ondragstart="return false" onselectstart="return false"

Tuesday, November 4, 2014

ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေမရီအုန္း- မုန္တိုင္းထဲက ပန္းရိုင္းႏွင္းဆီ

ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေမရီအုန္း အမွတ္တရေလးပါ။ ခုိင္မာေက်ာ္ေဇာ ေဖ့ဘြတ္မွကူးယူေဖၚျပသည္။

ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ

“အေဖက ေျပာခဲ့ဘူးတယ္ အလုပ္တခုကို လုပ္ရင္ ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ လုပ္ရမယ္”တဲ့၊
“အေဖေျပာတဲ့ စကားအတိုင္းပဲ က်မ အခု လုပ္ေနတယ္၊ အေဖ ေလ်ာက္ခဲ့တဲ့ လမ္းေပၚမွာပဲ က်မ ေလ်ာက္ေနတယ္”
ဒီစကားကို ေျပာခဲ့သူက ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေမလ(၂၅)ရက္ေန ့က ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည့္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုးက ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေနာ္ေမရီအုန္းပါ၊

သူ ့ကို ခဏတျဖဳတ္ ျမင္ဘူး။ ေတြ ့ဘူး သူမ်ားက သူ ့ကို ဂြက်သည္၊ စကားေျပာျပတ္သည္၊ မဟုတ္မခံ စိတ္ရွိသည္၊
မာေၾကာ ခက္ထန္သည္ဟု ထင္ၾကလိမ့္မည္၊ တကယ္ေတာ့ သူသည္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္ေနတတ္သည္၊ အတီးအမွဳတ္ ၀ါသနာထံုသည္၊
ဇြဲ ရွိသည္၊ သတၱိရွိသည္၊ ရဲရင့္တည္ၾကည္သည္၊ အမ်ဳိးသားေရး ခ်စ္စိတ္ရွိသည္၊ တိုင္းျပည္ ခ်စ္စိတ္ရိွသည္၊ သနားၾကင္နာတတ္သည္၊ တခါတခါလည္း စိတ္အား ငယ္တတ္ပါသည္၊
သူ ့အေၾကာင္းအစံုအလင္ကို က်မ ေကာင္းေကာင္းမသိပါ၊ သို ့ေသာ္ သူႏွင့္ စကားေတြေျပာရင္း။
သူ ့ငယ္ ဘ၀မ်ားကို စပ္စပ္စုစု ေမးၾကည့္ရင္းႏွင့္ပင္ သူ ့အေၾကာင္းကို က်မ သိလာရျခင္းပင္၊ ထိုသို ့ သိလာရသည့္အတြက္
သူသည္ အဆင္း။ အနံ ့ႏွင့္ ဆူးေတြရွိသည့္ ႏွင္းဆီတပြင့္ျဖစ္သည္ကို
က်မ သိလာရပါသည္၊ ႏွင္းဆီထဲကမွ သူသည္ ရဲရင့္။ စူးရွ။ ေမြးျမလြန္းလွသည့္ ႏွင္းဆီရိုင္းတပြင့္ ျဖစ္ပါသည္၊

အသံၾသဇာျပည့္စံုၿပီး စကားကို တိုရွင္းလိုရင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာတတ္ေသာ ေနာ္ေမရီအုန္း၏ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံုၾကည့္ပါ၊
ဆံပင္က ဘိုေက၊ ေဘာင္းဘီရွည္ကို မခၽြတ္တမ္း၀တ္ၿပီး ရွပ္အက်ီ္ကို ၀တ္စကုတ္ႏွင့္ အၿမဲ၀တ္ဆင္သည္၊
ဒီအတြက္ သူ ့ကို ေယာက်္ားတဦးဟုပင္ ထင္ေပလိမ့္မည္၊

ထိုသို ့ထင္သည့္အတြက္လည္း အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ ့အစည္းမ်ား.အစည္းအေ၀းတခုတြင္ ရွမ္းအမ်ဳိးသမီးငယ္တဦးက
‘အမ်ဳိးသမီးအစည္းအေ၀းကို အဲဒီေယာက်္ားႀကီးက ဘာလာလုပ္တာလဲ’ဟု ေျပာခဲ့ဘူးသည္၊
ဒီအေၾကာင္း သူ ့ကို ေျပာျပေတာ့ သူက တဟားဟားႏွင့္ ရီ(ရယ္)ေနခဲ့သည္၊

ထိုရွမ္းအမ်ဳိးသမီးငယ္သာမဟုတ္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက သူ ့ကို ေယာက်္ားတဦးဟုပင္ ထင္မွတ္ၾကသည္၊

-----------

အတြန္ ့အတက္ေတြအမ်ားသည့္ အျဖဴေရာင္စကပ္ အရွည္ႀကီးကို ၀တ္ဆင္ထားသည့္ ၅ႏွစ္ေက်ာ္အရြယ္ ေကာင္မေလးတေယာက္
သူ ့အရပ္ေလာက္ရွိသည့္ ပန္းစည္းႀကီး တစည္းကိုကိုင္ၿပီး စင္ေပၚကို ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္သံ တေဒါက္ေဒါက္ေပးၿပီး တက္လာသည္ကို
ဧည့္သည္မ်ား။ ဆရာဆရာမမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသားမ်ားကပါ ေငးေမာေနၾကသည္၊
ေကာင္မေလးက ပန္းစည္းႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ပရိတ္သတ္ဘက္လွည့္ၿပီး ဦးညြတ္လိုက္၊ ဧည့္သည္ေတြဘက္ ဦးညြတ္လိုက္နဲ ့ ျမဴးၾကြေနသည္၊
ေကာင္မေလးအတြက္ လက္ခုပ္သံမ်ားစြာ ဆူညံသြားခဲ့သည္၊ စင္ေပၚကေန အေရွ ့အေနာက္ ေတာင္ေျမာက္၀ဲယာကို
ေကာင္းမေလး ဦးညြတ္လိုက္သည့္အခါမွာေတာ့ လူေတြက တအံ့အားသင့္ကာ မွင္သက္သြားၾကၿပီး ခဏအၾကာမွာ လက္ခုပ္သံေတြကို တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ ့ ထြက္ေပၚလာာကျပန္သည္၊
ေကာင္မေလး အကိုက ေကာင္မေလးကို ၾကည့္ၿပီး ေဒါေတြပြေနသည္၊
အဲဒီေနာက္ ေကာင္မေလးက ပန္စည္းႀကီးကို ဧည့္သည္ႏိုင္ငံျခားသူအမ်ဳိးသမီး. လက္ထဲသို ့ ထိုးအပ္လိုက္ၿပီး ခုန္ကာ။ ေပါက္ကာျဖင့္ စင္ျမွင့္ထက္မွ ေျပးဆင္းသြားသည္၊
ထိုေကာင္မေလးမွာ ေယာက်္ားႀကီးတေယာက္ဟု ရွမ္းအမ်ဳိးသမီးငယ္ေလးတဦးထင္ခဲ့သည့္ ေနာ္ေမရီအုန္းျဖစ္ပါသည္၊

“အေမ့သမီး လုပ္လိုက္ရင္ တလြဲခ်ည္းပဲ၊ ဆရာဆရာမေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ထားေပးရက္နဲ ့ သူက လူေတြၾကားထဲမွာ အေျပာင္အပ်က္သိပ္လုပ္တယ္”
ေနာ္ေမရီအုန္း. အကိုက အေမျဖစ္သူကို ျပန္တိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္၊
“ဘာျဖစ္လို ့လဲ ဆရာဆရာမေတြက ဂြတ္ဂြတ္လို ့ ေျပာတာ နင္ မၾကားဘူးလား”
ေနာ္ေမရီအုန္းက ၾကက္ေခါင္းဆိတ္မခံ ျပန္ေျပာသည္၊
ဒါကို ၾကားသည့္အေဖက သမီးကို အျပစ္မတင္ပဲ သေဘာေတြ က်ေနခဲ့သည္၊
ေနာ္ေမရီအုန္းတြင္ ထိုသို ့ ရြတ္တတ္တတ္ႏိုင္သည့္ အက်င့္လည္း ရွိပါသည္၊
---------

“မာလာကားသီး စားခ်င္တယ္ အကို”
“စားခ်င္ရင္ နင့္ ဟာနင္ ခူးေပါ့”
“နင္ တကယ္ မခူးေပးဘူးေပါ့”
“နင့္မွာ ေျခေတြလက္ေတြ ပါတာပဲဟာ”
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ေနာ္ေမရီအုန္းကို မာလာကာပင္။ သရက္ပင္ႏွင့္ အုန္းပင္ေပၚတြင္ ေတြ ့ရေတာ့သည္၊

“အကိုက မိန္းမကေလးဆိုၿပီး အထင္လည္း ေသးခ်င္တယ္၊
ဘယ္ရမလဲ ေနာက္ဆိုရင္ အပင္ေပၚက မာလာကာသီး တလံုးမွ သူ မစားရေတာ့ဘူး၊
အဲဒီ စိတ္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္ပဲ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးထဲ ေရာက္ေတာ့လည္း ဘယ္သူ ့မွ အားမကိုးဘူး၊ ဘယ္ေလာက္ျမင့္တဲ့ သစ္ပင္ျဖစ္ပါေစ၊
ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္တက္တာပဲ၊ ဘယ္ေတာ့မွ သူမ်ားကို အားမကိုးဘူး၊ သူမ်ားကို အားကိုးတယ္ဆိုတာ ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး”၊
ကိုယ့္အားကိုးတဲ့စိတ္ႏွင့္ မခံခ်င္သည့္စိတ္လည္း ေနာ္ေမရီအုန္းတြင္ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ကိန္း၀ပ္ခိုတြယ္ေနခဲ့ပါသည္၊
--------

ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးသို ့ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္က ေနာ္ေမရီအုန္း စတင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္၊ ထို ့စဥ္က အေဖျဖစ္သူရဲ့ အထက္အရာရွိတဦးက ေနာ္ေမရီအုန္းကို အထင္ေသးသည့္ အၾကည့္ႏွင့္ ၾကည့္ခဲ့ဘူးသည္၊
“သူ ့အၾကည့္တာက ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ ဒီေကာင္မ ဘာလုပ္ႏိုင္မွာလဲဆိုတဲ့ အၾကည့္”
အဲဒီအၾကည့္ကို ေနာ္ေမရီအုန္း သေဘာမက်ပါ၊
ဒါေၾကာင့္လည္း ‘ငါ့ကို ဘာမွ မခိုင္းရေသးပဲနဲ ့ အထင္ေသးတဲ့ အၾကည့္နဲ ့ နင္ ငါ့ကို မၾကည့္နဲ ့’ဟု ေနာ္ေမရီအုန္းက မေၾကာက္မရြံ ့ေျပာခဲ့သည္၊
ထိုစစ္ဗိုလ္က ေနာ္ေမရီအုန္း လုပ္ႏိုင္မည္ဟု မထင္သည့္ တာ၀န္တခုကို ေပးခဲ့သည္၊
ထိုတာ၀န္မွာ ရန္ကုန္။ အင္းစိန္ရပ္ကြက္တခုက အိမ္တအိမ္တြင္ လြန္ခဲ့သည့္(၁၀)ႏွစ္က ထိုစစ္ဗိုလ္၀ွက္ထားခဲ့သည့္
ေသနတ္တလက္ကို သူတို ့ စခန္းခ်သည့္ ပုသိမ္ပင္လယ္ဘက္ကို ယူေဆာင္လာရန္ျဖစ္သည္၊

ထိုအိမ္ကို မရရေအာင္ ေနာ္ေမရီအုန္း စံုစမ္းခဲ့သည္၊ သံေခ်းေတြတက္ေနသည့္ ပစတိုေသနတ္ကို ေျခသလံုးတြင္ ၾကိဳးမ်ားျဖင့္ အထပ္ထပ္ရစ္ပတ္ကာ
ကားတတန္။ သေဘၤာတတန္။ ေလွတတန္။ ေျခလ်င္ခရီး တတန္ျဖင့္ ယူေဆာင္လာခဲ့သည့္ ေနာ္ေမရီအုန္းကို ၾကည့္ၿပီး ထိုစစ္ဗိုလ္ စကားမေျပာႏိုင္ပဲ အံ့ၾသ ေနခဲ့သည္၊
ေနာ္ေမရီအုန္းကို ထိုစစ္ဗိုလ္သာမက အျခားေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားပါ အထင္မေသးရဲေတာ့ပါ၊
ထိုအခ်ိန္မွစလို ့ေနာ္ေမရီအုန္း ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ယူဂ်ီလုပ္ငန္းမ်ားကို စတင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္၊
-------------

လက္နက္သယ္ယူေရး။ တပ္သားသစ္ စုေဆာင္းေရးအတြက္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚႏွင့္ ရန္ကုန္ကို လြန္ထိုးသလို ေခါက္တုံ ့ေခါက္ျပန္ ေနာ္ေမရီအုန္း သြားလာခဲ့ရသည္၊
ပဲခူးရိုးမႏွင့္ ေကာ္သူးေလအေရွ ့တိုင္းသို ့လည္း ေနာ္ေမရီအုန္း ေျခစႀကၤာျဖန္ ့ခဲ့သည္၊
ေတာ္လွန္ေရးတြက္ အေရးတႀကီးလိုအပ္သည့္ ေဆး၀ါး။ ဓာတ္ခဲ။ ဘက္ထရီအိုးမ်ားကိုလည္း ဗိုက္ႀကီးသည္လို တမ်ဳိး။
ႏြားေက်ာင္းသားလို တဖံု။ နတ္ကေတာ္လို တနည္း။ အငွါးမယားလို တသြယ္။ လယ္သူမလို တလမ္းနဲ ့ နည္းမ်ဳိးစံုသံုးကာ
ရန္သူတပ္စခန္းမ်ား။ ရန္သူဂိတ္မ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ကာ ေနာ္ေမရီအုန္း စုေဆာင္းသယ္ပိုး ေပးခဲ့သည္၊

ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ။ ပဲခူးရိုးမ။ ေကာ္သူးေလအေရွ ့တိုင္း(ဖာပြန္) ရန္ကုန္။ အင္းစိန္။ ပဲခူး။ ေတာင္ငူ။ ဘိတ္-ထား၀ယ္ နယ္ေျမေဒသကြဲျပားျခားနားမွဳႏွင့္
အယူ၀ါဒ ကြဲျပားမ်ားမွဳရွိသည့္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအတြင္း ယူဂ်ီအလုပ္ကို လုပ္ရသည့္မွာ အလြန္ခက္ခဲရွဳတ္ေထြးၿပီး အႏရယ္လည္း အလြန္ႀကီးပါသည္၊
“ေနရာေဒသေတြ။ ဘာသာစကားေတြအျပင္ လူေတြက အယူ၀ါဒေတြလည္း မတူၾကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္၊
ယူဂ်ီအလုပ္ဆိုေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့၊ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚက လႊတ္လိုက္လို ့ ေကာ္သူးေလတိုင္းကို မေသမေပ်ာက္ပဲ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ ့ေတာ့ ေရာက္ပါရဲ ့
ဒါေပမယ့္ ဒီက လူေတြက မယံုၾကည္ၾကျပန္ဘူး၊ သူတို ့ယံုေအာင္ သူတို ့ခိုင္းတာကို ခိုင္းတဲ့အခ်ိန္အတြင္း လုပ္ျပရတယ္၊
ကိုယ္က ခိုင္းတာကို ခိုင္းတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ေတာ့လည္း တဖက္က လက္နက္ေတြ ခ်သြားျပန္ေရာ၊
ဒီလို အကြဲအၿပဲေတြျဖစ္ရင္ လူေမာစိတ္ေမာ ျဖစ္ရတယ္”
ယူဂ်ီတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေနာ္ေမရီအုန္းရဲ ့ အေျပာေတြနဲ ့ အေမာေတြပါ၊

ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးထဲ ေျခစံုပစ္ႀပီး ၀င္ခဲ့ေတာ့လည္း
အေကြ ့အေကာက္။ အတက္အဆင္း။ အခ်ဳိးအေကြ ့။ အလွည့္အေျပာင္းေတြမ်ားလွတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးခရီးၾကမ္းထဲက မိန္းကေလးတဦး ဘ၀ကလည္း မလြယ္ကူပါ၊
“ေတာ္လွန္ေရးထဲ၀င္စကေတာ့ က်မ ေယာက်္ားေလးလို မေနေသးဘူး၊ ၀တ္တာစားတာလည္း မိန္းကေလးလိုပဲ၊
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကိုယ္လံုးက ေသးေသးသြယ္သြယ္ပဲရွိေသးတယ္၊ ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာလည္း ထိကပါး။ ယိကပါး ေယာက်္ားေတြ ရွိတာေပါ့၊
နာရီ ေမးသလိုလိုနဲ ့ လက္ကို ကိုင္တာ၊ အရပ္တိုင္းသလိုလုိနဲ ့ အသားကို ထိတာ၊
“ဘယ္ေယာက်္ား ဘယ္လို မရိုးသားဘူးဆိုတာ မသိပဲ ေနမလား၊ ဒါက မိန္းကေလးတိုင္း သိၾကတဲ့ သဘာ၀ေပး အသိပဲ”
ေတာ္လွန္ေရးထဲက မိန္းမသားတဦးရဲ ့ဘ၀ကို ေနာ္ေမရီအုန္းက ျပန္လည္ ေျပာျပခဲ့တာပါ၊

ဒီလို ထိတာယိတာေတြေၾကာင့္ပဲ ေမရီအုန္း ၾကမ္းခဲ့ ရမ္းခဲ့ျခင္းပင္၊
“ေဟ့ေကာင္ေတြ နာရီၾကည့္ရင္ ေကာင္းေကာင္းၾကည့္ ငါ့ေသနတ္က လူမေရြးဘူး”
“ဒီလို ၾကိမ္းလိုက္။ ေမာင္းလိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္တယ္”
“မေၾကာက္လို ့လည္း မရဘူး၊ စိတ္က မရေတာ့ဘူးဆို ေမာင္းက တင္ၿပီးေနၿပီ”
ထိုနည္းႏွင့္ပင္ မေထာင္သားမ်ားအလယ္တြင္ ေနာ္ေမရီအုန္း က်င္လည္ခဲ့ရသည္၊

“ျမစ္၀ကေပၚကေန ဗိုလ္စိန္မွန္တို ့လႊတ္လိုက္လို ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမဆီလာတာ”
“ေကာ့ရိတ္ေရာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊဆိုင္းက မယံုၾကည္လို ့ဆိုၿပီး မေပးေတြ ့ဘူး”
“ဟိုကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမနဲ ့ေတြ ့မွ စာေပးပါလို ့မွာတာ”
“ဘယ္လိုပဲရွင္း ျပရွင္းျပ မရဘူး၊ ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရႊဆိုင္းက အလုပ္တခုခုိင္းတယ္”
“ရန္ကုန္က ဗိုလ္တေယာက္ကို ျပန္ေခၚခိုင္းတယ္၊ တပတ္အတြင္း ေရာက္ေအာင္ျပန္လာရမယ္တဲ့”
“သူမွာတဲ့ ရက္အတိုင္းျပန္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ရတာေပါ့”

“သြားတုန္းက အဖြားႀကီးပံုနဲ ့သြားတယ္၊ ျပန္လာေတာ့ ေကာင္မေလးပံုနဲ ့ျပန္လာတယ္”
ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ သူေခၚခိုင္းတဲ့ ဗိုလ္နဲ ့ေတြ ့ၿပီး အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပ၊ ထြက္ရမယ့္ ရက္ကို ခ်ိန္းၿပီး အခန္းထဲ၀င္ၿပီး အ၀တ္အစားလဲတယ္၊
အဲဒီမွာ သူတို ့က အံ့ၾသသြားတယ္၊ အခန္းထဲ ၀င္သြားတုန္းက အဖြားႀကီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ ေကာင္မေလးျဖစ္သြားၿပီ”တဲ့၊
ဒီလို ရုပ္ေျပာင္းရုပ္လြဲမ်ားကိုလည္း ေနာ္ေမရီအုန္း လုပ္ခဲ့ရသည္၊

“အဲဒီေတာ့မွ သူက ယံုၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမနဲ ့ေပးေတြ ့တာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမရွိတဲ့ မာနယ္ပေလာကို စက္ေလွတစင္းနဲ ့ တင္ေပးလိုက္တယ္၊
ေလွထဲမွာ ေယာက်္ား(၁၀)ေယာက္ေက်ာ္ေလာက္ပါတယ္၊ လက္နက္လာေရာင္းတဲ့ ထိုင္းေတြ၊
ေမွာင္ကလည္း ေမွာင္ေန+ပီ၊ သူတို ့ ထိုင္းစကားေျပာတာ တလံုးမွ နားမလည္ဘူး၊
မာနယ္ပေလာေရာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမက ထိုင္းေတြနဲ ့အတူပါလာေတာ့ ငါ့ကို ထိုင္းမယားလို ့ ထင္ေနတာ၊
သူတို ့ စကားေတြေျပာလို ့ၿပီး အိပ္ဖို ့ေနရာခ်ေတာ့ က်မကို အဲဒီထိုင္းေတြနဲ ့ ေနရာခ်ေပးတယ္၊
က်မလည္း မခံႏိုင္လို ့ ကရင္လို ့ထေျပာလိုက္တယ္၊
“ဟဲ့ ငါက ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚကေန နင့္ကို ေတြ ့ဖို ့လာတာ၊ ငါ ထိုင္းမယား မဟုတ္ဘူး”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမက “နင့္ အစက ဘာလို ့ ငါ့ကိုမေျပာလဲ”တဲ့
“နင္က နင္ေယာက္ဖေတြနဲ ့ပဲ ေျပာေနတာ၊ ငါ ေျပာဖို ့ အခ်ိန္ရွိလို ့လား”
က်မ ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့မွ က်မကို မိန္းမအေဖာ္ေတြနဲ ့ ေနရာခ်ေပးတယ္၊
သက္တူရြယ္တူ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားပင္ ေၾကာက္ၾကသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို မေၾကာက္မရြံ ့။ မဟုတ္မခံ မွန္တာကို ရဲရဲေျပာရဲသည္မွာလည္း ေနာ္ေမရီအုန္းပင္ျဖစ္သည္၊

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို သူမ်ားေတြက ေၾကာက္တယ္၊ က်မေတာ့ မေၾကာက္ဘူး၊ သူက လူရိုး လူေျဖာင့္ႀကီး။ သူ ့ကို မီးထိုးေပးေနတာက သူ ့ေဘးနားက လူေတြ၊
သူမွာ ပညာနည္းေတာ့ သူ ့ေဘးကလူေတြ ေျပာတာကို အဟုတ္ထင္ၿပီး လုပ္တာတခုပဲ ေျပာစရာရွိတယ္၊
ဒါကို သိလို ့ သူ ါကို ေထာက္ျပရင္ သူလက္ခံတယ္ သူ ့ ေခါင္းေဆာင္မွဳကို က်မ ၾကိဳက္တယ္၊ သူက ရဲရင့္တယ္၊ ျပတ္သားတယ္”
သူကိုယ္တိုင္ ရဲရင့္ၿပီး ရဲရင့္ျပတ္သားသည့္ ေခါင္းေဆာင္ကို သေဘာက်သည့္ ေနာ္ေမရီအုန္းက ထိုေခါင္းေဆာင္၏ အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္ကိုလည္း
ရဲရဲ၀င့္၀င့္ ေထာက္ျပ ရဲသူျဖစ္သည္၊

ရဲရင့္သည့္ ေနာ္ေမရီအုန္းသည္ ခ်ဳိ ့တဲ့သူ။ အားနည္းသူမ်ားအေပၚတြင္ သနားၾကင္နာတတ္ျပန္သည္၊
“ေ၀ွ ့ကလုတ္ ဒုကၡသည္စခန္းမွာ က်မ ဥကၠ႒ လုပ္တဲ့အခ်ိန္က စခန္းထဲက ကေလး။ လူႀကီး က်မကို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ၾကတယ္၊
က်မ အသံၾကားရင္ ကေလးေတြ ေသးထြက္ၾက၊ အေဖေတြ အေမေတြက ပုန္းၾက ကြယ္ၾကနဲ ့၊
စခန္းထဲက ကုလားေတြက ေတာ္ေတာ္ညစ္ပတ္တာ၊
က်မက စခန္းသန္ ့ရွင္းေရးလို ့ အမိန္ ့ေပးလိုက္ရင္ ညစ္ပတ္တဲ့ ကုလားေတြလည္း မေနရဲဘူး၊
က်မကလည္း စခန္းထဲမွာ တအိမ္၀င္ တအိမ္ထြက္လိုက္ၿပီးစစ္တာကိုး၊
ကုလားအိမ္ တအိမ္ေရာက္သြားေတာ့ တအိမ္လံုး ေျပာင္ေနတာပဲ၊ အ၀တ္အစားေတြနဲ ့ အိုးခြက္ပန္းကန္ေတြကို
ေျမြေရခံအိတ္ႀကီးတလံုးထဲ ထည့္ၿပီး စုစည္းထားတာကို က်မေတြ ့တယ္၊ သူတို ့ ပို္င္ဆိုင္တာလည္း အဲဒါအကုန္ပဲထင္တယ္၊
က်မေရာက္သြားေတာ့ ကုလားကေလးဟာ ငိုလုိက္တာ အသားေတြေတာင္တုန္ေနတယ္၊ သူ ့အေမကလည္း က်မကို ေၾကာက္ၿပီး ေသးေတြ ထြက္လို ့၊
သူတို ့ကို ၾကည့္ၿပီး သနားတာနဲ ့ အိမ္က အိုးေတြ။ ခြက္ေတြ။ ေစာင္ေတြယူၿပီး က်မကိုယ္တိုင္ သြားေပးတယ္၊ ပိုက္ဆံလည္း နည္းနည္းေပးလိုက္တယ္၊
သူတို ့လည္း ဒုကၡသည္ ေတြပဲေလ၊ တိုင္းျပည္က စစ္ႀကီးပဲျဖစ္ေနေတာ့ ကရင္ေရာ။ ကုလားေရာ။ ျမန္မာေရာ အားလံုး ဒုကၡသည္ေရာက္ၾကတာပဲ ”
လူမ်ဳိးေရးမရွိ။ ဒုကၡသည္ေရာက္သူေတြကို သနားၾကင္နာတတ္ေသာ ႏွလံုးသားလည္း ေနာ္ေမရီးအုန္းတြင္ ရွိေနသည္၊

ေနာ္ေမရီအုန္းက အတီးအမွဳတ္ဘက္မွာလည္း ၀ါသနာထံုသူ ျဖစ္သည္၊ အဂၤလိပ္သီးခ်င္း ေတာ္ေတာ္မ်ားကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဆိုႏိုင္တီးႏိုင္သူျဖစ္သည္၊
ကရင္ေတာ္လွန္္ေရးနယ္ေျမ ေရွ ့တန္းတပ္စခန္းမ်ားသို ့သြားေရာက္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး
ေတြ ့ဆံုစကားေျပာျခင္း ကိုယ္တိုင္ဂစ္တာတီး။ သီးခ်င္းဆိုကာ အားေပးစကားမ်ားလည္း ေျပာခဲ့ဖူးသည္၊
ဘုရားေက်ာင္းမ်ား။ ေမြးေန ့ပြဲမ်ားတြင္ ဂစ္တာတလက္ႏွင့္ ကိုယ္တိုင္တီး ကိုယ္တိုင္ဆိုသည့္ ေနာ္ေမရီအုန္းကို ကရင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ေတြ ့ဖူး ျမင္ဖူးၾကသလုိ မဟာမိတ္အဖြဲ႑အစည္းမ်ားက အမ်ဳိးသမီးမ်ားလည္း
ေနာ္ေမရီအုန္း အတီးေကာင္း အဆိုေကာင္းသည္ကို ေကာင္းေကာင္းသိၾကပါသည္၊
အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း သူငယ္ခ်င္း။ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ တ၀ါး၀ါး တဟားဟားပြဲက်ေအာင္ အေျပာင္အပ်က္မ်ားကိုလည္း ေနာ္ေမရီအုန္း ေျပာတတ္ေသးသည္၊
---------

ေနာ္ေမရီအုန္းသည္ သူ ့ပခံုးေပၚက်လာသည့္ ကရင္အမ်ဳိးသမီးအစည္းအရံုး၏ တာ၀န္မ်ားကိုလည္း တက္တက္ၾကြၾကြႏွင့္ တာ၀န္ေက်ခဲ့ပါသည္၊
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ အေျခစိုက္သည့္ အမ်ဳိးသမီးအဖြဲ ့အစည္းမ်ား စုေပါင္းၿပီး အမ်ဳိးသမီးမ်ားအဖြဲ ့ခ်ဳပ္(ျမန္မာႏိုင္ငံ) WLB ဖြဲ ့စည္းေရးအတြက္ကိုလည္း အင္တိုက္ အားတိုက္ပါ၀င္ခဲ့။
ေဆြးေႏြးခဲ့။ အၾကံေပးခဲ့ၿပီး အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း အၿမဲ အားေပးခဲ့သည္၊

ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေနာ္ေမရီအုန္းက အလြန္သေဘာက်သည္၊
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို အမ်ဳိးသမီးေခါင္းေဆာင္ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ အမ်ားႀကီးလိုသည္ဟုလည္း သူက ေျပာသည္၊
“ဒီအမ်ဳိးသမီးက ေတာ္ေတာ္ထက္ျမက္တယ္၊ ဒီလို အမ်ဳိသမီးေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးေတြ က်မတို ့တိုင္းျပည္မွာ အမ်ားႀကီးလိုအပ္တယ္”

အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္မ်ားကို သူ ထမ္းေဆာင္ေနေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ကမၻာႏိုင္ငံေရးကိုလည္း ေနာ္ေမရီအုန္း မ်က္ေျခမျပတ္ပါ၊
“ျမန္မာျပည္မွာ စစ္အာဏာစနစ္ မျပဳတ္က်ေသးတာ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ေတာ္လို ့မဟုတ္ဘူး၊
က်မတို ့အားလံုး မညီညြတ္ၾကေသးလို ့ပဲ၊ က်မတို ့ အားလံုး စုစည္းညီညြတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီအာဏာရွင္ ဘာခံႏိုင္မွာလဲ၊
ကမၻာ ေပၚမွာ အာဏာရွင္ေတြ ျပဳတ္က်သြားတာကို ၾကည့္ရင္ ႏိုင္ငံသားေတြရဲ ့ႏိုးၾကားမွဳနဲ ့ ညီညြတ္မွဳက အဓိကပဲ”
ေနာ္ေမရီအုန္းက စုစည္းညီညြတ္ကိုလည္း အေလးထားသူ တေယာက္ပါ၊

“အေဖက က်မကို ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေျပာခဲ့တယ္၊ ငါ့ သမီး လင္မယူရဘူး အမ်ဳိးသားအလုပ္ကို လုပ္ရမယ္”တဲ့၊
“အဲဒီစကားကို က်မ အၿမဲၿပဲ ၾကားေယာင္တယ္၊ အေဖ့စကားအတုိင္းပဲ က်မ အိမ္ေထာင္မျပဳခဲ့ဘူး၊ အမ်ဳိးသားေရး တာ၀န္ေတြကို က်မ တတ္စြမ္းသမ်လုပ္ခဲ့တယ္၊
ဒါေပမယ့္ ကရင္ေတြ ကြဲၾကၿပဲၾက မညီညြတ္ၾကတာကို ျမင္ရေတာ့ က်မ ႏွလံုးသားေတြ နာက်င္ရတယ္၊ က်မ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ထိခိုက္တယ္”

ဒီစိတ္ေၾကာင့္ပဲ ေနာ္ေမရီအုန္း အိပ္ယာထဲ ဘုန္းဘုန္းလဲခဲ့ျခင္းပင္၊ ေနာ္ေမရီအုန္းက ကရင္ေတြကို ခ်စ္သည္၊
ကရင္ေတြကို ညီညြတ္ေစခ်င္သည္၊ ကရင္ေတြကို စည္းလံုးေစခ်င္သည္၊ ကရင္ေတြကို အဖိႏွိပ္ခံဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္သည္၊
ထို ့အတူ ျမန္မာႏိုင္ငံသားအားလံုးကိုလည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္ခဲ့သည္၊
ဒါ့ေၾကာင့္လည္း (၁၉)ႏွစ္အရြယ္ထဲက ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးထဲကို သူ ၀င္ခဲ့သည္၊
အသက္(၇၀)ေက်ာ္သည္အထိ ေတာ္လွန္ေရးတာ၀န္မ်ားကို သူ ထမ္းရြက္ခဲ့သည္၊
ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာပဲ သူ ေနခဲ့သည္၊ ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာပဲ သူ ဘ၀ကို ျမွဳပ္ႏွံသြားခဲ့သည္၊

ေနာ္ေမရီအုန္းသည္ကား ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ရဲရင့္စူးရွ ေမႊးျမစြာ ပြင့္ခဲ့ေၾကြခဲ့သည့္ ႏွင္းဆီရိုင္းတပြင့္ ျဖစ္ပါသည္၊
-----------------------------
ုျမန္မာအမ်ဳိးသမီးသမဂၢမွ ထုတ္ေ၀ေသာ ဂ်ဳိးလင္းျပာစာေစာင္တြင္ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ခြန္အား ရလိုသူမ်ား မဖတ္ရေသးသူမ်ားအတြက္ ျပန္လည္မ်ေ၀ပါတယ္

ခုိင္မာေက်ာ္ေဇာ
မူရင္း - https://www.facebook.com/khaingmar.kyawzaw.3/posts/1491571791105343

No comments:

Post a Comment