ျပည္တြင္းျပည္ပ႐ွိတိုင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားသုိ႔ ပန္ၾကားခ်က္
အီးေမးမွတဆင့္ လက္ခံရရွိပါသည္။ ေပးပို ့သူအားအထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
ျပည္တြင္းျပည္ပ႐ွိတိုင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားသုိ႔ ပန္ၾကားခ်က္
မ်ားမၾကာမီအေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္ေတာ့မည္။တည္႐ွိေနေသာအေနအထားမွေျပာင္းလဲၾကရေတာ့မည္။ မည္သည့္ဘက္သို႔ ေျပာင္း လဲၾကမည္နည္း။ မိမိကိုယ္စားျပဳရာ သက္ဆိုင္ရာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအေရးကို စြန္႔လႊတ္ေက်ာခိုင္းၿပီး (နအဖ) စစ္အစိုးရက ဟ ေပးထား သည့္မလြယ္ေပါက္ကေနေခါင္းငံု႔ဝင္ၾကမည္လား။သို႔တည္းမဟုတ္မိမိကိုယ္စားျပဳရာတုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားအေရးကို ရဲရဲရင့္ရင့္ရပ္ခံၿပီး (နအဖ) စစ္အစိုးရရဲ႕ အၾကပ္ကုိင္မႈေတြကို တြန္းလွန္ၾကမည္လား တစ္ခုခုကိုျပတ္ျပတ္သားသားေရြးခ်ယ္ၾကရေပေတာ့မည္။
(နအဖ)စစ္အစိုးရက “ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) ”ဆိုတာႏွင့္အပစ္ရပ္တုိင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားကိုအၾကပ္ကိုင္ေနပါၿပီ။ တည္ရွိခဲ့သမွ် မိမိပါတီအဖြဲ႔အစည္းႏွင့္တပ္ဖြဲ႔မ်ားကို ဖ်က္သိမ္းၿပီး (နအဖ) စစ္ဗိုလ္မ်ားက စီမံခ်ဳပ္ကိုင္ဗိုလ္လုပ္မည့္နယ္ျခားေစာင့္္တပ္ (BGF) အျဖစ္ေျပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းၾကရမည္။
၁၉၈၈ /၁၉၉၀ ကာလမ်ားက ၿမိဳ႕ေပၚတြင္ႏုိင္ငံေရးတိုက္ပြဲေတြႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္ေနသည္။ (န၀တ-နအဖ) စစ္အစိုးရအတြက္ အၾကပ္အတည္းေတြ႔ေနသည္။ ထိုအခါ ယာယီထြက္ေပါက္အျဖစ္လက္နက္ကိုင္တိုက္ေနေသာ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ “လက္နက္တစ္လက္/ က်ည္ဆံတစ္ေတာင့္/ နယ္ေျမတစ္လကၼ” အပ္စရာမလိုပဲ အပစ္အခတ္ရပ္စဲခဲ့သည္။ “ႏုိင္ငံေရးျပႆနာကိုေနာင္တက္လာမယ့္အစိုးရနဲ႔ ေဆြး ေႏြး”လို႔ေလသံပစ္ခဲ့သည္။ ထိုနည္းျဖင့္ ၿမိဳ႕ျပအံုႂကြအံုမႈနဲ႔လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးေပါင္းစပ္မသြားႏုိင္ေအာင္ (န၀တ-နအဖ) စစ္အစိုးရ ကဟန္႔တားထားႏုိင္ခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ၿမိဳ႕ျပလူထုလႈပ္႐ွားမႈကိုအၾကမ္းဖက္ေခ်မႈန္းခဲ့သည္။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔မ်ားကိုလည္း ႏုိင္ငံေရး မလုပ္ ရင္ၿပီးေရာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ “က်ိဳကၠဆံညီလာခံ/ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံ” အထူးဖိတ္ၾကားသင့္သူမ်ားေခါင္းစဥ္ေအာက္ တြင္တက္ေရာက္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မိမိကိုယ္စားျပဳရာလူမ်ိဳးမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားထည့္သြင္းခ်မွတ္ႏုိင္ခြင့္မရခဲ့ၾကေခ်။ ယခုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ကိုယ္တုိင္တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးခ်မွတ္ခဲ့ၾကတာပဲ ဟူေသာႀကိဳးျဖင့္ပင္ခ်ည္ေႏွာင္လာေနခဲ့ၿပီ။
ယခု“က်ိဳကၠဆံညီလာခံ/ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံ”မ်ားတြင္ (န၀တ-နအဖ) စစ္အစိုးရ စိတ္ႀကိဳက္ခ်မွတ္အတည္ျပဳခဲ့ေသာ မူမ်ားျဖင့္ ေရးသားထားသည့္ “အေျခခံဥပေဒ(၂၀၀၈) ”ျဖင့္ ပါတီဖ်က္/တပ္ဖြဲ႔ဖ်က္ခုိင္းေနၿပီ။ (နအဖ) စစ္အစိုးရ၏အေျခခံဥပေဒထဲတြင္ တုိင္းရင္းသား အင္အားစုမ်ားတုိက္ပြဲ၀င္ေတာင္းဆိုခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသားတန္းတူေရးႏွင့္ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ဆိုသည့္အေရးကိစၥမ်ား တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ် မပါသည္ကို အင္အားစုတိုင္းသိၾကသည္။
“၂၀၁၀ေ႐ြးေကာက္ပြဲ”ဆိုသည္မွာ ထိုအေျခခံဥပေဒကို အသက္သြင္းမည့္ေ႐ြးေကာက္ပြဲသာျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင့္ ၀ါရင့္ ႐ွမ္းႏုိင္ငံေရးသမားႀကီး ဦးေ႐ႊအံုးေျပာသလို “ယာယီ္စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ကို ထာဝစဥ္စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္” ျဖစ္ေအာင္အတည္ျပဳေပးၾကရမည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲျဖစ္သည္။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ၿမဳိ႕ေပၚႏုိင္ငံေရးအင္အားစုတို႔သာရင္ဆိုင္ၾကရမည့္ကိစၥသက္သက္မွ်မဟုတ္ပါ။
တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းတိုင္း၏အနာဂတ္ႏွင့္လမ္ေၾကာင္းကိုေ႐ြးခ်ယ္ၾကရမည့္တုိက္ပြဲႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။အႂကြင္းမဲ့လက္နက္ အပ္လိုက္သူမ်ားကိုေတာ့ အႂကြင္းမဲ့ဒူးေထာက္အညံ့ခံလိုက္ၾကသူမ်ားအျဖစ္ သမိုင္းကမွတ္တမ္းတင္ပါလိမ့္မည္။ (နအဖ) စစ္အစိုးရထံ ႏုိင္ငံေရးအရ အႂကြင္းမဲ့ဒူးေထာက္လိုက္လွ်င္ မိမိကုိယ္စားျပဳရာတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားျပည္သူမ်ားကို သစၥာေဖာက္ျခင္းသာျဖစ္ေပမည္။
သို႔ပါ၍ ျပည္တြင္းျပည္ပတုိင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားအေနျဖင့္ “ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) ႏွင့္ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ” ကိုျပတ္ျပတ္သားသားဆန္႔က်င္သပိတ္ေမွာက္ေရး တျပည္လံုးလႈပ္ရွားမႈႀကီးတြင္ အင္တိုက္အားတုိက္ပါဝင္ၾကပါရန္ ပန္ၾကားတုိက္တြန္း အပ္ ပါသည္။
No comments:
Post a Comment