ဖူးေဒါန၏တုိက္ပြဲအေတြ ့အႀကဳံ အပုိင္း(၁)

စာဖတ္ပုရိတ္သတ္မ်ားခင္ဗ်ား….

KNLA ကရင္အမ်ိဴးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္မွ ရဲေဘာ္ေဟာင္းတစ္ဦးသည္ သူ၏ဘ၀ကုိယ္ေတြ ့ျဖစ္ရပ္မွန္ တုိက္ပြဲအေတြ ့အႀကဳံမ်ားကုိ ေရးသားေပးပုိ ့လာပါသည္။ ကရင္အမ်ိဴးသားမ်ားသည္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး ဘ၀သုိ ့၀င္ေရာက္လွ်င္ မည္သည့္ခံစားခြင့္(ဥပမာ-လစာ) ဗမာ့တပ္မေတာ္ကဲသုိ ့ မရွိေသာ္လည္း ကုိယ့္လူမ်ိဴးမ်ားအဖိႏုိပ္ခံ စစ္ကြ်န္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္ ကုိယ္က်ိဴးကုိ စြန္ ့ျပီး အႏွစ္နာခံကာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး အသက္ကုိ မဓာန မထားပဲ တုိက္ပြဲ၀င္ေနသူမ်ားျဖစ္ႀကပါသည္။ တုိက္ပြဲအေတြ ့အႀကဳံကုိ ေရးသားေပးပုိ ့လာေသာ ဖူးေဒါန အား အထူးေက်းဇူးတင္ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္ပါေႀကာင္း ေသာသီခုိမွ ေျပာႀကားလုိပါသည္။ ဖူးေဒါန ရဲ့ တုိက္ပြဲအေတြ ့အႀကဳံ အမွတ္တရ ပုံရိပ္မ်ားကုိ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ အားအပုိင္းလုိက္ခြဲ၍ တင္ျပေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

အမွတ္တရ ပုံရိပ္မ်ား

ဖူးေဒါန - ၁၈၊ ၁၂၊ ၂၀၀၉

ကြ်န္ေတာ္သည္ KNU လက္နက္ကိုင္အဖြဲ ့အစည္း တပ္ထဲ၀င္ကတည္းက တပ္မဟာ ( ၇ ) နယ္ေၿမ မာနယ္ပေလာ မွာဘဲရံုးအလုပ္ ေတြကိုေန ့ညမအားလုပ္ကိုင္ခဲ့ပါသည္။ သို ့ေသာ္ၿငားလည္း KNU ရဲ ့နိုင္ငံေရးေလာက စစ္ေရးေလာက ဆိုသည္ကို ကြ်န္ေတာ္ အကုန္လုံး မသိပါ။

နံနက္မိုးလင္းတာနဲ ့ BUGER အသံနားေထာင္ရင္း နဲ ့ကုိယ္ပိုင္ျပဌန္းခြင့္ နဲ ့ျပီးျပည့္စုံတဲ့ ငါတို ့ကရင္ၿပည္ အသိအမွတ္ ၿပဳရမည္ ဆိုတဲ့ေကြ်းေက်ာ္ သံအလား ငါ့အလုပ္ငါလုပ္ရမယ္၊ ကရင္တမ်ိဴးသားလုံးအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ျပီး ဦးေဆာင္မွဳေပးေနတဲ့ KNU အတြက္ ငါတာ၀န္ေက်ရမယ၊္ အဖိႏုိပ္ခံဘ၀မွလြတ္ေျမာက္ဖုိ ့အတြက္ သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရေပဦးမည္ ဟုစိတ္ဓာတ္ တက္ၾကြစြာ ၿဖင့့္ခတ္ေ၀းေ၀း မွၾကားရေသာ BUGER အသံသည္ နံနက္တိုင္း ၾကည္နူးစဖြယ္ ပ်ံ ့လြင့္ေနရာ ယခုခ်ိန္ထိ မာနယ္ပေလာ ရွိေနေသးပါက ေအးၿမတဲ့ ေတာင္ေၿခရိပ္ေအာက္မွာ နယ္ေပါင္းစံုက ကရင္ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ ေရာက္လာတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ ႏွဳတ္ဆက္သံ မ်ိဳးစံုကိုၾကားခ်င္ပါေသးသည္။

မာနယ္ပေလာတြင္ ၁၉၈၆ ခုနွစ္မွ ၁၉၉၀ အထိ သံုးနွစ္ ေက်ာ္္ၾကာခဲ့ပါသည္။ မာနယ္ပေလာ ဆိုလို ့ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုလွပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္နွင့္အတူ ပဒိုေစာထူးနွင့္ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းတက္ရန္ ေစာင့္ေနေသာ ေစာကေညာ သည္တရံုးတည္း ေနၿပီး ညီအစ္ကိုကဲ့ သို ့ေၿပာမနာဆိုမနာ ေနာက္ေၿပာင္တတ္သူၿဖစ္သည္။
က်ေနာ္ ေနေသာရံုးသည္ ေသာင္ရင္းၿမစ္ကမ္းနဖူးတြင္ၿဖစ္ေလသည္။ ၿမစ္ထဲတြင္ လွဳပ္ရွားသြားလာေနေသာ စက္ေလွမ်ားကိုၾကည့္ၿပီး ခဏအနားယူခိုက္မွာဘဲ လူေတြေၿပးသူေၿပး ေသနတ္ဆြဲသူဆြဲ ဆက္သြယ္ေရးေၿမာင္းထဲ ေနရာယူသူယူ နဲ ့မာနယ္ပေလာ တစခန္းလံုး ၿငိမ္သက္ေနရာက တမဟုတ္ခ်င္း အသက္၀င္
လာၿပီး က်ေနာ္လည္း အေတြ ့အၾကံဳမရွိသၿဖင့္ ကမ္းနဖူးကေန ေသာင္ရင္းၿမစ္ကိုအေၿပး မွာေစာကေညာက ဘယ္ကိုေၿပးမလို ့လဲ ေသသြားမယ္ဒီကိုလာခဲ့ ဆို ၿပီး ဆက္သြယ္ေရးေၿမာင္းထဲ မွာအတူတူေနရင္း…….က်ေနာ္က ဘာၿဖစ္တာလဲလို ့ေမးေတာ့ သူက ပေယာ္ဟဲ ပေယာ္ဟဲ တဲ့ က်ေနာ့ စိတ္ထဲမွာ မာနယ္ပေလာမွာ လူေတြ အမ်ားၾကီး စစ္တပ္လည္းရွိ ရဲ့သားနဲ ့ ဘာလို ့ေသြးပ်က္ေနၾကတာလဲေလ။

ဒါနဲ ့သူက ၾကားလား လာေနၿပီတဲ့..ေဟ……..စက္ေလွသံဘဲၾကားတယ္ လို ့ေၿပာေတာ့ ( နက သီးေထာမီး ) လို ့ဆဲပါေလေရာ.. အဲဒါစက္ေလွသံ မဟုတ္ဘူး စစ္ေလယာဥ္ အသံ မွတ္ထား …….ဟုတ္ပါေပသည္ စစ္ေလယာဥ္ အသံမၾကားရသည္မွာ ၾကာၿပီး… အေတြးထဲမွာ ရန္ကုန္ကေလယာဥ္ူေတြပါလား… အိမ္ကိုလည္းသတိယမိတယ္… အေပၚမွာ၀ဲေနတဲ့ ေလယာဥ္ကိုလည္း လက္ၿပႏွုတ္
ဆက္ခ်င္တယ္။ မၾကာပါဘူး ေလယာဥ္ေပၚကေန စတင္တိုကခိုက္္လာပါၿပီ…. စက္ေသနတ္ေတြ နဲ ့တရစပ္ ပစ္ခ်လိုက္ ဒံုးက်ည္နဲ ့ ပစ္ခ်လိုက္နဲ ့ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ၾကာတယ္။ ဗံုးသံ ေသနတ္သံ စက္ေသနတ္သံ ေတြတေတာင္လံုးပဲ့တင္ ထပ္ေနပါေတာ့သည္။ ထူးၿခားတာက ရုပ္ရွင္ထဲမွာလို ေလယာဥ္က နိမ့္နိမ့္ ေလး
မပ်ံဘဲ စပါးလံုးတေတာင့္ေလာက္ သာၿမင္ရတဲ့ အကြာအေ၀းက ပစ္ေနၿခင္းဘဲ။

၁၉၈၇ မတ္လ တြင္ေရွ ့တန္းထြက္ခြင့္ရသၿဖင့္ က်ေတာ္ရင္ခံုေနမိပါသည္။ ေစာကေညာ လဲ တာ၀န္နွင့္ တပ္မဟာ (၂) ကိုသြားၿပီ က်ေနာ္လည္း တပ္မဟာ ( ၁ ) ကိုသြားရမည္ အေတြ ့အၾကံဳ မရွိပါ သို ့ေသာ္ၿငားလည္း က်ေနာ္ ေပ်ာ္သည္။ ေရွ ့တန္းမွာဟင္းေကာင္းစား ရတယ္လို ့ ကေညာ ခဏခဏ ေၿပာလို ့ဘဲ။ ဟုတ္ပါသည္ မာနယ္ပေလာ မွာ ၿမွစ္ၿပဳပ္ နဲ ့ပုဇြန္ ငါးပိရည္က်ဲ ေလွြး လာခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီေလ။ ဒီလိုနဲ ့KNU စစ္သားဘ၀ကို
မာနယ္ပေလာ မွာ စတင္ရုပ္လံုးေပၚေစခဲ့ပါတယ္။ တပ္မဟာ(၇) မွပဒိုေအးေဖါ ဦးစီးေသာစစ္ေၾကာင္းသည္ တပ္မဟာ(၁) သို ့စစ္ေၾကာင္းထိုးခဲ့ပါသည္။ ေတာအထပ္ထပ္ေတာင္အထပ္ထပ္ ၿဖတ္ေက်ာ္ၿပီး သံလြင္ၿမစ္ကိုၿဖတ္ကူးရန္ ရန္သူ ့အေၿခအေနကိုအရင္ေထာက္လွမ္းရပါသည္။

ရန္သူသည္လည္း က်ေနာ္တို ့ႏွင့္သိပ္မေ၀းလွပါ။ ထို့ေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးရဲေဘာ္အားလံုး သံလြင္ၿမစ္ကိုၿဖတ္ကူးသည့္အခါတြင္ သတိၾကီးစြာထားၿပီး ကူးရပါသည္။ ရန္သူတပ္သည္လည္း ေတာင္ေပၚတြင္ေနရာယူထားေသာေၾကာင့္ သတိထားရၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ က်ေနာ္တို ့ စစ္ေၾကာင္း ေကာင္းမြန္စြာၿဖတ္ကူးနိဳင္ခဲ့ပါသည္။ ထိုမွတဆင့္ ထီးသေဒၚထ ရြာဖက္သို ့ခရီးဆက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုကဲ့သို ့ခရီးဆက္ရာတြင္ ရန္သူ တပ္မ ( ၄၄ ) မွ တိုက္ကင္းတခုႏွင့္ က်ေနာ္တို ့ စစ္ေၾကာင္း ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲ စတင္ၿဖစ္ ပြားခဲ့ပါသည္။ အေတြ ့အၾကံဳတခါမွမရွိေသာေၾကာင့္လက္တံုေၿခတံုၿဖစ္မိပါသည္။ ေသနတ္သံဘယ္ကလာမွန္းမသိေသာေၾကာင့္ေၾကာင္ၿပီးရပ္ေနမိသည္။

က်ေနာ္တို ့စစ္ေၾကာင္းနဲ ့အတူပါလာေသာတပ္မဟာ(၁)မွရဲေဘာ္တေယာက္က ၀ပ္ေန၀ပ္ေန လို ့ေအာ္ေၿပာေတာ့မွ၀ပ္ေနရမွန္းသတိယေတာ့သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ ့က်ေနာ့ ခါးသာသာေလာက္ရွိတဲ့ေက်က္တံုးနားမွာ၀ပ္လိုက္တယ္။ၿပီးမွေရွ ့စူးစူးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရန္သူတေယာက္သည္လည္းေက်ာက္တံုးတခုကိုအကာအကြယ္ယူၿပီးမွ ပစ္ေနတာကိုေတြ ့ေတာ့ က်ေနာ့ရဲ့လက္သည္ လည္းေသနတ္ေမာင္းခလုတ္ကိုညွစ္ၿပီးသားၿဖစ္သြားၿပီး အဲဒီရန္သူလည္း ကားကနဲၿဖစ္သြားတာေတြ ့လိုက္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာအလိုလိုနဲ ့ရဲစိတ္ေတြ၀င္လာတယ္။ အဲဒီအဒါက်မွ က်ေနာ္လည္းက်န္တဲ့လူေတြကိုေအာ္ေၿပာဖို ့အသံထြက္လာေတာ့တယ္။ တိုက္ပြဲသည္ ၁၅ မိနစ္ခန္ ့ၿဖစ္ပြားၿပီး ရန္သူတပ္မ (၄၄)ကစစ္ေၾကာင္းမွဴးေ၀ယ်ံ ဦးေဆာင္တဲ့ တိုက္ကင္း၂ေယာက္က်ၿပီး ၁ေယာက္ဒဏ္ရာရပါသည္။ က်ေနာ္တို ့စစ္ေၾကာင္းကရဲေဘာ္ ေက်ာ္ထီးရဲ့ေသနတ္ကို ရန္သူက်ည္ ထိမွန္ၿပီး ပ်က္သြားတာကလြဲၿပီး က်န္သူမ်ားအားလံုးအႏၱရယ္ ကင္းရွင္းၾကပါသည္။

က်ေနာ္တို ့စစ္ေၾကာင္းကစစ္ေၾကာင္းမွဴးသည္ အင္မတန္စိတ္တည္ၿငိမ္တဲ့လူၿဖစ္သည္။ တိုက္ပြဲၿပီးလို ့ လူၿပန္စစ္တဲ့အခါ စစ္ေၾကာင္းမွဴးက ငါတို ့သံလြင္ၿမစ္ကိုၿဖတ္ကူးတာ သူတို ့ၿမင္တယ္ ဒါေၾကာင့္လိုက္လာတာ ဒါေပမဲ့ သူတို ့ကံမေကာင္းဘူး ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို ့မထင္တဲ့လမ္းကို ငါေရြးၿပီးလာတာ ရန္သူနဲ ့တိုးမယ္ဆိုတာ ေသၿခာေပါက္သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ငါဒီလမ္းကိုေရြးတာ၊ လို ့ကြမ္းစားရင္းနဲ ့ ေအးေအးေဆးေဆး ရွင္းၿပပါသည္။ က်ေနာ့ရဲ့ ပြဲဦးထြက္ပြဲ မို ့ရင္ခံုေလေလ စိတ္၀င္စားေလေလ ၿဖစ္လာခဲ့ပါသည္။

က်ေနာ္တို ့စစ္ေၾကာင္းက တိုက္ပြဲအေတြ ့အၾကံဳရင့္တဲ့ ေက်ာဖိုးလယ္က က်ေနာ့ကိုၾကည့္ၿပီး “ ဘယ္လိုလဲ ဒီေန ့တိုက္ပြဲေလးက” ဆိုၿပီးပုခံုးဖက္ၿပီးေမးတဲ့ အခါ က်ေနာ္ကသူ ့ကိုလက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္လိုက္သည္။ က်ေနာ္ဆိုလိုခ်င္သည္မွာ သူ ့ရဲ့တိုက္ကြက္ႏွင့္ပစ္ခ်က္၊ သူ ့ရဲ့ရဲေဘာ္ေတြအတြက္ ကာပစ္ ပစ္ၿပီးေအာ္ေၿပာေနတဲ့ပံုစံကို သေဘာက်ေနမိပါသည္။ သူသည္လည္းတိုက္ပြဲအေနအထား တိုက္ပြဲစနစ္ပံုစံေတြကို ေၿပာၿပေနသည္မွာလည္း အေတာ္ကိုစိတ္၀င္စားစရာပင္။ ထို ့ေနာက္ ထီးသေဒၚထ ရြာနားက နိဳလားရြာမွာ ေၿပာင္းေရႊ ့စခန္းခ်ၿပီး တညတာကို ကုန္လြန္ေစခဲ့ပါသည္။ သို ့ေသာ္ၿငားလည္း ရြာထဲတြင္စခန္းခ်ၿခင္း လံုး၀မလုပ္ဘဲ ေတာထဲမွာသာစခန္းခ်ၿပီးရန္သူ အေၿခအေန ကိုနားေထာင္ေနရပါသည္။ ထိုမွတဆင့္ လယ္ဒါး၊နိုဂဲထာ၊ေရႊဖလားက်၊ကိုင္းေတာ၊ကတိုင္တိ၊နတ္ေတ်ာက္၊မယ္ေညာခီး၊ ထီးသဲေလး မွတဆင့္ ေဘာ္သိုထာ ရြာသို ့ သံုးည ႏွစ္ရက္ ခရီးဆက္ၾကပါသည္။ ထိုကဲ့သို ့ခရီးသြားရာတြင္ ေန ့ဖက္တြင္တပ္ေဖ်ာက္ထားၿပီး ညပိုင္းမွသာ ခရီးဆက္ၾကပါသည္။

အပုိင္း(၂)ကုိ ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္