Tuesday, August 31, 2010

KIO demands federal union before surrendering weapons

မွန္ကန္ေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပါ ကခ်င္အမ်ိဴးသားအေပါင္းတုိ ့.. ေခတ္အဆက္ဆက္ က်ေနာ္တုိ ့ တိုင္းရင္းသားေတြ အလိမ္ခံခဲ့ရတာေတြကုိ သခၤန္းစာယူျပီး ဒီတႀကိမ္ေတာ့ ရာဇာ၀င္အရုိင္းမခံႀကနဲ ့ေတာ့။ စစ္မွန္ေသာ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေတာင္စု မေပၚေပါက္သ၍ က်ေနာ္တုိ ့တုိင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ လက္နက္သည္ က်ေနာ္တုိ ့လက္ထဲမွာ က်စ္က်စ္ကေလးရွိေနရပါမည္။

ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း ကတိေပးခဲ့ျပီး ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းလုပ္ႀကံ့ခံရသည္။ သူ၏ ေသျခင္းႏွင့္အတူ တုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ဗမာေတြအႀကား ကတိက၀တ္မ်ား ေျမရွဴိးမုိးပ်ံ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါသည္။ ဗုိလ္ခင္ညြန္ ့့ ့ကတိေပးျပီး ဗုိလ္ခင္ညြန္ ့ဇတ္စင္ေပၚမွာ ေပ်ာက္သြားသည္။ ယခု ပူပူေႏြးေႏြးပဲ ဗုိလ္ရဲျမင့္က ကတိေတြ လုိက္ေပးျပီး သူလည္း ေပ်ာက္သြားျပီ။ ဗုိလ္ခင္ညြန္ ့နဲ ့ဗုိလ္ရဲျမင့္တုိ ့၏ တုိင္းရင္းသားမ်ားနဲ ့ထိေတြ ့မွဳ အခန္းမွာ သိပ္အေရးမပါေပမယ့္ ဗမာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ ေရွ ့လူက ေပးထားတဲ့ ကတိ ေနာက္လူနဲ ့မဆုိင္ဘူးဆုိတဲ့ပုံစံမ်ိဴး လုပ္ထုံး လုပ္ရုိး တခုလုိ အစဥ္တစုိက္က်င့္သုံးေနတာေတြ ့ရပါတယ္။

တကယ့္ေတာ့ ဗမာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ က်ေနာ္တုိ ့တုိင္း ရင္းသားေတြ ရရွိတဲ့ ဗမာ့စစ္ေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္က ေပးတဲ့ ကတိက၀တ္ေတြဟာ ဖာသယ္မ ေပးတဲ့ ကတိစကားအဆင့္ေလာက္ေတာင္ မရွိဘူးဆုိတာ ေတြ ့ေနရပါတယ္။ ေနာင္တခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ ့တစ္ေတြ ့ အျပန္အလွန္ညိွလုိ ့ရသည့္တုိင္ေအာင္ သူတုိ ့ရဲကတိေတြကုိ ယုံဖုိ ့အင္မတန္မွပဲ ခက္ရင္းပါတယ္။ ေရွ ့လူကတိ ေနာက္လူနဲ ့မဆုိင္ ပုံစံမ်ိဴးေပါ့။

ဒီေတာ့ ကမၻာ့ကုလသမၼက လုိ အဖြဲ ့အစည္းေရွ ့မွာ ကတိက၀တ္ေတြ ျပဳႀကမွာသာ က်ေနာ္တုိ ့ ့တုိင္းရင္းသားေတြရဲ့ အနတ္ဂါတ္အေရးဟာ လူသိရွင္ႀကားျဖစ္ျပီး စိတ္ခ်ရမည့္ အေနအထားေရာက္မွာပါ။ ဒီလုိမွမဟုတ္ရင္ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ၁၀ ျပည့္လုိ ့မေနခ်င္ရင္ ခြဲထြက္ရတယ္။ ဗုိလ္ခင္ညြန္ ့နဲ ့ဗိုလ္ခ်ဴပ္ျမတုိ ့ ့ရဲ့ ဖတီးနဲ ့ဖုိးဒုိ ဇာတ္လမ္း၊ ဗုိလ္ရဲျမင့္ နဲ ့ဗုိလ္ခ်ဴပ္ထိန္ေမာင္တုိ ့ရဲ့ ငါ့စကားႏြားရ ကတိက၀တ္ေတြ ဟာ က်ေနာ္တုိ ့တုိင္းရင္းသားေတြ အတြက္ ႀကီးႀကီးမားမားေပးဆပ္ေနရေပမယ့္ ဗမာေတြ အတြက္ေတာ့ ဟာသ တပုဒ္လုိျဖစ္ေနပါတယ္။

Tuesday, 31 August 2010 21:27 KNG

Burma’s ethnic Kachin Independence Organization (KIO) has put its foot down and in a statement today has reiterated that it will not transform its armed-wing the Kachin Independence Army (KIA) till a genuine federal union comes about and lasting peace is restored in Burma.

If the ruling junta restores lasting peace through protracted dialogue with the KIO and implements the goals and aims set forth in the 1947 Panglong Agreement, which was signed by Kachin and other ethnic leaders for a multi-ethnic union with equal rights, the KIO will transform its armed-wing and other departments, the KIO statement released on August 30 said.

KIA soldiers in Laiza capital. Photo: Kachin News Group.

The statement made it clear that the KIO’s stance and goal are based on democracy (existing sovereignty of the people) in a peaceful and developed country.

Wawhkyung Sin Wa, Deputy General Secretary of KIO said, the statement will be important and meaningful for any group or organization related to the KIO as well as the Kachin people.

For the first time in its over 16 year ceasefire period, the KIO was ordered on August 22 to surrender weapons from September 1 by the junta.

The surrender order came in the wake of the junta and KIO meeting over 15 times on the contentious Border Guard Force issue, where the regime demanded transformation of the KIA.

The junta has repeatedly rejected the KIO’s proposal for a political dialogue before the armed-wing issue is addressed, said KIO officials.

On the junta’s controversial November 7 elections, the KIO has, however, stated that it would like it to be “free and fair”.

In order to inform pro-democracy groups, the statement pointed out that the KIO will cooperate with whoever works towards a consolidated and genuine federal union of Burma.

The KIO had signed a ceasefire agreement with the junta hoping for a meaningful political dialogue. It also approved the new junta-centric 2008 constitution despite severe opposition from the Kachin people and pro-democracy outfits.

As an offshoot of its rejecting the junta’s BGF proposal, the KIO is regaining the support of the Kachin people and pro-democracy organizations, who had been alienated because of the KIO’s proximity to the junta.

The statement on KIO’s new policy was the result of two meetings --- the meeting between KIO officials and Kachin public representatives on August 14 to 16 and the first Party Congress for KIO members on August 27 to 29 in Laiza, said Deputy General Secretary Sin Wa.
http://www.kachinnews.com/news/1735-kio-demands-federal-union-before-surrendering-weapons.html

ေတာင္ငူခရုိင္ သတင္း

ေတာင္ငူခရုိင္ ထန္းတပင္ျမိဳ ့နယ္ ေဒသရိွ လွဳပ္ရွားေနေသာ နအဖ စစ္တပ္ ခလရ(၁၀၂) တပ္မ်ားသည္ ၂၈၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀ ရက္ေန ့တြင္ ကေလာမီးဒဲ ရြာသားမ်ား (၂၀) ဦး အား ပလက္၀ စစ္စခန္းသုိ ့ရိကၡာမ်ားကုိပုိ ့ရန္ ေပၚတာဖမ္း အတင္းအက်ပ္ ေစခုိင္းပါသည္။

သံေတာင္ျမိဳနယ္ရွိ သဘားဖုိရြာ(လိပ္ျပာကေလးရြာ) သားတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ေစာဘုိကာ (၂၀)ႏွစ္ အဘအမည္ ေစာေရႊ၀င္း သည္ ရြာနံ ့ေဘးတြင္ ေထာင္ထားေသာ နအဖ၏ မုိင္းကုိ နင္းမိျပီး ေျခေထာက္ျပတ္သြားေႀကာင္း သတင္းရရွိပါသည္။

ဆက္လက္ျပီး ထန္းတပင္ျမိဳ ့နယ္၊ သံေတာင္ျမိဳ ့နယ္ ေဘာဂလိႀကီးေဒ သတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ မည့္ KPP ကရင္ပါတီ၏ စည္းရုံးေရး အေသးစိပ္သတင္းကုိ ေအာက္ပါ pdf file တြင္ဖတ္ရွဳႏုိင္ပါသည္။

Information_2

Type the rest of your post here.

Monday, August 30, 2010

ကရင့္လက္နက္ ႏွင့္ ကရင့္ဓေလ့



ကရင့္လက္နက္ ႏွင့္ ကရင့္ဓေလ့

ေဟေနသား
၃၁၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀

ဗမာျပည္ အုပ္စုိးသူ အဆက္အဆက္ ေခါင္းေဆာင္အေျပာင္းအလည္းအမ်ိဴးမ်ိဴးႏွင့္အတူ နည္းမ်ိဴးစုံျဖင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ တုိင္းရင္းသားေတြကုိ အလုံးစုံ လက္နက္ခ်ရန္ ဖိအားေပးေနလ်က္ရွိေနတယ္ဆုိတာ အားလုံးအသိပါ။

ကရင့္ေရးရာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းျပီး နယ္ျခားေစာင့္တပ္သုိ ့ေျပာင္းျပီးသြားတဲ့ ဒီေကဘီေအ တပ္ေတြလည္း တေန ့လက္နက္အလုံးစုံခ် ေသနတ္ေတြ အျပီးအပ္ဖုိ ့အခ်ိန္ အေႏွးနဲ အျမန္ေရာက္လာမွာ မုခ်ဧကန္ပါ။ ထုိေန ့ ထုိအခ်ိန္ ကရင့္လက္နက္ ကုိ ဗမာ့တပ္မေတာ္ထံအျပီးအပ္ရမည့္ေန ့ေရာက္ရင္ ဒီေကဘီေအ တျဖစ္လည္း နယ္ျခားေစာင့္ရဲေဘာ္တုိ ့ငုိမေနႀကပါနဲ ့။ ညီေနာင္တုိ ့ဟာ ကရင့္ရုိးရာ ဓေလ့ တခုကုိ မထိန္းသိမ္းတဲ့ လူေတြျဖစ္တယ္ လုိ ့မွတ္တမ္းတင္ရပါမည္။

အဘယ္ေႀကာင့္နည္း။ ကရင္လူမ်ိဴးတုိ ့သည္ သူတုိ ့ကုိင္ေဆာင္တဲ့ ေသနတ္ကုိ သိပ္အျမတ္တႏုိး ခ်စ္ႀကပါသည္။ မိရုိးဖလာ ကတည္းက ေသနတ္ကုိင္ေဆာင္ႀကတဲ့ လူမ်ိဴးတစ္မ်ိဴးပါ။ ကရင္ေတြ ေသနတ္ကုိင္တာဟာ သူမ်ားကုိ ျပသနာရွာဖုိ ့အတြက္မဟုတ္ပါ၊ က်ဴးေက်ာ္ဖုိ ့အတြက္လည္းမဟုတ္ပါ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ဖုိ ့အတြက္၊ ေက်းရြာေတြကုိ ကာကြယ္ဖုိ ့အတြက္၊ အမဲလုိက္ဖုိ ့အတြက္ပါ။

ကရင္လူမ်ိဴးေတြဟာ ေရွးပ၀ီသဏီ ကတည္းက ေသနတ္ကုိ ခုံမင္တဲ့ လူမ်ိဴးပဲ ဆုိတာ သမုိင္းေႀကာင္းေတြကုိ ေလ့လာရင္ သိျမင္ႏုိင္ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္အထိ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာ ကရင္အိမ္တုိင္းလုိလုိ တူမီးေသနတ္ ရွိပါတယ္။ တူမီးကုိင္ေဆာင္ခြင့္မရတဲ့ ေဒသေတြမွာ ဒူးေလးေတြ ကုိ ကုိင္ေဆာင္ျပီး အိမ္မွာ ထားႀကပါသည္။ စာေရးသူ အိမ္မွာ ေယာကၤ်ား သုံးဦး ရွိလုိ ့အိမ္မွာ တူမီးေသနတ္ သုံးလက္ေတာင္ရွိခဲ့တာပါ။ အသက္ ၇-၈ အရြယ္၀န္းက်င္ ကတည္းက ဖခင္ျဖစ္သူက သစ္ပင္ႀကီးမွာ အမွတ္တဆိပ္တခုထားျပီး သားမ်ားျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တုိ ့ညီကုိေတြကုိ လက္တက္စမ္း ပစ္မွတ္ကုိ ပစ္ခုိင္းပါသည္။ ကရင့္ေဒသေတြမွာ တူမီးေသနတ္နဲ ့ ဓါးျမတုိက္တာ၊ ခုိက္ရာျဖစ္၊ ပစ္သတ္ႀကတာ ဆုိဒါ တခါမွမရွိဖူးပါ။

ကရင္ႏွစ္သစ္ကူးေရာက္တုိင္း အိမ္ေရွ ့၊ အိမ္ေအာက္ ေသနတ္ပစ္ေဖါက္ျပီး ႏွစ္ေဟာင္းမွ အညစ္အေႀကးေတြ၊ မေကာင္းဆုိး၀ါးေတြကုိ ေမာင္းထုတ္တာ၊ ႏွစ္သစ္ကုိ ေသနတ္ပစ္ေဖါက္ႀကိဴဆုိတာ ေတြဟာ ကရင္လူမ်ိဴးတုိ ့ရဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳ ရုိးရာ ဓေလ့ တစ္ခုပဲဆုိတာ နားလည္ထားဖုိ ့လုိပါသည္။ အဲဒါ ဘာကုိ ေဖၚျပလည္းဆုိရင္ ကရင္လူမ်ိဴးေတြ ေသနတ္ကုိင္ေဆာင္တာဟာ သူတုိ ့ေသနတ္ကုိ တန္ဖုိးထား ျမတ္ႏုိးျပီး အေရးႀကီးတဲ့ ေနရာမွာ ထုတ္သုံးတယ္ဆုိဒါ သက္ေသ သဓက ေတြပဲ။

ေခတ္ေတြ က တုိးတက္လာေတာ့ တူမီးေသနတ္မွ ေမာင္းျပန္ရုိင္ဖယ္ ေသနတ္ဆီသုိ ့ေျပာင္းလည္း ကုိင္ေဆာင္ သင့္ရင္ ကုိင္ေဆာင္ႀကရပါမည္။ ေခတ္ေရစီးေႀကာင္းနဲ ့အညီ လုိက္ေလွ်ာညီေတြစြာ က်ေနာ္တုိ ရဲ ့ရုိးရာ ဓေလ့ကုိ ထိမ္းသိမ္း ျမင့္တင္ႀကရပါမည္။

“ကရင့္လက္နက္ ကရင့္လက္ထဲမွာ ရွိရမယ္” ဆုိတဲ့ ေစာဘဦးႀကီးရဲ့ မူတခ်က္ဟာ ကရင့္အမ်ိဴးသားမ်ား အေပၚက်ေရာက္မည့္ အႏၱရယ္ကုိ ကာကြယ္ရန္အတြက္ သက္သက္မဟုတ္ပဲ ေရွးပ၀ီသဏီ ကတည္းက ကရင္လူမ်ိဴးေတြ ေသနတ္ကိုင္ေဆာင္တာဟာ ရုိးရာ ဓေလ့ တခုလုိ ျဖစ္ေနတယ္ ဆုိတာ ကရင္အမ်ိဴးသားတုိင္း ႏုလုံးသြင္းမူႀကပါ။

အိမ္တစ္အိမ္မွာ အနည္းဆုံး ေသနတ္ တစ္လက္ရွိတဲ့ တုိ ့တစ္ေတြရဲ့ ရုိးရာ ဓေလ့ ယဥ္ေက်းမွဳ အေမြအႏွစ္တစ္ခုကုိ ဆက္လက္ထိမ္းသိမ္းႀကပါစို ့ ကရင္အမ်ိဴးသားအေပါင္းတုိ ့.....


ေဟေနသား
၃၁၊ ၀၈၊ ၂၀၁၀

Type the rest of your post here.

အသြင္ေျပာင္းေရးလက္ခံထားသည့္ အပစ္ရပ္ SSA အား တိုင္းမႉးသစ္ လက္နက္ခ်ခိုင္း

နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ေျပာင္းျပီးသြားတဲ့ ဒီေကဘီေအ ရဲ့ေဘာ္တုိ ့လည္းမႀကာမီေမွ်ာ္...

Monday, 30 August 2010 17:25 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္

သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္ (ေျမာက္ပိုင္း) အဖြဲ႔ လက္ေအာက္ခံ တပ္မဟာ ၇ ႏွင့္ ၃ တျဖစ္လဲ ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔မ်ားအား စက္တင္ ဘာလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ လက္နက္အပ္ရန္ လားရိႈးစစ္တိုင္းမႉးသစ္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေအာင္ေက်ာ္ေဇာက စစ္တိုင္းမႉးတာ၀န္ စတင္ ယူသည့္ ၾသဂုတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔က ညြန္ၾကားလိုက္ေၾကာင္း သိရသည္။

“အခုတိုင္းမႉးအသစ္က တပ္မဟာ ၇ နဲ႔ ၃ ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔ေတြကို မင္းတို႔သွ်မ္းေတြ ျပည္သူ႔စစ္လုပ္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး ေနာက္လ ၁ ရက္ေန႔ လံုး၀လက္နက္ခ်ရမယ္လို႔ ညြန္ၾကားလိုက္ၿပီ” ဟု ၎အဖြဲ႔ႏွင့္နီးစပ္သူတစ္ဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သို႔ ေျပာသည္။

အသြင္သ႑န္အရ နအဖလက္တြင္းရိွ ျပည္သူ႔စစ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းထားသည့္ အဆိုပါ သွ်မ္းတပ္ဖြဲ႔မ်ားအေပၚယံုၾကည္ မႈမရိွသျဖင့္ လက္နက္ခ်ခိုင္း ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

“တပ္မဟာ ၇ နဲ႔ ၃ ကေတာ့ တခ်ဳိ႕တေလျပည္သူ႔စစ္ ယူနီေဖါင္းလဲထားၿပီးၿပီ ဒါေပမဲ့ အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္မႈရိွေနလို႕့ ယံုၾကည္မႈ မရိွလို႔ေပါ႔ ” ဟု သူကဆက္ေျပာသည္။

အသက္ႀကီးပိုင္းႏွင့္ မိသားစု၀င္မ်ားသည္ တိုင္းမႉးသစ္၏ ညြန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လက္နက္ခ်ခ်င္ခ်မည္ျဖစ္ ေသာ္လည္း လူလတ္ပိုင္း မ်ားက ျပည္သူ႔စစ္လက္မခံသည့္ တပ္မဟာ ၁ သို႔ ဘက္ေျပာင္း လာႏိုင္ေၾကာင္း သူက သံုးသပ္သည္။

ယခုရာထူးမွ အနားယူလိုက္ေသာ စရဖခ်ဳပ္ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္က သီေပါၿမိဳ႕နယ္ စိန္ေက်ာ့ အေျခစိုက္ အထူးေဒသ (၃) အပစ္ရပ္အက္အက္ေအ တပ္ဖြဲ႔အား ျပည္သူ႔စစ္ဖြဲ႔စည္းရန္ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ ဇြန္လ ၃ ရက္ေန႔က လားရိႈးစစ္တိုင္းရံုးသို႕ ေခၚယူေျပာၾကားခဲ့သည္။

ယင္းအဆိုကို လက္ခံရန္ အက္အက္ေအတပ္ဖြဲ႔အတြင္း အခ်ိန္ယူေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး သွ်မ္းတပ္ဖြဲ႔ လက္ေအာက္ခံ တပ္မဟာ ၃ ခုအနက္ တပ္မဟာ ၇ ႏွင့္ ၃ တို႔က ယင္းအဆိုကို ယခုႏွစ္ ဧၿပီလက လက္ခံခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပန္ဖွ ပန္ဖ ဦးေဆာင္သည့္ တပ္မဟာ ၁ ကမူ ျပည္သူ႔စစ္ဖြဲ႔ေရးကို ယေန႔အထိ ျငင္းဆန္ေန၏။
တပ္မဟာ ၇ ႏွင့္ ၃ သည္ နအဖလက္တြင္းက် အေနအထားမ်ဳိးေရာက္သြားျပီး တပ္မဟာ ၁ မွာ သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္ အျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ေနသည့္ အေနအထားျဖစ္သည္။

၎အဖြဲ႔သည္ ေဒသတြင္း ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ား အတူတကြ ေဆာင္ရြက္ရန္ႏွင့္ ေနာင္တက္လာသည့္ အစိုးရႏွင့္ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးရန္ သေဘာတူညီခ်က္ ၃ ခ်က္ျဖင့္ ၁၉၈၉ တြင္ န၀တစစ္တပ္ႏွင့္ အပစ္ရပ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူခဲ့သည္။

ၾသဂုတ္ ၂၀ , ၂၂ ရက္မ်ား၌ အပစ္္ရပ္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔မ်ားအား စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထား၍ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အသြင္ေျပာင္းရန္ (သို႔မဟုတ္) လက္နက္ခ်ရန္ စရဖခ်ဳပ္က ထပ္မံသတိေပးေျပာၾကားခဲ့ေသာ္လည္း အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားက လက္မခံေၾကာင္း တုန္႔ျပန္ခဲ့သည္။
http://www.mongloi.org/burmese/2008-08-01-03-22-02/85-2008-08-01-03-14-40/1060--ssa-

ေမာ္ခ်ီး-ေတာင္ငူ ကားလမ္းစီမံကိန္းသည္ စုစည္းေက်းရြာအျဖစ္ ေက်းရြာမ်ား ေျပာင္းေနရဖြယ္ရိွ

ေရးသားသူ - ကို(၂) တနလၤာေန႔, 30 ၾသဂုတ္လ 2010

အပစ္ရပ္ ကရင္နီေသြးစည္းညီညြတ္ေရးႏွင့္ စစ္အစိုးရတပ္တို႔ ပူးေပါင္းစီစဥ္ေနေသာ ကရင္နီျပည္နယ္မွ ေမာ္ခ်ီး-ေတာင္ငူသို႔ ကားလမ္း ေဖာက္လုပ္ေရးအတြက္ ေဖာက္လုပ္မည့္ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ အနီးပတ္၀န္းက်င္ရိွ ေက်းရြာမ်ားသည္ စုစည္းေက်းရြာအျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႕ ေနထိုင္ရဖြယ္ရိွမည္ဟု သိရသည္။

ကားလမ္း ေဖာက္လုပ္မည့္ ကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗိုလ္မွဴး ထူးကားရီႏွင့္ ဗိုလ္မွဴး တယ္နယ္ ဦးေဆာင္ေသာ ကရင္နီေသြးစည္း ညီညြတ္ေရး (ေကအဲန္အက္အို ေခၚ ၾကယ္ျဖဴ)ႏွင့္ တပ္ရင္းမွဴး ရဲထြန္း ႀကီးမွဴးေသာ ေျချမန္တပ္ရင္း (ခမရ) ၃၃၇ တို႔သည္ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ေမာ္ခ်ီးေဒသရိွ ေက်းရြာေပါင္း ၃၀ ၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အစည္းအေ၀း ေခၚယူျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟု ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။

ထိုအစည္းအေ၀းတြင္ ကားလမ္း ေကာင္းမြန္စြာ ေဖာက္လုပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေဖာက္လုပ္မည့္ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ အနီးပတ္၀န္းက်င္၌ ေနထိုင္ေသာ ေက်းရြာမ်ားသည္ ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ လိုအပ္ပါက ေမာ္ခ်ီးၿမိဳ႕ အနီးရိွ စုစည္းေက်းရြာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ၾကရလိမ့္မည္ဟု ၾကယ္ျဖဴ အဖြဲ႔ႏွင့္ စစ္အစိုးရတပ္တို႔မွ ေက်းရြာလူထုမ်ားအား အသိေပးေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုသည္။

“ေျပာင္းေရႊ႕ရမယ့္ ေန႔ရက္နဲ႔ ဘယ္ေနရာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ရမည္ ဆိုတာကို အသိရေသးပါဘူး။ စုစည္းေက်းရြာမွာ ဒုကၡအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ႀကံဳရႏိုင္ပါတယ္” ဟု အထက္ပါ ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။

ၾကယ္ျဖဴႏွင့္ စစ္အစိုးရတပ္တို႔သည္ ၎တို႔ ကာလမ္း ေဖာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္မည့္ အခ်ိန္ၾကလွ်င္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ ျဖစ္ေသာ ကရင္နီတပ္ဖြဲ႔တို႔မွ ေႏွာင့္ယွက္တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္လာမည္ကိုလည္း စိုးရိမ္ေနၾကေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။

အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ႏွင့္ စစ္အစိုးရတပ္တို႔ စီစဥ္ေနေသာ ကားလမ္း ေဖာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္းသည္ မည္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင့္ အသိေပးျခင္း မရိွေသးေသာ္လည္း နယ္စပ္ေဒသဖြ႔ံၿဖိဳးေရးအတြက္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးအတြက္သာ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ကရင္နီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးႏွင့္ သုေတသနျပဳစုေရးအဖြဲ႔မွ ဒါရိုက္တာ ေတာ္ရယ္ပိုးက သုံးသပ္ေျပာဆိုသည္။

၎က “စစ္အစိုးရက လမ္းေဖာက္ခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က နယ္စပ္ေတြမွာ လုပ္ေနတဲ့ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနႏိုင္တယ္။ ဥပမာ ၀ဲႀကီးသို႔ ဆင္းမယ္။ ဒီကို တက္လာမယ္ သံလြင္တို႔ေပါ့။ သူတို႔ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ လမး္ကို တလမ္း၊ ႏွစ္လမ္း ထားခ်င္တယ္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးကို အဲလိုထားခ်င္တယ္။ အဲလို ျဖစ္ႏိုင္တယ္ေလ” ဟု ေျပာပါသည္။

ကားလမ္းကို မည္သည့္ အခ်ိန္မွ စတင္ေဖာက္လုပ္မည္ကို အတိအက် မသိရေသးေၾကာင္း၊ အကယ္၍ ေဒသခံေက်းရြာမ်ားသည္ အမွန္တကယ္ စုစည္းေက်းရြာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခံရပါက ေရႊ႕ေျပာင္းသြားရန္ ဆႏၵမရိွၾကေၾကာင္း ေဒသခံက ဆက္ေျပာသည္။

ေမာ္ခ်ီး-ေတာင္ငူ ကားလမ္း ေဖာက္လုပ္ရန္အတြက္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဇြန္လ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ စစ္အစိုးရတပ္မွ ခမရ ၃၃၇ႏွင့္ ခလရ ၇၂ စစ္ေၾကာင္းတို႔သည္ အပစ္ရပ္ ၾကယ္ျဖဴ အဖြဲ႔ႏွင့္အတူ ေမာ္ခ်ီးေဒသရိွ ပြာဒို၊ ဟိုးဆာခီး၊ မဲ၀ါေက်းရြာမ်ားသို႔ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈ ခဲ့ေသးသည္။ ထို႔ေနာက္ ဇြန္လ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ၾကယ္ျဖဴ အဖြဲ႔သည္ ေမာ္ခ်ီးေဒသရိွ ေက်းရြာႀကီး ၈ ရြာႏွင့္ ရြာငယ္ ၄ ရြာတို႔အား အစည္းအေ၀း ေခၚယူျပဳလုပ္ခဲ့ေသးသည္။
http://www.ktimes.org

စစ္တပ္ရာထူး အေျပာင္းအလဲ စာရင္း ဧရာ၀တီ ကရရွိ

ဧရာဝတီ Monday, August 30, 2010

လတ္တေလာ ထြက္ေပၚလာသည့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္း အေျပာင္းအလဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဧရာ၀တီမွ စာရင္းအတိအက်ကုိ အတည္ျပဳႏုိင္ၿပီ ျဖစ္သည္။

ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္ (တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္)

ၿပီးခဲ့သည့္ ေသာၾကာေန႔က တပ္မေတာ္ႏွင့္ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ အဓိကက်သည့္ ရာထူးေနရာ ၄၀ ခန္႔ အေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ၃၃ ေနရာမွာ အလြန္အေရးႀကီးေသာ ရာထူးမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ားက ဆုိသည္။

ယင္းရာထူး အေျပာင္းအလဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အတည္ျပဳႏုိင္သည့္ ဧရာ၀တီမွ ရရွိသည့္ စာရင္းမွာ -

၁။ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္
(တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္)

၂။ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကုိကုိ
(ဒုတိယ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္)

၃။ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္
(ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ ညိႇႏႈိင္းကြပ္ကဲေရးမႉး)

၄။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ျမင့္စုိး - စစ္ဆင္ေရး အထူးအဖြဲ႔မႉး (ကစထ) – ၁
(ယခင္ အေနာက္ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၅။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္သန္းထြဋ္ - စစ္ဆင္ေရး အထူးအဖြဲ႔မႉး (ကစထ) – ၂
(ယခင္ အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၆။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ လွမင္း - စစ္ဆင္ေရး အထူးအဖြဲ႔မႉး (ကစထ) – ၃
(ယခင္ ေတာင္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၇။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ သက္ႏုိင္၀င္း - စစ္ဆင္ေရး အထူးအဖြဲ႔မႉး (ကစထ) – ၄
(ယခင္ အေရွ႕ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၈။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ တင္ေငြ - စစ္ဆင္ေရး အထူးအဖြဲ႔မႉး (ကစထ) – ၅
(ယခင္ အလယ္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၉။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ စုိး၀င္း (စစ္ဆင္ေရး အထူးအဖြဲ႔မႉး (ကစထ) – ၆
(ယခင္ ေျမာက္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၁၀။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေ၀လြင္ - စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္
(ယခင္ ေနျပည္ေတာ္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၁၁။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေသာင္းေအး - စစ္ေဆးေရး အရာရွိခ်ဳပ္
(ယခင္ အေနာက္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၁၂။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ၀င္းျမင့္ - စစ္ရာထူးခန္႔ခ်ဳပ္
(ယခင္ ရန္ကုန္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၁၃။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦး - စစ္ေရးခ်ဳပ္
(ယခင္ ကမ္းရုိးတန္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၁၄ ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ၿဖိဳး - တပ္မေတာ္ စစ္ေဆးေရး ႏွင့္ စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္)
(ယခင္ ႀတိဂံတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၁၅ ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ရာျပည့္ - စစ္ဥပေဒခ်ဳပ္
(ယခင္ အေရွ႕ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၁၆ ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဆြ - စစ္ဖက္ဆုိင္ရာ လုံၿခဳံေရး အရာရွိခ်ဳပ္)
(ယခင္ အေနာက္ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး)

၁၇ ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ စိန္၀င္း - ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး အရာရွိခ်ဳပ္
(ယခင္ တပ္မေတာ္ သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာ သုေတသနတပ္)

၁၈ ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ သိန္းေဌး - ကာကြယ္ေရး ပစၥည္း ထုတ္လုပ္ေရး အရာရွိခ်ဳပ္
(ယခင္ ကာကြယ္ေရး ပစၥည္း ထုတ္လုပ္ေရး ဒုတိယ အရာရွိခ်ဳပ္)

စစ္တုိင္းမႉးမ်ား

၁။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ထြန္းသန္း - ရန္ကုန္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး
( ယခင္ တပ္မ ၇၇ တပ္မမႉး)

၂။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေဇယ်ာေအာင္ - ေျမာက္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၃။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ရဲေအာင္ - အလယ္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၄။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ေအး - ေနျပည္ေတာ္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး
(ယခင္ စကခ – ၆)

၅။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ စုိးလြင္ - အေနာက္ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၆။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ စုိးသိန္း - အေနာက္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၇။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ဆန္းဦး - အေရွ႕ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၈။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ စုိးထြဋ္ - ေတာင္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၉။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ထြန္းေနလင္း - အေရွ႕ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၁၀။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ တင္ေမာင္၀င္း - အေနာက္ေတာင္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၁၁။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ သန္းထြန္းဦး - ႀတိဂံတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၁၂။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ခင္ေမာင္ေဌး - ကမ္းရုိးတန္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၁၃။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေအာင္ေက်ာ္ေဇာ - အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉး

၁၄။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ျမတ္ထြန္းဦး (စစ္တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး)

၁၅။ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ လွျမင့္ေရႊ ( ႏုိင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး)

စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈ စစ္ဌာနခ်ဳပ္မႉးမ်ား

၁။ စကခ (၁) ဗုိလ္မႉးႀကီး ေအာင္ရဲ၀င္း

၂။ စကခ (၃) ဗုိလ္မႉးႀကီး ကုိကုိႏုိင္

၃။ စကခ (၆) ဗုိလ္မႉးႀကီး လူေအး

၄။ စကခ (၁၈) ဗုိလ္မႉးႀကီး ေက်ာ္စုိး

၄။ တပ္မ (၂၂) တပ္မမႉး ဗုိလ္မႉးႀကီး ခင္ေမာ္ထြန္း

စုံစမ္းသိရသမွ်ကုိ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

ယေန႔တြင္ ရာထူးအသစ္မ်ားကုိ လက္ခံရရွိသည့္ အရာရွိႀကီးမ်ားသည္ မိမိတာ၀န္က်ရာ စစ္တုိင္းမ်ားသုိ႔ အျမန္ဆုံးသြားေရာက္၍ တာ၀န္မ်ား လႊဲေျပာင္းယူရမည္ျဖစ္သည္။

တုိင္းမႉးအသစ္မ်ားႏွင့္ တပ္မမႉး အသစ္မ်ားသည္ ယခုလက္ရွိ ရာထူးအသစ္မ်ားတြင္ ေနသားတက်ရွိလွ်င္ ျပဳလုပ္ေနက်ျဖစ္သည့္ ေလးလပတ္အစည္းအေ၀းကုိ ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ၿပီး ေရွ႕တန္း စစ္ေျမျပင္တြင္ ေရာက္ရွိေနသည့္ တပ္မ်ားကုိ တတပ္ႏွင့္တတပ္ အေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္မည္ဟု ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ နီးစပ္သူ တဦးက ဆုိသည္။
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/3945-2010-08-30-12-22-54

ကရင္ပါတီ ႀကံ့ဖြ႔ံႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ အသင့္

မဇၥ်ိမသတင္းဌာန | တနလၤာေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၃၀ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္

ရန္ကုန္ (မဇၩိမ)။ ။ ကရင္ျပည္သူ႔ပါတီသည္ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ၏ မဟာမိတ္အသြင္ကို ေဆာင္ေၾကာင္း ပါတီဥကၠ႒ ဦးထြန္းေအာင္ျမင့္က ေျပာသည္။

”ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးက စနစ္တက်ဖြဲ႔ထားတဲ့ ပါတီေလ။ သူတို႔က အင္အားလည္း ေကာင္းတယ္။ သူတို႔လုပ္မယ့္ မူဝါဒေတြက က်ေနာ္တို႔အတြက္ လက္မခံႏုိင္စရာ မရွိဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးဟာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ ၿပိဳင္ဘက္လည္း မဟုတ္ဘူး။ လက္တြဲေဆာင္ရြက္စရာေတြရွိရင္ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ဖို႔ အသင့္ရွိတယ္” ဟု ကရင္ျပည္သူ႔ပါတီ Karen People’s Party မွ ဦးထြန္းေအာင္ျမင့္က မဇၩိမကို ေျပာသည္။

ရန္ကုန္တိုင္း ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္အေျချပဳ ကရင္ပါတီတြင္ အၿငိမ္းစား စစ္မႈထမ္းမ်ားႏွင့္ အျငိမ္းစား အစိုးရဝန္ထမ္းေဟာင္းမ်ား အဓိက ပါဝင္ကာ ပါတီဝင္ ၆ဝဝဝ နီးပါး ရွိေနၿပီဟု ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေျပာသည္။

အတြင္းေရးမႉး ေစာေစးဝါး (အၿငိမ္းစား ဗိုလ္မႉး)၊ ဒုဥကၠ႒ (၂) ေစာေအးကို (အၿငိမ္းစား ဗိုလ္မႉးၾကီး)၊ ဥကၠ႒ ဦးထြန္းေအာင္ျမင့္ (အၿငိမ္းစား ဒုဗိုလ္မႉးၾကီး)၊ ဒုဥကၠ႒ (၁) ေဒါက္တာေစာဆိုင္မြန္သာတို႔ကို ယင္းပါတီ႐ုံးရွိရာ ရန္ကုန္တိုင္း ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္႐ုံးတြင္ ေတြ႔ရစဥ္။

သူတုိ႔က ႏိုဝင္ဘာ ၇ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တမႈ ရွိလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ေနၾကသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါတီအမတ္ေလာင္းမ်ား အေရြးခံရလွ်င္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္းရွိ မျငိမ္သက္မႈမ်ားကို ႏွိမ္နင္း ေဆာင္ရြက္မည္ဟု ပါတီအတြင္းေရးမႉး ေစာေစးဝါးက ေျပာသည္။

”ဒီမိုကေရစီဟာ ခ်က္ခ်င္းမရႏိုင္ဘူး။ တပ္မေတာ္အေနနဲ႔ အခုလို ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပတာဟာ စစ္တပ္ပံုစံ စနစ္တက် ခြါစစ္ဆင္တာမ်ဳိးလို႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္။ ျပည္သူေတြအတြက္ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ လူတန္းစားကြာဟမႈ မရွိေစဖို႔ေတာ့ ေဆာင္ရြက္သြားမယ္။ လူတန္းစားကြာဟမႈ မရွိဘူးဆိုတဲ့ေနရာမွာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး စတဲ့ ကိစၥေတြ ပါတယ္” ဟု သူက ေျပာသည္။

ကရင္ျပည္သူ႔ပါတီသည္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း အေရအတြက္ ၄ဝ ေက်ာ္ တင္ခဲ့ေၾကာင္း ပါတီဝင္တဦးက ေျပာသည္။

ရန္ကုန္တြင္ တိုင္းရင္းသားေရးရာ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပါတီဥကၠ႒ ဦးထြန္းေအာင္ျမင့္ (အၿငိမ္းစား ဒုဗိုလ္မႉးၾကီး)၊ ေတာင္ငူအမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ အတြင္းေရးမႉး ေစာေစးဝါး (အၿငိမ္းစား ဗိုလ္မႉး)၊ တြံေတးၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဒုဥကၠ႒ (၂) ေစာေအးကို (အၿငိမ္းစား ဗိုလ္မႉးၾကီး)၊ ဒုဥကၠ႒ (၁) ေဒါက္တာေစာဆိုင္မြန္သာက ဧရာဝတီတိုင္း ကရင္ေရးရာလႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ ဝင္ေရာက္အေရြးခ်ယ္ခံမည္။

စစ္အစိုးရက ထူေထာင္ခဲ့ေသာ ၾကံ႕ဖြံ႔ပါတီႏွင့္ ဖက္လဲတကင္း လုပ္လိုမႈအေပၚ ပါတီဝင္အခ်ဳိ႕က ၾကိဳက္ႏွစ္သက္မႈ မရွိေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုၾကသည္။
http://mizzimaburmese.com/news/2010-election/5946-2010-08-30-12-20-25.html

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးႏွစ္ဦး ရာထူးမွ ႏုတ္မထြက္ေသး

NEJ / ၃၀ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၀

နအဖစစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးတုိ႔ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ေၾကာင္း သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚေနျခင္းသည္ ေကာလာဟလသာျဖစ္ေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာနမွ ထိပ္တန္းအရာရိွတဦးက ေခတ္ၿပိဳင္သုိ႔ ေျပာၾကားသည္။

ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္အား ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး၊ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကုိကုိအား ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေနာင္တက္မည့္ အစိုးရသစ္အတြက္ ႀကိဳတင္လ်ာထားျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု ၎က ေျပာၾကားသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္ (၂၇) ရက္၌ တပ္မေတာ္အစိုးရအတြင္း တပ္မမႉးရာထူးအဆင့္မွစကာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ား ေနရာအေျပာင္းအလဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

“အေျပာင္းအလဲလုပ္ခဲ့ၾကတာမ်ားတယ္။ အတိအက်ေတာ့ေျပာလို႔မရဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူရေရႊမန္းကေတာ့ အနားေပးတဲ့ အေျပာင္းအလဲမွာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သီဟသူရ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးလည္း ပါတယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။

စစ္ဘက္ဆိုင္ရာရာထူးမွ အေျပာင္းအလဲလုပ္လိုက္သူမ်ားအနက္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ရိွသူ (၁၅) ဦးခန္႔ ပါ၀င္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔ေနရာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ ရာထူးရိွသူမ်ားႏွင့္ အစားထိုးခဲ့ေၾကာင္း အဆိုပါအရာရိွျဖစ္သူက ေျပာၾကားသည္။

နအဖထိပ္သီးစစ္ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးတို႔အပါအ၀င္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား စစ္ဘက္ရာထူးမ်ားမွ ႏုတ္ထြက္ကာ အရပ္ဘက္သို႔ ကူးေျပာင္းလိုက္သည္ဆိုသည့္ သတင္းမ်ား ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္ (၂၇) ရက္တြင္ ထြက္ေပၚခဲ့သည္။

ယင္းသတင္းထြက္ေပၚခ်က္နွင့္ပတ္သက္၍ နအဖစစ္အစုိးရက တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိျခင္း မရိွေသးေပ။

ရန္ကုန္မွ လာသည့္ ႐ိုက္တာသတင္းတပုဒ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ၊ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအးႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းတို႔ စစ္ဘက္ရာထူးမ်ားမွ အနားယူသြားသည္ဟု စစ္ဘက္သတင္းရပ္ကြက္ကို ကိုးကား၍ ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ေအအက္ဖ္ပီသတင္းတြင္မူ အမည္မေဖာ္လိုသူ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ အရာရိွတဦးကို ကိုးကားၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းအပါအ၀င္ တပ္အရာရိွေပါင္း (၇၀) ေက်ာ္တို႔ တပ္တြင္းရာထူးအေျပာင္းအလဲ လုပ္လိုက္ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆိုပါအရာရိွက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊနွင့္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအးတို႔ ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္သည့္သတင္းကို ျငင္းဆိုခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးႏွစ္ဦး မၾကာမီ ရာထူးမွ အနားယူဖြယ္ရိွေၾကာင္းသာ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ယင္းသုိ႔ သတင္းမ်ားထြက္ေပၚခဲ့မႈနွင့္ပတ္သက္၍ ၾသဂုတ္ (၂၇) ရက္၌ စစ္ဘက္ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္သြားသူမ်ားသည္ ယခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ ( ၇) ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပမည့္ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန သတင္းရပ္ကြက္မွ သိရသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးသည္ထိ အာဏာဆက္လက္ ရယူထားႏိုင္ေၾကာင္းလည္း ႏိုင္ငံေရးအကဲခပ္မ်ားက ေ၀ဖန္ေျပာဆိုေနၾကသည္။
http://www.khitpyaing.org/index.php?route=detail&id=3972

သူ႔အလိုလိုေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆိုတာ မရွိပါ

ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း / ၃၀ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၀

နအဖတြင္း ကုလားဖန္ထိုးတာေတြ ေပၚလာျပန္ပါၿပီ။ သဘာ၀က်စြာပဲ အကဲျဖတ္တာေတြ၊ တြက္ခ်က္တာေတြ ေနရာတကာမွာ လုပ္ၾကတာေတြ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ဒီအေျပာင္းအလဲေတြကေနၿပီး ဘာအဓိပၸာယ္ေဆာင္သလဲ၊ ဘာေတြဆက္ ျဖစ္မလဲဆိုတာေတြကိုလည္း ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ အတိုက္အခံေတြအေနနဲ႔ကေတာ့ နအဖထဲမွာ ရာထူးအာဏာေၾကာင့္မို႔ ကြဲလြဲမႈေတြျဖစ္လာမလား၊ ဂိုဏ္းဂဏတိုက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္လာမလား၊ ဒါဟာ လူတိုင္းလို ေျပာၾက တြက္ၾကတဲ့ ကိစၥလို႔ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။

အေရးႀကီးတာက ကုိယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဘက္ကေန ပိုမတြက္မိဖို႔ပါပဲ။

ဗမာျပည္က စစ္အုပ္စုထိပ္သီးေတြဟာ အာဏာကို ကိုယ္အသက္ရွင္ေနတုန္းမွာ လႊဲေျပာင္းေပးတယ္ဆိုတာဟာ မရွိသေလာက္ အျဖစ္အပ်က္ပါ။ ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ အသက္ (၉၀) နားနီးအထိ အာဏာကို ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးက ေဆာင့္တိုက္လိုက္ေတာ့မွသာ တရား၀င္အာဏာကို စြန္႔လႊတ္လိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ စြန္႔လႊတ္တယ္ဆိုတာလည္း ေနာက္အာဏာရွင္တေယာက္လက္ကို လႊဲခဲ့တာသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတာင္မွ သူဟာ ေနာက္ကြယ္ကေန ကာလတခု ခ်ဳပ္ကိုင္ေနခဲ့ပါေသးတယ္။ အခုလည္းပဲ နအဖရဲ႕ ဒီေျခလွမ္းဟာ တိုင္းျပည္အာဏာကို လက္လႊတ္ဖို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ လက္ဆုပ္ကေလး နည္းနည္းေျဖေပးဖို႔ လုပ္တာလို႔တြက္ရင္ မွားတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ ဗိုလ္သန္းေရႊဟာ အဘက္ဘက္ ေသခ်ာေအာင္၊ ပိုင္ေအာင္လုပ္ၿပီး ေသခ်ာမွ ဒီလိုေျခလွမ္းမ်ဳိးကို လွမ္းတာျဖစ္တယ္ဆိုတာကို မေမ့သင့္ပါဘူး။ ေျပာရရင္ သူတို႔အေနနဲ႔ သူတို႔ကို အာဏာပလႅင္ေပၚက ျပဳတ္က်ေစမွာမ်ဳိးဆိုရင္ ဘာမွမလုပ္ပါဘူး။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို မလုပ္လို႔လည္း သူတို႔မွာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ထိုင္ေနအေကာင္းသား ထသြားမွ အက်ိဳးမွန္းသိတယ္ဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္မယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ဳိးကို နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ မလုပ္တာေသခ်ာပါတယ္။ ဒါတင္မက နအဖလုပ္ေနပံုဟာ သူတို႔ရဲ႕ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ဖို႔ တင္ခြင့္ရွိတဲ့ အမတ္ေနရာ (၂၀) ရာခုိင္ႏႈန္းကိုပါ လက္ထဲက မလြတ္ေအာင္ လုပ္ေနတဲ့ပံုျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ္လို႔ ခါးေတာင္းက်ဳိက္ထားသူႀကီးေတြ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ ေဘးထိုင္သြားေအာင္ လုပ္ေနတာၾကည့္ရင္ ဒါကို အလြယ္နဲ႔သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။ အခုေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ကိုယ့္ၿပိဳင္ဘက္လို႔ ယူဆရသူေတြကို ေလာက္ေလးခြနဲ႔ တမင္ ပစ္တဲ့အဆင့္ကိုေတာင္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဖဆပလေခတ္က ျပဴေစာထီး ျပန္လာေနပါေပါ့လား။

အလားတူပဲ အဲဒီေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္တာျဖစ္တဲ့ အခုစစ္တပ္ထိပ္ပိုင္း ကုလားဖန္ထုိးပြဲလည္း ဗိုလ္သန္းေရႊအေနနဲ႔ မီးမေသရင္မလုပ္ပါဘူး။ အကုန္ သူ႔ေျခသူ႔လက္ ျပင္ဆင္ၿပီးမွ လွမ္းတဲ့ေျခလွမ္းျဖစ္မွာပါ။ စစ္အုပ္စု၊ စစ္အာဏာရွင္ ေလာကရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း နံပါတ္တူးမထားတဲ့ နံပါတ္၀မ္းရဲ႕ စိတ္တိုင္းက်စီမံခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲေတာ့ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္သူတိုင္းအေနနဲ႔ အဲဒီငကန္းေနရာ ငေစြေနရာယူတဲ့ကိစၥမ်ဳိးထဲမွာ ေမ်ာပါသြားလို႔မျဖစ္ပါဘူး။ ဒီေလာက္ရွင္းေနတဲ့ ကိစၥမွာ နအဖစစ္အစိုးရကို ႀကံဖန္အမွတ္ေပးခ်င္တဲ့ အရင္အေမရိကန္သံအရာရွိေဟာင္းဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးကသာ “အေကာင္းျမင္၀ါဒ”နဲ႔ ၾကည့္တာ၊ ေျပာတာကို ၾကားရ။ ဖတ္ရပါတယ္။ ဦးတင္ဦးလို ပုဂၢိဳလ္ေျပာတာကို သတိထားနားေထာင္ၾကည့္ပါ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြအေၾကာင္းကို ေနာေက်ေနတယ္လို႔ ဆိုေလာက္တဲ့သူက ဒါမ်ဳိးေတြဟာ ဘာမွမဆန္းဘူး၊ ဘာမွတြက္ မေနၾကနဲ႔လို႔ ေျပာသြားတာဟာ မွတ္သားစရာေကာင္းလွပါတယ္။

ဒီလိုဆိုတဲ့အတြက္ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအားလံုး ဒီအစီအမံကို ေက်နပ္သေဘာက်ၾကတယ္လို႔ေတာ့ အလြယ္ေျပာလို႔ မရပါဘူး။ မုခ်ပဲ မေက်နပ္တာ၊ နာလိုခံခက္ျဖစ္တာေတြရွိမွာပါ။ ဒီတေကြ႕မွာ နအဖစစ္အုပ္စု တခုလံုးအဖို႔ကေတာ့ မႏိုင္လည္းႏိုင္၊ ႏိုင္လည္းႏိုင္ျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီထဲက တခ်ဳိ႕ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ တဦးခ်င္းအဖို႔ေတာ့ သူေဌးျဖစ္ေခြးျဖစ္ ပံုေအာ ရတာမ်ဳိး ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကံေမွာက္မွားလို႔ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ မေတာ္တဆ႐ံႈးသြားတဲ့ စစ္တပ္ထိပ္ပိုင္းေတြဟာ ဒီအ႐ံႈးကို လက္သင့္ခံႏိုင္ပါ့မလားဆိုတာ ေမးစရာျဖစ္လာပါတယ္။ အမွန္ပါပဲ၊ အာဏာရဲ႕အရသာကို ၿမိန္ၿမိန္ရွက္ရွက္ႀကီး မွီ၀ဲဖူးထားၾကသူေတြျဖစ္တဲ့အတိုင္း သူတို႔ဟာ အာဏာဆိုရင္ တိုးလို႔သာရခ်င္မယ္၊ ရၿပီးသားကို လက္မလႊတ္ခ်င္တာကေတာ့ အထူးေျပာေနစရာမလိုပါဘူး။ သူတို႔ဟာ ဦးပုညေရးသလိုပဲ အာဏာကေလး တေရြးေလာက္ရွိရင္ “အင္မတိအင္မတန္၊ စံခ်င္တိုင္းစံရတယ္” ဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းသိေနၾကတယ္ဆိုတာကို ဗိုလ္သန္းေရႊအသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္သန္းေရႊအေနနဲ႔ သူ႔လူေတြအတြက္ ေျခမၿမဲလက္ၿမဲေအာင္ စီမံေပးထားလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ရပါတယ္။

ဒါေတြေၾကာင့္ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ဒင္းတို႔တြင္း ပဋိပကၡေတြဟာ ျပင္းထန္သဲသန္လာမယ့္၊ ေပါက္ကြဲထြက္လာမယ့္ အေနအထားေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးလို႔ ယူဆရပါတယ္။ တကယ္လို႔ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအတြင္းမွာ သူတို႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ အက်ဳိးစီးပြားေတြေၾကာင့္ ကြဲၾကတယ္ဆိုရင္ ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ဳိးရွိဖြယ္ရာသိပ္မျမင္ပါဘူး။ (ဒီလိုအျဖစ္ဟာ တခ်ိန္မွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး) အဲဒီလို သူတို႔ခ်င္း စစ္တပ္ႀကီးေတြနဲ႔ တိုက္ၾကတယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ထိန္းသိမ္းေရးအတြက္ပဲျဖစ္မွာပါ။ ျပည္သူလူထုဟာ ေျမဇာပင္အခန္းေလာက္ပဲပါရမွာပါ။

ဖိႏွိပ္တဲ့အုပ္စိုးသူရဲ႕ စစ္တပ္ ၿပိဳကြဲတယ္ဆိုတာမွာ အေၾကာင္းရင္းေတြက အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သမိုင္းအေတြ႕အႀကံဳေတြအရ သိရပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ဳိးအရွိႏိုင္ဆံုးဟာ လူထုလႈပ္ရွားမႈရဲ႕ဖိအားေၾကာင့္ ကြဲထြက္ျခင္းမ်ဳိးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ဗိုလ္ေန၀င္းကအစ ဗမာျပည္က စစ္အုပ္စုထိပ္သီးေတြဟာလည္း ေကာင္းေကာင္း နားလည္႐ံုမက အစိုးရိမ္ဆံုးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရွစ္ေလးလံုးတုန္းက ဗိုလ္ေန၀င္းက ဗိုလ္ေစာေမာင္ကို အာဏာသိမ္းခိုင္းလိုက္တာဟာ သူတို႔စစ္တပ္ထဲက တခ်ဳိ႕လူထုတိုက္ပြဲထဲကို ပါ၀င္လာတာ စၿပီးေတြ႔ရလာလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုေတာ့ သူတို႔လံုး၀ လက္ပိုက္ၾကည့္မေနႏိုင္ပါဘူး။ အျမန္ဆံုး ေျဖရွင္းပစ္ၾကပါတယ္။

အမွန္ကေတာ့ နအဖရဲ႕တပ္မေတာ္ထဲမွာ ေအာက္ေျခတပ္မႉးတပ္သား အမ်ားစုႀကီးဟာ သူတို႔ရဲ႕ထိပ္သီးေတြ လုပ္ေနတာေတြကို ေက်နပ္ၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ကအနာခံၿပီး သူတို႔ကအသာစံေနၾကလို႔ မေက်နပ္တာမ်ဳိးရွိသလို ႏိုင္ငံေရးအရ ေလးေလးနက္နက္သေဘာေပါက္ၿပီး တေန႔မွာ သမိုင္းတရားခံျဖစ္မွာကို မလိုလားသူေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္လို႔သာ အခုအခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္ထဲက ကြဲထြက္လာတယ္ဆိုရင္ သူတို႔ဟာ ဘယ္သူေတြနဲ႔ ေပါင္းရမွာလဲ။ ရွစ္ေလးလံုးတုန္းကေတာ့ လမ္းမေပၚက လူထုေတြထဲ ၀င္ေပါင္းလို႔ရပါရဲ႕၊ အခုေတာ့ ဘာမွမရွိဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီလို လက္တြဲစရာမျမင္ဘဲနဲ႔ေတာ့ ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔လက္ေအာက္ကေန အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ ခြာထြက္လာဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေသးပါဘူး။

ျပန္ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ အတိုက္အခံေတြအဖို႔ ေဘာလံုးဟာ ကိုယ့္ကြင္းဘက္မွာပဲ ရွိေနပါတယ္။ ကိုယ္ကဘာမွမလုပ္ဘဲ စစ္အစိုးရ၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ စစ္အုပ္စု ၿပိဳပ်က္သြားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။ ကိုယ့္အိမ္ေရွ႕က အမိႈက္ပံုႀကီးဟာ တေယာက္ေယာက္က မဖယ္ရွားရင္ ေပ်ာက္မသြားဘူးဆိုတာလိုပါပဲ။
http://www.khitpyaing.org/index.php?route=detail&id=3907

စစ္အစိုးရ အနာဂတ္ မေရရာ၍ အရာရွိႀကီးမ်ား လွ်ဳိ႕ဝွက္ရန္ပံုေငြမ်ားကို ေဘးဆီးရန္ကာ လုပ္ေနၾက

ဘန္းစမစ္ (Bern Smith) | တနလၤာေန႔၊ ၾသဂုတ္လ ၃၀ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္

ျမန္မာအစိုးရအႀကီးတန္း အရာရွိႀကီးမ်ားသည္ သူတုိ႔ပိုင္ေငြေၾကးပစၥည္းအားလံုးကို ႏိုင္ငံျခားဘဏ္မ်ားတြင္ သုိဝွက္ သိမ္းဆည္းေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္က စစ္အစိုးရ၏ အနာဂတ္အေပၚ စိတ္မခ်ေတာ့၍ အတြင္းလူမ်ားကိုယ္တိုင္က ခုလိုေဘးဆီးရန္ကာ လုပ္ေနၾကတာထင္ရွားေနသည္ ဟု လူသိမ်ားေသာ ၾသစေၾတးလ်လူမ်ဳိး ျမန္မာ့စီးပြားေရး သုေတသီတဦးက ေျပာဆိုလိုက္သည္။

ၾကက္သြန္ကို ႏိုင္ငံျခားတင္ပို႔ခြင့္ပိတ္လိုက္၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိေစ်းတခုတြင္ ၾကက္သြန္အိတ္မ်ား စုပံုေနသည္ကို ျမင္ရပံု။ ယင္းသည္ အာဏာရဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ `႐ူးသြပ္မႈ´ ကို ျပသည့္ေနာက္ထပ္ ဥပမာတခုပင္ျဖစ္သည္ဟု ၾသစေၾတးလ်လူမ်ဳိး ျမန္မာ့စီးပြားေရးသုေတသီ ေရွာင္တားနဲလ္ (Sean Turnell) က ေျပာသည္။ ျပည္တြင္းပစၥည္း ျပတ္လပ္မႈ ျဖစ္မည္စိုးကာ ယခုကဲ့သုိ႔ ျပည္ပပို႔ခြင့္ ပိတ္ပင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ (ဓါတ္ပံု-မဇၩိမ)

ဤအရာရွိႀကီးမ်ားသည္ ျမန္မာ့အာဏာရ အဝန္းအဝိုင္း အတြင္း သူတို႔မိသားစုဘဝမ်ား လံုၿခံဳေရးအတြက္ ယခုကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ပါေမာကၡ ေရွာင္တားနဲလ္ ကေျပာသည္။

ျမန္မာ့စီးပြားေရး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးအဖြဲ႕ ဥကၠ႒ကလည္း အေမရိကန္အထက္လႊတ္ေတာ္ ႏိုင္ငံျခားေရးေကာ္မတီတြင္ အေမရိကန္၏ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ သြားေရာက္မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။ သူသည္ ဤကိစၥကို ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ယံုၾကည္သူျဖစ္သည္။

ၾသစေၾတးလ်ဗဟိုဘဏ္ ေလ့လာသံုးသပ္သူေဟာင္း တဦးကလည္း အာဆီယံ၊ အိႏၵိယ၊ တ႐ုတ္တို႔ကို စစ္အစိုးရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ သိပ္ေမွ်ာ္လင့္၍မရေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ စစ္အုပ္စုအတြင္းမွပင္ ဤျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ေပၚထြက္လာမည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိေနသည္ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။

`အခုေလာေလာဆယ္ျဖစ္ေနတဲ့ တခ်ဳိ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြက သိပ္ျပဇာတ္ဆန္တယ္။ စစ္အစိုးရထဲမွာလဲ ယိုေပါက္ဟာေပါက္ေတြ အေတာ္ေလးရွိေနတာပဲ။ ဒါေပမဲ့သူတို႔က အသာစီးရေနတာ´ ဟု သူကေျပာသည္။

ေနာက္လတြင္ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားႏွင့္ေတြ႔ရန္ ဝါရွင္တန္သို႔သြားေရာက္မည့္ တားနဲလ္က ျမန္မာ့စစ္အစိုးရအတြင္း အႀကီးတန္းအရာရွိႀကီးမ်ား `ေသြး႐ူးေသြးတန္း´ျဖစ္ေနၾကၿပီဟု ယံုၾကည္ေနသည္။
`ေရြးေကာက္ပြဲနီးလာတာနဲ႔အမွ် အားလံုးေျပာေနသလိုပဲ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ အတုအေယာင္ပဲျဖစ္မယ္ဆိုတာ ထင္ရွားလာတယ္။ အႀကီးတန္းဗိုလ္ခ်ဳပ္အမ်ားစုကေတာ့ သူတုိ႔လိုခ်င္တာရေနတုန္းပဲ´ဟု သူက ဆစ္ဒနီၿမိဳ႕ရွိ သူ႔အိမ္မွေျပာၾကားခဲ့သည္။

ဤအဓိကပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းကလည္း ၁၉ဝဝ စုႏွစ္မ်ားအတြင္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံတြင္ ေတြ႔ျမင္ရခဲ့သည့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားလိုပင္ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အတြင္း ထင္ရွားႀကီးထြားလာေနသည့္ `ဓါးျပဂိုဏ္း´ ဟု သူကေျပာသည္။

အေမရိကန္တြင္လည္း စီးပြားေရးသမားမ်ား ေငြအစုလိုက္အပံုလိုက္ စုေဆာင္းမိခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ တဘက္မွလည္း အမ်ဳိးသားအေမြအႏွစ္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားျဖစ္ၾကေသာ စာၾကည့္တိုက္မ်ား၊ ေဖာင္ေဒးရွင္းမ်ားႏွင့္ အေျခခံအေဆာက္အဦမ်ားျဖစ္ေသာ ရထားလမ္းမ်ားလည္း ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ထုိေခတ္က အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ ေဘးထြက္အက်ဳိးမ်ားပင္ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္မူ ပကတိအေျခအေနက ပို၍ပင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေသးသည္ဟု တားနဲလ္က ေျပာသည္။ `လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္လအတြင္း က်ေနာ္တို႔ တကယ္တမ္းျမင္ခဲ့ရတာကေတာ့ စီးပြားေရး ရာဇဝတ္ဂိုဏ္းႀကီးေတြ ႀကီးထြားလာတာပဲ။ ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလိုက္တာဟာ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ စီးပြားေရးအေဆာက္အဦႀကီး တခုလံုးကို ျမန္ျမန္ႀကီး ရာဇဝတ္ဂိုဏ္းႀကီးျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္သလိုပါပဲ´။

`သူတို႔ဟာ မာဖီးယားဂိုဏ္းေတြလို ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ပိုကာကြယ္လာၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ျပင္းထန္တဲ့ စတာလင္ပံုစံ အာဏာရွင္ႏိုင္ငံကို ရာဇဝတ္ဂိုဏ္းစီးပြားေရး အေဆာက္အဦႀကီးျဖစ္ေအာင္ ျမန္ျမန္ႀကီး ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုေနရာေတြမွာ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ စီးပြားေရးႏိုင္ငံေတြမွာလို မဟုတ္ဘဲ တသီးပုဂၢလ ပုဂၢိဳလ္တေယာက္က ပိုၿပီးစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္´ ဟု သူကေျပာသည္။

ဒီေတာ့ စစ္အစုိးရနဲ႔ `အကပ္´ရွိတဲ့သူက တပန္းသာတယ္၊ အခြင့္ထူးေတြရႏိုင္တယ္၊ လုပ္ကြက္ေတြ ရႏိုင္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဒါကိုပဲ အဓိကထားလုပ္ရင္း ကြာျခားမႈက ႀကီးလာတာပဲ။

`က်ေနာ္တို႔ေျပာေနတာ ဟြန္ဒိုင္းကားတစီး၊ ေဒဝူးကားတစီးရဖို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး´ဟု တားနဲလ္က လစ္ဘရယ္စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ား ေျပာေလ့ရွိသည့္ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာလွ်င္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးတို႔လည္း ျဖစ္ထြန္းလာလိမ့္မည္ဟူေသာအဆုိကို ေခ်ပေျပာဆိုသြားခဲ့သည္။ `ဒီလူ (စစ္အစိုးရထံမွ အခြင့္ထူးခံစားရသူေတြ) ဟာ တီထြင္သူေတြလဲမဟုတ္၊ ထုတ္လုပ္သူေတြလဲ မဟုတ္၊ ႐ိုး႐ိုးေလးပဲ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဆီက အခြင့္အေရး ေတာင္းေနသူေတြပဲ´ ဟု သူကေျပာသည္။

ဒီမွာသူတို႔အခြင့္အေရးေတြကိုေတာင္းဆိုမဲ့ လူလတ္တန္းစားလဲ ေရွ႕တန္းကိုထြက္လာႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အသစ္ေတြ႔ရွိလာတဲ့ စားသံုးသူအခြင့္အေရးကို ေတာင္းဆိုက်င့္သံုးႏိုင္မဲ့သူလဲ မဟုတ္ဘူး ဟု သူကေျပာသည္။
ျပည္တြင္းပစၥည္းျပတ္မွာစုိး၍ဟုဆိုကာ ၾကက္သြန္နီတင္ပို႔မႈကို မၾကာမီကပိတ္ပင္ခဲ့သည့္ စစ္အစုိးရ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား၏ ရာဇဝဝင္တြင္သည့္ `႐ူးသြပ္မိုက္မဲမႈ´အျဖစ္ တားနဲလ္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသည္။

`လယ္သမားေတြက စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၿပီးလုပ္တာ၊ ဒီစာခ်ဳပ္အရ သူတုိ႔ဘက္က လုပ္ေပးရမွာေတြရွိတယ္။ ခုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့့္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳိးေဖာက္ရမဲ့ အေျခအေနေတြျဖစ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလားအလာရွိတဲ့ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းတခုလဲ ႐ိုက္ခ်ဳိးခံလိုက္ရတာပဲ´ ဟုလည္း သူကဆက္လက္ေျပာဆို ခဲ့သည္။

သူကယခု ၾကက္သြန္နီတင္ပို႔မႈ ပိတ္ပင္ျခင္းကို ယခင္ႏွစ္အနည္းငယ္က ပဲမ်ဳိးစံုတင္ပို႔မႈ ပိတ္ပင္ခဲ့မႈႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ ေျပာဆိုသည္။ ထိုသို႔ျပည္ပတင္ပို႔မႈ ပိတ္ပင္လိုက္၍ ပဲေစ်းကြက္ပ်က္သြားေသာအခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားက အသာလႊတ္ေပးထားလိုက္ျပန္သည္။ ဒီလိုႏွင့္ ပဲေစ်းကြက္လည္း လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း တစံုတရာ ျပန္ေကာင္းလာခဲ့သည္။

`စိုက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္သူေတြအတြက္ အေျခပ်က္မသြား႐ံုေလး လုပ္ေန႐ံုကလြဲလို႔ တျခားလုပ္ စရာမရွိဘူး´ ဟုလည္း သူကဆိုသည္။

ဖြ႔ံၿဖိဳးလာရင္ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ အခြင့္အေရးေတြ ပိုရလာမယ္၊ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ပိုမိုညီမွ်တဲ့ စနစ္တရပ္လဲ ေပၚထြန္းလာလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ အဆိုကိုလဲ တားနဲလ္က ညည္းညဴေျပာဆိုခဲ့သည္။ `တကယ္တမ္း ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္လာတာဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ဘာမွမျဖစ္တာနဲ႔စာရင္ ဒီေလာက္ျဖစ္လာတာက ေတာ္ေသးတာေပါ့လို႔ ေျပာရမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒီဖြံ႔ၿဖိဳးမႈဆိုတာက တကယ္ျဖစ္ေနတာမဟုတ္ဘူး´ ဟု သူကေျပာသည္။
http://www.mizzimaburmese.com/news/business/5942-2010-08-30-06-44-19.html

Sunday, August 29, 2010

ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ ေျပာျပတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကိုကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးတို႔ တေတြ

ပင္စင္စားလား၊ အရံအင္အားလား

By ေရာ္နီညိမ္း တနဂၤေႏြ, 29 ၾသဂုတ္ 2010 VOA
တပ္မႉး တပ္သား ေျပာစကား (၀၂၃)

ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ ေျပာျပတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသူရျမင့္ေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊတို႔တေတြ ပင္စင္စား လား၊ အရံအင္အား လား

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ပထမဆံုး ဗိုလ္မႉးကို က်ေနာ္တို႔ ေမးခ်င္တာကေပါ့ေနာ္၊ အခု အခါ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာတဲ့ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္ဟာ စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္(၁၈)က ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔၊ ဗိုလ္မႉးတို႔ စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္(၂၀) နဲ႔ဆိုရင္ (၂) ႏွစ္ေလာက္ပဲ ကြာတာကို က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ရေတာ့ ဒါဟာ ေခတ္ ၿပိဳင္လို႔လည္း လွမ္းျမင္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္တစ္ေယာက္ေပါ့ေနာ္၊ ကို္ယ့္ထက္ (၂)ႏွစ္ေလာက္ပဲ စီနီယာက်တဲ့လူ အခု တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ သူ႔ရဲ႕ ျဖတ္သန္းလာတဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းကို ဗိုလ္မႉးသိရွိသေလာက္ ေ၀ဖန္ အကဲျဖတ္ သံုးသပ္ေပးပါ ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္ဟာ မြန္ျပည္နယ္ သထံုဇာတိပါခင္ဗ်၊ စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္(၁၈) တက္တဲ့အခ်ိန္အခါမွာ ‘ေအာင္ေဇယ်’ တပ္ခြဲက ပါ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ တပ္ခြဲ တစ္ခြဲတည္း အတူတူျဖစ္ပါတယ္။ သူက တပ္စု(၈)ပါ ခင္ဗ်။ စစ္တကၠသိုလ္ တက္စဥ္အတြင္းမွာေတာ့ သာမန္ ဗိုလ္ေလာင္းတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပဲ က်ေနာ္တို႔ သိရပါတယ္ခင္ဗ်။ သူ စစ္တကၠသိုလ္ ဆင္းၿပီးေတာ့ ခမရ (၂)၊ တပ္မ (၄၄) မွာ သူ တပ္ခြဲမႉးဗိုလ္ႀကီး ဘ၀နဲ႔ေပါ့ေလ၊ ၁၉၈၃ - ၈၄ ခုႏွစ္က မဲသေ၀ါ တိုက္ပြဲ မွာ KNU ရဲ႕ မဲသေ၀ါစခန္းကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ သူ “သူရ”ဘြဲ႔ ရပါတယ္။ အဲဒီ “သူရ”ဘြဲ႔ ရၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခ်စ္ေဆြ (ကိုယ္ေရးအထၱဳပၸတၱိ စာအုပ္ ေရးခဲ့သူ။ ၈၈၈၈ အခ်ိန္ ကစထ ၂ - ကစထမႉး၊ ၁၉၉၇ သစ္ေတာ၀န္ႀကီးရာထူးမွ ဖယ္ရွားခံရသူ) ရဲ႕ ကစထ မွာ စစ္ဦးစီးမႉး တတိယတန္း G-3 ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္ ပိုင္း G-2 ျဖစ္တယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်၊ ကစထ ဆိုတာ “ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖြဲ႔” ေပါ့ေနာ္၊ ၁၉၈၈ မတိုင္ခင္က ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ ေတာင္ပိုင္း ကို ႏွစ္ခုထဲ ခြဲထားၿပီးေတာ့ ကစထ (၁)၊ (၂) ဆိုၿပီး ရွိခဲ့တဲ့အထဲက ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခ်စ္ေဆြ ကိုင္ခဲ့တဲ့ ကစထ (၂) ကိုဆိုလိုတာလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်၊ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္မႉးသူရျမင့္ေအာင္ဟာ ကက(ၾကည္း)စစ္ဆင္ေရးဌာနရဲ႕ G-2 တစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း မွာ က်ေနာ္သိရသေလာက္က ခလရ (၃၅)၊ သာယာ၀တီမွာ ယာယီတပ္ရင္းမႉး တာ၀န္ေပးခံရတာ သိရပါတယ္။ သာယာ၀တီ (၃၅) တပ္ရင္းမႉးကေနမွ စစ္တကၠသိုလ္နည္းျပမႉးခ်ဳပ္ ရာ ထူးကို သူေျပာင္းေရႊ႕သြားရပါတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒီ နည္းျပမႉးခ်ဳပ္ကမွ တဆင့္ ဗ်ဴဟာမႉးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အခါမွာ စကခ ေတြ အမ်ားႀကီး ဖြင့္တဲ့အခါက်ေတာ့ စကခ (၁၃) မွာပဲ သူ ဗ်ဴဟာမႉးေကာ၊ တပ္မမႉးေကာ စကခ(၁၃) မွာပဲ ျဖစ္တယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်၊ စကခ ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ေျချမန္တပ္မေတြနဲ႔ အင္အားအညီ နာမည္သာေျပာင္းၿပီး ဖြဲ႔စည္းတဲ့ စစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္” ၊ သူတို႔ စကခ အႀကီးအကဲေတြကိုလည္း တပ္မမႉး လို႔ပဲေခၚၾကတဲ့ နာမည္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ ထပ္ဖြင့္တဲ့ ေျချမန္ တပ္မေတြလား ခင္ဗ်ား။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်၊ သူ အဲဒီ ဘုတ္ျပင္း ရဲ႕ တပ္မမႉးပါ။ က်ေနာ္ေျပာေျပာေနတဲ့ "ခရစၥတီးကၽြန္း လူသတ္ပြဲႀကီး" ကိစၥမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ဟာ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက တပ္မေတာ္(ၾကည္း)ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အဲဒီ ကြပ္ကဲမႈအဖြဲ႔မွာ တာ၀န္ယူရပါတယ္ခင္ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ (ေရ) က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကည္မင္းတို႔ ၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ေလ) ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြတို႔နဲ႔ အတူတူပါပဲခင္ဗ်။ ဘာလို႔ က်ေနာ္ မွတ္မွတ္ရရ ေျပာရသလဲဆိုေတာ့ အဲဒီ ခရစၥတီးကၽြန္းမွာ လူေတြ ကို သတ္ခိုင္းတုန္းက ကက(ၾကည္း)ကေနၿပီးေတာ့မွ ညပိုင္းမွာ အမိန္႔လာတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ၊ က်ေနာ္တို႔ အစည္းအေ၀းလုပ္ၾကတယ္ေပါ့ေလ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကည္မင္းက အစည္းေ၀း လုပ္တဲ့ အခ်ိန္ခါမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သူရျမင့္ေအာင္ ကေနၿပီးေတာ့မွ “ခင္ဗ်ားတို႔ အေနနဲ႔ ဘာမွ ျပန္ေမးမေနနဲ႔ေပါ့" ေလ၊ "အထက္က အမိန္႔အတိုင္း သတ္စရာရွိ သတ္ေပါ့၊ သတ္ခိုင္းလိုက္ေပါ့” ဆိုတဲ့ ဟာမ်ိဳးကို ေထာက္ခံၿပီးေတာ့ ေျပာတဲ့လူမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီ အစည္းအေ၀းမွာ ဗိုလ္မႉးလည္း တက္ေရာက္ခဲ့တာေပါ့။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်၊ အဲဒီ ဇာဒက္ႀကီးကၽြန္း မွာပါခင္ဗ်၊ အဲဒီအစည္းအေ၀းမွာ က်ေနာ္တို႔လည္း ပါပါတယ္ ခင္ဗ်။ က်ေနာ္ေတာင္မွ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အ့ံၾသတဲ့အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ မိန္းမေတြေကာ၊ ကေလးေတြေကာ၊ မီးေနသည္ေကာပါတဲ့ အရပ္သားေတြ ဗ်ာ၊ innocent people ေတြကို သတ္ခိုင္း တာေတြ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ ဒီ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ဟာ စကခ (၁၃) ဘုတ္ျပင္းရဲ႕ တပ္မမႉးကေန ေနာက္တခါ က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာ သူ႔ရဲ႕ profile ကိုျပန္ၾကည့္ေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ အေရွ႕ေတာင္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉးကို သူ။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မဟုတ္ေသးဘူး၊ မဟုတ္ေသးဘူး ခင္ဗ်၊ စကခ(၁၃) တပ္မမႉးကေနမွ သူ တပ္မ(၂၂) တပ္မမႉး။ ဖားအံမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။ ဖားအံမွာ တပ္မ(၂၂) တပ္မမႉး ၿပီးတဲ့အခါက်မွ အေရွ႕ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ေမာ္လၿမိဳင္)မွာ တိုင္းမႉးပါ။ ေနာက္ အေရွ႕ေတာင္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉး (ေမာ္လၿမိဳင္) ကေနမွ အေနာက္ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ပုသိမ္)ကို တိုင္းမႉး အျဖစ္ ျပန္ေျပာင္းရပါတယ္။ ေနာက္ အေနာက္ေတာင္တိုင္း တုိင္းမႉး (ပုသိမ္)ကမွ တဆင့္ အခု လက္ရွိရာထူး၊ စစ္ေရးခ်ဳပ္ရာထူးကို သူရတဲ့ အေနအ ထားမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ အခု တပ္မေတာ္မွာ ဒုတိယအႀကီးဆံုးနဲ႔ တတိယအႀကီးဆံုး ျဖစ္လာၾကတဲ့ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ကိုကိုနဲ႔ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မင္း ေအာင္လႈိင္တို႔ဟာလည္း ဗိုလ္မႉးနဲ႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ တစ္ႏွစ္ပဲ ကြာပါတယ္။ စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္(၁၉) က ဆင္းတဲ့အခါက်ေတ၊့ ေခတ္ၿပိဳင္လိုပဲ က်ေနာ္တို႔ ၾကည့္ျမင္လို႔ ရပါတယ္။ အဲဒီ အခါက်ေတာ့ သူတို႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေကာ သူတို႔ ျဖတ္သန္းမႈ၊ သူတို႔ ဒီေနရာထိ ေရာက္လာတဲ့ ဟာနဲ႔ သူတို႔ ဒီေရွ႕မွာ တပ္ကို ဘယ္လိုဦးေဆာင္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ ဗိုလ္မႉး ဘယ္လိုျမင္ပါ သလဲ ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ကိုကိုက က်ေနာ္တို႔ တပ္စု(၉)၊ ‘ေအာင္ေဇယ်’တပ္ခဲြ ကပါ။ ကိုကိုရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀မွာ ေနစဥ္တုန္းက ေတာ့ ကိုကိုဟာ လူညစ္တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။ ဒီလူဟာ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။ က်ေနာ္တို႔ ဗုိလ္ေလာင္းဘ၀မွာ သူ႔ကိုေတာ့ က်ေနာ္ အေကာင္းျမင္ပါတယ္ခင္ဗ်။ သူနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ျပန္ဆံုေတာ့ သူ စစ္ရံုးမွာ ကက(ၾကည္း)G-1 ဘ၀မွာ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ဆံုပါတယ္။ ကိုကိုရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားက ေကာင္းပါတယ္။ စိတ္ရင္းေစတနာေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးပါ။ က်ေနာ္ မင္းေအာင္လိႈင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ေျပာရရင္ မင္းေအာင္လႈိင္ကေတာ့ ‘ေနာ္ရထာ’တပ္ခြဲမွာ ေနခဲ့တဲ့လူပါ။ ေက်ာင္းမွာ ကတည္းကိုက က်ေနာ္တို႔က nick name ေပးထား တာပဲေလ၊ “ေၾကာင္ခ်ီး”ဆိုၿပီး က်ေနာ္တို႔ ေပးထားတာပဲ၊ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ နံတဲ့ လူ။ သူ႔ရဲ႕အဆက္အသြယ္က သူ တပ္မ (၈၈) က တဆင့္ေပါ့ေလ၊ ဒါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ connection ေတာက္ေလွ်ာက္ ရတဲ့အေနအထား မ်ိဳးပါ။ မင္းေအာင္လႈိင္ဟာ တပ္မ (၈၈) born တစ္ေယာက္ဗ်၊ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ေျမႇာက္စားခံရတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္လိမ့္မယ္ ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ၾကည့္ရင္ ဦးေန၀င္းတုန္းက သနက (၄) ေပါ့ေနာ္၊ သူ႔လူေတြ ခ်ည့္ပဲ။ “တပ္ရင္း (၄)၊ တပ္ရင္း (၄)” ဆိုၿပီးေတာ့၊ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကလည္း တပ္မ (၈၈) တပ္မမႉး ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ သူရဲ႕ ၿခံေပါက္ေတြႀကီးပဲ။ သူအနားေပးလိုက္တဲ့ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအး (ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရး ႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ၀င္ ႏွင့္ ယခုအနားေပးျခင္းခံရေသာ စစ္လက္နက္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ေရးအရာရိွခ်ဳပ္) ဆိုရင္၊ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ေရးအရာရွိ။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ ကေတာ့ တပ္မ(၈၈) ဆိုလို႔ အားလံုးေတာ့မသိႏိုင္ပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊေအာက္မွာ ခုဏက ကိုေရာ္နီေျပာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တင္ေအးတို႔ အရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္၀င္း (၂၀၀၄တြင္ ရာထူးမွ ဖယ္ရွားျခင္းခံရသူ ဒုတိယတပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရးမႉးခ်ဳပ္)တို႔၊ ေနာက္ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း (ယခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ ၏ စစ္ဘက္လက္ေထာက္) တို႔ေပါ့ဗ်ာ၊ အစစ တပ္မ (၈၈) ဖြဲ႔တဲ့ေနရာမွာ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲေပါ့ ဗ်ာ၊ ‘ဒီေကာင္ေလးကေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ ေနခဲ့တယ္၊ ဒီေကာင္မဆိုးပါဘူး” ဆိုၿပီး recommendation နဲ႔ ဒါမ်ိဳးေတြ ပါလာတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပါ ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အဲဒီေတာ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဦးေန၀င္းကေန ၿပီးေတာ့မွ ေျမႇာက္စားခဲ့တဲ့ တပ္ရင္း (၄) ကလူေတြ ႀကီးပဲ ျဖစ္ခဲ့လို႔၊ တပ္ရင္း (၄) ေခတ္ကို ေရာက္ခဲ့သလို၊ အခုေကာ တပ္မ (၈၈) ေခတ္ကို ေရာက္သြားတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ေျပာလို႔ ရပါတယ္ခင္ဗ်။ တကယ္လည္း ခုဏက ေျပာသလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊနားမွ ယခင္ကေကာ ယခုေကာ လက္ရွိ၀န္းရံေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အမ်ားစုေပါ့ေလ၊ ရာထူးႀကီးႀကီးပိုင္းက ဒီ တပ္မ (၈၈) ရဲ႕ အဆက္အသြယ္ေတြပါပဲ၊ နည္းနည္းေလး ရာထူးငယ္တဲ့လူေတြသာ အေနာက္ေတာင္တိုင္းတို႔ ဘာတို႔ အဲဒီေလာက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ တိုင္းမႉး ဘ၀မွာေတြခဲ့တဲ့လူ။ တပ္မ(၈၈) ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သန္းေရႊ အေနနဲ႔ ခလရ (၁) မွာ အဲဒီမွာ တပ္ရင္းမႉး အျဖစ္ တာ၀န္ ထမ္းခဲ့တယ္။ ေနာက္ တပ္မ (၈၈)မွာပဲ ဗ်ဴဟာမႉး၊ ဒုတပ္မမႉး၊ တပ္မမႉး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အခါက်ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ မိခင္တပ္မလို ျဖစ္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘယ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တပ္မ (၈၈) ကဆို လက္ခံတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ရွိပါတယ္ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ အခု စစ္ေရးခ်ဳပ္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္ဟာ တပ္မေတာ္မွာ အႀကီးဆံုးေပါ့ ေနာ္။ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္မွာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာၿပီ။ သူဟာ အခု အသက္အရြယ္အရ ဆိုရင္လည္း (၅၅) ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္ထပ္ (၅)ႏွစ္ေပါ့ေနာ္၊ အနည္းဆံုးကေတာ့ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဆက္ျဖစ္ေနဦးမွာပဲ။ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ ဆင္ထားတဲ့ အတိုင္းပဲ ရွိေနဦးမယ္ဆိုရင္၊ အဲဒီအခါက်ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ စိတ္ႀကိဳက္ ေခါင္းေခါက္ၿပီး အခုေရြးလိုက္တဲ့ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္အသစ္ သူ႔ေနရာကိုဆက္ခံတဲ့ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္ အေနနဲ႔ ၊ တပ္မေတာ္ကို ဘယ္လိုထိန္းေက်ာင္းၿပီးေတာ့ စစ္ေရးစစ္ရာမွာေရာ၊ ေနာက္တစ္ခါ တပ္မေတာ္က ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ဦးေဆာင္က႑ကေန ပါ၀င္မယ္ဆိုတဲ့ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံ ဥပေဒ ဟာလည္း ျပဌာန္း ထားၿပီးသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္ အေနနဲ႔ တိုင္းျပည္ကိုပါ ႏိုင္ငံေရးအရ ဘယ္လိုမ်ားဦးေဆာင္မႈ ေပးသြားႏိုင္ မယ္လို႔ ဗိုလ္မႉး သံုးသပ္ ၾကည့္ျမင္လို႔ ရပါသလဲ ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသူရျမင့္ေအာင္ အေနနဲ႔ေတာ့ ဒီႏိုင္ငံေရးပိုင္းမွာေတာ့ ဦးေဆာင္ႏိုင္မယ့္ အေနအထားမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ ခုကလည္း ကိုေရာ္နီ ခုဏက ေျပာ သလိုပါပဲ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ ရဲ႕ ဆင္ထားတဲ့ အကြက္အတိုင္းကို၊ သူတို႔က နင္းေပးရ တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးပါ။ အဲဒီေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ အေနနဲ႔လည္း ပထမ သူ နဲ႔ လုပ္ေဖၚ ကိုင္ဖက္ေတြ တူတူျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစိန္ေအာင္ (၈၈၈၈ အခ်ိန္ ကစထ(၂) ကစထမႉး၊ ၁၉၉၇ တြင္ အမွတ္(၁)စက္မႈ ၀န္ႀကီးအျဖစ္မွ ဖယ္ရွားခံရသူ၊ ယခု ကြယ္လြန္ၿပီး) တို႔၊ ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဖုန္းျမင့္ (၈၈၈၈ အခိ်န္ လပခ (ေတာင္ငူ) တိုင္မႉး၊ ၁၉၉၇တြင္ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ရာထူးမွ ဖယ္ရွားခံရသူ)၊ တို႔ အပါအ၀င္ေပါ့ေလ၊ ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္ (မၾကာ ေသးခင္က ဗိုလ္ထြန္းၾကည္ (မံုရြာ) အမည္နဲ႔ ကိုယ္ေရးအထၱဳပၸတၱိစာအုပ္ ေရးခဲ့သူ။ ၈၈၈၈ အခ်ိန္ နမခ(မႏၱေလး) တိုင္းမႉး၊ ၁၉၉၇တြင္ ကုန္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးရာထူးမွ ဖယ္ရွားခံရ သူ)တို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ (၈၈၈၈ အခ်ိန္ နတခ တိုင္းမႉး၊ ၁၉၉၇တြင္ လယ္/ဆည္၀န္ႀကီး ရာထူးမွ ဖယ္ရွားခံရသူ၊ ယခု ကြယ္လြန္ၿပီး)တို႔ကို တစ္သုတ္ သူရွင္းလိုက္ပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ၁၉၉၇ ေပါ့ေနာ္၊ အဲဒီတုန္းက ။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်။ ရွင္းၿပီးတဲ့အခါမွာ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၀င္းျမင့္ (အတြင္းေရးမႉး -၃ အျဖစ္မွ ၂၀၀၁ တြင္ ရာထူးမွ ခယ္ရွားခံရသူ) တို႔၊ ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တင္လွ (တပ္မေတာ္ေရးရာ၀န္ႀကီး၊ ဒု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မွ တို႔ ၂၀၀၁ တြင္ ရာထူးမွ ခယ္ရွားခံရသူ) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႔ တို႔ေပါ့ေလ။ ပိုၿပီးေတာ့မွ ေတာက္ေျပာင္လာတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ရပါမယ္။ ေနာက္ပိုင္း ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ေလာက္က်ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေရႊမန္းတို႔ ကို ပြဲထုတ္လာတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးေတြ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း ဒါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေရႊမန္းတို႔ ဟာ အခ်ိန္ေတြက ၾကာလာတဲ့အခါမွာ စစ္တပ္မွာ သူတို႔ အာဏာတည္ေဆာက္မယ္ဆိုရင္ တည္ေဆာက္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနလည္း ေရာက္လာ တယ္။ ဒီ့အျပင္မွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေလာက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းသာ တိုင္းျပည္ကိုေခါင္းေဆာင္ရင္ မဆိုးဘူးဆိုတဲ့ အသံေလးေတြ ထြက္လာတဲ့ အခါမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊမန္းဟာ ပထမ ဦးစီးခ်ဳပ္ ရာထူးကို သူ႔ကိုမွန္းထားေပမယ့္ ဦးစီးခ်ဳပ္ မရေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဘာျဖစ္မလဲ ဆိုတာကေတာ့ ဒါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ စိတ္ထဲမွာပဲ ရွိပါတယ္။ ျပန္ၾကည့္ရင္ ဟိုယခင္ေပါ့ေလ ဦးေန ၀င္းေခတ္တုန္းက ပံုစံ အတုိင္းပါပဲ။ တစ္သုတ္ၿပီး တစ္သုတ္သာ လူေတြလဲ သြားေပမယ့္ ဦးေန၀င္းကေတာ့ က်န္စၿမဲ ျဖစ္သလို အခုဒါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေျပာင္းသြား ေျပာင္းသြား ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ အာဏာကေတာ့ ဆက္ၿပီးေတာ့မွ ရပ္တည္မယ့္ အေနအထားမ်ိဳးပါ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ ဗိုလ္မႉးခင္ဗ်၊ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ဒီအတြဲလိုက္ႀကီးေပါ့ေနာ္။ အခု ဒါ ‘ေနာက္တစ္တြဲ လူလဲ’ ဆိုၿပီးေတာ့ ထားခဲ့တဲ့ဟာမွာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉး ႀကီး သန္းေရႊ၊ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ေမာင္ေအး ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့မွ ဒီအတြဲလိုက္ႀကီး ဘာဆက္လုပ္မယ္လို႔ ထင္သလဲခင္ဗ်။ ဗိုလ္မႉးရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ လုပ္ေလ့လုပ္ထ ရွိ တဲ့ သေဘာေတြကုိ သိေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔ လို႔ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ က်ေနာ့္အျမင္ေျပာရရင္ေတာ့ အခုဒါ ဖြဲ႔စည္းပံုအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ အရေပါ့ေနာ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို တပ္မေတာ္က အမတ္ေတြကို ထည့္ရမယ္ ဆို တာ ပါလာတာရွိပါတယ္။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ တပ္မေတာ္က ေနၿပီးေတာ့မွ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ အမတ္ေတြကို တပ္မေတာ္က ေရြးခ်ယ္ေပးမယ္ဆိုတာကို အားလံုးက နားလည္ထားခဲ့ၾကတာက တပ္မ ေတာ္က လက္ရွိတာ၀န္ယူထားတဲ့ စစ္ယူနီေဖာင္းနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ၀င္မယ္၊ က်ေနာ္တို႔လက္ရွိ ဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္တဲ့ ၀န္ႀကီးမ်ား အဖြဲ႔ကေတာ့ သူတို႔ က တိုက္ ရိုက္ခန္႔အပ္တာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က အမတ္ျဖစ္မလား မျဖစ္ဘူးလား ဆိုတာက ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ ေပၚမွာမွ ျဖစ္လာမွာ။ ဒါေပမယ့္ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ နဲ႔ အခု အတြဲလိုက္ ႀကီးက ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ထြက္ေပးလိုက္တာ အခု ၅၀ ေက်ာ္တန္းေတြကေန သူ႔အထိေပါ့ေနာ္ ၇၇ ေလာက္အထိ သက္တမ္းကိုထြက္ေပးလိုက္တာ ဟာ၊ အခုအတုိင္းဆိုလို႔ ရွိရင္ တပ္မေတာ္ကေန စိတ္ႀကိဳက္ခန္႔အပ္မယ့္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ အမတ္ဆိုတာ ယူနီေဖာင္း၀တ္ထားေသာ တပ္မေတာ္ အရာရွိေတြ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မွာေပါ့။ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ သူႀကိဳက္တဲ့လူ သူခန္႔လို႔ ရတယ္ ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္မေနဘူးလား ခင္ဗ်။ အဲဒီေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသူရျမင့္ေအာင္ကမွ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ဦးသန္းေရႊ၊ အၿငိမ္းစား ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ဦးေမာင္ေအး၊ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရ ဦးေရႊမန္း တို႔ စသည္ျဖင့္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ ေတြနဲ႔ အခု အတြဲလိုက္ႀကီး ထြက္သြားတဲ့ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အၿငိမ္းစား ေတြအကုန္လံုးကို အမတ္ အေနနဲ႔ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအေနနဲ႔ ခန္႔လို႔ရတယ္ ဆိုတဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကို သြားေနတာလား ခင္ဗ်ား။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ က်ေနာ့္အျမင္ေျပာရရင္ေပါ့ေလ၊ စစ္ရာထူးခန္႔ အမိန္႔ အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ စစ္ရာထူးခန္႔ခ်ဳပ္ရံုးက ထြက္တဲ့ အမိန္႔မွာ က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ခုေပါ့ေလ၊ တစ္ခုက အရံ အင္အားစာရင္း တင္သြင္းတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္မွာ တစ္ခုရွိတယ္။ အနားေပးတာလား ဆိုတဲ့ဟာကိုေတာ့ ကြဲကြဲျပားျပား က်ေနာ္တို႔ မသိရေသးပါဘူး။ တကယ္လို႔ ခုဏက ေျပာသလိုေပါ့ ေလ။ အရံ အင္အား စာရင္း တင္သြင္းတယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ က်ေနာ္တို႔ စစ္တပ္က လုံး၀ထြက္သြားတယ္လို႔ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ သူတို႔က တပ္မေတာ္မွာ ရွိတဲ့ တာ၀န္ေတြကိုသာ သူက ထမ္းေဆာင္ရျခင္းမွရွိေပမယ့္ အရပ္ဘက္မွာေတာ့ သူက တြဲဘက္ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ သြားတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ အရံ အင္အား စာရင္း တင္သြင္းတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ယူနီေဖာင္း ခၽြတ္ခ်င္မွ ခၽြတ္ဦးမွာေပါ့။ ဆိုေတာ့ အဲဒီ အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ခင္ဗ်။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ လ်ာထားတာက အမတ္ ၄၄၀ မွာ ၁၁၀ ၊ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ အမတ္ေတြဟာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဆိုတဲ့ဟာမွာ အရပ္သားေတြလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊနဲ႔ အခု နားယူသြားတဲ့ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီးေတြ အကုန္လံုးဟာ အရပ္သားေတြ ျဖစ္သြားၾကၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရျမင့္ေအာင္က သူတို႔ကို ဒီ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ စိတ္ႀကိဳက္ခန္႔တဲ့ အမတ္ေတြ အေနနဲ႔ ခန္႔လို႔ မရဘူးလား ခင္ဗ်။

ဗိုလ္မႉး ေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ တပ္မေတာ္က ခန္႔မယ့္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ခုဏက ကိုေရာ္နီေျပာသလိုေပါ့၊ အားလံုးက ယူနီေဖာင္း ၀တ္ရမယ္လို႔ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး ခင္ဗ်။ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္က ေပးတဲ့ စာရင္းအတုိင္းပဲ ဒါ လႊတ္ေတာ္က လက္ခံရမယ့္ အေနအထားမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ လံုး၀ အၿငိမ္းစားယူရင္ေတာ့ ယူနီေဖာင္း ခၽြတ္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။

ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး ညႊန္ၾကားေရးမႉးရံုးမွာ စစ္ဦးစီးမႉး ဒုတိယတန္း G-2 တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးၿပီးေတာ့ ၀ါရွင္တန္ဒီစီ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျမန္မာသံရံုးရဲ႕ သံရံုး ယာယီ တာ၀န္ခံနဲ႔ သံမႉးႀကီး တာ၀န္ေတြကိုပါ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူး တဲ့ ဗိုလ္မႉးေဟာင္း ဦးေအာင္လင္းထြဋ္က လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း အေျပာင္းအလဲနဲ႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဆက္ႏႊယ္ေနပံုေတြကို သံုးသပ္ေလ့လာ တင္ျပသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ေနာက္သီတင္ပတ္ စက္တင္ဘာလ (၅) ရက္၊ တနဂၤ ေႏြေန႔ မနက္ "တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား" က႑မွာေတာ့ စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္ (၂၄) ကဆင္းၿပီးေတာ့ ရွစ္ေလးလံုး ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုႀကီး ကာလမွာ ျပည္သူလူထုဘက္ ကို ကူးေျပာင္းပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ႀကီ;ေဟာင္း စိုင္း၀င္းေက်ာ္ရဲ႕ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ မွာ အခု အသစ္ တက္လာၾကတဲ့ ဒုတိယတန္း စစ္ေခါင္းေဆာင္ စစ္တိုင္းမႉးေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေလ့လာ သံုးသပ္ တင္ျပသြားတာေတြကို တင္ဆက္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ေစာင့္ေမွ်ာ္နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။
http://www.voanews.com/burmese/news/soldier-talk/08_28_10_soldiers_talk023-101709843.html

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးအမိန္႔နဲ႔ ဆင္ႏဲႊခဲ့ၾကရတဲ့ ၁၉၉၈ ခရစၥတီးကၽြန္းေပၚက လူသတ္ပဲြ

By ေရာ္နီညိမ္း
တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား (၀၂၂)

ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚက်ဴးလြန္တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြ စစ္ရာဇ၀တ္မႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔၊ ကုလသမဂၢက စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ဖဲြ႔ၿပီး စံုစမ္းစစ္ေဆးဘို႔ဆိုတဲ့ ကိစၥကို၊ အေမရိကန္အစိုးရကပါ ေထာက္ခံဘို႕ သမတအိုဘားမားက ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူသူမသိေအာင္ထိန္၀ွက္ထားတဲ့ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္က ျမန္မာ စစ္တပ္က အျပစ္မဲ့သူေတြကို အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ စစ္ရာ၀တ္မႈႀကီးတစ္ခုအေၾကာင္းကို ၂၀၀၈ ေမလ(၂၅)ရက္ေန႔က ဗီအိုေအျမန္မာပိုင္းက ထုတ္လႊင့္ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးရာက႑မွာ ဦးသန္းလြင္ထြန္း တင္ဆက္ခဲ့တဲ့ ဒီအစီအစဥ္ကို၊ ဒီတပတ္ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား”အပတ္စဥ္က႑မွာ ျပန္ၿပီး ထုတ္လႊင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ ကမၻာေပၚမွာ လက္ခ်ိဳးေရလို႔ရေလာက္ေအာင္ အနည္းငယ္ပဲက်န္ေနေသးေတာ့တဲ့ အာဏာရွင္ႏိုင္ငံေတြ ၾကားထဲမွာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ထင္ထင္ရွားရွားပါ၀င္ ေပၚ လြင္ေနတာဟာ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္မႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ေနတဲ့ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို မၾကာေသးခင္ကပဲ ဗီအိုေအကို ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားလာသူကေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ျမန္မာသံရံုးမွာ သံမႉးႀကီးအျဖစ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူးတဲ့ ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ပါ။ ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ဟာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနရကေန၊ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနကို အထူးတာ၀န္နဲ႔ ေရာက္ ရိွလာသူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ၂၀၀၅ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ခိုလံႈခြင့္ေတာင္းခံေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သတင္းဌာနေတြနဲ႔ အရင္က ေျပာဆိုဆက္သြယ္မႈေတြ မရိွခဲ့ေပမဲ့၊ နာဂစ္(စ္)ဆိုက္ကလံုးမုန္တိုင္းႀကီး တိုက္ခတ္ခဲ့အၿပီး အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြအေပၚ စာနာေထာက္ထားမႈကင္းမဲ့လြန္းတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕အျပဳအမူအေပၚ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာတာမို႔၊ အခုလို ဆက္သြယ္ေျပာဆို လာရျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္က ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္း တနသၤာရီတိုင္း ျမန္မာ့ပင္လယ္ျပင္အတြင္းက ခရစၥတီးကၽြန္း (Cristie Island) (ေျမာက္လတၱီ တြဒ္ ၀၉ ဒီဂရီ ၃၇ မိနစ္၊ အေ့ရွေလာင္ဂ်ီတြဒ္ ၉၇ ဒီဂရီ ၅၉မိနစ္ {Geographical location 0937N 9759E}) လို႔ေခၚတဲ့ ကၽြန္းငယ္ေလးတစ္ခုေပၚမွာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ အမိန္႔နဲ႔ အျပစ္မဲ့ျပည္သူေက်းရြာသား (၅၉)ဦးနဲ႔ ထိုင္းေရလုပ္သား (၂၂)ဦးကို ျမန္မာစစ္တပ္က သတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့ရပံုအေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ က ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။



ဦးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ 1998 တုန္းက ေမလမွာ တနသၤာရီတိုင္း ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႔နယ္ ဇာဒက္ႀကီးေရတပ္စခန္းမွာ က်ေနာ္တို႔က အေျခခ်ပါတယ္။ ေ့ရွတန္းစစ္ဗ်ဴဟာအေနနဲ႔ကေတာ့ ခရစၥတီးကၽြန္းမွာ အေျခခ်ပါတယ္။ ခရစၥတီးကၽြန္းဟာ ထိုင္းနဲ႔ျမန္မာရဲ႕ေရျပင္ပိုင္နက္အစပ္နားမွာ ရိွပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆိုတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္း(ယခု အၿငိမ္းစားဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး)၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ေရ) ျဖစ္ခဲ့တဲ့သူပါ။ အခုေတာ့ အၿငိမ္းစားယူၿပီး စစ္မႈထမ္းေဟာင္းအဖဲြ႔မွာ ဒုဥကၠဌလုပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းပါ။ ေနာက္တေယာက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ(ေလ) (ယခု အၿငိမ္းစား ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး) ပါ။ သူကလည္း ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ေလ) ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေတာ့မွ အခု retire (အၿငိမ္းစား) သြားပါၿပီ။ ဦးေန၀င္းရဲ႕ေျမးေတြရဲ႕ ျဖစ္ စဥ္မွာ အျဖဳတ္ခံရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါ။ ေနာက္တေယာက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္္သူရျမင့္ေအာင္(ၾကည္း) (ယခု ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး) ပါ။ သူကေတာ့ လက္ရိွ စစ္ေရးခ်ဳပ္ရာထူးကို ယူထားပါတယ္။

(မွတ္ခ်က္။ ။ ခရစၥတီးကၽြန္းလူသတ္ပဲြျဖစ္စဥ္တြင္ ဤသံုးဦးလံုးမွာ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္္အဆင့္သာ ရိွၾကၿပီး၊ တပ္ထံုးစံအရ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္္၊ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၊ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးကို ဗိုလ္မႉးႀကီးဟုပင္ ေခၚၾကပါသည္။)

သူတို႔သံုးေယာက္ကို ၾကည္း-ေရ-ေလ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရးဆိုၿပီး ေတာ့၊ ကက(ၾကည္း)(ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန တပ္မေတာ္-ၾကည္း)ရံုးကေန ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက ဖဲြ႔စည္းေပးၿပီး ေတာ့မွ ဇာဒက္ႀကီးေရတပ္စခန္းကို လႊတ္လိုက္ပါတယ္။ ဇာဒက္ႀကီးေရတပ္စခန္းရဲ႕စခန္းမႉးက ဒုတိယဗိုလ္မႉးႀကီး ေမာင္ေမာင္သစ္။ ေကာ့ေသာင္းရဲ႕အေျခခ် စစ္ဗ်ဴဟာမႉးက ဗိုလ္မႉး ႀကီးေဇာ္မင္း(ယခု ၀န္ႀကီးဦးေဇာ္မင္း)။ အခု အမွတ္(၁)လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီးတာ၀န္ေရာ ႀက့ံခိုင္ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးရဲ႕ တဲြဘက္အတြင္းေရးမႉးတာ၀န္ေရာ ယူေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္္ပါတယ္။ သူက ဗ်ဴဟာမႉး အေနနဲ႔ ခရစၥတီးကၽြန္းမွာ တာ၀န္ယူရပါတယ္။ သူ႔လက္ေအာက္မွာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တပ္ရင္းမႉးအျဖစ္ ခမရ(၂၆၂) ေကာ့ေသာင္းတပ္က ဒုတိယဗိုလ္မႉးႀကီးစိုးတင္။ ဒီပုဂၢိဳလ္က ေနာက္ ပိုင္းမွာ အမွတ္(၁)စက္မႈ၀န္ႀကီးဌာနမွာ ညႊန္ၾကားေရးမႉးျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေနာက္တေယာက္က ဘုတ္ျပင္းက တပ္ရင္းမႉးပါ။ ခမရ (၄၀၃) လား (၄၀၄)လား က်ေနာ္ မသိေတာ့ ဘူး။ ဒုတိယဗိုလ္မႉးႀကီး၀င္းေဆြ။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ေပါ့ေလ၊ အဲ့ဒီမွာ ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္မင္းဦးစီးတဲ့ ဗ်ဴဟာကေန ခရစၥတီးကၽြန္းကို တက္ၿပီး ေနရာယူလိုက္တဲ့အခါမွာ အဲဒီမွာ သစ္ခုတ္၀ါး ခုတ္နဲ႔ အရပ္သူအရပ္သား(၅၉)ေယာက္တိတိကို သူတို႔ ဖမ္းလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ သံုးႏွစ္သမီးေလးတစ္ေယာက္ ပါတယ္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ဆိုလို႔ရိွရင္ သိပ္မၾကာေသးဘူး၊ ကေလးငယ္ငယ္ေလးကို ေမြးခဲ့ၿပီး ေနေနခဲ့တာေပါ့ေလ။ သူတို႔ကေတာ့ သာမန္ ဒီနယ္ေျမဒီေဒသမွာ သစ္ခုတ္၀ါးခုတ္ၿပီးေတာ့မွ သူတို႔ရဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအတြက္ကို ရွာေဖြ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနတဲ့ အရပ္သူအရပ္သားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဒီအခ်ိန္က တိုင္းမႉးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သီဟသူရ သူရစစ္ေမာင္ (ထိုစဥ္က ကမ္းရိုးတန္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ တိုင္းမႉး၊ ၂၀၀၁ တြင္ ရဟတ္ယာဥ္ပ်က္က်စဥ္ အတြင္းေရးမႉး -၂ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးႏွင့္အတူ ကြယ္လြန္သြားသူ အေ့ရွေတာင္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမႉး)။ သူက ပုဒ္မ(၁၄၄)ထုတ္ထားတယ္တဲ့။ ဒီကၽြန္းေတြမွာ အရပ္သားေတြ မေနရဘူးဆိုတာေၾကာင့္ ဖမ္းတယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ထင္တာက ဒီ(၅၉)ေယာက္ကို ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ကို ျပန္ပို႕ၿပီး အေရးယူခ်င္လည္း ယူ ေပါ့ေလ။ လ၀ကဥပေဒနဲ႔ အေရးယူခ်င္လည္း ယူေပါ့ေလ၊ ဒီလိုပဲ လႊတ္လိုက္မယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ခဲ့ပါတယ္။ ဖမ္းမိတာက ဧၿပီလမွာလို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္။ ေမလေလာက္ ေရာက္တဲ့ အခါက်ေတာ့၊ ညဘက္ႀကီးမွာ ေကာက္ခါငင္ခါ အမိန္႔တစ္ခု ေရာက္လာလို႔ က်ေနာ္တို႔ သိရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက စစ္ဦးစီးဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္(ၾကည္း)ျဖစ္တဲ့ ကက(ၾကည္း)က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျမင့္ေဆြ (ယခု ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၊ ကစထမႉး၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖဲြ႔ ၅)က ဆက္သြယ္ေရးစက္ေပၚတက္လာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းနဲ႔ စကားေျပာခ်င္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီလို ေျပာၾကၿပီးေတာ့မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္း ျပန္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔အပါအ၀င္ အားလံုးကိုေခၚၿပီးေတာ့ ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ အခုဖမ္းထားတဲ့ (၅၉) ေယာက္လံုးကို အကုန္လံုးကို ရွင္းပစ္ရမယ္ သတ္ပစ္ရမယ္ဆိုၿပီး အမိန္႔ေပးတယ္ ဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းကို ဆက္သြယ္ေရးစက္နဲ႔ လွမ္းၿပီး အမိန္႔ေပးတာပါ။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ အဲဒါ။

ဦးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ေျပာရခက္ပါတယ္။ ဒီကေလးေလးေတြ မိန္းမေတြ ေယာက္်ားေတြ ဘာမွ လက္နက္မကိုင္ထားတဲ့လူေတြကို သတ္ခိုင္းတာဟာ၊ က်ေနာ္ တို႔မွာ အရမ္းကို ခံစားရတယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ မျဖစ္သင့္မျဖစ္ထိုက္တဲ့ ကိစၥပါ။ က်ေနာ္လဲ ဒါဟာ ႀကံဳလိုက္ရတဲ့ ကိုယ္ေတြ႔တစ္ခုဘဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းက က်ေနာ္တို႔ အား လံုးကို စုလိုက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ staff အေနနဲ႔ နားေထာင္ရတာေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္း(ေရ)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ(ေလ)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သူရျမင့္ေအာင္(ၾကည္း)၊ ဗိုလ္မႉးႀကီးေမာင္ ေမာင္သစ္(ေရ)၊ ဒါကေတာ့ လူႀကီးပိုင္းေတြေပါ့ေလ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းက ဒီသတင္းကို က်ေနာ္တို႔ကို ေျပာလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သူရျမင့္ေအာင္ အခု စစ္ေရးခ်ဳပ္လုပ္ေန တဲ့လူက ဘာထေျပာလဲဆိုေတာ့ “ဒါ အထက္အမိန္႔ပဲ၊ အကုန္သတ္ပစ္ရမွာေပါ့” ဆိုၿပီး ေတာ့မွ သူက စေျပာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ(ေလ)ကေတာ့ သူက ပုတီးသမား တရားသမား ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့၊ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းလုပ္ဘို႔နဲ႔ “အေျခအေနေလးေတာ့ ျပန္ေမးၾကည့္ပါဦး၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီအခ်ိန္က ညကိုးနာရီခဲြပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ျဖစ္ေနေတာ့ ဒါဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအး အရက္ေသာက္ၿပီး မူးတဲ့အခ်ိန္၊ ေတာ္ၾကာ မူးမူးရူးရူးနဲ႔ အမိန္႔ျဖစ္ေနဦးမယ္” ဆိုၿပီးေတာ့မွ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ (ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္သူရျမင့္ေအာင္ နဲ႔ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ-ေလ) ေျပာတဲ့အေပၚမွာ အဓိကမူတည္ၿပီးေတာ့မွ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းက ဆံုးျဖတ္ပါတယ္။ “ေကာင္းၿပီ ဒါဆို ဒို႔ေတြ ေနာက္ေန႔မနက္ စက္ေပၚတက္ၿပီးေတာ့မွ ကိုျမင့္ေဆြ (ရန္ကုန္စစ္ရံုးခ်ဳပ္မွ စစ္ဦးစီးဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္(ၾကည္း) ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ)ကို ဒို႔ ထပ္ေမးၾကည့္မယ္၊ ဒီအမိန္႔ကိုေတာ့ ေအာက္က ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္မင္းတို႕ကို ခ်မေပးနဲ႔ဦး” ဆိုၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းက ထိန္းထားလိုက္တာ က်ေနာ္တို႔ သိရပါတယ္။ မနက္ ကိုးနာရီပတ္၀န္းက်င္ေလာက္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ(ၾကည္း)ကို စက္ေပၚတက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းက ေမးၿပီး ျပန္လာတဲ့အခါက်ေတာ့၊ ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ(ၾကည္း)က ေျပာလိုက္တယ္၊ ဒါဟာ အဘေအး(ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအး)အမိန္႔ မဟုတ္ဘူး၊ အဘႀကီး(ဗိုလ္ ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ)အမိန္႔ဆိုၿပီး ေျပာတယ္” ဆိုၿပီး ျပန္ၿပီးေတာ့မွ ေျပာျပပါတယ္္။ အဘႀကီး ဆိုတာကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကို အဘႀကီးလို႔ က်ေနာ္တို႔ ေခၚၾကပါတယ္၊ စစ္တပ္ မွာေတာ့။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ အဲ့ဒီအမိန္႔ကို ျပန္ၿပီးေတာ့ ျပင္လို႔ မရခဲ့ဘူးေပါ့။

ဦးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ အဲ့ဒီအမိန္႔ကို ျပန္ၿပီးေတာ့ ျပင္လို႔ မရခဲ့ဘူး။ မရခဲ့တဲ့အခါက်ေတာ့၊ အဓိကက အဲ့ဒီနယ္ေျမရဲ႕ တာ၀န္ခံက ဗိုလ္ခ်ဳပ္သူရျမင့္ေအာင္။ သူက စကခ(၁၃)(စကခ= စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ဟု အမည္ေပးထားေသာ ေျချမန္တပ္မမ်ား) ရဲ႕ တပ္မမႉးပါ။ ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္မင္းက သူ႔လက္ေအာက္ကမွ ဗ်ဴဟာမႉးပါ။ ဆက္ၿပီးေတာ့ ရွင္းရွင္း ေျပာရရင္ ေတာ့၊ အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ အမိန္႔ေပးတဲ့အတိုင္းပဲ အဲ့ဒီ့ေန႔မွာပဲ အဲ့ဒီ့ အရပ္သူအရပ္သားေတြကို ေသာင္ျပင္မွာပဲ အကုန္လံုးက ေသနတ္နဲ႔ပစ္သတ္ၿပီးေတာ့မွ ေသာင္ျပင္မွာျမွဳပ္လိုက္ တယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ သိရပါတယ္။ အခု သြားၿပီး အဲ့ဒီ့အရိုးေတြကို တူးၾကည့္ရင္ ျမင္ရပါဦးမယ္။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ အဲဒီလိုအမိန္႔ကို အေကာင္အထည္ေဖၚခဲ့တာက၊ ဦးေအာင္လင္းထြဋ္ ေျပာတဲ့အတိုင္းဆိုရင္ ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္မင္းဦးေဆာင္တဲ့ဗ်ဴဟာက လုပ္ခဲ့တာေပါ့။

ဦးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်။ ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္မင္း (ယခုအမွတ္(၁)လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီဌာန ၀န္ႀကီး ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုႀကံခိုင္ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ တဲြဘက္အတြင္းေရးမႉး) နဲ႔ သူ႔တပ္ရင္းမႉး ႏွစ္ေယာက္ေပါ့ေလ။ ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္မင္းကလည္း တပ္ရင္းမႉးႏွစ္ေယာက္ကို ဆက္အမိန္႔ေပးၿပီးေတာ့မွ အကုန္လံုးကို လုပ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ဓါတ္ပံုေတြ ရိွပါေသး တယ္။ က်ေနာ့္ရံုး(ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးညႊန္ၾကားေရးမႉး ရံုး)က ဗီရိုထဲမွာ ရိွတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္မင္းတို႔နဲ႔အတူတူ ေထာက္လွမ္းေရး(၁၉) တပ္မႉး၊ အခုေတာ့ ေထာင္ထဲေရာက္ေနပါၿပီ (၂၀၀၄တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ႏွင့္အတူ ျဖဳတ္ထုတ္ရွင္းခံရသူမ်ားထဲမွ တစ္ဦး)၊ ဗိုလ္မႉးျမင့္ဦးဆိုတာ အတူတူ ရိွပါ တယ္။ သူက ခိုးၿပီးေတာ့ ရိုက္ထားတဲ့ဓါတ္ပံုေတြကို ဒီစစ္ဆင္ေရး အျပန္မွာ က်ေနာ္တို႔ကို ခိုးၿပီးေတာ့ ျပန္ေပးလိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့၊ က်ေနာ္လည္း ရန္ကုန္ကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခါက် ေတာ့ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္သိမ္းနဲ႔ ဗိုလ္မႉးႀကီးစန္းပြင့္ က်ေနာ့္ G 1 (စစ္ဦးစီးမႉး ပထမတန္း) တို႔ကို ျပၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ့္ဗီရိုထဲမွာ သိမ္းခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ရိွ မရိွေတာ့ က်ေနာ္ မသိေတာ့ ဘူး။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ပိုင္း ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြၾကားထဲမွာ တစံုတရာျပန္ လည္ေဆြးေႏြးတာေတြ၊ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အမွားအမွန္ ကိစၥေတြ ေျပာခဲ့တာေတြမ်ား ရိွလား ခင္ဗ်။



ဦးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ ကိုသန္းလြင္ထြန္းေရ၊ ဒီဥစၥာက အေသးေလး ဗ်။ ၁၉၉ရခုႏွစ္ ေလာက္ထဲက၊ စစ္ဆင္ေရး ေလးလပတ္ (စစ္ရံုးခ်ဳပ္ အစည္းအေ၀း)တစ္ခုမွာ “အစိပ္သားေတာင္ မခ်န္နဲ႔၊ မင္းတို႔ အကုန္လံုးကို ရွင္းပစ္” ဆိုၿပီးေတာ့မွ အမိန္႔က တရား၀င္ေပးတာ။ အဲ့ဒီအမိန္႔ကို အေကာင္အထည္ေဖၚတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဘို (ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖံြ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ၀င္၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန စစ္ဆင္ေရးအထူးအဖဲြ႔ ၃ ၏ ကစထမႉး အျဖစ္မွ၊ တပ္မေတာ္စစ္ေဆးေရးႏွင့္စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ၾကည္း-ေရ-ေလ အျဖစ္ ရာထူးခ်ခံရၿပီး ကြယ္ လြန္သြားခဲ့သူ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ဘို)။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေမာင္ဘို တိုင္းမႉး(အေ့ရွပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္)ဘ၀တံုးက ရြာသူရြာသားေတြကို ဘယ္ေလာက္ သတ္ပစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ၊ သူ အသိ ဆံုးပါ။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ “အစိပ္သားေတာင္ မခ်န္နဲ႔”ဆိုတာ ဘာကို ေျပာတာလဲ။

ဦးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ “အစိပ္သားေတာင္ မခ်န္နဲ႔”ဆိုတဲ့ဥစၥာက ကိုယ္၀န္ေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ္၀န္ကို တပ္ထဲမွာ “အစိပ္သား” လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေခၚတာကိုး။ ဗိုက္ထဲမွာရိွတဲ့ ကေလးေတာင္ မခ်န္နဲ႔၊ အကုန္လံုးသတ္ပစ္ဆိုၿပီးေတာ့ တရား၀င္အမိန္႔ ပါ။ တရား၀င္အမိန္႔ဆိုတာ စစ္ဆင္ေရးအစည္းအေ၀းတစ္ခုမွာ ႏႈတ္မိန္႔ေပါ့ဗ်ာ။ စာနဲ႔ေတာ့ ဘယ္သူမွ မထုတ္ပါ ဘူး။ ေျပာလိုက္ တဲ့စကားပါ။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ ဘယ္နယ္ေျမထဲမွာလဲ ခင္ဗ်။

ဦးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ အားလံုးဘဲ။ အဓိကကေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ တနသၤာရီတိုင္း။ အညိဳေရာင္လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့နယ္ေျမမွာ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ဒါ ဘာလို႔ျဖစ္ရလဲ ဆိုတဲ့အခါက်ေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္၊ ရြာေတြကို စုတာပါဘဲ။ Replacement လုပ္တယ္။ (မွတ္ခ်က္။ ။ တိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွ ေက်းရြာေတြကို စစ္အင္အားႏွင့္ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး အတင္းအၾကပ္ေျပာင္းေ့ရႊပစ္ျခင္းကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္ “ရြာစုသည္”ဟု တရား၀င္ေခၚေ၀ၚ သည္။) ရြာေတြကို စုတဲ့အခါမွာ တခ်ိဳ႕ရြာေတြက သူတို႔ရဲ႕အိုးအိမ္ သူတို႔ရဲ႕ ေတာင္ယာေလးေတြကို မဖ်က္ခ်င္တဲ့အခါ က်ေတာ့ မေျပာင္းခ်င္ဘူး။ မေျပာင္းခ်င္တဲ့ဥစၥာကို by force မေျပာင္းရင္ မရဘူး ဆိုတဲ့ဟာမ်ိဳးနဲ႔ လူေတြကို သတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြ အမ်ား ႀကီး ရိွပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ သက္ဆိုင္ရာနယ္ေျမမွာ ရိွတဲ့လူေတြ အသိဆံုးပါ။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ ဦးေအာင္လင္းထြဋ္အေနနဲ႔ ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတာကေတာ့၊ ခု ျမန္မာျပည္ေတာင္ပိုင္း ခရစၥတီးကၽြန္း (Cristie Island)မွာ အရပ္သူအရပ္သား (၅၉)ဦးကို သတ္ ခဲ့တဲ့ ကိစၥေပါ့။

ဦးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ အဲ့ဒီ့တုန္းက (၅၉)ေယာက္တင္ မကဘူး ခင္ဗ်။ ဒီ (၅၉)ေယာက္ကို ရွင္းပစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း မွာ၊ တရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ ထင္တယ္။ ရခိုင္ဘက္ကေနၿပီးေတာ့ မွ ယိုးဒယားငါးဖမ္းစက္ေလွေပါ့ ေလ။ ယိုးဒယား ငါးဖမ္းစက္ေလွဆိုတာကလည္း တရား၀င္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ငါးဖမ္းစက္ေလွပါ။ အဲ့ဒီ့စက္ေလွဟာ ငါးေတြကို ရေနာင္းၿမိဳ႕ကို ပို႔ဘို႔အလာမွာ၊ လမ္းေၾကာင္းက ဒီ ခရစၥတီးကၽြန္းနားကို ၀င္လာတဲ့အခါက်ေတာ့၊ ေရတပ္က 305 လား 303 လား (တိုက္ေရယာဥ္ နံပါတ္မ်ား)ေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္ မွတ္မိတာကေတာ့ စစ္ေရယာဥ္မႉးက ဗိုလ္မႉးေအာင္ႀကီး။ သူက ဖမ္းလာပါေလေရာ။ ဖမ္းလာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးၾကည္မင္းကို သူတို႔ သတင္းပို႔လိုက္တဲ့အခါက် ေတာ့၊ ထံုးစံအတိုင္းပဲ ကက(ၾကည္း)ကို ဆက္ၿပီး သတင္းပို႔ၾကတယ္။ ဆက္ပို႔ေတာ့ ကက(ၾကည္း)ကလည္း အရင္လိုပဲ “ရွင္း ပစ္လိုက္”ဆိုၿပီး ရွင္းခိုင္းတယ္။ ရွင္းခိုင္းေတာ့ အားလံုးေပါင္း ဒီစက္ေလွေပၚမွာပါ တဲ့လူ (၂၂)ေယာက္ကို၊ ေရတပ္က တာ၀န္ယူၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီ့ ခရစၥတီးကၽြန္းေပၚမွာပဲ သတ္ပစ္ၿပီး ျမွဳပ္ပစ္ခဲ့ရတယ္။ အဲ့ဒီ့စက္ေလွႀကီးကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က မျမဳပ္မခ်င္း ပင္လယ္ထဲမွာ ျမဳပ္ေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့မွ စက္ေလွကို က်ေနာ္တို႔က ဗိုက္ေဖါက္ၿပီးမီးရိႈ႕ၿပီးေတာ့ ျမွဳပ္တဲ့ဥစၥာ၊ က်ေနာ္ ထင္တယ္၊ တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာမွ အဲ့ဒီ့စက္ေလွႀကီးဟာ ေရေအာက္ထဲကို ေရာက္သြား တယ္ ထင္တယ္။ ဒါက ဆက္စပ္ၿပီး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္စဥ္ပါ။ အဲ့ဒီေတာ့ အားလံုး အဲ့ဒီ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ေတြ႔ခဲ့တာက အရပ္သားေတြခ်ည့္ဘဲ။ ဘာမွ လက္နက္ကိုင္တဲ့လူ တစ္ ေယာက္မွ မပါဘူး။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ အခု ဒုတိယေျပာတဲ့အေၾကာင္းဆိုလို႔ိွရင္ ဒါက ယိုးဒယား ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြဆိုေတာ့၊ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔ တစံုတရာ ျပႆနာတက္ တာ မရိွႏိုင္ခဲ့ဘူးလား။

ဦးေအာင္လင္းထြဋ္။ ။ မရိွပါဘူး ခင္ဗ်။ မရွိဘူးဆိုတာက ဘယ္သူမွ မသိဘူး။ အဲ့ဒီေရျပင္မွာလည္း တရား၀င္အမိန္႔ ထုတ္ထားပါတယ္။ အရွင္ မလိုခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္။ ငါးခိုး ဖမ္းစက္ေလွပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အကုန္လံုးကိုသတ္ပစ္ၿပီးေတာ့မွ စက္ေလွပါ ျမွဳပ္ပစ္ရပါတယ္။ ပထမပိုင္းတုန္းကေတာ့၊ လူေတြပဲ စက္ေလွကိုဖမ္းၿပီး ပစၥည္းေတြကို ယူတာရိွတယ္။ ေနာက္ပိုင္း မွာ လူေရာပစၥည္းေရာ အကုန္လံုး ျမွဳပ္ခိုင္းတဲ့ဥစၥာေတြက ၁၉၉၆၊ ၁၉၉၇ ေလာက္က စၿပီး နည္းနည္းေလး ျပင္းထန္လာတဲ့ သေဘာရိွပါတယ္။

ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ အခုၾကားခဲ့ရတာကေတာ့ ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ႕ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ လူသတ္ပဲြတစ္ခုအေၾကာင္း ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကို ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္က ေျပာ ျပခဲ့တာပါ။ “အရိုးတြန္တယ္”ဆိုတဲ့ ျမန္မာဆိုရိုးစကားတစ္ခုအရ ဆိုရင္ေတာ့၊ က်ဴးလြန္ခဲ့သမွ် ရာဇ၀တ္မႈမွန္သမွ်ဟာ ဒီအတိုင္း ေပ်ာက္ျပယ္သြားေလ့ေတာ့ မရိွပါဘူး။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးနဲ႔ တစ္ခုခုနဲ႔ ျပန္ေပၚလာတတ္ၿပီး၊ က်ဴးလြန္သူေတြ ထိုက္သင့္တဲ့ျပစ္ဒဏ္ကို ခံရစၿမဲဆိုတာကိုေတာ့၊ အခု ကမၻာ့သတင္းေတြမွာ ၾကားသိေနရတဲ့ အီရတ္ႏိုင္ငံက သမၼတေဟာင္း ဆဒမ္ဟူစိန္ကို ခံုရံုးတင္ၿပီး ႀကိဳးေပးစီရင္ခဲ့မႈ၊ ဒါ့အျပင္ အီရတ္ႏိုင္ငံအတြင္း ကုန္သည္(၄၀)ေက်ာ္ကို မတရားဖမ္းဆီးၿပီး အမိန္႔ေပးသတ္ျဖတ္ခဲ့မႈနဲ႔ ေလာေလာဆယ္ တရားစဲြဆိုခံေနရတဲ့ ဒုတိယသမၼတေဟာင္း ထာရစ္အာဇစ္ရဲ႕ ကိစၥ၊ ေနာက္ၿပီး The Hague ၿမိဳ႕ ႏိုင္ငံတကာရာဇ၀တ္ခံုရံုးမွာ တရားစဲြဆို အျပစ္ေပးျခင္းေတြခံေနရတဲ့ ေဘာ့စနီးယား ဆာ့ဗ္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ေတြအေၾကာင္း၊ စတာေတြက သက္ေသခံေနပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ သန္းလြင္ထြန္းပါ။

(၂၀၀၈ ေမလ(၂၅)ရက္ေန႔က ဗီအိုေအျမန္မာပိုင္းရဲ႕ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးရာက႑မွာ ဦးသန္းလြင္ထြန္း တင္ဆက္ခဲ့တဲ့ အစီအစဥ္ကို၊ ဒီတပတ္ “တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္ စဥ္က႑မွာ ျပန္ၿပီးထုတ္လႊင့္ေပးခဲ့တာပါ။)



အသံလႊင့္ခဲ့ေသာ ဤအစီအစဥ္တြင္ပါ၀င္ေနသည့္ စစ္အရာရိွမ်ား၊ ဗိုလ္သင္တန္းဆင္းႏွစ္မ်ား ႏွင့္၊ ထိုစဥ္က အရာရိွအဆင့္ ႏွင့္ စစ္ရာထူးမ်ား (စာပိုဒ္အစဥ္လိုက္)



၁။ ဗိုလ္မႉးေအာင္လင္းထြဋ္ (စစ္ဦးစီးမႉး-ဒုုတိယတန္း၊ ကကလွမ္း) (DSA အပတ္စဥ္၂၀၊ ၁၉၇၉)

၂။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊ (တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္)(OTS အပတ္စဥ္ ၉၊ ၁၉၅၃)

၃။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ၾကည္မင္း (စစ္ဦးစီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္-ေရ) (DSA အပတ္စဥ္ ၆၊ ၁၉၆၄)

၄။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ (စစ္ဦးစီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္-ေလ) (DSA အပတ္စဥ္ ၁၁၊ ၁၉၆၉)

၅။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္သူရျမင့္ေအာင္ (တပ္မမႉး၊ စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ - ၁၃၊ ဘုတ္ျပင္း) (DSA အပတ္စဥ္ ၁၈၊ ၁၉၇၆)

၆။ ဒုတိယဗိုလ္မႉးႀကီးေမာင္ေမာင္သစ္ (စခန္းမႉး၊ အမွတ္ ၁၉ ေရတပ္ေ့ရွတပ္စခန္း၊ ဇာဒက္ႀကီးကၽြန္း)(DSA အပတ္စဥ္ ၁၀၊ ၁၉၆၈)

၇။ ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္မင္း (ေကာ့ေသာင္းအေျခခ်စစ္ဗ်ဴဟာမႉး၊ ကမ္းရိုးတန္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္) (DSA အပတ္စဥ္ ၁၅၊ ၁၉၇၃)

၈။ ဒုတိယဗိုလ္မႉးႀကီးစိုးတင္ (ခမရ ၂၆၂ တပ္ရင္းမႉး၊ ေကာ့ေသာင္း) (OTS အပတ္စဥ္ ၅၁၊ ၁၉၇၆)

၉။ ဒုတိယဗိုလ္မႉးႀကီး၀င္းေဆြ (ခမရ ၄၀၃ တပ္ရင္းမႉး၊ ဘုတ္ျပင္း) (DSA အပတ္စဥ္ ၂၁၊ ၁၉၈၀)

၁၀။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သီဟသူရ သူရစစ္ေမာင္ (ကမ္းရိုးတန္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမႉး) (DSA အပတ္စဥ္ ၁၂၊ ၁၉၇၀)

၁၁။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ျမင့္ေဆြ (စစ္ဦးစီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္-ၾကည္း) (DSA အပတ္စဥ္ ၁၅၊ ၁၉၇၃)

၁၂။ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေမာင္ေအး (ဒုတိယတပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ႏွင့္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္-ၾကည္း) (DSA အပတ္စဥ္ ၁၊ ၁၉၅၉)

၁၃။ ဗိုလ္မႉးျမင့္ဦး (အမွတ္ ၁၉ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ - ၿမိတ္၊ တပ္မႉး) (OTS အပတ္စဥ္ ၅၈၊ ၁၉၈၀)

၁၄။ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္သိမ္း (မူးယစ္ေဆး၀ါးႏွင့္တိုက္ပဲြေထာက္လွမ္းေရးဌာနမႉး၊ စစ္မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရးဌာန) (DSA အပတ္စဥ္ ၁၁၊ ၁၉၆၉)

၁၅။ ဒုတိယဗိုလ္မႉးႀကီးစန္းပြင့္ (စစ္ဦးစီးမႉး-ပထမတန္း၊ ကကလွမ္း) (အလုပ္သင္ဗိုလ္သင္တန္း အပတ္စဥ္ ၁၊ ၁၉၇၃)

၁၆။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဘို (အေ့ရွပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တိုင္းမႉး) (OTS အပတ္စဥ္ ၃၁၊ ၁၉၆၄)

၁၇။ ဗိုလ္မႉးေအာင္ႀကီး (ေရ) (စစ္ေရယာဥ္မႉး)
http://www.voanews.com/burmese/news/soldier-talk/08_01_10_soldiers_talk22-101232729.html

“နွင္းဆီေရာင္ေတာ္လွန္ေရးရုပ္ပံုလႊာ (၉)”

"ရြာပုန္း မ်ားတြင္ အေျခခံပညာ ရွိေသာေက်ာင္းဆရာ။ တစ္ေယာက္စ။ ႏွစ္ေယာက္စ။ ႏွစ္ေယာက္စမွ ရြာထဲမွ ကေလးမ်ားကို ပညာသင္ ေပးၾကရသည္၊ ထိုကေလးမ်ားမွာ က်ေနာ္တို ့ကိုေတြ ့လ်င္ က်ေနာ္တို ့မွ ဗမာစကားေျပာ၍ အေတာ္ေၾကာက္ရံြ ့ေနပံုရသည္၊ ေခတ္၏ ဆိုးက်ိဳးမ်ားကို ကေလးေတြ ခါးသည္း နာက်ည္းစြာ ခံစား ေနရသည္ကို ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္၏ ရင္ထဲ နင့္သည္းစြာ ခံစားရသည္"

-က်ည္ေ၀ျဖိဳး။
-၂၈ ၾသဂုတ္ ၂၀၁၀

၁၉၉၇ခုႏွစ္။ ဒီဇင္ဘာ၊

အေျခခံေဒသထိုးေဖာက္ေရးကာလအေတာအတြင္း အခ်ိဳ႔ရဲေဘာ္မ်ားမွာ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသူမ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ရက္သား က်ၾကသည္၊ အိမ္ ေထာင္ သည္မ်ားကို စစ္ေၾကာင္းျဖင့္ မလိုက္ေစလိုပဲ ေျမာက္ဘက္နယ္စပ္မ်ဥ္း (အထူးေဒသႏွင့္ ကယန္းေဒသ အစပ္) ကိုးဒစ္ရြာႏွင့္ခ်ဥ္ပေတာင္ရြာၾကား ရွိ လယ္က်င္း ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ေျမာင္းမ်ား၌ ပုန္းတဲမ်ားထား၍ ေနေစသည္၊

ထိုအခ်ိန္ ကယန္းျပည္သစ္တပ္ဖြဲ ့မွာ သစ္ေတာၾကိဳးဝိုင္းအတြင္း၄င္းတို ့ ေခါင္းေဆာင္ အတြင္းေရးမွဴးဗိုလ္အိုက္ေဒါင္း မွာ မိုင္းထိ၍ ေျခေထာက္ ျဖတ္ပစ္ လိုက္ရသည့္အေပၚ ေကအန္ယူအား အခဲမေျပျဖစ္ခ်ိန္၊ နားလည္မွဳလြဲမွား ေနခ်ိန္၌ ကယန္းျပည္သစ္လွဳပ္ရွားတပ္ဖြဲ ့မွက်ေနာ္တို ့က်ေနာ္တို ့မကဒတ အလုပ္အဖြဲ ့အား၄င္းတို ့ ႏွင့္ လာေရာက္ ပူးေပါင္းရန္ စာျဖင့္ကမ္းလွမ္းလာ သည္၊

က်ေနာ္တို ့မွာ ဗဟိုမွညႊန္ၾကားခ်က္ မရေသးပဲ ၄င္းတို ့ကမ္းလွမ္းလာသည့္အေပၚ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုအထိ ေစာင့္ရန္ျပန္ၾကားထားသည္၊
မၾကာမီ ကယန္းေဒသခံတပ္ဖြဲ ့မွ အိမ္ေထာင္သည္မ်ား စခန္းခ်သည့္ ေနရာသို ့ လာေရာက္ ေနရာယူျပီး ေသနတ္မ်ားျဖင့္ လာေရာက္ ပစ္ခတ္ၾက၍ အိမ္ေထာင္သည္ ရဲေဘာ္မ်ားမွ မဟာမိတ္ ျဖစ္ေနမွန္းသိႈ မဟာမိတ္ စည္းကို ေစာင့္ထိမ္းေသာအားျဖင့္ ျပန္လည္ ပစ္ခတ္မွဳမ်ား မျပဳလုပ္ခဲ့ပါ၊

-မကဒတ တာဝန္ရွိသူမ်ား

ဤစာရရျခင္း ကယန္းျပည္သစ္တပ္မေတာ္ႏွင့္ လာေရာက္ေတြ ့ဆံုရန္ တေမာခိုေက်းရြာသို ့ ယခုလာသည့္ဆက္သားႏွင့္ တပါတည္းလိုက္ခဲ့ ပါရန္- ဆိုသည့္ ကယန္းတပ္ဖြဲ ့မွဴး၏ လက္မွတ္ျဖင့္ ဆင့္ေခၚသည္၊ ထိုစာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို ့အလုပ္အဖြဲ ့မွ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ရဲေဘာ္တစ္ဦးသြားေရာက္ ေတြ ့ ဆံုပါသည္၊ ေနာက္တစ္ေန ့ ထိုႏွစ္ဦးျပန္မေရာက္လာပါ၊ ၾကားရသည့္သတင္းအရ ကယန္းျပည္သစ္မွ က်ေနာ္တို ့ရဲေဘာ္ႏွစ္ဦးကို လက္ျပန္ၾကိဳး တုတ္၍ ဖမ္းဆီးထားေၾကာင္းသိရသည္၊ ထိုႏွစ္ဦးကို ဖမ္းဆီးသည့္ေနရာမွာ အလယ္ေခ်ာင္းရြာ။ ကင္းလိုက္ေၾကာ၌ ျဖစ္သည္၊ ၄င္းတို ့မွ အခ်က္(၇)ခ်က္ပါ သည့္ အတိုင္း-

(၁)ကယန္းျပည္သစ္သို ့ဝင္ပါ၊
(၂)ကယန္းျပည္သစ္ ရဲေဘာ္ တစ္ေယာက္၏ ႏိုင္ငံေရးခံစားပိုင္ခြင့္ အတိုင္းခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိေစရမည္၊
(၃)ကယန္းျပည္သစ္ ပါတီႏွင့္အတူ ေဒသဆိုင္ရာဖြံ ့ျဖိဳးေရးအတြက္ ဝိုင္းဝန္းလုပ္ေဆာင္ရန္၊
(၄)တာဝန္ႏွင့္ရာထူးအလိုက္ ကယန္းျပည္သစ္ တပ္မေတာ္တြင္ ရယူခံစားပိုင္ခြင့္ ရွိေစရမည္၊
(၅)သင့္ေတာ္သည့္ အခ်ိန္ကာလ(သို ့မဟုတ္) ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန ေပးသည ကာလတြင္ သက္ဆိုင္ရာအဖြဲ ့အစည္းမ်ားသို ့ ျပန္ခြင့္ျပဳမည္၊
(၆)ကယန္းျပည္သစ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ ေအာက္တြင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရမည္၊
(၇)ကယန္းျပည္သစ္ တာဝန္ရွိသူမ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ မရပဲမည္သည့္အဖြဲ ့အစည္း ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ခြင့္ မျပဳလုပ္ရ- ဟုပါရွိပါသည္၊
ထိုအခ်က္မ်ားကို ရဲေဘာ္တိုင္းဖတ္ၾကားသိေစျပီး အလုပ္အဖြဲ ့ေဆြးေႏြးပြဲ ထိုင္ျဖစ္သည္၊

ေကအန္ယူ တပ္မဟာ(၂)သို ့နဂိုက ဆုတ္ခြာရန္ ေရြးခ်ယ္ထား ေသာ္လည္း ရန္သူႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ေရး အဖြဲ ့မ်ားမွ ဆုတ္ခြာမည့္ လမ္းေၾကာင္း မ်ားကိုတပ္အင္အား အခိုင္အမာျဖင့္ ခ်ထားေၾကာင္း သိရသည္၊

ထို ့ေၾကာင့္ ပထမ ဆုတ္ခြာမည့္ လမ္းေၾကာင္း အစီအစဥ္ မေအာင္ျမင္ခဲ့၊
ဒုတိယအခ်က္မွာ-ကယန္းျပည္သစ္သို ့ဆုတ္ခြာရန္၊

တတိယအခ်က္မွာ ထိုႏွစ္ခုကို မေရြးခ်ယ္ပဲ လက္ရွိေဒသ၏ အင္အား။ လက္နက္။ ဆက္ရပ္တည္မည္ ဆိုပါက ရန္သူ၏ ေျခမွဴန္းျခင္းကို ခံရမည္မွာ မလြဲမေသျဖစ္သည္၊

ထို ့ေၾကာင့္ အဖက္ဖက္မွ သံုးသပ္ျပီး အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အသင့္ေတာ္ဆံုး ေရြးခ်ယ္မွဳ နည္းလမ္းတစ္ခုကို က်ေနာ္တို ့ေရြးခ်ယ္လိုက္ရပါျပီ၊ ထိုေရြးခ်ယ္မွဳ ကေတာ့-ကယန္းျပည္သစ္ နယ္ေျမသို ့ဆုတ္ခြာရန္ ျဖစ္ပါသည္၊

ကယန္းျပည္သစ္ေဒသ၊

မကဒတအလယ္ပိုင္း အလုပ္အဖြဲ ့သည္ ကယန္းျပည္သစ္ပါတီ. ထုတ္ျပန္ခ်က္သေဘာထားအတိုင္း ကယန္းျပည္သစ္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲ ေရး နယ္ ေျမ၏ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုအထိ ရပ္တည္လွဳပ္ရွားရန္ အတြက္ ယခု ကယန္းျပည္သစ္ နယ္ေျမထဲသို ့ က်ေနာ္တို ့ေရာက္၇ွိလာခဲ့ၾကသည္၊

အလယ္ေခ်ာင္းရြာတြင္ ကယန္းျပည္သစ္အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္အိုက္ေဒါင္းမွ ဝမ္းပန္းတသာျဖင့္ က်ေနာ္တို ့အားၾကိဳဆို၏၊ ၄င္းတို ့. ေဒသတြက္ ေခါင္ရည္ မ်ားျဖင့္ တည္ခင္းဧည့္ခံၾကသည္၊

-က်ေနာ္တို ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲရတဲ့ သေဘာကလည္း က်ားနဲ ့ႏြားနဲ ့ေပါင္းထားရတဲ့ သေဘာေပါ့ဗ်ာ၊
-အခုလို အပစ္အခတ္ရပ္စဲ လိုက္ရေတာ့ က်ေနာ္တို ့လူမ်ိဳးေတြလည္း ေပၚတာ အဆြဲမခံရ ေတာ့ဘူး၊
-ကိုယ့္ေတာင္ယာ ကိုယ္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ ႏိုင္တာေပါ့၊
-နယ္ေျမေဒသဖြံ ့ျဖိဳးေရးအတြက္ နအဖက က်ေနာ္တို ့ကို စာသင္ေက်ာင္း။ ကားလမ္း။ ေဆးခန္းေတြ ေဖာက္လုပ္။ ေဆာက္လုပ္ေပးဖို ့ အစီအစဥ္ ရွိပါတယ္၊
-ႏိုင္ငံေရးစကားကိုေတာ့ ယခုအခ်ိန္မွာ သူတို ့က က်ေနာ္တို ့ကို ေျပာခြင့္မျပဳေသးဘူးလို ့သိရတယ္၊
-ခုခ်ိန္ဟာ ေဒသဖြံ ့ျဖိဳးေရးနဲ ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အခ်ိဳ ့ကိုသာ လုပ္ခြင့္ျပဳထား ပါတယ္၊
-ႏိုင္ငံေရး စကားကိုေတာ့ အခြင့္အခါသင့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္ေပးပါ့မယ္လို ့ေတာ့ သေဘာထား ရွိပါတယ္၊

အထက္ပါ စကားမ်ားသည္ ကယန္းျပည္သစ္ အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္အိုက္ေဒါင္းမွ က်ေနာ္တို ့ကို မိတ္ဆက္ ေပးေသာ စကားခ်ပ္မ်ားျဖစ္သည္၊

ကယန္းျပည္သစ္ေဒသမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ကယန္းလူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ကရင္ႏွင့္ ကယန္းနယ္ေျမအစပ္တြင္ ကယန္းလူမ်ိဳး အနည္းစုႏွင့္ ကယန္း ေဒသေနထိုင္သူ ကရင္လူမ်ိဳး အမ်ားစုလည္း နန္းခ်ိဳေခ်ာင္း နေဘးတြင္ ေတာင္ယာ။ ဥယ်ာဥ္လုပ္ငန္းျဖင့္ လုပ္ကိုင္စား ေသာက္ေနထိုင္ၾကသည္၊
အမ်ားစု မွာ ရိုမန္ကက္သရစ္ ဘာသာဝင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္၊

သဲေပ်ာ္ရြာတြင္ နအဖ ေဖာက္လုပ္ထားေသာ ေျမညီေျခာက္ေပ ကားလမ္းတစ္ခုေတြ ့ရသည္၊ ထိုကား လမ္းသည္ ေျခာက္ေသြ ့ရာသီတြင္သာ ကားအသြား အလာရွိျပီး။ မိုးတြင္က်လ်င္ ကားသြားလာ၍ မရပါ၊
ရြာအခ်ိဳ ့တြင္ စာသင္ေက်ာင္းသာရွိျပီး ေက်ာင္း ဆရာ။ ဆရာမမ်ား လံုေလာက္မွဳ မရွိတာကို ေတြ ့ရသည္၊
ေက်ာင္းေတြမွာလည္း အေျခခံပညာ မူလတန္း အဆင့္မွ်သာ ဖြင့္လွစ္ ေပးထားတာကိုေတြ ့ ရသည္၊



 ေဒသခံလူထုမွာ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး အခက္အခဲ ရွိသည္၊ ရြာမ်ားမွ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသား ကယန္းလူထုမွာ ေစ်းဝယ္ရာတြင္ ရြာမွတစ္ညအိပ္ ေျခက်င္ သြားရသည္၊ ေသာက္ေရခပ္။ လိပ္သိုလ္။ေတာင္ငူျမိဳ ့မ်ားသို ့ေျခက်င္ သြားရသည္၊ အထူးသျဖင့္ သူတို ့ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ရသည့္ လုပ္ငန္း မွာ ေတာင္ယာ ခုတ္ျခင္း အဓိကျဖစ္သည္၊

ေတာင္ယာမ်ားကို ခုတ္ဖန္မ်ားေသာအခါ ေတာင္ယာမ်ားမွာ နာလန္မထူျဖစ္ၾကရသည္၊ သစ္ၾကီး။ ဝါးၾကီးပင္မ်ား မွာ ရွားပါး သေလာက္ျဖစ္ ေနသည္၊ အခ်ိဳ ့ရြာမ်ားတြင္ စိမ္းလန္းစိုျပည္သည့္ သစ္ေတာမ်ား မရွိမွဳေၾကာင့္ ေရရွားပါးမွဳမ်ားျဖစ္ၾကရသည္၊
အခ်ိဳ ့ေတာင္တန္း မ်ားမွာ ေတာင္ယာခုတ္ဖန္မ်ား ေသာေၾကာင့္ ေနာက္သစ္ပင္မ်ား မေပါက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ေတာင္ကတံုးၾကီးမ်ား ျဖစ္ေနတာကို ေတြ ့ရသည္၊
လူေနမွဳ အဆင့္အ တန္းမွာလည္း အလြန္မွ နိမ့္က်ပါသည္၊

က်န္းမာေရး ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ား အားနည္းမွဳေၾကာင့္ ဝမ္းကိုက္ေရာဂါ။ ငွက္ဖ်ား ေရာဂါ ေၾကာင့္ ေသဆံုးမွဳ အမ်ားအ မ်ားအျပားရွိၾကပါသည္၊ အခ်ိဳ ့ရြာ သားမ်ားမွာ ေဒသအတြင္း စီးပြားေရး မယ္မယ္ရရ မရွိသည့္အတြက္ မိုးကုတ္သို ့ထြက္၍ ေက်ာက္တြင္း တူးသည့္အလုပ္ မ်ား သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ၾက သည္၊

မကဒတအလုပ္အဖြဲ ့သည္ ကယန္းျပည္သစ္ဗဟိုေကာ္မီတီမ်ား. စီမံခန္ ့ခြဲမွဳ ေအာက္တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရသည္၊ ကယန္းျပည္သစ္ ပါတီဥကၠဌ မွာ ငိန္းကယန္းထန္(ဝါ) ဦးေရႊေအးျဖစ္သည္၊

၁၉၆၂ခုႏွစ္မွစ၍ ေတာခိုေသာတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ ကယန္းလူမ်ိဳးလြတ္ေျမာက္ ေရးအတြက္ ေတာ္လွန္ေရးတာဝန္ကို တက္ၾကြစြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ လူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္၊ ဥကၠဌ ဦးေရႊေအးမွာ အပစ္ အခတ္ ရပ္ျပီးေနာက္ပိုင္း သိက်ိတ္ရြာ၌ ေဒသခံ ကယန္းတိုင္းရင္းသား မ်ားႏွင့္အတူ လယ္ယာမ်ား လုပ္ကိုင္ထြန္ယက္ ေနတာကိုေတြ ့ရသည္၊

ဒကစ (ေဒသကြပ္ကဲေရး စစ္ဦးစီး)ႏွင့္ ကယန္းျပည္သစ္ တပ္မေတာ္ စစ္ဦးစီးတို ့မွာ လြဳိင္ေကာ္႔ မၾကာခဏ ေတြ ့ဆံုစကားေျပာၾကသည္၊ လြိဳင္ေကာ္ တြင္ ေထာက္လွမ္းေရး (၂၇)ရွိ၏။ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိမ်ားမွ ယခုတဖန္ ကယန္းျပည္သစ္ တြင္ေရာက္ရွိေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ၄င္းတို ့ ထံအပ္ႏွံ ရမည္ဟု ဖိအားေပး အၾကပ္ကိုင္လာသည္၊

ထိုအခါ ကယန္းျပည္သစ္ ဗဟိုေကာ္မီတီမွ ပထမအၾကိမ္၌ ယခုေရာက္ရွိေနသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား မွာ ကယန္းျပည္သစ္ ပါတီ၏ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳ ေအာက္၌ ရွိ၍ နအဖထံ အပ္ႏွံဖို ့ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္းတံု ့ျပန္ခဲ့သည္၊
ထိုကိစၥေၾကာင့္ ကယန္းျပည္သစ္ ဗဟိုေကာ္ မီတီ အတြင္း သေဘာထား အခ်ိဳ ့ကြဲၾကျပန္သည္၊
ဒုတိယ အၾကိမ္ ေ၇ကန္ပုေလာရြာတြင္ အေရးေပၚ အစည္းအေဝးျပဳလုပ္ရာ႔ ထိုကိစၥ ပါလာ၍ ထိုအစည္း အေဝးမွတညီတညြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ကေတာ့-

ကယန္းျပည္သစ္ေဒတြင္ေရာက္ရွိေနေသာ -ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္-တပ္ဖြဲ ့ဝင္မ်ားကို ကယန္းျပည္သစ္ ေဒသအတြင္းမွ ရက္ပိုင္းအတြင္း မရွိေရးတို ့ျဖစ္ သည္၊

ေထာက္လွမ္းေရး(၂၇)မွေျပာရာတြင္ လက္ရွိေဒသ အတြင္းမွာရွိသည့္ ေက်ာင္းသား မ်ားကို ၄င္းတို ့လက္တြင္းသို ့အပ္လ်င္အပ္။ မအပ္လ်င္ ၄င္တို ့ ကိုယ္တိုင္ ေဒသအတြင္းသို ့ဝင္ျပီး တပ္အင္အားျဖင့္ ဝင္ေရာက္ရွင္းလင္းရလိမ့္မည္ဟု ဖိအားေပးခဲ့သည္၊

ထို ့ေၾကာင့္-မကဒတ အလယ္ပိုင္းအလုပ္အဖြဲ ့ ရဲေဘာ္မ်ားသည္ သိက်ိတ္ရြာတြင္ အေရးေပၚ ေဆြးေႏြးပြဲျပဳလုပ္ျပီး ခရီးထြက္ရန္ အလ်င္အျမန္ ျပင္ဆင္ၾကရ ေတာ့သည္၊ အခ်ိဳ ့ရဲေဘာ္မ်ားမွာ ေဒသအတြင္း၌ ေတာင္ယာမ်ားခုတ္ျပီး စပါးရိတ္ရန္အသင့္ျဖစ္ ေနေခ်ျပီ၊ ထိုစပါးမ်ား ရိတ္သိမ္းခြင့္မရပဲ ခရီးထြက္ရေတာ့မည္၊

အလယ္ပိုင္း ေဒသတြင္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သည့္ ေသနတ္မ်ားကို ယခုလို ကယန္းေဒသမွ ျပန္ထြက္ခြာရာတြင္ ကယန္းျပည္သစ္ ပါတီက လက္နက္မ်ား။ က်ည္ဆံမ်ား။ ယူေဆာင္သြားခြင့္ မရွိဟု သေဘာထား ထုတ္ျပန္ လိုက္ပါသည္၊ ရဲေဘာ္မ်ားသည္ မိမိတို ့တိုက္ပြဲဝင္ေသနတ္မ်ားကို ယူေဆာင္ သြားခ်င္ ေသာ္လည္း ယူေဆာင္ခြင့္မရ သည့္အေပၚ ဝမ္းနည္းမွဳမ်ားျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာျဖင့္ ဥကၠဌ ငိန္းကယန္းထန္(ဝါ) ဦးေရႊေအး ရံုး၌ ေသနတ္မ်ား အပ္ႏွံလိုက္ရသည္၊ ရဲေဘာ္အခ်ိဳ ့လူမျမင္သည့္ ေနရာမ်ားတြင္ ဝမ္းနည္းဆို ့တဲ့စြာ ငိုေၾကြး ေနၾကသည္၊

မၾကာမီ-ဖိုးဝိကား အျဖဴၾကီးက ဖင္ထိုး၍ ခရီးထြက္ရန္ ေစာင့္ေန၏၊ က်ေနာ္တို ့အားလံုး ကားေပၚသို ့ကိုယ္စီတက္လိုက္ၾကသည္၊ ကယန္းျပည္ သစ္ရဲေဘာ္အခ်ိဳ ့မွာ က်ေနာ္တို ့ကိုၾကည့္၍ ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ ႏွဳတ္ဆက္ၾကသည္၊ သိက်ိတ္ရြာမွ ဤအေၾကာင္းသိျပီးသား ရြာသားအခ်ိဳ ့ ေဒသထြက္ ေခါင္က်ရည္ ပုလင္းမ်ား လက္ေဆာင္ေပး လာၾကသည္၊ ညေန ေနဝင္စအခ်ိန္၊ သိက်ိတ္ရြာမွ ကားထြက္စျပဳျပီ၊ ဖိနပ္ မပါပဲ မ်က္ရည္သုတ္ျပီး ေျပးလိုက္ လာေသာ ရဲေဘာ္ၾကီးတင္ဝင္း အသံက “-ညီေလးေရ-သြားႏွင့္ဦးကြာ။ တို ့ရွစ္ေလးလံုး ညီအစ္ကို တေတြ။ တစ္ေန ့ျပန္ဆံုၾကဘို ့ဆုေတာင္းကြာ-” ဟုငိုသံၾကီး ႏွင့္ႏွဳတ္ဆက္ဝမ္းနည္းသံ- ၾကားေနမိ၊ လမ္းတေလ်ွာက္၌ ေတာစံပယ္ အရိုင္းနံ ့မ်ား။ ညေမႊးပန္း ရနံ ့မ်ား။ ႏွင္းခိုးျမဴမွဳ ံေတြ ပတ္လယ္ ဝိုင္ထားသည့္ ေတာင္ တန္းေတြကို နဂါးၾကီး တစ္ေကာင္က ပါတ္ေခြထားသည့္ အလား--ယေန ့အထိ ထိုျမင္ကြင္းေတြက က်ေနာ့္ မ်က္ဝန္းအိမ္ထဲက ထြက္မသြားေသးပါ၊

 ကယန္းျပည္သစ္ေရာက္ မကဒတတပ္ဖြဲ ့ဝင္ အခ်ိဳ ့သည္ လြိဳင္ေကာ္ ေထာက္လွမ္းေရး(၂၇)၏ ဖိအားေပးမွဳေၾကာင့္ (၂၅)ရက္။ ေအာက္တိုဘာ ၁၉၉၈ တြင္ ကားျဖင့္ လြိဳင္ေကာ္ႏွင့္ လိပ္သိုလ္ အၾကားကားလမ္းသို ့လိုက္ပို ့ေပးသည္၊ ထိုကားလမ္းမွ က်ေနာ္တို ့ျဖတ္ဆင္းျပီး ေဒါလီရြာသို ့ေရာက္ သည္၊ ၄င္းရြာ တြင္ တညအိပ္ျပီး နံနက္မိုးမလင္းမွီ ခရီးထြက္ဘို ့ျပင္ဆင္ၾကသည္၊ က်ေနာ္တို ့ခရီးထြက္ရမည့္ လမ္းေၾကာင္းမွာ ကလလတ-အုပ္ခ်ဳပ္ေရး နယ္ေျမသို ့ ျဖစ္သည္၊

မူရင္းလမ္း အတိုင္းသြားလ်င္ ေန ့ဝက္ႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္သို ့ေရာက္ႏိုင္သည္၊ သို ့ေသာ္ သတင္းေပါက္မည္ စိုး၍ လမ္းေၾကာင္း အတိုင္းမသြားပဲ ေတာတိုး၍ ခရီးတြက္ရသည္၊ ကယန္းျပည္သစ္ ေဒသအစပ္ႏွင့္ ကလလတ- ေဒသအစပ္အၾကား ေတာင္မ်ားမွာ ျမင့္မားမို ့ေမာက္လွသည္၊
တခါတရံ မတ္ေစာက္ လွ၏။ အတက္ဆိုးလွေသာေတာင္မ်ားမွတဆင့္ ခက္ခက္ခဲခဲ ျပန္ဆင္းျပီး ေခ်ာင္းၾကိဳ။ ေခ်ာင္ၾကား ေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ရ ျပန္သည္၊

က်ေနာ္တို ့ ခရီးထြက္ တြင္ ဒီေန ့ အဖို ့အေရာက္ခ်ီတက္ ရမည့္ေနရာမွာ ကလလတ အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္မွဴး ေရႊဝါ သစ္ေတာရံုးသို ့ျဖစ္သည္၊ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့အား လမ္းျပအျဖစ္ ကယန္းျပည္သစ္ ဥကၠဌရံုးမွ ရဲေဘာ္ ေအာင္ေက်ာ္မွ ဦးေဆာင္သည္၊ ေတာင္ေၾကာ ေရစပ္မ်ားတြင္ ကၽြန္းသစ္တံုးၾကီးမ်ား အစီအရီေတြ ့ ရသည္၊ ခရီးထြက္ ေနစဥ္အတြင္း ခပ္ေဝးေဝး ေတာင္ေၾကာမ်ား အေပၚမွ ကားသံအခ်ိဳ ့ၾကားရသည္၊

ထိုကားသံသည္ ရာဒိုသို ့သြားေသာကားျဖစ္ေၾကာင္း လမ္းျပရဲေဘာ္မွရွင္းျပသည္၊ က်ေနာ္ တို ့အဖြဲ ့တြင္ အိမ္ေထာင္သည္(၂)ဦးပါသျဖင့္ ခရီးထြက္ ရာတြင္ အေတာ္ အခက္အခဲ ျဖစ္ရသည္၊ ရဲေဘာ္တစ္ဦး၏ ဇနီးမွာ ကိုယ္ေလးလက္ဝန္ၾကီးျဖင့္၊ ကလလတ သစ္ေတာရံုးသို ့ ည(၁၉းဝဝ) နာရီ ေလာက္မွ ေရာက္ၾကသည္၊ သစ္ေတာရံုးသို ့မေရာက္မွီ ေရစီးၾကမ္းသည့္ ထူးေခ်ာင္းၾကီးကို ျဖတ္ကူးရသည္မွာ အသဲတေအးေအး ျဖစ္မိသည္၊

ေခ်ာင္းအက်ယ္မွာ က်ဥ္းေသာ္လည္း ေခ်ာင္းတဘက္ကမ္းသို ့ကူးရန္ သစ္တံုးတစ္တံုး တည္းျဖင့္ ကန္ ့လန္ ့ျဖတ္ခင္းထားသည္၊ ေဘးတဘက္ တခ်က္ တြင္ လက္ကိုင္ စရာတစံု တခုမွ မရွိ၊ ကူး၇သည္မွာမလြယ္ကူလွ၊ ျပဳတ္က်သြားလ်င္ ထိုေရစီး၌ သယ္ေဆာင္ရာသို ့တဟုန္ထိုး ပါသြားႏိုင္သည္၊
က်ေနာ္ တို ့အေျဖင့္ ကူးႏိုင္ေသာ္လည္း အိမ္ေထာင္သည္ ရဲေမ(၂)ဦး ကူးမွ ကူးႏိုင္ပါ့ မလားလို ့ ရင္တမမျဖင့္ တဘက္ကမ္းမွေစာင့္ရင္းၾ ကည့္ေနမိသည္၊

ရဲေဘာ္မ်ားမွ ရဲေမ(၂)ဦး အထုတ္ အပိုးမ်ားကို ခြဲေဝယူေဆာင္ၾကျပီး ၄င္းတို ့(၂)ဦး အလြယ္ အပိုးမပါ ဒီအတိုင္း ကူးေစသည္၊ ရဲေမ(၂)ဦးမွာ စိတ္ဓါတ္ ခိုင္မာစြာျဖင့္ ထူးေခ်ာင္း၏ ေရစီးၾကမ္းလွေသာ အခက္ အခဲကို ေက်ာ္လႊား ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္၊ ထိုတစ္ည ပင္ပန္း ႏြမ္းနယ္စြာ အိပ္စက္အနားယူ လိုက္ၾကသည္၊

က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့မွာ ကလလတ သစ္ေတာရံုးတြင္ (၅)ရက္မွ် ေနထိုင္အနားယူၾကျပီး ေအာက္တိုဘာလ(၂၉)ရက္ေန ့။ နံနက္(၉းဝဝ)နာရီတြင္ေရွ ့ ခရီးဆက္ၾကသည္၊

လမ္းခရီးလံုျခံဳ ေရးအတြက္ ေသနတ္ (၅)လက္ကို ယူေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း ထိုသစ္ေတာရံုးမွ ထားခဲ့ရမည္ ဆိုျပန္ေသာေၾကာင့္ ထားခဲ့ရျပန္သည္၊ ျမတ္ႏိုးယုယစြာ ေထြးပိုက္ခဲ့ရေသာ ေသနတ္ႏွင့္ က်ည္ေဘာက္အခ်ိဳ ့ကို ေနာက္ဆံုး အေလးျပဳ၍ ေပးလိုက္ရျပန္သည္၊
စိတ္ထဲ နစ္နစ္ သည္းသည္း ခံစား လိုက္ရသည္၊ လမ္းျပမွာ ယခင္လမ္းျပ မဟုတ္ပဲ ရဲေဘာ္ တစ္ေယာက္မွ ပို ့ေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္၊

အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေဒသ အတြင္းရွိ ရြာမ်ား၏ အမည္မ်ားကို ေမးရင္း စကား တေျပာေျပာႏွင့္ ေတာေတြကို တေတာျပီး တေတာ တေတာင္ျပီးတေတာင္ ေက်ာ္ျဖတ္ ေနရ သည္၊

ဟာအို (ပလဲ့)။ ဝယ္ဒိုးသာ (ရြာသစ္။ ရြာေဟာင္း)။ ယူလီးခို (ေဂေကာ) ဂိတ္စခန္း စသည့္ ရြာမ်ားျဖတ္ျပီး ယူလီးခိုတြင္ က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့နားၾက သည္၊
ယူလီးခိုရြာအေရွ ့ဘက္ တြင္ ႏြားကုန္သည္မ်ား စခန္းခ်အနားယူသည့္ ဝါးတဲတစ္ခုတြင္ စခန္းခ်ေစသည္၊ ညဘက္အိပ္လို ့ တိတ္ဆိတ္၍ အိပ္ေမာ က်ခ်ိန္ ေလာက္တြင္ ဝါးတဲ တဘက္တခ်က္မွ ခ်ံဳႏြယ္မ်ားကို တိုးျပီး အုပ္လိုက္ ေတာတိုးသံ ၾကားရ၍ ရဲေဘာ္မ်ားအားလံုး အလန္ ့တၾကား ဝါးတဲေပၚမွ ထ၍ လြတ္ရာ လြတ္ေၾကာင္း ထြက္ေျပးၾက ကုန္သည္၊

အမွန္က ခ်ံဳတိုးလာေသာ အသံမွာ ရန္သူမဟုတ္ပဲ ႏြားမ်ားျဖစ္ေန၍ ငိုအားထက္ ရယ္အားသန္ ေနမိသည္၊
သို ့ေသာ္ ထိုသို ့အျဖစ္မ်ိဳး ႏြားမဟုတ္ပဲ ရန္သူသာ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ခဲ့မည္ ဆိုလ်င္ က်ေနာ္တို႔၏ ဘဝမွာ ရန္သူ၏ ေသနတ္သံ ေအာက္မွာ အသက္အားလံုး ေပ်ာက္သြား ၾကမည္ကို ေတြးရင္းျဖင့္ ဝမ္းနည္းအားငယ္မွဳ မ်ားျဖစ္ခဲ့ ရသည္၊

က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့သည္ ယူလီးခို (ေဂေကာ) ဂိတ္စခန္းမွ ႏိုဝင္ဘာလ(၃)ရက္ ၁၉၉၈။ နံနက္ (၇းဝဝ)နာရီတြင္ ခရီးဆက္ၾကရာ လို ့ေဒး။ ေဘခီး။ လပါခီးရြာမ်ား သို ့ျဖတ္ေက်ာ္ရသည္၊ ကလလတ ေဒသသည္လည္း ကယန္းျပည္သစ္ ေဒသလိုပဲ ေတာင္မ်ားမွာ ေတာင္ယာမ်ား အထပ္ထပ္ခုတ္ထား၍ သစ္ၾကီး ဝါးၾကီးပင္မ်ား မေတြ ့ရသေလာက္ ရွားပါးသည္၊ ဘရယ္ေစာ္ရြာဝသို ့က်ေနာ္စတင္ ဝင္ေရာက္ရာတြင္ စစ္ယူနီေဖာင္းႏွင့္ အဖြဲ ့တဖြဲ ့ကို အိမ္ တစ္အိမ္၌ေတြ၍ ေန၏၊ ပထမ ရင္ထဲထိတ္ သြားသည္၊ ရန္သူ ့တပ္မ်ားျဖစ္ ေနမလား။ ေလးဆယ္မမ က်ည္တြဲ အီကြန္ ့မင့္ကို တဲ၏ ဝါးအစြန္းတြင္ ခ်ိတ္ထားသည္ကိုေတြ ့ရသည္၊ အီကြန္ ့မင့္တြင္ ပုဝါအနီကိုလည္း ေတြ ့ရသည္၊ က်ေနာ့္မွာ ေရွ ့သို ့ဆက္မတိုးရဲပဲ လမ္းျပျဖစ္သူအား ေနာက္လွည့္ သတင္းပို ့သည္၊ လမ္းျပမွစက္ဖြင့္၍ ထိုအဖြဲ ့အား ဆက္သြယ္ရာ ထိုအဖြဲ ့မွာ ရန္သူ ့အဖြဲ ့မဟုတ္ပဲ ေကအန္ပီပီမွ လွဳပ္ရွား တပ္ဖြဲ ့ျဖစ္ေနမွန္း သိရသည္၊

တပ္ၾကပ္ၾကီးျဖစ္သူ ရဲေဘာ္မွာ ယခင္က မကဒတ တပ္ရင္း(၃ဝ၃)တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ ဘူးေသာ ရဲေဘာ္ျဖစ္မွန္း ေနာက္မွ သိရသည္၊
ထိုရဲေဘာ္ မ်ားမွ က်ေနာ္တို ့၏ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို နားလည္ျပီး အစစ ကူညီေပး ရွာသည္၊
က်ေနာ္တို ့အားယခုလာသည့္ လမ္းေၾကာင္း အတိုင္းေရွ ့ဆက္မတိုးဖို ့ အၾကံေပးသည္၊ ဖားေဆာင္းဂြင္တြင္ က်ေနာ္တို ့သတင္းကို အတိအက် ရထားေသာ ရန္သူမွ တပ္မ်ား အခိုင္အမာ ခ်ထား ေၾကာင္း သိရ၍ ထိုခရီးကို ေရွ ့ဆက္ဖို ့မစဥ္းစားေတာ့ရန္ က်ေနာ္တို ့ေဆြးေႏြးတိုင္ၾကသည္၊

ထို ့ေၾကာင့္ ထိုခရီးမဆက္ပဲ လမ္းေဘးေတာင္ယာတဲ႔ တညနားလိုက္ၾကသည္၊ ထိုတစ္ညေရမရွိ၍ တမင္းတနပ္ ငတ္ခဲ ့ၾကေသးသည္၊

 ထိုေဒသတြင္ ေကအန္ပီပီမွ နယ္ေျမခံမ်ားႏွင့္ ကလလတ နယ္ေျမတာဝန္ခံ မ်ားမွာ နားလည္မွဳ ရယူထားၾကသည္၊
ေကအန္ပီပီ ကလည္း ကလလတ ရဲေဘာ္မ်ား ကို မလြဲမေရွာင္သာမွ ေတြ ့ခဲ့ရင္ေတာင္ တိုက္ပြဲ မျဖစ္ရန္။ ကလလတကလည္း ေကအန္ပီပီ တပ္မ်ား လွဳပ္ရွားသြားလာၾကတာကို ေတြ ့လ်င္ တိုက္ပြဲမေဖာ္ ေဆာင္ရန္ ညႊန္ၾကား ထားသည္ဟု သိရသည္၊
ထိုနယ္ေျမမွာ ေကအန္ပီပီႏွင့္ ကလလတ(၂)ဖြဲ ့၏ ဆံုခ်က္ အေကာက္အခြန္ ေဒသမ်ားျဖစ္ၾကသည္၊ ထို ့ေၾကာင့္ အက်ိဳးစီးပြားအရ ေရရွည္အက်ိဳးကိုေမ်ွာ္ကိုးျပီး တိုက္ပြဲ မျဖစ္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္၊

က်ေနာ္တို ့ကရိန္နီလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ခရီးထြက္ဖို ့သေဘာတူဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္၊ ေနာက္ထပ္ လမ္းေၾကာင္း စဥ္းစားရာတြင္ ယခုကရိန္နီ နယ္စပ္ေတာင္ေၾကာမ်ားကို ျဖတ္ျပီး အေနာက္ေတာင္ေထာင့္ ေကအန္ယူေဒသသို ့ျဖတ္ခ်ိဳးဝင္ရန္ စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ ခဲ့ၾကသည္၊
ယခုက်ေနာ္တို ့ စခန္းခ်သည့္ ေနရာမွာ ကလလတ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသအတြင္းမွ ေတာသီးဖိုရြာ တြင္ျဖစ္သည္၊
ေတာသီးဖိုရြာ.ေအာက္တြင္ ဖဲေလာ္ေခ်ာင္း ရွိသည္၊ ဖဲေလာ္ ေခ်ာင္းကို ေက်ာ္ျပီးမွ ေကအန္ယူ နယ္စပ္ကိုေရာက္မည္၊ လမ္းခရီးမွာ ရက္ပိုင္း။ လပိုင္းေလာက္အထိၾကာႏိုင္မည္ဟုခန္ ့မွန္းၾကသည္၊

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ရန္သူ ့အေျခ အေနႏွင့္ က်ေနာ္တို ့၏ ခ၇ီးစဥ္ကို သတင္းမေပါက္ ၾကားေအာင္ လ်ိဳ ့ဝွက္စြာ ထြက္ခြာရန္ အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္၊
(၂၇)ရက္။ႏိုဝင္ဘာ ၁၉၉၈ ေန ့ ေတာသီးဖို ရြာမွ စထြက္ရာ(၂၉)ရက္ ႏိုဝင္ဘာ ၁၉၉၈ေန ့တြင္ ကရိန္နီ ထိန္းခ်ဳပ္ရာမီးခါးတဲရြာသို ့ေရာက္ရွိသည္၊ လမ္းခရီးတြင္ ရြာအခ်ိဳ ့မွာ ရန္သူမွမီး ရိွဳ ့ထား၍ အိမ္တိုင္မ်ားမွာ မီးကၽြမ္းထား၍ မီးေသြးေခ်ာင္ႁကီးေတြအလားေတြ ့ရ၏၊

ခရစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားမွာ ယိုယြင္းပ်က္စီး၍ ခ်ံဳႏြယ္မ်ား အၾကား တည္ရွိေန တာေတြ ့ရျပန္သည္၊
ဘုရားေက်ာင္းထဲတြင္ အိမ္ေမြးဆိတ္မ်ား၌ ေခ်တံုးမ်ား။ သခင္ေယရွဳ ့ရုပ္ပံုကားခ်ပ္မွာ ယိုယြင္း ပ်က္စီး ေနတာေတြ ့ရႈ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိရံု ကလြဲျပီး ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ၊ နာမည္ၾကီးလွသည့္ ဘြီးေကာ္ဘြားခီး ေတာင္ေၾကာကို အေဝးမွ လွမ္းေတြ ့ေနရသည္၊ က်ေနာ္တို ့ အဖြဲ ့ဘြီးေကာ္ဘြားခီး သို ့(၂းဝဝ)နာရီေက်ာ္မ်ွ သြားရသည္၊ ထိုေတာင္သို ့မေရာက္မွီ မီခါးေဒး(ရြာပုန္း)ရြာမွာပဲ စခန္းခ်ျဖစ္သည္၊

မီးခါးေဒးရြာတြင္ စခန္းခ်စဥ္၊ ရြာထဲလွည့္ပတ္အကဲခတ္ေလ့လာရာတြင္ ကရင္တိုင္းရင္းသား မ်ားမွာ ဆင္းရဲၾကပ္တည္းစြာျဖင့္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ ေနထိုင္ ရသည္ကိုေတြ ့ရသည္၊
ရြာေတြကိုစစ္တပ္မွ မီးရွဳိ ့ျပီးေနာက္ ရြာသားမ်ားမွာ ယခင္ရြာထဲ႔ မေနလိုၾကေတာ့ပဲ ရြာပုန္းမ်ားအျဖစ္ စုဖြဲ ့ေနထိုင္ၾကရသည္၊
ရြာပုန္း မ်ားတြင္ အေျခခံပညာ ရွိေသာေက်ာင္းဆရာ။ တစ္ေယာက္စ။ ႏွစ္ေယာက္စ။ ႏွစ္ေယာက္စမွ ရြာထဲမွ ကေလးမ်ားကို ပညာသင္ ေပးၾကရသည္၊ ထိုကေလးမ်ားမွာ က်ေနာ္တို ့ကိုေတြ ့လ်င္ က်ေနာ္တို ့မွ ဗမာစကားေျပာ၍ အေတာ္ေၾကာက္ရံြ ့ေနပံုရသည္၊
ေခတ္၏ ဆိုးက်ိဳးမ်ားကို ကေလးေတြ ခါးသည္း နာက်ည္းစြာ ခံစား ေနရသည္ကို ၾကည့္ရင္း က်ေနာ္၏ ရင္ထဲ နင့္သည္းစြာ ခံစားရသည္၊

ရြာသားမ်ားမွာ ၄င္းတို ့ေတာင္ယာထြက္ သီးႏွံမ်ားကို ေနာက္လြယ္ပုလိုင္း ထဲသို ့ ကိုယ္စီ ထည့္၍ မနက္ခရီးထြက္ဘို ့ျပင္ဆင္ေန ၾကသည္ကို ၾကည့္ရင္း ေမးျမန္း ၾကည့္မိရာ မနက္တြင္ ရာဒိုသို ့ ခရီးထြက္ျပီး ယခုသီးႏွံမ်ားကို ျမိဳ ့ေပၚတြင္ ဆားျဖင့္လည္းေကာင္း။ လဲလွယ္ရန္အတြက္ ျဖစ္သည္ဟုသိရ၍ ဆက္သြယ္ေရးလမ္း ေၾကာင္း၏ အခက္အခဲကို ဤေဒသတြင္ေတြ ့ရျပန္သည္၊ မူခါေဒးရြာ၏ အေရွ ့တည့္တည့္ ေဘြမိုခီးဆိုသည့္ ေတာင္ေၾကာေပၚတြင္ ကားလမ္း ေဖာက္လုပ္ ထားသည္ဟု သိရသည္၊ ထိုကားလမ္းမွာ ေတာင္ငူ။ ေမာ္ခ်ီး။ ဖားေဆာင္း။ လြိဳင္ေကာ္ စသည္ျမိဳ ့မ်ားသို ့စစ္သံုးကားလမ္းအျဖစ္ ေဖာက္လုပ္ထားသည္၊

မီးခါးေဒးရြာတြင္ေနစဥ္၊ ေကအန္ယူေဒသ။ ခရီးလမ္းေၾကာင္း စကားစျမည္ ေမးျမန္းတီးေခါက္ ၾကည့္သည္၊ လက္ရွိရြာႏွင့္ ေကအန္ယူတပ္မဟာ (၂) သံေတာင္ျမိဳ ့နယ္အတြင္းရွိ ရိွခိုရြာမွာ ေျခက်င္ ေလ်ွာက္ေသာ္ (၆)နာရီခန္ ့သြားရမည္ဟု ေဒသခံတစ္ဦးမွ ေျပာျပသည္၊ ရိွခိုႏွင့္ အနီးတဝိုက္ ေမာသူးတဲ ရြာဘက္တြင္ သံေတာင္ျမိဳ ့နယ္ ေကအန္ယူလွဳပ္ရွားတပ္ဖြဲ ့မ်ား လွဳပ္ရွားေနသည္ဟုသတင္းရသည္၊
ထိုေဒသမ်ားမွာ က်ေနာ္က်င္လည္ခဲ့ဘူးေသာ ေဒသမ်ား ျဖစ္ႈ စိတ္ထဲဝမ္းသာမိသည္၊

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါဦးမည္။။---
က်ည္ေ၀ျဖိဳး။
(ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားမ်ားဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး။ )

28 Aug 2010
http://www.hittai.net/?show=rm&fileid=19&t=home14&id=14

ေနျပည္ေတာ္ (၇)

ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ (White Lotus) စာအုပ္တိုက္က ထုတ္ေဝၿပီး၊ ထိုင္းသုေတသီ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္ (Duyapak Preecharushh) က ေရးသားထားတဲ့ "ေနျပည္ေတာ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္" ဆိုတဲ့ စာအုပ္အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ေနပါတယ္။ ဒီတပတ္မွာေတာ့ အခုေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ တည္ေနရာ၊ တည္ေဆာက္ထားပံု၊ တည္ေဆာက္ေနပံု အေၾကာင္းေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။

ေသာတရွင္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား။

စာေရးသူ ဒူယာပက္ ပရီခ်ာရာ့ရွ္က အခုေနာက္အခန္းမွာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႔သစ္တည္တဲ့ တည္ေနရာ၊ တည္ေဆာက္ေနပံု၊ တည္ေဆာက္ထားပံု အေၾကာင္းေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ ၿမိဳ႔သစ္ တည္ ေဆာက္တဲ့ေနရာက ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျခာက္ေသြ႔ဇုန္ရဲ႔ ေတာင္ဖက္အစပ္မွာ တည္ရွိၿပီး၊ စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္း အထက္ပိုင္းမွာ တည္ရွိပါတယ္။ အေနာက္ဖက္မွာ ပဲခူးရိုးမနဲ႔ အေရွ႔ဖက္မွာ ရွမ္းကုန္းျပင္ျမင့္တို႔က ဝိုင္းရံထား ပါတယ္။ ဒီေဒသမွာ ျမစ္ဝွမ္းလြင္ျပင္၊ ေတာင္ေစာင္းဆင္ေျခေလ်ာေတြ၊ ေတာင္တန္းေဒသေတြ ပါဝင္လို႔ ၿမိဳ႔သစ္ ဒီဇိုင္းေဖာ္တဲ့သူေတြ စိတ္ႀကိဳက္ေတြ႔ေစမယ့္ ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ရွိတယ္လို႔ ဆိုရမယ္လို႔ စာေရးသူက ဆိုပါ တယ္။ အဲဒါအျပင္ ရမည္းသင္းေဒသေတာင္ဖက္က ျမစ္ဖ်ားခံလာတဲ့ စစ္ေတာင္းျမစ္အဖ်ား ေျမနိမ့္ေဒသမွာ ရွိေနလို႔ ေရေပါမ်ားမယ္၊ ေျမဆီၾသဇာေကာင္းၿပီး စိုက္ပ်ဳိးေရး ျဖစ္ထြန္းမယ္၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စြမ္းအင္ဖြံ႔ၿဖိဳး ထုတ္လုပ္မႈေတြနဲ႔ ဓာတ္သတၱဳသယံဇာတေတြ၊ သစ္ေတာေတြကလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ ေစႏိုင္တယ္လို႔ စာေရးသူက သံုးသပ္ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ေတာင္တန္းေတြ ဝန္းရံေနလို႔ ေသနဂၤဗ်ဴဟာစစ္ေရး အရ အေရးပါတဲ့ ခံစစ္နယ္ေျမ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း သူက ဆိုထားပါတယ္။

စာေရးသူ ဒူယာပက္က ေနျပည္ေတာ္တည္ေဆာက္ရာ ပ်ဥ္းမနားရဲ႔ သမိုင္းကိုလည္း ေရွးေဟာင္းေက်ာက္ျဖစ္ ရုပ္ºကြင္းေတြ တူးေဖာ္ထုတ္တဲ့ ပညာအရ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ေတြကို ေနာက္ေၾကာင္းလိုက္ထားပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ အပူပိုင္းဇုန္ ေတာင္ဖက္ ဒီေဒသေတြမွာ ေက်ာက္ေခတ္ေႏွာင္းကတည္းက လူေတြ အေျခခ်ေန ထိုင္ၾကတယ္ ဆိုပါတယ္။ ပ်ဥ္းမနားနဲ႔ ရမည္းသင္းေဒသေတြမွာ လူေတြ ေနထိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈက အတူတူနီးပါး ေလာက္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုပါတယ္။ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္း၊ လက္နက္၊ လက္ဝတ္တန္ဆာေတြ ၾကည့္ၿပီး ဆိုခဲ့ၾကတာပါ။ ပုဂံ မင္းဆက္ပ်က္ၿပီးေနာက္မွာ တရုတ္ရန္က ထြက္ေျပးလာၾကတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြက ေတာင္ငူေဒသကို ထြက္ေျပး လာရာမွာ ပ်ဥ္းမနားလြင္ျပင္ကို ျဖတ္ၿပီးဆင္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ ေတာင္ငူမင္းဆက္ထူေထာင္တဲ့ ကာလ တေလ်ာက္လံုးမွာလည္း ဒီေဒသလူေတြကို စည္းရံုးခဲ့ၾကရတာပါ။ ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ကာလမွာေတာ့ ပ်ဥ္းမနားကို "နယ္က်န္"လို႔ ေခၚတယ္ဆိုပါတယ္။ ကြၽင္းက်န္ရစ္တဲ့နယ္ေျမ သေဘာပါ။ ကာလေရြ႔ေလ်ာလာ ေတာ့ "နင္းက်န္း" အမည္ျဖစ္လာပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ ေပါင္းကူးတံတားျဖစ္ပါတယ္။ ငလိုက္ေခ်ာင္းကို ျဖတ္လို႔ ကုန္ကူးရာ ရြာေကာက္ရပ္ကိုျဖတ္တဲ့တံတားကို အမွီျပဳေခၚတာပါ။ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္ ၁၈၇၆ ခု ႏွစ္မွာေတာ့ ပ်ဥ္းမနားမွာ ေလာကမာရဇိန္ဘုရားတဆူ တည္ထားခဲ့ပါေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ လက္ထက္မွာေတာ့ ၿဗိတိသွ်အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက ပ်ဥ္းမနား၊ ရမည္းသင္းလြင္ျပင္မွာ စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းေတြ ခ်ဲ႔ထြင္ဖို႔ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီေဒသမွာ ေရခ်ဳိေပါလို႔ စိုက္ပ်ဳိးေရးျဖစ္ထြန္းမယ္လို႔ ယူဆ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ဒုတိယကမၻာစစ္မတိုင္မီ ကတည္းက စိုက္ပ်ဳိးေရးေက်ာင္းတခုကို အေမရိကန္ သာသနာျပဳ မစ္ရွင္အဖြဲ႔တခုက တည္ေဆာက္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ေရဇင္းစိုက္ပ်ဳိးေရးတကၠသိုလ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ တခါ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းမွာလည္း ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြကို ေတာ္လွန္ဖို႔ ဘီအိုင္ေအက အေျခခ်ရာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ေနရာအျဖစ္ သမိုင္းရွိထားတဲ့ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အခု ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္တည္ေဆာက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စာေရးသူ ဒူယာပက္က သံုးသပ္ေဖာ္ျပခဲ့ရာမွာ ဒီလိုျပင္ဆင္မႈ ေတြက ၇-ႏွစ္၊ ဆယ္ႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ အခ်ိန္ယူၿပီး ရွိေနခဲ့တယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ သူက ဒီလို သံုးသပ္ ရာမွာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ေရး လိုက္ၾကည့္တဲ့ ခရီးစဥ္အေပၚ သံုးသပ္တာပါ။ ဒီလို နဲ႔ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္မွာမွ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔သစ္ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၆ ရက္ေန႔မွာ ရန္ကုန္ကဝန္ထမ္းေတြ၊ ဝန္ႀကီးဌာနေတြကို တက္သုတ္ရိုက္ေျပာင္းေစၿပီး၊ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္၊ မတ္ လမွာေတာ့ တပ္မေတာ္ေန႔ အခမ္းအနားခ်ီတက္ပြဲကို သူတို႔ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔သစ္မွာ ထုတ္ျပပါေတာ့တယ္။ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႔သစ္ဆိုတာက က်ပ္ေျပး၊ ကြၽတ္ေျပး၊ ပ်ဥ္းမနား၊ လယ္ေဝး၊ တပ္ကုန္း၊ ေအလာ၊ ရြာေတာ္ေဒသ ေတြကို ေပါင္းထားတာပါ။ အဲဒီေနရာမွာ ေနျပည္ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မီတီဆိုတာ ဖြဲ႔စည္းၿပီး၊ နယ္စပ္ေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းၫြန္႔ကို ၿမိဳ႔ေတာ္ဝန္ခန္႔ထားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါအျပင္ ေနျပည္ေတာ္ စစ္တိုင္းဌာနခ်ဳပ္ဆိုၿပီး စစ္ေရးအရလည္း ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ႏိုင္ငံမွာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ထူေျပာေနစဥ္မွာ ေနျပည္ေတာ္မွာ ေဆာက္လုပ္ေရးေတြက အၿပီးမသတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ၄ဝဝ စတုရန္းမိုင္ အက်ယ္အဝန္းေပၚမွာ စိတ္ရွိတိုင္းေဆာက္ေနလုိက္တာ ေဒၚလာေငြေတြလည္း သန္း အေျမာက္အမ်ား ကုန္က်ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူက အစီရင္ခံစာတခုကို အေျခခံၿပီးတြက္ျပတဲ့ေနရာမွာ ေနျပည္ေတာ္မွာရွိတဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ လုပ္သား ၈ဝ,ဝဝဝ ရွိတယ္ ဆိုပါစို႔။ တေယာက္ကို လုပ္ခတေန႔ ၁၅ဝဝ က်ပ္ပဲ ေပးတယ္ထား၊ တႏွစ္လံုး လုပ္အားခခ်ည္းပဲသက္သက္ ၄၃. ၈ ဘီလီယံက်ပ္ (အေမရိကန္ေဒၚလာနဲ႔ ၃၂ သန္းေက်ာ္) က်တယ္ဆိုပါတယ္။ ဒါဟာ က်န္တဲ့ေဆာက္လုပ္ေရး စက္ကိရိယာ၊ ပစၥည္းတန္ဖိုးေတြ မပါေသးပါဘူး။ ဒီေငြေတြက ေငြေၾကးရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေဝဖို႔ ျဖစ္လာၿပီး ဗဟိုဘဏ္ကေခ်းခဲ့ရပါ တယ္။ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္မွာ အစိုးရက ဗဟိုဘဏ္က ေခ်းေငြ ေဒၚလာ ၉၆ဝ သန္းပဲ ရွိေနရာက၊ (Economic Intelligence Unit) ရဲ႔ အဆိုအရ ၂ဝဝ၅-ဝ၆ မွာ ေဒၚလာသန္း ၁၇ဝဝ (ႏွစ္ဆေက်ာ္) တိုးမ်ားလာတယ္လို႔ ေဖာ္ ျပပါတယ္။ အခုတည္ေဆာက္မႈေတြက ၿပီးဆံုးဖို႔လမ္းလည္း မျမင္ေသးပါဘူး။ ၿမိဳ႔ေတာ္ေတြ ေျပာင္းေရႊ႔တဲ့ကိစၥ ကို အထူးျပဳေလ့လာထားသူ ကေနဒါ တိုရြန္တို တကၠသိုလ္က ပညာရွင္ အက္ဒ္ ေရွာ့ဇ္ (Ed Schatz) ရဲ႔ ေလ့လာ ခ်က္ကုိ သူက ကိုးကားေဖာ္ျပရာမွာေတာ့ ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွာ ၿမိဳ႔ေတာ္ကို ရိုင္ယိုဒီ ဂ်နီးရိုးကေန ဘရာ ဆီးလီးယားကို ေျပာင္းတာ ၄၁ လၾကာခဲ့တယ္။ အစီအစဥ္ေတြ ေသခ်ာခ်တာေတာင္ ကုန္တိုက္ေတြက ေနာင္ ၁၁-ႏွစ္အၾကာမွ ဖြင့္ႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံမွာလည္း ကရာခ်ိကေန အစၥလမ္မာဘတ္ကို ၿမိဳ႔ေတာ္ ေျပာင္းရာမွာ ၁၉၆၇ ခုကေန၊ ၁၉၈ဝ ခုႏွစ္ေတြအထိ ၾကာခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ကာဇက္စတန္ ႏိုင္ငံမွာလည္း ၿမိဳ႔ေတာ္ကို အယ္လ္မာတီကေန၊ အက္စ္တာနာကို ေျပာင္းရာမွာ ကုန္က်ေငြ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၄ဝဝ လ်ာထားခဲ့ေပမယ့္၊ ကုန္က်ေငြက ပိုမ်ားခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အစိုးရေငြသံုးစြဲမႈက ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈ မရွိေတာ့ ဘယ္ေလာက္ကုန္က်တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာ မသိႏိုင္ၾကပါဘူး။

အခု ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းေတြက အက်ဳိးအျမတ္ျဖစ္ေနၾကတာကေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေအးရွားေဝါ၊ ထူးထေရးဒင္း၊ ေအဒင္ ဂရုပ္၊ မက္စ္ ျမန္မာနဲ႔ ေရႊသံလြင္အုပ္စုေတြက ကန္ထရိုက္ ရၾကပါတယ္။ အစိုးရက ကုမၸဏီေတြကို ပိုက္ဆံမရွင္းႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ သတင္းေတြလည္း ေပၚထြက္လာ ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က လုပ္ပိုင္ခြင့္ပါမစ္တခုခုကို ခ်ေပးၿပီး ေခ်လိုက္တာမ်ဳိးလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ အခု လို ေဆာက္လုပ္ေရးေတြ၊ လုပ္ငန္းႀကီးေတြ ေရာက္လာေတာ့ ေဒသခံၿမိဳ႔လူထုတခ်ဳိ႔ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းေကာင္း လာတာေတာ့ အေကာင္းေျပာစရာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ေတြကို တႏိုင္ငံ လံုးက ေက်ာကုန္းခံေနၾကရတာပါ။ ေနာက္တပတ္မွာေတာ့ ၿမိဳ႔ျပဒီဇိုင္းဆင္ထားပံု၊ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ရဲ႔ လကၡဏာ ခ်င္းရာေတြကို ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။


(ယခု ေဆာင္းပါးကို လြတ္လပ္ေသာအာရွအသံ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ RFA မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ RFA ၏ မူပိုင္သာျဖစ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္။)