Thursday, January 21, 2010

ဒါလား ေခတ္မွီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း

ျပည္သူ႕အသံ

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္ဟာ အျခားအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ပညာေရးစနစ္ႏွွင့္ယွဥ္ရင္ မ်ားစြာ ကြာျခားေနပါတယ္။ ျမန္မာ့ပညာ ေရးက အထက္တန္းမွာပဲ အဆင့္ျမင့္ပညာေရးစနစ္ သတ္မွတ္ထားတာ တကၠသိုလ္အဆင့္ ပညာေရးကေတာ့ လံုး၀ အဆင့္မမွီပါ ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ က်မတို႔ ကရင္ျပည္နယ္ ဖားအံတကၠသိုလ္မွာဆိုရင္ အထူးသျဖင့္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြရဲ႕ လာဘ္စားမႈ ေတြနဲ႕ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ မသမာမႈေတြက ျပည့္ႏွက္ေနတယ္ေလ။ ေက်ာင္းမွန္မွန္မတက္ဘဲ စာေမးပြဲမွာ ေအာင္မွတ္ ေတာင္မရတဲ့သူေတြက လြတ္လြတ္ကြ်တ္ကြ်တ္ ေအာင္သြားၾကတာ မအံ့ၾသဘူးလား။ တခ်ဳိ႔ ေအာင္မွတ္ ရလုရခင္ ေက်ာင္းသား ေတြေတာင္ ေအာင္စာရင္းထြက္ေတာ့ အမွတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေအာင္သြားၾကတယ္ေလ။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ တစ္ပတ္မွတစ္ခါပဲ ေက်ာင္းတက္ၿပီး စာေမးပြဲမွာ လက္၊ အက်ၤီ၊ ေဘာင္းဘီေတြထဲ မိုက္ခရိုေတြနဲ႕ကပ္ၿပီး ခိုးကူးခ်ထားေတာ့ စာကို အပုဒ္ေစ့ေတာင္ ေျဖႏုိင္ၾကတယ္ေလ။

စာေမးပြဲအခန္း၀က ဆရာမေတြကလည္း ေသခ်ာမစစ္ေဆးတာလား။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလားေတာ့ မသိ။ ေက်ာင္းသား ေတြအတြက္ေတာ့ အခြင့္ထူးပါပဲ။ စာေမးပြဲေျဖၿပီးတဲ့အခါက်ရင္လည္း ကိုယ္ေျဖမရတဲ့ဘာသာအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ဆရာေတြဆီ မွာ ေအာင္မွတ္ျဖည့္ေပးဖို႔ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြနဲ႕ လာဘ္သြားထိုးရေသးတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆရာေတြဆို လက္ေဆာင္တန္ဘိုးကို ေတာင္ သတ္မွတ္ထားတာ။ တခ်ဳိ႕က နည္းမသိဘဲလိုက္ၾကေတာ့ ပိုက္ဆံ အလကားကုန္ၿပီး ေအာင္စာရင္းမွာ နာမည္က ပါမလာဘူး။ အခ်ဳိ.ဆရာ၊ ဆရာမေတြက သူတို႕သင္ၾကားတဲ့ က်ဴရွင္ေတြမွာ စာေမးပြဲမွာပါႏုိင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ကြက္တိေပးထား တယ္။ က်ဴရွင္မတက္သူေတြကိုေတာ့ ေမးခြန္းခက္ခက္ေမးမယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေျပာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ေၾကာက္အား လန္႔အားနဲ႔ အေျပးအလႊား က်ဴရွင္ တက္ရေတာ့တာေပါ့။ ဒါလည္း ဆရာမေတြအကြက္ပဲေလ။
တခ်ဳိ႕ဆရာမေတြဆို သူတို႔က်ဴရွင္ကိုတက္ဖို႔ တပည့္ေတြကို လုိက္စုရင္းနဲ႔ အခ်င္းခ်င္း မတည့္ၾကေတာ့ဘဲ ေစာင္းေျမာင္းေျပာၾက သလို က်ဴရွင္လခ အေ၀မတည့္ဘဲ စကားမ်ားၾကလို႔ တိတ္တိတ္ေလး ေျဖရွင္းရတာလည္း ရွိေသးတယ္။ အခုေခတ္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြက ေက်ာင္းစာကို ပံုမွန္မလုပ္ဘဲ အေပ်ာ္က်ဴးေနတာပဲ။ စာေမးပြဲနီးမွသာ စာကိုကုန္းက်က္၊ ဆရာမေတြဆီ သြားၿပီး စေပါ့ေတာင္း၊ ဆရာေတြက ဒါပါမယ္ ဒါက်က္ဆိုၿပီး ဆရာက်င့္၀တ္ေတြ ခ်ဳိးေဖာက္ေနၾကတာ။ ၿပီးရင္ တပည့္ေတြကို ဟိုပို႔ ခိုင္း၊ ဒီပို႔ခိုင္းနဲ႔။ သူတို႔အလုိမက်ရင္ အေၾကာင္းရွာၿပီး အျပစ္ေျပာတာလည္း ခံရတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ သူ႔တပည့္၊ ငါ့တပည့္ ခြဲ ျခားတာပဲ။ ဆရာအခ်င္းခ်င္း မတည့္ၾကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက ဘယ္သူ႔ကို ခ်ဥ္းကပ္ရမွန္း မသိဘဲ အခက္ေတြ႔ေနၾကတယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကလည္း ကိုယ့္နဲ႔မတည့္တဲ့ ဆရာေတြရဲ႕ တပည့္ဆိုရင္ ေစာင္းခ်ိတ္ေျပာတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဂရုတစိုက္ မသင္ေပး ေတာ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက ေက်ာင္းစာကို စိတ္မ၀င္စားေတာ့ဘဲ အတန္းေျပးတာေတြခ်ည္းျဖစ္ေနတဲ့ တကၠသိုလ္ ပညာေရးဟာ ဘယ္ေလာက္ေခတ္မွီတိုးတက္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ တုန္လႈပ္စရာေကာင္းသလဲဆိုတာ ေက်ာင္းသူတဦးအေနနဲ႕ ရင္ ဖြင့္ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ဖားအံတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ

KIC သတင္းစာမ်က္နွာမွကူးယူေဖၚျပသည္။

No comments:

Post a Comment