Sunday, March 31, 2013
ကရင့္အနာဂတ္ တည္ေဆာက္ေရး အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ၃၇ဦးပါ ေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္း
ကရင္ျပည္နယ္၊ ဘားအံၿမိဳ႕ရွိ ဇြဲကပင္ခမ္းမတြင္ မတ္လ ၂၉ရက္မွ ၃၀ရက္အထိ က်င္းပျပဳလုပ္သည့္ ကရင့္ေရးရာ အစည္းအ ေ၀းမွ ကရင္အမ်ဳိးသားတို႔၏ အနာဂတ္ဘ၀ သာယာလွပေရးကို တည္ေဆာက္ႏုိင္ရန္အတြက္ ၃၇ဦးပါ ေကာ္မတီတစ္ရပ္ကို ဖြဲ႔စည္းလိုက္ေၾကာင္း ယေန႔ သေဘာထားထုတ္ျပန္လိုက္သည္။
၎ေကာ္မတီကို “ကရင္အမ်ဳိးသား စည္းလံုးေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီ”ဟု ေခၚေ၀ၚၿပီး အဆိုပါ အစည္းအေ၀းတြင္ ေဆြး ေႏြးခဲ့သည္မ်ားကို ဆက္လက္၍ လက္ေတြ႕ အေကာင္အထည္ေဖာ္သြားမည့္ လုပ္ငန္းအဖြဲ႕အျဖစ္ တက္ေရာက္လာသူ ကိုယ္စား လွယ္မ်ားထဲမွ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
“ဒီေကာ္မတီဟာ တကယ္ အလုပ္လုပ္ရမဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေဒသအသီးသီး၊ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးက ကရင္ေခါင္း ေဆာင္ေတြ ပါ၀င္တာမို႔ လက္ေတြ႕က်က် လုပ္ေဆာင္သြားရမဲ့ အဖြဲ႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္”ဟု သဘာပတိ အရွင္စႏၵာ၀ရက အစည္းအေ၀း ဒုတိယေန႔တြင္ ျမြက္ၾကားခဲ့သည္။
ယေန႔ ထုတ္ျပန္သည့္ ကရင့္ေရးရာအစည္းအေ၀း၏ သေဘာထားေၾကညာခ်က္တြင္ ကရင္အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညႊတ္မႈဆိုင္ ရာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္မႈမ်ားတြင္ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးမွ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြားၾကမည္ျဖစ္ၿပီး စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ႏွင့္ ဘာသာစကားဆိုင္ရာ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္။
ထို႔အျပင္ စစ္မွန္တည္တံ့ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခိုင္မာေသာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာမ်ား၊ ကရင္လူထုတစ္ရပ္ လံုးကို အာမခံခ်က္ေပးႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒဆိုင္ရာႏွင့္ သယံဇာတ ထုတ္ယူသံုးစြဲမႈဆိုင္ရာ ေရွ႕လုပ္ငန္း စဥ္ ၅ရပ္ကို တက္ေရာက္လာသူ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ သေဘာတူညီခ်က္ျဖင့္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
ကရင့္အနာဂတ္အေရးႏွင့္ပတ္သက္၍မူ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ၊ အမ်ဳိး သမီး အခြင့္အေရး အပါအ၀င္ ကရင္အမ်ဳိးသားတို႔၏ ဘ၀အာမခံခ်က္၊ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒ ေရးဆြဲျပဌာန္း ျခင္းမ်ားကိုလည္း ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္ခဲ့ေၾကာင္း ၎တို႔၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသည္။
အစည္းအေ၀းအၿပီးတြင္ ျပဳလုပ္သည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ၌ ျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ၀င္ ဆရာေစာေက်ာ္စြာက “က်ေနာ္တို႔ ဒီအစည္းအေ၀း ေဆြးေႏြးတဲ့အထဲမွာ အဓိက အခ်က္သံုးခ်က္ေပါ့။ ပထမဆံံုးက ကရင္အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညႊတ္ေရး၊ ေနာက္ ၿပီး စစ္မွန္ၿပီး တည္တံ့ခိုင္ၿမဲတ့ဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို တည္ေဆာက္ေရးနဲ႔ ေနာက္တခုက ကရင့္အနာဂတ္ေရး ဆိုၿပီးေတာ့ ဒီသံုးခုစလံုး က တခုနဲ႔တခု ခ်ိတ္ဆက္ရင္းနဲ႔ တၿပိဳင္တည္း ေဖာ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ေကအိုင္စီ၏အေမးကို ေျဖၾကားခဲ့သည္။
ဖလံု-စေ၀ၚဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အမတ္ နန္းေစးအြာက “က်မအေနနဲ႔က ကိုယ့္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ရြာအလိုက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေဒသအလိုက္ကို ေက်းရြာမွာရွိတဲ့ လူထုအဆင့္ထိကို ေရာက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္က ဒီမွာတက္ေရာက္လာတဲ့ ဘာသာေရးေခါင္း ေဆာင္ေတြေရာ၊ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ လုပ္ေပးေနတဲ့ ဒီအရပ္ဖက္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းေတြ အကုန္လံုးေပါ့ေနာ္ ျပန္ၿပီးေတာ့ ရွဲ(ဖလွယ္) လုပ္ေပးဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္”ဟု ေျပာဆိုသည္။
ဆြစ္ဇာလန္သံရံုး၏ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ရက္တာ ကရင့္ေရးရာ အစည္းအေ၀းကို ျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတီ ၁၁ဦးျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကၿပီး ေရွ႕ဆက္ လုပ္ေဆာင္သြားရန္ အထက္ပါေကာ္မတီသစ္ကို ထပ္မံ ဖြဲ႕စည္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
အစည္းအေ၀းသို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအရပ္ရပ္ရွိ ကရင္ဘာသာေရးဆုိင္ရာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားမွ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား၊ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာေတာ္မ်ား၊ ကရင့္ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ကရင္ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားႏွင့္ အျခားႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားမွ ကရင္မ်ား၊ အစိုးရႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေနၾကေသာ ကရင္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ား၊ ကရင္စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအသင္းအဖြဲ႕မ်ား၊ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႕မ်ား၊ ကရင္လူငယ္၊ ကရင္အမ်ဳိးသမီး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ တတ္သိပညာရွင္မ်ား၊ ကရင္ရပ္မိရပ္ဖမ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ကရင္အမ်ဳိးသားႏွင့္ ေလ့လာသူမ်ား အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ၄၀၀ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾက သည္။
Saturday, March 30, 2013
ျမန္မာျပည္သားမ်ားအတြက္ ခ်ဲ ့ဂဏန္းလက္ေဆာင္ (ေမြးဂဏန္း)
2013 ခုႏွစ္အတြက္ ခ်ဲ ့ထီ ေမြးဂဏန္း ႏွစ္လုံး
786
969
ထုိးျဖစ္ေအာင္ထုိးေနာ္... ေပါက္မယ္... ေသခ်ာပဲ... :D
Type the rest of your post here.
786
969
ထုိးျဖစ္ေအာင္ထုိးေနာ္... ေပါက္မယ္... ေသခ်ာပဲ... :D
Type the rest of your post here.
Friday, March 29, 2013
ကရင္တုိင္းရင္းသားတုိ႔၏ ပထမဆုံး စုစည္းေတြ႔ဆုံမႈ
ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ကာလအတြင္း ေပၚေပါက္လာသည့္ ကရင္တုိင္းရင္းသားအဖဲြ႔ေပါင္းစုံ၏ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေတြ႔ဆုံ ညိွႏိႈင္းပဲြကုိ ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံၿမိဳ႕တြင္ ယေန႔ ေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖ
စ္သည္။
တရားမ၀င္ ကရင္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား၊ တရား၀င္ ကရင္ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ ကရင္ NGO မ်ား၊ ကရင္အမ်ိဳးသားအေရး ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည့္ အလႊာအသီးသီးမွ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား တက္ေရာက္ၾကသည့္ ပထမအႀကိမ္ ကရင္ေရးရာအစည္းအေ၀းႀကီး ျဖစ္သည္။
ကုိယ္စားလွယ္ ၄၀၀ ေက်ာ္တက္ေရာက္ေနသည့္ ဤအစည္းအေ၀းႀကီးကုိ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရိွ ကရင္အမ်ိဳးသားလံုး စည္းလံုးညီညႊတ္ေရး၊ အျခားေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ အတူတကြ ခ်စ္ၾကည္ရင္းနွီးစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ေရး စသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ က်င္းပေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု အစည္းအေ၀း က်င္းပေရး အဖြဲ႔၀င္တဦးက ဧရာ၀တီသတင္းဌာနကို ေျပာသည္။
ဤအစည္းအေ၀း ျပဳလုပ္မည့္ သတင္းကုိ ကရင္အဖဲြ႔စုံ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ဘားအံမွာေတြ႔ၾကမယ္ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ဧရာ၀တီ http://blog.irrawaddy.org/2013/03/blog-post_8945.html တြင္ ေဖာ္ျပခ့ဲၿပီးျဖစ္သည္။
ယေန႔ အစည္းအေ၀းႀကီးသုိ႔ တက္ေရာက္လာသူမ်ားထဲတြင္ ဗဟုိ ႏွင့္ ျပည္နယ္အစုိးရ၀န္ႀကီးမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။
ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ား ခ်စ္ၾကည္ စည္းလံုးစြာ အတူတကြ ေနထိုင္ေစလုိေၾကာင္း၊ ဤအစည္းအေ၀းႀကီး ျဖစ္ေျမာက္ေစရန္ အစုိးရက စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္း ေကာ္မတီ ဒုဥကၠ႒၊ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၊ ကရင္ျပည္နယ္အစိုးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးေဇာ္မင္းတို႔က ေျပာဆိုၾကသည္။
ကရင္ေရးရာအစည္းအေ၀းႀကီး “တကယ္ျဖစ္ေစခ်င္လို႔ ဒီပြဲကို က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ လာတက္တာျဖစ္တယ္” ဟု ဦးေအာင္မင္းက ဧရာ၀တီသတင္းဌာနကို ေျပာသည္။
ကရင္အမ်ိဳးသားအစည္းအရံုး KNU မွ ပဒိုမန္းၿငိမ္းေမာင္က ၎တို႔သည္ ျပည္ေထာင္စုမွခြဲထြက္မည့္ အဖြဲ႔ မဟုတ္ေၾကာင္း ကရင္ေရးရာအစည္းအေ၀းတြင္ အတိအလင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဘားအံၿမိဳ႕၊ ဇြဲကပင္ခန္းမတြင္ ယေန႔မွစတင္ကာ ၂ ရက္ၾကာ က်င္းပမည့္ အစည္းအေ၀းတြင္ ကရင္အမ်ိဳးသားထုအတြင္း မတူညီေသာ
အျမင္သေဘာထားမ်ားကို ေဆြးေႏြးေနၾကရာ ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ား၏အနာဂတ္အေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ရြက္မည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ခ်မွတ္သြားမည္ဟု သိရသည္။
ျပည္ေတာ္ျမင့္ ~
- See more at: http://blog.irrawaddy.org/2013/03/blog-post_8068.html#sthash.PHAUhUy4.dpuf
Thursday, March 28, 2013
အပစ္ခတ္ရပ္စဲျခင္းျဖစ္စဥ္အတြင္း ကရင္ျပည္သူလူထုမ်ား၏ေျမယာဆုံးရွဳံးနစ္နာမွဳႏွင့္ အာရွလမ္းမႀကီး
ေဒသခံျပည္သူတစ္ဦး၏ ေရးသားေပးပုိ ့လာေသာစာျဖစ္ပါသည္။ သက္ဆုိင္သူ အာဏာပုိင္(ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ ့မ်ားအပါအ၀င္) အဖြဲ ့အစည္းမ်ား သိျမင္နားလည္ ဆင္ေျခႏုိင္ႀကပါေစ။
Peace and Asian Highway
Type the rest of your post here.
Peace and Asian Highway
Type the rest of your post here.
SSA ေျမာက္ပိုင္း တပ္စခန္း ၂ ခု အစိုးရတပ္က ဖယ္ရွားခိုင္း
သန္းထုိက္ဦး
ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း တန္႔ယန္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္း လႈပ္ရွားေနသည့္ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ေျမာက္ပိုင္း (SSA-N) ၏ လြယ္လန္းႏွင့္ လြယ္ေစး တပ္စခန္း ၂ ေနရာမွ ေခတၱ ဖယ္ရွားေပးရန္ အစိုးရတပ္က ေျပာၾကားထားေသာ္လည္း ဆုတ္ခြာေပးမည္မဟုတ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
ယင္း တပ္စခန္း ၂ ေနရာမွ ေခတၱ ေရွာင္ခြာေပးရန္ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္စိုးက ယခုလ ၂၅ ရက္ေန႔က လား႐ႈိးၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေရႊလီရိပ္သာတြင္ SSA ေျမာက္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔မွ ဗိုလ္မႉးႀကီး စိုင္းထူး ဦးေဆာင္ေသာ ကုိယ္စားလွယ္ ၃ ဦးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့စဥ္ ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း၊ ၎တို႔၏ တပ္စခန္း အနီးအနားတြင္လည္း အစိုးရတပ္ စစ္အင္အား တိုးခ်ဲ႕ထားေၾကာင္း SSA ေျမာက္ပိုင္းမွ ဗိုလ္မႉး စိုင္းလက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
“ဆုတ္ခြာ ေပးပါလို႔ေတာ့ မေျပာဘူး၊ ခဏ ေရွာင္ေပးပါလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရွာင္ေပးလိုက္တဲ့ ေနရာတုိင္း အမာခံ တပ္စခန္းေတြ လာေဆာက္တယ္၊ နယ္ေျမစိုးမိုးေရး ဆိုၿပီး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔လည္း ေနာက္ထပ္ ေရွာင္ေပးႏုိင္စြမ္းလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ နယ္ေျမရွင္းေရး လုပ္ရင္ေတာ့ တိုက္ပြဲေတာ့ ျဖစ္မွာပဲ” ဟု ဗိုလ္မႉး စိုင္းလက ေျပာသည္။
မၾကာေသးခင္ ရက္ပိုင္းကလည္း ယင္းတပ္စခန္း အနီးအနားတြင္ SSA ေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ အစိုးရတပ္တို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး ပစ္ခတ္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ေသးေၾကာင္း ၎က ဆုိသည္။
စစ္ေရးအရ ႏွစ္ဖက္တင္းမာမႈမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း လတ္တေလာ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ အစိုးရ ေျခလ်င္တပ္ရင္း (ခလရ) အမွတ္ (၂၉၁) တပ္ႏွင့္ တပ္မ (၃၃) လက္ေအာက္ခံ တပ္မ်ား စစ္အင္အား တိုးခ်ဲ႕ထားေၾကာင္း သိရသည္။
SSA ေျမာက္ပုိင္း တပ္စခန္းမ်ားကုိ အစိုးရတပ္မႉးမ်ားက ဆုတ္ခြာေပးရန္ ဖိအားေပးသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကုိမႈ မသိရွိရေသာ္လည္း နယ္ေျမစိုးမိုးေရးႏွင့္ စစ္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္အတြက္ ရည္ရြယ္ျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ဗိုလ္မႉး စိုင္းလက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ (ဝန္ႀကီး) ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး အဖြဲ႔နဲ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ေတြ႔ဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိတယ္။ အဲဒီ တုိင္းမႉးကုိလည္း ေျပာပါတယ္။ သူက ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ မေတြ႔ခင္ ခဏေရွာင္ေပးပါ။ တိုက္ပြဲ မျဖစ္ခ်င္ရင္ ဦးေအာင္မင္းတို႔နဲ႔ နယ္ေျမ သတ္မွတ္ၿပီးရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ာတို႔ေနရာကုိ မ၀င္ပါဘူးလို႔ေတာ့ အဲဒီလို ေျပာတယ္။ ယံုၾကည္ခဲ့တာလည္း မ်ားၿပီး ဒီတခါ မယံုေတာ့ဘူး”ဟု ၎က ဆိုသည္။
SSA ေျမာက္ပိုင္းသည္ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ လာမည့္ ဧၿပီလ ဒုတိယ အပတ္တြင္ ေတြ႔ဆံုရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဇူလိုင္ လဆန္းပုိင္းကလည္း အစိုးရတပ္မ်ားက SSA ေျမာက္ပုိင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားကုိ တပတ္ခန္႔အၾကာ ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီး ၇ မိုင္ႏွင့္ လြိဳင္ဖာဖု တပ္စခန္းမ်ားကုိ အစိုးရတပ္က ေနရာယူခဲ့ေသးေၾကာင္း သိရွိရသည္။
အထက္က ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း တပ္မ်ားကို ဆုတ္ခြာေပးရန္ အေၾကာင္းၾကားရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ယင္းေဒသတြင္ ကြပ္ကဲသည့္ အစိုးရ တပ္မႉးမ်ားက ေျပာၾကားေၾကာင္း သိရသည္။
တပ္စခန္းမ်ား ဆုတ္ခြာေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လား႐ႈိးၿမိဳ႕တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ SSA ေျမာက္ပိုင္း ဆက္ဆံေရး႐ုံး တာ၀န္ရွိသူမ်ားမွတဆင့္ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းထံ ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ရာ ႏွစ္ဖက္ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ကိစၥမ်ားကုိ သေဘာေပါက္ နားလည္ပါသည္ဟု အေၾကာင္းျပန္ၾကားေၾကာင္း ဗိုလ္မႉး စိုင္းလက ေျပာသည္။
SSA ေျမာက္ပိုင္းသည္ ယခုႏွစ္ဆန္းပုိင္းတြင္ အစုိးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီထားသည့္ လက္နက္ကုိင္ အဖဲြ႔ျဖစ္ၿပီး မုိင္းရႉး၊ မိုင္းယန္း၊ တန္႔ယန္း၊ ေက်းသီး၊ လား႐ႈိး၊ သီေပါ၊ နမ့္ဆန္၊ မိုးမိတ္ စသည့္ ေဒသမ်ားတြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဇြန္လ ၂၂ ရက္ေန႔က မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ အစိုးရႏွင့္ SSA ေျမာက္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ သေဘာတူညီခ်က္ ရရွိထားၿပီးေနာက္ တပ္မ်ား ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားျခင္းႏွင့္ တပ္စခန္းမ်ားမွ ဆုတ္ခြာခိုင္းျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ဒု ဥကၠဌ ဦးေအာင္မင္းက ရွမ္းျပည္တြင္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားသည့္ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ေတာင္ပိုင္း (SSA-S) တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ ျဖစ္ပြားရျခင္းမွာ နယ္ေျမ မခြဲျခားရေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ယခုလ ၂၀ ရက္ေန႔က လားရိႈးၿမိဳ႕တြင္ တိုင္းရင္းသား ညီလာခံ အစည္းအေ၀းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္ ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
SSA ေတာင္ပိုင္းသည္လည္း အစိုးရႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ျပဳလုပ္ထားေသာ္လည္း မၾကာေသးမီ ရက္ပိုင္းက ၎တို႔၏ တပ္စခန္းတခ်ဳိ႕တို႔ကုိ ဆုတ္ခြာေပးရန္ ဖိအားေပးမႈႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရေၾကာင္း သိရသည္။
ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း တန္႔ယန္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္း လႈပ္ရွားေနသည့္ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ေျမာက္ပိုင္း (SSA-N) ၏ လြယ္လန္းႏွင့္ လြယ္ေစး တပ္စခန္း ၂ ေနရာမွ ေခတၱ ဖယ္ရွားေပးရန္ အစိုးရတပ္က ေျပာၾကားထားေသာ္လည္း ဆုတ္ခြာေပးမည္မဟုတ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
ယင္း တပ္စခန္း ၂ ေနရာမွ ေခတၱ ေရွာင္ခြာေပးရန္ အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္စိုးက ယခုလ ၂၅ ရက္ေန႔က လား႐ႈိးၿမိဳ႕နယ္ရွိ ေရႊလီရိပ္သာတြင္ SSA ေျမာက္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔မွ ဗိုလ္မႉးႀကီး စိုင္းထူး ဦးေဆာင္ေသာ ကုိယ္စားလွယ္ ၃ ဦးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့စဥ္ ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း၊ ၎တို႔၏ တပ္စခန္း အနီးအနားတြင္လည္း အစိုးရတပ္ စစ္အင္အား တိုးခ်ဲ႕ထားေၾကာင္း SSA ေျမာက္ပိုင္းမွ ဗိုလ္မႉး စိုင္းလက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
“ဆုတ္ခြာ ေပးပါလို႔ေတာ့ မေျပာဘူး၊ ခဏ ေရွာင္ေပးပါလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရွာင္ေပးလိုက္တဲ့ ေနရာတုိင္း အမာခံ တပ္စခန္းေတြ လာေဆာက္တယ္၊ နယ္ေျမစိုးမိုးေရး ဆိုၿပီး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔လည္း ေနာက္ထပ္ ေရွာင္ေပးႏုိင္စြမ္းလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ နယ္ေျမရွင္းေရး လုပ္ရင္ေတာ့ တိုက္ပြဲေတာ့ ျဖစ္မွာပဲ” ဟု ဗိုလ္မႉး စိုင္းလက ေျပာသည္။
မၾကာေသးခင္ ရက္ပိုင္းကလည္း ယင္းတပ္စခန္း အနီးအနားတြင္ SSA ေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ အစိုးရတပ္တို႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး ပစ္ခတ္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ေသးေၾကာင္း ၎က ဆုိသည္။
စစ္ေရးအရ ႏွစ္ဖက္တင္းမာမႈမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း လတ္တေလာ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ အစိုးရ ေျခလ်င္တပ္ရင္း (ခလရ) အမွတ္ (၂၉၁) တပ္ႏွင့္ တပ္မ (၃၃) လက္ေအာက္ခံ တပ္မ်ား စစ္အင္အား တိုးခ်ဲ႕ထားေၾကာင္း သိရသည္။
SSA ေျမာက္ပုိင္း တပ္စခန္းမ်ားကုိ အစိုးရတပ္မႉးမ်ားက ဆုတ္ခြာေပးရန္ ဖိအားေပးသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကုိမႈ မသိရွိရေသာ္လည္း နယ္ေျမစိုးမိုးေရးႏွင့္ စစ္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္အတြက္ ရည္ရြယ္ျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ဗိုလ္မႉး စိုင္းလက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ (ဝန္ႀကီး) ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး အဖြဲ႔နဲ႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ေတြ႔ဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိတယ္။ အဲဒီ တုိင္းမႉးကုိလည္း ေျပာပါတယ္။ သူက ဦးေအာင္မင္းနဲ႔ မေတြ႔ခင္ ခဏေရွာင္ေပးပါ။ တိုက္ပြဲ မျဖစ္ခ်င္ရင္ ဦးေအာင္မင္းတို႔နဲ႔ နယ္ေျမ သတ္မွတ္ၿပီးရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ာတို႔ေနရာကုိ မ၀င္ပါဘူးလို႔ေတာ့ အဲဒီလို ေျပာတယ္။ ယံုၾကည္ခဲ့တာလည္း မ်ားၿပီး ဒီတခါ မယံုေတာ့ဘူး”ဟု ၎က ဆိုသည္။
SSA ေျမာက္ပိုင္းသည္ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ လာမည့္ ဧၿပီလ ဒုတိယ အပတ္တြင္ ေတြ႔ဆံုရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္း သိရသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဇူလိုင္ လဆန္းပုိင္းကလည္း အစိုးရတပ္မ်ားက SSA ေျမာက္ပုိင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားကုိ တပတ္ခန္႔အၾကာ ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၿပီး ၇ မိုင္ႏွင့္ လြိဳင္ဖာဖု တပ္စခန္းမ်ားကုိ အစိုးရတပ္က ေနရာယူခဲ့ေသးေၾကာင္း သိရွိရသည္။
အထက္က ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း တပ္မ်ားကို ဆုတ္ခြာေပးရန္ အေၾကာင္းၾကားရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ယင္းေဒသတြင္ ကြပ္ကဲသည့္ အစိုးရ တပ္မႉးမ်ားက ေျပာၾကားေၾကာင္း သိရသည္။
တပ္စခန္းမ်ား ဆုတ္ခြာေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လား႐ႈိးၿမိဳ႕တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ SSA ေျမာက္ပိုင္း ဆက္ဆံေရး႐ုံး တာ၀န္ရွိသူမ်ားမွတဆင့္ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းထံ ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ရာ ႏွစ္ဖက္ ျဖစ္ပြားေနသည့္ ကိစၥမ်ားကုိ သေဘာေပါက္ နားလည္ပါသည္ဟု အေၾကာင္းျပန္ၾကားေၾကာင္း ဗိုလ္မႉး စိုင္းလက ေျပာသည္။
SSA ေျမာက္ပိုင္းသည္ ယခုႏွစ္ဆန္းပုိင္းတြင္ အစုိးရႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီထားသည့္ လက္နက္ကုိင္ အဖဲြ႔ျဖစ္ၿပီး မုိင္းရႉး၊ မိုင္းယန္း၊ တန္႔ယန္း၊ ေက်းသီး၊ လား႐ႈိး၊ သီေပါ၊ နမ့္ဆန္၊ မိုးမိတ္ စသည့္ ေဒသမ်ားတြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဇြန္လ ၂၂ ရက္ေန႔က မႏၱေလးၿမိဳ႕တြင္ အစိုးရႏွင့္ SSA ေျမာက္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးရန္ သေဘာတူညီခ်က္ ရရွိထားၿပီးေနာက္ တပ္မ်ား ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၿပီး ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားျခင္းႏွင့္ တပ္စခန္းမ်ားမွ ဆုတ္ခြာခိုင္းျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ဒု ဥကၠဌ ဦးေအာင္မင္းက ရွမ္းျပည္တြင္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားသည့္ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ေတာင္ပိုင္း (SSA-S) တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ ျဖစ္ပြားရျခင္းမွာ နယ္ေျမ မခြဲျခားရေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ယခုလ ၂၀ ရက္ေန႔က လားရိႈးၿမိဳ႕တြင္ တိုင္းရင္းသား ညီလာခံ အစည္းအေ၀းသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္ ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
SSA ေတာင္ပိုင္းသည္လည္း အစိုးရႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ ျပဳလုပ္ထားေသာ္လည္း မၾကာေသးမီ ရက္ပိုင္းက ၎တို႔၏ တပ္စခန္းတခ်ဳိ႕တို႔ကုိ ဆုတ္ခြာေပးရန္ ဖိအားေပးမႈႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရေၾကာင္း သိရသည္။
Tuesday, March 26, 2013
ျမ၀တီတံတားေအာက္ ေရလည္ကြ်န္း၀င္ေရာက္ရွင္းလင္းသည့္ ကိစၥႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ KYO ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံး (ဗဟုိ) ထုတ္ျပန္ေႀကျငာခ်က္
မူးယစ္ေဆး၀ါးေရာင္း၀ယ္ေဖါင္းကားသူကုိ တုိက္ဖ်က္တဲ့ ေကာ္မူးရာလူငယ္အဖြဲ ့ဆုိသူေတြကုိ လက္ခံေပမယ္ ေက၀ုိင္အုိဗဟုိရဲ့သေဘာထားမပါပဲ ေက၀ုိင္အုိ(ဗဟုိ)ႏွင့္တုိက္ရုိက္မသက္ဆုိင္တဲ့ အစုအဖြဲ ့တစ္ခုက အဖြဲ ့အစည္းနာမည္သုံး လုပ္ျခင္းဟာ အဖြဲ ့အစည္းတစ္ခုရဲ့လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမဟုတ္ပါ။
ဒီကိစၥက KYO ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံးနာမည္ကုိ အလြဲသုံးစားလုပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ္မူးရာ ကရင္လူငယ္ဆုိတဲ့ အဖြဲ ့ ေက၀ုိင္အုိ ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံးရဲ့နာမည္ကုိသုံးျပီး ရမ္ဘုိလုိလုိ လုပ္ရပ္ကုိ လက္မခံပါ။ အနာဂါတ္မွာ KYO ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံး၏ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကုိ တိခုိက္ႏွိင္ပါသည္။ ေနာက္ကေနႀကိဴးကုိင္းသူေတြလည္း ေပၚျပဴလာျဖစ္ဖုိ ထက္ ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံးရဲ့ ဖြဲ ့စည္းပုံ Constitution ကုိေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာ ဖတ္ေစခ်င္တယ္။
statment for kawmoora
Type the rest of your post here.
ဒီကိစၥက KYO ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံးနာမည္ကုိ အလြဲသုံးစားလုပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ေကာ္မူးရာ ကရင္လူငယ္ဆုိတဲ့ အဖြဲ ့ ေက၀ုိင္အုိ ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံးရဲ့နာမည္ကုိသုံးျပီး ရမ္ဘုိလုိလုိ လုပ္ရပ္ကုိ လက္မခံပါ။ အနာဂါတ္မွာ KYO ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံး၏ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားကုိ တိခုိက္ႏွိင္ပါသည္။ ေနာက္ကေနႀကိဴးကုိင္းသူေတြလည္း ေပၚျပဴလာျဖစ္ဖုိ ထက္ ကရင္လူငယ္အစည္းအရုံးရဲ့ ဖြဲ ့စည္းပုံ Constitution ကုိေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာ ဖတ္ေစခ်င္တယ္။
statment for kawmoora
Type the rest of your post here.
ကရင္ျပည္သူမ်ား၏အသံ - ေရကာတာတည္ေဆာက္မွဳမ်ားကုိ ခ်က္ျခင္းရပ္ပါ။ (ရုပ္သံ - ကရင္+ဗမာ)
Type the rest of your post here.
ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ေဖာင္ေဆာင္ရန္ တုိင္းရင္းသားမ်ားေတာင္းဆုိ (ရုပ္သံ)
Type the rest of your post here.
Monday, March 25, 2013
Burmese Neo-Nazi Movement Rising Against Muslims
A small shop displaying 969 (source: oppositeyes.info)
A troubling new movement spells disaster if left unchecked
When Dr. Maung Zarni, an outspoken activist academic, labeled the ongoing anti-Rohingya and anti-Muslim movement in Burma as neo-Nazi, some Burmese said Zarni was exaggerating. Western commentators have also avoided the term.
But Zarni has been proven right by emerging photos of an anti-Muslim riot in Meiktila in central Myanmar that broke out on March 20. The riot, which grew from a quarrel between Muslim gold shop owners and Buddhist customers, has taken more than 30 lives, and more than 10 mosques, Islamic schools and houses have been destroyed. Thousands of local residents, both Buddhist and Muslim, have fled the town, leaving Meiktila with ashes, burnt buildings, flames and dead bodies.
On the evening of March 21, the Yangon-based Eleven News published photos of a long queue of Muslims being forced to leave the town. What is significant in the photos is that the refugees, including women, children and elders, were ordered to keep their hands up as they were escorted out of the town by security guards. Nearby were local Buddhists and monks holding weapons and watching as many hundreds of Muslims left. These photos resemble the depressing images of thousands of Jewish refugees being escorted by German soldiers to Nazi concentration camps during the World War II.
It is not only the photos that make the anti-Muslim movement in Burma a neo-Nazi spectacle. The campaigners' actions and ideologies - especially ethno-religious ideology if not gender and class - resemble what characterized Nazi Germany under Hitler.
First, there is a series of consistent and observable actions. The most crucial element is the new 969 campaign' invented early this year. In a country where numerology has a powerful appeal, it is a mass-based Buddhist movement led by extremist monks including a firebrand named Wirathu. The number, 969, was derived from Buddhist tradition in which the Three Jewels or Tiratana is composed of 24 attributes (9 Buddha, 6 Dhamma, 9 Sangha).
Listen to a typical anti-Muslim hate speech below by the leading skinhead fake-monk Mr Wirathu where he stresses the Muslims of Burma as the country's #1 Enemy that needs to be targeted and defeated in every conceivable way:
However it is said by the movement to follow the model of the Muslim ?786', which is only used in South Asian Muslim tradition, a representation of a Quranic phrase "In the name of Allah, the Most Gracious, the Ever Merciful"
The Burmese have long misinterpreted 786 as a Muslim conspiracy to take over the world in the 21st century, as they see 786 to represent 21 (7+8+6=21). In opposition to 786, the movement invented 969 as a symbol of a religious movement. Stickers are the flags of the movement and can be seen in many cities and towns across the country, as this is a public campaign. In the past few weeks, more taxis and motorbikes have been seen with the stickers.
To the campaigners, 969 is about protecting race and religion by peaceful means. In practice, it is explicitly an anti-Muslim campaign, not about preaching people the Buddha-nature of all beings, as taught and practiced by Lord Buddha himself. In many townships across Myanmar, including capital regions, there are local 969 committees that organize events and religious summons and distribute anti-Muslim materials such as CDs, books and leaflets.
The 969 campaign targets economic aspects by alleging that Muslims are dominating the Burmese economy, and that therefore Buddhists must not trade with Muslims. Instead, the campaigners recommend that Buddhists buy and sell at Buddhist shops that display 969 signs and stickers. In Karen state, Buddhists are even forced to trade only with Buddhists. There are local reports about Buddhists being beaten by members of 969 civilians and monks for trading with Muslims.
As of now, 969 covers a range of shops and stores from medium-size restaurants and teashops to food stalls and street venders.
The mushrooming summons of Buddhist monks across the country these days are much about 969. Audio and video CDs of the summons as well as anti-Muslim stickers and notes are being sold at grocery stores, phone shops, tea shops and so on. Information about where the stickers and 969 materials can be bought are available online as well. The CDs are played in the streets and even at grocery stores in Yangon. In short, 969 messages are spreading everywhere as the monks and campaigners travel across the country.
Muslims in Myanmar are portrayed as dangerous foreigners who came to the country only to dominate its every aspect. They are accused of dominating the economy, destroying the cultural fabric of society by spreading Islam in every way possible, luring women into Islam, and then monopolizing political power. The prime anxiety is that the Burmese race/nation will become extinct if liars, aliens, ruthless people, and those who bite the hands of their own masters (referring to Muslims as dogs) are not expelled.
Self-victimization seems to be a key. The consistent theme is that it is Muslims who are doing all the harm to communities and the country. Even supposedly one the most recognized peace advocate monks, Ashin Nyanissara, told the Democratic Voice of Burma on March 21, the second day of the riot, that Muslims as guests should respect and be polite to their hosts as if the ongoing religious tension was the Muslims' fault.
There are other important elements. Different volumes of anti-Muslim books written by Buddhist monks are all similarly titled: "Fearful of losing race/nation". These books, being circulated for the past few years, are the guidebooks of the campaign, featuring stories of dangerous and hateful Muslims unfairly marrying Buddhist women or marrying without consent, attempting to replace Buddhism with Islam, and undertaking universal missions to dominate the world economically, politically and culturally. Muslims allegedly will take over the Buddhist nation unless effective actions are taken to neutralize them and destroy every Muslim establishment. Citizenship is supposed to be defined in term of bloodline, as Immigration minister Khin Yi said recently.
But a neo-Nazi movement doesn't work without popular support. That hundreds of people listen to the 969 summons attests to its rise. This is not just public acceptance, but follow up to actions such as destroying Muslim shops in Mon state early this month after a 969 summons.
On social media websites, particularly Facebook, various groups relate to the 969 movement such as private groups with group names spelled in Burmese. Members range from 90 to a few hundred. There are public pages such as the Myanmar National Movement Committee, which has recorded 15,499 likes. Popular support is also reflected in the comments of the Burmese Facebook users. The following English translation of comments made to the Facebook pages of two local Muslim news websites reveals the seriousness:
"Happy, hey happy. Let's drive out dog-kind, dog-sons, prostitutes."
"Good news, all Muslims must die!"
"It's too few that only 20 people died. They all have to die. Also, all mosques in Myanmar must be destroyed."
In short, the neo-Nazi movement that Dr. Maung Zarni has been crying out against is on the rise. Those behind the movement are freely traveling the country, mobilizing supporters and distributing hate messages at an alarming level.
Without addressing this movement, perpetual violence and communal tension in such an ethnically diverse country is the future. That a personal quarrel at a shop ended up as large-scale violence in Meiktila is a troubling alert.
Written by Kosak Tuscangate
FRIDAY, 22 MARCH 2013
Asia Sentinel
မူးရင္းပုိ ့စ္ - http://www.maungzarni.com/2013/03/burmese-neo-nazi-movement-rising.html
ပုဂၢလိကကုမၼဏီ နဲ႔ ေျမယာသိမ္းယူမႈ ျပႆနာ
ဦးေအာင္ခင္, ကိုေဇာ္ဝင္းလႈိင္
23.03.2013
စက္မႈလယ္ယာနဲ႔ စက္မႈဇုန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ ေျမလြတ္၊ ေျမလပ္၊ ေျမရိုင္းနဲ႔ လယ္ယာေျမဧက ကိုးသန္းကို ပုဂၢလိက လက္ထဲလႊဲေျပာင္းဖို႔ စစ္အစိုးရက ခြင့္ျပဳခဲ့ေပမယ့္ ၂၀၁၁ အထိ ဧကႏွစ္သန္းေက်ာ္ကိုသာ ပုဂၢလိကကုမၼဏီ ႏွစ္ရာေက်ာ္က သိမ္းယူထားေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ လယ္ေျမသိမ္းယူမႈ မရွိေသးေပမယ့္ အရင္က မ်ဳိသိပ္ခဲ့တာေတြ ေပါက္ကြဲတာကို မအူပင္၊ ေရႊနံသာနဲ႔ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ျပႆနာေတြမွာ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။
ေျမယာသိမ္းယူမႈေၾကာင့္ ေပၚထြက္လာတဲ့ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ လယ္ယာေျမ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လမွာ လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႔စည္းပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းၿပီး လအနည္းငယ္အတြင္းမွာ တိုင္စာ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ ရရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လယ္ယာေျမအမ်ားအျပား သိမ္းယူထားတဲ့ ေဇကမာၻကုမၼဏီိပိုင္ရွင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးခင္ေရႊလို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္မွာ ပါဝင္ေနတာကို အားနည္းခ်က္အျဖစ္ ေထာက္ျပပါတယ္။ စစ္ကိုင္းတုိင္းမွာ ေျမဧကသိန္းခ်ီၿပီး တရုတ္ကုမၼဏီေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးတာမ်ဳိးရွိေပမယ့္ ရန္ကုန္အနီးမွာ ေျမသိမ္းတဲ့ ေဇကမာၻကို လူသိမ်ားၾကပါတယ္။
ေဇကမာၻဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ဳိးစံုလုပ္ကိုင္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ျပင္ စက္မႈဇုန္တည္ေဆာက္ေရးမွာ ပါဝင္တဲ့ ကုမၼဏီတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၇ မွာ ေျမယာဧက ငါးေထာင္သိမ္းယူၿပီး မဂၤလာဒံု ဥယာဥ္ၿမိဳ ႔ေတာ္ ေဂါက္သီးကစားကြင္း၊ စက္မႈဇုန္အပိုင္း (၄)နဲ႔ အိမ္ေျခေလးေထာင္ တည္ေဆာက္တဲ့ ကုမၼဏီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုတယ္၊ ဓါတ္ဆီဆိုင္၊ ေရဒီယိုအသံလႊင္ရံု၊ သံမဏီ၊ ဘိလပ္ေျမ၊ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးမွာ ေဇကမာၻကုမၼဏီ ပါဝင္ေနပါတယ္။ ေဇကမာၻ ဦးခင္ေရႊရဲ ႔သမီးနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္းရဲ ႔သား အိမ္ေထာင္က်တာကိုလည္း အခြင့္ထူးခံစားရတဲ့အေၾကာင္းရင္းတခုအျဖစ္ ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဇကမာၻကို လူသိမ်ားလာတဲ့ျပႆနာက မဂၤလာဒံုၿမိဳ ႔နယ္ ေရႊနံသာ စံျပေက်းရြာက လယ္သမား (၇၁) ဦး ပိုင္တဲ့ လယ္ဧက ရွစ္ရာေက်ာ္ကို ေလွ်ာ္ေၾကးအနည္းအက်ဥ္းေပးၿပီး သိမ္းယူမႈ ျဖစ္ပါတယ္။
မဂၤလာဒံုၿမိဳ ႔နယ္ အေျခစိုက္ မတူကြဲျပားျခင္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါတီ၊ PDP – Peace and Diversity Party က ေရႊနံသာ လယ္သမားဘက္က လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ ပါတီဥကၠ႒ ဦးေနမ်ဳိးေဝ က ေဇကမာၻရဲ ႔ ေရႊနံသာအရႈပ္ေတာ္ပံုကို စာအုပ္ထုတ္ၿပီး ဖြင့္ခ်တဲ့အထိ အျငင္းပြားမႈ ျပင္းထန္လာပါတယ္။ ဦးေနမ်ဳိးေဝနဲ႔အဖြဲ႔ကို အစိုးရက ထိန္းသိမ္းသင့္ေၾကာင္း စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေတြ႔ဆံုပြဲမွာ ေဇကမာၻဦးခင္ေရႊက ေျပာသြားပါတယ္။ ပုဂၢလိကကုမၼဏီနဲ႔ လယ္သမား အက်ဳိးတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆိုတဲ့ မႏၱန္ကို ၂၀၀၈ မွာ အဲဒီတုန္းက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးသိန္းစိန္ကစၿပီး ရြတ္ဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က ေဆာင္ပုဒ္ေတြနဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြထုတ္ၿပီး ၾကက္ဆူပင္စိုက္တာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ အမိန္႔နာခံၿပီး လုပ္ရတာျဖစ္လို႔ အက်ဳိးတူစီးပြားစီမံကိန္းကို ကုမၼဏီေရာ လယ္သမားေရာ စိတ္ပါၾကတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာမွာ ကုမၼဏီက ေငြဆံုး၊ လယ္သမားက နစ္နာဆံုးရႈံးၿပီး ျပႆနာေပၚရတယ္လို႔ PDP ပါတီက ဆိုပါတယ္။ လယ္ကြက္ကေလးကို စုေပါင္းၿပီး လယ္ကြက္ႀကီး ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ အစိုးရပိုင္း၊ ပုဂၢလိကပိုင္းနဲ႔ လယ္သမားတို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာဟာ လက္ရွိ အစိုးရလမ္းစဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း စိုက္ပ်ဳိးေရးနဲ႔ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနထုတ္ လယ္ယာေျမ စီးပြားသတင္းမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏိုဝင္ဘာလ (၂၁) ရက္ေန႔က ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လယ္ယာေျမ သိမ္းယူျပႆနာေတြက ဒီအက်ဳိးတူ စီမံကိန္းက ေပၚထြက္လာတာေတြျဖစ္လို႔ အစိုးရရဲ ႔ လုပ္နည္းကိုင္နည္းကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္သင့္တယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။
ေဘးမဲ့ေတာမွာ စိုက္ခင္းလုပ္တာေၾကာင့္ သဘာဝထိန္းသိမ္းေရး စီမံကိန္း ပ်က္စီးတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဟူေကာင္းခ်ဳိင့္ဝွမ္းေဒသမွာ စတုရမ္းကီလိုမီတာ (၂) ေသာင္းေက်ာ္ရွိတဲ့ က်ားေဘးမဲ့ေတာႀကီးကို ၂၀၀၄ မွာ သတ္မွတ္ခဲ့ေပမယ့္ ၂၀၀၆ ေရာက္ေတာ့ ေဘးမဲ့ေတာမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ က ယုဇနကုမၼဏီကို ခြင့္ျပဳလုိက္ပါတယ္။ ဧက ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ စိုက္ပ်ဳိးခြင့္ရတဲ့ ယုဇနကုမၼဏီဟာ လုပ္ကြက္နဲ႔ၿငိေနတဲ့ ေက်းရြာ (၁၁) ရြာက ေျမဧက (၃၅၀၀) ေက်ာ္ကို နည္းမ်ဳိးစံုသံုးၿပီး သိမ္းယူပါတယ္။ ေျမရိုင္းတဧက ေအာင္ျမင္စြာ စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ဖို႔ ေငြရင္းက်ပ္တသိန္းခြဲ ကုန္က်တာကို သိရက္သားနဲ႔ ယုဇနကုမၼဏီ က တဧက ေလ်ွာ္ေၾကးက်ပ္သံုးေသာင္း ေပးတာကို လယ္သမားေတြက မေက်မနပ္ ျဖစ္ရပါတယ္။
ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ကေတာ့ အစိုးရစီမံကိန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္ေနရာမွာ အရင္ဆံုး အစိုးရတပ္က စစ္စခန္း ေဆာက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပုဂၢလိက ကုမၼဏီေတြ ေရာက္လာပါတယ္။ ေျမယာေတြကို အစိုးရဆီက ဝယ္ၿပီးၿပီလို႔ ကုမၼဏီေတြက ေျပာပါတယ္။ အပစ္ရပ္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔နဲ႔ ပုဂၢလိက ကုမၼဏီ နားလည္းမႈယူၿပီး ေျမယာသိမ္းပိုက္တာမ်ဳိးလည္း ရွိေၾကာင္း ရပ္တည္ရာေပ်ာက္ဆံုးျခင္းဆိုတဲ့ ဒီလထုတ္ ကရင္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ရဲ ႔ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
23.03.2013
စက္မႈလယ္ယာနဲ႔ စက္မႈဇုန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ ေျမလြတ္၊ ေျမလပ္၊ ေျမရိုင္းနဲ႔ လယ္ယာေျမဧက ကိုးသန္းကို ပုဂၢလိက လက္ထဲလႊဲေျပာင္းဖို႔ စစ္အစိုးရက ခြင့္ျပဳခဲ့ေပမယ့္ ၂၀၁၁ အထိ ဧကႏွစ္သန္းေက်ာ္ကိုသာ ပုဂၢလိကကုမၼဏီ ႏွစ္ရာေက်ာ္က သိမ္းယူထားေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ လယ္ေျမသိမ္းယူမႈ မရွိေသးေပမယ့္ အရင္က မ်ဳိသိပ္ခဲ့တာေတြ ေပါက္ကြဲတာကို မအူပင္၊ ေရႊနံသာနဲ႔ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ျပႆနာေတြမွာ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။
ေျမယာသိမ္းယူမႈေၾကာင့္ ေပၚထြက္လာတဲ့ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ လယ္ယာေျမ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လမွာ လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႔စည္းပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းၿပီး လအနည္းငယ္အတြင္းမွာ တိုင္စာ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ ရရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လယ္ယာေျမအမ်ားအျပား သိမ္းယူထားတဲ့ ေဇကမာၻကုမၼဏီိပိုင္ရွင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးခင္ေရႊလို ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္မွာ ပါဝင္ေနတာကို အားနည္းခ်က္အျဖစ္ ေထာက္ျပပါတယ္။ စစ္ကိုင္းတုိင္းမွာ ေျမဧကသိန္းခ်ီၿပီး တရုတ္ကုမၼဏီေတြကို လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးတာမ်ဳိးရွိေပမယ့္ ရန္ကုန္အနီးမွာ ေျမသိမ္းတဲ့ ေဇကမာၻကို လူသိမ်ားၾကပါတယ္။
ေဇကမာၻဟာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ဳိးစံုလုပ္ကိုင္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ျပင္ စက္မႈဇုန္တည္ေဆာက္ေရးမွာ ပါဝင္တဲ့ ကုမၼဏီတခု ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၇ မွာ ေျမယာဧက ငါးေထာင္သိမ္းယူၿပီး မဂၤလာဒံု ဥယာဥ္ၿမိဳ ႔ေတာ္ ေဂါက္သီးကစားကြင္း၊ စက္မႈဇုန္အပိုင္း (၄)နဲ႔ အိမ္ေျခေလးေထာင္ တည္ေဆာက္တဲ့ ကုမၼဏီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုတယ္၊ ဓါတ္ဆီဆိုင္၊ ေရဒီယိုအသံလႊင္ရံု၊ သံမဏီ၊ ဘိလပ္ေျမ၊ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးမွာ ေဇကမာၻကုမၼဏီ ပါဝင္ေနပါတယ္။ ေဇကမာၻ ဦးခင္ေရႊရဲ ႔သမီးနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္းရဲ ႔သား အိမ္ေထာင္က်တာကိုလည္း အခြင့္ထူးခံစားရတဲ့အေၾကာင္းရင္းတခုအျဖစ္ ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဇကမာၻကို လူသိမ်ားလာတဲ့ျပႆနာက မဂၤလာဒံုၿမိဳ ႔နယ္ ေရႊနံသာ စံျပေက်းရြာက လယ္သမား (၇၁) ဦး ပိုင္တဲ့ လယ္ဧက ရွစ္ရာေက်ာ္ကို ေလွ်ာ္ေၾကးအနည္းအက်ဥ္းေပးၿပီး သိမ္းယူမႈ ျဖစ္ပါတယ္။
မဂၤလာဒံုၿမိဳ ႔နယ္ အေျခစိုက္ မတူကြဲျပားျခင္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါတီ၊ PDP – Peace and Diversity Party က ေရႊနံသာ လယ္သမားဘက္က လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္။ ပါတီဥကၠ႒ ဦးေနမ်ဳိးေဝ က ေဇကမာၻရဲ ႔ ေရႊနံသာအရႈပ္ေတာ္ပံုကို စာအုပ္ထုတ္ၿပီး ဖြင့္ခ်တဲ့အထိ အျငင္းပြားမႈ ျပင္းထန္လာပါတယ္။ ဦးေနမ်ဳိးေဝနဲ႔အဖြဲ႔ကို အစိုးရက ထိန္းသိမ္းသင့္ေၾကာင္း စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေတြ႔ဆံုပြဲမွာ ေဇကမာၻဦးခင္ေရႊက ေျပာသြားပါတယ္။ ပုဂၢလိကကုမၼဏီနဲ႔ လယ္သမား အက်ဳိးတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆိုတဲ့ မႏၱန္ကို ၂၀၀၈ မွာ အဲဒီတုန္းက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဦးသိန္းစိန္ကစၿပီး ရြတ္ဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က ေဆာင္ပုဒ္ေတြနဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြထုတ္ၿပီး ၾကက္ဆူပင္စိုက္တာမ်ဳိးေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ အမိန္႔နာခံၿပီး လုပ္ရတာျဖစ္လို႔ အက်ဳိးတူစီးပြားစီမံကိန္းကို ကုမၼဏီေရာ လယ္သမားေရာ စိတ္ပါၾကတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာမွာ ကုမၼဏီက ေငြဆံုး၊ လယ္သမားက နစ္နာဆံုးရႈံးၿပီး ျပႆနာေပၚရတယ္လို႔ PDP ပါတီက ဆိုပါတယ္။ လယ္ကြက္ကေလးကို စုေပါင္းၿပီး လယ္ကြက္ႀကီး ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ အစိုးရပိုင္း၊ ပုဂၢလိကပိုင္းနဲ႔ လယ္သမားတို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာဟာ လက္ရွိ အစိုးရလမ္းစဥ္ျဖစ္ေၾကာင္း စိုက္ပ်ဳိးေရးနဲ႔ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနထုတ္ လယ္ယာေျမ စီးပြားသတင္းမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏိုဝင္ဘာလ (၂၁) ရက္ေန႔က ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လယ္ယာေျမ သိမ္းယူျပႆနာေတြက ဒီအက်ဳိးတူ စီမံကိန္းက ေပၚထြက္လာတာေတြျဖစ္လို႔ အစိုးရရဲ ႔ လုပ္နည္းကိုင္နည္းကို ျပန္လည္ဆန္းစစ္သင့္တယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။
ေဘးမဲ့ေတာမွာ စိုက္ခင္းလုပ္တာေၾကာင့္ သဘာဝထိန္းသိမ္းေရး စီမံကိန္း ပ်က္စီးတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဟူေကာင္းခ်ဳိင့္ဝွမ္းေဒသမွာ စတုရမ္းကီလိုမီတာ (၂) ေသာင္းေက်ာ္ရွိတဲ့ က်ားေဘးမဲ့ေတာႀကီးကို ၂၀၀၄ မွာ သတ္မွတ္ခဲ့ေပမယ့္ ၂၀၀၆ ေရာက္ေတာ့ ေဘးမဲ့ေတာမွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ က ယုဇနကုမၼဏီကို ခြင့္ျပဳလုိက္ပါတယ္။ ဧက ႏွစ္သိန္းေက်ာ္ စိုက္ပ်ဳိးခြင့္ရတဲ့ ယုဇနကုမၼဏီဟာ လုပ္ကြက္နဲ႔ၿငိေနတဲ့ ေက်းရြာ (၁၁) ရြာက ေျမဧက (၃၅၀၀) ေက်ာ္ကို နည္းမ်ဳိးစံုသံုးၿပီး သိမ္းယူပါတယ္။ ေျမရိုင္းတဧက ေအာင္ျမင္စြာ စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ဖို႔ ေငြရင္းက်ပ္တသိန္းခြဲ ကုန္က်တာကို သိရက္သားနဲ႔ ယုဇနကုမၼဏီ က တဧက ေလ်ွာ္ေၾကးက်ပ္သံုးေသာင္း ေပးတာကို လယ္သမားေတြက မေက်မနပ္ ျဖစ္ရပါတယ္။
ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ကေတာ့ အစိုးရစီမံကိန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္ေနရာမွာ အရင္ဆံုး အစိုးရတပ္က စစ္စခန္း ေဆာက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပုဂၢလိက ကုမၼဏီေတြ ေရာက္လာပါတယ္။ ေျမယာေတြကို အစိုးရဆီက ဝယ္ၿပီးၿပီလို႔ ကုမၼဏီေတြက ေျပာပါတယ္။ အပစ္ရပ္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔နဲ႔ ပုဂၢလိက ကုမၼဏီ နားလည္းမႈယူၿပီး ေျမယာသိမ္းပိုက္တာမ်ဳိးလည္း ရွိေၾကာင္း ရပ္တည္ရာေပ်ာက္ဆံုးျခင္းဆိုတဲ့ ဒီလထုတ္ ကရင္လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔ရဲ ႔ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
Saturday, March 23, 2013
ကရင္နီဒုကၡသည္စခန္း မီးေလာင္၍ ေသဆံုးသူ ၃၀ ထဲမွ ကေလးမ်ားပါ၀င္
Written by ကႏာၱရဝတီတိုင္း(မ္)
၂၃ ရက္ မတ္လ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္
ဓါတ္ပုံ - ေဖ့ဘြတ္
ယမန္ေန႔ညေနက ထိုင္းႏိုင္ငံ မယ္ေဟာင္ေဆာင္ခရိုင္အတြင္းရွိ ကရင္နီအမွတ္-၂ ဒုကၡသည္စခန္း မီးေလာင္ကြ်မ္းခဲ့လို႔ ဒုကၡသည္ ၃၂ ဦးေသဆံုးခဲ့ရၿပီး ေသဆံုးသူထဲမွ ကေလးငယ္ ၁၀ ဦးပါတယ္လို႔ ကႏာၱရ၀တီတိုင္း(မ္) သတင္းေထာက္မွ သတင္းေပးပို႔ပါတယ္။
ဒဏ္ရာရရွိသူ ၅ ဦးထဲမွ သံုးဦးကို မယ္ေဆာင္ေဆာင္ေဆးရံုသို႔ အေရးေပၚ ပို႔ေပးခဲ့ရပါတယ္။ မြန္းလြဲပိုင္း ၃ နာရီခန္႔က စတင္ေလာင္ကြ်မ္းၿပီး ညေန ၅နာရီေလာက္မွာ ၿငိမ္းသြားတယ္လို႕သိရပါတယ္။ ရပ္ကြက္ ၁နဲ႔ ရပ္ကြက္ ၄က အိမ္ေျခ ၄၂၀ ေက်ာ္ကို ျပာက်သြားေစခဲ့ပါတယ္။
ရပ္ကြက္၂ ခုစလံုးထဲက အိမ္ေျခအားလံုးနီးပါး မီးေလာင္ကြ်မ္းသြားခဲ့တဲ့အတြက္ လက္ရွိ ရပ္ကြက္ ၁ မွ လူဦးေရ ၁၁၂၃ ဦးနဲ႔ ရပ္ကြက္၄မွ လူဦးေရ ၁၂၀၇ဦးအတြက္ NGO အဖြဲ႔အစည္းမ်ားျဖစ္တဲ့ IRC, TBBC, IOM နဲ႔ ေဒသခံ ထိုင္းအာဏာပိုင္တို႔ကေန အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ လုပ္ေပးေနပါတယ္။
ထိုင္း - ျမန္မာနယ္စပ္ ကယ္ဆယ္ေရးညြန္႔ေပါင္းအသင္း TBBC ရဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီ လူဦးေရစာရင္းျပဳစုထားခ်က္အရ အမွတ္ ၂ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ဒုကၡသည္ဦးေရ ၃၄၅၈ ဦးျဖစ္ပါတယ္။
ဒုကၡေရာက္ေနတဲ ့ရပ္ကြက္ ၁ အိမ္ေျခ ၂၀၇အိမ္ေထာင္၊ လူဦးေရ ၁၁၂၃ဦး နဲ့ ရပ္ကြက္ ၄ အိမ္ေျခ ၂၁၃အိမ္ေထာင္၊ လူဦးေရ ၁၂၀၇ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔က ေခ်ာင္းနံေဘးမွာမီးဖိုၿပီး အိပ္တယ္။ တခ်ိဳ႔က မိမိေဆြမ်ိဳးအိမ္မွာ သြားအိပ္ေနၾကပါတယ္။
၂၃ ရက္ မတ္လ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္
ဓါတ္ပုံ - ေဖ့ဘြတ္
ယမန္ေန႔ညေနက ထိုင္းႏိုင္ငံ မယ္ေဟာင္ေဆာင္ခရိုင္အတြင္းရွိ ကရင္နီအမွတ္-၂ ဒုကၡသည္စခန္း မီးေလာင္ကြ်မ္းခဲ့လို႔ ဒုကၡသည္ ၃၂ ဦးေသဆံုးခဲ့ရၿပီး ေသဆံုးသူထဲမွ ကေလးငယ္ ၁၀ ဦးပါတယ္လို႔ ကႏာၱရ၀တီတိုင္း(မ္) သတင္းေထာက္မွ သတင္းေပးပို႔ပါတယ္။
ဒဏ္ရာရရွိသူ ၅ ဦးထဲမွ သံုးဦးကို မယ္ေဆာင္ေဆာင္ေဆးရံုသို႔ အေရးေပၚ ပို႔ေပးခဲ့ရပါတယ္။ မြန္းလြဲပိုင္း ၃ နာရီခန္႔က စတင္ေလာင္ကြ်မ္းၿပီး ညေန ၅နာရီေလာက္မွာ ၿငိမ္းသြားတယ္လို႕သိရပါတယ္။ ရပ္ကြက္ ၁နဲ႔ ရပ္ကြက္ ၄က အိမ္ေျခ ၄၂၀ ေက်ာ္ကို ျပာက်သြားေစခဲ့ပါတယ္။
ရပ္ကြက္၂ ခုစလံုးထဲက အိမ္ေျခအားလံုးနီးပါး မီးေလာင္ကြ်မ္းသြားခဲ့တဲ့အတြက္ လက္ရွိ ရပ္ကြက္ ၁ မွ လူဦးေရ ၁၁၂၃ ဦးနဲ႔ ရပ္ကြက္၄မွ လူဦးေရ ၁၂၀၇ဦးအတြက္ NGO အဖြဲ႔အစည္းမ်ားျဖစ္တဲ့ IRC, TBBC, IOM နဲ႔ ေဒသခံ ထိုင္းအာဏာပိုင္တို႔ကေန အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရးေတြ လုပ္ေပးေနပါတယ္။
ထိုင္း - ျမန္မာနယ္စပ္ ကယ္ဆယ္ေရးညြန္႔ေပါင္းအသင္း TBBC ရဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီ လူဦးေရစာရင္းျပဳစုထားခ်က္အရ အမွတ္ ၂ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ဒုကၡသည္ဦးေရ ၃၄၅၈ ဦးျဖစ္ပါတယ္။
ဒုကၡေရာက္ေနတဲ ့ရပ္ကြက္ ၁ အိမ္ေျခ ၂၀၇အိမ္ေထာင္၊ လူဦးေရ ၁၁၂၃ဦး နဲ့ ရပ္ကြက္ ၄ အိမ္ေျခ ၂၁၃အိမ္ေထာင္၊ လူဦးေရ ၁၂၀၇ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔က ေခ်ာင္းနံေဘးမွာမီးဖိုၿပီး အိပ္တယ္။ တခ်ိဳ႔က မိမိေဆြမ်ိဳးအိမ္မွာ သြားအိပ္ေနၾကပါတယ္။
မိထၳီလာ အဓိကရုဏ္းနဲ႔ လုံျခဳံေရး
ပစၥည္းေတြ ေဖါက္ထြင္းျပီးယူႀကတာ ေတာ္ေတာ္ေအာက္တန္းက်တဲ့လုပ္ရပ္ပါ။
မိထၳီလာၿမိဳ႕မွာ အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာလိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း လမ္းေပၚမွာ အၾကမ္းဖက္ ဆူပူမႈေတြကို မေတြ႔ရသေလာက္ ျဖစ္သြားၿပီလို႔ ေဒသခံတခ်ဳိ႕က ဗီြအိုေအ ျမန္မာပိုင္း ကို ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း မြတ္ဆလင္ေတြပိုင္တဲ့ စတိုးဆိုင္ေတြကို ဖ်က္ဆီးၿပီးေတာ့ ပစၥည္းေတြယူတာ၊ အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြကေန ၊ ေရခဲေသတၱာလို ပစၥည္းမ်ဳိးေတြ လုယူတာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ မိထၳီလာၿမိဳ႕အေျခအေနကို ကိုယ္တုိင္ သတင္းသြားယူတဲ့ ဗြီအိုေအ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ သတင္းေထာက္ ကိုေရာ္နီညိမ္းက သတင္းေပးပို႔ထားပါတယ္။
Type the rest of your post here.
မိထၳီလာၿမိဳ႕မွာ အေရးေပၚအေျခအေန ေၾကညာလိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း လမ္းေပၚမွာ အၾကမ္းဖက္ ဆူပူမႈေတြကို မေတြ႔ရသေလာက္ ျဖစ္သြားၿပီလို႔ ေဒသခံတခ်ဳိ႕က ဗီြအိုေအ ျမန္မာပိုင္း ကို ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း မြတ္ဆလင္ေတြပိုင္တဲ့ စတိုးဆိုင္ေတြကို ဖ်က္ဆီးၿပီးေတာ့ ပစၥည္းေတြယူတာ၊ အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းေတြ ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြကေန ၊ ေရခဲေသတၱာလို ပစၥည္းမ်ဳိးေတြ လုယူတာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ မိထၳီလာၿမိဳ႕အေျခအေနကို ကိုယ္တုိင္ သတင္းသြားယူတဲ့ ဗြီအိုေအ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ သတင္းေထာက္ ကိုေရာ္နီညိမ္းက သတင္းေပးပို႔ထားပါတယ္။
Type the rest of your post here.
Friday, March 22, 2013
“ပြဲဖ်က္ၿပီးေတာ့ ကယ္တင္ရွင္ ဝင္လုပ္မွာလား”
ခုိင္ခုိင္ | ေသာၾကာေန႔၊ မတ္လ ၂၂ ရက္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၂၂ နာရီ ၀၂ မိနစ္
(မိထၳီလာ အေရးအခင္းအေပၚ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိမင္းကိုႏုိင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး)
ရန္ကုန္(မဇၥ်ိမ)။ ။ မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔က ေရႊဆိုင္တဆိုင္တြင္ အျငင္းပြားရာမွ စတင္၍ အဓိက႐ုဏ္း တခုအျဖစ္ က်ယ္ျပန္႔သြားခဲ့ရသည့္ မိထၳီလာ ရာဇဝတ္မႈၾကီးမ်ားမွာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ရခိုင္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡမ်ား ေနာက္တြင္ အဆိုးရြားဆံုးေသာ အျဖစ္အပ်က္ႀကီးတခု ျဖစ္ခဲ့သည္။
အုပ္စုဖြဲ႔၍ အားနည္းသူကို အႏိုင္က်င့္သတ္ျဖတ္မႈမ်ား၊ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးမႈမ်ားျဖင့္ အေမွာင္လႊမ္းေသာ မိထၳီလာ
ေန႔ရက္မ်ားမွာ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ရရံုႏွင့္ မၿပီးဘဲ အေရးေပၚအေျခအေနအျဖစ္ အေၾကညာလိုက္သည္အထိ အေျခအေန ဆိုးရြားခဲ့ရ သည္။
အခင္းျဖစ္ပြားရာ မိထၳီလာသို႔ အေျခအေန ဝိုင္းဝန္းထိန္းသိမ္းရန္ သြားေရာက္ခဲ့ၾကသူမ်ားထဲတြင္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္
ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။
ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ကိုမင္းကိုႏိုင္အား ၎ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည့္ အေျခအေနႏွင့္ အလားအလာကို သံုးသပ္
ေပးရန္ မဇၥ်ိမက ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့သည္။
အၾကမ္းဖက္မႈ၊ မတရားမႈမ်ား က်ယ္ျပန္႔ၾကီးမားလာရပံုႏွင့္ လံုၿခံဳေရး တာဝန္ရွိသူမ်ား၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို
ကိုမင္းကိုႏိုင္ က ေထာက္ျပ အႀကံျပဳထားၿပီး ၎တို႔ အေတြ႔အၾကံဳအရ ထိုသို႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ေခ် ရွိေၾကာင္း ၾကိဳတင္စိုးရိမ္ ေတြးထင္ခဲ့သည္ဟု ကိုမင္းကိုႏိုင္ က အစခ်ီ ေျပာျပထားသည္။
မိတၳီလာကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဘယ္လုိ အေနအထားေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရလဲ။
မင္း။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ပုိင္း၊ လပုိင္းကတည္းက စိတ္ထဲမွာ စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြ ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြက မိတၳီလာမွာ စျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ မသိတာ စိတ္ထဲမွာ စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြကေတာ့ အုပ္စုဖြဲ႔
တုိက္ခုိက္မႈေတြေတာ့ ျဖစ္လာေတာ့မယ္လုိ႔ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အသက္ ၅၀၊ ႏုိင္ငံေရး အသက္ ၂၅၊ ေထာင္သက္ ၂၀၊ အဲဒီ အေတြ႔အႀကံဳက တခုခု ျဖစ္လာေတာ့မယ္လုိ႔ ထင္ေနခဲ့တာ။ မိထၳီလာမွာ စျဖစ္တယ္ ဆုိေတာ့ အတုိင္းအဆကုိ က်ေနာ္ ေမးလုိက္တယ္။ ေျပာတာက လုိအပ္ေနတယ္၊ အေရးႀကီးတယ္ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ညတြင္းခ်င္း လုိက္သြားတယ္။
ျပႆနာေတြကို ဘယ္လုိညွိႏႈိင္းခဲ့ရလဲ။
မင္း။ ။ လူေတြ ပိတ္မိရင္ အေရးႀကီးတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးက အဓိကပဲ။ ခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြ တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးလည္း ရွိေနတဲ့အတြက္ သြားေတြ႔တယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးရဲျမင့္နဲ႔ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ေတြ႔ၿပီးေတာ့ လူထုကုိ စည္းရုံးသိမ္းသြင္းေပးဖို႔ ေျပာတယ္။ သူတို႔ေတြကလည္း
ေျဖရွင္းဖို႔ကို တက္တက္ႂကြႂကြ ရွိပါတယ္။
လုံၿခံဳေရးေတြက အထက္အမိန္႔ မရေသးတဲ့အတြက္ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနတယ္ ဆုိတဲ့အေပၚ ဘယ္လုိျမင္လဲ။
မင္း။ ။ တခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ အမိန္႔မရဘဲ လူေတြရဲ့ အသက္ကုိ ကယ္မိမယ္၊ ရာဇဝတ္သားကုိ ဖမ္းလုိက္မယ္ ဆုိရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲေပါ့။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း သိဟန္ မတူပါဘူး။ ဘယ္ ဥပေဒမွ လည္း က်ေနာ္တုိ႔ တိတိက်က်
ျပ႒ာန္းထားတာ မေတြ႔ရဘူး။ လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ့ ပုံမ်ဴိး သူတုိ႔ေတြရဲ႕ အသက္ဟာ အမိန္႔နာခံမႈ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲေတာ့ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြဟာ ရႈတ္ေထြးနက္ရႈိင္းေပမယ့္ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ လက္နက္မ်ိဳးစုံ ကုိင္ထားၿပီးေတာ့ လူ တေယာက္ကုိ အစစ္ေဆး ေမးျမန္းမရွိ ဥပေဒမဲ့ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ကိစၥ၊ ဥပေဒမဲ့ အုိးအိမ္ေတြ ဖ်က္ဆီးေနတာကုိ ဘာမွ အေထြအထူး အေမးအျမန္း လုပ္ေနစရာမလုိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ လူသားဝါဒအရ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ကာကြယ္ေပးဖုိ႔ ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့မွ ျပည္သူလူထုရဲ့ အသက္အုိးအိမ္ကုိ ကာကြယ္မႈနဲ႔ ႀကိဳးစင္ကုိ တက္ဆုိရင္လည္း တက္ဖုိ႔ အဆင္သင့္ပါပဲ။
လက္ရွိ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အဓိကရုဏ္းအေပၚ ဘယ္လိုသံုးသပ္လဲ။
မင္း။ ။ သက္သက္ ညွာညွာ စဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကုိ အားမရစရာ ေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အျပန္မွာ ဆုိရင္ ဓါတ္ဆီဆုိင္ တဆုိင္မွာ ကင္ဒုိဓါးကုိင္ၿပီးေတာ့ ဆုိင္ကယ္တစီးနဲ႔ တေယာက္ထဲ ရမ္းေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးပုိင္းက၊ လုံျခံဳေရးပုိင္းက လူေတြက ဒီအတုိင္းကုိ မတ္တပ္ရပ္ ၾကည့္ေနၾကတာ။ ဒီပုံအတုိင္းဆုိ အမိန္႔တစုံတရာ ေစာင့္စရာ မလုိေတာ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရ ဆုိတာဟာ လက္နက္ကုိင္ၿပီးေတာ့ ခ်ိဴးေဖာက္ေနၿပီ ဆုိရင္ အဲဒီဓါတ္ဆီဆုိင္ကုိ ကာကြယ္ေပးထားရမယ္။ အဲဒါကုိ ရဲေတြက ဘာလုိ႔ ဝုိင္းၿပီး ၾကည့္ေနတာလဲ။ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြက အမိန္႔မရလုိ႔ေျပာတယ္။ က်ေနာ့္ သေဘာကေတာ့ အမိန္႔မလုိပါဘူး။ အမိန္႔မရဘဲနဲ႔ ရာဇဝတ္ေကာင္ တေကာင္ကုိ ဖမ္းလုိက္လုိ႔ အျပစ္ေပးမယ္ဆုိရင့္ ႀကိဳးစင္တက္ဖုိ႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ဒီေလာက္ လက္နက္ေတြနဲ႔
ရမ္းကားေနတာေတြကုိ မသိလုိ႔လည္း မဟုတ္ဘူး။
အဲဒါေတြက သိပ္သံသယျဖစ္ဖုိ႔ ေကာင္းတယ္။ ေနာက္
တခုက တားထားတဲ့ ဒုိင္းေတြ ၾကားထဲကေန တုိးေဝွ႔ၿပီး ဝင္သြားၾကတာေတြ ရွိတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနတဲ့ လူေတြတုန္းကေတာ့ ဆက္ဆံ ပုံက တမ်ိဳး၊ အခုလုိ ဖ်က္ဆီးေန ၾကတာက်ေတာ့ တမ်ိဴးနဲ႔ဗ်ာ။ စိတ္အပူရဆုံး လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။
က်ေနာ္ ေခါင္းစဥ္ခြဲ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ေတြဟာ ဘဝေတြကုိ ေပးဆပ္ၿပီး သုညဘဝကေန ၿပီးေတာ့ အစက ေနျပန္စရတာ။ အခုကေတာ့ ဖ်က္ဆီးခံရတာေတြနဲ႔ စုိးရိမ္စရာ ျဖစ္ေနတယ္။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ မ်ဳိးတုံး သတ္ျဖတ္ပစ္ဖုိ႔ ဆုိတာမ်ဳိး တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဘူး။ မရွိခဲ့တဲ့ အေပၚမွာ အဲလုိမ်ိဳး လုပ္ေနပါတယ္လုိ႔ အစြပ္စြဲခံရၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝုိင္းနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ နားလည္မႈ လြဲေနတယ္။ မျဖစ္သင့္တဲ့ အရာေတြ၊ ဒုကၡေတြ ေနာက္ထပ္ အၾကပ္အတည္း ေပါင္းစုံေတြ ရင္ဆုိင္ရမွာ ေတြးပူမိတယ္။ တသက္လုံးမွာ က်ေနာ္တုိ႔က ဘာသာလူမ်ိဴးေပါင္းစုံနဲ႔ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ တြဲၿပီးေတာ့ ေနခဲ့တာပါ။ အဲဒီအစဥ္အလာ ဆုိတဲ့ဟာေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီးေတာ့ သံသယေတြနဲ႔ တခ်ိန္လုံး မေအးခ်မ္းမႈေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တာေတြကုိလည္း စုိးရိမ္ရတယ္။ စုိးရိမ္မႈေတြကေတာ့ ေျပာလုိ႔ ကုန္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ဝါဒျဖန္႔မႈေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ အက်ိဴး သက္ေရာက္မႈ ရွိသြားမလဲ။
မင္း။ ။ အထူးသျဖင့္ အြန္လုိင္း စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ပ်ံ႕ႏွ႔ံေနတဲ့ အရာေတြက ေရးတဲ့သူ၊ တင္ထားတဲ့ လူေတြက ကုိယ္လုပ္တဲ့ဟာကုိ ကုိယ္တာဝန္ယူတယ္။ အဲဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္ သူ႔ရဲ့ နာမည္နဲ႔ မတင္ထားတဲ့ လူေတြ
ေတြ႔အေၾကာင္း ထုိင္ၿပီး မေကာင္းေျပာမယ္။ ညစ္ညမ္းတာေတြ ေရးမယ္။ အေကာင္းဘယ္ေလာက္ပဲ လုပ္လုပ္ မဟုတ္တမ္းတရား စြပ္စြဲမွာေပါ့။ အဲေတာ့ အြန္လုိင္းမွာ တက္လာတဲ့ သတင္း (သုိ႔) ဝါဒျဖန္႔ခ်ီမႈေတြကုိ မ်က္စိမွိတ္ၿပီးေတာ့ မယုံပါနဲ႔၊ ဓါတ္ပုံေတြက အစ လုပ္ၾကံလုိ႔ ရေနတာကုိဗ်ာ။
ကမၻာ့ တေနရာမွာဗ်ာ သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ဟာကုိျမန္မာျပည္တေနရာလုိ႔
ေျပာမယ္ဆုိရင္ လည္း ယုတၳိရွိေအာင္ လုပ္လုိ႔ ရေနတယ္။ တတ္ႏုိင္ သမွ်ကေတာ့ ဆန္းစစ္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္အထိ သက္ေရာက္ႏုိင္လဲ ဆုိေတာ့ တုိင္းျပည္ပ်က္သြား တဲ့အထိ ျဖစ္ႏုိင္ ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံးရဲ့ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္ ရွိမႈနဲ႔ တဦးကုိ တဦးအျပန္အလွန္ ထိန္းေၾကာင္းႏုိင္မႈေတြနဲ႔ပဲ ဒီကိစၥကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
အစုိးရကုိ ဘယ္လုိအၾကံေပးခ်င္လဲ၊ ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔ လုိေနတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္လဲ။
မင္း။ ။ ရဲေတြ၊ လုံထိန္းေတြက အထက္က အမိန္႔မေပးရင္ ရပ္ၾကည့္ဆုိရင္လည္း ၾကည့္ေနတာပဲ မနာခံလုိ႔ မရဘူး ။ သူတုိ႔ေရွ႕မွာ လက္နက္ေတြ ကုိင္ၿပီးေတာ့ သြားလာေနၾကတာကုိ ဘုရားသြားဖုိ႔ ပန္းကေလးေတြ လက္မွာ ကုိင္သြားသလုိပဲ ရပ္ၾကည့္ေနတာ။ အကုန္လုံး တု႔ံေႏွးတု႔ံေႏွးပဲ။ ပြဲဖ်က္ၿပီးေတာ့မွ ကယ္တင္ရွင္ ဝင္လုပ္မွာလားလုိ႔ ေတြးမိတယ္။
ျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္တာမ်ား ရွိေသးလား။
မင္း။ ။ အေရးတႀကီး လုိအပ္ခ်က္က ကုိယ့္အိမ္ လုံၿခံဳေရးကုိ ဂရုစုိက္ၾကဖုိ႔။ ဂရုစုိက္တယ္ ဆုိတဲ့ေနရာမွာ သံသယ အေျခခံၿပီးေတာ့ ရန္သူရွာတာမ်ိဴး မျဖစ္ေစရဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ေစ်းထဲမွာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ပုခုံးခ်င္း တုိက္မိမွာပဲ။ အဲဒီအခါမ်ိဳး ဘယ္ဘာသာဝင္က ဘယ္ဘာသာဝင္ကုိ တုိက္မိတယ္ ဆုိတာမ်ိဴး မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ ရုိးသားလား ရည္ရြယ္သလား ဆုိတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ပုိင္းျခားရလိမ့္မယ္။ သူတို႔ ကုိယ္တုိင္မွပဲ သိလိမ့္မယ္။ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ ပ်ံ႕ၿပီးေတာ့ နည္းဗ်ဴဟာက ေျပာင္းလဲတာေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ဝါဒျဖန္႔မႈေတြပါ။ ဒီေနရာမွာ ဘယ္သူက ဘယ္သူကုိ ဘာေတြ လုပ္သြားလဲ ဆုိတာမ်ိဳး အဲဒါေတြကုိ ေသခ်ာ ဆန္းစစ္ပါ။ တကယ္အၾကံအစည္ တခုခု ရွိေနတဲ့ လူေတြဟာ အဲဒီနည္းေတြကုိ သုံးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ဘာမဆုိ ဆန္းစစ္မွ ရပါမယ္။ ကာကြယ္တာနဲ႔ အတူသြားၿပီးေတာ့ က်ဴးေက်ာ္
တုိက္ခုိက္တာကုိ ခြဲျခားႏုိင္ရပါမယ္။
http://www.mizzimaburmese.com/interview/11182-2013-03-22-15-44-52.html
(မိထၳီလာ အေရးအခင္းအေပၚ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိမင္းကိုႏုိင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး)
ရန္ကုန္(မဇၥ်ိမ)။ ။ မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔က ေရႊဆိုင္တဆိုင္တြင္ အျငင္းပြားရာမွ စတင္၍ အဓိက႐ုဏ္း တခုအျဖစ္ က်ယ္ျပန္႔သြားခဲ့ရသည့္ မိထၳီလာ ရာဇဝတ္မႈၾကီးမ်ားမွာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ရခိုင္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡမ်ား ေနာက္တြင္ အဆိုးရြားဆံုးေသာ အျဖစ္အပ်က္ႀကီးတခု ျဖစ္ခဲ့သည္။
အုပ္စုဖြဲ႔၍ အားနည္းသူကို အႏိုင္က်င့္သတ္ျဖတ္မႈမ်ား၊ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးမႈမ်ားျဖင့္ အေမွာင္လႊမ္းေသာ မိထၳီလာ
ေန႔ရက္မ်ားမွာ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ရရံုႏွင့္ မၿပီးဘဲ အေရးေပၚအေျခအေနအျဖစ္ အေၾကညာလိုက္သည္အထိ အေျခအေန ဆိုးရြားခဲ့ရ သည္။
အခင္းျဖစ္ပြားရာ မိထၳီလာသို႔ အေျခအေန ဝိုင္းဝန္းထိန္းသိမ္းရန္ သြားေရာက္ခဲ့ၾကသူမ်ားထဲတြင္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္
ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။
ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ကိုမင္းကိုႏိုင္အား ၎ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည့္ အေျခအေနႏွင့္ အလားအလာကို သံုးသပ္
ေပးရန္ မဇၥ်ိမက ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့သည္။
အၾကမ္းဖက္မႈ၊ မတရားမႈမ်ား က်ယ္ျပန္႔ၾကီးမားလာရပံုႏွင့္ လံုၿခံဳေရး တာဝန္ရွိသူမ်ား၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို
ကိုမင္းကိုႏိုင္ က ေထာက္ျပ အႀကံျပဳထားၿပီး ၎တို႔ အေတြ႔အၾကံဳအရ ထိုသို႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ေခ် ရွိေၾကာင္း ၾကိဳတင္စိုးရိမ္ ေတြးထင္ခဲ့သည္ဟု ကိုမင္းကိုႏိုင္ က အစခ်ီ ေျပာျပထားသည္။
မိတၳီလာကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဘယ္လုိ အေနအထားေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရလဲ။
မင္း။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ပုိင္း၊ လပုိင္းကတည္းက စိတ္ထဲမွာ စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြ ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြက မိတၳီလာမွာ စျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ မသိတာ စိတ္ထဲမွာ စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြကေတာ့ အုပ္စုဖြဲ႔
တုိက္ခုိက္မႈေတြေတာ့ ျဖစ္လာေတာ့မယ္လုိ႔ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အသက္ ၅၀၊ ႏုိင္ငံေရး အသက္ ၂၅၊ ေထာင္သက္ ၂၀၊ အဲဒီ အေတြ႔အႀကံဳက တခုခု ျဖစ္လာေတာ့မယ္လုိ႔ ထင္ေနခဲ့တာ။ မိထၳီလာမွာ စျဖစ္တယ္ ဆုိေတာ့ အတုိင္းအဆကုိ က်ေနာ္ ေမးလုိက္တယ္။ ေျပာတာက လုိအပ္ေနတယ္၊ အေရးႀကီးတယ္ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ညတြင္းခ်င္း လုိက္သြားတယ္။
ျပႆနာေတြကို ဘယ္လုိညွိႏႈိင္းခဲ့ရလဲ။
မင္း။ ။ လူေတြ ပိတ္မိရင္ အေရးႀကီးတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးက အဓိကပဲ။ ခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြ တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးလည္း ရွိေနတဲ့အတြက္ သြားေတြ႔တယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးရဲျမင့္နဲ႔ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ေတြ႔ၿပီးေတာ့ လူထုကုိ စည္းရုံးသိမ္းသြင္းေပးဖို႔ ေျပာတယ္။ သူတို႔ေတြကလည္း
ေျဖရွင္းဖို႔ကို တက္တက္ႂကြႂကြ ရွိပါတယ္။
လုံၿခံဳေရးေတြက အထက္အမိန္႔ မရေသးတဲ့အတြက္ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနတယ္ ဆုိတဲ့အေပၚ ဘယ္လုိျမင္လဲ။
မင္း။ ။ တခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ အမိန္႔မရဘဲ လူေတြရဲ့ အသက္ကုိ ကယ္မိမယ္၊ ရာဇဝတ္သားကုိ ဖမ္းလုိက္မယ္ ဆုိရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲေပါ့။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း သိဟန္ မတူပါဘူး။ ဘယ္ ဥပေဒမွ လည္း က်ေနာ္တုိ႔ တိတိက်က်
ျပ႒ာန္းထားတာ မေတြ႔ရဘူး။ လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ့ ပုံမ်ဴိး သူတုိ႔ေတြရဲ႕ အသက္ဟာ အမိန္႔နာခံမႈ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲေတာ့ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြဟာ ရႈတ္ေထြးနက္ရႈိင္းေပမယ့္ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ လက္နက္မ်ိဳးစုံ ကုိင္ထားၿပီးေတာ့ လူ တေယာက္ကုိ အစစ္ေဆး ေမးျမန္းမရွိ ဥပေဒမဲ့ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ကိစၥ၊ ဥပေဒမဲ့ အုိးအိမ္ေတြ ဖ်က္ဆီးေနတာကုိ ဘာမွ အေထြအထူး အေမးအျမန္း လုပ္ေနစရာမလုိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ လူသားဝါဒအရ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ကာကြယ္ေပးဖုိ႔ ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့မွ ျပည္သူလူထုရဲ့ အသက္အုိးအိမ္ကုိ ကာကြယ္မႈနဲ႔ ႀကိဳးစင္ကုိ တက္ဆုိရင္လည္း တက္ဖုိ႔ အဆင္သင့္ပါပဲ။
လက္ရွိ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အဓိကရုဏ္းအေပၚ ဘယ္လိုသံုးသပ္လဲ။
မင္း။ ။ သက္သက္ ညွာညွာ စဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကုိ အားမရစရာ ေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အျပန္မွာ ဆုိရင္ ဓါတ္ဆီဆုိင္ တဆုိင္မွာ ကင္ဒုိဓါးကုိင္ၿပီးေတာ့ ဆုိင္ကယ္တစီးနဲ႔ တေယာက္ထဲ ရမ္းေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးပုိင္းက၊ လုံျခံဳေရးပုိင္းက လူေတြက ဒီအတုိင္းကုိ မတ္တပ္ရပ္ ၾကည့္ေနၾကတာ။ ဒီပုံအတုိင္းဆုိ အမိန္႔တစုံတရာ ေစာင့္စရာ မလုိေတာ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရ ဆုိတာဟာ လက္နက္ကုိင္ၿပီးေတာ့ ခ်ိဴးေဖာက္ေနၿပီ ဆုိရင္ အဲဒီဓါတ္ဆီဆုိင္ကုိ ကာကြယ္ေပးထားရမယ္။ အဲဒါကုိ ရဲေတြက ဘာလုိ႔ ဝုိင္းၿပီး ၾကည့္ေနတာလဲ။ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြက အမိန္႔မရလုိ႔ေျပာတယ္။ က်ေနာ့္ သေဘာကေတာ့ အမိန္႔မလုိပါဘူး။ အမိန္႔မရဘဲနဲ႔ ရာဇဝတ္ေကာင္ တေကာင္ကုိ ဖမ္းလုိက္လုိ႔ အျပစ္ေပးမယ္ဆုိရင့္ ႀကိဳးစင္တက္ဖုိ႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ဒီေလာက္ လက္နက္ေတြနဲ႔
ရမ္းကားေနတာေတြကုိ မသိလုိ႔လည္း မဟုတ္ဘူး။
အဲဒါေတြက သိပ္သံသယျဖစ္ဖုိ႔ ေကာင္းတယ္။ ေနာက္
တခုက တားထားတဲ့ ဒုိင္းေတြ ၾကားထဲကေန တုိးေဝွ႔ၿပီး ဝင္သြားၾကတာေတြ ရွိတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနတဲ့ လူေတြတုန္းကေတာ့ ဆက္ဆံ ပုံက တမ်ိဳး၊ အခုလုိ ဖ်က္ဆီးေန ၾကတာက်ေတာ့ တမ်ိဴးနဲ႔ဗ်ာ။ စိတ္အပူရဆုံး လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။
က်ေနာ္ ေခါင္းစဥ္ခြဲ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ေတြဟာ ဘဝေတြကုိ ေပးဆပ္ၿပီး သုညဘဝကေန ၿပီးေတာ့ အစက ေနျပန္စရတာ။ အခုကေတာ့ ဖ်က္ဆီးခံရတာေတြနဲ႔ စုိးရိမ္စရာ ျဖစ္ေနတယ္။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ မ်ဳိးတုံး သတ္ျဖတ္ပစ္ဖုိ႔ ဆုိတာမ်ဳိး တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဘူး။ မရွိခဲ့တဲ့ အေပၚမွာ အဲလုိမ်ိဳး လုပ္ေနပါတယ္လုိ႔ အစြပ္စြဲခံရၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝုိင္းနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ နားလည္မႈ လြဲေနတယ္။ မျဖစ္သင့္တဲ့ အရာေတြ၊ ဒုကၡေတြ ေနာက္ထပ္ အၾကပ္အတည္း ေပါင္းစုံေတြ ရင္ဆုိင္ရမွာ ေတြးပူမိတယ္။ တသက္လုံးမွာ က်ေနာ္တုိ႔က ဘာသာလူမ်ိဴးေပါင္းစုံနဲ႔ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ တြဲၿပီးေတာ့ ေနခဲ့တာပါ။ အဲဒီအစဥ္အလာ ဆုိတဲ့ဟာေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီးေတာ့ သံသယေတြနဲ႔ တခ်ိန္လုံး မေအးခ်မ္းမႈေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တာေတြကုိလည္း စုိးရိမ္ရတယ္။ စုိးရိမ္မႈေတြကေတာ့ ေျပာလုိ႔ ကုန္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ဝါဒျဖန္႔မႈေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ အက်ိဴး သက္ေရာက္မႈ ရွိသြားမလဲ။
မင္း။ ။ အထူးသျဖင့္ အြန္လုိင္း စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ပ်ံ႕ႏွ႔ံေနတဲ့ အရာေတြက ေရးတဲ့သူ၊ တင္ထားတဲ့ လူေတြက ကုိယ္လုပ္တဲ့ဟာကုိ ကုိယ္တာဝန္ယူတယ္။ အဲဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္ သူ႔ရဲ့ နာမည္နဲ႔ မတင္ထားတဲ့ လူေတြ
ေတြ႔အေၾကာင္း ထုိင္ၿပီး မေကာင္းေျပာမယ္။ ညစ္ညမ္းတာေတြ ေရးမယ္။ အေကာင္းဘယ္ေလာက္ပဲ လုပ္လုပ္ မဟုတ္တမ္းတရား စြပ္စြဲမွာေပါ့။ အဲေတာ့ အြန္လုိင္းမွာ တက္လာတဲ့ သတင္း (သုိ႔) ဝါဒျဖန္႔ခ်ီမႈေတြကုိ မ်က္စိမွိတ္ၿပီးေတာ့ မယုံပါနဲ႔၊ ဓါတ္ပုံေတြက အစ လုပ္ၾကံလုိ႔ ရေနတာကုိဗ်ာ။
ကမၻာ့ တေနရာမွာဗ်ာ သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ဟာကုိျမန္မာျပည္တေနရာလုိ႔
ေျပာမယ္ဆုိရင္ လည္း ယုတၳိရွိေအာင္ လုပ္လုိ႔ ရေနတယ္။ တတ္ႏုိင္ သမွ်ကေတာ့ ဆန္းစစ္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္အထိ သက္ေရာက္ႏုိင္လဲ ဆုိေတာ့ တုိင္းျပည္ပ်က္သြား တဲ့အထိ ျဖစ္ႏုိင္ ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံးရဲ့ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္ ရွိမႈနဲ႔ တဦးကုိ တဦးအျပန္အလွန္ ထိန္းေၾကာင္းႏုိင္မႈေတြနဲ႔ပဲ ဒီကိစၥကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
အစုိးရကုိ ဘယ္လုိအၾကံေပးခ်င္လဲ၊ ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔ လုိေနတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္လဲ။
မင္း။ ။ ရဲေတြ၊ လုံထိန္းေတြက အထက္က အမိန္႔မေပးရင္ ရပ္ၾကည့္ဆုိရင္လည္း ၾကည့္ေနတာပဲ မနာခံလုိ႔ မရဘူး ။ သူတုိ႔ေရွ႕မွာ လက္နက္ေတြ ကုိင္ၿပီးေတာ့ သြားလာေနၾကတာကုိ ဘုရားသြားဖုိ႔ ပန္းကေလးေတြ လက္မွာ ကုိင္သြားသလုိပဲ ရပ္ၾကည့္ေနတာ။ အကုန္လုံး တု႔ံေႏွးတု႔ံေႏွးပဲ။ ပြဲဖ်က္ၿပီးေတာ့မွ ကယ္တင္ရွင္ ဝင္လုပ္မွာလားလုိ႔ ေတြးမိတယ္။
ျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္တာမ်ား ရွိေသးလား။
မင္း။ ။ အေရးတႀကီး လုိအပ္ခ်က္က ကုိယ့္အိမ္ လုံၿခံဳေရးကုိ ဂရုစုိက္ၾကဖုိ႔။ ဂရုစုိက္တယ္ ဆုိတဲ့ေနရာမွာ သံသယ အေျခခံၿပီးေတာ့ ရန္သူရွာတာမ်ိဴး မျဖစ္ေစရဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ေစ်းထဲမွာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ပုခုံးခ်င္း တုိက္မိမွာပဲ။ အဲဒီအခါမ်ိဳး ဘယ္ဘာသာဝင္က ဘယ္ဘာသာဝင္ကုိ တုိက္မိတယ္ ဆုိတာမ်ိဴး မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ ရုိးသားလား ရည္ရြယ္သလား ဆုိတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ပုိင္းျခားရလိမ့္မယ္။ သူတို႔ ကုိယ္တုိင္မွပဲ သိလိမ့္မယ္။ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ ပ်ံ႕ၿပီးေတာ့ နည္းဗ်ဴဟာက ေျပာင္းလဲတာေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ဝါဒျဖန္႔မႈေတြပါ။ ဒီေနရာမွာ ဘယ္သူက ဘယ္သူကုိ ဘာေတြ လုပ္သြားလဲ ဆုိတာမ်ိဳး အဲဒါေတြကုိ ေသခ်ာ ဆန္းစစ္ပါ။ တကယ္အၾကံအစည္ တခုခု ရွိေနတဲ့ လူေတြဟာ အဲဒီနည္းေတြကုိ သုံးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ဘာမဆုိ ဆန္းစစ္မွ ရပါမယ္။ ကာကြယ္တာနဲ႔ အတူသြားၿပီးေတာ့ က်ဴးေက်ာ္
တုိက္ခုိက္တာကုိ ခြဲျခားႏုိင္ရပါမယ္။
http://www.mizzimaburmese.com/interview/11182-2013-03-22-15-44-52.html
ပန္းတေနာ္တြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ကရင္လူငယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးသင္တန္း ဖြင့္လွစ္မည္
မတ္လ ၂၁ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္။ စဖန္းေရွာင္း (ေကအိုင္စီ)
DSC04817ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသႀကီး ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္ ကရင္လူငယ္ေရးရာဆပ္ေကာ္မတီ Pantanaw Karen Youth Sub-Committee) မွ ဦးစီး၍ ရန္ကုန္ ကရင္လူငယ္မ်ားအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုျဖစ္သည့္ (Youth Circle) လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္း(ရန္ကုန္)ႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္လံုးဆိုင္ရာ “ကရင္လူငယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး သင္တန္း”တစ္ခုကို ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ဖြင့္လွစ္မည္ဟု သိရွိရသည္။
လာမည့္ အနာဂတ္တြင္ ကရင္လူငယ္မ်ားအား လူမႈပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ ပညာေရးဆိုင္ရာ အသိပညာ မ်ား ျမင့္မားလာေစရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ယခုလို သင္တန္းမ်ား ျပဳလုပ္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ပန္းတေနာ္ ကရင္လူငယ္ေရးရာ ဆပ္ေကာ္ မတီ ဥကၠဌ ေစာလင္းသူစမ္းက ေျပာသည္။
“အခုလို ေျပာင္းလဲ ပြင့္လင္းလာတဲ့အေျခအေနမွာ ကိုယ့္ကရင္လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအေျခအေန၊ ပညာေရးရဲ႕ အေရးပါမႈ၊ ကိုယ့္ကရင္လူမ်ိဴးေတြရဲ႕ အေျခအေနကို ျပန္လည္သိျမင္လာဖို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကရင္လူငယ္ေတြ ကို ျပန္လည္ စုစည္းၿပီး ပြင့္လင္းမႈ၊ ယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔ ကူညီလုပ္ေဆာင္တတ္ေအာင္လည္း ရည္ရြယ္ပါတယ္”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
အဆိုပါသင္တန္းတြင္ “လူငယ္ႏွင့္ အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ လူငယ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး စသည္တို႔ကို Youth Circle မွ ဆရာေစာဘလက္ဇင္ အပါအ၀င္ အျခားဆရာဆရာမ ၈ဦးျဖင့္ မတ္လ ၂၅ရက္မွ ၂၈ရက္ေန႔အ ထိ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ စစ္ကိုင္းေက်းရြာအုပ္စုရွိ ထြန္းပပ်ဥ္ဘိုးေက်းရြာတြင္ သင္တန္းျပဳလုပ္သြားမည္ ျဖစ္သည္။
သင္တန္းတက္ေရာက္လိုသူမ်ားအား အရည္အခ်င္း ကန္႔သတ္ထားျခင္းမရွိဘဲ စိတ္ပါ၀င္စားသူ မည္သည့္ကရင္လူငယ္မဆို တက္ေရာက္ႏိုင္ၿပီး ေနာက္ဆံုးစာရင္းအရ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္အျပင္ ေျမာင္းျမႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးမွ သင္တန္းသူ သင္ တန္းသားေပါင္း ၂၅၀ဦးခန္႔ တက္ေရာက္ဖြယ္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ေစာလင္းသူစမ္းက “အခု ဒီသင္တန္းကို လာတက္တဲ့ သင္တန္းသားေတြဟာ သင္တန္းၿပီးရင္ မိမိေနတဲ့ေနရာေတြမွာ ျပန္လည္ အသိပညာေပးဖို႔ကို တဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ပညာထူးခြ်န္တဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ကို ဆက္လက္ ပံ့ပိုးကူညီသြားဖို႔ တိုင္ပင္ထားပါတယ္။”ဟု ေျပာဆိုသည္။
ထို႔အျပင္ သင္တန္းရက္အတြင္း သင္တန္းသားမ်ား၏ ေနရာႏွင့္ စားေသာက္ေရးကို ကရင္လူငယ္ေရးရာဆပ္ေကာ္မတီ PKY မွ စီစဥ္ေပးကာ သင္တန္းသားမ်ားအေနျဖင့္ လိုအပ္သည့္ ေစာင္၊ ျခင္ေထာင္၊ ေခါင္းအံုးႏွင့္ ေဆး၀ါးမ်ားကိုမူ မိမိအစီအစဥ္ျဖင့္ ယူ လာရမည္ဟု ဖိတ္ၾကားစာ၌ ေဖာ္ျပထားသည္။
အလားတူ သင္တန္းမ်ိဳးကို PKY အေနျဖင့္ ဆက္လက္ ဖြင့္လွစ္သြားရန္ရွိၿပီး ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူမႈဆိုင္ရာ ပညာေပးမႈမ်ား၊ ကြန္ျပဴတာႏွင့္ အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းမ်ားကိုပါ သင္ၾကားေပးသြားမည္ဟုလည္းသိရသည္။
ပန္းတေနာ္ကရင္လူငယ္ေရးရာဆပ္ေကာ္မတီ (PKY)သည္ ကရင္လူငယ္မ်ား ဖြံ႔ၿဖိးတိုးတက္ေရးႏွင့္ အသိပညာျမင့္မားေရးကို ရည္ရြယ္၍ ကရင္တိုင္းရင္းသား စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီ(ပန္းတေနာ္)၏ ဆပ္ေကာ္မတီတစ္ခုအေနျဖင့္ ၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ စတင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။
DSC04817ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသႀကီး ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္ ကရင္လူငယ္ေရးရာဆပ္ေကာ္မတီ Pantanaw Karen Youth Sub-Committee) မွ ဦးစီး၍ ရန္ကုန္ ကရင္လူငယ္မ်ားအဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုျဖစ္သည့္ (Youth Circle) လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္း(ရန္ကုန္)ႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္လံုးဆိုင္ရာ “ကရင္လူငယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး သင္တန္း”တစ္ခုကို ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ဖြင့္လွစ္မည္ဟု သိရွိရသည္။
လာမည့္ အနာဂတ္တြင္ ကရင္လူငယ္မ်ားအား လူမႈပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚမ်ားႏွင့္ ပညာေရးဆိုင္ရာ အသိပညာ မ်ား ျမင့္မားလာေစရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ယခုလို သင္တန္းမ်ား ျပဳလုပ္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ပန္းတေနာ္ ကရင္လူငယ္ေရးရာ ဆပ္ေကာ္ မတီ ဥကၠဌ ေစာလင္းသူစမ္းက ေျပာသည္။
“အခုလို ေျပာင္းလဲ ပြင့္လင္းလာတဲ့အေျခအေနမွာ ကိုယ့္ကရင္လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအေျခအေန၊ ပညာေရးရဲ႕ အေရးပါမႈ၊ ကိုယ့္ကရင္လူမ်ိဴးေတြရဲ႕ အေျခအေနကို ျပန္လည္သိျမင္လာဖို႔ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကရင္လူငယ္ေတြ ကို ျပန္လည္ စုစည္းၿပီး ပြင့္လင္းမႈ၊ ယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔ ကူညီလုပ္ေဆာင္တတ္ေအာင္လည္း ရည္ရြယ္ပါတယ္”ဟု ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
အဆိုပါသင္တန္းတြင္ “လူငယ္ႏွင့္ အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ လူငယ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး စသည္တို႔ကို Youth Circle မွ ဆရာေစာဘလက္ဇင္ အပါအ၀င္ အျခားဆရာဆရာမ ၈ဦးျဖင့္ မတ္လ ၂၅ရက္မွ ၂၈ရက္ေန႔အ ထိ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ စစ္ကိုင္းေက်းရြာအုပ္စုရွိ ထြန္းပပ်ဥ္ဘိုးေက်းရြာတြင္ သင္တန္းျပဳလုပ္သြားမည္ ျဖစ္သည္။
သင္တန္းတက္ေရာက္လိုသူမ်ားအား အရည္အခ်င္း ကန္႔သတ္ထားျခင္းမရွိဘဲ စိတ္ပါ၀င္စားသူ မည္သည့္ကရင္လူငယ္မဆို တက္ေရာက္ႏိုင္ၿပီး ေနာက္ဆံုးစာရင္းအရ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္အျပင္ ေျမာင္းျမႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးမွ သင္တန္းသူ သင္ တန္းသားေပါင္း ၂၅၀ဦးခန္႔ တက္ေရာက္ဖြယ္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ေစာလင္းသူစမ္းက “အခု ဒီသင္တန္းကို လာတက္တဲ့ သင္တန္းသားေတြဟာ သင္တန္းၿပီးရင္ မိမိေနတဲ့ေနရာေတြမွာ ျပန္လည္ အသိပညာေပးဖို႔ကို တဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ပညာထူးခြ်န္တဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ကို ဆက္လက္ ပံ့ပိုးကူညီသြားဖို႔ တိုင္ပင္ထားပါတယ္။”ဟု ေျပာဆိုသည္။
ထို႔အျပင္ သင္တန္းရက္အတြင္း သင္တန္းသားမ်ား၏ ေနရာႏွင့္ စားေသာက္ေရးကို ကရင္လူငယ္ေရးရာဆပ္ေကာ္မတီ PKY မွ စီစဥ္ေပးကာ သင္တန္းသားမ်ားအေနျဖင့္ လိုအပ္သည့္ ေစာင္၊ ျခင္ေထာင္၊ ေခါင္းအံုးႏွင့္ ေဆး၀ါးမ်ားကိုမူ မိမိအစီအစဥ္ျဖင့္ ယူ လာရမည္ဟု ဖိတ္ၾကားစာ၌ ေဖာ္ျပထားသည္။
အလားတူ သင္တန္းမ်ိဳးကို PKY အေနျဖင့္ ဆက္လက္ ဖြင့္လွစ္သြားရန္ရွိၿပီး ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူမႈဆိုင္ရာ ပညာေပးမႈမ်ား၊ ကြန္ျပဴတာႏွင့္ အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းမ်ားကိုပါ သင္ၾကားေပးသြားမည္ဟုလည္းသိရသည္။
ပန္းတေနာ္ကရင္လူငယ္ေရးရာဆပ္ေကာ္မတီ (PKY)သည္ ကရင္လူငယ္မ်ား ဖြံ႔ၿဖိးတိုးတက္ေရးႏွင့္ အသိပညာျမင့္မားေရးကို ရည္ရြယ္၍ ကရင္တိုင္းရင္းသား စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မတီ(ပန္းတေနာ္)၏ ဆပ္ေကာ္မတီတစ္ခုအေနျဖင့္ ၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ စတင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။
ထိုင္း-ျမန္မာ ခ်စ္ၾကည္ေရး ေရလည္ကြ်န္းက မူးယစ္ေဆး၀ါးေရာင္းတဲ့ ေနရာေတြကိုု (ေကာ္မူးရာ) ကရင္လူငယ္အဖြဲ႔က ဦးေဆာင္ၿပီး သြားေရာက္ဖမ္းဆီးခဲ့ပါတယ္။
ဒီသတင္းကို ေနာ္၀ဒီ တင္ဆက္။ ရိုက္ကူး ဖိုးစီ
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
မိတၳီလာ အေျခအေန (21-03-2013)
မိတၳီလာပဋိပကၡတြင္းက ထြက္ေျပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ မြတ္ဆလင္တေယာက္ကို ဘီဘီစီက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတာကို နားဆင္ႏိုင္ပါတယ္။
မိတၳီလာပဋိပကၡနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မ်က္ျမင္တေယာက္ကို ဘီဘီစီက ေမးျမန္းထားတာကို နားဆင္ႏိုင္ပါတယ္။
Type the rest of your post here.
မိတၳီလာပဋိပကၡနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မ်က္ျမင္တေယာက္ကို ဘီဘီစီက ေမးျမန္းထားတာကို နားဆင္ႏိုင္ပါတယ္။
Type the rest of your post here.
မိတၳီလာအေျခအေန ၿငိမ္သက္မႈမရွိေသး
ကုိမိုးေဇာ္
21.03.2013
မႏၱေလးတုိင္းေဒသၾကီး မိတီၱလာၿမိဳ႕မွာ ေရႊဆုိင္ကေန စတင္လုိက္တဲ့ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈေၾကာင့္ မေန႔ညက ပုဒ္မ ၁၄၄ ညမထြက္ရ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ထားေပမဲ့ အေျခအေနဟာ ေအးေဆးၿငိမ္သက္ မသြားေသးဘဲ ဒီကေန႔ ေန႔ခင္းပိုင္းထိ မီးရိႈ႔တာေတြ၊ ရိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္တာေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ ပြားေနၿပီး အနည္းဆံုး လူ၁၀ေယာက္ ေသဆံုးခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အဓိကရုဏ္း ဆန္ဆန္ ျဖစ္ပ်က္ေန တာကို ၿငိမ္သက္ သြားေစဖုိ႔ မႏၱေလးတုိင္း၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ကိုယ္တုိင္အျပင္ တျခားၿမိဳ႕က ရဲတပ္ဖဲြ႔၀င္ေတြပါ သြားေရာက္ ထိန္းသိမ္းေျဖရွင္းေန တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းအျပည့္အစံုကိုေတာ့ ဗီြအုိေအ ျမန္မာပိုင္း အစီအစဥ္ သတင္းေထာက္ ကိုမိုးေဇာ္က တင္ျပမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေရႊအေရာင္းအ၀ယ္ကေနစတင္ခဲ့တဲ့ ဒီအၾကမ္းဖက္မႈေတြဟာ မေန႔ ညေနပိုင္းက ၿငိမ္သက္သြားခဲ့ရာက ညပိုင္းမွာ သံဃာေတာ္တပါး ပ်ံလြန္တဲ့သတင္းေတြ ထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ အေျခအေနဟာ ျပန္လည္ဆိုး၀ါးလာခဲ့တာေၾကာင့္ အာဏာပိုင္ေတြက ပုဒ္မ ၁၄၄ ညမထြက္ရအမိန္႔ပါ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကေန႔မနက္ခင္းပိုင္းမွာလည္း အေျခအေနက တင္းမာေနခဲ့ၿပီး အၾကမ္းဖက္တာေတြဟာ ေန႔ခင္းပိုင္းအထိ ဆက္လက္ျဖစ္ပ်က္ေနဆဲျဖစ္တယ္လို႔ မိတီၳလာၿမိဳ႕နယ္က ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ၀င္းထိန္က ေျပာပါတယ္။
“ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ေတာ့ နည္းနည္းၿငိမ္မယ္ ေအာက္ေမ့တာေလ။ ဒါေပမဲ့ မနက္မွာ က်ေနာ္တို႔ မထင္တဲ့ေနရာက ရပ္ကြက္မွာရွိတဲ့ မူဆလင္ေတြကို ရပ္ကြက္ကလူေတြက ဝိုင္းၿပီးေတာ့မွ ရန္ျဖစ္ၾကတာေပါ့။ ရဲရွိေနေပမဲ့ အျပင္က လူ၁၀ေယာက္ေလာက္ ဆံုးသြား တာရွိတယ္။ အခုေတာ့ အဲ့ဒီ့ဘက္က ၿငိမ္သြားၿပီ။ ဒါေပမဲ့ တျခားေနရာေတြမွာ ဟိုနားနည္းနည္း၊ ဒီနားနည္းနည္း ရန္စတာေတြ ေတြ႔ေနရတယ္။ အခုဒီေန႔အေျခအေနကေတာ့ မတင္မက်ဘဲ။ ၿငိမ္သြားၿပီလို႔ေတာ့ ေျပာလို႔မရေသးဘူး။ အခုဒီမွာကေတာ့ မႏၱေလးတုိင္းက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးရဲျမင့္ကိုယ္တုိင္ လာၿပီးေတာ့ ႀကီးၾကပ္ေနတာေလ။ ေနာက္ တျခားၿမိဳ႕က ရဲေတြလည္း ေခၚထားတယ္။”
အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခုိက္တာေတြေၾကာင့္ ေဒသခံတခ်ိဳ႕ဟာ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရတယ္လုိ႔ လည္းေျပာပါတယ္။ ရန္ကုန္ အေျခစိုက္သတင္းမီဒီယာေတြမွာေတာ့ ေသဆံုးသူက အနည္းဆံုး ၅ေယာက္ရိွေနၿပီလုိ႔ ေဖာ္ျပေပမဲ့ သီးျခားအတည္ျပဳခ်က္ေတာ့မရပါဘူး။ မိတီၱလာၿမိဳ႕ခံ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ ကေတာ့ ဒီျဖစ္ပ်က္မႈမွာ အာဏာပိုင္ေတြဖက္က လံုၿခံဳေရးအေျခအေန ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈ အားနည္းတယ္လုိ႔ ေ၀ဖန္ပါတယ္။
“ မေန႔ကတည္းက စ လိုက္တဲ့ အေျခအေနမွာ သူတို႔က ဖိဖိစီးစီး ဝင္ထိန္းသိမ္းမယ္ဆိုရင္ ဒီေလာက္ မျဖစ္ဘူး။ အခင္းျဖစ္တာက ေရႊေရာင္းတာက ၈နာရီေလာက္ေပါ့ေနာ္ အဲ့ဒီ့ကစၿပီးေတာ့ အဲ့ေလာက္ကေန ကိုးနာရီခြဲေလာက္ မွာ ျပႆနာတက္တာ။ ၁၀နာရီ၊ ၁၁ နာရီေလာက္၊ အဲ့ေလာက္အထိ နည္းနည္း ဆူညံ၊ ဆူညံျဖစ္ေနတုန္း အခ်ိန္မွာ ထိန္းသိမ္းရင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ တစ္နာရီေလာက္မွာ ဟံဇားက လာတဲ့ ဆရာေတာ္တပါးကို ဗလီထဲ သြင္းၿပီး မီး႐ိႈ႕ သတ္လိုက္ တာကေန ဟာ ဘုန္းႀကီးကိုေတာ့ မီး႐ိႈ႕သတ္ၿပီဆုိၿပီး ျပႆနာက ပိုႀကီးထြားတာ။ အဲ့မွာ။ အဲ့တာ ဒီေန႔ေရာက္ေတာ့လည္း အဲ့လိုပဲ။ မီးသတ္ကားေတြ၊ ရဲေတြဘာေတြ အကုန္ရွိတယ္။ သူတို႔ကလည္း မထိန္းသိမ္းႏုိင္ဘူး။”
အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္ က တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦး၀ဏၰေရႊကလည္း ဒီအၾကမ္းဖက္မႈေတြဟာ ဥပေဒစိုးမုိးမႈ အားနည္းတာေၾကာင့္လုိ႔ သံုးသပ္ပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက ဒီဟာက ဥပေဒစိုးမိုးမႈ ကင္းမဲ့တာပဲ။ ဥပေဒစိုးမိုးမႈကင္းမဲ့တာက အခု ဒီၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြမွာေတာင္ျဖစ္ တက္လာတဲ့သေဘာမ်ိဳးလို႔ပဲ က်ေနာ္တို႔ ယူဆပါတယ္။ သာမာန္ျဖစ္တဲ့ျဖစ္စဥ္က ေစ်းအေရာင္းအဝယ္ေပၚမွာ ျဖစ္တယ္ခင္ဗ်။ အဲ့ဒီ့ဟာကို ဥပေဒနဲ႔မညီတာကို ဥပေဒနဲ႔အညီ အေရးယူေဆာင္ရြက္လိုက္ရင္ ရပါတယ္။ ဒီဟာက အခ်ိန္ အတိုင္း အတာတခု အထိ ၾကာၿပီးေတာ့ ပဋိပကၡ အခ်ိန္ပိုၾကာေလ၊ ပဋိပကၡတခါ ပိုႀကီးေလျဖစ္ လာတဲ့အေပၚမွာ ပဋိပကၡၿငိမ္းေအးဖို႔ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံတြင္းမွာရွိတဲ့ ႏုိင္ငံသားအားလံုးကို က်ေနာ္တို႔က လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ ခြဲျခားမျမင္ဘဲနဲ႔ ဥပေဒေဘာင္ထဲမွာ ေနတဲ့သူနဲ႔ ဥပေဒကို ဆန္႔က်င္တဲ့သူလို႔ စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ဥပေဒနဲ႔အညီ အေရးယူေဆာင္ရြက္ သြားရင္ ႏိုင္ငံေအးခ်မ္းမယ္ လို႔ယူဆပါတယ္။”
ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာေတာ္မ်ား ကြန္ယက္အဖဲြ႔ကလည္း ပဋိပကၡေတြဟာ အမ်ားျပည္သူရဲ့ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္တို႔ကို ထိပါးလာႏုိင္ပါသျဖင့္ မည္သည့္အၾကမ္းဖက္ အဖ်က္လုပ္ငန္းေတြမွာ လံုး၀မပါ၀င္ၾကရန္ ေမတၱာရပ္ခံေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။
မေန႔က အခင္းျဖစ္ပြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ၈၈မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္နဲ႔ အဖဲြ႔အျပင္ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္နဲ႔ မႏၱေလးက ဦး၀ီရသူတုိ႔လည္း မိတီၳလာၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရိွလာၿပီး အေျခအေနေတြကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔အတြက္ ေဟာေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ မင္းကိုႏုိင္ေရာ၊ ေရႊညဝါဆရာေတာ္ေရာ ဆရာေတာ္ ဦးဝီရသူကေရာ ဒီဟာက မျဖစ္သင့္ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒီဟာ ဒီလိုျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ႏုိင္တဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္ မ်ိဳးျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီ့အတြက္ အားလံုး သတိထားၾကဖို႔၊ ကိုယ့္ရပ္ကြက္၊ ကိုယ့္ရပ္ရြာကို ကာကြယ္ ဖို႔အတြက္ ရွိသင့္တယ္။ ဒီလိုတဖက္နဲ႔တဖက္ ပဋိပကၡမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ဘူး ဆိုတဲ့ဟာမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ ေျပာဆိုတိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။"
ဒါကေတာ့ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားအဖဲြ႔က စမ္းေခ်ာင္းကိုကိုႀကီးေျပာျပသြားတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြဟာ ျပည္သူ ၈၀၀ေက်ာ္ေလာက္ကိုလည္း ပဋိပကၡျဖစ္ပြားရာေနရာကေန ကယ္ဆယ္ၿပီး လံုၿခံဳရာကို ပို႔ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ေဆးရံုမွာ ဒဏ္ရာရသူ ၂၄ေယာက္ရိွၿပီး ေသဆံုးသူက ဆယ္ဂဏန္းေလာက္ ရိွမယ္လုိ႔လည္း စမ္းေခ်ာင္းကိုကိုၾကီးက ေျပာပါတယ္။
ဒီေန႔ အခင္းျဖစ္ပြားေနတဲ့ အေျခအေနကို သိႏိုင္ဖုိ႔ သက္ဆိုင္ရာ ရဲတပ္ဖဲြ႔ကို ဆက္သြယ္ စံုစမ္းတဲ့အခါ မွာေတာ့ အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ဆိုၿပီး တစံုတရာ ေျဖဆိုတာမရိွခဲ့ပါဘူး။
ကိုမိုးေဇာ္ တင္ျပခဲ့တာပါ။ မိတၳီလာၿမိဳ႕မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ အိုးအိမ္ပ်က္စီးမႈေတြ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္ အေမရိကန္သံ႐ံုးက စိုးရိမ္ပူပင္မိၿပီး တိုက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ အိုးအိမ္ပစၥည္းဥစၥာ ဆံုး႐ံူးရတဲ့ မိသားစုေတြအတြက္လည္း ဝမ္းနည္းစာနာပါေၾကာင္း နဲ႔ အေျခအေနကို မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္လို႔ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။
21.03.2013
မႏၱေလးတုိင္းေဒသၾကီး မိတီၱလာၿမိဳ႕မွာ ေရႊဆုိင္ကေန စတင္လုိက္တဲ့ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈေၾကာင့္ မေန႔ညက ပုဒ္မ ၁၄၄ ညမထြက္ရ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ထားေပမဲ့ အေျခအေနဟာ ေအးေဆးၿငိမ္သက္ မသြားေသးဘဲ ဒီကေန႔ ေန႔ခင္းပိုင္းထိ မီးရိႈ႔တာေတြ၊ ရိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္တာေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ ပြားေနၿပီး အနည္းဆံုး လူ၁၀ေယာက္ ေသဆံုးခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို အဓိကရုဏ္း ဆန္ဆန္ ျဖစ္ပ်က္ေန တာကို ၿငိမ္သက္ သြားေစဖုိ႔ မႏၱေလးတုိင္း၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ကိုယ္တုိင္အျပင္ တျခားၿမိဳ႕က ရဲတပ္ဖဲြ႔၀င္ေတြပါ သြားေရာက္ ထိန္းသိမ္းေျဖရွင္းေန တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ သတင္းအျပည့္အစံုကိုေတာ့ ဗီြအုိေအ ျမန္မာပိုင္း အစီအစဥ္ သတင္းေထာက္ ကိုမိုးေဇာ္က တင္ျပမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေရႊအေရာင္းအ၀ယ္ကေနစတင္ခဲ့တဲ့ ဒီအၾကမ္းဖက္မႈေတြဟာ မေန႔ ညေနပိုင္းက ၿငိမ္သက္သြားခဲ့ရာက ညပိုင္းမွာ သံဃာေတာ္တပါး ပ်ံလြန္တဲ့သတင္းေတြ ထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ အေျခအေနဟာ ျပန္လည္ဆိုး၀ါးလာခဲ့တာေၾကာင့္ အာဏာပိုင္ေတြက ပုဒ္မ ၁၄၄ ညမထြက္ရအမိန္႔ပါ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကေန႔မနက္ခင္းပိုင္းမွာလည္း အေျခအေနက တင္းမာေနခဲ့ၿပီး အၾကမ္းဖက္တာေတြဟာ ေန႔ခင္းပိုင္းအထိ ဆက္လက္ျဖစ္ပ်က္ေနဆဲျဖစ္တယ္လို႔ မိတီၳလာၿမိဳ႕နယ္က ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ၀င္းထိန္က ေျပာပါတယ္။
“ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ေတာ့ နည္းနည္းၿငိမ္မယ္ ေအာက္ေမ့တာေလ။ ဒါေပမဲ့ မနက္မွာ က်ေနာ္တို႔ မထင္တဲ့ေနရာက ရပ္ကြက္မွာရွိတဲ့ မူဆလင္ေတြကို ရပ္ကြက္ကလူေတြက ဝိုင္းၿပီးေတာ့မွ ရန္ျဖစ္ၾကတာေပါ့။ ရဲရွိေနေပမဲ့ အျပင္က လူ၁၀ေယာက္ေလာက္ ဆံုးသြား တာရွိတယ္။ အခုေတာ့ အဲ့ဒီ့ဘက္က ၿငိမ္သြားၿပီ။ ဒါေပမဲ့ တျခားေနရာေတြမွာ ဟိုနားနည္းနည္း၊ ဒီနားနည္းနည္း ရန္စတာေတြ ေတြ႔ေနရတယ္။ အခုဒီေန႔အေျခအေနကေတာ့ မတင္မက်ဘဲ။ ၿငိမ္သြားၿပီလို႔ေတာ့ ေျပာလို႔မရေသးဘူး။ အခုဒီမွာကေတာ့ မႏၱေလးတုိင္းက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးရဲျမင့္ကိုယ္တုိင္ လာၿပီးေတာ့ ႀကီးၾကပ္ေနတာေလ။ ေနာက္ တျခားၿမိဳ႕က ရဲေတြလည္း ေခၚထားတယ္။”
အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခုိက္တာေတြေၾကာင့္ ေဒသခံတခ်ိဳ႕ဟာ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရတယ္လုိ႔ လည္းေျပာပါတယ္။ ရန္ကုန္ အေျခစိုက္သတင္းမီဒီယာေတြမွာေတာ့ ေသဆံုးသူက အနည္းဆံုး ၅ေယာက္ရိွေနၿပီလုိ႔ ေဖာ္ျပေပမဲ့ သီးျခားအတည္ျပဳခ်က္ေတာ့မရပါဘူး။ မိတီၱလာၿမိဳ႕ခံ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ ကေတာ့ ဒီျဖစ္ပ်က္မႈမွာ အာဏာပိုင္ေတြဖက္က လံုၿခံဳေရးအေျခအေန ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈ အားနည္းတယ္လုိ႔ ေ၀ဖန္ပါတယ္။
“ မေန႔ကတည္းက စ လိုက္တဲ့ အေျခအေနမွာ သူတို႔က ဖိဖိစီးစီး ဝင္ထိန္းသိမ္းမယ္ဆိုရင္ ဒီေလာက္ မျဖစ္ဘူး။ အခင္းျဖစ္တာက ေရႊေရာင္းတာက ၈နာရီေလာက္ေပါ့ေနာ္ အဲ့ဒီ့ကစၿပီးေတာ့ အဲ့ေလာက္ကေန ကိုးနာရီခြဲေလာက္ မွာ ျပႆနာတက္တာ။ ၁၀နာရီ၊ ၁၁ နာရီေလာက္၊ အဲ့ေလာက္အထိ နည္းနည္း ဆူညံ၊ ဆူညံျဖစ္ေနတုန္း အခ်ိန္မွာ ထိန္းသိမ္းရင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။ တစ္နာရီေလာက္မွာ ဟံဇားက လာတဲ့ ဆရာေတာ္တပါးကို ဗလီထဲ သြင္းၿပီး မီး႐ိႈ႕ သတ္လိုက္ တာကေန ဟာ ဘုန္းႀကီးကိုေတာ့ မီး႐ိႈ႕သတ္ၿပီဆုိၿပီး ျပႆနာက ပိုႀကီးထြားတာ။ အဲ့မွာ။ အဲ့တာ ဒီေန႔ေရာက္ေတာ့လည္း အဲ့လိုပဲ။ မီးသတ္ကားေတြ၊ ရဲေတြဘာေတြ အကုန္ရွိတယ္။ သူတို႔ကလည္း မထိန္းသိမ္းႏုိင္ဘူး။”
အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္ က တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦး၀ဏၰေရႊကလည္း ဒီအၾကမ္းဖက္မႈေတြဟာ ဥပေဒစိုးမုိးမႈ အားနည္းတာေၾကာင့္လုိ႔ သံုးသပ္ပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက ဒီဟာက ဥပေဒစိုးမိုးမႈ ကင္းမဲ့တာပဲ။ ဥပေဒစိုးမိုးမႈကင္းမဲ့တာက အခု ဒီၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးေတြမွာေတာင္ျဖစ္ တက္လာတဲ့သေဘာမ်ိဳးလို႔ပဲ က်ေနာ္တို႔ ယူဆပါတယ္။ သာမာန္ျဖစ္တဲ့ျဖစ္စဥ္က ေစ်းအေရာင္းအဝယ္ေပၚမွာ ျဖစ္တယ္ခင္ဗ်။ အဲ့ဒီ့ဟာကို ဥပေဒနဲ႔မညီတာကို ဥပေဒနဲ႔အညီ အေရးယူေဆာင္ရြက္လိုက္ရင္ ရပါတယ္။ ဒီဟာက အခ်ိန္ အတိုင္း အတာတခု အထိ ၾကာၿပီးေတာ့ ပဋိပကၡ အခ်ိန္ပိုၾကာေလ၊ ပဋိပကၡတခါ ပိုႀကီးေလျဖစ္ လာတဲ့အေပၚမွာ ပဋိပကၡၿငိမ္းေအးဖို႔ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံတြင္းမွာရွိတဲ့ ႏုိင္ငံသားအားလံုးကို က်ေနာ္တို႔က လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ ခြဲျခားမျမင္ဘဲနဲ႔ ဥပေဒေဘာင္ထဲမွာ ေနတဲ့သူနဲ႔ ဥပေဒကို ဆန္႔က်င္တဲ့သူလို႔ စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ဥပေဒနဲ႔အညီ အေရးယူေဆာင္ရြက္ သြားရင္ ႏိုင္ငံေအးခ်မ္းမယ္ လို႔ယူဆပါတယ္။”
ေရႊ၀ါေရာင္သံဃာေတာ္မ်ား ကြန္ယက္အဖဲြ႔ကလည္း ပဋိပကၡေတြဟာ အမ်ားျပည္သူရဲ့ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္တို႔ကို ထိပါးလာႏုိင္ပါသျဖင့္ မည္သည့္အၾကမ္းဖက္ အဖ်က္လုပ္ငန္းေတြမွာ လံုး၀မပါ၀င္ၾကရန္ ေမတၱာရပ္ခံေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။
မေန႔က အခင္းျဖစ္ပြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ၈၈မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္နဲ႔ အဖဲြ႔အျပင္ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္နဲ႔ မႏၱေလးက ဦး၀ီရသူတုိ႔လည္း မိတီၳလာၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရိွလာၿပီး အေျခအေနေတြကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔အတြက္ ေဟာေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ မင္းကိုႏုိင္ေရာ၊ ေရႊညဝါဆရာေတာ္ေရာ ဆရာေတာ္ ဦးဝီရသူကေရာ ဒီဟာက မျဖစ္သင့္ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒီဟာ ဒီလိုျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ႏုိင္တဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္ မ်ိဳးျဖစ္သြားႏုိင္တယ္ေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီ့အတြက္ အားလံုး သတိထားၾကဖို႔၊ ကိုယ့္ရပ္ကြက္၊ ကိုယ့္ရပ္ရြာကို ကာကြယ္ ဖို႔အတြက္ ရွိသင့္တယ္။ ဒီလိုတဖက္နဲ႔တဖက္ ပဋိပကၡမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ဘူး ဆိုတဲ့ဟာမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ ေျပာဆိုတိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။"
ဒါကေတာ့ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားအဖဲြ႔က စမ္းေခ်ာင္းကိုကိုႀကီးေျပာျပသြားတာျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ေတြဟာ ျပည္သူ ၈၀၀ေက်ာ္ေလာက္ကိုလည္း ပဋိပကၡျဖစ္ပြားရာေနရာကေန ကယ္ဆယ္ၿပီး လံုၿခံဳရာကို ပို႔ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ေဆးရံုမွာ ဒဏ္ရာရသူ ၂၄ေယာက္ရိွၿပီး ေသဆံုးသူက ဆယ္ဂဏန္းေလာက္ ရိွမယ္လုိ႔လည္း စမ္းေခ်ာင္းကိုကိုၾကီးက ေျပာပါတယ္။
ဒီေန႔ အခင္းျဖစ္ပြားေနတဲ့ အေျခအေနကို သိႏိုင္ဖုိ႔ သက္ဆိုင္ရာ ရဲတပ္ဖဲြ႔ကို ဆက္သြယ္ စံုစမ္းတဲ့အခါ မွာေတာ့ အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ဆိုၿပီး တစံုတရာ ေျဖဆိုတာမရိွခဲ့ပါဘူး။
ကိုမိုးေဇာ္ တင္ျပခဲ့တာပါ။ မိတၳီလာၿမိဳ႕မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ အိုးအိမ္ပ်က္စီးမႈေတြ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္ အေမရိကန္သံ႐ံုးက စိုးရိမ္ပူပင္မိၿပီး တိုက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ အိုးအိမ္ပစၥည္းဥစၥာ ဆံုး႐ံူးရတဲ့ မိသားစုေတြအတြက္လည္း ဝမ္းနည္းစာနာပါေၾကာင္း နဲ႔ အေျခအေနကို မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္လို႔ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။
Thursday, March 21, 2013
SSA ေတာင္ပိုင္း တပ္စခန္း အစိုးရတပ္ ထပ္ေရႊ႕ခိုင္း
သန္းထုိက္ဦး - ဧရာ၀တီ
ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ (SSA) ေတာင္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား အေျခစိုက္ လႈပ္ရွားေနသည့္ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္း မိုင္းဆတ္ခ႐ိုင္ မိုင္းထၿမိဳ႕နယ္ခြဲရွိ လိြဳင္မို႔နန္းလ်န္း တပ္စခန္းကို ယေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ဆုတ္ခြာေပးရန္ အစိုးရ စစ္တပ္က အေၾကာင္းၾကားထားေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
ယင္း လိြဳင္မို႔နန္းလ်န္း တပ္စခန္းကုိ အစိုးရ ႀတိဂံတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ဒု တုိင္းမႉး အဆင့္ရွိသူတဦးက ၿပီးခဲ့သည့္ တပတ္က အေၾကာင္းၾကားထားေၾကာင္း၊ ၎တို႔၏ တပ္စခန္း အနီးအနားတြင္ အစိုးရတပ္ စစ္အင္အားလည္း တိုးခ်ဲ႕ထားေၾကာင္း SSA ေတာင္ပိုင္းမွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဗိုလ္မႉး စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
မတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔ကလည္း ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း လင္းေခးခ႐ိုင္ ဟိုမိန္းၿမိဳ႕နယ္ခြဲရွိ လြိဳင္လ်န္း တပ္စခန္းတခုမွ ဆုတ္ေပးရန္ ေျပာဆိုခဲ့ေသးေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္အစိုးရ နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီး ေအာင္သူ၏ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ဆုတ္ေပးခဲ့ရၿပီးေနာက္ လိြဳင္မို႔နန္းလ်န္း တပ္စခန္းကို ထပ္မံ ဆုတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုလာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆုိသည္။
“စခန္းကုိ မဖယ္ေပးဘူးဆိုရင္ ပစ္မယ့္ သေဘာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥကုိေတာ့ သက္ဆုိင္ရာ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ဒုကၠဌ ဦးေအာင္မင္းဆီကို အေၾကာင္းၾကားထားတယ္” ဟု ဗိုလ္မႉး စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက ဆက္ေျပာသည္။
တပ္စခန္းမ်ား ဆုတ္ခြာေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လတ္တေလာ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ SSA ေတာင္ပိုင္း ဆက္ဆံေရး႐ုံး တာ၀န္ရွိသူမ်ားမွ တဆင့္ ဦးေအာင္မင္းထံ အေၾကာင္းၾကားထားေသာ္လည္း အေၾကာင္းျပန္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ၎က ဆိုသည္။
SSA ေတာင္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား ဆုတ္ေပးထားသည့္ လြိဳင္လ်န္း တပ္စခန္းကိုလည္း အစိုးရတပ္မ်ားက ယခုလ ၁၅ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ၂ ရက္ၾကာ လက္နက္ႀကီးသံုး၍ ပစ္ခတ္ခဲ့သည္ဟု ဗိုလ္မႉး စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ဆုတ္ေပးၿပီးပါၿပီ။ ဆုတ္ေပးေပမယ့္လည္း အဲဒီေတာင္ကုန္းကုိ သြားၿပီး ပစ္ေနတယ္။ သြားမေနရဲလို႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ တိုက္ပြဲျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနတာလား မသိဘူး။ လက္နက္ႀကီးနဲ႔ ပစ္ေနတာ ၂ ရက္ေလာက္ရွိၿပီ” ဟု ၎က ဆိုသည္။
SSA ေတာင္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား အေနႏွင့္ ျပန္လည္ ခုခံတုိက္ခိုက္ျခင္း မျပဳလုပ္ေၾကာင္း၊ အစိုးရဘက္မွ ဟိုမိန္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ အစိုးတပ္ရင္း ၂ ရင္းႏွင့္ ဟိုမိန္း ျပည္သူစစ္ တပ္ဖြဲ႔ ပူးေပါင္း၍ တုိက္ခိုက္ခဲ့ေၾကာင္း စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက ေျပာသည္။
ယမန္ေန႔က လားရိႈးၿမိဳ႕တြင္ တိုင္းရင္းသား ညီလာခံ အစည္းအေ၀း တက္ရန္ ေရာက္ရွိေနသည့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ဒုကၠဌ ဦးေအာင္မင္းက ရွမ္းျပည္တြင္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားသည့္ SSA ေတာင္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ျဖစ္ပြားရျခင္းမွာ နယ္ေျမ မခြဲျခားရေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
ယင္း ကိစၥမ်ားအတြက္ ရွမ္းတုိင္းရင္းသား လက္နက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္းလည္း ၎ကဆုိသည္။
အစိုးရတပ္မ်ား၏ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းရန္ ေတာင္းဆိုခံရေသာ အဆိုပါေနရာမ်ားသည္ SSA ေတာင္ပုိင္း တပ္ဖြဲ႔မ်ား ဌာနခ်ဳပ္အျဖစ္ ထားရွိရန္ အစိုးရႏွင့္ သေဘာတူညီခ်က္တြင္ ပါရွိေၾကာင္း သိရသည္။
စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက “ဒီ ၂ ေနရာဟာ က်ေနာ္တို႔ကို ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ အျဖစ္ သူတို႔က ေပးမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာထားတယ္၊ အခုေတာ့ မေပးဘဲ တုိက္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။
လတ္တေလာတြင္ စစ္ေရးအရ တင္းမာေနေသာ္လည္း ႏွစ္ဖက္ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲျဖစ္မည့္ အေျခအေနမ်ား မရွိေၾကာင္း၊ SSA ေတာင္ပိုင္း အေနႏွင့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ထိန္းသိမ္းသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆိုသည္။
အစိုးရႏွင့္ SSA ေတာင္ပိုင္းတို႔အၾကား ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္ေန႔က ပဏာမ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈ ရရွိၿပီး ေနာက္ပိုင္း တိုက္ပြဲေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း၊ တိုက္ပြဲအမ်ားစုမွာ နယ္ေျမကၽြံမႈမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါ တိုက္ပြဲမ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ေကာင္စီ (RCSS) ဥကၠဌ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ယြက္စစ္ ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ဒု ဥကၠ႒ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းတို႔ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္း ေနာက္ဆံုး ႏွစ္ဘက္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ကိစၥမ်ား ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ပိုင္း စစ္ေရးတင္းမာမႈ ျပန္လည္ ျဖစ္ေပၚျခင္းျဖစ္သည္။
ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ (SSA) ေတာင္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား အေျခစိုက္ လႈပ္ရွားေနသည့္ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္း မိုင္းဆတ္ခ႐ိုင္ မိုင္းထၿမိဳ႕နယ္ခြဲရွိ လိြဳင္မို႔နန္းလ်န္း တပ္စခန္းကို ယေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ဆုတ္ခြာေပးရန္ အစိုးရ စစ္တပ္က အေၾကာင္းၾကားထားေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
ယင္း လိြဳင္မို႔နန္းလ်န္း တပ္စခန္းကုိ အစိုးရ ႀတိဂံတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ဒု တုိင္းမႉး အဆင့္ရွိသူတဦးက ၿပီးခဲ့သည့္ တပတ္က အေၾကာင္းၾကားထားေၾကာင္း၊ ၎တို႔၏ တပ္စခန္း အနီးအနားတြင္ အစိုးရတပ္ စစ္အင္အားလည္း တိုးခ်ဲ႕ထားေၾကာင္း SSA ေတာင္ပိုင္းမွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဗိုလ္မႉး စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။
မတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔ကလည္း ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း လင္းေခးခ႐ိုင္ ဟိုမိန္းၿမိဳ႕နယ္ခြဲရွိ လြိဳင္လ်န္း တပ္စခန္းတခုမွ ဆုတ္ေပးရန္ ေျပာဆိုခဲ့ေသးေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္အစိုးရ နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီး ေအာင္သူ၏ ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ဆုတ္ေပးခဲ့ရၿပီးေနာက္ လိြဳင္မို႔နန္းလ်န္း တပ္စခန္းကို ထပ္မံ ဆုတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုလာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆုိသည္။
“စခန္းကုိ မဖယ္ေပးဘူးဆိုရင္ ပစ္မယ့္ သေဘာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥကုိေတာ့ သက္ဆုိင္ရာ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ဒုကၠဌ ဦးေအာင္မင္းဆီကို အေၾကာင္းၾကားထားတယ္” ဟု ဗိုလ္မႉး စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက ဆက္ေျပာသည္။
တပ္စခန္းမ်ား ဆုတ္ခြာေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လတ္တေလာ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ SSA ေတာင္ပိုင္း ဆက္ဆံေရး႐ုံး တာ၀န္ရွိသူမ်ားမွ တဆင့္ ဦးေအာင္မင္းထံ အေၾကာင္းၾကားထားေသာ္လည္း အေၾကာင္းျပန္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ၎က ဆိုသည္။
SSA ေတာင္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား ဆုတ္ေပးထားသည့္ လြိဳင္လ်န္း တပ္စခန္းကိုလည္း အစိုးရတပ္မ်ားက ယခုလ ၁၅ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ၂ ရက္ၾကာ လက္နက္ႀကီးသံုး၍ ပစ္ခတ္ခဲ့သည္ဟု ဗိုလ္မႉး စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ ဆုတ္ေပးၿပီးပါၿပီ။ ဆုတ္ေပးေပမယ့္လည္း အဲဒီေတာင္ကုန္းကုိ သြားၿပီး ပစ္ေနတယ္။ သြားမေနရဲလို႔လား၊ ဒါမွမဟုတ္ တိုက္ပြဲျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနတာလား မသိဘူး။ လက္နက္ႀကီးနဲ႔ ပစ္ေနတာ ၂ ရက္ေလာက္ရွိၿပီ” ဟု ၎က ဆိုသည္။
SSA ေတာင္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား အေနႏွင့္ ျပန္လည္ ခုခံတုိက္ခိုက္ျခင္း မျပဳလုပ္ေၾကာင္း၊ အစိုးရဘက္မွ ဟိုမိန္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ အစိုးတပ္ရင္း ၂ ရင္းႏွင့္ ဟိုမိန္း ျပည္သူစစ္ တပ္ဖြဲ႔ ပူးေပါင္း၍ တုိက္ခိုက္ခဲ့ေၾကာင္း စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက ေျပာသည္။
ယမန္ေန႔က လားရိႈးၿမိဳ႕တြင္ တိုင္းရင္းသား ညီလာခံ အစည္းအေ၀း တက္ရန္ ေရာက္ရွိေနသည့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ဒုကၠဌ ဦးေအာင္မင္းက ရွမ္းျပည္တြင္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထားသည့္ SSA ေတာင္ပိုင္း တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ား ျပန္လည္ျဖစ္ပြားရျခင္းမွာ နယ္ေျမ မခြဲျခားရေသးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာသည္။
ယင္း ကိစၥမ်ားအတြက္ ရွမ္းတုိင္းရင္းသား လက္နက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးရန္ စီစဥ္ထားေၾကာင္းလည္း ၎ကဆုိသည္။
အစိုးရတပ္မ်ား၏ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္းရန္ ေတာင္းဆိုခံရေသာ အဆိုပါေနရာမ်ားသည္ SSA ေတာင္ပုိင္း တပ္ဖြဲ႔မ်ား ဌာနခ်ဳပ္အျဖစ္ ထားရွိရန္ အစိုးရႏွင့္ သေဘာတူညီခ်က္တြင္ ပါရွိေၾကာင္း သိရသည္။
စိုင္းေလာင္ဆုိင္းက “ဒီ ၂ ေနရာဟာ က်ေနာ္တို႔ကို ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ အျဖစ္ သူတို႔က ေပးမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာထားတယ္၊ အခုေတာ့ မေပးဘဲ တုိက္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။
လတ္တေလာတြင္ စစ္ေရးအရ တင္းမာေနေသာ္လည္း ႏွစ္ဖက္ ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲျဖစ္မည့္ အေျခအေနမ်ား မရွိေၾကာင္း၊ SSA ေတာင္ပိုင္း အေနႏွင့္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ထိန္းသိမ္းသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆိုသည္။
အစိုးရႏွင့္ SSA ေတာင္ပိုင္းတို႔အၾကား ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္ေန႔က ပဏာမ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈ ရရွိၿပီး ေနာက္ပိုင္း တိုက္ပြဲေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း၊ တိုက္ပြဲအမ်ားစုမွာ နယ္ေျမကၽြံမႈမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အဆိုပါ တိုက္ပြဲမ်ားသည္ ရွမ္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ေကာင္စီ (RCSS) ဥကၠဌ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ယြက္စစ္ ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေကာ္မတီ ဒု ဥကၠ႒ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းတို႔ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္း ေနာက္ဆံုး ႏွစ္ဘက္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ကိစၥမ်ား ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ပိုင္း စစ္ေရးတင္းမာမႈ ျပန္လည္ ျဖစ္ေပၚျခင္းျဖစ္သည္။
Wednesday, March 20, 2013
ႀသစေတ်းလ်ေရာက္ ျမန္မာဝန္ႀကီး ၃ ဦးႏွင့္ အတိုက္အခံမ်ား ေဆြးေႏြးပြဲ အျပည့္အစုံ (အသံဖုိင္)
"က်ေနာ္တုိ ့ကုိယုံပါ" ဆုိတဲ့ ၀န္ႀကီးဦးခင္ရီ
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေနအိမ္ ေဆာက္ လုပ္ေရး အကူအညီလိုအပ္ေနေသး
မတ္လ ၂၀ရက္၊ ၂၀၁၃ခုႏွစ္။ ေနာ္ဆဲကလယ္ (ေကအိုင္စီ)
အိုင္ဒီပီမ်ား ေနထိုင္ရန္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ အိမ္ေျခ
ေတာင္ငူခ႐ိုင္ သံေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတြင္ စစ္ေၾကာင့္ ေနရပ္ရြာမွ ထြက္ေျပးပုန္းေရွာင္ေန ရေသာ ျပည္တြင္းဒုကၡ သည္ (IDP)မ်ား ေနထိုင္ရန္ အတြက္ NRC – Norwegian Refugee Council မွ အိမ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ေပးလ်က္ရွိရာ အကူ အညီမ်ား လိုအပ္လ်က္ရွိေနေသးသည္ဟု ၎တို႔အား ကူညီေပးေနေသာ ခရစ္ယာန္ႏွစ္ခ်င္း သင္းအုပ္ဆရာက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
“သူတို႔ေတြအတြက္ NRC က အိမ္ေဆာက္ေပးပါတယ္။ အိမ္သာလည္း ပါပါတယ္။ အျခားသာသနာျပဳအဖြဲ႕ေတြ NGO ေတြ လည္းလာေတာ့ ၾကည့္ထားပါတယ္။ စစ္ေၾကာင့္ ေျပးလႊားေနရေတာ့ သူတို႔ကို က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး စတဲ့ ပညာေပးမႈေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ရဦးမွာပါ။”ဟု ၎သင္းအုပ္ဆရာေစာေနသားက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသည္။
သံေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္အတြင္း IDP ရြာေပါင္း (၁၆)ရြာရွိၿပီး အိမ္ေထာင္စု ၆၀၀ေက်ာ္ႏွင့္ လူဦးေရ စုစုေပါင္း ၃၀၀၀ေက်ာ္ရွိရာ ယခုအခ်ိန္တြင္ NRC မွ အိမ္ေထာင္စု ၂၅စုအတြက္ လူေနအိမ္ ၂၅လံုး ေဆာက္လုပ္ေပးထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
“IDP ေဒသက အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ မီးဖြားတာကအစ သစ္ပင္ေတြေအာက္၊ ေတာၾကား ေတာင္ၾကားမွာ ဖြားၾကရတာေလ။ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ကူညီၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတာပါ။ က်မတို႔ဘက္ကလည္း ဘယ္လိုကူညီႏိုင္မလဲ စဥ္းစားေနပါတယ္။”ဟု ထိုေဒသရွိ ကရင္အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္
Learning
Centre ဖြင့္လွစ္ေပးထားေသာ KWEG ဒါ႐ိုက္တာ ေနာ္စူစဲနာလွလွစိုးက ေျပာသည္။
Internal Displace People – IDP မ်ားမွာ ယခင္က ေသာက္ေရခပ္ေခ်ာင္း အေနာက္ဘက္ကမ္းတြင္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကၿပီး အစိုးရႏွင့္ KNU တို႔၏ ထိုးစစ္ျဖစ္ပြားရာ ေနရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာထဲတြင္ အုပ္စုလိုက္ လွည့္လည္ေနထိုင္ခဲ့ၾကရသလို အခ်ဳိ႕မွာ ထိုင္း ႏိုင္ငံဘက္ရွိ မယ္ရာမိုဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ သံလြင္ျမစ္ကမ္းနံေဘးရွိ အီတိုးထာ့ ျပည္တြင္းဒုကၡသည္စခန္းမ်ားသို႔ သြားေရာက္ေန ထိုင္ၾကရသည္။
“က်မတို႔က စစ္မတိုက္ေတာ့ဘူးဆိုရင္္ ကိုယ္ေနခဲ့တဲ့ ရြာမွာပဲ ေနခ်င္ပါတယ္။ ရြာမွာေနတုန္းက ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ ငါးေတြ ပုဇြန္ ေတြ ၀ယ္မစားရဘူး။ ေတာထဲသြားခူးလို႔ ရတယ္ေလ။ အခုက အကုန္ ၀ယ္စားေနၾကရတယ္။ လက္ဖက္ခူးတဲ့အလုပ္ပဲ ရွိၿပီး တစ္ပိႆာမွ ၂၅၀က်ပ္ပဲ ရတာေလ။ အိမ္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေနရပါတယ္။”ဟု ကမူဒိုရြာသူ ေနာ္အိုခူဖဲ ၄၀ႏွစ္က ေျပာသည္။
၁၉၉၇ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၅ရက္ေန႔မွစ၍ ကရင္ျပည္နယ္၊ သံေတာင္အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ရြာမ်ားအား အစိုးရစစ္တပ္မွ မီး႐ိႈ႕သျဖင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ မိမိတို႔ရြာကို စြန္႔ခြာ၍ ေတာေတာင္ထဲတြင္ လွည့္ပတ္ေရွာင္ပုန္းက ေနထိုင္ခဲ့ၾကရသည္။
အိုင္ဒီပီမ်ား ေနထိုင္ရန္ ေဆာက္လုပ္ထားေသာ အိမ္ေျခ
ေတာင္ငူခ႐ိုင္ သံေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတြင္ စစ္ေၾကာင့္ ေနရပ္ရြာမွ ထြက္ေျပးပုန္းေရွာင္ေန ရေသာ ျပည္တြင္းဒုကၡ သည္ (IDP)မ်ား ေနထိုင္ရန္ အတြက္ NRC – Norwegian Refugee Council မွ အိမ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ေပးလ်က္ရွိရာ အကူ အညီမ်ား လိုအပ္လ်က္ရွိေနေသးသည္ဟု ၎တို႔အား ကူညီေပးေနေသာ ခရစ္ယာန္ႏွစ္ခ်င္း သင္းအုပ္ဆရာက ေကအိုင္စီသို႔ ေျပာသည္။
“သူတို႔ေတြအတြက္ NRC က အိမ္ေဆာက္ေပးပါတယ္။ အိမ္သာလည္း ပါပါတယ္။ အျခားသာသနာျပဳအဖြဲ႕ေတြ NGO ေတြ လည္းလာေတာ့ ၾကည့္ထားပါတယ္။ စစ္ေၾကာင့္ ေျပးလႊားေနရေတာ့ သူတို႔ကို က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး စတဲ့ ပညာေပးမႈေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ရဦးမွာပါ။”ဟု ၎သင္းအုပ္ဆရာေစာေနသားက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသည္။
သံေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္အတြင္း IDP ရြာေပါင္း (၁၆)ရြာရွိၿပီး အိမ္ေထာင္စု ၆၀၀ေက်ာ္ႏွင့္ လူဦးေရ စုစုေပါင္း ၃၀၀၀ေက်ာ္ရွိရာ ယခုအခ်ိန္တြင္ NRC မွ အိမ္ေထာင္စု ၂၅စုအတြက္ လူေနအိမ္ ၂၅လံုး ေဆာက္လုပ္ေပးထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
“IDP ေဒသက အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ မီးဖြားတာကအစ သစ္ပင္ေတြေအာက္၊ ေတာၾကား ေတာင္ၾကားမွာ ဖြားၾကရတာေလ။ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ကူညီၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတာပါ။ က်မတို႔ဘက္ကလည္း ဘယ္လိုကူညီႏိုင္မလဲ စဥ္းစားေနပါတယ္။”ဟု ထိုေဒသရွိ ကရင္အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္
Learning
Centre ဖြင့္လွစ္ေပးထားေသာ KWEG ဒါ႐ိုက္တာ ေနာ္စူစဲနာလွလွစိုးက ေျပာသည္။
Internal Displace People – IDP မ်ားမွာ ယခင္က ေသာက္ေရခပ္ေခ်ာင္း အေနာက္ဘက္ကမ္းတြင္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကၿပီး အစိုးရႏွင့္ KNU တို႔၏ ထိုးစစ္ျဖစ္ပြားရာ ေနရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာထဲတြင္ အုပ္စုလိုက္ လွည့္လည္ေနထိုင္ခဲ့ၾကရသလို အခ်ဳိ႕မွာ ထိုင္း ႏိုင္ငံဘက္ရွိ မယ္ရာမိုဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ သံလြင္ျမစ္ကမ္းနံေဘးရွိ အီတိုးထာ့ ျပည္တြင္းဒုကၡသည္စခန္းမ်ားသို႔ သြားေရာက္ေန ထိုင္ၾကရသည္။
“က်မတို႔က စစ္မတိုက္ေတာ့ဘူးဆိုရင္္ ကိုယ္ေနခဲ့တဲ့ ရြာမွာပဲ ေနခ်င္ပါတယ္။ ရြာမွာေနတုန္းက ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ ငါးေတြ ပုဇြန္ ေတြ ၀ယ္မစားရဘူး။ ေတာထဲသြားခူးလို႔ ရတယ္ေလ။ အခုက အကုန္ ၀ယ္စားေနၾကရတယ္။ လက္ဖက္ခူးတဲ့အလုပ္ပဲ ရွိၿပီး တစ္ပိႆာမွ ၂၅၀က်ပ္ပဲ ရတာေလ။ အိမ္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေနရပါတယ္။”ဟု ကမူဒိုရြာသူ ေနာ္အိုခူဖဲ ၄၀ႏွစ္က ေျပာသည္။
၁၉၉၇ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၅ရက္ေန႔မွစ၍ ကရင္ျပည္နယ္၊ သံေတာင္အေရွ႕ဘက္ျခမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ရြာမ်ားအား အစိုးရစစ္တပ္မွ မီး႐ိႈ႕သျဖင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ မိမိတို႔ရြာကို စြန္႔ခြာ၍ ေတာေတာင္ထဲတြင္ လွည့္ပတ္ေရွာင္ပုန္းက ေနထိုင္ခဲ့ၾကရသည္။
ကရင္တိုင္းရင္းသား နွီးေနွာဖလွယ္ပြဲ ျပည္တြင္းတြင္ က်င္းပမည္
Published on March 19, 2013 by ေအးနိုင္
ကရင္တိုင္းရင္းသားေရးရာ နွီးေနွာဖလွယ္ပဲြတခုကို ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံျမို့မွာ မတ္ ၂၉ ရက္နဲ့ ၃၀ ရက္ေန့ေတြမွာ က်င္းပမယ္လို့ ေကအန္ယူဒုဥကၠ႒ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က ေျပာပါတယ္။
ေနာ္စီဖိုးရာစိန္
ဒီအစည္းအေ၀းကို ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး၊ တုိးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီေအ)၊ ေကအန္ယူ/ေကအန္အယ္လ္ေအ (ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ)နဲ့ ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ့ စတဲ့ ကရင္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ့ေတြနဲ့ ျမို့ေပၚက ကရင္အဖြဲ့အစည္းေတြ၊ ကရင္အမ်ဳိးသားေရး လုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့အဖြဲ့ေတြက တက္ေရာက္ဖို့ ႐ွိပါတယ္။
ဒီအစည္းအေ၀းနဲ့ပတ္သက္လို့ ေကအန္ယူအစည္းအ႐ုံး ဒုတိယဥကၠ႒ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က “ဒါကေတာ့ ကရင္နွီးေနွာဖလွယ္ပြဲ (seminar) တခုပါ။ ကရင္တမ်ဳိးသားလုံးရဲ့ အစည္းအေ၀းၾကီးတခုျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ကရင္တမ်ဳိးသားလုံးရဲ့ စည္းလုံးညီညြတ္မႈကို တည္ေဆာက္ဖို့၊ ျပီးေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသြားတဲ့လမ္းကုိ တမ်ဳိးသားလုံးအေနနဲ့ တည္ေဆာက္ဖို့အတြက္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္တယ္” လို့ ဆုိပါတယ္။
ဒီအစည္းအေ၀းမွာ ျပည္တြင္း ကရင္နုိင္ငံေရးပါတီေတြေတာ့ ပါ၀င္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အခုက်င္းပမယ့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ့ေတြကို အစိုးရက မတရားသင္းအျဖစ္ ေၾကညာထားရာကေန ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းျခင္း မ႐ွိေသးပါဘူး။
ကရင္အဖြဲ့အစည္းေတြ ျပည္တြင္းမွာ တရား၀င္ ပထမဆုံးေတြ့ဆုံတာဟာ ေ႐ွ့ဆက္သြားဖို့ အစျပု စုစည္းၾကမွာ ျဖစ္တယ္လို့ ဆိုပါတယ္။
“တမ်ိုးသားလံုးရဲ့ စည္းလံုးညီညြတ္မႈနဲ့ အခန္းက႑ပါ။ အက်ိုးေက်းဇူးကုိလုပ္ေဆာင္နုိင္ဖုိ့အတြက္၊ အားလံုးစုစည္းျပီး ရပ္တည္သြားဖို့အတြက္ေပါ့။ တမ်ိုးသားလံုးေ႐ွ့ဆက္သြားဖို့အတြက္ေပါ့။”
မြန္တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း မြန္လူထုလူတန္းစာအလြွႊာေတြပါ၀င္တဲ့ က်ယ္ျပန့္တဲ့ ေဆြးေနြးပြဲေတြကို မနွစ္က က်င္းပခဲ့ျပီး ႐ွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြကလည္း ေဆြးေနြးခဲ့ျပီး ဘုံရပ္တည္ခ်က္သေဘာထားေတြ ရဖို့ ၾကိုးပမ္းေနပါတယ္။
မနက္ျဖန္က်ရင္လည္း ႐ွမ္းျပည္နယ္ လား႐ႈိးျမို့မွာ ကရင္နီနဲ့႐ွမ္းျပည္နယ္က တိုင္းရင္းသားေတြ ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေရး ေဆြးေနြးပဲြလုပ္ဖို့႐ွိျပီး ျပည္ေထာင္စု၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းအပါအ၀င္ ၀န္ၾကီး ၃ ဦး တက္ေရာက္ဖို့ ေရာက္႐ွိေနပါတယ္။
http://burmese.dvb.no/archives/37574
ကရင္တိုင္းရင္းသားေရးရာ နွီးေနွာဖလွယ္ပဲြတခုကို ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံျမို့မွာ မတ္ ၂၉ ရက္နဲ့ ၃၀ ရက္ေန့ေတြမွာ က်င္းပမယ္လို့ ေကအန္ယူဒုဥကၠ႒ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က ေျပာပါတယ္။
ေနာ္စီဖိုးရာစိန္
ဒီအစည္းအေ၀းကို ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး၊ တုိးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာကရင္အမ်ဳိးသားတပ္မေတာ္ (ဒီေကဘီေအ)၊ ေကအန္ယူ/ေကအန္အယ္လ္ေအ (ျငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ)နဲ့ ကရင္နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ့ စတဲ့ ကရင္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ့ေတြနဲ့ ျမို့ေပၚက ကရင္အဖြဲ့အစည္းေတြ၊ ကရင္အမ်ဳိးသားေရး လုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့အဖြဲ့ေတြက တက္ေရာက္ဖို့ ႐ွိပါတယ္။
ဒီအစည္းအေ၀းနဲ့ပတ္သက္လို့ ေကအန္ယူအစည္းအ႐ုံး ဒုတိယဥကၠ႒ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က “ဒါကေတာ့ ကရင္နွီးေနွာဖလွယ္ပြဲ (seminar) တခုပါ။ ကရင္တမ်ဳိးသားလုံးရဲ့ အစည္းအေ၀းၾကီးတခုျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ကရင္တမ်ဳိးသားလုံးရဲ့ စည္းလုံးညီညြတ္မႈကို တည္ေဆာက္ဖို့၊ ျပီးေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသြားတဲ့လမ္းကုိ တမ်ဳိးသားလုံးအေနနဲ့ တည္ေဆာက္ဖို့အတြက္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္တယ္” လို့ ဆုိပါတယ္။
ဒီအစည္းအေ၀းမွာ ျပည္တြင္း ကရင္နုိင္ငံေရးပါတီေတြေတာ့ ပါ၀င္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အခုက်င္းပမယ့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ့ေတြကို အစိုးရက မတရားသင္းအျဖစ္ ေၾကညာထားရာကေန ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းျခင္း မ႐ွိေသးပါဘူး။
ကရင္အဖြဲ့အစည္းေတြ ျပည္တြင္းမွာ တရား၀င္ ပထမဆုံးေတြ့ဆုံတာဟာ ေ႐ွ့ဆက္သြားဖို့ အစျပု စုစည္းၾကမွာ ျဖစ္တယ္လို့ ဆိုပါတယ္။
“တမ်ိုးသားလံုးရဲ့ စည္းလံုးညီညြတ္မႈနဲ့ အခန္းက႑ပါ။ အက်ိုးေက်းဇူးကုိလုပ္ေဆာင္နုိင္ဖုိ့အတြက္၊ အားလံုးစုစည္းျပီး ရပ္တည္သြားဖို့အတြက္ေပါ့။ တမ်ိုးသားလံုးေ႐ွ့ဆက္သြားဖို့အတြက္ေပါ့။”
မြန္တိုင္းရင္းသားေတြကလည္း မြန္လူထုလူတန္းစာအလြွႊာေတြပါ၀င္တဲ့ က်ယ္ျပန့္တဲ့ ေဆြးေနြးပြဲေတြကို မနွစ္က က်င္းပခဲ့ျပီး ႐ွမ္းတိုင္းရင္းသားေတြကလည္း ေဆြးေနြးခဲ့ျပီး ဘုံရပ္တည္ခ်က္သေဘာထားေတြ ရဖို့ ၾကိုးပမ္းေနပါတယ္။
မနက္ျဖန္က်ရင္လည္း ႐ွမ္းျပည္နယ္ လား႐ႈိးျမို့မွာ ကရင္နီနဲ့႐ွမ္းျပည္နယ္က တိုင္းရင္းသားေတြ ယုံၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေရး ေဆြးေနြးပဲြလုပ္ဖို့႐ွိျပီး ျပည္ေထာင္စု၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းအပါအ၀င္ ၀န္ၾကီး ၃ ဦး တက္ေရာက္ဖို့ ေရာက္႐ွိေနပါတယ္။
http://burmese.dvb.no/archives/37574
ကရင္ရြာသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္စုရုံးျပီး သံလြင္ျမစ္မွာတည္ေဆာက္မည့္ ေရကာတာ လက္မခံေႀကာင္း ဆႏၵထုတ္ေဖၚျပီး ဆႏၵျပ
ကရင္အမ်ိဴးသားမ်ားဒီကိစၥကုိ မ်က္ေျခမျပတ္ဖုိ ့လုိ ပါသည္။ လက္ပံေတာင္းေႀကးနီေတာင္ကိစၥလုိအေျခအေနေတြလြန္ျပီးသြားရင္ ျပန္လည္ရယူဖုိ ့ဆုိတာ အင္မတန္မွခက္ခဲလွပါမည္။
သုိ ့ျဖစ္ပါ၍ ကရင္အမ်ိဴးသားမ်ားဒီကိစၥကုိ အမ်ိဴးသားေရးအသိျဖစ္ အတူတကြတြန္းလွန္ႀကပါ။ ေကအဲန္ယူ ကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံးလည္း ေဒသခံလူထု၏ ဆႏၵကုိနားေထာင္ျပီး ကာကြယ္ေပးပါလုိ ့တုိက္တြန္းႏုိးေဆာ္အပ္ပါသည္။
Type the rest of your post here.
သုိ ့ျဖစ္ပါ၍ ကရင္အမ်ိဴးသားမ်ားဒီကိစၥကုိ အမ်ိဴးသားေရးအသိျဖစ္ အတူတကြတြန္းလွန္ႀကပါ။ ေကအဲန္ယူ ကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံးလည္း ေဒသခံလူထု၏ ဆႏၵကုိနားေထာင္ျပီး ကာကြယ္ေပးပါလုိ ့တုိက္တြန္းႏုိးေဆာ္အပ္ပါသည္။
Type the rest of your post here.
Tuesday, March 19, 2013
ဒုကၡသည္မ်ား ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး (႐ုပ္သံ)
ဒီ၀န္ထုပ္ႀကီးက ေပါ့ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္ဘူး... အေရြ ့မွားရင္ ျပသနာအားလုံးဟာ ေကအဲန္ယူ-ကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံးေခါင္းေပၚ တည့္တည့္က်လာမယ္။
ဗမာအစုိးရရဲ့ အျပစ္ကေန ေကအဲန္ယူေႀကာင့္ဆုိျပီး လူထုေတြရင္ထဲစိမ့္၀င္သြားရင္..သြားျပီ...ေကအဲန္ယူ အဖတ္ဆည္လုိ ့ေတာ့ရမွာမဟုတ္ဘူး.. ဒီလုိျဖစ္ေအာင္လည္း ဗမာအစုိးရကစနစ္တက်ဖန္တီးထားမွာပဲ။ လက္ပံေတာင္းေႀကးနီေတာင္ကိစၥမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကုိ အစုိးရက လူမိုက္ဌားျပီးျပီ.. ကရင္ဒုကၡသည္အေရးမွာ အစုိးရက ေကအဲန္ယူကုိ လူမုိက္ဌားအုံးမွာျဖစ္ေႀကာင္း ရွဳျမင္မိပါ၏။
Type the rest of your post here.
ဗမာအစုိးရရဲ့ အျပစ္ကေန ေကအဲန္ယူေႀကာင့္ဆုိျပီး လူထုေတြရင္ထဲစိမ့္၀င္သြားရင္..သြားျပီ...ေကအဲန္ယူ အဖတ္ဆည္လုိ ့ေတာ့ရမွာမဟုတ္ဘူး.. ဒီလုိျဖစ္ေအာင္လည္း ဗမာအစုိးရကစနစ္တက်ဖန္တီးထားမွာပဲ။ လက္ပံေတာင္းေႀကးနီေတာင္ကိစၥမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကုိ အစုိးရက လူမိုက္ဌားျပီးျပီ.. ကရင္ဒုကၡသည္အေရးမွာ အစုိးရက ေကအဲန္ယူကုိ လူမုိက္ဌားအုံးမွာျဖစ္ေႀကာင္း ရွဳျမင္မိပါ၏။
Type the rest of your post here.
ဂ်ပန္ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္သို့ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ရန္႐ွိ
Published on March 19, 2013 by ဒီဗြီဘီ
ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ့ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈေတြဟာ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ တာ့ခရိုင္ မဲေဆာက္ေဒသမွာ ထိုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္လာေတာ့မယ္လို့ ထိုင္းသတင္းဌာနမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဂ်ပန္နိုင္ငံက စီးပြားေရးနဲ့ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ၾကီး မစၥတာ ကီမီနိုရီ အိုင္၀ါမာ နဲ့ ထိုင္းနိုင္ငံဆိုင္ရာ ဂ်ပန္သံရံုးက တာ၀န္႐ွိသူေတြဟာ မတ္လ ၁၉ နဲ့ ၂၀ ရက္ေန့ေတြမွာ တာ့ခရိုင္ မဲေဆာက္ေဒသနဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံ ျမ၀တီခရိုင္ၾကား လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ ခရီးသြားလုပ္ငန္းနဲ့ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈေတြ လာေရာက္ေလ့လာမယ္လို့ မဲေဆာက္ျမို့ေတာ္၀န္ နိုင္းထိုတ္ကစ္ ခ်ိန့္ဆြန္လနန္က ေျပာပါတယ္။
မဲေဆာက္ျမို့ေတာ္၀န္ နိုင္းထိုတ္ကစ္ ခ်ိန့္ဆြန္လနန္
ဂ်ပန္၀န္ၾကီး နဲ့ အဖြဲ့ဟာ ဒီခရီးစဥ္အတြင္း မဲေဆာက္မွာ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ဖြင့္လွစ္ေရး နဲ့ စီးပြားေရးဇုန္မွာ အထူးေဒသအျဖစ္ ကိုယ္ပိုင္စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေရးအတြက္ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္တို့ရဲ့ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ ျပင္ဆင္ထားမႈ အေျခအေန၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း႐ွင္တို့ရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အက်ိုးစီးပြားေတြလည္း သိလိုတယ္လို့ မဲေဆာက္ျမို့ေတာ္၀န္က ေျပာပါတယ္။
ဒါဟာ မၾကာခင္ စီးပြားေရးဇုန္ျဖစ္လာေတာ့မယ့္ မဲေဆာက္မွာ လာေရာက္ရင္းနွီးျမႈပ္နွံဖို့ စိတ္၀င္စားတဲ့ ဂ်ပန္စီးပြားေရးလုပ္ငန္း႐ွင္ေတြကို ျပန္ျပီး တင္ျပနိုင္ဖို့ ျဖစ္တယ္လို့လည္း ဂ်ပန္၀န္ၾကီးက မဲေဆာက္ျမို့ေတာ္၀န္ကို အေၾကာင္းၾကားထားတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။
မဲေဆာက္ေဒသဟာ အာဆီယံစီးပြားေရးလူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္း AEC နဲ့ အေ႐ွ့အေနာက္ စီးပြားေရးစၾကၤန္ East-West Economic Corridor (EWEC) တို့ကို ဆက္သြယ္ေပါင္းကူးနိုင္မယ့္ အခ်က္အခ်ာ ေနရာတခုျဖစ္တယ္လို့ ဂ်ပန္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က ႐ွႈျမင္တဲ့အတြက္ အခုလို လာေရာက္ေလ့လာတာလို့လည္း ထိုင္းသတင္းမွာ ေဖာ္ျပသြားပါတယ္။
ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ့ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈေတြဟာ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ တာ့ခရိုင္ မဲေဆာက္ေဒသမွာ ထိုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္လာေတာ့မယ္လို့ ထိုင္းသတင္းဌာနမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဂ်ပန္နိုင္ငံက စီးပြားေရးနဲ့ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ၾကီး မစၥတာ ကီမီနိုရီ အိုင္၀ါမာ နဲ့ ထိုင္းနိုင္ငံဆိုင္ရာ ဂ်ပန္သံရံုးက တာ၀န္႐ွိသူေတြဟာ မတ္လ ၁၉ နဲ့ ၂၀ ရက္ေန့ေတြမွာ တာ့ခရိုင္ မဲေဆာက္ေဒသနဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံ ျမ၀တီခရိုင္ၾကား လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ ခရီးသြားလုပ္ငန္းနဲ့ ရင္းနွီးျမႈပ္နွံမႈေတြ လာေရာက္ေလ့လာမယ္လို့ မဲေဆာက္ျမို့ေတာ္၀န္ နိုင္းထိုတ္ကစ္ ခ်ိန့္ဆြန္လနန္က ေျပာပါတယ္။
မဲေဆာက္ျမို့ေတာ္၀န္ နိုင္းထိုတ္ကစ္ ခ်ိန့္ဆြန္လနန္
ဂ်ပန္၀န္ၾကီး နဲ့ အဖြဲ့ဟာ ဒီခရီးစဥ္အတြင္း မဲေဆာက္မွာ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ဖြင့္လွစ္ေရး နဲ့ စီးပြားေရးဇုန္မွာ အထူးေဒသအျဖစ္ ကိုယ္ပိုင္စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေရးအတြက္ ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္တို့ရဲ့ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ ျပင္ဆင္ထားမႈ အေျခအေန၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း႐ွင္တို့ရဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အက်ိုးစီးပြားေတြလည္း သိလိုတယ္လို့ မဲေဆာက္ျမို့ေတာ္၀န္က ေျပာပါတယ္။
ဒါဟာ မၾကာခင္ စီးပြားေရးဇုန္ျဖစ္လာေတာ့မယ့္ မဲေဆာက္မွာ လာေရာက္ရင္းနွီးျမႈပ္နွံဖို့ စိတ္၀င္စားတဲ့ ဂ်ပန္စီးပြားေရးလုပ္ငန္း႐ွင္ေတြကို ျပန္ျပီး တင္ျပနိုင္ဖို့ ျဖစ္တယ္လို့လည္း ဂ်ပန္၀န္ၾကီးက မဲေဆာက္ျမို့ေတာ္၀န္ကို အေၾကာင္းၾကားထားတယ္လို့ ဆိုပါတယ္။
မဲေဆာက္ေဒသဟာ အာဆီယံစီးပြားေရးလူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္း AEC နဲ့ အေ႐ွ့အေနာက္ စီးပြားေရးစၾကၤန္ East-West Economic Corridor (EWEC) တို့ကို ဆက္သြယ္ေပါင္းကူးနိုင္မယ့္ အခ်က္အခ်ာ ေနရာတခုျဖစ္တယ္လို့ ဂ်ပန္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က ႐ွႈျမင္တဲ့အတြက္ အခုလို လာေရာက္ေလ့လာတာလို့လည္း ထိုင္းသတင္းမွာ ေဖာ္ျပသြားပါတယ္။
ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေဒၚစုအား ျပင္းထန္စြာ ေဝဖန္လိုက္ၾက
မဇၩိမသတင္းဌာန | တနလၤာေန႔၊ မတ္လ ၁၈ ရက္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၁၇ မိနစ္
လက္ပံေတာင္း အစီရင္ခံစာ ထြက္ေပၚ လာခဲ့ျပီးေနာက္ပုိင္း ရက္အနည္းငယ္သည္ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ ခက္ခဲ၍ အေရးၾကီးေသာ သီတင္းပတ္ ျဖစ္သည္ဟု အခ်ိဳ႕က ဆုိၾကသည္။
မီဒီယာမ်ား၊ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအဝုိင္းမ်ား၊ ယခင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အား ေထာက္ခံခဲ့သူမ်ား သာမက အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီဝင္မ်ား သည္ပင္လွ်င္ လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီ စီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ေသာ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္၏ ရပ္တည္ခ်က္ အေပၚ ျပင္းထန္စြာ
ေဝဖန္စရာမ်ား ရွိခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူ ငယ္ရြယ္စဥ္က ပညာ ဆည္းပူးခဲ့ဖူးသည့္ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္၌ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔က မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခဲ့ရာတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ အနာဂတ္ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ေရး လမ္းခရီးကို
ျဖတ္သန္းရာတြင္ လြယ္ကူလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု ဆိုခဲ့ဖူးသည္။
ယခုအခါတြင္မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပညာဆည္းပူးခဲ့သည့္ ေက်ာင္းေတာ္ေဟာင္း ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္မွ ပညာရွင္မ်ားကလည္း လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီ စီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္သည့္
ေကာ္မရွင္၏ ရပ္တည္ခ်က္အေပၚ ေဝဖန္လာၾကသည္။
မတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွ ၁၀ ရက္ေန႔ အထိ ေအာက္စဖုိ႔ဒ္ တကၠသိုလ္တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ဒုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ေလ့လာေရး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားက လႊမ္းမိုးခဲ့
သည္ဟု Oxford Student အစီရင္ခံစာ တေစာင္က ဆိုသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေပၚ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ မီဒီယာ ေဖာ္ျပမွႈမ်ား ရွိေသာ္လည္း
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္မွႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္၍ သံသယျဖင့္သာ ရွႈျမင္သင့္ကာ စစ္မွန္ေသာ အေျပာင္းအလဲ ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ အခြင့္အလမ္း လြဲေခ်ာ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္ဟု အေရွ႕ေတာင္အာရွ သမိုင္းဆိုင္ရာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္ Dr. Peter Carey က ေျပာဆုိခဲ့သည္ဟု သတင္းမ်ားက ဆုိၾကသည္။
အစိုးရက ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ကို တိုက္ခုိက္ေနခဲ့သည့္ ကိစၥတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေတာက္ေလွ်ာက္
ႏွႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့ျခင္းအေပၚ အထူးေဝဖန္ခဲ့ၾကသည္ဟု Oxford Student အစီရင္ခံစာက ဆိုသည္။ ထို႔ျပင္ လူ႔အခြင့္
အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မွႈ ကိစၥရပ္မ်ားအေပၚ မေဝဖန္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပုိင္းဆိုင္ရာ ၾသဇာေညာင္းမွႈကုိ ဆံုးရွံႈးေနသည္
ဟုလည္း ဆိုခဲ့သည္။
“ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ နည္းပါးေနပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ေဒၚစုဟာလည္း ေျပာသင့္တာေတြကို ေျပာဖို႔လိုအပ္ပါတယ္” ဟု Dr. Carey က ဆိုသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြင္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွႈမ်ားသည္ အမွန္တကယ္ သဘာဝက်က် တုိးတက္ေနျခင္း ရွိမရွိကုိလည္း
ေဆြးေႏြးပြဲ တက္ေရာက္သူမ်ားကုိ Oxford Student အဖြဲ႔က ေမးခြန္း ထုတ္ခဲ့ေသးသည္။ Burma Campaign (UK) မွ အလုပ္အမွႈေဆာင္ ဒါရုိက္တာ Anna Robert က “ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ နည္းက် ဦးတည္ ေမာင္းနွင္
ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု ဆိုခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ကိုယ္တိုင္ ဖိတ္ၾကားခ်က္ အရ ယခုလေႏွာင္းပုိင္းတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ သီတင္း ႏွစ္ပတ္
ၾကာ သြားေရာက္လည္ပတ္ရန္ ေရြးခ်ယ္ျခင္း ခံထားရသည့္ ေအာက္စဖို႔ဒ္ ေက်ာင္းသား ကုိယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔က ထိုေဆြးေႏြးပြဲကုိ က်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
လက္ပံေတာင္း အစီရင္ခံစာ ထြက္ေပၚ လာခဲ့ျပီးေနာက္ပုိင္း ရက္အနည္းငယ္သည္ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတြက္ ခက္ခဲ၍ အေရးၾကီးေသာ သီတင္းပတ္ ျဖစ္သည္ဟု အခ်ိဳ႕က ဆုိၾကသည္။
မီဒီယာမ်ား၊ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအဝုိင္းမ်ား၊ ယခင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အား ေထာက္ခံခဲ့သူမ်ား သာမက အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီဝင္မ်ား သည္ပင္လွ်င္ လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီ စီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့ေသာ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရး ေကာ္မရွင္၏ ရပ္တည္ခ်က္ အေပၚ ျပင္းထန္စြာ
ေဝဖန္စရာမ်ား ရွိခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူ ငယ္ရြယ္စဥ္က ပညာ ဆည္းပူးခဲ့ဖူးသည့္ ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္၌ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔က မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခဲ့ရာတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ အနာဂတ္ ေအာင္ျမင္ႏုိင္ေရး လမ္းခရီးကို
ျဖတ္သန္းရာတြင္ လြယ္ကူလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု ဆိုခဲ့ဖူးသည္။
ယခုအခါတြင္မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပညာဆည္းပူးခဲ့သည့္ ေက်ာင္းေတာ္ေဟာင္း ေအာက္စဖို႔ဒ္ တကၠသိုလ္မွ ပညာရွင္မ်ားကလည္း လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီ စီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္သည့္
ေကာ္မရွင္၏ ရပ္တည္ခ်က္အေပၚ ေဝဖန္လာၾကသည္။
မတ္လ ၈ ရက္ေန႔မွ ၁၀ ရက္ေန႔ အထိ ေအာက္စဖုိ႔ဒ္ တကၠသိုလ္တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ဒုတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ေလ့လာေရး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ ပတ္သတ္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားက လႊမ္းမိုးခဲ့
သည္ဟု Oxford Student အစီရင္ခံစာ တေစာင္က ဆိုသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေပၚ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ မီဒီယာ ေဖာ္ျပမွႈမ်ား ရွိေသာ္လည္း
ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္မွႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္၍ သံသယျဖင့္သာ ရွႈျမင္သင့္ကာ စစ္မွန္ေသာ အေျပာင္းအလဲ ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ အခြင့္အလမ္း လြဲေခ်ာ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္ဟု အေရွ႕ေတာင္အာရွ သမိုင္းဆိုင္ရာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္ Dr. Peter Carey က ေျပာဆုိခဲ့သည္ဟု သတင္းမ်ားက ဆုိၾကသည္။
အစိုးရက ကခ်င္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ကို တိုက္ခုိက္ေနခဲ့သည့္ ကိစၥတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေတာက္ေလွ်ာက္
ႏွႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့ျခင္းအေပၚ အထူးေဝဖန္ခဲ့ၾကသည္ဟု Oxford Student အစီရင္ခံစာက ဆိုသည္။ ထို႔ျပင္ လူ႔အခြင့္
အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မွႈ ကိစၥရပ္မ်ားအေပၚ မေဝဖန္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပုိင္းဆိုင္ရာ ၾသဇာေညာင္းမွႈကုိ ဆံုးရွံႈးေနသည္
ဟုလည္း ဆိုခဲ့သည္။
“ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ နည္းပါးေနပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ေဒၚစုဟာလည္း ေျပာသင့္တာေတြကို ေျပာဖို႔လိုအပ္ပါတယ္” ဟု Dr. Carey က ဆိုသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြင္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွႈမ်ားသည္ အမွန္တကယ္ သဘာဝက်က် တုိးတက္ေနျခင္း ရွိမရွိကုိလည္း
ေဆြးေႏြးပြဲ တက္ေရာက္သူမ်ားကုိ Oxford Student အဖြဲ႔က ေမးခြန္း ထုတ္ခဲ့ေသးသည္။ Burma Campaign (UK) မွ အလုပ္အမွႈေဆာင္ ဒါရုိက္တာ Anna Robert က “ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြဟာ ဒီမိုကေရစီ နည္းက် ဦးတည္ ေမာင္းနွင္
ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု ဆိုခဲ့သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ကိုယ္တိုင္ ဖိတ္ၾကားခ်က္ အရ ယခုလေႏွာင္းပုိင္းတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ သီတင္း ႏွစ္ပတ္
ၾကာ သြားေရာက္လည္ပတ္ရန္ ေရြးခ်ယ္ျခင္း ခံထားရသည့္ ေအာက္စဖို႔ဒ္ ေက်ာင္းသား ကုိယ္စားလွယ္ အဖြဲ႔က ထိုေဆြးေႏြးပြဲကုိ က်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
Monday, March 18, 2013
ကရင္ လက္နက္ကိုင္ ခြဲထြက္အဖြဲ႔မ်ား ေပါင္းစည္းေရး KNU ႀကိဳးပမ္းမည္
ႀကယ္ျပာ - ဧရာ၀တီ
ကရင္ျပည္နယ္ ဖာပြန္ခ႐ိုင္ တြင္ ၂၀၀၉ ခု ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္က က်င္းပေသာ ကရင့္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနား၌ KNLA တပ္မဟာ ၅ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား စစ္ေရးျပေနစဥ္ (ဓာတ္ပုံ – ေစာရန္ႏုိင္ / ဧရာ၀တီ)
ကြဲျပားေနေသာ ကရင္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေရး ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး (KNU)က ေကာ္မတီတခု ဖြဲ႔စည္းၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
“ကြဲျပားေနေသာ ကရင္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ေပါင္းစည္းေရး ေကာ္မတီ”ဟု အမည္ေပးထားသည့္ ေကာ္မတီတြင္ ဥကၠဌ အျဖစ္ ကရင္ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္(KNLA)၏ စစ္ဦးစီးခ်ဴပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာေဂ်ာ္နီ က တာ၀န္ယူထားသည္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ လကုန္ပိုင္းက ဘားအံခ႐ိုင္ ေလ၀ါး၌ က်င္းပခဲ့သည့္ KNU ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းပြဲအၿပီး ေနာက္ပိုင္း ယင္း ေကာ္မတီ ဖြဲ႔စည္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းေရးဟု သုံးႏႈန္းထားေသာ္လည္း မည္သည့္ပုံစံမ်ဳိးျဖစ္မည္ကို မသိရွိႏိုင္ေသးေၾကာင္း၊ ေရွ႕ဆက္ လုပ္ေဆာင္ စရာ အဆင့္မ်ားစြာ က်န္ေသးေၾကာင္း KNU ဒု ဥကၠဌ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာၾကားသည္။
“KNU ဆိုတဲ့အဖြဲ႔ ေအာက္မွာ အဖြဲ႔ေတြ ျပန္ေပါင္းမလား ဒါမွမဟုတ္ တပ္ေပါင္းစုအေနနဲ႔ သြားမလားဆိုတာ အဆင့္ဆင့္ လုပ္ရဦး မယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ KNUရဲ့ ေပၚလစီ၊ မူသေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္ကို လက္ခံမယ့္ သေဘာထားရွိတယ္”ဟု ၎က ေျပာ သည္။
ကရင္ျပည္နယ္ အတြင္း၌ KNU အပါအ၀င္ တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ိဳးသား တပ္မေတာ္(DKBA) ၊ KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာင္စီ ၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(BGF)ႏွင့္ ကရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တပ္ဖြဲ႔(ေဟာင္သေရာ အထူးေဒသ) (KPF)စသည့္ လက္နက္ ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ရွိသည္။
ကရင္ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္မ်ား ကြဲျပားျခင္းေၾကာင့္ KNU မွ ခြဲထြက္သြားေသာ အဖြဲ႔မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ကရင္ တမ်ိဳးသားလုံး တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးရရွိေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရရွိေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ တူညီမႈ ရွိၾကေၾကာင္း၊ ျပည္နယ္အတြင္း၌ ယခုကဲ့သို႔ အဖြဲ႔မ်ားကြဲၿပီး နယ္ေျမ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကရင္ လူထု အေနျဖင့္ အခက္အခဲမ်ား ႀကံဳေတြ႔ေနရျခင္းေၾကာင့္ ေပါင္းစည္းေရးကို ျပဳလုပ္လိုျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေနာ္စီဖိုးရာစိန္ က ဆိုသည္။
ယခု ဖြဲ႔စည္းလိုက္သည့္ ေကာ္မတီတြင္ KNUအဖြဲ႔၀င္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခင္ကလည္း ယခုကဲ့သို႔ ေကာ္မတီ တခု ဖြဲ႔စည္း၍ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းေရးကို လုပ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈ မရွိခဲ့ေၾကာင္း ႏွင့္ ယခုအၾကိမ္ ညႇိႏႈိင္းမႈမ်ား လုပ္မည္ဆိုပါက တပ္မ်ားေပါင္းစည္းေရးအား အဓိကထား၍ ေျပာဆိုမည္ မဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးသားေရးကိုသာ ဦးစားေပး ေဆြးေႏြးမည္ဟုလည္း သိရသည္။
“အားလုံးက ကရင္လူမ်ိဳးေတြပဲ အေရးႀကီးရင္ ေသြးစည္းရမွာပဲ၊ ဒီအဖြဲ႔ေတြကလည္း အရင္တုန္းက KNU ကပဲ”ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာေဂ်ာနီ က ေျပာသည္။
DKBA အဖြဲ႔သည္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္က KNU မွခြဲထြက္သြားခဲ့ၿပီး သီးသန္႔အဖြဲ႔အျဖစ္ရပ္တည္ခဲ့ရာမွ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၌္ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေစာခ်စ္ သူဦးေဆာင္သည့္ DKBA တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားက အစိုးရတပ္ လက္ေအာက္သို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး တပ္ရင္း သုံးခုႏွင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္မႉးခ်ဴပ္ ေစာလားပြယ္ ၏ DKBAတပ္မ်ားကမူ သီးျခား ဆက္လက္ ရပ္တည္ေနသည္။
နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ား ျဖစ္သြားသည့္ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေစာခ်စ္သူ ဦးေဆာင္သည့္ တပ္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းစည္းေရး ခက္ခဲမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က ဆိုသည္။
DKBA ကလိုထူးေဘာ ကရင္အစည္းအရုံး(KKO)အဖြဲ႕ ၏ ပထမ အႀကိမ္ ညီလာခံအၿပီး ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ေၾကညာခ်က္၌ KKOသည္ KNU အား မိခင္အဖြဲ႔အစည္း အျဖစ္ခံယူၿပီး ၀န္းရံသည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္ဟု ပါရွိသည္။
KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာင္စီအား ဗိုလ္ခ်ဴပ္ ထိန္ေမာင္(ေဌးေမာင္)က KNU လက္ေအာက္မွ ခြဲထြက္၍ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး KPF အပါအ၀င္ တျခားေသာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ငယ္မ်ားလည္း ကရင္ျပည္နယ္တြင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။
http://burma.irrawaddy.org/archives/35785#.UUaqGzmCYW0.facebook
ကရင္ျပည္နယ္ ဖာပြန္ခ႐ိုင္ တြင္ ၂၀၀၉ ခု ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္က က်င္းပေသာ ကရင့္ အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနား၌ KNLA တပ္မဟာ ၅ တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ား စစ္ေရးျပေနစဥ္ (ဓာတ္ပုံ – ေစာရန္ႏုိင္ / ဧရာ၀တီ)
ကြဲျပားေနေသာ ကရင္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေရး ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး (KNU)က ေကာ္မတီတခု ဖြဲ႔စည္းၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
“ကြဲျပားေနေသာ ကရင္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ား ေပါင္းစည္းေရး ေကာ္မတီ”ဟု အမည္ေပးထားသည့္ ေကာ္မတီတြင္ ဥကၠဌ အျဖစ္ ကရင္ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္(KNLA)၏ စစ္ဦးစီးခ်ဴပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာေဂ်ာ္နီ က တာ၀န္ယူထားသည္။
ေဖေဖာ္၀ါရီ လကုန္ပိုင္းက ဘားအံခ႐ိုင္ ေလ၀ါး၌ က်င္းပခဲ့သည့္ KNU ဗဟိုေကာ္မတီ အစည္းအေ၀းပြဲအၿပီး ေနာက္ပိုင္း ယင္း ေကာ္မတီ ဖြဲ႔စည္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းေရးဟု သုံးႏႈန္းထားေသာ္လည္း မည္သည့္ပုံစံမ်ဳိးျဖစ္မည္ကို မသိရွိႏိုင္ေသးေၾကာင္း၊ ေရွ႕ဆက္ လုပ္ေဆာင္ စရာ အဆင့္မ်ားစြာ က်န္ေသးေၾကာင္း KNU ဒု ဥကၠဌ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာၾကားသည္။
“KNU ဆိုတဲ့အဖြဲ႔ ေအာက္မွာ အဖြဲ႔ေတြ ျပန္ေပါင္းမလား ဒါမွမဟုတ္ တပ္ေပါင္းစုအေနနဲ႔ သြားမလားဆိုတာ အဆင့္ဆင့္ လုပ္ရဦး မယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ KNUရဲ့ ေပၚလစီ၊ မူသေဘာထား ရပ္တည္ခ်က္ကို လက္ခံမယ့္ သေဘာထားရွိတယ္”ဟု ၎က ေျပာ သည္။
ကရင္ျပည္နယ္ အတြင္း၌ KNU အပါအ၀င္ တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ိဳးသား တပ္မေတာ္(DKBA) ၊ KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာင္စီ ၊ နယ္ျခားေစာင့္တပ္(BGF)ႏွင့္ ကရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တပ္ဖြဲ႔(ေဟာင္သေရာ အထူးေဒသ) (KPF)စသည့္ လက္နက္ ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ရွိသည္။
ကရင္ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္မ်ား ကြဲျပားျခင္းေၾကာင့္ KNU မွ ခြဲထြက္သြားေသာ အဖြဲ႔မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္လည္း ကရင္ တမ်ိဳးသားလုံး တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးရရွိေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ရရွိေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ တူညီမႈ ရွိၾကေၾကာင္း၊ ျပည္နယ္အတြင္း၌ ယခုကဲ့သို႔ အဖြဲ႔မ်ားကြဲၿပီး နယ္ေျမ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ကရင္ လူထု အေနျဖင့္ အခက္အခဲမ်ား ႀကံဳေတြ႔ေနရျခင္းေၾကာင့္ ေပါင္းစည္းေရးကို ျပဳလုပ္လိုျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေနာ္စီဖိုးရာစိန္ က ဆိုသည္။
ယခု ဖြဲ႔စည္းလိုက္သည့္ ေကာ္မတီတြင္ KNUအဖြဲ႔၀င္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခင္ကလည္း ယခုကဲ့သို႔ ေကာ္မတီ တခု ဖြဲ႔စည္း၍ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ား ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းေရးကို လုပ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္မႈ မရွိခဲ့ေၾကာင္း ႏွင့္ ယခုအၾကိမ္ ညႇိႏႈိင္းမႈမ်ား လုပ္မည္ဆိုပါက တပ္မ်ားေပါင္းစည္းေရးအား အဓိကထား၍ ေျပာဆိုမည္ မဟုတ္ဘဲ အမ်ိဳးသားေရးကိုသာ ဦးစားေပး ေဆြးေႏြးမည္ဟုလည္း သိရသည္။
“အားလုံးက ကရင္လူမ်ိဳးေတြပဲ အေရးႀကီးရင္ ေသြးစည္းရမွာပဲ၊ ဒီအဖြဲ႔ေတြကလည္း အရင္တုန္းက KNU ကပဲ”ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာေဂ်ာနီ က ေျပာသည္။
DKBA အဖြဲ႔သည္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္က KNU မွခြဲထြက္သြားခဲ့ၿပီး သီးသန္႔အဖြဲ႔အျဖစ္ရပ္တည္ခဲ့ရာမွ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္၌္ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေစာခ်စ္ သူဦးေဆာင္သည့္ DKBA တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားက အစိုးရတပ္ လက္ေအာက္သို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး တပ္ရင္း သုံးခုႏွင့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့သည္။ ဗိုလ္မႉးခ်ဴပ္ ေစာလားပြယ္ ၏ DKBAတပ္မ်ားကမူ သီးျခား ဆက္လက္ ရပ္တည္ေနသည္။
နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ား ျဖစ္သြားသည့္ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေစာခ်စ္သူ ဦးေဆာင္သည့္ တပ္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းစည္းေရး ခက္ခဲမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က ဆိုသည္။
DKBA ကလိုထူးေဘာ ကရင္အစည္းအရုံး(KKO)အဖြဲ႕ ၏ ပထမ အႀကိမ္ ညီလာခံအၿပီး ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ေၾကညာခ်က္၌ KKOသည္ KNU အား မိခင္အဖြဲ႔အစည္း အျဖစ္ခံယူၿပီး ၀န္းရံသည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္ဟု ပါရွိသည္။
KNU/KNLA ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာင္စီအား ဗိုလ္ခ်ဴပ္ ထိန္ေမာင္(ေဌးေမာင္)က KNU လက္ေအာက္မွ ခြဲထြက္၍ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး KPF အပါအ၀င္ တျခားေသာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ငယ္မ်ားလည္း ကရင္ျပည္နယ္တြင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။
http://burma.irrawaddy.org/archives/35785#.UUaqGzmCYW0.facebook
ဘီဘီစီသတင္းေထာက္ ေဂ်ာ္နသန္ဟက္ဒ္ သုံးသပ္ျပတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေျခအေန (အသံ)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လူတကာ သဲသဲလႈပ္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔လူ႔အခြင့္အေရး ျပယုဂ္ေနရာကေန အတက္အက် အနိမ့္အျမင့္ ေရြ႕လ်ားေနတဲ့ မ်က္ေမွာက္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းသစ္ထဲက အားႀကီးတဲ့ လူထုေထာက္ခံမႈမ်ားတဲ့ လူသားဆန္တဲ့ တိုင္းျပည္နဲ႔လူထုကို လႈပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲေရာက္ရွိသြားပါၿပီလို႔ ဘီဘီစီသတင္းေထာက္ ေဂ်ာ္နသန္ဟက္ဒ္က သုံးသပ္ပါတယ္၊ အျပည့္အစုံကို နားဆင္ေ၀ဖန္ႏိုင္ၾကပါတယ္။
Type the rest of your post here.
Type the rest of your post here.
Sunday, March 17, 2013
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္မွာ လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြ အမ်ိဳးသမီးေတြ ပါ၀င္လာေရး
ကခ်င္နဲ႔ ကရင္လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ၀ိုင္း၀န္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပးဖို႔ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီေခါင္းေဆာင္ ဦးေအာင္မင္းက ဒီကေန႔ေတြ႕ဆံုပဲြမွာ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္ ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာမွာ အစိုးရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးအဖဲြ႕နဲ႔ ကခ်င္၊ ကရင္လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြအၾကား ေဆြးေႏြးပဲြမွာ ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းက တုိက္တြန္းေျပာဆိုခဲ့တာပါ။
သမၼတရံုး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက အခုလိုေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပဲြ က်င္းပရျခင္းဟာ တုိင္းရင္းသား လူမႈအဖဲြ႔အစည္းေတြအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ပါ၀င္ကူညီေပးဖို႔နဲ႔ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာလည္း လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့အခက္အခဲေတြကို သိရွိလိုတဲ့အတြက္ ေတြ႕ဆံုရျခင္းျဖစ္တယ္လို႔လည္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒီကေန႔ပဲြမွာ ကခ်င္လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြကလည္း ကခ်င္ေဒသတြင္း ျပည္သူေတြႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ အမ်ားဆံုးထိခိုက္ဆံုးရႈံးပ်က္စီးရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ဘ၀ေတြကို တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရေရးအတြက္ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးအဖဲြ႕ေတြက ေဆြးေႏြးရာမွာ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက မည္သူမဆုိ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္တယ္လို႔ ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ေဒသဖံြ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကခ်င္နဲ႔ ကရင္လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြက ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ ၀င္ေရာက္လာတဲ့အခါ ေဒသဆုိင္ရာ ျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵမပါဘဲ ႏုိင္ငံေတာ္စီမံကိန္း မျပဳလုပ္ဖို႔ကိုလည္း ေတာင္းဆုိတင္ျပခဲ့ပါတယ္။
ဒီကေန႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကမာရြတ္ၿမိဳ႕နယ္ ျမန္မာၿငိမ္းခ်မ္းေရးစင္တာမွာ အစိုးရၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရးအဖဲြ႕နဲ႔ ကခ်င္၊ ကရင္လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြအၾကား ေဆြးေႏြးပဲြမွာ ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းက တုိက္တြန္းေျပာဆိုခဲ့တာပါ။
သမၼတရံုး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက အခုလိုေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပဲြ က်င္းပရျခင္းဟာ တုိင္းရင္းသား လူမႈအဖဲြ႔အစည္းေတြအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ပါ၀င္ကူညီေပးဖို႔နဲ႔ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာလည္း လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့အခက္အခဲေတြကို သိရွိလိုတဲ့အတြက္ ေတြ႕ဆံုရျခင္းျဖစ္တယ္လို႔လည္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒီကေန႔ပဲြမွာ ကခ်င္လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြကလည္း ကခ်င္ေဒသတြင္း ျပည္သူေတြႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ အမ်ားဆံုးထိခိုက္ဆံုးရႈံးပ်က္စီးရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ဘ၀ေတြကို တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရေရးအတြက္ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးအဖဲြ႕ေတြက ေဆြးေႏြးရာမွာ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက မည္သူမဆုိ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ႏုိင္တယ္လို႔ ျပန္လည္ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ေဒသဖံြ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကခ်င္နဲ႔ ကရင္လူမႈအဖဲြ႕အစည္းေတြက ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ ၀င္ေရာက္လာတဲ့အခါ ေဒသဆုိင္ရာ ျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵမပါဘဲ ႏုိင္ငံေတာ္စီမံကိန္း မျပဳလုပ္ဖို႔ကိုလည္း ေတာင္းဆုိတင္ျပခဲ့ပါတယ္။
Friday, March 15, 2013
Press release by Karen Rivers Watch
ေဒသခံ ကရင္အမ်ိဴးသားမ်ား၏ အုိးအိမ္စည္းစိမ္ႏွင့္ သဘာ၀အလွေတြကုိဖ်က္ဆီးျပီး ဒုကၡေပးမည့္ ဒီဟတ္ႀကီးေရကာတာစီမံကိန္းကုိ ကရင္အမ်ိဴးသားမ်ား အသက္ေပးျပီးကာကြယ္ႀကပါ။ ဒီေရကာတာမွရရွိမည့္ အက်ိဴးစီးပြားမ်ားသည္ တုိင္းတပါးႏွင့္ တျခားလူမ်ိဴးမ်ားအတြက္သာျဖစ္သည္။ သုိ ့ျဖစ္ပါ၍ ဒီကိစၥမွာ KNU ကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံး၏ ပါ၀င္ပါတ္သက္မွဳသည္ အဓိက ခရာက်ပါသည္။ ေကအဲန္ယူ ကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံးသည္ ကရင္အမ်ိဴးသားတုိ ့၏ အက်ိဴးစီးပြားအတြက္ လုပ္ေဆာင္ျပီး တုိက္ပြဲ၀င္ေနပါသည္ဟုဆုိလွ်င္ ဟတ္ႀကီးေရကာတာ ဖ်က္သိမ္းေရးအတြက္ ေရွးဆုံးကေန တက္တက္ႀကြႀကြပါ၀င္သင့္သည္ဟု ရွဳျမင္ပါသည္။ အင္အားသုံးျပီး အစုိးရက ဒီေရကာတာကုိ မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ ့တည္ေဆာက္မည္ဆုိလွ်င္ KNLA ကရင့္အမ်ိဴးသားလြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္က တန္ျပန္ျပီးကုိယ့္အမ်ိဴးသာအက်ိဴးစီးပြားအတြက္ မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ျပီး တုိက္ပြဲ၀င္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဤကဲ့သုိ ့မဟုတ္ပဲ ဒီေရကာတာစီမံကိန္းမွာ ေကအဲန္ယူကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံးကုိယ္ႏွဳိက္က ပါ၀င္ပါတ္သက္ အားအေပးအားေျမာက္ျပဳမည္ဆုိပါက ကရင္ျပည္သူမ်ားက ေကအဲန္ယူကုိ ေက်ာခုိင္းသြားမည္ျဖစ္ျပီး ေကအဲန္ယူ သည္ တာဖုိးမရွိတဲ့ ေက်ာက္ရုိင္း(အာပလာတုံး)ေက်ာက္အျဖစ္မ်ိဴး လုံး၀ေရာက္သြားမည္ဟု တာ၀န္ရွိသူ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကုိ အထူးသတိေပးလုိပါသည္။
လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥေႀကာင့္ ထြန္းေတာက္လင္းလက္ေနတဲ့ ႀကယ္တပြင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္လည္း စတင္ ေမွးမွိန္သြားခဲ့ပါျပီ။ ေဒသဖြံ ့ျဖိဴးေရးကုိ အေႀကာင္းျပျပီး ေရကာတာစီမံကိန္းႀကီးေတြ ဟုိေက်ာက္တြင္း ဒီေရႊတြင္းေတြေႀကာင့္ ကရင္မ်ိဴးသားမ်ားက သူတုိ ့အစဥ္ေလးစားအားကုိးအားထားျပဳေနတဲ့ ေကအဲန္ယူ ကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံး ဘာေတြဆက္လုပ္မလည္းဆုိတာ မ်က္ေျခမျပတ္ႀကည့္ေနပါတယ္။ သမုိင္းအေျပာင္းအလဲကာလမွာ ေစာစီးစြာ KNU ေနမ၀င္သြားေစခ်င္ရင္ ေဒသခံျပည္သူတုိ ့၏ ဘ၀ကုိ ကာကြယ္ျပီး လက္ေတြ ့လုပ္ေဆာင္ျပပါ။ ေရကာတာစီမံကိန္းမ်ား ဖ်က္သိမ္းေရးကုိ ျပတ္ျပတ္သားသားေဆာင္ရြက္ေပးပါ။
DetailsPublished on Friday, 15 March 2013 10:29
2,000 Karens gather on the Salween to call for a halt to dam plans
March 15, 2013, Mutraw/Papun District, Karen State:
About 2,000 internally displaced people and villagers from the Wei Gyi area gathered yesterday at Ei Htu Hta Internally Displaced Persons (IDP) camp on the Salween riverbank to mark the International Day of Action for Rivers and Against Dams in an event organized by Karen Rivers Watch (KRW) and its local member Salween Eyes (SEE).
Six dams are being planned on the Salween River in Burma, including the Hat Gyi Dam in Karen State. With an installed capacity of 1,360 megawatts, the Hat Gyi project will cost US$2.6 billion, according to the US-based International Rivers. Thai NGO TERRA has said that 60 MW of power from the dam will be for Myanmar, while the rest will be sold to Thailand.
The Salween River basin has been inhabited by various indigenous peoples for generations, providing them with refuge, means of transport and nutritious food. If the dams are constructed, local people are sure to experience many negative impacts.
The event, organized to raise local voices about current and future impacts, was joined by environmental activists from other areas.
Paul Sein Twa, director of the Karen Environmental and Social Action Network (KESAN), said: “Today people in different parts of the world are commemorating this Day of Action to protect their rivers against mega-dams. Communities along the Salween share this common goal. We want to raise our voices to let governments and decision makers know of our sufferings and needs.”
“Local people do not want any dams on the Salween River, especially in Karen State, without the free, prior and informed consent of impacted communities. The government and the Karen National Union need to broaden the decision making process so that it is transparent, inclusive and democratic. Dam proponents need to apply international best practices and business due diligence in all their dam building projects.”
The ceremony was also attended by community leaders from Dawei, who are resisting massive development projects in their area, including dams. One of the leaders, Pati Saw Ko said:
“In the Dawei area, two dams will be built - one to produce electricity and the other to supply water for the Special Economic Zone (SEZ). Both dams have been temporarily suspended because the local villagers are standing against them.”
As part of the ceremonies, Christian, Buddhist, and Animist religious rituals were conducted. Afterwards, participants shouted the following slogans:
■Our priority need is: Peace, Peace, Peace!
■What we want is: No dams on the Salween River!
■Why we are calling for this: our Salween River must flow free
■All planned dams on the Salween River must be stopped!
In solidarity with local communities in China, Burma/Myanmar and Thailand who are calling for the free flow of the Salween River, a bamboo raft bearing a large banner: “Save Our Salween, No Dam” was floated down the river.
Ei Htu Hta IDP camp was set up on the bank of the Salween as a result of military attacks and human rights violations by the Burmese Army in 2006. Most of the 4,000 camp residents are ethnic Karens from Taungoo District, who have been supported with food rations and shelter by The Border Consortium (TBC). Already in fear of attacks by nearby Burmese troops, the IDPs are now fearful that the dam plans will lead to increased militarization, human rights abuses, environmental destruction, and loss of local livelihoods.
During the ceremony Naw Phyo Phyo, of the Karen Women’s Organization in Ei Htu Hta camp, said the government of Burma and foreign investors should not carry out any development projects including dams during this fragile ceasefire period, as genuine peace is not yet guaranteed.
“Current development projects will only benefit a few people – mainly governments and investors - but local people like us will face huge challenges, including permanent loss of our lands, displacement, hunger and severe flooding. This will have many negative impacts on our environment and our livelihoods.”
Pati Saw Ko said: “We all want development, but development must not bring suffering and difficulty for local communities.”
Contact person: Saw Paul Sein Twa
Telephone: + 66 821818562
http://kesan.asia/index.php/research-advocacy-campaign/river/193-press-release-by-karen-rivers-watch
လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥေႀကာင့္ ထြန္းေတာက္လင္းလက္ေနတဲ့ ႀကယ္တပြင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္လည္း စတင္ ေမွးမွိန္သြားခဲ့ပါျပီ။ ေဒသဖြံ ့ျဖိဴးေရးကုိ အေႀကာင္းျပျပီး ေရကာတာစီမံကိန္းႀကီးေတြ ဟုိေက်ာက္တြင္း ဒီေရႊတြင္းေတြေႀကာင့္ ကရင္မ်ိဴးသားမ်ားက သူတုိ ့အစဥ္ေလးစားအားကုိးအားထားျပဳေနတဲ့ ေကအဲန္ယူ ကရင္အမ်ိဴးသားအစည္းအရုံး ဘာေတြဆက္လုပ္မလည္းဆုိတာ မ်က္ေျခမျပတ္ႀကည့္ေနပါတယ္။ သမုိင္းအေျပာင္းအလဲကာလမွာ ေစာစီးစြာ KNU ေနမ၀င္သြားေစခ်င္ရင္ ေဒသခံျပည္သူတုိ ့၏ ဘ၀ကုိ ကာကြယ္ျပီး လက္ေတြ ့လုပ္ေဆာင္ျပပါ။ ေရကာတာစီမံကိန္းမ်ား ဖ်က္သိမ္းေရးကုိ ျပတ္ျပတ္သားသားေဆာင္ရြက္ေပးပါ။
DetailsPublished on Friday, 15 March 2013 10:29
2,000 Karens gather on the Salween to call for a halt to dam plans
March 15, 2013, Mutraw/Papun District, Karen State:
About 2,000 internally displaced people and villagers from the Wei Gyi area gathered yesterday at Ei Htu Hta Internally Displaced Persons (IDP) camp on the Salween riverbank to mark the International Day of Action for Rivers and Against Dams in an event organized by Karen Rivers Watch (KRW) and its local member Salween Eyes (SEE).
Six dams are being planned on the Salween River in Burma, including the Hat Gyi Dam in Karen State. With an installed capacity of 1,360 megawatts, the Hat Gyi project will cost US$2.6 billion, according to the US-based International Rivers. Thai NGO TERRA has said that 60 MW of power from the dam will be for Myanmar, while the rest will be sold to Thailand.
The Salween River basin has been inhabited by various indigenous peoples for generations, providing them with refuge, means of transport and nutritious food. If the dams are constructed, local people are sure to experience many negative impacts.
The event, organized to raise local voices about current and future impacts, was joined by environmental activists from other areas.
Paul Sein Twa, director of the Karen Environmental and Social Action Network (KESAN), said: “Today people in different parts of the world are commemorating this Day of Action to protect their rivers against mega-dams. Communities along the Salween share this common goal. We want to raise our voices to let governments and decision makers know of our sufferings and needs.”
“Local people do not want any dams on the Salween River, especially in Karen State, without the free, prior and informed consent of impacted communities. The government and the Karen National Union need to broaden the decision making process so that it is transparent, inclusive and democratic. Dam proponents need to apply international best practices and business due diligence in all their dam building projects.”
The ceremony was also attended by community leaders from Dawei, who are resisting massive development projects in their area, including dams. One of the leaders, Pati Saw Ko said:
“In the Dawei area, two dams will be built - one to produce electricity and the other to supply water for the Special Economic Zone (SEZ). Both dams have been temporarily suspended because the local villagers are standing against them.”
As part of the ceremonies, Christian, Buddhist, and Animist religious rituals were conducted. Afterwards, participants shouted the following slogans:
■Our priority need is: Peace, Peace, Peace!
■What we want is: No dams on the Salween River!
■Why we are calling for this: our Salween River must flow free
■All planned dams on the Salween River must be stopped!
In solidarity with local communities in China, Burma/Myanmar and Thailand who are calling for the free flow of the Salween River, a bamboo raft bearing a large banner: “Save Our Salween, No Dam” was floated down the river.
Ei Htu Hta IDP camp was set up on the bank of the Salween as a result of military attacks and human rights violations by the Burmese Army in 2006. Most of the 4,000 camp residents are ethnic Karens from Taungoo District, who have been supported with food rations and shelter by The Border Consortium (TBC). Already in fear of attacks by nearby Burmese troops, the IDPs are now fearful that the dam plans will lead to increased militarization, human rights abuses, environmental destruction, and loss of local livelihoods.
During the ceremony Naw Phyo Phyo, of the Karen Women’s Organization in Ei Htu Hta camp, said the government of Burma and foreign investors should not carry out any development projects including dams during this fragile ceasefire period, as genuine peace is not yet guaranteed.
“Current development projects will only benefit a few people – mainly governments and investors - but local people like us will face huge challenges, including permanent loss of our lands, displacement, hunger and severe flooding. This will have many negative impacts on our environment and our livelihoods.”
Pati Saw Ko said: “We all want development, but development must not bring suffering and difficulty for local communities.”
Contact person: Saw Paul Sein Twa
Telephone: + 66 821818562
http://kesan.asia/index.php/research-advocacy-campaign/river/193-press-release-by-karen-rivers-watch
Thursday, March 14, 2013
အစိုးရႏွင့္ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ KIO ကုိယ္စားလွယ္မ်ားကို လိုင္ဇာလူထု ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ၾကိဳဆို
By - KNG
မတ္လ ၁၁-၁၂ တ႐ုတ္ ေရႊလီ ေဆြးေႏြးပြဲမွ ျပန္လာတဲ့ KIO ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို လိုင္ဇာျပည္သူမ်ား ၾကိဳဆို။
ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း ပဋိပကၡျဖစ္ပြားမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးရာမွျပန္လာၾကေသာ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ (KIO) ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မ်ားကို လိုင္ဇာရွိ ျပည္သူလူထုမ်ားက ယမန္ေန႔ညေနတြင္ နယ္စပ္တံတား တစ္ေလွ်ာက္၀မ္းသာအားရၾကိဳဆုိခဲ့ၾကသည္။
KIOမွ ဦးဆြမ္လြတ္ဂမ္ ဦးေဆာင္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မ်ားအား တရုတ္နယ္စပ္ လိုင္ဇာ တံတားမွ ေဒသခံျပည္သူလူထု ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ၾကိဳဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးမႈ (၁၃) ၾကိမ္ေျမာက္ေတြ႕ေဆြးဆုံးေႏြးမႈတြင္ လူထုမ်ားက ပထမအၾကိမ္ ၾကိဳဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္ျပီး ႏိုင္ငံ့အတြက္ အားထုတ္၍ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည့္ KIO အရာရွိမ်ားအေပၚ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ တန္ဖိုးထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၾကိဳဆိုခဲ့သည့္ လိုင္ဇာ အသင္းေတာ္ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာဂြန္ဆိုင္း KNG ကခ်င္သတင္းဌာနသို႔ေျပာသည္။
“ျပီးခဲ့တဲ့ခ်ိန္ေတြမွာ မၾကိဳဆိုခဲ့ဘူး။ ခါတိုင္းက ဆလန္ကဘာေတြက အသင္းေတာ္ဆရာေတြထံ ဆုေတာင္းျပီး သြားလိုက္တယ္။ ျပန္လာရင္လည္း ဆုေတာင္းျပီး ကိုယ့္ရုံးကိုယ္ျပန္တယ္။ ဒါမဲ့ ဒီတေခါက္က ဆုေတာင္းျပီးသြားလုိက္တယ္။ ျပန္လာတဲ့ခ်ိန္မွာ ရလဒ္ကို ျပည္သူေတြလည္း သိခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ၾကိဳဆိုျခင္းျဖစ္တယ္။”
ထိုသုိ႔ၾကိဳဆိုျပီးေနာက္ ေဒသခံျပည္သူလူထုမ်ားႏွင့္အတူ လိုင္ဇာအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ေတြ႕ဆုံခဲ့ျပီး ေဆြးေႏြးပြဲ၌ သေဘာတူညီခ်က္၊ ေၾကညာခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျပာဆိုခဲ့ျပီး ေဖေဖာ္ဝါရီ ၄ ရက္ေန႔ ေရႊလီ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပူတြဲေၾကညာထားသည့္ထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ဆက္လက္ အတည္ျပဳ၍ ညႊန္ၾကား သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္မွ လူထုမ်ားကို ရွင္းျပခဲ့ေၾကာင္းေဒသခံမ်ားေျပာသည္။
“ေနာက္ထပ္လည္း ၾကိဳဆိုအုံးမယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ခုေခတ္ကျပည္သူေတြကို ေၾကညာရမယ့္ ေခတ္ျဖစ္ေနျပီေလ။ သူတို႔ဘဲေဆြးေႏြးျပီး မီဒီယာမွာေၾကညာရံုနဲ႔ မထိေရာက္ႏိုင္ဘူး။ ခု ေဆြးေႏြးမႈေတြကို ျပည္သူေတြထံျပန္လည္ ရွင္းလင္းတာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္” ဟု ဆရာဂြန္ဆိုင္း ေျပာသည္။
ဗဟိုဌာခ်ဳပ္အတြင္းရွိ ဒုကၡသည္စခန္းမွလူထုမ်ားႏွင့္ ေဒသခံမ်ားသည္ ကခ်င္ရုိးရာဝတ္စုံမ်ားဝတ္ဆင္ကာ ဌာနဆိုင္ရာအသီးသီးမွလည္း လာေရာက္၍ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ကာ ကခ်င္ရုိးရာအတီးအမႈတ္ဗုံမ်ား ျဖင့္ၾကိဳဆိုခဲ့ရာ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း ၀မ္ပန္းတသာျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အစိုးရ ျပည္ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ KIO အဖြဲ႔သည္ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံေရႊလီျမိဳ႕တြင္ ေဖဖ၀ါရီလ ၁၁ မွ ၁၂ ရက္ေန႔ထိ ၂ ႏွစ္ရက္ၾကာ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ရာတြင္ စစ္မွန္ေသာ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈမ်ား တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာ က်င္းပႏိုင္ရန္အတြက္ လိုအပ္သည္မ်ားကို တစ္ဆင့္ျပီး တစ္ဆင့္ ဆက္လက္ ညိႇႏိႈင္း ေဆာင္ရြက္ သြားၾကမည္ျဖစ္၍ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ ေလးစားမႈ၊ ယံုၾကည္မႈမ်ားကို အေျခခံျပီး ခိုင္မာေသာ အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းေရး ရရွိသည္အထိ ေဆာင္ရြက္ရန္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။
ဆက္လက္၍လည္း ျပႆနာ ျဖစ္ပြားႏိုင္ေသာ ေဒသမ်ားရွိ ႏွစ္ဖက္ တပ္ဖြဲ႕မ်ား ဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားကို ဆက္လက္၍ ညိွႏိႈင္း ေဆာင္ရြက္သြားကာ လိုအပ္သည့္ ညႊန္ၾကားခ်က္ အမိန္႔မ်ားကို ႏွစ္ဖက္တပ္မ်ား သက္ဆိုင္ရာ ေအာက္ေျခ တပ္ဖြဲ႔မ်ားအထိ ေရာက္ရွိေအာင္ ညႊန္ၾကားသြားရန္ ႏွစ္ဖက္သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။
ဒီတစ္ၾကိမ္ ေဆြးေႏြးမႈတြင္ အစိုးရဖက္မွ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ျမင့္စိုး အပါအ၀င္ KIO ဖက္မွ KIA ဒု-စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္တုိ႔ ႏွစ္ဖက္ စစ္တပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတက္ေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အစိုးတပ္မ်ားသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ အင္အားတိုးခ်ဲ႕မ်ားႏွင့္ ထိုးစစ္ဆင္မႈမ်ား ရွိေနဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္မ်ားျပင္းထန္လာႏိုင္ေၾကာင္း ေရွ႕တန္းမွအရာရွိမ်ားသုံးသပ္ေနေသာ္လည္း စိုးရိမ္ဖြယ္ရာမရွိေသးေၾကာင္း KIO ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးလာနန္ KNG ကခ်င္သတင္းဌာသုိ႔ ေျပာခဲ့သည္။
မတ္လ ၁၁-၁၂ တ႐ုတ္ ေရႊလီ ေဆြးေႏြးပြဲမွ ျပန္လာတဲ့ KIO ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို လိုင္ဇာျပည္သူမ်ား ၾကိဳဆို။
ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္း ပဋိပကၡျဖစ္ပြားမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးရာမွျပန္လာၾကေသာ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ (KIO) ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မ်ားကို လိုင္ဇာရွိ ျပည္သူလူထုမ်ားက ယမန္ေန႔ညေနတြင္ နယ္စပ္တံတား တစ္ေလွ်ာက္၀မ္းသာအားရၾကိဳဆုိခဲ့ၾကသည္။
KIOမွ ဦးဆြမ္လြတ္ဂမ္ ဦးေဆာင္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔မ်ားအား တရုတ္နယ္စပ္ လိုင္ဇာ တံတားမွ ေဒသခံျပည္သူလူထု ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ၾကိဳဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးမႈ (၁၃) ၾကိမ္ေျမာက္ေတြ႕ေဆြးဆုံးေႏြးမႈတြင္ လူထုမ်ားက ပထမအၾကိမ္ ၾကိဳဆိုလိုက္ျခင္းျဖစ္ျပီး ႏိုင္ငံ့အတြက္ အားထုတ္၍ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည့္ KIO အရာရွိမ်ားအေပၚ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ တန္ဖိုးထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ၾကိဳဆိုခဲ့သည့္ လိုင္ဇာ အသင္းေတာ္ သိကၡာေတာ္ရ ဆရာဂြန္ဆိုင္း KNG ကခ်င္သတင္းဌာနသို႔ေျပာသည္။
“ျပီးခဲ့တဲ့ခ်ိန္ေတြမွာ မၾကိဳဆိုခဲ့ဘူး။ ခါတိုင္းက ဆလန္ကဘာေတြက အသင္းေတာ္ဆရာေတြထံ ဆုေတာင္းျပီး သြားလိုက္တယ္။ ျပန္လာရင္လည္း ဆုေတာင္းျပီး ကိုယ့္ရုံးကိုယ္ျပန္တယ္။ ဒါမဲ့ ဒီတေခါက္က ဆုေတာင္းျပီးသြားလုိက္တယ္။ ျပန္လာတဲ့ခ်ိန္မွာ ရလဒ္ကို ျပည္သူေတြလည္း သိခ်င္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ၾကိဳဆိုျခင္းျဖစ္တယ္။”
ထိုသုိ႔ၾကိဳဆိုျပီးေနာက္ ေဒသခံျပည္သူလူထုမ်ားႏွင့္အတူ လိုင္ဇာအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ေတြ႕ဆုံခဲ့ျပီး ေဆြးေႏြးပြဲ၌ သေဘာတူညီခ်က္၊ ေၾကညာခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျပာဆိုခဲ့ျပီး ေဖေဖာ္ဝါရီ ၄ ရက္ေန႔ ေရႊလီ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပူတြဲေၾကညာထားသည့္ထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ဆက္လက္ အတည္ျပဳ၍ ညႊန္ၾကား သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဂြမ္ေမာ္မွ လူထုမ်ားကို ရွင္းျပခဲ့ေၾကာင္းေဒသခံမ်ားေျပာသည္။
“ေနာက္ထပ္လည္း ၾကိဳဆိုအုံးမယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ခုေခတ္ကျပည္သူေတြကို ေၾကညာရမယ့္ ေခတ္ျဖစ္ေနျပီေလ။ သူတို႔ဘဲေဆြးေႏြးျပီး မီဒီယာမွာေၾကညာရံုနဲ႔ မထိေရာက္ႏိုင္ဘူး။ ခု ေဆြးေႏြးမႈေတြကို ျပည္သူေတြထံျပန္လည္ ရွင္းလင္းတာ အရမ္းေကာင္းပါတယ္” ဟု ဆရာဂြန္ဆိုင္း ေျပာသည္။
ဗဟိုဌာခ်ဳပ္အတြင္းရွိ ဒုကၡသည္စခန္းမွလူထုမ်ားႏွင့္ ေဒသခံမ်ားသည္ ကခ်င္ရုိးရာဝတ္စုံမ်ားဝတ္ဆင္ကာ ဌာနဆိုင္ရာအသီးသီးမွလည္း လာေရာက္၍ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ကာ ကခ်င္ရုိးရာအတီးအမႈတ္ဗုံမ်ား ျဖင့္ၾကိဳဆိုခဲ့ရာ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း ၀မ္ပန္းတသာျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အစိုးရ ျပည္ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ KIO အဖြဲ႔သည္ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံေရႊလီျမိဳ႕တြင္ ေဖဖ၀ါရီလ ၁၁ မွ ၁၂ ရက္ေန႔ထိ ၂ ႏွစ္ရက္ၾကာ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးခဲ့ရာတြင္ စစ္မွန္ေသာ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈမ်ား တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာ က်င္းပႏိုင္ရန္အတြက္ လိုအပ္သည္မ်ားကို တစ္ဆင့္ျပီး တစ္ဆင့္ ဆက္လက္ ညိႇႏိႈင္း ေဆာင္ရြက္ သြားၾကမည္ျဖစ္၍ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ ေလးစားမႈ၊ ယံုၾကည္မႈမ်ားကို အေျခခံျပီး ခိုင္မာေသာ အပစ္အခတ္ ရပ္ဆိုင္းေရး ရရွိသည္အထိ ေဆာင္ရြက္ရန္ သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။
ဆက္လက္၍လည္း ျပႆနာ ျဖစ္ပြားႏိုင္ေသာ ေဒသမ်ားရွိ ႏွစ္ဖက္ တပ္ဖြဲ႕မ်ား ဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားကို ဆက္လက္၍ ညိွႏိႈင္း ေဆာင္ရြက္သြားကာ လိုအပ္သည့္ ညႊန္ၾကားခ်က္ အမိန္႔မ်ားကို ႏွစ္ဖက္တပ္မ်ား သက္ဆိုင္ရာ ေအာက္ေျခ တပ္ဖြဲ႔မ်ားအထိ ေရာက္ရွိေအာင္ ညႊန္ၾကားသြားရန္ ႏွစ္ဖက္သေဘာတူညီခဲ့ၾကသည္။
ဒီတစ္ၾကိမ္ ေဆြးေႏြးမႈတြင္ အစိုးရဖက္မွ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ျမင့္စိုး အပါအ၀င္ KIO ဖက္မွ KIA ဒု-စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္တုိ႔ ႏွစ္ဖက္ စစ္တပ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတက္ေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အစိုးတပ္မ်ားသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ အင္အားတိုးခ်ဲ႕မ်ားႏွင့္ ထိုးစစ္ဆင္မႈမ်ား ရွိေနဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုက္မ်ားျပင္းထန္လာႏိုင္ေၾကာင္း ေရွ႕တန္းမွအရာရွိမ်ားသုံးသပ္ေနေသာ္လည္း စိုးရိမ္ဖြယ္ရာမရွိေသးေၾကာင္း KIO ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးလာနန္ KNG ကခ်င္သတင္းဌာသုိ႔ ေျပာခဲ့သည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ အေတြ႔အႀကဳံ KIO ရွင္းလင္း
မတ္လ ၁၁ရက္ေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ည၁၁နာရီခြဲတြင္ သေဘာတူညီမႈ ရရွိၿပီးခ်ိန္ ေတြ႕ျမင္ရေသာ ႏွစ္ဘက္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား (ဓာတ္ပုံ – မန္းသားေလး / ဧရာ၀တီ)
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ KIO အဖြဲ႕တို႔ မတ္ ၁၁၊ ၁၂ ရက္မ်ားတြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ေရႊလီၿမိဳ႕၌ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး၊ ယင္း ေဆြးေႏြးပြဲ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို KIO ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္ႏွင့္ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕က လိုင္ဇာျမိဳ႕ရွိ ကခ်င္ျပည္သူတို႔အား ရွင္းလင္းတင္ျပ ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
လုိင္ဇာၿမိဳ႕ေတာ္၀န္က အခမ္းအနားမႉးလုပ္ၿပီး ေကအုိင္အုိ ဒုတိယ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး လက္ရွိ ေကအုိင္အုိရဲ႕ ေျပာေရးဆုိခြင့္ ရွိသူ ဦးလနန္၊ ေကအုိင္အုိ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဦးဆြမ္လြတ္ဂမ္၊ ေဆြးေႏြးပြဲ တက္ေရာက္ခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္တို႔က ျပည္သူေတြကို ျပန္လည္တင္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ဗဟုိေကာ္မတီမွာ မတင္ျပခင္ အခုလုိ ျပည္သူျပည္သားေတြကို အရင္တင္ျပတာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ယင္း ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္က ေျပာသည္။
မတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔ အစည္းအေ၀းပြဲမွ ျပန္ေရာက္လာသည့္ ေကအုိင္အုိ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအား ကခ်င္ ျပည္သူမ်ား၊ က်န္းမာေရးဌာန၊ ပညာေရးဌာန၊ စစ္ဘက္ အရပ္ဘက္ ဆုိင္ရာ အဖြဲ႕မ်ားက သိုက္သိုက္၀န္း၀န္း ႀကိဳဆုိၾကျပီး ေန႔လည္ ၂ နာရီခန္႔ အခ်ိန္ လုိင္ဇာ အထက္တန္းေက်ာင္း ေက်ာင္းခန္းမေဆာင္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ စည္းေ၀းပြဲ၌ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ထည့္သြင္း ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ား၊ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား၊ လိုက္ေလ်ာေပးရသည့္ အခ်က္မ်ားကုိ တင္ျပသည္။
“ျမန္မာအစုိးရနဲ႔ တုိက္ပြဲျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ကေန ခုခ်ိန္ထိ ေဆြးေႏြးလာတဲ့အခါမွ ဒီတေခါက္က နည္းနည္းထူးပါတယ္။ ဘာေတြ ထူးတာလဲဆုိေတာ့ အရင္တုန္းက ေနာက္နားမွာပဲ ထုိင္တဲ့ Myanmar Peace Centre က ခုေတာ့ ေရွ႕တက္ၿပီး အမ်ားႀကီး ေနရာယူလာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အဖြဲ႕ေတြ အမ်ားႀကီး ပါတဲ့အတြက္ အႀကံေပးခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရပါ တယ္” လို႔ ဦးဆြမ္လြတ္ဂမ္က ေျပာသည္။
“က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔လည္း အလုံးစုံ မဆုံးျဖတ္ႏုိင္ပါဘူး၊ ခုက ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမယ္ ဆုိရင္ စဥ္းစားစရာေတြကို က်ေနာ္တို႔က သယ္လာၿပီ၊ စဥ္းစားရမယ့္ တာ၀န္ေတြ ရွိလာၿပီ ျပည္သူအားလုံး ၀ုိင္း စဥ္းစား ဆုံးျဖတ္ၿပီး ေရွ႕ကုိ လွမ္းၾကရေအာင္” ဟု ၎က ျပည္သူမ်ားအား တုိက္တြန္းသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္က ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပါ၀င္သည့္ တ႐ုတ္၏ က႑၊ လူအမ်ား ေမးခြန္းထုတ္ေနသည့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး အေၾကာင္းေတြကို အဓိကထားရွင္းျပသည္။
“အေစာပုိင္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ေျပာတာရွိတယ္။ သက္ေသ အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံႀကီးေတြပါရမယ္။ UN ကို တင္ျပထားတယ္။ အေမရိကန္ပါရမယ္။ အိမ္နီးခ်င္းျဖစ္တဲ့ တ႐ုတ္ပါရမယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သမုိင္းေၾကာင္းကို သိတဲ့ ေျပာခြင့္ရွိတဲ့ UK လည္းပါရမယ္ ဆုိၿပီး ေျပာတာရွိတယ္။ ဘယ္သူမွ မတုန္႔ျပန္ခင္မွာ တ႐ုတ္က အရင္တုန္႔ျပန္တာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ခြဲလို႔ မရတဲ့ ေမ့ထားလို႔ မရတဲ့ အိမ္နီးခ်င္း တ႐ုတ္က သူပါမယ္ လို႔ေတာင္မေျပာေတာ့ဘူး ျမန္မာဘက္ကိုလည္း ေခၚ က်ေနာ္တို႔ကိုလည္း ေခၚၿပီး တခါတည္းေတြ႕ေပးတာပါ” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ယခုေဆြးေႏြးပြဲသည္ လူမသိ သူမသိ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေဆြးေႏြးပြဲ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ နားေထာင္ေပးသူမ်ား၊ သုံးသပ္ေပးသူမ်ား၊ သက္ေသ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ရိွေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ဆက္ေျပာသည္။
ကခ်င္-ျမန္မာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲသို႔ တ႐ုတ္သံ႐ုံးမွ သံအမတ္ႏွင့္ဇနီး၊ ယူနန္ျပည္နယ္ ႏုိင္ငံျခားဆက္ဆံေရးဌာနမွ တာ၀န္ရွိ သူမ်ား၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ အာရွေရးရာ အထူးသံတမန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ဒု၀န္ႀကီး ေဟာင္း အသက္္ ၇၁ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ၀မ္ယင္းဖန္ တို႔ တက္ေရာက္ ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ခုိင္မာဖုိ႔ ေစာင့္ၾကည့္သည့္ အခါမွာ ႏုိင္ငံတကာက ပါရမည္ ဟူသည့္ စကားရပ္ကို ၀မ္ယင္ဖန္းက လုံး၀မႏွစ္သက္ သျဖင့္ ေၾကညာခ်က္၌ မပါရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္က ရွင္းျပသည္။
“နယ္စပ္တေလ်ာက္ကို အေနာက္ႏုိင္ငံသားေတြ ေရာက္လာမွာကိုေတာ့ တ႐ုတ္က မလုိလားဘူးဆုိတာ ကေတာ့ တ႐ုတ္ အေနနဲ႔ စုိးရိမ္တဲ့ သေဘာရွိပါတယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။
အပစ္ရပ္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဂြန္ေမာ္က “အပစ္ရပ္တဲ့ အဆင့္ထိသြားမယ္၊ ဒါေပမဲ့ၾကားထဲမွာ ႀကိဳတင္ သေဘာတူရမယ့္ အခ်က္ေတြအမ်ားႀကီး လုပ္ရဦးမယ္ ပထမဆုံး အေနနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲလုပ္ဖုိ႔ သေဘာတူရမယ္၊ ေစာင့္ၾကည့္ သက္ေသေတြရွိရမယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုခုံခံျခင္းမွ အပ ဆုိတဲ့ စကားလုံးမ်ိဳးေတြ၊ တျခား အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြ အမ်ားႀကီးကို ျပင္ဆင္ၿပီးမွ အပစ္ရပ္တဲ့အထိ သြားမယ္လို႔ ေျပာတာပါ။ အခု သတင္းဌာန ေတြက ေရးၾကတဲ့ အခါ အမွတ္မမွားေအာင္ ႀကိဳတင္ ေျပာျပတာျဖစ္ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
၎က ဆက္လက္၍ “က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးတဲ့သူေတြက လက္ရွိစစ္ေျမျပင္မွာ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ တုိက္ခုိက္ေနတဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ မပခ တုိင္းမႉး၊ ရမခ တုိင္းမႉး၊ သူတို႔အေပၚက ကထစ မႉးပါတယ္၊ ေနာက္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနက ကုိယ္စားလွယ္က ၂၀၀၉ BGF ကိစၥနဲ႔ ေတာ္ေတာ္္ေလး အက်ိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးဖူးခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ရွင္းျပသည္။
ေနာက္ၿပီး KIO အေနျဖင့္ ႏွစ္ ၅၀ လုံးလုံး စည္းေ၀းပြဲ၊ ေဆြးေႏြးပြဲအေတြ႕အႀကဳံေတြ ေကာင္းေကာင္းရွိေၾကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ၿပံဳးရႊင္စြာျဖင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို ယခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၄ ၊ မတ္ ၁၁၊ ၁၂ တို႔တြင္ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္တႀကိမ္ ေဆြးေႏြးမႈကို ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဧၿပီ ၁၀ မတိုင္မီ က်င္းပ သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။
Wednesday, March 13, 2013
NEGOTIATING WITH THE BURMA GOVERNMENT: In Search of a National Consensus
March 11 |Author: *Saw Kapi
Just over a year ago, the Karen National Union entered into negotiations with President Thein Sein’s quasi-civilian government with the ultimate aim of attaining a democratic federal Union of Burma/Myanmar, wherein diverse ethnic nationalities equally enjoy a level of right to self-determination.
From the start, there is a realization within the KNU that negotiations would entail compromises on the path to be followed to the ultimate objective. And, the negotiation process, most Karens understand, will be influenced by the prevailing balance of political forces. A peaceful political settlement has always been the first option of Karen people’s movement. It was only when the prospect of a peaceful settlement diminished that the perspective of an armed resistance was adopted back in 1949.
But today, the overwhelming worry among most ordinary Karen people is that the initial ceasefire agreement signed in early 2012 between the KNU and Burmese government might have prepared the grounds for rampant, not-properly-regulated extraction of natural resources in Karen state with no tangible benefits for the local citizens. They are quietly concerned that this brutal economic exploitation in Karen state under the disguise of ceasefire agreement will reduce the organization that has spearheaded Karen resistance for more than sixty years to a mere economic partner of former regime’s cronies and, consequently, lead to its eventual demise, both as a leading resistance organization and as an important political voice representing Karen people’s will.
On the one hand, they are aware of the uneven power balance between the Burma army and ethnic resistance forces and the pressure from resource-hungry international community – governments and non-governments alike – that are eager to see a business-friendly environment established in the country as quickly as possible. And, therefore that cooperation with the new Burmese government is inevitable, no matter how imperfect are the 2008 constitution and the subsequent elections, through which it came into power. On the other hand, they are concerned that the new KNU leadership lacks the necessary unity and strategic vision for achieving constitutional recognition of self-determination. And that some of them may be unwittingly acting to the tune of government chief negotiator Minister Aung Min and his secretariat outfit, the Myanmar Peace Center.
It has become apparent that, within the top KNU leadership, there are two radically different views on how to approach negotiations with the Burmese government. There are those who want to move cautiously and systematically in accordance with the organization’s own policy while at the same time keeping the Karen public abreast with changes and adjustments in the policy concerning them so as to ensure not only transparency and accountability but also participatory process; and those who, believing that there is only a small window of political opportunity while the reformist president Thein Sein is still in power, are keen on moving swiftly and decisively, but, perhaps too compromisingly at times.
To be sure, however, both views recognize that political negotiation is not only a preferred method of the struggle but it is also a matter of KNU’s long standing principle. The KNU has repeatedly stated that ethnic issues in Burma essentially are political problems that should be resolved by political means. Consistent with that principle, the KNU has held numerous rounds of dialogues with all previous Burmese governments. The underlying issue, therefore, is not ‘whether or not’ but rather ‘where,’ ‘when’ and ‘how’ negotiations should be conducted with the Burmese government.
And yet, the absence of a sound political program representing collective Karen national interest follows rapid erosion of the KNU-controlled territory. Since the beginning of ceasefire talks in early 2012, not only have the number of extractive industries coming into Karen state vying for natural resources skyrocketed, but the number of Burma Army troops stationing in the region have also increased significantly. Meanwhile, there has not been any serious indication from the government that it is indeed interested in addressing the question of autonomy for ethnic nationalities – the very fundamental goal of the Karen struggle. Despite relaxed restriction on freedom of expression and decreased human right violations in some parts of the country, prospect for real political transformation remains largely uncertain.
On the part of the government, it seeks to employ negotiations to retain as much economic privileges and political power for itself as possible. Although there is no active fighting in the ethnic areas at the moment, the Burma army seeks to solidify its military dominance – stockpile military supplies and strengthen its frontline military outposts. Under the guise of development-first strategy, it is seemingly trying to pursue an outcome in which ethnic resistance forces would yield to immediate economic incentives and finally succumb to a combination of political and military pressure. Thus, for the government, as much as the current peace negotiation process serves as a platform to find a resolution to Burma’s decade-long conflicts, it is also used as a means through which the government seeks to shift the balance of political power and public opinion to its favor.
For the ethnic nationalities, the best they can do, perhaps, is to broaden the space for free political activities though a combination of mobilization for public participation, interethnic cooperation and continued self-defence. The KNU, as the principal negotiator for collective Karen interest, must continue to draw President Thein Sein and his team onto the terrain of genuine negotiations leading towards comprehensive national political dialogues. The policies and practices it adopts must be transparent and accountable to the people who have put their trust in and supported the organization in the face of brutal repression throughout the past several decades.
Hence, efforts to crystallize Karen political aspirations must start with mass education and communications that reach out to Karens everywhere, including the Diasporas and those living inside Burma, but also beyond the current government-administered area. Efforts must be made to ensure that the approaches we adopt are people-centered, religion-neutral and gender-sensitive. This, in turn, will require an active and willful participation of Karen people from all walks of life, with the KNU as a flagship carrier of the Karen political voice.
In the end, the potential for genuine political reforms will have to emerge from a combined – political, economic, social, and civic – platform. The KNU must seek to engender this platform, define the scope of its geographic reach, and the salience of its political representation. This is probably where an all-inclusive Karen national consultative conference should come into play. Such national consultative conference should be held with the aim to establish national consensus on the broad direction in which the negotiation process with the current Burmese government should unfold; and broad consensus on the need for a multi-ethnic national assembly that will chart a political path towards Burma’s better future.
*Saw Kapi is the Director of Salween Institute (www.salweeninstitute.org). His opinion does not reflect that of Karen News’. He can be reached by email at sawkapi@yahoo.com.
http://karennews.org/2013/03/negotiating-with-the-burma-government-in-search-of-a-national-consensus.html/
Just over a year ago, the Karen National Union entered into negotiations with President Thein Sein’s quasi-civilian government with the ultimate aim of attaining a democratic federal Union of Burma/Myanmar, wherein diverse ethnic nationalities equally enjoy a level of right to self-determination.
From the start, there is a realization within the KNU that negotiations would entail compromises on the path to be followed to the ultimate objective. And, the negotiation process, most Karens understand, will be influenced by the prevailing balance of political forces. A peaceful political settlement has always been the first option of Karen people’s movement. It was only when the prospect of a peaceful settlement diminished that the perspective of an armed resistance was adopted back in 1949.
But today, the overwhelming worry among most ordinary Karen people is that the initial ceasefire agreement signed in early 2012 between the KNU and Burmese government might have prepared the grounds for rampant, not-properly-regulated extraction of natural resources in Karen state with no tangible benefits for the local citizens. They are quietly concerned that this brutal economic exploitation in Karen state under the disguise of ceasefire agreement will reduce the organization that has spearheaded Karen resistance for more than sixty years to a mere economic partner of former regime’s cronies and, consequently, lead to its eventual demise, both as a leading resistance organization and as an important political voice representing Karen people’s will.
On the one hand, they are aware of the uneven power balance between the Burma army and ethnic resistance forces and the pressure from resource-hungry international community – governments and non-governments alike – that are eager to see a business-friendly environment established in the country as quickly as possible. And, therefore that cooperation with the new Burmese government is inevitable, no matter how imperfect are the 2008 constitution and the subsequent elections, through which it came into power. On the other hand, they are concerned that the new KNU leadership lacks the necessary unity and strategic vision for achieving constitutional recognition of self-determination. And that some of them may be unwittingly acting to the tune of government chief negotiator Minister Aung Min and his secretariat outfit, the Myanmar Peace Center.
It has become apparent that, within the top KNU leadership, there are two radically different views on how to approach negotiations with the Burmese government. There are those who want to move cautiously and systematically in accordance with the organization’s own policy while at the same time keeping the Karen public abreast with changes and adjustments in the policy concerning them so as to ensure not only transparency and accountability but also participatory process; and those who, believing that there is only a small window of political opportunity while the reformist president Thein Sein is still in power, are keen on moving swiftly and decisively, but, perhaps too compromisingly at times.
To be sure, however, both views recognize that political negotiation is not only a preferred method of the struggle but it is also a matter of KNU’s long standing principle. The KNU has repeatedly stated that ethnic issues in Burma essentially are political problems that should be resolved by political means. Consistent with that principle, the KNU has held numerous rounds of dialogues with all previous Burmese governments. The underlying issue, therefore, is not ‘whether or not’ but rather ‘where,’ ‘when’ and ‘how’ negotiations should be conducted with the Burmese government.
And yet, the absence of a sound political program representing collective Karen national interest follows rapid erosion of the KNU-controlled territory. Since the beginning of ceasefire talks in early 2012, not only have the number of extractive industries coming into Karen state vying for natural resources skyrocketed, but the number of Burma Army troops stationing in the region have also increased significantly. Meanwhile, there has not been any serious indication from the government that it is indeed interested in addressing the question of autonomy for ethnic nationalities – the very fundamental goal of the Karen struggle. Despite relaxed restriction on freedom of expression and decreased human right violations in some parts of the country, prospect for real political transformation remains largely uncertain.
On the part of the government, it seeks to employ negotiations to retain as much economic privileges and political power for itself as possible. Although there is no active fighting in the ethnic areas at the moment, the Burma army seeks to solidify its military dominance – stockpile military supplies and strengthen its frontline military outposts. Under the guise of development-first strategy, it is seemingly trying to pursue an outcome in which ethnic resistance forces would yield to immediate economic incentives and finally succumb to a combination of political and military pressure. Thus, for the government, as much as the current peace negotiation process serves as a platform to find a resolution to Burma’s decade-long conflicts, it is also used as a means through which the government seeks to shift the balance of political power and public opinion to its favor.
For the ethnic nationalities, the best they can do, perhaps, is to broaden the space for free political activities though a combination of mobilization for public participation, interethnic cooperation and continued self-defence. The KNU, as the principal negotiator for collective Karen interest, must continue to draw President Thein Sein and his team onto the terrain of genuine negotiations leading towards comprehensive national political dialogues. The policies and practices it adopts must be transparent and accountable to the people who have put their trust in and supported the organization in the face of brutal repression throughout the past several decades.
Hence, efforts to crystallize Karen political aspirations must start with mass education and communications that reach out to Karens everywhere, including the Diasporas and those living inside Burma, but also beyond the current government-administered area. Efforts must be made to ensure that the approaches we adopt are people-centered, religion-neutral and gender-sensitive. This, in turn, will require an active and willful participation of Karen people from all walks of life, with the KNU as a flagship carrier of the Karen political voice.
In the end, the potential for genuine political reforms will have to emerge from a combined – political, economic, social, and civic – platform. The KNU must seek to engender this platform, define the scope of its geographic reach, and the salience of its political representation. This is probably where an all-inclusive Karen national consultative conference should come into play. Such national consultative conference should be held with the aim to establish national consensus on the broad direction in which the negotiation process with the current Burmese government should unfold; and broad consensus on the need for a multi-ethnic national assembly that will chart a political path towards Burma’s better future.
*Saw Kapi is the Director of Salween Institute (www.salweeninstitute.org). His opinion does not reflect that of Karen News’. He can be reached by email at sawkapi@yahoo.com.
http://karennews.org/2013/03/negotiating-with-the-burma-government-in-search-of-a-national-consensus.html/
Tuesday, March 12, 2013
အေမရိကန္ေရာက္ေနတဲ့ ခ်င္းမိန္းကေလး အဆိုေတာ္ တစ္ဦး အေမရိကန္က ေတးထုတ္လုပ္ေရး ကုမပဏီတစ္ခုနဲ့ စာခ်ဴပ္ ခ်ဴပ္ဆိုျပီး အယ္လ္ဘမ္တစ္ခ်ပ္ ထုတ္လိုက္တဲ့ အေျကာင္း
အေမရိကန္ေရာက္ေနတဲ့ ခ်င္းမိန္းကေလး အဆိုေတာ္ တစ္ဦး အေမရိကန္က ေတးထုတ္လုပ္ေရး ကုမပဏီတစ္ခုနဲ့ စာခ်ဴပ္ခ်ဴပ္ဆိုျပီး အယ္လ္ဘမ္တစ္ခ်ပ္ ထုတ္လိုက္တဲ့ အေျကာင္း တင္ဆက္ေပးထားပါတယ္။
သူ့နာမည္ကေတာ့ Milla Hniang ျဖစ္ပါတယ္။ နာမည္အျပည့္အစံုက Milla Dawt Hniang ျဖစ္ျပီး ခ်င္းနာမည္ျဖစ္တယ္လို့ သူက ေျပာပါတယ္။
သူ့ရဲ့Gone ဆိုတဲ့ ေတးအယ္လ္ဘမ္ကို ဇန္နဝါရီ ဒုတိယပတ္ အတြင္းကပဲ Tate Music Group က ျဖန့္ခိ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအယ္လ္ဘမ္ထဲမွာ Milla Hniang ကိုယ္တိုင္ေရးထားတဲ့ သီခ်င္း ၈ ပုဒ္ ပါဝင္ပါတယ္။
သူ့ရဲ့ ခို်ျမတဲ့ ထူးျခားတဲ့ အသံကို သေဘာျကျပီး ဒီကုမဏီက စာခု်ပ္ခု်ပ္ ဝယ္ယူတာ ျဖစ္တယ္လို့ သိရပါတယ္။
Her facebook Page is https://www.facebook.com/pages/Milla-Dawt-Hniang/232187326797369
Her youtube channel link is http://www.youtube.com/user/ahniang
Copy From: BBCBurmese
Type the rest of your post here.
သူ့နာမည္ကေတာ့ Milla Hniang ျဖစ္ပါတယ္။ နာမည္အျပည့္အစံုက Milla Dawt Hniang ျဖစ္ျပီး ခ်င္းနာမည္ျဖစ္တယ္လို့ သူက ေျပာပါတယ္။
သူ့ရဲ့Gone ဆိုတဲ့ ေတးအယ္လ္ဘမ္ကို ဇန္နဝါရီ ဒုတိယပတ္ အတြင္းကပဲ Tate Music Group က ျဖန့္ခိ်ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအယ္လ္ဘမ္ထဲမွာ Milla Hniang ကိုယ္တိုင္ေရးထားတဲ့ သီခ်င္း ၈ ပုဒ္ ပါဝင္ပါတယ္။
သူ့ရဲ့ ခို်ျမတဲ့ ထူးျခားတဲ့ အသံကို သေဘာျကျပီး ဒီကုမဏီက စာခု်ပ္ခု်ပ္ ဝယ္ယူတာ ျဖစ္တယ္လို့ သိရပါတယ္။
Her facebook Page is https://www.facebook.com/pages/Milla-Dawt-Hniang/232187326797369
Her youtube channel link is http://www.youtube.com/user/ahniang
Copy From: BBCBurmese
Type the rest of your post here.
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဘာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့သလဲ – အပိုင္း (၅)
သန္း၀င္းလႈိင္
မတ္လ ၉၊ ၂၀၁၃
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့ရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ “ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သမိုင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္” စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၅ ၌လည္း -
“ႏုိင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈမ႐ွိျခင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္ယိမ္းယိုင္လာျခင္း၊ စီးပြားေရးပိုမိုေသာင္းက်န္းလာျခင္း၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡပိုမို ႀကီးမားလာျခင္း၊ ေသာင္းက်န္းသူမ်ား ပိုမိုထၾကြလာျခင္း၊ ျပည္ပအားကိုးေသာ ပေဒသရာဇ္တို႔က ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ၿဖိဳခြဲရန္ ျပင္ဆင္လာျခင္း စသည့္ အဖက္ဖက္မွ အေျခအေနယိုယြင္းပ်က္ျပားလာသျဖင့္ တပ္မေတာ္သည္ လက္ပိုက္၍ ၾကည့္မေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ သမိုင္းကေပးအပ္လာေသာ တာ၀န္အရ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ရန္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီကို အဖြဲ႕၀င္ (၁၇) ဦး ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းကာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းခဲ့ ရပါသည္” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားေလသည္။
သို႔ေသာ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၈ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးႏု၏သေဘာထားကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သမုိင္းသုေတသနဌာနက ေမးျမန္းခဲ့ရာ ဖက္ဒရယ္မူေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့ရပါသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို လံုး၀လက္မခံခဲ့ေပ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးႏုက-
“…..ခြဲထြက္ႏုိင္ခြင့္ဆိုတဲ့ ဟိုဥစၥာႀကီးကို ျဖဳတ္ပစ္လုိက္ပါ။ မထားနဲ႔ေတာ့။ ခင္ဗ်ားတို႔လိုခ်င္တဲ့ အာဏာေတြကို ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းမယ္။…နည္းေနတယ္လို႔ သူတို႔ကေျပာတယ္။…. အဂၤလိပ္ေတြ႐ွိတုန္းက… ၉၁ ဌာနဆိုတာ။ ဌာနေတြေပးထားတာက…. ဗမာျပည္က ၉၁ ဌာနဆိုတာကေတာ့ ၾကားလုိက္ေတာ့ ၁၀၀ မွာ ကိုးဆယ္နဲ႔တစ္ဌာနဆိုေတာ့ မ်ားေနတယ္။ …ကိုးဆယ္နဲ႔တစ္ဌာနက သုညေတြ။ …ခုနစ္ဌာနက တကယ့္အဆီအႏွစ္ေတြ၊ ဒါ အဂၤလိပ္က ကိုင္ထားတယ္။ အဲသလုိဟာမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္ရင္ ျဖစ္ေနမလား။ …အဲဒါေတြဆိုလို႔႐ွိရင္ျဖင့္ ေျပာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ၊ ဘယ္၊ ဘယ္ဟာကို လိုခ်င္ေသးတယ္။…. ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ဘယ္အာဏာေပးပါအံုး၊ ဘယ္ဌာန ေပးပါအံုး။ ဘယ္ဌာနေပးပါအံုး ေျပာ။ discuss လုပ္မယ္။ discuss လုပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုအခ်င္းခ်င္းပဲ။ …သူတို႔ကို ေပးလုိက္ရလို႔ ပိုသြားတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗမာက ႐ႈံးက်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ အကုန္ေပးမယ္။…. ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ဆိုတဲ့ ဥစၥာႀကီးကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ေတာ့…။ ခင္ဗ်ားတို႔ လိုခ်င္ေနတယ္ဆိုတဲ့ Schedule ဆိုတဲ့အထဲမွာ၊ List ေတြထဲမွာ ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အာဏာတိုးေပးမယ္။”ဟူေသာမိမိ၏သေဘာထားကိုျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအားေျပာၾကားရန္အစီအစဥ္႐ွိခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုသည္။ အကယ္၍သာ ဦးႏုက ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ အတြင္း ဤသေဘာ ထားကို ေျပာၾကားမည္ဆိုလွ်င္ ျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း လက္ခံၾကဖြယ္႐ွိသည္ဟု ဆိုသည္။
႐ွမ္းျပည္နယ္ဥကၠ႒ ႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ားညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕ဥကၠ႒ စ၀္ခြန္ခ်ဳိကိုယ္တုိင္ကလည္း လူမ်ိဳးေပါင္းစံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ အဆိုတင္သြင္းေတာင္းဆိုမႈမ်ားမွာ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာမ႐ွိေၾကာင္း၊ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးႏုႏွင့္ညႇိႏႈိင္းစီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္မူ ေတာင္းဆိုျခင္းမွာ မိမိတို႔အာဏာပိုမိုရ႐ွိလာေအာင္ေဆာင္႐ြက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုကိုယ္တုိင္ ကလည္း ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမွာ စိုးရိမ္စရာမ႐ွိေၾကာင္း၊ ဤကိစၥအတြက္ အေျဖ႐ွိၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း တို႔ကို ထိုစဥ္ကပင္ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္ဟု ဆိုသည္။
လူမ်ိဳးေပါင္းစံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ ႐ွမ္းျပည္နယ္ဥကၠ႒ စ၀္ခြန္ခ်ိဳတင္သြင္းသည့္ ဖက္ဒရယ္မူအဆိုကိုေထာက္ခံေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ ကယားျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးစိန္ကလည္း ထိုစဥ္က မိမိတို႔ေတာင္းဆိုခဲ့ေသာ ဖက္ဒရယ္မူသည္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ၿပိဳကြဲေစမည္မဟုတ္ဟု လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔သည္ ထိုစဥ္က ခြဲထြက္ခြင့္ဟူသည္ကို လံုး၀သတိမရၾကပါဟုလည္းေကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတည္းဟူေသာ ၿခံႀကီးတစ္ခုတည္းတြင္ ကိုယ့္အိုးကိုယ့္အိမ္ျဖင့္ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ ေတာင္ဆိုျခင္းမ်ိဳးသာ ျဖစ္သည္ဟုလည္းေကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုက -
“တိုင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ဖို႔ လက္ႏွစ္လံုးသာလိုေၾကာင္း အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ တာ၀န္အ႐ွိဆံုးပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို တင္ျပရမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေၾကာင္းအက်ိဳးတင္ျပဖို႔ အေျခအေနမေပးခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ျဖစ္သူကို တင္ျပရမယ္။
သုိ႔ေသာ္ ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အသိမေပးဘဲ ၄င္းတစ္ဦးတည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ၄င္းကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အာဏာ သိမ္းခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္။ အကယ္၍မ်ား သူေျပာသလို တုိင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲ က်ဖို႔ လက္ႏွစ္လံုးသာလိုခဲ့ရင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ၂ မိနစ္သာ ႀကိဳတင္ အသိေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ခ်င္းအာဏသိမ္းလိုက္ပါ့မယ္” ဟူ၍ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ တာ၀န္စတင္ထမ္းောဆင္စဥ္က ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကိုကိုင္၍ က်မ္းသစၥာျပဳခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း သည္ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ အေပၚတြင္ သစၥာရွိရမည္သာျဖစ္သည္။ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖ (ၿငိမ္း) ၏ ဇနီး ေဒၚသိန္းဆုိင္ (စာေရးဆရာမ မျမတ္ေလး) မိတ္ဆက္ေပးမႈေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၀င္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တန္ယုဆိုင္ (ၿငိမ္း) ကိုယ္တုိင္ေရးသားခဲ့ေသာ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း (လက္ႏွိပ္စက္မူ) ကို ၄င္းဇနီးထံမွ ေတာင္းယူဖတ္႐ႈခြင့္ ရ႐ွိခဲ့ပါသည္။ ေဒၚသိန္းဆုိင္ ႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ယုဆုိင္သည္ ေမာင္ႏွမ ေတာ္စပ္ပါသည္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ယုဆုိင္ ေရးသားခဲ့ေသာ ယင္းမွတ္တမ္း၌ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တန္ယုဆိုင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ရန္ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ႀကိဳပမ္းခဲ့ရာ ပထမအႀကိမ္တြင္ ေနာက္လုိက္အင္အားမ႐ွိ၍ အစီအစဥ္မေအာင္ျမင္ ခဲ့ေခ်။
တဖန္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း၏ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္ ဟု အေျပာမ်ားသည့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေဖတို႔သည္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ေနအိမ္ အတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ကာ စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းပိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လာေရာက္ေျပာၾကားရာ၊ ဦးႏုက -
“အဲသလို စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါ မလုပ္ၾကနဲ႔ေလ။ အာဏာသိမ္းဖို႔ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မျပစ္မွားၾကပါနဲ႔။ အာဏာသိမ္းတယ္ဆိုတာနဲ႔ တပ္မေတာ္ေရာ တုိင္းျပည္ပါ နာမည္လည္းပ်က္မယ္၊ သိကၡာလည္းက်ပါလိမ့္မယ္။ လက္႐ွိအစိုးရကို လက္မခံႏုိင္ရင္ တရားမွ်တတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးပါမယ္လို႔သာ တပ္မေတာ္က ကတိေပးပါ။ တပ္မေတာ္ကို အာဏာလႊဲေပး လုိက္ပါ့မယ္။ ဒီလိုအာဏာလႊဲ ေပးဖို႔အတြက္ ထံုးတမ္းစဥ္လာနဲ႔ အညီ လႊတ္ေတာ္ေခၚလုိက္မယ္။ လႊြတ္ေတာ္မွာ ကၽြန္ေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးက ထြက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းအား ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ႏုိင္ေအာင္ အဆုိတင္ေပးပါမယ္” ဟူ၍ ေျပာဆိုေၾကာင္း၊ ေသြးထြက္ သံယိုမႈမ႐ွိဘဲ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္း သည္ သိကၡာ႐ွိ႐ွိအိမ္ေစာင့္အစိုးရ အသြင္ျဖင့္ အာဏာ ရ႐ွိသြားခဲ့သည္” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။ စင္စစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းအား အာဏာသိမ္းပိုက္ ရန္ အစဥ္တစိုက္ တိုက္တြန္းခဲ့သူမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေမာင္ေမာင္ျဖစ္ၿပီး၊ စစ္တပ္အား စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္ရန္ အဓိက ႀကိဳးကိုင္ခဲ့သူမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီး တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ပါလီမန္ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အေထြေထြေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ေပးေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပတ္အသတ္အႏိုင္ရ႐ွိေသာ ဦးႏုေခါင္းေဆာင္သည့္ သန္႔႐ွင္းဖဆပလပါတီ (ေနာင္ ပထစပါတီ) အား ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ အာဏာျပန္လည္လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ပထစ အစိုးရ အာဏာရ႐ွိၿပီး (၁) ႏွစ္ (၁၀) လ (၂၇) ရက္တြင္ ဖက္ဒရယ္မူကို အေၾကာင္းျပ၍ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ အာဏာသိမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟူ၍ ေရးသားထားေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ၄င္း၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဖက္ဒရယ္မူကို အေၾကာင္းျပ၍ အာဏာသိမ္းခဲ့ျခင္းမွာ လယ္ျပင္တြင္ ဆင္သြားသကဲ့သို႔ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ထင္႐ွားေနေပသည္။
● အဘယ့္ေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့သနည္း
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းယူခဲ့ျခင္းမွာ ပထစေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕သည္ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား၏ ၾသဇာအာဏာကို ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ပထစအစိုးရ အဖြဲ႕တြင္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ (ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္) က ေျပာဆိုခဲ့သည္။
လြတ္လပ္ၿပီးစႏိုင္ငံငယ္မ်ားႏွင့္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးစ ႏုိင္ငံငယ္မ်ားတြင္ စစ္တပ္အင္အားႀကီးမားခဲ့ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိႏုိင္ငံငယ္မ်ား တြင္ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကိုလည္း မည္သို႔ျပဳျပင္လွ်င္ သင့္မည္ဟူ၍ ပထစ ေခါင္းေဆာင္မ်ား နည္းလမ္း႐ွာေဖြခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ တပ္မေတာ္အရာ႐ွိႀကီးမ်ားအား သံုးႏွစ္တစ္ႀကိမ္ေျပာင္းလဲေပးလွ်င္ ေကာင္းမည္ သို႔မဟုတ္ အၿငိမ္းစားေပးလွ်င္သင့္ေလ်ာ္မည္။ သို႔မဟုတ္ အၿမဲတမ္းစစ္တပ္မထားဘဲ အ႐ြယ္ေရာက္သူတုိင္းအား စစ္ပညာမ်ား သင္ေစ၍ အလွည့္က် အမႈထမ္းေစလွ်င္ အဆင္ေျပမည္ တို႔ကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ေဆြးေႏြးေသာသတင္းသည္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းထံ သတင္းေပါက္ သြားေသာေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက အာဏာသိမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္ဟု ထင္ေၾကာင္း ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ က ေဆြးေႏြးေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္းေျပာဆိုခ်က္မွတ္တမ္းကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သမုိင္း သုေတသနဌာနက “ကိုယ္ေတြ႕ေျပာၾကားခ်က္မ်ား (၀၁၂၂)” ျဖင့္ သိမ္းဆည္းထားသည္။
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္း ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ရာတြင္မူ ၄င္းက-
“ကၽြန္ေတာ္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးလုပ္တဲ့အခါ National Service Act ဆိုတာ စစ္မႈမထမ္းမေနရဆိုတဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ ပါလီမန္မွာ တင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္တယ္။ အဲဒီတင္ဖို႔လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေဖက နယ္ေတြမွာသြားၿပီးေတာ့ တပ္ေတြကို ေျပာတယ္။ …ဒီ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါတို႔တပ္မေတာ္ကို ဖ်က္ဖို႔လုပ္ေနၿပီ။ …ဘယ္လိုလဲဆိုရင္ National Service Act အရ လူတိုင္း လူတိုင္း… ၁၈ ႏွစ္ ျပည့္တဲ့ က်ား မ၊ ၄၅ ႏွစ္အတြင္းမွာ႐ွိတဲ့ က်ားမ အားလံုး…. စစ္ပညာမသင္ မေနရ ဆိုတာလုပ္မယ္။ ဒီေတာ့ တပ္က ဘယ္ေလာက္ထားမလဲ။ …ေလ့က်င့္ေရးအတြက္ေပါ့ေလ။…. ငါးေသာင္းထားမယ္။ ေတာ္ၿပီ။ …ပိုတဲ့အရာ႐ွိ၊ အၾကပ္၊ တပ္သားေတြကို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ …ဒီမိုကေရစီေဒသႏၱရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို အစားသြင္းမယ္။… အၾကပ္တပ္သားဆုိလည္း… ေက်း႐ြာကာကြယ္ေရးတို႔ ဘာတို႔ေပါ့ေလ။ ေက်း႐ြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔ ဘာတို႔…. အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဟိုဒင္းျဖစ္တယ္။…. တပ္မောတ္က ပိုလာတဲ့အရာ႐ွိေတြထဲက တခ်ိဳ႕က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ျပန္ထည့္မယ္။ ပညာအရည္အခ်င္းျပည့္၀တဲ့ ဒီ၊ ဒီတပ္ဗိုလ္ေတြကို ႏိုင္ငံျခားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပညာထပ္သင္မယ္။ … တုိင္းျပည္ထူေထာင္ေရး အတြက္ လိုတဲ့ပညာေတြကိုေပါ့ေလ။ … အဲသလို ပညာသင္ၿပီးေတာ့ ဒီတုိင္းျပည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ သံုးမယ္ဆိုတဲ့ဟာ၊ အဲဒီ…. National Service Act စစ္မႈမထမ္းမေနရဆိုတဲ့ ဥပေဒလုပ္ဖို႔ဆိုၿပီးေတာ့…. အဲဒီဟာ လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဗိုလမွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖက ပထမဆံုးသူက … တပ္က အရာ႐ွိေတြေခၚၿပီးေတာ့ သူ႐ွင္းတယ္။ …တို႔တပ္မေတာ္ေတာ့ အဖ်က္မခံဘူး။ ငါတို႔က တခုခုေတာ့ လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို သူေျပာတယ္။ … ၀ နယ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားေတာ့… ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္ေ႐ႊက သူက တုိင္းတပ္မွဴး၊ အစ္ကိုႀကီးတဲ့ ဒီက အရာ႐ွိေတြက အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ Interview ေတာင္းတယ္။ …အဲဒီအရာ႐ွိ ၂၀၀ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တယ္။ ေတြ႕ေတာ့ အဲဒီ National Service Act အေၾကာင္း သူတို႔က ေမးၾကတယ္။ ေမးေတာ့ အဲဒါ ႐ွင္းျပတယ္။ …ဟ၊ ဒါဆို ေကာင္းသားပဲတဲ့။ …. ဒီသူပုန္ရန္ကလည္း အဲဒီအခ်ိန္က …. ေအးသြားၿပီ။ … ေပါင္းလုိက္လို႔မွ ဆုိရင္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ ၄၀၀၀ ေလာက္ပဲ ႐ွိတယ္။ အဲဒီ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ ၄၀၀၀ ေက်ာ္ေတြကလည္း သူတို႔အေနနဲ႔ ျပန္ၿပီးေတာ့…. အလင္း၀င္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ႐ွိတယ္။ …အမ်ိဳးသားစစ္၀န္ထမ္းဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဆင့္ဆင့္ ကၽြန္ေတာ္႐ွင္းျပေတာ့ အဲဒီအရာ႐ွိေတြက ဟာ – ဒါ၊ ေကာင္းသားပဲ။ ဒါ တပ္မေတာ္ဖ်က္တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ …ျပည္ေထာင္စုႀကီးတစ္ခုလံုး တပ္မေတာ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာတဲ့။ …ဒါ လက္ခံစရာအေၾကာင္း႐ွိတယ္။ …ဒီဥစၥာဟာ အိုစီ (O.C – Officer Commanding တပ္မွဴး) ကြန္ဖရင့္က ဒီ C.O (Commanding Officer) ကြန္ဖရင့္က ႏွစ္ႀကိမ္ တပ္မေတာ္အရာ႐ွိက ႏွစ္ႀကိမ္ သူတို႔သေဘာတူၿပီးသား။ …ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖက ဟိုတံုးက ပုသိမ္သြားၿပီးေတာ့ ရင္ဘတ္ထုၿပီးေတာ့၊ (ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး) က တပ္မေတာ္ဖ်က္ၿပီ၊ ဟုတ္လား၊ လား႐ွိဳးမွာလည္း တပ္မေတာ္ဖ်က္ၿပီ။ ေတာင္ႀကီးမွာလည္း တပ္မေတာ္ဖ်က္ၿပီ။ သူက ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္ကၽြန္ေတာ္ကေနာက္ကလိုက္ရင္း၊ဒီလိုျဖစ္ၾကတာ။ ….ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖ ဒီလိုေလွ်ာက္ေျပာတဲ့ဟာဆိုလို႔႐ွိရင္ ဒီစိုးရိမ္စိတ္႐ွိခ်င္လည္း ႐ွိ…ခြန္ထီးနဲ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စကားေျပာတာပဲ။ … အဲဒီ ခြန္ထီးတို႔ဘာတို႔ကေတာ့ အဲဒါေတြ ေလွ်ာက္ေျပာၾကတာပဲ။ … အဲဒီ ေဆြးေႏြးပြဲမွာပဲ ဒါေျပာတယ္။ … ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ အဲဒါေတြ ေျပာတာေပါ့။ ဒါ၊ ဒီ၊ ဖက္ဒရယ္ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တပ္မေတာ္က …. သူတို႔တပ္မေတာ္ကို ပ်က္တဲ့အတြက္ ဒါ စိုးရိမ္လို႔ သိမ္းတာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ … ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီလိုပဲ ယူဆတယ္ေလ။ ” ဟူ၍ ႐ွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
● ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအာဏာသိမ္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာအက်ိဳးဆက္မ်ား
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္ ၁၂ ႏွစ္၊ လမ္းစဥ္ပါတီအစိုးရေခတ္ ၁၄ ႏွစ္၊ ၂၆ ႏွစ္ကာလအတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ထိုစဥ္က ကမၻာတြင္ေခတ္စားေနေသာ “ဆို႐ွယ္လစ္” ဆုိုင္းဘုတ္ကို ေကာက္ခ်ိတ္ၿပီး ရာဇပလႅင္ေပၚတက္ထိုင္ကာ အာဏာသံုးရပ္ကို အျပည့္အ၀ ခ်ဳပ္ကိုင္၍ မစားရ ၀ခမန္း စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ကာ ဆိုဗီယက္ပံုစံ တစ္ပါတီ ဆို႐ွယ္လစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္သံယံဇာတ ေပါၾကြယ္လွေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ (၄၂) ႀကိမ္ေျမာက္ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံ ၁၉၈၇ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔ တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ (၉၆) ႀကိမ္ အစည္းအေ၀းဆံုးျဖတ္ခ်က္ (၄၂ / ၄၂၈) အရ ကမၻာ့ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအနည္းဆံုးႏုိင္ငံ (အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံ) စာရင္းသို႔ သြတ္သြင္းခံလုိက္ရေလသည္။
သို႔ကလို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ဦးေဆာင္ေသာ စစ္တပ္မွ ျပည္သူ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာမ်ားကို လက္နက္အားကိုးျဖင့္ အတင္းအဓမၼ သိမ္းယူလုိက္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွ ဦးေဆာင္၍ မတ္လတြင္ တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ ဇူလိုင္လတြင္ တစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္းႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တုိင္ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။ ပထမအႀကိမ္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆန္႔က်င္ကန္႔ ကြက္ ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မတရားဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္၍ တစ္ကၽြန္းပို႔ျပစ္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္၍ ကိုကိုးကၽြန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၿပီး အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေက်ာင္းမွ ရာသက္ပန္ထုတ္ပယ္လုိက္သည္။ တခ်ိဳ႕မွာမူ ၀ရမ္းေျပးဘ၀သို႔ ေရာက္႐ွိသြားရေတာ့ သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ထိုသို႔ျပဳလုပ္႐ုံမွ်အားမရေသးဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာပညာဆက္လက္သင္ၾကားေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စားေရး ေနေရး ပညာသင္ၾကားေရး စသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကို ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္သည့္ စည္းကမ္းခ်က္ ၂၂ ခ်က္ပါ ညႊန္ၾကားခ်က္ တို႔ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ေမလ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ တကၠသိုလ္ေကာင္စီကိုပါ ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိက္သည္။
ထိုသို႔ အေထြေထြဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားကို နည္းေပါင္းစံုျဖင့္ ျပဳလုပ္လာေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားသပိတ္သည္ တႏိုင္ငံလံုး႐ွိ ေက်ာင္းသားထုမ်ားအတြင္းသို႔ လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ကူးစက္လာကာ သမုိင္းတြင္ရစ္ခဲ့သည့္ ဆဲဗင္းဂ်ဴလုိင္ ေက်ာင္းသားလႈပ္႐ွားမႈ အေထြေထြ သပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ စစ္အစိုးရသည္ ဇူလိုင္လ ၆ ရက္ေန႔ ည ၈ နာရီတြင္ တကၠသိုလ္နယ္ေျမကို ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔ ည ၆း၃၀ နာရီခန္႔တြင္ စစ္အာဏာ႐ွင္မ်ား၏ ခါးပိုက္ေထာင္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ ေမာင္းျပန္ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ရက္စက္စြာ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းၿဖိဳခြင္းမႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား အေျမာက္အျမား ေသေၾကဒဏ္ရာရ႐ွိခဲ့သည္။ မေသဘဲ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားအမ်ား အျပားလည္း ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံခဲ့ရသည္။
ထို႔အျပင္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈသမုိင္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုေသာ အႀကံျဖင့္ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား သမဂၢအဖြဲ႕၀င္မ်ား အဓိက စု႐ုံးရာ သမုိင္း၀င္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦကို ဇူလုိင္လ ၈ ရက္ေန႔ မနက္ ၀၃း၃၀ နာရီတြင္ ဒိုင္းနမိုက္မ်ားျဖင့္ ေဖာက္ခြဲၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီး၍ အစေဖ်ာက္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦကို လက္၀ါးခ်င္း႐ိုက္ၿပီး ဗုံးေဖာက္ ခြဲခဲ့သည့္ တရားခံမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးတို႔သာ ျဖစ္သည္။
ယင္းေနာက္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီသည္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ၁၉၆၄ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို ကာကြယ္ သည့္ ဥပေဒကို ျပ႒ာန္း၍ အသင္းအဖြဲ႕ပါတီအားလံုးကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ေလသည္။
၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံဘဏ္မွ ထုတ္ေ၀ထားသည့္ က်ပ္ ၁၀၀ တန္ ႏွင့္ က်ပ္ ၅၀ တန္ ေငြစကၠဴ မ်ားကို တရား၀င္ ေငြစကၠဴအျဖစ္မွ ရပ္စဲလုိက္သည္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေၾကးမံု၊ ဂါးဒီးယန္း၊ ဗိုလ္တေထာင္ ပုဂၢလိကပုိင္ သတင္းစာမ်ားကို ျပည္သူပိုင္ သိမ္းပိုက္၍ သတင္းစာလြြတ္လပ္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္လုိက္သည္။
ထုိ႔ေနာက္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီမွ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ မဆလ တပါတီအာဏာ႐ွင္စနစ္ကို ကိုယ္စားျပဳထား ေသာ ၁၉၇၄ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို အတည္ျပဳသည့္ အတုအေယာင္ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပ၍ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ အတည္ျပဳျပ႒ာန္းခဲ့သည္။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ေမ၊ ဇြန္လမ်ားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအရပ္ရပ္တြင္ အလုပ္သမားဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴး ဦးသန္႔၏ ႐ုပ္ကလာပ္ သၿဂႋဳဟ္မည့္ကိစၥကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဦးသန္႔အေရးအခင္း၊ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၃ ၇က္ေန႔တြင္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းရာျပည့္အေရးအခင္း ဆက္တုိက္ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
၁၉၇၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ မဆလ ပါတီ အာဏာ႐ွင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရန္ ႀကံစည္မႈႏွင့္ သီးျခား ရခိုင္ျပည္နယ္၊ သီးျခားအစိုးရဖြဲ႕ရန္ ကိစၥရပ္မ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
တုိင္းျပည္၏ စီးပြားေရးအေျခအေနမ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္း ယိုယြင္းပ်က္စီးလာစဥ္အတြင္း ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၃ ရက္တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္း လွည့္လည္သံုးစြဲလ်က္႐ွိေသာ ေငြစကၠဴက်ပ္ ၁၀၀ တန္၊ က်ပ္ ၅၀ တန္ ႏွင့္ က်ပ္ ၂၀ တန္ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ၂၅ က်ပ္တန္၊ ၃၅ က်ပ္တန္ ႏွင့္ ၇၅ က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴမ်ားကိုလည္းေကာင္း တရား၀င္ေငြအျဖစ္မွ ရပ္စဲလုိက္ေသာေၾကာင့္ လူထုတရပ္လံုး အေထြေထြမေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားလာခဲ့သည္။ ၃၅ က်ပ္တန္ ႏွင့္ ၇၅ က်ပ္တန္တို႔ကို ထုတ္ေ၀ထားသည္မွာ ၂ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည။္ ထိုစဥ္အတြင္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ႀကိဳ႕ကုန္းအေနာက္ရပ္ကြက္မွ လူငယ္အခ်ိဳ႕ ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းမႈေၾကာင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ “႐ွစ္ေလးလံုးဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး” တျပည္လံုးတြင္ အံုၾကြေပါက္ကြဲေပၚထြက္လာခဲ့သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ တျဖစ္လဲ ျမန္မာ့ဆို႐ွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီဥကၠ႒ႀကီး ဦးေန၀င္းသည္ တာ၀န္မွ ႏႈတ္ထြက္၍ ၄င္း၏ မဆလ တပါတီအာဏာ႐ွင္စနစ္ သည္လည္း ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားခဲ့ရသည္မွာ သံေ၀ဂရစရာပင္ျဖစ္ေပသည္။
စာကိုး
၁။ ဦးေက်ာ္၀င္း၊ ဦးျမဟန္ နွင့္ ဦးသိန္းလႈိင္၊ ၁၉၅၈ -၁၉၆၂ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး (စတုတၳတြဲ) ၁၉၉၁။
၂။ ကယားဦးစိန္၊ အာဏာသိမ္းမွတ္တမ္း (လက္ႏွိပ္စက္မူ)
၃။ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံမွတမ္း၊ ရန္ကုန္စတူးဒင့္ဒိုင္ဂ်က္ပံုႏွိပ္တုိက္၊ ၁၉၄၇။
၄။ သခင္ခ်စ္ေမာင္ (၀ိဒူရ)၊ ႐ွမ္းမူနဲ႔ျပည္ေထာင္စုေနာင္ေရး၊ ရန္ကုန္၊ ေၾကးမံုပံုႏွိပ္တုိက္ ၁၉၆၂။
၅။ ဗိုလ္တေထာင္ သတင္းစာ (၃-၃-၁၉၆၂)
၆။ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ (၄-၃-၁၉၆၂)
၇။ သမုိင္းသုေတသနဌာန၊ ျမန္မာ့ရက္စဥ္သမိုင္း ဒုတိယတြဲ၊ ရန္ကုန္၊ ၂၀၀၉။
၈။ အေျခခံဥပေဒေရးရာစာေစာင္ အမွတ္ ၂၅ (ၾသဂုတ္လ ၂၀၀၆)
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
http://moemaka.com/?p=32929
မတ္လ ၉၊ ၂၀၁၃
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့ရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ “ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သမိုင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္” စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၅ ၌လည္း -
“ႏုိင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈမ႐ွိျခင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္ယိမ္းယိုင္လာျခင္း၊ စီးပြားေရးပိုမိုေသာင္းက်န္းလာျခင္း၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡပိုမို ႀကီးမားလာျခင္း၊ ေသာင္းက်န္းသူမ်ား ပိုမိုထၾကြလာျခင္း၊ ျပည္ပအားကိုးေသာ ပေဒသရာဇ္တို႔က ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ၿဖိဳခြဲရန္ ျပင္ဆင္လာျခင္း စသည့္ အဖက္ဖက္မွ အေျခအေနယိုယြင္းပ်က္ျပားလာသျဖင့္ တပ္မေတာ္သည္ လက္ပိုက္၍ ၾကည့္မေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ သမိုင္းကေပးအပ္လာေသာ တာ၀န္အရ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ရန္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီကို အဖြဲ႕၀င္ (၁၇) ဦး ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းကာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းခဲ့ ရပါသည္” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားေလသည္။
သို႔ေသာ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၈ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးႏု၏သေဘာထားကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သမုိင္းသုေတသနဌာနက ေမးျမန္းခဲ့ရာ ဖက္ဒရယ္မူေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့ရပါသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို လံုး၀လက္မခံခဲ့ေပ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးႏုက-
“…..ခြဲထြက္ႏုိင္ခြင့္ဆိုတဲ့ ဟိုဥစၥာႀကီးကို ျဖဳတ္ပစ္လုိက္ပါ။ မထားနဲ႔ေတာ့။ ခင္ဗ်ားတို႔လိုခ်င္တဲ့ အာဏာေတြကို ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းမယ္။…နည္းေနတယ္လို႔ သူတို႔ကေျပာတယ္။…. အဂၤလိပ္ေတြ႐ွိတုန္းက… ၉၁ ဌာနဆိုတာ။ ဌာနေတြေပးထားတာက…. ဗမာျပည္က ၉၁ ဌာနဆိုတာကေတာ့ ၾကားလုိက္ေတာ့ ၁၀၀ မွာ ကိုးဆယ္နဲ႔တစ္ဌာနဆိုေတာ့ မ်ားေနတယ္။ …ကိုးဆယ္နဲ႔တစ္ဌာနက သုညေတြ။ …ခုနစ္ဌာနက တကယ့္အဆီအႏွစ္ေတြ၊ ဒါ အဂၤလိပ္က ကိုင္ထားတယ္။ အဲသလုိဟာမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္ရင္ ျဖစ္ေနမလား။ …အဲဒါေတြဆိုလို႔႐ွိရင္ျဖင့္ ေျပာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ၊ ဘယ္၊ ဘယ္ဟာကို လိုခ်င္ေသးတယ္။…. ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ဘယ္အာဏာေပးပါအံုး၊ ဘယ္ဌာန ေပးပါအံုး။ ဘယ္ဌာနေပးပါအံုး ေျပာ။ discuss လုပ္မယ္။ discuss လုပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုအခ်င္းခ်င္းပဲ။ …သူတို႔ကို ေပးလုိက္ရလို႔ ပိုသြားတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗမာက ႐ႈံးက်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ အကုန္ေပးမယ္။…. ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ဆိုတဲ့ ဥစၥာႀကီးကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ေတာ့…။ ခင္ဗ်ားတို႔ လိုခ်င္ေနတယ္ဆိုတဲ့ Schedule ဆိုတဲ့အထဲမွာ၊ List ေတြထဲမွာ ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အာဏာတိုးေပးမယ္။”ဟူေသာမိမိ၏သေဘာထားကိုျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအားေျပာၾကားရန္အစီအစဥ္႐ွိခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုသည္။ အကယ္၍သာ ဦးႏုက ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ အတြင္း ဤသေဘာ ထားကို ေျပာၾကားမည္ဆိုလွ်င္ ျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း လက္ခံၾကဖြယ္႐ွိသည္ဟု ဆိုသည္။
႐ွမ္းျပည္နယ္ဥကၠ႒ ႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ားညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕ဥကၠ႒ စ၀္ခြန္ခ်ဳိကိုယ္တုိင္ကလည္း လူမ်ိဳးေပါင္းစံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ အဆိုတင္သြင္းေတာင္းဆိုမႈမ်ားမွာ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာမ႐ွိေၾကာင္း၊ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးႏုႏွင့္ညႇိႏႈိင္းစီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္မူ ေတာင္းဆိုျခင္းမွာ မိမိတို႔အာဏာပိုမိုရ႐ွိလာေအာင္ေဆာင္႐ြက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုကိုယ္တုိင္ ကလည္း ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမွာ စိုးရိမ္စရာမ႐ွိေၾကာင္း၊ ဤကိစၥအတြက္ အေျဖ႐ွိၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း တို႔ကို ထိုစဥ္ကပင္ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္ဟု ဆိုသည္။
လူမ်ိဳးေပါင္းစံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ ႐ွမ္းျပည္နယ္ဥကၠ႒ စ၀္ခြန္ခ်ိဳတင္သြင္းသည့္ ဖက္ဒရယ္မူအဆိုကိုေထာက္ခံေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ ကယားျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးစိန္ကလည္း ထိုစဥ္က မိမိတို႔ေတာင္းဆိုခဲ့ေသာ ဖက္ဒရယ္မူသည္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ၿပိဳကြဲေစမည္မဟုတ္ဟု လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔သည္ ထိုစဥ္က ခြဲထြက္ခြင့္ဟူသည္ကို လံုး၀သတိမရၾကပါဟုလည္းေကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတည္းဟူေသာ ၿခံႀကီးတစ္ခုတည္းတြင္ ကိုယ့္အိုးကိုယ့္အိမ္ျဖင့္ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ ေတာင္ဆိုျခင္းမ်ိဳးသာ ျဖစ္သည္ဟုလည္းေကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုက -
“တိုင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ဖို႔ လက္ႏွစ္လံုးသာလိုေၾကာင္း အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ တာ၀န္အ႐ွိဆံုးပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို တင္ျပရမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေၾကာင္းအက်ိဳးတင္ျပဖို႔ အေျခအေနမေပးခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ျဖစ္သူကို တင္ျပရမယ္။
သုိ႔ေသာ္ ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အသိမေပးဘဲ ၄င္းတစ္ဦးတည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ၄င္းကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အာဏာ သိမ္းခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္။ အကယ္၍မ်ား သူေျပာသလို တုိင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲ က်ဖို႔ လက္ႏွစ္လံုးသာလိုခဲ့ရင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ၂ မိနစ္သာ ႀကိဳတင္ အသိေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ခ်င္းအာဏသိမ္းလိုက္ပါ့မယ္” ဟူ၍ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ တာ၀န္စတင္ထမ္းောဆင္စဥ္က ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကိုကိုင္၍ က်မ္းသစၥာျပဳခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း သည္ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ အေပၚတြင္ သစၥာရွိရမည္သာျဖစ္သည္။ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖ (ၿငိမ္း) ၏ ဇနီး ေဒၚသိန္းဆုိင္ (စာေရးဆရာမ မျမတ္ေလး) မိတ္ဆက္ေပးမႈေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၀င္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တန္ယုဆိုင္ (ၿငိမ္း) ကိုယ္တုိင္ေရးသားခဲ့ေသာ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း (လက္ႏွိပ္စက္မူ) ကို ၄င္းဇနီးထံမွ ေတာင္းယူဖတ္႐ႈခြင့္ ရ႐ွိခဲ့ပါသည္။ ေဒၚသိန္းဆုိင္ ႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ယုဆုိင္သည္ ေမာင္ႏွမ ေတာ္စပ္ပါသည္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ယုဆုိင္ ေရးသားခဲ့ေသာ ယင္းမွတ္တမ္း၌ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တန္ယုဆိုင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ရန္ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ႀကိဳပမ္းခဲ့ရာ ပထမအႀကိမ္တြင္ ေနာက္လုိက္အင္အားမ႐ွိ၍ အစီအစဥ္မေအာင္ျမင္ ခဲ့ေခ်။
တဖန္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း၏ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္ ဟု အေျပာမ်ားသည့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေဖတို႔သည္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ေနအိမ္ အတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ကာ စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းပိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လာေရာက္ေျပာၾကားရာ၊ ဦးႏုက -
“အဲသလို စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါ မလုပ္ၾကနဲ႔ေလ။ အာဏာသိမ္းဖို႔ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မျပစ္မွားၾကပါနဲ႔။ အာဏာသိမ္းတယ္ဆိုတာနဲ႔ တပ္မေတာ္ေရာ တုိင္းျပည္ပါ နာမည္လည္းပ်က္မယ္၊ သိကၡာလည္းက်ပါလိမ့္မယ္။ လက္႐ွိအစိုးရကို လက္မခံႏုိင္ရင္ တရားမွ်တတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးပါမယ္လို႔သာ တပ္မေတာ္က ကတိေပးပါ။ တပ္မေတာ္ကို အာဏာလႊဲေပး လုိက္ပါ့မယ္။ ဒီလိုအာဏာလႊဲ ေပးဖို႔အတြက္ ထံုးတမ္းစဥ္လာနဲ႔ အညီ လႊတ္ေတာ္ေခၚလုိက္မယ္။ လႊြတ္ေတာ္မွာ ကၽြန္ေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးက ထြက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းအား ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ႏုိင္ေအာင္ အဆုိတင္ေပးပါမယ္” ဟူ၍ ေျပာဆိုေၾကာင္း၊ ေသြးထြက္ သံယိုမႈမ႐ွိဘဲ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္း သည္ သိကၡာ႐ွိ႐ွိအိမ္ေစာင့္အစိုးရ အသြင္ျဖင့္ အာဏာ ရ႐ွိသြားခဲ့သည္” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။ စင္စစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းအား အာဏာသိမ္းပိုက္ ရန္ အစဥ္တစိုက္ တိုက္တြန္းခဲ့သူမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေမာင္ေမာင္ျဖစ္ၿပီး၊ စစ္တပ္အား စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္ရန္ အဓိက ႀကိဳးကိုင္ခဲ့သူမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီး တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ပါလီမန္ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အေထြေထြေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ေပးေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပတ္အသတ္အႏိုင္ရ႐ွိေသာ ဦးႏုေခါင္းေဆာင္သည့္ သန္႔႐ွင္းဖဆပလပါတီ (ေနာင္ ပထစပါတီ) အား ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ အာဏာျပန္လည္လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ပထစ အစိုးရ အာဏာရ႐ွိၿပီး (၁) ႏွစ္ (၁၀) လ (၂၇) ရက္တြင္ ဖက္ဒရယ္မူကို အေၾကာင္းျပ၍ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ အာဏာသိမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟူ၍ ေရးသားထားေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ၄င္း၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဖက္ဒရယ္မူကို အေၾကာင္းျပ၍ အာဏာသိမ္းခဲ့ျခင္းမွာ လယ္ျပင္တြင္ ဆင္သြားသကဲ့သို႔ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ထင္႐ွားေနေပသည္။
● အဘယ့္ေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့သနည္း
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းယူခဲ့ျခင္းမွာ ပထစေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕သည္ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား၏ ၾသဇာအာဏာကို ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ပထစအစိုးရ အဖြဲ႕တြင္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ (ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္) က ေျပာဆိုခဲ့သည္။
လြတ္လပ္ၿပီးစႏိုင္ငံငယ္မ်ားႏွင့္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးစ ႏုိင္ငံငယ္မ်ားတြင္ စစ္တပ္အင္အားႀကီးမားခဲ့ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိႏုိင္ငံငယ္မ်ား တြင္ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကိုလည္း မည္သို႔ျပဳျပင္လွ်င္ သင့္မည္ဟူ၍ ပထစ ေခါင္းေဆာင္မ်ား နည္းလမ္း႐ွာေဖြခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ တပ္မေတာ္အရာ႐ွိႀကီးမ်ားအား သံုးႏွစ္တစ္ႀကိမ္ေျပာင္းလဲေပးလွ်င္ ေကာင္းမည္ သို႔မဟုတ္ အၿငိမ္းစားေပးလွ်င္သင့္ေလ်ာ္မည္။ သို႔မဟုတ္ အၿမဲတမ္းစစ္တပ္မထားဘဲ အ႐ြယ္ေရာက္သူတုိင္းအား စစ္ပညာမ်ား သင္ေစ၍ အလွည့္က် အမႈထမ္းေစလွ်င္ အဆင္ေျပမည္ တို႔ကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ေဆြးေႏြးေသာသတင္းသည္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းထံ သတင္းေပါက္ သြားေသာေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက အာဏာသိမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္ဟု ထင္ေၾကာင္း ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ က ေဆြးေႏြးေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္းေျပာဆိုခ်က္မွတ္တမ္းကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သမုိင္း သုေတသနဌာနက “ကိုယ္ေတြ႕ေျပာၾကားခ်က္မ်ား (၀၁၂၂)” ျဖင့္ သိမ္းဆည္းထားသည္။
၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္း ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ရာတြင္မူ ၄င္းက-
“ကၽြန္ေတာ္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးလုပ္တဲ့အခါ National Service Act ဆိုတာ စစ္မႈမထမ္းမေနရဆိုတဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ ပါလီမန္မွာ တင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္တယ္။ အဲဒီတင္ဖို႔လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေဖက နယ္ေတြမွာသြားၿပီးေတာ့ တပ္ေတြကို ေျပာတယ္။ …ဒီ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါတို႔တပ္မေတာ္ကို ဖ်က္ဖို႔လုပ္ေနၿပီ။ …ဘယ္လိုလဲဆိုရင္ National Service Act အရ လူတိုင္း လူတိုင္း… ၁၈ ႏွစ္ ျပည့္တဲ့ က်ား မ၊ ၄၅ ႏွစ္အတြင္းမွာ႐ွိတဲ့ က်ားမ အားလံုး…. စစ္ပညာမသင္ မေနရ ဆိုတာလုပ္မယ္။ ဒီေတာ့ တပ္က ဘယ္ေလာက္ထားမလဲ။ …ေလ့က်င့္ေရးအတြက္ေပါ့ေလ။…. ငါးေသာင္းထားမယ္။ ေတာ္ၿပီ။ …ပိုတဲ့အရာ႐ွိ၊ အၾကပ္၊ တပ္သားေတြကို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ …ဒီမိုကေရစီေဒသႏၱရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို အစားသြင္းမယ္။… အၾကပ္တပ္သားဆုိလည္း… ေက်း႐ြာကာကြယ္ေရးတို႔ ဘာတို႔ေပါ့ေလ။ ေက်း႐ြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔ ဘာတို႔…. အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဟိုဒင္းျဖစ္တယ္။…. တပ္မောတ္က ပိုလာတဲ့အရာ႐ွိေတြထဲက တခ်ိဳ႕က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ျပန္ထည့္မယ္။ ပညာအရည္အခ်င္းျပည့္၀တဲ့ ဒီ၊ ဒီတပ္ဗိုလ္ေတြကို ႏိုင္ငံျခားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပညာထပ္သင္မယ္။ … တုိင္းျပည္ထူေထာင္ေရး အတြက္ လိုတဲ့ပညာေတြကိုေပါ့ေလ။ … အဲသလို ပညာသင္ၿပီးေတာ့ ဒီတုိင္းျပည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ သံုးမယ္ဆိုတဲ့ဟာ၊ အဲဒီ…. National Service Act စစ္မႈမထမ္းမေနရဆိုတဲ့ ဥပေဒလုပ္ဖို႔ဆိုၿပီးေတာ့…. အဲဒီဟာ လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဗိုလမွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖက ပထမဆံုးသူက … တပ္က အရာ႐ွိေတြေခၚၿပီးေတာ့ သူ႐ွင္းတယ္။ …တို႔တပ္မေတာ္ေတာ့ အဖ်က္မခံဘူး။ ငါတို႔က တခုခုေတာ့ လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို သူေျပာတယ္။ … ၀ နယ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားေတာ့… ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္ေ႐ႊက သူက တုိင္းတပ္မွဴး၊ အစ္ကိုႀကီးတဲ့ ဒီက အရာ႐ွိေတြက အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ Interview ေတာင္းတယ္။ …အဲဒီအရာ႐ွိ ၂၀၀ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တယ္။ ေတြ႕ေတာ့ အဲဒီ National Service Act အေၾကာင္း သူတို႔က ေမးၾကတယ္။ ေမးေတာ့ အဲဒါ ႐ွင္းျပတယ္။ …ဟ၊ ဒါဆို ေကာင္းသားပဲတဲ့။ …. ဒီသူပုန္ရန္ကလည္း အဲဒီအခ်ိန္က …. ေအးသြားၿပီ။ … ေပါင္းလုိက္လို႔မွ ဆုိရင္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ ၄၀၀၀ ေလာက္ပဲ ႐ွိတယ္။ အဲဒီ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ ၄၀၀၀ ေက်ာ္ေတြကလည္း သူတို႔အေနနဲ႔ ျပန္ၿပီးေတာ့…. အလင္း၀င္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ႐ွိတယ္။ …အမ်ိဳးသားစစ္၀န္ထမ္းဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဆင့္ဆင့္ ကၽြန္ေတာ္႐ွင္းျပေတာ့ အဲဒီအရာ႐ွိေတြက ဟာ – ဒါ၊ ေကာင္းသားပဲ။ ဒါ တပ္မေတာ္ဖ်က္တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ …ျပည္ေထာင္စုႀကီးတစ္ခုလံုး တပ္မေတာ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာတဲ့။ …ဒါ လက္ခံစရာအေၾကာင္း႐ွိတယ္။ …ဒီဥစၥာဟာ အိုစီ (O.C – Officer Commanding တပ္မွဴး) ကြန္ဖရင့္က ဒီ C.O (Commanding Officer) ကြန္ဖရင့္က ႏွစ္ႀကိမ္ တပ္မေတာ္အရာ႐ွိက ႏွစ္ႀကိမ္ သူတို႔သေဘာတူၿပီးသား။ …ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖက ဟိုတံုးက ပုသိမ္သြားၿပီးေတာ့ ရင္ဘတ္ထုၿပီးေတာ့၊ (ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး) က တပ္မေတာ္ဖ်က္ၿပီ၊ ဟုတ္လား၊ လား႐ွိဳးမွာလည္း တပ္မေတာ္ဖ်က္ၿပီ။ ေတာင္ႀကီးမွာလည္း တပ္မေတာ္ဖ်က္ၿပီ။ သူက ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္ကၽြန္ေတာ္ကေနာက္ကလိုက္ရင္း၊ဒီလိုျဖစ္ၾကတာ။ ….ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖ ဒီလိုေလွ်ာက္ေျပာတဲ့ဟာဆိုလို႔႐ွိရင္ ဒီစိုးရိမ္စိတ္႐ွိခ်င္လည္း ႐ွိ…ခြန္ထီးနဲ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စကားေျပာတာပဲ။ … အဲဒီ ခြန္ထီးတို႔ဘာတို႔ကေတာ့ အဲဒါေတြ ေလွ်ာက္ေျပာၾကတာပဲ။ … အဲဒီ ေဆြးေႏြးပြဲမွာပဲ ဒါေျပာတယ္။ … ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ အဲဒါေတြ ေျပာတာေပါ့။ ဒါ၊ ဒီ၊ ဖက္ဒရယ္ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တပ္မေတာ္က …. သူတို႔တပ္မေတာ္ကို ပ်က္တဲ့အတြက္ ဒါ စိုးရိမ္လို႔ သိမ္းတာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ … ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီလိုပဲ ယူဆတယ္ေလ။ ” ဟူ၍ ႐ွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
● ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအာဏာသိမ္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာအက်ိဳးဆက္မ်ား
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္ ၁၂ ႏွစ္၊ လမ္းစဥ္ပါတီအစိုးရေခတ္ ၁၄ ႏွစ္၊ ၂၆ ႏွစ္ကာလအတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ထိုစဥ္က ကမၻာတြင္ေခတ္စားေနေသာ “ဆို႐ွယ္လစ္” ဆုိုင္းဘုတ္ကို ေကာက္ခ်ိတ္ၿပီး ရာဇပလႅင္ေပၚတက္ထိုင္ကာ အာဏာသံုးရပ္ကို အျပည့္အ၀ ခ်ဳပ္ကိုင္၍ မစားရ ၀ခမန္း စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ကာ ဆိုဗီယက္ပံုစံ တစ္ပါတီ ဆို႐ွယ္လစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္သံယံဇာတ ေပါၾကြယ္လွေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ (၄၂) ႀကိမ္ေျမာက္ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံ ၁၉၈၇ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔ တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ (၉၆) ႀကိမ္ အစည္းအေ၀းဆံုးျဖတ္ခ်က္ (၄၂ / ၄၂၈) အရ ကမၻာ့ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအနည္းဆံုးႏုိင္ငံ (အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံ) စာရင္းသို႔ သြတ္သြင္းခံလုိက္ရေလသည္။
သို႔ကလို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ဦးေဆာင္ေသာ စစ္တပ္မွ ျပည္သူ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာမ်ားကို လက္နက္အားကိုးျဖင့္ အတင္းအဓမၼ သိမ္းယူလုိက္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွ ဦးေဆာင္၍ မတ္လတြင္ တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ ဇူလိုင္လတြင္ တစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္းႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တုိင္ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။ ပထမအႀကိမ္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆန္႔က်င္ကန္႔ ကြက္ ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မတရားဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္၍ တစ္ကၽြန္းပို႔ျပစ္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္၍ ကိုကိုးကၽြန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၿပီး အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေက်ာင္းမွ ရာသက္ပန္ထုတ္ပယ္လုိက္သည္။ တခ်ိဳ႕မွာမူ ၀ရမ္းေျပးဘ၀သို႔ ေရာက္႐ွိသြားရေတာ့ သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ထိုသို႔ျပဳလုပ္႐ုံမွ်အားမရေသးဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာပညာဆက္လက္သင္ၾကားေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စားေရး ေနေရး ပညာသင္ၾကားေရး စသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကို ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္သည့္ စည္းကမ္းခ်က္ ၂၂ ခ်က္ပါ ညႊန္ၾကားခ်က္ တို႔ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ေမလ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ တကၠသိုလ္ေကာင္စီကိုပါ ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိက္သည္။
ထိုသို႔ အေထြေထြဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားကို နည္းေပါင္းစံုျဖင့္ ျပဳလုပ္လာေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားသပိတ္သည္ တႏိုင္ငံလံုး႐ွိ ေက်ာင္းသားထုမ်ားအတြင္းသို႔ လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ကူးစက္လာကာ သမုိင္းတြင္ရစ္ခဲ့သည့္ ဆဲဗင္းဂ်ဴလုိင္ ေက်ာင္းသားလႈပ္႐ွားမႈ အေထြေထြ သပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ စစ္အစိုးရသည္ ဇူလိုင္လ ၆ ရက္ေန႔ ည ၈ နာရီတြင္ တကၠသိုလ္နယ္ေျမကို ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔ ည ၆း၃၀ နာရီခန္႔တြင္ စစ္အာဏာ႐ွင္မ်ား၏ ခါးပိုက္ေထာင္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ ေမာင္းျပန္ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ရက္စက္စြာ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းၿဖိဳခြင္းမႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား အေျမာက္အျမား ေသေၾကဒဏ္ရာရ႐ွိခဲ့သည္။ မေသဘဲ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားအမ်ား အျပားလည္း ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံခဲ့ရသည္။
ထို႔အျပင္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈသမုိင္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုေသာ အႀကံျဖင့္ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား သမဂၢအဖြဲ႕၀င္မ်ား အဓိက စု႐ုံးရာ သမုိင္း၀င္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦကို ဇူလုိင္လ ၈ ရက္ေန႔ မနက္ ၀၃း၃၀ နာရီတြင္ ဒိုင္းနမိုက္မ်ားျဖင့္ ေဖာက္ခြဲၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီး၍ အစေဖ်ာက္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦကို လက္၀ါးခ်င္း႐ိုက္ၿပီး ဗုံးေဖာက္ ခြဲခဲ့သည့္ တရားခံမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးတို႔သာ ျဖစ္သည္။
ယင္းေနာက္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီသည္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ၁၉၆၄ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို ကာကြယ္ သည့္ ဥပေဒကို ျပ႒ာန္း၍ အသင္းအဖြဲ႕ပါတီအားလံုးကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ေလသည္။
၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံဘဏ္မွ ထုတ္ေ၀ထားသည့္ က်ပ္ ၁၀၀ တန္ ႏွင့္ က်ပ္ ၅၀ တန္ ေငြစကၠဴ မ်ားကို တရား၀င္ ေငြစကၠဴအျဖစ္မွ ရပ္စဲလုိက္သည္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေၾကးမံု၊ ဂါးဒီးယန္း၊ ဗိုလ္တေထာင္ ပုဂၢလိကပုိင္ သတင္းစာမ်ားကို ျပည္သူပိုင္ သိမ္းပိုက္၍ သတင္းစာလြြတ္လပ္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္လုိက္သည္။
ထုိ႔ေနာက္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီမွ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ မဆလ တပါတီအာဏာ႐ွင္စနစ္ကို ကိုယ္စားျပဳထား ေသာ ၁၉၇၄ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို အတည္ျပဳသည့္ အတုအေယာင္ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပ၍ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ အတည္ျပဳျပ႒ာန္းခဲ့သည္။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ေမ၊ ဇြန္လမ်ားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအရပ္ရပ္တြင္ အလုပ္သမားဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴး ဦးသန္႔၏ ႐ုပ္ကလာပ္ သၿဂႋဳဟ္မည့္ကိစၥကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဦးသန္႔အေရးအခင္း၊ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၃ ၇က္ေန႔တြင္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းရာျပည့္အေရးအခင္း ဆက္တုိက္ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
၁၉၇၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ မဆလ ပါတီ အာဏာ႐ွင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရန္ ႀကံစည္မႈႏွင့္ သီးျခား ရခိုင္ျပည္နယ္၊ သီးျခားအစိုးရဖြဲ႕ရန္ ကိစၥရပ္မ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
တုိင္းျပည္၏ စီးပြားေရးအေျခအေနမ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္း ယိုယြင္းပ်က္စီးလာစဥ္အတြင္း ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၃ ရက္တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္း လွည့္လည္သံုးစြဲလ်က္႐ွိေသာ ေငြစကၠဴက်ပ္ ၁၀၀ တန္၊ က်ပ္ ၅၀ တန္ ႏွင့္ က်ပ္ ၂၀ တန္ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ၂၅ က်ပ္တန္၊ ၃၅ က်ပ္တန္ ႏွင့္ ၇၅ က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴမ်ားကိုလည္းေကာင္း တရား၀င္ေငြအျဖစ္မွ ရပ္စဲလုိက္ေသာေၾကာင့္ လူထုတရပ္လံုး အေထြေထြမေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားလာခဲ့သည္။ ၃၅ က်ပ္တန္ ႏွင့္ ၇၅ က်ပ္တန္တို႔ကို ထုတ္ေ၀ထားသည္မွာ ၂ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည။္ ထိုစဥ္အတြင္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ႀကိဳ႕ကုန္းအေနာက္ရပ္ကြက္မွ လူငယ္အခ်ိဳ႕ ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းမႈေၾကာင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ “႐ွစ္ေလးလံုးဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး” တျပည္လံုးတြင္ အံုၾကြေပါက္ကြဲေပၚထြက္လာခဲ့သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ တျဖစ္လဲ ျမန္မာ့ဆို႐ွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီဥကၠ႒ႀကီး ဦးေန၀င္းသည္ တာ၀န္မွ ႏႈတ္ထြက္၍ ၄င္း၏ မဆလ တပါတီအာဏာ႐ွင္စနစ္ သည္လည္း ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားခဲ့ရသည္မွာ သံေ၀ဂရစရာပင္ျဖစ္ေပသည္။
စာကိုး
၁။ ဦးေက်ာ္၀င္း၊ ဦးျမဟန္ နွင့္ ဦးသိန္းလႈိင္၊ ၁၉၅၈ -၁၉၆၂ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး (စတုတၳတြဲ) ၁၉၉၁။
၂။ ကယားဦးစိန္၊ အာဏာသိမ္းမွတ္တမ္း (လက္ႏွိပ္စက္မူ)
၃။ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံမွတမ္း၊ ရန္ကုန္စတူးဒင့္ဒိုင္ဂ်က္ပံုႏွိပ္တုိက္၊ ၁၉၄၇။
၄။ သခင္ခ်စ္ေမာင္ (၀ိဒူရ)၊ ႐ွမ္းမူနဲ႔ျပည္ေထာင္စုေနာင္ေရး၊ ရန္ကုန္၊ ေၾကးမံုပံုႏွိပ္တုိက္ ၁၉၆၂။
၅။ ဗိုလ္တေထာင္ သတင္းစာ (၃-၃-၁၉၆၂)
၆။ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ (၄-၃-၁၉၆၂)
၇။ သမုိင္းသုေတသနဌာန၊ ျမန္မာ့ရက္စဥ္သမိုင္း ဒုတိယတြဲ၊ ရန္ကုန္၊ ၂၀၀၉။
၈။ အေျခခံဥပေဒေရးရာစာေစာင္ အမွတ္ ၂၅ (ၾသဂုတ္လ ၂၀၀၆)
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
http://moemaka.com/?p=32929