Saturday, September 19, 2009

ခ်စ္သမီးငယ္ အပုိင္း(၁၀)

(ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)

မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ စာလက္ေဆာင္က႑မွာ ကြယ္လြန္ေလသူ ေကအဲန္ယူ ေခါင္းေဆာင္ ဖဒိုမန္းရွာရဲ႔ သမီး ျဖစ္သူ ဇိုရာဖန္း ေရးသားတဲ့ ခ်စ္သမီးငယ္ စာအုပ္အေၾကာင္း တင္ျပေနပါတယ္။ အခုတပတ္မွာေတာ့ ဇိုရာဖန္း တေယာက္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားမႈထဲ ထဲထဲဝင္ဝင္ ပါဝင္ လႈပ္ရွားလာၿပီးတဲ့ေနာက္ ကမၻာေက်ာ္ဖို႔ ျဖစ္လာရပံု၊ ႏိုင္ငံ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မ်ားနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရတဲ့အထိ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလာပံုေတြကို ဆက္လက္တင္ျပ ပါမယ္။

ေသာတရွင္မိတ္ေဆြမ်ား ခင္ဗ်ား။
အခ်ိန္က ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လပိုင္းေလာက္ပါ။ ဇိုရာဖန္းတေယာက္ သူ႔မဟာ ဝိဇၨာဘြဲ႔ၿပီးဖို႔ ၆-လေလာက္ပဲ လိုေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဇိုရာဖန္း တခုခုကို ျပတ္ျပတ္ သားသား ေရြးရဖို႔ျဖစ္လာပါတယ္။ သူတို႔အရင္ေနခဲ့တဲ့ မဲလဒုကၡသည္ စခန္းက ယူအဲန္ UN လက္မွတ္လို႔ေခၚတဲ့ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ကုလသမဂၢက အသိအမွတ္ျပဳခံထားရသူေတြ ကို တတိယ ႏိုင္ငံမွာ ျပန္ အေျခခ်ေပးေနတဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဇိုရာဖန္းက ထိုင္းကိုျပန္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။အဂၤလန္ ႏိုင္ငံမွာ လည္း ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ၆-လေလာက္ပဲ က်န္တဲ့အခ်ိန္၊ ဗီဇာ ကလည္း သက္တန္း ၆-လပဲ က်န္ပါ တယ္။ ဒီ ၆-လၿပီးတဲ့အခါ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ေပး ထားတဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးလည္း ဆက္ရေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒုကၡသည္ စခန္းမွာလည္း သူမရွိရင္ ဟိုက သူ႔စာရင္းကို လည္း ပယ္ဖ်က္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ဘဝ လံုðခံ ေရးနဲ႔ အရာရာကိုတြက္ဆၿပီး အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရး ခိုလႈံခြင့္ေလွ်ာက္ထားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ လူမ်ဳိးညိဳဝါနီ ေပါင္းစံုတန္းစီေစာင့္ေနၾကတဲ့ အဂၤလန္ႏိုင္ငံက ဒုကၡသည္ဆုိင္ရာတရားေရးရံုး (Refugee Legal Centre) ေရွ႔မွာ သူ႔ေလွ်ာက္လႊာကို တင္ရပါတယ္။ သူ ရင္တထိပ္ထိပ္နဲ႔ ေစာင့္ေနရပါတယ္။ သူကေတာ့ သူ႔အသက္ အႏၱရာယ္အတြက္ စိုးရိမ္ဖြယ္ရွိေနတယ္။ သူ႔အေဖကို ရန္သူေတြက လုပ္ၾကံဖို႔ ျပင္ဆင္ထားသလို၊ သတ္ရမယ့္ စာရင္းမွာ သူ႔နာမည္ပါ ပါေနတယ္ စသျဖင့္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပပါတယ္။ သူ႔ကိုလူေတြ႔ေမးျမန္းတဲ့ေန႔ ေရာက္လာပါတယ္။ တဖက္ အရာရွိက အခုပတ္စ္ပို႔တ္ ဘယ္လိုရသလဲလို႔ ေမးျမန္းပါတယ္။ သူက အခု ပတ္စ္ပို႔တ္ဟာ အတုပါလို႔ ျပန္ေျဖပါတယ္။ ၿဗိတိန္ ျပည္ထဲေရးဌာနအရာရွိကေတာ့ ဒါဟာအမႈႀကီးတယ္၊ ဖမ္းဆီးခံရ ႏိုင္တယ္အထိ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ ျပန္ေျပာခဲ့ ပါတယ္။ ဇိုရာဖန္းလည္း အေတာ့္ကို ပူထူစိုးရိမ္သြား ပါတယ္။ သူ တေလွ်ာက္လံုး ႀကိဳးပမ္းလာသမွ်၊ သူ႔ရဲ႔ဘဝ ရုန္းကန္မႈ ေတြအားလံုး ေထာင္ထဲမွာ နိဂံုးခ်ဳပ္ ရေတာ့ မလားဆိုၿပီး လည္း ေတြးမိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔အိပ္မက္ေကာင္းကင္ႀကီးလဲ ၿပိဳကြဲ က်ကုန္ပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ႔ကို ဖမ္းဆီး အခ်ဳပ္ခ် မထားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေပမယ့္၊ တပတ္ကိုတခါ ရဲစခန္းမွာ လက္မွတ္ထိုး သတင္းပို႔ေနရတဲ့ ေျခခ်ဳပ္အမိန္႔မ်ဳိးကို ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။

အခုလို ခိုလႈံခြင့္ေလွ်ာက္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အလုပ္လုပ္ခြင့္ မရွိပါဘူး။ သူ႔ရဲ႔ခိုလႈံခြင့္ကလည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ေၾကာင့္ ၾကာေနပါတယ္။ အဲသည္ေတာ့ ဒီကာလၾကားမွာ ဇိုရာဖန္းက ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားေနတဲ့ (Burma Campaign UK) အဖြဲ႔မွာ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း ဝင္လုပ္ၿပီး လႈပ္ရွားပါတယ္။ ျမန္မာ့အေရးအတြက္ ေနရာဌာန၊ တကၠသိုလ္အမ်ားမွာ လွည့္လည္ ေဟာေျပာၾကသလို၊ အဂၤလန္အစိုးရရဲ႔ ႏိုင္ငံရပ္ျခားအကူအညီေပးေရးဌာန ကေန ျမန္မာႏိုင္ငံက ျပည္တြင္း ဒုကၡသည္ ေတြကို ကူညီဖို႔လည္း သူတို႔တိုက္တြန္းစည္းရံုးၾကပါတယ္။ အဲသည္ ကာလမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအေရးကို ကုလသမဂၢ လံုျခံဳေရး ေကာင္စီမွာ တင္ျပဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့ကာလျဖစ္ေလ ေတာ့ ဇိုရာဖန္းတို႔လည္း ၿဗိတိန္အစိုးရက ကုလသမဂၢမွာ ကမကထ ျပဳတင္ျပေပးဖို႔ စည္းရံုးၾကျပန္ပါတယ္။ ဒီလို နဲ႔ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလမွာ အဂၤလန္ႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံေရး ပါတီႀကီး ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီရဲ႔ ညီလာခံ က်င္းပတဲ့အခ်ိန္ ေရာက္လာပါတယ္။ ဒီညီလာခံမွာ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းေျပာဖို႔ သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ကို ဖိတ္ၾကားလိုၾကပါတယ္။ လက္ေတြ႔မွာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ ရွာၾကေတာ့ ဇိုရာဖန္းကို ေတြ႔ၿပီး ဒီညီလာခံႀကီးမွာ ၆ မိနစ္ၾကာ အဖြင့္ မိန္႔ခြန္းေျပာဖို႔ ဖိတ္ၾကားခံရပါတယ္။

ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီ ညီလာခံႀကီးက လူ ၃ ေထာင္ေက်ာ္တက္တဲ့ အထင္ကရအစည္းအေဝးႀကီးပါ။ ခိုလႈံခြင့္ မရေသးဘဲ ရဲစခန္းမွာ အပတ္စဥ္လက္မွတ္ထိုးေနရတဲ့ ဇိုရာဖန္းအဖို႔ လံုျခံဳေရးတင္းက်ပ္ထားတဲ့ ဇုန္၊ ခမ္းမထဲ ဝင္ခြင့္ လက္မွတ္က်ဖို႔ အေတာ္ၾကာ ေစာင့္ေနရပါေသးတယ္။ အခ်ိန္ကပ္ေတာ့မွ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ သူ ကေတာ့ သူ႔သေဘာထားကို အျဖဴေရာင္သက္သက္ဆိုတာ ေပၚလြင္ေစခ်င္လို႔ ကရင္သင္တိုင္းအျဖဴေလးကို ဝတ္သြားခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္တဦး၊ ၂-ဦးေျပာၿပီး သူ႔အလွည့္ေရာက္လာပါတယ္။ သူက အစိမ္း ေရာင္ေနာက္ခံ ခမ္းမႀကီးကို တခ်က္ ၾကည့္လို႔ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းစေျပာလိုက္ပါတယ္။

ႂကြေရာက္လာတဲ့ လူႀကီးမင္းမ်ားနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးမ်ားရွင့္၊ အစိမ္းေရာင္ေနာက္ခံႀကီးကို ျမင္ရေတာ့ က်မေတာထဲ ျပန္ေရာက္ သြားသလို ခံစားရပါတယ္လို႔ စဖြင့္ပါတယ္။ လူေတြ ခပ္အုပ္အုပ္ရယ္သံ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ သူက ျမန္မာႏိုင္ငံကို အရက္စက္အၾကမ္းၾကဳတ္ဆံုး စစ္အာဏာရွင္ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ သူတို႔ကေလး ဘဝ တိုက္ပြဲေတြၾကားမွာ ေျပးလႊားရၿပီး၊ ႀကီးျပင္းခဲ့ရပံုေတြ ေျပာျပပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်အစုိးရက ဒီျဖစ္ရပ္ေတြ ရပ္တန္းက ရပ္ေအာင္ မလုပ္ေလဘူး လို႔လည္း ေဝဖန္ပါတယ္။ က်မတို႔မ်ဳိးဆက္ေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ ခံေနရဦး မွာလဲလို႔လည္း သူက ကြန္ဂရက္လာတဲ့ ပရိသတ္ေတြကို ေမးခြန္းထုတ္ပါတယ္။ လူေတြက ၿငိမ္သက္ ေနၾကပါတယ္။

အခုလိုျဖစ္ေနတာ ၁၆ ႏွစ္တိုင္ခဲ့ၿပီး၊ ကုလက ဘယ္လိုမွ မေဆာင္ရြက္ေပးသလို၊ အခုလိုသတ္ျဖတ္ေနတဲ့ အာဏာရွင္ ေတြကို ကုလသမဂၢက အနည္းဆံုးလက္နက္ပိတ္ဆို႔မႈ လုပ္တာေတာင္မရွိခဲ့ဘူးလို႔ သူက ေဝဖန္ ပါတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ေပၚထြန္းလာေစဖို႔ ကူညီေပးတာဟာ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႔တာမဟုတ္ပါဘူး။ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ျပႆနာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ လူတိုင္းရဲ႔အေရးပါလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံတိုင္းရဲ႔ ဦးစားေပးကိစၥျဖစ္သင့္တယ္လို႔လဲ ဆိုပါတယ္။ လက္ခုပ္သံေတြ ၾကားရပါတယ္။

ကမၻာႀကီးေပၚမွာ ရက္စက္တဲ့ အစိုးရေတြေၾကာင့္ သူတို႔အိမ္ကို မျပန္ႏိုင္ဘဲ ျဖစ္ေနရတဲ့ လူသန္းေပါင္း မ်ားစြာ ရွိေနပါ တယ္။ က်မတို႔က အိမ္ကိုပဲ ျပန္ေနခ်င္ပါတယ္။ အိမ္ျပန္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူႀကီးမင္းတို႔ရဲ႔ အကူအညီသာ မရွိဘူး ဆိုရင္ အိမ္ျပန္ရဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ေျပာၿပီး နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။

ခန္းမထဲက လူေပါင္း ၃၅ဝဝ ေက်ာ္က မတ္တပ္ထရပ္လို႔ သူ႔ကို လက္ခုပ္ၾသဘာေပးၾကပါတယ္။ ေတာထဲမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရ တဲ့ ကရင္မိန္းကေလးငယ္တဦးကို အေလးအျမတ္ျပဳခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ေနာက္တႀကိမ္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ကြန္ဆာေဗးတစ္ပါတီ ညီလာခံမွာလည္း ဇိုရာဖန္း စကားေျပာခြင့္ရပါေသးတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈေတြ ေခ်မႈန္းခံရၿပီးတဲ့ တရက္မွာေတာ့ ဇိုရာဖန္းတို႔ရံုးကို ဖုန္းေခၚလာပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဂၚဒြင္ဘေရာင္းက ဇိုရာဖန္း နဲ႔ သံဃာ့ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို သူ႔အိမ္ေတာ္ အမွတ္ (၁ဝ) ေဒါင္းနင္းလမ္းမွာ ေတြ႔ဆံုခ်င္လို႔ ခ်ိန္းဆိုတာပါ။ ဇိုရာဖန္းရဲ႔ အားမာန္ေတြ၊ ႀကိဳးစားမႈေတြကို ကမၻာကအသိ အမွတ္ ျပဳခဲ့ရၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္အခ်ိန္မွာ ၿဗိတိသွ် ႏိုင္ငံရပ္ျခား ကူညီေရးဌာနကလည္း ဒုကၡသည္ေတြကို အကူအညီေပးဖို႔ ကိစၥေတြက အေၾကာင္းထူးလာခဲ့ၿပီ။ ၂-ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာမွာ သူ႔ ခိုလႈံခြင့္ကိုလည္း တရားဝင္ လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ေအာင္ပြဲေတြလို႔ပဲ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။

ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ စာအုပ္ေနာက္ဆံုးပိုင္း၊ သူထိုင္းႏိုင္ငံကို တေခါက္ျပန္ျဖစ္ၿပီး အေဖ့ကို ျပန္ေတြ႔ရပံုနဲ႔ အဲဒါဟာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေနာက္ဆံုးခရီး ျဖစ္ခဲ့ရ၊ သူ႔အေဖ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရပံုေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

No comments:

Post a Comment