ဘိုကေလးကရင္သတ္ပြဲ ျဖစ္ရပ္မွန္

ဘုိကေလးအေရးအခင္းတြင္ အသတ္ခံရေသာ ကရင္အမ်ိဴ းသားတုိ ့၏ အေရအတြက္ အေျခအေနမွန္ေတြကုိ ေကအဲန္ယူအေနနဲ ့အခုအခ်ိန္မွာ ကြင္းဆင္းျပီး မွတ္တမ္းတင္ပါရန္ တုိက္တြန္းအပ္ပါသည္။
xxxxxxxxxxxxx
ဘိုကေလးကရင္သတ္ပြဲ ျဖစ္ရပ္မွန္

(ျပည္သူထူထုသိရမည့္ သမိုင္းသခၤန္းစာအျဖစ္ ခုေခတ္တြင္ပင္ ပူပူေႏြးေႏြးျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အစုလိုက္အျပဳံလိုက္လူသတ္ပြဲတခု ကိုဖြင့္ခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္)

၁၉၉၁ ခု ေအာက္တိုဘာလ (၂)ရက္တြင္ ကရင္အမ်ဳိးသားလြတ္္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္(KNLA) မွ ေပ်ာက္က်ားတပ္ဖြဲ ့တဖြဲ ့ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚဘိုကေလးျမိဳ ့နယ္ရွိ တီတန္ ့ေက်းရြာ သို ့ေရာက္လာသည္။
၀က္စုရဲစခန္းမွအစိုးရရဲတပ္ဖြဲ ့က မသၤကာသူ ဦးအားေမာင္အားသြားေရာက္ဖမ္းဆီးရာတြင္ ဦးအားေမာင္ထြက္ရာ ေနာက္မွလိုက္လံပစ္ခတ္ေသာ္လည္းလြတ္ေျမာက္သြားသည္။ ေသနပ္(၈)လက္က်ည္ဆံေသတၱာ ၃လံုးႏွင့္က်ည္ဆံတအိတ္ကို ရဲတပ္ဖြဲ ့ကသိမ္းဆည္းရမိခဲ့သည္။
ေအာက္တိုဘာ(၃)ရက္ေန ့တြင္ ဘိုကေလးျမိဳ ့နယ္ မ၀ကဥကၠဌ ဗိုလ္မွဴး ျမင့္ေအာင္က စစ္တပ္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ ့အင္အား (၅၀)ႏွင့္ ကသမွ်င္ရြာသို ့ေရာက္လာျပီးစစ္ေဆးေမးျမန္းမွဳမ်ားျပဳသည္။
ရြာလူၾကီးမ်ားက သူတို ့မသိရေၾကာင္းေျပာၾကသည္။ ကသမွ်င္ရြာ ခရစ္ယန္သင္းအုပ္ဆရာ ဆရာေအးေရြွႏွင့္ ဘုရားေက်ာင္းအသင္း၀င္မ်ားက ဗိုလ္မွဴး ျမင့္ေအာင္အဖြဲ ့ကို ထမင္းဟင္းျဖင့့့္ဧည့္ခံေကြ်းေမြးၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ၀က္စုရဲမ်ားက လက္နက္သိမ္းဆီးရမိေၾကာင္းကို ဗိုလ္မွဴး ျမင့္ေအာင္အား လာေရာက္သတင္းပို ့သည္။ သို ့ျဖစ္၍ဗိုလ္မွဴးျမင့္ေအာင္ႏွင့္တခ်ဳ ိ့အဖြဲ ့၀င္မ်ားေရွ ့ၾကဳိျပန္သြားၾကသည္။ စက္ေလွႏွင့္ျပန္လိုက္လာသည့္ရဲတပ္ဖြဲ ့ကို KNLA ေပ်ာက္က်ားမ်ားဟုထင္ရေသာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့တဖြဲ ့က ကသမွ်င္ရြာေခ်ာင္းကမ္းပါးမွ ျခံဳခိုတိုက္ခိုက္သျဖင့္ရဲ (၁၇)ေယာက္ေသဆံုးသည္။ စစ္ကူလိုက္လာသည့္စစ္တပ္
အဖြဲ ့ကိုလဲ ကသေဘာင္းရြာမွ အမ်ဳိးအမည္မသိတပ္ဖြဲ ့တဖြဲ ့က ဆီးၾကိဳတိုက္ခိုက္သျဖင့္ စစ္သား(၂)ဦးႏွင့္ ရဲတစ္ဦးက်ဆံုးျပန္သည္။ ထိုေပ်ာက္က်ားအဖြဲ ့စက္ေလွျဖင့္ ေရွာင္ေျပးေနစဥ္ ေထာင္ပိုင္ေခ်ာင္း၀တြင္ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ အစိုးရတပ္က ဆီးၾကိဳတိုက္ခိုက္သျဖင့္ တခ်ဳိ ့ေသဆံုးက်န္ရစ္ခဲ့ျပီး တခ်ဳ ိ့ကန္ခေမာက္ၾကီးအရပ္ဘက္ကိုထြက္ေျပးသြားၾကသည္။ ေအာက္တိုဘာလ(၅)ရက္ေန ့တြင္ အစိုးရကေလယဥ္နဲ့ ကန္ခေမာက္တရြာလံုးကိုပစ္ခတ္ျပီး ေျမျပင္မွလဲ ၀ိုင္း၀န္းသျဖင့္ အမည္မသိေပ်ာက္က်ားအားလံုးအဖမ္းခံၾကရသည္။ ဖမ္းမိသမွ်ကို ေနရာတြင္ပင္ ရိုက္ႏွက္ ညွင္းပမ္းျပီး သတ္ပစ္လိုက္သည္။ အနီးအနာရွိ ကရင္ရြာအားလံုးကိုလဲ၀င္ေရာက္ျပီး ေတြ ့သမ်ွလူၾကီး၊မိန္းမႏွင့္ ကေလး မက်န္အားလံုးကို ျမန္မာစစ္တပ္က ဖမ္းဆီးႏွိတ္စက္ သတ္ျဖတ္မွဳၾကီးစတင္ေလေတ့ာသည္။

ေအာက္တိုဘာလ(၈)ရက္တြင္ ေမာ္က်ြန္းဘက္သို ့စက္ေလွ (၄)စီး ႏွင့္ တက္လာၾကသည့္ ေပ်ာက္က်ားစစ္ေၾကာင္းကို ဘုရားစုရြာအနီးတြင္ အစိုးရတပ္က ေစာင့္တိုက္သည္။ အစိုးရတပ္ဖြဲ ့မွာေလယဥ္ႏွင့္လာၾကသျဖင့္ ခုလိုအခ်ိန္မီေစာင့္တိုက္ႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု အရပ္သားတခ်ဳိ ့ကေျပာသည္။ အမည္မသိေပ်ာက္က်ား(၃)ဦးက်ရန္ရစ္ခဲ့သည္။ အရပ္သားမ်ားက ကရင္ေပ်ာက္က်ားလွဳံ ့ေဆာ္ေရးခါင္းေဆာင္တဦးဟု ထင္ျမင္ခဲ့ေသာ ဆရာအယ္ေၾကးဆိုသူ အစိုးရေလယဥ္ေပၚတက္လိုက္သြားခဲ့သည္ ကို လူတခ်ဳ ိ့ျမင္လိုက္သျဖင့္ သို ့ေလာ သို ့ေလာထင္ျမင္ခ်က္ေပးၾကသည္။ တိုက္ပြဲျပီးသြားေသာအခါ က်န္ေပ်ာက္က်ားအဖြဲ ့၀င္မ်ား ေျမာင္းျမျမိဳ ့နယ္ ငပုေတာ ရြာတြင္စက္ေလွငါးစီးျဖင္ေရာက္ေနေသာ တျခားေပ်ာက္က်ားစစ္ေၾကာင္းႏွင့္ သြားေရာက္ပူးေပါင္းသည္။ အုန္းပင္စုရြာအနီးတြင္ ေျမျပင္မွအစိုးရေျခလ်င္တပ္မ်ားႏွင့္ စစ္ေရယဥ္မ်ားကအျပင္းအထန္တိုက္ခိုက္ခ်ိန္တြင္ ေလယဥ္ျဖင့္လည္း ဗံုးက်ဲသျဖင့္ ေပ်ာက္က်ားဘက္က (၄၀)ခန္ ့ေသဆံုးက်က်န္ခဲ့သည္။ အစိုးရတပ္ဘက္က ေပ်ာက္က်ားမ်ားထက္ က်ဆံုးမွဳမ်ားျပားသည္ဟု မ်င္ျမင္သက္ေသတခ်ဳ ိ့ကေျပာသည္။

အရပ္သားမ်ားႏွင့္လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ား၏ေျပာၾကားခ်က္အရ ေပ်ာက္က်ားေခါင္းေဆာင္ အိုင္ဖူးသည္ အ၀ိုင္းခံေနရစဥ္ က်န္လူမ်ားအားလံုးကိုထြက္ေျပးေစျပီး အစိုးရတပ္ထိုးတက္လာသည့္လမ္းတြင္ တဦးတည္းပစ္ခတ္ခုခံရင္းက်ဆံုးခ့ဲ့သည္ဟုသိရသည္။ အိုင္ဖူးသည္ ရပ္ရြာအတြင္းစည္းရံုးေရးလုပ္ခဲ့သျဖင့္ အရပ္သားတခ်ဳိ ့ကမွတ္မိေနသည္။ ထိုတိုက္ပြဲအျပီးတြင္ ကရင္အရပ္သားမ်ားကိုလွဳံ ့ ေဆာ္စည္းရံုးခဲ့သူတဦးျဖစ္သည့္ ၀ါးဒိုဆိုသူလည္းကိုယ္ေရာင္ေပ်ာက္သြားသည္။ ၀ါးဒို သည္ အစိုးရစစ္တပ္မွ သပ္လွ်ဳိေထာက္လွမ္းေရးတဦးျဖစ္ဖြယ္ရွိျပီး အရပ္သားမ်ားကို ထခ်ရန္ေျပာင္တလင္းလိုက္ဆြခဲ ့ျခင္းမွာလဲ ေထာက္လွန္းေရးနည္းပရိယာယ္အရ ရန္သူ၏လွဳပ္ရွားမွဳကို ျမင္ရေအာင္ ေထာင္ေျခာက္ဆင္္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း အသက္ရွင္လြတ္ေျမာက္လာသူတခ်ဳိ ့က ယူဆသည္။
ျမစ္၀က်ြန္းေပၚကရင္မ်ားသည္ ွဗမာစကားေျပာၾကသျဖင့္၀ါးဒိုကို္ ကရင္အမ်ဳိးသားတဦးဟုတ္သည္မ မဟုတ္သည္ကိုလဲ ဘယ္သူမွ တပ္အပ္မသိၾကေပ။
ေအာက္တိုဘာလ(၁၅)ရက္ တြင္ အထက္ပါကရင္ေပ်ာက္က်ားတပ္ဖြဲ ့ ကရင္ရြာၾကီးတရြာျဖစ္သည့္ တဲ့တဲ့တူးရြာေခ်ာင္း၀သို ့အေရာက္တြင္ အစိုးရတပ္မွဆီးၾကိဳတိုက္ခိုက္ျပန္သည္။ (၁၆)ရက္ေန ့တြင္ တိုင္းမွဴးဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္ေအာင္ကိုယ္တိုင္ တဲ့တဲ့တူးရြာသို ့ရဟတ္ယဥ္ႏွင့္ေရာက္လာသည္။ ရဟတ္ယဥ္ေပၚမွ အသံခ်ဲ့စက္ျဖင့္ ရာဇသံေပးသည္ကိုရြာသားမ်ားၾကားခဲ့ရသည္။ ရာဇသံတြင္ လက္နက္ခ်ပါက သတ္ပစ္ မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေဒသခံျပည္သူမ်ားကိုလဲ ထြက္ေျပးသူမ်ားကို လိုက္လံစည္းရံုး ေပးၾကရန္ေၾကညာသည္။

မေျပးဘဲက်န္ေသာရြာခံသားမ်ားကို ၀ါးခြ်န္မ်ား တုတ္မ်ားကိုင္ေဆာင္ေစျပီးစစ္သားမ်ားႏွင့္အတူ ထြက္ေျပးသူမ်ားကို လိုက္လံဖမ္းဆီးေစခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ဖမ္းမိေသာသူအားလံုးႏွင့္တကြ လိုက္ဖမ္းေပးသူရြာသားအမ်ားစုကို ၀ါးခြ်န္မ်ားျဖင့္ထိုး၍ေသာ္၄င္း ၀ါးရင္းတုတ္မ်ားျဖင့္ရိုက္ႏွက္ ၍ေသာ္လည္းေကာင္းသတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့သည္။ ေပ်ာက္က်ားမ်ားႏွင့္အဆက္အသြယ္ရွိသည္ဆိုေသာ ဦးဂ်က္ဆင္ဆိုသူကိုလည္း မိသားစုေရွ ့တြင္ပင္လာေရာက္ဖမ္းဆီးျပီးရိုက္သတ္ပစ္လိုက္သည္။

ေဖၚျပခဲ့သည့္အတိုင္း အစိုးရတပ္က ျမစ္၀က်ြန္းေပၚသို ့ျပန္လည္ေျခခ်ႏိုင္ရန္ ၀င္ေရာက္လာသည့္ေကအဲန္အဲလ္ေအ မွ အေသခံေပ်ာက္က်ား အားလံုးကိုက်ဳပင္ခုတ္က်ဳငုတ္မက်န္ရွင္းလင္းလိုက္ျပီး နီးစပ္ရာအျပစ္မဲ့ သူတခ်ဳိ ့ကိုလဲသတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့သည္။ အမွန္တြင္ ဤမ်ွႏွင့္စစ္တပ္၏တာ၀န္ပိုင္းျပီးဆံုးျပီျဖစ္သည္။ သို ့ေသာ္ထိုသို ့မဟုတ္ဘဲ အစိုးရတပ္က ေဒသအတြင္းရွိကရင္လူထုမ်ားစြာကို ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္မွဳမ်ား ကိုမယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လူစိတ္ကင္းမဲ့စြာ ဆက္လက္က်ဴးလြန္သည္။ ကိုယ္တိုင္ေတြ ့ၾကံဳခဲ့ရျပီး အသက္ရွင္လွ်က္ရွိေသးသူတခ်ိဳ ့၏ ဖြင့္ဆိုခ်က္တခ်ိဳ ့ကို ေအာက္တြင္ဆက္လက္ေဖၚျပထားပါသည္။

ေအာက္တိုဘာလ(၇)ရက္ေန ့တြင္ ကသမွ်င္ရြာမွ ခရစ္ယာန္သင္းအုပ္ဆရာ၊ ရြာလူၾကီးမ်ား၊ အစိုးရ၀န္ထမ္းေဟာင္းမ်ား လက္ကိုေနာက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္၍ စစ္တပ္က လာေရာက္ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားသည္။ ပထမပိုင္းတြင္ က်ား (၁၉)ေယာက္ႏွင့္ မ(၂)ေယာက္ျဖစ္ျပီး မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ ေနာက္ထပ္ဆက္တိုက္ဖမ္းဆီးလာသျဖင့္ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ျပြတ္ၾကတ္သြားသည္။
ကသမွွ်င္သင္းအုပ္ဆရာ၏ေျပာျပခ်က္မွာ သူ့့ကိုဖမ္းဆီးစစ္ေဆးရာတြင္ မ၀ကဥကၠဌႏွင့့္္တပ္ဖြဲ ့ကို ထမင္းေက်ြးခဲ့ျပီးသတ္ရန္ၾကံစည္ခဲ့သည္ဟုစြတ္စြဲသည္။ ရင္၀ကိုေဆာင့္ကန္ခံရသျဖင့္ အသက္မရွဴႏိုင္ဘဲ သတိလစ္သြားသည္။ ညသန္းေကာင္အခ်ိန္တြင္ အခ်ဳပ္ခန္းမွဆြဲထုတ္ျပီးအုတ္ခဲခြ်န္မ်ားေပၚ တြင္ဒူးေထာက္ေနခိုင္းသည္။ ပုဆိုးကိုလဲဆြဲခ်ြတ္ျပီး မီးရွဳိ ့သည္။ ထမင္းကိုမနက္တဆုတ္ ညတဆုတ္ ေရကိုမနက္တခြက္ညတခြက္တတိုက္သည္။(၂၈)ရက္လံုးလံုး လက္ျပန္ၾကိဳးတင္းၾကပ္စြာတုတ္ျခည္ထားသည္။
ဖမ္းဆီးထားသူမ်ားစြာကိုၾကိဳးတေခ်ာင္းႏွင့္ တြဲျခည္ထားသည္။ အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးတြင္ စစ္သားတခ်ဳိ ့ကလာေခၚျပီး ညွင္းဆဲသည္။ ႏွိတ္စက္နည္းမ်ားတြင္ လက္ျပန္ၾကိဳးတုတ္ျပီး ထုတ္တန္းဆြဲျခင္း၊ ေဆးလိပ္မီးနွင့္တို ့ျခင္း၊ ေခါင္းကိုပလပ္စတစ္ျဖင္ူစြတ္ျပီးေရေလာင္းျခင္း၊ ထိုးက်ိတ္ကန္ေက်ာက္ျခင္း၊ အခြန္ႏွင့္ထိုးျခင္း၊ နားထဲေရေလာင္းထည့္ျပီးနရင္းအုပ္္ျခင္း၊ ၀ါးဆစ္ႏွင့္ရိုက္ျခင္း၊ ညိဳတန္က်ဥ္းကိုသံလံုးျဖင့္ဖိလွိမ့္ျခင္း၊မ်က္ႏွာႏွင့္ ေျခဖ၀ါးကိုဓါးႏွင့္လွီးျခင္းစသည္တို ့ျဖစ္သည္။ စစ္သားတဦးကသူ ့ေျခဖ၀ါးတြင္မွာခရစ္ေတာ္၏ပံုကို ျပျပီး မင္းတို ့ရွိခိုးတဲ့ဘာရားက ငါ့ေျခဖ၀ါးေအာက္မွာဘဲရွိတယ္ဟု ေျပာဆိုေစာ္ကားသည္။

ေအာင္းကုန္းရြာတြင္ (၃၄)ဦး အစိုးရတပ္၏သတ္ျဖတ္မွဳကိုခံရသည္။ ေအာင္းကုန္းရြာတဘက္ကမ္းရွိ ကမာေဟာက္တြင္ ကိုယ့္တြင္းကိုယ္တူးခိုင္းသည္။ တြင္း၀တြင္ဒူးေထာက္ထိုင္ခိုင္းျပီး ဘ
က္နက္ႏွင့္ထိုးျခင္း၊ ၀ါးတုတ္မ်ားျဖင့္ရိုက္ျခင္းအျပင္ စပါးရိတ္ တံစဥ္ႏွင့္ လည္ပင္းလွီးျခင္းမ်ားျဖင့္
သတ္ျဖတ္ျပီး တြင္းထဲ ကန္ခ်လိုက္သည္။ တခ်ိဳ ့ကိုေခ်ာင္းထဲပစ္ခ်လိုက္သည္။အမ်ိဳသမီးတဦး ကိုမွားယြင္းသတ္ျဖတ္မိသည္ဟုဆိုကာဗိုလ္မွဴးေအာင္မ်ဳိးမင္းဆိုသူက
ယင္းအမ်ိဳးသမီး၏ သမီး(၂)ဦးအားေမြးစားရန္ေခၚေဆာင္သြားသည္။
ထိုဗိုလ္မွဴးမွာ လူစိတ္ကင္းမဲ့ေသာစစ္တပ္အတြင္းတြင္ မလြန္ဆန္ႏိုင္ဘဲပါ၀င္ေနရသူတဦးထဲကျဖစ္သည္။
အျခားအမ်ဳိးသမီး (၂)ဦးကို သစ္ပင္တြင္ေဇာက္ထိုးဆြဲ၍ ေအာက္မွ မီးခိုးတိုက္သတ္သည္။ အမ်ဳိးသမီးတဦးမွ ရာသီေသြးမ်ားက်ဆင္းလာျပီး သတိေမ့သြားသည္။ ထိုလူသတ္ပြဲတြင္အထက္အမိန္ ့အရပါ၀င္ခဲ့
ရေသာ ရဲေဘာ္တခ်ဳိ ့ယေန ့တိုင္ (၂၀၀၆ခုႏွစ္) အထိရွိေနေသးသည္။
ဤေနရာတြင္ အစီရင္ခံစာ တ၀က္ရွိျပီျဖစ္သည္။ ရင္နင့္စရာေကာင္းေသာအျဖစ္ အပ်က္မ်ား ႏွင့္ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ေနာက္တ၀က္ကို ယခုကဲ့သို ့ခ်ဳပ္ႏွဳတ္ျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
စာေရးသူသည္ အရင္ကၾကားဖူးခဲ့သည့္ ဂ်ပန္ႏွင့္ဘီအိုင္ေအတပ္တို ့၏ရက္စက္ကမ္းၾကဳတ္လူမဆန္မွဳကို
မယံုတ၀က္ ယံုတ၀က္ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္။ မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ပင္ဤသို ့လုပ္ေနၾကလွ်က္ရွိဆဲကို သိရသျဖင့္
ထိုေခတ္က ထိုသို ့လုပ္ခဲ့ၾကမည္မွာ သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိျဖစ္ရေလသည္။

ဂ်ပန္ႏွင့္ဘီအိုင္ေအတပ္မ်ားျမစ္၀က်ြန္းေပၚေဒသ ကရင္ရြာမ်ားကိုသတ္ျဖတ္ရာတြင္ အေျပာအမ်ားဆံုတခုမွာ ကေလးငယ္မ်ားကို မိုးေပၚေျမာက္တင္၍ ေအာက္မွ ဘက္နက္ႏွင့္ထိုးျခင္းျဖစ္သည္။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္အမ်ဳိးသားအစြန္းေရာက္၀ါဒီတို ့၏တဘက္သပ္ရက္စက္နည္းမ်ဳိးကို ပံုတူကူးျခင္းျဖစ္သည္။
ဂ်ပန္စစ္သားမ်ားကိုဖမ္းမိေသာအခါ ဂ်ပန္ကဲ့သို ့ရက္စက္မွဳမ်ဳိးကို အဂ္လိပ္မ်ားဘက္က ျပဳက်င့္သည့္အေလ့မ်ားရွိသည္ကိုမေတြ ့ရပါ။ ဆရာစံထၾကြစဥ္ကလည္း ဆရာစံႏွင့္ အဖြဲ ့ကိုသာ ဥပေဒအရအေရးယူ ရံုတင္စစ္ေဆးျပီး ၾကိဳးဒဏ္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ခါ ဆရာစံက်က္စားခဲ့ရာေဒသရွိေက်းရြာသူရြာသားအားလံုးကို အလိုတူအလိုပါအျဖစ္ ေသာ္၄င္း ဆိုင္ရာလူထုကိုခ်ိမ္းေျခာက္ အညြန္ ့ခ်ိဳးရန္ေသာ္လည္းေကာင္း ရက္ရက္စက္စက္သတ္ျဖတ္ျခင္းမရွိယံုမက ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးမွဳမ်ားကိုပင္မျပဳခဲ့ၾကပါ။

စစ္တပ္ကဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ရာတြင္ လူ (၂၀၀)နီးပါး ေသေၾကခဲ့ျပီး အေလာင္းမ်ားကိုလဲျပန္မရၾကပါေပ။ တလအၾကာတြင္ အေယာက္(၅၀၀)ခန္ ့ကို အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္မအူပင္ေထာင္မ်ားသို ့ပို ့သည္။ ေထာင္သို ့ပို့ခံရသူမ်ားထဲတြင္ အစိုးရေက်ာင္းမွ ကရင္ဆရာ ဆရာမ (၁၆)ဦးပါရိွသည္။ ဆရာမတဦးက သူ ့ကိုစစ္ေဆးေမးျမန္းျခင္းမရွိဘဲ ေထာင္သို ့ပို ့ခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။

စည္ၾကီးရြာေန ေစာခ်ာေဘးကို မသကၤာမွဳႏွင့္ထမ္းေခၚသြားျခင္းမ်ွသုျဖစ္ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာကိုပိတ္စည္းကာ ႏွိတ္စက္ျပီးေနာက္ ဓါးႏွင့္ထိုးသတ္လိုက္ပါသည္။ ျမပဲခူးရြာသယးေစာထူးရွီးမွာ ႏွိပ္စက္ခံရရင္းေသသြားသည္။
ဆိတ္ၾကီးရြာသားဦးရွီးလွမွာမူကိုယ့္တြင္းကိုယ္တူးရျပီး ေပါက္တူးႏွင့္ ေပါက္သတ္ျခင္းခံရသည္။ ေအာင္ကုန္းရြာခရစ္ယန္သင္းအုပ္ဆရာ ေလဟန္ကို သဲေသာင္ျပင္ေပၚတြင္ ထိတ္တံုးခတ္ျပီး ေရမတိုက္ အစားအစာမေၾကြးဘဲ ေနပူလွမ္းထားခဲ့ျပီး (၃)ရက္အၾကာတြင္ မခ်ိမဆန္ ့ေသဆံုးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ အဖမ္းခံရခ်ိန္တြင္ ဖ်ားနာေနသည္္။ ေဒါင့္ၾကီးရြာေန ေစာေအာင္ျမ မွာ ကသမွ်င္ရြာတဘက္ကမ္းတြင္ ကိုယ့္တြင္းကိုတူးရျပီးေနာက္ ေပါက္တူးျဖင့္ေပါက္သတ္ျခင္းခံရသည္။ သေျပကုန္းရြာေန ဦးပန္းျမိဳင္ က ကရင္ေပ်ာက္က်ားမ်ားကိုထမင္းေက်ြးခဲ့ဘူးသူအျဖစ္ ႏွိတ္စက္သတ္ျဖတ္ျပီးေနာက္ သူပိုင္ဆိုင္သည့္ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္လယ္ထြန္စက္အျပင္ အိမ္ကိုပါဖ်က္ျပီး စစ္တပ္ကသိမ္းယူသြားခဲ့သည္။ ဘာမွပတ္သက္ျခင္းမရွိေသာ ေက်ာင္းဆရာဦးဖိုးလွမွာႏွိတ္စက္ျပီး ေရႏွစ္သတ္ျခင္းခံရသည္။
ကြင္းကုန္းရြာေန အေတာ္အသင့္ခ်မ္းသာသူေနာ္ေစးေဖါမွာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ျမင့္မားသူျဖစ္၍ ကရင္ေပ်ာက္က်ားမ်ားစက္ေလွမ်ား၀ယ္ယူရာတြင္ လိုက္လံပို ့ေဆာင္ခဲ့သည့္ျပင္ ေငြေၾကးလဲေထာက္ပံ့ေပးသူတဦးျဖစ္သည္။ တကိုယ္လံုးနာက်င္ေအာင္ရိုက္ႏွက္ျပီးမွ ေရေႏြးပူႏွင့္ေလာင္း
သတ္ျခင္းခံရသည္။ စည္ေလးရြာေန တာယိုးယိုးႏွင့္အေဖၚ(၂)ဦး ၏ေခါင္းေက်မြေနေသာအေလာင္း၃ ေလာင္းကိုရြာသားမ်ားတူးေဖၚေတြ ့ရွိသည္။ ေအာင္ကုန္းရြာမွ လူငယ္(၈)ဦးကိုၾကိဳးတေခ်ာင္းျဖင့္လည္ပင္း တြင္ခ်ည္ျပီး တိရိစာၦန္ကဲ့သို ့ဆြဲေခၚသြားသည္။ တေယာက္လဲက်သျဖင့္အားလံုးလိုက္လဲက်သည္။ သူတို ့အားလံုးကိုယ့္တြင္းကိုယ္တူးရျပီး ဘက္နက္ႏွင့္ထိုးသတ္ျခင္းခံရသည္။ လူငယ္ေလးတဦးကိုဖမ္းဆီးျပီးေဇာက္ထိုးတြဲေလာင္းခ်ခါရိုက္ႏွက္ခါ ေသနပ္ေတြဘယ္မွာ၀ွက္ထားသလဲဟုစစ္သည္။ လူငယ္ေလးမွာ အျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ဘာမွမဆိုင္သူျဖစ္သျဖင့္ ဘာမွမေျဖႏိုင္သျဖင့္ ေန့ညမျပတ္ညွင္းဆဲသည္။ အေမကိုေတြ ့ခြင့့္ေတာင္းသည္ကိုေတာ့စစ္သား မ်ားခြင့္ျပဳသည္။ ဘယ္သူမဆို ခုလို အညွင္းဆဲခံရႏိုင္ေၾကာင္းကို အဖမ္းမခံရေသာ အရပ္သားမ်ားသိရွိေစခ်င္ေသာသေဘာႏွင့္ ေတြ ့ခြင့္ျပဳျခင္းျဖစ္ဖြယ္ရွိသည္။ မိခင္ႏွင့္ေတြ ့ေသာအခါ အေမ့မွာရွိတဲ့ က်ြဲႏြား လယ္ေျမေတြအိမ္ေတၤအကုန္ေရာင္းျပီး သူ ့အားေသနပ္၀ယ္ေပးပါရန္ က်ေနာမခံႏိုင္ေတာ့ဘူးဟု အေမ့အားနာက်င္ ေက်ကြဲစြာေျပာသည္။ ထိုေသနပ္ကိုစစ္သားမ်ားအားေပးလိုက္လွ်င္သူ ့အားဆက္လက္ညွင္းပမ္းမွဳမျပဳေတာ့ဟုေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ထားရွာသည္။ အေမ့မွာ သားငယ္မၾကာမီ ညွင္းဆဲမွဳဒဏ္ႏွင့္အသတ္ခံရေတာ့မည္ကို သိသျဖင့္ ရင္ကြဲခဲ့သည္။

အသက္(၇၀)ေက်ာ္ရွိ အသင္းအုပ္ဆရာတဦးကို ဖမ္းဆီးျပီး အသင္းသားဘယ္ႏွဦးရွိလဲဟုေမးသည္။ (၃၀၀)ရွိသည္ဟုေျဖသည္။ ကရင္ေပ်ာက္က်ားမွားအေၾကာင္းကိုေမးျမန္းစစ္ေဆးေသာအခါ သူမသိေၾကာင္းေျပာသျဖင့္ လူ(၃၀၀) မ်က္လံုး(၆၀၀) ေတာင္ရွိျပီး ဘာမွမျမင္ရေကာင္းလားဟုဆဲဆိုၾကိမ္းေမာင္းခါ ၀ိုင္း၀န္းကန္ေက်ာက္ျပီးေခါင္းကိုလဲသတိေမ့သြားသည္ အထိရိုက္ႏွက္သည္။ မင္းတို ့ဘုရား ေယရွဳကို ကုန္းေအာ္ေခၚလိုက္အုန္းဟူ၍လဲ ဘာသာေရးေစာ္ကားသည္။
ထိုသင္းအုပ္ဆရာကိုမူ အသက္ၾကီးျပီျဖစ္၍ မသတ္ဘဲထားသည္။

ကရင္ေက်းရြာတိုင္းလိုလို ရြာႏွင့္မနီးမေ၀းတြင္ လူေသအေလာင္းမ်ားျမွဳပ္ႏွံထားသည္ကို က်န္ရွိေသာရြာသားမ်ားကေနာက္ပိုင္းတြင္ေတြ ့ရွိသည္။ ထိုကလအတြင္းတြင္ အစိုးရစာသင္ေက်ာင္းအားလံုးကို ပိတ္ထားသည္။ ကရင္လူမ်ဳိးဆရာ ဆရာမ အားလံုးကို စစ္ေဆးမွဳမရွိဘဲ ေထာင္ခ်ခဲ့ျပီး ကရင္မဟုတ္ေသာတျခားလူမ်ဳိးဆရာဆရာမမ်ားကိုမူ ေရြွ ့ေျပာင္းခဲ့သည္။ ခရစ္ယာန္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းတခ်ဳိ ့ကိုဖ်က္ဆီးျဖိဳခ်ပစ္ျပီး အတြင္းမွရွိသမွ်ပစၥည္းမ်ားကိုယူသြားၾကသည္။
တခ်ဳိ ့ဘုရားေက်ာင္းမ်ားကိုစစ္သားမ်ားတည္းခိုၾကသည္။ ကသမ်ွင္ရြာမွ ေယာက်ာၤးအားလံုးကို ဘုရားေက်ာင္းထဲတြင္ (၂)လခ်ဳပ္ထားျပီး မိန္းမမ်ားက ထမင္းလာပို ့ေပးရသည္။ လုပ္လက္စလယ္ယာေျမမ်ားလဲ ၾကည့္ရွုသူမရွိသျဖင့္ ပ်က္စီးကုန္သည္။

အထက္ေဖၚျပပါ ျမန္မာစစ္တပ္လူမဆန္စြာက်င့္မွဴမ်ားသည္ မဟာလူမ်ဳးၾကီး၀ါဒတည္ျမဲေရးအတြက္ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။ ယင္း ပေဒသရာဇ္ ဖက္ဆစ္ နယ္ခ်ဲ ့၀ါဒီစစ္တပ္ကတိုင္းရင္းသားတို ့အေပၚ နားရြက္မခတ္ရဲေအာင္ ခ်ိမ္းေခ်ာက္ ဖိနင္းထားမွဳကို အခြင့္ေကာင္းယူလွ်က္ပညာေရး၊ ယဥ္ေက်းမွဳ နယ္ပယ္မ်ားကလဲ အႏုနည္းမ်ားျဖင့္ တိုင္းရင္းသားတို ့အေပၚ အုပ္စီး မ်ဳိးျဖဳတ္ စာေပေဖ်ာက္ သမိုင္းေဖ်ာက္ ေသးသိမ္ ေမွးမွိန္ ေစရန္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္လုပ္ေနၾကသည္ကိုလည္း ေန ့စဥ္ေတြ ့ေနရသည္။ တိုင္းရင္းသားတို ့ကို သူတို ့ဆိုင္ရာစာေပဘာသာစကားကိုသင္ၾကားၾကရန္ အားေပးၾကရမည့္အစား ျမန္မာစာတခုတည္းကို ဆထက္တန္ပိုးသင္္ယူၾကရန္ အစီအစဥ္မ်ဳိးစံုေဖၚထုတ္လွ်က္ မဟာလူမ်ဳိးၾကီး၀ါဒၾကီးထြားခိုင္မာေရးကိုသာ လုပ္ေနၾကသည္မွာ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလွသည္။
အတုအေရာင္ျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္ကိုသာ ၀ိုင္း၀န္းေနၾကသျဖင့္ တိုင္းရင္းသားတိုင္း မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ျမင့္မားလွ်င္ျမင့္မားသလို အေနရအထိုင္ရၾကပ္ေသာ တိုင္းျပည္တခုျဖစ္လာေရး သို ့သာဦးတည္ေနသည္။ တိုင္းရင္းသားတို ့ကိုက်ဥ္းေမ်ာင္းေသာလူမ်ဳိးေရး၀ါဒီမ်ားအျဖစ္သမုတ္လွ်က္က မိမိတို ့ကသာလွ်င္ ကမ္းကုန္ေအာင္္က်ဥ္းေမ်ာင္းေနၾကသည္။ တိုင္းရင္းသားအားလံုးႏွင့္တတိုင္းျပည္လံုးကိုဖ်က္ဆီးေနေသာ ဤမဟာလူမ်ဳိးၾကီး၀ါဒ ရွိေနသမွ် ကမၻာတည္သေရြ ့ျမန္မာျပည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္ေပၚလာရန္ အေၾကာင္းမရွိသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ၾကပါကုန္။

ေလးစားလွ်က္ပါ
အဂၢ

ေနာက္ဆက္တဲြ-

ျျျျျမစ္၀က်ြန္းေပၚ သို ့ျပန္လည္ေျခခ်ႏိုင္ရန္ ေကအဲန္အယ္ေအတပ္မဟာေလးက အစီအစဥ္ခ်မွတ္ျပီး ဗဟိုစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္က စီစစ္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။လံုျခံဳမွဳရွိေသာ ေျခကုတ္တခုကို လွ်ဳိ ့၀ွက္တိ္တ္ဆိတ္စြာ တည္
ေဆာက္ေရးသည္ လုပ္ငန္းစဥ္၏ပထမအဆင့္ျဖစ္သည္။ မည္သူမဆို ထိုသို ့ပင္စီစဥ္ၾကမည္ျဖစ္သည္။
ေအာက္တိုဘာလ(၃)ရက္တြင္ ကရင္ေပ်ာက္က်ားမ်ားက ျမန္မာရဲႏွင့္ စစ္တပ္ကို စတင္တိုက္ခိုက္ျခင္းမွာ
မူရင္းအစီအစဥ္တြင္မပါေပ။ ထိုလွဳပ္ရွားမွဳမ်ဳိးကို မိမိတို ့ဘက္ကေျခကုတ္မရခင္တြင္လံုး၀ မလုပ္ရေၾကာင္းကို
ေပ်ာက္က်ားစစ္ဆင္ေရးနားလည္သူတိုင္းသိၾကသည္။ ျမန္မာစစ္တပ္ကလည္းနားလည္သည္။ စစ္ပညာေလ့က်င့္သင္ၾကားဘူးသူတိုင္းသိၾကသည္။ ဤလွဳပ္ရွားမွဳမွာ မိမိ သူလ်ွဳိမ်ားက ရန္သူ ့လူထဲသို ့၀င္ပူးျပီး ရန္သူျမင္ရေအာင္လုပ္သည့္နည္းထဲတြင္ပါ၀င္သည္။
စတိုက္သျဖင့္ ေပ်ာက္က်ားမ်ားဘက္က မွားသည္ဟု သတင္းၾကားရေသာ အမ်ားျပည္သူကို အထင္မွားေစျပီး မသကၤသူမွန္သမ်ွကို ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးခြင့္ရေအာင္လုပ္သည့္ စစ္ေထာက္လွန္းေရးနည္းနာလဲျဖစ္သည္။ တခ်ဳိ ့မွာ ဤအခ်က္ကိုမေတြးမိသျဖင့္ ကရင္ေပ်ာက္က်ားမ်ားက စတိုက္ရန္အစီအစဥ္ျဖင့္တိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ထင္ေရာင္ထင္မွားျဖစ္ျခင္းမ်ားရွိေနႏိုင္သည္။ မျဖစ္ႏိုင္ေသာအခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္းသံုးသပ္ႏိုင္ရန္ ရွင္းျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။