ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔၊ ဗိုလ္ေအာင္မင္းတုိ႔ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ အင္အားစုမ်ားအေရး (ေဆာင္းပါး)
ေမာင္ေက်ာ္စြာ (၂၀၁၃ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၃၀ရက္)
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ားသည္ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစိုးရ၏ တစ္ပတ္ရုိက္ျခင္းကို ခံခဲ့ၾကရၿပီးေနာက္ ယခုအခါ (ကာလံု)က ခ်ဳပ္ကုိင္ထားၿပီး “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”ျဖင့္ ပြဲထြက္ အသံုးေတာ္ခံေနေသာ (ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ၏ လွည့္ စားျဖားေယာင္းမႈကို ရင္ဆုိင္ေနၾကရျပန္သည္။
(နဝတ-နအဖ) စစ္အစိုးရေခတ္ကာလတြင္ “တြင္း-၁” ဗိုလ္ခင္ၫႊန္႔မွတဆင့္ တစ္ပတ္႐ုိက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး (ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္ ႀကံ့ဖြံ႔ အစုိးရေခတ္ကာလတြင္ “ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး” (ဗိုလ္)ဦးေအာင္မင္းႏွင့္ “တည္”၍ လွည့္စားေနျခင္းျဖစ္သည္။
မတူသည့္ကာလ၊ မတူသည့္အေျခအေနအေလ်ာက္ အုပ္စိုးသူမ်ားတြင္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကလည္း ကြဲျပားတတ္ပါသည္။
(နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရေခတ္ကာလ၏ လိုအပ္ခ်က္သည္ ၿမိဳ႕ျပလူထုအံုႂကြမႈႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး မေပါင္းစပ္သြား ေရးသည္ အဓိကအခ်က္ ျဖစ္သည္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသည္ ထိုအခ်က္မွ ေပၚထြက္လာေသာ နည္းပရိယာယ္တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားႏွင့္ အပစ္ရပ္ခဲ့ၿပီး ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရး “အမ်ဳိးသား ညီလာခံ”ထဲသို႔ “အျခားဖိတ္ၾကားသင့္သူမ်ားအျဖစ္” ဆြဲထည့္ခဲ့သည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုး(KNU)မွလြဲ၍ က်န္တုိင္းရင္း သားအဖြဲ႔အစည္းတုိင္းေလာက္နီးပါး ညီလာခံတက္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုသုိ႔ တက္ေရာက္ၾကသူမ်ားတြင္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (KNU)မွ ခြဲထြက္ၾကသူမ်ားလည္း ပါဝင္တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။
တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ားသည္ ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကရေသာ္လည္း သက္ဆုိင္ရာ မိမိလူမ်ဳိးႏွင့္ မိမိ ပါတီအဖြဲ႔အစည္းကို ကိုယ္စားျပဳခြင့္မရရွိခဲ့ေခ်။ ထုိ႔အျပင္ ညီလာခံသို႔ ပါဝင္တက္ေရာက္ခဲ့ၾကရေသာ္လည္း တင္ျပေဆြးေႏြး ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား အရာမထင္ခဲ့။ “မွတ္တမ္းတင္ထားပါမည္” ဟူေသာစကားျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေက်နပ္ခဲ့ၾကရသည္။ ညီလာခံမွ ခ်မွတ္ခဲ့ၾကေသာ မူၾကမ္းကို ေဒါက္တာတူးဂ်ာမွ ညီလာခံက်င္းပေရးေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ ဗိုလ္သိန္းစိန္ (လက္ရွိ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္) ထံေပးအပ္ေနသည့္ သတင္းစာဓါတ္ပံုကို မွတ္မိၾကလိမ့္ဦးမည္ ထင္ပါသည္။
သုိ႔ျဖင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ားသည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအတြက္ အေျခခံရမည့္မူမ်ား ေရးဆြဲ၊ ပႏၷက္ခ်ရာ တြင္ “အုတ္တစ္ခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္”အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့ၾကရသည္။
ထိုစဥ္က (နဝတ-နအဖ) စစ္အစိုးရ၏ လိုအပ္ခ်က္သည္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ား ညီလာခံသုိ႔တက္ေရာက္ ေရးႏွင့္ ပါဝင္ေဆြးေႏြးေစေရးျဖစ္သည္။ ေလ့လာသူအျဖစ္ တက္ေရာက္သည္ကိုပင္ လက္ခံခဲ့သည္။ ဤမွ် ေပ်ာ့ေပ်ာင္းပါေသာ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရပါတကား။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” အတည္ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ (ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ၏ ယေန႔လိုအပ္ခ်က္ကား တစ္ခ်ိန္က (နဝတ -နအဖ) စစ္အစိုးရ၏ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ လံုးဝ မတူေတာ့ၿပီ။
တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက (နဝတ-နအဖ)စစ္အစိုးရ ေပးခဲ့ဖူးေသာ“အခြင့္အေရး” (နယ္ေျမ/လက္နက္/စီးပြားေရးလုပ္ပုိင္ခြင့္) ဆုိသည္ မ်ား ေမွ်ာ္လင့္၍ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ၿပီ။ “ကားပါမစ္”၊ အေသးစားသတၱဳ တူးခြင့္ေလာက္ေတာ့ ရႏုိင္ေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ယင္း လုပ္ငန္းမ်ားကို “တည္ဆဲဥပေဒ” ဆိုသည္ႏွင့္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္။ “ဆက္ဆံေရး႐ံုး”ဟုပင္ တရားဝင္ အသိအမွတ္မျပဳေခ်။ နယ္ ေျမပုိင္နက္ကို တစ္စံုတစ္ရာအသိအမွတ္ ျပဳရမည့္သေဘာ သက္ေရာက္သြားမည္ျဖစ္သျဖင့္ (code of conduct) ဆိုသည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ကာခ်ဳပ္ဗိုလ္မင္းေအာင္လိႈင္က ျပတ္ျပတ္သားသား ပယ္ခ်ခဲ့ၿပီး အျပန္အလွန္ နားလည္မႈျဖင့္သာ လုပ္ၾကရန္ ေျပာခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
(ဗိုလ္)ဦးသိန္းစိန္ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ၏ ယေန႔လိုအပ္ခ်က္မွာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ား “အုတ္တစ္ခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္” အျဖစ္ ပါဝင္ေဆြးေႏြးခ်မွတ္ခဲ့ၾကေသာ “အေျခခံမူ ၁၀၄ခ်က္”ျဖင့္ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ေဘာင္ထဲသို႔ တိုင္း ရင္းသား လက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ား ဝင္ေရာက္ေစေရးျဖစ္သည္။
ထိုသုိ႔ဝင္ေရာက္ရာတြင္ တုိင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔ ဦးစီးခ်ဳပ္ကုိင္ထားသည့္ လက္နက္ကုိင္တပ္ကို စစ္တပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ကြပ္ကဲမႈ လက္ထဲသို႔ လႊဲေျပာင္းအပ္ႏွံရမည္။ ႏုိင္ငံေရးတြင္ ပါဝင္လႈပ္ရွားလိုလွ်င္ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္း ဥပေဒႏွင့္အညီ မိမိပါတီအဖြဲ႔အစည္းကို မွတ္ပံုတင္ေလွ်ာက္ထားရမည္။ ဤသုိ႔ျပဳလုပ္မွသာ ႏုိင္ငံေရးတြင္ “တရားဝင္” ပါဝင္လႈပ္ ရွားႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
ဤသို႔ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ (ဗိုလ္) ဦးေအာင္မင္း ဒုတိယဥကၠ႒အျဖစ္ ပါဝင္ေနသည့္ “၅၂ဦး ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ ေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီ”၏ ျပည္နယ္အဆင့္ မူဝါဒ(၅)ရပ္ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ မူဝါဒလုပ္ငန္းတာဝန္ (၈)ရပ္အျဖစ္ ေဖာ္ျပထား သည္။
ယင္းသို႔ ျပည္နယ္အဆင့္မူဝါဒေတြ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ မူဝါဒေတြအျဖစ္ ေဖၚျပထားေသာ္လည္း (ဗိုလ္) ဦးသိန္းစိန္ ႀကံ့ဖြံ႔အစုိးရ ၏ လိုရင္းသေဘာထားႏွင့္ အဓိကအခ်က္မွာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ား “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”ကို လက္ခံ၊ လက္နက္ကိုင္တပ္အား ၎တုိ႔ထံ လႊဲအပ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ မွတ္ပံုတင္ၾကရန္ ျဖစ္သည္။
ထိုသုိ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အင္အားစုမ်ား “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ”ကို လက္ခံလာေစေရး၊ လက္နက္ကုိင္တပ္လႊဲအပ္ ေစေရးအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းေကာ္မတီႏွင့္ (ဗိုလ္) ဦးေအာင္မင္းတို႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။ က်ဳံးသြင္းေနၾကျခင္း၊ ျမဴဆြယ္ေနၾကျခင္း၊ ေတာေျခာက္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ “ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု” တည္ေဆာက္ေရး ညွိႏိႈင္းေနျခင္းမဟုတ္။ “ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္” ဖြဲ႔စည္းေရး ေဆြးေႏြးေနျခင္း မဟုတ္ပါ။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”တြင္ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရး အျပည့္အဝမရွိေၾကာင္း၊ တုိင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိေသာ အေျခခံမူမ်ား လံုးဝ မပါရွိေၾကာင္း လူတိုင္းသိပါသည္။
လက္နက္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီ လဲလွယ္ခဲ့ၾကဖူးသည္။ ဒီမိုကေရစီမရရွိခဲ့။ လက္နက္ခ်ၾကရတာသာ အဖတ္တင္ခဲ့ၾကရသည္ မဟုတ္ ေလာ။
လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လဲလွယ္ခဲ့ၾကဖူးသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရရွိခဲ့။ လက္နက္ခ်ၾကရတာသာ အဖတ္တင္ခဲ့ၾကရသည္ မဟုတ္ ေလာ။
No comments:
Post a Comment