ခါးသီးမႈေတြၾကားက ေမာ္ခ်ီးရဲ႕ ၀မ္းတထြာ

ေရးသားသူ - ေႏွာင္းလႈိင္

ကရင္နီျပည္ ဖာေဆာင္းၿမိဳ႕နယ္ ေမာ္ခ်ီးၿမိဳ႕ရဲ႕ အမွတ္ (၂) ဂိတ္ကို ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လုပ္ေနၾကရတဲ့ ျပည္သူလူထုေတြဟာ ဂိတ္ကိုေစာင့္ေနတဲ့ စစ္အစုိးရ စစ္တပ္ ခမရ (၄၂၉) တပ္ရင္းနဲ႔ ခလရ (၁၃၄) တပ္ရင္းတုိ႔ကို ျဖတ္သန္းသြားလာခ အခေက်းေငြေတြ ေပးေဆာင္ေနၾကရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဘာပစၥည္းမွ မသယ္ေဆာင္လာရင္လည္း လူသြားလာခ က်ပ္ ၅၀၀ ေပးေဆာင္ရၿပီး ကုန္ပစၥည္းတခုခု သယ္ေဆာင္သြားပါက ၁၅၀၀ က်ပ္အထိ ေပးေဆာင္ေနရတယ္လို႔ ေမာ္ခ်ီးေဒသက ကုန္သည္တဦးက ေျပာပါတယ္။

“ကုန္သည္ျဖစ္ျဖစ္ လူထြက္လူ၀င္ မွန္သမွ်ေကာက္တယ္။”

လူထုေတြဟာ ၀င္ေငြမရွိၾကပါဘူး။ တရက္လုပ္မွ တနပ္စာ ထမင္းစား ၾကရတာပါ။ လယ္ထဲ၊ ေတာင္ယာထဲ ဆင္းၿပီး အလုပ္လုပ္ကိုင္ရာမွ ရရွိလာတဲ့ ဆန္စပါး၊ ႏွမ္းနဲ႔ တျခားသီးႏွံ စတဲ့ ကုန္ၾကမ္းေတြကို တႏွစ္တာလံုးအတြက္ စုေဆာင္းၾကရပါတယ္။ ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့ အသီးအႏွံေတြနဲ႔ ကိုယ္ လုိခ်င္၊ စားခ်င္တဲ့ အရာေတြကို အိမ္နီးနားခ်င္းေတြနဲ႔ ပုိက္ဆံ ေပး၀ယ္စရာမလုိပဲ အခ်င္းခ်င္း လဲလွယ္ ေပးကမ္း စားေသာက္ေနၾကတာပါ။

စစ္အစိုးရ စစ္တပ္ေတြကေတာ့ လူထုေတြ ေခြ်း၊ ေသြးနဲ႔ ရင္းၿပီး တရက္လုပ္ တရက္စား ဘ၀နဲ႔ ကိုယ့္မိသားစု စား၀တ္ေနေရးဖူလံုဖုိ႔ စုေဆာင္းေခြ်တာၿပီး ရရွိလာတဲ့ ပုိက္ဆံအနည္းငယ္ကို နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပန္လည္ေတာင္းယူ ေကာက္ခံေနပါတယ္။ ဒီအခက္အခဲဒဏ္ကို လူထုေတြ ခံေနရတာ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ပါဘူး။

“ အထူးသျဖင့္ အခု ဒီအခ်ိန္မွာေနာ္။ ဒီခ်ိန္မွာဆုိရင္ တပ္မဟာ (၂ )ထဲမွာ လက္လုပ္လက္စား၊ ေတာင္ယာလုပ္စားတဲ့ လူထုေတြေပါ့။ သူတုိ႔က ၿပီးသြားၿပီ။ သူတုိ႔ ဘာေတြ စုေဆာင္းရမလဲဆုိရင္ အဓိက က ဆား သူတို႔စုေဆာင္းထားတယ္။ အဲဒါ ဆားဘယ္မွာ သြားယူလဲဆုိရင္ ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ သြားယူလို႔ မရဘူး။ ေမာ္ခ်ီးမွာ သြားယူရတယ္။ အဲေတာ့ သူတုိ႔ အဓိက အစားအစာက ဆားရယ္၊ ေနာက္ ငါးပိ ေနာက္ ဟင္းခ်ိဳမုန္႔တုိ႔ ဘာတုိ႔ေပါ့ေနာ္။ မီးဖုိေဆာင္ အသံုးေဆာင္ပစၥည္းေတြေလ။ အဲဒါ ေမာ္ခ်ီးမွာ သြား၀ယ္ရတာ” လုိ႔ အမွတ္(၂ )ခရုိင္မွာ ခရီးသြားေလ့ရွိသူူတဦးက ေျပာျပပါတယ္။

ေမာ္ခ်ီးၿမိဳ႔မွာ ကုန္သည္ ႏွစ္မ်ိဳး ႏွစ္စားရွိပါတယ္။ တမ်ိဳးကေတာ့ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႔ (သုိ႔မဟုတ္) ၿမိဳ႔ႀကီးျပႀကီးမွာ လူသံုးကုန္ပစၥည္း၊ အစားအစာနဲ႔ အ၀တ္အစားေတြ ၀ယ္ယူၿပီး ေမာ္ခ်ီးၿမိဳ႔မွာ ျပန္လည္ေရာင္းခ်ပါတယ္။ ေနာက္တမ်ိဳးကေတာ့ ေတာင္ေပၚေဒသ ေတာင္ေပၚရြာကေန ေမာ္ခ်ီးၿမိဳ႔သို႔ ဆား၊ ဟင္းခ်ိဳမုန္႔ စတဲ့ စားသံုးကုန္ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ယူၿပီး ရြာကို ျပန္လည္ေရာင္းခ်တဲ့ ကုန္သည္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သူတုိ႔ေတြဟာ ဂိတ္အခြန္ေတြ ေပးေဆာင္ရတာ အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္း မျဖစ္ေပမဲ့ ဘာမွမရွိ ရုိးရုိးလူထုအတြက္ကေတာ့ အခက္အခဲျဖစ္ပါတယ္။

“အခက္အခဲ ရွိတယ္ဆုိတာက တခ်ိဳ႕ေပါ့ေနာ္ ၀င္ေငြက သိပ္မေကာင္းဘူး။ တခ်ိဳ႕က ၀င္ေငြ လံုး၀ မရွိဘူး။ ၀င္ေငြရတာက ၾကက္တုိ႔ ၀က္တုိ႔ ေမြးတဲ့ အေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္။ ရွိသမွ်၀င္ေငြကို စားဖုိ႔ တခုအတြက္ သူတို႔လုိအပ္တဲ့ ဆားတုိ႔ စုေဆာင္းဖုိ႔အတြက္ သြား၀ယ္ၿပီး ျပန္လာတာ။ တခ်ိဳ႔က အပို ပိုက္ဆံေလးပါလာတာေပါ့။ တခ်ိဳ႔က လူထုေတြက်ေတာ့ တျပားတခ်ပ္မွ မပါလာဘူး။ ဆုိေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳးႀကံဳရတဲ့ အခ်ိန္မွာဆုိရင္ သူတုိ႔ မ်က္ႏွာပူရတယ္။ သူတုိ႔ ေခ်းရတာေပါ့ေနာ္။ တေယာက္တေယာက္ ဆီမွာ သြားၿပီးေတာ့ ျပန္ေခ်းယူရတယ္” လုိ႔ ေမာ္ခ်ီးေဒသခံ တဦးက ဆက္ေျပာပါတယ္။

အမွတ္ (၂ )ဂိတ္ဟာ ေမာ္ခ်ီးလမ္းခြ၊ ဖာေဆာင္းသြားတဲ့ လမ္းဖက္မွာ တည္ရွိၿပီး ရြာနဲ႔ သိပ္မေ၀းပါဘူး။ ထိုနည္းအတူပါပဲ အမွတ္ (၂ )ဂိတ္အျပင္ လံုၿခံဳေရးကို အေၾကာင္းျပၿပီး ႀကံဖန္ လုပ္ထားတဲ့ ဂိတ္ငယ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။

“ဂိတ္မွာ ပိုက္ဆံေတာင္းတာေတာ့ အဲမွာ လမ္းတေလွ်ာက္လံုးေကာက္တယ္” လုိ႔ ခရီးသြား တေယာက္ကလည္း ေျပာျပပါတယ္။

လူထုဆီက နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရယူထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြဟာ အထက္ကို ျပန္လည္တင္ျပမႈေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ေအာက္ေျခ စစ္တပ္ေတြရဲ႕ မွားယြင္းမႈ၊ လူထုေတြကို အႏိုင္က်င့္ လိမ္လည္လွည့္စားေနတာကို အထက္အစိုးရက သိေပမဲ့လည္း ဒီျပသာနာကို သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္ ေျဖရွင္းမႈမေပးပဲ မသိသလုိသာ ေနလုိက္ၾကပါတယ္။

“ဥပမာ ကုန္သည္ပြဲစားေတြ အမ်ားအားျဖင့္ ဂိတ္ျဖတ္တဲ့လူေတြ အတြက္ေတာ့ ေန႔တုိင္း ေပးေဆာင္ရမွာပဲေလ။ သူဂိတ္ျဖတ္မယ္ဆုိ ထားပါေတာ့ ဥပမာ ကုန္ကားတစီးက ဂိတ္ေတြ သူျဖတ္ရေတာ့မယ္ဆုိရင္ တရားမ၀င္တဲ့နည္းနဲ႔ ခုိးေပးရတာေတာ့ ရွိတာေပါ့။ တခ်ိဳ႔က်ေတာ့လည္း တရား၀င္တဲ့နည္းနဲ႔ ေပးတာမ်ိဳးရွိတာေပါ့” လုိ႔ ကရင္နီ လူမႈကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး ပင္မဌာနမွ ျပည္ထဲေရး ဒု-တာ၀န္ခံ ဗမာႏိုင္က ေျပာပါတယ္။

တုိင္းရင္းသား လူထုေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေတာင္ယာလုပ္ငန္း၊ ဖာလံလုပ္ငန္း၊ ခဲလုပ္ငန္း၊ ကုုန္သည္ ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္ စတဲ့ လုပ္ငန္းေတြသာ ရုိးရုိးသားသား လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနၾကၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ ခင္တြယ္တဲ့ တိုင္းရင္းသား လူထုေတြပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ေတြဟာ စစ္အစုိးရရဲ႕ လက္ခုပ္ထဲက ေရလုိပါပဲ ေစခုိင္းရာကို ေရငံု ႏႈတ္ပိတ္ၿပီး လုပ္ေပးေနရတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဘ၀ကို ေတြးမိရင္း…။
http://www.ktimes.org/