လမ္းသာမွအိမ္ျပန္မည္။

အမုန္းတရား၊ ဦးထိတ္ထားကာ
မုသားစကား၊ ၾကြယ္၀ျပဴငွါ
ခ်ိဳသာစြာျဖင့္၊ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ား
ေသြးေဆာင္ျငားလည္း၊ ကြၽႏ္ုပ္လံုး၀အိမ္မျပန္ပါ။

ေမတၱာကင္းမဲ့၊ ဒုစရိုက္မ်ားေျမွာင္
ဖိႏွိမ့္ညင္းပမ္း၊ လူသားမဆန္
မတရားအုပ္စိုး၊ လူ႔တန္ဘိုးမထားဘဲ
လက္ကမ္းရွည္ရွည္၊ ဆန္႔ကာထားလွ်က္
လက္ကမ္းႀကိဳဆို၊ ဘိတ္ေခၚျငားလည္း၊
ကြၽႏ္ုပ္လံုး၀အိမ္မျပန္ပါ။

ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာ၊ ေမြးရပ္ဇာတိ
မိဘေဆြမ်ိဳး၊ လြမ္းဆြ႔ံျငားလည္း
လက္နက္မ်ိဳးစံု၊ က်ည္မ်ိဳးစံုျဖင့္
ေတြ႔ရာမွန္သမွ်၊ လူတိရိစၥာန္မက်န္
ပစ္ခတ္ေခ်မႈန္း၊ ဖ်က္ဆီးသတ္ျဖတ္
အုပ္စိုးေနသ၍၊ ကြၽႏ္ုပ္လံုး၀အိမ္မျပန္ပါ။

စိတ္ဓါတ္မေျပာင္း၊ မူမေျပာင္းဘဲ
ဘယ္လူေျပာင္းေျပာင္း၊ နာမည္ေျပာင္းလည္း
ပ်က္လမ္းမျပင္၊ လမ္းမွန္မေျပာင္း
ကိုယ့္ျမင္းကိုယ္စီး၊ ထင္ရာစိုင္းျပင္း
ပန္းတိုင္မျမင္၊ ျမင္ရာပန္းတိုင္
ထားေနသ၍၊ ကြၽႏ္ုပ္လံုး၀အိမ္မျပန္ပါ။

သို႔ေသာ္ -
ပ်က္လမ္းကိုျပင္၊ လမ္းမွန္ကိုေျပာင္း
ေမတၱာပြားမ်ား၊ ေစတနာမွန္ထား
သစၥာတိုင္တည္၊ ပန္းတိုင္တည္လွ်က္
ၿငိမ္းခ်မ္းစိုေျပ၊ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳး
ကမၻာ့အလယ္၊ ထယ္၀ါ၀င့္ၾကြား
အမိျပည္ေထာင္စုႀကီးသို႔
လက္တြဲညီညာ၊ ျပည္ေထာင္စုဖြား
တိုင္းရင္းသားမ်ား၊ ညီယင္းအစ္ကိုယ္
ခ်စ္ခင္ေလးစား၊ ေအးတူပူမွ်
မွ်ေ၀ခံစား၊ ရွိသမွ်ညာဏ္စြမ္းခြန္အား
ေပးလွဴဆက္ကပ္၊ လက္ခ်င္းယွည္တြဲဘို႔
ခ်ိန္ခါေရာက္၍၊ လမ္းသာေရာက္လွ်င္
ကြၽႏ္ုပ္အိမ္သို႔၊ မေႏွးအျမန္ျပန္ခဲ့မည္။

သိကၡာေတာ္ရဆရာေတာ္ ေဒါက္တာေစာစိုင္းမြန္၊
က်မ္းစာသင္ေက်ာင္း၊
ေခတၱ - မယ္လစခန္း၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ။

Karen Family blogမွျပန္လည္ကူးယူေဖၚျပသည္။