ဆဲေနေကာ္(၄၉)
19/07/2012
စာေရးသူသည္ ၁၉၉၄ ေနာက္ပိုင္း ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးဘ၀က ေဘးထြက္ထိုင္ေနသူတဦးျဖစ္ပါသည္။ ဆိုလိုရင္းမွာ ကရင္အခ်င္းခ်င္းျပန္မတိုက္ျခင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး လႈပ္ ရွားမႈတြင္ မ်က္ေျခမျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနသူျဖစ္ပါသည္။
ယၡင္ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနခ်ိန္၊ တခ်ိန္က မာနယ္ပေလာ၌ တက္ေရာက္ခဲ့ရေသာ ႏိုင္ ငံေရးမြန္းမံသင္တန္းမွ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းပို႔ခ်ေပးခဲ့ေသာ ဖူးေမာင္ေမာင္ ေျပာခဲ့ေသာ ဇတ္လမ္းတပုဒ္ ကိုမူ ရင္းအတိုင္း ျပန္လည္တင္ျပလိုက္ရပါသည္။
တခါက ကရင္ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးသည္ ေတာေတာင္ထဲ၌ သစ္သီးသစ္ရြက္၊ သစ္ဥသစ္ဖုမ်ား ခူးေကာက္ရန္ ရြာႏွင့္ေ၀းေသာေနရာတြင္ သြားေရာက္ရွာေဖြေနပါသည္။ ထိုေတာထဲတြင္ရွာေဖြေနစဥ္ အသီးမ်ားႏွင့္ျပည့္စုံ ေနေသာ အပင္ႀကီးတပင္ကို ေတြ႔သျဖင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူသည္ ဒူးေလးႏွင့္ဓါးမကို ဇနီးသည္ႏွင့္ထားခဲ့ၿပီး ၎ အပင္ႀကီးကို ခက္ခက္ခဲခဲ တက္သြားပါသည္။ သစ္ပင္၏ အျမင့္ဆံုးအကိုင္းေရာက္ေသာအခါ လက္နက္ကိုင္ လူဆိုးဓါးျမ ၆ဦးသည္ ယင္းသစ္ပင္နားသို႔ေရာက္လာၿပီး တဦးတည္းရိွေနေသာ အမ်ိဳးသမီးကို ၀ိုင္း၀န္းၿပီး အဓမၼျပဳက်င့္ပါေတာ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးတဦးကို ဓါးျမ ၃ဦးမွ အဓမၼျပဳက်င့္ေနစဥ္ က်န္ ၃ဦးမွာ လက္နက္ျဖင့္ လံုျခံဳေရးယူထားပါသည္။
သစ္ပင္ထက္မွာ ရိွေနေသာခင္ပြန္းသည္ ေအာက္သို႔ဆင္းမလာႏိုင္ရန္ သစ္ပင္ေျခရင္းတြင္ လူဆိုး ၃ဦးက ဓါးမ်ားျဖင့္ အလွည့္က်ေစာင့္ၿပီး ဇနီးသည္ကို အလွည့္က် အဓမၼျပဳက်င့္ေနပါသည္။ ၎ဒါးျမ ၆ဦး ဆႏၵျပည့္ ၀သြားၿပီးေနာက္ အမ်ိဳးသမီးကိုမသတ္ဘဲ ထြက္သြားပါသည္။ လူဆိုးမ်ားထြက္သြားၿပီးေနာက္ ခင္းပြန္းသည္ သစ္ပင္ေပၚမွ ဆင္းလာၿပီး ဇနီးသည္ကို စိတ္မေကာင္းစြာျဖင့္ စူးစိုက္ၾကည့္ေနပါသည္။
ဇနီးသည္သည္ အကၤ်ီထမီျပန္၀တ္လွ်က္ ခင္ပြန္းသည္ကိုႀကိဳးစားႏွစ္သိမ့္ပါေတာ့သည္။ ထိုအခါ ခင္ပြန္းသည္က-
“မင္းကိုလူဆိုးေတြက၀ိုင္းၿပီးအဓမၼျပဳက်င့္တာကို အားမတန္လို႔အႏိုင္က်င့္ခံရတာကို ငါနားလည္ေပးလို႔ရ တယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းကသူတို႔ခါးကို စိတ္ပါလက္ပါဖက္ၿပီးပြတ္သပ္ေနတာကိုငါနားလည္လို႔မရဖူး။ ငါ့နွင့္အိပ္ ရင္နင္ဒီလိုစိတ္ပါလက္ပါတခါမွမလုပ္ဘူး။” ဟုနာက်ည္းစြာေျပာပါေတာ့သည္။
ယင္းေနာက္ပိုင္း ၎ဇနီးေမာင္ႏွံကို ရြာလူႀကီးမ်ားမွ ၀ိုင္း၀န္းေစ့စပ္ျဖန္ေျဖေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ ဇနီး ေမာင္ႏွံ ၂ဦးလမ္းခြဲခဲ့ရပါသည္။
ဤပံုျပင္၌ ဖူးေမာင္ေမာင္ (ဗို္လ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္) ဆိုလိုသည္မွာ အားမတန္၍ မာန္ေလွ်ာ့ရသည့္အခါ ရန္သူ႕အႀကိဳက္ကို စိတ္ပါလက္ပါႀကိဳးစားအားထုတ္ေနျခင္းသည္ အခ်င္းခ်င္းစိတ္၀မ္းကြဲေအာင္လုပ္ေန ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ တန္ျပန္လက္စားေျခဖို႔ စိတ္ဓါတ္မရိွသည့္အျပင္ တဦးေပၚတဦးအျပစ္တင္ေနျခင္းသည္ လက္ရိွအေျခအေနကိုေရာ၊ အနာဂတ္ကိုပါအက်ိဳးမရိွေၾကာင္း ဆိုလိုပါသည္။
စာေရးသူ
ဆဲေနေကာ္ (၄၉)
No comments:
Post a Comment