ကုန္ေစ်းႏႈန္း ဂယက္ႏွင့္ တပ္မေတာ္

ေဆာင္းပါးရွင္ - ဗိုလ္ထက္မင္း

တပ္တြင္း သက္သာ ရန္ပုံေငြေတြကုိ ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလမွာ ဖ်က္သိမ္းၿပီးခဲ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း ဝန္ထမ္း ဆန္ေတြကို ထုတ္ေပးျခင္း မရွိေတာ့ပါ။ ဝန္ထမ္းဆန္ဆိုတာဟာ စစ္သည္ေတြနဲ႔ ဇနီးမယား အိမ္ေထာင္စုဝင္ ေတြကို အလကားေပးေဝတဲ့ ဆန္ပါ။ ဝန္ထမ္းဆန္ေတြ ဝယ္ယူဖို႔အတြက္ သီးသန္႔ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့ေပးတာမ်ဳိး မရွိေတာ့ဘဲ စစ္သည္ေတြ ပင္ပန္း ၾကမ္းတမ္းမႈစရိတ္ (M.H.R.A) အျဖစ္နဲ႔ အဆင့္အတန္း အားလုံးကို တလမွာ ပုံေသ ၅ဝဝဝ က်ပ္ ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ပါတယ္။
အခုလိုမ်ဳိး ပင္ပန္းၾကမ္းတမ္းမႈဆိုၿပီး စာသားလွလွေလးသံုးကာ ၅ဝဝဝ က်ပ္ေပးတာဟာ လူပ်ဳိ စစ္သည္ေတြ အတြက္ အဆင္ေျပေပမယ့္ ဝန္ထမ္းဆန္ေတြကို မေပးေတာ့တာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္သည္ စစ္သည္ေတြ အတြက္ေတာ့ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ၾကရပါတယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ စစ္သည္ေတြအတြက္ သားသမီးေတြ တလလုံးစားဖို႔ အဲဒီေငြ ၅ဝဝဝ နဲ႔ ဆန္ဝယ္ဖို႔ မေလာက္ငွတာေၾကာင့္ သူတို႔ေတြရဲ႕ ဇနီးနဲ႔ သားသမီးေတြဟာ ၾကံဳရာက်ပန္း အလုပ္လုပ္ၿပီး ႐ုန္းကန္ခဲ့ၾကရပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ တပ္ရင္းသက္သာဆိုင္ေတြကေန အိမ္ေထာင္သည္ စစ္သည္ေတြအတြက္ ဝန္ထမ္း ဆန္ေတြကို အေၾကြးစနစ္နဲ႔ ေရာင္းခ်ေပးဖို႔ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြ ထုတ္ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ တပ္ရင္း/တပ္ဖဲြ႔ေတြကို စစ္သည္မိသားစုေတြ သက္သာေစဖို႔ ဝန္ထမ္းဆန္ေတြကို ျပင္ပ ေပါက္ေစ်းထက္ ေစ်းႏႈန္းခ်ဳိသာစြာ ေရာင္းခ်ေပးဖို႔နဲ႔ ျဖဴေဖြးၿပီး စားခ်င္စဖြယ္ရွိတဲ့ ဆန္ေတြကိုပဲ ေရာင္းခ်ေပးရမယ္လို႔ “တပ္စစ္” လာတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ၾကားေကာင္းေအာင္ ၫႊန္ၾကားလ်က္ ရွိပါတယ္။

တဖက္မွာေတာ့ တပ္ရင္း/တပ္ဖဲြ႕ေတြ အေနနဲ႔ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဦးပိုင္ကုမၸဏီလီမီတက္ကို လစဥ္ အျမတ္ေငြ သတ္မွတ္ခ်က္ အတုိင္း ေပးသြင္းေနၾကရပါတယ္။ တပ္ရင္း “မတည္ေငြ” ကိုလည္း ေလ်ာ့နည္းျပလို႔ မရပါဘူး။ ဦးပိုင္ကို သြင္းရမယ့္ ေငြအေရအတြက္ကို မ်ားမ်ားသြင္းႏိုင္ေလေလ သက္ဆိုင္ရာ တပ္ရင္း/ တပ္ဖဲြ႔မႉးေတြဟာ ရာထူးတက္ေလေလ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေလ်ာ့နည္းသြားမွာကို တပ္ရင္း/တပ္ဖဲြ႔မႉးေတြက မလိုလားၾကပါဘူး။

ဦးပိုင္ကို သြင္းရမယ့္ေငြ နည္းသြားမိလို႔ ထုေထာင္းခံေနရတ့ဲအတြက္ေၾကာင့္ တပ္ရင္း/တပ္ဖဲြ႔မႉးေတြခမ်ာမွာ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲေရာက္ကာ ဘုရားတၿပီး စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ၾကိဳးဆဲြရာ လိုက္ကေနၾကရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆန္တျပည္ကို ျပင္ပေပါက္ေစ်းထက္ က်ပ္ ၅ဝ ပဲ ခြာဝံ့ၿပီး အိမ္ေထာင္သည္ မိသားစုဝင္ေတြကို ေရာင္းခ်ရတဲ့အတြက္ သက္သာတယ္ဆိုတဲ့ အတုအေယာင္ဂုဏ္ျဒပ္ကိုသာ တပ္ေတြက ထုတ္ျပ ေနၾကရပါတယ္။ ျပင္ပေပါက္ေစ်းထက္ မ်ားမ်ားခြာၿပီး အ႐ႈံးခံေရာင္းရင္ ဦးပိုင္ကို သြင္းရမယ့္ေငြက နည္းသြားမွာ စိုးရိမ္ေနၾကရပါတယ္။

တဖန္ စစ္သည္ေတြကို ေနာင္ေရးအတြက္ စိတ္ခ်ရေအာင္ဆိုၿပီး လစာထဲက ဘဏ္စုေငြကို မျဖစ္မေန စုေဆာင္းေစခဲ့ျပန္ပါတယ္။ လူပ်ဳိစစ္သည္က အနည္းဆုံး ၅ဝဝဝ က်ပ္၊ အိမ္ေထာင္သည္စစ္သည္က အနည္းဆုံး က်ပ္ ၃ဝဝဝ ႏႈန္းနဲ႔ စုေဆာင္းေစခဲ့ပါတယ္။ “ဖိနပ္ႏွင့္ ထီးမပါက ေႏြခါမွသိ၊ ဘဏ္စုေငြ မစုေဆာင္းမိက အိုခါမွသိ” ေဆာင္ပုဒ္ကို စစ္သည္ေတြကို အတင္းအဓမၼ ႐ိုက္သြင္းေစခဲ့ပါတယ္။ လူပ်ဳိစစ္သည္ေတြအေနနဲ႔ စုေဆာင္းမိတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရေပမယ့္ အိမ္ေထာင္သည္ စစ္သည္ေတြအဖို႔ ပိုၿပီးေတာ့ ဒုကၡေရာက္ၾကရပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ပိုဆိုးတာက စစ္သည္ေတြဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ ဘဏ္စုေငြေတြကို အခ်ိန္မေရြး ျပန္လည္ထုတ္ယူခြင့္ မရွိျခင္းဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အလဲြသုံးစား လုပ္ေနတာက တခ်ဳိ႕ တပ္ေရးဗိုလ္ၾကီးနဲ႔ တပ္ရင္းမႉးေတြျဖစ္ၿပီး ေရး - ၂ စာေရးကို Control လုပ္ကာ စစ္သည္ဘဏ္စုေငြေတြကို ဘဏ္ထဲ မသြင္းေပမယ့္ အသြင္းျပကာ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ျဖစ္ေစ၊ အျခား တပ္တြင္း ကိစၥရပ္ေတြမွာျဖစ္ေစ ေခါင္းစဥ္ေျပာင္း သုံးစြဲၾကတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘဏ္မန္ေနဂ်ာနဲ႔ ညိႇၿပီးေတာင္ ေငြေပးေငြယူ ကစားၾကပါတယ္။

တကယ္တမ္းေတာ့ တပ္ရင္းသက္သာဆိုင္မွာ ဆန္တမ်ဳိးကလဲြရင္ က်န္တာေတြကိုေတာ့ ဦးပိုင္သြင္းေငြ နည္းသြားမွာ စိုးရိမ္ရတဲ့အတြက္ အျမတ္နဲ႔ပဲ ေရာင္းခ်ေနတာမို႔ တပ္ရင္း “မ” သက္သာဆိုင္လို႔ ေခၚဆို ႏိုင္ပါတယ္။ တပ္ရင္းသက္သာဆိုင္မွာ စာရင္းစာအုပ္ ၃ အုပ္ ထားရွိၾကရပါတယ္။ လူၾကီးလာစစ္ရင္ ျပဖို႔ အတုအေယာင္ စာအုပ္က တအုပ္၊ ေျမျပင္မွာ လိုတိုးပိုေလွ်ာ့ လုပ္ႏိုင္ဖို႔ တပ္ရင္းမတည္ေငြနဲ႔ ကုန္ပစၥည္း မူရင္းေစ်းအတိုင္း ေရးထားတဲ့ အမွန္အကန္ စာအုပ္က တအုပ္၊ ေနာက္ဆုံးတအုပ္ကေတာ့ ကိုယ္က်ဳိး လုပ္ႏိုင္ဖို႔ အျမတ္တင္ထားတဲ့ တပ္ရင္းမႉးနဲ႔ သက္သာဆိုင္ တာဝန္ခံအတြက္ အၾကံအဖန္ စာအုပ္တအုပ္ စုစုေပါင္း ၃ အုပ္ ထားရွိတာပါ။

စစ္သည္ေတြခမ်ာ လစာထုတ္ရင္ ဘဏ္စုေငြကလဲြလို႔ က်န္တဲ့ ေငြေတြကိုေတာ့ သက္သာဆိုင္မွာပဲ အေၾကြးဆပ္ရင္း ကုန္ၾကရလို႔ လက္ခ်ည္းဗလာသက္သက္နဲ႔ ျပန္ရတဲ့ လေတြလည္း မနည္းေတာ့ပါ။ လကုန္လို႔ လစာထုတ္သြားရင္ သူတို႔ခမ်ာ လစာထုတ္ဖို႔ သြားတာမဟုတ္ဘဲ တပ္ေရးဗိုလ္ၾကီးနဲ႔ ေရး-၂ စာေရးထံ ၾကိဳတင္လစာ ထုတ္ေပးဖို႔အတြက္ သြားေရာက္ေတာင္းပန္ၾကျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္သည္ေတြဟာ ပိုက္ဆံမရွိေတာ့ လိုင္းခန္းထဲက အဆင္ေျပတဲ့ သူေတြထံမွ ၁ဝဝ ကို ၂ဝ အတိုးနဲ႔ ေခ်းငွားၾကပါတယ္။ အေၾကြးေပၚ အေၾကြးဆင့္လာလို႔ မတတ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ သက္သာဆိုင္မွာ အေၾကြးျပန္ယူၾကရျပန္တယ္။ တဖန္ သက္သာဆိုင္က တခ်ဳိ႕ အိမ္ေထာင္သည္ စစ္သည္ေတြဆိုရင္ ၂ လစာ၊ ၃ လစာ အေၾကြးတင္ေတာ့ သက္သာဆိုင္က အေၾကြး လံုးဝ မေပးေတာ့ပါ။

အဲဒီအခါ သက္သာဆိုင္မွာ နားလည္မႈနဲ႔ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားရွာ ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ အရာရွိကေတာ္ေတြနဲ႔ ဆရာၾကီးကေတာ္ေတြက ေစ်းတင္ထားတဲ့ ျပင္ပေပါက္ေစ်းထက္ ၾကီးမားတဲ့ ေစ်းႏႈန္းနဲ႔ ပစၥည္းေတြကို ထပ္ယူရျပန္တယ္။ သက္သာဆိုင္မွာ အေၾကြး လုံးဝ မရျပန္ေတာ့ တပ္ျပင္ပက အရပ္သားေတြ ဖြင့္ထားတဲ့ အိမ္ဆိုင္ေလးေတြမွာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးေတြနဲ႔ တီဗီ၊ ကက္ဆက္၊ ေပါင္းအိုး၊ စက္ဘီးလို အိမ္တြင္း ပစၥည္းေလးေတြ အေပါင္ထားၿပီး အေၾကြးယူၾကျပန္တယ္။

အဲဒီလို အေၾကြးေတြနဲ႔ ပိေနတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ နယ္ျခားေစာင့္တပ္က စစ္သည္ရဲ႕ အေျခခံ လစာေငြ ၄ဝဝဝဝ (၄ ေသာင္း) က်ပ္ ရတယ္ဆိုတ့ဲ သတင္းေၾကာင့္ မ်ဳိသိပ္မထားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေပါက္ကဲြထြက္ကုန္ၾကပါတယ္။ တပ္မ ၆၆ နဲ႔ တပ္မ ၇၇ က အရာရွိ/စစ္သည္္ေတြဟာ အမိန္႔မနာခံဘဲ အာဏာဖီဆန္ၿပီး ထြက္ခြင့္တင္ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ တပ္တြင္း အရာရွိ/စစ္သည္ေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် စည္း႐ံုးဆက္သြယ္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္အားေပးဖို႔ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။ အဲဒီတပ္ေတြအတြင္းရိွ က်န္တဲ့ အရာရွိ/စစ္သည္ေတြကလည္း အဲဒီလို ထြက္ခြင့္တင္တဲ့ အရာရွိ/စစ္သည္ေတြကို စည္းလုံးညီညြတ္စြာ ကူညီေဖးမ ရပ္တည္ ၾကေစလိုပါတယ္။

အလားတူ စစ္အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ ေအာက္ေျခ အရာရွိစစ္သည္ေတြ ေနရာမွာ ဝင္ေရာက္ခံစားၿပီး ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္နဲ႔ ခြင့္လႊတ္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တပ္မ ၆၆ နဲ႔ တပ္မ ၇၇ လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းေတြကေန အမိန္႔မနာခံဘဲ အာဏာဖီဆန္ၿပီး ထြက္ခြင့္တင္ထားတဲ့ အရာရွိ/စစ္သည္ေတြကို ခုံ႐ုံးဖဲြ႔ကာ စစ္ေဆးၾကမယ့္ အရာရွိေတြအေနနဲ႔လည္း ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ထားၿပီး မိသားစုသဖြယ္ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္နဲ႔ သက္ညႇာစြာ ေဆာင္ရြက္ေပးသင့္ပါတယ္။

စစ္တပ္အတြင္း ေျပာေျပာေနတဲ့ စကားတခြန္း ရွိပါတယ္။ “စစ္တပ္က က်ဥ္းက်ဥ္းေလးပဲ” ဆိုတဲ့အတိုင္း သံသရာ တပတ္လည္ၿပီး မိမိအလွည့္ကို မလဲြမေသြ ျပန္ေရာက္မွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း သတိေပးလို္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ စိတ္ထဲက မယုံၾကည္ေတာ့ရင္လည္း ထြက္ခြင့္တင္သူ အာဏာ ဖီဆန္သူေတြကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း၊ အသက္ညႇာဆုံးအေနနဲ႔ တပ္ကေန အသာတၾကည္ ထြက္ခြင့္ေပးလိုက္ဖို႔သာ လိုပါတယ္။

ဒီျဖစ္စဥ္ေတြကို သုံးသပ္ျပရမယ္ဆိုရင္ မူလကတည္းက စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္႐ုံးနဲ႔ ကကပံ့တို႔ဟာ ရိကၡာေျခာက္ေတြကို တာဝန္ယူ ရွာေဖြဝယ္ယူျခင္းမျပဳဘဲ စစ္သည္ေတြကို ရိကၡာေျခာက္အစား ပိုက္ဆံထုတ္ေပးလိုက္ရင္ အဆင္ေျပတယ္လို႔ ၿပီးစလြယ္သာ တင္ျပၾကပါတယ္။ အဲဒီတင္ျပခ်က္ကို စစ္အာဏာရွင္ၾကီးေတြကလည္း ျပင္ပမွာ ေစ်းႏႈန္းၾကီးျမင့္ေနမႈကို မသိက်ဳိးကၽြံျပဳကာ အပိုေဆာင္းေငြ ေပးတာကိုေတာင္ အလြယ္တကူ လက္ခံခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ အပိုေဆာင္းေငြ က်ပ္ ၅ဝဝဝ ဟာ နည္းေနလို႔ ပင္မလစာကို ေသာင္းနဲ႔ခ်ီၿပီး ပထမအၾကိမ္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ ထပ္တိုးေပးရသလို၊ မေလာက္ငွလို႔ ရိကၡာစိုေငြ ေန႔စဥ္ ၁၀၀ က်ပ္ တိုးေပးတာကို ဒုတိယအၾကိမ္ ထပ္မံလုပ္ေပးရပါတယ္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္မွာ ရိကၡာေျခာက္ မေပးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေန႔စဥ္ ၄၈ က်ပ္ ထပ္တိုးေပးၿပီး အခုတဖန္ ရိကၡာစိုေငြ ေန႔စဥ္ ၃ဝဝ က်ပ္နဲ႔ အပိုေဆာင္းေငြ က်ပ္ ၂၀၀၀၀ ကို အလီလီ တိုးေပးခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ကုန္ေစ်းႏႈန္း ၾကီးျမင့္ေနမႈကိုေတာ့ အံမတုႏိုင္ေသးပါ။

ႏုိင္ငံေတာ္ ဘတ္ဂ်က္ေငြေတြကို ျပည္သူလူထု လိုအပ္ခ်က္အတြက္ ျဖည့္ဆည္းမေပးတဲ့အျပင္ တပ္မေတာ္ အင္အားရွိေအာင္ဆိုၿပီး ဝယ္ယူလိုက္တဲ့ စစ္လက္နက္ ပစၥည္းေတြမွာလည္း အရည္အေသြး ညံ့ဖ်င္းေနျပန္ ပါတယ္။

အခုတေလာ ႐ုရွားကေန MIG -29 တိုက္ေလယာဥ္ေတြကို ေဒၚလာ သန္း ၅၇၀ ဖိုး ဝယ္ယူတဲ့ကိစၥ သတင္း ေပၚေနပါတယ္။ အဲဒါေတြ ဝယ္မယ့္အစား ျပည္သူလူထုနဲ႔ ေအာက္ေျခစစ္သည္ေတြအတြက္ အနည္းငယ္ အသုံးျပဳေပးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီလို တပ္တြင္း အေရးအခင္းမ်ဳိး ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါေၾကာင္း သုံးသပ္ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
(မဇၥ်ိမ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)