သံေတာင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ အစုိးရ စစ္တပ္က စပါးမ်ဳိးေစ့မ်ားႏွင့္ တဲအိမ္မ်ားကို မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီး
ေမလ ၁၈ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ)
ကရင္ျပည္နယ္ ေတာင္ငူခ႐ုိင္ သံေတာင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ လႈပ္ရွားေနသည့္ အစုိးရစစ္တပ္မွ တပ္ရင္း ၂ရင္းသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ရက္ပုိင္းက ေရသုိးႀကီးဂြင္ရွိ ေဒသခံရြာသားမ်ား၏ ေတာင္ယာစပါးမ်ဳိးေစ့မ်ားႏွင့္ လူေနတဲအိမ္မ်ားကို မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
လြတ္ေျမာက္ရာေနရာမ်ားသုိ႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ၾကသည့္ ရြာသားမ်ား (ဓါတ္ပုံ - CIDKP)
အစုိးရစစ္တပ္ စစ္ကြပ္ကဲေရးဌာနခ်ဳပ္-စကခ(၉) လက္ေအာက္ခံ ခမရ(၅၄၁)ႏွင့္ ခမရ(၃၇၆) တပ္ရင္းတုိ႔သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ေမလ ၁၅ရက္ေန႔က ေရသုိးႀကီးဂြင္ရွိ ေဒသခံရြာသားမ်ား၏ စပါးမ်ဳိးေစ့၃၃တင္းခဲြႏွင့္ လူေနတဲအိမ္ ၆လုံးကို အေၾကာင္းမဲ့ ၀င္ေရာက္မီးရႈိ႕ ဖ်က္ဆီးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာသည္။
၎က “စကခ(၉)၊ ခမရ(၃၇၆)နဲ႔ ခမရ(၅၄၁) တပ္ရင္း ၂ရင္းကေနၿပီး ေရသုိးႀကီးအထက္က ေမာင္းတုိင္ႀကီး၊ ခူေလာင္အဲမွာရွိတဲ့ ရြာသားေတြရဲ႕ ေတာင္ယာခင္းထဲကို၀င္ၿပီးတာနဲ႔ စပါးမ်ဳိးေစ့့ ၃၃တင္းခဲြ ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္တယ္။ လူေနအိမ္တဲထဲမွာ အုိးေတြ၊ ခြက္ ေတြ၊ အသုံးအေဆာင္ေတြ ယူလုိ႔ႏုိင္သေလာက္ ယူတယ္။ တဲေျခာက္လုံးကိုလည္း မီးရႈိ႕ပစ္လုိက္တယ္။”ဟု ေျပာသည္။
ယခု စပါးမ်ဳိးေစ့မ်ားႏွင့္ လူေနတဲအိမ္မ်ား မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခံရသည့္ေနရာသည္ ပဲခူးတုိင္း၊ ေတာင္ငူၿမိဳ႕၏ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း မုိင္ ၄၀အ ကြာအေ၀းတြင္ရွိၿပီး ၎ေဒသတြင္ အစုိးရစစ္တပ္ကို အေတြ႕မခံသည့္ ရြာပုန္းရြာေရွာင္ျဖင့္ ေနထုိင္ေသာ ေဒသခံ ကရင္ျပည္သူ ၃၀၀ေက်ာ္ရွိသည္။
ထုိကဲ့သုိ႔ စပါးမ်ဳိးေစ့မ်ား ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရသည့္အတြက္ ေဒသခံေတာင္သူမ်ားသည္ ယခုႏွစ္ ေတာင္ယာစပါး စုိက္ပ်ဳိး၍မရေသာ ေၾကာင့္ လာမည့္ႏွစ္တြင္ စားနပ္ရိကၡာျပတ္လပ္မႈ ႏွင့္ ႀကံဳရႏုိင္သည္ဟု အဆုိပါေဒသခံက ေျပာသည္။
၂၀၀၇ခုႏွစ္က သံေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေရသုိးႀကီးဂြင္တြင္ နအဖစစ္တပ္၏ မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခံရသည့္ စပါးမ်ဳိးေစ့မ်ား (ဓါတ္ - CIDKP)
“တကယ္လုိ႔ ႐ုိး႐ုိးဆန္ကို ဖ်က္ဆီးသြားလုိ႔ရွိရင္ ျပန္၀ယ္ယူၿပီးေတာ့ စားလုိ႔ရေသးတယ္။ မ်ဳိးေစ့က်ေတာ့ လာမယ့္တႏွစ္စာအတြက္ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ မ်ဳိးေစ့ေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ အနည္းဆုံး တႏွစ္တာကာလကေတာ့ ဘာမွလုပ္စားလုိ႔မရေတာ့ဘူး။ ေနာက္ႏွစ္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္မယ္။”ဟု ၎က ဆက္ေျပာသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ၂၀၀၆-၂၀၀၇ခုႏွစ္က ေတာင္ငူခ႐ုိင္တြင္ အလားတူ နအဖစစ္တပ္မ်ား၏ အႀကီးအက်ယ္ ထုိးစစ္ဆင္မႈေၾကာင့္ ေထာင္ ႏွင့္ခ်ီသည့္ ေတာင္ငူေဒသခံမ်ားသည္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္သုိ႔ ထြက္ေျပးကာ ေတာေတာင္မ်ားတြင္ ရြာပုန္းရြာေရွာင္အျဖစ္ ယေန႔ အခ်ိန္ထိ ပုန္းေအာင္းေနထိုင္ေနရဆဲျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment