ျငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းေၾကာင္းကို ခင္ဗ်ားလည္း ေတြးဖို႔ေကာင္းတယ္

မဇၥ်ိမသတင္းဌာန | အဂၤါေန႔၊ ေမလ ၁၀ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္

(စာေရးဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး)

ခ်င္းမုိင္ (မဇၩိမ) ။ ။ ဒဂုန္တာရာေခၚ ဆရာႀကီး ဦးေဌးၿမိဳင္သည္ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ေမ ၈ ရက္ ရန္ကုန္ဂ်ဴဗလီေဟာတြင္ က်င္းပသည့္ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢညီလာခံၾကီးကို က်ဳိက္လတ္ၿမိဳ႕ သပိတ္ေမွာက္
ေက်ာင္းသားမ်ား ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

၁၉၄ဝ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သမဂၢ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးမႉး၊ အိုးေဝမဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ၊ ၁၉၄၆ ဒီဇင္ဘာ တာရာမဂၢဇင္း ထုတ္ေဝသူ၊ ၁၉၅ဝ တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ စာေရးဆရာအသင္း ဥကၠ႒အျဖစ္ စာေပလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ဦးေဆာင္ပါဝင္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လႈပ္ရွားမႈအျဖစ္ ၁၉၅၁ တြင္ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ဂရက္ (ျမန္မာႏိုင္ငံ) ၏ ယာယီဥကၠ႒၊ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကြန္ဂရက္ (ျမန္မာႏိုင္ငံ) ၏ ဒုဥကၠ႒ တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

၁၉၅၃ တြင္ ၾသစႀတီးယားႏိုင္ငံ ဗီယင္နာ၌ က်င္းပခဲ့ေသာ ''ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ'' အစည္းအေဝး၊ ၁၉၆၁ တြင္ ဆြီဒင္ႏုိင္ငံ စေတာ့ဟုမ္း၌ က်င္းပခဲ့ေသာ ''ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာင္စီ'' အစည္းအေဝးမ်ားသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ကာ ၁၉၇၄ တြင္ ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာင္စီ သဘာပတိအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရသည္။
၉၂ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔တြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အယူအဆ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ယေန႔ေခတ္ လူငယ္မ်ားအေပၚ အားကိုးမႈ၊ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အေပၚ အျမင္၊
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ သေဘာထား၊ ဖက္ဒရယ္ေရးရာ အျမင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အမွတ္တရ၊ စာေပျဖတ္သန္းမႈ၊ စာေပစိစစ္ေရးစသည္မ်ားကို သိရွိႏုိင္ရန္ ဆရာၾကီး ဒဂုန္တာရာကို မဇၩိမသတင္းေထာက္ မ်ဳိးသန္႔က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားသည္။

ကိုယ္တုိင္ စာေပျဖတ္သန္းမႈနဲ႔ အခုေခတ္ လူငယ္ေတြ ျဖတ္သန္းေနတဲ့ စာေပျဖတ္သန္းမႈ ယွဥ္ျပေပးပါလား။

“စာေပျဖတ္သန္းမႈက ၁၉၄၆ မွာ က်ေနာ္က တာရာမဂၢဇင္းကို ထုတ္တာ၊ က်ေနာ္ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက စာေပသစ္လို႔ ေႂကြးေၾကာ္လိုက္တယ္၊ အဲဒီေခတ္က ေက်ာ္သြားၿပီဗ်။ စာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးလို႔ရတဲ့ လြတ္လပ္ေရးက မရျပန္ဘူး။ ဒီမွာ ဘာမွ ေရးခြင့္ မရွိဘူးဗ်ာ။ အခုက မလြတ္လပ္ေတာ့ဘူးဗ်။ က်ေနာ္တို႔ေခတ္က အေၾကာင္းကို ေရးလို႔မရဘူး။ ေရးရင္ ဟုိျဖတ္ဒီျဖတ္ ျဖတ္ေတာ့ ပံုက ပ်က္သြားၿပီ။ လူငယ္ေတြက လုပ္ရမွာ၊ လူငယ္ေတြကလည္း မလြတ္လပ္ေတာ့ လုပ္လို႔မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ ႏိုင္ငံျခားထြက္တာေပါ့၊ အမွန္က ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ ကိုယ္လုပ္ရမွာ ။ အခု ျမန္မာျပည္သားေတြ သူမ်ားေတြခိုင္းတာ လုပ္ေနရၿပီ၊ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်”

အခုေခတ္လူငယ္ အမ်ားအျပားက ျမန္မာ့သမိုင္းရဲ႕ အျဖစ္မွန္ေတြကို မသိၾကဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူငယ္ေတြကို ဘာေျပာခ်င္လဲ ဘဘ။

“သမိုင္းကို မသိဘူးဗ်။ တကယ္မသိေတာ့တာ။ ဟိုတေန႔ကဗ်ာ အတုိက္အခံ မီဒီယာတခုက အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ဗ် အသံလႊင့္တာ နာမည္ေတာ့ က်ေနာ္ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ ကိုေအာင္ဆန္းကို ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ေျပာ။ အဲဒါ သူ စာမဖတ္လို႔ေပါ့ဗ်။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို စေထာင္တဲ့ လူေတြထဲမွာ ကိုေအာင္ဆန္းပါတယ္၊ အတြင္းေရးမႉးဗ်”

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အေရးပါခဲ့ၾကသူေတြအေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ ႐ုပ္ပံုလႊာ အထၱဳပၸတိၱေတြ ေရးျဖစ္ပံုေျပာပါအုံး။

“တာရာ ထုတ္မယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္က အထၳဳပၸတၱိ ေရးတာကို က်ေနာ္က ဝါသနာပါတယ္၊ အတၳဳပၸတိၱ ေရးျခင္းျဖင့္ မိမိ ကိုယ္ကိုလည္း ဆန္းစစ္ရာေရာက္တယ္။ စာေပမွာလည္း စကားလံုးအသစ္ကို ရွာရတယ္။ စကားလံုးအသစ္၊ အေတြးအေခၚအသစ္။ အဲဒီေတာ့ ပိုေကာင္းတယ္။ အဲဒါေတြ ေရးမယ့္လူ မရွိေတာ့ က်ေနာ္က ေအာင္ဆန္း ေရးလုိက္ရတာ။ ေနာက္ေတာ့မွ လူေတြ ၾကိဳက္ၾကတယ္ ထင္ပါတယ္။ ေအာင္ဆန္းၿပီးေတာ့ ကိုဗဟိန္း၊ ကိုဗဟိန္းၿပီးေတာ့ ကိုဗေဆြတို႔ အဲဒီလို ေရးတာ”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေၾကာင္းေရးထားတဲ့ ေအာင္ဆန္း သို႔မဟုတ္ အ႐ိုင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ဘာ့ေၾကာင့္ အ႐ိုင္းလို႔ သံုးႏႈန္းခဲ့တာလဲခင္ဗ်။

“ကိုေအာင္ဆန္းရဲ႕ ႐ိုးသားမႈကို က်ေနာ္က ေရးခဲ့တာ အ႐ိုင္းဆိုတာ၊ စကားလံုးက ရွာမရေတာ့ အ႐ိုင္းတပ္လိုက္တာ။ မဂၢဇင္းက ထြက္ခါနီးေနၿပီဗ်ာ။ ႐ုပ္ပံုလႊာဆိုတဲ့ နာမည္က ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေပးတာပါ၊ ဆရာသိန္းဟန္ေပးတာပါ”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမွတ္ရစရာေလး တခုေလာက္ ေျပာျပေပးပါ။

“သူကေတာ့ က်ေနာ့္ထက္ ၄ ႏွစ္ပဲၾကီးတယ္ဗ်၊ သူက တကယ္႐ိုးသားတယ္ဗ်။ အာဏာ လံုးဝမမက္ဘူး။ အဲဒါေတာ့ က်ေနာ္ ေျပာႏိုင္တယ္ ။ ဒီလက္နက္ အားကိုးတဲ့ စိတ္ကေတာ့ သူ ခပ္ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ရွိပံုရတယ္”

အခုေခတ္ လူငယ္ေတြ ေရးၾကတဲ့ ရသစာေပေပၚမွာေကာ ဘယ္လိုသံုးသပ္လဲခင္ဗ်။

“လူငယ္ေတြ ေရးၾကတယ္။ ဒါက ေရးပါေစ၊ ေကာင္းပါတယ္။ ေကာင္းပါတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔အၾကိဳက္ ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မယ္။ က်ေနာ္တို႔ ၾကိဳက္တာ၊ မၾကိဳက္တာ အေရးမၾကီးဘူးဗ်။ ေခတ္အေၾကာင္းကို ေရးရင္ ေခတ္ေပၚစာေပလို႔ ေခၚတယ္ဗ်။ က်ေနာ္တို႔ သေဘာတူလည္း အေရးမၾကီးဘူး၊ မတူတာလည္း အေရးမၾကီးဘူး။ ေခတ္အလိုက္ ေျပာင္းသြားမွာပဲ။ ေခတ္ကို က်ေနာ္တို႔က မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ေခတ္ကသာ က်ေနာ္တို႔ကို လုပ္ႏိုင္တယ္”

အခုေခတ္ စာေပအေရးအသားေတြက ဘာေတြကို အေလးေပးတယ္လို႔ ထင္မိလဲခင္ဗ်။

“ေခတ္ကေတာ့ သ႐ုပ္ေဖာ္စာေပလို႔ က်ေနာ္က ေျပာခ်င္တယ္။ သ႐ုပ္ေဖာ္စာေပဆိုတာ ေခတ္ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို အရင္းအတိုင္း ေရးတာ။ အႏုပညာ ေျမာက္တာလည္း ပါတယ္၊ မေျမာက္တာလည္း ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း
ေျမာက္တယ္လို႔ မထင္ဘူး။ ကဗ်ာလည္း က်ေနာ္က ကဗ်ာလို႔ မယူဆဘူးဗ်။ စကားေျပကိုလည္း ကဗ်ာလို႔ ေျပာခ်င္ေျပာတာ”

စာေပစိစစ္ေရးကို ဘယ္လိုသံုးသပ္မိလဲဗ်။

“သူတို႔ကို မတတ္ဘူးလို႔လည္း မေျပာခ်င္ဘူးဗ်ာ။ မတတ္ဘူးလို႔ ေျပာရမွာလည္း အားနာတယ္။ သူတို႔ေတြကို ကိုယ့္လူေတြလို သေဘာထားတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ ရန္သူမရွိ၊ မိတ္ေဆြရွိလို႔ ေျပာတာ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က က်ေနာ့္ကို ရန္သူလို သေဘာထားရင္ေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ”

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္တာကိုေကာ နည္းနည္း ေျပာျပပါအုံး။
“လူၾကီးျဖစ္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ၾကိဳက္လာတယ္။ အစကတည္းကလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္တာပါပဲ။ ဆရာၾကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းတို႔နဲ႔ တြဲလုပ္တာ။ အခုက်ေတာ့ လူကလည္း သိပ္မရွိေတာ့ဘူး။ လုပ္မယ္လို႔ ၾကံကာရွိေသးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရမွျဖစ္မယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရရင္ ဘာမွ ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး”

နယ္စပ္ေဒသေတြမွာ တိုက္ပြဲေတြ မၾကာခဏ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါကိုေကာ ဘာေျပာခ်င္လဲခင္ဗ်။

“ခဏခဏ ၾကားတယ္ဗ်ာ၊ စိတ္မေကာင္းဘူး။ လူငယ္ေတြကို တိုက္တြန္းခ်င္တာက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ေတြ နယ္တိုင္းရြာတိုင္းမွာ ဖြဲ႔ေစခ်င္တယ္။ အစိုးရပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူလုပ္လုပ္ပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ လူေတြက မေကာင္းၾကဘူးဗ်ာ၊ စာလည္း မဖတ္ဘူး။ အဆင့္အတန္းကေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ျမင့္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဆင့္အတန္း ျမင့္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ၾကိဳက္တဲ့သူ၊ ဖယ္ဒရယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ၾကိဳက္တဲ့သူေတြ ေပၚေစခ်င္တယ္။ အဲဒီလူေတြက ေခါင္းေဆာင္သြားမွာပဲ”

၁၉၆၂ ခုႏွစ္တုန္းက အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္းအေပၚ ဘယ္လုိသံုးသပ္မိပါသလဲ။

“သူဟာ ႏိုင္ငံေရးသမား မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုတာ ဒါမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။ သူက လက္နက္ကို အာဏာရတယ္ ထင္ေနပံုရတယ္။ ဖက္ဒရယ္ဆိုတဲ့ဟာကိုလည္း ေကာင္းေကာင္း နားလည္ပံုမရဘူး။ ကိုေအာင္ဆန္းကေတာ့ ေကာင္းေကာင္း နားလည္တယ္။ သူက စာဖတ္ဝါသနာပါတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းက ဖတ္ပံုမရဘူးဗ်။ သူက အာဏာ ရေအာင္ေတာ့ လုပ္တတ္ဟန္တူတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူက အာဏာရသြားေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရေအာင္ မလုပ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ စစ္နည္းနဲ႔ပဲ သူက လုပ္တာေလ”

ဖက္ဒရယ္ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရကိုေကာ ဘယ္လို အဓိပၸာယ္ဖြင့္မလဲ။

“ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံပဲ ျဖစ္မယ္။ ဖက္ဒရယ္ဆိုတာလည္း လူမ်ဳိးတမ်ဳိးတမ်ဳိးမွာ သူ႔မွာကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္ရွိရမယ္။ သူလုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္ရွိရမယ္”

တိုင္းရင္းသား နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြေပၚမွာေကာ ဘယ္လို ျမင္လဲဗ်။

“အဲဒါ အလကားပဲဗ်။ သူတို႔ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္ကို ေရာက္ေအာင္ လုပ္တာ။ သူတို႔က လက္နက္ကို ယံုၾကည္ဟန္ တူပါတယ္ဗ်။ လက္နက္နည္းဟာ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။ ခဏေတာ့ ေအာင္ျမင္သလိုလုိ ထင္ရၿပီး အာဏာေတာ့ ရေကာင္းရမယ္”

ေရြးေကာက္ပြဲကေန တက္လာတဲ့ အခု ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ အေပၚမွာေကာ။

“ကိုသိန္းစိန္ကို က်ေနာ္ မသိဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ထက္ အမ်ားၾကီး ငယ္မွာေပါ့ဗ်။ အစိုးရက ဘာအစိုးရမွန္း မသိဘူးဗ်။ စစ္သမားေတြပဲ၊ အဲဒီလိုပဲ ျမင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သိန္းစိန္က သိပ္ဆိုးပံု မရဘူးထင္တယ္။ ဒါကေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာ။ ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ရင္ေတာ့ ေကာင္းတယ္။ ေနာက္လာတဲ့ လူေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနည္းနဲ႔သာ တိုင္းျပည္ကို ထူေထာင္မယ္ဆိုရင္ အစိုးရေကာင္းေပါ့။ သူ႔မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ပါသလို သန္႔ရွင္းတဲ့အစိုးရ ျဖစ္မယ္ေပါ့။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ၾကာမယ္ေပါ့ဗ်ာ”

ဦးသိန္းစိန္ဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ထူေထာင္ဖို႔ တကယ္စိတ္ဝင္စားတယ္လို႔ ထင္လားခင္ဗ်။

“တျခားစစ္သမားေတြနဲ႔ စာရင္ေတာ့ စာဖတ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ၾကားတယ္။ ဗိုလ္သိန္းစိန္ကေတာ့ တျခားစစ္သမားေတြနဲ႔ စာရင္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီဘက္ကို ယိမ္းတဲ့လူတေယာက္လို႔ သတ္မွတ္တဲ့အတြက္ သူ႔ကိုေတာ့ အားကိုးစိတ္ရွိတယ္။ ေျပာလို႔သာ ေျပာရတယ္။ သူက တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္မလား မလုပ္လား က်ေနာ္မသိဘူး။ ေျပာရဲရေအာင္လည္း သူက လုပ္ျပတာေတြလည္း မရွိေသးဘူး၊ အဲဒါမ်ဳိးလုပ္ျပတယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္ အၾကီးအက်ယ္ ေထာက္ခံရမွာပဲ”

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လႊတ္ေပးဖို႔ ေျပာေနၾကတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာေျပာခ်င္ပါလဲ။

“အက်ဥ္းသားေတြရွိတယ္ဗ်ာ၊ အမ်ားၾကီးပဲ။ မင္းကိုႏိုင္တို႔ဘာတို႔ ေကာင္ေလးေတြက ဘာမွအျပစ္မရွိဘဲနဲ႔ အဖမ္းခံရတယ္။ တကယ္သာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဥပေဒအတိုင္း လုပ္မယ္ဆိုရင္ အဖမ္းခံစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ သူတို႔က လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ လုပ္တာပဲ။ ဘာလို႔အဖမ္းခံရမလဲ အဖမ္းခံရေတာ့လည္း ႏွစ္ေတြက အမ်ားၾကီး။ ေျပာရင္း ေျပာရင္းနဲ႔ စိတ္က ေတာ္ေတာ္မေကာင္းဘူး”

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ ေခတ္တုန္းက လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ သူ႔သမီး လက္ထက္မွာေကာ ဘာမ်ား ေမွ်ာ္လင့္လို႔ ရႏိုင္မလဲခင္ဗ်။

“မလုပ္ႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး၊ လုပ္သင့္သေလာက္ သူလုပ္တယ္။ လုပ္ခြင့္ရွိသေလာက္ သူလုပ္တယ္။ ရေတာ့ ရမွာပဲဗ်ာ။ သူကလည္း ၾကီးသြားၿပီေလ၊ အခု ၆ဝ ေက်ာ္။ သူလုပ္မွာပါ၊ ဒီေကာင္မေလးကေတာ့ လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ဒီမိုကေရစီနည္းနဲ႔ ထူေထာင္မယ့္ တိုင္းျပည္ကို သူလုိလားတယ္၊ လူေကာင္းပါ။ လြတ္လပ္ေရးက ခင္ဗ်ားတို႔အပါအဝင္ ျပည္သူလူထုက ဆံုးျဖတ္ပါ။ တကယ့္လြတ္လပ္ေရး ရမွပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရမယ္”

ဘဘ လိုခ်င္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ ရႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္မွန္းလဲ။
“ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲဗ်ာ။ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲလို႔ ေျပာရတာကလဲ ခင္ဗ်ားတို႔ အားရခ်င္မွ အားရမယ္၊ ယံုခ်င္မွလည္း ယံုမယ္။ ခင္ဗ်ားကေတာ့ က်ေနာ့္စာေတြ ဖတ္ဖူးပံုရတယ္။ ေျပာပံုၾကည့္ရတာ ခင္ဗ်ားတို႔လို စိတ္ဓာတ္ရွိတဲ့လူေတြ မ်ားရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရမယ္။ ေႏွးေတာ့ ေႏွးမယ္”

ျမန္မာႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြအေပၚ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါလဲခင္ဗ်။

‘‘ညီၫြတ္ၾကပါ၊ ညီၫြတ္ၾကရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး နီးစပ္မယ္။ အဲဒါပဲေျပာခ်င္တယ္။ အဲဒါကိုေတာ့ က်ေနာ္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ယံုၾကည္တယ္။ တန္းတူအခြင့္ေရးရရင္ ညီၫြတ္ေရးရမယ္။ ညီၫြတ္ေရးဆိုတာ လည္ပင္းဖက္ဖို႔၊ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ဖို႔ မလိုဘူး။ သီခ်င္း ၿပိဳင္တူဆိုဖို႔လည္း မဟုတ္ဘူး။ အခ်င္းခ်င္း ညီၫြတ္တဲ့ စိတ္ကေလး၊ သေဘာခ်င္း တိုက္ဆိုင္တဲ့ စိတ္ကေလး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလး ျပင္းထန္ရင္ ရရမယ္’’

ျမန္မာလူငယ္ေတြကိုေကာ ဆံုးမစကား ဘာေျပာခ်င္လဲခင္ဗ်။

“လူငယ္ေတြကိုေတာ့ စာဖတ္ဖို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ က်ေနာ္လည္း စာဖတ္တယ္။ လူငယ္ေတြ စိတ္ဓာတ္ထဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရမယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းေၾကာင္းကိုေတာ့ ခင္ဗ်ားလည္း ေတြးဖို႔ေကာင္းတယ္။ ေတြးပါ၊ ေတြးလို႔ရသမွ် ခင္ဗ်ားလုပ္ရင္ေတာ့ သူရဲေကာင္းလို႔ ယူဆမွာပဲ။ တျခားသူေတြလုပ္ရင္ တျခားသူေတြ သူရဲေကာင္းေပါ့ဗ်ာ”

ေမြးေန႔ အမွတ္တရအျဖစ္ ဘာမ်ားေျပာခ်င္ပါလဲ။

“ဟုိတုန္းကေတာ့ အေရးေတာ္ပံုေအာင္ပါေစ၊ အခုေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေအာင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းခ်င္တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေၾကာင္းကို တတ္ႏိုင္သမွ် အသံလႊင့္ေပးၾကပါ။ လူေတြလည္း သတိရရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအေၾကာင္း
ေတြးၾက။ အသက္ၾကီးတဲ့အထိ လုပ္ၾကရမွာပဲ။ ေနာက္တခုက အစိုးရကလည္း ဗိုလ္သိန္းစိန္ေျပာသလို ေကာင္းမြန္တဲ့ အစိုးရ၊ သန္႔ရွင္းတဲ့ အစိုးရျဖစ္ရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက ရကို ရရမယ္။ လူငယ္ေတြကိုလည္း အားကိုးတယ္ဗ်ာ”
http://www.mizzimaburmese.com/interview/7530-2011-05-10-14-30-25.html