စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားခင္ဗ်ား
႐ုရွားႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာပညာေတာ္သင္တစ္ဦးက “ပညာေတာ္သင္တဲ့လား” ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကို စည္းလံုးျခင္းရဲ႕ အင္အား ဝက္ဘ္ဆုိဒ္သို႔ ဆက္သြယ္ၿပီး ေပးပို႔လာပါ တယ္။ ဒီေဆာင္းပါးမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲေတြဟာ ႏ်ဴးကလီးယား အတြက္ ႐ုရွားႏိုင္ငံကုိ ပညာေတာ္သင္ (စစ္ဗိုလ္) အမ်ားအျပားအား ႏိုင္ငံျခားေငြေတြ အေျမာက္အမ်ား အကုန္အက်ခံၿပီး (၁၀) ႏွစ္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ကာ DSA အပတ္စဥ္ (၅၀) အထိ ေစလႊတ္ခဲ့ပံု၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ အရပ္ဘက္ ပညာေတာ္သင္ေတြကိုပါ ေရြးခ်ယ္ၿပီး သိပၸံနဲ႔နည္းပညာ ၀န္ႀကီးဌာနက ကထိက ဆရာမ်ားနဲ႔ အဆင္ျမင့္ပညာဦးစီးဌာနက နည္းျပ သ႐ုပ္ျပ ဆရာ ေတြကုိပါမက်န္ အေယာက္ (၂၀၀) နီးပါး ေရြးခ်ယ္ေစလႊတ္ခဲ့ပံု၊ ႐ုရွားႏိုင္ငံမွ ျပန္ရင္ ဘာဆက္လုပ္ရမည္မွန္း မသိသလို သက္ဆုိင္ရာ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္မ်ားမွာ ျပန္လည္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမယ္ ဆိုရင္လည္း ဘယ္ဌာနတြင္ ေနရမယ္မွန္း မသိျဖစ္ေနၾကပံု၊ ႐ုရွားႏိုင္ငံရွိ တခ်ဳိ႕တကၠသိုလ္မ်ားမွာဆုိလွ်င္ ႏိုင္ငံျခားေငြရဖို႔ အဓိကထားၿပီး ေက်ာင္းကို တစ္ပါတ္ ၃ ရက္ ေလာက္ သြားတက္႐ံုမွ်နဲ႔ပင္ ဘြဲ႕ေပးေနပံု၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ ေကာင္းေစ ခ်င္ရင္၊ ပညာကုိတကယ္လုိအပ္ရင္ ေျမႇာက္စားလုိရင္ ေတာ့ တကယ့္ပညာရမယ့္ တိုင္းျပည္ေတြကုိသာ ေစလႊတ္သင့္ပံု၊ တနည္း ျမန္မာျပည္တြင္းမွာဘဲ ျမန္မာ့ပညာေရး အတြက္ ႐ုရွားမွာကုန္က်မဲ့ စရိတ္ေတြအား အသံုးျပဳေစခ်င္ပံုေတြကို သံုးသပ္ တင္ျပထားပါတယ္။ ယခုလုိ ေပးပို႔လာတဲ့အတြက္ ေဆာင္းပါးရွင္ ႐ုရွားေရာက္ ျမန္မာပညာေတာ္သင္ မိတ္ေဆြအား ကၽြန္ေတာ္ ကိုဖုိးတ႐ုတ္က အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း နဲ႔ စည္းလံုျခင္းရဲ႕အင္အား ဝက္ဘ္ဆုိဒ္ ပင္တုိင္ေဆာင္းပါးရွင္အျဖစ္ ဆက္လက္ ေရးသားေပးပို႔ႏိုင္ရန္ တုိက္တြန္းရင္း တင္ျပ လုိက္ပါတယ္။
႐ုရွားေရာက္ ပညာေတာ္သင္မ်ား မိန္းကေလးဝတ္စံုျဖင့္ ကခုန္ေနပံု
၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြက္ “အေကာင္းဆံုး ႏုိင္ငံအက်ဳိးျပဳ သတင္းနဲ႔စာေပဆု” ကို ရရွိခဲ့တယ္သိရလို႔ စည္းလံုးျခင္းရဲ႕ အင္အား ဝက္ဘ္ဆိုဒ္ တည္ေထာင္ခဲ့သူ ကိုဖိုးတ႐ုတ္နဲ႔အတူ ထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းသာဂုဏ္ယူမိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံကုိ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖုိ႔အတြက္ ရင္တြင္းျဖစ္ ေဆာင္ပါးမ်ား၊ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ သတင္းအမွန္မ်ားျဖင့္ ႀကိဳးစားခဲ့တာ ျဖစ္သလို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေနနဲ႔ကလည္း ႏိုင္ငံေကာင္းစားဖို႔အတြက္ အလုိရွိသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကုိ ေကာင္း ေကာင္း နားမလည္ပါ။ ဘယ္သူေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ေစခ်င္ပါတယ္ ဘာေတြေျပာင္းလဲ ေစခ်င္ပါတယ္လုိ႔လည္း မေျပာတတ္ပါ။
က်ေနာ္သိတာက က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံဟာ ကမာၻ႕ႏိုင္ငံေတြအလယ္ကို မေျပာနဲ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာကုိ နိမ့္ပါးေနခဲ့ရပါၿပီ။ က်ေနာ္တုိ႔ အားလံုး ၀ုိင္း၀န္းႀကိဳးစားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကိဳးလည္း ႀကိဳးစားခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲလို ႀကိဳးစားခြင့္ ကုိပဲ ရရွိေအာင္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ ဖိႏွိပ္မႈေတြၾကားကေန စြမ္းႏိုင္သေလာက္ေလး သန္မာျပေနၾကရတယ္ မဟုတ္ ပါလား။
က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲေတြရဲ႕ ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္မွန္း မသိႏိုင္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကုိ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဝက္ဘ္ဆုိဒ္မ်ားရဲ႕ ေဆာင္းပါးေတြ သတင္းေတြ အရ ႏိုင္ငံေတာ္ဟာ ႏ်ဴးကလီးယားအတြက္ ႐ုရွားႏိုင္ငံကုိ ပညာေတာ္သင္ (စစ္ဗိုလ္) အမ်ားအျပားအား ႏိုင္ငံျခားေငြေတြ အေျမာက္အမ်ား အကုန္အက်ခံၿပီး လႊတ္ေနတယ္လို႔ ဖတ္ရပါတယ္။ ႐ုရွားႏိုင္ငံႏွင့္ ၁၀ ႏွစ္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုတယ္လုိ႔ သိရတာေၾကာင့္ စာခ်ဳပ္သက္တမ္းဆံုးတဲ့ အပတ္စဥ္ဟာ ဗုိလ္သင္တန္း အပါတ္စဥ္ (၅၀) က ေနာက္ဆံုး အသုတ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ထူးျခားမႈအေနနဲ႔ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ အရပ္ဘက္ ပညာေတာ္သင္ေတြကိုပါ ေရြးခ်ယ္ေစလႊတ္ခဲ့ပါတယ္။ အရပ္ဘက္ အေနနဲ႔မွာ သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာ ၀န္ႀကီးဌာနက ကထိက ဆရာမ်ားနဲ႔ အဆင္ျမင့္ပညာ ဦးစီးဌာနက နည္းျပ သ႐ုပ္ျပ ဆရာေတြကုိ အေယာက္ (၂၀၀) နီးပါး ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိစဥ္ကတည္းက ဘယ္ကုိ ဘာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဘာသြားသင္ရမွန္း မသိေအာင္ သတင္းမိုးေမွာင္ခ်ထားခဲ့လို႔ တခ်ဳိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြဆို ထင္ေၾကးမ်ဳိးစံုနဲ႔ အျပစ္အမ်ဳိးမ်ဳိးခံယူကာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ က်န္ရစ္ခဲ့ပါ တယ္။ ႏိုင္ငံျခားကို လာသူေတြမ်ားထဲမွာ ဆန႔္က်င္ရင္လည္း အျပစ္ခံယူရမွာ စိုးရိမ္လုိ႔ လာၾကသူေတြ မ်ားသလုိ၊ ႏိုင္ငံျခားကို ေရာက္ခ်င္လို႔၊ ခန္႔အပ္ေပးတဲ့ ရာထူးကို မက္ေမာလို႔ လာျဖစ္ခဲ့ၾကသူေတြလည္း အထုိက္အေလ်ာက္ ပါပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ရသေလာက္ ပညာယူမယ္ဆိုတဲ့သူ လံုး၀ မရွိသေလာက္ကုိ ရွားလွပါတယ္။
ေပးအပ္တဲ့တာ၀န္အရ ပညာကုိရေအာင္ ယူမယ္ဆုိတဲ့ ဆႏၵဟာ အရပ္ဘက္မေျပာနဲ႔ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ သားေကာင္းစစ္သည္ စစ္ဗိုလ္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကုိ ရွိ မရွိ လုိက္ေမးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ ထြက္ေနတဲ့ သတင္းေတြလို ဒီ႐ုရွားျပန္ပညာရွိေတြကုိသာ ႏ်ဴးကလီးယားဓါတ္ေပါင္းဖို တည္ေဆာက္ေရးေတြ၊ တည္ေဆာက္ၿပီးသားေတြမွာသာ ထည့္သြင္းကိုင္တြယ္ေစရင္ျဖင့္ မေတြး၀ံ့စရာသာ ျဖစ္ေပေတာ့တယ္။ ႐ုရွားပညာေတာ္သင္ ဆုိလို႔ အထင္ႀကီးၿပီး ခ်ီးမြန္း မေစာလုိက္ပါနဲ႔ ဘာေတြ သင္ယူခဲ့လဲ၊ ဘာေတြ ရယူႏိုင္ ခဲ့လဲဆုိတာ ႐ုရွားျပန္ေတြကုိ အရပ္ဘက္ပါေမာကၡၾကီးမ်ားအား လြတ္လပ္စြာစစ္ေမးခြင့္ ေပးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
အပိုင္း (၂) ကို လာမည့္ ၾကာသပေတး (၁၁.၃.၂၀၁၀) ေန႔တြင္ ဆက္လက္ ေဖၚျပပါမည္။
ဖုိးတရုတ္ဘေလာ့မွကူးယူေဖၚျပသည္။
No comments:
Post a Comment