“လက္နက္ကိုင္ ျပႆနာမဟုတ္ဘူး၊ ဒါ … ျပည္တြင္းစစ္”

ဧရာ၀တီ သတင္းမွကူးယူသည္။

ႏိုဝင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔က ကခ်င္လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (KIA) ႏွင့္ အစိုးရ ဝန္ႀကီးတခ်ိဳ႕တို႔ တရုတ္ႏုိင္ငံပိုင္ ေရႊလီၿမိဳ႕တြင္ အပစ္ရပ္ေရးကိစၥအတြက္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေသာ္လည္း KIA ႏွင့္ အစိုးရတပ္မ်ားအၾကား တုိက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ျပင္းထန္လ်က္ပင္ ရွိေသးသည္။ ကခ်င္ေဒသမွ ဒုကၡသည္မ်ား ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ ထြက္ေျပးေနရၿပီး ယမန္ေန႔က ကုလသမဂၢလက္ေအာက္ခံ INGO အဖြဲ႕မ်ား သြားေရာက္ကူညီခဲ့ၾကသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကလည္း ဒီဇင္ဘာ ၁၀ ရက္ေန႔ ရက္စြဲျဖင့္ ကခ်င္ေဒသအတြင္း အစိုးရတပ္မ်ား တိုးခ်ဲ႕ခ်ထားျခင္း၊ ထိုးစစ္ဆင္ျခင္းမ်ား ဆက္လက္ မျပဳလုပ္ရန္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္ထံ ညႊန္ၾကားခ်က္တေစာင္ ေပးပို႔ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ယေန႔တိုင္ တုိက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနဆဲျဖစ္သည္။ ႏိုဝင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔က အစိုးရ ဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ KIA ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီးေနာက္ ထပ္မံေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းလည္း မရွိေပ။


KIA ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္


ေရႊလီတြင္ ႏိုဝင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔က ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ KIA ဒုတိယ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ဂြမ္ေမာ္အား ဧရာဝတီ သတင္းေထာက္ ေဝမိုးက ႏုိဝင္ဘာ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့သည္ မ်ားအား ေဖာ္ျပလိုက္ရပါသည္။

ေမး။ ။ အခုလက္ရွိ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ။

ေျဖ။ ။ တိုက္ပြဲအေျခအေနကေတာ့ ေတာက္ေလွ်ာက္ပဲ။ မေန႔ (ႏိုဝင္ဘာ ၂၉) က ေဆြးေႏြးပြဲကေတာ့ ဘာမွသိပ္ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းေရးကို အဓိက မေျပာဘူး။ အဓိကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရမယ္၊ ေနာက္ အခုတေလာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က က်ေနာ္တို႔ကို တရက္တည္းနဲ႔ ေခ်မႈန္းမယ္ဆိုတဲ႔ စကားေတြ ေျပာတာက ဒါ မသင့္ေလ်ာ္ဘူး ဆိုတာေတြေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေျပာျဖစ္တယ္။ အဓိကကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈပဲ၊ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းကို အဓိက သြားရမယ္။ လက္နက္ကိုင္ရင္ေတာ့ ဒါ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပႏိုင္ဘူး ဆိုတာကို အဓိကထားၿပီး က်ေနာ္တို႔ Highlight လုပ္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က ဒါကို လက္နက္ကိုင္ ျပႆနာလို႔ မသတ္မွတ္ဘူး။ ျပည္တြင္းစစ္လို႔ သတ္မွတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရမယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔က ေျပာတယ္။ အဓိကကေတာ့ အခုနေျပာတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈ လမ္းေၾကာင္းေပၚကို ေရာက္ေရးကို အဓိက ေဇာင္းေပးၿပီးေတာ့ မေန႔က ေဆြးေႏြးသြားတာ။

ေမး။ ။ အဲဒီေတာ့ ဟိုဘက္ကေရာ ဘာေတြ ျပန္ေျပာလဲ။

ေျဖ။ ။ ဘာမွမေျပာဘူး။ ျပန္ၿပီးတင္ျပမယ္ေပါ့။ သူတို႔ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးရမယ္၊ သူတို႔နဲ႔ အခ်က္ ၄ ခ်က္ သေဘာတူဖို႔ ေျပာတယ္။ အစကေတာ့ ဦးေအာင္မင္းက ခပ္မာမာပဲ။ သူက အားလံုးနဲ႔ ေျပလည္ေတာ့မယ္ ဘာညာဆိုၿပီး ေျပာတာ။ ေနာက္ က်ေနာ္တို႔ဆီက ျပန္ေျပာတဲ့ အခါမွာက်ေတာ့ သူကနည္းနည္း ေလသံ ျပန္ေပ်ာ့သြားတယ္။ သူကေတာ့ အားလံုးနဲ႔ အဆင္ေျပၿပီ၊ လက္မွတ္ထိုးခါနီးၿပီး၊ အဲဒီလို လုပ္ေနတာ။ သူတို႔ဘက္က ဦးေအာင္ေသာင္းရယ္၊ ဦးသိန္းေဇာ္ ရယ္၊ ဦးေအာင္မင္းရယ္။ အဓိက ေဆြးေႏြးတာ သူတို႔သံုးေယာက္ပဲ။

ေမး။ ။ အခ်က္ ၄ ခ်က္ဆိုတာ ဘာေတြလဲ။

ေျဖ။ ။ အခ်က္ ၄ ခ်က္က အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး၊ လက္နက္မပါဘဲ သြားလာေရး၊ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အဲဒီအခ်က္ေတြကို ခါတိုင္း အရင္ အဖြဲ႕ေတြ ေျပာေနတာကိုပဲ ေျပာတာပါပဲ။

ေမး။ ။ ေနာက္ထပ္ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ကိုေရာ သူတို႔ သေဘာတူလား။

ေျဖ။ ။ ေဆြးေႏြးရေအာင္လို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ၊ ဘယ္ေန႔ျဖစ္မလဲေတာ့ မသိေသးဘူး။

ေမး။ ။ ဒါဆို ၃ နာရီေက်ာ္ ေတြ႔တာက ဘာမွ သိပ္မထူးျခား ဘူးေပါ့။

ေျဖ။ ။ မထူးျခားဘူးလို႔ ေျပာရမွာပဲေလ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကလည္း အရင္ကဟာေတြ ေျပာတယ္။ အခုကေတာ့ သူတို႔က သမၼတဆီကို တင္ေပးမယ္ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ဒီတႀကိမ္မွာမွ သမၼတက မသိပါဘူးလို႔ ေျပာရင္ေတာ့ ဒါ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ေမး။ ။ ဒီရက္ပိုင္း ကခ်င္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ တိုက္ပြဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ေကာ မေန႔က (ႏိုဝင္ဘာ ၂၉) ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ဘာေတြေျပာတာ ရွိလဲ။ အစိုးရဘက္ကေကာ ဘာေတြ တုန္႔ျပန္လဲ။

ေျဖ။ ။ ဘာမွ တုန္႔ျပန္ခ်က္ မရွိဘူး။ သူတို႔ကေတာ့ ceasefire agreement လုပ္မွ ဒီတပ္ေတြက ျပန္ဆုတ္သြားရမယ့္ သေဘာမ်ဳိး ေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ညႇိႏိႈင္းရင္းနဲ႔ ဒီတပ္ေတြက ဆုတ္သြားႏိုင္တယ္။ အဓိကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္ရမယ္လို႔ ေျပာတယ္ေလ။ သူတို႔ဘက္က ေလေၾကာင္းအကူသံုးတဲ့ ကိစၥေတြ အကုန္လံုး ျပည့္ျပည့္စံုစံု က်ေနာ္တုိ႔ ေျပာတယ္။ တပ္ေတြတိုးတာက အစ၊ ႏိုင္ငံျခားတပ္နဲ႔ တိုက္တဲ့ ပံုစံမ်ဳိးျဖစ္လာၿပီ။ ျပည္တြင္းစစ္ ဆိုတာထက္ကို ပိုၿပီးေဘာင္ေက်ာ္ သြားၿပီလို႔ အဲဒီလိုေျပာလိုက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ KIA ရဲ႕ စစ္ရုံးခ်ဳပ္ ကေတာ့ ဒီတိုက္ပြဲကို မွတ္တမ္းတင္ထားမယ္။ အင္အားအမ်ားဆံုး ျပည္ပရန္ကို တိုက္တဲ့ စစ္ပြဲပံုစံမ်ဳိး ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းလည္း က်ေနာ္တို႔ ေျပာလိုက္ၿပီ။ အဲဒီကိစၥကို သူတုိ႔ဘက္က ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး။ နားေထာင္သြားတာပဲ။

ေမး။ ။ KIO အေနနဲ႔ ဒါမွမဟုတ္ KIA အေနနဲ႔ သမၼတနဲ႔ ျမန္မာအစိုးရကို ဘာေတြေျပာခ်င္လဲ။ တိုင္းရင္းသား ကိစၥမွာ သူတုိ႔ကုိ ဘာေတြ ေျပာေစခ်င္လဲ။

ေျဖ။ ။ အဓိက ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဒီတိုင္းရင္းသားကိစၥကို အစိုးရအဆက္ဆက္က လက္နက္ကိုင္ တပ္လို႔ ေျပာေနတာကို က်ေနာ္တို႔က ေျပာခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ လက္နက္ကိုင္ျပႆနာ၊ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡလို႔ ေျပာလိုက္ရင္ Ceasefire agreement မွာ အဆံုးသတ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ေျပာတာက လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္တယ္။ ဒီတိုက္ပြဲက ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ျဖစ္လာတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္၊ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ျပႆနာ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းရမွာ။ အခု က်ေနာ္တို႔က အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းေရး မလုပ္ဘူးလို႔ ေျပာေနတာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ သေဘာထားက လုပ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးရမယ္ဆိုတဲ့ ဆႏၵ ရွိကိုရွိရမယ္။ ဒီဆႏၵကို လူသိရွင္ၾကား ေဖာ္ထုတ္ျပရမယ္။ ေနာက္ ဘယ္လို လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ road map ရွိသင့္တယ္။ ဒီ ၃ ခ်က္အေပၚမွာ အေျခခံမွ က်ေနာ္တို႔က အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္လို႔ရမွာ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္ေက်ာ္တုန္းက ဒီလို road map မရွိဘဲနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးလုပ္ခဲ့တာေလ။ ဒါေၾကာင့္ မေန႔ (ႏိုဝင္ဘာ ၂၉) က က်ေနာ္တို႔ ဥကၠ႒ကလည္း ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီလို အရင္ပံုစံ အတိုင္းပဲ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ယာယီပဲ ရမယ္။ ဒီေန႔ အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းၿပီး သဘက္ခါက်ရင္ တိုက္ပြဲေတြ ျပန္ျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ကို ေျပာလိုက္တယ္။

ေမး။ ။ တုိက္ပြဲေတြရဲ႕ အေနအထားက ဘယ္လိုရွိလဲ။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္တို႔ အေတြ႔အႀကံဳအရဆိုရင္ ပိုဆိုးလာတယ္လို႔ ေျပာႏုိင္လား။

ေျဖ။ ။ သူတို႔ဘက္က အင္အားေတြ ပိုသံုးလာတာေပါ့။ ေနာက္ ေလေၾကာင္းအကူတပ္ေတြ ပါလာတယ္။ အေျမာက္ေတြနဲ႔ ပစ္လာတယ္။ ႏုိဝင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔က ပစ္တယ္။ အခုတေလာ သူတို႔က ဒီေလေၾကာင္းက ကူတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ လူနာ အတင္အပို႔ ေလာက္ပဲ သံုးတာ၊ အခုက မဟုတ္ဘူး။ ေထာက္ပံ့ပို႔ေဆာင္တာတို႔၊ လူအင္အား ခ်တာတို႔ ေလေၾကာင္းအကူသံုးလာတယ္။

ေမး။ ။ ဒါဆို ရဟတ္ယာဥ္ေတြနဲ႔ ပစ္လာတာေတြ ရွိၿပီလား။

ေျဖ။ ။ ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ ပစ္တာေတာ့ မရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ စစ္တပ္ အေျပာင္းအေရႊ႕လုပ္တယ္၊ ရိကၡာပို႔ တယ္။ လက္နက္ေတြ ပို႔တယ္။ မေန႔ (ႏိုဝင္ဘာ ၂၉) ကဆိုရင္ ရွမ္းရြာေလး တစ္ရြာကို မီးရႈိ႕လိုက္တယ္။ ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းေဘးမွာ အိမ္ေျခ ၁၀၀ ေလာက္ရွိတာ အကုန္လံုးနီးပါး ေျပာင္တာပဲ။ ၅ အိမ္၊ ၆ အိမ္ ေလာက္ပဲ က်န္တယ္။ အကုန္လိုက္ မီးရႈိ႕တာ။ ရြာထဲကို ၁၁၀ (မမ) ေတြနဲ႔ ပစ္ၿပီးမွ ရြာကို မီးရႈိ႕၊ အဲဒီလို လုပ္ေနတာ။ ဒါ ရွမ္းရြာေနာ္၊ ကခ်င္ရြာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။

ေမး။ ။ စစ္ပြဲနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ ေနရာေတြကို ပစ္မွတ္ထားတာက ပံုမွန္ဘဲလား။ ဆက္တိုက္လိုလို ျဖစ္ေနလား။

ေျဖ။ ။ ဒါ ေတာက္ေလွ်ာက္ပဲ။ ဗန္းေမာ္ဘက္မွာ ခဏခဏျဖစ္တယ္။ ဒီလိုျဖစ္တဲ့ ရြာေပါင္းက အခု က်ေနာ္ သိတာေတာင္မွ ၈ ရြာ၊ ၉ ရြာေလာက္ ရွိတယ္။ ရြာထဲက အိမ္ေတြကို ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တာတို႔ ဘာတို႔ ေပါ့ေနာ္။ တိုက္ပြဲျဖစ္မွ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ မေန႔ (ႏုိဝင္ဘာ ၂၉) က ဆိုလည္း အဲဒီလိုပဲ။ ရြာထဲမွာ တိုက္ပြဲမျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ လက္နက္ႀကီးနဲ႔ကို ပစ္တာ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မီးရႈိ႕လိုက္တာ။

ေမး။ ။ ေရႊလီမွာ ေတြ႕ၾကတာ ဆိုေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေနအထားကေရာ ဘယ္လိုရွိလဲ။

ေျဖ။ ။ သူတို႔ကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေဆြးေႏြးၿပီးမွ ေျဖရွင္းေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိတယ္။ က်ေနာ္ တို႔ကလည္း ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ မေန႔ (ႏိုဝင္ဘာ ၂၉) က ေဆြးေႏြးပြဲမွာ က်ေနာ္တို႔ ဥကၠ႒ ကိုယ္တိုင္ တက္တယ္ ဆိုတာက တကယ္လို႔သာ ႏိုင္ငံေရး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ေဆြးေႏြးသြားခ်င္လို႔။ အဲဒီမွာ အၿမဲတမ္း ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ၉ ဦးရွိတဲ့အနက္က ၃ ဦး တက္တယ္။ ေနာက္အားလံုး ၆ ဦးမွာ ၅ ဦးက ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ လူႀကီးေတြပဲ။ က်ေနာ္တို႔ အစကစဥ္စားတာကေတာ့ ႏွစ္ရက္ေလာက္ အခ်ိန္ယူမယ္ေပါ့။ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ေနာက္ထပ္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ေတြကိုပါ က်ေနာ္တို႔က ေဆြးေႏြးခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အဲဒီလို ေဆြးေႏြးဖို႔ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ သူတို႔က အခ်ိန္ကေတာ့ ၂ နာရီပဲ ရမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ လာၾကည့္တဲ့ ပံုစံပဲ ျဖစ္သြားတယ္။

ေမး။ ။ ေဆြးေႏြးတဲ့ အခ်ိန္မွာ တရုတ္ အာဏာပိုင္ေရာ ရွိေနလား။

ေျဖ။ ။ သူတို႔ကေတာ့ အထဲမွာ မထိုင္ဘူး။ သူတို႔က လံုၿခံဳေရးနဲ႔ တျခားကိစၥေတြမွာ ကူညီေပးတာ။

ေမး။ ။ ေပက်င္းက အရာရွိေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ အစိုးရဘက္က ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ေရာ ျမန္မာအစိုးရဘက္နဲ႔ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးတာ ရွိလား။

ေျဖ။ ။ မရွိဘူး။ သူတို႔ကေတာ့ က်ေနာ္ တို႔ကို သြားေရးလာေရး ခက္ခဲတဲ႔အတြက္ သြားေရးလာေရးမွာ အကူအညီ ေပးတယ္။ အထဲမွာ တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ အထဲမွာ လုပ္လို႔မရဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုပါ အေျချပဳၿပီး သူတို႔က ေနရာ ခြင့္ျပဳေပးတယ္။

ေမး။ ။ မဟာမိတ္ အေနအထားကေရာ ေနာက္ဆံုးအေျခအေန ဘယ္လို ရွိသလဲ။

ေျဖ။ ။ မဟာမိတ္အေနအထားက အရင္ အတိုင္းပါပဲ။ အဓိကကေတာ့ UNFC (ညီညြတ္ေသာလူမ်ိဳးမ်ား တုိင္းရင္းသား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ) ရဲ႕ သေဘာထား။ က်ေနာ္တို႔ တဖြဲ႕ခ်င္း ေတြ႕လို႔ ရၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ UNFC ရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ လိုတယ္။ အဲဒီေတာ့ တဖြဲ႕ခ်င္း လက္မွတ္ ေရးထိုးမယ့္ ကိစၥကေတာ့ UNFC က ထိုးပါဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔က အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ထိုးလို႔ရတယ္။ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ပတ္သက္တာ ဆိုရင္ေတာ့ တဖြဲ႔ခ်င္း ေျပာလို႔ မရဘူး။ အဲဒီအခါက်ရင္ UNFC ကေန မူခ်မွတ္ ေပးမယ္ရမယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ တဖြဲ႔ခ်င္း ေတြ႕လို႔ ရပါတယ္။

မေန႔ (ႏုိဝင္ဘာ ၂၉) က ဦးေအာင္မင္းကအစ သူေျပာပံုက အားလံုးပဲ လက္မွတ္ထိုးေတာ့ မလိုလိုေလ။ သူကအဲဒီလို စၿပီး စကားေျပာတာ။ အခုက လက္မွတ္ထိုးမယ္လို႔ ကတိေပးထားတဲ့ အဖြဲ႔က ဘယ္သူမွ မရွိဘူး။ ေတြ႕ဖို႔ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး ဆႏၵရွိတာေပါ့။ တကယ္လို႔သာ ႏွစ္ဘက္ေျပလည္ႏိုင္တဲ႔ လမ္းေၾကာင္းေတြ႔တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္သူမဆို ဆက္ဆံေရးအရ လုပ္သြားမွာပါ။ ႀကိဳၿပီးေတာ့ လက္မွတ္ထိုးမယ္၊ ဘယ္ေန႔မွာ ထိုးမယ္ဆိုတာေတာ့ မရွိပါဘူး။
http://burma.irrawaddy.org/archives/3568