တပ္မေတာ္မွ ယာဥ္ထိန္းရဲ (ေမာ္ေတာ္ပီကယ္) မ်ား

ေဆာင္းပါးရွင္ - ဗိုလ္ရဲရင့္ (ျပည္တြင္းမွ တပ္မေတာ္ အရာရွိ တစ္ဦး)

ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ စစ္တကၠသိုလ္ (D.S.A) တြင္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား တက္ေရာက္သင္ၾကားေသာ စာေပ ဌာန (၁) ႏွင့္ ေက်ာင္းဆင္းၿပီး အရာရွိမ်ားကို ျပည္တြင္း Master (M.S.C) ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ သင္တန္းတက္ေရာက္ရန္အတြက္ ဖြင့္လွစ္ ထားေသာ သင္တန္းအျဖစ္ စာေပ ဌာန (၂) တို႔ ရွိပါသည္။ စစ္တကၠသိုလ္ စာေပ (၂) မွ သင္တန္းသား အရာရွိအခ်ိဳ႕သည္ စေန၊ တနဂၤေႏြ အားလပ္ရက္မ်ားတြင္ လားရိႈးၿမိဳ႕သို႔တက္ကာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွလာေသာ တရားမ၀င္ ဆိုင္ကယ္မ်ားအား ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္သယ္ယူခဲ့ၾကၿပီး မႏၱေလးၿမိဳ႕သို႔ ဆင္းကာ ျပန္လည္ေရာင္းခ်ၾကပါသည္။

ထိုသတင္းသည္ တိုင္းမွဴး၊ တပ္နယ္မွဴး (စစ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး) မ်ား သိရွိသြားေသာအခါ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီး ေမာင္ေမာင္ဟန္ ဦးစီးေသာ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖဲြ႕မွ အရာရွိငယ္မ်ား၏ ကယ္ရီဆိုင္ကယ္မ်ားအား လိုက္လံဖမ္းဆီးခဲ့ရာ ဆိုင္ကယ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ဆက္လက္စံုစမ္းခဲ့ရာ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီး ေမာင္ေမာင္ဟန္က တစ္ဦးလွ်င္ က်ပ္ေလးေသာင္းႏႈုန္းျဖင့္ ဆိုင္ကယ္မ်ားကို ျပန္ေရြးခိုင္းေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးကို က်ပ္ ေလးေသာင္း မဟုတ္ပါ။ လူတစ္ဦးကို က်ပ္ ေလးေသာင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးကို ႏွစ္ေယာက္စီးလွ်င္ က်ပ္ ရွစ္ေသာင္း ေပးရပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕အရာရွိမ်ားသည္ ေငြေၾကးမျပည့္စုံ၍ ရွယ္ယာထည့္ကာ အေဖာ္အျဖစ္ လိုက္ပါၿပီး သံုးေယာက္စီးသျဖင့္ ထိုသုံးေယာက္စလုံး ဖမ္းမိလိုက္ရာ က်ပ္တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္း ေပးရပါသည္။ ဆိုင္ကယ္ေပါင္း မ်ားစြာျဖင့္ အရာရွိငယ္ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာထံမွ သိန္းနဲ႔ခ်ီ၍ ပိုက္ဆံမ်ား ေတာင္းယူခဲ့ပါသည္။
ျပင္ဦးလြင္တြင္ သင္တန္းသားမ်ား အလြန္မ်ားျပားေနရာ ဆိုင္ကယ္မ်ား မည္မွ်ရွိသည္ကို ခန္႔မွန္းႏိုင္ၿပီး ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီး ေမာင္ေမာင္ဟန္ႏွင့္ အေပါင္းအပါမ်ား ေတာင္းခံထားသည့္ ေငြပမာဏလည္း ေျမာက္ျမားစြာ ရရွိသြားသည္ကို တြက္ၾကည့္ ႏိုင္ပါသည္။

ေငြေၾကးအခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ မေပးႏိုင္ေသးသည့္ အရာရွိငယ္မ်ားအား "မင္းတို႔ ဘ၀ပ်က္သြားခ်င္သလား... ငါလုပ္လို႔ ရတယ္..." စသည္ျဖင့္ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေမာင္ဟန္က ပိုက္ဆံ မေပးမခ်င္း ေခၚယူေျပာဆို ျခိမ္းေျခာက္ခဲ့ပါသည္။ ေခၚယူတိုင္းလဲ ဆူပူ ေသာင္းက်န္းသည္ဟု သိရပါသည္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီေလာက္မျဖစ္သင့္ပါ။

သင္တန္းသားမ်ား၏ ဘ၀ရပ္တည္္ေရးႏွင့္ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမႈ မရွိဘဲ စစ္တကၠသိုလ္ရွိ နည္းျပ အရာရွိမ်ားက အဆမတန္ ႏွိပ္ကြပ္သည္မွာ ရက္စက္လြန္းအား ႀကီးလွပါသည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ နည္းျပမ်ား ကယ္ရီခ်ေသာ အခါ မည့္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ထိေရာက္စြာ အျပစ္ေပး အေရးမယူသနည္း။ စဥ္းစားစရာ ရွိပါသည္။ သင္တန္းသားမ်ား ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီ လုပ္ေသာအခါ သူတို႔ စားခြက္ဝင္လုသည္ဟု ထင္လို႔လား…..

ရရွိေသာေငြမ်ားအား တပ္တြင္း သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးအတြက္ တေထာင့္တေနရာတြင္ အသံုးျပဳခဲ့ျခင္းမ်ဳိးလည္း မရွိဟု သိရပါသည္။ ေဆး႐ုံ၊ ေဆးခန္း၊ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား၊ မ်က္မျမင္၊ မိဘမဲ့၊ ဘိုးဘြားရိပ္သာ စသည္ျဖင့္ တစ္ေနရာရာကုိ လွဴဒါန္းလိုက္ပါသည္ဆုိေသာ သတင္းလည္း မၾကားရပါ၊ အရာရွိငယ္မ်ား၏ အေဆာင္တြင္ မွန္ကြဲ၊ ခုံက်ဳိးမ်ားအား ျပဳျပင္ ေပးျခင္း၊ အရာရွိငယ္မ်ား၏ စာေပသင္ၾကားေရးအတြက္ အေထာက္အကူျပဳပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူေပးသံလည္း မၾကားရပါ။ အရာရွိငယ္မ်ား၏ စားရိပ္သာတြင္ ပန္းကန္မ်ား ကြဲေနျခင္း၊ ရိပ္သာ ပ်က္ယြင္းျခင္းမ်ားအား ျပန္လည္ျပဳျပင္ ေပးျခင္းလည္း မေတြ႔ရေပ။ ထိုေၾကာင့္ သိန္းနဲ႔ခ်ီ ရထားေသာ ထိုေငြမ်ားသည္ ဘယ္ေရာက္သြားပါသနည္း။ မည္သည့္ေနရာတြင္ အသံုးျပဳ လိုက္ပါသနည္း။ အဆိုပါေငြမ်ား ဘယ္ကိုေရာက္သြားသည္ ဆိုတာကိုေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ နည္းျပအရာရွိမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးတို႔သာ အသိဆုံး ျဖစ္ပါေၾကာင္း စည္းလံုးျခင္းရဲ ႔ အင္အား ၀က္ဘ္ဆုိဒ္မွ တဆင့္ တင္ျပလိုက္ရပါသည္။
ဖုိးတရုတ္ဘေလာ့မွကူးယူေဖၚျပသည္။