ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တေနရာတြင္ ေဖေဖာ္၀ါရီ (၂၄) ရက္မွ (၂၆) ရက္ထိ က်င္းပခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံေဆးပညာရွင္မ်ားအသင္း (ဘီအမ္ေအ) ၏ ပဥၥမအႀကိမ္ညီလာခံ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံ နယ္စပ္အသီးသီးရိွ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစုံ၏ က်န္းမာေရးအဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည့္အေပၚ ျမန္မာႏိုင္ငံေဆးပညာရွင္မ်ားအသင္းဥကၠ႒ျဖစ္သူ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခ်က္။
ေမး။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေဆးပညာရွင္မ်ားအသင္းကို ဖြဲ႔ရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဘယ္သူေတြပါ၀င္ၿပီး အဓိက ဘာေတြလုပ္ေဆာင္တယ္ ဆိုတာေလး အရင္သိပါရေစ။ေျဖ။ ။ က်မတုိ႔ ဒီျမန္မာႏုိင္ငံ ေဆးပညာရွင္မ်ားအသင္းကို ၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ဒီနယ္စပ္ေဒသမွာ လုပ္တဲ့ ပထမဦးဆုံး က်န္းမာေရး ညီလာခံမွာ ဖဲြ႔စည္းခဲ့တာပါ။ ဖဲြ႔စည္းခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္းမာေရး ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳ အသိပညာ အတတ္ပညာေတြကို ဖလွယ္ႏုိင္ဖုိ႔ ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ရယ္၊ ေနာက္ေတာ့ က်မတုိ႔ ျပည္သူလူထုၾကားမွာ က်န္းမာေရး အသိအျမင္ေတြ ျမင့္မားလာဖုိ႔ ဆုိတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ အဓိကထားၿပီးေတာ့ ဖဲြ႔စည္းတာျဖစ္တယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ညီလာခံမွာ က်မတုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို ျပန္ဆဲြတဲ့အခါ ဒီက်န္းမာေရးဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းေစာင့္ေရွာက္မႈေတြရဲ႕ အရည္အေသြး ပိုၿပီးေတာ့ ျမင့္တင္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ဆုိတာ ပါသလုိ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ က်မတုိ႔ ဒီလုပ္ငန္း စီစဥ္ေဆာင္ရြက္မႈေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔လည္း က်မတုိ႔ ထည့္သြင္းခဲ့ပါတယ္။
က်မတုိ႔ ဘီအမ္ေအအေနနဲ႔ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈလုပ္ငန္းကို တုိက္႐ုိက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္တာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘီအမ္ေအရဲ႕ အဓိက လက္ရွိလုပ္ငန္းေတြကေတာ့ နယ္စပ္ေဒသမွာ အေျခစုိက္ေနတဲ့ လူထုအေျချပဳ အဖဲြ႔အစည္းေတြ၊ ေနာက္ တုိင္းရင္းသား က်န္းမာေရးဌာနေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြမွာ လုိအပ္တဲ့ နည္းပညာဆုိင္ရာ ပံ့ပိုးမႈေတြ၊ အထူးသျဖင့္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးတုိ႔၊ သားဖြားဆုိင္ရာ အတတ္ပညာမ်ဳိးေတြကို နည္းပညာပိုင္းဆုိင္ရာ ျမႇင့္တင္ေပးေရးနဲ႔ ဒီလုပ္ငန္းေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ အရည္အေသြး ျမင့္မားလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈလုပ္ငန္း လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းတခုနဲ႔တခုၾကား၊ ေဆး႐ုံ ေဆးခန္းေတြရဲ႕ ၾကားထဲမွာ နည္းပညာ အတတ္ပညာေတြကို အေျခခံ စံနမူနာေတြထားဖုိ႔တုိ႔၊ စာရင္းဇယား ေကာက္ယူမႈစနစ္၊ ေရာဂါကုသမႈစနစ္ေတြကို စံျဖစ္ေအာင္ ထိန္းၿပီးကူညီသြားတာမ်ဳိးတုိ႔ကုိ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။
ေမး။ ။ အခု ပဥၥမအႀကိမ္ညီလာခံမွာ က်န္းမာေရး မူ၀ါဒပိုင္းဆုိင္ရာ ကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရန္နဲ႔ နည္းပညာအကူအညီမ်ား ေပးရန္ ဘီအမ္ေအအသင္းက အဓိကအခန္းက႑အျဖစ္ သတ္မွတ္အတည္ျပဳတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ အဲဒါ ဘယ္ေဒသေတြမွာ ဘယ္သူေတြကို အကူအညီေပးတာလဲဆုိတာ သိပါရေစ။
ေျဖ။ ။ ဘီအမ္ေအအေနနဲ႔ လက္ရွိ ေဆး႐ုံေဆးခန္း (၃၀) ေက်ာ္ေပါ့။ ဒီလူထုက (၃) သိန္းပတ္၀န္းက်င္ရွိတဲ့အတြက္ က်မတုိ႔ လက္လွမ္းမီႏုိင္တဲ့ လက္ရွိ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈမွာ ငွက္ဖ်ားေရာဂါကို အဓိကထားပါတယ္။ ေနာက္ မိခင္နဲ႔ကေလး က်န္းမာေရးအျပင္ အေရးေပၚသားဖြားျခင္းဆုိင္ရာ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းတဲ့ နည္းပညာေတြ ျမႇင့္တင္ေပးတဲ့ အပိုင္းေတြမွာ က်မတုိ႔ေဆာင္ရြက္တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ က်မတုိ႔ ေဆးသင္တန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သင္႐ုိးၫႊန္းတန္းဆုိင္ရာေတြကို ျပန္ၿပီး ေလ့လာတာတုိ႔ မြမ္းမံတာတုိ႔ကိုလည္း ဆက္လက္ၿပီးေတာ့လုပ္တယ္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္၊ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္မွာ ပထမဦးဆုံး သင္႐ုိးၫႊန္းတန္းဆုိင္ရာကို ဘီအမ္ေအက စတာ၀န္ယူၿပီး အခု ဒီညီလာခံကေန ဆက္္လက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီ သင္႐ုိးၫႊန္းတန္းကိစၥကို တျခားေသာ က်န္းမာေရး အဖဲြ႔အစည္းေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ေပါ့။ မူ၀ါဒပိုင္းဆုိင္ရာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ က်န္းမာေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခခံၿပီးေတာ့ အရည္အေသြးရွိတဲ့ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ ေပၚေပါက္လာဖုိ႔ဆိုတာကို ရည္စူးၿပီးေတာ့ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရးက႑ေတြကို ျမင့္တင္ေပးႏုိင္တဲ့ က်န္းမာေရးစနစ္ေတြ ပိုၿပီးေတာ့ ပါ၀င္လာဖုိ႔ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္သြားမွာပါ။
ေမး။ ။ ဘယ္လုိပုံစံနဲ႔ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြကို အကူအညီေပးတာပါလဲ။
ေျဖ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ လက္ရွိေတာ့ က်မတုိ႔ နယ္စပ္ေဒသမွာ ရွိတဲ့ တုိင္းရင္းသားေဒသ (၈) ေနရာမွာ သူတုိ႔ ေဒသခံ က်န္းမာေရး ဌာနေတြ သုိ႔မဟုတ္ ေဒသခံ လူထုအေျချပဳ အဖဲြ႔အစည္းေတြကေနၿပီးေတာ့ တည္ေထာင္ထားတဲ့ ေဆးခန္းေလးေတြ ရွိပါတယ္။ ဥပမာ ေဆးခန္းတခန္းဆုိရင္ က်မတုိ႔က လူဦးေရ (၃) ေထာင္ကေနၿပီးေတာ့ (၄) ေထာင္ကို လက္လွမ္းမီတဲ့ ရြာစုေလးမွာေပါ႔ ေနာ္၊ ေဆး႐ုံေဆးခန္းေတြ ေဆာက္ၿပီးေတာ့ အဲဒီေဆး႐ုံေဆးခန္းမွာ ဒီအျဖစ္မ်ားတဲ့ ေရာဂါေတြကို ကုသရင္းနဲ႔ တဆက္တည္းမွာပဲ ဒီေဒသခံ က်န္းမာေရးဌာနေတြရဲ႕ စြမ္းအင္ျမႇင့္တင္ေရးလုပ္ငန္းေတြကို အရည္အေသြးျမင့္တင္ေရးေတြ လုပ္ေပးတယ္။ ေနာက္တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အဲဒီေဒသေတြမွာရွိတဲ့ က်န္းမာေရးဆုိင္ရာျပႆနာေတြကို က်မတုိ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားတာတုိ႔၊ စာရင္းဇယား ျပဳစုတာတုိ႔ရွိၿပီးေတာ့ ဒီေရာဂါေတြကို ကာကြယ္ႏုိင္ဖုိ႔၊ ကုသႏုိင္ဖုိ႔ နည္းလမ္းေတြကို ေရွ႕ဆက္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႔ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္သြာတာမ်ဳိးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ တုိင္းရင္းသားေနရာ (၈) ေနရာက ကခ်င္၊ ပေလာင္၊ ရွမ္း၊ ကရင္နီေဒသနဲ႔ ကယားေဒသေပါ႔ေနာ္။ ေနာက္ ကရင္၊ မြန္၊ ရခုိင္ ရွိပါတယ္။
ေမး။ ။ လူထုကို အေျချပဳတဲ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားဖုိ႔ ညီလာခံက ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ခ်မွတ္ခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းစဥ္ေတြက ဘာေတြပါလဲ။
ေျဖ။ ။ လူထုကို အေျချပဳတဲ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ ဆုိတာကေတာ့ လူထုေတြကိုယ္တုိင္က မိမိေဒသမွာရွိတဲ့ က်န္းမာေရး ျပႆနာေတြကို သိရွိလာၿပီးေတာ့ ဒီက်န္းမာေရး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ေရးဆဲြတာတုိ႔ အစီအစဥ္ခ်မွတ္တာတုိ႔၊ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ လူထုရဲ႕ စြမ္းအားျမႇင့္တင္ေရးလုပ္ငန္းေတြ ေဆာင္ရြက္တာတုိ႔ကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ေဒသခံလူေတြရဲ႕ အသိပညာေတြ၊ အတတ္ပညာေတြ တုိးတက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေအာင္ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းေနစဥ္အရြယ္ကစၿပီး က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသိအျမင္ေတြ၊ အေလ့အက်င့္ေတြ၊ အျပဳအမူေတြကို ျမႇင့္တင္မႈလုပ္ငန္းမွာ အမ်ားႀကီး လုပ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အဲဒီေဒသထဲမွာရွိတဲ့ အမ်ဳိးသမီးအဖဲြ႔အစည္းေတြ၊ လူငယ္အဖဲြ႔အစည္းေတြနဲ႔လည္း မ်ဳိးဆက္ပြားဆုိင္ရာ က်န္းမာေရးကိစၥေတြကို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာမ်ဳိးကို ဆုိလုိတာပါ။
ေမး။ ျမန္မာႏုိင္ငံ နယ္စပ္ေဒသအသီးသီးရွိ တုိင္းရင္းသား ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအေျခအေန အဆင့္အတန္း ဘယ္လုိရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ လက္ရွိနယ္စပ္ေဒသမွာ စာရင္းဇယားနဲ႔ ခုိင္ခုိင္လုံလုံရွိတာကေတာ့ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ပုိင္းေဒသ ကရင္ျပည္နယ္ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္ေဒသေတြကိုေတာ့ သတင္းအခ်က္အလက္ ပိုၿပီးလက္လွမ္းမီတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ နယ္စပ္ေဒသမွာရွိတဲ့ လူထုေတြ အေျခအေနက အတင္းအဓမၼေျပာင္းေရႊ႕ခံရျခင္းတုိ႔၊ ရိကၡာေတြ ဖ်က္ဆီးခံရတာေတြ၊ ေနာက္ေတာ့ စစ္တပ္ အၾကမ္းဖက္မႈကိစၥမ်ဳိးေတြ၊ အတင္းအဓမၼလုပ္အားေပးခုိင္းတာေတြ အဲလုိမ်ဳိး အက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ က်န္းမာေရး ျပႆနာေပါ့ေနာ္။ အဲလုိအက်ဳိးဆက္ေၾကာင့္ ကေလးေတြရဲ႕ အာဟာရ ခ်ဳိ႕တဲ့မႈႏႈန္း ျမင့္မားေနတာတုိ႔ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အျဖစ္မ်ားတဲ့ေရာဂါ၊ ကာကြယ္လုိ႔ရတဲ့ ေရာဂါေတြျဖစ္တဲ့ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ၊ ၀မ္းပ်က္ ၀မ္းေလွ်ာေရာဂါေတြ၊ အသက္႐ွဴလမ္းေၾကာင္းေရာဂါေတြ အဲလုိေရာဂါေတြေၾကာင့္ အေသအေပ်ာက္မ်ားတာကို ေတြ႔ရဆဲျဖစ္တယ္။ ေနာက္တခ်ိန္တည္းမွာပဲ မိခင္နဲ႔ ကေလးေသႏႈန္းကို ၾကည့္မယ္ဆုိရင္လည္း ျပည္တြင္းမွာ ရွိတဲ့စာရင္းဇယားထက္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ျမင့္မားေနတယ္။ ႏုိင္ငံတကာမွာ အဆုိးဆုံး အေျခအေနျဖစ္တဲ့ ကြန္ဂုိႏုိင္ငံတုိ႔လုိ စစ္မဲ့ျဖစ္ပြားတဲ့ ေနရာနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္တဲ့ေနရာမွာေတြ႔ရတဲ့ က်န္းမာေရး စာရင္းဇယားေတြနဲ႔လည္း တူညီေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လက္ရွိ အေရွ႕ပိုင္းေဒသရဲ႕ က်န္းမာေရးအေျခအေနက အဆုိးဆုံး အေျခအေနမွာရွိေနတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။
ေမး။ ။ နယ္စပ္ေဒသမွာ အေျခခံက်န္းမာေရးကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆရာမဘယ္လုိျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ အေျခခံက်န္းမာေရးကေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမေဒသမွာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး လုပ္ကိုင္စားေသာက္ႏုိင္ဖုိ႔ကေတာ့ လူထုရဲ႕ အဓိက လုိအပ္ခ်က္ပါပဲ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေနရာေတြကို မေရႊ႕မေျပာင္းဘဲနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္အကိုင္ေတြ သူတုိ႔ ေအးေအးေဆးေဆး လုပ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔က်န္းမာေရးဘက္ကလည္း ပိုၿပီးေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြေကာင္းလာမယ္။ သားသမီးေတြရဲ႕ ပညာ ေရးကလည္း ေကာင္းလာၿပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္း က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးအဆင့္အတန္း ပိုၿပီးေတာ့ ျမင့္မားလာမယ္။ ေနာက္ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ လူထုေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး အသိပညာေတြ၊ လူမႈေရး ျမင့္မားမႈေတြဟာ ေရရွည္အတြက္ တည္တံ့ခုိင္ၿမဲတဲ့ က်န္းမာေရးစနစ္ေတြ တည္ေဆာက္ႏုိင္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္။ လူထုအေနနဲ႔ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာ ကိုယ္ေဒသမွာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ အခြန္ေၾကးေကာက္ခံတာေတြ၊ အတင္းအဓမၼ လုပ္အားေစခုိင္းမႈေတြ မရွိဘဲနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ေဒသမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း လုပ္ကိုင္စားေသာက္ႏုိင္ၾကတဲ့ အေျခအေနရွိၿပီး ေဒသမွာရွိတဲ့ အရင္းအျမစ္ေတြကိုလည္း ကိုယ့္ရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ အက်ဳိးရွိရွိအသုံးခ်ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ က်န္းမာေရး အဆင့္အတန္းေတြ ျမင့္မားလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်န္မာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ အေနအထားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အဆင့္အတန္းဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေဒသမွာ မိခင္ေသႏႈန္း၊ ကေလးေသႏႈန္း အျမင့္မားဆုံး ႏုိင္ငံတခုမွာရွိပါတယ္။
No comments:
Post a Comment