“ပြဲဖ်က္ၿပီးေတာ့ ကယ္တင္ရွင္ ဝင္လုပ္မွာလား”

ခုိင္ခုိင္ | ေသာၾကာေန႔၊ မတ္လ ၂၂ ရက္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၂၂ နာရီ ၀၂ မိနစ္

(မိထၳီလာ အေရးအခင္းအေပၚ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိမင္းကိုႏုိင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး)

ရန္ကုန္(မဇၥ်ိမ)။ ။ မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔က ေရႊဆိုင္တဆိုင္တြင္ အျငင္းပြားရာမွ စတင္၍ အဓိက႐ုဏ္း တခုအျဖစ္ က်ယ္ျပန္႔သြားခဲ့ရသည့္ မိထၳီလာ ရာဇဝတ္မႈၾကီးမ်ားမွာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ရခိုင္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡမ်ား ေနာက္တြင္ အဆိုးရြားဆံုးေသာ အျဖစ္အပ်က္ႀကီးတခု ျဖစ္ခဲ့သည္။

အုပ္စုဖြဲ႔၍ အားနည္းသူကို အႏိုင္က်င့္သတ္ျဖတ္မႈမ်ား၊ မီးရိႈ႕ဖ်က္ဆီးမႈမ်ားျဖင့္ အေမွာင္လႊမ္းေသာ မိထၳီလာ
ေန႔ရက္မ်ားမွာ ပုဒ္မ ၁၄၄ ထုတ္ျပန္ရရံုႏွင့္ မၿပီးဘဲ အေရးေပၚအေျခအေနအျဖစ္ အေၾကညာလိုက္သည္အထိ အေျခအေန ဆိုးရြားခဲ့ရ သည္။

အခင္းျဖစ္ပြားရာ မိထၳီလာသို႔ အေျခအေန ဝိုင္းဝန္းထိန္းသိမ္းရန္ သြားေရာက္ခဲ့ၾကသူမ်ားထဲတြင္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္
ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း ပါဝင္သည္။

ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ကိုမင္းကိုႏိုင္အား ၎ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည့္ အေျခအေနႏွင့္ အလားအလာကို သံုးသပ္
ေပးရန္ မဇၥ်ိမက ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခဲ့သည္။

အၾကမ္းဖက္မႈ၊ မတရားမႈမ်ား က်ယ္ျပန္႔ၾကီးမားလာရပံုႏွင့္ လံုၿခံဳေရး တာဝန္ရွိသူမ်ား၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို
ကိုမင္းကိုႏိုင္ က ေထာက္ျပ အႀကံျပဳထားၿပီး ၎တို႔ အေတြ႔အၾကံဳအရ ထိုသို႔ေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ေခ် ရွိေၾကာင္း ၾကိဳတင္စိုးရိမ္ ေတြးထင္ခဲ့သည္ဟု ကိုမင္းကိုႏိုင္ က အစခ်ီ ေျပာျပထားသည္။

မိတၳီလာကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဘယ္လုိ အေနအထားေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရလဲ။

မင္း။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ပုိင္း၊ လပုိင္းကတည္းက စိတ္ထဲမွာ စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြ ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြက မိတၳီလာမွာ စျဖစ္တယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ မသိတာ စိတ္ထဲမွာ စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြကေတာ့ အုပ္စုဖြဲ႔
တုိက္ခုိက္မႈေတြေတာ့ ျဖစ္လာေတာ့မယ္လုိ႔ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အသက္ ၅၀၊ ႏုိင္ငံေရး အသက္ ၂၅၊ ေထာင္သက္ ၂၀၊ အဲဒီ အေတြ႔အႀကံဳက တခုခု ျဖစ္လာေတာ့မယ္လုိ႔ ထင္ေနခဲ့တာ။ မိထၳီလာမွာ စျဖစ္တယ္ ဆုိေတာ့ အတုိင္းအဆကုိ က်ေနာ္ ေမးလုိက္တယ္။ ေျပာတာက လုိအပ္ေနတယ္၊ အေရးႀကီးတယ္ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ညတြင္းခ်င္း လုိက္သြားတယ္။

ျပႆနာေတြကို ဘယ္လုိညွိႏႈိင္းခဲ့ရလဲ။

မင္း။ ။ လူေတြ ပိတ္မိရင္ အေရးႀကီးတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရးက အဓိကပဲ။ ခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြ တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးလည္း ရွိေနတဲ့အတြက္ သြားေတြ႔တယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးရဲျမင့္နဲ႔ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ေတြ႔ၿပီးေတာ့ လူထုကုိ စည္းရုံးသိမ္းသြင္းေပးဖို႔ ေျပာတယ္။ သူတို႔ေတြကလည္း
ေျဖရွင္းဖို႔ကို တက္တက္ႂကြႂကြ ရွိပါတယ္။

လုံၿခံဳေရးေတြက အထက္အမိန္႔ မရေသးတဲ့အတြက္ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ရပ္ၾကည့္ေနတယ္ ဆုိတဲ့အေပၚ ဘယ္လုိျမင္လဲ။
မင္း။ ။ တခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ အမိန္႔မရဘဲ လူေတြရဲ့ အသက္ကုိ ကယ္မိမယ္၊ ရာဇဝတ္သားကုိ ဖမ္းလုိက္မယ္ ဆုိရင္ ဘာျဖစ္သြားမလဲေပါ့။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း သိဟန္ မတူပါဘူး။ ဘယ္ ဥပေဒမွ လည္း က်ေနာ္တုိ႔ တိတိက်က်
ျပ႒ာန္းထားတာ မေတြ႔ရဘူး။ လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ့ ပုံမ်ဴိး သူတုိ႔ေတြရဲ႕ အသက္ဟာ အမိန္႔နာခံမႈ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲေတာ့ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြဟာ ရႈတ္ေထြးနက္ရႈိင္းေပမယ့္ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ လက္နက္မ်ိဳးစုံ ကုိင္ထားၿပီးေတာ့ လူ တေယာက္ကုိ အစစ္ေဆး ေမးျမန္းမရွိ ဥပေဒမဲ့ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ကိစၥ၊ ဥပေဒမဲ့ အုိးအိမ္ေတြ ဖ်က္ဆီးေနတာကုိ ဘာမွ အေထြအထူး အေမးအျမန္း လုပ္ေနစရာမလုိဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ လူသားဝါဒအရ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ကာကြယ္ေပးဖုိ႔ ပါပဲ။ ၿပီးေတာ့မွ ျပည္သူလူထုရဲ့ အသက္အုိးအိမ္ကုိ ကာကြယ္မႈနဲ႔ ႀကိဳးစင္ကုိ တက္ဆုိရင္လည္း တက္ဖုိ႔ အဆင္သင့္ပါပဲ။

လက္ရွိ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အဓိကရုဏ္းအေပၚ ဘယ္လိုသံုးသပ္လဲ။

မင္း။ ။ သက္သက္ ညွာညွာ စဥ္းစားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကုိ အားမရစရာ ေကာင္းပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အျပန္မွာ ဆုိရင္ ဓါတ္ဆီဆုိင္ တဆုိင္မွာ ကင္ဒုိဓါးကုိင္ၿပီးေတာ့ ဆုိင္ကယ္တစီးနဲ႔ တေယာက္ထဲ ရမ္းေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးပုိင္းက၊ လုံျခံဳေရးပုိင္းက လူေတြက ဒီအတုိင္းကုိ မတ္တပ္ရပ္ ၾကည့္ေနၾကတာ။ ဒီပုံအတုိင္းဆုိ အမိန္႔တစုံတရာ ေစာင့္စရာ မလုိေတာ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ တရားဥပေဒ စုိးမုိးေရ ဆုိတာဟာ လက္နက္ကုိင္ၿပီးေတာ့ ခ်ိဴးေဖာက္ေနၿပီ ဆုိရင္ အဲဒီဓါတ္ဆီဆုိင္ကုိ ကာကြယ္ေပးထားရမယ္။ အဲဒါကုိ ရဲေတြက ဘာလုိ႔ ဝုိင္းၿပီး ၾကည့္ေနတာလဲ။ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ေတြက အမိန္႔မရလုိ႔ေျပာတယ္။ က်ေနာ့္ သေဘာကေတာ့ အမိန္႔မလုိပါဘူး။ အမိန္႔မရဘဲနဲ႔ ရာဇဝတ္ေကာင္ တေကာင္ကုိ ဖမ္းလုိက္လုိ႔ အျပစ္ေပးမယ္ဆုိရင့္ ႀကိဳးစင္တက္ဖုိ႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ဒီေလာက္ လက္နက္ေတြနဲ႔
ရမ္းကားေနတာေတြကုိ မသိလုိ႔လည္း မဟုတ္ဘူး။

အဲဒါေတြက သိပ္သံသယျဖစ္ဖုိ႔ ေကာင္းတယ္။ ေနာက္
တခုက တားထားတဲ့ ဒုိင္းေတြ ၾကားထဲကေန တုိးေဝွ႔ၿပီး ဝင္သြားၾကတာေတြ ရွိတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနတဲ့ လူေတြတုန္းကေတာ့ ဆက္ဆံ ပုံက တမ်ိဳး၊ အခုလုိ ဖ်က္ဆီးေန ၾကတာက်ေတာ့ တမ်ိဴးနဲ႔ဗ်ာ။ စိတ္အပူရဆုံး လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။

က်ေနာ္ ေခါင္းစဥ္ခြဲ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ေတြဟာ ဘဝေတြကုိ ေပးဆပ္ၿပီး သုညဘဝကေန ၿပီးေတာ့ အစက ေနျပန္စရတာ။ အခုကေတာ့ ဖ်က္ဆီးခံရတာေတြနဲ႔ စုိးရိမ္စရာ ျဖစ္ေနတယ္။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ မ်ဳိးတုံး သတ္ျဖတ္ပစ္ဖုိ႔ ဆုိတာမ်ဳိး တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ဘူး။ မရွိခဲ့တဲ့ အေပၚမွာ အဲလုိမ်ိဳး လုပ္ေနပါတယ္လုိ႔ အစြပ္စြဲခံရၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအဝုိင္းနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ နားလည္မႈ လြဲေနတယ္။ မျဖစ္သင့္တဲ့ အရာေတြ၊ ဒုကၡေတြ ေနာက္ထပ္ အၾကပ္အတည္း ေပါင္းစုံေတြ ရင္ဆုိင္ရမွာ ေတြးပူမိတယ္။ တသက္လုံးမွာ က်ေနာ္တုိ႔က ဘာသာလူမ်ိဴးေပါင္းစုံနဲ႔ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ တြဲၿပီးေတာ့ ေနခဲ့တာပါ။ အဲဒီအစဥ္အလာ ဆုိတဲ့ဟာေတြ ေပ်ာက္သြားၿပီးေတာ့ သံသယေတြနဲ႔ တခ်ိန္လုံး မေအးခ်မ္းမႈေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တာေတြကုိလည္း စုိးရိမ္ရတယ္။ စုိးရိမ္မႈေတြကေတာ့ ေျပာလုိ႔ ကုန္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ဝါဒျဖန္႔မႈေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ အက်ိဴး သက္ေရာက္မႈ ရွိသြားမလဲ။

မင္း။ ။ အထူးသျဖင့္ အြန္လုိင္း စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ပ်ံ႕ႏွ႔ံေနတဲ့ အရာေတြက ေရးတဲ့သူ၊ တင္ထားတဲ့ လူေတြက ကုိယ္လုပ္တဲ့ဟာကုိ ကုိယ္တာဝန္ယူတယ္။ အဲဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္ သူ႔ရဲ့ နာမည္နဲ႔ မတင္ထားတဲ့ လူေတြ
ေတြ႔အေၾကာင္း ထုိင္ၿပီး မေကာင္းေျပာမယ္။ ညစ္ညမ္းတာေတြ ေရးမယ္။ အေကာင္းဘယ္ေလာက္ပဲ လုပ္လုပ္ မဟုတ္တမ္းတရား စြပ္စြဲမွာေပါ့။ အဲေတာ့ အြန္လုိင္းမွာ တက္လာတဲ့ သတင္း (သုိ႔) ဝါဒျဖန္႔ခ်ီမႈေတြကုိ မ်က္စိမွိတ္ၿပီးေတာ့ မယုံပါနဲ႔၊ ဓါတ္ပုံေတြက အစ လုပ္ၾကံလုိ႔ ရေနတာကုိဗ်ာ။
ကမၻာ့ တေနရာမွာဗ်ာ သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ဟာကုိျမန္မာျပည္တေနရာလုိ႔
ေျပာမယ္ဆုိရင္ လည္း ယုတၳိရွိေအာင္ လုပ္လုိ႔ ရေနတယ္။ တတ္ႏုိင္ သမွ်ကေတာ့ ဆန္းစစ္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။

ဘယ္ေလာက္အထိ သက္ေရာက္ႏုိင္လဲ ဆုိေတာ့ တုိင္းျပည္ပ်က္သြား တဲ့အထိ ျဖစ္ႏုိင္ ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံးရဲ့ ဉာဏ္အေျမာ္အျမင္ ရွိမႈနဲ႔ တဦးကုိ တဦးအျပန္အလွန္ ထိန္းေၾကာင္းႏုိင္မႈေတြနဲ႔ပဲ ဒီကိစၥကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။

အစုိးရကုိ ဘယ္လုိအၾကံေပးခ်င္လဲ၊ ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔ လုိေနတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္လဲ။

မင္း။ ။ ရဲေတြ၊ လုံထိန္းေတြက အထက္က အမိန္႔မေပးရင္ ရပ္ၾကည့္ဆုိရင္လည္း ၾကည့္ေနတာပဲ မနာခံလုိ႔ မရဘူး ။ သူတုိ႔ေရွ႕မွာ လက္နက္ေတြ ကုိင္ၿပီးေတာ့ သြားလာေနၾကတာကုိ ဘုရားသြားဖုိ႔ ပန္းကေလးေတြ လက္မွာ ကုိင္သြားသလုိပဲ ရပ္ၾကည့္ေနတာ။ အကုန္လုံး တု႔ံေႏွးတု႔ံေႏွးပဲ။ ပြဲဖ်က္ၿပီးေတာ့မွ ကယ္တင္ရွင္ ဝင္လုပ္မွာလားလုိ႔ ေတြးမိတယ္။

ျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္တာမ်ား ရွိေသးလား။

မင္း။ ။ အေရးတႀကီး လုိအပ္ခ်က္က ကုိယ့္အိမ္ လုံၿခံဳေရးကုိ ဂရုစုိက္ၾကဖုိ႔။ ဂရုစုိက္တယ္ ဆုိတဲ့ေနရာမွာ သံသယ အေျခခံၿပီးေတာ့ ရန္သူရွာတာမ်ိဴး မျဖစ္ေစရဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ေစ်းထဲမွာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ပုခုံးခ်င္း တုိက္မိမွာပဲ။ အဲဒီအခါမ်ိဳး ဘယ္ဘာသာဝင္က ဘယ္ဘာသာဝင္ကုိ တုိက္မိတယ္ ဆုိတာမ်ိဴး မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ ရုိးသားလား ရည္ရြယ္သလား ဆုိတာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ပုိင္းျခားရလိမ့္မယ္။ သူတို႔ ကုိယ္တုိင္မွပဲ သိလိမ့္မယ္။ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ ပ်ံ႕ၿပီးေတာ့ နည္းဗ်ဴဟာက ေျပာင္းလဲတာေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ဝါဒျဖန္႔မႈေတြပါ။ ဒီေနရာမွာ ဘယ္သူက ဘယ္သူကုိ ဘာေတြ လုပ္သြားလဲ ဆုိတာမ်ိဳး အဲဒါေတြကုိ ေသခ်ာ ဆန္းစစ္ပါ။ တကယ္အၾကံအစည္ တခုခု ရွိေနတဲ့ လူေတြဟာ အဲဒီနည္းေတြကုိ သုံးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ဘာမဆုိ ဆန္းစစ္မွ ရပါမယ္။ ကာကြယ္တာနဲ႔ အတူသြားၿပီးေတာ့ က်ဴးေက်ာ္
တုိက္ခုိက္တာကုိ ခြဲျခားႏုိင္ရပါမယ္။
http://www.mizzimaburmese.com/interview/11182-2013-03-22-15-44-52.html