ျပည္ေတာ္ျပန္ရန္ စဥ္းစားေနၾကပါသလား

ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ၿပီးရင္းႏွီးခ်င္တယ္။ လုပ္ငန္းလုပ္ခ်င္တယ္။ ေနာက္ဆံုး ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ မလုပ္သင့္တဲ့ ေငြတိုးေခ်းစားခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားစြာ ေတြေ၀၊ စဥ္းစားေနခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ပမွာ အဆင္ေျပေနသူအမ်ားစုကေတာ့ ျမန္မာျပည္ျပန္လုပ္ ဖို႔ဆိုတာ စဥ္းစားခ်ိန္ေတာင္မွ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။


ျပည္ေတာ္ျပန္လိုပါက ကြၽႏ္ုပ္ အၾကံတခုေပးလိုပါသည္။ မိမိတေယာက္တည္း အတတ္ပညာ၊ ေငြအရင္းအႏွီးမ်ားျဖင့္ ျပန္မည့္အစား၊ ျပည္ပ တြင္ ၀ါသနာတူေသာ အဖြဲ႔အစည္းတခုရွိေနရန္ Group လိုအပ္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္သားမ်ားကို သင္ကအသံုးခ်ရန္ အၾကံျဖင့္လာပါက၊ ျပည္တြင္းမွ ျမန္မာမ်ားက သင့္ကိုအသံုးခ်သြားမည္သာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္ပကုမဏီမ်ား ျမန္မာျပည္လာေရာက္လုပ္ကိုင္ပါက သူတို႔ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းမ်ားျဖင့္သာ လာၾကပါသည္။ ျပည္တြင္းမွျမန္မာမ်ားႏွင့္ ဖက္စပ္မလုပ္လုိၾကပါ။ စပ္တူလုပ္ငန္းလုပ္ပါက အမ်ားအားျဖင့္ တ ဦးက ေမာင္ပိုင္စီးသြားေလ့ရွိေၾကာင္း လူတိုင္းသိပါသည္။

• ႏိုင္ငံအတြက္ ႏိုင္ငံျခားေငြရွာေဖြျခင္းအေၾကာင္း
FDI Foreign Investment ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈဆိုရင္ လူပိန္းအေတြးအရ သူေဌးႏိုင္ငံေတြက ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံေတြဆီ လာေရာက္ရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတယ္လို႔ ထင္မိမယ္။ မဟုတ္ပါဘူး။ ကမၻာ့ထိပ္တန္း ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အမ်ားဆံုးရတဲ့ႏိုင္ငံဟာ သူေဌးႏိုင္ငံေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ဟာ Top ေနရာကိုယူထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္နွံမႈဆိုတာမရွိရင္ အဲဒီႏိုင္ငံေတာ့ မလြယ္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာရပါမယ္။ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုးဆိုတဲ့ အေမရိကန္ကို ႏိုင္ငံျခားကကုမၸဏီမ်ား လာေရာက္ရင္းႏွီးဆံုးေနဆဲပါတယ္။ ၀ီကီမွာၾကည့္တဲ့အခါ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အမ်ားဆံုးရတဲ့ နံပါတ္အစဥ္လိုက္ႏိုင္ငံမ်ားဟာ အေမရိကန္၊ ျပင္သစ္၊ အဂၤလိပ္၊ ဂ်ာမဏီ၊ ေဟာင္ေကာင္ (တ႐ုတ္ ျပည္ တိုက္႐ိုက္မလာလိုသူမ်ား ေဟာင္ေကာင္မွတဆင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံပါတယ္)၊ ဘယ္လ္ဂ်ီယံ၊ နယ္သာလန္၊ စပိန္၊ တ႐ုတ္ ..စသည္ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ စင္ကာပူက အဆင့္ ၁၇ မွာရွိၿပီး၊ ဂ်ပန္က အဆင့္ ၂၀၊ ထိုင္းႏီုင္ငံ အဆင့္ ၂၈၊ ေတာင္ကိုးရီးယား အဆင့္ ၂၉၊ အင္ဒိုနီးရွား အဆင့္ ၄၁၊ ဗီယက္နမ္ အဆင့္ ၄၃ ရွိၾကပါတယ္။ Ref Web: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_received_FDI

မိမိေငြကို ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံဖို႔ဆိုေတာ့ ဥပေဒစိုးမိုးတဲ့ႏုိင္ငံေတြမွာပဲ ရင္းႏွီးမွာပါ။ အာဏာရွိတိုင္း အႏိုင္က်င့္၊ အာဏာအလြဲသံုးတဲ့ အာဏာရွင္ ႏိုင္ငံေတြ၊ ပါးစပ္ဥပေဒေတြနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ႏိုင္ငံမ်ားမွာ ဘယ္သူကမွ လာေရာက္ရင္းႏွီးမွာမဟုတ္ပါဘူ။ ဒါေၾကာင့္ ဥပေဒစိုးမိုးေရးဟာ ျမန္မာ အစိုးရရဲ့ အဓိကတာ၀န္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဥပေဒ စိုးမိုးေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူကိုယ္တိုင္က ဥပေဒအတိုင္း လိုက္နာ၊ နာခံတတ္သူျဖစ္ရပါတယ္။ အစိုးရလုပ္သူေတြရဲ့ ေဆြမ်ဳိးေတြက စီးပြားေရးသမား မဟုတ္ေလ၊ ေကာင္းေလပါပဲ။ အခုေခတ္က စီးပြားေရးလုပ္မွ ၀င္ေငြေကာင္းတာမဟုတ္ေတာ့ပါ။ လခစားလုပ္ရင္လဲ စီအီး အို၊ ဒါ႐ိုက္တာ၊ မန္ေနဂ်ာေတြ အလြန္လစာေကာင္းပါတယ္။ လစာနဲ႔ မွန္ကန္၊ သင့္ျမတ္စြာလုပ္ကိုင္သူမ်ား အစိုးရအဖြဲ႔ထဲပါမွ ဥပေဒစိုးမိုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ လာဘ္မစား၊ အာဏာအလြဲမသံုးတတ္သူမ်ား အစိုးရလုပ္မွ ဥပေဒစိုးမိုးပါမယ္။

ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္က မင္းသု၀ဏ္ကဗ်ာတပုဒ္မွာ “သူ႔ေျမမွာ ျဖဴျပာပြင့္ရင္ျဖင့္၊ ငါ့ေျမမွာ နီ၀ါတင့္ရမေပါ့” ေရးထားပါတယ္။ အဲဒီ FDI ထိပ္တန္းေရာက္ေနတဲ့ႏိုင္ငံမ်ားမွာ စင္ကာပူကို သြားမယွဥ္ေစခ်င္ပါ။ စင္ကာပူေရာက္ျမန္မာမ်ားဟာ စင္ကာပူက ဒီလို၊ စင္ကာပူမွာ ဟိုလို စသျဖင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကတယ္။ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားပဲ ယွဥ္ႏိုင္မွာပါ။ အမ်ားစုေနရာမ်ားမွာ (အထူးသျဖင့္ ဥပေဒမ်ားမွာ) ယွဥ္လို႔မရပါဘူး။ မ ေလးရွားႏိုင္ငံေတာင္ ျမန္မာျပည္နဲ႔ယွဥ္လို႔မရပါ။ ယွဥ္သင့္တဲ့ႏိုင္ငံကေတာ့ ဗီယက္နမ္၊ ထိုင္း (၂) ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။

• လွ်ပ္စစ္မလံုေလာက္မႈျပႆနာ
၂၀၁၂ ေမလမွာ ျမန္မာျပည္လွ်ပ္စစ္မလံုေလာက္မႈကို ဖေယာင္တိုင္ထြန္း ဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္သံုးစြဲမႈကိုၾကည့္ရင္ ထိုင္းႏိုင္ငံက တႏွစ္ consu၀mption 131 billion KWh, Malaysia 93 billion KWh, Vietnam 101 billion KWh. ရွိၿပီး၊ ျမန္မာကေတာ့ 4 billion KWh ပဲရွိပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံဆိုတာ မေမ့သင့္ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕အမ်ားႀကီးထြက္တယ္ဆိုၿပီး ဓာတ္ေငြ႕ကေန လွ်ပ္စစ္ထုတ္ရင္ ေစ်းခ်ိဳမယ္ မထင္ေစလိုပါ။ လွ်ပ္စစ္ေစ်းဟာ ေစ်းႀကီးလွပါတယ္။

သယံဇာတႂကြယ္၀မႈကို ႏိႈင္းမယ္ဆိုရင္ ဓာတ္ေငြ႕ထြက္ႏႈန္းမွာ အိမ္နီးခ်င္းထိုင္းႏိုင္ငံက 20 billion cu m, မေလးရွားက 66 billion cu m, ဗီယက္နမ္က 7.8 billion cu m ထြက္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က တႏွစ္ ဓာတ္ေငြ႕ 11 billion cu m ထြက္တဲ့အတြက္ ဗီယက္နမ္ထက္ေတာ့ သာပါတယ္။ ေရနံဘယ္ေလာက္ထြက္သလဲယွဥ္ၾကည့္ရင္ ထိုင္းက တႏွစ္ကို ေရနံစည္ေပါင္း 406,000 barrels, မေလးရွားက တေန႔ကို ေရနံစည္ 716 barrels , ဗီယက္နမ္က 304,000 barrels ထြက္ၿပီး ျမန္မာျပည္က 21,000 barrels နဲနဲပဲထြက္ပါတယ္။ ေရနံ၊ ဓာတ္ေငြ႕ သယံဇာတထြက္မႈကိုယွဥ္ၾကည့္ရင္ ျမန္မာျပည္ဟာ ထိုင္း၊ မေလးရွားနဲ႔ ဗီယက္နမ္ကို မမွီပါဘူး။

ကုန္ကုန္ေျပရရင္၊ လွ်ပ္စစ္မီးထြန္း႐ုံေလာက္ပဲထုတ္လုပ္မယ္ဆိုရင္၊ နည္းနည္းေလးပါပဲ။ ၃၁-ေမ-၂၀၁၂ အစိုးရသတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္လို ပုဂၢလိကကုိပဲ ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ လိုင္စင္ခ်ေပးလိုက္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ အစုိးရက ေရာင္းရေငြရဲ့ ရာႏႈန္းတခုကို အခြန္ေကာက္ေပါ့။ အဲ.. စက္မႈ လုပ္ငန္းသံုး ဆိုရင္ေတာ့ မီးထြန္းတာထက္ အဆေပါင္း ရာနဲ႔ခ်ီၿပီး လွ်ပ္စစ္သံုးရမွာမို႔ ပုဂၢလိက မထုတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကုမဏီႀကီးမ်ား (သို႔မဟုတ္) အစိုးရကိုယ္တိုင္ထုတ္မွရပါမယ္။ သဘာ၀ဓါတ္ေငြသံုး လွ်ပ္စစ္ထုတ္ရင္ သမ႐ိုးက် ဘြိဳင္လာ၊ ေရေႏြးေငြတာဘိုင္ဆိုရင္ 1MWh = US$66 အေမရိကားမွာ ကုန္က်ၿပီး၊ ဂတ္စ္တာဘိုင္သံုးရင္ ၂ ဆ ပိုကုန္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ေစ လွ်ပ္စစ္ထုတ္ေရာင္းစားတဲ့လုပ္ငန္းကလည္း အျမတ္ အစြန္းအမ်ားႀကီးမရေတာင္ ဘဏ္တိုးႏႈန္း ၈ ရာႏႈန္းထက္ ပိုျမက္ေတာ့ (လပ္စားမႈမရွိရင္) ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခ်င္သူေတြရွိပါတယ္။

ကိုးရီးယား၊ စင္ကာပူတို႔ အႏွစ္ ၄၀ အတြင္း ကမၻာ့ထိပ္တန္းေရာက္သြားတာ သယံဇာတေၾကာင့္မဟုတ္ပါ။ Human Resource ေၾကာင့္ျဖစ္ ပါတယ္။ စိတ္ေနစိတ္ထားေျပာင္းလဲဖို႔သာ အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ စင္ကာပူလိုပဲ ျမန္မာျပည္က လွ်ပ္စစ္လံုေလာက္စြာ ထုတ္ႏိုင္ရင္ လည္း ၀င္ေငြမရွိရင္ သံုးစြဲႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ (data are from CIA Factbook)

• ႏိုင္ငံျခားေငြရႏိုင္တဲ့နည္းလမ္း FDI ဥပမာ
ထိုင္းႏိုင္ငံက အရမ္းတိုးတက္ေနေတာ့ ႏိႈင္းလို႔သိပ္မေကာင္းတဲ့အတြက္၊ ဗီယက္နမ္ကိုပဲ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံျခင္းဆိုတာ အျမက္အစြန္းရလိုတဲ့ အတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီယက္နမ္ရဲ့ လုပ္အားခေစ်းခ်ိဳျခင္း၊ Inport & Export ျမန္ဆန္၊ လွ်င္ျမန္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံ ျခားသားမ်ားေနထိုင္မႈ အဆင္ေျပျခင္းမ်ားေၾကာင့္ လာေရာက္ၾကသူမ်ားေပမဲ့၊ ျခံဳၾကည့္ရင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားကပဲ လာေရာက္ရင္းႏွီး ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

အႏွစ္၂၀ ကာလအတြင္း ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္၊ အံ့ၾသစရာကေတာ့ စုစုေပါင္း ၁၉၂ ဘီလွ်ံမွာ အာရွတိုက္ႏိုင္ငံမ်ားက ၆၀ ရာႏႈန္း ရင္းႏွီးၾကပါတယ္။ အေမရိကန္နဲ႔အဂၤလိပ္က ၁၅ ရာႏႈန္းေလာက္ရွိၿပီး၊ တ႐ုတ္က ၁.၇% ပဲရွိတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီဇယား ကိုၾကည့္ရင္ .. အေနာက္ႏိုင္ငံကုမဏီမ်ားဟာ တိုက္႐ုိက္မလာၾကပဲ၊ အနီးအနားႏီုင္ငံမ်ားမွာ အေျခက်ေနတဲ့ သူတို႔ကုမၸဏီမ်ားကတဆင့္ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံၾကပါတယ္။

အထက္ကပံုကိုေလ့လာၾကည့္ရင္ ဗီယက္နမ္ကို လာေရာက္ရင္းႏွီးသူ ၁၈ ရာႏႈန္းပဲ၊ Joint Venture ျဖစ္ပါတယ္။ ၇၈ ရာႏႈန္းဟာ ဘယ္သူနဲ႔မွ မေပါင္းပဲ စီးပြားလာလုပ္ပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ စီးပြားေရးလုပ္မယ္ဆိုရင္ တေယာက္ထဲပဲ လုပ္မယ္။ ေပါင္းမလုပ္ဘူး ..ရႈပ္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။

ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ FDI လာေရာက္ရင္းႏွီးတဲ့လုပ္ငန္းမ်ားမွာ Processing Industry ဆိုတဲ့ ကုန္ၾကမ္းကေန၊ ကုန္ေခ်ာေျပာင္းတဲ့လုပ္ငန္းေတြမွာ အမ်ားဆံုးရင္းႏွီးၾကပါတယ္။ အလုပ္သမားခ ေစ်းခ်ိဳျခင္းေၾကာင့္၊ အဆင့္ႏိုမ့္အလုပ္သမားမ်ားစြာလိုတဲ့ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားစြာ လာ ေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကပါတယ္။ http://www.vietpartners.com/Statistic-fdi.htm

ဗီယက္နမ္ကို ဥပမာေပးရျခင္းဟာ ႏိုင္ငံျခားေငြ ရေအာင္ရွာႏိုင္တဲ့ေနရာမွာ ေတာ္တဲ့အတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ ညံ့တာကေတာ့ ရလာတဲ့ေငြကို တိုးပြား၊ အက်ဳိးမ်ားေအာင္ မသံုးႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တပါတီစနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္မ်ားက တိုးပြားေအာင္လဲမလုပ္ႏိုင္၊ ျပည္သူမ်ားရဲ့ Human Resource တိုးတက္မႈေႏွးေကြးျခင္း (ဥပမာ – ဗီယက္နမ္ပညာေရးစနစ္ဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲၿပီး ၁၈ ႏွစ္ၾကာတဲ့ အခုအခ်ိန္တိုင္ေအာင္ သိပ္မ တိုးတက္ျခင္း) .. လူမွန္၊ ေနရာမွန္မေပးပဲ အာဏာရတစ္ပါတီ၊ ဒီမိုကေရစီသမားမ်ားကို အစိုးရအဖြဲ႔ထဲ အ၀င္မခံျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္။ ေလာေလာဆယ္ ဗီယက္နမ္က ျမန္မာထက္ အျပတ္အသက္သာလြန္ေနတာကိုလဲ ေရႊဗမာမ်ား မေမ့သင့္ပါ။ ျမန္မာအစိုးရဟာ စီးပြားအင္အားႀကီးတဲ့ ထိုင္းႏုိင္ငံ၊ စင္ကာပူႏိုင္ငံမ်ားမွ တဆင့္၊ စီးပြားလုပ္ေဆာင္ဖို႔လမ္းမ်ားပါတယ္။ ဗီယက္နမ္နဲ႔ကုန္ကူးသန္းဖို႔ေတာ့ ေ၀း ေနပါေသးတယ္။

• ရလာတဲ့ႏိုင္ငံျခားေငြမ်ား ဘယ္ေနရာသံုးမလဲ
ခရစ္ယာန္က်မ္းစာအုပ္အရ “မိမိရထားေသာ တရားေဒသနာမ်ားကို သိုေလွာင္မထားပဲ တိုးတက္မ်ားျပား၊ ႀကီးထြားေစရန္ ခြက္ ၅၀၊ ခြက္၂၀၊ ခြက္ ၁၀ ဥပမာေဖၚျပထားပါတယ္”။ (ရွင္မႆဲ ၂၅)။ ရရွိလာေသာ ႏိုင္ငံျခားေငြမ်ားကို တိုးပြားလာေစရန္ မိမိကိုယ္တိုင္မလုပ္ႏိုင္ပါက လုပ္ႏိုင္သူမ်ားထံ ယံုၾကည္အပ္ႏွံ၊ တိုးပြားေစရပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္သားျဖစ္သူက အေဖဟာ ေငြရွာေတာ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေငြကိုမသံုးတတ္ဘူး၊ တိုးပြားေအာင္မလုပ္တတ္ဘူး (တနည္းေျပာရရင္၊ ျဖဳန္းပစ္တာမ်ားတယ္) လို႔ဆိုမလား၊ ရွာသမွ်ေငြေတြမွာ အိမ္၀ယ္ထားတာတခုပဲ တိုးပြား မႈရွိပါတယ္။ ရလာတဲ့ေငြကိုတိုးပြားဖို႔ ေနေနသာသာ၊ ေျမႀကီးထဲျမႇဳပ္ထားရင္လဲ ဆုတ္ယုတ္တာပဲ။ ေရႊ၀ယ္ထားၾကတယ္။ အိမ္၀ယ္ထား ၾကတယ္။ ေကာင္းပါတယ္။ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းကေတာ့ တိုးပြားေအာင္လုပ္ႏိုင္သူေတြဆီ အပ္ထားရပါမယ္။ ဘဏ္ကိုပဲယံုရင္ေတာ့ ဘဏ္ပဲအပ္တာေပါ့။

ဥပမာ ေျပာရရင္၊ ယခုေခတ္ ဂ်ာမဏီ၊ ဂ်ပန္၊ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံမ်ားကို နမူနာယူရပါမယ္။ သူတို႔ႏိုင္ငံမ်ားထံမွ ရလာတဲ့ေငြကို တိုးပြားေအာင္လုပ္နည္း သင္ယူရပါမယ္။ နံပါတ္(၁)ကေတာ့ ျပည္သူေတြလက္ထဲေရာက္လာတဲ့ လုပ္အားခေငြမ်ားကို အစိုးရက စုေဆာင္းေပးပါတယ္။ စင္ကာပူ CPF system, ဂ်ပန္၊ ဂ်ာမဏီ Retirement Fund) မ်ားလို မစုမေနရ စုေဆာင္းေစပါတယ္။ အေမရိကန္မွာ Social Security ပံုစံပါပဲ။ အဲဒီ ရလာတဲ့ေငြကို အစိုးရက အျမက္စြန္းထြက္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ ျပန္လည္ရင္းႏွီးၿပီး၊ စီးပြားေရးသမားမဟုတ္တဲ့ Nationalist, Educated မ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ေစတယ္။ လူရွာလို႔မရရင္ ႏိုင္ငံျခားက လူေတာ္လူေကာင္းေတြကို လစာေကာင္းေကာင္းေပးၿပီး၊ အုပ္ခ်ဳပ္၊စီမံခိုင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မိမိႏိုင္ငံသားမ်ားကို ေခြ်တာသံုးစြဲေရးပညာေပးရပါတယ္။ ဘယ္လြယ္ပါမလဲ။

အဓိကေတာ့ အစိုးရက လူမွန္၊ ေနရာမွန္ခန္႔ႏိုင္မွ ရလာတဲ့ FDI လိုႏိုင္ငံျခားေငြမ်ားဟာ တိုးပြားလာမယ္။ အဲဒီေငြနဲ႔ပဲ Human Resource (skill development) and Education မ်ားမွာ အဆင့္မွီေအာင္လုပ္ရပါတယ္။ ေရးတာသိပ္လြယ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႔ကေတာ့ .. ကြၽန္ ေတာ္လည္း မလုပ္ႏိုင္ပါ။ ျမန္မာျပည္က လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အတိုက္ခံ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ညီညြတ္စြာလုပ္ရင္ ေအာင္ျမင္မွာပါ။

ျမန္မာကေတာ့ ဗီယက္နမ္ကို မွွီဖို႔အမ်ားႀကီးလိုေသးေပမဲ့ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား တကယ္ပဲ၊ ပါတီစြဲ၊ လူမ်ဳိးစြဲ၊ စစ္တပ္စြဲမရွိပဲ ညီညြတ္ၾက မယ္ဆိုရင္ ခဏအတြင္း ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ဗီယက္နမ္ထက္ ေက်ာ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ရဲ့ ျပည္ပမွာ ေခြၽးႏွဲစာ စုေဆာင္းမႈမ်ားကို ျမန္မာျပည္သို႔ FDI အျဖစ္ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံဖို႔ အခ်ိန္က်ၿပီးလား ?. ျပည္သူမ်ားရဲ့ Attitude လည္း တကယ္ပဲေျပာင္းလဲတဲ့အခါ Dream GDP & Norminal GDP per capital ဟာ တိုးတက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။

ေအာက္ပါ အဂၤလိပ္ေဆာင္းပါး၂ ခုကို ဆက္လက္ဖတ္ေစလိုပါတယ္။
http://blog.nationmultimedia.com/witmone/2012/05/29/entry-1