြင္ ပဒိုေသာသီဘြဲ(ဥကၠဌ)၊ ပဒိုမန္းမန္းမန္း(ဒုဥကၠဌ)၊ ပဒိုေစာလွထြန္း(အတြင္းေရးမႉး)ႏွင့္ အဖြဲ႔ ၀င္မ်ားအျဖစ္ ပဒိုေအာင္ေမာ္ေအး၊ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္မန္းရွာထုေ၀ၚ၊ ဗိုလ္မႉးေစာတာမလာေသာ၊ ပဒိုမန္းဘထြန္္း၊ ပဒိုေကာ္ကဆာေနစိုး၊ ပဒိုေနာ္ၿမိဳင္ဖိုးတို႔အျပင္ က်င္းပေရးဆပ္ေကာ္မတီအဖြဲ႕မ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။
Monday, December 23, 2013
" When A Child Is Born" (ခရစ္စမတ္ေတးလက္ေဆာင္)
Jai Waetford - When A Child Is Born
Type the rest of your post here.
ဒီေကဘီေအ ၏ ေရွ႕ ဆက္ခရီး ႏွင့္ KNU ႏိုင္ငံေရး လမ္းစဥ္
ျပီးခဲ့သည့္၂၀၁၃ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ (၂၁)ရက္ေန႔ သည္ဒီမို ကေရစီ အက်ဳိးျပဳ ကရင့္ အမ်ဳိးသား တပ္မေတာ္ (DKBA)၏ ဖြဲ႔စည္းထူေထာင္ ခဲ့သည့္ (၁၉) ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ ပတ္လည္ ေန႔ ျဖစ္ပါသည္။ ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္း အနားကို ကရင္ ျပည္နယ္ ျမ၀တီ ခရိုင္ ဆံု ဆည္းၿမိဳင္ ေက်းရြာ၌ က်င္းပ ခဲ့ၾကျပီး လူထု အင္အားေသာင္းႏွင့္ ခ်ီျပီးတက္ေရာက္ အားေပး ခဲ့ပါသည္။
ဒီေက ဘီေအသည္ ၄င္းတို႔၏ (၁၉) ႏွစ္တာ ကာလ အတြင္း ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အခက္အခဲ မ်ားကို ရင္ဆုိင္ ေက်ာ္လႊား ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေရွ႕ဆက္ ခရီးတြင္ လည္း ေအာင္ျမင္ စြာျဖင့္ ရပ္တည္ သြားႏိုင္မည္ဟု စစ္ဦးစီး ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴး ခ်ဳပ္ ေစာလား ဘြယ္မွ ေပးပို႔ေသာ သ၀ဏ္ လႊာ၌ေဖၚျပ ထား ပါသည္။
“၁၉ ႏွစ္တာ ျဖတ္သန္း မႈေတြ က ေပ်ာ္ရႊင္ စရာေတြ၊ နာက်ည္း စရာေတြ၊စိတ္ပ်က္ အားငယ္ စရာ ေတြ႔ ႀကံဳခဲ့ေပ မယ့္ ကေန႔ အခ်ိန္ အထိ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာ္ လႊားႏိုင္ ခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီေက ဘီေအက ဆက္လက္ရွင္ သန္ေန တာျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီေတာ့ ဆက္လက္ၿပီး ရွင္သန္သြား ႏိုင္ဖို႔က DKBA ဟာ သူသြားရ မယ့္ လမ္းေၾကာင္း ကို သူသိပါတယ္၊ သူ႔အ လုပ္သူသိတယ္၊အဲဒီ လမ္းေၾကာင္း အတိုင္း ေအာင္ျမင္ ေအာင္လုပ္ေဆာင္ သြားပါ့မယ္လို႔ ”ထုတ္ေဖၚ ေျပာၾကား ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဒီေကဘီေအသည္ ရည္းမွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ ရွိေသာအဖြဲ႔ အစည္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခြင့္ရ သူဗိုလ္မွဴးထြန္း ထြန္းက ဆိုပါသည္။ ဒီမိုကေရစီေရး၊ အမ်ဳိးသား တန္း တူညီ မွဳမွ်ေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသား ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္း ခြင့္ရွိေရး၊ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ေပၚေပါက္ေရး ဆိုသည့္ပန္း တိုင္ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္ ဟုဆိုပါသည္။
ဒီေက ဘီေအသည္ မိခင္ KNU မွ အေျခအေန အေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ ခြဲထြက္ခဲ့ ရေသာ္ လည္း KNU ၏အေျခခံႏိုင္ ငံေရးလမ္း စဥ္အတိုင္း ခံယူ ထားျပီး အစိုးရႏွင့္ျငိမ္း ခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ လည္း KNU ၏ ဦးေဆာင္မွဳကို ခံယူထားသည္ ဟုဗိုလ္မွဴး ထြန္းထြန္းက ဆိုပါသည္။
ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာႏိုင္ငံေရးအက်ဳိးဆက္မ်ားေၾကာင့္ ဒီေကဘီေအသည္KNU ႏွင့္ကြဲျပားေသာတိုက္ပြဲအသြင္ႏွင့္ခ်ီတက္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆိုပါသည္။
ဒီေက ဘီေအ၏ (၁၉) ႏွစ္ေျမာက္ အခမ္း အနား၌ ၿမိဳင္ႀကီးငူ ဆရာေတာ္မွ ၾသ၀ါဒ တရား မိန္႔ၾကားၿပီး၊ ကရင္ျငိမ္း ခ်မ္း ေရး ေကာင္စီ (KNU/KNLA-PC) ၊ ကရင္ အမ်ဳိးသား အစည္း အရံုး (KNU)၊ ညီညြတ္ ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ ေကာင္စီ (UNFC) အဖြဲ႔၀င္မ်ား၊ ကယန္းျပည္ သစ္ပါတီ၊ ရွမ္းျပည္ တုိးတက္ေရး ပါတီ၊ရခိုင့္ တပ္ မေတာ္၊ကယားျပည္ နယ္ လူမ်ုိးေပါင္းစံု လြတ္ေျမာက္ ေရးအဖြဲ႔ (ကလလတ)၊ ရွမ္းျပည္နယ္ လူမ်ဳိးေပါင္း စံုလြတ္ေျမာက္ ေရးအဖြဲ႔ (ရလလဖ)၊ မြန္ျပည္သစ္ ပါတီ၊စသည့္ မဟာမိတ္ တုိင္းရင္း သား လက္နက္ ကိုင္ အဖဲြ႔အစည္း မ်ားမွ မိမိတို႔ ၏အဖြဲ႔ အစည္းမွ ေပးပို႔ေသာ သ၀ဏ္လႊာ မ်ားကို ဖတ္ၾကား ခဲ့ပါသည္။
ထို႔အျပင္ အခမ္း အနားသို႔ (၈၈) ပြင့္လင္း လူ႔ အဖြဲ႔အစည္း၊ အမ်ဳိးသား ဒီမိုက ေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ကရင္ျပည နယ္ အဖြဲ႔၀င္ မ်ားႏွင့္ ျပည္ပ အဖြဲ႔၀င္ မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေဟာင္းအဖြဲ႔ အပါ၀င္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕ အ စည္းမ်ားမွ တက္ေရာက္ၾက ပါသည္။
အခမ္း အနားသို႔ တက္ေရာက္ လာေသာ ျပည္သူမ်ားမွာ ေ၀ါေလျမိဳ႕နယ္ခြဲမွ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အရာရွိ မ်ား အပါ၀င္ ေကာ့ ကရိတ္ျမိဳ႔နယ္၊ ၾကာအင္း ျမိဳ႔နယ္၊ဘုရား သံုးဆူ ျမိဳ႔နယ္ခြဲ၊ ျမ၀တီ ျမိဳ႕နယ္မ်ားမွ လူထု အင္အား တစ္ေသာင္း ဝန္း က်င္ တက္ေရာက္ ခဲ့ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
အခမ္းအနား အစီစဥ္ မ်ားမွာ ၊ ဂုဏ္ျပဳ စစ္ေရးျပ စစ္ေၾကာင္း ေနရာယူျခင္း၊ လူထု ေနရာ ယူျခင္း၊ နာယက မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကား ျခင္း၊ ဒီေကဘီေအ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ သ၀ဏ္လႊာ ဖတ္ၾကား ျခင္း၊ ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားျခင္း၊ နာယက ဆရာ ေတာ္မ်ား မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကား ျခင္းႏွင့္ ေကာ့က ရိတ္ျမိဳ႕ အေျခစိုက္ အမွတ္(၁၂) စစ္ ဆင္ေရး ကြပ္ကဲ မွဳ ဌာနခ်ဳပ္ မွ အမွတ္(၃) နည္းဗ်ဴ ဟာမွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ေက်ာ္စိုး မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကား ျခင္း တို႔ျဖင့္ အခမ္း အနား ကို ရုတ္သိမ္း ခဲ့ၾကပါ သည္။
Written by ေရႊဟသၤာ သတင္းဌာန
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/news/internal-news/item/939-knu.html
ဒီေက ဘီေအသည္ ၄င္းတို႔၏ (၁၉) ႏွစ္တာ ကာလ အတြင္း ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အခက္အခဲ မ်ားကို ရင္ဆုိင္ ေက်ာ္လႊား ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေရွ႕ဆက္ ခရီးတြင္ လည္း ေအာင္ျမင္ စြာျဖင့္ ရပ္တည္ သြားႏိုင္မည္ဟု စစ္ဦးစီး ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴး ခ်ဳပ္ ေစာလား ဘြယ္မွ ေပးပို႔ေသာ သ၀ဏ္ လႊာ၌ေဖၚျပ ထား ပါသည္။
“၁၉ ႏွစ္တာ ျဖတ္သန္း မႈေတြ က ေပ်ာ္ရႊင္ စရာေတြ၊ နာက်ည္း စရာေတြ၊စိတ္ပ်က္ အားငယ္ စရာ ေတြ႔ ႀကံဳခဲ့ေပ မယ့္ ကေန႔ အခ်ိန္ အထိ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာ္ လႊားႏိုင္ ခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီေက ဘီေအက ဆက္လက္ရွင္ သန္ေန တာျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီေတာ့ ဆက္လက္ၿပီး ရွင္သန္သြား ႏိုင္ဖို႔က DKBA ဟာ သူသြားရ မယ့္ လမ္းေၾကာင္း ကို သူသိပါတယ္၊ သူ႔အ လုပ္သူသိတယ္၊အဲဒီ လမ္းေၾကာင္း အတိုင္း ေအာင္ျမင္ ေအာင္လုပ္ေဆာင္ သြားပါ့မယ္လို႔ ”ထုတ္ေဖၚ ေျပာၾကား ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဒီေကဘီေအသည္ ရည္းမွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ ရွိေသာအဖြဲ႔ အစည္းျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာခြင့္ရ သူဗိုလ္မွဴးထြန္း ထြန္းက ဆိုပါသည္။ ဒီမိုကေရစီေရး၊ အမ်ဳိးသား တန္း တူညီ မွဳမွ်ေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသား ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္း ခြင့္ရွိေရး၊ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ေပၚေပါက္ေရး ဆိုသည့္ပန္း တိုင္ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္ ဟုဆိုပါသည္။
ဒီေက ဘီေအသည္ မိခင္ KNU မွ အေျခအေန အေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ ခြဲထြက္ခဲ့ ရေသာ္ လည္း KNU ၏အေျခခံႏိုင္ ငံေရးလမ္း စဥ္အတိုင္း ခံယူ ထားျပီး အစိုးရႏွင့္ျငိမ္း ခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ လည္း KNU ၏ ဦးေဆာင္မွဳကို ခံယူထားသည္ ဟုဗိုလ္မွဴး ထြန္းထြန္းက ဆိုပါသည္။
ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာႏိုင္ငံေရးအက်ဳိးဆက္မ်ားေၾကာင့္ ဒီေကဘီေအသည္KNU ႏွင့္ကြဲျပားေသာတိုက္ပြဲအသြင္ႏွင့္ခ်ီတက္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္ဟုဆိုပါသည္။
ဒီေက ဘီေအ၏ (၁၉) ႏွစ္ေျမာက္ အခမ္း အနား၌ ၿမိဳင္ႀကီးငူ ဆရာေတာ္မွ ၾသ၀ါဒ တရား မိန္႔ၾကားၿပီး၊ ကရင္ျငိမ္း ခ်မ္း ေရး ေကာင္စီ (KNU/KNLA-PC) ၊ ကရင္ အမ်ဳိးသား အစည္း အရံုး (KNU)၊ ညီညြတ္ ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ ေကာင္စီ (UNFC) အဖြဲ႔၀င္မ်ား၊ ကယန္းျပည္ သစ္ပါတီ၊ ရွမ္းျပည္ တုိးတက္ေရး ပါတီ၊ရခိုင့္ တပ္ မေတာ္၊ကယားျပည္ နယ္ လူမ်ုိးေပါင္းစံု လြတ္ေျမာက္ ေရးအဖြဲ႔ (ကလလတ)၊ ရွမ္းျပည္နယ္ လူမ်ဳိးေပါင္း စံုလြတ္ေျမာက္ ေရးအဖြဲ႔ (ရလလဖ)၊ မြန္ျပည္သစ္ ပါတီ၊စသည့္ မဟာမိတ္ တုိင္းရင္း သား လက္နက္ ကိုင္ အဖဲြ႔အစည္း မ်ားမွ မိမိတို႔ ၏အဖြဲ႔ အစည္းမွ ေပးပို႔ေသာ သ၀ဏ္လႊာ မ်ားကို ဖတ္ၾကား ခဲ့ပါသည္။
ထို႔အျပင္ အခမ္း အနားသို႔ (၈၈) ပြင့္လင္း လူ႔ အဖြဲ႔အစည္း၊ အမ်ဳိးသား ဒီမိုက ေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ကရင္ျပည နယ္ အဖြဲ႔၀င္ မ်ားႏွင့္ ျပည္ပ အဖြဲ႔၀င္ မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေဟာင္းအဖြဲ႔ အပါ၀င္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕ အ စည္းမ်ားမွ တက္ေရာက္ၾက ပါသည္။
အခမ္း အနားသို႔ တက္ေရာက္ လာေသာ ျပည္သူမ်ားမွာ ေ၀ါေလျမိဳ႕နယ္ခြဲမွ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အရာရွိ မ်ား အပါ၀င္ ေကာ့ ကရိတ္ျမိဳ႔နယ္၊ ၾကာအင္း ျမိဳ႔နယ္၊ဘုရား သံုးဆူ ျမိဳ႔နယ္ခြဲ၊ ျမ၀တီ ျမိဳ႕နယ္မ်ားမွ လူထု အင္အား တစ္ေသာင္း ဝန္း က်င္ တက္ေရာက္ ခဲ့ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
အခမ္းအနား အစီစဥ္ မ်ားမွာ ၊ ဂုဏ္ျပဳ စစ္ေရးျပ စစ္ေၾကာင္း ေနရာယူျခင္း၊ လူထု ေနရာ ယူျခင္း၊ နာယက မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကား ျခင္း၊ ဒီေကဘီေအ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ သ၀ဏ္လႊာ ဖတ္ၾကား ျခင္း၊ ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားျခင္း၊ နာယက ဆရာ ေတာ္မ်ား မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကား ျခင္းႏွင့္ ေကာ့က ရိတ္ျမိဳ႕ အေျခစိုက္ အမွတ္(၁၂) စစ္ ဆင္ေရး ကြပ္ကဲ မွဳ ဌာနခ်ဳပ္ မွ အမွတ္(၃) နည္းဗ်ဴ ဟာမွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ေက်ာ္စိုး မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကား ျခင္း တို႔ျဖင့္ အခမ္း အနား ကို ရုတ္သိမ္း ခဲ့ၾကပါ သည္။
Written by ေရႊဟသၤာ သတင္းဌာန
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/news/internal-news/item/939-knu.html
Sunday, December 22, 2013
Saturday, December 21, 2013
"Silent Night" & "Away In A Manger" (ခရစ္စမတ္ေတးလက္ေဆာင္)
Dami Im - Silent Night - Carols In The Domain 2013
Dami Im - Away In A Manger - Carols In The Domain 2013
Type the rest of your post here.
Dami Im - Away In A Manger - Carols In The Domain 2013
Type the rest of your post here.
Friday, December 20, 2013
"ဗမာ့" ဂုဏ္ေဆာင္ "ကုလားမေလး"
၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းျပဳိင္ပြဲ မီတာ ၅၀၀၀ အေျပးၿပိဳင္ပြဲတြင္ ေရႊတံဆိပ္ရေသာ ျဖဴဝါသက္ကို ဒီဇင္ဘာ ၁၇ ရက္ေန႔က ေတြ႔ရစဥ္ (ဓာတ္ပုံ – ေဂ်ပုိင္ / ဧရာ၀တီ)
အေျပးမယ္ မျဖဴ၀ါသက္ ဟာ မီတာ ၅၀၀၀ မွာ ေရႊတံဆိပ္နဲ႔ မီတာ ၁၀၀၀၀ မွာ ေငြတံဆိပ္ တခု ဆု ၂ ခု ရယူၿပီး ၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ဆီးဂိမ္းၿပိဳင္ပြဲမွာ ႏုိင္ငံ့ဂုဏ္ကုိ ေဆာင္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
မျဖဴ၀ါသက္ကုိ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ က ပဲခူးတိုင္း ေဇယ်၀တီၿမိဳ႕ မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးတဦးျဖစ္ၿပီး ငယ္စဥ္ကတည္းက ေျပး ခုန္ပစ္ အားကစားကုိ ၀ါသနာပါသူ တဦးျဖစ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းေနစဥ္ကာလ ကတည္းက ေျပးခုန္ပစ္ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားစြာ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ပဲခူးတုိင္း ကုိယ္စားျပဳကာ တုိင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ပြဲမ်ား ၀င္ေရာက္ ခဲ့ပါတယ္။
မျဖဴ၀ါသက္ဟာ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦပုိင္လိမိတက္ပုိင္ ေဇယ်၀တီ အရက္ခ်က္စက္႐ုံမွာ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနသူ တဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အခုလုိ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေျပးခုန္ပစ္ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ မျဖဴ၀ါသက္ ဆုရဖုိ႔ အတြက္ ေလ့က်င့္ေပးေနသူကေတာ့ အေျပးခ်န္ပီယံ ေဟာင္း ေဒၚခင္ခင္ေထြး ျဖစ္ပါတယ္။
၄၇ ႏွစ္ၾကာမွ ျမန္မာ့ေျမမွာ က်င္းပႏုိင္ခဲ့တဲ့ ၂၇ႀကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းမွာ ေရႊတံဆိပ္နဲ႔ ေငြတံဆိပ္ ရယူေပးႏုိင္တဲ့အတြက္ “အတုိင္းမသိ ဂုဏ္ယူ ၀မ္းေျမာက္တယ္”လုိ႔ မျဖဴ၀ါသက္က ဆုိပါတယ္။
ဒီကေန႔ ညေနမွာ က်င္းပမယ့္ မီတာ ၁၅၀၀ အေျပးၿပိဳင္ပြဲမွာ မျဖဴ၀ါသက္တေယာက္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ဦးမွာျဖစ္ၿပီး ၿပိဳင္ဖက္ ေကာင္းေတြျဖစ္တဲ့ ဗီယက္နမ္နဲ႔ အင္ဒုိနီးရွားကုိ ေက်ာ္ကာ ေရႊတံဆိပ္ မွန္းထားတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ေျပးခုန္ပစ္ အားကစားဟာ အရင္ကတည္းက ႏုိင္ငံအတြက္ ဆုတံဆိပ္ေတြ အမ်ားဆုံးရယူေပးတဲ့ အားကစားတခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
http://burma.irrawaddy.org/sport/2013/12/19/52443.html
Wednesday, December 18, 2013
"ဗမာ" ရွဳံး၍ "ကုလား" ႏုိင္သြားသည္။
ဆီးဂိမ္းမွာ ျမန္မာေဘာလုံး မွန္းထားတဲ့ ေရႊအိပ္မက္ အခုေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားကို ႐ႈံးျပီး ျပိဳပ်က္သြားခဲ့ရျပီ (ဓာတ္ပံု – စိုင္းေဇာ္ / ဧရာဝတီ)
ပြဲမခင္ကတည္းက ျမန္မာ့လက္ေရြးစင္အသင္း ဝတ္စံု အျဖဴေရာင္၊ အနီေရာင္ႏွစ္မ်ဳိးလံုးကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ျမန္မာပရိတ္သတ္ သံုးေသာင္းေက်ာ္က သုဝဏၰေဘာလံုး ကြင္းႀကီးရဲ႕ ေလးဘက္၊ ေလးတန္မွာ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး အမ်ဳိးသားပရိတ္သတ္ေတြတင္မက အမ်ဳိးသမီးေတြကပါ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းၿပီး “ျမန္မာေဟ့… ျမန္မာေဟ့” ဆိုတဲ့ သံၿပိဳင္ ဟစ္ေၾကြးသံေတြကလည္း ကြင္းတခုလံုး တုန္ခါမတတ္ ဟိန္းထြက္ေနပါတယ္။
ျမန္မာအသင္းကြင္းထဲကို ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း လက္ခုပ္ၾသဘာေတြေပးၿပီး အားေပးၾကၿပီး အသင္းနဲ႔အတူ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းကို သံၿပိဳင္သီဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ သီခ်င္းအဆံုးမွာေတာ့ ဘင္ခရာဝိုင္းမွာတီးတဲ့ ဒရမ္ႀကီးေတြနဲ႔ လင္းဂြင္းေတြကို ေတာင္ဘက္၊ ေျမာက္ဘက္နဲ႔ အေရွ႕ဘက္ပြဲၾကည့္စင္ေတြက တီးခတ္ခဲ့ၾကၿပီး “ျမန္မာ … ျမန္မာ … ျမန္မာ” ဆိုတဲ့ စာသားကို ညီညီညာညာနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဟစ္ေၾကြး ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။
ပြဲစတင္ကစားခ်ိန္ကတည္းက ျမန္မာအသင္းဟာ ကစားကြက္ကို တည္မရဘဲ အင္ဒိုအသင္း ဘယ္၊ ညာ ေတာင္ပံ ႏွစ္ဘက္ရဲ႕ ထိုးစစ္၊ တိုက္စစ္ဆင္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ခုခံေနခဲ့ရပါတယ္။ အင္ဒိုအသင္း ေဘာလံုးပ်က္လို႔ ျမန္မာေျခထဲေရာက္တာနဲ႔ ျမန္မာ ပရိတ္သတ္ေတြဟာ ညာသံေပးၿပီး အားေပးၾကပါတယ္။
ပရိတ္သတ္အားေပးမႈ အရွိန္ေကာင္းေပမယ့္ ျမန္မာ အသင္းဟာ ေဘာလံုးကို ေသေသသပ္သပ္ အကြက္ဆင္ မကစားႏိုင္ဘဲ ကစားကြက္ ပ်က္ေနၾကတဲ့ အတြက္ ရသမွ် ေဘာလံုးတိုင္းဟာလည္း အဆံုးသတ္မလွပခဲ့ပါဘူး။
ပထမပိုင္းမၿပီးခင္မွာပဲ အင္ဒိုနီးရွားအသင္း ထိုးေဖာက္တိုက္စစ္ဆင္မႈကို ဟန္႔တားရင္းနဲ႔ ပင္နယ္တီ အေပးခံလိုက္ရၿပီး ဒီပင္နယ္တီကေန အင္ဒိုက တစ္ဂိုးသြင္းယူသြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီပြဲသေရရ႐ုံနဲ႔ အုပ္စုအဆင့္ကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ေနာက္တဆင့္ကို တက္မယ့္ အခြင့္အေရးကို ရရွိမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ ျမန္မာအသင္းဟာ ဒုတိယပိုင္းမွာ ေခ်ပဂိုးရဖို႔ ၾကိဳးစားၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ နည္းစံနစ္၊ ႀကံ့ခိုင္မႈ နည္းဗ်ဴဟာ အစစအရာရာ သာလြန္ေနတဲ့ အင္ဒိုအသင္းကို ျမန္မာတို႔ ေက်ာ္လႊားႏိုင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ ဆႏၵေစာၿပီး ကစားကြက္မရွိဘဲ ကန္တင္ေနတဲ့ ျမန္မာအသင္းနဲ႔ ႀကံ့ႀကံ့ခံ ျဖတ္ထုတ္ၿပီး စနစ္တက် ကစားေနတဲ့ အင္ဒိုနီးရွားအသင္းတို႕ရဲ့ သုဝဏၰကြင္းထဲက ၿပိဳင္ပြဲဟာ ျမန္မာ ပရိတ္သတ္ေတြအတြက္ ရင္တမမန႔ဲ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။
ျမန္မာအသင္း ကစားေနတဲ့အေပၚ ယံုၾကည္မႈေတြ က်ဆင္းလာတဲ့ ပရိတ္သတ္ အခ်ဳိ႕ဆိုရင္ “ပင္နယ္တီ ရလိုက္ကြာ” လို႔ေတာင္ ကံတရားကို ေတာင့္တတဲ့အထိ ျဖစ္လာၾကပါတယ္။ ပြဲကစားခ်ိန္ မိနစ္ ၈၀ ေက်ာ္ေလာက္မွာ ျမန္မာအသင္း မၾကာခဏ ထိုးေဖာက္ တိုက္စစ္ဆင္ခဲ့ေပမယ့္ တစ္ဦးေကာင္း ဦးစားေပး ကစားတာ၊ ေပးပို႔မႈေတြ မေသသပ္တာ၊ ဂိုးေပါက္မတည့္တာေတြက ျမန္မာအသင္းကို ကံဆိုးေစခဲ့ပါတယ္။
ပြဲၿပီးခါနီး မိနစ္ပိုင္းအလိုမွာ အင္ဒို ေတာင္ပံတိုက္စစ္ကို ဟန္႔တားကစားရာမွာ ၾကမ္းတမ္းတယ္ဆိုၿပီး ဗီယက္နန္ကြင္းလယ္ဒိုင္က ျမန္မာ အသင္းကစားသမား ရဲလင္းေအာင္ ကို အနီကဒ္ျပထုတ္ပယ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒိုင္လူႀကီးရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ဟာ မွန္သည္ မွားသည္ထက္ ပြဲၿပီးခ်ိန္နီးကပ္လာၿပီး အ႐ႈံးရလာဒ္ကို ရင္မဆိုင္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ေပါက္ကြဲ ခ်င္ေနတဲ့ ျမန္မာ ပရိတ္သတ္ကို မီးထိုးေပးလိုက္သလိုျဖစ္ၿပီး အဲဒီေနာက္ ၂ မိနစ္ေလာက္ အၾကာမွာပဲ ေတာင္ဘက္ ပြဲၾကည့္စင္နဲ႔ ေျမာက္ဘက္ပြဲၾကည့္စင္ေပၚ ပရိတ္သတ္ေတြဟာ ပလက္စတစ္ထိုင္ခုံေတြကို ခြာထုတ္ၿပီး ကြင္းအတြင္းကို ပစ္လႊင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။
မိနစ္ ၉၀ အေရာက္မွာေတာ့ ျမန္မာပရိတ္သတ္အခ်ိဳ႕ ကြင္းထဲအထိ ဆင္းၿပီး ေပါက္ကြဲျပၾကပါေတာ့တယ္။ ကြင္းထဲဝင္လာတဲ့ ျမန္မာ ပရိတ္သတ္ေတြကို တာဝန္က် ရဲေတြက ထိန္းသိမ္းၿပီး ေခၚေဆာင္သြားသလို ကြင္းေပၚမွာ ပလက္စတစ္ထိုင္ခံုေတြ ခြာၿပီး ကြင္းထဲ ပစ္လႊင့္ေနသူေတြကိုလည္း ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းပါတယ္။
ကြင္းတြင္းနဲ႔ ပြဲၾကည့္စင္ေတြေပၚမွာ ႐ုန္႔ရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြ ထိန္းသိမ္းေနတုန္းအခ်ိန္မွာပဲ ကြင္းထဲကမွာ ကန္ေနတဲ ျမန္မာနဲ႔ အင္ဒိုပြဲဟာ အခ်ိန္ျပည့္သြားၿပီး ပထမပိုင္းက ရရွိခဲ့တဲ့ ပင္နယ္တီ တလံုးနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ကိုယ့္ေျမ၊ ကိုယ့္ကြင္း၊ ကိုယ့္ပရိတ္သတ္ေရွ႕မွာ အႏိုင္ရဖို႔ ၾကိဳးစားရင္း ႐ႈံးနိမ့္သြားတဲ့ ျမန္မာအသင္း ကစားသမားေတြမွာလည္း ဝမ္းနည္းပက္လက္နဲ႔ ကြင္းထဲမွာ ငိုေၾကြးၾကပါတယ္။
ျမန္မာ ေဘာလံုး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဥကၠဌ ဦးေဇာ္ေဇာ္ကေတာ့ ႐ႈံးပြဲရလာဒ္အေပၚမွာ ေပါက္ကြဲၿပီး ခံုေတြကို ဆြဲခြာ ပစ္လႊင့္ေနၾကတဲ့ ပြဲၾကည့္စင္ေပၚ ပရိတ္သတ္ေတြကို လက္အုပ္ခ်ီေတာင္းပန္မႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့သလို ကြင္းအတြင္းမွာ စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး ငိုေၾကြးေနတဲ့ ျမန္မာကစားသမားေတြကိုလည္း ႏွစ္သိမ့္မႈေတြေပးေနတာေတြ႔ရပါတယ္။
ပြဲၾကည့္စင္ေလးဘက္ေလးတန္မွာ ပရိတ္သတ္ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ေလာက္က အိမ္မျပန္ႏိုင္ၾကဘဲ မင္သက္မိေနၾကတုန္းပါ။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ငိုေၾကြးၾကပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ အေရွ႕ဘက္ပြဲၾကည့္စင္မွာရွိတဲ့ ပရိတ္သတ္အခ်ဳိ႕က ပလက္စတစ္ထိုင္ခံု အခ်ဳိ႕ကို မီး႐ႈိ႕လိုက္တဲ့အတြက္ မီးသတ္အဖြဲ႔က အေျပးအလႊား ၿငိမ္းသတ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။
၅ မိနစ္ခန္႔ အၾကာမွာဘဲ ရာဂဏန္းခန္႔ရွိတဲ့ မီးသတ္နဲ႔ ရဲတပ္ဖြဲ႔အင္အားေတြ ကြင္းထဲကို ဝင္ၿပီး အိမ္ျပန္ၾကဖို႔ ေဆာ္ၾသလိုက္မွ ပရိတ္သတ္ေတြ အိမ္ျပန္သြားၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြင္းအထြက္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အလံတခ်ဳိ႕နဲ႔ ျမန္မာေဘာလံုး အသင္း တံဆိပ္ပါအက်ီေတြကို ခၽြတ္ၿပီး မီးပံု႐ႈိ႕ၾကပါတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ့ ဆီးဂိမ္းလႈံ႕ေဆာ္တဲ့ ေၾကာ္ျငာစာရြက္ေတြ ကိုလည္း ဆုပ္ၿဖဲၾကပါတယ္။
ျမန္မာ့လက္ေရြးစင္အသင္း ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ကိုလည္း ပရိတ္သတ္ေတြက ခဲေတြနဲ႔ေပါက္သူကေပါက္၊ လက္သီးနဲ႔ ထိုးသူကထိုးနဲ႔ ေနာက္ဆံုး မီး႐ႈိ႕တဲ့အထိျဖစ္သြားလို႔ မီးသတ္ကားေတြပါ ေခၚယူၿငိမ္းသတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ထပ္မံ ဖ်က္ဆီးမႈေတြ မျဖစ္ေပၚေစဖို႔ အင္အားသံုးၿပီး ထိန္းသိမ္းေပးဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ ရဲေတြနဲ႔ ပရိတ္သတ္ေတြအၾကား သုဝဏၰလမ္းဆံု မီးပြိဳင့္အေရာက္မွာ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ၾကပါေတာ့တယ္။
ေဝဇယႏၱာလမ္းမ မီးပြိဳင့္ တဘက္ျခမ္းမွာရွိေနတဲ့ ပရိတ္သတ္အခ်ိဳ႕က မီးပြိဳင့္ရဲကင္းဘက္မွာ ဒိုင္းေတြနဲ႔ ကာရံထားတဲ့ ဝတ္စံုျပည့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ေတြကို ခဲေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ၾကသလို တျခားေလးေဒါင့္ကန္လမ္း တဘက္စီမွာရွိေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြ ကလည္း ရဲေတြကိုခဲနဲ႔ပစ္ေပါက္ဆဲဆိုၾကပါတယ္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ရဲတပ္ရင္းေတြတိုးလာၿပီး သဃၤန္းကၽြန္း ေလးေဒါင့္ကန္ဘက္အျခမ္းမွာရွိတဲ့ အုပ္စုကို တစုကို ဝင္ဖမ္းပါတယ္။ မိလာသူတဦးကို ဒိုင္းေတြ ရာဘာတုတ္ေတြ ကိုင္ထားတဲ့ ရဲတပ္ဖြဲ႔ လမ္းေပၚမွာ တရြတ္တိုက္ဆြဲေခၚသြားၿပီး ရာဘာတုတ္နဲ႔ တရၾကမ္းဝိုင္း႐ုိက္ပံုေတြဟာ ဒီကေန႔ပြဲမွာ တခ်ိန္လံုး ျငင္ျငင္သာသာ ကိုင္တြယ္ေနတဲ့ ရဲတပ္ဖြဲ႔ ရဲ႕ပံုရိပ္ကို နာရီပိုင္းအတြင္း ဖ်က္ဆီးလိုက္သလိုျဖစ္ၿပီး ဘီလူးအစြယ္ေပၚလာသလိုျဖစ္သြားပါတယ္။
တရြတ္တိုက္ဆြဲေခၚၿပီး ႐ိုက္ေနတာကို ပရိတ္သတ္ေတြက မလုပ္ဖို႔ေျပာရင္ ရဲေတြကို ဝိုင္းလိုက္ၿပီး တိုက္ခိုက္မွ ဆြဲလက္စလူကို ခ်ၿပီး ထြက္ေျပးၾကပါတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ရာေပါင္းမ်ားစြာရွိတဲ့ ရဲတပ္ရင္းေတြ၊ မီးသတ္ေတြ၊ မီးသတ္ကားေတြ ေရာက္လာၿပီး မီးသတ္ပိုက္နဲ႔ထိုး လူစုခြဲပါတယ္။
အဲဒီအထဲမွာ ခဲနဲ႔ေပါက္ေနတဲ့ အထဲက ၅ ဦးထက္မနည္း ဖမ္းဆီးလိုက္တာကို ေတြ႔ျမင္ရသလို ကြင္းထဲမွာ ဖမ္းဆီးခံရသူနဲ႔ ေပါင္းရင္ အနည္းဆံုး တစ္ဒါဇင္ အထက္မွာရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သုဝဏၰ ေဘာလံုးကြင္းေဒါင့္ အခင္းျဖစ္ပြားရာ မီးပြိဳင့္က ေဝဇယႏၱာ လမ္းမႀကီးနဲ႔ ေလးေဒါင့္ကန္ လမ္းမႀကီးကို ရဲတပ္ရင္းေတြနဲ႔ ပိတ္ဆို႔တားျမစ္လိုက္ပါတယ္။
ဒီသတင္းေတြဟာ ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္မွာေတာ့ ပုဂၢလိက သတင္းစာမ်က္ႏွာဖံုးေတြမွာ ပါလာၿပီး သတင္းစာေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေရာင္းေကာင္းၾကပါတယ္။ႏိုင္ငံျခားသတင္းဌာနေတြမွာလည္း အသီးသီးေဖာ္ျပၾကပါတယ္။
လက္ရွိအိမ္ရွင္အျဖစ္လက္ခံက်င္းပေနတဲ့ ၂၇ ႀကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစားၿပိဳင္ပြဲမွာ ျမန္မာျပည္သူေတြ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ အားေပးၾကတာက ေဘာလံုးပြဲေတြကို ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာအသင္း ပထမပြဲစဥ္ေတြမွာ ကစားထားတဲ့ အေျခအေနကို ၾကည့္ၿပီး အခုလို အုပ္စုကေန ေစာစီးစြာ ထြက္သြားရမယ္လို႔ မထင္ထားၾကပါဘူး။
ျမန္မာပရိတ္သတ္ေတြနဲ႔ အားကစားကေလာင္ရွင္ တခ်ဳိ႕က ျမန္မာအမ်ဳိးသားအသင္းအေနနဲ႔ ေရႊတံဆိပ္ဆု ရဖို႔ ခဲယဥ္းေပမယ့္ အမ်ဳိးသမီးအသင္းကေတာ့ ေရႊတံဆိပ္ရရွိဖို႔ အေျခအေနမ်ားတယ္လို႔ ျပီးခဲ့တဲ့ မာေဒးကားျပိဳင္ပြဲမွာ ကစားသြားတဲ့ ေျခစြမ္းအေပၚမွာ သံုးသပ္ၿပီး ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာလည္း ျမန္မာအသင္းဟာ အုပ္စု (က) မွာ အုပ္စု ဒုတိယနဲ႔ ဆီမီးဖိုင္နယ္ကို တက္သြားၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးအသင္းက အုပ္စု (က) မွာ လက္ရွိခ်န္ပီယံ ဗီယက္နမ္၊ ဖိလစ္ပိုင္ တို႔နဲ႔ အတူ တစ္အုပ္စုတည္းက်ခဲ့ၿပီး ဖိလစ္ပိုင္ အသင္းကို ၂ ဂိုး ဂိုးမရွိနဲ႔ အႏိုင္ရခဲ့ေပမယ့္ ဗီယက္နမ္ကိုေတာ့ ၁ ဂိုးနဲ႔ ကပ္႐ႈံးခဲ့ပါတယ္။
ဗီယက္နမ္နဲ႔ ပြဲစဥ္မွာေတာ့ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးအသင္းအေနနဲ႔ နည္းစံနစ္ပိုင္း၊ ႀကံ့ခိုင္မႈပိုင္းနဲ႔ အသင္းလိုက္ စုစည္းမႈေတြမွာ လံုးဝ မယွဥ္ႏိုင္ခဲ့ပဲ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့တာ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ထိုင္းအသင္းနဲ႕ ယွဥ္ရင္လည္း ႏိုင္ဖို႕ မလြယ္တာေၾကာင့္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးအသင္းရဲ့ ေရႊအိပ္မက္လည္း ျပိဳကြဲရမယ့္ အေနအထားပါ။
အခုလို အ႐ႈံးေတြ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့ရတာလဲ။ တခ်ိဳ႕က နည္းျပေၾကာင့္၊ တခ်ိဳ႕ ဖုတ္ပူမီးတိုက္ လုပ္တတ္တဲ့ ျမန္မာအစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြေၾကာင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အျပစ္တင္ၾကတယ္။ အၾကီးဆုံး အ႐ႈံးကေတာ့ အ႐ႈံးကို ရင္ဆိုင္ရဲတဲ့ သတိၲ ဆုံး႐ႈံးတာ၊ ခံစားမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္တတ္တဲ့ အသိဉာဏ္ ဆုံး႐ႈံးသြားတာပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။
http://burma.irrawaddy.org/article/2013/12/17/52316.html
ျမန္မာတပ္တို႕ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕အနီးရင္ဆိုင္တိုက္ပဲြျဖစ္ ျမန္မာ ၄ ဦး က်ဆံုး အနဲဆံုး ၇ ဦးဒါဏ္ရာရ
၁၃ ရက္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္။
ယေန႕ ၁၃ ရက္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀၁၃ နံက္ ၉း၀၀ နာရီခန္႕တြင္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕အနီး ဂ်ဳံနန္း(ဇယန္းၾကီး) ႏွင့္ အိုမ္ေ၀ါင္း(နမ့္ေခး) ရြာအၾကားတြင္ တအာင္းတပ္မေတာ္ TNLA လႈပ္ရွားတပ္ရင္း ၁၀၁ ႏွင့္ ျမန္မာတပ္ ခမရ ၅၀၂ တို႕ ႏွစ္ဘက္ရင္ဆိုင္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြားခဲ့ၾကရာ ၅၀၂ ျမန္မာတပ္မွ ၄ ဦးက်ဆံုးၿပီး အနဲဆံုး ၇ ဦးခန္႕ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ၾကသည္။
ႏွစ္ဖက္တိုက္ပဲြမွာ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕ႏွင့္အလြန္နီးကပ္ၿပီး ၁၅ မိနစ္ခန္႕ၾကာပစ္ခတ္ၿပီးေနာက္ တအန္းတပ္ဖဲြ႕မ်ား အျမန္ျပန္လည္ဆုတ္ခြာလိုက္သျဖင့္ တိုက္ပဲြၿပီးဆံုးခဲ့သည္။ တအန္းတပ္မေတာ္ဖက္မွ ထိခိုက္ က်ဆံုးမႈ မရွိပါ။
ျမန္မာတပ္ ၅၀၂ သည္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္ ပါင္ရမ္ေရြးရြာရွိ TNLA စိုက္ထူထားသည့္ မူးယစ္ေဆးဝါးတိုက္ဖ်က္ေရး အမိန္႕ ဆိုင္းပုဒ္မ်ားကို ၁၂ ရက္ ယမန္ေန႕တြင္ ဖ်က္ဆီးၿပီး ျပန္အလာ တအန္းလႈပ္ရွားတပ္ရင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ အပတ္တြင္လည္း ဂ်ဳံေဂးရြာရွိ တအန္းတပ္မေတာ္၏ မူးယစ္ေဆးဝါးတိုက္ဖ်က္ေရး အမိန္႕ေၾကျငာခ်က္ဆိုင္းပုဒ္မ်ားကို ျမန္မာတပ္မ်ားက ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကသည္။
ယခုတၾကိမ္တိုက္ပဲြသည္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ တိုက္ပဲြမ်ား၌ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထပ္ေပၚေပါက္လာသည့္ ပေလာင္ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ ၿမိဳ႕ေတာ္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ အလြန္နီးကပ္ေသာတိုက္ပဲြ တပဲြျဖစ္သည္။
နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ေက်ာက္မဲအေျခစိုက္ စကခ (၁) မွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ေဇာ္ဦး ကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ေနထိုင္ကာ စစ္ဆင္ေရးမ်ားကြပ္ကဲလွ်က္ရွိသည္။
ယခု လပိုင္းအတြင္းတြင္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ျမန္မာတပ္ဖဲြ႕မ်ား ပိုမိုတိုးခ်ဲ႕ဝင္ေရာက္လာၿပီး စုစုေပါင္း ၁၅၀၀ ေက်ာ္ခန္႕ရွိသည္။ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕အနီးတဝိုက္တြင္ အင္အား ၅၀၀ ခန္႕ ပံုမွန္လွည့္လည္ လႈပ္ရွားလွ်က္ရွိသည္။
တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားသို႕ ထိုးစစ္မ်ားမျပဳလုပ္ရန္ အေျခစိုက္စခန္းသစ္မ်ားတိုးခ်ဲ႕ျခင္းမျပဳရန္အတြက္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ျမင့္စိုးႏွင့္ေတြ႕ဆံုစဥ္ UNFC ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟုသိရသည္။ ျမန္မာတပ္မေတာ္သားမ်ား တိုင္းရင္းသားေဒသတြင္ အလဟႆ အသက္မဆံုးရွဴံးေစလိုေၾကာင္း၊ ေနာက္ပိုင္း ေဆြးေႏြးညိႏႈိင္း၍ ေျပလည္မႈမ်ားရရွိပါက ထိုျမန္မာတပ္မ်ားမွာ မူလတပ္ရင္းမ်ားသို႕ ျပန္လည္ဆုတ္ေပးရမည္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
သို႕ေသာ္လည္း ျမန္မာတပ္မ်ားမွာ တိုင္းရင္းသားေဒသသို႕ စစ္အင္အားမ်ားဆက္တိုက္ တိုးခ်ဲ႕လွ်က္ရွိသည္။
PSLF/TNLA
သတင္းႏွင့္ျပန္ၾကားေရးဌာန
၀၆၉၂ ၆၂၂ ၄၈၅၈
ယေန႕ ၁၃ ရက္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀၁၃ နံက္ ၉း၀၀ နာရီခန္႕တြင္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕အနီး ဂ်ဳံနန္း(ဇယန္းၾကီး) ႏွင့္ အိုမ္ေ၀ါင္း(နမ့္ေခး) ရြာအၾကားတြင္ တအာင္းတပ္မေတာ္ TNLA လႈပ္ရွားတပ္ရင္း ၁၀၁ ႏွင့္ ျမန္မာတပ္ ခမရ ၅၀၂ တို႕ ႏွစ္ဘက္ရင္ဆိုင္တိုက္ပဲြျဖစ္ပြားခဲ့ၾကရာ ၅၀၂ ျမန္မာတပ္မွ ၄ ဦးက်ဆံုးၿပီး အနဲဆံုး ၇ ဦးခန္႕ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ၾကသည္။
ႏွစ္ဖက္တိုက္ပဲြမွာ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕ႏွင့္အလြန္နီးကပ္ၿပီး ၁၅ မိနစ္ခန္႕ၾကာပစ္ခတ္ၿပီးေနာက္ တအန္းတပ္ဖဲြ႕မ်ား အျမန္ျပန္လည္ဆုတ္ခြာလိုက္သျဖင့္ တိုက္ပဲြၿပီးဆံုးခဲ့သည္။ တအန္းတပ္မေတာ္ဖက္မွ ထိခိုက္ က်ဆံုးမႈ မရွိပါ။
ျမန္မာတပ္ ၅၀၂ သည္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္ ပါင္ရမ္ေရြးရြာရွိ TNLA စိုက္ထူထားသည့္ မူးယစ္ေဆးဝါးတိုက္ဖ်က္ေရး အမိန္႕ ဆိုင္းပုဒ္မ်ားကို ၁၂ ရက္ ယမန္ေန႕တြင္ ဖ်က္ဆီးၿပီး ျပန္အလာ တအန္းလႈပ္ရွားတပ္ရင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ႕ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္ အပတ္တြင္လည္း ဂ်ဳံေဂးရြာရွိ တအန္းတပ္မေတာ္၏ မူးယစ္ေဆးဝါးတိုက္ဖ်က္ေရး အမိန္႕ေၾကျငာခ်က္ဆိုင္းပုဒ္မ်ားကို ျမန္မာတပ္မ်ားက ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကသည္။
ယခုတၾကိမ္တိုက္ပဲြသည္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ တိုက္ပဲြမ်ား၌ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထပ္ေပၚေပါက္လာသည့္ ပေလာင္ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသ ၿမိဳ႕ေတာ္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ အလြန္နီးကပ္ေသာတိုက္ပဲြ တပဲြျဖစ္သည္။
နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ ေက်ာက္မဲအေျခစိုက္ စကခ (၁) မွဴး ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ေဇာ္ဦး ကိုယ္တိုင္ လာေရာက္ေနထိုင္ကာ စစ္ဆင္ေရးမ်ားကြပ္ကဲလွ်က္ရွိသည္။
ယခု လပိုင္းအတြင္းတြင္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ျမန္မာတပ္ဖဲြ႕မ်ား ပိုမိုတိုးခ်ဲ႕ဝင္ေရာက္လာၿပီး စုစုေပါင္း ၁၅၀၀ ေက်ာ္ခန္႕ရွိသည္။ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕အနီးတဝိုက္တြင္ အင္အား ၅၀၀ ခန္႕ ပံုမွန္လွည့္လည္ လႈပ္ရွားလွ်က္ရွိသည္။
တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားသို႕ ထိုးစစ္မ်ားမျပဳလုပ္ရန္ အေျခစိုက္စခန္းသစ္မ်ားတိုးခ်ဲ႕ျခင္းမျပဳရန္အတြက္ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ျမင့္စိုးႏွင့္ေတြ႕ဆံုစဥ္ UNFC ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟုသိရသည္။ ျမန္မာတပ္မေတာ္သားမ်ား တိုင္းရင္းသားေဒသတြင္ အလဟႆ အသက္မဆံုးရွဴံးေစလိုေၾကာင္း၊ ေနာက္ပိုင္း ေဆြးေႏြးညိႏႈိင္း၍ ေျပလည္မႈမ်ားရရွိပါက ထိုျမန္မာတပ္မ်ားမွာ မူလတပ္ရင္းမ်ားသို႕ ျပန္လည္ဆုတ္ေပးရမည္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
သို႕ေသာ္လည္း ျမန္မာတပ္မ်ားမွာ တိုင္းရင္းသားေဒသသို႕ စစ္အင္အားမ်ားဆက္တိုက္ တိုးခ်ဲ႕လွ်က္ရွိသည္။
PSLF/TNLA
သတင္းႏွင့္ျပန္ၾကားေရးဌာန
၀၆၉၂ ၆၂၂ ၄၈၅၈
Monday, December 16, 2013
Dr. စင္သီယာေမာင္ကိ္ု ထိုင္းတကၠသိုလ္က ဂုဏ္ထူးေဆာင္ပါရဂူဘြဲ႔ခ်ီးျမႇင့္
Ubon Ratchathani University က ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္အား ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ အက်ႌႏွင့္အတူ (ဓာတ္ပံု- ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ ဘေလာ့ဂ္)
မေအးေအးမာ
16.12.2013
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မွာ ေရႊ႕ေျပာင္းျမန္မာလုပ္သားေတြနဲ႔ ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရးဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းေတြကို ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕အေျခစိုက္ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းက ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ကို ထိုင္းႏုိင္ငံအေရွ႕ေျမာက္ပိုင္း၊ လာအိုနယ္စပ္က အထင္ကရ တကၠသိုလ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ Ubon Ratchathani University ကေပးတဲ့ ေဆးပညာဆုိင္ရာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘဲြ႔ကို ေပးအပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အေသးစိတ္ကိုေတာ့ ထိုင္းအေျခစိုက္ ဗီြအိုေအသတင္းေထာက္ မေအးေအးမာက သတင္းေပးပို႔ထားပါတယ္။
ထိုင္းႏုိင္ငံ အထင္ကရတကၠသိုလ္ေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ထုိင္းနဲ႔ လာအိုနယ္စပ္မွာ တည္ရွိတဲ့ Ubon Ratchathani University က လာမဲ့ ဒီဇင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ၊ ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ မိဘမဲ့ကေလးေတြကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းက ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ကို ေဆးပညာဆုိင္ရာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘဲြ႔ ေပးအပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္အတြင္း ထိုင္းတကၠသိုလ္ေတြကေန ေပးအပ္တဲ့ဆုျဖစ္တဲ့ ေဆးပညာဆုိင္ရာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘဲြ႔ကို ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာ စင္သီယာေမာင္ ရရွိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုလို ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘဲြ႔ ခ်ီးျမႇင့္ခံရတာအတြက္ ဂုဏ္ယူေၾကာင္း ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္က ေျပာၾကားခဲ့တဲ့အျပင္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ေရရွည္မွာ နယ္စပ္အခ်င္းခ်င္း က်န္းမာေရးကိစၥဆုိင္ရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ၊ ဖလွယ္မႈေတြကို ပိုၿပီးေဆာင္ရြက္သြားႏုိင္မွာ ျဖစ္သလို အာဆီယံႏုိင္ငံေတြနဲ႔ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ဖံြ႔ၿဖဳိးတုိးတက္မႈေတြ လုပ္လာတဲ့အခါမွာ နယ္စပ္က်န္းမာေရးဆုိင္ရာ၊ လူမႈေရးဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းေတြမွာ ပိုမိုေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖို႔အတြက္လည္း တြန္းအားေပးေဆာင္ရြက္သြားမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
“ျပည္သူလူထုက်န္းမာေရးဆုိင္ရာ တကၠသိုလ္ဆိုေတာ့ - နယ္စပ္ေဒမွာရွိတဲ့ လူထုေတြေပါ့- လာအိုနယ္စပ္ ျဖစ္ေစ၊ ထုိင္းနယ္စပ္မွာျဖစ္ေစ က်မတို႔နဲ႔ အသြင္သ႑န္ေတြ၊ အလားသ႑န္ေတြ တူၾကတယ္ေလ။ ေရႊ႕ေျပာင္းလူထုေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတာတို႔၊ ေနာက္ေတာ့ ဗဟုိကေနၿပီးေတာ့ တိုက္႐ိုက္ လက္လွမ္းမမီႏုိင္တဲ့ အေျခအေနေတြမွာ နယ္စပ္မွာရွိေနတဲ့လူထုအတြက္ ေဆးသင္တန္းေတြ တက္ခြင့္ရေအာင္လို႔၊ က်န္းမာေရး ဝန္ေဆာင္မႈေတြ လက္လွမ္းမီေအာင္လို႔ ေဆာင္ရြက္ေပးေနတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိး က်မတို႔ရဲ႕လုပ္ငန္းေတြ အေပၚမွာလည္း သူတို႔ တကၠသိုလ္ေတြက အသိအမွတ္ျပဳၿပီးေတာ့ - ဒါ က်မတို႔အတြက္လည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ နယ္စပ္ေဒသေရးရာ က်န္းမာေရးလုပ္ငန္းေတြကို ေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ အျမင္ခ်င္း အသိပညာခ်င္း ဖလွယ္လို႔ရတယ္၊ အေတြ႔အႀကံဳေတြ ဖလွယ္လို႔ရတယ္။ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ၊ ပံုစံေျပာင္းလဲမႈ- အမ်ားႀကီးပဲ၊ အခြင့္အခါေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ရွိတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ လူထုၾကားထဲမွာ နည္းပညာလုပ္ငန္းေတြကို ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး ဌာနေတြၾကားမွာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီ အာဆီယံႏုိင္ငံေတြအတြက္ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းမႈပဲ အားစိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပညာေရးနဲ႔ ကေလးေတြ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြရဲ႕အကာအကြယ္ရရွိမႈကို က်မတို႔ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ အစိုးရေတြနဲ႔ ဒါ့ထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ က်မတို႔ ဆက္လက္ႀကိဳးစားသြားမွာပါ။”
အခုလို ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ကို ဆုေပးအပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းေတြအေပၚမွာ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈေတြ ပိုမ်ားလာမွာျဖစ္ၿပီး ျမန္မာကေလးငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးဆုိင္ရာ အခြင့္အလမ္းေတြကို ထိုင္းႏုိင္ငံတကၠသိုလ္ေတြဘက္က ပိုၿပီး အကူအညီေပးလာလိမ့္မယ္လို႔ ယူဆေၾကာင္း OPEN UNIVERSITIES AUSTRALIA ရဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံ ပညာသင္ဆုဆုိင္ရာ တာဝန္ခံ ဆရာဦးသိန္းႏုိင္က အခုလို ေျပာပါတယ္။
“ထိုင္းတကၠသိုလ္ကေနၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘဲြ႔ ခ်ီးျမႇင့္တာ အင္မတန္မွ ထူးျခားပါတယ္။ အင္မတန္မွလည္းပဲ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းၿပီးေတာ့ လုပ္ေနတဲ့လုပ္ငန္းေတြအေပၚမွာ အမ်ားႀကီးသက္ေရာက္မႈ၊ အသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ေရွ႕ဆက္မယ့္လမ္းအတြက္ေပ့ါေနာ္- ဒီလုပ္ငန္းေတြအတြက္ကိုလည္းပဲ အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ တကၠသိုလ္က ေဆးဘက္ဆုိင္ရာ ပညာရွင္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘဲြ႔ေပးတာျဖစ္ေပမယ့္ ေဆးပညာ၊ က်န္းမာေရးလုပ္ငန္းေတြတင္မကဘဲနဲ႔ ပညာေရးပံ့ပိုးမႈေတြ၊ ထိုင္းႏုိင္ငံနဲ႔ ေပါင္းကူးႏုိင္မယ့္ အစီအစဥ္ေတြအတြက္ေရာ လူမႈကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငနး္ေတြအတြက္ပါ အမ်ားႀကီးပဲ အေထာက္အပံ့ျဖစ္ပါတယ္။ ”
ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ဟာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကို စတင္တည္ေထာက္ခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ကရင္ျပည္နယ္စပ္တေလွ်ာက္က ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္ေတြကို ထူးထူးျခားျခားေဆာင္ရြက္ခဲ့႐ံုသာမက ျမန္မာျပည္တြင္းကေန မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကို လာေရာက္ၾကတဲ့ လူနာအမ်ားအျပားကိုလည္း ေဆးဝါးကုသေပးခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ မယ္ေတာ္ေဆးခန္း စတင္တည္ေထာင္စက ကုတင္ ၄ လံုးနဲ႔ စတင္ခဲ့ၿပီး အခုအခ်ိန္အထိဆိုရင္ လူနာေပါင္း ၁ သိန္း၊ ၄ ေသာင္းေက်ာ္ကို ကုသေပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ကေလးငယ္ေပါင္း ၃ ေထာင္ေက်ာ္ကို မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကေန ေမြးဖြားေပးႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းသား ၁ ေထာင္ ေက်ာ္ စာသင္ေနတဲ့ “ကေလးဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈစင္တာ” လို႔ နာမည္ေပးထားတဲ့ ေရႊ႕ေျပာင္း စာသင္ေက်ာင္း ကိုလည္း ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေဆးဘက္ဆုိင္ရာ သင္တန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ပို႔ခ်ေပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ဟာ အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ထိုင္ဝမ္၊ ဂ်ာမဏီ၊ စပိန္ စတဲ့ ႏုိင္ငံေတြက ေပးအပ္တဲ့ ဆုေတြအျပင္ မၾကာေသးခင္ကပဲ ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံကေပးတဲ့ ဆစ္ဒနီၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ကိုလည္း ရရွိထားသူ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္။
Sunday, December 15, 2013
ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခိုင္မာမႈကို အရင္လုပ္ရန္ ကရင္ျပည္နယ္ေဒသခံမ်ားလိုလား
ဒီဇင္ဘာ ၁၃ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္။ ေစာညႊန္႔ေသာင္း
ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ ကရင္ျပည္နယ္တြင္ လတ္တေလာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းလုပ္သည္ထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္မႈကို ဦးစြာ ခိုင္ခိုင္မာမာ လုပ္ေဆာင္သင့္သည္ဟု ကရင္ျပည္နယ္ေဒသခံမ်ားက လိုလားေနၾကသည္ဟု သိရသည္။
ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘက္ဂ်က္ျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုတြင္ က်ပ္သိန္းတစ္ေထာင္အထိ ထုတ္ယူသံုးစြဲႏိုင္ေၾကာင္း ယခင္လ ႏို၀င္ဘာ ၁၅ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္သည့္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္၏ အမိန္႔ ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ ၈၂/၂၀၁၃ ထြက္ေပၚၿပီးေနာက္ ကရင္ျပည္နယ္ေဒသခံမ်ားက ထိုသို႔ ေျပာဆိုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေကာ့ႏြဲရြာသားတစ္ဦးျဖစ္သူ ေစာျမေအးက “ဒီဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအစီအစဥ္ကို က်ေနာ္တို႔ေဒသခံေတြ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရအေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခိုင္မာမႈကို အရင္ဆံုးလုပ္ေဆာင္ သင့္တယ္။ ဘာျဖစ္လဲဆိုရင္ အခု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပ်က္သြားရင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက အခ်ည္းႏွီးပဲ ျဖစ္မယ္”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာအတြင္းက ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး႐ံုး၌ ေဒသခံလူထုမ်ားအပါအ၀င္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရ တာ၀န္ယူရွိသူမ်ား၊ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားေသာ ကရင္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ခ်ဳိ႕တို႔သည္ လက္ရွိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဆိုင္ရာကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ေဒသခံလူထုမ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခိုင္မာမႈရေအာင္ အရင္လုပ္ေဆာင္ရန္ တိုက္တြန္းေျပာဆိုခဲ့သည္ဟုလည္း သိရသည္။
အဆိုပါ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပါ၀င္သည့္ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ မဲဆႏၵအမွတ္ (၁) ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္ စားလွယ္တစ္ဦးျဖစ္သူ မန္းလွၿမိဳင္က “ က်ေနာ္တို႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္တယ္ဆိုေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ လည္း ေတြဆံုၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေရးကိစၥ ေျပာၾကတယ္။ ျပည္သူေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔တယ္။ သူတို႔ လက္ခံႀကိဳဆိုပါတယ္”ဟု ေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ေဆာင္မည္ဆိုပါက ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုတည္းတြင္ လမ္း၊ တံတား၊ ေက်းရြာေဆးေပးခန္း၊ စာသင္ေက်ာင္းႏွင့္ ေက်ာင္းသံုးပရိေဘာဂမ်ား စသည့္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ရမည့္ ေနရာ(၅၁)ခု ကြင္းဆင္းေတြ႔ရွိထားၿပီး လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ လိုအပ္သည့္ ဘတ္ဂ်က္ (ေငြ)မ်ားကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပထားေသာ္လည္း ယခုထိ တစံုတရာ အေျဖမသိရေသးေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။
ေဒသခံလူထုမ်ား၏ လိုလားခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး(KNU) တပ္မဟာ(၆)၊ ေကာ့က ရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ဥကၠဌ ပဒိုေစာေမာထူးကလည္း “အစိုးရက ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္တဲ့အခါ ဥပေဒလုပ္ထံုးလုပ္နည္းနဲ႔ ေက်းရြာရပ္မိရပ္ဖ၊ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး၊ သံဃာေတာ္နဲ႔ ေဒသခံ စတဲ့သူေတြနဲ႔ေတြ႔ဆံုၿပီး လုပ္ရင္ ေကာင္း တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ထိခိုက္နစ္နာမႈ မရွိရင္ ဘာမွေျပာစရာမရွိပါဘူး”ဟု ေျပာသည္။
အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွ ထုတ္ျပန္ထားသည့္ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ ၈၂/၂၀၁၃ အရ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ရန္ ဘတ္ဂ်က္မ်ားထုတ္ယူသံုးစြဲျခင္းႏွင့္ထိန္းသိမ္းျခင္းဆိုင္ရာ နည္းဥပေဒ၌ ေဒသခံ မ်ားပါ၀င္သည့္ ေကာ္မတီတစ္ရပ္ ဖြဲ႔စည္းရမည္ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ထံမွ က်ပ္သိန္း တစ္ေထာင္ ထုတ္ယူသံုးစြဲႏိုင္ၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းတစ္ေနရာတြင္ က်ပ္သိန္း(၅၀)အထိ သံုးစြဲခြင့္ရွိေၾကာင္း ပါရွိသည္ဟု သိရသည္။
ျမန္မာအစိုးရအေနျဖင့္ ကရင္ျပည္နယ္တြင္ လတ္တေလာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းလုပ္သည္ထက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္မႈကို ဦးစြာ ခိုင္ခိုင္မာမာ လုပ္ေဆာင္သင့္သည္ဟု ကရင္ျပည္နယ္ေဒသခံမ်ားက လိုလားေနၾကသည္ဟု သိရသည္။
ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘက္ဂ်က္ျဖင့္ ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုတြင္ က်ပ္သိန္းတစ္ေထာင္အထိ ထုတ္ယူသံုးစြဲႏိုင္ေၾကာင္း ယခင္လ ႏို၀င္ဘာ ၁၅ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္သည့္ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္၏ အမိန္႔ ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ ၈၂/၂၀၁၃ ထြက္ေပၚၿပီးေနာက္ ကရင္ျပည္နယ္ေဒသခံမ်ားက ထိုသို႔ ေျပာဆိုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ကရင္ျပည္နယ္၊ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေကာ့ႏြဲရြာသားတစ္ဦးျဖစ္သူ ေစာျမေအးက “ဒီဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအစီအစဥ္ကို က်ေနာ္တို႔ေဒသခံေတြ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရအေနနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခိုင္မာမႈကို အရင္ဆံုးလုပ္ေဆာင္ သင့္တယ္။ ဘာျဖစ္လဲဆိုရင္ အခု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပ်က္သြားရင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက အခ်ည္းႏွီးပဲ ျဖစ္မယ္”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာအတြင္းက ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး႐ံုး၌ ေဒသခံလူထုမ်ားအပါအ၀င္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရ တာ၀န္ယူရွိသူမ်ား၊ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားေသာ ကရင္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ခ်ဳိ႕တို႔သည္ လက္ရွိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဆိုင္ရာကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး ေဒသခံလူထုမ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခိုင္မာမႈရေအာင္ အရင္လုပ္ေဆာင္ရန္ တိုက္တြန္းေျပာဆိုခဲ့သည္ဟုလည္း သိရသည္။
အဆိုပါ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပါ၀င္သည့္ ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္၊ မဲဆႏၵအမွတ္ (၁) ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္ စားလွယ္တစ္ဦးျဖစ္သူ မန္းလွၿမိဳင္က “ က်ေနာ္တို႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္တယ္ဆိုေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ လည္း ေတြဆံုၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေရးကိစၥ ေျပာၾကတယ္။ ျပည္သူေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔တယ္။ သူတို႔ လက္ခံႀကိဳဆိုပါတယ္”ဟု ေျပာသည္။
ထို႔အျပင္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ေဆာင္မည္ဆိုပါက ေကာ့ကရိတ္ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုတည္းတြင္ လမ္း၊ တံတား၊ ေက်းရြာေဆးေပးခန္း၊ စာသင္ေက်ာင္းႏွင့္ ေက်ာင္းသံုးပရိေဘာဂမ်ား စသည့္ တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ရမည့္ ေနရာ(၅၁)ခု ကြင္းဆင္းေတြ႔ရွိထားၿပီး လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ လိုအပ္သည့္ ဘတ္ဂ်က္ (ေငြ)မ်ားကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပထားေသာ္လည္း ယခုထိ တစံုတရာ အေျဖမသိရေသးေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။
ေဒသခံလူထုမ်ား၏ လိုလားခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး(KNU) တပ္မဟာ(၆)၊ ေကာ့က ရိတ္ၿမိဳ႕နယ္ဥကၠဌ ပဒိုေစာေမာထူးကလည္း “အစိုးရက ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္တဲ့အခါ ဥပေဒလုပ္ထံုးလုပ္နည္းနဲ႔ ေက်းရြာရပ္မိရပ္ဖ၊ ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉး၊ သံဃာေတာ္နဲ႔ ေဒသခံ စတဲ့သူေတြနဲ႔ေတြ႔ဆံုၿပီး လုပ္ရင္ ေကာင္း တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ျပည္သူေတြအတြက္ ထိခိုက္နစ္နာမႈ မရွိရင္ ဘာမွေျပာစရာမရွိပါဘူး”ဟု ေျပာသည္။
အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွ ထုတ္ျပန္ထားသည့္ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာအမွတ္ ၈၂/၂၀၁၃ အရ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ရန္ ဘတ္ဂ်က္မ်ားထုတ္ယူသံုးစြဲျခင္းႏွင့္ထိန္းသိမ္းျခင္းဆိုင္ရာ နည္းဥပေဒ၌ ေဒသခံ မ်ားပါ၀င္သည့္ ေကာ္မတီတစ္ရပ္ ဖြဲ႔စည္းရမည္ျဖစ္ၿပီး ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ထံမွ က်ပ္သိန္း တစ္ေထာင္ ထုတ္ယူသံုးစြဲႏိုင္ၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းတစ္ေနရာတြင္ က်ပ္သိန္း(၅၀)အထိ သံုးစြဲခြင့္ရွိေၾကာင္း ပါရွိသည္ဟု သိရသည္။
Thursday, December 12, 2013
Hey.... Brothers!!!!!!
Hey Brothers! There is an endless road to rediscover
Hey Sisters! Know the water sweet but Blood is thicker
Hey Brothers…. Do you still believe in one another….
Hey Sisters Do you still believes in Love I wonder….
Oh.. if The Sky comes falling down ….. for you…..
There is nothing in this world I wouldn’t do....
Type the rest of your post here.
Hey Sisters! Know the water sweet but Blood is thicker
Hey Brothers…. Do you still believe in one another….
Hey Sisters Do you still believes in Love I wonder….
Oh.. if The Sky comes falling down ….. for you…..
There is nothing in this world I wouldn’t do....
Type the rest of your post here.
"ကုိးတစ္ဖုန္းဆိုး" ကရင္ရြာ
အဲဒီေဒသက ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ ၂ အထူးေဒသရဲ့ ဆက္စပ္နယ္ေျမျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေဒသမွာ ေကအဲန္ယူလုပ္ရွားမွဳ မရွိေပမယ့္ ဗမာအစုိးရကလွည့္မႀကည့္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလုိပဲပစ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ထုိေဒသတြင္ေနထုိင္တဲ့ ကရင္အႏြယ္၀င္မ်ားမွာ ကေညာ၀ါး(ကရင္ျဖဴ)၊ ကယ္ဘား၊ ကယ္ခုိ၊ ဘြဲ၊ ပရဲ့ စသည္တုိ ့ျဖစ္ပါတယ္။ ကေညာ၀ါး ေခၚ ကရင္ျဖဴအႏြယ္၀င္ေတြဟာ မ်ိဴး: ေပ်ာက္လုလုနီးပါးျဖစ္ေနပါျပီ။ ေကအဲန္ယူအပါအ၀င္ ျပည္တြင္းကရင္လူႀကီးမ်ား သံေတာင္ေျမာက္ပုိင္းမွစ၍ ပ်ဥ္းမနားနယ္စပ္ ကေညာ၀ါးေဒအတိ ကြင္းဆင္းေလ့လာျပီး လုပ္သင့္တာေတြကုိ အျမန္ဆုံးလုပ္ေဆာင္ႀကပါလုိ ့တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။ RFA ကေျပာေနတဲ့ ကုိးတစ္ ကရင္တုိင္းရင္းသားဆုိတာ ကေညာ၀ါး ေတြကုိဆုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
xxxxxxxxxxxxxx
ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕နဲ႔ မိုင္ ၆ဝ ေက်ာ္အကြာ၊ ျပည္နယ္နဲ႔တုိင္း သံုးခုဆံုရာ အေရွ႕ရွမ္းရုိးမေတာင္ေပၚက "ကုိးတစ္" ကရင္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြေနထုိင္တဲ့ "ကုိးတစ္ဖုန္းဆိုး" ကရင္ေတာင္ေပၚေဒသဟာ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး နဲ႔ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ... စတဲ့ အေျခခံဖံြ႔ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကုိ RFA သတင္းေထာက္ ကိုေနမ်ိဳးထြန္းက တင္ျပထားပါတယ္။
Type the rest of your post here.
xxxxxxxxxxxxxx
ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕နဲ႔ မိုင္ ၆ဝ ေက်ာ္အကြာ၊ ျပည္နယ္နဲ႔တုိင္း သံုးခုဆံုရာ အေရွ႕ရွမ္းရုိးမေတာင္ေပၚက "ကုိးတစ္" ကရင္မ်ိဳးႏြယ္စုေတြေနထုိင္တဲ့ "ကုိးတစ္ဖုန္းဆိုး" ကရင္ေတာင္ေပၚေဒသဟာ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး နဲ႔ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ... စတဲ့ အေျခခံဖံြ႔ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကုိ RFA သတင္းေထာက္ ကိုေနမ်ိဳးထြန္းက တင္ျပထားပါတယ္။
Type the rest of your post here.
Wednesday, December 11, 2013
ညီလာခံ ကို သတ္မွတ္ရက္တြင္ က်င္းပႏိုင္ျခင္း မရွိေသးဟုဆို
ကရင္အမ်ဳိး သားအစည္း အရံုး (KNU) နယ္ေျမ၌ က်င္းပရန္ ရွိသည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား၏ ဒုတိယအ ႀကိမ္ညီလာခံ ကိုမူလ သတ္မွတ္ရက္မွ ေရႊဆိုင္း ရေတာ့ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း တႏိုင္ငံလံုး အပစ္ အခတ္ ရပ္စဲေရး ဆိုင္ရာ ညွိ ႏွဳိင္းေရး အ ဖြဲ႔ (NCCT) အဖြဲ႔ေခါင္း ေဆာင္ ႏိုင္ဟံသာ ကဆိုပါသည္။
"မူလသတ္ မွတ္ထားတာ က ဒီဇင္ဘာ (၁၈)ရက္ေန႔မွာ စတင္မယ္။ ျပီးေတာ့ (၃)ရက္ က်င္းပဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕မွာ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ ကိုက မမွီႏိုင္ ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ပါ။ ျပသနာ တစံုတ ရာေၾကာင့္ ေရႊ႔ဆိုင္းတာ မဟုတ္ပါ ဘူး ။” ဟု ဆိုပါသည္။
NCCT သည္ ညီလာခံ မက်င္းပမွီ အစိုးရ MPC အဖြဲ႔ႏွင့္ အလြတ္သေဘာ ေတြ႕ဆံုရန္ ရွိေနေသးသည္။ ၄င္းတို႔ႏွင့္ေတြ႕ ဆံုရန္ အခ်ိန္ သတ္မွတ္ျခင္း မရွိေသး ေသာ္ လည္း NCCT သည္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး အဖြဲ႔ေခါင္း ေဆာင္ အျဖစ္ ပဒို ကြယ္ထူး၀င္း အား တာ၀န္ေပး ထားခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။
NCCT ၏ ဒုတိယ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သူ ပဒိုကြယ္ ထူး၀င္းႏွင့္ အဖြဲ႔သည္ လာမည့္ အစိုးရႏွင့္ ေတြ႔ဆံုပြဲတြင္ ေဆြး ေႏြးၾကမည့္ NCCT ၏ ရပ္တည္ခ်က္ မ်ားကို အစိုးရ MPC အဖြဲ႔ႏွင့္ အလြတ္သေဘာ ေဆြးေႏြး ညွိႏွဳိင္း ၾကျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။
အထူးသျဖင့္ ေျပလည္ႏိုင္မည့္ ေ၀ါဟာရမ်ား ႏွင့္ အခ်က္အလက္မ်ား ရရန္ နည္းလမ္းရွာျခင္း ပင္ျဖစ္ပါသည္။ NCCT သည္ အစိုးရစာ ခ်ဳပ္မူၾကမ္း အား ျပင္ဆင္ျဖည့္ စြက္သည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ တင္ျပလိမ့္မည္ မဟုတ္ဘဲ ၄င္းတို႔သီး သန္႕ ေရးဆြဲထားေသာ စာခ်ဳပ္ မူၾကမ္းျဖင့္ တင္ျပသြားမည္ ျဖစ္သည္။
ထို႔အတူ ၀ျပည္ေသြးစည္း ညီညြတ္ ပါတီ (UWSP) ကလည္း လူမစံုေသးသျဖင့္ KNU နယ္ေျမ၌ က်င္းပရန္ရွိေသာ ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ႏိုင္ ျခင္း ရွိမရွိ မဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ေသးဟု ဆိုပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပထမအႀကိမ္ လိုင္ဇာညီလာခံ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မ်ားအား အျပည့္အ၀ သေဘာတူ ေထာက္ခံေၾကာင္း ႏွင့္ အစိုးရ၏ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္မူ ၾကမ္း အေပၚေ၀ဖန္ ေထာက္ျပ ထားခဲ့ ေၾကာင္းကို အေၾကာင္းျပန္ ၾကားခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္ဟု ႏိုင္ဟံသာက ဆို ပါသည္။
ထို႔အျပင္ UWSP အဖြဲ႔နည္းတူ မိုင္းလား အဖြဲ႔သည္လည္း NCCT ႏွင့္ သေဘာထား တူညီခဲ့ သည္ဟု ဆိုပါသည္။ NCCT ကမူ ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ ႏိုင္ျခင္း မရွိေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားတိုင္းဆီ သို႔ ညီ လာ ခံဆံုးျဖတ္ မ်ားႏွင့္ အတူ သြားေရာက္ တင္ျပ ညွိႏွဳိင္း ရန္ စီစဥ္ထားပါသည္။
ဤကဲ့သို႔ေသာ ျပင္ဆင္ ခ်ိန္မ်ား ရွိေနေသး သျဖင့္ ညီလာခံ က်င္းပရန္ မူလ သတ္မွတ္ ရက္မွ ေရႊ႕ဆိုင္းရဖြယ္ ရွိေန ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူ UNFC အဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ ညီလာခံ တက္ေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကားလိုသည့္ အဖြဲ႔တိုင္းဆီသို႔ ဖိတ္စာ ေပးပို႕ျခင္း၊ကိုယ္စားလွယ္စာရင္း၊ သြားလာ ေရးႏွင့္ လိုအပ္ေသာ ကိစၥမ်ားလည္း ရွိေနေသးသျဖင့္ ညီလာခံ က်င္းပမည့္ ရက္ကို ေရႊ႕ဆိုင္းရန္ရွိ ျဖစ္ပါသည္။
အတည္ျပဳႏိုင္ မည့္ရက္ကို ေလာေလာ ဆယ္၌ မဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ေသးဟု NCCT အဖြဲ႔ေခါင္း ေဆာင္ ႏိုင္ဟံသာက ဆိုပါ သည္။ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ၏ သမိုင္း၀င္ ဒုတိယအႀကိမ္ ညီလာခံကို KNU နယ္ေျမျဖစ္ေသာ ကရင္ ျပည္နယ္ လွဳိင္းဘြဲျမိဳ႕နယ္ နယ္စပ္ရွိ ေလး၀ါးေခၚ ေလာခီးလာ စခန္းတြင္ က်င္းပ မည္ျဖစ္ ပါသည္။
ပထမအႀကိမ္ ညီလာခံကို ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ ဌာနခ်ဳပ္ ျဖစ္ေသာ လိုင္ဇာျမို႔ တြင္ ျပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာ (၂)ရက္ ေန႔၌ က်င္းပ ျပီးစီးခဲ့ပါသည္။ ရရွိေသာ သေဘာတူ ဆံုးျဖတ္ ခ်က္မ်ား ကိုလည္း ႏို၀င္ဘာ (၄)ရက္ေန႔ တြင္ အစိုးရ အား တင္ျပ ႏိုင္ခဲ့ ပါသည္။
အစိုးရတင္ျပ ေသာ စာခ်ဳပ္ မူၾကမ္းကို ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးရန္ အတြက္ ဒုတိယ အႀကိမ္ ညီလာခံကို ဆင့္ေခၚ ျခင္းျဖစ္ ျပီး KNU နယ္ေျမတြင္ က်င္းပရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤညီလာခံ ျပီးဆံုးခဲ့ပါက အစိုးရအဖြဲ႔ႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္ ျမိဳ႔ေတာ္ ဖါး အံျမိဳ႕တြင္ ထပ္မံ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/news/internal-news/item/927-2013-12-11-12-01-36.html
"မူလသတ္ မွတ္ထားတာ က ဒီဇင္ဘာ (၁၈)ရက္ေန႔မွာ စတင္မယ္။ ျပီးေတာ့ (၃)ရက္ က်င္းပဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕မွာ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ ကိုက မမွီႏိုင္ ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ပါ။ ျပသနာ တစံုတ ရာေၾကာင့္ ေရႊ႔ဆိုင္းတာ မဟုတ္ပါ ဘူး ။” ဟု ဆိုပါသည္။
NCCT သည္ ညီလာခံ မက်င္းပမွီ အစိုးရ MPC အဖြဲ႔ႏွင့္ အလြတ္သေဘာ ေတြ႕ဆံုရန္ ရွိေနေသးသည္။ ၄င္းတို႔ႏွင့္ေတြ႕ ဆံုရန္ အခ်ိန္ သတ္မွတ္ျခင္း မရွိေသး ေသာ္ လည္း NCCT သည္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး အဖြဲ႔ေခါင္း ေဆာင္ အျဖစ္ ပဒို ကြယ္ထူး၀င္း အား တာ၀န္ေပး ထားခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။
NCCT ၏ ဒုတိယ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သူ ပဒိုကြယ္ ထူး၀င္းႏွင့္ အဖြဲ႔သည္ လာမည့္ အစိုးရႏွင့္ ေတြ႔ဆံုပြဲတြင္ ေဆြး ေႏြးၾကမည့္ NCCT ၏ ရပ္တည္ခ်က္ မ်ားကို အစိုးရ MPC အဖြဲ႔ႏွင့္ အလြတ္သေဘာ ေဆြးေႏြး ညွိႏွဳိင္း ၾကျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။
အထူးသျဖင့္ ေျပလည္ႏိုင္မည့္ ေ၀ါဟာရမ်ား ႏွင့္ အခ်က္အလက္မ်ား ရရန္ နည္းလမ္းရွာျခင္း ပင္ျဖစ္ပါသည္။ NCCT သည္ အစိုးရစာ ခ်ဳပ္မူၾကမ္း အား ျပင္ဆင္ျဖည့္ စြက္သည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ တင္ျပလိမ့္မည္ မဟုတ္ဘဲ ၄င္းတို႔သီး သန္႕ ေရးဆြဲထားေသာ စာခ်ဳပ္ မူၾကမ္းျဖင့္ တင္ျပသြားမည္ ျဖစ္သည္။
ထို႔အတူ ၀ျပည္ေသြးစည္း ညီညြတ္ ပါတီ (UWSP) ကလည္း လူမစံုေသးသျဖင့္ KNU နယ္ေျမ၌ က်င္းပရန္ရွိေသာ ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ႏိုင္ ျခင္း ရွိမရွိ မဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ေသးဟု ဆိုပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပထမအႀကိမ္ လိုင္ဇာညီလာခံ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မ်ားအား အျပည့္အ၀ သေဘာတူ ေထာက္ခံေၾကာင္း ႏွင့္ အစိုးရ၏ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္ အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္မူ ၾကမ္း အေပၚေ၀ဖန္ ေထာက္ျပ ထားခဲ့ ေၾကာင္းကို အေၾကာင္းျပန္ ၾကားခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္ဟု ႏိုင္ဟံသာက ဆို ပါသည္။
ထို႔အျပင္ UWSP အဖြဲ႔နည္းတူ မိုင္းလား အဖြဲ႔သည္လည္း NCCT ႏွင့္ သေဘာထား တူညီခဲ့ သည္ဟု ဆိုပါသည္။ NCCT ကမူ ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ ႏိုင္ျခင္း မရွိေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားတိုင္းဆီ သို႔ ညီ လာ ခံဆံုးျဖတ္ မ်ားႏွင့္ အတူ သြားေရာက္ တင္ျပ ညွိႏွဳိင္း ရန္ စီစဥ္ထားပါသည္။
ဤကဲ့သို႔ေသာ ျပင္ဆင္ ခ်ိန္မ်ား ရွိေနေသး သျဖင့္ ညီလာခံ က်င္းပရန္ မူလ သတ္မွတ္ ရက္မွ ေရႊ႕ဆိုင္းရဖြယ္ ရွိေန ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူ UNFC အဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ ညီလာခံ တက္ေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကားလိုသည့္ အဖြဲ႔တိုင္းဆီသို႔ ဖိတ္စာ ေပးပို႕ျခင္း၊ကိုယ္စားလွယ္စာရင္း၊ သြားလာ ေရးႏွင့္ လိုအပ္ေသာ ကိစၥမ်ားလည္း ရွိေနေသးသျဖင့္ ညီလာခံ က်င္းပမည့္ ရက္ကို ေရႊ႕ဆိုင္းရန္ရွိ ျဖစ္ပါသည္။
အတည္ျပဳႏိုင္ မည့္ရက္ကို ေလာေလာ ဆယ္၌ မဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ေသးဟု NCCT အဖြဲ႔ေခါင္း ေဆာင္ ႏိုင္ဟံသာက ဆိုပါ သည္။ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ၏ သမိုင္း၀င္ ဒုတိယအႀကိမ္ ညီလာခံကို KNU နယ္ေျမျဖစ္ေသာ ကရင္ ျပည္နယ္ လွဳိင္းဘြဲျမိဳ႕နယ္ နယ္စပ္ရွိ ေလး၀ါးေခၚ ေလာခီးလာ စခန္းတြင္ က်င္းပ မည္ျဖစ္ ပါသည္။
ပထမအႀကိမ္ ညီလာခံကို ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႔ ဌာနခ်ဳပ္ ျဖစ္ေသာ လိုင္ဇာျမို႔ တြင္ ျပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာ (၂)ရက္ ေန႔၌ က်င္းပ ျပီးစီးခဲ့ပါသည္။ ရရွိေသာ သေဘာတူ ဆံုးျဖတ္ ခ်က္မ်ား ကိုလည္း ႏို၀င္ဘာ (၄)ရက္ေန႔ တြင္ အစိုးရ အား တင္ျပ ႏိုင္ခဲ့ ပါသည္။
အစိုးရတင္ျပ ေသာ စာခ်ဳပ္ မူၾကမ္းကို ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးရန္ အတြက္ ဒုတိယ အႀကိမ္ ညီလာခံကို ဆင့္ေခၚ ျခင္းျဖစ္ ျပီး KNU နယ္ေျမတြင္ က်င္းပရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤညီလာခံ ျပီးဆံုးခဲ့ပါက အစိုးရအဖြဲ႔ႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္ ျမိဳ႔ေတာ္ ဖါး အံျမိဳ႕တြင္ ထပ္မံ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/news/internal-news/item/927-2013-12-11-12-01-36.html
Tuesday, December 10, 2013
KIA ဒု-စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းခန္း (႐ုပ္သံ)
Type the rest of your post here.
Sunday, December 8, 2013
KNU ထုတ္ျပန္ေႀကျငာခ်က္
2nd KNU meeting Statement _Burmese_
2nd KNU meeting Statement _Karen
Type the rest of your post here.
2nd KNU meeting Statement _Karen
Type the rest of your post here.
Saturday, December 7, 2013
Karen Education in Burma/Myanmar (P'Doh Lah Say)
KNU's minister of Education speaks to the world about the history, present day and future of education for the Karen people in Burma/Myanmar.
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
Friday, December 6, 2013
အဂၤလိပ္-အေမရိကန္ နဲ႔ ဗမာစစ္အုပ္စု
ဦးေအာင္ခင္, ေက်ာ္ေက်ာ္သိန္း
06.12.2013
ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ ႔ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းကို ေထာက္ခံအားေပးတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြဟာ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ျပန္လည္ဆက္သြယ္ေရးကိုလည္း စိတ္ဝင္စားၾကပါတယ္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ဟာ တရုတ္၊ ရုရွား၊ အိႏိၵယ၊ ဗိယက္နမ္၊ စကၤာပူ နဲ႔ ထုိင္းႏိုင္ငံေတြကို သြားေရာက္ၿပီး ဆက္ဆံေရးျမႇင့္တင္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အဂၤလိပ္-အေမရိကန္နဲ႔ ျပန္လည္ဆက္သြယ္ဖို႔ကိစၥမွာ အစပ်ဳိးတဲ့အေျခအေနမွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ တရားဥပေဒအေၾကာင္း နားလည္းေအာင္ ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြကို သင္တန္းေပးဖို႔ စီစဥ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေမရိကန္ နဲ႔ အဂၤလန္မွာ အေတာ္ေလး အျငင္းပြားၾကပါတယ္။
ၿဗိတိသွ်ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Sir David Richards ရဲ ႔ ဇြန္လ ေနျပည္ေတာ္ခရီးကစၿပီး အဂၤလိပ္-ျမန္မာ စစ္ဘက္ပံုမွန္ဆက္ဆံေရး ျပန္စတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာ့အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ကူညီအားေပးဖုိ႔ ရည္ရြယ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေလးစားေရးနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡမွာ လိုက္နာရမယ့္ ကမာၻ႔စည္းမ်ဥ္းဥပေဒအေၾကာင္း ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြကို သင္တန္းပို႔ခ်မယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဗမာစစ္တပ္ကို ယဥ္ေက်းသိမ့္ေမြ႔လာေအာင္လုပ္မယ့္ အစီအစဥ္ျဖစ္ေပမယ့္ အဆိပ္ပင္ေရေလာင္းတဲ့ အျပဳအမႈအျဖစ္ လန္ဒန္အေျခစိုက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြက ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ပါတယ္။
လက္ရွိ စစ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးရဲ ႔ ေလာင္းရိပ္ေအာက္က ရုန္းထြက္ၿပီး ဒီမုိကေရစီ အသြင္းကူးေျပာင္းေရးမွာ တာဝန္သိသိနဲ႔ ပါဝင္လိုပံုရတယ္လို႔ Sir David Richards က ယူဆပါတယ္။ အေမရိကန္ကလည္း ဒီသေဘာအတိုင္း ျမင္ပံုရပါတယ္။ စစ္မႈထမ္းပီသေရး၊ လူသားခ်င္းစာနာေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥေတြမွာ ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြကို သင္တန္းေပးလုိေၾကာင္း အေမရိကန္သမၼတ အႀကံေပး Ben Rhodes က ၾသဂုတ္လ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္မွာ ေျပာသြားပါတယ္။ အေမရိကန္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ခံ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာဥပေဒဌာနက သင္တန္းေပးမယ့္အစီအစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကိစၥေတြကိုေတာ့ အေမရိကန္က စဥ္းစားမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္တန္းေပးတိုင္း စစ္ဗိုလ္ေတြ စိတ္ေျပာင္းတာ မဟုတ္တဲ့ သာဓကေတြ ရွိပါတယ္။
အေမရိကန္ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနတို႔ ပူးတြဲႀကီးၾကပ္တဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ စစ္ပညာသင္တန္း အစီအစဥ္အရ (၁၉၈၈) မတိုင္မီက အေမရိကန္မွာ သင္တန္းတက္ခဲ့တဲ့ ဗမာစစ္ဗို္လ္ႏွစ္ရာေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ စစ္ေက်ာင္းဆင္းစစ္ဗိုလ္ေတြဟာ ဗမာစစ္တပ္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္မလာၾကပါဘူး။ အေမရိကန္ စစ္ပညာသင္တန္းတက္တဲ့ တုိင္းျပည္ (၁၂၀) ေက်ာ္ရွိေပမယ့္ စစ္မႈထမ္းပီသမႈနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေလးစားမႈကို ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ သင္တန္းရဲ ႔ ထိေရာက္မႈအတိုင္းအတာကိုလည္း မသိႏိုင္ဘူးလို႔ Government Accountability Office ရဲ ႔ ၂၀၁၁ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးမေလးစားတဲ့ ဗမာစစ္ဗိုလ္ကို သင္တန္းေပးဖုိ႔ အလ်င္စလို မလုပ္သင့္ဘူးလုိ႔ အေမရိကန္လႊတ္ေတာ္အမတ္အခ်ဳိ ႔ကလည္း ယူဆပါတယ္။
ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ထိုးစစ္ဆင္ၿပီး အျခားတုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ျပန္လည္ဆက္ဆံဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္တာဟာ မေကာင္းမႈေတြကို အသိအမွတ္ျပဳရာေရာက္တယ္လို႔ ယူဆတဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ရွိပါတယ္။ အေမရိကန္ရဲ ႔ သင္တန္းဟာ တုိင္းရင္းသားေဒသမွာ ႏိွပ္စက္ညွဥ္းပမ္းေနသူကို သင္တန္းေပးသလို ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ အာရွပစီဖိတ္ဆပ္ေကာ္မတီမွာ စက္တင္ဘာက ၾကားနာပြဲ လုပ္ပါတယ္။ မေသခ်ာမေရရာတဲ့ အေျခအေနမွာ ဗမာအစိုးရကို အလိုလိုက္ၿပီး ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ ဆံုးျဖတ္တာဟာ မလုပ္သင့္ မလုပ္အပ္တဲ့ အျပဳအမႈျဖစ္ေၾကာင္း ဆပ္ေကာ္မတီဥကၠ႒ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ Steve Chabot က ေဝဖန္ပါတယ္။ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ဆံတာကို ဘဝင္မက် ျဖစ္ေနပံုရပါတယ္။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမရွိတဲ့ ဗမာစစ္တပ္ကို ဆက္ဆံတာဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပၚမွာ အေျခခံတဲ့ကိစၥျဖစ္လို႔ လက္ေတြ႔မက်ေၾကာင္း ေအာက္တုိဘာေႏွာင္းပိုင္းက က်င္းပတဲ့ Heritage Foundation ေဆြးေႏြးပြဲမွာလည္း စတိဖ္ရွာဘတ္ က ေဝဖန္ျပန္ပါတယ္။ စစ္ေရးဆက္ဆံမႈမလုပ္မီ ဗမာအစိုးရနဲ႔ ဗမာစစ္တပ္ဟာ လူ႔အခြင့္အေရး ေလးစားေၾကာင္း၊ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို႔လိုေၾကာင္း၊ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႔ အဆက္ျဖတ္ေၾကာင္း၊ အရင္ဆံုးျပသဖို႔ လိုတယ္လို႔ စတိဖ္ရွာဘတ္ က ဆိုပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ေၾကာင္းျပခ်င္တာနဲ႔ စစ္ေရးအရ ဆက္ဆံလာရတာလို႔ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔က John Sifton က ျမင္ပါတယ္။ ဘာမွလုပ္ျပစရာမလိုဘဲ အေမရိကန္လို အင္အားႀကီးႏုိင္ငံက အသိအမွတ္ျပဳတာဟာ ဗမာစစ္တပ္ အႀကီးအက်ယ္ အျမတ္ထြက္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
စစ္တပ္ကို သီးျခားအဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတာမို႔ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ ႔ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းေတြထဲမွာ စစ္တပ္ကို ျပဳျပင္မယ့္အစီအစဥ္ မပါႏုိင္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း စစ္တပ္အက်ုိးစီးပြားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကိစၥကိုသာ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္က ေဆြးေႏြးပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီျပဳျပင္ေရးကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ လက္တြဲလုပ္ကိုင္ဖို႔ စီစဥ္တာဟာ ဒီမုိကေရစီျမႇင့္တင္ေရးလားလို႔ အေမရိကန္ နဲ႔ အဂၤလိပ္အစိုးရေတြကို ေမးခြန္းထုတ္ေနၾကပါတယ္။
06.12.2013
ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ ႔ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းကို ေထာက္ခံအားေပးတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြဟာ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ျပန္လည္ဆက္သြယ္ေရးကိုလည္း စိတ္ဝင္စားၾကပါတယ္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ဟာ တရုတ္၊ ရုရွား၊ အိႏိၵယ၊ ဗိယက္နမ္၊ စကၤာပူ နဲ႔ ထုိင္းႏိုင္ငံေတြကို သြားေရာက္ၿပီး ဆက္ဆံေရးျမႇင့္တင္ႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အဂၤလိပ္-အေမရိကန္နဲ႔ ျပန္လည္ဆက္သြယ္ဖို႔ကိစၥမွာ အစပ်ဳိးတဲ့အေျခအေနမွာ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ တရားဥပေဒအေၾကာင္း နားလည္းေအာင္ ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြကို သင္တန္းေပးဖို႔ စီစဥ္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေမရိကန္ နဲ႔ အဂၤလန္မွာ အေတာ္ေလး အျငင္းပြားၾကပါတယ္။
ၿဗိတိသွ်ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Sir David Richards ရဲ ႔ ဇြန္လ ေနျပည္ေတာ္ခရီးကစၿပီး အဂၤလိပ္-ျမန္မာ စစ္ဘက္ပံုမွန္ဆက္ဆံေရး ျပန္စတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ျမန္မာ့အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ကူညီအားေပးဖုိ႔ ရည္ရြယ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေလးစားေရးနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡမွာ လိုက္နာရမယ့္ ကမာၻ႔စည္းမ်ဥ္းဥပေဒအေၾကာင္း ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြကို သင္တန္းပို႔ခ်မယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဗမာစစ္တပ္ကို ယဥ္ေက်းသိမ့္ေမြ႔လာေအာင္လုပ္မယ့္ အစီအစဥ္ျဖစ္ေပမယ့္ အဆိပ္ပင္ေရေလာင္းတဲ့ အျပဳအမႈအျဖစ္ လန္ဒန္အေျခစိုက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြက ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ပါတယ္။
လက္ရွိ စစ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုးရဲ ႔ ေလာင္းရိပ္ေအာက္က ရုန္းထြက္ၿပီး ဒီမုိကေရစီ အသြင္းကူးေျပာင္းေရးမွာ တာဝန္သိသိနဲ႔ ပါဝင္လိုပံုရတယ္လို႔ Sir David Richards က ယူဆပါတယ္။ အေမရိကန္ကလည္း ဒီသေဘာအတိုင္း ျမင္ပံုရပါတယ္။ စစ္မႈထမ္းပီသေရး၊ လူသားခ်င္းစာနာေရးနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥေတြမွာ ဗမာစစ္ဗိုလ္ေတြကို သင္တန္းေပးလုိေၾကာင္း အေမရိကန္သမၼတ အႀကံေပး Ben Rhodes က ၾသဂုတ္လ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္မွာ ေျပာသြားပါတယ္။ အေမရိကန္ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ခံ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာဥပေဒဌာနက သင္တန္းေပးမယ့္အစီအစဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကိစၥေတြကိုေတာ့ အေမရိကန္က စဥ္းစားမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္တန္းေပးတိုင္း စစ္ဗိုလ္ေတြ စိတ္ေျပာင္းတာ မဟုတ္တဲ့ သာဓကေတြ ရွိပါတယ္။
အေမရိကန္ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနတို႔ ပူးတြဲႀကီးၾကပ္တဲ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ စစ္ပညာသင္တန္း အစီအစဥ္အရ (၁၉၈၈) မတိုင္မီက အေမရိကန္မွာ သင္တန္းတက္ခဲ့တဲ့ ဗမာစစ္ဗို္လ္ႏွစ္ရာေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ စစ္ေက်ာင္းဆင္းစစ္ဗိုလ္ေတြဟာ ဗမာစစ္တပ္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္မလာၾကပါဘူး။ အေမရိကန္ စစ္ပညာသင္တန္းတက္တဲ့ တုိင္းျပည္ (၁၂၀) ေက်ာ္ရွိေပမယ့္ စစ္မႈထမ္းပီသမႈနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေလးစားမႈကို ေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ သင္တန္းရဲ ႔ ထိေရာက္မႈအတိုင္းအတာကိုလည္း မသိႏိုင္ဘူးလို႔ Government Accountability Office ရဲ ႔ ၂၀၁၁ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးမေလးစားတဲ့ ဗမာစစ္ဗိုလ္ကို သင္တန္းေပးဖုိ႔ အလ်င္စလို မလုပ္သင့္ဘူးလုိ႔ အေမရိကန္လႊတ္ေတာ္အမတ္အခ်ဳိ ႔ကလည္း ယူဆပါတယ္။
ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ထိုးစစ္ဆင္ၿပီး အျခားတုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ျပန္လည္ဆက္ဆံဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္တာဟာ မေကာင္းမႈေတြကို အသိအမွတ္ျပဳရာေရာက္တယ္လို႔ ယူဆတဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ရွိပါတယ္။ အေမရိကန္ရဲ ႔ သင္တန္းဟာ တုိင္းရင္းသားေဒသမွာ ႏိွပ္စက္ညွဥ္းပမ္းေနသူကို သင္တန္းေပးသလို ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ အာရွပစီဖိတ္ဆပ္ေကာ္မတီမွာ စက္တင္ဘာက ၾကားနာပြဲ လုပ္ပါတယ္။ မေသခ်ာမေရရာတဲ့ အေျခအေနမွာ ဗမာအစိုးရကို အလိုလိုက္ၿပီး ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ ဆံုးျဖတ္တာဟာ မလုပ္သင့္ မလုပ္အပ္တဲ့ အျပဳအမႈျဖစ္ေၾကာင္း ဆပ္ေကာ္မတီဥကၠ႒ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ Steve Chabot က ေဝဖန္ပါတယ္။ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ ဆက္ဆံတာကို ဘဝင္မက် ျဖစ္ေနပံုရပါတယ္။
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမရွိတဲ့ ဗမာစစ္တပ္ကို ဆက္ဆံတာဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပၚမွာ အေျခခံတဲ့ကိစၥျဖစ္လို႔ လက္ေတြ႔မက်ေၾကာင္း ေအာက္တုိဘာေႏွာင္းပိုင္းက က်င္းပတဲ့ Heritage Foundation ေဆြးေႏြးပြဲမွာလည္း စတိဖ္ရွာဘတ္ က ေဝဖန္ျပန္ပါတယ္။ စစ္ေရးဆက္ဆံမႈမလုပ္မီ ဗမာအစိုးရနဲ႔ ဗမာစစ္တပ္ဟာ လူ႔အခြင့္အေရး ေလးစားေၾကာင္း၊ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို႔လိုေၾကာင္း၊ ေျမာက္ကိုရီးယားနဲ႔ အဆက္ျဖတ္ေၾကာင္း၊ အရင္ဆံုးျပသဖို႔ လိုတယ္လို႔ စတိဖ္ရွာဘတ္ က ဆိုပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ေၾကာင္းျပခ်င္တာနဲ႔ စစ္ေရးအရ ဆက္ဆံလာရတာလို႔ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေရးအဖြဲ႔က John Sifton က ျမင္ပါတယ္။ ဘာမွလုပ္ျပစရာမလိုဘဲ အေမရိကန္လို အင္အားႀကီးႏုိင္ငံက အသိအမွတ္ျပဳတာဟာ ဗမာစစ္တပ္ အႀကီးအက်ယ္ အျမတ္ထြက္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
စစ္တပ္ကို သီးျခားအဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတာမို႔ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရရဲ ႔ ျပဳျပင္ေရးလုပ္ငန္းေတြထဲမွာ စစ္တပ္ကို ျပဳျပင္မယ့္အစီအစဥ္ မပါႏုိင္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း စစ္တပ္အက်ုိးစီးပြားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကိစၥကိုသာ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္က ေဆြးေႏြးပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီျပဳျပင္ေရးကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ လက္တြဲလုပ္ကိုင္ဖို႔ စီစဥ္တာဟာ ဒီမုိကေရစီျမႇင့္တင္ေရးလားလို႔ အေမရိကန္ နဲ႔ အဂၤလိပ္အစိုးရေတြကို ေမးခြန္းထုတ္ေနၾကပါတယ္။
တိုက္ပြဲျပင္းထန္သျဖင့္ နမ့္လိတ္ေတာင္မွ TNLA တပ္ေပါင္းမ်ား ဆုတ္ခြာ
ယမာန္ေန႔ ညေန (၆) နာရီအထိ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကြတ္ခိုင္ျမိဳ႕နယ္ နမ့္ဖက္ကာ၊ နမ့္ေဆာင္ က်ဲေက်းရြာအုပ္စု ရွိ နမ့္လိတ္ ေတာင္တန္း တိုက္ပြဲသည္ ယေန႔မနက္ (၆)နာရီမွ ေန႔လည္ (၁၀)နာရီခန္႔ ျပင္းထန္စြာ ထပ္မံ ျဖစ္ပြား ခဲ့ေၾကာင္း တအာင္း လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (PSLF/TNLA)မွ အတြင္းေရးမွဴး ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တာဖုန္းေက်ာ္က ဆိုပါသည္။
“ တိုက္ပြဲက ျပင္းထန္တယ္။ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ အထိအခိုက္ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဖက္က နဲနဲဒါဏ္ရာ ရခဲ့တယ္။ သူတို႔ ဖက္ကေတာ့ ေရွ႔ထြက္မိုင္း၊ ပေဒသာမိုင္းနဲ႔ ပစ္အားေတြ ေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးေလး ကိုထိခိုက္က်ဆံုး မွဳရွိတယ္။ တက္လာပံု ကလည္း သူတို႔ ကေလးဖက္ ေလးတန္ ကေန ခ်ီျပီး တိုက္တယ္။ စခန္း သိမ္းတိုက္ပြဲ မ်ဳိးထက္ ေခ်မွဳန္းေရး တိုက္ပြဲေပါ့” ဟုဆိုပါသည္။
တိုက္ပြဲသည္ေခတၱ နားေနဟန္ရွိပါသည္။ အစိုးရတပ္မ်ားက က်ဆံုး ဒါဏ္ရရေသာ သူမ်ားကို သယ္ထုတ္ေနခဲ့ ေၾကာင္း၊ ဤအခ်ိန္တြင္ (TNLA ) ႏွင့္ (KIA) ပူးေပါင္းတပ္ မ်ားလည္း စခန္းမွ ဆုတ္ခြာခဲ့ျပီး ေနရာေရႊ႔လိုက္ေၾကာင္းဆိုပါ သည္။
အစိုးရတပ္ မ်ားသည္ ဆုတ္ေပးခဲ့ေသာ ေနရာသို႔ တက္ေရာက္ သိမ္းပိုက္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း မိုင္းအႏၱရာယ္ စိုးရိမ္ေနပံု ရေၾကာင္း တာဖုန္းေက်ာ္က သံုးသပ္ခဲ့ပါသည္။
အရန္တပ္ကို စနစ္တက် ေနရာယူခိုင္းျပီး ထိုးစစ္ဆင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ အက်အဆံုးမ်ား သျဖင့္ရပ္ တန္႔ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလည္း လူနာမ်ားႏွင့္ အေသ အေပ်ာက္မ်ား ရွင္းထုတ္ေန သျဖင့္တိုက္ပြဲကို ေခတၱရပ္ထား တာမ်ဳိးဟု ဆိုပါသည္။
(TNLA) ပူးေပါင္းတပ္မ်ားသည္ ထပ္မံထိုးစစ္ ဆင္လာေသာ အစိုးရ တပ္မ်ားကို ေခ်မွဳန္းရန္ ျပင္ဆင္ ထားပါသည္။ အစုိးရ တပ္မ်ားသည္ ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ စစ္ဆင္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဤႏွစ္ရက္ တိုက္ပြဲသည္ အစိုးရဖက္မွ (၃၀)ခန္႔ က်ဆံုးႏိုင္ျပီး (၂၀)ေက်ာ္ဒါဏ္ရာရဖြယ္ ရွိေၾကာင္း အထမ္းသမားမ်ား သတင္းအရ သိရေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
နမ့္လိတ္ေတာင္သည္ မတ္ေစာင့္သည့္ အျပင္ တက္ေရာက္ စစ္ဆင္ရန္ ခက္ခဲသည္။ ဤတိုက္ပြဲသည္ အမိန္႔အရ မလြန္ဆန္နိုင္ ေသာေၾကာင့္ မတိုက္သင့္ေသာ အေနအထားတြင္ ရွိေသာ္လည္း အစိုးရတပ္မ်ား မျဖစ္မေန စစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ ေနရသျဖင့္ အက်အဆံုးမ်ားဖြယ္ ရွိေနပါသည္။ နယ္ေျမအသာစီး ရထားသည့္ (KIA) တပ္ရင္း(၈) တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ (TNLA) တပ္ ရင္း(၁၂) တပ္ဖြဲ႔တို႔သည္ ေနာက္ထပ္ စစ္ဆင္မည့္ အစိုးရတပ္ကို ေနရာေကာင္း ယူျပီးေခ်မွဳန္းရန္ ျပင္ဆင္ထား သည္ ဟု ဆိုပါသည္။
ယမာန္ေန႔တိုက္ ပြဲတြင္လည္း မနက္ပိုင္းတြင္ အထိနာခဲ့သျဖင့္ ညေနပိုင္း တိုက္ခိုက္မွဳတြင္ အားမပါသလို ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ယေန႔မနက္ပိုင္း တိုက္ပြဲသည္ အရန္တပ္ဖြဲ႔ျဖင့္ အင္အား ျဖည့္တင္းျပီး (၄)နာရီခန္႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္ လာခဲ့ျပန္ပါသည္။
ေလးဖက္ေလးတန္မွ စစ္ဆင္လာပါသည္။ အက်အဆံုးမ်ား သျဖင့္ ျပန္လည္ ျငိမ္က်သြား ျပန္ပါသည္။ လက္နက္ႀကီး ဒါဏ္ေၾကာင့္ ပစ္ကြင္းမ်ား ပ်က္စီးခဲ့သျဖင့္ (TNLA ) တပ္ေပါင္းမ်ားသည္ အခိုင္အခန္႔ရွိ ေသာေနရာသို႔ ေရႊ႔ျပီး ထပ္မံစစ္ဆင္ လာမွဳကို ေစာင့္ေနၾကသျဖင့္ ထပ္မံ တိုက္ပြဲျဖစ္ရန္ အလားအလာ ရွိပါသည္။
ပေလာင္ေဒသ၌ တိုက္ပြဲ ျပင္းထန္ေနျခင္းႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ၄င္းတို႔ မသိရပါေၾကာင္း အစိုးရ (၊MPC) အႀကီးတန္း အရာရွိ တဦးက ဆိုပါသည္။ (TNLA) အတြင္းေရးမွဴး ကမူ ဤစစ္ဆင္ေရး သည္ အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုျခဳံေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔မွ တိုက္ရိုက္ ကြပ္ကဲေသာ စီမံခ်က္မ်ားဟု ဆိုပါသည္။
တိုက္ပြဲသည္ တျခားေနရာ သို႔လည္း ျပန္႔ႏွ႔႔ံနိုင္ပါသည္။ အစိုးရတပ္မ်ား၏ ေနာက္ေၾကာင္းကို စစ္ဆင္လာဖြယ္ ရွိလာ မည္ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။
http://www.burmese.phophtawnews.org/index.php/news/internal-news/item/907-2013-12-04-12-22-24.html
“ တိုက္ပြဲက ျပင္းထန္တယ္။ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ အထိအခိုက္ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဖက္က နဲနဲဒါဏ္ရာ ရခဲ့တယ္။ သူတို႔ ဖက္ကေတာ့ ေရွ႔ထြက္မိုင္း၊ ပေဒသာမိုင္းနဲ႔ ပစ္အားေတြ ေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးေလး ကိုထိခိုက္က်ဆံုး မွဳရွိတယ္။ တက္လာပံု ကလည္း သူတို႔ ကေလးဖက္ ေလးတန္ ကေန ခ်ီျပီး တိုက္တယ္။ စခန္း သိမ္းတိုက္ပြဲ မ်ဳိးထက္ ေခ်မွဳန္းေရး တိုက္ပြဲေပါ့” ဟုဆိုပါသည္။
တိုက္ပြဲသည္ေခတၱ နားေနဟန္ရွိပါသည္။ အစိုးရတပ္မ်ားက က်ဆံုး ဒါဏ္ရရေသာ သူမ်ားကို သယ္ထုတ္ေနခဲ့ ေၾကာင္း၊ ဤအခ်ိန္တြင္ (TNLA ) ႏွင့္ (KIA) ပူးေပါင္းတပ္ မ်ားလည္း စခန္းမွ ဆုတ္ခြာခဲ့ျပီး ေနရာေရႊ႔လိုက္ေၾကာင္းဆိုပါ သည္။
အစိုးရတပ္ မ်ားသည္ ဆုတ္ေပးခဲ့ေသာ ေနရာသို႔ တက္ေရာက္ သိမ္းပိုက္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း မိုင္းအႏၱရာယ္ စိုးရိမ္ေနပံု ရေၾကာင္း တာဖုန္းေက်ာ္က သံုးသပ္ခဲ့ပါသည္။
အရန္တပ္ကို စနစ္တက် ေနရာယူခိုင္းျပီး ထိုးစစ္ဆင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုက္ပြဲမ်ားတြင္ အက်အဆံုးမ်ား သျဖင့္ရပ္ တန္႔ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလည္း လူနာမ်ားႏွင့္ အေသ အေပ်ာက္မ်ား ရွင္းထုတ္ေန သျဖင့္တိုက္ပြဲကို ေခတၱရပ္ထား တာမ်ဳိးဟု ဆိုပါသည္။
(TNLA) ပူးေပါင္းတပ္မ်ားသည္ ထပ္မံထိုးစစ္ ဆင္လာေသာ အစိုးရ တပ္မ်ားကို ေခ်မွဳန္းရန္ ျပင္ဆင္ ထားပါသည္။ အစုိးရ တပ္မ်ားသည္ ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ စစ္ဆင္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဤႏွစ္ရက္ တိုက္ပြဲသည္ အစိုးရဖက္မွ (၃၀)ခန္႔ က်ဆံုးႏိုင္ျပီး (၂၀)ေက်ာ္ဒါဏ္ရာရဖြယ္ ရွိေၾကာင္း အထမ္းသမားမ်ား သတင္းအရ သိရေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
နမ့္လိတ္ေတာင္သည္ မတ္ေစာင့္သည့္ အျပင္ တက္ေရာက္ စစ္ဆင္ရန္ ခက္ခဲသည္။ ဤတိုက္ပြဲသည္ အမိန္႔အရ မလြန္ဆန္နိုင္ ေသာေၾကာင့္ မတိုက္သင့္ေသာ အေနအထားတြင္ ရွိေသာ္လည္း အစိုးရတပ္မ်ား မျဖစ္မေန စစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ ေနရသျဖင့္ အက်အဆံုးမ်ားဖြယ္ ရွိေနပါသည္။ နယ္ေျမအသာစီး ရထားသည့္ (KIA) တပ္ရင္း(၈) တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ (TNLA) တပ္ ရင္း(၁၂) တပ္ဖြဲ႔တို႔သည္ ေနာက္ထပ္ စစ္ဆင္မည့္ အစိုးရတပ္ကို ေနရာေကာင္း ယူျပီးေခ်မွဳန္းရန္ ျပင္ဆင္ထား သည္ ဟု ဆိုပါသည္။
ယမာန္ေန႔တိုက္ ပြဲတြင္လည္း မနက္ပိုင္းတြင္ အထိနာခဲ့သျဖင့္ ညေနပိုင္း တိုက္ခိုက္မွဳတြင္ အားမပါသလို ျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ယေန႔မနက္ပိုင္း တိုက္ပြဲသည္ အရန္တပ္ဖြဲ႔ျဖင့္ အင္အား ျဖည့္တင္းျပီး (၄)နာရီခန္႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္ခိုက္ လာခဲ့ျပန္ပါသည္။
ေလးဖက္ေလးတန္မွ စစ္ဆင္လာပါသည္။ အက်အဆံုးမ်ား သျဖင့္ ျပန္လည္ ျငိမ္က်သြား ျပန္ပါသည္။ လက္နက္ႀကီး ဒါဏ္ေၾကာင့္ ပစ္ကြင္းမ်ား ပ်က္စီးခဲ့သျဖင့္ (TNLA ) တပ္ေပါင္းမ်ားသည္ အခိုင္အခန္႔ရွိ ေသာေနရာသို႔ ေရႊ႔ျပီး ထပ္မံစစ္ဆင္ လာမွဳကို ေစာင့္ေနၾကသျဖင့္ ထပ္မံ တိုက္ပြဲျဖစ္ရန္ အလားအလာ ရွိပါသည္။
ပေလာင္ေဒသ၌ တိုက္ပြဲ ျပင္းထန္ေနျခင္းႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ၄င္းတို႔ မသိရပါေၾကာင္း အစိုးရ (၊MPC) အႀကီးတန္း အရာရွိ တဦးက ဆိုပါသည္။ (TNLA) အတြင္းေရးမွဴး ကမူ ဤစစ္ဆင္ေရး သည္ အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုျခဳံေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႔မွ တိုက္ရိုက္ ကြပ္ကဲေသာ စီမံခ်က္မ်ားဟု ဆိုပါသည္။
တိုက္ပြဲသည္ တျခားေနရာ သို႔လည္း ျပန္႔ႏွ႔႔ံနိုင္ပါသည္။ အစိုးရတပ္မ်ား၏ ေနာက္ေၾကာင္းကို စစ္ဆင္လာဖြယ္ ရွိလာ မည္ဟု ခန္႔မွန္းရပါသည္။
http://www.burmese.phophtawnews.org/index.php/news/internal-news/item/907-2013-12-04-12-22-24.html
Thursday, December 5, 2013
မူးယစ္ေဆးဝါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အစဥ္အဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အစိုးရေတြမွာ တာဝန္ရိွလို႔ ႐ုပ္ရွင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ဇင္ဝိုင္း ေျပာ (႐ုပ္သံ)
Type the rest of your post here.
Wednesday, December 4, 2013
ဖက္ဒရယ္ တပ္မေတာ္အတြက္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး နည္းလမ္းမ်ား ေလ့လာ
Written by ေရႊဟသၤာ သတင္းဌာန
ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ ေကာင္စီ (UNFC) သည္ အျခားအဖြဲ႔၀င္ မ်ားႏွင့္အတူ Security of Sector Reform ဟူသည့္ လံုျခံဳေရး ဆိုင္ရာ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ကိစၥကို ထိုင္းႏိုင္ငံ ဇင္းမယ္ျမိဳ႕ တေနရာ တြင္ျပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ (၂)ရက္ေန႔က စတင္ေလ့လာျပီး (၃)ရက္ၾကာ အျမင္ခ်င္းဖလွယ္ ၾကမည္ဟု ေျပာခြင့္ရသူ အတြင္းေရးမွဴး (၂) ခြန္ဥကၠာမွ ဆိုပါသည္။
“ ေပးတဲ့ ပညာရွင္ အဖြဲ႔ကေတာ့ အဂၤလန္ အေျခစိုက္အဖြဲ႔ပါ။ သူတို႔အဖြဲ႔က( UNFC) အဖြဲ႔၀င္ေတြကို အိုင္ယာလန္ နိုင္ငံကို ပို႔ေပးတဲ့ အဖြဲ႔ေပါ့။ အိုင္ယာလန္နဲ႔ အဂၤလန္တို႔ရဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲကို ေလ့လာႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ရလာဒ္ေကာင္းအေပၚ သံုးသပ္ႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတဲ့ အဖြဲ႔ကေန ကမကထ လုပ္ေနတာပါ” ဟု ဆိုပါသည္။
အထူးသျဖင့္ အင္ဒိုနီး ရွားႏိုင္ငံရွိ အာေခ်းနယ္ ျပသနာ ေျဖရွင္းခဲ့ပံုမ်ားကို အျပန္ အလွန္ေမးခြန္း ထုတ္ၾကရာတြင္ အာေခ်း ေဆြးေႏြးပြဲ ကို ေမာ္နီတာ ျပဳလုပ္ ခဲ့သည့္ ပညာရွင္တဦးမွ ဦးေဆာင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါသည္။
ဤအဖြဲ႔သည္ (Intermediate) ျဖစ္ျပီး ႏိုင္ငံတကာ ပညာရွင္ (၆) ဦး တက္ေရာက္ ခဲ့ပါသည္။ ထိုအထဲတြင္ ျဗိတိန္ စစ္ဦး စီးခ်ဳပ္ေဟာင္းႏွင့္ အီယူ ဘက္မွ ေနတိုး တပ္မွဴးႀကီး လည္းပါ၀င္ ခဲ့ပါသည္။ ၄င္းအဖြဲ႔မွ ပညာရွင္မ်ားသည္ (UNFC) အဖြဲ႔ ၀င္မ်ား၊ အဖြဲ႔ ၀င္ မဟုတ္ေသာ ရခိုင္လြတ္ ေျမာက္ေရးပါတီ (ALP)ႏွင့္ ရခိုင္တပ္မေတာ္ (AA)တို႔ႏွင့္ ေဆြးေႏြး ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေလ့လာမွဳမ်ား ထဲတြင္ မည္သည့္ လက္နက္ကိုင္ တပ္မ်ားမဆို၊ (အစိုးရ တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ေစ၊) ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္ အညီအံ၀င္ဂြင္က် ျဖစ္ေစရန္ မည္သို႔မည္ပံု ေျပာင္းလဲသင့္ သည္ကို အျမင္ခ်င္း ဖလွယ္ ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
(UNFC) သည္ အလားတူ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ဳိးကို ျပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာ (၂၉)ရက္ေန႔တြင္လည္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ဇင္းမယ္ျမိဳ ႔၌ပင္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ေရးရာမ်ားကို (Forum for Federation) ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ (၃)ရက္တာ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးျပီး အျမင္ဖလွယ္ခဲ့ၾကပါသည္။ (FOF) အဖြဲ႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ ေထာင္စုစနစ္၏ အဂၤါရပ္မ်ဳိးမ်ားျဖင့္ အျမင္ဖလွယ္ ခဲ့ၾကပါသည္။
အလားတူ (UNFC) သည္ လာမည့္ ဒီဇင္ဘာ (၆)ရက္ေန႔မွ (၈)ရက္အထိ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ ေနာက္ထပ္ ပညာအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အျမင္ဖလွယ္ ရန္ ရွိေနပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး နွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အေတြ႔အၾကဳံမ်ားကို အျမင္ဖလွယ္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံတကာ ပညာရွင္မ်ားမွ လာေရာက္ ညွိႏွဳိင္းေနေသာ ပညာရပ္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြက္ ထာ၀ရျငိမ္းခ်မ္း ရရွိေစေသာ နည္းနာမ်ား ျဖစ္သည္ဟု (UNFC) မွ ခံယူ ထားပါသည္။ အစိုးရ၊ အတိုက္အခံႏွင့္ တိုင္းရင္းသား အေရးဟူသည့္ သံုးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးေရး အတြက္ လိုအပ္ေသာ ပညာရပ္မ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ ပညာမ်ားက ၀ိုင္း၀န္း ကူညီေျဖရွင္း ေပး ေနခဲ့ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
သို႔ေသာ္ အစိုးရဖက္ကမူ ၄င္းတို႔ တပ္မ်ားသည္ အနီးစပ္ဆံုး ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ အခ်ိန္အထိ မိမိတို႔ လိုရာ ရည္ရြယ္ တခုဆီသို႔ တက္လွမ္းႏိုင္ရန္ ဆက္လက္ တိုက္ခိုက္ေနမည့္ ပရိယာယ္မ်ဳိးကို အသံုးျပဳ ေနသည္မွာ ထင္ရွားလွပါသည္။ တခ်ိန္ထဲတြင္ ဖက္ဒရယ္ တပ္မေတာ္၊ ဖက္ဒရယ္ စနစ္ကို လက္မခံေၾကာင္း အရိပ္အေရာင္မ်ား ျပသျပီး အဆံုးအျဖတ္ ေပးသည့္ ေဆြးေႏြးပြဲ အခ်ိန္ထိ ဆက္လက္ တိုက္ခိုက္ ေနမည္ဟု ပညာရွင္မ်ားကသံုးသပ္ေနပါသည္။
ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ဖက္ဒရယ္ ေကာင္စီ (UNFC) သည္ အျခားအဖြဲ႔၀င္ မ်ားႏွင့္အတူ Security of Sector Reform ဟူသည့္ လံုျခံဳေရး ဆိုင္ရာ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ကိစၥကို ထိုင္းႏိုင္ငံ ဇင္းမယ္ျမိဳ႕ တေနရာ တြင္ျပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ (၂)ရက္ေန႔က စတင္ေလ့လာျပီး (၃)ရက္ၾကာ အျမင္ခ်င္းဖလွယ္ ၾကမည္ဟု ေျပာခြင့္ရသူ အတြင္းေရးမွဴး (၂) ခြန္ဥကၠာမွ ဆိုပါသည္။
“ ေပးတဲ့ ပညာရွင္ အဖြဲ႔ကေတာ့ အဂၤလန္ အေျခစိုက္အဖြဲ႔ပါ။ သူတို႔အဖြဲ႔က( UNFC) အဖြဲ႔၀င္ေတြကို အိုင္ယာလန္ နိုင္ငံကို ပို႔ေပးတဲ့ အဖြဲ႔ေပါ့။ အိုင္ယာလန္နဲ႔ အဂၤလန္တို႔ရဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲကို ေလ့လာႏိုင္ဖို႔နဲ႔ ရလာဒ္ေကာင္းအေပၚ သံုးသပ္ႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးတဲ့ အဖြဲ႔ကေန ကမကထ လုပ္ေနတာပါ” ဟု ဆိုပါသည္။
အထူးသျဖင့္ အင္ဒိုနီး ရွားႏိုင္ငံရွိ အာေခ်းနယ္ ျပသနာ ေျဖရွင္းခဲ့ပံုမ်ားကို အျပန္ အလွန္ေမးခြန္း ထုတ္ၾကရာတြင္ အာေခ်း ေဆြးေႏြးပြဲ ကို ေမာ္နီတာ ျပဳလုပ္ ခဲ့သည့္ ပညာရွင္တဦးမွ ဦးေဆာင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါသည္။
ဤအဖြဲ႔သည္ (Intermediate) ျဖစ္ျပီး ႏိုင္ငံတကာ ပညာရွင္ (၆) ဦး တက္ေရာက္ ခဲ့ပါသည္။ ထိုအထဲတြင္ ျဗိတိန္ စစ္ဦး စီးခ်ဳပ္ေဟာင္းႏွင့္ အီယူ ဘက္မွ ေနတိုး တပ္မွဴးႀကီး လည္းပါ၀င္ ခဲ့ပါသည္။ ၄င္းအဖြဲ႔မွ ပညာရွင္မ်ားသည္ (UNFC) အဖြဲ႔ ၀င္မ်ား၊ အဖြဲ႔ ၀င္ မဟုတ္ေသာ ရခိုင္လြတ္ ေျမာက္ေရးပါတီ (ALP)ႏွင့္ ရခိုင္တပ္မေတာ္ (AA)တို႔ႏွင့္ ေဆြးေႏြး ေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေလ့လာမွဳမ်ား ထဲတြင္ မည္သည့္ လက္နက္ကိုင္ တပ္မ်ားမဆို၊ (အစိုးရ တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ေစ၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ျဖစ္ေစ၊) ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္ အညီအံ၀င္ဂြင္က် ျဖစ္ေစရန္ မည္သို႔မည္ပံု ေျပာင္းလဲသင့္ သည္ကို အျမင္ခ်င္း ဖလွယ္ ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
(UNFC) သည္ အလားတူ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ဳိးကို ျပီးခဲ့သည့္ ႏို၀င္ဘာ (၂၉)ရက္ေန႔တြင္လည္း ထိုင္းႏိုင္ငံ ဇင္းမယ္ျမိဳ ႔၌ပင္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ေရးရာမ်ားကို (Forum for Federation) ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ (၃)ရက္တာ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးျပီး အျမင္ဖလွယ္ခဲ့ၾကပါသည္။ (FOF) အဖြဲ႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ ေထာင္စုစနစ္၏ အဂၤါရပ္မ်ဳိးမ်ားျဖင့္ အျမင္ဖလွယ္ ခဲ့ၾကပါသည္။
အလားတူ (UNFC) သည္ လာမည့္ ဒီဇင္ဘာ (၆)ရက္ေန႔မွ (၈)ရက္အထိ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ ေနာက္ထပ္ ပညာအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ အျမင္ဖလွယ္ ရန္ ရွိေနပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး နွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး အေတြ႔အၾကဳံမ်ားကို အျမင္ဖလွယ္ၾကမည္ျဖစ္ပါသည္။
ႏိုင္ငံတကာ ပညာရွင္မ်ားမွ လာေရာက္ ညွိႏွဳိင္းေနေသာ ပညာရပ္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြက္ ထာ၀ရျငိမ္းခ်မ္း ရရွိေစေသာ နည္းနာမ်ား ျဖစ္သည္ဟု (UNFC) မွ ခံယူ ထားပါသည္။ အစိုးရ၊ အတိုက္အခံႏွင့္ တိုင္းရင္းသား အေရးဟူသည့္ သံုးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးေရး အတြက္ လိုအပ္ေသာ ပညာရပ္မ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ ပညာမ်ားက ၀ိုင္း၀န္း ကူညီေျဖရွင္း ေပး ေနခဲ့ေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
သို႔ေသာ္ အစိုးရဖက္ကမူ ၄င္းတို႔ တပ္မ်ားသည္ အနီးစပ္ဆံုး ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ အခ်ိန္အထိ မိမိတို႔ လိုရာ ရည္ရြယ္ တခုဆီသို႔ တက္လွမ္းႏိုင္ရန္ ဆက္လက္ တိုက္ခိုက္ေနမည့္ ပရိယာယ္မ်ဳိးကို အသံုးျပဳ ေနသည္မွာ ထင္ရွားလွပါသည္။ တခ်ိန္ထဲတြင္ ဖက္ဒရယ္ တပ္မေတာ္၊ ဖက္ဒရယ္ စနစ္ကို လက္မခံေၾကာင္း အရိပ္အေရာင္မ်ား ျပသျပီး အဆံုးအျဖတ္ ေပးသည့္ ေဆြးေႏြးပြဲ အခ်ိန္ထိ ဆက္လက္ တိုက္ခိုက္ ေနမည္ဟု ပညာရွင္မ်ားကသံုးသပ္ေနပါသည္။
Tuesday, December 3, 2013
ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မလိုလားဟု NLD ေၾကညာခ်က္ထုတ္
သာလြန္ေဇာင္းထက္
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္(NLD) ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေမတၱာ ရပ္ခံခ်က္ အေပၚ အစိုးရေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္၏ တု႔ံျပန္ေျပာဆုိိမႈသည္ စစ္အစုိးရ တုံ႔ျပန္ခ်က္ ကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေနၿပီး လက္ရွိအစုိးရသည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မလိုလားဟု ယူဆစရာျဖစ္ေနသည္ဟု NLDက ယေန႔ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္လုိက္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေခ်ာေမြ႕ေစရန္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္၊ လႊတ္ေတာ္တို႕ပါ၀င္ေသာ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးရန္ ေမတၱာ ရပ္ခံခ်က္ တေစာင္ ႏုိ၀င္ဘာလေႏွာင္းပုိင္းတြင္ ေပးပုိ႔လုိက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ သည္ ေစာလြန္းၿပီး ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ေလ့လာသုံးသပ္ေရး ေကာ္မတီ၏ အစီရင္ခံစာ ထြက္ရွိၿပီးမွသာ ေတြ႕ဆုံသင့္၊ မေတြ႕ဆုံသင့္ ဆုံးျဖတ္သင့္ေၾကာင္း၊ ယခုအခ်ိန္ ေတြ႕ဆုံမည္ ဆုိပါက လႊတ္ေတာ္ ေကာ္မတီအေပၚ ဖိအားေပးရာ ေရာက္မည့္အျပင္ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ား ရွိႏုိင္သည္ဟု သမၼတ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ျပန္ၾကားေရး ဒုတိယ၀န္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္က ဧရာ၀တီသတင္းဌာနအပါအ၀င္ သတင္းမီဒီယာမ်ားသုိ႔ ေျပာဆုိခဲ့သည္။
အစုိးရေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္အေပၚ ယင္းသုိ႔ တုံ႔ျပန္ ေျပာဆုိမႈသည္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈကို အခ်ိန္ဆုိင္းေစရန္ ရည္ရြယ္ေျပာၾကားျခင္းဟု ယူဆႏုိင္ေၾကာင္း၊ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ၏ တုံ႔ျပန္မႈသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ယခင္ န၀တ အစုိးရထံသုိ႔ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးရန္ တင္ျပခ်က္အေပၚ ျပန္လည္ တုံ႔ျပန္သည့္ ပုံစံမ်ဳိး ျဖစ္ေနေၾကာင္း NLD၏ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
“ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကုိ အခ်ိန္ေရႊ႕ေနတယ္လုိ႔ ယူဆတယ္။ တကယ္ဘာရည္ရြယ္ခ်က္လဲဆုိတာ သူတုိ႔ပဲ သိမွာပါ။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက တရား၀င္ျပန္ၾကားစာလုံး၀ မရေသးေပမယ့္ အစုိးရေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူရဲ႕ တုံ႔ျပန္ခ်က္ကုိ ျပန္တု႔ံျပန္ထားတာပါ´´ ဟု NLD၏ ေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းက ဧရာ၀တီသုိ႔ေျပာသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္အေပၚ အစုိးရေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ဦးရဲထြဋ္၏ တုံ႔ျပန္ခ်က္ ထြက္ေပၚ လာေသာ္လည္း သမၼတဦးသိန္းစိန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္တုိ႔ထံမွ တရား၀င္ အေၾကာင္း ျပန္ၾကားစာမရေသးေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ လက္မခံပါက မည္သုိ႔ မည္ပုံ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မည္ကုိလည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ မေျပာႏုိင္ေသးဟု NLD ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦးညီပုက ေျပာဆုိသည္။
“ဘာဆက္လုပ္မလဲဆုိတာ ေျပာလို႔မရေသးပါဘူး။ အခ်ိန္ေရႊ႕ဆုိင္းတဲ့သေဘာေတြ၊ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး မလုိလားဘူးဆိုတဲ့ သေဘာေတြရွိေနတယ္လို႔ ယူဆလုိ႔ ေၾကညာခ်က္ထုတ္တာပါ´´ ဟု ဦးညီပုက ရွင္းျပသည္။
သမၼတေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္က အစုိးရသည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုလားေၾကာင္း၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လိုလား၍သာ NLD ႏုိင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္လာႏုိင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကိစၥသည္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ႏွင့္သာ သက္ဆုိင္ေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္။
“သမၼတႀကီးရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေၾကာင့္ NLD လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္လာႏုိင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ တုံ႔ျပန္ခ်က္က အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို ဟန္႕တားတာမဟုတ္ဘူး။ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို အဟန္႕အတားျဖစ္စရာအေၾကာင္းမရိွပါဘူး။ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး နဲ႕ပတ္သက္ျပီး အစိုးရဘက္က အခ်ိန္ေရႊ႕စရာ အေၾကာင္း မရိွပါဘူး။ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး အတြက္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ အား အပ္ႏွင္းထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္ျခင္း၊ ေႏွးျခင္းက ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ နဲ႕ ပဲ ဆုိင္ပါတယ္´´ ဟု ဦးရဲထြဋ္က ရွင္းျပသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကမူ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးရန္ ေရွာင္တိမ္းျခင္း သည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီမလိုလား၍ ျဖစ္ေၾကာင္း ၾသစေၾတးလ်ခရီးစဥ္အတြင္း ထုတ္ျပန္ ေျပာဆုိ ထားသည္။
http://burma.irrawaddy.org/news/2013/12/02/51651.html
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္(NLD) ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေမတၱာ ရပ္ခံခ်က္ အေပၚ အစိုးရေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္၏ တု႔ံျပန္ေျပာဆုိိမႈသည္ စစ္အစုိးရ တုံ႔ျပန္ခ်က္ ကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေနၿပီး လက္ရွိအစုိးရသည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မလိုလားဟု ယူဆစရာျဖစ္ေနသည္ဟု NLDက ယေန႔ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္လုိက္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေခ်ာေမြ႕ေစရန္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္၊ လႊတ္ေတာ္တို႕ပါ၀င္ေသာ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးရန္ ေမတၱာ ရပ္ခံခ်က္ တေစာင္ ႏုိ၀င္ဘာလေႏွာင္းပုိင္းတြင္ ေပးပုိ႔လုိက္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ သည္ ေစာလြန္းၿပီး ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ေလ့လာသုံးသပ္ေရး ေကာ္မတီ၏ အစီရင္ခံစာ ထြက္ရွိၿပီးမွသာ ေတြ႕ဆုံသင့္၊ မေတြ႕ဆုံသင့္ ဆုံးျဖတ္သင့္ေၾကာင္း၊ ယခုအခ်ိန္ ေတြ႕ဆုံမည္ ဆုိပါက လႊတ္ေတာ္ ေကာ္မတီအေပၚ ဖိအားေပးရာ ေရာက္မည့္အျပင္ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ား ရွိႏုိင္သည္ဟု သမၼတ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ျပန္ၾကားေရး ဒုတိယ၀န္ႀကီး ဦးရဲထြဋ္က ဧရာ၀တီသတင္းဌာနအပါအ၀င္ သတင္းမီဒီယာမ်ားသုိ႔ ေျပာဆုိခဲ့သည္။
အစုိးရေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္အေပၚ ယင္းသုိ႔ တုံ႔ျပန္ ေျပာဆုိမႈသည္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈကို အခ်ိန္ဆုိင္းေစရန္ ရည္ရြယ္ေျပာၾကားျခင္းဟု ယူဆႏုိင္ေၾကာင္း၊ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ၏ တုံ႔ျပန္မႈသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ယခင္ န၀တ အစုိးရထံသုိ႔ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးရန္ တင္ျပခ်က္အေပၚ ျပန္လည္ တုံ႔ျပန္သည့္ ပုံစံမ်ဳိး ျဖစ္ေနေၾကာင္း NLD၏ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
“ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကုိ အခ်ိန္ေရႊ႕ေနတယ္လုိ႔ ယူဆတယ္။ တကယ္ဘာရည္ရြယ္ခ်က္လဲဆုိတာ သူတုိ႔ပဲ သိမွာပါ။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက တရား၀င္ျပန္ၾကားစာလုံး၀ မရေသးေပမယ့္ အစုိးရေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူရဲ႕ တုံ႔ျပန္ခ်က္ကုိ ျပန္တု႔ံျပန္ထားတာပါ´´ ဟု NLD၏ ေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ ဦးဥာဏ္၀င္းက ဧရာ၀တီသုိ႔ေျပာသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္အေပၚ အစုိးရေျပာခြင့္ရပုဂၢဳိလ္ဦးရဲထြဋ္၏ တုံ႔ျပန္ခ်က္ ထြက္ေပၚ လာေသာ္လည္း သမၼတဦးသိန္းစိန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လႈိင္ႏွင့္ လႊတ္ေတာ္တုိ႔ထံမွ တရား၀င္ အေၾကာင္း ျပန္ၾကားစာမရေသးေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ လက္မခံပါက မည္သုိ႔ မည္ပုံ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မည္ကုိလည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ မေျပာႏုိင္ေသးဟု NLD ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦးညီပုက ေျပာဆုိသည္။
“ဘာဆက္လုပ္မလဲဆုိတာ ေျပာလို႔မရေသးပါဘူး။ အခ်ိန္ေရႊ႕ဆုိင္းတဲ့သေဘာေတြ၊ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး မလုိလားဘူးဆိုတဲ့ သေဘာေတြရွိေနတယ္လို႔ ယူဆလုိ႔ ေၾကညာခ်က္ထုတ္တာပါ´´ ဟု ဦးညီပုက ရွင္းျပသည္။
သမၼတေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ ဦးရဲထြဋ္က အစုိးရသည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုလားေၾကာင္း၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လိုလား၍သာ NLD ႏုိင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္လာႏုိင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကိစၥသည္ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ ႏွင့္သာ သက္ဆုိင္ေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္။
“သမၼတႀကီးရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေၾကာင့္ NLD လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္လာႏုိင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ တုံ႔ျပန္ခ်က္က အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို ဟန္႕တားတာမဟုတ္ဘူး။ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို အဟန္႕အတားျဖစ္စရာအေၾကာင္းမရိွပါဘူး။ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး နဲ႕ပတ္သက္ျပီး အစိုးရဘက္က အခ်ိန္ေရႊ႕စရာ အေၾကာင္း မရိွပါဘူး။ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး အတြက္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ အား အပ္ႏွင္းထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္ျခင္း၊ ေႏွးျခင္းက ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ နဲ႕ ပဲ ဆုိင္ပါတယ္´´ ဟု ဦးရဲထြဋ္က ရွင္းျပသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကမူ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးရန္ ေရွာင္တိမ္းျခင္း သည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ ဒီမုိကေရစီမလိုလား၍ ျဖစ္ေၾကာင္း ၾသစေၾတးလ်ခရီးစဥ္အတြင္း ထုတ္ျပန္ ေျပာဆုိ ထားသည္။
http://burma.irrawaddy.org/news/2013/12/02/51651.html
တျခမ္းပဲ့ ဒီမုိကေရစီ နဲ႔ စစ္တပ္ရဲ ႔ ႏိုင္ငံေရးဓေလ့
ဦးေအာင္ခင္, ေက်ာ္ေက်ာ္သိန္း
28.11.2013
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္မွာ NLD အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က ျပည္သူ႔သေဘာထားရယူပြဲ က်င္းပၿပီး အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ စစ္တပ္ျပဳျပင္ေရးကို ေဟာေျပာသြားပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး အဆင္ေျပဖို႔အတြက္ သမၼတ၊ NLD ဥကၠ႒၊ စစ္တပ္အႀကီးအကဲနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ေတြ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔မွာ NLD က ကမ္းလွမ္းတဲ့စာ ေပးပို႔ပါတယ္။ အာဏာရအဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေရးနဲ႔ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးပါတီကေတာ့ စစ္တပ္ဦးေဆာင္မႈကို လက္ခံၿပီး စစ္တပ္အင္အားရွိမွ တုိင္းျပည္အင္အားရွိမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဗမာစစ္တပ္အေရာင္အေသြး ေျပာင္းလဲပံုက အံ့ၾသစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရဖို႔ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း ဂ်ပန္စစ္တပ္လက္ေအာက္မွာ ဗမာစစ္တပ္ကို တည္ေထာင္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စစ္ႏိုင္လို႔ ဗမာစစ္္တပ္ကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းတဲ့အခါ ႏိုင္ငံေရးကင္းရွင္းတဲ့ စစ္မႈထမ္းတပ္ကိုသာ အဂၤလိပ္က လိုလားပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်စစ္မစ္ရွင္နဲ႔ ဗမာအရာရွိေတြ လက္တြဲၿပီး ႀကီးၾကပ္တဲ့ ၁၉၄၈-၁၉၅၅ အထိျဖစ္တဲ့ (၇) ႏွစ္ကာလမွာ ဗမာစစ္တပ္ဟာ စစ္မႈထမ္းသက္သက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ယံုၾကည္ခ်က္ရွိတဲ့ စစ္ဗိုလ္အခ်ဳိ ႔ဟာ ေတာခိုၿပီး ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ လက္တြဲပါတယ္။
အာဏာရအစိုးရအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားတဲ့အခါ ၁၉၅၈ စက္တင္ဘာလမွာ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး စစ္ဗိုလ္ဦးေဆာင္တဲ့ အိမ္ေစာင့္အစိုးရဖြဲ႔ပါတယ္။ ေအာက္တုိဘာလေရာက္ေတာ့ မိတၳီလာ တပ္မွဴးမ်ား ညီလာခံမွာ 'တပ္မေတာ္ရဲ ႔ ဝါဒနဲ႔လုပ္ငန္းစဥ္' ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ကို ေၾကညာပါတယ္။ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရး၊ ဒီမုိကေရစီ ထြန္းကားေရး၊ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရးစနစ္ ထူေထာင္ေရးစတဲ့ ဒို႔တာဝန္အေရး (၃) ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီထူေထာင္ေရးနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္ေရးကို စစ္တပ္ကသာ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္ဦးေဆာင္တဲ့ အိမ္ေစာင့္အစိုးရက ၁၉၆၀ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးၿပီး အႏိုင္ရတဲ့ ဦႏုပါတီကို အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးတဲ့အတြက္ ဗမာစစ္တပ္ကို ကမာၻက ခ်ီးက်ဴးၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ၁၉၆၂ မတ္လမွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းျပန္တဲ့အတြက္ ဦးႏုအစိုးရဟာ (၂) ႏွစ္နီးပါးသာ အုပ္ခ်ဳပ္လိုက္ရပါတယ္။ ၁၉၅၈ က ေၾကညာခဲ့တဲ့ စစ္တပ္ရဲ ႔ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ဟာ (၄) ႏွစ္သာ ခံပါတယ္။ ၁၉၅၈ တပ္မွဴးမ်ားညီလာခံက မယံုၾကည္ဘူးလို႔ ေၾကညာခဲ့တဲ့ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ၁၉၆၂ တပ္မွဴးမ်ားညီလာခံက ယံုၾကည္ေၾကာင္း ေၾကညာပါတယ္။ အာဏာရဖို႔အတြက္ ဗမာစစ္တပ္ဟာ ဘာမဆိုလုပ္ရဲကိုင္ရဲ ေျပာရဲဆိုရဲ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဆိုရွယ္လစ္ဝါဒကို ယံုၾကည္လာေအာင္ (၂၆) ႏွစ္ သင္တန္းေပးခဲ့ေပမယ့္ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုေၾကာင့္ တပါတီစနစ္ ပ်က္စီးသြားတဲ့အခါ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ ျပန္ေရာက္သြားခဲ့ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ (၂၆) ႏွစ္လံုးလံုး မယံုၾကည္ပါဘူးဆုိၿပီး ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ခဲ့တဲ့ အရင္းရွင္ေစ်းကြက္စီးပြားေရးကို က်င့္သံုးမယ္လို႔ စစ္တပ္က ေၾကညာပါတယ္။
၁၉၆၂ မွာ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းၿပီး ၁၂ ႏွစ္ၾကာေတာ့မွ ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒကို ျပဌာန္းၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းက ဦးေနဝင္း ကို အာဏာလႊဲေပးပါတယ္။ ဦးေနဝင္း အရပ္သားအစိုးရဖြဲ႔စည္းခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ခၽြတ္ၿခံဳက်လို႔ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အလုပ္သမား နဲ႔ ေက်ာင္းသားအံုၾကြမႈေတြကို စစ္တပ္က အၾကမ္းဖက္ႏိွမ္နင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေနာက္တိုင္း၊ အေရွ ႔တိုင္းအစိုးရေတြနဲ႔ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဘ႑ာေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြက ဦးေနဝင္းအစိုးရရဲ ႔ ဆိုရွယ္လစ္မ်က္လွည့္ကို အဟုတ္မွတ္ၿပီး ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ေထာက္ပံ့မႈေၾကာင့္ မဆလအစုိးရ သက္ဆိုးရွည္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊကေတာ့ အႏွစ္ (၂၀) မင္းလုပ္ၿပီးမွ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပဌာန္းၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္ကို အာဏာလႊဲေပးတာေၾကာင့္ သံတူေၾကာင္းကြဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဗမာစစ္တပ္ရဲ ႔ အစဥ္အလာကိုၾကည့္ရင္ မိမိရပ္တည္ေရးအတြက္ ယံုၾကည္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိး အေရာင္အေသြးအမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာင္းလဲလာတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဗမာစစ္တပ္မွာ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ မရွိဘဲ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားသာ ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ မရွိဘဲ ဒီမိုကေရစီစနစ္ တည္ေဆာက္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ လက္ရွိပါတီစံုစနစ္ဟာ မဆလ တပါတီစနစ္ထက္ ပိုၿပီးပြင့္လင္းျမင္သာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး စစ္အုပ္စုရဲ ႔ အက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ပိုၿပီးပညာသာပါတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ တျခမ္းပဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို က်င့္သံုးေနတာမုိ႔ တျခမ္းက ျပဳျပင္ေရးလုပ္ေနတုန္း က်န္တျခမ္းက အရင္အတိုင္း စစ္အုပ္စုရဲ ႔ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဆက္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့ အစီအစဥ္သာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
လက္ရွိ စစ္အုပ္စုရဲ ႔ အားသာခ်က္ေတြကေတာ့ ဓါတ္ေငြ႔သိုက္ ေတြ႔ရွိမႈ၊ ႏိုင္ငံျခားအရင္းအႏီွးနဲ႔ အေထာက္အပံ့ရရွိမႈ၊ ပညာတတ္အရပ္သားကို အသံုးျပဳႏိုင္မႈ၊ အေျခအေနလိုက္ၿပီး အေျပာင္းအလဲ လုပ္ႏိုင္မႈ စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာသမုိင္းကိုၾကည့္ရင္ စစ္တပ္က ျပဌာန္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကိုသာ တိုင္းျပည္မွာ က်င့္သံုးႏိုင္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တုိင္းသူျပည္သားေတြအေနနဲ႔ မိမိယံုၾကည္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ျပဌာန္ခြင့္ရွိမရွိဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔သာ ရွိပါတယ္။
28.11.2013
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔က ေနျပည္ေတာ္မွာ NLD အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က ျပည္သူ႔သေဘာထားရယူပြဲ က်င္းပၿပီး အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ စစ္တပ္ျပဳျပင္ေရးကို ေဟာေျပာသြားပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး အဆင္ေျပဖို႔အတြက္ သမၼတ၊ NLD ဥကၠ႒၊ စစ္တပ္အႀကီးအကဲနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ေတြ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ ႏိုဝင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔မွာ NLD က ကမ္းလွမ္းတဲ့စာ ေပးပို႔ပါတယ္။ အာဏာရအဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေရးနဲ႔ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးပါတီကေတာ့ စစ္တပ္ဦးေဆာင္မႈကို လက္ခံၿပီး စစ္တပ္အင္အားရွိမွ တုိင္းျပည္အင္အားရွိမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
ဗမာစစ္တပ္အေရာင္အေသြး ေျပာင္းလဲပံုက အံ့ၾသစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရဖို႔ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္း ဂ်ပန္စစ္တပ္လက္ေအာက္မွာ ဗမာစစ္တပ္ကို တည္ေထာင္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စစ္ႏိုင္လို႔ ဗမာစစ္္တပ္ကို ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းတဲ့အခါ ႏိုင္ငံေရးကင္းရွင္းတဲ့ စစ္မႈထမ္းတပ္ကိုသာ အဂၤလိပ္က လိုလားပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်စစ္မစ္ရွင္နဲ႔ ဗမာအရာရွိေတြ လက္တြဲၿပီး ႀကီးၾကပ္တဲ့ ၁၉၄၈-၁၉၅၅ အထိျဖစ္တဲ့ (၇) ႏွစ္ကာလမွာ ဗမာစစ္တပ္ဟာ စစ္မႈထမ္းသက္သက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ယံုၾကည္ခ်က္ရွိတဲ့ စစ္ဗိုလ္အခ်ဳိ ႔ဟာ ေတာခိုၿပီး ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ လက္တြဲပါတယ္။
အာဏာရအစိုးရအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ ဖဆပလအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ႏွစ္ျခမ္းကြဲသြားတဲ့အခါ ၁၉၅၈ စက္တင္ဘာလမွာ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီး စစ္ဗိုလ္ဦးေဆာင္တဲ့ အိမ္ေစာင့္အစိုးရဖြဲ႔ပါတယ္။ ေအာက္တုိဘာလေရာက္ေတာ့ မိတၳီလာ တပ္မွဴးမ်ား ညီလာခံမွာ 'တပ္မေတာ္ရဲ ႔ ဝါဒနဲ႔လုပ္ငန္းစဥ္' ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ကို ေၾကညာပါတယ္။ တရားဥပေဒစိုးမုိးေရး၊ ဒီမုိကေရစီ ထြန္းကားေရး၊ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရးစနစ္ ထူေထာင္ေရးစတဲ့ ဒို႔တာဝန္အေရး (၃) ပါး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီထူေထာင္ေရးနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ဆန္႔က်င္ေရးကို စစ္တပ္ကသာ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္ဦးေဆာင္တဲ့ အိမ္ေစာင့္အစိုးရက ၁၉၆၀ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးၿပီး အႏိုင္ရတဲ့ ဦႏုပါတီကို အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးတဲ့အတြက္ ဗမာစစ္တပ္ကို ကမာၻက ခ်ီးက်ဴးၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ၁၉၆၂ မတ္လမွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းျပန္တဲ့အတြက္ ဦးႏုအစိုးရဟာ (၂) ႏွစ္နီးပါးသာ အုပ္ခ်ဳပ္လိုက္ရပါတယ္။ ၁၉၅၈ က ေၾကညာခဲ့တဲ့ စစ္တပ္ရဲ ႔ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ဟာ (၄) ႏွစ္သာ ခံပါတယ္။ ၁၉၅၈ တပ္မွဴးမ်ားညီလာခံက မယံုၾကည္ဘူးလို႔ ေၾကညာခဲ့တဲ့ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကို ၁၉၆၂ တပ္မွဴးမ်ားညီလာခံက ယံုၾကည္ေၾကာင္း ေၾကညာပါတယ္။ အာဏာရဖို႔အတြက္ ဗမာစစ္တပ္ဟာ ဘာမဆိုလုပ္ရဲကိုင္ရဲ ေျပာရဲဆိုရဲ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဆိုရွယ္လစ္ဝါဒကို ယံုၾကည္လာေအာင္ (၂၆) ႏွစ္ သင္တန္းေပးခဲ့ေပမယ့္ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုေၾကာင့္ တပါတီစနစ္ ပ်က္စီးသြားတဲ့အခါ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ ျပန္ေရာက္သြားခဲ့ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ (၂၆) ႏွစ္လံုးလံုး မယံုၾကည္ပါဘူးဆုိၿပီး ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ခဲ့တဲ့ အရင္းရွင္ေစ်းကြက္စီးပြားေရးကို က်င့္သံုးမယ္လို႔ စစ္တပ္က ေၾကညာပါတယ္။
၁၉၆၂ မွာ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းၿပီး ၁၂ ႏွစ္ၾကာေတာ့မွ ၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒကို ျပဌာန္းၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းက ဦးေနဝင္း ကို အာဏာလႊဲေပးပါတယ္။ ဦးေနဝင္း အရပ္သားအစိုးရဖြဲ႔စည္းခ်ိန္မွာ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ခၽြတ္ၿခံဳက်လို႔ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အလုပ္သမား နဲ႔ ေက်ာင္းသားအံုၾကြမႈေတြကို စစ္တပ္က အၾကမ္းဖက္ႏိွမ္နင္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေနာက္တိုင္း၊ အေရွ ႔တိုင္းအစိုးရေတြနဲ႔ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ဘ႑ာေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြက ဦးေနဝင္းအစိုးရရဲ ႔ ဆိုရွယ္လစ္မ်က္လွည့္ကို အဟုတ္မွတ္ၿပီး ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ေထာက္ပံ့မႈေၾကာင့္ မဆလအစုိးရ သက္ဆိုးရွည္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊကေတာ့ အႏွစ္ (၂၀) မင္းလုပ္ၿပီးမွ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပဌာန္းၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္ကို အာဏာလႊဲေပးတာေၾကာင့္ သံတူေၾကာင္းကြဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဗမာစစ္တပ္ရဲ ႔ အစဥ္အလာကိုၾကည့္ရင္ မိမိရပ္တည္ေရးအတြက္ ယံုၾကည္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိး အေရာင္အေသြးအမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာင္းလဲလာတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဗမာစစ္တပ္မွာ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ မရွိဘဲ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားသာ ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ မရွိဘဲ ဒီမိုကေရစီစနစ္ တည္ေဆာက္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ လက္ရွိပါတီစံုစနစ္ဟာ မဆလ တပါတီစနစ္ထက္ ပိုၿပီးပြင့္လင္းျမင္သာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး စစ္အုပ္စုရဲ ႔ အက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္တဲ့ေနရာမွာလည္း ပိုၿပီးပညာသာပါတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ တျခမ္းပဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို က်င့္သံုးေနတာမုိ႔ တျခမ္းက ျပဳျပင္ေရးလုပ္ေနတုန္း က်န္တျခမ္းက အရင္အတိုင္း စစ္အုပ္စုရဲ ႔ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ဆက္လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့ အစီအစဥ္သာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
လက္ရွိ စစ္အုပ္စုရဲ ႔ အားသာခ်က္ေတြကေတာ့ ဓါတ္ေငြ႔သိုက္ ေတြ႔ရွိမႈ၊ ႏိုင္ငံျခားအရင္းအႏီွးနဲ႔ အေထာက္အပံ့ရရွိမႈ၊ ပညာတတ္အရပ္သားကို အသံုးျပဳႏိုင္မႈ၊ အေျခအေနလိုက္ၿပီး အေျပာင္းအလဲ လုပ္ႏိုင္မႈ စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာသမုိင္းကိုၾကည့္ရင္ စစ္တပ္က ျပဌာန္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကိုသာ တိုင္းျပည္မွာ က်င့္သံုးႏိုင္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တုိင္းသူျပည္သားေတြအေနနဲ႔ မိမိယံုၾကည္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ျပဌာန္ခြင့္ရွိမရွိဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔သာ ရွိပါတယ္။
Friday, November 29, 2013
ေဒၚစု သမၼတျဖစ္သြားရင္ တိုင္းျပည္ ဖ႐ိုဖရဲ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္
မႏၲေလးၿမိဳ႕ မစိုးရိမ္တိုက္သစ္မွ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူ (ဓာတ္ပံု – ဧရာဝတီ)
မႏၲေလးျမိဳ႕ မစိုးရိမ္တိုက္သစ္မွ ဦးဝီရသူသည္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲအျပီး ျဖစ္လာမည့္ သမၼတသစ္ရာထူးကို အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မျဖစ္သင့္ေၾကာင္း တရားေဟာေနသည္ဟု သတင္းမ်ားေပၚထြက္ေနေသာေၾကာင့္ ဧရာဝတီက တိုက္႐ိုက္စံုစမ္းေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။ “ဦးဇင္းေဟာတာက ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီးပဲ ေဟာတာပါ။ ေဒၚစုရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဘက္သာ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ စစ္အစိုးရလက္ထပ္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားကို ယူခဲ့လို႔ တိုက္တာကို ခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ၅၉ စ ကိုလည္း ျပင္စရာမလိုဘူး” ဟု အရွင္ဝီရသူက ဧရာဝတီသတင္းေထာက္ စေနလင္းႏွင့္ တယ္လီဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းမႈတြင္ ေျဖၾကားခဲ့သည္။
ေမး။ ။ ဦးေရႊမန္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ကလည္း လာမယ့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သမၼတလုပ္ဖို႔ ေျပာဆိုေနၾကၿပီ။ ဦးသိန္းစိန္ကလည္း သမၼတ ထပ္လုပ္မလုပ္ဆိုတာ မသိေသးေတာ့ ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ အဲဒီအေပၚမွာ ဘယ္လိုသေဘာထားရွိ ပါသလဲဘုရား။
ေျဖ။ ။ ၃ ေယာက္စလံုး အေရြးခံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဦးဇင္းအေနနဲ႔က သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ကို ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ သမၼတႀကီးက အေရြးမခံေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဦးေရႊမန္းကို ေရြးခ်ယ္မွာပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မလိုလားလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒၚစု မွာက အားသာခ်က္လည္းရွိသလို အားနည္းခ်က္လည္းရွိတယ္။ အားသာခ်က္ကေတာ့ ဘ၀တခုလံုးကို လူထုအတြက္စြန႔္ လႊတ္ၿပီးေတာ့ ေပးဆပ္ထားတာ။ အဲဒီအခ်က္ကေတာ့ သမၼတႀကီးေရာ၊ ဦးေရႊမန္းတို႔ပါ သူ႔ကို မသာႏိုင္ဘူး။ ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲခဲ့တယ္၊ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓါတ္ အျပည့္အ၀ ရွိတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားေကာင္း တေယာက္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအတြက္ ေဒၚစုကို ဘယ္ေခတ္၊ ဘယ္အခါနဲ႔မွ မတူတဲ့ သူရဲေကာင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေဒၚစုမွာက အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အားနည္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဒၚစုက ျမန္မာျပည္ရဲ႕အထာနဲ႔ ျမန္မာျပည္္ရဲ႕အေၾကာင္းကို သိပ္မသိဘူး။ သူသိတာက ေတာ္ လွန္ေရးလုပ္ဖို႔ေလာက္၊ အစိုးရကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ေလာက္ပဲသိတာေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေဒၚစုသာ သမၼတျဖစ္သြားမယ္ဆိုလို႔ရွိ ရင္ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ဖယိုဖရဲ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး အဓိကရုဏ္းေတြ ဒီ့ထက္ပိုၿပီး ႀကီးထြားလာႏိုင္တယ္။ ေဒၚစုအေပၚ မေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထုေတြက အံုၾကြဆူပူမႈေတြ ျပန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေဒၚစုသာ ျပည္သူလူထုအေပၚမွာ အထာသိတယ္၊ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းကို သိတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ သူတို႔ ၃ ေယာက္ ထဲမွာ ေဒၚစုကိုပဲ ေရြးခ်ယ္မွာေပါ့။
ေမး။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားသားကို အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ျပီး သူ႕သား ၂ ေယာက္ဟာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခြင့္မရွိဘူးဆိုတဲ့အေပၚ ဘယ္လိုယူဆလဲ။
ေျဖ။ ။ ဦးဇင္းတို႔ကေတာ့ သူ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပင္မယ္ဆိုတဲ့သတင္းကို နားစြင့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕မ်ိဳးဆက္ေတြအထိ မပါဘူး၊ သူတေယာက္ထဲ သမၼတျဖစ္ခြင ့္ရတာလိုေပါ့။ သူ႔အိမ္ေထာင္က ပ်က္ဆီးသြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ေပါ့။ အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ကို လိုလားပါတယ္။ သူ႔ေနာက္ကေန ပါလာတဲ့လူေတြ အကုန္လံုးကို ဥပမာဆိုရရင္ တိုင္းရင္းသားမဟုတ္၊ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ရွိသူ အကုန္လံုးကို သမၼတ ထလုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေလ။ တိုင္းရင္းသားမဟုတ္တဲ့သူေတြကို ၀င္လုိ႔မရေအာင္ ကာကြယ္ထားႏိုင္ၿပီးေတာ့ တုိင္းရင္းသားျဖစ္သူေတြ မည္သူမဆို သမၼတ ျဖစ္ခြင့္ေပးတဲ့ ပံုစံဆိုရင္ေတာ့ ေဒၚစုကိုလည္း လိုလားပါတယ္။
ေမး။ ။ အခု သတင္းတခုထြက္ေနတာက ဦးဇင္းက ေဒၚစု သမၼတ မျဖစ္ေရးအတြက္ ဦးဇင္းရဲ႕ တရားပြဲေတြမွာ ထည့္သြင္းေဟာ ၾကားေနတယ္လို႔ ၾကားရတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာေရာ ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဦးဇင္းက ေဒၚစု သမၼတ မျဖစ္ေရးကို မေဟာပါဘူး။ ဦးဇင္းေဟာတာက ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္နဲ႔ ပက္သက္ၿပီးပဲ ေဟာတာပါ။ ေဒၚစုရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဘက္သာ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ စစ္အစိုးရလက္ထပ္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားကို ယူခဲ့လို႔ တိုက္ခံတာကို ခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ၅၉ စ ကိုလည္း ျပင္စရာမလိုဘူး။ သမၼတ လုပ္ဖို႔ အလြယ္တကူပဲ။ အခုေတာ့ ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္ တာ၀န္ကို ပ်က္ကြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အပုပ္ခ်တာလဲခံရတယ္၊ ႀကံ႕ခိုင္ေရးေတြရဲ႕ လုပ္ႀကံတာလည္း ခံရတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ႕ ထိုးႏွက္တာလဲ ခံရတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း ဒီဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို ျပင္ဖို႔ က်ားကုတ္ က်ားခဲ ႀကိဳးစားေနရတယ္။ အဲဒီေလာက္ပဲ ေဟာေျပာတာပါ။
ဦးဇင္းကေတာ့ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကို အက်ိဳးရွိရာရွိေၾကာင္း၊ တကယ္ အားကိုးရမယ့္ သမၼတ ဆိုလို႔ရွိရင္ ေဒၚစုကို လို လားတယ္။ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ဦးေရႊမန္းကိုလည္း လိုလားတယ္။ တကယ္လို႔ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာအတြက္ အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ အားကိုးလို႔ မရဘူးဆုိရင္ေတာ့ ဦးဇင္းတို႔က ဘယ္သူမွ လက္မခံဘူးေလ။ အခု ျပည္သူေတြ လိုအပ္ေနတာ ဒီအမ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒကိုေပါ့။ အခုဆို ျပည္သူ ၄ သန္းေက်ာ္က လက္မွတ္ထုိးထားတယ္။ တခ်ိဳ႕ လက္မွတ္ထိုးခ်င္သူေတြက ရွိေသးတယ္။ ဦးဇင္းတုိ႔႔က အပူတျပင္းလုပ္လိုက္ရလို႔။ ဒီလုိ ျပည္သူလူထုကို ဥပကၡာျပဳၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြဟာ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မေပးႏိုင္ဘူး။ တကယ္လို႔ ေဒၚစုကသာ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးႏိုင္လို႔ရွိရင္ ေဒၚစု သမၼတ ျဖစ္ေရးကိုလည္း ႀကိဳးစားလို႔ရတယ္၊ ေဒၚစုကို ရုပ္ထုလုပ္ၿပီး ကိုးကြယ္မယ္ဆိုရင္လည္း ကိုးကြယ္ရဲတယ္။
ေမး။ ။ အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ဥပမာေပးေဟာေတာ့ တရားနာလာတဲ့ လူထုကေရာ ဘယ္လိုတံု႔ျပန္တာမ်ိဳးေတြ၊ ဘယ္လိုေျပာဆိုတာမ်ိဳးေတြ ရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ပါရာဒိုင္းက ေရြ႕သြားၿပီဗ်။ ရခိုင္အေရး ျဖစ္ၿပီးသြားတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ေဒၚစုကို ျပည္သူလူထုက သိပ္ၿပီးေတာ့ ၾကည္ညိဳေလးစားမႈ အားနည္းသြားၿပီ။ သိပ္ယံုၾကည္မႈ မရွိေတာ့ဘူး။ ဦးဇင္းေျပာတာေတြကို အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံတယ္။
ေမး။ ။ ဦးဇင္းက သံဃာေတာ္ တပါးျဖစ္ေနၿပီးေတာ့မွ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီးေတာ့ အခုလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဥပမာေပး ေဟာၾကားေနတာ ေတြကို တခ်ိဳ႕က ေ၀ဖန္ၾကတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာေရာ ဦးဇင္း ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဦးဇင္းတို႔ကေတာ့ ဗုဒၶတရားေတာ္နဲ႔အညီ ေဟာတာပဲေလ။ ေစာင့္ေလမ်ိဳးႏြယ္ဆိုတာ ဘုရားေဟာခဲ့တယ္၊ ဘုရားေဟာ တယ္ဆိုတာကို ေခတ္မွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ နမူနာ ျပၿပီး ေဟာသြားတာပဲေလ။ တရားေတာ္နဲ႔အညီ ေဟာ တာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူတို႔ေ၀ဖန္ ပုပ္ခတ္တယ္ဆိုတာ သူတို႔ရဲ႕ ပုဂၢလိကဆႏၵအရ ဦးဇင္းတုိ႔က ခြင့္လႊတ္လို႔ရပါ တယ္။ ဦးဇင္းက အစိုးရကို လိုလားသူလည္း မဟုတ္ဘူး။ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္သူလည္း မဟုတ္ဘူး။ အန္အယ္ဒီကို လိုလား သူလည္းမဟုတ္၊ ဆန္႔က်င္သူလည္းမဟုတ္ဘူး။ အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာအတြက္ အက်ိဳးရွိမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ေနာက္ဆံုးဗ်ာ အစၥလမ္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းဖို႔ေတာင္ ရည္ရြယ္ထားတဲ့သူပါ။ ဦးဇင္းကို တစံုတေယာက္က ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီးေတာ့ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ေရြး ေကာက္ပြဲမွာ ေဒၚစုကုိ အလဲထိုးဖို႔ဆိုၿပီး ဦးဇင္းကို ဘယ္သူမွ ခ်ဳပ္ကိုင္တာလည္း မရွိပါဘူး။ ေစခိုင္းတာလဲ မရွိဘူး။ ဦးဇင္း ခံံယူခ်က္၊ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ရပ္တည္ခ်က္ေတြအရပဲေလ။
ေမး။ ။ တိုင္းျပည္က ဒီမိုကေရစီအေျပာင္းအလဲ ႏုနယ္ေနေသးတဲ့ ကာလမွာ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး တဖက္နဲ႔တဖက္ အျပန္အ လွန္ ေျပာေနၾကလို႔ရွိရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕အေရြ႕က ေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္လို႔ တခ်ိဳ႕က ေျပာေနၾကတယ္။
ေျဖ။ ။ စိတ္ခ်ပါ။ ဦးဇင္းတုိ႔လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ ဦးဇင္းတို႔ သြားေနၾကတာက ဒီမိုကေရစီကိုလည္း မထိခိုက္ေစရဘူး၊ လူ႔အခြင့္အေရးကို လည္း မဆံုး႐ံႈးေစရဘူး၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကိုလည္း မထိခိုက္ေစရပါဘူး။ ဦးဇင္းတို႔က ျပည္သူလူထုနဲ႔ အၿမဲတမ္း ထိေတြ႕ေနရတာေလ။ ဘယ္ေနရာပဲဲ သြားသြား၊ ဘာေတြပဲ လုပ္လုပ္ အမ်ိဳးသားေရး အျမင္နဲ႔ပဲ ၾကည့္တယ္။ အဲဒီေဘာင္ထဲကေနပဲ သြားေနတာပါ။
The ethnic nationalities perspective: The Tail Cannot Wag the Dog?
ေဆာင္းပါးေကာင္းတပုဒ္... အခ်ိန္ယူျပီး ဖတ္....
By Kanbawza Win
Everybody knows that the dog can wag its tail and not vice versa. I can’t believe my eyes when I read that ceasefire should come first before political discussions, when all the Non-Myanmar ethnic nationalities of Burma fought against the central government dominated by the Myanmar army, only because there is no genuine political discussion.
The crux of the Burmese problem is that because the Myanmar has not treated fairly to the non-Myanmar ethnic nationalities all these 60 plus years, the struggle in Burma is horizontal and not vertical as no ethnic will fights against another ethnic, as they fought unanimously against the big bully, the Myanmar Tatmadaw. If there is political discussions since 1950s there would have never being a civil war in Burma between the Myanmar and the non-Myanmar (the only group that the government will have to fight is the Burma Communist Party, which is based on ideology and now defunct). One cannot defy logic. Political discussions should come first and reached an amicable situation before the guns stop smoking. In other words the dog must wag its tail to show that it pleases and not the other way round.
Tatmadaw is the only one that will not honour the ceasefire per se as the Kachin General Gun Maw speaks in Rangoon, the Tatmadaw’s Military Operation Command 21 seized control of a refugee camp KIA-controlled territory in Mansi Township, Bhamo District, and forced around 2,000 people to flee for their lives, so much so that the international community including the UN has to request the government to stop the holocaust.
Reading between the lines it seems that the quasi-military government of Thein Sein which in Burmese we say Lonegy Wut Sit A Soe Ya meaning the exclusive ruling club of generals and ex-generals wearing Burmese civilian skirts has successfully used again its Divide and Rule policy over the ethnic nationalities by winning some of them with economic incentive and compelling the rest to agree to its agenda.
Lessons of 1990 Ceasefires
In the 1990’s the blowing of its own trumpet was the success of entering cease-fires agreement with various ethnic rebel forces. A partial list indicates this began with the Kokang and WA in 1989. In the case of the WA and their UWSA (United WA State Army) the terms of a cease-fire permitted them control over much of the lucrative narcotics industry. The process went on to include the Pa Oand Palaung in 1991, the Kayan in 1992, the powerful Kachin Independence Organization in 1994, the drug-lord Khun Sa’s Mong Tai Army and the Karenni National Defense Army in 1996, and finally the Mon Mergui Army in 1997.
The key to these agreements was the caveat that resistance arms could be kept, at least for the time being before being incorporated into the border force. But there are also ‘non cease-fire’ hold-outs, especially the Karen. Hence to engage these and other rebel bodies, the Tatmadaw makes use of allied ethnic forces. Thus the SSA finds as its chief opponent the United WA State Army, a proxy of the government, and the KNU confront the bizarrely-named pro-government Democratic Karen Buddhist Army. It was a good use of “Divide and Rule” policy of letting the two domestic cocks fight and when both of them are exhausted one can easily catch them to make a delicious meal. But not a single political deal was initiated with the ethnic nationalities.
At that time, it is important to note that the cease-fires were accepted by the various ethnic organizations in part because they promised a process of economic development followed by a political dialogue. It is true that roads and bridges have been built in frontier areas. For example, a high-quality asphalt road suddenly appears between Moulmein and Thanbyuzayat, and on to Tavoy Is it cynical to conclude, as some have done, that this and other engineering ventures are there more for emergency use by the army rather than to spur rural economic development? If development is quantifiable by the number of viable projects or employment opportunities in any given area, Burma has little to show to the ethnic nationalities that they are being taken seriously in this regard. This is a particularly sensitive issue in Kachin State, where the cease-fire has not brought any of the promised economic benefits, and where, as noted above, one of the former most powerful ethnic armies have surrounded dozens of Tatmadawunits and which the Burmese army construe that it would have had no chance at all of establishing their presence here prior to a cease-fire agreement.
The ethnic nationalities states are also sensitive to the fact that their traditional homelands or territories are the best endowed in terms of natural resources, notably timber, minerals and hydro-electric potential. These riches continue to be taken away, but there is little trickle-down for local residents who increasingly resent seeing both their environment haphazardly used, with substantial profits accrued by outsiders who claim monopoly of the state’s natural commodities. Purely view from this aspect the Myanmar Tatmadaw is actually an occupational colonial army bent on marginalizing the ethnic nationalities.
However, at that time the cease fire groups pinned their hope on the National Convention that will draw up the 2008 Nargis Constitution but to their great disappointment none of them were not even given a chance to put up their proposition and the last straw was the forcing of the border guards on them that the civil war started again.
Everybody knows the epic battles fought between the Kachin and the government where thousands died, the Myanmar Tatmadaw sustained more than 5,000 casualties, a figure the government dared not release. This is in spite of using the massive air force some of which are piloted by North Korea pilots, especially the JL-8 AND MI-24/35 planes. Still the Tatmadaw have not tackle the formidable UWSA and it finally dawn on the Tatmadaw leaders that force is not an option at all, as they could never win in the battle fields which they have fought for more than three score years. Together with the pressure from China whose benevolent approach of making Burma one of the autonomous regions of China compelled the Myanmar Tatmadaw leaders to smoke the pipes of peace and parleys with the ethnic nationalities just to please the West led by the US.
Marginalizing the Freedom Fighters
The Lonegy Wut Sit A Soe Ya headed by Thein Sein, but controlled by the supremo Than Shwe and the hard liners meticulously laid out their plan and manage to isolate the pro-democracy forces led by Daw Aung San Suu Kyi and the NLD by incorporating them in the government to isolate the ethnic nationalities (everybody have witness it). This proves the fact that the bicameral parliament is not only dominated by the USDP but also include the opposition in it to show to the international community that it was democratically elected. Having Daw Aung San Suu Kyi and the NLD in their bag, then it try to isolate the ethnic nationalities inside the country with those of the freedom fighters by forming the WGEC (Working Group for the Ethnic Communities) with those inside the country who have grudgingly cooperated with the government just to save their neck. Not that I am belittling or underestimating them as some of them like Khun Htun Oo, U Aye Thar Aung and the likes have stand steadfastly against the Tatmadaw thugs. But what I am high lighting is that like the NLD, ethnic nationalities residing inside the country are within the government’s reach which in Burmese say Let Khoke Hte Ka Yae meaning water in their hands and can do anything and is at the mercies of the government’s whims and fancies and surely they don’t need a cease fire. Hence the argument that these people including the USDP (ancestors of the butchers of Depaéyin) should be brought in for the cease fire is not logical.
To achieve a ceasefire is that the basic political agreement must be reached between the warring groups i.e. between the marauding Myanmar Tatmadaw and the rag tag ethnic nationality freedom fighters. How can a cease fire agreement can be reached if you keep attacking them as stated earlier in Mansi town in Kachin state?
But the balance of power is in favors of the regime, since almost the entire international community of nations, without exception of any pretense of even genocide of the Muslim Rohingya, can be allowed to stand in the way of this. Norway, and Germany's Friedrich Naumann and Friedrich Ebert Stiftungs, have actively been funding the "peace initiative," mainly through the Myanmar Peace Center via the ethnic national traitor Harn Yawnghwe and Htoo Htoo Lay help by Myanmar Egress, Vahu Development's Aung Naing Oo, and the Chinese spy representative Nyo Ohn Myint.
It can be seen that the regime was able to wean away the former students intellectuals like Zaw Oo and Min Min who got their Ph.Ds in foreign country and were given high position while the mass of the students are rotting in foreign countries living from hand to mouth, unable to go back to Burma for obvious reasons and living in nostalgia, unseen, unknown, and unlamented in a far flung place. These unsung heroes will soon fade out in history as the Lonegy Wut Sit a Soe Ya interprets. A sorrowful end for the glorious former ABSDF student’s masses. What more Daw Aung San Suu Kyi and the NLD who have joined the generals in calling for the resistance to surrender, and former political prisoners for the most part are not raising their voices about the issue. In other words, the pro-regime side is unified. On the other hand, there are significant fractures within the ethnic nationalities, largely because the fraudulently elected KNU leadership, warlord Yawd Serk, the womaniser and also the WA, who are very much corrupt.
It is everybody knowledge thatTatmadaw is attacking the KIA in a number of different areas, and also shelling the SSA. The negotiation is not about "peace" at all. Rather, it is about power. The regime wants absolute power, and is demanding that the ethnic forces surrender (to enter the "legal fold"). The ethnic nationalities in turn want an end to the abuses that are being perpetrated against their people; a new constitution that enshrines the principles of federalism; a new Federal Armed Forces; and through all of this not only peace for their people, but real power - a significant degree of self-determination to manage their own affairs. This is what is at stake in the Burma negotiation. The ethnic position is also just on human rights grounds. The dictators have been perpetrating crimes against humanity against them. The resistance, on the other hand, has the justness of their cause and their determination to fight. Even with this imbalance, the resistance has fought with great courage, and inflicted massive losses against the Tatmadaw. The generals have been reduced to forced conscription, including of children, to preserve their troops. Said another way, the regime cannot compel the ethnic groups to sign a national ceasefire.
The Glorious Karen, coming to a Sorrowful End
How come, the Karen resistance, that sets the world record as the longest resistance, coming to a sorrowful end? The answer is simple, they have lost the economic war, out maneuvered by the Myanmar who had meticulously studied the strategy of the two superpowers, French (battle of Dien Bien Phu) and America (the battle of Khe Sanh) thoroughly beaten in Vietnam has now successfully used the dollar diplomacy to overcome it. The same theory applies to KNU.
By nature the Karen are simple, quiet, unassuming and peace loving people, who uphold the high moral qualities of honesty, purity, brotherly love, co-operative living and loyalty, and are devout in their religious beliefs. They migrated southwards and gradually entered the land now known as Burma about 739 BC, earlier than the Myanmar. According to most historians, they were one of the first settlers in this new land. The Karen named this land kaw-lah, meaning the Green Land.
When the American missionaries arrived in the early 1800s they were welcomed with open arms by the Karen, who in their folklore had obscure references to a 'white brother' with a 'holy book'. Quite a few converted to Christianity of various sects and many also began to go to school. When the British occupied Burma, the conditions of the Karen gradually improved. With the introduction of law and order by the Colonial Central Authority, the Karen began to earn their living without being hindered, and could go to school and be educated. The Myanmar were infuriated to see the despised Karen being treated as equal by the British. Progress of the Karen people in almost all fields was fast, and by the beginning of the 20th Century, they were ahead of other peoples in many respects, especially in education, athletics and music.
In 1942, the Japanese invaded Burma along with the Burma Independence Army (BIA), who led them into the country. These BIA troops took full advantage of the situation by insinuating that the Karen were spies and puppets of the British. The bitter experiences of the Karen, especially during the Second World War, compelled them to think that unless they were and have a state of our own, they would never experience a life of peace, free from persecution and oppression. This is the crux of the Karen struggle for freedom. Soon after the Second World War, all the ethnic nationalities that had been under colonial rule were filled with national aspirations for independence. Successive Tatmadaw administration has embarked up the 3As (a, absorption, assimilation and annihilation), which have been practiced in the past upon all other nationalities by the Myanmar rulers.
Culturally, the different Myanmar administrations have attempted to absorb and dissolve the Karen language, literature, traditions, and customs. The Karen have been denied all political rights, and militarily, and Karen people have all along been systematically exterminated as part of the 3As.Their educational quality and living standards have dropped considerably, falling far behind the Myanmar in all respects. The oppressive policies of Myanmar became stronger than before when it imposed by the "Four Cuts Operation" in 60s. This includes cutting off lines of provisions, cutting the contact between the masses and the revolutionaries, cutting all revolutionary financial income and resources, and cutting off the heads of all revolutionaries, an extreme measures.
Hence, many Karen have left their cherished homeland and migrated to Thailand and elsewhere. But, despite this physical distance and differences in socio-political and intellectual orientation, the majority of Karen people share a common vision: to have ethnic equality and a right to self-determination within a Genuine Union of Burma. Change is a process, not a onetime deal or a single agreement. Each step should pave way for the next step so that we can move forward.
In the early 50s the Karen come near to overthrow Rangoon, but the Chin and the Kachin
Who were at that time has the real Pyidoungsu (union) spirit resolutely defended(at that time they had not tasted the treachery of the Myanmar leaders).When Toungoo fell in 1950, Gen. Ne Win predicted that the Karen resistance would be wiped out in two years. Again in1995 when the DKBA split and most of the resistance signed a ceasefire agreement, Gen. Khin Nyunt predicted that the Karen insurgents would be wiped out in 2 years. Now it is nearly two decades and the
Lonegy Wut Sit A Soe Yahas embarked upon its new policy of the dollar diplomacy with Harn (the darling of EU) influencing core Karen leaders, who knew that the Karen population as a whole is tired of fighting and exploited to the full. But the inside sources says only about 30% of the KNU leadership accepted this trick and that the 2nd and 3rd levels of KNU are not happy with the reactionary corrupt policy. On the other hand the regime regards the KNU to be as good as surrender. However, the appeasement group cannot do as much as they would like to and so they came up with the idea of the Hpa-An Conference the stronghold of the 7th Brigade area of the KNLA where the current leaders Saw Mutu Sae Poe and Padoh Saw Kwe Htoo Win connive with the government team will be held in December leaving the mass Karen out. Perhaps, the impending Hpa An Conference is the last commissar of the formidable Karen fighting force.
The EU promise to give $ 120 million a year, supposedly for strengthening the transition via Euro Burma Office of Harn and would be very dangerous for all the oppositions and the peace effort, as it will bolster the regime. According to one MPC guy, the regime is not engaged in transition, but liberalization, at best, it would be gradual change, but one thing is sure there can never be a lasting peace unless there is true democracy and federalism are practiced in the country and this is exactly what the Myanmar Tatmadaw is vehemently opposed to.
The current regime is using the same strategy of isolating the resistance forces for wiping out militarily, one at a time, as the previous regimes did. A sort of a Pin-ja-geh-ku situation for the regime, now, and it has to pamper the KNU/KNLA with more promises and some acts of concession. But the core of the ethnic nationalities leaders knew that U Aung Min, the chief negotiator of the government, is only an outer-circle man. Even his mentor, President Thein Sein, has no power to change the strategy. The military faction has about 50%, the parliament about 30% and the executive branch about 20% of the power.
The basic concept is that central administration disregarded the basic concept of 'unity in diversity'. Particularly Arakan and Mon are being neglected and treated as a 'colony' of Burma. One has to recollect that nation is defined as a large group of human beings sharing common historical traditions, inhabiting or identifying with a particular territory, having generally speaking a common language, who feel they form a single and exclusive community is being discarded in Burma. Even, the Unrepresented Nations and Peoples Organization (UNPO) has urged representatives of the European Union to consider the rights of ethnic minorities in Burma in EU-Burma meeting but nothing was mentioned. Burma’s political transition is now entering an important stage and for it to be genuine and enduring it is critical that all stakeholders, including members of all ethnic armed groups, political parties, civil society organizations, lawmakers, and military and government leaders, be part of the political dialogue process. More importantly, the ethnic groups must be given the right to manage their future and work together with the government to bring peace to the country.
A Bird’s Eye View
Looking from a distance it is very clear that the Tatmadaw is not going to compromise its hold on the country. Hence the strengthening the legitimacy of the army will continue to be Longie Wut Sit A Soe Ya number one priority. So, the international community must note that the new mood music in Burma’s background is that the current generals and ex-generals cannot conceivably succeed in frog-marching the country towards peace, prosperity and democracy with this rate. A glance at their half-century-old record of failures at playing omniscient nation-builders suffices. One should recollect that the country is ranked second to last, just ahead of Somalia, on Transparency International's Corruption Index. There are pockets of local communities whose socioeconomic and humanitarian conditions are closer to those of countries in Sub-Saharan Africa than to those of an Asian country about to “take off” developmentally. Hence the Truth is, the same old military leadership is aggressively engaged in a well-timed and well-calculated strategy designed to placate diverse target groups, both domestically and internationally, with carefully crafted multiple spins.
Burma has always kept it that way - the guessing game - course of direction that the Tatmadaw leadership might regret later. There is no Sincerity, one word in the communique that addressed the "core issue is.” Few doubt that that this would translate into serious reform in spite of the need for change is so evident. Investors knew that the wind of change is in the air. The Lonegy Wut Sit A Soe Ya is aware that the legitimacy and the foundations that held the country together for so long have been chipped away by corruption and elitism and insincerity. The challenge, it seems, is how to push for reform at a pace comfortable to the leadership, so that they can minimize confrontation with people who have benefited handsomely under the present system. Burma's challenge is from within and the ethnic nationalities. Gap between the 'haves' and 'have-nots' is getting wider, along with crowded urban areas that add to environmental degradation and massive corruption are some of the things Burma is faced with. Few people think the government could do it without allowing the public, namely the middle class, a greater say about the problems they face. The call for change is not just coming from dissidents but from the Burmese intellectuals who acknowledge that reform is a must if Burma is to stay on a sustainable economic development course. Hence, investing in Burma will not be a walk in the park.
A national ceasefire now, without any significant conditions, including an ending of the regime's hostilities and abuse, and withdrawal of the occupational Tadmadaw from its ethnic nationalities area is unthinkable. The generals would win 100 to 0. Burma would continue to be a dictatorship for many, many years, if not forever. Remember, the regime has already sent strong signals that it will not materially amend the 2008 Constitution, and that current Army head Min Aung Hlaing will run for President in 2015.
To the ethnic nationalities, they have demonstrated a classic example of what they are doing to the Rohingyas, a systematic genocide if they resisted. It is Rohingya today and tomorrow will be another ethnic race. This is a clear signal, a clear sword of Damocles hanging over the heads of the ethnic nationalities, before the Hpa An Conference ceasefire first before political discussions. This is just another step in Senior General Than Shwe's self-protection and legitimization of the dictatorship strategy. It is naive - outrageously stupid, actually - to think that Than Shwe and his heirs will ever give up power, when so many of their fellow autocrats are conscientiously defending theirs.
I would strongly agree with Dr Zarni when he comment that, “The change in Burma today is a product, almost of strictly a pact between the elites and Western strategic interests in Washington, the European Union, and the corporate interests that they represent, and Aung San Suu Kyi and her own parties interests and the ruling military’s interests.” Without the people being involved in any change process it’s just elite power deals. Portraying Burma as the opening up to commercial and strategic interests is not the change when the ethnic nationalities and religious minorities are fighting back for their survival. People say, the process in Burma is not perfect, but everyone who uses that phrase –it’s not better than before –. Before we did not have genocide (Rohingya), we did not have a full-blown war against the Kachin. We did not have thousands of Burmese people displaced by mega-development projects. Now you have Burmese dissidents who enjoy support. It clearly indicated that the Longie Wut Sit A Soe Ya, is more interested in western investment, esp. in its ethnic nationalities resource-rich ethnic areas than true peace under a federal system of government.
A Silver Lining
Am I too pessimistic in my opinion for after, life is hope? Without hope life is nothing. These is just a small silver lining i.e. if they really repent of what they had done to the country for more than half a century, ask forgiveness to the people and let go off their power with a vision for another millennium then there is a silver lining in disentangling this Burmese Gordion knot. But the big question will the Tatmadaw generals who all are power maniacs be magnanimous for the country. The U.N. Secretary-General's special advisor on Burma, Vijay Nambiar, was hopeful for the whole region. "It represents a distinct new stage in the development of the national reconciliation. I hope as they move forward, because the real work is in the future, they will be able to provide the same kind of optimism," he commented.
Hence, in face of this difficult situation, the real ethnic opposition must allied under the banner of the UNFC, because of their continued willingness to fight, they have been able to hold off the demand for surrender. It is essential that the UNFC maintain this position - for years if need be. If the ethnic groups follow the KNU and the SSA-S and give up, they will lose everything. Any chance of real freedom for the country will be lost, and their people will be sentenced to never-ending land thefts, subjugation, and abuse. The folly of the Shan and Karen leaders will go downs in the annals of history as betrayal and every ethnic nationalities life will be short and miserable.
The UNFC, whose delegation is now visiting Rangoon have witnessed more homeless and blackout than the high-rise buildings which the government want to show, must press on for a genuine transition, since it wants to have lasting peace also. Now it is calling Daw Aung San Suu Kyi to participate in the deliberations with the government. If she consented then the unity between the pro-democracy groups and the ethnic nationalities will be a real challenge to the Tatmadaw dominated government and Burma will be on the way to reform.
We appeal to the international community especially the West led by US and EU to be realistic in dealing with the current The Lonegy Wut Sit A Soe Ya and perhaps heed what Daw Aung San Suu Kyi has all the time being advising, "I think many governments, not just the Australian government, generally like to get on with whoever happens to be in power at the moment," in her address in Sydney to call on foreign governments to take a long-term view of her country as it works to shed the vestiges of a brutal military regime.
On the Tatmadaw side they must clearly see that the will to fight by generations of ethnic nationalities is not to be underestimate as perhaps three generations have already made it. Like the War of the Roses if there is no amicable solution the fight will have to be carry on for another 100 years if not more. Dr. Thant Myint U has beautifully coined it as, “The peace process in Myanmar is at a pivotal stage. If successful, the prospect of further democratic reform will be strengthened and the door to the country’s economic potential unlocked. The map of Asia will fundamentally change. If the peace process collapses, the impact will be catastrophic, not only for Burma but for the whole region and the world…There is mistrust to be overcome and political deals to be struck, but the far thornier obstacle may be the moneymaking interests on all sides that have a lot to lose from reform. Success, however, will be a game-changer. Burma’s greatest natural asset is not its vast hydropower potential or its offshore gas fields but its unique strategic position between the markets of China, India and Southeast Asia. With peace and the emergence of strong, representative local government, an end to the country’s isolation and new investments could quickly lift millions from poverty. A new Asian crossroads would emerge, based not on the exploitation of Burma’s instability, but on local consent and shared prosperity. The process so far has been entirely home-grown. Maximum support from the international community in the coming weeks will be essential. Global leaders simply voicing their strongest backing for the process will be immensely valuable.”
The onus is now purely on the UNFC, either it will make or break it, what vision do they have for the Genuine Union of Burma or are they going bow down to the pressure of the Union of Myanmar, with an illogical lopsided Constitution, to have ceasefire without political conditions just as letting the tail wag the dog?
End Notes
Weng; Lawi, Kachin Clashes Leave IDPs out in the Cold Irrawaddy 21-11-2013
The exception being the Mong Tai Army which reportedly traded “arms for peace”.Bertil Linter gives a good review of the cease-fires and their consequences. See “Drugs and Economic Growth in Burma”, in Burma/Myanmar: Strong Regime, Weak State? Ed. Mortem Pedersen, et al. Adelaide: Crawford house, 2000, p.172. A comprehensive list of seventeen “Armed National Groups that have achieved peace with the Government”, with “dates of entry into the legal fold”, armed strength and names of leaders is found in Yan Nye in Aye, Endeavors of the Myanmar Armed Forces Government for National Reconsolidation, Yangon: (no press indicated). 2000, p.108.
A good review of the DKBA is found in “Facets of a Buddhist Army”, Parts 1, 2. Burma Issues, (Bangkok) 8, no. 7 & 8 (1998
One can refer to the CMA Controller of Military Accounts Office for the exact figures
Refer to the Burmese Military Intelligence Report, the original I dare not reveal because that person life will be in danger.
http://www.dvb.no/news/more-than-2000-flee-as-hostilities-reignite-in-ka...
Watson; Roland. Negotiated Surrender in Burma?11-11-2013
http://www.dictatorwatch.org/articles/negotiatedsurrender.html
One would remember Nang Khur Seng (Nang Nu), a spokesperson for the Shan, whose eloquence captivated the Burmese audience over the BBC and VOA, a teacher in the Shan resistance protested to Yawd Serk, one day for demanding two of her students to sleep with him. For this she was expelled from the Shan resistance and substitute it with some other person.
Watson; Roland.Negotiated Surrender in Burma?11-11-2013
http://www.dictatorwatch.org/articles/negotiatedsurrender.html
Khin: Ba Saw FIFTY YEARS OF STRUGGLE A Review of the Fight for the Karen People’s Autonomy Revised version 2005 Tucson Atisona
Ibid
Saw Kapi, Karens at the Crossroads inIrrawaddy 22-12-2012
See its news release on 8th Nov. 2013
U Kyaw Tin Burma’s permanent representative told the UNGA Govt. Rejects UN Calls for Rohingya Citizenship Irrawaddy, 21-11-2013
Watson; Roland. Negotiated Surrender in Burma?11-11-2013
http://www.dictatorwatch.org/articles/negotiatedsurrender.html
Dr Zarni’s interview with Praxis
UNFC General Secretary Nai Han Thar and vice presidents David Thakapaw and Abel Tweet arrived Sunday as part of the trust building
Mann;Zarni, UNFC Reiterates Call for Suu Kyi’s Voice in Peace Talks The Irrawaddy 26-11-2013
This will be a crucial test for Daw Suu of whether she identifies herself with the ethnic nationalities or confine to Myanmar race only.
Herald Sun News 26-11-2013
Myint U;Thant, Help Myanmar’s peace talks to transform Asia Financial Times 21-11- 2013
- Asian Tribune -
By Kanbawza Win
Everybody knows that the dog can wag its tail and not vice versa. I can’t believe my eyes when I read that ceasefire should come first before political discussions, when all the Non-Myanmar ethnic nationalities of Burma fought against the central government dominated by the Myanmar army, only because there is no genuine political discussion.
The crux of the Burmese problem is that because the Myanmar has not treated fairly to the non-Myanmar ethnic nationalities all these 60 plus years, the struggle in Burma is horizontal and not vertical as no ethnic will fights against another ethnic, as they fought unanimously against the big bully, the Myanmar Tatmadaw. If there is political discussions since 1950s there would have never being a civil war in Burma between the Myanmar and the non-Myanmar (the only group that the government will have to fight is the Burma Communist Party, which is based on ideology and now defunct). One cannot defy logic. Political discussions should come first and reached an amicable situation before the guns stop smoking. In other words the dog must wag its tail to show that it pleases and not the other way round.
Tatmadaw is the only one that will not honour the ceasefire per se as the Kachin General Gun Maw speaks in Rangoon, the Tatmadaw’s Military Operation Command 21 seized control of a refugee camp KIA-controlled territory in Mansi Township, Bhamo District, and forced around 2,000 people to flee for their lives, so much so that the international community including the UN has to request the government to stop the holocaust.
Reading between the lines it seems that the quasi-military government of Thein Sein which in Burmese we say Lonegy Wut Sit A Soe Ya meaning the exclusive ruling club of generals and ex-generals wearing Burmese civilian skirts has successfully used again its Divide and Rule policy over the ethnic nationalities by winning some of them with economic incentive and compelling the rest to agree to its agenda.
Lessons of 1990 Ceasefires
In the 1990’s the blowing of its own trumpet was the success of entering cease-fires agreement with various ethnic rebel forces. A partial list indicates this began with the Kokang and WA in 1989. In the case of the WA and their UWSA (United WA State Army) the terms of a cease-fire permitted them control over much of the lucrative narcotics industry. The process went on to include the Pa Oand Palaung in 1991, the Kayan in 1992, the powerful Kachin Independence Organization in 1994, the drug-lord Khun Sa’s Mong Tai Army and the Karenni National Defense Army in 1996, and finally the Mon Mergui Army in 1997.
The key to these agreements was the caveat that resistance arms could be kept, at least for the time being before being incorporated into the border force. But there are also ‘non cease-fire’ hold-outs, especially the Karen. Hence to engage these and other rebel bodies, the Tatmadaw makes use of allied ethnic forces. Thus the SSA finds as its chief opponent the United WA State Army, a proxy of the government, and the KNU confront the bizarrely-named pro-government Democratic Karen Buddhist Army. It was a good use of “Divide and Rule” policy of letting the two domestic cocks fight and when both of them are exhausted one can easily catch them to make a delicious meal. But not a single political deal was initiated with the ethnic nationalities.
At that time, it is important to note that the cease-fires were accepted by the various ethnic organizations in part because they promised a process of economic development followed by a political dialogue. It is true that roads and bridges have been built in frontier areas. For example, a high-quality asphalt road suddenly appears between Moulmein and Thanbyuzayat, and on to Tavoy Is it cynical to conclude, as some have done, that this and other engineering ventures are there more for emergency use by the army rather than to spur rural economic development? If development is quantifiable by the number of viable projects or employment opportunities in any given area, Burma has little to show to the ethnic nationalities that they are being taken seriously in this regard. This is a particularly sensitive issue in Kachin State, where the cease-fire has not brought any of the promised economic benefits, and where, as noted above, one of the former most powerful ethnic armies have surrounded dozens of Tatmadawunits and which the Burmese army construe that it would have had no chance at all of establishing their presence here prior to a cease-fire agreement.
The ethnic nationalities states are also sensitive to the fact that their traditional homelands or territories are the best endowed in terms of natural resources, notably timber, minerals and hydro-electric potential. These riches continue to be taken away, but there is little trickle-down for local residents who increasingly resent seeing both their environment haphazardly used, with substantial profits accrued by outsiders who claim monopoly of the state’s natural commodities. Purely view from this aspect the Myanmar Tatmadaw is actually an occupational colonial army bent on marginalizing the ethnic nationalities.
However, at that time the cease fire groups pinned their hope on the National Convention that will draw up the 2008 Nargis Constitution but to their great disappointment none of them were not even given a chance to put up their proposition and the last straw was the forcing of the border guards on them that the civil war started again.
Everybody knows the epic battles fought between the Kachin and the government where thousands died, the Myanmar Tatmadaw sustained more than 5,000 casualties, a figure the government dared not release. This is in spite of using the massive air force some of which are piloted by North Korea pilots, especially the JL-8 AND MI-24/35 planes. Still the Tatmadaw have not tackle the formidable UWSA and it finally dawn on the Tatmadaw leaders that force is not an option at all, as they could never win in the battle fields which they have fought for more than three score years. Together with the pressure from China whose benevolent approach of making Burma one of the autonomous regions of China compelled the Myanmar Tatmadaw leaders to smoke the pipes of peace and parleys with the ethnic nationalities just to please the West led by the US.
Marginalizing the Freedom Fighters
The Lonegy Wut Sit A Soe Ya headed by Thein Sein, but controlled by the supremo Than Shwe and the hard liners meticulously laid out their plan and manage to isolate the pro-democracy forces led by Daw Aung San Suu Kyi and the NLD by incorporating them in the government to isolate the ethnic nationalities (everybody have witness it). This proves the fact that the bicameral parliament is not only dominated by the USDP but also include the opposition in it to show to the international community that it was democratically elected. Having Daw Aung San Suu Kyi and the NLD in their bag, then it try to isolate the ethnic nationalities inside the country with those of the freedom fighters by forming the WGEC (Working Group for the Ethnic Communities) with those inside the country who have grudgingly cooperated with the government just to save their neck. Not that I am belittling or underestimating them as some of them like Khun Htun Oo, U Aye Thar Aung and the likes have stand steadfastly against the Tatmadaw thugs. But what I am high lighting is that like the NLD, ethnic nationalities residing inside the country are within the government’s reach which in Burmese say Let Khoke Hte Ka Yae meaning water in their hands and can do anything and is at the mercies of the government’s whims and fancies and surely they don’t need a cease fire. Hence the argument that these people including the USDP (ancestors of the butchers of Depaéyin) should be brought in for the cease fire is not logical.
To achieve a ceasefire is that the basic political agreement must be reached between the warring groups i.e. between the marauding Myanmar Tatmadaw and the rag tag ethnic nationality freedom fighters. How can a cease fire agreement can be reached if you keep attacking them as stated earlier in Mansi town in Kachin state?
But the balance of power is in favors of the regime, since almost the entire international community of nations, without exception of any pretense of even genocide of the Muslim Rohingya, can be allowed to stand in the way of this. Norway, and Germany's Friedrich Naumann and Friedrich Ebert Stiftungs, have actively been funding the "peace initiative," mainly through the Myanmar Peace Center via the ethnic national traitor Harn Yawnghwe and Htoo Htoo Lay help by Myanmar Egress, Vahu Development's Aung Naing Oo, and the Chinese spy representative Nyo Ohn Myint.
It can be seen that the regime was able to wean away the former students intellectuals like Zaw Oo and Min Min who got their Ph.Ds in foreign country and were given high position while the mass of the students are rotting in foreign countries living from hand to mouth, unable to go back to Burma for obvious reasons and living in nostalgia, unseen, unknown, and unlamented in a far flung place. These unsung heroes will soon fade out in history as the Lonegy Wut Sit a Soe Ya interprets. A sorrowful end for the glorious former ABSDF student’s masses. What more Daw Aung San Suu Kyi and the NLD who have joined the generals in calling for the resistance to surrender, and former political prisoners for the most part are not raising their voices about the issue. In other words, the pro-regime side is unified. On the other hand, there are significant fractures within the ethnic nationalities, largely because the fraudulently elected KNU leadership, warlord Yawd Serk, the womaniser and also the WA, who are very much corrupt.
It is everybody knowledge thatTatmadaw is attacking the KIA in a number of different areas, and also shelling the SSA. The negotiation is not about "peace" at all. Rather, it is about power. The regime wants absolute power, and is demanding that the ethnic forces surrender (to enter the "legal fold"). The ethnic nationalities in turn want an end to the abuses that are being perpetrated against their people; a new constitution that enshrines the principles of federalism; a new Federal Armed Forces; and through all of this not only peace for their people, but real power - a significant degree of self-determination to manage their own affairs. This is what is at stake in the Burma negotiation. The ethnic position is also just on human rights grounds. The dictators have been perpetrating crimes against humanity against them. The resistance, on the other hand, has the justness of their cause and their determination to fight. Even with this imbalance, the resistance has fought with great courage, and inflicted massive losses against the Tatmadaw. The generals have been reduced to forced conscription, including of children, to preserve their troops. Said another way, the regime cannot compel the ethnic groups to sign a national ceasefire.
The Glorious Karen, coming to a Sorrowful End
How come, the Karen resistance, that sets the world record as the longest resistance, coming to a sorrowful end? The answer is simple, they have lost the economic war, out maneuvered by the Myanmar who had meticulously studied the strategy of the two superpowers, French (battle of Dien Bien Phu) and America (the battle of Khe Sanh) thoroughly beaten in Vietnam has now successfully used the dollar diplomacy to overcome it. The same theory applies to KNU.
By nature the Karen are simple, quiet, unassuming and peace loving people, who uphold the high moral qualities of honesty, purity, brotherly love, co-operative living and loyalty, and are devout in their religious beliefs. They migrated southwards and gradually entered the land now known as Burma about 739 BC, earlier than the Myanmar. According to most historians, they were one of the first settlers in this new land. The Karen named this land kaw-lah, meaning the Green Land.
When the American missionaries arrived in the early 1800s they were welcomed with open arms by the Karen, who in their folklore had obscure references to a 'white brother' with a 'holy book'. Quite a few converted to Christianity of various sects and many also began to go to school. When the British occupied Burma, the conditions of the Karen gradually improved. With the introduction of law and order by the Colonial Central Authority, the Karen began to earn their living without being hindered, and could go to school and be educated. The Myanmar were infuriated to see the despised Karen being treated as equal by the British. Progress of the Karen people in almost all fields was fast, and by the beginning of the 20th Century, they were ahead of other peoples in many respects, especially in education, athletics and music.
In 1942, the Japanese invaded Burma along with the Burma Independence Army (BIA), who led them into the country. These BIA troops took full advantage of the situation by insinuating that the Karen were spies and puppets of the British. The bitter experiences of the Karen, especially during the Second World War, compelled them to think that unless they were and have a state of our own, they would never experience a life of peace, free from persecution and oppression. This is the crux of the Karen struggle for freedom. Soon after the Second World War, all the ethnic nationalities that had been under colonial rule were filled with national aspirations for independence. Successive Tatmadaw administration has embarked up the 3As (a, absorption, assimilation and annihilation), which have been practiced in the past upon all other nationalities by the Myanmar rulers.
Culturally, the different Myanmar administrations have attempted to absorb and dissolve the Karen language, literature, traditions, and customs. The Karen have been denied all political rights, and militarily, and Karen people have all along been systematically exterminated as part of the 3As.Their educational quality and living standards have dropped considerably, falling far behind the Myanmar in all respects. The oppressive policies of Myanmar became stronger than before when it imposed by the "Four Cuts Operation" in 60s. This includes cutting off lines of provisions, cutting the contact between the masses and the revolutionaries, cutting all revolutionary financial income and resources, and cutting off the heads of all revolutionaries, an extreme measures.
Hence, many Karen have left their cherished homeland and migrated to Thailand and elsewhere. But, despite this physical distance and differences in socio-political and intellectual orientation, the majority of Karen people share a common vision: to have ethnic equality and a right to self-determination within a Genuine Union of Burma. Change is a process, not a onetime deal or a single agreement. Each step should pave way for the next step so that we can move forward.
In the early 50s the Karen come near to overthrow Rangoon, but the Chin and the Kachin
Who were at that time has the real Pyidoungsu (union) spirit resolutely defended(at that time they had not tasted the treachery of the Myanmar leaders).When Toungoo fell in 1950, Gen. Ne Win predicted that the Karen resistance would be wiped out in two years. Again in1995 when the DKBA split and most of the resistance signed a ceasefire agreement, Gen. Khin Nyunt predicted that the Karen insurgents would be wiped out in 2 years. Now it is nearly two decades and the
Lonegy Wut Sit A Soe Yahas embarked upon its new policy of the dollar diplomacy with Harn (the darling of EU) influencing core Karen leaders, who knew that the Karen population as a whole is tired of fighting and exploited to the full. But the inside sources says only about 30% of the KNU leadership accepted this trick and that the 2nd and 3rd levels of KNU are not happy with the reactionary corrupt policy. On the other hand the regime regards the KNU to be as good as surrender. However, the appeasement group cannot do as much as they would like to and so they came up with the idea of the Hpa-An Conference the stronghold of the 7th Brigade area of the KNLA where the current leaders Saw Mutu Sae Poe and Padoh Saw Kwe Htoo Win connive with the government team will be held in December leaving the mass Karen out. Perhaps, the impending Hpa An Conference is the last commissar of the formidable Karen fighting force.
The EU promise to give $ 120 million a year, supposedly for strengthening the transition via Euro Burma Office of Harn and would be very dangerous for all the oppositions and the peace effort, as it will bolster the regime. According to one MPC guy, the regime is not engaged in transition, but liberalization, at best, it would be gradual change, but one thing is sure there can never be a lasting peace unless there is true democracy and federalism are practiced in the country and this is exactly what the Myanmar Tatmadaw is vehemently opposed to.
The current regime is using the same strategy of isolating the resistance forces for wiping out militarily, one at a time, as the previous regimes did. A sort of a Pin-ja-geh-ku situation for the regime, now, and it has to pamper the KNU/KNLA with more promises and some acts of concession. But the core of the ethnic nationalities leaders knew that U Aung Min, the chief negotiator of the government, is only an outer-circle man. Even his mentor, President Thein Sein, has no power to change the strategy. The military faction has about 50%, the parliament about 30% and the executive branch about 20% of the power.
The basic concept is that central administration disregarded the basic concept of 'unity in diversity'. Particularly Arakan and Mon are being neglected and treated as a 'colony' of Burma. One has to recollect that nation is defined as a large group of human beings sharing common historical traditions, inhabiting or identifying with a particular territory, having generally speaking a common language, who feel they form a single and exclusive community is being discarded in Burma. Even, the Unrepresented Nations and Peoples Organization (UNPO) has urged representatives of the European Union to consider the rights of ethnic minorities in Burma in EU-Burma meeting but nothing was mentioned. Burma’s political transition is now entering an important stage and for it to be genuine and enduring it is critical that all stakeholders, including members of all ethnic armed groups, political parties, civil society organizations, lawmakers, and military and government leaders, be part of the political dialogue process. More importantly, the ethnic groups must be given the right to manage their future and work together with the government to bring peace to the country.
A Bird’s Eye View
Looking from a distance it is very clear that the Tatmadaw is not going to compromise its hold on the country. Hence the strengthening the legitimacy of the army will continue to be Longie Wut Sit A Soe Ya number one priority. So, the international community must note that the new mood music in Burma’s background is that the current generals and ex-generals cannot conceivably succeed in frog-marching the country towards peace, prosperity and democracy with this rate. A glance at their half-century-old record of failures at playing omniscient nation-builders suffices. One should recollect that the country is ranked second to last, just ahead of Somalia, on Transparency International's Corruption Index. There are pockets of local communities whose socioeconomic and humanitarian conditions are closer to those of countries in Sub-Saharan Africa than to those of an Asian country about to “take off” developmentally. Hence the Truth is, the same old military leadership is aggressively engaged in a well-timed and well-calculated strategy designed to placate diverse target groups, both domestically and internationally, with carefully crafted multiple spins.
Burma has always kept it that way - the guessing game - course of direction that the Tatmadaw leadership might regret later. There is no Sincerity, one word in the communique that addressed the "core issue is.” Few doubt that that this would translate into serious reform in spite of the need for change is so evident. Investors knew that the wind of change is in the air. The Lonegy Wut Sit A Soe Ya is aware that the legitimacy and the foundations that held the country together for so long have been chipped away by corruption and elitism and insincerity. The challenge, it seems, is how to push for reform at a pace comfortable to the leadership, so that they can minimize confrontation with people who have benefited handsomely under the present system. Burma's challenge is from within and the ethnic nationalities. Gap between the 'haves' and 'have-nots' is getting wider, along with crowded urban areas that add to environmental degradation and massive corruption are some of the things Burma is faced with. Few people think the government could do it without allowing the public, namely the middle class, a greater say about the problems they face. The call for change is not just coming from dissidents but from the Burmese intellectuals who acknowledge that reform is a must if Burma is to stay on a sustainable economic development course. Hence, investing in Burma will not be a walk in the park.
A national ceasefire now, without any significant conditions, including an ending of the regime's hostilities and abuse, and withdrawal of the occupational Tadmadaw from its ethnic nationalities area is unthinkable. The generals would win 100 to 0. Burma would continue to be a dictatorship for many, many years, if not forever. Remember, the regime has already sent strong signals that it will not materially amend the 2008 Constitution, and that current Army head Min Aung Hlaing will run for President in 2015.
To the ethnic nationalities, they have demonstrated a classic example of what they are doing to the Rohingyas, a systematic genocide if they resisted. It is Rohingya today and tomorrow will be another ethnic race. This is a clear signal, a clear sword of Damocles hanging over the heads of the ethnic nationalities, before the Hpa An Conference ceasefire first before political discussions. This is just another step in Senior General Than Shwe's self-protection and legitimization of the dictatorship strategy. It is naive - outrageously stupid, actually - to think that Than Shwe and his heirs will ever give up power, when so many of their fellow autocrats are conscientiously defending theirs.
I would strongly agree with Dr Zarni when he comment that, “The change in Burma today is a product, almost of strictly a pact between the elites and Western strategic interests in Washington, the European Union, and the corporate interests that they represent, and Aung San Suu Kyi and her own parties interests and the ruling military’s interests.” Without the people being involved in any change process it’s just elite power deals. Portraying Burma as the opening up to commercial and strategic interests is not the change when the ethnic nationalities and religious minorities are fighting back for their survival. People say, the process in Burma is not perfect, but everyone who uses that phrase –it’s not better than before –. Before we did not have genocide (Rohingya), we did not have a full-blown war against the Kachin. We did not have thousands of Burmese people displaced by mega-development projects. Now you have Burmese dissidents who enjoy support. It clearly indicated that the Longie Wut Sit A Soe Ya, is more interested in western investment, esp. in its ethnic nationalities resource-rich ethnic areas than true peace under a federal system of government.
A Silver Lining
Am I too pessimistic in my opinion for after, life is hope? Without hope life is nothing. These is just a small silver lining i.e. if they really repent of what they had done to the country for more than half a century, ask forgiveness to the people and let go off their power with a vision for another millennium then there is a silver lining in disentangling this Burmese Gordion knot. But the big question will the Tatmadaw generals who all are power maniacs be magnanimous for the country. The U.N. Secretary-General's special advisor on Burma, Vijay Nambiar, was hopeful for the whole region. "It represents a distinct new stage in the development of the national reconciliation. I hope as they move forward, because the real work is in the future, they will be able to provide the same kind of optimism," he commented.
Hence, in face of this difficult situation, the real ethnic opposition must allied under the banner of the UNFC, because of their continued willingness to fight, they have been able to hold off the demand for surrender. It is essential that the UNFC maintain this position - for years if need be. If the ethnic groups follow the KNU and the SSA-S and give up, they will lose everything. Any chance of real freedom for the country will be lost, and their people will be sentenced to never-ending land thefts, subjugation, and abuse. The folly of the Shan and Karen leaders will go downs in the annals of history as betrayal and every ethnic nationalities life will be short and miserable.
The UNFC, whose delegation is now visiting Rangoon have witnessed more homeless and blackout than the high-rise buildings which the government want to show, must press on for a genuine transition, since it wants to have lasting peace also. Now it is calling Daw Aung San Suu Kyi to participate in the deliberations with the government. If she consented then the unity between the pro-democracy groups and the ethnic nationalities will be a real challenge to the Tatmadaw dominated government and Burma will be on the way to reform.
We appeal to the international community especially the West led by US and EU to be realistic in dealing with the current The Lonegy Wut Sit A Soe Ya and perhaps heed what Daw Aung San Suu Kyi has all the time being advising, "I think many governments, not just the Australian government, generally like to get on with whoever happens to be in power at the moment," in her address in Sydney to call on foreign governments to take a long-term view of her country as it works to shed the vestiges of a brutal military regime.
On the Tatmadaw side they must clearly see that the will to fight by generations of ethnic nationalities is not to be underestimate as perhaps three generations have already made it. Like the War of the Roses if there is no amicable solution the fight will have to be carry on for another 100 years if not more. Dr. Thant Myint U has beautifully coined it as, “The peace process in Myanmar is at a pivotal stage. If successful, the prospect of further democratic reform will be strengthened and the door to the country’s economic potential unlocked. The map of Asia will fundamentally change. If the peace process collapses, the impact will be catastrophic, not only for Burma but for the whole region and the world…There is mistrust to be overcome and political deals to be struck, but the far thornier obstacle may be the moneymaking interests on all sides that have a lot to lose from reform. Success, however, will be a game-changer. Burma’s greatest natural asset is not its vast hydropower potential or its offshore gas fields but its unique strategic position between the markets of China, India and Southeast Asia. With peace and the emergence of strong, representative local government, an end to the country’s isolation and new investments could quickly lift millions from poverty. A new Asian crossroads would emerge, based not on the exploitation of Burma’s instability, but on local consent and shared prosperity. The process so far has been entirely home-grown. Maximum support from the international community in the coming weeks will be essential. Global leaders simply voicing their strongest backing for the process will be immensely valuable.”
The onus is now purely on the UNFC, either it will make or break it, what vision do they have for the Genuine Union of Burma or are they going bow down to the pressure of the Union of Myanmar, with an illogical lopsided Constitution, to have ceasefire without political conditions just as letting the tail wag the dog?
End Notes
Weng; Lawi, Kachin Clashes Leave IDPs out in the Cold Irrawaddy 21-11-2013
The exception being the Mong Tai Army which reportedly traded “arms for peace”.Bertil Linter gives a good review of the cease-fires and their consequences. See “Drugs and Economic Growth in Burma”, in Burma/Myanmar: Strong Regime, Weak State? Ed. Mortem Pedersen, et al. Adelaide: Crawford house, 2000, p.172. A comprehensive list of seventeen “Armed National Groups that have achieved peace with the Government”, with “dates of entry into the legal fold”, armed strength and names of leaders is found in Yan Nye in Aye, Endeavors of the Myanmar Armed Forces Government for National Reconsolidation, Yangon: (no press indicated). 2000, p.108.
A good review of the DKBA is found in “Facets of a Buddhist Army”, Parts 1, 2. Burma Issues, (Bangkok) 8, no. 7 & 8 (1998
One can refer to the CMA Controller of Military Accounts Office for the exact figures
Refer to the Burmese Military Intelligence Report, the original I dare not reveal because that person life will be in danger.
http://www.dvb.no/news/more-than-2000-flee-as-hostilities-reignite-in-ka...
Watson; Roland. Negotiated Surrender in Burma?11-11-2013
http://www.dictatorwatch.org/articles/negotiatedsurrender.html
One would remember Nang Khur Seng (Nang Nu), a spokesperson for the Shan, whose eloquence captivated the Burmese audience over the BBC and VOA, a teacher in the Shan resistance protested to Yawd Serk, one day for demanding two of her students to sleep with him. For this she was expelled from the Shan resistance and substitute it with some other person.
Watson; Roland.Negotiated Surrender in Burma?11-11-2013
http://www.dictatorwatch.org/articles/negotiatedsurrender.html
Khin: Ba Saw FIFTY YEARS OF STRUGGLE A Review of the Fight for the Karen People’s Autonomy Revised version 2005 Tucson Atisona
Ibid
Saw Kapi, Karens at the Crossroads inIrrawaddy 22-12-2012
See its news release on 8th Nov. 2013
U Kyaw Tin Burma’s permanent representative told the UNGA Govt. Rejects UN Calls for Rohingya Citizenship Irrawaddy, 21-11-2013
Watson; Roland. Negotiated Surrender in Burma?11-11-2013
http://www.dictatorwatch.org/articles/negotiatedsurrender.html
Dr Zarni’s interview with Praxis
UNFC General Secretary Nai Han Thar and vice presidents David Thakapaw and Abel Tweet arrived Sunday as part of the trust building
Mann;Zarni, UNFC Reiterates Call for Suu Kyi’s Voice in Peace Talks The Irrawaddy 26-11-2013
This will be a crucial test for Daw Suu of whether she identifies herself with the ethnic nationalities or confine to Myanmar race only.
Herald Sun News 26-11-2013
Myint U;Thant, Help Myanmar’s peace talks to transform Asia Financial Times 21-11- 2013
- Asian Tribune -