01 May 2010
VOA
ကမၻာေပၚက စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္နဲ႔ တျခား အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ အိုးအိမ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပးၾကရတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြ ၁၂ သန္းေလာက္ ရွိေနၿပီးေတာ့ အဲဒီအထဲက ၇ သန္းေလာက္ဟာ ဒုကၡသည္စခန္းေတြထဲမွာပဲ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္မက ေနေန ၾကရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ တျခားသူေတြလို ျပင္ပမွာ ေနထိုင္ရပ္တည္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း လုပ္ကုိင္ခြင့္ေတြ ပိတ္ပင္ ခံထားရၿပီးေတာ့ ဒုကၡသည္စခန္းေတြအတြင္းမွာပဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေသာင္တင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေရွ႕ျခမ္းက တုိင္းရင္းသား ဒုကၡသည္ေတြဆိုရင္လည္း ထိုင္းႏုိင္ငံက ဒုကၡသည္စခန္းေတြအတြင္းမွာ အႏွစ္ ၂၀ ေလာက္ ေနထိုင္ေနၾကရတဲ့အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေနာ္ရိႈးက တင္ျပထားပါတယ္။
ကမၻာတ၀ွမ္းမွာ စစ္ေဘးနဲ႔ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ မိမိရပ္ရြာ တိုင္းျပည္ကေန ျပည္ပကို ထြက္ေျပးခိုလံႈေနရသူေတြကို ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးက အသက္ရွင္ေနထုိင္ႏုိင္ဖို႔ ကူညီေထာက္ပံ့ ေပးထား ေပမဲ့ တကယ္လို႔ သူတို႔ကို လက္ခံတဲ့ႏုိင္ငံက ကုလသမဂၢရဲ႕ ဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ သေဘာတူညီခ်က္ကို လက္မွတ္ ေရးထိုး မထားဘူးဆိုရင္ သူတို႔ဟာ သာမန္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ခြင့္၊ စခန္းအျပင္ထြက္ၿပီး လႈပ္ရွားသြားလာခြင့္ေတြ ပိတ္ပင္တာ ခံရပါတယ္။ ဌာေနကိုျပန္ရေအာင္လည္း တိုင္းျပည္က မၿငိမ္းခ်မ္းေသး၊ တတိယႏိုင္ငံသြားခြင့္ကလည္း မရေသးသ၍ သူတို႔ဟာ ဒုကၡသည္စခန္းထဲ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ပိတ္မိေနတဲ့ အနာဂတ္မဲ့သလိုဘ၀ထဲ ေရာက္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
မၾကာခင္ကမွ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ဒုကၡသည္အျဖစ္ေရာက္လာတဲ့ ဖလဲမယ္ ရဲ႕ မိဘေတြဆိုရင္ ကယားျပည္ကေန ထြက္ေျပးလာၿပီး ဒုကၡသည္စခန္းထဲ ၂၅ ႏွစ္ေလာက္ေနခဲ့ရတာပါ။
"ထိုင္းမွာေတာ့ ေမြးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာပဲ ေမြးေတာ့ က်မတို႔မွာ ဘာမွ အာမခံခ်က္ မရွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူမ်ားေတြက ေမးၾကတယ္၊ က်မကို ဘာလူမ်ိဳးလဲေပါ့၊ ဘာႏုိင္ငံသားလဲ ေမးေတာ့ က်မလည္း ေျဖခြင့္မရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။"
ဖလဲမယ္ လိုပဲ ျမန္မာႏုိင္ငံအေရွ႕ျခမ္းတေၾကာ ျပည္တြင္းစစ္ေတြေၾကာင့္ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး တိုင္းရင္းသား ဒုကၡသည္ေတြ သိန္းနဲ႔ခ်ီ ထိုင္းဘက္ကုိ ဒီကေန႔အထိ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တတိယႏိုင္ငံကို သြားေရာက္ အေျခခ်ေနၿပီျဖစ္ေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ဒီကေန႔အထိ ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာပဲ မ်ိဳးဆက္တဆက္ မက ေသာင္တင္ေနၾကဆဲပါ။
"က်မတို႔ဘ၀ကိုက ပိတ္သြားသလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားတယ္။ တက္လမ္းမရွိေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီမွာ တသက္လံုး ေနရ ေတာ့မယ့္ ပံုစံ ျဖစ္ေနတယ္။ ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒီမွာ မေနခ်င္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။"
အခုလုိ ဒုကၡသည္ေတြ ဌာေနကိုလည္း မျပန္ႏုိင္၊ ပံုမွန္ ဘ၀ကိုလည္း တည္ေဆာက္ခြင့္ မရဘဲနဲ႔ ဒုကၡသည္စခန္းေတြထဲမွာပဲ ေလွာင္အိမ္ထဲ ပိတ္မိေနတဲ့ဘ၀နဲ႔ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနလာတဲ့အခါ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေရးရာကိုလည္း ထိခုိက္ေစသလို လူမႈေရး ျပႆနာေတြလည္း ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။
"ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ လူေတြက ေန႔လည္ေန႔ခင္းဆို အိပ္ၾကတယ္။ လုပ္စရာ အလုပ္အကိုင္ကလည္း မည္မည္ရရ မရွိပါဘူး။ အိမ္တြင္း အၾကမ္းဖက္ ရိုက္ႏွက္မႈေတြ၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ျပႆနာေတြကိုလည္း အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မူးယစ္ေဆး၀ါး အရက္ေသစာ အလြဲသံုးစားျပဳမႈေတြနဲ႔ တေန႔ၿပီးတေန႔ ကုန္ဆံုးေနၾကရတာပါ။"
ကုလသမဂၢက ခ်မွတ္ထားတဲ့ ဒုကၡသည္အခြင့္အေရးမ်ားဆုိုင္ရာ ျပ႒ာန္းခ်က္အရ ဒုကၡသည္ေတြကို ပံုမွန္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ လႈပ္ရွားသြားလာခြင့္ ေပးရမွာျဖစ္သလို ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရွိဘဲ ဌာေနကို အတင္းျပန္ပို႔လို႔လည္း မရပါဘူး။ ဒါကို ထုိင္း၊ မေလးရွား၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံတို႔က လက္မွတ္မေရးထိုးေသးတာေၾကာင့္ အဲဒီမွာေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္နဲ႔ ပုံမွန္ဘ၀ တည္ေဆာက္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္ခံထားရတာပါ။ အေမရိကန္၊ ၾသစေၾတးလ်၊ ဂ်ပန္နဲ႔ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြကေတာ့ ဒါကို လက္မွတ္ေရးထိုးထားတာေၾကာင့္ ဒုကၡသည္ေတြကို ေခၚယူၿပီး အၿမဲတမ္း အေျခခ်ေနထိုင္ခြင့္ ေပးေနတာျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment