“သုိ႔ေသာ္ အခ်ိန္က ေစာေနေသးတယ္” လုိ႔ ဆိုေတာ့ – Tu Maung Nyo

“သုိ႔ေသာ္ အခ်ိန္က ေစာေနေသးတယ္” လုိ႔ ဆိုေတာ့

တူေမာင္ညိဳ၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၂။ ၂၀၁၃

“အိုးက မပူ စေလာင္းကပူရန္ေကာရယ္”လို႔ ေျပာၾကမယ္ဆိုလွ်င္လည္းေျပာၾကေပေတာ့ဗ်ာ။

ေျပာစရာရွိလာတာကိုျဖင့္ ေျပာကိုေျပာရေပလိမ့္ဦးမယ္။ ရင္ဖြင့္တယ္လို႔ သေဘာထားၾကပါ။

တစ္ဦးခ်င္းသေဘာအေနနဲ႔ ေျပာရလွ်င္ ဒီခ်ဳပ္ကို တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဝန္းရံခဲ့တာပါ။ တစ္ေလွ်ာက္လံုးဆိုတာ “ေရႊဂုံတိုင္ေၾကညာခ်က္” အထိေပါ့။ “အရွိကုိ အရွိအတုိင္းျမင္တယ္”လို႔ စေျပာတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ ဒီခ်ဳပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆူးေတာင္မာႀကီးတစ္ ေခ်ာင္းေပါက္လာခဲ့တာပါ။ အရွိကုိ အရွိအတုိင္းျမင္လိုက္တာဟာ “ေရႊဂံုတုိင္ေၾကညာခ်က္” ကို ပစ္ပယ္ေက်ာခုိင္းလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။

“ေရႊဂံုတုိင္ေၾကညာခ်က္”ရဲ႕အႏွစ္သာရ ၊ ဝိဉာဥ္က “၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္” ကုိင္စြဲၿပီး “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ကို အသိအမွတ္မျပဳတာနဲ႔ “ႏုိင္ငံေရးအရေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး” ေတာင္းဆိုတာပါ။

ဒီေနရာမွာ “ဝန္းရံမႈ” ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေျပာပါရေစ။

“ဝန္းရံမႈ” ဆိုတာကို က်ေနာ္နားလည္တဲ့သေဘာက “ဒီခ်ဳပ္လုပ္သမွ် အားလံုးမွန္၊ အားလံုးေကာင္းပါသည္ခင္ဗ်ား” ဆိုၿပီး မ်က္ေစ့မွိတ္ေထာက္ခံတဲ့ ဝန္းရံမႈမ်ိဳး လံုးဝမဟုတ္ပါဘူး။

မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေကာင္းပီသၿပီး၊ ေဝဖန္ဆန္းစစ္မႈနဲ႔ ယွဥ္တဲ့ မ်က္ေစ့ဖြင့္ဝန္းရံမႈမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဖန္ ဆန္းစစ္တယ္ဆုိရာမွာလည္း နင္ပဲငဆ ရုိင္းစုိင္းစြာပုတ္ခတ္မႈ မ်ိဳးမပါဘဲ၊ အခ်က္နဲ႔ အလက္နဲ႔၊ အက်ိဳးနဲ႔အေၾကာင္းနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး ေဝဖန္ ေထာက္ျပမႈမ်ိဳးကို အေလးထားခဲ့တာပါ။

လူဆိုေတာ့လည္း လူပီသစြာ အစြဲေလးေတာ့ရွိေပလိမ့္မေပါ့ဗ်ာ။ ပမာေျပာရလွ်င္ျဖင့္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒဆႏၵခံယူပြဲ” ကာလ မွာ ဦးဉာဏ္ဝင္း ေဒၚစုၿခံထဲကေန “ဘူးသီးႀကီး” ယူလာခဲ့တာကို အေကာင္းျမင္ၿပီး အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုတဲ့ ဆႏၵစြဲမ်ိဳးေပါ့။

ေနာက္ေတာ့ အားလံုးေသာ ဝန္းရံသူေတြရဲ႕ခံစားမႈဟာ ဘယ္လိုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ဘယ္လိုအဆံုးသတ္ခဲ့ရတယ္ဆုိတာကို ထင္လြယ္ ျမင္လြယ္ရွိေအာင္ ပံုပမာႏိႈင္းၿပီးတင္ျပရလွ်င္ေတာ့ ဘန္ေကာက္လံုခ်ည္ ငွားလုိက္မိတဲ့ လူရဲ႕အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ဆင္ဆင္တူေနပါတယ္။

ဘန္ေကာက္လုံခ်ည္ ငွားလိုက္မိၿပီဆုိကတည္းက ေနာက္ကေန သင္ျဖဴးဖ်ာကေလးလိပ္ၿပီး ဖဝါးေျခထပ္လိုက္ရေတာ့တာေပါ့။ ဘန္ေကာက္လံုခ်ည္ဝတ္သြားတဲ့လူထုိင္မယ့္ေနရာမွာ သင္ျဖဴးဖ်ာကေလး လိုက္ခင္းေပးေနခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီလို ဖဝါးေျခထပ္လိုက္ေနရင္း ဘန္ေကာက္လုံခ်ည္ဝတ္တဲ့သူက တစ္ေကြ႔မွာ ေျမာင္းထဲဆင္းသြားေလေတာ့ က်ေနာ္တို႔မွာ ဖ်ာလိပ္ကေလးပိုက္ၿပီး ေငးၾကည့္ေနခဲ့ရတဲ့ ဘဝမိ်ဳးနဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့ရပါတယ္။

ေဆာင္းပါးရွင္တစ္ဦးကေတာ့ ဒီခ်ဳပ္ပါတီဟာ “တစ္သက္ မွာ ႏွစ္ဘဝ” လို႔ ေရးတာဖတ္ရပါတယ္။ ( ၂ ခါ မွတ္ပံုတင္ရတာကို ရည္ၫြန္းၿပီးေျပာတာပါ) က်ေနာ္တို႔ ဝန္းရံသူမ်ားအျဖစ္ကေတာ့ တစ္ခါက တစ္ဘဝေပါ့ခင္ဗ်ာ။ တခ်ိဳ႕ေသာ ဝန္းရံသူမ်ားဆုိလွ်င္ အသက္ ကိုစေတးခဲ့ၾကရၿပီး၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိသားစုနဲ႔ဘဝေတြကို ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရတာပါ။ အခုေတာ့ အဲဒီလိုဝန္းရံခဲ့သူေတြကို “ဘဝသစ္ဒီခ်ဳပ္” က စစ္စိမ္းေရာင္ ရင့္ရင့္ႀကီး စိမ္းကားေနပါတယ္။

ဒီေလာက္ဆုိရင္ တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက ဒီခ်ဳပ္ကို ဝန္းရံခဲ့သူေတြရဲ႕ခံစားခ်က္ဘယ္လုိရွိသလဲဆုိတာ ထင္လြယ္ျမင္လြယ္ရွိေလာက္ပါ ၿပီ။

ဒါဆိုလွ်င္ ေဆာင္းပါးအစမွာေဖၚျပခဲ့တဲ့ “စေလာင္းပူ”ရတဲ့ အေၾကာင္းမူလကို ရွင္းလင္းတင္ျပပါရေစ။

“သို႔ေသာ္ အခ်ိန္က ေစာ ေနေသးတယ္”

ဒီစကားက “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေမးတဲ့ေမးခြန္းအေပၚ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ တရားစီရင္ေရး ႏွင့္ ဥပေဒေရးရာ ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ သူရဦးေအာင္ကို၏ အေျဖစကားျဖစ္ပါတယ္။

“ဘယ္အခ်က္ေတြ ဦးစားေပးျပင္သင့္တယ္လုိ႔ သံုးသပ္ထားပါသလဲ” လုိ႔ထပ္ေမးတဲ့အခါမွာေတာ့ “အခုေျပာရင္ ေစာေနပါေသး တယ္၊ ေျပာလုိ႔မေကာင္းေသးပါဘူး၊ ျပင္စရာေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္” လို႔ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးၿပီး ေျပာသြားပါတယ္။

“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး” နဲ႔ “၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သမၼတ ရည္မွန္းထားသူ” အတြက္ေတာ့ ဒီအေျဖ ဒီစကားေတြ က ေတာ္ေတာ္ ဂြက်သြားေစပါတယ္။

“၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”ျပင္ဆင္ေရးသမားအားလံုးကို “ေစာေသးတယ္၊ျပင္ခ်ိန္မတန္ေသးဘူး၊ေစာင့္ၾကဦး” လုိ႔ အတိအလင္း သတိေပးလုိက္တဲ့သေဘာ၊ ဟန္႔တားလိုက္တဲ့သေဘာ၊ တားျမစ္လုိက္တဲ့သေဘာျဖစ္ပါတယ္။

ဗ်ဴးသူမ်ားကလည္း “ဘာေၾကာင့္ အခ်ိန္ေစာေနတယ္လုိ႔ေျပာႏုိင္ပါသလဲ” လုိ႔ ထပ္ဆင့္ ေမးခြန္းမထုတ္ခဲ့ၾကဘူး။

ေဖၚျပခဲ့တဲ့ဂ်ာနယ္ေတြကလည္း “၂၀၀၈ခုႏွစ္အေျခခံဥပေဒဟာ လိုအပ္ခ်က္ေတြ က႑အသီးသီးမွာ ရွိပါတယ္၊ ျပင္ဆင္စရာ ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္” ဆုိတဲ့အခ်က္ကိုသာ အေလးထားခဲ့ၾကတယ္။“အခ်ိန္ကေစာေနေသးတယ္” ဆိုတဲ့စကားကို “စေပါ့လိုက္” ထိုးျပဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ က႑အသီးသီးမွာရွိတယ္၊ ျပင္ဆင္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ ဆိုတာ လူတုိင္းသိျမင္ေန တဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြဘက္က “အခ်ိန္ကေစာေနေသးတယ္” ဆိုတဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေျပာသံ ဆိုသံ မၾကားရတာပါ။ အထူးသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို လုပ္ငန္းစဥ္ႀကီးတစ္ရပ္အေနနဲ႔အတိအလင္း ေဖာ္ထုတ္ေၾက ညာၿပီး ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ ဒီခ်ဳပ္ပါတီက ဒီေျပာဆိုခ်က္အေပၚ ေဝဖန္ဆန္းစစ္တာ၊ ျပန္လွန္ေမးျမန္းတာ၊ သေဘာထား အျမင္ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုတာမ်ိဳးေတြလုပ္သင့္တာေပါ့။ ဒီခ်ဳပ္အမတ္မင္းေတြအေနနဲ႔လည္း က်င္းပဆဲလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေမးျမန္းသင့္တာေပါ့ ဗ်ာ။

အျခားေသာပါတီေတြ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြလည္း ေမးသင့္လွတဲ့ေမးခြန္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ထံကလည္း ဘာသံမွ် မၾကားရေသးပါဘူး။

“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”ကို ဘယ္လိုနည္းလမ္းနဲ႔ျပင္ဆင္ၾကမွာလဲ။

“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ထဲမွ ပုဒ္မအခ်ိဳ႕ကိုသာ ကြက္ၿပီးျပင္ဆင္မွာလား။ [ဥပမာ - ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ကို ကြက္ၿပီး ျပင္ဆင္တာ မ်ိဳး]

ေရွ႕ေနႀကီး ဦးကိုနီ ေရးသားေဟာေျပာေနသလို “အေျခခံဥပေဒသစ္ျပန္ေရးၿပီး အစားထိုးေရး” လား။

ေရွ႕ေနႀကီး ဦးကိုနီ ေရးသားေနတာ၊ ေဟာေျပာေနတာေတြက “အေျခခံဥပေဒသစ္ျပန္ေရးၿပီး အစားထိုးေရး” ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွ႕ေနႀကီးဦးကိုနီ ေရးသားေဟာေျပာေနတာေတြကို (SNLD)ဥကၠ႒ ခြန္ထြန္းဦး၊ ညီၫြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား မဟာမိတ္ (UNA)တို႔အေနနဲ႔ သေဘာက်လက္ခံလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ယူဆမိပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒသည္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးအေရးကိစၥႏွင့္ပဋိပကၡမ်ားကို ေျဖရွင္း၍ လံုးဝမရႏုိင္ ေၾကာင္းယံုၾကည္သည္” ဟု ရွင္းရွင္းလင္းလင္းထုတ္ျပန္ေၾကညာထား၍ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ “ဒီလိႈင္းစာေစာင္” မွာေရွ႕ေနႀကီးဦးကိုနီ ေရးသားေနတာ၊ ေဟာေျပာေနတာေတြဟာ “ေဆာင္းပါးရွင္ရဲ႕အာေဘာ္” သက္သက္လား၊ “ဒီလိႈင္းစာေစာင္အာေဘာ္” လား။ “ဒီခ်ဳပ္ပါတီအာေဘာ္”လားဆိုတာ တိတိက်က်ေျပာဖို႔ခက္ပါတယ္။

အခုခ်ိန္အထိ ဒီခ်ဳပ္ပါတီက “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တိက်ရွင္းလင္းတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ေရး သားထုတ္ေဖၚေျပာဆိုျခင္းမရွိေသးတဲ့ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္တြင္း“ပညာရွိနည္း” လား။

လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ“လမ္းမေပၚက လူထုနည္း” လား။

“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ထဲက အခ်က္အလက္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုသာ ေရြးႏႈတ္ျပင္ဆင္မွာလား။

“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ဖ်က္သိမ္းၿပီး အေျခခံဥပေဒသစ္တစ္ခု ေရးတဲ့နည္းလား။

ဒီခ်ဳပ္ပါတီက ဘယ္နည္းနဲ႔ျပင္ဆင္မွာလဲ။

ဒီလိုအခ်က္ေတြကိုေျပာေျပာေနရလို႔ “အုိးက မပူပဲ စေလာင္းက ပူေနရတယ္”လို႔ ေျပာေနရတာပါ။

က်ေနာ့္သေဘာကေတာ့ ေရွ႕ေနႀကီးဦးကိုနီရဲ႕ေရးသားေဟာေျပာခ်က္ကို သေဘာက်ပါတယ္။ ေထာက္ခံပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုေတာ့ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” ကို လံုးဝဖ်က္သိမ္းပစ္ခ်င္လို႔ပါပဲ။

ၫြန္း

- ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၁၃၃

- (၆၆) ႀကိမ္ေျမာက္ ျပည္ေထာင္စုေန႔ထုတ္ျပန္ၾကညာခ်က္၊ ညီၫြတ္ေသာတုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား မဟာမိတ္ (UNA)
http://moemaka.com/?p=32463