၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း အေၾကာင္း

၀ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း အေၾကာင္း သံုးသပ္ခ်က္ - ၁
====================================
(က) ၀ လူမ်ိဳး ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ျဖစ္ေပၚလာပံု ( အပိုင္း ၁)
(ခ) တပ္မေတာ္ အစိုးရ ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ဆက္ဆံေရး ( အပိုင္း ၂ )
(ဂ) တရုတ္ နိူင္ငံ ႏွင့္၀အထူးေဒသ ဆက္ဆံေရး ( အပိုင္း ၃ )
(ဃ) သံုးသပ္ခ်က္ ( အပိုင္း ၄ )

(က) ၀ လူမ်ိဳး ႏွင့္ ၀ အထူးေဒသ ျဖစ္ေပၚလာပံု
--------------------------------------------------
၀လူမ်ိဳး ေတြဟာ မြန္- ခမာ အုပ္စု မွ၀ ပေလာင္ကြဲ အုပ္စုမွာ ပါ၀င္ပါတယ္ ေရွးယခင္က တည္းက ေယဘုယ် အားျဖင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း ၊ မိုင္းေမာႏွင့္ က်ိဳင္းတံု ခရိုင္ၾကား မွာေန ထိုင္ၾကျပီး အေရွ႔ပိုင္း ဖက္မွာ တရုတ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ႏွင့္ အေနာက္ဖက္မွာ သံလြင္ျမစ္ တို႔ၾကားမွာ ေနထိုင္ၾကပါတယ္ ....

“၀”လူမ်ိဳး ကို .ေပစာ၊ ေက်ာက္ စာေတြအရ“၀”၊ လ၀၊ လ၊ လြ ဟု ေခၚေ၀ၚ အကၡရာ တင္ထားတာ ေတြ ့ရွိရျပီး ကိုလိုနီေခတ္ မွာေတာ့ “၀” ေဒသ ကို “WA”(WA STATE) လို ့ပဲ ..သတ္မွတ္ ေခၚေ၀ၚတာကို ေတြ ့ရပါတယ္ ၀ ေတြဟာ .ေတာင္တက္ ေတာင္ဆင္း က်င္လည္ပါတယ္ .ေရွးယခင္က ေခါင္းျဖတ္ျပီး ယာဇ္ ပူေဇာ္ သည့္ ဓေလ့ ထြန္းကားပါတယ္။

ယာဇ္ပူေဇာ္လ်ွင္ ေကာက္ပဲသီးႏွံ ထြန္းကားျပီး ေရာဂါဘယ နည္းပါးတယ္ လို ့အယူရွိ ပါတယ္ လူစိမ္း ကို သိပ္ မႏွစ္မ်ိဳ ့တဲ ့ အ တြက္ ၀ နယ္အတြင္းရွိ က်န္လူ မ်ိဳးစုမ်ား ဟာ တစ္နယ္ႏွင့္ တစ္နယ္ လည္း ေရွး ယခင္ ကတည္းက သိပ္ တည့္ေလ့မရွိပါဘူး မဟာမိတ္ျပဳလ်ွင္ေတာ့ ေရွး ဓေလ့ ထံုး တမ္းအရ ….တစ္နယ္ႏွင့္ တစ္ နယ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေတြ ့ဆံုျပီး …ကြ်ဲ ကို သတ္ ....ခြဲေ၀ယူေလ့ရွိၾကပါတယ္ ….

ေငြဒဂၤါး ႏွင့္ က်ည္ဆန္ယမ္းေတာင့္မ်ားကို အရက္ထဲ ထည့္ျပီး ထိုသစၥာ အရက္ကို ေသာက္ကာ ေငြဒဂၤါး က်ည္ဆံမ်ားကို အညီအမ်ွ ခြဲယူျပီး အေရးၾကံဳရင္ တစ္ နယ္ႏွင့္ တစ္နယ္ ကူညီၾကတယ္ လို ့ …သိရပါတယ္….

ကိုးကြယ္ ယံုႀကည္မႈ အားျဖင့္္ ခရစ္ယာန္ ၂၀ % ဗုဒၵဘာသာ ၃၀ %ႏွင့္ ရိုးရာနတ္ကိုးကြယ္မႈ ၅၀ % ျဖစ္ပါ တယ္ အထင္ကရ က်င္းပေလ့ရွိတဲ ့ ပြဲေတာ္ ေတြ ကေတာ့ .ေကာက္ သစ္စားပြဲ ခရစ္ စမတ္ပြဲနဲ ့ ရိုးရာနတ္ ပူေဇာ္ ပသပြဲေတြ ျဖစ္ၾက ပါတယ္ …

၁၉၅၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ ေလာက္ထိလူကို ေခါင္းၿဖတ္ ယစ္ပူေဇာ္ ၿပီး ဆန္စပါးၿဖစ္ထြန္းဖို႕ ရည္ရြယ္တဲ့ .လုပ္ ေဆာင္ မႈ ဓေလ့ ရွိခဲ့ေသးတယ္ လို ့သိရပါတယ္ ၀ ေဒ သ ျမိဳ ့ရြာမ်ား ဟာ အျမင့္ေပ ၅၀၀၀ အထက္မွာ အားလံုး နီးပါး တည္ရွိပါတယ္ ကိုလိုနီေခတ္မွာေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္ ေဒသခံ ေစာ္ဘြားေတြကပဲ ၀ ေတြ ကို အုပ္ခ်ဳပ္ လာ ခဲ့ပါတယ္...

၁၉၃၅ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၉ ရက္ေန႔ မွာ….ဝနယ္ နယ္နိမိတ္ စံုစမ္းေရးအတြက္ ….တရုတ္-ျဗိတိသွ် ပူးတဲြေကာ္မရွင္အဖဲြ႕ တစ္ဖဲြ႕ကို ...ခန္႔အပ္ ခဲ့ၾကပါတယ္ ေကာ္မရွင္ အဖဲြ႕၏ ဥကၠဌမွာ ကာနယ္ အက္ဖ္ အိုက္စ လင္ျဖစ္ျပီးေကာ္မရွင္ အဖဲြ႕ကို အိုက္စလင္ ေကာ္မရွင္ ဟူ၍ ေခၚတြင္ ခဲ့ပါတယ္ ….

အဲဒီ ေကာ္မရွင္အဖဲြ႕ဟာ သမိုင္း အဆက္ဆက္ မျပီးမျပတ္ ခဲ့တဲ ့တရုတ္- ဝ နယ္ နယ္နိမိတ္ ေၾကာင္းကို ၁၉၃၅-၃၆ ႏွင့္ ၃၇ ခုႏွစ္မ်ားမွာ စံုစမ္း စစ္ေဆးျပီး အဖဲြ႕ ရဲ ့ေတြ႕ရိွခ်က္ နဲ ့ေထာက္ခံ ခ်က္ေတြ အရ .ျဗိတိသွ် ႏွင့္ တရုတ္ အစိုးရတို႔က ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ၀နယ္ နယ္နိ မိတ္ေၾကာင္းကို သတ္မွတ္ ခဲ့ၾက ပါတယ္…

ဒါေပမယ့္ တရုတ္ အစိုးရ အေနနဲ ့ ဒီသတ္မွတ္ခ်က္ထဲက တစ္ခ်ိဳ ့ကိစၥေတြကို ေတာ့ သိပ္ ေက်လည္လွ တယ္ မဟုတ္ပါဘူး.ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရး ရျပီးေနာက္ ၁၉၆၀ ဇန္န၀ါရီ ၂၇ မွာ တရုတ္-ျမန္မာ နယ္နိမိတ္ စာခ်ဳပ္ အသစ္ ခ်ဳပ္ဆိုျပီး နယ္နိ မိတ္ကို ျပန္လည္သတ္ မွတ္ရာမွာ ၀ နယ္က ပန္ဟန္နဲ ့ပန္လပ္ ေဒသ ႏွစ္ခုကို တရုတ္ ပိုင္ အျဖစ္ …ျပန္လည ္ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္ …

၁၉၄၇ ခုႏွစ္ နယ္ျခားေဒသ အစီရင္ခံစာ အရ ၀ ေဒသမွာ လူဦးေရ ၈၃၀၀၀ ရွိခဲ့ျပီး ယခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ စာရင္းအရေတာ့ လူဦးေရ ၆သိန္း ခန္ ့ရွိ ပါတယ္….

လြတ္ လပ္ေရး ရျပီးခ်ိန္ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္မွစျပီး ၀နယ္ ကိုးကန္ ့နယ္မိုင္းလြန္း နယ္တို ့ကို ရွမ္းျပည္ အ ေရွ ့ေျမာက္ အထူး ခရုိင္ လို ့ ဖြဲ ့စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ ခဲ့ျပီး၁၉၆၂ ေတာ္လွန္ေရး အစိုးရ လက္ထက္မွာ ေတာ့အဲဒီခရုိင္ ဟာ ကြမ္းလံု ခရုိင္ ဟူ၍ ျဖစ္လာပါတယ္ ....

လက္ရွိ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၆(စ) အရ ရွမ္းျပည္ နယ္ရွိ.ဟုိပန္ျမိဳ႔နယ္၊ မိုင္းေမာျမိဳ႕နယ္ပန္ ၀ုိင္ ျမိဳ႔နယ္၊ နားဖန္းျမိဳ႕နယ္မက္မန္း ျမိဳ ့နယ္ႏွင့္ ပန္ဆန္း (ပန္းခမ္း)ျမိဳ ့နယ္ စုစုေပါင္း ေျခာက္ျမိဳ႕နယ္ တို႔ကို.ခရုိင္ (၂) ခရိုင္ ခဲြျပီး ၀ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း အျဖစ္ သတ္မွတ္ပါတယ္….

ေျမျပင္ မွာေတာ့ ၀ ေဒသဟာ တရုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ .ေျမာက္ပိုင္း နယ္ေျမ ပန္ ဆန္းေဒသ ႏွင့္ျမန္မာ- ထိုင္း နယ္စပ္ ေတာင္ ပိုင္း နယ္ေျမ မိုင္းတံု၊ မိုင္း ဆတ္ ေဒသဆိုျပီး ႏွစ္ပုိင္း ခြဲထားတဲ ့ေဒသ ႏွစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ ….

ေျမာက္ပိုင္း ေဒသကို ဦးေပါက္ ယူခ်န္းမွ ေခါင္းေဆာင္ျပီး ေတာင္ပိုင္း ေဒသကို ဦးေ၀ရႊယ္ ခန္းမွ ေခါင္း ေဆာင္ပါတယ္ေျမာက္ပိုင္း ေဒသက ၀ လူမ်ိဳး ၇၀ ရာခိုင္နူန္းဟာ တရုတ္ဘာသာ စကားေျပာဆိုျပီးတရုတ္ ယြမ္ေငြ ကို သံုးစြဲပါတယ္ ....

ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္း ရဲ ႕ေခတ္သစ္ ကြန္ျမဴနစ္ သမိုင္းကေတာ့ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁ ရက္ေန ့မွာစတင္ပါ တယ္အင္အား ၃၀၀ ေလာက္ရွိတဲ ့ဗကပ တပ္ရင္း ၾကီး ၃၀၃ ဟာ တရုတ္ျပည္သူ ့လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ ရဲ ့ အကူ အ ညီနဲ ့နယ္စပ္ ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးျမဴခိုးေတြ အံုဆိုင္းေနတဲ ့ မံုးကိုးရြာငယ္ေလး ကျမန္ မာ့ တပ္မေတာ္ တပ္ခြဲ တစ္ခြဲကို ၀င္ တိုက္ျပီး ဗကပ အေရွ ့ေျမာက္ စစ္ေဒသကိုစတင္ ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါတယ္ …

ေဖေဖာ္ ၀ါရီလ အတြင္းမွာပဲ တစ္ဖက္ နိူင္ငံက စစ္ေရးအကူ အညီေတြ အလံုးအရင္းနဲ ့ထပ္မံေရာက္ရွိခဲ့ျပီး ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ တစ္ခုတည္း မွာပဲ ေဖာင္း ဆိုင္ပန္ ဆု ထန္ ေဖာ္က်ံဳး ၊ ၾကဴကုတ္(ပန္ဆိုင္း)ေကာင္းလံု ၊ လုံထန္ႏွင့္ နမ့္ေပၚ တပ္မ ေတာ္ စခန္းေတြကို ဆက္လက္ အတိုက္ခံ ရပါတယ္

၁၉၆၈ ႏွစ္ အကုန္ပိုင္း မွာေက်း လက္ကို အေျခခံ ျမိဳ ့ကို၀ိုင္း တိုင္းရင္း သား လူမ်ိဳးစုေတြ ကို စုစည္း အမာခံ နယ္ေျမေတြ တည္ေဆာက္ ဆိုတဲ ့ ဗကပ စစ္ မဟာ ဗ်ဴဟာေတြ အရ အေရွ ့ေျမာက္ေဒသ က ၀ တိုင္းရင္း သား ေတြဟာ ဗကပ တပ္ ရင္းၾကီး ၄၀၄ ရဲ ့ လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္း ၅၀၁ ၊ ၅၀၂ ၊ ၅၀၃ တပ္ရင္းေတြ အျဖစ္ေျပာင္းလဲ ဖြဲ ့စည္းျခင္း ခံရပါေတာ့တယ္…

ဒီတပ္ရင္းၾကီး ၄၀၄ ရဲ့ေခါင္းေဆာင္ ပိုင္းဟာ မုံးကိုး ကာကြယ္ေရး တပ္ဖြဲ ့ ေခါင္းေဆာင္ ဖုန္ၾကားရွင္ နဲ ့ကိုး ကန္ ့လူမ်ိဳး မ်ား ျဖစ္ၾကျပီး ေအာက္ေျခ တပ္ သားေတြ ကေတာ့ ၀ တိုင္းရင္း သား လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ အေရာက္ မွာေတာ့ …ဒီတပ္ဖြဲ ့ေတြဟာ အင္အား ၄၀၀၀ ခန္ ့အထိ ရွိလာျပီး ကြမ္းလံုကို စ တင္ျခိမ္းေျခာက္ေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္ ….

၁၉၇၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္း မွာ ဖုန္ၾကားရွင္ ကိုယ္တိုင္ တပ္မဟာ မွဴး အျဖစ္ပါ ၀င္တဲ ့အေရွ ့ေျမာက္ စစ္ေဒသ တပ္ဖြဲ ့ ေတြ ဟာအင္အား ၄၀၀၀ နီးပါးနဲ ့ခ်ီတက္ လာျပီး ကြမ္းလုံျမိဳ ့ေျမာက္ ဘက္ ၇မိုင္အကြာ တာျမင္ရွန္ ေတာင္ ထိပ္မွာ တပ္စြဲ ထားတဲ ့ေလာ္စစ္ ဟန္ ရဲ ့အင္အား ၈၀ ေလာက္ရွိ တဲ ့ကိုးကန္ ့ကာ ကြယ္ေရး ျပည္သူ ့စစ္စခန္းကို တိုက္ခိုက္ျပီး ကြမ္းလံု ေဒသ တိုက္ပြဲစဥ္ မ်ားကို စတင္လိုက္ပါတယ္…

ကြမ္းလံု တိုက္ပြဲ စဥ္မ်ား ဟာရက္ေပါင္း ၄၀ နီးပါး ၾကာျမင့္ ခဲ့ျပီး ဗကပ ဘက္က တပ္ရင္းၾကီး အမွတ္ ၄၀၄ လက္ ေအာက္ ခံ တပ္ေတြ နဲ ့တပ္မေတာ္ ဘက္က အမွတ္ ၇၇ ေျချမန္ တပ္မ လက္ေအာက္ခံ တပ္ေတြ အျပင္း အထန္ တိုက္ ခိုက္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္ ….

ႏွစ္ဖက္ စလံုးမွာ စစ္သည္ ေထာင္ နဲ ့ခ်ီ ပါ၀င္တိုက္ ခိုက္ခဲ ့ၾကျပီး တပ္မေတာ္ ဘက္ကေတာ့ ေလာ္စစ္ဟန္ ေခါင္း ေဆာင္တဲ ့ကိုးကန္ ့ကာကြယ္ေရး တပ္ဖြဲ ့ အင္ အား ၈၀၀ ခန္ ့ကပါ၀င္ တိုက္ခိုက္ေပးခဲ ့ပါတယ္….

ကြမ္းလံု တိုက္ပြဲ စဥ္မ်ားမွာ အထိ နာ သြား တဲ့ ဗကပ ဟာ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွာ ျခဴးေရႊ ၊ ပန္ေကာက္ တိုက္ပြဲ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ မွာ ေနာင္လိုင္ ၊ ပါဖန္ တိုက္ပြဲ နဲ ့၁၉၈၆ ခုႏွစ္ မွာ စီစီ ၀န္ တာပန္ တိုက္ပြဲ ေတြ ကို ဆက္ လက္ ဆင္ႏြဲ ခဲ ့ပါတယ္…

အဲဒီတိုက္ပြဲ ေတြ အျပီး မွာ တပ္မေတာ္ က ဗကပ ေျခကုပ္ စခန္းၾကီး ေတြ ျဖစ္တဲ ့ ၾကဴကုတ္ ၊ ပန္ဆိုင္း ၊ ကြန္ဟိုင္း ေနာင္မ၊ မာန္ဟီးရိုး စခန္းေတြ ကို တန္ျပန္ ထိုးစစ္ဆင္ သိမ္းပိုက္ ခဲ့ လို႔ ေခတၱ တန္ ့သြားခဲ့ပါတယ္…

ဒါေပမယ့္ တစ္ခါ ၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာ ၂၃ ရက္ မွာဗကပ ပန္ဆန္း ဗဟို ရဲ ့တိုက္ရိုက္ ကြပ္ကဲမႈ နဲ ့ ခ်ီတက္ လာတဲ ့ ဗကပ လက္ေရြးစင္ တပ္ရင္း ၁၃ ရင္း ဟာ မိုင္းယန္း ေဒသမွာတပ္စြဲ ထားတဲ့ တစ္ခု တည္းေသာ တပ္မေတာ္ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း တစ္ရင္း ကိုထပ္မံ တိုက္ခိုက္ ၾက ျပန္ပါတယ္။

နယ္ေျမ တြင္းက စစ္ကူ စစ္ေၾကာင္း ေတြ မလာနိူင္ ေအာင္အဖက္ဖက္ က ပိတ္ဆို႔ ျဖတ္ေတာက္ ျပီးမွ အပိုင္ တိုက္ ခိုက္ ခဲ့တာ လည္း ျဖစ္ပါ တယ္ ဒီတိုက္ပြဲ ဟာ တိုက္ပြဲ ၾကီး ၁၄ ၾကိမ္ တိုက္ပြဲငယ္ ၂၃ ၾကိမ္ အနီးကပ္ လံွစြပ္ထိုး တိုက္ ပြဲ အၾကိမ္ ၃၀ ထိ တိုက္ခိုက္ ခဲ့ေပ မယ့္ အဲဒီ တပ္မေတာ္ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း ဟာ စစ္ကူ စစ္ေၾကာင္း ေတြ ကို ေစာင့္ ဆိုင္း ရင္း (၈) ရက္ လံုးလံုး မဆုတ္ခြာ ပဲ အေသခံ ခုခံ ေနတာ ေၾကာင့္ ဗကပ တုိ ့ရဲ႕ မိုင္းယန္း ကေန မူဆယ္ နမ့္ခမ္း ၾကဴကုတ္ ထိ သိမ္းပိုက္ မယ့္ စစ္ေရး စီမံခ်က္ ဟာ သဲထဲ ေရသြန္ ျဖစ္ခဲ့ ရပါ တယ္ …..။

ဒီ တပ္မေတာ္ နဲ ့အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ ့တိုက္ပြဲ ျဖစ္စဥ္ ေတြမွာ အထိအခိုက္ အက် အဆံုး မ်ားျပီး အသုံးခ် ခံ ေနရတယ္လို ့မေက်မနပ္ ျဖစ္လာ ၾကတဲ ့ ဗကပ တပ္ရင္းၾကီး ၄၀၄ လက္ေအာက္ ခံ ၀လူမ်ိဳး တပ္ရင္းေတြ ဟာ ၁၉၈၉ ဧ ျပီ ၁၇ ရက္ေန ့မွာ ဗကပ ပန္ဆိုင္း ဗဟိုကို ၀င္ေရာက္ သိမ္းပိုက္ျပီး ဗကပ ကို ေတာ္လွန္ တပ္မေတာ္ အစိုးရနဲ႕အပစ္ အ ခတ္ရပ္စဲ လိုက္တဲ ့အတြက္ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ ့ေျမာက္ေဒသမွာ လက္ရွိ ၀ အထူးေဒသ ၂အေန နဲ ့စတင္ေပၚ ေပါက္ လာပါေတာ့တယ္……။။

( ေရးသားသူ - ရဲမိုး )
( အပိုင္း ၂ ေနာက္ရက္ ဆက္တင္ပါမည္ )
http://www.phophtawnews.org/burmese/index.php/feature/item/1111-2014-03-24-07-58-51.html