မနက္ဖန္ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန ့တြင္ က်ေရာက္မည့္ (၆၂)ႏွစ္ေျမာက္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးေန ့တြင္ ကရင္အမ်ိဴးသားမ်ား စစ္ကြ်န္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အသက္ေပးတုိက္ပြဲ ၀င္ေနေသာ မ်ိဴးခ်စ္ ကရင္ရဲေဘာ္ မ်ားအားလုံးကုိ က်ေနာ္တုိ ့ေသာသီခုိအဖြဲ ့သားမ်ားမွ Eh K'lu Tho Doo သီခ်င္းျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳ အပ္ပါသည္။
ေတးေရး/ေတးဆုိ - Mae Di Say
Type the rest of your post here.
Sunday, January 30, 2011
Saturday, January 29, 2011
စစ္တပ္ႏွင့္ အမိန္႔နာခံမႈ - အပိုင္း (၂)
စေန, 29 ဇန္နဝါရီ 2011
တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား (၀၄၅)
ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေတြက စစ္တပ္ေတြနဲ႔ အမိန္႔နာခံမႈ အေၾကာင္းကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ အမိန္႔နာခံမႈနဲ႔ ယွဥ္တဲြၿပီး၊ ဒီသီတင္းပတ္ရဲ႕ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္က႑မွာ ဦးေရာ္နီညိမ္းက “စစ္တပ္ ႏွင့္ အမိန္႔နာခံမႈ - အပိုင္း (၂)” ေခါင္းစဥ္နဲ႔ စီစဥ္ တင္ဆက္ထားပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ၁၉၉၉ခုႏွစ္မွာ ေျမာက္အတၱလႏၱိတ္စစ္စာခ်ဳပ္ NATO (North Atlantic Treaty Organization) တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕တပ္မႉးႀကီး လည္းျဖစ္ ယူဂိုဆလားဗီးယား စစ္ပြဲရဲ႕ တပ္မႉးႀကီးလည္းျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk ရဲ႕ လက္ေထာက္ကေတာ့ ဒုတိယ တပ္မႉးႀကီး ၿဗိတိသွ် ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ပါ။ ဒီအေျခေနမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ပါ၀င္လာခဲ့ပံုကို အဆိုေတာ္ James Blunt က အခုလို ဆက္ၿပီးေျပာျပပါတယ္။
James Blunt ။ ။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရဒီယိုဆက္သြယ္ေရးစက္ေပၚကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Mike Jackson တက္လာခဲ့ပါ တယ္။ အဲဒီတုန္းက အေမရိကန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Mike Jackson ေျပာလိုက္တဲ့ စကားလံုးအတုိင္း အတိအက် ျပန္ေျပာရမယ္ဆိုရင္၊ က်ဳပ္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ေတြက တတိယကမာၻစစ္ႀကီး ျဖစ္ေအာင္ စၿပီးလုပ္လိုက္ၾကတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး က်ဳပ္အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ သူက ေျပာခဲ့တာပါ။ က်ေနာ့္တပ္ကိုလည္း ေလယာဥ္ကြင္းကို သြားၿပီး ၀ိုင္းမယ့္အစား ကားလမ္းတေလွ်ာက္မွာပဲ စနစ္တက် စုစည္းထားဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Mike Jackson က ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အာဇာနည္ဗိမာန္ ဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္ခံရစဥ္က တရားခံ ေျမာက္ကိုရီးယား သူလွ်ိဳေတြကို မိမိစစ္သည္ ေတြ အေသခံၿပီး အရွင္လက္ရ ဖမ္းဆီးရမယ္ဆိုတဲ့ အထက္ကအမိန္႔ကို သန္လ်င္ၿမိဳ႕ ခလရ (၉၀) တပ္စု တစ္စုထဲက commando (ကြန္မန္ဒို) ေတြအျဖစ္ အေရြးခံထားရတဲ့စစ္သည္ေတြက အမိန္႔အတုိင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ၿပီး အေသခံသြားၾကတာဟာ၊ ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ျပန္ၿပီးသံုးသပ္ ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ အထက္ကေန ဒီအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အေသခံသင့္ ခံရမယ္ဆိုတဲ့ အမိန္႔ကို ေပးရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က မိမိ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္ၿပီး ဆည္ယူဖို႔ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္တာကို၊ လုိက္နာရမယ့္ စစ္သည္အားလံုးက လက္ခံ နားလည္ ေနၾကေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ဒီစစ္ဆင္ေရးရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အျငင္းပြါးစရာမရွိသလို ဒီစစ္ဆင္ေရးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ အက်ိဳးဆက္ ဟာ စစ္သည္ေတြ အေသခံသြားရႏိုင္ေပမယ့္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ဂုဏ္သိကၡာ ျပန္တက္ႏိုင္တဲ့ ေကာင္းေသာအက်ိဳးဆက္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အမိန္႔ကိုလိုက္နာရမယ့္ စစ္သည္အားလံုးက နားလည္ သေဘာေပါက္ေနတာကိုလည္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ဗိုလ္ႀကီး James Blunt အမိန္႔မနာခံခဲ့ သလို ၾကားကေန ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk ရဲ႕အမိန္႔ကို ၀င္ေရာက္ပိတ္ဆို႔ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ဟာလည္း အမိန္႔နာခံဖုိ႔ ပ်က္ကြက္ ခဲ့ပါသလားလို႔ ဘီဘီစီ ေရဒီယို Channel 5 ႏိုင္ငံေရးက႑ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူ John Pienaars က ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ႏို၀င္ဘာ လ ၁၄ ရက္ေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းမွာ ေမးခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ။ ။ အမိန္႔မနာခံဘူးလို႔ ေျပာၾကေၾကးဆိုရင္ James Blunt က ဘယ္သို႔ဘယ္ပံု အမိန္႔မနာခံဘူးဆိုတာ ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk က အေသးစိတ္ ေျပာလိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူးဗ်၊ ရုရွတပ္ေတြ ပရစၥတီးနား (Pristina) ေလဆိပ္ကို ဦးတည္ခ်ီ တက္ေနၾကၿပီ ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိလိုက္ရတဲ့ေန႔ မတိုင္ခင္ တစ္ရက္မွာ၊ ဒီအၾကပ္အတည္း စၿပီးေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့္အထက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk က ေဒသခံေတြက ေတာင္းဆိုလို႔ တနည္းအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ကို ဖိတ္ေခၚလို႔ ပရစၥတီးနား ေလ ဆိပ္မွာ က်ေနာ္တို႔ NATO တပ္ေတြ အေျချပဳဖို႔ ေရာက္လာၾကတာပါ ဆိုၿပီး ရုရွားေတြကို ခပ္တင္းတင္း ရင္ဆိုင္ထားတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္ တယ္။ ဒါက တကယ့္ကို အတိမ္းအေစာင္းမခံတဲ့ အေျခအေနပါ။ က်ေနာ္တို႔ ဒီ ကိစၥကို လက္ေတြ႔က်က် မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မေျဖရွင္းႏိုင္ခင္အထိ ဒီအၾကပ္အတည္းျဖစ္ေနတာ (၇၂) နာရီ ၾကာခဲ့ပါတယ္။ James Blunt က ဒါဟာ စစ္ပြဲ ၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္ခ်င္လို႔ ျဖစ္လာရတဲ့ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းလို႔ ေထာက္ျပခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ဒီအလုပ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ စစ္သားေတြ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္မဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆခဲ့ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက သူတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြါးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ေျမာက္အတၱလႏၱိတ္စစ္စာခ်ဳပ္ NATO (North Atlantic Treaty Organization) တပ္ဖြဲ႔ေတြမွာ အကြဲကြဲအျပားျပားေသာ ႏုိင္ငံေတြက တပ္မေတာ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတာ ေၾကာင့္ အေမရိကန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕အမိန္႔ကို ၿဗိတိသွ်စစ္ဗိုလ္က မလိုက္နာတာဟာ NATO ရဲ႕ စစ္ခံုရံုးကို ေရာက္စရာရွိရင္ ေရာက္မွာ ျဖစ္ေပ မယ့္၊ ႏိုင္ငံမတူတဲ့ တပ္မေတာ္ႏွစ္ခုက စစ္အရာရွိေတြၾကားက ျပႆနာလို႔လည္း ေစာဒက တက္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါဟာ စစ္တပ္ရဲ႕ အမိန္႔နာခံမႈ မနာခံမႈ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္လို႔ မရဘူးလို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာ စစ္တပ္ခ်င္း မတူတာတို႔ ႏိုင္ငံခ်င္း မတူတဲ့ စစ္အရာရွိ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားၾကားက အမိန္႔နာခံမႈ မနာခံမႈ ဆိုတာထက္ အထက္ကေပးအပ္လာတဲ့ အမိန္႔ဟာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေပးတာ လဲ၊ အက်ိဳးဆက္က ဘာျဖစ္ႏုိင္သလဲဆိုတာကို အမိန္႔ေပးခံရတဲ့ လက္ေအာက္စစ္သည္ တစ္ဦးရဲ႕ စဥ္းစားဆင္ျခင္ပုံကို ရႈျမင္သံုးသပ္ၾကည့္လို႔ရ ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္က ေတာင္ဘက္အစြန္ဆံုး ခရစၥတီး (Christie) ကၽြန္းေပၚမွာ အျပစ္မဲ့ သာမန္ အရပ္သူအရပ္သားေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕အမိန္႔နဲ႔ တေသြမတိမ္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ သတ္ပစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အရာရွိႀကီးငယ္ေတြကို ျပန္ၿပီးေလ့လာ သံုးသပ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာလည္း အားလံုးဟာ ၿဗိတိသွ်စစ္တပ္က စစ္ဗိုလ္ကေလး ဗိုလ္ႀကီး James Blunt လိုပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေခတ္ပညာတတ္ စစ္အရာရွိေတြ ျဖစ္ၾကတာကို ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ျခားနားမႈကေတာ့ အထက္ကအမိန္႔ဟာ ဘာရည္ ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေပးတာလဲ၊ အက်ိဳးဆက္က ဘာျဖစ္ ႏိုင္သလဲဆိုတာကို စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈ မရွိျခင္းဆုိတာကို ေတြ႔ၾကရပါတယ္။ စစ္ေျမျပင္မွာသာ ရန္သူနဲ႔ရင္ဆိုင္တုိက္ခိုက္ေနရခ်ိန္မွာ အထက္အမိန္႔ အတုိင္း တေသြမတိမ္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ ျဖစ္ေပမယ့္ စစ္ေျမျပင္မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ မိမိရဲ႕ရန္သူမဟုတ္တဲ့ သာမန္အရပ္သူ၊ အရပ္သား ေတြ အမ်ိဳးသမီးေတြ ကေလးေတြပါမက်န္ သတ္ပစ္လိုက္ၾကသူေတြရဲ႕ အထက္အမိန္႔အတုိင္း နာခံမႈမွာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး လိုက္နာခဲ့ၾကျခင္း မဟုတ္တာကို ၁၉၉၈ခုႏွစ္ ခရစၥတီး (Christie)ကၽြန္း ၾကည္း-ေရ-ေလ စစ္ဆင္ေရးမွာပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိေဟာင္း ဦးေအာင္လင္း ထြဋ္က ဗီအိုေအကို အခုလို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ ။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းက အားလံုးေပါ့ေလ က်ေနာ္တို႔အပါအ၀င္ အားလံုးကိုေခၚၿပီးေတာ့ ဘာေျပာလဲေတာ့ အခု ဖမ္း ထားတဲ့ (၅၉)ေယာက္လံုးကို အကုန္လံုးကို ရွင္းပစ္ရမယ္ သတ္ပစ္ရမယ္ဆိုၿပီး အမိန္႔ေပးတယ္ ဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးၾကည္မင္းကို ဆက္သြယ္ေရးစက္နဲ႔ လွမ္းၿပီး အမိန္႔ေပးတာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သူရျမင့္ေအာင္ အခု စစ္ေရးခ်ဳပ္လုပ္ေနတဲ့လူက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ “ဒါ အထက္အမိန္႔ပဲ၊ အကုန္ သတ္ပစ္ရမွာေပါ့”ဆိုၿပီးေတာ့မွ သူက စေျပာပါတယ္။ ဆက္ၿပီးေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ အမိန္႔ေပးလိုက္တဲ့ အတိုင္းပဲ အဲ့ဒီ့ေန႔မွာပဲ အဲ့ဒီ့ အရပ္သူအရပ္သားေတြကို ေသာင္ျပင္မွာပဲ အကုန္လံုးက ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္ၿပီးေတာ့မွ ေသာင္ျပင္ မွာျမွဳပ္လိုက္ တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ သိရပါတယ္။ အခု သြားၿပီး အဲ့ဒီ့အရိုးေတြကို တူးၾကည့္ရင္ ျမင္ရပါဦးမယ္။ ၁၉၉၇ခုႏွစ္ ေလာက္ထဲက၊ စစ္ဆင္ေရး ေလးလ ပတ္ (စစ္ရံုးခ်ဳပ္ အစည္းအေ၀း) တခုမွာ “အစိပ္သားေတာင္ မခ်န္နဲ႔၊ မင္းတို႔ အကုန္လံုး ရွင္းပစ္”ဆိုၿပီးေတာ့မွ အမိန္႔က တရား၀င္ေပးတာ။ အဲ့ဒီ အမိန္႔ကို အေကာင္အထည္ေဖၚတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဘို (ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ၀င္၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖဲြ႔ (၃)၏ ကစထမႉး အျဖစ္မွ၊ တပ္မေတာ္စစ္ေဆးေရး ႏွင့္ စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ၾကည္း-ေရ-ေလ အျဖစ္ ရာထူးခ်ခံရၿပီး ကြယ္လြန္ သြားခဲ့သူ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ဘို)။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေမာင္ဘို တိုင္းမႉး (အေ့ရွပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္) ဘ၀တံုးက ရြာသူရြာသားေတြကို ဘယ္ေလာက္ သတ္ပစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ၊ သူ အသိဆံုးပါ။ “အစိပ္သားေတာင္ မခ်န္နဲ႔”ဆိုတဲ့ဥစၥာက ကိုယ္၀န္ေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ္၀န္ကို တပ္ထဲမွာ “အစိပ္သား” လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေခၚတာကိုး။ ဗိုက္ထဲမွာရိွတဲ့ ကေလးေတာင္ မခ်န္နဲ႔၊ အကုန္လံုးသတ္ပစ္ဆိုၿပီးေတာ့ တရား၀င္အမိန္႔ပါ။ တရား၀င္အမိန္႔ဆိုတာ စစ္ ဆင္ေရးအစည္းအေ၀းတစ္ခုမွာ ႏႈတ္မိန္႔ေပါ့ ဗ်ာ။ စာနဲ႔ေတာ့ ဘယ္သူမွ မထုတ္ပါဘူး။ ေျပာလိုက္တဲ့စကားပါ။ အဓိကကေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္၊ မြန္ ျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ တနသၤာရီတိုင္း။ အညိဳေရာင္လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့နယ္ေျမမွာ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ဒါ ဘာလို႔ျဖစ္ရလဲဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္၊ ရြာေတြကို စုတာပါဘဲ။ Replacement လုပ္တယ္။ (မွတ္ခ်က္။ ။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွ ေက်းရြာေတြကို စစ္အင္အားႏွင့္ ၿခိမ္း ေျခာက္ၿပီး အတင္းအၾကပ္ေျပာင္းေ့ရႊပစ္ျခင္းကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ “ရြာစုသည္”ဟု တရား၀င္ေခၚေ၀ၚသည္။) ရြာေတြကို စုတဲ့အခါမွာ တခ်ိဳ႕ရြာေတြက သူတို႔ရဲ႕အိုးအိမ္ သူတို႔ရဲ႕ ေတာင္ယာေလးေတြကို မဖ်က္ခ်င္တဲ့အခါက်ေတာ့ မေျပာင္းခ်င္ဘူး။ မေျပာင္းခ်င္တဲ့ဥစၥာကို by force မေျပာင္းရင္ မရဘူး ဆိုတဲ့ဟာမ်ိဳးနဲ႔၊ လူေတြကို သတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ သက္ဆိုင္ရာနယ္ေျမမွာ ရိွတဲ့လူေတြ အသိဆံုးပါ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဒီေနရာမွာ ျမန္မာ စစ္တပ္ထဲမွာ အရိုးစြဲေနၿပီးေတာ့ ဒီစကားကို ၾကားလိုက္ရရင္ အထက္အမိန္႔ကို “က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဖို႔ မလို လိုက္ကို လိုက္နာရမယ္” လို႔ မွတ္ယူသြားေစတဲ့ စကားတခြန္းဟာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ "ေရဗူး ေပါက္ တာမလိုခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာပဲ လိုခ်င္တယ္" ဆိုတဲ့ “ေကာင္းတာေရာ မေကာင္းတာေရာ အထက္ကခိုင္းရင္ ဘာမွမစဥ္းစားနဲ႔ လိုက္သာ လုပ္" ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚ ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ဒီစကားရပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဂ်ပန္ေခတ္ မဂၤလာဒံုစစ္တကၠသိုလ္အပတ္စဥ္(၃)က ဗိုလ္သင္တန္း ဆင္းခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္း အၿငိမ္းစားဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရဦးတင္ဦးကို ဗီအိုေအက ေမးၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။
ဦးတင္ဦး။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔က ဟိုင္နန္ကၽြန္းမွာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ သေႏၶတည္ၿပီးေတာ့ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ စ ျဖစ္လာတာ ကိုး၊ ဂ်ပန္မွာက သူတို႔ စစ္သားေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မနက္ကို သစၥာဆိုရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ သစၥာ (၄) ခ်က္က အဲဒီ ဂ်ပန္တပ္မေတာ္ ကေနၿပီးေတာ့ training ကေနၿပီး ဆင္းသက္လာတဲ့ သစၥာ(၄)ခ်က္ ပဲ။ ပထမဦးဆံုးက (ဂ်ပန္ဘာသာႏွင့္) gunjin ha chusetsu wo tsukusu wo honbun to subeshi "ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိရုိေသပါမည္" ဆိုတဲ့ စကားေပါ့။ ေနာက္ ဒုတိယကေတာ့ (ဂ်ပန္ဘာသာႏွင့္) gunjin ha reigi wo tadaskiku subeshi "အမိန္႔ကို နာခံပါမယ္" ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ အဲဒီလို က်ေနာ္တို႔ ဆိုလာၾကရတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါကို ျမန္မာလို ျပန္ လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒုတိယပိုဒ္က "အထက္မွေပးေသာ အမိန္႔ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ပါမည္" ေပါ့။ အဲဒီလိုျဖစ္လာတာေပါ့။ ေနာက္တခု က ဟိုတုန္းက slogan ကလည္းပဲ ဒီတႏိုင္ငံလံုးမွာ ဂ်ပန္ရဲ႕ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္မွာ ဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔တုိင္းျပည္ကုိ ပါလာတာက ဘာလဲ ဆိုေတာ့ ေႂကြးေၾကာ္သံတခုက “တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔” ဆိုတာ ပါလာတာကိုးဗ်။ “တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔” ဆိုတာ စစ္အေတာအတြင္းတုန္းက ေႂကြးေၾကာ္သံျဖစ္ေတာ့ အဲဒီဟာရဲ႕ အရွိန္က ပါလာခဲ့တယ္။ အမိန္႔နာခံမႈဆိုတာမွာ ဂ်ပန္ကလည္း သိတဲ့အတုိင္းပဲဗ်၊ သူတို႔စစ္တပ္က ေလ့က်င့္ ခန္းကလည္းပဲ က်ေနာ္တို႔ (ဂ်ပန္ဘာသာႏွင့္) meirei ha meirei da ၊ “meirei” ဆိုတာရွိတယ္။ meirei ဆိုတာ အမိန္႔ဗ်။ “meirei ha meirei da” ဆိုတဲ့ စကားလံုးက အၿမဲတမ္း စစ္သင္တန္းေပးတဲ့ အခါတိုင္းမွာ ေျပာတဲ့စကား။ “meirei ha meirei da” ရဲ႕ အဓိပၸါယ္က “အမိန္႔ဟာ အမိန္႔ပဲ”။ ဘာမွ ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ျပန္ေျပာလို႔ မရဘူး၊ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္တာ အားလံုးကို မင္းက ေပးတဲ့အတုိင္း လိုက္ရမယ္။” ဒီလို ဟာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီဟာက ေနၿပီးေတာ့ လာခဲ့တဲ့ကိစၥဟာ ေတာက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္လာတာကိုး။ ဒီ အမိန္႔နာခံမႈဆိုတဲ့ အမိန္႔ေပးတဲ့ေနရာမွာ စကား လံုးေတြက ဘာထြင္လာသလဲ ဆိုေတာ့၊ ေျပာတဲ့ေနရာမွာ စစ္သားနားလည္ေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာရင္းနဲ႔၊ အမိန္႔ေပးလိုက္လို႔ရွိရင္ “အမိန္႔ အ တိုင္း လုပ္၊ ဘာမွ ျပန္မေျပာနဲ႔” ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္လာရေအာင္ အေပၚက အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့လူ၊ ခိုင္းတဲ့လူက၊ အမိန္႔ေပးတာကို ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရေအာင္လုပ္ ရမယ္။ မရတာ မရွိရဘူး။ ဒီဟာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ စကားလံုးဟာ သံုးလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ “ေရဗူးေပါက္တာ ငါမလို ခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာ လိုခ်င္တယ္”၊ စစ္ေျမျပင္ ထြက္သြားတဲ့အခါမွာ “ေရဗူးေပါက္တာ မလိုခ်င္ဘူး ေရပါတာ လိုခ်င္တယ္” အဲဒီလို ဟာေတြက သံုး လာၾကတာေပါ့။ အဲဒီ စကားလံုးက အဓိပၸါယ္ေတာ့ သိပ္မရွိလွဘူးဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီဟာက ခုန အန္ကယ္ ေျပာသလို အဓိပၸါယ္ သိပ္မရွိလွေပမယ့္လည္း၊ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ထိေရာက္ခဲ့ပံု ရတယ္။ တပ္ထဲမွာလည္းပဲ အဲဒီအတုိင္း အထက္က ေျပာလိုက္ရင္ ေအာက္က လုိက္လုပ္ရမယ့္ လူကလည္း၊ ဒီစကားလံုးကို ၾကားလိုက္တာနဲ႔ “ေရဗူး ေပါက္တာ မလိုခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာပဲ လိုခ်င္တယ္” ဆိုတဲ့ဟာနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး ေျပာဆိုၿပီး သူ႔ကို တာ၀န္တခုခု ေပးလိုက္ၿပီဆိုရင္ သူကလည္း ေခါင္းထဲမွာ အဲဒါက ေလွ်ာကနဲ ၀င္သြားၿပီးေတာ့ ဘာမွ စဥ္းစားစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ဒီဥပမာက ေခါင္းထဲမွာ၊ အဲဒီဟာက ေတာ္ေတာ္ ထိထိ ေရာက္ ေရာက္ရွိခဲ့တာေပါ့ ေနာ္။ ဒီ လက္သံုးစကားႀကီးနဲ႔။
ဦးတင္ဦး။ ။ တခုတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ထိထိေရာက္ေရာက္ေတာ့ ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စစ္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္ရာ ေအာင္ျမင္ေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥအရပ္ရပ္အ၀၀မွာ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေစဖို႔ အတြက္ အေကာင္းဘက္ကို အက်ိဳးသက္ေရာက္မယ့္ဟာကို ရည္စူးၿပီး ေျပာတာပဲ ျဖစ္ရ မယ္ေပါ့။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေသာတရွင္မ်ား ခင္ဗ်ာ၊ ေနာက္ သီတင္းပတ္ စေနေန႔ မနက္နဲ႔ ညေနပိုင္း ဗီအိုေအ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား အပတ္စဥ္က႑” မွာ စစ္တပ္ႏွင့္ အမိန္႔နာခံမႈ အပိုင္း(၃)ကို ဆက္ၿပီး တင္ဆက္ေပးသြားပါမယ္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။
http://www.voanews.com/burmese/news/soldier-talk/01_29_11_soldiers_talk045.html
တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား (၀၄၅)
ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေတြက စစ္တပ္ေတြနဲ႔ အမိန္႔နာခံမႈ အေၾကာင္းကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ အမိန္႔နာခံမႈနဲ႔ ယွဥ္တဲြၿပီး၊ ဒီသီတင္းပတ္ရဲ႕ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္က႑မွာ ဦးေရာ္နီညိမ္းက “စစ္တပ္ ႏွင့္ အမိန္႔နာခံမႈ - အပိုင္း (၂)” ေခါင္းစဥ္နဲ႔ စီစဥ္ တင္ဆက္ထားပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ၁၉၉၉ခုႏွစ္မွာ ေျမာက္အတၱလႏၱိတ္စစ္စာခ်ဳပ္ NATO (North Atlantic Treaty Organization) တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕တပ္မႉးႀကီး လည္းျဖစ္ ယူဂိုဆလားဗီးယား စစ္ပြဲရဲ႕ တပ္မႉးႀကီးလည္းျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk ရဲ႕ လက္ေထာက္ကေတာ့ ဒုတိယ တပ္မႉးႀကီး ၿဗိတိသွ် ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ပါ။ ဒီအေျခေနမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ပါ၀င္လာခဲ့ပံုကို အဆိုေတာ္ James Blunt က အခုလို ဆက္ၿပီးေျပာျပပါတယ္။
James Blunt ။ ။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရဒီယိုဆက္သြယ္ေရးစက္ေပၚကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Mike Jackson တက္လာခဲ့ပါ တယ္။ အဲဒီတုန္းက အေမရိကန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Mike Jackson ေျပာလိုက္တဲ့ စကားလံုးအတုိင္း အတိအက် ျပန္ေျပာရမယ္ဆိုရင္၊ က်ဳပ္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ေတြက တတိယကမာၻစစ္ႀကီး ျဖစ္ေအာင္ စၿပီးလုပ္လိုက္ၾကတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး က်ဳပ္အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ သူက ေျပာခဲ့တာပါ။ က်ေနာ့္တပ္ကိုလည္း ေလယာဥ္ကြင္းကို သြားၿပီး ၀ိုင္းမယ့္အစား ကားလမ္းတေလွ်ာက္မွာပဲ စနစ္တက် စုစည္းထားဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Mike Jackson က ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အာဇာနည္ဗိမာန္ ဗံုးခြဲတိုက္ခိုက္ခံရစဥ္က တရားခံ ေျမာက္ကိုရီးယား သူလွ်ိဳေတြကို မိမိစစ္သည္ ေတြ အေသခံၿပီး အရွင္လက္ရ ဖမ္းဆီးရမယ္ဆိုတဲ့ အထက္ကအမိန္႔ကို သန္လ်င္ၿမိဳ႕ ခလရ (၉၀) တပ္စု တစ္စုထဲက commando (ကြန္မန္ဒို) ေတြအျဖစ္ အေရြးခံထားရတဲ့စစ္သည္ေတြက အမိန္႔အတုိင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ၿပီး အေသခံသြားၾကတာဟာ၊ ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ျပန္ၿပီးသံုးသပ္ ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ အထက္ကေန ဒီအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အေသခံသင့္ ခံရမယ္ဆိုတဲ့ အမိန္႔ကို ေပးရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က မိမိ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ျပန္ၿပီး ဆည္ယူဖို႔ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္တာကို၊ လုိက္နာရမယ့္ စစ္သည္အားလံုးက လက္ခံ နားလည္ ေနၾကေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ဒီစစ္ဆင္ေရးရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ အျငင္းပြါးစရာမရွိသလို ဒီစစ္ဆင္ေရးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ အက်ိဳးဆက္ ဟာ စစ္သည္ေတြ အေသခံသြားရႏိုင္ေပမယ့္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ဂုဏ္သိကၡာ ျပန္တက္ႏိုင္တဲ့ ေကာင္းေသာအက်ိဳးဆက္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အမိန္႔ကိုလိုက္နာရမယ့္ စစ္သည္အားလံုးက နားလည္ သေဘာေပါက္ေနတာကိုလည္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ဗိုလ္ႀကီး James Blunt အမိန္႔မနာခံခဲ့ သလို ၾကားကေန ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk ရဲ႕အမိန္႔ကို ၀င္ေရာက္ပိတ္ဆို႔ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ဟာလည္း အမိန္႔နာခံဖုိ႔ ပ်က္ကြက္ ခဲ့ပါသလားလို႔ ဘီဘီစီ ေရဒီယို Channel 5 ႏိုင္ငံေရးက႑ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူ John Pienaars က ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ႏို၀င္ဘာ လ ၁၄ ရက္ေန႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းမွာ ေမးခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Michael Jackson ။ ။ အမိန္႔မနာခံဘူးလို႔ ေျပာၾကေၾကးဆိုရင္ James Blunt က ဘယ္သို႔ဘယ္ပံု အမိန္႔မနာခံဘူးဆိုတာ ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk က အေသးစိတ္ ေျပာလိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူးဗ်၊ ရုရွတပ္ေတြ ပရစၥတီးနား (Pristina) ေလဆိပ္ကို ဦးတည္ခ်ီ တက္ေနၾကၿပီ ဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိလိုက္ရတဲ့ေန႔ မတိုင္ခင္ တစ္ရက္မွာ၊ ဒီအၾကပ္အတည္း စၿပီးေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့္အထက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Wesley Clerk က ေဒသခံေတြက ေတာင္းဆိုလို႔ တနည္းအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ကို ဖိတ္ေခၚလို႔ ပရစၥတီးနား ေလ ဆိပ္မွာ က်ေနာ္တို႔ NATO တပ္ေတြ အေျချပဳဖို႔ ေရာက္လာၾကတာပါ ဆိုၿပီး ရုရွားေတြကို ခပ္တင္းတင္း ရင္ဆိုင္ထားတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္ တယ္။ ဒါက တကယ့္ကို အတိမ္းအေစာင္းမခံတဲ့ အေျခအေနပါ။ က်ေနာ္တို႔ ဒီ ကိစၥကို လက္ေတြ႔က်က် မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မေျဖရွင္းႏိုင္ခင္အထိ ဒီအၾကပ္အတည္းျဖစ္ေနတာ (၇၂) နာရီ ၾကာခဲ့ပါတယ္။ James Blunt က ဒါဟာ စစ္ပြဲ ၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္ခ်င္လို႔ ျဖစ္လာရတဲ့ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းလို႔ ေထာက္ျပခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ဒီအလုပ္ဟာ က်ေနာ္တို႔ စစ္သားေတြ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္မဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆခဲ့ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြက သူတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြါးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ေျမာက္အတၱလႏၱိတ္စစ္စာခ်ဳပ္ NATO (North Atlantic Treaty Organization) တပ္ဖြဲ႔ေတြမွာ အကြဲကြဲအျပားျပားေသာ ႏုိင္ငံေတြက တပ္မေတာ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတာ ေၾကာင့္ အေမရိကန္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕အမိန္႔ကို ၿဗိတိသွ်စစ္ဗိုလ္က မလိုက္နာတာဟာ NATO ရဲ႕ စစ္ခံုရံုးကို ေရာက္စရာရွိရင္ ေရာက္မွာ ျဖစ္ေပ မယ့္၊ ႏိုင္ငံမတူတဲ့ တပ္မေတာ္ႏွစ္ခုက စစ္အရာရွိေတြၾကားက ျပႆနာလို႔လည္း ေစာဒက တက္လို႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါဟာ စစ္တပ္ရဲ႕ အမိန္႔နာခံမႈ မနာခံမႈ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္လို႔ မရဘူးလို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာမွာ စစ္တပ္ခ်င္း မတူတာတို႔ ႏိုင္ငံခ်င္း မတူတဲ့ စစ္အရာရွိ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားၾကားက အမိန္႔နာခံမႈ မနာခံမႈ ဆိုတာထက္ အထက္ကေပးအပ္လာတဲ့ အမိန္႔ဟာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေပးတာ လဲ၊ အက်ိဳးဆက္က ဘာျဖစ္ႏုိင္သလဲဆိုတာကို အမိန္႔ေပးခံရတဲ့ လက္ေအာက္စစ္သည္ တစ္ဦးရဲ႕ စဥ္းစားဆင္ျခင္ပုံကို ရႈျမင္သံုးသပ္ၾကည့္လို႔ရ ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္က ေတာင္ဘက္အစြန္ဆံုး ခရစၥတီး (Christie) ကၽြန္းေပၚမွာ အျပစ္မဲ့ သာမန္ အရပ္သူအရပ္သားေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕အမိန္႔နဲ႔ တေသြမတိမ္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ သတ္ပစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အရာရွိႀကီးငယ္ေတြကို ျပန္ၿပီးေလ့လာ သံုးသပ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာလည္း အားလံုးဟာ ၿဗိတိသွ်စစ္တပ္က စစ္ဗိုလ္ကေလး ဗိုလ္ႀကီး James Blunt လိုပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ေခတ္ပညာတတ္ စစ္အရာရွိေတြ ျဖစ္ၾကတာကို ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ျခားနားမႈကေတာ့ အထက္ကအမိန္႔ဟာ ဘာရည္ ရြယ္ခ်က္နဲ႔ေပးတာလဲ၊ အက်ိဳးဆက္က ဘာျဖစ္ ႏိုင္သလဲဆိုတာကို စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈ မရွိျခင္းဆုိတာကို ေတြ႔ၾကရပါတယ္။ စစ္ေျမျပင္မွာသာ ရန္သူနဲ႔ရင္ဆိုင္တုိက္ခိုက္ေနရခ်ိန္မွာ အထက္အမိန္႔ အတုိင္း တေသြမတိမ္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ ျဖစ္ေပမယ့္ စစ္ေျမျပင္မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ မိမိရဲ႕ရန္သူမဟုတ္တဲ့ သာမန္အရပ္သူ၊ အရပ္သား ေတြ အမ်ိဳးသမီးေတြ ကေလးေတြပါမက်န္ သတ္ပစ္လိုက္ၾကသူေတြရဲ႕ အထက္အမိန္႔အတုိင္း နာခံမႈမွာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ၿပီး လိုက္နာခဲ့ၾကျခင္း မဟုတ္တာကို ၁၉၉၈ခုႏွစ္ ခရစၥတီး (Christie)ကၽြန္း ၾကည္း-ေရ-ေလ စစ္ဆင္ေရးမွာပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိေဟာင္း ဦးေအာင္လင္း ထြဋ္က ဗီအိုေအကို အခုလို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ ။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းက အားလံုးေပါ့ေလ က်ေနာ္တို႔အပါအ၀င္ အားလံုးကိုေခၚၿပီးေတာ့ ဘာေျပာလဲေတာ့ အခု ဖမ္း ထားတဲ့ (၅၉)ေယာက္လံုးကို အကုန္လံုးကို ရွင္းပစ္ရမယ္ သတ္ပစ္ရမယ္ဆိုၿပီး အမိန္႔ေပးတယ္ ဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးၾကည္မင္းကို ဆက္သြယ္ေရးစက္နဲ႔ လွမ္းၿပီး အမိန္႔ေပးတာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သူရျမင့္ေအာင္ အခု စစ္ေရးခ်ဳပ္လုပ္ေနတဲ့လူက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ “ဒါ အထက္အမိန္႔ပဲ၊ အကုန္ သတ္ပစ္ရမွာေပါ့”ဆိုၿပီးေတာ့မွ သူက စေျပာပါတယ္။ ဆက္ၿပီးေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ အမိန္႔ေပးလိုက္တဲ့ အတိုင္းပဲ အဲ့ဒီ့ေန႔မွာပဲ အဲ့ဒီ့ အရပ္သူအရပ္သားေတြကို ေသာင္ျပင္မွာပဲ အကုန္လံုးက ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္ၿပီးေတာ့မွ ေသာင္ျပင္ မွာျမွဳပ္လိုက္ တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ သိရပါတယ္။ အခု သြားၿပီး အဲ့ဒီ့အရိုးေတြကို တူးၾကည့္ရင္ ျမင္ရပါဦးမယ္။ ၁၉၉၇ခုႏွစ္ ေလာက္ထဲက၊ စစ္ဆင္ေရး ေလးလ ပတ္ (စစ္ရံုးခ်ဳပ္ အစည္းအေ၀း) တခုမွာ “အစိပ္သားေတာင္ မခ်န္နဲ႔၊ မင္းတို႔ အကုန္လံုး ရွင္းပစ္”ဆိုၿပီးေတာ့မွ အမိန္႔က တရား၀င္ေပးတာ။ အဲ့ဒီ အမိန္႔ကို အေကာင္အထည္ေဖၚတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဘို (ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ၀င္၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖဲြ႔ (၃)၏ ကစထမႉး အျဖစ္မွ၊ တပ္မေတာ္စစ္ေဆးေရး ႏွင့္ စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ၾကည္း-ေရ-ေလ အျဖစ္ ရာထူးခ်ခံရၿပီး ကြယ္လြန္ သြားခဲ့သူ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ဘို)။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေမာင္ဘို တိုင္းမႉး (အေ့ရွပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္) ဘ၀တံုးက ရြာသူရြာသားေတြကို ဘယ္ေလာက္ သတ္ပစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ၊ သူ အသိဆံုးပါ။ “အစိပ္သားေတာင္ မခ်န္နဲ႔”ဆိုတဲ့ဥစၥာက ကိုယ္၀န္ေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ္၀န္ကို တပ္ထဲမွာ “အစိပ္သား” လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေခၚတာကိုး။ ဗိုက္ထဲမွာရိွတဲ့ ကေလးေတာင္ မခ်န္နဲ႔၊ အကုန္လံုးသတ္ပစ္ဆိုၿပီးေတာ့ တရား၀င္အမိန္႔ပါ။ တရား၀င္အမိန္႔ဆိုတာ စစ္ ဆင္ေရးအစည္းအေ၀းတစ္ခုမွာ ႏႈတ္မိန္႔ေပါ့ ဗ်ာ။ စာနဲ႔ေတာ့ ဘယ္သူမွ မထုတ္ပါဘူး။ ေျပာလိုက္တဲ့စကားပါ။ အဓိကကေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္၊ မြန္ ျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ တနသၤာရီတိုင္း။ အညိဳေရာင္လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့နယ္ေျမမွာ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ဒါ ဘာလို႔ျဖစ္ရလဲဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္၊ ရြာေတြကို စုတာပါဘဲ။ Replacement လုပ္တယ္။ (မွတ္ခ်က္။ ။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွ ေက်းရြာေတြကို စစ္အင္အားႏွင့္ ၿခိမ္း ေျခာက္ၿပီး အတင္းအၾကပ္ေျပာင္းေ့ရႊပစ္ျခင္းကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ “ရြာစုသည္”ဟု တရား၀င္ေခၚေ၀ၚသည္။) ရြာေတြကို စုတဲ့အခါမွာ တခ်ိဳ႕ရြာေတြက သူတို႔ရဲ႕အိုးအိမ္ သူတို႔ရဲ႕ ေတာင္ယာေလးေတြကို မဖ်က္ခ်င္တဲ့အခါက်ေတာ့ မေျပာင္းခ်င္ဘူး။ မေျပာင္းခ်င္တဲ့ဥစၥာကို by force မေျပာင္းရင္ မရဘူး ဆိုတဲ့ဟာမ်ိဳးနဲ႔၊ လူေတြကို သတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ သက္ဆိုင္ရာနယ္ေျမမွာ ရိွတဲ့လူေတြ အသိဆံုးပါ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဒီေနရာမွာ ျမန္မာ စစ္တပ္ထဲမွာ အရိုးစြဲေနၿပီးေတာ့ ဒီစကားကို ၾကားလိုက္ရရင္ အထက္အမိန္႔ကို “က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္ဖို႔ မလို လိုက္ကို လိုက္နာရမယ္” လို႔ မွတ္ယူသြားေစတဲ့ စကားတခြန္းဟာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ "ေရဗူး ေပါက္ တာမလိုခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာပဲ လိုခ်င္တယ္" ဆိုတဲ့ “ေကာင္းတာေရာ မေကာင္းတာေရာ အထက္ကခိုင္းရင္ ဘာမွမစဥ္းစားနဲ႔ လိုက္သာ လုပ္" ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚ ျဖစ္ေပၚေစတဲ့ ဒီစကားရပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဂ်ပန္ေခတ္ မဂၤလာဒံုစစ္တကၠသိုလ္အပတ္စဥ္(၃)က ဗိုလ္သင္တန္း ဆင္းခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္း အၿငိမ္းစားဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရဦးတင္ဦးကို ဗီအိုေအက ေမးၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။
ဦးတင္ဦး။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔က ဟိုင္နန္ကၽြန္းမွာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ သေႏၶတည္ၿပီးေတာ့ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ စ ျဖစ္လာတာ ကိုး၊ ဂ်ပန္မွာက သူတို႔ စစ္သားေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မနက္ကို သစၥာဆိုရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ သစၥာ (၄) ခ်က္က အဲဒီ ဂ်ပန္တပ္မေတာ္ ကေနၿပီးေတာ့ training ကေနၿပီး ဆင္းသက္လာတဲ့ သစၥာ(၄)ခ်က္ ပဲ။ ပထမဦးဆံုးက (ဂ်ပန္ဘာသာႏွင့္) gunjin ha chusetsu wo tsukusu wo honbun to subeshi "ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေက်းဇူးသစၥာကို ေစာင့္သိရုိေသပါမည္" ဆိုတဲ့ စကားေပါ့။ ေနာက္ ဒုတိယကေတာ့ (ဂ်ပန္ဘာသာႏွင့္) gunjin ha reigi wo tadaskiku subeshi "အမိန္႔ကို နာခံပါမယ္" ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ အဲဒီလို က်ေနာ္တို႔ ဆိုလာၾကရတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါကို ျမန္မာလို ျပန္ လိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ ဒုတိယပိုဒ္က "အထက္မွေပးေသာ အမိန္႔ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ပါမည္" ေပါ့။ အဲဒီလိုျဖစ္လာတာေပါ့။ ေနာက္တခု က ဟိုတုန္းက slogan ကလည္းပဲ ဒီတႏိုင္ငံလံုးမွာ ဂ်ပန္ရဲ႕ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္မွာ ဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔တုိင္းျပည္ကုိ ပါလာတာက ဘာလဲ ဆိုေတာ့ ေႂကြးေၾကာ္သံတခုက “တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔” ဆိုတာ ပါလာတာကိုးဗ်။ “တေသြး၊ တသံ၊ တမိန္႔” ဆိုတာ စစ္အေတာအတြင္းတုန္းက ေႂကြးေၾကာ္သံျဖစ္ေတာ့ အဲဒီဟာရဲ႕ အရွိန္က ပါလာခဲ့တယ္။ အမိန္႔နာခံမႈဆိုတာမွာ ဂ်ပန္ကလည္း သိတဲ့အတုိင္းပဲဗ်၊ သူတို႔စစ္တပ္က ေလ့က်င့္ ခန္းကလည္းပဲ က်ေနာ္တို႔ (ဂ်ပန္ဘာသာႏွင့္) meirei ha meirei da ၊ “meirei” ဆိုတာရွိတယ္။ meirei ဆိုတာ အမိန္႔ဗ်။ “meirei ha meirei da” ဆိုတဲ့ စကားလံုးက အၿမဲတမ္း စစ္သင္တန္းေပးတဲ့ အခါတိုင္းမွာ ေျပာတဲ့စကား။ “meirei ha meirei da” ရဲ႕ အဓိပၸါယ္က “အမိန္႔ဟာ အမိန္႔ပဲ”။ ဘာမွ ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ျပန္ေျပာလို႔ မရဘူး၊ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္တာ အားလံုးကို မင္းက ေပးတဲ့အတုိင္း လိုက္ရမယ္။” ဒီလို ဟာမ်ိဳးေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီဟာက ေနၿပီးေတာ့ လာခဲ့တဲ့ကိစၥဟာ ေတာက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္လာတာကိုး။ ဒီ အမိန္႔နာခံမႈဆိုတဲ့ အမိန္႔ေပးတဲ့ေနရာမွာ စကား လံုးေတြက ဘာထြင္လာသလဲ ဆိုေတာ့၊ ေျပာတဲ့ေနရာမွာ စစ္သားနားလည္ေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာရင္းနဲ႔၊ အမိန္႔ေပးလိုက္လို႔ရွိရင္ “အမိန္႔ အ တိုင္း လုပ္၊ ဘာမွ ျပန္မေျပာနဲ႔” ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္လာရေအာင္ အေပၚက အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့လူ၊ ခိုင္းတဲ့လူက၊ အမိန္႔ေပးတာကို ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရေအာင္လုပ္ ရမယ္။ မရတာ မရွိရဘူး။ ဒီဟာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ စကားလံုးဟာ သံုးလိုက္တဲ့ အခါက်ေတာ့ “ေရဗူးေပါက္တာ ငါမလို ခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာ လိုခ်င္တယ္”၊ စစ္ေျမျပင္ ထြက္သြားတဲ့အခါမွာ “ေရဗူးေပါက္တာ မလိုခ်င္ဘူး ေရပါတာ လိုခ်င္တယ္” အဲဒီလို ဟာေတြက သံုး လာၾကတာေပါ့။ အဲဒီ စကားလံုးက အဓိပၸါယ္ေတာ့ သိပ္မရွိလွဘူးဗ်။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီဟာက ခုန အန္ကယ္ ေျပာသလို အဓိပၸါယ္ သိပ္မရွိလွေပမယ့္လည္း၊ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ထိေရာက္ခဲ့ပံု ရတယ္။ တပ္ထဲမွာလည္းပဲ အဲဒီအတုိင္း အထက္က ေျပာလိုက္ရင္ ေအာက္က လုိက္လုပ္ရမယ့္ လူကလည္း၊ ဒီစကားလံုးကို ၾကားလိုက္တာနဲ႔ “ေရဗူး ေပါက္တာ မလိုခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာပဲ လိုခ်င္တယ္” ဆိုတဲ့ဟာနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး ေျပာဆိုၿပီး သူ႔ကို တာ၀န္တခုခု ေပးလိုက္ၿပီဆိုရင္ သူကလည္း ေခါင္းထဲမွာ အဲဒါက ေလွ်ာကနဲ ၀င္သြားၿပီးေတာ့ ဘာမွ စဥ္းစားစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ဒီဥပမာက ေခါင္းထဲမွာ၊ အဲဒီဟာက ေတာ္ေတာ္ ထိထိ ေရာက္ ေရာက္ရွိခဲ့တာေပါ့ ေနာ္။ ဒီ လက္သံုးစကားႀကီးနဲ႔။
ဦးတင္ဦး။ ။ တခုတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ထိထိေရာက္ေရာက္ေတာ့ ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စစ္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္ရာ ေအာင္ျမင္ေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥအရပ္ရပ္အ၀၀မွာ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေစဖို႔ အတြက္ အေကာင္းဘက္ကို အက်ိဳးသက္ေရာက္မယ့္ဟာကို ရည္စူးၿပီး ေျပာတာပဲ ျဖစ္ရ မယ္ေပါ့။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေသာတရွင္မ်ား ခင္ဗ်ာ၊ ေနာက္ သီတင္းပတ္ စေနေန႔ မနက္နဲ႔ ညေနပိုင္း ဗီအိုေအ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား အပတ္စဥ္က႑” မွာ စစ္တပ္ႏွင့္ အမိန္႔နာခံမႈ အပိုင္း(၃)ကို ဆက္ၿပီး တင္ဆက္ေပးသြားပါမယ္။ ေစာင့္ေမွ်ာ္ နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။
http://www.voanews.com/burmese/news/soldier-talk/01_29_11_soldiers_talk045.html
သမုိင္းကေျပာျပေသာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးေန ့အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း အပုိင္း(၂)
မန္းအာကါထက္
အဂၤလိပ္က ရန္ကုန္ကုိ(၁၉၄၅)ေမ(၃)ရက္ေန ့တြင္ရန္ကုန္ကုိျပန္ လည္သိမ္းပုိက္ႏုိင္
ၿပီး၊ ဗမာျပည္တြင္းစစ္မၿပီးဆုံးေသးေသာ္လည္း ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ရန္ကုန္တြင္ေတြ ့ဆုံၿပီး
ကရင္တုိင္းျပည္ကုိေတာင္းဆုိရန္ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ၾကသည္။ ဤကရင္လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားမတုိင္မွီကါလ မ်ားျဖစ္ေသာ..၁၉ရာစုမကုန္မွီကါလက စမစ္တန္အမည္ရွိအဂၤလိပ္အရာရွိ တေယာက္ကေရး ေသာ
(The Royal Karen of Burma)ဗမာျပည္ရွိသစၥာရွိေသာကရင္မ်ား အမည္ရွိစာအုပ္ တြင္“ကရင္လူ မ်ိဳးတုိ ့သည္အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မွဳအေပၚ သစၥာရွိၾကသူမ်ား၊ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား မိမိကုိယ္ကုိအုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ ေရးအတြက္ အဂၤလိပ္အစုိးရ၏ကူညီေစာင့္ေရွာက္မွဳေအာက္တြင္ သီးျခားတုိင္းျပည္တျပည္ေပးသင့္
သည္။
၁၉၂၃- ၁၉၂၅ ခုႏွစ္ကါလတြင္လည္းကရင္လူမ်ိဳးေဒါက္တာတယ္ေမဖုိးမင္းသည္အဂၤလန္
ႏွင့္အေမရိကန္ျပည္သုိ ့ဆင္ျဖဴေတာ္ႏွင့္သြားေရာက္လည္ပတ္ၿပီး ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့သည္အဂၤလိပ္အ
ေပၚသစၥာရွိသူမ်ားျဖစ္ၿပီးလြတ္လပ္သည့္ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္တျပည္ရွိသင့္ေၾကာင္း လွည့္လည္ေဟာ
ေျပာခဲ့သည္။၁၉၂၈ခုႏွစ္၊ေဒါက္တာစံစီဖုိးေရးသားေသာ“ဗမာျပည္ႏွင့္ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား”(Burma and Karens)စာအုပ္တြင္အဂၤလိပ္တုိ ့၏ဗ်ဴရုိကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ႏွင့္ ကရင္မ်ားအား တနသၤာရီတုိင္း
ကုိအဂၤလိပ္လက္ေအာက္ရွိ ကရင္ျပည္အျဖစ္သတ္မွတ္ေပးရန္ေတာင္းဆုိထားသည္။ ဒုတိယကမၻာ စစ္ျဖစ္ပြါးခ်ိန္ အဂၤလိပ္ေနာက္သုိ ့လုိက္သြားေသာကရင့္စစ္သည္(၂၀၀၀)ေက်ာ္တုိ ့သည္ ၁၉၄၅ ခုနွစ္အစပုိင္းတြင္ အဂၤလိပ္စစ္ဗုိလ္အေယာက္(၄၀)တုိ ့ႏွင့္အတူ ကရင္ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္ေပးရန္ အတြက္ စာတမ္းတေစာင္ကုိ အဂၤလိပ္အစုိးရထံလက္မွတ္ထုိးေတာင္းဆုိတင္ျပခံၾကသည္။
၁၉၄၅ခုႏွစ္ဇြန္လ(၂၈)ရက္မွဇူလုိင္လ(၅)အထိ၊ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားရန္ကုန္တြင္ ေတြ ့ဆုံၿပီး ကရင္ျပည္ရရွိေရးအတြက္ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားခ်မွတ္ကါ ငွင္းတုိ ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္အတုိင္း အဂၤလိပ္အစုိးရထံ ကရင္ျပည္ရရွိရန္စာေရးသားေတာင္းဆုိသည္။ငွင္းအျပင္ ကရင္ကုိယ္စားလွယ္ တဖြဲ ့ကုိလည္း အဂၤလန္သုိ ့ေစလႊတ္ခဲ့သည္။
ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား လြတ္လပ္သည့္ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္ရရွိရန္ႀကိဳးပမ္းစဥ္တခ်ိန္တည္းတြင္ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားလည္းလြတ္လပ္ေရးအတြက္ အျပင္းအထန္းႀကိဳး ပမ္းလွ်က္ရွိသည္။
ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးဆုံးခါစ အဂၤလန္အစုိးရသည္အၾကပ္အတည္းမ်ားစြာႏွင့္ရင္ဆုိင္
ေနရသည္။ ႏုိင္ငံတြင္းကုန္ေစ်းႏွဳန္းျမင့္မားလာမွဳ၊ စားေသာက္ကုန္ရွားပါးလာမွဳ၊ အလုပ္လက္မဲ့ျပ
သနာႏွင့္အလုပ္သမားသပိတ္တုိ ့ကုိရင္ဆုိင္ေနရသည္။ငွင္းတုိ ့အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ကုိလုိနီနယ္ေျမမ်ား
လည္း ကုိယ္ပုိင္လြတ္လပ္ေရးေတာင္းဆုိလာၿပီး မေပးပါကဆူပူထၾကြပုန္ကန္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကုိ္လုိနီႏုိင္ငံမ်ား လြတ္လပ္ေရးကိစၥကုိ အဂၤလိပ္အစုိးရစဥ္းစားလာရသည္။ျမန္မာျပည္တြင္လည္း စကၠဴျဖဴစီမံကိန္းေၾကာင့္တျပည္လုံးအုံၾကြမွဳျဖစ္လာၿပီး အဂၤလိပ္အစုိးရအား အႀကီးအက်ယ္အၾကပ္ ရုိက္ေစသည္။
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ(၂၁)ရက္တြင္ ဘုရင္ခံဟူးဘတ္ရန္ ့ခ်္သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဖဆပလေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိေခၚယူေတြ ့ဆုံေဆြးၿပီး ငွင္းေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ဗမာျပည္အားတႏွစ္အတြင္းလြတ္လပ္ေရးေပးရန္ေတာင္းဆုိေလသည္။ထုိ ့ေနာက္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ဖဆပလေခါင္းေဆာင္တုိ ့သည္အဂၤလန္သုိ ့ဗမာလြတ္လပ္ေရး ကိစၥေဆြးေႏြးရန္သြားေရာက္ၿပီး၁၉၄၇ခုႏွစ္ဇန္န၀ါရီလ(၁၇)ရက္ေန ့တြင္ “ေအာင္ဆန္းအက္တလီ”
စာခ်ဳပ္ကုိ ခ်ဳပ္ဆုိလုိက္သည္။
ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္အရ နယ္ခ်ဲ ့ကုိလုိနီမ်ားေတာ္လွန္တုိက္ခုိက္ရာတြင္ အ သက္ေသြးေခြ်းမ်ားစြာ ေပးဆပ္ခဲ့ရေသာ၊ေပးဆပ္မွဳႀကီးမားခဲ့ေသာ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားအေရးႏွင့္ပတ္
သက္ၿပီး ဘာမွ်ထည့္သြင္းထားျခင္းမရိွေသာေၾကာင့္ ကရင္အမ်ိဳးသားအဖြဲ ့အစည္းမ်ားျဖစ္ေသာ (KNA)ကရင္အမ်ိဳးသားအသင္း၊ (BKNA)ဗုဒဘာသာကရင္အမ်ိဳးသားအသင္း၊ (KCO)ကရင္ဗဟိုအ သင္း၊(KYO)ကရင္လူငယ္အသင္းတုိ ့ေတြ ့ဆုံၿပီး “ေအာင္ဆန္းအက္တလီ”စာခ်ဳပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး
ေဆြးေႏြးကာသေဘာတူဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ငွင္းအဖြဲ ့တုိ ့၏သေဘာတူညီခ်က္အရ (KNU) ေခၚကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရုံးကုိ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ(၅)ရက္ေန ့တြင္ ဖြဲ ့စည္း လုိက္သည္။ေအာင္းဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဗမာမ်ားအဂၤလိပ္အစုိးရႏွင့္ သြားေရာက္ ေတြ ့ဆုံရတြင္ ကရင္ကုိယ္စားလွယ္တဦးတေယာက္မွမပါသည့္အျပင္ ကရင္တုိ ့၏သေဘာထား မ်ား လုံး၀တုိင္ပင္ႏွီးေႏွာျခင္းမရွိျခင္း၊တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလြတ္ေတာ္တြင္ ကရင္ကုိယ္စားလွယ္နည္းပါး ျခင္း၊ ကရင္မ်ားေတာင္းဆုိသည့္ ကရင္ျပည္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးဘာမွ် မေဖၚျပျခင္း၊ ကရင္လက္နက္ ကုိင္တပ္ဖြဲ ့ကုိဆက္လက္ထားရွိျခင္းမရွိ၊ စသည့္အခ်က္တုိ ့ေၾကာင့္ ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္
ကုိ လက္ခံႏုိင္ျခင္းမရွိေၾကာင္းဆုံးျဖတ္သည္။
ေကအဲန္ယူကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရုံး၏သေဘာတူဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ အဂၤလိပ္ အစုိးရထံတင္ျပေတာင္းဆုိၿပီး ျပသနာမ်ားလက္ခံစဥ္းစားျခင္းမရွိေသာ္ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ၀န္ႀကီး ရာထူးႏွဳတ္ထြက္မည္ျဖစ္ၿပီးလြတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေရြးေကာက္ပြဲကုိလည္းသပိတ္ေမွာက္မည္
ျဖစ္သည္။ဆက္လက္၍ ဗမာဖဆပလအစုိးရထံတြင္လည္း ကရင္လြတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္၊၀န္ႀကီး ဦးေရ အေရအတြက္ကိစၥ၊ကရင္ျပည္ေပးရန္သေဘာတူလက္ခံရန္၊ကရင္လက္နက္ကုိင္ထားရွိရန္၊
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနမ်ားတြင္ ကရင္လူဦးေရအခ်ိဳးအစား အစရွိသည့္အခ်က္မ်ားကုိ ေတာင္းဆုိသည္။ ကရင္တုိ ့၏ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားကုိ အဂၤလိပ္အစုိးရႏွင့္ ဖဆပလတုိ ့မွ လက္ခံျခင္းမရွိဘဲ ကရင္ျပည္ ရရွိေရးအတြက္လြတ္ေတာ္ခန္းမထဲတြင္သာ ႀကိဳးပမ္းသြားရန္တုိက္တြန္းသည္။ထုိ ့ေၾကာင့္ေစာဘဦး ႀကီးသည္ ၀န္ႀကီးရာထူးႏွဳတ္ထြက္သည္။ငွင္းဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္(KYO)ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ ့ႏွဳတ္ ထြက္ၿပီး ေစာဘဦးႀကီး၏ေနရာတြင္ ေစာစံဖုိးသင္က ကရင္ေရးရာ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ဖဆပလတြင္ ၀င္ ေရာက္လုပ္ကုိင္ေစသည္။ထုိအခ်ိန္မွစ၍(KYO)ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ဖဆပလ လက္ရုံးအဖြဲ ့တခု ျဖစ္လာၿပီး (KNU)၏ႀကိဳးပမ္းမွဳတုိင္း ေတာက္ေလွ်ာက္ဆန္ ့က်န္ေလေတာ့သည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၁၀)ရက္ေန ့တြင္ ေကအဲန္ယူအေရးေပၚ အစည္းအေ၀းတရပ္ ေခၚယူၿပီး ကရင္အမ်ိဳးသားေရးေရွ ့ဆက္လုပ္ေဆာင္ရမည့္တာ၀န္မ်ားႏွင့္ ဗဟုိေကာ္မတီအသစ္ မ်ားကုိလည္းျပန္လည္ေရြးခ်ယ္တင္ၿပီး ေစာဘဦးႀကီးက ဥကၠဌတာ၀န္ယူသည္။ ဖဆပလမွလြတ္ ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေသာ္လည္း ေကအဲန္ယူကငွင္း၏ညီလာခံဆုံးျဖတ္ခ်က္ အရလက္မခံဘဲ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့သည္။
၁၉၄၇.ခုႏွစ္ဇူလုိင္လ (၁၆)ရက္ေန ့တြင္ ေကအဲန္ယူဗဟုိအလုပ္ အမွဳေဆာင္အဖြဲ ့၀င္ တဦးျဖစ္သည့္ မန္းဘဇံသည္ ေကအဲန္ဒီအုိ(KNDO)ေခၚ ကရင္အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးတပ္ကုိ ဦး ေဆာင္ဖြဲ ့စည္းၿပီးအေၾကာင္းရင္းမွာကရင္အမ်ိဳးသားတုိ ့၏လွဳပ္ရွားမွဳသည္ တေန ့လက္နက္ကုိင္ တုိက္ပြဲအဆင့္သုိ ့ေရာက္ရွိမည္ျဖစ္သျဖင့္ ကရင္တုိ ့၏အသက္အုိးအိမ္မ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္ မ်ားႀကိဳတင္ကါကြယ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။တကယ္ပင္(KNDO)သည္ ကရင္မ်ားေနထုိင္သည့္ေနရာအ ႏွံ ့ဖြဲ ့စည္းႏုိင္ခဲ့ၿပီး ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ားအားထိေရာက္စြာကါကြယ္ႏုိင္ခဲ့သည္။
ေကအဲန္ယူ၏လြတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ေမွာက္ျခင္းသည္ ႀကီးမားေသာ ေအာင္
ျမင္မွဳတရပ္ျဖစ္ၿပီး၊ဖဆပလအစုိးရသည္ကရင္မ်ားအားအၾကပ္ကုိင္ရန္အတြက္ ကရင္ႏွင့္ဗမာလူထု အၾကား နားလည္မွဳလြဲမွားလာေစရန္ စတင္ၿပီးလွည့္စားမွဳမ်ားျပဳလုပ္လာေတာ့သည္။ ကရင္လက္ နက္မ်ားအား သိမ္းဆည္းရန္လည္းႀကိဳးစားလာသည္။ ေကအဲန္ယူသည္ ၁၉၄၇ ခု၊ေအာက္တုိဘာ (၁၀)ရက္ေန ့တြင္ေမာ္လၿမိဳင္၌ညီလာခံတရပ္က်င္းပၿပီး ကရင္ကုိ္ယ္စားလွယ္အစစ္အမွန္မပါသည့္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳေရးဆြဲမည့္မည္သည့္ဥပေဒကုိမွ ကရင္လူထုလက္ခံလိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊လြတ္ လပ္သည့္ကရင္ျပည္ရရွိေရးကို ကမၻာ့ကုလသမဂၢသုိ ့တင္ျပသြားရန္၊ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရသည္ ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ကရင္ျပည္ကိစၥကုိ ဗမာျပည္အစုိးရထံတင္ျပေတာင္းဆုိသြားရန္၊ကရင္နယ္ေျမသတ္ မွတ္မွဳမ်ားအပါအ၀င္ ကရင္အမ်ိဳးသားအလံအတည္ျပဳအသုံးျပဳမည့္ကိစၥမ်ား စသည့္သေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားခ်မွတ္ေလသည္။ငွင္းအျပင္မြန္အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးအဖြဲ ့(MNDO)ႏွင့္လည္းအ
မ်ိဳးသားလွဳပ္ရွားမွဳမ်ားအတြက္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရန္ သေဘာတူညီမွဳမ်ားရရွိခဲ့သည္။ တဖက္တြင္
လည္း ဖဆပလ ဗမာအစုိးရသည္ ကရင္မ်ားေသြးကြဲေအာင္ နည္းမ်ိဳးစုံေသြးခြဲမွဳိင္းတုိက္ခဲ့ၿပီး (KYO) မ်ားအား ေငြေၾကးအာဏာမ်ားျဖင့္ျမွားေခၚကာ(KNU)ကုိဆန္ ့က်င္သြားရန္အတြက္ လက္ကုိင္တုတ္ အျဖစ္ေျပာင္းလဲခဲ့ၾကသည္။
၁၉၄၇ ခုေအာက္တုိဘာတြင္ “ႏု-အက္တလီ”စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိၿပီး ၁၉၄၈ ခု၊ဇႏၷ၀ါရီလ(၄)ရက္ ေန ့တြင္ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့သည္။ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရရွိၿပီးေနာက္ပုိင္းကရင္တုိ ့သည္ ဖဆပလထံ ကရင္ျပည္ေတာင္းဆုိရာ ဖဆပလဗမာအစုိးရကမူ ငွင္းတုိ ့အား ကရင္ျပည္မေပးရုံမက ကရင္မ်ားအား နယ္ခ်ဲ ့လက္ကုိင္တုတ္မ်ား၊ဆူပူေသာင္းက်န္းသူမ်ားအျဖစ္ စြတ္စြဲေရးသားေျပာ ဆုိၾကသည္။
ကရင္တုိ ့၏ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ား ဖဆပလ ကဘာ မွ်အ ေၾကာင္းမျပန္သျဖင့္ ေကအဲန္ ယူ ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရုံးသည္ ဗမာျပည္အႏွံ ့ရွိ ကရင္လူထုမ်ားကုိ စည္းရုံးလွဳပ္ေဆာ္ကာ ေခါင္းေဆာင္မွဳေပးၿပီး၊တတုိင္းျပည္လုံးအတုိင္းအတာျဖင့္ ၁၉၄၈ ခု ေဖေဖၚ၀ါရီလ(၁၁)ရက္ေန ့တြင္ ကရင္လူထု၏ ဆႏၵျပပြဲကုိ ျပဳလုပ္က်င္းပခဲ့သည္။ ကရင္လူထုမ်ားဆႏၵျပပြဲသုိ ့သြားရာ လမ္းခရီးတ ေလွ်ာက္တြင္လည္း ဖဆပလတုိ ့၏ေႏွာက္ယွက္ျခင္းကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးခံခဲ့ရသည္။ဆႏၵျပပြဲတြင္ ဗမာ ျပည္ၿမိဳ ့ႀကီးမ်ားအႏွံ ့ျဖစ္ပြားကါ၊စုစုေပါင္း(၄)သိန္းေက်ာ္ခန္ ့ရွိၿပီး ဗမာျပည္သမုိင္းတြင္ ကရင္လူမ်ိဳး တုိ ့၏ အႀကီးဆုံးဆႏၵျပပြဲျဖစ္ၿပီး စည္းကမ္းေသ၀ပ္မွဳ အရွိဆုံး ဆႏၵျပပြဲလည္းျဖစ္သည္။
ဖဆပလ ဗမာအစုိးရသည္ ေကအဲန္ယူကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား လွည့္စားရန္အ တြက္ ငွင္းတုိ ့၏အျခားလက္ကုိင္တုတ္ကရင္မ်ားအား ကရင့္ေရးရာေကာင္စီဖြဲ ့ေပးလုိက္သည္။ ၁၉၄၈၊ မတ္လ ၃ ရက္ေန ့ေကအဲန္ယူ၏ႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေ၀းတြင္ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့၏ ကရင္ ျပည္ရရွိေရးအတြက္ တခုတည္းေသာေရြးခ်ယ္စရာနည္းလမ္းျဖစ္သည့္ လက္နက္ကုိင္တုိက္ပြဲကုိ ေရြးခ်ရန္ဆုံးျဖတ္သည္။ အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္သည့္ကါလတြင္ ဖဆပလအစုိးရေခါင္းေဆာင္ ဦးႏု သည္ ေစာဘဦးအပါအ၀င္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ထမင္းစားဖိတ္ၾကားရာ ကရင္တုိင္းျပည္ ရရန္အတြက္ ပါလီမန္နည္းလမ္းႏွင့္ လက္နက္ကုိင္နည္းလမ္း ႏွစ္လမ္းရွိေၾကာင္းေျပာၿပီး ေကအဲန္ ယူ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ပါလီမန္နည္းလမ္းအားေရြးခ်ယ္ရန္တုိက္တြန္းသည္။ ေနာက္တ ေခါက္ေတြ ့ဆုံပြဲျဖစ္သည့္ ၁၉၄၈ ခုမတ္လ (၁၀)ေန ့တြင္ ဦးႏုသည္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကရင္ ျပည္ေတာင္းဆုိရာတြင္ မေပးႏုိင္သျဖင့္ ေနာက္ဆုံးတုိက္ခုိက္ၾကဘုိ ့ဘဲရွိေၾကာင္းျပန္လည္ေျဖၾကား သည္။ေနာက္ထပ္တခါျပန္လည္ေတြ ့ဆုံရာတြင္လည္းကရင္အား ပါလီမန္နည္းလမ္းျဖင့္ ႀကိဳးးပမ္း သြားရန္ေျပာၾကားသည္။ဤသုိ ့ေတြ ့ဆုံၿပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ ဗမာသတင္းစာမ်ားသည္ ေကအဲန္ယူ အေပၚစြပ္စြဲေျပာဆုိမွဳမ်ား၊ကရင္လူမ်ိဳးမေကာင္းေၾကာင္းမ်ား၊ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားက ကရင္လူမ်ိဳးအားမုန္း တီးရန္အတြက္အမ်ိဳးမ်ိဳးစြတ္စြဲေရးသားၾကသည္။
အမွန္စင္စစ္ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပုိင္း ဖဆပလ အတြင္းေရးကြဲအက္ မွဳမ်ားျဖစ္ေသာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ အလံနီကြန္ျမဴနစ္ပါတီေတာခုိၿပီး ဖဆပလအား ျပန္လည္တုိက္ခုိက္မွဳ၊ ၁၉၄၈ မတ္လ(၂၈)ရန္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ပုန္ကန္ထၾကြမွဳ၊ ဇြန္လ (၄)ရက္ေန ့ရဲေဘာ္ျဖဴ
တုိ ့ပုန္ကန္ထၾကြမွဳ ႏွင့္ ၾသဂုတ္လ (၄)ရက္ အျခားတပ္ရင္းအမ်ားအျပား ေတာခုိၿပီး ဖဆပလအား ျပန္လည္တုိက္ခုိက္မွဳတုိ ့ေၾကာင့္ ဦးႏုအစုိးရသည္လုံၿခဳံမွဳမရွိေတာ့သျဖင့္ (KNDO) ေကအဲန္ဒီအုိ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအားအကူအညီေတာင္းၿပီး ကါကြယ္ေပးခဲ့ရသည္၊၊
သုိ ့ေသာ္လည္း ဦးႏုႏွင့္ကရင္ေခါင္းေဆာင္တုိ ့၏ေနာက္ဆုံးေတြ ့ဆုံမွဳအၿပီးေနာက္ ပုိင္း ဖဆပလ အစုိးရတပ္မ်ားသည္ ကရင္ကုိအမ်ိဳးအမ်ိဳးေစာ္ကါးရန္စလာၾကသည္။ တဖက္တြင္ လည္းေထာင္သား၊ သူခုိးဒျမမ်ားပါမက်န္ ငွင္းတုိ ့စစ္အင္အားႀကီးမားလာေအာင္အတြက္လက္နက္
အျမန္တပ္ဆင္ေပးၾကသည္။သထုံခရုိင္ႏွင့္တနသၤာရီတုိင္းတြင္လည္း ဖဆပလေနာက္လုိက္ လက္ နက္ကုိင္အုပ္စုမ်ားက ကရင္ျပည္သူမ်ားအား အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္မွဳ၊လုယက္မွဳ၊ လုိင္စင္ရွိ ကရင့္လက္နက္မ်ားကုိ မတရားလုိက္လံသိမ္းဆည္းမွဳမ်ားကုိ ဖဆပလအားတုိင္တန္းေသာ္လည္း အေရးယူမွဳမရွိသျဖင့္ ေနာက္ဆုံးမခံႏုိင္သည့္အဆုံး ေကအဲန္ဒီအုိႏွင့္အမ္အဲန္ဒီအုိတုိ ့ေပါင္းၿပီး ၁၉၄၈ ၾသဂုတ္လ(၃၁)ရက္ႏွင့္ စက္တင္ဘာ(၃၁)ရက္ေန ့မ်ားတြင္ ေမာ္လၿမိဳင္၊သထုံ၊ ေရႊက်င္၊ ေက်ာက္ႀကီး စသည့္ၿမိဳ ့မ်ားကုိ လုိက္ပုိက္လုိက္သည္။ တဖန္ဖဆပလအစုိးရက ကရင့္လက္နက္
မ်ားကုိမသိမ္းပါဟု ဂတိေပးၿပီး သိမ္းယူထားသည့္ၿမိဳ ့မ်ားကုိ ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဖဆပလအစုိးရအားျပန္ေပးလုိက္သည္။သုိ ့ရာတြင္ ဖဆပလအစုိးရသည္ ေပးထားေသာဂတိမ်ားကုိ ေစာင့္သိျခင္းမရွိေခ်။ၿမိဳ ့မ်ားျပန္လည္ရရွိၿပီးေနာက္ပုိင္း ငွင္းတုိ ့၏လဲဗီးတပ္မ်ားကုိ လွ်င္ျမန္စြာႀကီး ထြားလာေအာင္လုပ္ေဆာင္လာသည္။ကရင္အေပၚ ယခင္ထက္ပုိ၍ရမ္းကါးမုိက္ရုိင္းလာပါသည္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဖဆပလ ဗမာအစုိးရ၏အမိန္ ့ျဖင့္ ကရင္ ယူအင္ပီတပ္ မ်ား၊ေကအဲန္ဒီအုိလက္နက္မ်ားႏွင့္ သစ္ေတာဌာနတြင္အမွဳထမ္းသည့္ ကရင္လက္နက္ကုိင္ အမွဳ ထမ္းတုိ ့၏လက္နက္မ်ားကုိ လုိက္လံသိမ္းဆီးေလေတာ့သည္။ထုိ ့ေနာက္ပုိင္းဘိတ္၊ထား၀ယ္ေဒသ ရွိ ကရင္ယူအင္ပီတုိ ့၏လက္နက္မ်ားကုိဆက္သိမ္းသည္။ဆက္လက္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္၊ထား၀ယ္၊ သာ ယာ၀တီ၊ဟသၤတႏွင့္အျခားေနရမ်ားရွိ(KNDO)ႏွင့္ (MNDO)ကရင္ႏွင့္မြန္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလုံး ဖမ္းဆီးလုိက္သည္။ကရင္ျပည္သူမ်ားေျမာက္မ်ားစြာလည္း သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲခံခဲရသည္။ဖဆပလ ဗမာအစုိးရစစ္တပ္မ်ားသည္ ေကအဲန္ယူ၏ရုံးမ်ား၊ဌာနမ်ားကုိလည္း တခုၿပီးတခု လုိက္လံတုိက္ခုိက္ ေခ်မွဳန္းေတာ့သည္။
၁၉၄၉ ခု ဇန္န၀ါရီလ (၃၁)ရက္ေန ့ေစာေစာအခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ရွိေကအဲန္ယူ စခန္း ႏွင့္ သမုိင္းရွိ ေကအဲန္ဒီအုိစခန္းမ်ားကုိ ငွင္းတုိ ့သြားေရာက္တုိက္ခုိက္ျပန္သည္။ ထုိေန ့တြင္ပင္
(KNDO)အသင္းႏွင့္ (MNDO)ကုိ ဖဆပလ ဗမာအစုိးရက မတရားအသင္းအျဖစ္ထုတ္ျပန္ေၾကျငာ သည္။ဤသုိ ့ျဖင့္ဖဆပလဗမာအစုိးရကႏုိင္ငံေရးျပသနာမ်ားကုိ ႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္မေျဖရွင္းဘဲ ရမ္း ကားစြာ က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္လာမွဳကုိ ကရင္မ်ားအဖုိ ့ျပန္လည္ခုခံတုိက္ခုိက္ျခင္းမရွိပါက တန္ဖုိး မဲ့စြာအေသ ခံၾကရမည္သာျဖစ္သျဖင့္ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့၏ အသက္အုိးအိမ္ကုိ ကါကြယ္သည့္အေန ႏွင့္ တရားေသာစစ္ျဖင့္ ျပန္လည္ခုခံတုိက္ခုိက္ရမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ ့ျဖင့္ ေကအဲန္ယူေခါင္း ေဆာင္မ်ားက တျပည္လုံးရွိကရင္မ်ားအား မိမိတုိ ့အသက္ကုိ ကါကြယ္သည့္အေနျဖင့္ ရရာလက္
နက္ကုိ အသုံးျပဳကါ ဖဆပလ ဗမာအစုိးရအား ျပန္လည္ခုခံတုိက္ခုိက္ရန္ အမိန္ ့ေပးညၼန္ၾကားေလ ေတာ့သည္။သုိ ့ျဖင့္ဗမာ ဖဆပလအစုိးရ၏က်ဴးေက်ာ္ရက္စက္မွဳကုိ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့တရားေသာစစ္
ျဖင့္စတင္ေတာ္လွန္ေသာဇန္န၀ါရီလ (၃၁)ရက္ေန ့ကုိ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးေန ့အျဖစ္ အသိအမွတ္
ျပဳလက္ခံထားျခင္းျဖစ္သည္။
မ်ိဳးခ်စ္ကရင္မ်ား သမုိင္းေပးအမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္ကုိ ေၾကျပြန္စြာထမ္းေဆာင္ခ်င္စိတ္ ေပၚေပါက္လာပါေစ။
မန္းအာကါထက္
ကုိးကါး…. ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမုိင္း (ဖူးစေကာလယ္ေတာ)
အဂၤလိပ္က ရန္ကုန္ကုိ(၁၉၄၅)ေမ(၃)ရက္ေန ့တြင္ရန္ကုန္ကုိျပန္ လည္သိမ္းပုိက္ႏုိင္
ၿပီး၊ ဗမာျပည္တြင္းစစ္မၿပီးဆုံးေသးေသာ္လည္း ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ရန္ကုန္တြင္ေတြ ့ဆုံၿပီး
ကရင္တုိင္းျပည္ကုိေတာင္းဆုိရန္ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ၾကသည္။ ဤကရင္လွဳပ္ရွားမွဳမ်ားမတုိင္မွီကါလ မ်ားျဖစ္ေသာ..၁၉ရာစုမကုန္မွီကါလက စမစ္တန္အမည္ရွိအဂၤလိပ္အရာရွိ တေယာက္ကေရး ေသာ
(The Royal Karen of Burma)ဗမာျပည္ရွိသစၥာရွိေသာကရင္မ်ား အမည္ရွိစာအုပ္ တြင္“ကရင္လူ မ်ိဳးတုိ ့သည္အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မွဳအေပၚ သစၥာရွိၾကသူမ်ား၊ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား မိမိကုိယ္ကုိအုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ ေရးအတြက္ အဂၤလိပ္အစုိးရ၏ကူညီေစာင့္ေရွာက္မွဳေအာက္တြင္ သီးျခားတုိင္းျပည္တျပည္ေပးသင့္
သည္။
၁၉၂၃- ၁၉၂၅ ခုႏွစ္ကါလတြင္လည္းကရင္လူမ်ိဳးေဒါက္တာတယ္ေမဖုိးမင္းသည္အဂၤလန္
ႏွင့္အေမရိကန္ျပည္သုိ ့ဆင္ျဖဴေတာ္ႏွင့္သြားေရာက္လည္ပတ္ၿပီး ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့သည္အဂၤလိပ္အ
ေပၚသစၥာရွိသူမ်ားျဖစ္ၿပီးလြတ္လပ္သည့္ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္တျပည္ရွိသင့္ေၾကာင္း လွည့္လည္ေဟာ
ေျပာခဲ့သည္။၁၉၂၈ခုႏွစ္၊ေဒါက္တာစံစီဖုိးေရးသားေသာ“ဗမာျပည္ႏွင့္ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား”(Burma and Karens)စာအုပ္တြင္အဂၤလိပ္တုိ ့၏ဗ်ဴရုိကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ႏွင့္ ကရင္မ်ားအား တနသၤာရီတုိင္း
ကုိအဂၤလိပ္လက္ေအာက္ရွိ ကရင္ျပည္အျဖစ္သတ္မွတ္ေပးရန္ေတာင္းဆုိထားသည္။ ဒုတိယကမၻာ စစ္ျဖစ္ပြါးခ်ိန္ အဂၤလိပ္ေနာက္သုိ ့လုိက္သြားေသာကရင့္စစ္သည္(၂၀၀၀)ေက်ာ္တုိ ့သည္ ၁၉၄၅ ခုနွစ္အစပုိင္းတြင္ အဂၤလိပ္စစ္ဗုိလ္အေယာက္(၄၀)တုိ ့ႏွင့္အတူ ကရင္ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္ေပးရန္ အတြက္ စာတမ္းတေစာင္ကုိ အဂၤလိပ္အစုိးရထံလက္မွတ္ထုိးေတာင္းဆုိတင္ျပခံၾကသည္။
၁၉၄၅ခုႏွစ္ဇြန္လ(၂၈)ရက္မွဇူလုိင္လ(၅)အထိ၊ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားရန္ကုန္တြင္ ေတြ ့ဆုံၿပီး ကရင္ျပည္ရရွိေရးအတြက္ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားခ်မွတ္ကါ ငွင္းတုိ ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္အတုိင္း အဂၤလိပ္အစုိးရထံ ကရင္ျပည္ရရွိရန္စာေရးသားေတာင္းဆုိသည္။ငွင္းအျပင္ ကရင္ကုိယ္စားလွယ္ တဖြဲ ့ကုိလည္း အဂၤလန္သုိ ့ေစလႊတ္ခဲ့သည္။
ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား လြတ္လပ္သည့္ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္ရရွိရန္ႀကိဳးပမ္းစဥ္တခ်ိန္တည္းတြင္ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားလည္းလြတ္လပ္ေရးအတြက္ အျပင္းအထန္းႀကိဳး ပမ္းလွ်က္ရွိသည္။
ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးဆုံးခါစ အဂၤလန္အစုိးရသည္အၾကပ္အတည္းမ်ားစြာႏွင့္ရင္ဆုိင္
ေနရသည္။ ႏုိင္ငံတြင္းကုန္ေစ်းႏွဳန္းျမင့္မားလာမွဳ၊ စားေသာက္ကုန္ရွားပါးလာမွဳ၊ အလုပ္လက္မဲ့ျပ
သနာႏွင့္အလုပ္သမားသပိတ္တုိ ့ကုိရင္ဆုိင္ေနရသည္။ငွင္းတုိ ့အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ကုိလုိနီနယ္ေျမမ်ား
လည္း ကုိယ္ပုိင္လြတ္လပ္ေရးေတာင္းဆုိလာၿပီး မေပးပါကဆူပူထၾကြပုန္ကန္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကုိ္လုိနီႏုိင္ငံမ်ား လြတ္လပ္ေရးကိစၥကုိ အဂၤလိပ္အစုိးရစဥ္းစားလာရသည္။ျမန္မာျပည္တြင္လည္း စကၠဴျဖဴစီမံကိန္းေၾကာင့္တျပည္လုံးအုံၾကြမွဳျဖစ္လာၿပီး အဂၤလိပ္အစုိးရအား အႀကီးအက်ယ္အၾကပ္ ရုိက္ေစသည္။
၁၉၄၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ(၂၁)ရက္တြင္ ဘုရင္ခံဟူးဘတ္ရန္ ့ခ်္သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဖဆပလေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိေခၚယူေတြ ့ဆုံေဆြးၿပီး ငွင္းေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ဗမာျပည္အားတႏွစ္အတြင္းလြတ္လပ္ေရးေပးရန္ေတာင္းဆုိေလသည္။ထုိ ့ေနာက္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ဖဆပလေခါင္းေဆာင္တုိ ့သည္အဂၤလန္သုိ ့ဗမာလြတ္လပ္ေရး ကိစၥေဆြးေႏြးရန္သြားေရာက္ၿပီး၁၉၄၇ခုႏွစ္ဇန္န၀ါရီလ(၁၇)ရက္ေန ့တြင္ “ေအာင္ဆန္းအက္တလီ”
စာခ်ဳပ္ကုိ ခ်ဳပ္ဆုိလုိက္သည္။
ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္အရ နယ္ခ်ဲ ့ကုိလုိနီမ်ားေတာ္လွန္တုိက္ခုိက္ရာတြင္ အ သက္ေသြးေခြ်းမ်ားစြာ ေပးဆပ္ခဲ့ရေသာ၊ေပးဆပ္မွဳႀကီးမားခဲ့ေသာ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားအေရးႏွင့္ပတ္
သက္ၿပီး ဘာမွ်ထည့္သြင္းထားျခင္းမရိွေသာေၾကာင့္ ကရင္အမ်ိဳးသားအဖြဲ ့အစည္းမ်ားျဖစ္ေသာ (KNA)ကရင္အမ်ိဳးသားအသင္း၊ (BKNA)ဗုဒဘာသာကရင္အမ်ိဳးသားအသင္း၊ (KCO)ကရင္ဗဟိုအ သင္း၊(KYO)ကရင္လူငယ္အသင္းတုိ ့ေတြ ့ဆုံၿပီး “ေအာင္ဆန္းအက္တလီ”စာခ်ဳပ္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး
ေဆြးေႏြးကာသေဘာတူဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ငွင္းအဖြဲ ့တုိ ့၏သေဘာတူညီခ်က္အရ (KNU) ေခၚကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရုံးကုိ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖၚ၀ါရီလ(၅)ရက္ေန ့တြင္ ဖြဲ ့စည္း လုိက္သည္။ေအာင္းဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဗမာမ်ားအဂၤလိပ္အစုိးရႏွင့္ သြားေရာက္ ေတြ ့ဆုံရတြင္ ကရင္ကုိယ္စားလွယ္တဦးတေယာက္မွမပါသည့္အျပင္ ကရင္တုိ ့၏သေဘာထား မ်ား လုံး၀တုိင္ပင္ႏွီးေႏွာျခင္းမရွိျခင္း၊တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလြတ္ေတာ္တြင္ ကရင္ကုိယ္စားလွယ္နည္းပါး ျခင္း၊ ကရင္မ်ားေတာင္းဆုိသည့္ ကရင္ျပည္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီးဘာမွ် မေဖၚျပျခင္း၊ ကရင္လက္နက္ ကုိင္တပ္ဖြဲ ့ကုိဆက္လက္ထားရွိျခင္းမရွိ၊ စသည့္အခ်က္တုိ ့ေၾကာင့္ ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္
ကုိ လက္ခံႏုိင္ျခင္းမရွိေၾကာင္းဆုံးျဖတ္သည္။
ေကအဲန္ယူကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရုံး၏သေဘာတူဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ အဂၤလိပ္ အစုိးရထံတင္ျပေတာင္းဆုိၿပီး ျပသနာမ်ားလက္ခံစဥ္းစားျခင္းမရွိေသာ္ ေစာဘဦးႀကီးသည္ ၀န္ႀကီး ရာထူးႏွဳတ္ထြက္မည္ျဖစ္ၿပီးလြတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေရြးေကာက္ပြဲကုိလည္းသပိတ္ေမွာက္မည္
ျဖစ္သည္။ဆက္လက္၍ ဗမာဖဆပလအစုိးရထံတြင္လည္း ကရင္လြတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္၊၀န္ႀကီး ဦးေရ အေရအတြက္ကိစၥ၊ကရင္ျပည္ေပးရန္သေဘာတူလက္ခံရန္၊ကရင္လက္နက္ကုိင္ထားရွိရန္၊
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနမ်ားတြင္ ကရင္လူဦးေရအခ်ိဳးအစား အစရွိသည့္အခ်က္မ်ားကုိ ေတာင္းဆုိသည္။ ကရင္တုိ ့၏ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ားကုိ အဂၤလိပ္အစုိးရႏွင့္ ဖဆပလတုိ ့မွ လက္ခံျခင္းမရွိဘဲ ကရင္ျပည္ ရရွိေရးအတြက္လြတ္ေတာ္ခန္းမထဲတြင္သာ ႀကိဳးပမ္းသြားရန္တုိက္တြန္းသည္။ထုိ ့ေၾကာင့္ေစာဘဦး ႀကီးသည္ ၀န္ႀကီးရာထူးႏွဳတ္ထြက္သည္။ငွင္းဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္(KYO)ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ ့ႏွဳတ္ ထြက္ၿပီး ေစာဘဦးႀကီး၏ေနရာတြင္ ေစာစံဖုိးသင္က ကရင္ေရးရာ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ဖဆပလတြင္ ၀င္ ေရာက္လုပ္ကုိင္ေစသည္။ထုိအခ်ိန္မွစ၍(KYO)ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ဖဆပလ လက္ရုံးအဖြဲ ့တခု ျဖစ္လာၿပီး (KNU)၏ႀကိဳးပမ္းမွဳတုိင္း ေတာက္ေလွ်ာက္ဆန္ ့က်န္ေလေတာ့သည္။
၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၁၀)ရက္ေန ့တြင္ ေကအဲန္ယူအေရးေပၚ အစည္းအေ၀းတရပ္ ေခၚယူၿပီး ကရင္အမ်ိဳးသားေရးေရွ ့ဆက္လုပ္ေဆာင္ရမည့္တာ၀န္မ်ားႏွင့္ ဗဟုိေကာ္မတီအသစ္ မ်ားကုိလည္းျပန္လည္ေရြးခ်ယ္တင္ၿပီး ေစာဘဦးႀကီးက ဥကၠဌတာ၀န္ယူသည္။ ဖဆပလမွလြတ္ ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေသာ္လည္း ေကအဲန္ယူကငွင္း၏ညီလာခံဆုံးျဖတ္ခ်က္ အရလက္မခံဘဲ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့သည္။
၁၉၄၇.ခုႏွစ္ဇူလုိင္လ (၁၆)ရက္ေန ့တြင္ ေကအဲန္ယူဗဟုိအလုပ္ အမွဳေဆာင္အဖြဲ ့၀င္ တဦးျဖစ္သည့္ မန္းဘဇံသည္ ေကအဲန္ဒီအုိ(KNDO)ေခၚ ကရင္အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးတပ္ကုိ ဦး ေဆာင္ဖြဲ ့စည္းၿပီးအေၾကာင္းရင္းမွာကရင္အမ်ိဳးသားတုိ ့၏လွဳပ္ရွားမွဳသည္ တေန ့လက္နက္ကုိင္ တုိက္ပြဲအဆင့္သုိ ့ေရာက္ရွိမည္ျဖစ္သျဖင့္ ကရင္တုိ ့၏အသက္အုိးအိမ္မ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္ မ်ားႀကိဳတင္ကါကြယ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။တကယ္ပင္(KNDO)သည္ ကရင္မ်ားေနထုိင္သည့္ေနရာအ ႏွံ ့ဖြဲ ့စည္းႏုိင္ခဲ့ၿပီး ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ားအားထိေရာက္စြာကါကြယ္ႏုိင္ခဲ့သည္။
ေကအဲန္ယူ၏လြတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ေမွာက္ျခင္းသည္ ႀကီးမားေသာ ေအာင္
ျမင္မွဳတရပ္ျဖစ္ၿပီး၊ဖဆပလအစုိးရသည္ကရင္မ်ားအားအၾကပ္ကုိင္ရန္အတြက္ ကရင္ႏွင့္ဗမာလူထု အၾကား နားလည္မွဳလြဲမွားလာေစရန္ စတင္ၿပီးလွည့္စားမွဳမ်ားျပဳလုပ္လာေတာ့သည္။ ကရင္လက္ နက္မ်ားအား သိမ္းဆည္းရန္လည္းႀကိဳးစားလာသည္။ ေကအဲန္ယူသည္ ၁၉၄၇ ခု၊ေအာက္တုိဘာ (၁၀)ရက္ေန ့တြင္ေမာ္လၿမိဳင္၌ညီလာခံတရပ္က်င္းပၿပီး ကရင္ကုိ္ယ္စားလွယ္အစစ္အမွန္မပါသည့္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳေရးဆြဲမည့္မည္သည့္ဥပေဒကုိမွ ကရင္လူထုလက္ခံလိမ့္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊လြတ္ လပ္သည့္ကရင္ျပည္ရရွိေရးကို ကမၻာ့ကုလသမဂၢသုိ ့တင္ျပသြားရန္၊ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရသည္ ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ကရင္ျပည္ကိစၥကုိ ဗမာျပည္အစုိးရထံတင္ျပေတာင္းဆုိသြားရန္၊ကရင္နယ္ေျမသတ္ မွတ္မွဳမ်ားအပါအ၀င္ ကရင္အမ်ိဳးသားအလံအတည္ျပဳအသုံးျပဳမည့္ကိစၥမ်ား စသည့္သေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားခ်မွတ္ေလသည္။ငွင္းအျပင္မြန္အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးအဖြဲ ့(MNDO)ႏွင့္လည္းအ
မ်ိဳးသားလွဳပ္ရွားမွဳမ်ားအတြက္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရန္ သေဘာတူညီမွဳမ်ားရရွိခဲ့သည္။ တဖက္တြင္
လည္း ဖဆပလ ဗမာအစုိးရသည္ ကရင္မ်ားေသြးကြဲေအာင္ နည္းမ်ိဳးစုံေသြးခြဲမွဳိင္းတုိက္ခဲ့ၿပီး (KYO) မ်ားအား ေငြေၾကးအာဏာမ်ားျဖင့္ျမွားေခၚကာ(KNU)ကုိဆန္ ့က်င္သြားရန္အတြက္ လက္ကုိင္တုတ္ အျဖစ္ေျပာင္းလဲခဲ့ၾကသည္။
၁၉၄၇ ခုေအာက္တုိဘာတြင္ “ႏု-အက္တလီ”စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိၿပီး ၁၉၄၈ ခု၊ဇႏၷ၀ါရီလ(၄)ရက္ ေန ့တြင္ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့သည္။ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရရွိၿပီးေနာက္ပုိင္းကရင္တုိ ့သည္ ဖဆပလထံ ကရင္ျပည္ေတာင္းဆုိရာ ဖဆပလဗမာအစုိးရကမူ ငွင္းတုိ ့အား ကရင္ျပည္မေပးရုံမက ကရင္မ်ားအား နယ္ခ်ဲ ့လက္ကုိင္တုတ္မ်ား၊ဆူပူေသာင္းက်န္းသူမ်ားအျဖစ္ စြတ္စြဲေရးသားေျပာ ဆုိၾကသည္။
ကရင္တုိ ့၏ေတာင္းဆုိခ်က္မ်ား ဖဆပလ ကဘာ မွ်အ ေၾကာင္းမျပန္သျဖင့္ ေကအဲန္ ယူ ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရုံးသည္ ဗမာျပည္အႏွံ ့ရွိ ကရင္လူထုမ်ားကုိ စည္းရုံးလွဳပ္ေဆာ္ကာ ေခါင္းေဆာင္မွဳေပးၿပီး၊တတုိင္းျပည္လုံးအတုိင္းအတာျဖင့္ ၁၉၄၈ ခု ေဖေဖၚ၀ါရီလ(၁၁)ရက္ေန ့တြင္ ကရင္လူထု၏ ဆႏၵျပပြဲကုိ ျပဳလုပ္က်င္းပခဲ့သည္။ ကရင္လူထုမ်ားဆႏၵျပပြဲသုိ ့သြားရာ လမ္းခရီးတ ေလွ်ာက္တြင္လည္း ဖဆပလတုိ ့၏ေႏွာက္ယွက္ျခင္းကုိ အမ်ိဳးမ်ိဳးခံခဲ့ရသည္။ဆႏၵျပပြဲတြင္ ဗမာ ျပည္ၿမိဳ ့ႀကီးမ်ားအႏွံ ့ျဖစ္ပြားကါ၊စုစုေပါင္း(၄)သိန္းေက်ာ္ခန္ ့ရွိၿပီး ဗမာျပည္သမုိင္းတြင္ ကရင္လူမ်ိဳး တုိ ့၏ အႀကီးဆုံးဆႏၵျပပြဲျဖစ္ၿပီး စည္းကမ္းေသ၀ပ္မွဳ အရွိဆုံး ဆႏၵျပပြဲလည္းျဖစ္သည္။
ဖဆပလ ဗမာအစုိးရသည္ ေကအဲန္ယူကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား လွည့္စားရန္အ တြက္ ငွင္းတုိ ့၏အျခားလက္ကုိင္တုတ္ကရင္မ်ားအား ကရင့္ေရးရာေကာင္စီဖြဲ ့ေပးလုိက္သည္။ ၁၉၄၈၊ မတ္လ ၃ ရက္ေန ့ေကအဲန္ယူ၏ႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေ၀းတြင္ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့၏ ကရင္ ျပည္ရရွိေရးအတြက္ တခုတည္းေသာေရြးခ်ယ္စရာနည္းလမ္းျဖစ္သည့္ လက္နက္ကုိင္တုိက္ပြဲကုိ ေရြးခ်ရန္ဆုံးျဖတ္သည္။ အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္သည့္ကါလတြင္ ဖဆပလအစုိးရေခါင္းေဆာင္ ဦးႏု သည္ ေစာဘဦးအပါအ၀င္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ထမင္းစားဖိတ္ၾကားရာ ကရင္တုိင္းျပည္ ရရန္အတြက္ ပါလီမန္နည္းလမ္းႏွင့္ လက္နက္ကုိင္နည္းလမ္း ႏွစ္လမ္းရွိေၾကာင္းေျပာၿပီး ေကအဲန္ ယူ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ပါလီမန္နည္းလမ္းအားေရြးခ်ယ္ရန္တုိက္တြန္းသည္။ ေနာက္တ ေခါက္ေတြ ့ဆုံပြဲျဖစ္သည့္ ၁၉၄၈ ခုမတ္လ (၁၀)ေန ့တြင္ ဦးႏုသည္ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကရင္ ျပည္ေတာင္းဆုိရာတြင္ မေပးႏုိင္သျဖင့္ ေနာက္ဆုံးတုိက္ခုိက္ၾကဘုိ ့ဘဲရွိေၾကာင္းျပန္လည္ေျဖၾကား သည္။ေနာက္ထပ္တခါျပန္လည္ေတြ ့ဆုံရာတြင္လည္းကရင္အား ပါလီမန္နည္းလမ္းျဖင့္ ႀကိဳးးပမ္း သြားရန္ေျပာၾကားသည္။ဤသုိ ့ေတြ ့ဆုံၿပီးေနာက္ပုိင္းတြင္ ဗမာသတင္းစာမ်ားသည္ ေကအဲန္ယူ အေပၚစြပ္စြဲေျပာဆုိမွဳမ်ား၊ကရင္လူမ်ိဳးမေကာင္းေၾကာင္းမ်ား၊ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားက ကရင္လူမ်ိဳးအားမုန္း တီးရန္အတြက္အမ်ိဳးမ်ိဳးစြတ္စြဲေရးသားၾကသည္။
အမွန္စင္စစ္ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပုိင္း ဖဆပလ အတြင္းေရးကြဲအက္ မွဳမ်ားျဖစ္ေသာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ အလံနီကြန္ျမဴနစ္ပါတီေတာခုိၿပီး ဖဆပလအား ျပန္လည္တုိက္ခုိက္မွဳ၊ ၁၉၄၈ မတ္လ(၂၈)ရန္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ပုန္ကန္ထၾကြမွဳ၊ ဇြန္လ (၄)ရက္ေန ့ရဲေဘာ္ျဖဴ
တုိ ့ပုန္ကန္ထၾကြမွဳ ႏွင့္ ၾသဂုတ္လ (၄)ရက္ အျခားတပ္ရင္းအမ်ားအျပား ေတာခုိၿပီး ဖဆပလအား ျပန္လည္တုိက္ခုိက္မွဳတုိ ့ေၾကာင့္ ဦးႏုအစုိးရသည္လုံၿခဳံမွဳမရွိေတာ့သျဖင့္ (KNDO) ေကအဲန္ဒီအုိ ကရင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအားအကူအညီေတာင္းၿပီး ကါကြယ္ေပးခဲ့ရသည္၊၊
သုိ ့ေသာ္လည္း ဦးႏုႏွင့္ကရင္ေခါင္းေဆာင္တုိ ့၏ေနာက္ဆုံးေတြ ့ဆုံမွဳအၿပီးေနာက္ ပုိင္း ဖဆပလ အစုိးရတပ္မ်ားသည္ ကရင္ကုိအမ်ိဳးအမ်ိဳးေစာ္ကါးရန္စလာၾကသည္။ တဖက္တြင္ လည္းေထာင္သား၊ သူခုိးဒျမမ်ားပါမက်န္ ငွင္းတုိ ့စစ္အင္အားႀကီးမားလာေအာင္အတြက္လက္နက္
အျမန္တပ္ဆင္ေပးၾကသည္။သထုံခရုိင္ႏွင့္တနသၤာရီတုိင္းတြင္လည္း ဖဆပလေနာက္လုိက္ လက္ နက္ကုိင္အုပ္စုမ်ားက ကရင္ျပည္သူမ်ားအား အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္မွဳ၊လုယက္မွဳ၊ လုိင္စင္ရွိ ကရင့္လက္နက္မ်ားကုိ မတရားလုိက္လံသိမ္းဆည္းမွဳမ်ားကုိ ဖဆပလအားတုိင္တန္းေသာ္လည္း အေရးယူမွဳမရွိသျဖင့္ ေနာက္ဆုံးမခံႏုိင္သည့္အဆုံး ေကအဲန္ဒီအုိႏွင့္အမ္အဲန္ဒီအုိတုိ ့ေပါင္းၿပီး ၁၉၄၈ ၾသဂုတ္လ(၃၁)ရက္ႏွင့္ စက္တင္ဘာ(၃၁)ရက္ေန ့မ်ားတြင္ ေမာ္လၿမိဳင္၊သထုံ၊ ေရႊက်င္၊ ေက်ာက္ႀကီး စသည့္ၿမိဳ ့မ်ားကုိ လုိက္ပုိက္လုိက္သည္။ တဖန္ဖဆပလအစုိးရက ကရင့္လက္နက္
မ်ားကုိမသိမ္းပါဟု ဂတိေပးၿပီး သိမ္းယူထားသည့္ၿမိဳ ့မ်ားကုိ ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဖဆပလအစုိးရအားျပန္ေပးလုိက္သည္။သုိ ့ရာတြင္ ဖဆပလအစုိးရသည္ ေပးထားေသာဂတိမ်ားကုိ ေစာင့္သိျခင္းမရွိေခ်။ၿမိဳ ့မ်ားျပန္လည္ရရွိၿပီးေနာက္ပုိင္း ငွင္းတုိ ့၏လဲဗီးတပ္မ်ားကုိ လွ်င္ျမန္စြာႀကီး ထြားလာေအာင္လုပ္ေဆာင္လာသည္။ကရင္အေပၚ ယခင္ထက္ပုိ၍ရမ္းကါးမုိက္ရုိင္းလာပါသည္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလတြင္ ဖဆပလ ဗမာအစုိးရ၏အမိန္ ့ျဖင့္ ကရင္ ယူအင္ပီတပ္ မ်ား၊ေကအဲန္ဒီအုိလက္နက္မ်ားႏွင့္ သစ္ေတာဌာနတြင္အမွဳထမ္းသည့္ ကရင္လက္နက္ကုိင္ အမွဳ ထမ္းတုိ ့၏လက္နက္မ်ားကုိ လုိက္လံသိမ္းဆီးေလေတာ့သည္။ထုိ ့ေနာက္ပုိင္းဘိတ္၊ထား၀ယ္ေဒသ ရွိ ကရင္ယူအင္ပီတုိ ့၏လက္နက္မ်ားကုိဆက္သိမ္းသည္။ဆက္လက္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္၊ထား၀ယ္၊ သာ ယာ၀တီ၊ဟသၤတႏွင့္အျခားေနရမ်ားရွိ(KNDO)ႏွင့္ (MNDO)ကရင္ႏွင့္မြန္ေခါင္းေဆာင္မ်ား အားလုံး ဖမ္းဆီးလုိက္သည္။ကရင္ျပည္သူမ်ားေျမာက္မ်ားစြာလည္း သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲခံခဲရသည္။ဖဆပလ ဗမာအစုိးရစစ္တပ္မ်ားသည္ ေကအဲန္ယူ၏ရုံးမ်ား၊ဌာနမ်ားကုိလည္း တခုၿပီးတခု လုိက္လံတုိက္ခုိက္ ေခ်မွဳန္းေတာ့သည္။
၁၉၄၉ ခု ဇန္န၀ါရီလ (၃၁)ရက္ေန ့ေစာေစာအခ်ိန္တြင္ အင္းစိန္ရွိေကအဲန္ယူ စခန္း ႏွင့္ သမုိင္းရွိ ေကအဲန္ဒီအုိစခန္းမ်ားကုိ ငွင္းတုိ ့သြားေရာက္တုိက္ခုိက္ျပန္သည္။ ထုိေန ့တြင္ပင္
(KNDO)အသင္းႏွင့္ (MNDO)ကုိ ဖဆပလ ဗမာအစုိးရက မတရားအသင္းအျဖစ္ထုတ္ျပန္ေၾကျငာ သည္။ဤသုိ ့ျဖင့္ဖဆပလဗမာအစုိးရကႏုိင္ငံေရးျပသနာမ်ားကုိ ႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္မေျဖရွင္းဘဲ ရမ္း ကားစြာ က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္လာမွဳကုိ ကရင္မ်ားအဖုိ ့ျပန္လည္ခုခံတုိက္ခုိက္ျခင္းမရွိပါက တန္ဖုိး မဲ့စြာအေသ ခံၾကရမည္သာျဖစ္သျဖင့္ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့၏ အသက္အုိးအိမ္ကုိ ကါကြယ္သည့္အေန ႏွင့္ တရားေသာစစ္ျဖင့္ ျပန္လည္ခုခံတုိက္ခုိက္ရမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ ့ျဖင့္ ေကအဲန္ယူေခါင္း ေဆာင္မ်ားက တျပည္လုံးရွိကရင္မ်ားအား မိမိတုိ ့အသက္ကုိ ကါကြယ္သည့္အေနျဖင့္ ရရာလက္
နက္ကုိ အသုံးျပဳကါ ဖဆပလ ဗမာအစုိးရအား ျပန္လည္ခုခံတုိက္ခုိက္ရန္ အမိန္ ့ေပးညၼန္ၾကားေလ ေတာ့သည္။သုိ ့ျဖင့္ဗမာ ဖဆပလအစုိးရ၏က်ဴးေက်ာ္ရက္စက္မွဳကုိ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့တရားေသာစစ္
ျဖင့္စတင္ေတာ္လွန္ေသာဇန္န၀ါရီလ (၃၁)ရက္ေန ့ကုိ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးေန ့အျဖစ္ အသိအမွတ္
ျပဳလက္ခံထားျခင္းျဖစ္သည္။
မ်ိဳးခ်စ္ကရင္မ်ား သမုိင္းေပးအမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္ကုိ ေၾကျပြန္စြာထမ္းေဆာင္ခ်င္စိတ္ ေပၚေပါက္လာပါေစ။
မန္းအာကါထက္
ကုိးကါး…. ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမုိင္း (ဖူးစေကာလယ္ေတာ)
၄ႀကိမ္ေျမာက္ ေက၀ိုင္အိုကြန္ဂရက္ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပၿပီးစီး
ဇန္န၀ါရီလ ၂၉ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ)
(၄)ႀကိ္မ္ေျမာက္ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး(ေက၀ိုင္အို) ကြန္ဂရက္ကို ကရင္ျပည္နယ္ရွိ ေကအဲန္ယူ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမတေနရာ တြင္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၉ရက္ေန႔မွ ၂၆ရက္ေန႔အထိ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပျပဳလုပ္ၿပီးစီးခဲ့သည္။
၎ကြန္ကရက္တြင္ ကရင္ျပည္နယ္ ခ႐ုိင္(၇)ခုမွ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး ကိုယ္စား လွယ္မ်ား၊ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္မ်ား၊ KNU၊ KWO မွေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ကရင္ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားမွ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး၏ အဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ေလ့လာသူမ်ား အပါအ ၀င္ စုစုေပါင္း လူဦးေရ ၁၂၃ဦး တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
အဆုိပါ ကြန္ဂရက္အတြင္း ၂၀၀၅မွ ၂၀၁၀ခုႏွစ္အထိ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး ဗဟုိ အလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္ ခ႐ုိင္အဖဲြ႕၀င္မ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျပန္လည္သုံးသပ္ခဲ့ၾကသည့္အျပင္ လာမည့္ ကြန္ဂရက္သက္တမ္း (၄)ႏွစ္အတြက္ ဆက္ လက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည့္ ဗဟုိေကာ္မတီအသစ္၁၁ဦးကိုလည္း ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဥကၠဌအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ခံခဲ့ရသူ ေစာေရာ္ကီခုပီတခါက ေျပာသည္။
၎က “အစည္းအေ၀းမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၄ႏွစ္အတြင္း က်ေနာ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို ျပန္လည္သုံးသပ္ၾကတယ္။ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ခ် မွတ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေလးႏွစ္သက္တမ္းအတြက္ တာ၀န္ယူမယ့္ ဗဟုိေကာ္မတီ ၁၁ေယာက္ကိုလည္း တက္ေရာက္ လာသူ ကိုယ္စားလွယ္ေတြထဲက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ပါတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ယခုကြန္ဂရက္တြင္ ဥကၠဌအျဖစ္ ေစာေရာကီခုပီတခါ၊ ဒုဥကၠဌအျဖစ္ ေစာအယ္ကလူေစး၊ အတြင္းေရးမွဴး ေစာအယ္ထူးစုိး၊ အတြင္းေရးမွဴး(၁) ေစာဂ်စ္ပစီ၊ အတြင္းေရးမွဴး(၂) ေနာ္ေအေဘေန႔စာ့၊ လူမႈေရးတာ၀န္ခံ ေစာဆာအယ္ထူး၊ စည္း႐ုံးေရးႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးတာ၀န္ခံ ေနာ္ကဲဘလူထူး၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးတာ၀န္ခံ ေနာ္မူး၀ါး၊ မဟာမိတ္ေရး ရာတာ၀န္ခံ ေစာဗီတာလင္း၊ ဘ႑ာေရးမွဴး ေနာ္ခီးလာႏွင့္ စာရင္းစစ္ ေနာ္ဟဲလယ္ထူးတုိ႔ကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၾကသည္။
၎ကြန္ဂရက္တြင္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား ရရွိရန္အတြက္ လူငယ္မ်ား စည္း႐ုံးရန္၊ ကရင္လူထုမ်ားကို ႏုိင္ငံေရး သေဘာတရားမ်ား သိရွိနားလည္ေအာင္ ပညာေပးရန္ ပါ၀င္သည့္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ ၁၄ခ်က္ကို ခ်မွတ္ႏုိင္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ကြန္ဂရက္သုိ႔ တက္ေရာက္ခဲ့သူ ေညာင္ေလးပင္ခ႐ုိင္မွ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး အတြင္းေရးမွဴး ေစာေ၀ၚထူးက “ဒီကြန္ဂရက္ မွာ ခ႐ုိင္အသီးသီးကလာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ေဒသမွာ ၂၀၀၅ကေန ၂၀၁၀ခုႏွစ္အထိ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ ဘာေတြ လုပ္ႏုိင္ခဲ့လဲ။ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့လဲဆုိတာကိုလည္း သိရွိရတယ္။ အဲဒီ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္ေတြအေပၚ ေရွ႕ဆက္ ဘယ္လို လုပ္ေဆာင္သြားရမလဲဆုိတာကိုလည္း ေကာင္းစြာ နားလည္သေဘာေပါက္လာတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
အီတုိးထာ့ ျပည္တြင္းဒုကၡသည္စခန္းမွ ေက၀ိုင္အို ႐ုံးထုိင္မွဴး ေစာအယ္ကလူေတာကလည္း “ေက၀ုိင္အုိ ကြန္ဂရက္ကို က်ေနာ္ က ပထမဦးဆုံး တက္ေရာက္ခြင့္ရတာပါ။ အခုလုိ တက္ေရာက္ခြင့္ရေတာ့ ဒီကြန္ဂရက္ကို တက္ေရာက္လာတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ ေတြ တင္ျပခဲ့တဲ့ သူတုိ႔ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ အျမင္သေဘာထား၊ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ အမ်ားႀကီး သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ ေတြရဲ႕ တင္ျပေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို မွတ္သားထားၿပီးေတာ့ စခန္းထဲကလူငယ္ေတြကို ျပန္ၿပီးေတာ့ မွ်ေ၀ႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ယုံ ၾကည္ပါတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ေက၀ိုင္အိုသည္ မ်ဳိးခ်စ္လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးရန္၊ ကရင္လူငယ္ထုအတြင္း ဘ၀ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး ကာကြယ္တားဆီးေရး၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးႏွင့္ လူမႈဖံြ႕ ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္လုပ္ေဆာင္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၁၉၈၉ခုႏွစ္၌ မာနယ္ပေလာနယ္ေျမ (ေကအဲန္ယူ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္ေဟာင္း)တြင္ ဖဲြ႕စည္းတည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အဖြဲ႕၀င္ေပါင္း ၄၃,၁၅၄ဦးရွိသည္ဟု ေက ၀ိုင္အိုမွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။
(၄)ႀကိ္မ္ေျမာက္ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး(ေက၀ိုင္အို) ကြန္ဂရက္ကို ကရင္ျပည္နယ္ရွိ ေကအဲန္ယူ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမတေနရာ တြင္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၉ရက္ေန႔မွ ၂၆ရက္ေန႔အထိ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပျပဳလုပ္ၿပီးစီးခဲ့သည္။
၎ကြန္ကရက္တြင္ ကရင္ျပည္နယ္ ခ႐ုိင္(၇)ခုမွ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး ကိုယ္စား လွယ္မ်ား၊ ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္မ်ား၊ KNU၊ KWO မွေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ကရင္ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားမွ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး၏ အဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ေလ့လာသူမ်ား အပါအ ၀င္ စုစုေပါင္း လူဦးေရ ၁၂၃ဦး တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
အဆုိပါ ကြန္ဂရက္အတြင္း ၂၀၀၅မွ ၂၀၁၀ခုႏွစ္အထိ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး ဗဟုိ အလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္ ခ႐ုိင္အဖဲြ႕၀င္မ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျပန္လည္သုံးသပ္ခဲ့ၾကသည့္အျပင္ လာမည့္ ကြန္ဂရက္သက္တမ္း (၄)ႏွစ္အတြက္ ဆက္ လက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည့္ ဗဟုိေကာ္မတီအသစ္၁၁ဦးကိုလည္း ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဥကၠဌအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ခံခဲ့ရသူ ေစာေရာ္ကီခုပီတခါက ေျပာသည္။
၎က “အစည္းအေ၀းမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၄ႏွစ္အတြင္း က်ေနာ္လႈပ္ရွားမႈေတြကို ျပန္လည္သုံးသပ္ၾကတယ္။ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ခ် မွတ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေလးႏွစ္သက္တမ္းအတြက္ တာ၀န္ယူမယ့္ ဗဟုိေကာ္မတီ ၁၁ေယာက္ကိုလည္း တက္ေရာက္ လာသူ ကိုယ္စားလွယ္ေတြထဲက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ပါတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ယခုကြန္ဂရက္တြင္ ဥကၠဌအျဖစ္ ေစာေရာကီခုပီတခါ၊ ဒုဥကၠဌအျဖစ္ ေစာအယ္ကလူေစး၊ အတြင္းေရးမွဴး ေစာအယ္ထူးစုိး၊ အတြင္းေရးမွဴး(၁) ေစာဂ်စ္ပစီ၊ အတြင္းေရးမွဴး(၂) ေနာ္ေအေဘေန႔စာ့၊ လူမႈေရးတာ၀န္ခံ ေစာဆာအယ္ထူး၊ စည္း႐ုံးေရးႏွင့္ ျပန္ၾကားေရးတာ၀န္ခံ ေနာ္ကဲဘလူထူး၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးတာ၀န္ခံ ေနာ္မူး၀ါး၊ မဟာမိတ္ေရး ရာတာ၀န္ခံ ေစာဗီတာလင္း၊ ဘ႑ာေရးမွဴး ေနာ္ခီးလာႏွင့္ စာရင္းစစ္ ေနာ္ဟဲလယ္ထူးတုိ႔ကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့ၾကသည္။
၎ကြန္ဂရက္တြင္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား ရရွိရန္အတြက္ လူငယ္မ်ား စည္း႐ုံးရန္၊ ကရင္လူထုမ်ားကို ႏုိင္ငံေရး သေဘာတရားမ်ား သိရွိနားလည္ေအာင္ ပညာေပးရန္ ပါ၀င္သည့္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ ၁၄ခ်က္ကို ခ်မွတ္ႏုိင္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ကြန္ဂရက္သုိ႔ တက္ေရာက္ခဲ့သူ ေညာင္ေလးပင္ခ႐ုိင္မွ ကရင္လူငယ္အစည္းအ႐ုံး အတြင္းေရးမွဴး ေစာေ၀ၚထူးက “ဒီကြန္ဂရက္ မွာ ခ႐ုိင္အသီးသီးကလာတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ေဒသမွာ ၂၀၀၅ကေန ၂၀၁၀ခုႏွစ္အထိ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ ဘာေတြ လုပ္ႏုိင္ခဲ့လဲ။ မလုပ္ႏုိင္ခဲ့လဲဆုိတာကိုလည္း သိရွိရတယ္။ အဲဒီ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္ေတြအေပၚ ေရွ႕ဆက္ ဘယ္လို လုပ္ေဆာင္သြားရမလဲဆုိတာကိုလည္း ေကာင္းစြာ နားလည္သေဘာေပါက္လာတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
အီတုိးထာ့ ျပည္တြင္းဒုကၡသည္စခန္းမွ ေက၀ိုင္အို ႐ုံးထုိင္မွဴး ေစာအယ္ကလူေတာကလည္း “ေက၀ုိင္အုိ ကြန္ဂရက္ကို က်ေနာ္ က ပထမဦးဆုံး တက္ေရာက္ခြင့္ရတာပါ။ အခုလုိ တက္ေရာက္ခြင့္ရေတာ့ ဒီကြန္ဂရက္ကို တက္ေရာက္လာတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္ ေတြ တင္ျပခဲ့တဲ့ သူတုိ႔ရဲ႕လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ အျမင္သေဘာထား၊ ေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို က်ေနာ္ အမ်ားႀကီး သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ ေတြရဲ႕ တင္ျပေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို မွတ္သားထားၿပီးေတာ့ စခန္းထဲကလူငယ္ေတြကို ျပန္ၿပီးေတာ့ မွ်ေ၀ႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ယုံ ၾကည္ပါတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ေက၀ိုင္အိုသည္ မ်ဳိးခ်စ္လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးရန္၊ ကရင္လူငယ္ထုအတြင္း ဘ၀ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး ကာကြယ္တားဆီးေရး၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးႏွင့္ လူမႈဖံြ႕ ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္လုပ္ေဆာင္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၁၉၈၉ခုႏွစ္၌ မာနယ္ပေလာနယ္ေျမ (ေကအဲန္ယူ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္ေဟာင္း)တြင္ ဖဲြ႕စည္းတည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အဖြဲ႕၀င္ေပါင္း ၄၃,၁၅၄ဦးရွိသည္ဟု ေက ၀ိုင္အိုမွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။
Friday, January 28, 2011
WE ARE PROUD OF YOU "KNLA" (၆၂) ႏွစ္ေျမာက္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးေန ့ ဂုဏ္ျပဳေတး
လာမည့္ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္ေန ့တြင္ က်ေနာ္တုိ ့ကရင္လူမ်ိဴးတုိ ့၏ ခုခံေတာ္လွန္ေရးစစ္ႀကီးသည္ (၆၂) ႏွစ္ျပည့္ျပီျဖစ္သည္။ သည့္အတြက္ေႀကာင့္ ဗမာအစုိးရ အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ႏွင့္ ယေန ့နအဖ ဖက္ဆစ္ စစ္အာဏာရွင္ေတြကုိ ရဲရဲေတာက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေနေသာ မ်ိဴးခ်စ္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားအားလုံးကုိ ဒီသီခ်င္းျဖင့္ က်ေနာ္တုိ ့ေသာသီခုိအဖြဲ ့သားမ်ားမွ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္ တင္ဆက္အပ္ပါသည္။
အာဏာရွင္စနစ္ က်ဆုံးေစရမည္။
ကရင္ေတာ္လွန္ေရး မုခ်ေအာင္ျမင္ေစရမည္။
ဒီေတာ္လွန္ေရးႀကီးသည္ က်ေနာ္တုိ ့ကရင္လူမ်ိဴးတုိ ့၏ ပထမႏွင့္ေနာက္ဆုံး ျဖစ္ေသာ အဖိႏုိပ္ခံ ကြ်န္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဆင္ႏြဲေနေသာ တုိက္ပြဲျဖစ္သည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
ေတးေရး - ေစာရွီးထူး
ေတးဆုိ - ဒါးဒါး
Type the rest of your post here.
အာဏာရွင္စနစ္ က်ဆုံးေစရမည္။
ကရင္ေတာ္လွန္ေရး မုခ်ေအာင္ျမင္ေစရမည္။
ဒီေတာ္လွန္ေရးႀကီးသည္ က်ေနာ္တုိ ့ကရင္လူမ်ိဴးတုိ ့၏ ပထမႏွင့္ေနာက္ဆုံး ျဖစ္ေသာ အဖိႏုိပ္ခံ ကြ်န္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ဆင္ႏြဲေနေသာ တုိက္ပြဲျဖစ္သည္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxx
ေတးေရး - ေစာရွီးထူး
ေတးဆုိ - ဒါးဒါး
Type the rest of your post here.
BGF Defectors' Families Abducted
DVB ရဲ့ဗီဒီယုိမွတ္တမ္းေလးက ရုိးရုိးေလးနဲ ့ရွင္းရွင္းေလး။ စစ္အာဏာရွင္ မဟာ၀ါဒ ေသြးရူးေတြ တုိင္းရင္းသားအားလုံးကုိ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ခ်ဴပ္ကုိင္ႏုိင္ရန္အတြက္ နည္းမ်ိဴးစုံႀကိဴးစားအားထုတ္ေပမယ့္၊ လက္နက္အားကုိး အႏုိင္က်င့္ဖိႏုိပ္ မဆုိင္သူေတြကုိ ဒုကၡေပး ႀကြက္မႏုိင္က်ီမီးရွဳိ ့၊ ကုလားမႏုိင္ရခုိင္မဲ့ ဆုိသလုိ ေအာက္လမ္းနည္းလမ္းေတြကုိ ဘယ္ေလာက္သုံးသုံး မရဘူးဆုိဒါ အခု ေကအဲန္ယူဆီ ထြက္ေျပးလာတဲ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္သားေတြရဲ့ ရုိးရွင္း တုိတုတ္တဲ့ စကားေတြက သက္ေသခံေနပါတယ္။
ဒီတုိင္းျပည္ႀကီးမွာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္နဲ ့ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ျမင္ေတြ ့ခ်င္ပါသလား။
အရင္ဦးဆုံးလုပ္ေဆာင္သင့္ဒါေတြကုိလုပ္ပါ။ ဘက္သုံးဖက္ ေတြ ့ဆုံေဆြးေႏြးမွဳေတြ စတင္အေကာင္အထည္ေဖၚပါ။ တုိင္းရင္းေတြရဲ့ ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ကုိ အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံပါ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစားအသိအမွတ္ျပဳပါ။ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တစ္ခုေပၚေပါက္ရန္အတြက္ အားလုံးပါ၀င္ႏုိင္တဲ့ ေဆြးေႏြးမွဳစတင္ပါ။
ဒီလုိမွမဟုတ္ပဲ လက္နက္အားကုိးျပီး တဇြတ္ထုိး မဟာ၀ါဒနဲ ့စစ္အာဏာရွင္ သက္္ဆုိးရွည္ေရးအတြက္ ကုိယ္လုပ္ခ်င္ရာ တဇြတ္ထုိးလုပ္မယ္ဆုိရင္ အခ်ိန္အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ လူေတြကုိ ထိန္းခ်ဴပ္ထားႏုိင္ေပမယ့္ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ႏုလုံးသားကုိ ဘယ္လုိ မွ မသိမ္းသြင္းႏုိင္ဘူးဆုိဒါ BGF ရဲေဘာ္ေလးေတြရဲ့ ရင္ဖြင့္သံေတြက သက္ေသခံေနပါတယ္။ ကရင္ေတြရဲ့ ႏုလုံးသားမွာ KNU ကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံးႀကီး ရွိထားတယ္ဆုိဒါ ဗမာ့တပ္မေတာ္အေနနဲ ့သေဘာေပါက္သင့္ျပိ။
BGF တပ္သား - က်ေနာ္တုိ ့ဟာ BGF မလုပ္ခ်င္လုိ ့ဒီကုိ ထြက္ေျပးလာဒါပါ။
DVB - ဘာျဖစ္လုိ ့လည္း?
BGF တပ္သား - က်ေနာ္တုိ ့ဟာ အမ်ိဴးသားခ်င္းမတူးဘူးေလ။ က်ေနာ္တုိ ့ဟာ ကရင္လူမ်ိဴး၊ သူတုိ ့ဟာအစုိးရ၊
DVB- ဘာျဖစ္လုိ ့ထြက္ေျပးလဲ ?
BGF တပ္သား - ဗမာနဲ ့တည့္မွ မတည့္ပဲ
DVB - သူတုိ ့(ဗမာ)လူေကာင္းေတြပဲ ဘာျဖစ္လုိ ့မတည့္လည္း?
BGF တပ္သား - ဗမာနဲ ့က်ေနာ္တုိ ့ေပါင္းမေပ်ာ္ဘူး (ျပဳံးလ်က္)
အထက္ပါ စကားေတြဟာ ကရင္ဆုိတဲ့အတုိင္း ရုိးရုိးရွင္းရွင္းေလးနဲ ့ဒဲ့တုိး စကားေျပာတတ္တဲ့ ကရင္ေတြစရုိက္ပါ။ ဘာမွ သြယ္၀ွိက္ျပီး စကားလုံးလွလွေလးေတြနဲ ့မေျပာေတာ့ ႀကားရတဲ့သူအဖုိ ့နားခါးခ်င္ခါးပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ ့မွာ BGF နဲ ့ပါတ္သက္ျပီး ကရင္လူမ်ိဴးသာမက တျခားတုိင္းရင္းသားေတြအားလုံးရဲ့ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ေတြ ပဲ ဆုိဒါ ဗမာ့တပ္မေတာ္က နားလည္သင့္ျပီ ျဖစ္ေႀကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးပါရေစ။
Type the rest of your post here.
ဒီတုိင္းျပည္ႀကီးမွာ ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္နဲ ့ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ျမင္ေတြ ့ခ်င္ပါသလား။
အရင္ဦးဆုံးလုပ္ေဆာင္သင့္ဒါေတြကုိလုပ္ပါ။ ဘက္သုံးဖက္ ေတြ ့ဆုံေဆြးေႏြးမွဳေတြ စတင္အေကာင္အထည္ေဖၚပါ။ တုိင္းရင္းေတြရဲ့ ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ကုိ အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံပါ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစားအသိအမွတ္ျပဳပါ။ စစ္မွန္တဲ့ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တစ္ခုေပၚေပါက္ရန္အတြက္ အားလုံးပါ၀င္ႏုိင္တဲ့ ေဆြးေႏြးမွဳစတင္ပါ။
ဒီလုိမွမဟုတ္ပဲ လက္နက္အားကုိးျပီး တဇြတ္ထုိး မဟာ၀ါဒနဲ ့စစ္အာဏာရွင္ သက္္ဆုိးရွည္ေရးအတြက္ ကုိယ္လုပ္ခ်င္ရာ တဇြတ္ထုိးလုပ္မယ္ဆုိရင္ အခ်ိန္အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ လူေတြကုိ ထိန္းခ်ဴပ္ထားႏုိင္ေပမယ့္ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ ႏုလုံးသားကုိ ဘယ္လုိ မွ မသိမ္းသြင္းႏုိင္ဘူးဆုိဒါ BGF ရဲေဘာ္ေလးေတြရဲ့ ရင္ဖြင့္သံေတြက သက္ေသခံေနပါတယ္။ ကရင္ေတြရဲ့ ႏုလုံးသားမွာ KNU ကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံးႀကီး ရွိထားတယ္ဆုိဒါ ဗမာ့တပ္မေတာ္အေနနဲ ့သေဘာေပါက္သင့္ျပိ။
BGF တပ္သား - က်ေနာ္တုိ ့ဟာ BGF မလုပ္ခ်င္လုိ ့ဒီကုိ ထြက္ေျပးလာဒါပါ။
DVB - ဘာျဖစ္လုိ ့လည္း?
BGF တပ္သား - က်ေနာ္တုိ ့ဟာ အမ်ိဴးသားခ်င္းမတူးဘူးေလ။ က်ေနာ္တုိ ့ဟာ ကရင္လူမ်ိဴး၊ သူတုိ ့ဟာအစုိးရ၊
DVB- ဘာျဖစ္လုိ ့ထြက္ေျပးလဲ ?
BGF တပ္သား - ဗမာနဲ ့တည့္မွ မတည့္ပဲ
DVB - သူတုိ ့(ဗမာ)လူေကာင္းေတြပဲ ဘာျဖစ္လုိ ့မတည့္လည္း?
BGF တပ္သား - ဗမာနဲ ့က်ေနာ္တုိ ့ေပါင္းမေပ်ာ္ဘူး (ျပဳံးလ်က္)
အထက္ပါ စကားေတြဟာ ကရင္ဆုိတဲ့အတုိင္း ရုိးရုိးရွင္းရွင္းေလးနဲ ့ဒဲ့တုိး စကားေျပာတတ္တဲ့ ကရင္ေတြစရုိက္ပါ။ ဘာမွ သြယ္၀ွိက္ျပီး စကားလုံးလွလွေလးေတြနဲ ့မေျပာေတာ့ ႀကားရတဲ့သူအဖုိ ့နားခါးခ်င္ခါးပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ ့မွာ BGF နဲ ့ပါတ္သက္ျပီး ကရင္လူမ်ိဴးသာမက တျခားတုိင္းရင္းသားေတြအားလုံးရဲ့ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ေတြ ပဲ ဆုိဒါ ဗမာ့တပ္မေတာ္က နားလည္သင့္ျပီ ျဖစ္ေႀကာင္း မွတ္ခ်က္ေပးပါရေစ။
Type the rest of your post here.
သမုိင္းကေျပာျပေသာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးေန ့အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း
မန္းကာကါထက္
28/01/2011
ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ေပၚလာပုံအေၾကာင္းေလ့လာလွ်င္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးမေပၚ
ေပါက္မွီကာလ ကရင္လူမွဳဘ၀၏အေျခခံ အေၾကာင္းအရာမ်ားအား အရင္ေလ့လာ ေဖၚျပေပးႏုိင္
လွ်င္ပုိ၍ ေကာင္းမြန္ွျပည့္စုံမည္ျဖစ္ပါသည္။သုိ ့ေသာ္ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ယခင္မူလစာေပရွိခဲ့
ေသာ္လည္းလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေထာင္နဲ ့ခ်ီၿပီးေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့သည္္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား၏
ဇာ တိဇစ္ျမစ္ကုိ ရွာေဖြသုေတသနျပဳသည့္အခါတြင္ အခက္အခဲ့မ်ားစြာေတြ ့ရပါသည္္။ သမုိင္းပညာ ရွင္တခ်ိဳ ့၏ ေလ့လာေတြ ့ရွိခ်က္အရ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ ့လာေရာက္မေနထုိင္မွီ တရုတ္ျပည္ယူနန္နယ္တြင္ ေနခဲ့ဘူးသည့္သမုိင္းအေထာက္အထားမ်ားေတြရွိခဲ့သည္ဟုဆုိပါသည္။
ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းသုိ ့လာေရာက္ေျပာင္းေရြ ့ေနထုိင္စဥ္ ျမန္မာျပည္ပေဒသရာဇ္ ေခတ္ ႀကီးစုိးတဲ့အခ်ိန္တြင္လည္း ပေဒသရာဇ္ဘုရင္တုိ ့၏အားၿပဳိင္မွဳေတြထဲတြင္ မြန္ပေဒသရာဇ္ ဘုရင္ဘက္မွ ရပ္တည္ၿပီးအျခားၿပိဳင္ဘက္ ပေဒသရာဇ္ဘုရင္မ်ားအား၀ုိင္းတုိက္ေပးသည့္ ကရင္ အုပ္စုရွိသကဲ့သုိ ့ယုိးဒယားဘုရင္၊ဗမာဘုရင္ဘက္မွေနၿပီး ရန္သူမ်ားကုိ ၀ုိင္းတုိက္ေပးခဲ့သည့္ ကရင္ အုပ္စုမ်ားလည္းရွိေၾကာင္း သမုိင္းတခ်ိဳ ့တြင္ ေဖၚျပထားပါသည္္။ ငွင္းေခတ္အခ်ိန္ကါလတြင္ ကရင္ လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဟုိဘက္စစ္သုံ ့ပမ္းျဖစ္လုိက္၊ဒီဘက္စစ္သုံ ့ပမ္းျဖစ္လုိက္ႏွင့္ အခ်ိဳ ့ကရင္ေသာ အုပ္စုမ်ားသည္ ေအးေဆးစြာေနထုိင္ခ်င္၍ စစ္မက္ျဖစ္ပြါးေသါေနရာေဒသမ်ားကုိ တိမ္းေရွာင္ရင္း၊ အေရွ ့ေတာင္အာရွႏုိင္ငံအႏွံ ့ျပန္ ့က်ဲေရာက္ရွိသြားၾကသည္ဟုသမုိင္းမွတ္တမ္းတခ်ိဳ ့တြင္ေတြ ့ရ ပါသည္။
ကရင္လူမ်ိဳးအခ်ိဳ ့က ယခင္ယူနန္ကုန္းျပင္ျမင့္မွ ေျပာင္းေရြ ့လာကတည္းက အေရွ ့ေတာင္ အာရွႏုိင္ငံအႏွံ ့ေျပာင္းေရြ ့ေနထုိင္ခဲ့ျပည္ဟု သမုိင္းတခ်ိဳ ့တြင္ေဖၚျပထားပါသည္။ကရင္လူမ်ိဳးသည္ လူမ်ိဳးႀကီးတမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ယုိးဒယား၊ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္သမုိင္းအဆက္ဆက္တြင္ကရင္ဘုရင္မ်ားစြာ
ေပၚထြန္းခဲ့ဘူးသည့္ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားလည္း ေတြ ့ရပါသည္္။ သုိ ့ေသာ္က်ေနာ္တုိ ့ကရင့္လူမ်ိဳး တုိ ့၏ ကုိယ္ပုိင္သမုိင္းမွတ္တမ္းမွတ္ရာ ခုိင္ခုိင္မာမာ မွတ္တမ္းျပဳစုႏုိင္လွ်င္ အလြန္ေကာင္းမြန္မည္ ဟုျမင္မိပါသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့၏လူမွဳဘ၀သမုိင္းအေထာက္အထားမ်ားကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ အဂၤလိပ္ကုိလုိဘ၀
က်ေရာက္ခဲ့သည့္အခ်ိန္မွစ၍စတင္မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခဲ့သည္ဟုဆုိရမည္ျဖစ္ပါသည္။ယခင္ပေဒသ ရာဇ္ကကဲ့သုိ ့မဟုတ္ေတာ့ဘဲစီးပြါးေရး၊ပညာေရးႏွင့္လူေနမွဳအဆင့္အတန္းမ်ားစြာ တုိးတက္ေျပာင္း
လဲလာပါသည္္။ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ေသာ ကရင္စစ္မွဳထမ္း အရာရွိအရာခံမ်ား၊သာမန္စစ္မွဳထမ္းမ်ား မ်ားစြာေပၚထြန္းလာပါသည္။(OBE,KIH)ဘြဲ ့ကုိရရွိေသာဆရာစံေဘာ္၊(TPS)ဘြဲ ့ကုိဆရာဂ်ိမ္းတာဖ၊
ဆရာဖုိးေက်ာ္တုိ ့ကဲ့သုိ ့ ဘြဲ ့ရာထူးရ၊ ထူးခြ်န္ေသာကရင္စစ္မွဳထမ္းေတြလည္းမ်ားစြာ ေပၚထြန္းခဲ့ပါ
သည္္။ ဗမာျပည္လက္နက္ကုိင္တပ္မေတာ္(Burma Rifle)၊ ဗမာျပည္ရဲတပ္ဖြဲ ့(BMA)၊တကၠသုိလ္ တပ္ရင္း(UTC University Training Crop)၊နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ ့(BTF Burma Territorial Force)ဗမာျပည္အရံလက္နက္ကုိင္တပ္ဖြဲ ့( BAF)တုိ ့တြင္ကရင္အေရအတြက္ ထက္၀က္ေက်ာ္ခန္ ့ ပါ၀င္စစ္မွဳထမ္းခဲ့ပါသည္။ပထမကမၻာစစ္ႏွင့့္ဒုတိယကမၻာစစ္ကါလတြင္ ကရင္စစ္မွဳထမ္းမ်ားသည္ အဂၤလိပ္တပ္ေတြနဲ ့အတူ ပူးေပါင္းပါ၀င္တုိက္ခုိက္ရင္း ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္မ်ားသုိ ့အမ်ားအျပား ေရာက္ရွိသြားၾကသည္လည္း ရွိခဲ့ပါသည္။
အဂၤလိပ္ကျမန္မာျပည္အား စတင္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ၁၉၄၁ ခုႏွစ္အထိ၊အုပ္ခ်ဳပ္
သူပေဒသရာဇ္ေခတ္အဆက္ဆက္နဲ ့ႏွဳိင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့ဘ၀သည္ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲတုိးတက္လာေၾကာင္းာေတြ ့ရပါသည္။ ဖိႏွိပ္မွဳမ်ားကင္းေ၀းၿပီး မိမိတုိ ့၏့ကုိယ္ပုိင္ေျမယာ မ်ားႏွင့့္ေကာင္းမြန္စြာလုပ္ကုိင္စားေသာက္ႏုိင္ျခင္း၊ ကုိယ္ပုိင္စာေပရွိလာၿပီး အဆင့္ျမင့္ေသာေေခတ္ ပညာမ်ား သင္ယူႏုိင္သည့္အခြင့္အလမ္းမ်ားရွိလာျခင္း၊ေကာင္းမြန္ျမင့္မားသည့္ ရာထူးရာခံ၊ အမွဳ ထမ္းေနရာလည္း အမ်ားအျပားလုပ္ကုိင္ႏုိင္လာႏုိင္ပါသည္။
- - - - - - - - - - - - - -
၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ႏွစ္ဦးပုိင္းမွစ၍ဂ်ပန္တပ္ဖြဲ ့ႏွင့္ဗမာရဲေဘာ္သုံးက်ိတ္၊ဘီအုိင္ေအတုိ ့ျမန္မာ
ျပည္ကုိ တျဖည္းျဖည္းႏွင့့္ျပန္လည္သိမ္းပုိက္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။အဂၤလိပ္တပ္မ်ား ျမန္မာျပည္မွဆုတ္ခြါ သည့္အခ်ိန္တြင္လည္း ကရင္တပ္မွဴးတပ္သားမ်ား မ်ားစြာလုိက္ပါသြားၾကသည္။ဂ်ပန္တုိ ့ျမန္မာ တျပည္လုံးအတုိင္းအတာအထိ သိမ္းပုိက္ႏုိင္လုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့ရဲ ့ဘ၀သည္ လုံး၀လုံၿခဳံမွဳမရွိေတာ့ေခ်။
ဘီအိုင္ေအတပ္မ်ား ျမန္မာျပည္တြင္းသို ့ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ကရင္မ်ားအား အဂၤ လိပ္သူလွ်ိဳမ်ား၊အဂၤလိပ္အေပၚသစၥာရွိသူမ်ား၊ ဂ်ပန္အားဆန္ ့က်င္သူအျဖစ္ေျပာဆိုစြတ္စြဲၿပီး ဂ်ပန္
မ်ားႏွင့္ရန္တုိက္ေပးလွ်က္ရွိသည္။ ဘီအုိင္ေအတပ္မ်ားကိုယ္တုိင္လည္း ကရင္မ်ားအားေခ်ာင္း ေျမာင္းပစ္ခတ္ျခင္း၊ အေၾကာင္းမဲ့ဖမ္းဆီးကာ ခေလး၊အဘြားအုိမ်ားပါမက်န္ ႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္ ျခင္း၊ကရင့္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားအဓမၼေစာ္ကားျခင္း၊ေက်းရြာမ်ားအား မီးရွိဳ ့ျခင္း၊ကရင္ပုိင္ပစၥည္းမ်ား၊
အိမ္ေမြးတိရိစွၦာန္မ်ားအား သတ္ျဖတ္၊ခုိးယူလုယက္ဖ်က္ဆီးျခင္း စသည့္လူမဆန္စြာညွင္းပမ္းႏွိပ္ စက္မွဳမ်ား အညွိဳးၾကီးစြာလုပ္ေဆာင္လွ်က္ရွိသည္။ ကရင္ေဒသမ်ားျဖစ္သည့္ ဖါပြန္၊ ေရႊက်င္၊ သထုံခရုိင္၊ေျမာင္းျမႏွင့္ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသ စသည့္ေနရာမ်ားတြင္ ဘီအုိင္ေအတုိ ့၏ ရက္စက္မွဳ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိအလူးအလဲခံေနရသည္။ဘီအုိင္ေအတုိ ့၏ေသြးထုိးမွဳေၾကာင့္ ဂ်ပန္တုိ ့၏ႏွိပ္စက္ညွင္း ပမ္းမွဳကုိလည္း ကရင္မ်ားအလူးအလဲခံရသည္။ ဤသုိ ့ျဖင့္ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့သည္ ဂ်ပန္တုိ ့၏ရန္ႏွင့္ ဘီအုိင္ေအတုိ ့၏ရန္တုိ ့ပါ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးရက္စက္စြာခံေနရသည္။
အဂၤလိပ္တပ္မ်ားဆုတ္ခြါၿပီေနာက္ပိုင္း အဂၤလိပ္တပ္ထြက္ကရင္တုိ ့၏လက္ထဲတြင္ လက္နက္အခ်ိဳ ့က်န္ရွိေနသည္။ ကရင္တုိ ့သည္ငွင္းလက္နက္မ်ားကုိ သူတပါးအားက်ဴးေက်ာ္ အႏုိင္ယူရန္အတြက္မဟုတ္ဘဲ မိမိကုိယ္ကုိကာကြယ္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ဘီအုိင္ေအတုိ ့သည္ ကရင္မ်ားအား စိတ္ႀကိဳက္ညွင္းဆဲႏုိင္ရန္အတြက္ ကရင္တုိ ့၏လက္ထဲရွိလက္နက္မ်ားကုိ မတရား အမိန္ ့ထုတ္ၿပီး အဓမၼလက္နက္အပ္ခုိင္းခဲ့ပါသည္။ ဘီအုိင္ေအတပ္မ်ားက ကရင္တုိ ့ကုိအမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းသတ္ျဖတ္ျခင္း၊လက္နက္အပ္ခုိင္းျခင္းတုိ ့သည္ မတရားမွဳလုပ္ရပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လက္နက္မအပ္ဘဲ ဘီအုိင္ေအတုိ ့၏ယုတ္မာရက္စက္မွဳကုိမခံႏုိင္သည့္အဆုံး ျပန္လည္ခုခံ တုိက္ ခုိက္ရာမွာကရင္ဗမာအဓိကရုန္းျဖစ္ပြါးခဲ့သည္။ အဓိကရုန္းသည္ပုိမုိျပင္းထန္လာၿပီး(၆)လခန္ ့ၾကာ မည့္သည့္အခါ ဂ်ပန္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမုိးႀကိဳး၏ ၾကား၀င္ျဖန္ေျဖေပးမွဳျဖင့္ ပဋိပကၡတျဖည္းျဖည္း ရပ္ဆုိင္း သြားရသည္။
အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္တြင္ကရင္မ်ားသည္ေကာင္းမြန္စြာလုပ္ကုိင္စားေသာက္ႏုိင္
သည္။ဂ်ပန္မ်ား၀င္ေရာက္အုပ္ခ်ဳပ္သည့္အခါ အဓမၼလုပ္အားခုိင္းျခင္း၊လုယက္ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ မတ ရားဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ျခင္း၊ကရင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားအဓမၼေစာ္ကါးျခင္းစသည့္ဂ်ပန္မ်ား၏ရက္စက္မွဳမ်ားကုိ ခါးသီးစြာခံစားၾကရသည္။
- - - - - - - -
အဂၤလိပ္တပ္မ်ားအိႏၵိယသုိ ့ဆုတ္ခြါသည့္အခါ ကရင္တပ္မ်ားလည္းမ်ားစြာ လုိက္ပါ သြားၿပီး စစ္သင္တန္းတက္ေစသည္။ဂ်ပန္တုိ ့အားျပန္လည္တုိက္ထုတ္မည့္ကါလတြင္အိႏၵိယႏုိင္ငံမွ
ွျမန္မာျပည္သုိ ့ေလထီးျဖင့္ဆင္းသည့္ ကရင္စစ္သည္မ်ား၊ နယ္ေျမခံကရင္တပ္ဖြဲ ့မ်ား အမ်ားအျပား
ရွိသည္။ဂ်ပန္မ်ားေတာ္လွန္ရန္အတြက္ အိႏၵိယႏုိင္ငံသုိ ့သင္တန္းသြားတက္သည့္ ဗမာလူငယ္အုပ္
စုတြင္လည္း ကရင္လူငယ္မ်ားပါ၀င္သည္။ဂ်ပန္မ်ားအားျပန္လည္ေတာ္လွန္တုိက္ထုတ္ရန္ရာတြင္ ကရင္ႏွင့္ဗမာလူမ်ိဳးတုိ ့၏ပူးေပါင္းပါ၀င္မွဳအခန္းသည္ အလြန္မွအေရးႀကီးပါသည္။ ကရင္လူမ်ိဳး
တုိ ့သည္ ဗမာလူမ်ိဳးအပါအ၀င္အျခားတုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ပူေပါင္းၿပီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားကုိ
ရြံ ့ရြံ ့ခြ်ံခြ်ံတုိက္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။၁၉၄၅ ၾသဂုတ္လ(၁၄)ရက္တြင္ ဂ်ပန္မ်ားလက္နက္ခ်ေသာ္လည္း ကရင္ေတာင္တန္းေဒသအခ်ိဳ ့တြင္ ကရင္ႏွင့္ဂ်ပန္ဆက္လက္တုိက္ပြဲျဖစ္ပြါးေနေသးသည္။ ငွင္း တုိက္ပြဲတြင္ ဂ်ပန္စစ္သည္(၈၀၀၀)ေက်ာ္က်ဆုံးခဲ့သည္။ျမန္မာျပည္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးသမုိင္းတြင္ ကရင္ေပ်ာက္က်ားတပ္ဖြဲ ့မ်ားသည္ ဂ်ပန္ကုိအမ်ားဆုံးေခ်မွဳန္းႏုိင္သည့္ တပ္ဖြဲ ့ျဖစ္သည္။
(ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ၁။ဦးႏုေရးသားသည့္ “ငါးႏွစ္ရာသီဗမာျပည္” စာအုပ္ ထဲတြင္ ကရင္ဗမာခ်စ္ၾကည္ေရးသည္ ဂ်ပန္ကိုျပန္လည္ဆန္ ့က်င္ရန္အတြက္ အေရးႀကီး ဆုံး လုပ္ငန္းတခုျဖစ္ေပသည္။ (၂) ဗုိလ္မွဴးႀကီးခ်စ္ေကာင္း၏ အႏွစ္(၂၀)စာအုပ္တြင္ ဂ်ပန္ကုိဆန္ ့က်င္ တုိက္ခုိက္ရာတြင္ကရင္ႏွင့္ဗမာစည္းလုံးညီညြတ္မွဳမရွိပါက လြယ္ကူမည္မဟုတ္ေခ်။(၃) ေအာင္ဆန္း အကုိေရးသားေသာ “ေအာင္ဆန္း”အမည္ရွိစာအုပ္ထဲတြင္ ေအာင္ဆန္းအေနျဖင့္ ကရင္ဗမာစည္း လုံးမွဳမရွိပါက လြတ္လပ္ေရးရႏုိင္ရန္အေၾကာင္းမရွိဟုျမင္ေပသည္။
- - - - - - - -
ဒုတိယကမၻာစစ္ျဖစ္ပြါးသည့္အခ်ိန္တြင္ ကရင္တုိ ့သည္ဘ၀ကုိ ခက္ခဲပင္ပမ္းႀကီးစြာ
ျဖင့္ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ကရင္ဗမာအဓိကရုန္း ႀကီးက်ယ္စြာျဖစ္ပြါးခဲ့ျခင္း၊ဂ်ပန္တုိ ့၏မတရားဖိႏွိပ္မွဳ နည္းမ်ိဳးစုံကုိအလူးအလဲခံေနရျခင္းတုိ ့ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကုိ ေအာင္ျမင္စြာဆင္ႏႊဲႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ႏုိးၾကားတက္ၾကြလာသည္၊ ကုိယ့္တုိင္း ကုိယ့္ျပည္နဲ ့ေနထုိင္သြားရန္ စိတ္ဓါတ္ျပင္းျပလာသည္၊ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္မရွိပါက မိမိလူမ်ိဳး ဘယ္ နည္းနဲ ့မွ်တုိးတက္ႀကီးပြါးႏုိင္မည္မဟုတ္ဟု အေလးအနက္သေဘာေပါက္ခံယူလာသည္။(Atlantic Charter)အတၱလန္တစ္စာခ်ဳပ္အရ ကမၻာေပၚရွိလူမ်ိဳးတုိင္းတြင္ ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိေစရ မည္ဟု
အပုဒ္ပါရွိသည့္အတြက္ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္ရွိလုိစိတ္ ပုိ၍စိတ္ဓါတ္ျပင္း
ထန္လာသည္။
ကုိိးကား…..ဖူးစေကာလယ္ေတာျပဳစုေသာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမုိင္း။
ဒုတိယပုိင္း ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရွဳရန္…….
28/01/2011
ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္ေပၚလာပုံအေၾကာင္းေလ့လာလွ်င္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးမေပၚ
ေပါက္မွီကာလ ကရင္လူမွဳဘ၀၏အေျခခံ အေၾကာင္းအရာမ်ားအား အရင္ေလ့လာ ေဖၚျပေပးႏုိင္
လွ်င္ပုိ၍ ေကာင္းမြန္ွျပည့္စုံမည္ျဖစ္ပါသည္။သုိ ့ေသာ္ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ယခင္မူလစာေပရွိခဲ့
ေသာ္လည္းလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းေထာင္နဲ ့ခ်ီၿပီးေပ်ာက္ဆုံးသြားခဲ့သည္္။ ထုိ ့ေၾကာင့္ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား၏
ဇာ တိဇစ္ျမစ္ကုိ ရွာေဖြသုေတသနျပဳသည့္အခါတြင္ အခက္အခဲ့မ်ားစြာေတြ ့ရပါသည္္။ သမုိင္းပညာ ရွင္တခ်ိဳ ့၏ ေလ့လာေတြ ့ရွိခ်က္အရ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ ့လာေရာက္မေနထုိင္မွီ တရုတ္ျပည္ယူနန္နယ္တြင္ ေနခဲ့ဘူးသည့္သမုိင္းအေထာက္အထားမ်ားေတြရွိခဲ့သည္ဟုဆုိပါသည္။
ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းသုိ ့လာေရာက္ေျပာင္းေရြ ့ေနထုိင္စဥ္ ျမန္မာျပည္ပေဒသရာဇ္ ေခတ္ ႀကီးစုိးတဲ့အခ်ိန္တြင္လည္း ပေဒသရာဇ္ဘုရင္တုိ ့၏အားၿပဳိင္မွဳေတြထဲတြင္ မြန္ပေဒသရာဇ္ ဘုရင္ဘက္မွ ရပ္တည္ၿပီးအျခားၿပိဳင္ဘက္ ပေဒသရာဇ္ဘုရင္မ်ားအား၀ုိင္းတုိက္ေပးသည့္ ကရင္ အုပ္စုရွိသကဲ့သုိ ့ယုိးဒယားဘုရင္၊ဗမာဘုရင္ဘက္မွေနၿပီး ရန္သူမ်ားကုိ ၀ုိင္းတုိက္ေပးခဲ့သည့္ ကရင္ အုပ္စုမ်ားလည္းရွိေၾကာင္း သမုိင္းတခ်ိဳ ့တြင္ ေဖၚျပထားပါသည္္။ ငွင္းေခတ္အခ်ိန္ကါလတြင္ ကရင္ လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဟုိဘက္စစ္သုံ ့ပမ္းျဖစ္လုိက္၊ဒီဘက္စစ္သုံ ့ပမ္းျဖစ္လုိက္ႏွင့္ အခ်ိဳ ့ကရင္ေသာ အုပ္စုမ်ားသည္ ေအးေဆးစြာေနထုိင္ခ်င္၍ စစ္မက္ျဖစ္ပြါးေသါေနရာေဒသမ်ားကုိ တိမ္းေရွာင္ရင္း၊ အေရွ ့ေတာင္အာရွႏုိင္ငံအႏွံ ့ျပန္ ့က်ဲေရာက္ရွိသြားၾကသည္ဟုသမုိင္းမွတ္တမ္းတခ်ိဳ ့တြင္ေတြ ့ရ ပါသည္။
ကရင္လူမ်ိဳးအခ်ိဳ ့က ယခင္ယူနန္ကုန္းျပင္ျမင့္မွ ေျပာင္းေရြ ့လာကတည္းက အေရွ ့ေတာင္ အာရွႏုိင္ငံအႏွံ ့ေျပာင္းေရြ ့ေနထုိင္ခဲ့ျပည္ဟု သမုိင္းတခ်ိဳ ့တြင္ေဖၚျပထားပါသည္။ကရင္လူမ်ိဳးသည္ လူမ်ိဳးႀကီးတမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ယုိးဒယား၊ျမန္မာႏုိင္ငံအပါအ၀င္သမုိင္းအဆက္ဆက္တြင္ကရင္ဘုရင္မ်ားစြာ
ေပၚထြန္းခဲ့ဘူးသည့္ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားလည္း ေတြ ့ရပါသည္္။ သုိ ့ေသာ္က်ေနာ္တုိ ့ကရင့္လူမ်ိဳး တုိ ့၏ ကုိယ္ပုိင္သမုိင္းမွတ္တမ္းမွတ္ရာ ခုိင္ခုိင္မာမာ မွတ္တမ္းျပဳစုႏုိင္လွ်င္ အလြန္ေကာင္းမြန္မည္ ဟုျမင္မိပါသည္။
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့၏လူမွဳဘ၀သမုိင္းအေထာက္အထားမ်ားကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ အဂၤလိပ္ကုိလုိဘ၀
က်ေရာက္ခဲ့သည့္အခ်ိန္မွစ၍စတင္မွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခဲ့သည္ဟုဆုိရမည္ျဖစ္ပါသည္။ယခင္ပေဒသ ရာဇ္ကကဲ့သုိ ့မဟုတ္ေတာ့ဘဲစီးပြါးေရး၊ပညာေရးႏွင့္လူေနမွဳအဆင့္အတန္းမ်ားစြာ တုိးတက္ေျပာင္း
လဲလာပါသည္္။ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ေသာ ကရင္စစ္မွဳထမ္း အရာရွိအရာခံမ်ား၊သာမန္စစ္မွဳထမ္းမ်ား မ်ားစြာေပၚထြန္းလာပါသည္။(OBE,KIH)ဘြဲ ့ကုိရရွိေသာဆရာစံေဘာ္၊(TPS)ဘြဲ ့ကုိဆရာဂ်ိမ္းတာဖ၊
ဆရာဖုိးေက်ာ္တုိ ့ကဲ့သုိ ့ ဘြဲ ့ရာထူးရ၊ ထူးခြ်န္ေသာကရင္စစ္မွဳထမ္းေတြလည္းမ်ားစြာ ေပၚထြန္းခဲ့ပါ
သည္္။ ဗမာျပည္လက္နက္ကုိင္တပ္မေတာ္(Burma Rifle)၊ ဗမာျပည္ရဲတပ္ဖြဲ ့(BMA)၊တကၠသုိလ္ တပ္ရင္း(UTC University Training Crop)၊နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ ့(BTF Burma Territorial Force)ဗမာျပည္အရံလက္နက္ကုိင္တပ္ဖြဲ ့( BAF)တုိ ့တြင္ကရင္အေရအတြက္ ထက္၀က္ေက်ာ္ခန္ ့ ပါ၀င္စစ္မွဳထမ္းခဲ့ပါသည္။ပထမကမၻာစစ္ႏွင့့္ဒုတိယကမၻာစစ္ကါလတြင္ ကရင္စစ္မွဳထမ္းမ်ားသည္ အဂၤလိပ္တပ္ေတြနဲ ့အတူ ပူးေပါင္းပါ၀င္တုိက္ခုိက္ရင္း ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္မ်ားသုိ ့အမ်ားအျပား ေရာက္ရွိသြားၾကသည္လည္း ရွိခဲ့ပါသည္။
အဂၤလိပ္ကျမန္မာျပည္အား စတင္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ၁၉၄၁ ခုႏွစ္အထိ၊အုပ္ခ်ဳပ္
သူပေဒသရာဇ္ေခတ္အဆက္ဆက္နဲ ့ႏွဳိင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့ဘ၀သည္ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲတုိးတက္လာေၾကာင္းာေတြ ့ရပါသည္။ ဖိႏွိပ္မွဳမ်ားကင္းေ၀းၿပီး မိမိတုိ ့၏့ကုိယ္ပုိင္ေျမယာ မ်ားႏွင့့္ေကာင္းမြန္စြာလုပ္ကုိင္စားေသာက္ႏုိင္ျခင္း၊ ကုိယ္ပုိင္စာေပရွိလာၿပီး အဆင့္ျမင့္ေသာေေခတ္ ပညာမ်ား သင္ယူႏုိင္သည့္အခြင့္အလမ္းမ်ားရွိလာျခင္း၊ေကာင္းမြန္ျမင့္မားသည့္ ရာထူးရာခံ၊ အမွဳ ထမ္းေနရာလည္း အမ်ားအျပားလုပ္ကုိင္ႏုိင္လာႏုိင္ပါသည္။
- - - - - - - - - - - - - -
၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ႏွစ္ဦးပုိင္းမွစ၍ဂ်ပန္တပ္ဖြဲ ့ႏွင့္ဗမာရဲေဘာ္သုံးက်ိတ္၊ဘီအုိင္ေအတုိ ့ျမန္မာ
ျပည္ကုိ တျဖည္းျဖည္းႏွင့့္ျပန္လည္သိမ္းပုိက္ႏုိင္ခဲ့ပါသည္။အဂၤလိပ္တပ္မ်ား ျမန္မာျပည္မွဆုတ္ခြါ သည့္အခ်ိန္တြင္လည္း ကရင္တပ္မွဴးတပ္သားမ်ား မ်ားစြာလုိက္ပါသြားၾကသည္။ဂ်ပန္တုိ ့ျမန္မာ တျပည္လုံးအတုိင္းအတာအထိ သိမ္းပုိက္ႏုိင္လုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့ရဲ ့ဘ၀သည္ လုံး၀လုံၿခဳံမွဳမရွိေတာ့ေခ်။
ဘီအိုင္ေအတပ္မ်ား ျမန္မာျပည္တြင္းသို ့ေရာက္ရွိလာေသာအခါ ကရင္မ်ားအား အဂၤ လိပ္သူလွ်ိဳမ်ား၊အဂၤလိပ္အေပၚသစၥာရွိသူမ်ား၊ ဂ်ပန္အားဆန္ ့က်င္သူအျဖစ္ေျပာဆိုစြတ္စြဲၿပီး ဂ်ပန္
မ်ားႏွင့္ရန္တုိက္ေပးလွ်က္ရွိသည္။ ဘီအုိင္ေအတပ္မ်ားကိုယ္တုိင္လည္း ကရင္မ်ားအားေခ်ာင္း ေျမာင္းပစ္ခတ္ျခင္း၊ အေၾကာင္းမဲ့ဖမ္းဆီးကာ ခေလး၊အဘြားအုိမ်ားပါမက်န္ ႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္ ျခင္း၊ကရင့္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားအဓမၼေစာ္ကားျခင္း၊ေက်းရြာမ်ားအား မီးရွိဳ ့ျခင္း၊ကရင္ပုိင္ပစၥည္းမ်ား၊
အိမ္ေမြးတိရိစွၦာန္မ်ားအား သတ္ျဖတ္၊ခုိးယူလုယက္ဖ်က္ဆီးျခင္း စသည့္လူမဆန္စြာညွင္းပမ္းႏွိပ္ စက္မွဳမ်ား အညွိဳးၾကီးစြာလုပ္ေဆာင္လွ်က္ရွိသည္။ ကရင္ေဒသမ်ားျဖစ္သည့္ ဖါပြန္၊ ေရႊက်င္၊ သထုံခရုိင္၊ေျမာင္းျမႏွင့္ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသ စသည့္ေနရာမ်ားတြင္ ဘီအုိင္ေအတုိ ့၏ ရက္စက္မွဳ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိအလူးအလဲခံေနရသည္။ဘီအုိင္ေအတုိ ့၏ေသြးထုိးမွဳေၾကာင့္ ဂ်ပန္တုိ ့၏ႏွိပ္စက္ညွင္း ပမ္းမွဳကုိလည္း ကရင္မ်ားအလူးအလဲခံရသည္။ ဤသုိ ့ျဖင့္ကရင္လူမ်ိဳးတုိ ့သည္ ဂ်ပန္တုိ ့၏ရန္ႏွင့္ ဘီအုိင္ေအတုိ ့၏ရန္တုိ ့ပါ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံးရက္စက္စြာခံေနရသည္။
အဂၤလိပ္တပ္မ်ားဆုတ္ခြါၿပီေနာက္ပိုင္း အဂၤလိပ္တပ္ထြက္ကရင္တုိ ့၏လက္ထဲတြင္ လက္နက္အခ်ိဳ ့က်န္ရွိေနသည္။ ကရင္တုိ ့သည္ငွင္းလက္နက္မ်ားကုိ သူတပါးအားက်ဴးေက်ာ္ အႏုိင္ယူရန္အတြက္မဟုတ္ဘဲ မိမိကုိယ္ကုိကာကြယ္ရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ဘီအုိင္ေအတုိ ့သည္ ကရင္မ်ားအား စိတ္ႀကိဳက္ညွင္းဆဲႏုိင္ရန္အတြက္ ကရင္တုိ ့၏လက္ထဲရွိလက္နက္မ်ားကုိ မတရား အမိန္ ့ထုတ္ၿပီး အဓမၼလက္နက္အပ္ခုိင္းခဲ့ပါသည္။ ဘီအုိင္ေအတပ္မ်ားက ကရင္တုိ ့ကုိအမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းသတ္ျဖတ္ျခင္း၊လက္နက္အပ္ခုိင္းျခင္းတုိ ့သည္ မတရားမွဳလုပ္ရပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လက္နက္မအပ္ဘဲ ဘီအုိင္ေအတုိ ့၏ယုတ္မာရက္စက္မွဳကုိမခံႏုိင္သည့္အဆုံး ျပန္လည္ခုခံ တုိက္ ခုိက္ရာမွာကရင္ဗမာအဓိကရုန္းျဖစ္ပြါးခဲ့သည္။ အဓိကရုန္းသည္ပုိမုိျပင္းထန္လာၿပီး(၆)လခန္ ့ၾကာ မည့္သည့္အခါ ဂ်ပန္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမုိးႀကိဳး၏ ၾကား၀င္ျဖန္ေျဖေပးမွဳျဖင့္ ပဋိပကၡတျဖည္းျဖည္း ရပ္ဆုိင္း သြားရသည္။
အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေအာက္တြင္ကရင္မ်ားသည္ေကာင္းမြန္စြာလုပ္ကုိင္စားေသာက္ႏုိင္
သည္။ဂ်ပန္မ်ား၀င္ေရာက္အုပ္ခ်ဳပ္သည့္အခါ အဓမၼလုပ္အားခုိင္းျခင္း၊လုယက္ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ မတ ရားဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ျခင္း၊ကရင္အမ်ိဳးသမီးမ်ားအားအဓမၼေစာ္ကါးျခင္းစသည့္ဂ်ပန္မ်ား၏ရက္စက္မွဳမ်ားကုိ ခါးသီးစြာခံစားၾကရသည္။
- - - - - - - -
အဂၤလိပ္တပ္မ်ားအိႏၵိယသုိ ့ဆုတ္ခြါသည့္အခါ ကရင္တပ္မ်ားလည္းမ်ားစြာ လုိက္ပါ သြားၿပီး စစ္သင္တန္းတက္ေစသည္။ဂ်ပန္တုိ ့အားျပန္လည္တုိက္ထုတ္မည့္ကါလတြင္အိႏၵိယႏုိင္ငံမွ
ွျမန္မာျပည္သုိ ့ေလထီးျဖင့္ဆင္းသည့္ ကရင္စစ္သည္မ်ား၊ နယ္ေျမခံကရင္တပ္ဖြဲ ့မ်ား အမ်ားအျပား
ရွိသည္။ဂ်ပန္မ်ားေတာ္လွန္ရန္အတြက္ အိႏၵိယႏုိင္ငံသုိ ့သင္တန္းသြားတက္သည့္ ဗမာလူငယ္အုပ္
စုတြင္လည္း ကရင္လူငယ္မ်ားပါ၀င္သည္။ဂ်ပန္မ်ားအားျပန္လည္ေတာ္လွန္တုိက္ထုတ္ရန္ရာတြင္ ကရင္ႏွင့္ဗမာလူမ်ိဳးတုိ ့၏ပူးေပါင္းပါ၀င္မွဳအခန္းသည္ အလြန္မွအေရးႀကီးပါသည္။ ကရင္လူမ်ိဳး
တုိ ့သည္ ဗမာလူမ်ိဳးအပါအ၀င္အျခားတုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ပူေပါင္းၿပီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားကုိ
ရြံ ့ရြံ ့ခြ်ံခြ်ံတုိက္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။၁၉၄၅ ၾသဂုတ္လ(၁၄)ရက္တြင္ ဂ်ပန္မ်ားလက္နက္ခ်ေသာ္လည္း ကရင္ေတာင္တန္းေဒသအခ်ိဳ ့တြင္ ကရင္ႏွင့္ဂ်ပန္ဆက္လက္တုိက္ပြဲျဖစ္ပြါးေနေသးသည္။ ငွင္း တုိက္ပြဲတြင္ ဂ်ပန္စစ္သည္(၈၀၀၀)ေက်ာ္က်ဆုံးခဲ့သည္။ျမန္မာျပည္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးသမုိင္းတြင္ ကရင္ေပ်ာက္က်ားတပ္ဖြဲ ့မ်ားသည္ ဂ်ပန္ကုိအမ်ားဆုံးေခ်မွဳန္းႏုိင္သည့္ တပ္ဖြဲ ့ျဖစ္သည္။
(ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ၁။ဦးႏုေရးသားသည့္ “ငါးႏွစ္ရာသီဗမာျပည္” စာအုပ္ ထဲတြင္ ကရင္ဗမာခ်စ္ၾကည္ေရးသည္ ဂ်ပန္ကိုျပန္လည္ဆန္ ့က်င္ရန္အတြက္ အေရးႀကီး ဆုံး လုပ္ငန္းတခုျဖစ္ေပသည္။ (၂) ဗုိလ္မွဴးႀကီးခ်စ္ေကာင္း၏ အႏွစ္(၂၀)စာအုပ္တြင္ ဂ်ပန္ကုိဆန္ ့က်င္ တုိက္ခုိက္ရာတြင္ကရင္ႏွင့္ဗမာစည္းလုံးညီညြတ္မွဳမရွိပါက လြယ္ကူမည္မဟုတ္ေခ်။(၃) ေအာင္ဆန္း အကုိေရးသားေသာ “ေအာင္ဆန္း”အမည္ရွိစာအုပ္ထဲတြင္ ေအာင္ဆန္းအေနျဖင့္ ကရင္ဗမာစည္း လုံးမွဳမရွိပါက လြတ္လပ္ေရးရႏုိင္ရန္အေၾကာင္းမရွိဟုျမင္ေပသည္။
- - - - - - - -
ဒုတိယကမၻာစစ္ျဖစ္ပြါးသည့္အခ်ိန္တြင္ ကရင္တုိ ့သည္ဘ၀ကုိ ခက္ခဲပင္ပမ္းႀကီးစြာ
ျဖင့္ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ကရင္ဗမာအဓိကရုန္း ႀကီးက်ယ္စြာျဖစ္ပြါးခဲ့ျခင္း၊ဂ်ပန္တုိ ့၏မတရားဖိႏွိပ္မွဳ နည္းမ်ိဳးစုံကုိအလူးအလဲခံေနရျခင္းတုိ ့ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ကရင္လူမ်ိဳးမ်ား ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကုိ ေအာင္ျမင္စြာဆင္ႏႊဲႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ႏုိးၾကားတက္ၾကြလာသည္၊ ကုိယ့္တုိင္း ကုိယ့္ျပည္နဲ ့ေနထုိင္သြားရန္ စိတ္ဓါတ္ျပင္းျပလာသည္၊ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္မရွိပါက မိမိလူမ်ိဳး ဘယ္ နည္းနဲ ့မွ်တုိးတက္ႀကီးပြါးႏုိင္မည္မဟုတ္ဟု အေလးအနက္သေဘာေပါက္ခံယူလာသည္။(Atlantic Charter)အတၱလန္တစ္စာခ်ဳပ္အရ ကမၻာေပၚရွိလူမ်ိဳးတုိင္းတြင္ ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိေစရ မည္ဟု
အပုဒ္ပါရွိသည့္အတြက္ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ ကုိယ္ပုိင္တုိင္းျပည္ရွိလုိစိတ္ ပုိ၍စိတ္ဓါတ္ျပင္း
ထန္လာသည္။
ကုိိးကား…..ဖူးစေကာလယ္ေတာျပဳစုေသာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသမုိင္း။
ဒုတိယပုိင္း ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရွဳရန္…….
Thursday, January 27, 2011
ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမ တြင္ နအဖႏွင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ မ်ား ေသေၾကထိခိုက္မႈရွိ
ဇန္န၀ါရီလ ၂၇ရက္။ နန္းေဖာ့ေဂ (ေကအိုင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္ နယ္စပ္ေဒသတြင္ ကရင္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ KNLAႏွင့္ ျဖစ္ပြားသည့္တိုက္ပြဲေၾကာင့္ နအဖ စစ္တပ္ႏွင့္ ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားမွ အရာရွိမ်ား အပါအ၀င္ တပ္ဖြဲ႕၀င္အခ်ဳိ႕ ထိခိုက္က်ဆံုးမႈရွိေၾကာင္း ေကအိုင္စီက ယေန႔ စံုစမ္းသိရွိရသည္။
ယေန႔မနက္ ၇နာရီ၀န္းက်င္တြင္ လိႈင္းဘြဲၿမိဳ႕နယ္၊ ကမားထာ့ႏွင့္ ေက်ာ္သေလးခို႔အၾကား၌ ေကအဲန္ယူ တပ္ရင္း(၂၁)ႏွင့္ နအဖ ခမရ(၃၄၃)တို႔ ၁၀မိနစ္ၾကာ ခ်ဳံခိုတိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာ ေကအဲန္ယူဘက္မွ ထိခိုက္မႈမရွိေသာ္လည္း နအဖဘက္မွ ၄ဦး က်ဆံုးကာ ၃ဦး ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ေၾကာင္း ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)မွ ဗိုလ္ႀကီးေစာမ်ဳိးမင္းသူက ယခုလို ေျပာသည္။
“ဒီမနက္ျဖစ္တာကေတာ့ ၇နာရီ ၅မိနစ္မွာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က တပ္ရင္း(၂၁)က အင္အား ၁၂ဦးနဲ႔ နအဖ ခမရ(၃၄၃)က စစ္ ေၾကာင္းတေၾကာင္းနဲ႔ျဖစ္တာ။ ခ်ဳံခိုေစာင့္ပစ္တာဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ထိေလ့မရွိဘူး။ နအဖဘက္ကေတာ့ ၄ေယာက္ ေသတယ္။ ၃ေယာက္ ဒဏ္ရာရတယ္။ လက္နက္သိမ္းယူတာေတြေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က မလုပ္ေတာ့ဘူး။”ဟု ဆိုသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၃ရက္ေန႔ မနက္ ၉း၁၅နာရီကလည္း KNLA တပ္ရင္း(၂၂)တပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္ BGF အမွတ္ (၁၀၁၅) တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား လိႈင္းဘြဲၿမိဳ႕နယ္၊ ႏိုးရီးရြာအနီး၌ အျပန္အလွန္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ရာ BGF ဘက္မွ ဗိုလ္ႀကီးထြန္း ျမင့္ထြန္းႏွင့္ တပ္သား ၂ဦး က်ဆံုးၿပီး ဗိုလ္ထြန္း၀င္းႏွင့္ တပ္သားတဦး ထိခိုက္မႈရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါတိုက္ပြဲတြင္ KNLA က BGF ဘက္မွ ကာဘိုင္တစ္လက္၊ G-3 တစ္လက္ႏွင့္ ၉-မမ တစ္လက္ သိမ္းဆည္းရမိခဲ့သည္။
အလားတူ KNLA တပ္မဟာ(၇)လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း(၂၁)၊ (၂၂)ႏွင့္ အထူးေျပာက္က်ားအဖြဲ႕၀င္မ်ား ပါ၀င္သည့္ အင္အား ၇၀ခန္႔ရွိ အဖြဲ႕သည္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၁ရက္ေန႔က BGF (၁၀၁၅)တပ္ရင္း၏ ေဟာသူးခီးစခန္းကို တက္ေရာက္သိမ္းဆည္းခဲ့ရာ လက္နက္ ၁၂လက္ ရရွိၿပီး ၎ BGF တပ္ရင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ာလယ္၊ ဒုဗိုလ္ေရာ့ကက္၊ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦး အပါအ၀င္ ၈ဦးကို ဖမ္း ဆီးခဲ့သည္ဟု KNLA တပ္မဟာ(၇) ႐ံုးထိုင္မွဴး ဗိုလ္မွဴးေစာအဲဆဲဆဲက ေျပာသည္။
ကရင္ျပည္နယ္ နယ္စပ္ေဒသတြင္ ကရင္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ KNLAႏွင့္ ျဖစ္ပြားသည့္တိုက္ပြဲေၾကာင့္ နအဖ စစ္တပ္ႏွင့္ ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားမွ အရာရွိမ်ား အပါအ၀င္ တပ္ဖြဲ႕၀င္အခ်ဳိ႕ ထိခိုက္က်ဆံုးမႈရွိေၾကာင္း ေကအိုင္စီက ယေန႔ စံုစမ္းသိရွိရသည္။
ယေန႔မနက္ ၇နာရီ၀န္းက်င္တြင္ လိႈင္းဘြဲၿမိဳ႕နယ္၊ ကမားထာ့ႏွင့္ ေက်ာ္သေလးခို႔အၾကား၌ ေကအဲန္ယူ တပ္ရင္း(၂၁)ႏွင့္ နအဖ ခမရ(၃၄၃)တို႔ ၁၀မိနစ္ၾကာ ခ်ဳံခိုတိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာ ေကအဲန္ယူဘက္မွ ထိခိုက္မႈမရွိေသာ္လည္း နအဖဘက္မွ ၄ဦး က်ဆံုးကာ ၃ဦး ထိခိုက္ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ေၾကာင္း ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)မွ ဗိုလ္ႀကီးေစာမ်ဳိးမင္းသူက ယခုလို ေျပာသည္။
“ဒီမနက္ျဖစ္တာကေတာ့ ၇နာရီ ၅မိနစ္မွာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္က တပ္ရင္း(၂၁)က အင္အား ၁၂ဦးနဲ႔ နအဖ ခမရ(၃၄၃)က စစ္ ေၾကာင္းတေၾကာင္းနဲ႔ျဖစ္တာ။ ခ်ဳံခိုေစာင့္ပစ္တာဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ထိေလ့မရွိဘူး။ နအဖဘက္ကေတာ့ ၄ေယာက္ ေသတယ္။ ၃ေယာက္ ဒဏ္ရာရတယ္။ လက္နက္သိမ္းယူတာေတြေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဘက္က မလုပ္ေတာ့ဘူး။”ဟု ဆိုသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၃ရက္ေန႔ မနက္ ၉း၁၅နာရီကလည္း KNLA တပ္ရင္း(၂၂)တပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္ BGF အမွတ္ (၁၀၁၅) တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား လိႈင္းဘြဲၿမိဳ႕နယ္၊ ႏိုးရီးရြာအနီး၌ အျပန္အလွန္ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ပြားခဲ့ရာ BGF ဘက္မွ ဗိုလ္ႀကီးထြန္း ျမင့္ထြန္းႏွင့္ တပ္သား ၂ဦး က်ဆံုးၿပီး ဗိုလ္ထြန္း၀င္းႏွင့္ တပ္သားတဦး ထိခိုက္မႈရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါတိုက္ပြဲတြင္ KNLA က BGF ဘက္မွ ကာဘိုင္တစ္လက္၊ G-3 တစ္လက္ႏွင့္ ၉-မမ တစ္လက္ သိမ္းဆည္းရမိခဲ့သည္။
အလားတူ KNLA တပ္မဟာ(၇)လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း(၂၁)၊ (၂၂)ႏွင့္ အထူးေျပာက္က်ားအဖြဲ႕၀င္မ်ား ပါ၀င္သည့္ အင္အား ၇၀ခန္႔ရွိ အဖြဲ႕သည္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၁ရက္ေန႔က BGF (၁၀၁၅)တပ္ရင္း၏ ေဟာသူးခီးစခန္းကို တက္ေရာက္သိမ္းဆည္းခဲ့ရာ လက္နက္ ၁၂လက္ ရရွိၿပီး ၎ BGF တပ္ရင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ာလယ္၊ ဒုဗိုလ္ေရာ့ကက္၊ တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦး အပါအ၀င္ ၈ဦးကို ဖမ္း ဆီးခဲ့သည္ဟု KNLA တပ္မဟာ(၇) ႐ံုးထိုင္မွဴး ဗိုလ္မွဴးေစာအဲဆဲဆဲက ေျပာသည္။
နအဖအရာရွိႏွင့္တပ္သား အျပန္အလွန္ပစ္သတ္
Thursday, 27 January 2011 21:43 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
ေျမာက္ပိုင္း SSA နယ္ေျမႏွင့္ ကပ္လ်က္လႈပ္ရွားသည့္ နအဖအရာရွိႏွင့္တပ္သားအျပန္အလွန္ပစ္ခတ္ရာ ဗုိလ္ၾကီးႏွင့္ တပည့္ျဖစ္သူရဲေဘာ္တပ္သားေသဆုံး ေျကာင္း စံုစမ္းသိရွိရပါသည္။
“ကင္းေစာင့္ျပီးျပန္လာတဲ့ ရဲေဘာ္ ဘာကုိမေက်နပ္ထားတာလဲမသိဘူး။ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ အရာရွိ တခ်ဳိ႕နဲ႕ ေျမပံုျကည့္ေနတဲ့ စစ္ေျကာင္းမႉးကို စပစ္တာ။ အဲဒီဗိုလ္ျကီး လဲဘယ္ဘက္လက္နဲ႕မ်က္ခုံးတဖက္မွာ ထိသြား တယ္” - ဟု အဆိုပါတပ္ႏွင့္္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာျပ ပါသည္။
၂၀၁၁ ဂ်ႏၷ၀ါရီ ၂၅ ရက္ ၁၅း၃၀ နာရီတြင္ ရဲေဘာ္သိန္းေဇာ္ဆိုသူက ကင္းေစာင့္တာ၀န္ျပီးဆံုးျပီး တပ္စ ခန္းတြင္း ျပန္၀င္လာခဲ့ ေျကာင္း၊ စစ္ေျကာင္းမႉးဗိုလ္ျကီးေအာင္ျမတ္စိုးႏွင့္ အရာရွွိအခ်ဳိ႕ ေျမပံုုျကည့္ေနသည္ကုိေတြ႕သည္ႏွင့္ ရဲေဘာ္သိန္းေဇာ္ က စစ္ေျကာင္း မႉးအား MA 1 ႏွင့္ ပစ္ခတ္ခဲ့ေသာေျကာင့္ ဗိုလ္ျကီးေအာင္ျမတ္စိုး လက္ေမာင္း၌ ထုတ္ခ်င္းေေပါက္ေဖာက္၀င္သြား ေၾကာင္း နီးစပ္သည့္ ေဆး၀န္ထမ္း တဦးကလည္း ဤကဲ့သို႕ ေျပာျပပါသည္။
“အဲ့မွာရွိေနတဲ့ စစ္သားေတြ ရဲေဘာ္ သိန္းေဇာ္ကို ေသနတ္ခ်ိန္ျပီးလက္နက္ခ်ဖုိ႕ေအာ္ေဟာက္ၾက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ျကီး ေအာင္ျမတ္စိုးက ပစၥတို ထုတ္ျပီး ပစ္ထည့္လိုက္္ေတာ့ အရႈိက္ထိ ပြဲခ်င္းျပီးေသတာဘဲ” - ဟု ဆို၏။
အခင္းျဖစ္ပြားျပီး ထိုေန႕ည ၂၀း၀၀ နာရီ တြင္ စစ္ေျကာင္းတခုလံုး မိုင္းေနာင္သို႕ တပ္ရုပ္ျပန္ သြားခဲ့ သည္ဟု ဆို၏။
မိုင္းေနာင္ အေျခစိုက္ ခလရ ၂၈၆ မွ ဗိုလ္ျကီးေအာင္ျမတ္စိုး ဦးေဆာင္ေသာ စစ္ေျကာင္းသည္ ေဒသခံ လူထုအား မတရားျငင္းပမ္း ႏွိပ္စက္မႈအျပင္ ျကက္၊ ၀က္၊ ဘဲ၊ ႏြား မ်ားမျကာခဏ ဆင့္ဆိုခဲ့သည္ဟုဆုိ၏။
တိုက္ပြဲအတုမ်ားလဲဖန္တီး၏။ အပတ္စဥ္၊ လစဥ္္ အစီရင္ခံစာ၌လည္း အထက္သုိ႕အေျကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး မရိုးႏိုင္ေအာင္ လိမ္လည္အစီရင္ခံတင္သည္ဟုလည္း ၎ႏွင့္နီးစပ္သည့္ အသိုင္း အ၀ိုင္းက ေျပာျပပါသည္။
http://www.mongloi.org/burmese/index.php?option=com_content&view=article&id=1556:2011-01-27-14-46-22&catid=86:2008-08-01-03-20-45&Itemid=265
ေျမာက္ပိုင္း SSA နယ္ေျမႏွင့္ ကပ္လ်က္လႈပ္ရွားသည့္ နအဖအရာရွိႏွင့္တပ္သားအျပန္အလွန္ပစ္ခတ္ရာ ဗုိလ္ၾကီးႏွင့္ တပည့္ျဖစ္သူရဲေဘာ္တပ္သားေသဆုံး ေျကာင္း စံုစမ္းသိရွိရပါသည္။
“ကင္းေစာင့္ျပီးျပန္လာတဲ့ ရဲေဘာ္ ဘာကုိမေက်နပ္ထားတာလဲမသိဘူး။ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ အရာရွိ တခ်ဳိ႕နဲ႕ ေျမပံုျကည့္ေနတဲ့ စစ္ေျကာင္းမႉးကို စပစ္တာ။ အဲဒီဗိုလ္ျကီး လဲဘယ္ဘက္လက္နဲ႕မ်က္ခုံးတဖက္မွာ ထိသြား တယ္” - ဟု အဆိုပါတပ္ႏွင့္္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာျပ ပါသည္။
၂၀၁၁ ဂ်ႏၷ၀ါရီ ၂၅ ရက္ ၁၅း၃၀ နာရီတြင္ ရဲေဘာ္သိန္းေဇာ္ဆိုသူက ကင္းေစာင့္တာ၀န္ျပီးဆံုးျပီး တပ္စ ခန္းတြင္း ျပန္၀င္လာခဲ့ ေျကာင္း၊ စစ္ေျကာင္းမႉးဗိုလ္ျကီးေအာင္ျမတ္စိုးႏွင့္ အရာရွွိအခ်ဳိ႕ ေျမပံုုျကည့္ေနသည္ကုိေတြ႕သည္ႏွင့္ ရဲေဘာ္သိန္းေဇာ္ က စစ္ေျကာင္း မႉးအား MA 1 ႏွင့္ ပစ္ခတ္ခဲ့ေသာေျကာင့္ ဗိုလ္ျကီးေအာင္ျမတ္စိုး လက္ေမာင္း၌ ထုတ္ခ်င္းေေပါက္ေဖာက္၀င္သြား ေၾကာင္း နီးစပ္သည့္ ေဆး၀န္ထမ္း တဦးကလည္း ဤကဲ့သို႕ ေျပာျပပါသည္။
“အဲ့မွာရွိေနတဲ့ စစ္သားေတြ ရဲေဘာ္ သိန္းေဇာ္ကို ေသနတ္ခ်ိန္ျပီးလက္နက္ခ်ဖုိ႕ေအာ္ေဟာက္ၾက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ျကီး ေအာင္ျမတ္စိုးက ပစၥတို ထုတ္ျပီး ပစ္ထည့္လိုက္္ေတာ့ အရႈိက္ထိ ပြဲခ်င္းျပီးေသတာဘဲ” - ဟု ဆို၏။
အခင္းျဖစ္ပြားျပီး ထိုေန႕ည ၂၀း၀၀ နာရီ တြင္ စစ္ေျကာင္းတခုလံုး မိုင္းေနာင္သို႕ တပ္ရုပ္ျပန္ သြားခဲ့ သည္ဟု ဆို၏။
မိုင္းေနာင္ အေျခစိုက္ ခလရ ၂၈၆ မွ ဗိုလ္ျကီးေအာင္ျမတ္စိုး ဦးေဆာင္ေသာ စစ္ေျကာင္းသည္ ေဒသခံ လူထုအား မတရားျငင္းပမ္း ႏွိပ္စက္မႈအျပင္ ျကက္၊ ၀က္၊ ဘဲ၊ ႏြား မ်ားမျကာခဏ ဆင့္ဆိုခဲ့သည္ဟုဆုိ၏။
တိုက္ပြဲအတုမ်ားလဲဖန္တီး၏။ အပတ္စဥ္၊ လစဥ္္ အစီရင္ခံစာ၌လည္း အထက္သုိ႕အေျကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိး မရိုးႏိုင္ေအာင္ လိမ္လည္အစီရင္ခံတင္သည္ဟုလည္း ၎ႏွင့္နီးစပ္သည့္ အသိုင္း အ၀ိုင္းက ေျပာျပပါသည္။
http://www.mongloi.org/burmese/index.php?option=com_content&view=article&id=1556:2011-01-27-14-46-22&catid=86:2008-08-01-03-20-45&Itemid=265
နအဖ စစ္သည္ ၄ဦး KNDO ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္း
ဇန္န၀ါရီလ ၂၆ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း ဖာပြန္ခ႐ုိင္ ဘူးသုိၿမိဳ႕နယ္တြင္ အေျခခ်လႈပ္ရွားသည့္ နအဖ အေရွ႕ေတာင္တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္-ရတခ လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းႏွစ္ရင္းမွ စစ္သည္ ၄ဦးသည္ ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္က ကရင္အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ (KNDO) ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ဇန္န၀ါရီလ ၂၂ရက္ေန႔က ရတခ လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၃၄၀)မွ တပ္ၾကပ္ႀကီးေအာင္ေထြး ၂၉ႏွစ္၊ တပ္သား တင္မုိးေအာင္ ၂၄ ႏွစ္ႏွင့္ ခမရ(၃၄၁)မွ တပ္သားေမာင္ဇင္မုိး ၂၈ႏွစ္၊ တပ္သားႏုိင္းေအာင္ကို ၂၁ႏွစ္တုိ႔သည္ လက္နက္ခဲယမ္းအခ်ဳိ႕ႏွင့္အတူ သံလြင္ကမ္းနား၊ အူသူးထာ့ေနရာရွိ KNDO တပ္ရင္း(၁)ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎တပ္ရင္းမွဴး ဒုဗိုလ္မွဴး ႀကီးေစာေက်ာ္မူးက ေျပာသည္။
“ရတခ လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၃၄၀)နဲ႔ (၃၄၁)က နအဖ တပ္ဖဲြ႕၀င္ေတြျဖစ္တယ္။ MA-1 ေသနတ္ ၁လက္၊ က်ည္ဆံ ၈၈ ေတာင့္၊ M-79 က်ည္ ၁၀လုံးပါတယ္။ အခု က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာပဲ သူတို႔ ရွိေနေသးတယ္။ အထက္က တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ ေပးေတြ႕ ၿပီးရင္ သူတို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးရမွာပါ။”ဟု ေျပာသည္။
အဆုိပါ နအဖတပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားသည္ ၎တုိ႔တပ္ရင္းအတြင္းမွ အထက္တပ္မွဴး စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈမ်ားကို မႏွစ္သက္မႈႏွင့္ စစ္တုိက္လုိ စိတ္မရွိေတာ့သည့္အတြက္ KNDO တပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားထံသုိ႔ ယခုလုိ လာေရာက္ပူးေပါင္းျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
အလားတူ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္န၀ါရီလ ၉ရက္ေန႔တြင္လည္း နယ္ျခားေစာင့္တပ္ BGF တပ္ရင္း ၁၀၁၅ မွ တပ္သား ေစာႏုိးႏုိ ၁၈ႏွစ္ သည္ AR လက္နက္ ၁လက္၊ မကၠဇင္းက်ည္ေဘာက္ ၄ခ်ပ္၊ က်ည္ဆံ ၁၁၀ေတာင့္ႏွင့္အတူ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၅)ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့ေသးသည္။
ကရင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း ဖာပြန္ခ႐ုိင္ ဘူးသုိၿမိဳ႕နယ္တြင္ အေျခခ်လႈပ္ရွားသည့္ နအဖ အေရွ႕ေတာင္တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္-ရတခ လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းႏွစ္ရင္းမွ စစ္သည္ ၄ဦးသည္ ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္က ကရင္အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ (KNDO) ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
ဇန္န၀ါရီလ ၂၂ရက္ေန႔က ရတခ လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၃၄၀)မွ တပ္ၾကပ္ႀကီးေအာင္ေထြး ၂၉ႏွစ္၊ တပ္သား တင္မုိးေအာင္ ၂၄ ႏွစ္ႏွင့္ ခမရ(၃၄၁)မွ တပ္သားေမာင္ဇင္မုိး ၂၈ႏွစ္၊ တပ္သားႏုိင္းေအာင္ကို ၂၁ႏွစ္တုိ႔သည္ လက္နက္ခဲယမ္းအခ်ဳိ႕ႏွင့္အတူ သံလြင္ကမ္းနား၊ အူသူးထာ့ေနရာရွိ KNDO တပ္ရင္း(၁)ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၎တပ္ရင္းမွဴး ဒုဗိုလ္မွဴး ႀကီးေစာေက်ာ္မူးက ေျပာသည္။
“ရတခ လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၃၄၀)နဲ႔ (၃၄၁)က နအဖ တပ္ဖဲြ႕၀င္ေတြျဖစ္တယ္။ MA-1 ေသနတ္ ၁လက္၊ က်ည္ဆံ ၈၈ ေတာင့္၊ M-79 က်ည္ ၁၀လုံးပါတယ္။ အခု က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာပဲ သူတို႔ ရွိေနေသးတယ္။ အထက္က တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ ေပးေတြ႕ ၿပီးရင္ သူတို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေပးရမွာပါ။”ဟု ေျပာသည္။
အဆုိပါ နအဖတပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားသည္ ၎တုိ႔တပ္ရင္းအတြင္းမွ အထက္တပ္မွဴး စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈမ်ားကို မႏွစ္သက္မႈႏွင့္ စစ္တုိက္လုိ စိတ္မရွိေတာ့သည့္အတြက္ KNDO တပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ားထံသုိ႔ ယခုလုိ လာေရာက္ပူးေပါင္းျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
အလားတူ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္န၀ါရီလ ၉ရက္ေန႔တြင္လည္း နယ္ျခားေစာင့္တပ္ BGF တပ္ရင္း ၁၀၁၅ မွ တပ္သား ေစာႏုိးႏုိ ၁၈ႏွစ္ သည္ AR လက္နက္ ၁လက္၊ မကၠဇင္းက်ည္ေဘာက္ ၄ခ်ပ္၊ က်ည္ဆံ ၁၁၀ေတာင့္ႏွင့္အတူ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၅)ထံသုိ႔ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့ေသးသည္။
Wednesday, January 26, 2011
ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမား ပဒုိမန္းျငိမ္းေမာင္ ႏွင့္ RFA ေတြ ့ဆုံေမးျမန္းခန္း
တကၽြန္းျပန္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း ပဒုိမန္းျငိမ္းေမာင္ရဲ႕ ကုိကုိးကၽြန္းအေတြ႔အၾကံဳေတြနဲ႔ သူရဲ႕ ေထာင္တြင္း အေတြ႔အၾကံဳေတြကုိ ေတြ႔ဆုံ ေမးျမန္းထားပါတယ္။ RFAမွ
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
Tuesday, January 25, 2011
မ်က္ရည္စီးေသာ အမုန္းေခ်ာင္းတို႔၏ ျမစ္ဖ်ားခံရာ
လူမွန္လွ်င္ “ငါ” ဆိုေသာ အတၱက တြဲကပ္ပါရွိၿပီးျဖစ္သည္။
ထိုမွတစ္ဆင့္ ထပ္ဆင့္က်ယ္ျပန္႔လာေသာ “ငါတို႔” ဟူသည့္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္တို႔ ျဖစ္
တည္လာသည္။ ထိုစိတ္ဓါတ္တို႔ လြန္ကၽြံေလေသာအခါ “ဒါ တို႔ေျပ၊ ဒါ တို႔ေျမ” ဟူ၍ ျဖစ္လာသည္။
“တို႔ေျမကို တစ္လကၼမွ အထိမခံဖူး” ဟုေႂကြးေၾကာ္ကာ ကိုယ္တိုင္ ေျခတစ္ခါမွ်ခ်ဖူးဖို႔ရာ မဆိုထား
ႏွင့္ လွမ္း၍ပင္မျမင္ဖူးေသာ နယ္ေျမမ်ားကို ခိုင္မာေသာက်ိဳးေၾကာင္းက်သည့္ သက္ဆိုင္မႈမ်ား
မတည္ေဆာက္ႏိုင္ပါပဲ ကိုယ္ပိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္လာၾကသည္။
ဤတြင္ ပဋိပကၡအသြင္ေဆာင္လာသည္မွာ မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ရာ ထိုထိုေသာ
နယ္ေျမမ်ားတြင္ ေရွးဦးမဆြကတည္းက ဓားမဦးခ် ေနလာၾကသူမ်ားက ရွိေနႏွင့္သည္။ သယံဇာ
တႏွင့္ အျခား အသံုးဝင္ေသာ အရင္းအျမစ္မ်ားလည္း ရွိေနေလသည္။ နယ္ေျမေဒသခံမ်ားကို လ်စ္
လ်ဴရႈကာ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမမ်ားဟု မွတ္ယူေလေသာ္ သဘာဝႏွင့္ လူ႔က်င့္ဝတ္ကိုဆန္႔က်င္သည့္
လုပ္ေဆာင္မႈ မျဖစ္ေလသေလာ။
ထိုနယ္ေျမမ်ားတြင္ ေနထိုင္ေနၾကသူတို႔သည္လည္း လူသားမ်ားပင္။ သူတို႔အထဲမွ မိမိႏွင့္ဆိုင္
သည္မ်ားအား ရယူကာကြယ္ရေကာင္းမွန္း မသိသူမ်ားမွလြဲလွ်င္ ျပင္ပမွလူမ်ား၏ စီမံသမွ်ကို ေခါင္း
ငံု႔ခံေနၾကသည္မွာ အားမတန္၍ မာန္ေလ်ာ့ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ၾကေပမည္။ အေတြးေခၚပညာရွင္တစ္ဦး
ျဖစ္သူ Weber ၏အဆိုအရ အစိုးရဟူလွ်င္ “သတ္မွတ္ထားသည့္ နယ္ေျမတစ္ဝန္းအတြင္း လက္ရံုး
အင္အားအသံုးျပဳျခင္းကို တရားဝင္ျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ျမင္စြာလက္ဝါးႀကီးအုပ္ အဆိုျပဳရယူထားႏိုင္
ေသာ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု” ဟု အဓိပၸါယ္ဖြင့္ခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ လူသားမ်ားတြင္ရွိသင့္ေသာက်င့္
ဝတ္မ်ားျဖင့္ ႏိႈင္းယွဥ္၍ခ်ိန္ထိုးလ်င္မူ အပံုအပင္ေသာ ဆင္ျခင္စရာမ်ား ရွိသည္မွာေတာ့ အမွန္ပင္။
ကမၻာအႏွံ႔ရွိ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ဆိုသူမ်ားမွ အထက္ပါကဲ့သို႔ေသာ ျပင္ပမွလူမ်ား၏ ဝင္ေရာက္အုပ္
ခ်ဳပ္စီမံမႈအေျခအေနမ်ိဳးကို “က်ဴးေက်ာ္နယ္ခ်ဲ႕ျခင္း” ဟု တညီတညြတ္တည္း သမုတ္ၾကေလသည္။
သို႔ရာတြင္ ထိုမ်ိဳးခ်စ္တို႔၏အလွည့္သို႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္မူကား အထက္မွေဝါဟာရကို ဥာဏ္သ
တိနည္းစြာ ေမ့ေလ်ာ့ၾကေလသည္မွာ သူတို႔ဒဏ္ကို ခံစားၾကရေလေသာ သူမ်ားအတြက္ စိတ္ႏွလံုး
ညိွဳးျခံဳးစရာေပ။
ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ လူသားႏွင့္ သယံဇာတအရင္းအျမစ္မ်ားသည္ အင္အားႀကီး၍ အသံုး
လည္းျပဳခဲ့ၾကသူမ်ားထံ ေရာက္ရွိဆက္သ ခံေနခဲ့ၾကရေပသည္။ စီးပြားေရးပညာဟူသည္ကို
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားခ်က္တစ္ခုတြင္ ၾကည့္ျပန္လွ်င္ “လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ အဆံုးမရွိေသာ ဆႏၵမ်ားကို
ေၾကနပ္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းဖို႔ရန္အတြက္ အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ျပန္႔က်ဲတည္ရွိေနသည့္ သယံဇာတ
မ်ားကို သံုးစြဲပံုနည္းလမ္းမ်ားအား ေလ့လာသင္ယူျခင္း” ဟု ဆိုထားေပသည္။ ဤသည္ကိုၾကည့္
လွ်င္ လူသားတို႔၏ ကုန္ခန္းတတ္ေသာ သယံဇာတမ်ားကို အၿပိဳင္အဆိုင္ ရယူသံုးစြဲၾကရသည့္ ျဖစ္
စဥ္ကို နားလည္ေပး၍ ရႏိုင္ေသာ္လည္း လူ႔က်င့္ဝတ္သိကၡာပိုင္းအရမူ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္လည္ဆန္း
စစ္ၾကည့္သင့္ေသာ ျဖစ္ရိုးလုပ္စဥ္တစ္ရပ္ပင္မဟုတ္ေလာဟု ေတြးစရာေပၚလာေပသည္။
မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္လည္း လူသားအရင္းအျမစ္မ်ား၏ အျခားနယ္မ်ားဆီသို႔ စီးဆင္းသြား
ေနမႈႏွင့္ စီးပြားလုပ္ငန္းမ်ား လက္ဝါးႀကီးအုပ္ခံေနရျခင္းမ်ားကို “နယ္ခ်ဲ႕လက္သစ္ဝါဒ” ဟူ၍ အႏွီ
မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ဆိုသူမ်ားမွ အမည္သညာ တပ္ၾကေလသည္။ ဆင္ျခင္စရာမွာ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ပင္
ထိုသို႔ေသာသူမ်ား ျဖစ္ေနၾကၿပီေလာ။ လူမ်ိဳးႀကီးအျဖစ္ ေသြးနားထင္ေရာက္၍ ကိုယ္ထင္လွ်င္ကု
တင္ေရႊနန္း ဟူလိုျဖစ္ကာ ကိုယ့္ထက္အင္အားနည္းသည့္ နယ္ပယ္မ်ားမွ လူနည္းစုမ်ားအေပၚ ထင္
ရာစိုင္းေနမိၾကသေလာ ဆိုသည္မွာ သတိရွိလွ်င္ ေတြးျမင္ႏိုင္စရာပင္။ ထို႔တြင္သာမက ယေန႔အ
ခ်ိန္တြင္ ကမၻာ့လူမ်ိဳးမ်ားအားလံုးလိုလိုပင္ ေသြးေႏွာေနၾကသည္သာဟု သိပၸံပညာရွင္မ်ားက အတိ
အလင္းဆိုေနၾကခ်ိန္တြင္ မိမိတို႔၏ သမိုင္းအမွန္ကိုမွ် စံုစံုလင္လင္ ခိုင္ခိုင္မာမာမသိရပဲ သူတစ္ပါး
ကို ကဲ့ရဲ့ျပစ္တင္ ခြဲျခားခ်င္သူမ်ားကလည္း မီးေလာင္ရာေလအသင့္ ပင့္ေပးၾကသလို ျပႆနာမ်ား
ကို မီးဇာသဖြယ္ အသံုးေတာ္ခံၾကေလသည္။
မေဝးလွေသာ ကာလအပိုင္းအျခားဝယ္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ လူအမ်ားစုတို႔ ဥာဏ္အလင္း
မ်ား ပိုမိုရရွိ ပြင့္လင္းလာၾကမည္မွာေတာ့ အေသအခ်ာပင္။ ပစၥဳပၸန္ကာလတြင္မူကား ရည္ရြယ္၍
ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မသိက်ိဳးကၽြံျပဳ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေရတိုအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အသိေမွ်ာ္
ျမင္နည္းပါးမွန္း မိမိဘာသာမသိႏိုင္ၾကေလသူမ်ား၊ သိလိုေသာဆႏၵမ်ားကိုလည္း လ်စ္လ်ဴရႈခ်ိဳးႏွိမ္
ထားသူမ်ား၏ ကုတ္ေသြးစုပ္ အျမတ္ထုတ္မႈမ်ားသည္ကား တားမႏိုင္ဆီးမရ ဆက္ျဖစ္ေနၾကမည္
ပင္။ မ်က္ရည္မ်ား တသြင္သြင္စီး၍ တစ္သက္တာမဆံုးေသာအမုန္းမ်ား ေတာက္ေလာင္ေနၾကဖို႔ရာ
ေသခ်ာေနေစသည္ကေတာ့ ငါႏွင့္ ငါတို႔ဟူသည့္ အတၱစိတ္ေတြဟုဆိုလွ်င္ မမွားတန္ရာ။ ဤေလာ
ကႀကီးဝယ္ မိမိတို႔သာလွ်င္ အယဥ္ေက်းဆံုးေသာသူမ်ားႏွင့္ ေစာင့္ထိန္းအပ္သည့္အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊
သာသနာမ်ားေစာင့္ေရွာက္ေနေသာ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟု တဖက္သတ္ ထင္ေယာင္မိမွားေနၾကသူ
မ်ားမွ ဤသည္ကို နားလည္သေဘာေပါက္လာႏိုင္ၾကဖို႔ရာကား သံသယႀကီးစြာ ရွိမိေပသည္။
မန္းကိုကို
http://mahnkoko.blogspot.com/
၁၂၊ ၀၁၊ ၂၀၁၀
အီးေမးျဖင့္ေပးပုိ ့လာေသာ မန္းကုိကုိအား အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ထိုမွတစ္ဆင့္ ထပ္ဆင့္က်ယ္ျပန္႔လာေသာ “ငါတို႔” ဟူသည့္ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္တို႔ ျဖစ္
တည္လာသည္။ ထိုစိတ္ဓါတ္တို႔ လြန္ကၽြံေလေသာအခါ “ဒါ တို႔ေျပ၊ ဒါ တို႔ေျမ” ဟူ၍ ျဖစ္လာသည္။
“တို႔ေျမကို တစ္လကၼမွ အထိမခံဖူး” ဟုေႂကြးေၾကာ္ကာ ကိုယ္တိုင္ ေျခတစ္ခါမွ်ခ်ဖူးဖို႔ရာ မဆိုထား
ႏွင့္ လွမ္း၍ပင္မျမင္ဖူးေသာ နယ္ေျမမ်ားကို ခိုင္မာေသာက်ိဳးေၾကာင္းက်သည့္ သက္ဆိုင္မႈမ်ား
မတည္ေဆာက္ႏိုင္ပါပဲ ကိုယ္ပိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္လာၾကသည္။
ဤတြင္ ပဋိပကၡအသြင္ေဆာင္လာသည္မွာ မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ရာ ထိုထိုေသာ
နယ္ေျမမ်ားတြင္ ေရွးဦးမဆြကတည္းက ဓားမဦးခ် ေနလာၾကသူမ်ားက ရွိေနႏွင့္သည္။ သယံဇာ
တႏွင့္ အျခား အသံုးဝင္ေသာ အရင္းအျမစ္မ်ားလည္း ရွိေနေလသည္။ နယ္ေျမေဒသခံမ်ားကို လ်စ္
လ်ဴရႈကာ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမမ်ားဟု မွတ္ယူေလေသာ္ သဘာဝႏွင့္ လူ႔က်င့္ဝတ္ကိုဆန္႔က်င္သည့္
လုပ္ေဆာင္မႈ မျဖစ္ေလသေလာ။
ထိုနယ္ေျမမ်ားတြင္ ေနထိုင္ေနၾကသူတို႔သည္လည္း လူသားမ်ားပင္။ သူတို႔အထဲမွ မိမိႏွင့္ဆိုင္
သည္မ်ားအား ရယူကာကြယ္ရေကာင္းမွန္း မသိသူမ်ားမွလြဲလွ်င္ ျပင္ပမွလူမ်ား၏ စီမံသမွ်ကို ေခါင္း
ငံု႔ခံေနၾကသည္မွာ အားမတန္၍ မာန္ေလ်ာ့ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ၾကေပမည္။ အေတြးေခၚပညာရွင္တစ္ဦး
ျဖစ္သူ Weber ၏အဆိုအရ အစိုးရဟူလွ်င္ “သတ္မွတ္ထားသည့္ နယ္ေျမတစ္ဝန္းအတြင္း လက္ရံုး
အင္အားအသံုးျပဳျခင္းကို တရားဝင္ျဖစ္ေအာင္ ေအာင္ျမင္စြာလက္ဝါးႀကီးအုပ္ အဆိုျပဳရယူထားႏိုင္
ေသာ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု” ဟု အဓိပၸါယ္ဖြင့္ခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ လူသားမ်ားတြင္ရွိသင့္ေသာက်င့္
ဝတ္မ်ားျဖင့္ ႏိႈင္းယွဥ္၍ခ်ိန္ထိုးလ်င္မူ အပံုအပင္ေသာ ဆင္ျခင္စရာမ်ား ရွိသည္မွာေတာ့ အမွန္ပင္။
ကမၻာအႏွံ႔ရွိ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ဆိုသူမ်ားမွ အထက္ပါကဲ့သို႔ေသာ ျပင္ပမွလူမ်ား၏ ဝင္ေရာက္အုပ္
ခ်ဳပ္စီမံမႈအေျခအေနမ်ိဳးကို “က်ဴးေက်ာ္နယ္ခ်ဲ႕ျခင္း” ဟု တညီတညြတ္တည္း သမုတ္ၾကေလသည္။
သို႔ရာတြင္ ထိုမ်ိဳးခ်စ္တို႔၏အလွည့္သို႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္မူကား အထက္မွေဝါဟာရကို ဥာဏ္သ
တိနည္းစြာ ေမ့ေလ်ာ့ၾကေလသည္မွာ သူတို႔ဒဏ္ကို ခံစားၾကရေလေသာ သူမ်ားအတြက္ စိတ္ႏွလံုး
ညိွဳးျခံဳးစရာေပ။
ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ လူသားႏွင့္ သယံဇာတအရင္းအျမစ္မ်ားသည္ အင္အားႀကီး၍ အသံုး
လည္းျပဳခဲ့ၾကသူမ်ားထံ ေရာက္ရွိဆက္သ ခံေနခဲ့ၾကရေပသည္။ စီးပြားေရးပညာဟူသည္ကို
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုထားခ်က္တစ္ခုတြင္ ၾကည့္ျပန္လွ်င္ “လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ အဆံုးမရွိေသာ ဆႏၵမ်ားကို
ေၾကနပ္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းဖို႔ရန္အတြက္ အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ျပန္႔က်ဲတည္ရွိေနသည့္ သယံဇာတ
မ်ားကို သံုးစြဲပံုနည္းလမ္းမ်ားအား ေလ့လာသင္ယူျခင္း” ဟု ဆိုထားေပသည္။ ဤသည္ကိုၾကည့္
လွ်င္ လူသားတို႔၏ ကုန္ခန္းတတ္ေသာ သယံဇာတမ်ားကို အၿပိဳင္အဆိုင္ ရယူသံုးစြဲၾကရသည့္ ျဖစ္
စဥ္ကို နားလည္ေပး၍ ရႏိုင္ေသာ္လည္း လူ႔က်င့္ဝတ္သိကၡာပိုင္းအရမူ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္လည္ဆန္း
စစ္ၾကည့္သင့္ေသာ ျဖစ္ရိုးလုပ္စဥ္တစ္ရပ္ပင္မဟုတ္ေလာဟု ေတြးစရာေပၚလာေပသည္။
မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္လည္း လူသားအရင္းအျမစ္မ်ား၏ အျခားနယ္မ်ားဆီသို႔ စီးဆင္းသြား
ေနမႈႏွင့္ စီးပြားလုပ္ငန္းမ်ား လက္ဝါးႀကီးအုပ္ခံေနရျခင္းမ်ားကို “နယ္ခ်ဲ႕လက္သစ္ဝါဒ” ဟူ၍ အႏွီ
မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ဆိုသူမ်ားမွ အမည္သညာ တပ္ၾကေလသည္။ ဆင္ျခင္စရာမွာ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ပင္
ထိုသို႔ေသာသူမ်ား ျဖစ္ေနၾကၿပီေလာ။ လူမ်ိဳးႀကီးအျဖစ္ ေသြးနားထင္ေရာက္၍ ကိုယ္ထင္လွ်င္ကု
တင္ေရႊနန္း ဟူလိုျဖစ္ကာ ကိုယ့္ထက္အင္အားနည္းသည့္ နယ္ပယ္မ်ားမွ လူနည္းစုမ်ားအေပၚ ထင္
ရာစိုင္းေနမိၾကသေလာ ဆိုသည္မွာ သတိရွိလွ်င္ ေတြးျမင္ႏိုင္စရာပင္။ ထို႔တြင္သာမက ယေန႔အ
ခ်ိန္တြင္ ကမၻာ့လူမ်ိဳးမ်ားအားလံုးလိုလိုပင္ ေသြးေႏွာေနၾကသည္သာဟု သိပၸံပညာရွင္မ်ားက အတိ
အလင္းဆိုေနၾကခ်ိန္တြင္ မိမိတို႔၏ သမိုင္းအမွန္ကိုမွ် စံုစံုလင္လင္ ခိုင္ခိုင္မာမာမသိရပဲ သူတစ္ပါး
ကို ကဲ့ရဲ့ျပစ္တင္ ခြဲျခားခ်င္သူမ်ားကလည္း မီးေလာင္ရာေလအသင့္ ပင့္ေပးၾကသလို ျပႆနာမ်ား
ကို မီးဇာသဖြယ္ အသံုးေတာ္ခံၾကေလသည္။
မေဝးလွေသာ ကာလအပိုင္းအျခားဝယ္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ လူအမ်ားစုတို႔ ဥာဏ္အလင္း
မ်ား ပိုမိုရရွိ ပြင့္လင္းလာၾကမည္မွာေတာ့ အေသအခ်ာပင္။ ပစၥဳပၸန္ကာလတြင္မူကား ရည္ရြယ္၍
ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မသိက်ိဳးကၽြံျပဳ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေရတိုအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အသိေမွ်ာ္
ျမင္နည္းပါးမွန္း မိမိဘာသာမသိႏိုင္ၾကေလသူမ်ား၊ သိလိုေသာဆႏၵမ်ားကိုလည္း လ်စ္လ်ဴရႈခ်ိဳးႏွိမ္
ထားသူမ်ား၏ ကုတ္ေသြးစုပ္ အျမတ္ထုတ္မႈမ်ားသည္ကား တားမႏိုင္ဆီးမရ ဆက္ျဖစ္ေနၾကမည္
ပင္။ မ်က္ရည္မ်ား တသြင္သြင္စီး၍ တစ္သက္တာမဆံုးေသာအမုန္းမ်ား ေတာက္ေလာင္ေနၾကဖို႔ရာ
ေသခ်ာေနေစသည္ကေတာ့ ငါႏွင့္ ငါတို႔ဟူသည့္ အတၱစိတ္ေတြဟုဆိုလွ်င္ မမွားတန္ရာ။ ဤေလာ
ကႀကီးဝယ္ မိမိတို႔သာလွ်င္ အယဥ္ေက်းဆံုးေသာသူမ်ားႏွင့္ ေစာင့္ထိန္းအပ္သည့္အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊
သာသနာမ်ားေစာင့္ေရွာက္ေနေသာ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟု တဖက္သတ္ ထင္ေယာင္မိမွားေနၾကသူ
မ်ားမွ ဤသည္ကို နားလည္သေဘာေပါက္လာႏိုင္ၾကဖို႔ရာကား သံသယႀကီးစြာ ရွိမိေပသည္။
မန္းကိုကို
http://mahnkoko.blogspot.com/
၁၂၊ ၀၁၊ ၂၀၁၀
အီးေမးျဖင့္ေပးပုိ ့လာေသာ မန္းကုိကုိအား အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။
နအဖ တပ္သားငယ္ ၂ဦး ေကအဲန္ယူထံ ထြက္ေျပးလာ
ဇန္န၀ါရီလ ၂၅ရက္။ ေစာခါးစူးညား (ေကအိုင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္၊ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ရွိ KNU တပ္မဟာ(၆)သို႔ နအဖ စကခ(၅)လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္း ခမရ(၅၄၃)မွ တပ္သားႏွစ္ဦးျဖစ္သူ ေမာင္၀ဏၰ ၁၈ႏွစ္ႏွင့္ ေမာင္၀င္းဘို ၂၀ႏွစ္တို႔သည္ ဇန္န၀ါရီ ၂၃ရက္ေန႔က နယ္ေျမခံ KNLA တပ္ရင္း (၁၇)ထံ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာသည္ဟု သိရွိရသည္။
ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာသည့္ ေမာင္၀င္းဘိုက “က်ေနာ္က စစ္သားမလုပ္ခ်င္ဘဲ အတင္းအဓမၼ စစ္တပ္အတြင္း အသြင္းခံရ တာပါ။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ အဆြဲခံရၿပီး ေမၿမိဳ႕ စစ္သင္တန္းေက်ာင္းက ဆင္းလာတာနဲ႔ ဒီကို အပို႔ခံရတယ္။ ဒီေရွ႕တန္းနယ္ ေျမကို ေရာက္လာတာ ၇ရက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ စစ္သားမလုပ္ခ်င္ေတာ့လို႔ အသက္စြန္႔ၿပီး ထြက္ေျပးလာတာပဲ။”ဟု ေကအိုင္စီ ကို ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာသည့္ တပ္သားႏွစ္ဦးကို KNLA တပ္ရင္း(၁၇)က ေကအဲန္ယူ၊ ဒူးပလာယာခ႐ိုင္သို႔ တာ၀န္ လြဲေပးခဲ့သည္။
ေကအဲန္ယူ ဒူးပလာယာခ႐ုိင္ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းေရးမွဴး(၂) ေစာအဲ့ဒို႔က “အခုေရာက္လာတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ သူတို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ နာမည္ေမးတာေတာင္ မသိဘူး။ တကယ့္ တပ္သားသစ္ေတြပဲ။ သူတို႔ကေတာ့ အလုပ္ပဲ ျပန္လုပ္မယ္ လို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔က သူတို႔သြားခ်င္တဲ့ ေနရာကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ပို႔ေဆာင္ေပးသြားမယ္။”ဟု ဆိုသည္။
ယခု ထြက္ေျပးလာသည့္ နအဖတပ္သားႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ MA-3 ေသနတ္ ၂လက္၊ က်ည္အေတာင့္ ၄၀၀၊ နင္းမိုင္း ၁လံုးႏွင့္ လက္ပစ္ဗံုး ၁လံုး ပါလာခဲ့သည္ဟု ေကအဲန္ယူဘက္က ေျပာဆိုသည္။
လက္ရွိ KNU တပ္မဟာ(၆) ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္တြင္ နအဖ စကခ(၅)လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၅၄၃) အပါအ၀င္ နည္းဗ်ဴ ဟာ(၂) လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၂၈၃)၊ (၂၈၄)ႏွင့္ (၃၂)တို႔ လႈပ္ရွားလွ်က္ရွိသည္ဟု သိရသည္။
http://www.kicnews.org/?p=4836
ကရင္ျပည္နယ္၊ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ရွိ KNU တပ္မဟာ(၆)သို႔ နအဖ စကခ(၅)လက္ေအာက္ခံတပ္ရင္း ခမရ(၅၄၃)မွ တပ္သားႏွစ္ဦးျဖစ္သူ ေမာင္၀ဏၰ ၁၈ႏွစ္ႏွင့္ ေမာင္၀င္းဘို ၂၀ႏွစ္တို႔သည္ ဇန္န၀ါရီ ၂၃ရက္ေန႔က နယ္ေျမခံ KNLA တပ္ရင္း (၁၇)ထံ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာသည္ဟု သိရွိရသည္။
ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာသည့္ ေမာင္၀င္းဘိုက “က်ေနာ္က စစ္သားမလုပ္ခ်င္ဘဲ အတင္းအဓမၼ စစ္တပ္အတြင္း အသြင္းခံရ တာပါ။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ အဆြဲခံရၿပီး ေမၿမိဳ႕ စစ္သင္တန္းေက်ာင္းက ဆင္းလာတာနဲ႔ ဒီကို အပို႔ခံရတယ္။ ဒီေရွ႕တန္းနယ္ ေျမကို ေရာက္လာတာ ၇ရက္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ စစ္သားမလုပ္ခ်င္ေတာ့လို႔ အသက္စြန္႔ၿပီး ထြက္ေျပးလာတာပဲ။”ဟု ေကအိုင္စီ ကို ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္လာသည့္ တပ္သားႏွစ္ဦးကို KNLA တပ္ရင္း(၁၇)က ေကအဲန္ယူ၊ ဒူးပလာယာခ႐ိုင္သို႔ တာ၀န္ လြဲေပးခဲ့သည္။
ေကအဲန္ယူ ဒူးပလာယာခ႐ုိင္ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းေရးမွဴး(၂) ေစာအဲ့ဒို႔က “အခုေရာက္လာတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ သူတို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ နာမည္ေမးတာေတာင္ မသိဘူး။ တကယ့္ တပ္သားသစ္ေတြပဲ။ သူတို႔ကေတာ့ အလုပ္ပဲ ျပန္လုပ္မယ္ လို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔က သူတို႔သြားခ်င္တဲ့ ေနရာကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ပို႔ေဆာင္ေပးသြားမယ္။”ဟု ဆိုသည္။
ယခု ထြက္ေျပးလာသည့္ နအဖတပ္သားႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ MA-3 ေသနတ္ ၂လက္၊ က်ည္အေတာင့္ ၄၀၀၊ နင္းမိုင္း ၁လံုးႏွင့္ လက္ပစ္ဗံုး ၁လံုး ပါလာခဲ့သည္ဟု ေကအဲန္ယူဘက္က ေျပာဆိုသည္။
လက္ရွိ KNU တပ္မဟာ(၆) ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္တြင္ နအဖ စကခ(၅)လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၅၄၃) အပါအ၀င္ နည္းဗ်ဴ ဟာ(၂) လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၂၈၃)၊ (၂၈၄)ႏွင့္ (၃၂)တို႔ လႈပ္ရွားလွ်က္ရွိသည္ဟု သိရသည္။
http://www.kicnews.org/?p=4836
Monday, January 24, 2011
ဖလူး နဲ႔ ေဝၚေလေဒသ ဇန္နဝါရီ ၂၃ ရက္ အေျခအေန
ခေလးနဲ႕ လူၾကီး လက္ေဝွ႕ ထိုးသလိုမ်ဳိး ျဖစ္ေနျပီ
ဖလူး နဲ႔ ေဝၚေလေဒသ ဇန္နဝါရီ ၂၃ ရက္ အေျခအေန
ေခ်ာင့္ခက္ရြာအနီးက သရက္ပင္စခန္းတိုက္ပြဲမွာ ဇန္နဝါရီလ ၁၇ ေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဒီေကဘီေအနဲ႔ နအဖ တို႔ တုိက္ပြဲ မွာ နအဖ ခမရ ၃၅၇ မွ တပ္သား ၁၃ ေယာက္ေသဆံုးၿပီး ၁၇ ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့တဲ့ တုိက္ပြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ နယ္စပ္မွာ ပစ္ ခတ္သံေတြ ေလးငါးရက္ညိမ္သက္သြားခဲ့ၿပီး ဇန္နဝါရီ ၂၃ ရက္ေန႔ မနက္ေစာေစာကစလို႔ တုိက္ပြဲသံေတြ ဖလူးနဲ႔ ေဝၚေလ တေလ်ာက္မွာ ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာပါတယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၂၃ ရက္ေန႔ မနက္ ၆ နာရီေလာက္ကစၿပီး နအဖ စစ္တပ္မွ စကခ (၁၂) လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းေတြျဖစ္တဲ့ ခမရ (၅၄၈)၊ ခမရ (၅၄၉) တပ္ေတြနဲ႔ ဒီေကဘီေအ ကလိုထူးေဘာ ဗ်ဴဟာမွဴး ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္သက္ ဦးေဆာင္ေနရာယူ ထားတဲ့ ေခ်ာင့္ခက္အနီး ေဘာသိုပူက်ဳိးနဲ႔ ေခ်ာင့္ခက္ၾကား ေနရာကို ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ နအဖ ဘက္မွ စစ္သား ေသဆံုးသူ ဒဏ္ရာရသူ အားလံုးေပါင္း ၂၀ ေယာက္ခန္႔ ရွိၿပီး ျပန္လည္ဆုတ္ခြာသြားခဲ့တယ္။ ညေနပိုင္းအထိကို လက္ နက္ႀကီးေတြနဲ႔ နအဖ ဘက္က ပစ္ခတ္ခဲ့တယ္လို႔ ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ ၅ မွ ဗိုလ္ဆန္းေအာင္ က ေျပာျပပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာကို ေထာက္ကူပစ္ခတ္ေနတဲ့ နအဖ ေဝၚေလဗ်ဴဟာကုန္းမွ လက္နက္ႀကီး က်ည္ မေတာ္တဆေပါက္ကြဲမႈျဖစ္လို႔ နအဖ ေလးဦးေသးဆံုးသြားၿပီး ေသဆံုးတဲ့အထဲမွာ တပ္ရင္းအရာရွိတေယာက္ ပါတယ္လို႔လည္း သတင္းရရွိပါတယ္။
ဒီတေန႔ထဲမွာပဲ ေဝၚေလ အိုကေရ႕ထ ေနရာမွာ ဒီေကဘီေအဘက္မွာ မိုင္းဆြဲတုိက္ခိုက္ခဲ့လုိ႔ နအဖ သံုးဦး ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ပါ တယ္။
ဖလူးဘက္မွာေတာ့ ဒီေကဘီေအ ဗိုလ္ေက်ာ္သက္ ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္ဖြဲ႔ေတြက နအဖ စစ္ေၾကာင္းကို ျခံဳခိုတိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ နအဖ တပ္သား ၂ ဦး ေသဆံုးခဲ့တယ္လို႔ သိရွိရပါတယ္။
ဒီရက္ပိုင္းထဲမွာ ျမဝတီၿမိဳ႕အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွာ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္မႈေတြကို တင္းက်ပ္စြာပိတ္ပင္ထားပါတယ္။ ဇန္နဝါရီ ၂၃ ရက္ေန႔က ဘားအံၿမိဳ႕ကေန ျမဝတီဘက္ကို စစ္သားအျပည့္တင္ထားတဲ့ စစ္ကား ၁၅ စီး ထြက္သြားတယ္လုိ႔ ကိုယ္ တုိင္ေတြ႔ရွိရတဲ့ ဘားအံၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာျပလုိ႔ သိရွိရပါတယ္။
ဖလူး နဲ႔ ေဝၚေလေဒသ ဇန္နဝါရီ ၂၃ ရက္ အေျခအေန
ေခ်ာင့္ခက္ရြာအနီးက သရက္ပင္စခန္းတိုက္ပြဲမွာ ဇန္နဝါရီလ ၁၇ ေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဒီေကဘီေအနဲ႔ နအဖ တို႔ တုိက္ပြဲ မွာ နအဖ ခမရ ၃၅၇ မွ တပ္သား ၁၃ ေယာက္ေသဆံုးၿပီး ၁၇ ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့တဲ့ တုိက္ပြဲၿပီးတဲ့ေနာက္ နယ္စပ္မွာ ပစ္ ခတ္သံေတြ ေလးငါးရက္ညိမ္သက္သြားခဲ့ၿပီး ဇန္နဝါရီ ၂၃ ရက္ေန႔ မနက္ေစာေစာကစလို႔ တုိက္ပြဲသံေတြ ဖလူးနဲ႔ ေဝၚေလ တေလ်ာက္မွာ ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာပါတယ္။
ဇန္နဝါရီလ ၂၃ ရက္ေန႔ မနက္ ၆ နာရီေလာက္ကစၿပီး နအဖ စစ္တပ္မွ စကခ (၁၂) လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းေတြျဖစ္တဲ့ ခမရ (၅၄၈)၊ ခမရ (၅၄၉) တပ္ေတြနဲ႔ ဒီေကဘီေအ ကလိုထူးေဘာ ဗ်ဴဟာမွဴး ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္သက္ ဦးေဆာင္ေနရာယူ ထားတဲ့ ေခ်ာင့္ခက္အနီး ေဘာသိုပူက်ဳိးနဲ႔ ေခ်ာင့္ခက္ၾကား ေနရာကို ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ နအဖ ဘက္မွ စစ္သား ေသဆံုးသူ ဒဏ္ရာရသူ အားလံုးေပါင္း ၂၀ ေယာက္ခန္႔ ရွိၿပီး ျပန္လည္ဆုတ္ခြာသြားခဲ့တယ္။ ညေနပိုင္းအထိကို လက္ နက္ႀကီးေတြနဲ႔ နအဖ ဘက္က ပစ္ခတ္ခဲ့တယ္လို႔ ဒီေကဘီေအ တပ္မဟာ ၅ မွ ဗိုလ္ဆန္းေအာင္ က ေျပာျပပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာကို ေထာက္ကူပစ္ခတ္ေနတဲ့ နအဖ ေဝၚေလဗ်ဴဟာကုန္းမွ လက္နက္ႀကီး က်ည္ မေတာ္တဆေပါက္ကြဲမႈျဖစ္လို႔ နအဖ ေလးဦးေသးဆံုးသြားၿပီး ေသဆံုးတဲ့အထဲမွာ တပ္ရင္းအရာရွိတေယာက္ ပါတယ္လို႔လည္း သတင္းရရွိပါတယ္။
ဒီတေန႔ထဲမွာပဲ ေဝၚေလ အိုကေရ႕ထ ေနရာမွာ ဒီေကဘီေအဘက္မွာ မိုင္းဆြဲတုိက္ခိုက္ခဲ့လုိ႔ နအဖ သံုးဦး ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ပါ တယ္။
ဖလူးဘက္မွာေတာ့ ဒီေကဘီေအ ဗိုလ္ေက်ာ္သက္ ဦးေဆာင္တဲ့ တပ္ဖြဲ႔ေတြက နအဖ စစ္ေၾကာင္းကို ျခံဳခိုတိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ နအဖ တပ္သား ၂ ဦး ေသဆံုးခဲ့တယ္လို႔ သိရွိရပါတယ္။
ဒီရက္ပိုင္းထဲမွာ ျမဝတီၿမိဳ႕အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွာ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္မႈေတြကို တင္းက်ပ္စြာပိတ္ပင္ထားပါတယ္။ ဇန္နဝါရီ ၂၃ ရက္ေန႔က ဘားအံၿမိဳ႕ကေန ျမဝတီဘက္ကို စစ္သားအျပည့္တင္ထားတဲ့ စစ္ကား ၁၅ စီး ထြက္သြားတယ္လုိ႔ ကိုယ္ တုိင္ေတြ႔ရွိရတဲ့ ဘားအံၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာျပလုိ႔ သိရွိရပါတယ္။
Saturday, January 22, 2011
စစ္ဗုိလ္အမတ္ ၃၈၈ ဦး အမည္ထြက္လာ
ကိုဝိုင္း | ေသာၾကာေန႔၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၁ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက ေရြးခ်ယ္ထားေသာ စစ္သားအမတ္ ၃၈၈ ဦး၏ အမည္ႏွင့္ ရာထူးမ်ားကို ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က မေန႔က ထုတ္ျပန္ လိုက္သည္။
ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္မွ ဗိုလ္ၾကီးအထိပါၿပီး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အတြက္ ၁၁ဝ ၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ၅၆ ဦး၊ တိုင္း/ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ ၂၂၂ ဦး အသီးသီး ျဖစ္သည္။ ၾကည္းတပ္မွ ၃၅၃ ဦးျဖင့္ အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ေရတပ္မွ ၁၉ ဦးႏွင့္ ေလတပ္မွ ၁၆ ဦး ပါဝင္သည္။
စာရင္းအရ ကရင္ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္အျဖစ္ လက္ရွိ ကရင္ျပည္နယ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ ဥကၠ႒ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဇာ္မင္းအား ခန္႔အပ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သူသည္ Officer Training School - OTS အပတ္စဥ္ ၅၆ မွ ျဖစ္ၿပီး အေရွ႕ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ ဒုတိုင္းမႉး တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ဖူးသည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ရာထူးအၾကီးဆံုးအျဖစ္ ဗိုလ္မႉးၾကီး သန္းေအာင္ OTS အပတ္စဥ္ ၆၄၊ မြန္ျပည္နယ္ ဗိုလ္မႉးၾကီးေဌးျမင့္ေအာင္ Officer Training Course-OTC အပတ္စဥ္ ၁၂၊ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ဗိုလ္မႉးၾကီးေအာင္သူ Deference Service Academy-DSA အပတ္စဥ္ ၂၄ တို႔ ျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ မေကြးတိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္မွ ရာထူးအၾကီးဆံုး ဗိုလ္မႉးၾကီး အန္႔ေဇာ္သည္ OTC အပတ္စဥ္ ၁ဝ၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွ ဗိုလ္မႉးၾကီးတင့္ဆန္းသည္ DSA အပတ္စဥ္ ၂၆ မွျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္း ဗ်ဴဟာမႉး၊ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္မွ ဗိုလ္မႉးၾကီး ေမာင္ေမာင္ထူးသည္ OTC အပတ္စဥ္ ၁၁ ျဖစ္သည္။
“စစ္တပ္က ေရြးေကာက္ပြဲလဲ လုပ္ၿပီးၿပီ။ အခု သူတို႔ လူေတြကို ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ တင္မကဘူး၊ အစိုးရအဖြဲ႔မွာလဲ လက္ဝါးၾကီး အုပ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကံ႕ဖြံ႔အသင္းကေန ပါတီလုပ္ၿပီးေတာ့ ေနရာယူလိုက္ၿပီ။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမွန္သမွ်လဲ သူတို႔ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ လက္ေဝခံေတြ မွ်ယူၿပီးၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူးေလ” ဟု ၾသစေၾတးလ် အေျခစိုက္ စစ္ေရးေလ့လာသူ ဦးေဌးေအာင္က ေျပာသည္။
လႊတ္ေတာ္ေခၚယူရန္ ၁၁ ရက္အလိုတြင္ ထုတ္ျပန္သည့္ စာရင္းပါ တပ္မေတာ္သား အမတ္မ်ား၏ မူလ တာဝန္သည္ စစ္သားမ်ားျဖစ္ၿပီး လႊတ္ေတာ္က်င္းပသည့္ အခ်ိန္၌သာ လႊတ္ေတာ္အတြင္းသို႔ ေခတၱလာ၍ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ အမိန္႔အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က သူအမည္စာရင္း တင္သြင္းထားေသာ စစ္သားအမတ္ တဦးဦးကို အခ်ိန္မေရြး “အစားထိုး ေျပာင္းလဲႏိုင္ခြင့္” လည္းရွိသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အသစ္တြင္ ႏုိင္ငံေရးတာဝန္ယူမည့္ ႏုိင္ငံဝန္ထမ္းမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။
http://mizzimaburmese.com/news/inside-burma/6761-2011-01-21-14-31-58.html
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက ေရြးခ်ယ္ထားေသာ စစ္သားအမတ္ ၃၈၈ ဦး၏ အမည္ႏွင့္ ရာထူးမ်ားကို ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က မေန႔က ထုတ္ျပန္ လိုက္သည္။
ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္မွ ဗိုလ္ၾကီးအထိပါၿပီး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အတြက္ ၁၁ဝ ၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ၅၆ ဦး၊ တိုင္း/ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ ၂၂၂ ဦး အသီးသီး ျဖစ္သည္။ ၾကည္းတပ္မွ ၃၅၃ ဦးျဖင့္ အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ေရတပ္မွ ၁၉ ဦးႏွင့္ ေလတပ္မွ ၁၆ ဦး ပါဝင္သည္။
စာရင္းအရ ကရင္ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္အျဖစ္ လက္ရွိ ကရင္ျပည္နယ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေကာင္စီ ဥကၠ႒ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေဇာ္မင္းအား ခန္႔အပ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သူသည္ Officer Training School - OTS အပတ္စဥ္ ၅၆ မွ ျဖစ္ၿပီး အေရွ႕ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ ဒုတိုင္းမႉး တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ဖူးသည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ရာထူးအၾကီးဆံုးအျဖစ္ ဗိုလ္မႉးၾကီး သန္းေအာင္ OTS အပတ္စဥ္ ၆၄၊ မြန္ျပည္နယ္ ဗိုလ္မႉးၾကီးေဌးျမင့္ေအာင္ Officer Training Course-OTC အပတ္စဥ္ ၁၂၊ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ဗိုလ္မႉးၾကီးေအာင္သူ Deference Service Academy-DSA အပတ္စဥ္ ၂၄ တို႔ ျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ မေကြးတိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္မွ ရာထူးအၾကီးဆံုး ဗိုလ္မႉးၾကီး အန္႔ေဇာ္သည္ OTC အပတ္စဥ္ ၁ဝ၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွ ဗိုလ္မႉးၾကီးတင့္ဆန္းသည္ DSA အပတ္စဥ္ ၂၆ မွျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္း ဗ်ဴဟာမႉး၊ အမ်ဳိးသား လႊတ္ေတာ္မွ ဗိုလ္မႉးၾကီး ေမာင္ေမာင္ထူးသည္ OTC အပတ္စဥ္ ၁၁ ျဖစ္သည္။
“စစ္တပ္က ေရြးေကာက္ပြဲလဲ လုပ္ၿပီးၿပီ။ အခု သူတို႔ လူေတြကို ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ တင္မကဘူး၊ အစိုးရအဖြဲ႔မွာလဲ လက္ဝါးၾကီး အုပ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကံ႕ဖြံ႔အသင္းကေန ပါတီလုပ္ၿပီးေတာ့ ေနရာယူလိုက္ၿပီ။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမွန္သမွ်လဲ သူတို႔ေတြနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ လက္ေဝခံေတြ မွ်ယူၿပီးၿပီ။ အဲဒီေတာ့ ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူးေလ” ဟု ၾသစေၾတးလ် အေျခစိုက္ စစ္ေရးေလ့လာသူ ဦးေဌးေအာင္က ေျပာသည္။
လႊတ္ေတာ္ေခၚယူရန္ ၁၁ ရက္အလိုတြင္ ထုတ္ျပန္သည့္ စာရင္းပါ တပ္မေတာ္သား အမတ္မ်ား၏ မူလ တာဝန္သည္ စစ္သားမ်ားျဖစ္ၿပီး လႊတ္ေတာ္က်င္းပသည့္ အခ်ိန္၌သာ လႊတ္ေတာ္အတြင္းသို႔ ေခတၱလာ၍ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ အမိန္႔အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က သူအမည္စာရင္း တင္သြင္းထားေသာ စစ္သားအမတ္ တဦးဦးကို အခ်ိန္မေရြး “အစားထိုး ေျပာင္းလဲႏိုင္ခြင့္” လည္းရွိသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အသစ္တြင္ ႏုိင္ငံေရးတာဝန္ယူမည့္ ႏုိင္ငံဝန္ထမ္းမ်ားလည္း ျဖစ္သည္။
http://mizzimaburmese.com/news/inside-burma/6761-2011-01-21-14-31-58.html
Friday, January 21, 2011
BGF ဒုတပ္ၾကပ္တဦးႏွင့္ ရဲေဘာ္တဦး KNU ထံ လာေရာက္ပူးေပါင္း
ဇန္န၀ါရီလ ၂၁ရက္။ ေစာခါးစူးညား (ေကအိုင္စီ)
KNU တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမအတြင္း လႈပ္ရွားေနသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္-BGF (၁၀၁၈)တပ္ရင္းမွ ဒုတပ္ၾကပ္ျဖစ္သူ ေစာေသာင္းထြန္းေက်ာ္ႏွင့္ တပ္သားျဖစ္သူ ေစာေအာင္စိုးမင္းတို႔သည္ AR ေသနတ္ ၂လက္၊ မကၠစင္း ၆ခ်ပ္၊ က်ည္ ေတာင့္ ၂၀၀ႏွင့္အတူ ယမန္ေန႔ညေန ၃နာရီခန္႔တြင္ နယ္ေျမခံ KNLA တပ္ဖြဲ႕၀င္ထံ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္။
“က်ေနာ္တို႔ BGF လုပ္တာ နအဖ ကြ်န္ခံတာပဲ။ DKBA ဆိုရင္ေတာ့ တမ်ဳိးေပါ့ေနာ္။ BGF ကေတာ့ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ဒါ ေၾကာင့္ ျပန္လာတာ။ က်ေနာ္တို႔လို ေနာက္ျပန္လာမယ့္သူလည္း ရွိမွာပဲ။ အခု ကိုယ့္မိခင္ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ခြင့္ ရတာ ၀မ္းသာတယ္။ ေရွ႕ဆက္ KNU မွာပဲ အလုပ္ဆက္လုပ္ဖို႔ ရွိတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
၎တို႔ႏွစ္ဦးအနက္ ေစာေအာင္စိုးမင္းမွာ အသက္မျပည့္ေသးသည့္ ကေလးစစ္သားျဖစ္ၿပီး KNU အေနျဖင့္ လက္ခံ၍ မရေၾကာင္း KNU တပ္မဟာ(၇) ဒု႐ံုးထိုင္မွဴး ဗိုလ္ႀကီးေစာမ်ဳိးမင္းသူက ေကအိုင္စီကို ေျပာသည္။
သူက “အခု က်ေနာ္တို႔ဆီ ထြက္ေျပးလာတာ တေယာက္ကဆိုရင္ အသက္မျပည့္ေသးလို႔ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ လုပ္ခ်င္ လည္း ေပးမလုပ္ဘူး။ ဒီကေလးက အရင္ DKBA မွာ အတင္းအသြင္းခံရလို႔ ၀င္ခဲ့တာပဲ။ ဒီကေန အခု BGF ျဖစ္လာ တဲ့အထိ စစ္တပ္ထဲ၀င္တာ ၅ႏွစ္ရွိၿပီ။”ဟု ေျပာသည္။
KNU တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမတြင္ ၂၀၁၁ ဇန္န၀ါရီလအတြင္း ယခုလို ျပန္လည္ပူးေပါင္းလာသည့္ BGF တပ္ဖြဲ႕၀င္ ၄ဦး ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။
KNU တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမအတြင္း လႈပ္ရွားေနသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္-BGF (၁၀၁၈)တပ္ရင္းမွ ဒုတပ္ၾကပ္ျဖစ္သူ ေစာေသာင္းထြန္းေက်ာ္ႏွင့္ တပ္သားျဖစ္သူ ေစာေအာင္စိုးမင္းတို႔သည္ AR ေသနတ္ ၂လက္၊ မကၠစင္း ၆ခ်ပ္၊ က်ည္ ေတာင့္ ၂၀၀ႏွင့္အတူ ယမန္ေန႔ညေန ၃နာရီခန္႔တြင္ နယ္ေျမခံ KNLA တပ္ဖြဲ႕၀င္ထံ လာေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့သည္။
“က်ေနာ္တို႔ BGF လုပ္တာ နအဖ ကြ်န္ခံတာပဲ။ DKBA ဆိုရင္ေတာ့ တမ်ဳိးေပါ့ေနာ္။ BGF ကေတာ့ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ဒါ ေၾကာင့္ ျပန္လာတာ။ က်ေနာ္တို႔လို ေနာက္ျပန္လာမယ့္သူလည္း ရွိမွာပဲ။ အခု ကိုယ့္မိခင္ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ခြင့္ ရတာ ၀မ္းသာတယ္။ ေရွ႕ဆက္ KNU မွာပဲ အလုပ္ဆက္လုပ္ဖို႔ ရွိတယ္။”ဟု ေျပာသည္။
၎တို႔ႏွစ္ဦးအနက္ ေစာေအာင္စိုးမင္းမွာ အသက္မျပည့္ေသးသည့္ ကေလးစစ္သားျဖစ္ၿပီး KNU အေနျဖင့္ လက္ခံ၍ မရေၾကာင္း KNU တပ္မဟာ(၇) ဒု႐ံုးထိုင္မွဴး ဗိုလ္ႀကီးေစာမ်ဳိးမင္းသူက ေကအိုင္စီကို ေျပာသည္။
သူက “အခု က်ေနာ္တို႔ဆီ ထြက္ေျပးလာတာ တေယာက္ကဆိုရင္ အသက္မျပည့္ေသးလို႔ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ လုပ္ခ်င္ လည္း ေပးမလုပ္ဘူး။ ဒီကေလးက အရင္ DKBA မွာ အတင္းအသြင္းခံရလို႔ ၀င္ခဲ့တာပဲ။ ဒီကေန အခု BGF ျဖစ္လာ တဲ့အထိ စစ္တပ္ထဲ၀င္တာ ၅ႏွစ္ရွိၿပီ။”ဟု ေျပာသည္။
KNU တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမတြင္ ၂၀၁၁ ဇန္န၀ါရီလအတြင္း ယခုလို ျပန္လည္ပူးေပါင္းလာသည့္ BGF တပ္ဖြဲ႕၀င္ ၄ဦး ရွိၿပီ ျဖစ္သည္။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံ အင္ဒီယန္းနားျပည္နယ္ ေဖါ၀ိန္းနီျမိဳ ့တြင္ က်င္းပမည့္ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူး ဖိတ္ႀကားစာ
Type the rest of your post here.
ကရင္ သကၠရဇ္ 2750၊ (9)ၾကိမ္ေၿမာက္ မေလးရွား ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ မွ MKO ဒုံးအက
ေပးပို ့လာသူ saw jeff အား အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
စစ္တပ္ကေရြးတဲ့ ၂၅% နဲ႔ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ အမတ္ေတြ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ႕ အမိန္႔ နာခံရဖို႔ ေသခ်ာ
By ဦး၀င္းမင္း ၾကာသပေတး, 20 ဇန္နဝါရီ 2011 - VOA
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီလကုန္ပုိင္းေရာက္ရင္ က်င္းပမွာျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္မွာ ပါ၀င္ဖုိ႔ စစ္တပ္က ခန္႔ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၅% ရဲဲ႕ စာရင္းေတြကုိ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က မေန႔က ထုတ္ျပန္လုိက္ပါတယ္။ ဒီစာရင္းထဲမွာ စစ္တပ္ထဲက ဘယ္လိုအဆင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါလာႏုိင္ပါသလဲ၊ ပါလီမန္ထဲမွာေရာ ဘာတာ၀န္ေတြ ယူၾကမွာလဲ၊ အမတ္ေနရာ အမ်ားစု ရထားတဲ့ ႀကံ့ခုိင္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး ပါတီနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာေရာ ဘယ္လုိအေျခအေန ရွိႏုိင္သလဲ၊ အေၾကာင္းစုံ သိႏုိင္ေအာင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ယာယီ သံ႐ုံးတာ၀န္ခံအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးတဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အထက္တန္း အရာရွိေဟာင္း ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ကုိ ကုိ၀င္းမင္းက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းၿပီး တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ကိုေအာင္လင္းထြဋ္ ခင္ဗ်ား၊ စစ္တပ္ကခန္႔တဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ စာရင္းကို ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က ထုတ္ျပန္လုိက္ၿပီလို႔ ျမန္မာ့အသံက မေန႔ညက ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ေၾကညာတဲ့အခါမွာ အထက္လႊတ္ေတာ္ျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္အတြက္ ၅၆ ဦး၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အတြက္ ၁၁၀၊ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီး အဆင့္ေတြ အတြက္ေတာ့ ၂၂၂ ဦးလုိ႔ ေၾကညာသြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အခုလို အေရအတြက္ေတြကို ေၾကညာသြားေပမဲ့ စစ္တပ္က အမတ္ေတြရဲ႕ နာမည္စာရင္းကိုေတာ့ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာသြားတာ မရွိပါဘူး။ အဲဒီစာရင္းကို ဒီေန႔ သတင္းစာေတြမွာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာမယ္လို႔ ေဖာ္ျပသြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အခုလို ခန္႔အပ္လုိက္တဲ့ အမတ္ေတြထဲမွာ စစ္တပ္က ဘယ္လို ရာထူးအဆင့္ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါလာႏုိင္မယ္လို႔ မွန္းဆၾကည့္လုိ႔ ရပါသလဲ။
“အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ၂ ရပ္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ကေန အနိမ့္ဆုံး ဗုိလ္မႉးႀကီးအဆင့္ အထက္ရွိတဲ့ လူေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ တာ၀န္ေပးမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေရြးခ်ယ္ တာ၀န္ေပးတဲ့ အခါမွာ တုိင္းမႉးေတြရွိမယ္၊ တပ္မမႉးေတြရွိမယ္၊ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာနက အထူးစစ္ဆင္ေရး အဖြဲ႕မႉးေတြရွိမယ္၊ ဒီအဖြဲ႕မႉးေတြကေတာ့ မပါမေနရ အေနနဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ပါလာပါလိမ့္မယ္။
“အလားတူ စစ္႐ုံးမွာရွိတဲ့ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္တို႔၊ စစ္ေရးခ်ဳပ္တို႔၊ က်န္တဲ့ ၫႊန္ၾကားေရးမႉး ႐ုံးေတြမွာရွိတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကလည္း ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ေတြမွာ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ ပါလာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။”
အဲဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္မွာ ပါလာမယ့္ လူအမ်ားစုက ၄ လပတ္ အစည္းအေ၀းေတြမွာ ပါတဲ့ အဆင့္ေတြနဲ႔ေရာ သြားတူႏုိင္လား။
“မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်။ ၄ လပတ္အဆင့္မွာ ပါတဲ့သူေတြ အားလုံး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ ျဖစ္လာဖုိ႔ မ်ားပါတယ္။”
ဟုတ္ကဲ့၊ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္မွာေပါ့ေနာ္။
“မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်။”
အဲဒါဆိုရင္ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီး အဆင့္ေတြ အတြက္ေရာ။
“သက္ဆုိင္ရာ စစ္တုိင္းဌာနခ်ဳပ္ေတြ လက္ေအာက္မွာ ဗုိလ္မႉးႀကီးအဆင့္ အျမင့္ဆုံးေပါ့ေလ၊ အနိမ့္ဆုံး ဗုိလ္မႉးအဆင့္ေပါ့၊ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြက တုိင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ သူတုိ႔ ေရြးခ်ယ္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလုိ ေရြးခ်ယ္တဲ့ အခါမွာ တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ေတြက အလုပ္နည္းပါးတဲ့ စစ္ဦးစီး ပထမတန္းေတြ ရွိပါတယ္။ စစ္ဦးစီး ပထမတန္း (ေရး၊ ေထာက္) အစရွိသျဖင့္ ဒီလိုပုဂၢိဳလ္ေတြက တုိင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ ပါမွာျဖစ္ပါတယ္။”
အဲဒီအခါ အခုလို ပါလီမန္အမတ္ေတြ ပါလီမန္ထဲမွာ လုပ္ပုံကုိင္ပုံ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအရ ဘယ္လုိျဖစ္လာမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းလဲ၊ မၾကာေသးခင္က သင္တန္းေတြ ေပးထားတယ္လို႔ေတာ့ ၾကားထားပါတယ္။ ကိုေအာင္လင္းထြဋ္ေရာ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုထင္ပါသလဲ။
“သင္တန္းေတြေပးတဲ့ သတင္းေတာ့ က်ေနာ္လည္း ၾကားပါတယ္။ သင္တန္းေပးတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြ၊ လုပ္တတ္ကုိင္တတ္ေအာင္ ေခၚၿပီးေတာ့ ညိႇႏႈိင္းေပးတဲ့ သေဘာပါ။ ရက္တုိသင္တန္း သေဘာမ်ဳိးေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲေတာ့ ပါလီမန္ တကယ္ထြက္လာတဲ့ အခါမွာ ေရးရာေကာ္မတီေတြ၊ ဆပ္ေကာ္မတီေတြ၊ အသီးသီး ရွိလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုရွိလာတဲ့အခါ အဲဒီတာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္တဲ့အခါ အရပ္သား လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ ေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ လုပ္တတ္ ကုိင္တတ္ေအာင္လည္း တပုိင္းေပါ့ေလ။
“ေနာက္တခုကေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေျပာရရင္ေတာ့ မင္းတုိ႔ လႊတ္လိုက္တဲ့ ၂၅% ေသာ တပ္မေတာ္သားေတြက မင္းတို႔ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ႕ လက္ေအာက္မွာရွိတယ္၊ မင္းတုိ႔ ယူနီေဖာင္း ၀တ္ထားတယ္၊ စစ္မႈထမ္းေနဆဲ ျဖစ္တယ္၊ စစ္မႈထမ္းေနဆဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စစ္စည္းကမ္းကို လုိက္နာရမယ္၊ အမိန္႔ေပးရင္ အမိန္႔ေပးတဲ့အတုိင္း လုပ္ရမယ္ ဆုိတာကို ေခၚေျပာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။”
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၂၅% ရွိလာတဲ့အခါၾကေတာ့ က်န္တဲ့ အမ်ားစု ရထားတဲ့၊ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း အမ်ားစုပါတဲ့ ႀကံ့ခုိင္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးပါတီက အမတ္ အမ်ားစုနဲ႔ ဘယ္လို ဆက္ဆံေရး အေနအထားမ်ဳိး ရွိမယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ။
“ဆက္ဆံေရး ၾကားထဲကေတာ့ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ပဲ တုိက္႐ုိက္ဆက္ဆံမယ့္ အေနအထားမ်ဳိး ရွိပါတယ္။ ႀကံ့ခုိင္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႔လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ဆိုေသာ္လည္း စစ္တပ္က ၂၅% ကို သူတုိ႔ အမိန္႔ေပးလုိ႔ မရပါဘူး။ သူတုိ႔လုိလားခ်က္ကို တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ ညိႇၿပီး လုပ္ရပါမယ္။ ညိႇႏုိင္ဖို႔ အတြက္ကလည္း အႀကီးဆုံး ႏုိင္ငံ့ဥေသွ်ာင္ႀကီးက ရွိေနပါမယ္။ သူ႔ရဲ႕ ညိႇႏိႈင္းေပးခ်က္အရပဲ အခု ၅ ႏွစ္သက္တမ္း လႊတ္ေတာ္ကေတာ့ ရွိေနဦးမယ္လို႔ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္။”
ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ ေျပာျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/burma-military-parliament-114320204.html
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီလကုန္ပုိင္းေရာက္ရင္ က်င္းပမွာျဖစ္တဲ့ လႊတ္ေတာ္မွာ ပါ၀င္ဖုိ႔ စစ္တပ္က ခန္႔ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၅% ရဲဲ႕ စာရင္းေတြကုိ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က မေန႔က ထုတ္ျပန္လုိက္ပါတယ္။ ဒီစာရင္းထဲမွာ စစ္တပ္ထဲက ဘယ္လိုအဆင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါလာႏုိင္ပါသလဲ၊ ပါလီမန္ထဲမွာေရာ ဘာတာ၀န္ေတြ ယူၾကမွာလဲ၊ အမတ္ေနရာ အမ်ားစု ရထားတဲ့ ႀကံ့ခုိင္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရး ပါတီနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာေရာ ဘယ္လုိအေျခအေန ရွိႏုိင္သလဲ၊ အေၾကာင္းစုံ သိႏုိင္ေအာင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ယာယီ သံ႐ုံးတာ၀န္ခံအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးတဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အထက္တန္း အရာရွိေဟာင္း ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ကုိ ကုိ၀င္းမင္းက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းၿပီး တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ကိုေအာင္လင္းထြဋ္ ခင္ဗ်ား၊ စစ္တပ္ကခန္႔တဲ့ လႊတ္ေတာ္အမတ္ စာရင္းကို ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က ထုတ္ျပန္လုိက္ၿပီလို႔ ျမန္မာ့အသံက မေန႔ညက ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ေၾကညာတဲ့အခါမွာ အထက္လႊတ္ေတာ္ျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္အတြက္ ၅၆ ဦး၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အတြက္ ၁၁၀၊ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီး အဆင့္ေတြ အတြက္ေတာ့ ၂၂၂ ဦးလုိ႔ ေၾကညာသြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အခုလို အေရအတြက္ေတြကို ေၾကညာသြားေပမဲ့ စစ္တပ္က အမတ္ေတြရဲ႕ နာမည္စာရင္းကိုေတာ့ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာသြားတာ မရွိပါဘူး။ အဲဒီစာရင္းကို ဒီေန႔ သတင္းစာေတြမွာ ထုတ္ျပန္ေၾကညာမယ္လို႔ ေဖာ္ျပသြားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အခုလို ခန္႔အပ္လုိက္တဲ့ အမတ္ေတြထဲမွာ စစ္တပ္က ဘယ္လို ရာထူးအဆင့္ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါလာႏုိင္မယ္လို႔ မွန္းဆၾကည့္လုိ႔ ရပါသလဲ။
“အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ၂ ရပ္မွာေတာ့ တပ္မေတာ္ကေန အနိမ့္ဆုံး ဗုိလ္မႉးႀကီးအဆင့္ အထက္ရွိတဲ့ လူေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ တာ၀န္ေပးမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေရြးခ်ယ္ တာ၀န္ေပးတဲ့ အခါမွာ တုိင္းမႉးေတြရွိမယ္၊ တပ္မမႉးေတြရွိမယ္၊ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာနက အထူးစစ္ဆင္ေရး အဖြဲ႕မႉးေတြရွိမယ္၊ ဒီအဖြဲ႕မႉးေတြကေတာ့ မပါမေနရ အေနနဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ပါလာပါလိမ့္မယ္။
“အလားတူ စစ္႐ုံးမွာရွိတဲ့ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္တို႔၊ စစ္ေရးခ်ဳပ္တို႔၊ က်န္တဲ့ ၫႊန္ၾကားေရးမႉး ႐ုံးေတြမွာရွိတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြကလည္း ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ေတြမွာ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ ပါလာၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။”
အဲဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္မွာ ပါလာမယ့္ လူအမ်ားစုက ၄ လပတ္ အစည္းအေ၀းေတြမွာ ပါတဲ့ အဆင့္ေတြနဲ႔ေရာ သြားတူႏုိင္လား။
“မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်။ ၄ လပတ္အဆင့္မွာ ပါတဲ့သူေတြ အားလုံး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ ျဖစ္လာဖုိ႔ မ်ားပါတယ္။”
ဟုတ္ကဲ့၊ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္မွာေပါ့ေနာ္။
“မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်။”
အဲဒါဆိုရင္ ျပည္နယ္နဲ႔ တုိင္းေဒသႀကီး အဆင့္ေတြ အတြက္ေရာ။
“သက္ဆုိင္ရာ စစ္တုိင္းဌာနခ်ဳပ္ေတြ လက္ေအာက္မွာ ဗုိလ္မႉးႀကီးအဆင့္ အျမင့္ဆုံးေပါ့ေလ၊ အနိမ့္ဆုံး ဗုိလ္မႉးအဆင့္ေပါ့၊ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြက တုိင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ သူတုိ႔ ေရြးခ်ယ္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလုိ ေရြးခ်ယ္တဲ့ အခါမွာ တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ေတြက အလုပ္နည္းပါးတဲ့ စစ္ဦးစီး ပထမတန္းေတြ ရွိပါတယ္။ စစ္ဦးစီး ပထမတန္း (ေရး၊ ေထာက္) အစရွိသျဖင့္ ဒီလိုပုဂၢိဳလ္ေတြက တုိင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္ရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြ အေနနဲ႔ ပါမွာျဖစ္ပါတယ္။”
အဲဒီအခါ အခုလို ပါလီမန္အမတ္ေတြ ပါလီမန္ထဲမွာ လုပ္ပုံကုိင္ပုံ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအရ ဘယ္လုိျဖစ္လာမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းလဲ၊ မၾကာေသးခင္က သင္တန္းေတြ ေပးထားတယ္လို႔ေတာ့ ၾကားထားပါတယ္။ ကိုေအာင္လင္းထြဋ္ေရာ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုထင္ပါသလဲ။
“သင္တန္းေတြေပးတဲ့ သတင္းေတာ့ က်ေနာ္လည္း ၾကားပါတယ္။ သင္တန္းေပးတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြ၊ လုပ္တတ္ကုိင္တတ္ေအာင္ ေခၚၿပီးေတာ့ ညိႇႏႈိင္းေပးတဲ့ သေဘာပါ။ ရက္တုိသင္တန္း သေဘာမ်ဳိးေလးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲေတာ့ ပါလီမန္ တကယ္ထြက္လာတဲ့ အခါမွာ ေရးရာေကာ္မတီေတြ၊ ဆပ္ေကာ္မတီေတြ၊ အသီးသီး ရွိလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုရွိလာတဲ့အခါ အဲဒီတာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္တဲ့အခါ အရပ္သား လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ ေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ လုပ္တတ္ ကုိင္တတ္ေအာင္လည္း တပုိင္းေပါ့ေလ။
“ေနာက္တခုကေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေျပာရရင္ေတာ့ မင္းတုိ႔ လႊတ္လိုက္တဲ့ ၂၅% ေသာ တပ္မေတာ္သားေတြက မင္းတို႔ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ႕ လက္ေအာက္မွာရွိတယ္၊ မင္းတုိ႔ ယူနီေဖာင္း ၀တ္ထားတယ္၊ စစ္မႈထမ္းေနဆဲ ျဖစ္တယ္၊ စစ္မႈထမ္းေနဆဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စစ္စည္းကမ္းကို လုိက္နာရမယ္၊ အမိန္႔ေပးရင္ အမိန္႔ေပးတဲ့အတုိင္း လုပ္ရမယ္ ဆုိတာကို ေခၚေျပာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။”
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၂၅% ရွိလာတဲ့အခါၾကေတာ့ က်န္တဲ့ အမ်ားစု ရထားတဲ့၊ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း အမ်ားစုပါတဲ့ ႀကံ့ခုိင္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးပါတီက အမတ္ အမ်ားစုနဲ႔ ဘယ္လို ဆက္ဆံေရး အေနအထားမ်ဳိး ရွိမယ္လုိ႔ ထင္ပါသလဲ။
“ဆက္ဆံေရး ၾကားထဲကေတာ့ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ပဲ တုိက္႐ုိက္ဆက္ဆံမယ့္ အေနအထားမ်ဳိး ရွိပါတယ္။ ႀကံ့ခုိင္ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ႔လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ဆိုေသာ္လည္း စစ္တပ္က ၂၅% ကို သူတုိ႔ အမိန္႔ေပးလုိ႔ မရပါဘူး။ သူတုိ႔လုိလားခ်က္ကို တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ ညိႇၿပီး လုပ္ရပါမယ္။ ညိႇႏုိင္ဖို႔ အတြက္ကလည္း အႀကီးဆုံး ႏုိင္ငံ့ဥေသွ်ာင္ႀကီးက ရွိေနပါမယ္။ သူ႔ရဲ႕ ညိႇႏိႈင္းေပးခ်က္အရပဲ အခု ၅ ႏွစ္သက္တမ္း လႊတ္ေတာ္ကေတာ့ ရွိေနဦးမယ္လို႔ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္။”
ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ ေျပာျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/burma-military-parliament-114320204.html
ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ က်င္းပေသာ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ (ဧရာ၀တီ - ဗီဒီယုိမွတ္တမ္း)
ထုိင္းကရင္မ်ား အမ်ိဴးသားေရးမွာ ႏုိးႀကားလာျပီ။ ေရွးဆက္လုပ္ေဆာင္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါေသးတယ္။ သိမ္သိမ္ေမြ ့ေမြ ့ေလးနဲ ့ ေရွးသုိ ့ တလွမ္းခ်င္း လွမ္းပါ။ ႏုိင္ငံတကာေရာက္ ကရင္ညီကုိယ္မ်ားလည္း ၀ုိင္း၀န္းကူညီပါ။ အားေပးပါ။
ဧရာ၀တီ သတင္းမွ
Type the rest of your post here.
ဧရာ၀တီ သတင္းမွ
Type the rest of your post here.
Zoya Phan: Don’t You Dare Lift Sanctions on Burma
January 19, 2011
Karen-Burmese author/activist Zoya Phan worries that an ascendant Aung San Suu Kyi might get assassinated, chides nostalgia for pre-colonial Burma, where minorities were oppressed, and calls sanctions busters naive or stupid. This interview was conducted in late November and
early December by email.
In December, I interviewed Burmese historian Thant Myint-U, who argued that sanctions on Burma were a mistake, since they hurt ordinary people and fostered Burma’s partnership with China. Zoya Phan, a member of Burma’s battered and abused Karen ethnic group, begs to
differ. Phan is the author of a stirring 2010 memoir, Undaunted: My Struggle for Freedom and Survival in Burma, in which she recounts her early years on the run from the Burmese army, in refugee camps in Thailand, and finally her education and escape to London, where she works with the Burma Campaign UK. As Undaunted and our discussion below both make clear, what trade with Burma’s generals fosters is a larger Burmese army. It doubled the last time the world dealt freely with Burma, and chased her from her village. If you read Undaunted
you’ll discover how that army killed her dad.
She begins our discussion, and her critique of Thant Myint-U’s argument to lift sanctions, thus: “Thant Myint-U is right in identifying ethnic issues as key to solving the political problems in Burma, but does not appear to support giving rights, protection and autonomy to ethnic people as a solution to these problems. In many of his writings, he has even implied that ethnic identity is a British colonial invention to divide and rule Burma, which shows a worrying lack of understanding about ethnic people and our history. He seems to be nostalgic for the pre-colonial
period in Burma. This may have been a good time for some wealthy Burmans in the royal court in Mandalay, but it was a time of oppression and fear for ethnic people.”
—Joel Whitney for Guernica
Guernica: Weren’t Burma’s November elections a total sham?
Zoya Phan: The November elections were a complete sham, as the main intention was to legalize the rule of the dictatorship. Repressive laws and media censorship remain in place. For ethnic people, there is no guarantee for rights needed to protect their culture and traditions. Remember that these elections were announced in 2003, following international outrage at the Depayin massacre, and re-arrest of Aung San Suu Kyi. The so-called roadmap to democracy, which included these elections, was announced to head off the threat of sanctions. This
shows the generals really do care about international pressure and sanctions, or action from the UN SecurityCouncil.
These elections have strengthened [the generals’] rule, and now everything they do is within Burmese law. [Afterthese elections] we have the same people in charge, the same policies, the same control over wealth and power, and a constitution designed for this. For example, through the new state and regional parliaments, and the threatened abandonment of ceasefire agreements, the dictatorship will be expanding its control over ethnic areas, in a way they haven’t before, and in ways even Burmese kings before colonialism didn’t have. There are also
similarities to the current situation in more recent Burmese history. In 1974 General Ne Win also brought in a new constitution aimed at legalizing his rule, and giving it a civilian front. He remained in power for more than a decade, before a new and even more brutal dictatorship assumed control.
Guernica: And what of the politics more generally?
Zoya Phan: For more than 40 years under military dictatorship, people have been living in constant fear and extreme poverty. We now have five main political powerbases in Burma. The first is the military/ex-military elite, who run the government through the President and the National Defense and Security Council. Parliament is sidelined to a rubber stamp role. The second, the Parliament, is separate from, but connected to the government. The military has ensured it controls the Parliament. The regime-backed Union Solidarity and Development Party
dominates, thanks to rigged elections. The party is packed with ex-soldiers and business cronies and ensures old power remains in place. For ethnic people in regional Parliaments, MPs will raise and promote ethnic issues, but MPs won’t be able to change the Constitution, without agreement from the military, as it requires 75 percent of the vote. In regional governments it is the military-backed national president who appoints ministers. So central government has strong control over local governments and parliaments.
What people in Burma need is a democratic federal Burma that guarantees autonomy, rights and protection for all, regardless of ethnicity, gender, religion or race.
Now we are being told by so-called experts and some governments that we must be patient and that there can be incremental change through Parliament. The UN did this, and failed spectacularly, and while they did, the human rights situation got worse. The dictatorship ignored the UN and international community, making not a single concession. Now we are being told again these Parliaments are new, we should engage with them and if improved
they can bring positive change. I don’t place any hope in that.
Returning to our list, the third political grouping is the non-ceasefire groups. On one purely practical level, [generals and the international community] will have to deal with them, because they are armed groups, and there will not be peace without their agreement. But also, their main goal is no different from the official position of the United Nations. They want respect for human rights, and are working for a federal Burma. The UN cannot continue to sideline them from political dialogue if it genuinely wants dialogue and a political settlement.
The fourth political grouping is the mainstream opposition, spearheaded by the National League for Democracy. This also includes the Committee Representing the People’s Parliament, other ethnic parties, the 88 Generation Students, and others. You also have Buddhist monks who have taken up leadership roles since the 2007 uprising, and who continue to operate underground. Their movement continues even though they are banned. Led by Aung
San Suu Kyi, there is no doubt that their political significance is undiminished. Clearly the dictatorship shares this view, which is why more than 2,000 of their leaders are in jail.
You also have armed ceasefire groups, which are under a lot more pressure now, as they refuse to become Border Guard Forces, as required by the new constitution. There is a real danger here with the continued attacks against them, leading to a human rights crisis. They have formed an alliance, and are also moving closer to non-ceasefire armed ethnic groups. In the past these groups were mostly ready to cooperate with the regime. But now they have
lost hope for achieving their dream of federal Burma through the military dictatorship, and are reaching out to non-ceasefire groups. This is very significant; the dictatorship is losing control it previously had with ethnic ceasefire groups and so ceasefire and non-ceasefire groups are moving closer together. There is potential for a stronger, more united ethnic opposition.
It is a bizarre situation where the Parliament, which is where there is so much international attention at the moment, is in fact the least politically significant and powerful of the groupings. If there is to be dialogue leading to a transition to democracy, then the military, the mainstream democracy movement, and ceasefire and nonceasefire groups will have to be at the negotiating table. The same cannot be said for the Parliament.
Guernica: Tell me a little more about the armed conflicts.
Zoya Phan: The ruling regime’s failure to address the rights, security and aspirations of Burma’s ethnic people, who make up an estimated 40 percent of the population, has resulted in armed conflicts. Such failures have been at the root of instability in Burma since independence in 1948. As a result of military pressure on these groups to join the Border Guard Force, with the dictatorship breaking ceasefire agreements, armed conflicts are increasing.
Unlike most ethnic armies, the regime’s Army targets civilians, in breach of international law.
Likely tactics will be divide and rule, military force, arrests, torture, restrictions on activists, closing offices, the arrest or even assassination of Aung San Suu Kyi. Despite all of this happening in ethnic areas, the international community hasn’t paid enough attention. The United Nations and governments around the world, including China and ASEAN, have repeatedly called on the dictatorship to enter into dialogue with the democracy movement and
ethnic leaders. But there hasn’t been much effort to engage ethnic groups in the political process or the negotiations. What people in Burma need is a democratic federal Burma that guarantees autonomy, rights and protection for all, regardless of ethnicity, gender, religion or race.
Guernica: Will Aung San Suu Kyi’s release lead to change?
Zoya Phan: It is very important to understand that the dictatorship’s intention to release Aung San Suu Kyi is about public relations, not democratic reform. It is the third time Aung San Suu Kyi has been released from house arrest. The last time, in 2002, it was part of a UN-led initiative to try to persuade Burma’s dictatorship to enter into dialogue leading to a transition to democracy. However, when the time came for substantive discussions, the
generals would not talk. There is potential for Aung San Suu Kyi’s release to contribute to significant change, if the opportunity is seized quickly. Already you can see how the NLD is re-energized. This is very important because people look to the NLD for leadership, and also, the NLD have a mandate from the people. They are now working on a second Panglong conference, which means they will discuss properly the establishment of a federal
Burma. This unites three of the five main political constituencies in the country.
If the mainstream democracy movement does come together with ethnic forces, the regime will see this as a serious threat. They have used the excuse of ethnic armed groups to justify their rule, claiming these groups want to divide the country. They are also very opposed to federalism, and have rejected groups’ proposals for
federalism at the National Convention. The dictatorship will oppose this in every way they think necessary.
Tactics likely to be used will be to try to divide and rule, use of military force, arrests, torture, increasing repression with more restrictions on activists, closing offices, and the arrest or even assassination of Aung San Suu Kyi. There is a danger we’ll just see a repeat of the vicious circle where, with a revitalized movement, thanks to Aung San Suu Kyi’s release, the movement grows, and then meets with a crackdown when the generals consider it could become a real threat. This has happened three times already. This is why the international community must unite behind high-level UN effort for dialogue.
Guernica: Won’t economic engagement or development or trade lead to enriching a patently murderous regime?
Zoya Phan: Economic engagement enriches the regime, as the economy is controlled by the regime. Economic engagement benefits this elite, not ordinary people. The money is spent on the military, stolen by the elite. This sector isn’t labor-intensive. So people don’t get jobs. Even possible jobs from construction of these projects don’t benefit people, and is even directly responsible for human rights abuses, such as land seizures and forced labor.
Look at one of the dams being built in Kachin State. They forced local people off their land, and are now importing 10,000 Chinese workers.
Guernica: That’s easy to say from outside Burma, but don’t sanctions stifle the economic freedoms of ordinary Burmese?
Zoya Phan: People arguing for lifting sanctions saying it will help ordinary people are either very naive or very stupid. We had [no sanctions] for almost ten years up till 1997. During that time, despite billions of dollars of investment, there was no political progress, spending on services did not increase. But the size of the army did—it doubled—securing the regime’s grip on power. That army was used against the population, for example, on the attack against my own village when I was fourteen years old.
Targeted sanctions are one of several ways to apply pressure on the regime. Unfortunately, we haven’t got the kind of sanctions Burma’s democracy movement has been asking for. Most of the sanctions in place at the moment are not strong enough and do not cover gas and oil sectors that provide main revenue sources to the regime. No one is asking for the isolation of Burma. In fact, it is the dictatorship’s policy that isolates the people of Burma while it reaches out to different countries every year and opens new embassies around the world. It is
the dictatorship’s policy that kills civilians and makes people poor. As long as the dictatorship is in power, foreign trade and investment in Burma will not benefit people. Instead, it will end up fueling the oppression in Burma.
Copyright 2011 Guernica Magazine
________________________________________________________________________
Zoya Phan is the international coordinator at Burma Campaign UK. Her autobiography Undaunted: My Struggle for Freedom and Survival in Burma was published in 2009.
http://www.guernicamag.com/blog/2301/zoya_phan_dont_you_dare_lift_s/
Karen-Burmese author/activist Zoya Phan worries that an ascendant Aung San Suu Kyi might get assassinated, chides nostalgia for pre-colonial Burma, where minorities were oppressed, and calls sanctions busters naive or stupid. This interview was conducted in late November andearly December by email.
In December, I interviewed Burmese historian Thant Myint-U, who argued that sanctions on Burma were a mistake, since they hurt ordinary people and fostered Burma’s partnership with China. Zoya Phan, a member of Burma’s battered and abused Karen ethnic group, begs to
differ. Phan is the author of a stirring 2010 memoir, Undaunted: My Struggle for Freedom and Survival in Burma, in which she recounts her early years on the run from the Burmese army, in refugee camps in Thailand, and finally her education and escape to London, where she works with the Burma Campaign UK. As Undaunted and our discussion below both make clear, what trade with Burma’s generals fosters is a larger Burmese army. It doubled the last time the world dealt freely with Burma, and chased her from her village. If you read Undaunted
you’ll discover how that army killed her dad.
She begins our discussion, and her critique of Thant Myint-U’s argument to lift sanctions, thus: “Thant Myint-U is right in identifying ethnic issues as key to solving the political problems in Burma, but does not appear to support giving rights, protection and autonomy to ethnic people as a solution to these problems. In many of his writings, he has even implied that ethnic identity is a British colonial invention to divide and rule Burma, which shows a worrying lack of understanding about ethnic people and our history. He seems to be nostalgic for the pre-colonial
period in Burma. This may have been a good time for some wealthy Burmans in the royal court in Mandalay, but it was a time of oppression and fear for ethnic people.”
—Joel Whitney for Guernica
Guernica: Weren’t Burma’s November elections a total sham?
Zoya Phan: The November elections were a complete sham, as the main intention was to legalize the rule of the dictatorship. Repressive laws and media censorship remain in place. For ethnic people, there is no guarantee for rights needed to protect their culture and traditions. Remember that these elections were announced in 2003, following international outrage at the Depayin massacre, and re-arrest of Aung San Suu Kyi. The so-called roadmap to democracy, which included these elections, was announced to head off the threat of sanctions. This
shows the generals really do care about international pressure and sanctions, or action from the UN SecurityCouncil.
These elections have strengthened [the generals’] rule, and now everything they do is within Burmese law. [Afterthese elections] we have the same people in charge, the same policies, the same control over wealth and power, and a constitution designed for this. For example, through the new state and regional parliaments, and the threatened abandonment of ceasefire agreements, the dictatorship will be expanding its control over ethnic areas, in a way they haven’t before, and in ways even Burmese kings before colonialism didn’t have. There are also
similarities to the current situation in more recent Burmese history. In 1974 General Ne Win also brought in a new constitution aimed at legalizing his rule, and giving it a civilian front. He remained in power for more than a decade, before a new and even more brutal dictatorship assumed control.
Guernica: And what of the politics more generally?
Zoya Phan: For more than 40 years under military dictatorship, people have been living in constant fear and extreme poverty. We now have five main political powerbases in Burma. The first is the military/ex-military elite, who run the government through the President and the National Defense and Security Council. Parliament is sidelined to a rubber stamp role. The second, the Parliament, is separate from, but connected to the government. The military has ensured it controls the Parliament. The regime-backed Union Solidarity and Development Party
dominates, thanks to rigged elections. The party is packed with ex-soldiers and business cronies and ensures old power remains in place. For ethnic people in regional Parliaments, MPs will raise and promote ethnic issues, but MPs won’t be able to change the Constitution, without agreement from the military, as it requires 75 percent of the vote. In regional governments it is the military-backed national president who appoints ministers. So central government has strong control over local governments and parliaments.
What people in Burma need is a democratic federal Burma that guarantees autonomy, rights and protection for all, regardless of ethnicity, gender, religion or race.
Now we are being told by so-called experts and some governments that we must be patient and that there can be incremental change through Parliament. The UN did this, and failed spectacularly, and while they did, the human rights situation got worse. The dictatorship ignored the UN and international community, making not a single concession. Now we are being told again these Parliaments are new, we should engage with them and if improved
they can bring positive change. I don’t place any hope in that.
Returning to our list, the third political grouping is the non-ceasefire groups. On one purely practical level, [generals and the international community] will have to deal with them, because they are armed groups, and there will not be peace without their agreement. But also, their main goal is no different from the official position of the United Nations. They want respect for human rights, and are working for a federal Burma. The UN cannot continue to sideline them from political dialogue if it genuinely wants dialogue and a political settlement.
The fourth political grouping is the mainstream opposition, spearheaded by the National League for Democracy. This also includes the Committee Representing the People’s Parliament, other ethnic parties, the 88 Generation Students, and others. You also have Buddhist monks who have taken up leadership roles since the 2007 uprising, and who continue to operate underground. Their movement continues even though they are banned. Led by Aung
San Suu Kyi, there is no doubt that their political significance is undiminished. Clearly the dictatorship shares this view, which is why more than 2,000 of their leaders are in jail.
You also have armed ceasefire groups, which are under a lot more pressure now, as they refuse to become Border Guard Forces, as required by the new constitution. There is a real danger here with the continued attacks against them, leading to a human rights crisis. They have formed an alliance, and are also moving closer to non-ceasefire armed ethnic groups. In the past these groups were mostly ready to cooperate with the regime. But now they have
lost hope for achieving their dream of federal Burma through the military dictatorship, and are reaching out to non-ceasefire groups. This is very significant; the dictatorship is losing control it previously had with ethnic ceasefire groups and so ceasefire and non-ceasefire groups are moving closer together. There is potential for a stronger, more united ethnic opposition.
It is a bizarre situation where the Parliament, which is where there is so much international attention at the moment, is in fact the least politically significant and powerful of the groupings. If there is to be dialogue leading to a transition to democracy, then the military, the mainstream democracy movement, and ceasefire and nonceasefire groups will have to be at the negotiating table. The same cannot be said for the Parliament.
Guernica: Tell me a little more about the armed conflicts.
Zoya Phan: The ruling regime’s failure to address the rights, security and aspirations of Burma’s ethnic people, who make up an estimated 40 percent of the population, has resulted in armed conflicts. Such failures have been at the root of instability in Burma since independence in 1948. As a result of military pressure on these groups to join the Border Guard Force, with the dictatorship breaking ceasefire agreements, armed conflicts are increasing.
Unlike most ethnic armies, the regime’s Army targets civilians, in breach of international law.
Likely tactics will be divide and rule, military force, arrests, torture, restrictions on activists, closing offices, the arrest or even assassination of Aung San Suu Kyi. Despite all of this happening in ethnic areas, the international community hasn’t paid enough attention. The United Nations and governments around the world, including China and ASEAN, have repeatedly called on the dictatorship to enter into dialogue with the democracy movement and
ethnic leaders. But there hasn’t been much effort to engage ethnic groups in the political process or the negotiations. What people in Burma need is a democratic federal Burma that guarantees autonomy, rights and protection for all, regardless of ethnicity, gender, religion or race.
Guernica: Will Aung San Suu Kyi’s release lead to change?
Zoya Phan: It is very important to understand that the dictatorship’s intention to release Aung San Suu Kyi is about public relations, not democratic reform. It is the third time Aung San Suu Kyi has been released from house arrest. The last time, in 2002, it was part of a UN-led initiative to try to persuade Burma’s dictatorship to enter into dialogue leading to a transition to democracy. However, when the time came for substantive discussions, the
generals would not talk. There is potential for Aung San Suu Kyi’s release to contribute to significant change, if the opportunity is seized quickly. Already you can see how the NLD is re-energized. This is very important because people look to the NLD for leadership, and also, the NLD have a mandate from the people. They are now working on a second Panglong conference, which means they will discuss properly the establishment of a federal
Burma. This unites three of the five main political constituencies in the country.
If the mainstream democracy movement does come together with ethnic forces, the regime will see this as a serious threat. They have used the excuse of ethnic armed groups to justify their rule, claiming these groups want to divide the country. They are also very opposed to federalism, and have rejected groups’ proposals for
federalism at the National Convention. The dictatorship will oppose this in every way they think necessary.
Tactics likely to be used will be to try to divide and rule, use of military force, arrests, torture, increasing repression with more restrictions on activists, closing offices, and the arrest or even assassination of Aung San Suu Kyi. There is a danger we’ll just see a repeat of the vicious circle where, with a revitalized movement, thanks to Aung San Suu Kyi’s release, the movement grows, and then meets with a crackdown when the generals consider it could become a real threat. This has happened three times already. This is why the international community must unite behind high-level UN effort for dialogue.
Guernica: Won’t economic engagement or development or trade lead to enriching a patently murderous regime?
Zoya Phan: Economic engagement enriches the regime, as the economy is controlled by the regime. Economic engagement benefits this elite, not ordinary people. The money is spent on the military, stolen by the elite. This sector isn’t labor-intensive. So people don’t get jobs. Even possible jobs from construction of these projects don’t benefit people, and is even directly responsible for human rights abuses, such as land seizures and forced labor.
Look at one of the dams being built in Kachin State. They forced local people off their land, and are now importing 10,000 Chinese workers.
Guernica: That’s easy to say from outside Burma, but don’t sanctions stifle the economic freedoms of ordinary Burmese?
Zoya Phan: People arguing for lifting sanctions saying it will help ordinary people are either very naive or very stupid. We had [no sanctions] for almost ten years up till 1997. During that time, despite billions of dollars of investment, there was no political progress, spending on services did not increase. But the size of the army did—it doubled—securing the regime’s grip on power. That army was used against the population, for example, on the attack against my own village when I was fourteen years old.
Targeted sanctions are one of several ways to apply pressure on the regime. Unfortunately, we haven’t got the kind of sanctions Burma’s democracy movement has been asking for. Most of the sanctions in place at the moment are not strong enough and do not cover gas and oil sectors that provide main revenue sources to the regime. No one is asking for the isolation of Burma. In fact, it is the dictatorship’s policy that isolates the people of Burma while it reaches out to different countries every year and opens new embassies around the world. It is
the dictatorship’s policy that kills civilians and makes people poor. As long as the dictatorship is in power, foreign trade and investment in Burma will not benefit people. Instead, it will end up fueling the oppression in Burma.
Copyright 2011 Guernica Magazine
________________________________________________________________________
Zoya Phan is the international coordinator at Burma Campaign UK. Her autobiography Undaunted: My Struggle for Freedom and Survival in Burma was published in 2009.
http://www.guernicamag.com/blog/2301/zoya_phan_dont_you_dare_lift_s/
အေမရိကျပည္ေထာင္စု တကၠဆပ္ျပည္နယ္ ေအာ္စတင္ျမိဳ ့မွာ က်င္းပေသာ ကရင္အမ်ိဴးသားႏွစ္သစ္ကူး ပြဲေတာ္ (ဓါတ္ပုံမွတ္တမ္း)
ဓါတ္ပုံ -Thooleihan
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
Thursday, January 20, 2011
မဲေပၚကလုိး တြင္ က်င္းပေသာ ကရင္အမ်ိဴးသားႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ (ဓါတ္ပုံမွတ္တမ္း)
ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္ခရုိင္ရွိ မဲေပၚကလုိးတြင္ က်င္းပေသာ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ကုိ (ထုိင္းႏုိင္ငံသား) ကရင္အမ်ိဴးသား တစ္ေထာင္ေက်ာ္ တက္ေရာက္ဆင္ႏြဲေသာ ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ ဓါတ္ပုံမွတ္တမ္းျဖစ္ပါသည္။
ဓါတ္ပုံ ပုိ ့ေပးလာသူ ေကာ္လါးမီဒီယာ အဖြဲ ့သားမ်ားအား အထူး ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
Type the rest of your post here.
ဓါတ္ပုံ ပုိ ့ေပးလာသူ ေကာ္လါးမီဒီယာ အဖြဲ ့သားမ်ားအား အထူး ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
Type the rest of your post here.
ေျမာက္ပုိင္း SSA တပ္ ႏွင့္ ပါတီ ေအာင္ျမင္စြာ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္း
ဒီဇင္ဘာလကတည္းက စတင္ေသာ သွ်မ္းျပည္ တပ္မေတာ္ေျမာက္ပုိင္း ၀မ့္ဟုိင္းဌာနခ်ဳပ္တပ္မဟာ ၁ ၏ အေရးေပၚ အစည္းအေ၀း ယခုလ ၁၅ ရက္ေန႕က ျပီးဆုံးသြားေၾကာင္း တပ္မဟာ ၁ သတင္းရပ္ကြက္က ဆုိပါသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပန္ဖွ (ဓါတ္ပံု-S.H.A.N.)
“Special Force အထူးတပ္ဖြဲ႕၊ Heavy Weapon Unit လက္နက္ ၾကီးတပ္၊ Military Police တပ္ထိန္းတုိ႕ပါရွိတဲ့စစ္ဖက္ ဆုိင္ရာ ေကာ္မတီကေနတပ္မဟာ ၅ ခုဖြဲ႕စည္းခဲ့တယ္။တပ္မဟာ ၁၊ တပ္မဟာ ၂၇ တပ္မဟာ ၇၂ တပ္မဟာ ၃၆ နဲ႕တပ္မဟာ ၇၄။ အတုိင္ပင္ခံအဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းတယ္။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ သတင္းဌာန စတဲ့ ဌာနေတြအားလံုး ျပန္ဖြဲ႕စည္းတယ္” ဟုဆုိ၏။
အဆုိပါအစည္းအေ၀းမွ တပ္ဖြဲ႕စည္းမႈ ၊ စစ္ေဒသ ႏွင့္ တပ္မဟာမ်ား အသစ္ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းမႈ အျပင္ 1995 ကတည္းက လုပ္ငန္းလည္ပတ္မႈ ရပ္နားခဲ့ေသာ SSPP သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီကုိလည္း ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
“၁၉၉၅ ကတည္းက ရပ္တန္႕ငုပ္လွ်ဳိးသြားတဲ့ သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီ SSPP ကုိျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းတယ္။ အလုပ္အမႈေဆာင္ ေတြ ေရြးခ်ယ္တယ္။ ဗုိလ္ခ်ုပ္ပန္ဖွ ပါမယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ စုိင္းတူး၊ စ၀္ေနာ္မိုင္း၊ စ၀္မန္းဟုံ၊ စ၀္ပုိင္ဖွ၊ စ၀္ဆုိင္မိုိင္း၊စ၀္ေခးတုိင္း၊ စ၀္ေငါ၀္ဖွ၊ စုိင္းစိန္မုိင္း၊ စုိင္းဆုိင္ဖွ၊ စ၀္ေလာင္ေဟ၊ စ၀္ခြန္ဆုိင္ တုိ႕ပါတယ္။” ဟု တပ္မဟာ ၁ မွ တပ္မွဴးတဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ ဆင့္သုိ႕ ေျပာျပသည္။
Shan State Progress Party သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီကုိ ၁၉၇၁ ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္က စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ျပီး ပါတီ၏ ပထမ ဆုံးဥကၠဌမွာ ဦးခြန္ၾကာႏု (ေခၚ) စ၀္ဆုိင္စစ္ ျဖစ္သည္။ ပါတီဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္သူတေယာက္ျဖစ္သည့္ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား စ၀္ေရႊသုိက္၏သား စ၀္ဇန္႕ေယာင္ေဟြ႕က အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးတာ၀န္ယူခဲ့သည္။ ဒုဥကၠဌ ၁ မွာ စ၀္ပင္းတုိင္း ျဖစ္ျပီး ဒုဥကၠဌ ၂ မွာ စ၀္ေဆခန္ ျဖစ္သည္။ (ယခုအခါ အဆုိပါ ေခါင္ေဆာင္ ၄ ဦးစလုံး ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။)
ပါတီ ဦးစီးဦီးေဆာင္သူ ၅ ေယာက္ေျမာက္ျဖစ္ေသာ (ဥကၠဌ စ၀္ဆုိင္စစ္၊ ဥကၠဌ စ၀္ပင္းတုိင္း၊ ေနာက္ပိုင္း အျမင့္ဆံုးရာထူး အေထြေထြတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ စ၀္ေဆလင္း၊ စ၀္ေဆႏြံ၊ စ၀္စုိင္းလိတ္) စ၀္စုိင္းလိတ္ကြယ္လြန္ခ်ိန္ ၁၉၉၅ မွစ၍ သွ်မ္းျပည္တုိး တက္ေရးပါတီလည္း ငုပ္လွ်ဳိးသြားခဲ့သည္။
ယခု သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီကုိ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္ေျမာက္ပုိင္း စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပန္ဖွက SSPP ၏ အတြင္းေရးမွဴးတာ၀န္ယူထားသည္ဟုလည္း သိရသည္။၎၏မဟာမိတ္မ်ားႏွင့္ ကူးလူးဆက္ဆံေရး တာ၀န္မွာ စ၀္ပုိင္ဖွ က တာ၀န္ယူထားသည္။
“Shan State Progress Party သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီေလ၊ Shan State Prgressive Party တိုးတက္ေသာပါတီ မဟုတ္ ဘူး။ ခြန္ဆာ့နယ္ေျမအတြင္း စ၀္စိုင္းလိတ္ ကြယ္လြန္သြားျပီးေနာက္ပို္င္း ပါတီအေနနဲ႕ ဘာမွလုပ္ငန္းအေကာင္ အထည္ မေဖၚ ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အခု ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမႉးတာ၀န္ကုိ SSA စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပန္ဖွကပဲ တာ၀န္ယူတယ္ေလ” ဟု ဆက္၍ ေျပာျပပါသည္။
သွ်မ္းျပည္တိုးတက္ေရးပါတီ SSPP သည္ ျပီးခဲ့သည့္အပတ္ ထိုင္းနယ္စပ္တေနရာ၌ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးသည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ (၆) ဖြဲ႕ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ (Committee for Emergence Of Federal Union) ေခၚ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ေပၚထြန္းေရး ေကာ္မတီတြင္လည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။
http://www.mongloi.org/burmese/index.php?option=com_content&view=article&id=1521:-ssa-&catid=85:2008-08-01-03-14-40&Itemid=265
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပန္ဖွ (ဓါတ္ပံု-S.H.A.N.)
“Special Force အထူးတပ္ဖြဲ႕၊ Heavy Weapon Unit လက္နက္ ၾကီးတပ္၊ Military Police တပ္ထိန္းတုိ႕ပါရွိတဲ့စစ္ဖက္ ဆုိင္ရာ ေကာ္မတီကေနတပ္မဟာ ၅ ခုဖြဲ႕စည္းခဲ့တယ္။တပ္မဟာ ၁၊ တပ္မဟာ ၂၇ တပ္မဟာ ၇၂ တပ္မဟာ ၃၆ နဲ႕တပ္မဟာ ၇၄။ အတုိင္ပင္ခံအဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းတယ္။ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ သတင္းဌာန စတဲ့ ဌာနေတြအားလံုး ျပန္ဖြဲ႕စည္းတယ္” ဟုဆုိ၏။
အဆုိပါအစည္းအေ၀းမွ တပ္ဖြဲ႕စည္းမႈ ၊ စစ္ေဒသ ႏွင့္ တပ္မဟာမ်ား အသစ္ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းမႈ အျပင္ 1995 ကတည္းက လုပ္ငန္းလည္ပတ္မႈ ရပ္နားခဲ့ေသာ SSPP သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီကုိလည္း ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
“၁၉၉၅ ကတည္းက ရပ္တန္႕ငုပ္လွ်ဳိးသြားတဲ့ သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီ SSPP ကုိျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းတယ္။ အလုပ္အမႈေဆာင္ ေတြ ေရြးခ်ယ္တယ္။ ဗုိလ္ခ်ုပ္ပန္ဖွ ပါမယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ စုိင္းတူး၊ စ၀္ေနာ္မိုင္း၊ စ၀္မန္းဟုံ၊ စ၀္ပုိင္ဖွ၊ စ၀္ဆုိင္မိုိင္း၊စ၀္ေခးတုိင္း၊ စ၀္ေငါ၀္ဖွ၊ စုိင္းစိန္မုိင္း၊ စုိင္းဆုိင္ဖွ၊ စ၀္ေလာင္ေဟ၊ စ၀္ခြန္ဆုိင္ တုိ႕ပါတယ္။” ဟု တပ္မဟာ ၁ မွ တပ္မွဴးတဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ ဆင့္သုိ႕ ေျပာျပသည္။
Shan State Progress Party သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီကုိ ၁၉၇၁ ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္က စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ျပီး ပါတီ၏ ပထမ ဆုံးဥကၠဌမွာ ဦးခြန္ၾကာႏု (ေခၚ) စ၀္ဆုိင္စစ္ ျဖစ္သည္။ ပါတီဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္သူတေယာက္ျဖစ္သည့္ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြား စ၀္ေရႊသုိက္၏သား စ၀္ဇန္႕ေယာင္ေဟြ႕က အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးတာ၀န္ယူခဲ့သည္။ ဒုဥကၠဌ ၁ မွာ စ၀္ပင္းတုိင္း ျဖစ္ျပီး ဒုဥကၠဌ ၂ မွာ စ၀္ေဆခန္ ျဖစ္သည္။ (ယခုအခါ အဆုိပါ ေခါင္ေဆာင္ ၄ ဦးစလုံး ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီးျဖစ္သည္။)
ပါတီ ဦးစီးဦီးေဆာင္သူ ၅ ေယာက္ေျမာက္ျဖစ္ေသာ (ဥကၠဌ စ၀္ဆုိင္စစ္၊ ဥကၠဌ စ၀္ပင္းတုိင္း၊ ေနာက္ပိုင္း အျမင့္ဆံုးရာထူး အေထြေထြတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ စ၀္ေဆလင္း၊ စ၀္ေဆႏြံ၊ စ၀္စုိင္းလိတ္) စ၀္စုိင္းလိတ္ကြယ္လြန္ခ်ိန္ ၁၉၉၅ မွစ၍ သွ်မ္းျပည္တုိး တက္ေရးပါတီလည္း ငုပ္လွ်ဳိးသြားခဲ့သည္။
ယခု သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီကုိ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္ေျမာက္ပုိင္း စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပန္ဖွက SSPP ၏ အတြင္းေရးမွဴးတာ၀န္ယူထားသည္ဟုလည္း သိရသည္။၎၏မဟာမိတ္မ်ားႏွင့္ ကူးလူးဆက္ဆံေရး တာ၀န္မွာ စ၀္ပုိင္ဖွ က တာ၀န္ယူထားသည္။
“Shan State Progress Party သွ်မ္းျပည္တုိးတက္ေရးပါတီေလ၊ Shan State Prgressive Party တိုးတက္ေသာပါတီ မဟုတ္ ဘူး။ ခြန္ဆာ့နယ္ေျမအတြင္း စ၀္စိုင္းလိတ္ ကြယ္လြန္သြားျပီးေနာက္ပို္င္း ပါတီအေနနဲ႕ ဘာမွလုပ္ငန္းအေကာင္ အထည္ မေဖၚ ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အခု ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမႉးတာ၀န္ကုိ SSA စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပန္ဖွကပဲ တာ၀န္ယူတယ္ေလ” ဟု ဆက္၍ ေျပာျပပါသည္။
သွ်မ္းျပည္တိုးတက္ေရးပါတီ SSPP သည္ ျပီးခဲ့သည့္အပတ္ ထိုင္းနယ္စပ္တေနရာ၌ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးသည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ (၆) ဖြဲ႕ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ (Committee for Emergence Of Federal Union) ေခၚ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ေပၚထြန္းေရး ေကာ္မတီတြင္လည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။
http://www.mongloi.org/burmese/index.php?option=com_content&view=article&id=1521:-ssa-&catid=85:2008-08-01-03-14-40&Itemid=265
Tuesday, January 18, 2011
KSDDP ပါတီ စည္း႐ံုးေရးမွဴးတဦး ေကအဲန္ယူထံ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိ
နအဖ တုိက္ေခြး ေမာင္ခ်စ္သူ ခုိင္းဖတ္ ဘ၀မွ ရုန္းထြက္လာတဲ့ ဗုိလ္ဖုိးကလိကုိ ႀကိဳဆုိပါတယ္။
ဇန္န၀ါရီလ ၁၈ရက္။ ေစာခါးစူးညား (ေကအိုင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ(KSDDP)၏ ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္ေျမာက္ပိုင္း စည္း႐ံုးမွဴးတဦးျဖစ္သူ ေစာဖိုး ကလိသည္ ပါတီတြင္ မလုပ္ကိုင္လိုေတာ့သည့္အတြက္ ယေန႔မနက္တြင္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)ထံ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာ ခဲ့သည္။
ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ BGF (၁၀၁၈) တပ္ရင္းစခန္းရွိရာ ေရႊကုကၠိဳေက်းရြာတြင္ ေနထိုင္သည့္ အဆိုပါ စည္း႐ံုးေရး မွဴးက ပါတီတြင္း မည္သည့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာမွ မရွိသည့္အတြက္ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေစာဖိုးကလိက ေကအိုင္စီကို ယခုလို ေျပာသည္။
(ဓာတ္ပံုက ေကအက္စ္ဒီိဒီပီ ပါတီစည္း႐ံုးေရးမွဴးပံုပါ)
သူက “က်ေနာ္ အခုလို ထြက္ေျပးလာတာက ဒီ KNUနဲ႔ DKBA လိုမ်ဳိး ကိုယ့္အမ်ဳိးသားေရးဘက္က ျပန္လာလုပ္ဖို႔ပါ။ က်ေနာ္ KSDDP ပါတီ၀င္ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာလည္း အသက္ ၅၀ေက်ာ္ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ နအဖရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ စစ္သား လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဌာနခ်ဳပ္က က်ေနာ့္ကိုေခၚၿပီး ပါတီ၀င္ခိုင္းတယ္။ ပါတီဆိုတာလည္း နအဖက ေထာင္ေပး လိုက္တဲ့ပါတီပဲေလ။ အခြင့္အာဏာေတြ ဘာမွမရွိဘူး။ ဒါကို စိတ္ကုန္ေတာ့ ဒီဘက္ကို ျပန္လာဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပဲ။”ဟု ေျပာသည္။
ဆက္လက္၍ သူက “နအဖက က်ေနာ္တို႔ DKBA ကေန BGF ျဖစ္ရင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာေတြ သိပ္ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္တဲ့အ တြက္ သူတို႔ (နအဖ)အမိန္႔နဲ႔ ကမကထလုပ္ၿပီး ပါတီေထာင္ခိုင္းတာပဲ။ KSDDP ပါတီကိုေတာ့ ဆက္လုပ္တဲ့သူေတြကို ဘာမွ ကန္႔ကြက္ဖို႔ေတာ့ မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပါတီမွာ ကရင္မေျပာနဲ႔ ဘယ္တိုင္းရင္းသားပါတီမဆို ဘယ္ေတာ့မွ ျပည့္၀တဲ့ အခြင့္အေရးဆို တာ နအဖက ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဗိုလ္ႏႈတ္ခမ္းေမႊးတို႔လို အမ်ဳိးသားေရးပဲ ဆက္လုပ္မယ္။”ဟု ရွင္းျပသည္။
KNU တပ္မဟာ(၇) တပ္ရင္း(၁၀၁)မွ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးေစာေဖာဒိုက “က်ေနာ္တို႔ဆီ သူ အခုလို ေရာက္ရွိလာတာကို ၀မ္းသာ တယ္။ ႀကိဳဆိုတယ္။ ေနာက္ထပ္ၿပီး ျပန္လာမယ့္သူ ရွိအံုးမယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္။”ဟု ဆိုသည္။
ေစာဖိုးကလိသည္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္း မခံရမီက DKBA တပ္မဟာ (၉၉၉)လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း(၅) တပ္ရင္း မွဴးျဖစ္ခဲ့ၿပီး ပထမဦးဆံုး KNU ထံ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာသည့္ KSDDP ပါတီ၀င္တဦးလည္း ျဖစ္သည္။
ယခင္ ဒီေကဘီေအ ဥကၠဌ ေစာသာထူးေက်ာ္က ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၉ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္း ဥပ ေဒပုဒ္မ ၉ႏွင့္အညီ ပါတီမွတ္ပံုတင္ခြင့္ျပဳလိုက္သည့္ KSDDP ပါတီ ဥကၠဌအျဖစ္ တာ၀န္ယူခ့ဲၿပီး ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမတ္ေနရာ ၂ေနရာ အႏိုင္ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိ ပါတီလႈပ္ရွားမႈမ်ား တစံုတရာ မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
ဇန္န၀ါရီလ ၁၈ရက္။ ေစာခါးစူးညား (ေကအိုင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးပါတီ(KSDDP)၏ ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္ေျမာက္ပိုင္း စည္း႐ံုးမွဴးတဦးျဖစ္သူ ေစာဖိုး ကလိသည္ ပါတီတြင္ မလုပ္ကိုင္လိုေတာ့သည့္အတြက္ ယေန႔မနက္တြင္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)ထံ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာ ခဲ့သည္။
ျမ၀တီၿမိဳ႕နယ္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ BGF (၁၀၁၈) တပ္ရင္းစခန္းရွိရာ ေရႊကုကၠိဳေက်းရြာတြင္ ေနထိုင္သည့္ အဆိုပါ စည္း႐ံုးေရး မွဴးက ပါတီတြင္း မည္သည့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာမွ မရွိသည့္အတြက္ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေစာဖိုးကလိက ေကအိုင္စီကို ယခုလို ေျပာသည္။
(ဓာတ္ပံုက ေကအက္စ္ဒီိဒီပီ ပါတီစည္း႐ံုးေရးမွဴးပံုပါ)
သူက “က်ေနာ္ အခုလို ထြက္ေျပးလာတာက ဒီ KNUနဲ႔ DKBA လိုမ်ဳိး ကိုယ့္အမ်ဳိးသားေရးဘက္က ျပန္လာလုပ္ဖို႔ပါ။ က်ေနာ္ KSDDP ပါတီ၀င္ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာလည္း အသက္ ၅၀ေက်ာ္ၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ နအဖရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ စစ္သား လုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဌာနခ်ဳပ္က က်ေနာ့္ကိုေခၚၿပီး ပါတီ၀င္ခိုင္းတယ္။ ပါတီဆိုတာလည္း နအဖက ေထာင္ေပး လိုက္တဲ့ပါတီပဲေလ။ အခြင့္အာဏာေတြ ဘာမွမရွိဘူး။ ဒါကို စိတ္ကုန္ေတာ့ ဒီဘက္ကို ျပန္လာဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပဲ။”ဟု ေျပာသည္။
ဆက္လက္၍ သူက “နအဖက က်ေနာ္တို႔ DKBA ကေန BGF ျဖစ္ရင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာေတြ သိပ္ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္တဲ့အ တြက္ သူတို႔ (နအဖ)အမိန္႔နဲ႔ ကမကထလုပ္ၿပီး ပါတီေထာင္ခိုင္းတာပဲ။ KSDDP ပါတီကိုေတာ့ ဆက္လုပ္တဲ့သူေတြကို ဘာမွ ကန္႔ကြက္ဖို႔ေတာ့ မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ပါတီမွာ ကရင္မေျပာနဲ႔ ဘယ္တိုင္းရင္းသားပါတီမဆို ဘယ္ေတာ့မွ ျပည့္၀တဲ့ အခြင့္အေရးဆို တာ နအဖက ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဗိုလ္ႏႈတ္ခမ္းေမႊးတို႔လို အမ်ဳိးသားေရးပဲ ဆက္လုပ္မယ္။”ဟု ရွင္းျပသည္။
KNU တပ္မဟာ(၇) တပ္ရင္း(၁၀၁)မွ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးေစာေဖာဒိုက “က်ေနာ္တို႔ဆီ သူ အခုလို ေရာက္ရွိလာတာကို ၀မ္းသာ တယ္။ ႀကိဳဆိုတယ္။ ေနာက္ထပ္ၿပီး ျပန္လာမယ့္သူ ရွိအံုးမယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္။”ဟု ဆိုသည္။
ေစာဖိုးကလိသည္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္း မခံရမီက DKBA တပ္မဟာ (၉၉၉)လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း(၅) တပ္ရင္း မွဴးျဖစ္ခဲ့ၿပီး ပထမဦးဆံုး KNU ထံ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိလာသည့္ KSDDP ပါတီ၀င္တဦးလည္း ျဖစ္သည္။
ယခင္ ဒီေကဘီေအ ဥကၠဌ ေစာသာထူးေက်ာ္က ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၉ရက္ေန႔တြင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္း ဥပ ေဒပုဒ္မ ၉ႏွင့္အညီ ပါတီမွတ္ပံုတင္ခြင့္ျပဳလိုက္သည့္ KSDDP ပါတီ ဥကၠဌအျဖစ္ တာ၀န္ယူခ့ဲၿပီး ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမတ္ေနရာ ၂ေနရာ အႏိုင္ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္ထိ ပါတီလႈပ္ရွားမႈမ်ား တစံုတရာ မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။