တကြက္မွားလ်ွင္ ၂ဝ၁ဝ မွာေႁမြြေပါက္ခံသြားရႏုိင္တယ္

ရန္ၿငိမ္းေအာင္(လူငယ္)
Monday, December 14, 2009


လက္ရွိ နအဖ ဧ။္ ႏုိင္ငံတကာေပၚလစီ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္လာသည္ကို အားလံုးသိၿပီးျဖစ္သည္။ အရင္က အာဆီ ယံ၊ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ ႏွင့္ ဂ်ပန္ (လူမႈေရးအကူအညီ) ေလာက္သာရွိသည္။ အခုေတာ့ အေမရိကန္အျပင္၊ ဥေရာ ပသမဂၢႏွင့္ပါ ဆက္သြယ္လာၿပီ ျဖစ္သည္။ သူ႔ရဲ႕ကစား ကြက္ကို ခ်ဲ႕ထြင္လာသည္ဟု စကားႀကီးစကားက်ယ္ ေျပာ လို႔ရသည္။ အခုအေမရိကန္ကို မေက်နပ္ေၾကာင္း ျပခ်င္၍ အီးယူကို သံတမန္ေရးအရ ဆက္သြယ္လိုေၾကာင္း ျပသ ျခင္း ျဖစ္နုိင္သည္။ တဖက္မွာလည္း တ႐ုတ္ႏွင့္ လူမသိ သူမသိ စကားေျပာေနမည္မွာ အမွန္ျဖစ္သည္။ အရင္က နအဖ သည္ ေခ်ာင္ပိတ္မိေသာေခြးႏွင့္တူသည္၊ မဲမဲျမင္ ရာကို ေျပးကိုက္သည္။ ယခု မဟုတ္ေတာ့။ ပညာတတ္ လာသည္။ အရမ္းအဆိပ္ျပင္းသည့္ေႁမြက အစြြယ္က်ဳိးခ်င္ ေယာင္ေဆာင္၍ ေခြေနသည္။ ၿပီးလွ်င္ အားအေပ်ာ့ဆံုးသူကို ႐ုတ္တရက္ထေပါက္၍ ထြက္ေပါက္ရွာသြားမည့္ လုပ္ရပ္မ်ဳိးျဖစ္သည္။ မည္သူေတြ အားအေပ်ာ့ဆံုး ျဖစ္မည္နည္း။

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္က ေရႊဂံုတုိင္ေၾကညာစာတမ္း ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ျပည္တြင္းျပည္ပအတုိက္အခံမ်ား တခဲနက္ေထာက္ခံ ၾကသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊထံ တုိင္းျပည္အတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုေၾကာင္း စာတ ေစာင္ေရးပို႔ခဲ့သည္။ ေရႊဂံုတုိင္ေၾကညာခ်က္ကို အားျဖည့္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းသည္။ ျပႆနာက အဖဲြ႔ခ်ဳပ္အေနႏွင့္ ၎တို႔ ကိုယ္တုိင္ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာ ေၾကညာစာတမ္းကို အားျဖည့္သည့္ မည္သည့္လႈပ္ရွားမႈမွ ေပၚမလာဘဲ ေက်ာက္ခ်ငုတ္တုပ္ႀကီးျဖစ္ေန ျခင္းျဖစ္သည္။ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကမူ ဆန္ရွင္ကိုအေၾကာင္းျပၿပီး ႏုိင္ငံေရးအတြင္းကို အက်ယ္ခ်ဳပ္မွ တဆင့္ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးအတြင္းမွဖယ္ထုတ္မည့္ နအဖ အၾကံပ်က္သည့္ကိန္းျဖစ္သည္။ သူမဧ။္ရပ္တည္ခ်က္က ရွင္းလင္းျပတ္သားသည္။ တုိင္းျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္ အက်ဳိးရွိမည္ဆို လွ်င္ ဘာျဖစ္ျဖစ္လုပ္လိမ့္မည္။ လိုအပ္ရင္ ပါတီဖ်က္သိမ္းသင့္က ဖ်က္သိမ္းပစ္ရမည္ဟု မိန္႔ခြန္းတခုတြင္ေျပာဖူးသည္။ ဒီေတာ့ သူမ သည္ အားေပ်ာ့သည့္အထဲတြင္ မပါ၊ သမိုင္းတြင္ ေႁမြေပါက္ခံရကိန္းမရွိ။

ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ျခင္း၊ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ဗဟိုအလုပ္မႈေဆာင္အဖဲြ႔ႏွင့္ တုိက္႐ုိက္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ မရျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္က သီး ျခား၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သီးျခားျဖစ္သြားသည္။ သီအုိရီအရ မျဖစ္သည့္တုိင္ လက္ေတြ႔မွာျဖစ္သည္။ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္သည္ လူတန္း စားအသီးသီးႏွင့္ဖြဲ႔စည္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ ပညာတတ္၊ ပညာခ်ဳိ႕ငဲ့၊ လယ္သမား၊ ေရွ႕ေန၊ ေဆးဆရာ၊ ၿပီးေတာ့ သတင္းေပး၊ စံုလင္လွ သည္။ ပ႐ိုပိုဆယ္ႏုိင္ငံေရးသမားရွိသလို၊ အိတ္စိုက္ႏုိင္ငံေရး သမားမ်ားလည္းရွိသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ေနၿပီဆိုလွ်င္ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္တြင္ စီအီးစီႏွင့္ နီးစပ္သူသည္ ၾသဇာအာဏာရွိသူ ျဖစ္လာသည္။ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ဧ။္ ဖဲြ႔စည္းတည္ေဆာက္ပံုက မ က်စ္လစ္။ က်စ္လစ္မလိုလို ျဖစ္လာရင္လည္း နအဖက တုိက္ခုိက္သည္ႏွင့္ မျဖစ္ႏုိင္ျဖစ္ေနသည္။ တဖက္ကၾကည့္လွ်င္လည္း အေရး ႀကီးေသာ ကိစၥရပ္မ်ား (ဥပမာ-ေရႊဂံုတုိင္ေၾကညာခ်က္) တြင္ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေသခ်ာစဥ္းစား ေဆာင္ရြက္သည္။ နုိင္ငံတကာ ႏွင့္ အျခားအင္အားစုမ်ားဧ။္ဆႏၵကို ထည့္တြက္သည္ကိုေတြ႔ရသည္။ သို႔ေသာ္ တိက်ေသာ အက္ရွင္ပလန္ မရွိျခင္း၊ ညီၫြတ္ေသာ ေနာက္ပါအင္အားစု မဖန္တီးႏုိင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အဖ်ားရွဴးသြားတတ္သည္။ နအဖ ဆီက တခုခုေမွ်ာ္ကိုးရင္း အလံနီသစၥာေဖာက္ သခင္တင္ျမတုိ႔လုိ ျဖစ္သြားနုိင္သူေတြ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္အတြင္းမွာရွိေနသည္။ ေရြးေကာက္ပဲြဝင္မည္ဆုိသည္ႏွင့္ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္မွႏုတ္ထြက္ၿပီး ေရြး ေကာက္ပဲြကိုဆန္႔က်င္မည့္သူမ်ားလည္း ဒုႏွင့္ေဒး ရွိသည္။ ဒါေၾကာင့္ အားနည္းသူမွာ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ျဖစ္သြားႏုိင္သည္။ သတိႀကီးႀကီး မ ထားလွ်င္ သမိုင္းမွာေႁမြေပါက္ ခံရႏုိင္သည္။

နအဖ သည္ ေရြးေကာက္ပဲြမတိုင္မွီ ႏုိင္ငံေရးကို စိတ္မဝင္စားပါ။ စိတ္ဝင္စားလို႔လည္း မျဖစ္။ သူတို႔ႏုိင္ငံေရး ႏွစ္ေနရာမွာ ရွိေနသည္။ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ တုိင္းရင္းသားအေရးတြင္ျဖစ္သည္။ ဒီႏွစ္ခ်က္ကိုၾကည့္လွ်င္ လက္ရွိလုပ္ေပးေနေသာ လိုက္ေလ်ာမႈအခ်ဳိ႕သည္ လိမ္ ေနတာျဖစ္သည္။ တုိင္းရင္းသားအခ်ဳိ႕ အငိုက္မမိဖို႔ လိုအပ္သည္။ အငိုက္မိသည့္ ၿငိမ္းအဖဲြ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္နက္ကိုင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သမိုင္းတ ရားခံျဖစ္သြားႏုိင္သည္။ ကခ်င္အဖဲြ႔ နအဖကိုရင္ဆုိင္သည့္ ဗ်ဴဟာကို အားက်ေနသည့္ တုိင္းရင္းသားအဖဲြ႔မ်ားရွိသည္။ သူမ်ားႏွင့္လုိက္ သည့္ စတုိင္လ္က ကိုယ္ႏွင့္လုိက္ခ်င္မွလုိက္မည္။ ဒီေကဘီေအကေတာ့ ေႁမြအႀကိမ္ႀကိမ္အကိုက္ခံေနရၿပီျဖစ္သည္။ ေကအန္ယူက ေဆးကုေနရသည္။ ဝတပ္ဖြဲ႔လည္း သိသိႀကီးနွင့္ အကိုက္ခံရမည့္သေဘာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ တရားဝင္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အႏိုင္ ရ ထားေသာ တုိင္းရင္းသားပါတီမ်ားဧ။္ရပ္တည္ခ်က္မွာ ယခုအခ်ိန္အထိ မွန္ကန္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႔လူနာႏွင့္ သူ႔ေဆးဆရာျဖစ္လာစ ရာ ရွိသည္။ ေႁမြေပါက္ခံနုိင္ကိန္းကို ေက်ာ္လႊားနုိင္သည့္ အေျခအေနရွိသည္။ ယတိျပတ္ေတာ့ ေျပာလို႔မရေပ။

ေရြးေကာက္ပဲြဝင္သည့္သူသည္ သမုိင္းတရားခံျဖစ္မည္ဟု အတိအလင္းေျပာခ်င္သည္။ တတိယအင္အားစုဟု အမည္တြင္သူမ်ား၊ နအဖဧ။္ အခါေပးေရွ႕ေနေမာင္စူးစမ္း စသည္တုိ႔က စေပ့စ္အေၾကာင္းကို တြင္္တြင္က်ယ္က်ယ္ ေျပာေနၾကသည္။ သနားစရာေကာင္း တာက ၂ဝ၁ဝ သာနီးလာသည္၊ သူတုိ႔ေျပာသည့္စေပ့စ္ ဘယ္နားမွန္းမသိ။ ဦသုေဝကေတာ့ ပါတီစည္း႐ံုးေရးလုပ္ငန္းကို တရားမဝင္ လုပ္ေနရသည္ဟုဆိုသည္။ ဦးသုေဝနွင့္ေအးလြင္တုိ႔ ရပ္တည္ခ်က္ျခင္း ဒီေနရာမွာကဲြသည္။ ေအးလြင္က နအဖ ဘက္ေတာ္သား။ ဦးသုေဝက စေပ့စ္ကိုယံုၾကည္သူ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ စေပ့စ္သမားေတြေတာင္ တရားဝင္လုပ္မရျဖစ္ေနသည္။ ေအးလြင္တုိ႔လုပ္သည္ ကိုေတာ့ မသိခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ေနသည္။ နအဖဧ။္ အတုိက္အခံအတြင္း ျပည္သူလူထုအတြင္း ေသြးခဲြသပ္လ်ဳိသည့္လုပ္ငန္း ေအာင္ ျမင္သည္ ဟုေျပာရမည္။ တတိယအင္အားစုမ်ားကေတာ့ ယခုကတည္းက အဆိပ္သင့္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဒီေလာက္ႀကီးမစိုးရိမ္ ရ၊ ဗမာျပည္ႏုိင္ငံေရးသဘာဝကိုက ဆင္သြားမွလမ္းျဖစ္သည္။ ဘယ္သူဘာေနေန ေဒၚေအာင္္ဆန္းစုၾကည္နွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္း ေရႊက မလုပ္ခ်င္လွ်င္ ဘာမွျဖစ္မည္မဟုတ္။ ပုဇဥ္းရင္ကဲြေတြလုိသာ ျဖစ္ေနမည္။ ေမာင္စူးစမ္းနွင့္ သခင္တင္ျမအေၾကာင္းကိုေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ေကာင္တာျပန္ပစ္သည္၊ အားရသည္၊ လူငယ္မ်ားအတြက္ တကယ္အက်ဳိးရွိသည္။ သမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္လွန္ျပ သည့္အတြက္ သင္ခဏ္းစာမ်ားရသည္။ သို႔ေသာ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအေနႏွင့္ ဒီထက္ပိုမိုၿပီး ျပည္တြင္းအတုိက္အခံအင္အားစုမ်ားနွင့္ ပူး ေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္သည္။ လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာေအာင္ အၾကံညဏ္ေကာင္းမ်ားေပးႏုိင္မည္ဟု ယူဆသည္။ မဆလ တုိက္ခဲ့သည့္ ဝါဒမႈိင္းကို ေျဖရွင္းေပးေနသည့္အဆင့္ထက္ ပိုၿပီးေဆာင္ရြက္ေစလိုသည္။

ဗမာျပည္ႏုိင္ငံေရးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ဦးသန္းေရႊအျပင္ တကယ္အေရးပါသည့္ အင္အားစုတရပ္ ရွိေနေသးသည္။ မ်ဳိး ဆက္သစ္လူငယ္မ်ားျဖစ္သည္။ ေထာင္ထဲဘယ္သူမွ မဝင္ခ်င္ၾကေပ။ ဒီေတာ့ တျခားနည္းလမ္းကို ေရြးရမည္။ အရင္းနည္းႏိုင္ သမွ် နည္းနည္းႏွင့္ အျမတ္မ်ားႏိုင္သမွ်မ်ားမ်ား ရေအာင္လုပ္ရမည္။ ဦးဝင္းတင္ေျပာသည့္ ႏုိင္ငံေရးပံုစံသစ္ကို ဂ႐ုျပဳရမည္။ တူတာေတြကို အတူတူလုပ္ၿပီး မတူတာေတြကိုခဲြလုပ္ရမည္။ ေသခ်ာတာက ႏိုင္ငံေရးစကားလံုးေတြ ေျပာေနမွ ႏုိင္ငံေရးမဟုတ္။ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္း ခ်င္းၾကား မိသားစုၾကားမွာ ၾသဇာသက္ေရာက္ေနေအာင္ လုပ္ျခင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္ရပ္ကြက္အတြင္းငယ္ေပမဲ့ အၾကည္ညိဳခံရေအာင္ ေန ထိုင္နုိင္ျခင္းတုိ႔လဲ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္သည္ ဆုိတာကိုသိရမည္။ အခ်င္းခ်င္းစည္း႐ံုးရမည္။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလုပ္မလိုလို အသံၾကားသည္ ႏွင့္ ေရစံုေမွ်ာလိုက္သည့္အက်င့္ကိုမေဖ်ာက္လွ်င္ ေႁမြေပါက္ခံရကိန္းရွိသည္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ရမည္။ စည္း႐ံုးေရးနွင့္ လူငယ္အခ်င္းခ်င္း ပညာေပးေရးျဖစ္သည္။ သိုသိုသိပ္သိပ္ႏွင့္ အရံသင့္စည္းလံုးညီၫႊတ္ေသာ အင္အားတရပ္ကို ထူေထာင္ထားရ မည္။

ဦးသန္းေရႊအေျခအေနမဟန္သည္ႏွင့္ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္သည္မ်ားကို သြက္သြက္လက္လက္ ထက္ထက္ျမက္ျမက္လုပ္ရမည္။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္တုိင္း ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနႏွင့္ အၾကမ္းမဖက္နည္းနာမ်ားကို ေလ့လာထားရမည္။ ႏုိင္ငံတကာကိုလည္း အာ႐ံုထားရ မည္။ အန္အယ္လ္ဒီလူငယ္မ်ား ပိုအေရးႀကီးပါသည္။ ရာထူးႀကီးသလို တာဝန္လည္းႀကီးသည္ကိုသတိရပါ။ လူငယ္အခ်င္းခ်င္း (အာ ဏာရွင္စနစ္ဖယ္ရွားေရး) အတြက္ ညီၫြတ္ေရးက်ယ္ျပန္႔ခိုင္မာေအာင္ လုပ္ထားသင့္ပါသည္။

တဆင့္တက္လွ်င္ လူႀကီးလူငယ္ညီၫြတ္ေရး ရာႏႈန္းျပည့္မရေတာင္ ၇ဝ ရာႏႈန္းရေအာင္ တည္ေဆာက္ရပါမည္။ ညီၫြတ္ေသာ အင္ အားစုတခုကသာ ႐ုတ္တရက္ေပၚလာမည့္ႏိုင္ငံေရးဟာကြက္ကို ျဖည့္ႏိုင္မည္ထင္ပါသည္။ ထိုအင္အားစုသည္ လူငယ္တို႔ဧ။္ ညီၫြတ္ မႈ စည္း႐ံုးမႈတုိ႔အေပၚ အေျခခံမည္ျဖစ္သည္။
ေန ့သစ္သတင္းစာမ်က္ႏွာမွ