ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဘာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့သလဲ – အပိုင္း (၅)

သန္း၀င္းလႈိင္
မတ္လ ၉၊ ၂၀၁၃

ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့ရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ “ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သမိုင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္” စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၅ ၌လည္း -
“ႏုိင္ငံေရးတည္ၿငိမ္မႈမ႐ွိျခင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္ယိမ္းယိုင္လာျခင္း၊ စီးပြားေရးပိုမိုေသာင္းက်န္းလာျခင္း၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡပိုမို ႀကီးမားလာျခင္း၊ ေသာင္းက်န္းသူမ်ား ပိုမိုထၾကြလာျခင္း၊ ျပည္ပအားကိုးေသာ ပေဒသရာဇ္တို႔က ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ၿဖိဳခြဲရန္ ျပင္ဆင္လာျခင္း စသည့္ အဖက္ဖက္မွ အေျခအေနယိုယြင္းပ်က္ျပားလာသျဖင့္ တပ္မေတာ္သည္ လက္ပိုက္၍ ၾကည့္မေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ သမိုင္းကေပးအပ္လာေသာ တာ၀န္အရ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ရန္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီကို အဖြဲ႕၀င္ (၁၇) ဦး ျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းကာ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းခဲ့ ရပါသည္” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားေလသည္။

သို႔ေသာ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၈ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ဖက္ဒရယ္မူႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးႏု၏သေဘာထားကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သမုိင္းသုေတသနဌာနက ေမးျမန္းခဲ့ရာ ဖက္ဒရယ္မူေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့ရပါသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို လံုး၀လက္မခံခဲ့ေပ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးႏုက-
“…..ခြဲထြက္ႏုိင္ခြင့္ဆိုတဲ့ ဟိုဥစၥာႀကီးကို ျဖဳတ္ပစ္လုိက္ပါ။ မထားနဲ႔ေတာ့။ ခင္ဗ်ားတို႔လိုခ်င္တဲ့ အာဏာေတြကို ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္းမယ္။…နည္းေနတယ္လို႔ သူတို႔ကေျပာတယ္။…. အဂၤလိပ္ေတြ႐ွိတုန္းက… ၉၁ ဌာနဆိုတာ။ ဌာနေတြေပးထားတာက…. ဗမာျပည္က ၉၁ ဌာနဆိုတာကေတာ့ ၾကားလုိက္ေတာ့ ၁၀၀ မွာ ကိုးဆယ္နဲ႔တစ္ဌာနဆိုေတာ့ မ်ားေနတယ္။ …ကိုးဆယ္နဲ႔တစ္ဌာနက သုညေတြ။ …ခုနစ္ဌာနက တကယ့္အဆီအႏွစ္ေတြ၊ ဒါ အဂၤလိပ္က ကိုင္ထားတယ္။ အဲသလုိဟာမ်ိဳးျဖစ္ခ်င္ရင္ ျဖစ္ေနမလား။ …အဲဒါေတြဆိုလို႔႐ွိရင္ျဖင့္ ေျပာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ၊ ဘယ္၊ ဘယ္ဟာကို လိုခ်င္ေသးတယ္။…. ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ဘယ္အာဏာေပးပါအံုး၊ ဘယ္ဌာန ေပးပါအံုး။ ဘယ္ဌာနေပးပါအံုး ေျပာ။ discuss လုပ္မယ္။ discuss လုပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုအခ်င္းခ်င္းပဲ။ …သူတို႔ကို ေပးလုိက္ရလို႔ ပိုသြားတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗမာက ႐ႈံးက်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ အကုန္ေပးမယ္။…. ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ဆိုတဲ့ ဥစၥာႀကီးကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ေတာ့…။ ခင္ဗ်ားတို႔ လိုခ်င္ေနတယ္ဆိုတဲ့ Schedule ဆိုတဲ့အထဲမွာ၊ List ေတြထဲမွာ ေနာက္ထပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အာဏာတိုးေပးမယ္။”ဟူေသာမိမိ၏သေဘာထားကိုျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအားေျပာၾကားရန္အစီအစဥ္႐ွိခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုသည္။ အကယ္၍သာ ဦးႏုက ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ အတြင္း ဤသေဘာ ထားကို ေျပာၾကားမည္ဆိုလွ်င္ ျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကလည္း လက္ခံၾကဖြယ္႐ွိသည္ဟု ဆိုသည္။

႐ွမ္းျပည္နယ္ဥကၠ႒ ႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ားညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕ဥကၠ႒ စ၀္ခြန္ခ်ဳိကိုယ္တုိင္ကလည္း လူမ်ိဳးေပါင္းစံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ အဆိုတင္သြင္းေတာင္းဆိုမႈမ်ားမွာ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာမ႐ွိေၾကာင္း၊ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးႏုႏွင့္ညႇိႏႈိင္းစီစဥ္ထားၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖက္ဒရယ္မူ ေတာင္းဆိုျခင္းမွာ မိမိတို႔အာဏာပိုမိုရ႐ွိလာေအာင္ေဆာင္႐ြက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုကိုယ္တုိင္ ကလည္း ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမွာ စိုးရိမ္စရာမ႐ွိေၾကာင္း၊ ဤကိစၥအတြက္ အေျဖ႐ွိၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း တို႔ကို ထိုစဥ္ကပင္ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္ဟု ဆိုသည္။
လူမ်ိဳးေပါင္းစံုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲတြင္ ႐ွမ္းျပည္နယ္ဥကၠ႒ စ၀္ခြန္ခ်ိဳတင္သြင္းသည့္ ဖက္ဒရယ္မူအဆိုကိုေထာက္ခံေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ ကယားျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးစိန္ကလည္း ထိုစဥ္က မိမိတို႔ေတာင္းဆိုခဲ့ေသာ ဖက္ဒရယ္မူသည္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ၿပိဳကြဲေစမည္မဟုတ္ဟု လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔သည္ ထိုစဥ္က ခြဲထြက္ခြင့္ဟူသည္ကို လံုး၀သတိမရၾကပါဟုလည္းေကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတည္းဟူေသာ ၿခံႀကီးတစ္ခုတည္းတြင္ ကိုယ့္အိုးကိုယ့္အိမ္ျဖင့္ ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ ေတာင္ဆိုျခင္းမ်ိဳးသာ ျဖစ္သည္ဟုလည္းေကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုက -
“တိုင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ဖို႔ လက္ႏွစ္လံုးသာလိုေၾကာင္း အမွန္တကယ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ တာ၀န္အ႐ွိဆံုးပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို တင္ျပရမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အေၾကာင္းအက်ိဳးတင္ျပဖို႔ အေျခအေနမေပးခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး ျဖစ္သူကို တင္ျပရမယ္။
သုိ႔ေသာ္ ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အသိမေပးဘဲ ၄င္းတစ္ဦးတည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ၄င္းကိုယ္က်ိဳးအတြက္ အာဏာ သိမ္းခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္။ အကယ္၍မ်ား သူေျပာသလို တုိင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲ က်ဖို႔ လက္ႏွစ္လံုးသာလိုခဲ့ရင္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ၂ မိနစ္သာ ႀကိဳတင္ အသိေပးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ခ်က္ခ်င္းအာဏသိမ္းလိုက္ပါ့မယ္” ဟူ၍ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ တာ၀န္စတင္ထမ္းောဆင္စဥ္က ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကိုကိုင္၍ က်မ္းသစၥာျပဳခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း သည္ ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ အေပၚတြင္ သစၥာရွိရမည္သာျဖစ္သည္။ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖ (ၿငိမ္း) ၏ ဇနီး ေဒၚသိန္းဆုိင္ (စာေရးဆရာမ မျမတ္ေလး) မိတ္ဆက္ေပးမႈေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ၀င္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တန္ယုဆိုင္ (ၿငိမ္း) ကိုယ္တုိင္ေရးသားခဲ့ေသာ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း (လက္ႏွိပ္စက္မူ) ကို ၄င္းဇနီးထံမွ ေတာင္းယူဖတ္႐ႈခြင့္ ရ႐ွိခဲ့ပါသည္။ ေဒၚသိန္းဆုိင္ ႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ယုဆုိင္သည္ ေမာင္ႏွမ ေတာ္စပ္ပါသည္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တင္ယုဆုိင္ ေရးသားခဲ့ေသာ ယင္းမွတ္တမ္း၌ ဗိုလ္မွဴးႀကီး တန္ယုဆိုင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းပိုက္ရန္ သံုးႀကိမ္တိုင္တိုင္ ႀကိဳပမ္းခဲ့ရာ ပထမအႀကိမ္တြင္ ေနာက္လုိက္အင္အားမ႐ွိ၍ အစီအစဥ္မေအာင္ျမင္ ခဲ့ေခ်။

တဖန္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း၏ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္ ဟု အေျပာမ်ားသည့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေဖတို႔သည္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ေနအိမ္ အတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ကာ စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းပိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း လာေရာက္ေျပာၾကားရာ၊ ဦးႏုက -
“အဲသလို စိတ္ေနာက္ကိုယ္ပါ မလုပ္ၾကနဲ႔ေလ။ အာဏာသိမ္းဖို႔ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မျပစ္မွားၾကပါနဲ႔။ အာဏာသိမ္းတယ္ဆိုတာနဲ႔ တပ္မေတာ္ေရာ တုိင္းျပည္ပါ နာမည္လည္းပ်က္မယ္၊ သိကၡာလည္းက်ပါလိမ့္မယ္။ လက္႐ွိအစိုးရကို လက္မခံႏုိင္ရင္ တရားမွ်တတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးပါမယ္လို႔သာ တပ္မေတာ္က ကတိေပးပါ။ တပ္မေတာ္ကို အာဏာလႊဲေပး လုိက္ပါ့မယ္။ ဒီလိုအာဏာလႊဲ ေပးဖို႔အတြက္ ထံုးတမ္းစဥ္လာနဲ႔ အညီ လႊတ္ေတာ္ေခၚလုိက္မယ္။ လႊြတ္ေတာ္မွာ ကၽြန္ေတာ္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးက ထြက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းအား ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ေ႐ြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ႏုိင္ေအာင္ အဆုိတင္ေပးပါမယ္” ဟူ၍ ေျပာဆိုေၾကာင္း၊ ေသြးထြက္ သံယိုမႈမ႐ွိဘဲ အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္း သည္ သိကၡာ႐ွိ႐ွိအိမ္ေစာင့္အစိုးရ အသြင္ျဖင့္ အာဏာ ရ႐ွိသြားခဲ့သည္” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။ စင္စစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းအား အာဏာသိမ္းပိုက္ ရန္ အစဥ္တစိုက္ တိုက္တြန္းခဲ့သူမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေမာင္ေမာင္ျဖစ္ၿပီး၊ စစ္တပ္အား စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္ရန္ အဓိက ႀကိဳးကိုင္ခဲ့သူမွာ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီး တို႔ပင္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ပါလီမန္ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္အေထြေထြေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျပဳလုပ္ေပးေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ အျပတ္အသတ္အႏိုင္ရ႐ွိေသာ ဦးႏုေခါင္းေဆာင္သည့္ သန္႔႐ွင္းဖဆပလပါတီ (ေနာင္ ပထစပါတီ) အား ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ အာဏာျပန္လည္လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ပထစ အစိုးရ အာဏာရ႐ွိၿပီး (၁) ႏွစ္ (၁၀) လ (၂၇) ရက္တြင္ ဖက္ဒရယ္မူကို အေၾကာင္းျပ၍ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ အာဏာသိမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟူ၍ ေရးသားထားေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ၄င္း၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဖက္ဒရယ္မူကို အေၾကာင္းျပ၍ အာဏာသိမ္းခဲ့ျခင္းမွာ လယ္ျပင္တြင္ ဆင္သြားသကဲ့သို႔ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ထင္႐ွားေနေပသည္။
● အဘယ့္ေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့သနည္း
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာသိမ္းယူခဲ့ျခင္းမွာ ပထစေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕သည္ တပ္မေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား၏ ၾသဇာအာဏာကို ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု ပထစအစိုးရ အဖြဲ႕တြင္ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ (ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္) က ေျပာဆိုခဲ့သည္။
လြတ္လပ္ၿပီးစႏိုင္ငံငယ္မ်ားႏွင့္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးစ ႏုိင္ငံငယ္မ်ားတြင္ စစ္တပ္အင္အားႀကီးမားခဲ့ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိႏုိင္ငံငယ္မ်ား တြင္ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းမႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကိုလည္း မည္သို႔ျပဳျပင္လွ်င္ သင့္မည္ဟူ၍ ပထစ ေခါင္းေဆာင္မ်ား နည္းလမ္း႐ွာေဖြခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ တပ္မေတာ္အရာ႐ွိႀကီးမ်ားအား သံုးႏွစ္တစ္ႀကိမ္ေျပာင္းလဲေပးလွ်င္ ေကာင္းမည္ သို႔မဟုတ္ အၿငိမ္းစားေပးလွ်င္သင့္ေလ်ာ္မည္။ သို႔မဟုတ္ အၿမဲတမ္းစစ္တပ္မထားဘဲ အ႐ြယ္ေရာက္သူတုိင္းအား စစ္ပညာမ်ား သင္ေစ၍ အလွည့္က် အမႈထမ္းေစလွ်င္ အဆင္ေျပမည္ တို႔ကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ေဆြးေႏြးေသာသတင္းသည္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းထံ သတင္းေပါက္ သြားေသာေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီက အာဏာသိမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္မည္ဟု ထင္ေၾကာင္း ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ က ေဆြးေႏြးေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္းေျပာဆိုခ်က္မွတ္တမ္းကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ သမုိင္း သုေတသနဌာနက “ကိုယ္ေတြ႕ေျပာၾကားခ်က္မ်ား (၀၁၂၂)” ျဖင့္ သိမ္းဆည္းထားသည္။

၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္း ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴး ေအာင္ ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ရာတြင္မူ ၄င္းက-
“ကၽြန္ေတာ္ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးလုပ္တဲ့အခါ National Service Act ဆိုတာ စစ္မႈမထမ္းမေနရဆိုတဲ့ ဥပေဒတစ္ရပ္ ပါလီမန္မွာ တင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္တယ္။ အဲဒီတင္ဖို႔လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ တင္ေဖက နယ္ေတြမွာသြားၿပီးေတာ့ တပ္ေတြကို ေျပာတယ္။ …ဒီ ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါတို႔တပ္မေတာ္ကို ဖ်က္ဖို႔လုပ္ေနၿပီ။ …ဘယ္လိုလဲဆိုရင္ National Service Act အရ လူတိုင္း လူတိုင္း… ၁၈ ႏွစ္ ျပည့္တဲ့ က်ား မ၊ ၄၅ ႏွစ္အတြင္းမွာ႐ွိတဲ့ က်ားမ အားလံုး…. စစ္ပညာမသင္ မေနရ ဆိုတာလုပ္မယ္။ ဒီေတာ့ တပ္က ဘယ္ေလာက္ထားမလဲ။ …ေလ့က်င့္ေရးအတြက္ေပါ့ေလ။…. ငါးေသာင္းထားမယ္။ ေတာ္ၿပီ။ …ပိုတဲ့အရာ႐ွိ၊ အၾကပ္၊ တပ္သားေတြကို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ …ဒီမိုကေရစီေဒသႏၱရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို အစားသြင္းမယ္။… အၾကပ္တပ္သားဆုိလည္း… ေက်း႐ြာကာကြယ္ေရးတို႔ ဘာတို႔ေပါ့ေလ။ ေက်း႐ြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔ ဘာတို႔…. အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဟိုဒင္းျဖစ္တယ္။…. တပ္မောတ္က ပိုလာတဲ့အရာ႐ွိေတြထဲက တခ်ိဳ႕က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ ျပန္ထည့္မယ္။ ပညာအရည္အခ်င္းျပည့္၀တဲ့ ဒီ၊ ဒီတပ္ဗိုလ္ေတြကို ႏိုင္ငံျခားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ပညာထပ္သင္မယ္။ … တုိင္းျပည္ထူေထာင္ေရး အတြက္ လိုတဲ့ပညာေတြကိုေပါ့ေလ။ … အဲသလို ပညာသင္ၿပီးေတာ့ ဒီတုိင္းျပည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ သံုးမယ္ဆိုတဲ့ဟာ၊ အဲဒီ…. National Service Act စစ္မႈမထမ္းမေနရဆိုတဲ့ ဥပေဒလုပ္ဖို႔ဆိုၿပီးေတာ့…. အဲဒီဟာ လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဗိုလမွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖက ပထမဆံုးသူက … တပ္က အရာ႐ွိေတြေခၚၿပီးေတာ့ သူ႐ွင္းတယ္။ …တို႔တပ္မေတာ္ေတာ့ အဖ်က္မခံဘူး။ ငါတို႔က တခုခုေတာ့ လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို သူေျပာတယ္။ … ၀ နယ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားေတာ့… ဗိုလ္မွဴးႀကီးေမာင္ေ႐ႊက သူက တုိင္းတပ္မွဴး၊ အစ္ကိုႀကီးတဲ့ ဒီက အရာ႐ွိေတြက အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ Interview ေတာင္းတယ္။ …အဲဒီအရာ႐ွိ ၂၀၀ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕တယ္။ ေတြ႕ေတာ့ အဲဒီ National Service Act အေၾကာင္း သူတို႔က ေမးၾကတယ္။ ေမးေတာ့ အဲဒါ ႐ွင္းျပတယ္။ …ဟ၊ ဒါဆို ေကာင္းသားပဲတဲ့။ …. ဒီသူပုန္ရန္ကလည္း အဲဒီအခ်ိန္က …. ေအးသြားၿပီ။ … ေပါင္းလုိက္လို႔မွ ဆုိရင္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ ၄၀၀၀ ေလာက္ပဲ ႐ွိတယ္။ အဲဒီ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ ၄၀၀၀ ေက်ာ္ေတြကလည္း သူတို႔အေနနဲ႔ ျပန္ၿပီးေတာ့…. အလင္း၀င္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ႐ွိတယ္။ …အမ်ိဳးသားစစ္၀န္ထမ္းဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အဆင့္ဆင့္ ကၽြန္ေတာ္႐ွင္းျပေတာ့ အဲဒီအရာ႐ွိေတြက ဟာ – ဒါ၊ ေကာင္းသားပဲ။ ဒါ တပ္မေတာ္ဖ်က္တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ …ျပည္ေထာင္စုႀကီးတစ္ခုလံုး တပ္မေတာ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာတဲ့။ …ဒါ လက္ခံစရာအေၾကာင္း႐ွိတယ္။ …ဒီဥစၥာဟာ အိုစီ (O.C – Officer Commanding တပ္မွဴး) ကြန္ဖရင့္က ဒီ C.O (Commanding Officer) ကြန္ဖရင့္က ႏွစ္ႀကိမ္ တပ္မေတာ္အရာ႐ွိက ႏွစ္ႀကိမ္ သူတို႔သေဘာတူၿပီးသား။ …ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖက ဟိုတံုးက ပုသိမ္သြားၿပီးေတာ့ ရင္ဘတ္ထုၿပီးေတာ့၊ (ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီး) က တပ္မေတာ္ဖ်က္ၿပီ၊ ဟုတ္လား၊ လား႐ွိဳးမွာလည္း တပ္မေတာ္ဖ်က္ၿပီ။ ေတာင္ႀကီးမွာလည္း တပ္မေတာ္ဖ်က္ၿပီ။ သူက ေ႐ွ႕ေလွ်ာက္ကၽြန္ေတာ္ကေနာက္ကလိုက္ရင္း၊ဒီလိုျဖစ္ၾကတာ။ ….ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္တင္ေဖ ဒီလိုေလွ်ာက္ေျပာတဲ့ဟာဆိုလို႔႐ွိရင္ ဒီစိုးရိမ္စိတ္႐ွိခ်င္လည္း ႐ွိ…ခြန္ထီးနဲ႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စကားေျပာတာပဲ။ … အဲဒီ ခြန္ထီးတို႔ဘာတို႔ကေတာ့ အဲဒါေတြ ေလွ်ာက္ေျပာၾကတာပဲ။ … အဲဒီ ေဆြးေႏြးပြဲမွာပဲ ဒါေျပာတယ္။ … ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ အဲဒါေတြ ေျပာတာေပါ့။ ဒါ၊ ဒီ၊ ဖက္ဒရယ္ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တပ္မေတာ္က …. သူတို႔တပ္မေတာ္ကို ပ်က္တဲ့အတြက္ ဒါ စိုးရိမ္လို႔ သိမ္းတာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ … ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဒီလိုပဲ ယူဆတယ္ေလ။ ” ဟူ၍ ႐ွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

● ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအာဏာသိမ္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာအက်ိဳးဆက္မ်ား
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္ ၁၂ ႏွစ္၊ လမ္းစဥ္ပါတီအစိုးရေခတ္ ၁၄ ႏွစ္၊ ၂၆ ႏွစ္ကာလအတြင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ထိုစဥ္က ကမၻာတြင္ေခတ္စားေနေသာ “ဆို႐ွယ္လစ္” ဆုိုင္းဘုတ္ကို ေကာက္ခ်ိတ္ၿပီး ရာဇပလႅင္ေပၚတက္ထိုင္ကာ အာဏာသံုးရပ္ကို အျပည့္အ၀ ခ်ဳပ္ကိုင္၍ မစားရ ၀ခမန္း စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ကာ ဆိုဗီယက္ပံုစံ တစ္ပါတီ ဆို႐ွယ္လစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ တည္ေထာင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္သံယံဇာတ ေပါၾကြယ္လွေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ (၄၂) ႀကိမ္ေျမာက္ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံ ၁၉၈၇ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔ တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ (၉၆) ႀကိမ္ အစည္းအေ၀းဆံုးျဖတ္ခ်က္ (၄၂ / ၄၂၈) အရ ကမၻာ့ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအနည္းဆံုးႏုိင္ငံ (အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံ) စာရင္းသို႔ သြတ္သြင္းခံလုိက္ရေလသည္။

သို႔ကလို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္း ဦးေဆာင္ေသာ စစ္တပ္မွ ျပည္သူ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာမ်ားကို လက္နက္အားကိုးျဖင့္ အတင္းအဓမၼ သိမ္းယူလုိက္ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွ ဦးေဆာင္၍ မတ္လတြင္ တစ္ႀကိမ္ႏွင့္ ဇူလိုင္လတြင္ တစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္းႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တုိင္ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။ ပထမအႀကိမ္ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆန္႔က်င္ကန္႔ ကြက္ ခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို မတရားဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္၍ တစ္ကၽြန္းပို႔ျပစ္ဒဏ္မ်ား ခ်မွတ္၍ ကိုကိုးကၽြန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ၿပီး အခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေက်ာင္းမွ ရာသက္ပန္ထုတ္ပယ္လုိက္သည္။ တခ်ိဳ႕မွာမူ ၀ရမ္းေျပးဘ၀သို႔ ေရာက္႐ွိသြားရေတာ့ သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းသည္ ထိုသို႔ျပဳလုပ္႐ုံမွ်အားမရေသးဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာပညာဆက္လက္သင္ၾကားေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စားေရး ေနေရး ပညာသင္ၾကားေရး စသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ားကို ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္သည့္ စည္းကမ္းခ်က္ ၂၂ ခ်က္ပါ ညႊန္ၾကားခ်က္ တို႔ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ေမလ ၁၀ ရက္ေန႔တြင္ တကၠသိုလ္ေကာင္စီကိုပါ ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိက္သည္။

ထိုသို႔ အေထြေထြဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားကို နည္းေပါင္းစံုျဖင့္ ျပဳလုပ္လာေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားသပိတ္သည္ တႏိုင္ငံလံုး႐ွိ ေက်ာင္းသားထုမ်ားအတြင္းသို႔ လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ကူးစက္လာကာ သမုိင္းတြင္ရစ္ခဲ့သည့္ ဆဲဗင္းဂ်ဴလုိင္ ေက်ာင္းသားလႈပ္႐ွားမႈ အေထြေထြ သပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ စစ္အစိုးရသည္ ဇူလိုင္လ ၆ ရက္ေန႔ ည ၈ နာရီတြင္ တကၠသိုလ္နယ္ေျမကို ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန႔ ည ၆း၃၀ နာရီခန္႔တြင္ စစ္အာဏာ႐ွင္မ်ား၏ ခါးပိုက္ေထာင္တပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ ေမာင္းျပန္ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ရက္စက္စြာ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းၿဖိဳခြင္းမႈေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား အေျမာက္အျမား ေသေၾကဒဏ္ရာရ႐ွိခဲ့သည္။ မေသဘဲ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားအမ်ား အျပားလည္း ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံခဲ့ရသည္။
ထို႔အျပင္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈသမုိင္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လိုေသာ အႀကံျဖင့္ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား သမဂၢအဖြဲ႕၀င္မ်ား အဓိက စု႐ုံးရာ သမုိင္း၀င္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦကို ဇူလုိင္လ ၈ ရက္ေန႔ မနက္ ၀၃း၃၀ နာရီတြင္ ဒိုင္းနမိုက္မ်ားျဖင့္ ေဖာက္ခြဲၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီး၍ အစေဖ်ာက္ခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦကို လက္၀ါးခ်င္း႐ိုက္ၿပီး ဗုံးေဖာက္ ခြဲခဲ့သည့္ တရားခံမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းႏွင့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးတို႔သာ ျဖစ္သည္။
ယင္းေနာက္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီသည္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ၁၉၆၄ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို ကာကြယ္ သည့္ ဥပေဒကို ျပ႒ာန္း၍ အသင္းအဖြဲ႕ပါတီအားလံုးကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ေလသည္။

၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံဘဏ္မွ ထုတ္ေ၀ထားသည့္ က်ပ္ ၁၀၀ တန္ ႏွင့္ က်ပ္ ၅၀ တန္ ေငြစကၠဴ မ်ားကို တရား၀င္ ေငြစကၠဴအျဖစ္မွ ရပ္စဲလုိက္သည္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေၾကးမံု၊ ဂါးဒီးယန္း၊ ဗိုလ္တေထာင္ ပုဂၢလိကပုိင္ သတင္းစာမ်ားကို ျပည္သူပိုင္ သိမ္းပိုက္၍ သတင္းစာလြြတ္လပ္ခြင့္ကို ကန္႔သတ္လုိက္သည္။

ထုိ႔ေနာက္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လတြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီမွ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ မဆလ တပါတီအာဏာ႐ွင္စနစ္ကို ကိုယ္စားျပဳထား ေသာ ၁၉၇၄ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္းကို အတည္ျပဳသည့္ အတုအေယာင္ ျပည္လံုးကၽြတ္ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပ၍ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၃ ရက္ေန႔တြင္ အတည္ျပဳျပ႒ာန္းခဲ့သည္။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ေမ၊ ဇြန္လမ်ားတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံအရပ္ရပ္တြင္ အလုပ္သမားဆႏၵျပမႈမ်ားႏွင့္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴး ဦးသန္႔၏ ႐ုပ္ကလာပ္ သၿဂႋဳဟ္မည့္ကိစၥကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ဦးသန္႔အေရးအခင္း၊ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၃ ၇က္ေန႔တြင္ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းရာျပည့္အေရးအခင္း ဆက္တုိက္ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။
၁၉၇၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ မဆလ ပါတီ အာဏာ႐ွင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရန္ ႀကံစည္မႈႏွင့္ သီးျခား ရခိုင္ျပည္နယ္၊ သီးျခားအစိုးရဖြဲ႕ရန္ ကိစၥရပ္မ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။

တုိင္းျပည္၏ စီးပြားေရးအေျခအေနမ်ားလည္း တျဖည္းျဖည္း ယိုယြင္းပ်က္စီးလာစဥ္အတြင္း ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၃ ရက္တြင္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြင္း လွည့္လည္သံုးစြဲလ်က္႐ွိေသာ ေငြစကၠဴက်ပ္ ၁၀၀ တန္၊ က်ပ္ ၅၀ တန္ ႏွင့္ က်ပ္ ၂၀ တန္ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔တြင္ ၂၅ က်ပ္တန္၊ ၃၅ က်ပ္တန္ ႏွင့္ ၇၅ က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴမ်ားကိုလည္းေကာင္း တရား၀င္ေငြအျဖစ္မွ ရပ္စဲလုိက္ေသာေၾကာင့္ လူထုတရပ္လံုး အေထြေထြမေက်နပ္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားလာခဲ့သည္။ ၃၅ က်ပ္တန္ ႏွင့္ ၇၅ က်ပ္တန္တို႔ကို ထုတ္ေ၀ထားသည္မွာ ၂ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည။္ ထိုစဥ္အတြင္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ႀကိဳ႕ကုန္းအေနာက္ရပ္ကြက္မွ လူငယ္အခ်ိဳ႕ ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားခဲ့ရာ အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းမႈေၾကာင့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔တြင္ “႐ွစ္ေလးလံုးဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး” တျပည္လံုးတြင္ အံုၾကြေပါက္ကြဲေပၚထြက္လာခဲ့သည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီဥကၠ႒ တျဖစ္လဲ ျမန္မာ့ဆို႐ွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီဥကၠ႒ႀကီး ဦးေန၀င္းသည္ တာ၀န္မွ ႏႈတ္ထြက္၍ ၄င္း၏ မဆလ တပါတီအာဏာ႐ွင္စနစ္ သည္လည္း ၿပိဳက်ပ်က္စီးသြားခဲ့ရသည္မွာ သံေ၀ဂရစရာပင္ျဖစ္ေပသည္။
စာကိုး
၁။ ဦးေက်ာ္၀င္း၊ ဦးျမဟန္ နွင့္ ဦးသိန္းလႈိင္၊ ၁၉၅၈ -၁၉၆၂ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး (စတုတၳတြဲ) ၁၉၉၁။
၂။ ကယားဦးစိန္၊ အာဏာသိမ္းမွတ္တမ္း (လက္ႏွိပ္စက္မူ)
၃။ ဖဆပလ ပဏာမျပင္ဆင္မႈညီလာခံမွတမ္း၊ ရန္ကုန္စတူးဒင့္ဒိုင္ဂ်က္ပံုႏွိပ္တုိက္၊ ၁၉၄၇။
၄။ သခင္ခ်စ္ေမာင္ (၀ိဒူရ)၊ ႐ွမ္းမူနဲ႔ျပည္ေထာင္စုေနာင္ေရး၊ ရန္ကုန္၊ ေၾကးမံုပံုႏွိပ္တုိက္ ၁၉၆၂။
၅။ ဗိုလ္တေထာင္ သတင္းစာ (၃-၃-၁၉၆၂)
၆။ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ (၄-၃-၁၉၆၂)
၇။ သမုိင္းသုေတသနဌာန၊ ျမန္မာ့ရက္စဥ္သမိုင္း ဒုတိယတြဲ၊ ရန္ကုန္၊ ၂၀၀၉။
၈။ အေျခခံဥပေဒေရးရာစာေစာင္ အမွတ္ ၂၅ (ၾသဂုတ္လ ၂၀၀၆)
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
http://moemaka.com/?p=32929