တရုတ္၊ လစ္ဗ်ား နဲ႔ ျမန္မာ့အေရး
By ဦးေအာင္ခင္ & မညိဳညိဳလြင္
လစ္ဗ်ားျပည္သူျပည္သားေတြကို ဂဒါဖီ () တပ္ေတြရဲ ႔ ေဘးရန္က ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ စစ္အင္အားအသံုးျပဳဖို႔ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကင္စီက မတ္လက ဆံုးျဖတ္တဲ့အခါ ကန္႔ကြက္သူမရွိလို႔ မဲခြဲစရာေတာင္မလိုတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တရုတ္၊ ရုရွား၊ အိႏိၵယ၊ ဂ်ာမဏီ နဲ႔ ဘရာဇီး တို႔က မဲမေပးဘဲေရွာင္ေနလို႔ လစ္ဗ်ားအစိုးရကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ အေရးယူႏိုင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရပ္သားေတြကို မင္းဆိုမင္းညစ္ရန္က ကာကြယ္ဖုိ႔ တာဝန္ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ မူဝါဒ Responsibility to Protect ကို က်င့္သံုးတဲ့ လုပ္ရပ္အျဖစ္ ေထာက္ခံၾကပါတယ္။
တိုင္းသူျပည္သားေတြကို အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္သတ္ျဖတ္မႈ၊ မ်ဳိးျပဳတ္ေအာင္ တုိက္ခိုက္မႈ၊ လူသားအားလံုး အေပၚ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္မႈစတဲ့ အမႈေတြမွာ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီက စုေပါင္းအေရးယူရမည္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မင္းဆိုးမင္းညစ္တုိင္းကို အေရးယူမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းသူျပည္သားကို ရန္ၿငိဳးထားၿပီး မ်ဳိးျပဳတ္ေအာင္ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ မင္းဆိုမင္းညစ္လုိ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက သတ္မွတ္မွသာ အေရးယူႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီဟာ ျမန္မာ့ကိစၥမွာ ဒီလို ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိး မခ်မွတ္ဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဗမာအစိုးရကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဒဧ္ခတ္အေရးယူဖို႔ နဲ႔ ဇင္ဘာေဘြအစုိးရကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ ဒဏ္ခတ္ အေရးယူ ဖို႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ႀကိဳးပမ္းတုန္းက တရုတ္နဲ႔ ရုရွားတုိ႔က ဗီတုိအာဏာသံုးၿပီး ပယ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ဗမာနဲ႔ ဇင္ဘာေဘြကို ဒဏ္ခတ္တာကို အာဆီယံနဲ႔ အာဖရိကယူနီယံတုိ႔လို ေဒသဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြက မေထာက္ခံခဲ့ပါဘူး။ လစ္ဗ်ားကိစၥမွာေတာ့ အာဖရိကနဲ႔ အာရပ္အဖြဲ႔အစည္းေတြကပါ ေထာက္ခံတာမို႔ ဗီတို အာဏာသံုးရင္ တရုတ္ဟာ အထီးက်န္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ လစ္ဗ်ားကို ေထာက္ခံဖို႔ အေၾကာင္းမရွိတာကို တရုတ္အမ်ဳိးသမီးသုေတသီ ယြန္ဆြန္းက ေထာက္ျပထားပါတယ္။ ၂၀၀၆ မွာ ထိုင္ဝမ္သမၼတကို လစ္ဗ်ားက ဖိတ္ၾကားတဲ့ကိစၥနဲ႔ ေဘဂ်င္းမွာ က်င္းပတဲ့ အာဖရိကထိပ္သီးညီလာခံကို ကဒါဖီ မတက္တာဟာ တရုတ္ကို စိတ္ခုသြားေစတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ပိုဆိုးသြားတာကေတာ့ ၂၀၀၉ တရုတ္-အာဖရိက ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အာဖရိကမွာ တရုတ္ေခါင္းပံုျဖတ္ပံုေတြကို လစ္ဗ်ားကိုယ္စားလွယ္က ေဝဖန္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တရုတ္ကြန္ျမဴနစ္အစိုးရ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အၿမဲတမ္းအဖြဲ႔ဝင္ ျဖစ္လာကတည္းက ဗီတိုအာဏာ (၆) ႀကိမ္သာ သံုးၾကပါတယ္။ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္ႀကိမ္၊ တတိယကမာၻအုပ္စုကို ေထာက္ခံတဲ့အေနနဲ႔ ႏွစ္ႀကိမ္၊ ျမန္မာနဲ႔ ဇင္ဘာေဘြမွာ ႏွစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္း ေျခာက္ႀကိမ္သာ သံုးပါတယ္။ ဒီ ေျခာက္ႀကိမ္ကလြဲၿပီး တရုတ္ဟာ မဲဆႏၵမေပးဘဲ ေရွာင္းရွားတဲ့နည္း သို႔မဟုတ္ မဲမေပးဘဲေနတဲ့ နည္းကိုသာ အသံုးျပဳတာ ေတြ႔ရ ပါတယ္။ ျပႆနာကို သက္ဆိုင္သူအခ်င္းခ်င္း ေျဖရွင္းဖို႔သာ တရုတ္က လုိလားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းေရး စြက္ဖက္တယ္ သို႔မဟုတ္ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ထိခိုက္တယ္လို႔ ယူဆတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ဳိးကို တရုတ္က ေရွာင္ရွားပါတယ္။ ဥပမာ တရုတ္အက်ဳိးစီးပြား အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ ဆူဒန္ႏိုင္ငံ ကိစၥကို ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ငါးႀကိမ္ ဆံုးျဖတ္ရာမွာ တရုတ္ကိုယ္စားလွယ္ဟာ ငါးႀကိမ္စလံုး အစည္းအေဝးမတက္ဘဲ ေရွာင္ရွားခဲ့ပါတယ္။
ဆူဒန္ႏိုင္ငံျပႆနာကို ဆူဒန္အစိုးရနဲ႔ အာဖရိကအဖြဲ႔က ေျဖရွင္းရမယ္လို႔ တရုတ္က ျမင္ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ ခြင့္ျပဳခ်က္ယူၿပီး စစ္ေရးအရ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္တာကိုလည္း တရုတ္က လက္မခံပါဘူး။ ကူဝိတ္ကို သိမ္းပိုက္ ထားတဲ့ အီရတ္စစ္တပ္ကို တိုက္ထုတ္ဖို႔ ၁၉၉၀ မွာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီက ဆံုးျဖတ္တုန္းကလည္း တရုတ္က အစည္းအေဝးမတတ္ဘဲ ေရွာင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲအားလံုးကုိ တရုတ္က လိုက္တက္ၿပီး မဲေပးရမယ့္ အစည္းအေဝးေတြကိုသာ ေရွာင္လိုက္တာကိုၾကည့္ရင္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အသိုင္းအဝိုင္းမွာ မိတ္ပ်က္မယ့္ ကိစၥကို တရုတ္ကမလုပ္ခ်င္တာ ထင္ရွားပါတယ္။
အီရန္ရဲ ႔ ေရနံနဲ႔ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ကို တရုတ္ကတင္သြင္းၿပီး အီရန္ႏိုင္ငံမွာ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ႏီွး ျမဳပ္ႏွံထားတာေၾကာင့္ အီရန္ကို အေရးယူတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ခ်မွတ္ရင္ တရုတ္က ဗီတိုအာဏာသံုးၿပီး ပယ္ခ်လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အီရန္ရဲ ႔ အဏုျမဴကိစၥ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ေရာက္မလာေအာင္ ကုလသမဂၢ အဏုျမဴစြမ္းအင္ေအဂ်င္စီ နဲ႔ ေဆြးေႏြးၫွိႏိႈင္းဖုိ႔ တရုတ္က အႀကံေပးခဲ့ ပါတယ္။ အီရန္က ေခါင္းမာၿပီ တရားေသ ရပ္တည္တဲ့အတြက္ တရုတ္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေထာက္ခံမဲေပးလိုက္ပါတယ္။
ဗီတိုကန္႔ကြက္ မဲပိုင္ရွင္ အေမရိကန္၊ အဂၤလိပ္၊ ျပင္သစ္၊ ရုရွား နဲ႔ တရုတ္ တုိ႔ဟာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ႀကီးစိုးေနပါတယ္။ စစ္ေအးေခတ္မွာ ဆိုဗီယက္တုိ႔က (၁၁၉) ႀကိမ္၊ အေမရိကန္က (၇၁) ႀကိမ္၊ အဂၤလိပ္က (၃၂) ႀကိမ္၊ ျပင္သစ္က (၁၉) ႀကိမ္ ဗီတိုကန္႔ကြက္မဲ ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္ေအးေခတ္ကုန္ဆံုးေတာ့ ပဋိပကၡ နည္းလာတဲ့အတြက္ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမရိကန္က (၁၁) ႀကိမ္၊ ရုရွားက (၃) ႀကိမ္ ဗီတိုကန္႔ကြက္မဲ မ်ားကို သံုးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာကိစၥမွာလည္း တရုတ္အေနနဲ႔ သေဘာမက်စရာ ေတြ႔လာမွသာ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာ ေရွာင္ေနဖို႔ အလားအလာ ရွိပါတယ္။
http://www.voanews.com/burmese/news/news-analysis/news_analysis_04-23-2011-120516854.html
No comments:
Post a Comment